Nouveau - Testament - Grec - Darby

Η ΚΑΙΝΗ
ΔΙΑΘΗΚΗ

Edidit ad translationem Franciscam Darbiis

2e édition

Préface à la seconde édition du
« Novum Testamentum Graece, edidit ad translationem Franciscam Darbiis. »

Cette édition du Nouveau Testament Grec n’est pas, comme le lecteur pourra facilement s’en
rendre compte, une édition critique du Nouveau Testament, mais simplement une compilation du
texte Grec basée sur les différents manuscrits connus à ce jour, et qui suit essentiellement le texte de la
traduction Française de John Nelson Darby tel qu’il se trouvait dans l’édition de 1885. Comme ce
dernier pouvait le dire lui-‐‑même dans la préface de sa traduction du Nouveau Testament en Anglais,
ça n’a nullement été mon but de produire un ouvrage qui serve au monde des savants : la plupart, j’en
suis convaincu, trouveront bien à redire à ce Nouveau Testament, et parfois sans doute avec raison. Le
lecteur attentif y trouvera une non-‐‑uniformité orthographique, en particulier à l’égard des noms
propres ; et pour cause, je ne me suis pas attardé à rendre la forme uniforme et logique quand il
s’agissait de simple cas de variances orthographiques qui n’altéraient en aucune manière le sens du
grec. Mais je reste persuadé que, dans l’ensemble des leçons qui sont sujettes à controverses
aujourd’hui, le texte du Nouveau Testament tel qu’il pourra être lu dans cette édition est plus fiable
que celui des grands éditeurs actuels et même du passé. Nous donnerons quelques exemples dans la
suite pour illustrer ces propos, qui n’ont pas la prétention d’annuler le travail de ces savants, bien au
contraire : ce dernier a été plus qu’utile pour compiler cette édition ; mais leurs jugements, ainsi qu’ont
pu le voir ceux qui se sont penchés sur leurs travaux, ne sont pas toujours unanimes, et contredisent
parfois même à la foi une fois enseignée aux saints, et pour laquelle le Seigneur lui-‐‑même, par la
plume de Jude, nous exhorte à combattre. C’est donc principalement en vue de ces défauts majeurs
qui se sont introduits dans les ouvrages soit actuels de Nestlé et Aland, soit passés de Westcott et
Hort, de Tischendorf, de Tregelles, de Lachmann, de Griesbach, de Scholz, de Mill, et de tous ceux qui
se sont essayés à cette tâche ardue de critique, que cette édition a été compilée.
Ainsi, le but a été de mettre entre les mains du lecteur un texte fiable, basé sur des témoins fiables,
et qui puisse lui servir pour l’étude personnelle du Nouveau Testament dans la langue dans laquelle
la Parole de Dieu nous y a été donnée. Par fiable, j’entends simplement, exempt de ces erreurs
grossières que nous trouvons dans certains manuscrits anciens, et qui se sont insinuées dans les
Nouveaux Testaments Grecs, selon que leurs éditeurs se fiaient plus ou moins à l’âge des manuscrits
portant ces erreurs sans s’interroger véritablement sur la question à savoir si Dieu pouvait en être
l’auteur ou pas. Et ces cas, comme nous en relèverons quelques-‐‑uns ci-‐‑après, sont malheureusement
fréquents dans n’importe quelle édition, depuis celle connue sous le nom de « Textus ab omnibus
receptus, » ou Texte Reçu, jusqu’à ces dernières éditions qui nous viennent des éditeurs actuels. Ayant
accès aux fac-‐‑similés de quelques-‐‑uns des plus grands manuscrits du quatrième et du cinquième siècle
(‫ א‬ A W), ainsi qu’à un grand nombre de Papyrus par le moyen de la chambre des manuscrits virtuels
à laquelle l’Université de Münster m’a gracieusement ouvert un accès en tant qu’expert, et comme
j’étais en possession des grands travaux des éditeurs principaux cités ci-‐‑dessus, à savoir Tischendorf,
les septième et huitième éditions critiques, Griesbach, Lachmann, Scholz, Tregelles, et d’autres que j’ai
aussi consulté de temps à autre pour des cas litigieux, sans omettre, bien entendu, la seule édition qui
continue aujourd’hui d’être l’objet d’un travail de perfectionnement de la part de ses éditeurs, celle de
Nestlé et Aland, sachant que la plupart des étudiants du Nouveau Testament Grec n’ont pas les
moyens de se procurer tous ces ouvrages devenus fort rares pour la plupart, ou de déchiffrer ces
manuscrits, j’ai désiré leur fournir, autant que j’en étais capable, le fruit de mes études sur ce sujet : un
texte Grec qui soit fiable, exempt des grandes erreurs dont les principales sont connues de tous ceux
qui aiment les Saintes Écritures et qui adorent Celui qui en est l’auteur, et qui puisse être utilisé de
manière aisée avec les moyens informatiques.
Comme je n’ai pas la prétention d’être un critique moi-‐‑même ou d’être capable de fournir un
meilleur résultat en y travaillant seul depuis le début jusqu’à la fin, ce qui eût été sans aucune valeur,
j’ai choisi plutôt de suivre le choix des leçons du frère Darby qui, ainsi que j’ai pu m’en rendre compte
après plusieurs années d’étude de la Parole de Dieu dans la traduction que nous lui devons du
Nouveau Testament, avait dans le domaine de la critique du texte une connaissance très précieuse en
cela, c’est qu’elle n’était pas tant basée sur la force scientifique de systèmes auxquels l’on se tient pour
décider quel manuscrit suivre quand les leçons proposées par l’ensemble d’entre eux diffèrent, que
sur une intelligence spirituelle de la pensée de Dieu et une sagesse, qui, sans aucun doute, lui a été
donnée de Dieu pour comprendre l’influence malicieuse et parfois subtile des mauvaises leçons
offertes par des manuscrits quelquefois anciens et fort estimés. C’est en lisant sa traduction et ses écrits
que j’ai été, pour ma part, ainsi que plusieurs autres l’ont été avant moi, convaincu que son jugement
était sain, parce qu’il était modelé par les Écritures elles-‐‑mêmes, et non point par une science fondée
sur une logique rationnelle ; et tous ceux qui se sont penchés sur ces questions un peu plus en détail
savent à quel point il est difficile de ne pas se laisser influencer par la logique quand le témoignage de
l’Esprit et des Écritures va à l’encontre de cette dernière. Parce que cela est toujours plus facile à faire :
la logique parle à la chair de la même manière que la loi. On établit un système de logique comme on
établirait un système de loi ; et nous n’osons alors pas déroger à notre système de logique parce que
nous l’estimons spirituel et pensons qu’il nous guidera mieux que l’Esprit ne pourrait le faire. Or l’on
pallie souvent à un manque de communion avec l’auteur des Saintes Écritures par l’établissement
d’un système de logique qui nous guide en lieu et place de l’Esprit et du témoignage des Écritures.
Quiconque est spirituel se rendra bien compte que ce témoignage est aussi vrai dans la critique du
texte biblique que dans la vie de tous les jours. Bien sûr, comment pourrions-‐‑nous échapper à une loi
de la vieille nature si nous ne jugeons pas cette vieille nature avec Dieu et selon Dieu ? Or si nous
sommes incrédules, nous nous passons bien d’un tel jugement dans notre vie de tous les jours. Il ne
faut pas nous attendre alors à ce que, dans les détails de cette vie où nous nous occupons de critique
des Saintes Écritures, nous soyons soudain délivrés de cet état parce que nous nous occupons de
choses saintes. Un tel raisonnement est superstitieux, et chacun sait que l’on ne peut s’y fier : il faut
une intelligence spirituelle et des « sens exercés à discerner le bien et le mal » pour pouvoir aborder un
tel travail avec rigueur et fidélité.
Je n’ai pas une grande confiance dans mon propre jugement en ce qui concerne ces questions, mais
j’ai acquis une grande confiance dans celui du frère qui s’est penché sur la Parole de Dieu et qui a été
un instrument fidèle dans sa main à une époque où le rationalisme abondait, sachant en outre que son
jugement avait été dûment pesé par des frères instruits, capables de discerner à la lumière des Saintes
Écritures le bien-‐‑fondé des choix de leçons et de traductions qu’il avait faites, et qui l’ont sérieusement
épaulé dans cette tâche difficile, que ce soit en français, en allemand ou en anglais. J’ai donc décidé de
suivre son jugement dans cette édition. Toutes les fois que la traduction française permettait de savoir
quel était le texte original qui avait été traduit, sur la base des textes ou des variantes de l’appareil
critique des différents éditeurs mentionnés ci-‐‑dessus, et principalement Tischendorf et Griesbach, j’ai
rendu le texte en grec tel qu’il pouvait ainsi être traduit. Dans les cas indiscernables en français, c’est-‐‑
à-‐‑dire les cas où les manuscrits offraient plusieurs variantes dont la traduction en français était la
même, j’ai utilisé, quand cela était possible, les traductions allemande et anglaise du même traducteur,
et souvent aussi, les notes qui se trouvent dans ces trois éditions, ainsi que dans la seconde édition
française du Nouveau Testament de 1872, laquelle en offre d’intéressantes relativement à ce genre de
travail.
Je ne reviendrai pas sur la valeur des manuscrits et éditeurs consultés, ce travail ayant déjà été fait
par J.N.D. dans les préfaces aux secondes éditions du Nouveau Testament en anglais de 1871 et en
français de 1872. Seulement, pour donner au lecteur un aperçu un peu plus détaillé de la manière dont
cette édition a été faite, je donnerai ici quelques précisions. Le texte a tout d’abord été compilé en
isolant les principales variantes choisies par J.N.D. dans sa traduction française. Ensuite de cela, le
texte a été entièrement revu sur la base des travaux de Tischendorf dans sa septième édition, et chaque
variante a été soigneusement comparée avec l’appareil critique de la huitième édition, de loin le plus
complet de tous les appareils critiques existant à ce jour, quoique pour les quelques manuscrits
inconnus encore à l’époque, tels que W dans les évangiles ou les papyrus, j’ai eu recours, soit à la 27e
édition de Nestlé-‐‑Aland quand leur appareil critique prenait la peine de mentionner ces divergences,
(ce qui n’était pas toujours le cas, même parfois dans des cas de variations importantes), soit aux fac-‐‑
similés des manuscrits et papyrus que j’avais à disposition. Enfin, une troisième relecture de tout le
Nouveau Testament a été faite en comparant soigneusement le texte ainsi obtenu avec l’édition de
Griesbach, et pour chaque variante, j’ai toujours suivi ce qui avait le plus probablement été traduit par
J.N.D. en comparant, comme chaque fois, les appareils critiques de la huitième édition critique
majeure de Tischendorf et dans les cas les plus importants, l’édition de Nestlé-‐‑Aland. Ainsi, la plupart
des leçons qui sont suivies dans cette édition peuvent être lues soit dans l’édition de Griesbach, soit
dans celle de Tischendorf septième édition. Dans quelques cas assez rares, les leçons de ces deux
éditeurs n’ont pas été retenues au profit de leçons que soit Lachmann, soit le Texte Reçu conservaient,
leçons parfois attestées par d’autres éditeurs encore. Il n’y a qu’un cas que je sache où le texte de cette
édition s’éloigne du jugement de tous les éditeurs actuels ou passés que j’ai pu consulter, c’est le cas
du second Caïnan de Luc iii. 36, qui, j’en suis persuadé, est une glose ajoutée à cause de la traduction
des LXX qui possédait ce second Caïnan dans Genèse x. et xi. Il y a deux témoins, dont l’un très
ancien, quoique d’une lecture qui ne soit pas très claire à cet endroit-‐‑là, qui l’omettent : D et le !75.
Dans tous les autres cas, je n’ai pas conscience de m’être éloigné des textes soit de Griesbach, soit de
Tischendorf, soit de quelque autre éditeur du Nouveau Testament Grec présent ou passé.
Dans les cas où ni les traductions françaises, ni l’allemande, ni l’anglaise ne permettaient de savoir
quelle variante du texte avait été choisie par J.N.D., et lorsqu’aucune note dans aucune de ces
traductions ne permettait de le savoir, j’ai suivi, autant que possible, la ligne des manuscrits les plus
fiables et qui ont habituellement été suivis par J.N.D. Cette ligne est facilement discernable, et l’on
apprend vite quelle est la valeur des différents manuscrits et quel est le poids qu’ils ont les uns par
rapport aux autres. Il faut cependant noter que les versions et les pères sont très utiles pour assurer
l’un ou l’autre de ces choix qui, sur la base des manuscrits seuls, est parfois difficile à faire à cause de
l’embrouillement des leçons que ces manuscrits proposent. C’est d’ailleurs une des fautes que je
reproche aux éditeurs actuels, de ne faire presque aucun cas des versions et des pères, dont certains
sont de loin les plus anciens témoins sur la plupart des passages où l’on peut les utiliser. Une liste des
différents manuscrits, versions et pères, ainsi que leurs époques respectives, peut être consultée dans
la préface de la seconde édition de 1872 du Nouveau Testament en français de J.N.D. J’ai acquis la
certitude, en faisant ce travail, que les manuscrits, quand ils sont considérés sans prendre en compte le
poids des versions et des pères, ne peuvent pas toujours attester les leçons les plus probables et qui
devraient être lues. Et c’est pourquoi, si quelqu’un se donne la peine de vérifier le texte de cette
édition à la lumière des appareils critiques d’éditeurs connus, il ne pourra faire un travail correct s’il
n’utilise que la version actuelle du Nouveau Testament Grec de Nestlé-‐‑Aland, parce que leur appareil
critique est largement défaillant dans ces domaines, ne citant que rarement les pères, et parfois
seulement, les versions, dont ils ne font, en général, pas grand cas. Pour se former un jugement plus
précis sur la question, il est nécessaire d’utiliser la huitième édition de Tischendorf, malheureusement
extrêmement rare et chère, conjointement avec l’édition de Nestlé-‐‑Aland. Et encore, cela ne sera pas
suffisant pour tous les cas. J’ai employé des papyrus encore inutilisés par Nestlé-‐‑Aland, antérieurs au
cinquième siècle, qui proviennent pour la plupart de la famille Oxyrhynchus, les !100 à !125, dont
certains sont assez utiles dans l’Apocalypse, et dont j’ai dû faire parfois le déchiffrement moi-‐‑même. À
la lumière de ces nombreux témoins, il faut que je dise que je n’ai que rarement douté de la justesse du
choix de J.N.D., et j’ai vu, comme celui qui voudra bien s’en assurer par lui-‐‑même le verra aussi, que
dans la presque totalité des choix de leçons qui varient soit de Nestlé-‐‑Aland, soit de Tischendorf, pour
ne mentionner que les plus estimés, le choix de J.N.D. est parfaitement défendable, ayant des témoins
importants à l’appui, et souvent, ce qui est frappant, étant corroboré par les témoins les plus anciens
qui, dans certains cas, n’étaient pas encore connus à son époque ! Mais ces cas, quoique pas rares, ne
sont pas non-‐‑plus fréquents : il se trouve que la grande majorité des manuscrits importants, et qui sont
toujours utilisés aujourd’hui comme base pour la critique, étaient déjà connus à l’époque de J.N.D. et
de Tischendorf.
Je dis cela parce qu’il y a une pensée fausse, répandue cependant aujourd’hui par plusieurs qui
manifestent par là leur ignorance plutôt que leur connaissance, (parce que s’ils avaient étudié dans les
détails de quoi il retourne, ils ne tiendraient certainement pas le même langage), selon laquelle le
nombre de manuscrits connus à l’époque de J.N.D. serait de beaucoup inférieur au nombre de
manuscrits connus aujourd’hui, et que, à la lumière de ces manuscrits nouvellement découverts,
J.N.D. aurait probablement choisi une autre leçon. J’entendais déjà cette pensée quand je ne m’étais pas
encore penché sur la question en détail, et j’imaginais alors une montagne de manuscrits bien plus
anciens que ceux utilisés par J.N.D. et qui menaçaient de renverser la foi que j’avais alors. J’étais
inquiet à cause de cela, et je dois dire que ça n’a pas été sans me faire désirer de m’instruire à cet égard
pour pouvoir vérifier par moi-‐‑même ces dires extraordinaires. Il n’a pas été besoin que j’étudie
beaucoup et longtemps pour me rendre compte de la fausseté de cette pensée et de l’ignorance qu’elle
témoignait. Il y a bien 90 papyrus exactement qui sont antérieurs au cinquième siècle et qui étaient
inconnus encore à l’époque, mais en moyenne, ces papyrus ne contiennent que quelques fractions de
mots provenant de tout au plus 10 versets du Nouveau Testament, parce qu’ils ne consistent, pour la
plupart, qu’en un petit bout de papyrus écrit sur le recto et le verso, le reste étant perdu. Il y a
quelques cas rares que l’on peut compter sur les doigts d’une main qui sont plus étendus, lesquels
contiennent des fragments d’un livre entier, voire de deux ou trois livres.
Il faut savoir que ces papyrus sont tous des précurseurs de l’école de manuscrits dite Alexandrine,
dont ‫ א‬ et B sont les plus connus. Leur lecture cependant, du fait qu’elle est plus ancienne, est parfois
exempte de certaines erreurs qui ne se sont introduites que plus tard dans les manuscrits de cette
école, et ils sont alors des témoins fidèles. Mais dans l’ensemble, le poids de ces papyrus n’est pas
comparable à celui des versions et des pères qui viennent de différents endroits du monde d’alors,
parce qu’ils sont tous issus de la même région qui était alors infestée par les pensées gnostiques et les
débuts de l’Arianisme. Je n’ai jamais trouvé que ces papyrus soient des témoins de premier ordre en
eux-‐‑mêmes, quoiqu’ils le soient peut-‐‑être à l’égard de l’école Alexandrine, dont ils sont tous plus ou
moins des prototypes. Chose assez étrange, de par leur origine, leur témoignage n’est intéressant que
lorsqu’ils varient de ‫ א‬ et B, et alors, soit ils proposent des lectures tout à fait uniques à eux-‐‑mêmes, ce
qui donne souvent à penser qu’ils ont été transcrits par des scribes peu scrupuleux, soit leur lecture est
exactement celle de la majorité des manuscrits de l’école dite Byzantine, rendant témoignage alors au
fait que les leçons de cette école sont beaucoup plus anciennes que l’on s’imagine souvent en raison du
fait que la majorité des manuscrits qui en sont les témoins sont ultérieurs au quatrième siècle. Mais
c’est sans mentionner les pères et les versions que je fais cette remarque. Il y a un seul manuscrit en
lettres onciales de valeur qui était inconnu à l’époque, le codex Washingtoniensis (032) du quatrième
siècle, aussi connu sous la lettre de W aujourd’hui (à ne pas confondre avec les Wa, b, c, d, e de l’époque
que l’on trouve cités parfois dans les appareils critiques de Tischendorf), lequel, chose intéressante à
noter, atteste bien plus souvent le choix de J.N.D. qu’il ne témoigne contre. Mais cela dépend du livre :
dans Matthieu, c’est remarquable, dans Marc, ça l’est moins. Ajoutons que c’est un principe de critique
connu et plutôt abandonné aujourd’hui, qu’un ensemble de témoins d’une même région est beaucoup
moins puissant qu’un témoignage rendu par des manuscrits, des versions et des pères provenant de
l’ensemble du monde d’alors. Et cela pour la simple raison que les manuscrits d’une même région ont
généralement des origines communes, ce qui n’est pas le cas de témoins qui viennent d’endroits variés
et très éloignés les uns des autres. Et ce principe est illustré par les papyrus qui, quoique plus anciens
que la plupart des manuscrits alexandrins connus à ce jour, se rattachent très souvent à ces derniers,
simplement parce qu’ils sont les témoins de lectures prototypes des manuscrits qui furent copiés de
copies de copies de ces derniers ou de papyrus contemporains issus de la même région. Ainsi, il n’est
pas du tout étonnant, de par leur origine, de découvrir qu’ils attestent la lecture de ‫ א‬ ou de B,
puisqu’ils proviennent de la même région. Ce qui est beaucoup plus étonnant, c’est quand ils s’en
éloignent et attestent des lectures connues à ce jour seulement dans des manuscrits plus récents
provenant de l’autre côté de l’empire Romain, et n’ayant donc pu en aucune manière avoir une copie
mère semblable, ce qui nous oblige à remonter bien plus loin pour expliquer l’origine de ces lectures,
sinon à l’origine même du texte. Et c’est ainsi que les Papyrus, loin d’êtres des témoins de premier
ordre quand leur lecture est la même que celle des manuscrits alexandrins du IVe siècle, le sont dans
les cas où elle s’en éloigne.
Mais ceci dit, n’oublions pas, toutefois, que leur témoignage est rarement présent quand on en
aurait besoin, et que dans la plupart des cas, ils nous font défaut plutôt que de nous apporter leur
témoignage. Ainsi, dans les épîtres à Timothée, il n’y a à ce jour aucun manuscrit de plus que l’on en
avait à l’époque de J.N.D., si l’on parle de témoins de premier ordre. Celui qui se penchera sur cette
question en arrivera indubitablement à la même conclusion : les témoins qui font foi aujourd’hui sont
les mêmes qu’à l’époque, quoiqu’ils soient parfois appuyés par l’un ou l’autre de ces papyrus
découverts depuis. Il y a bien encore quelques manuscrits onciaux aussi fragmentaires que les
papyrus qui ne sont que très rarement cités, parce qu’ils ne sont quasiment d’aucune utilité à cause de
leur taille : ils contiennent en général comme les papyrus entre 10 et 50 mots, répartis sur le recto et le
verso, et la plupart de ces mots sont coupés au début ou à la fin. Pour être plus précis, il faudrait
parler du nombre de lettres qu’ils comportent. Quant à la majorité des nouvelles découvertes qui sont
laissées dans l’ombre par les éditeurs actuels, il s’agit de manuscrits en lettres cursives tardifs qui ne
font aucune autorité pour la plupart, et qui s’apparentent presque tous en général avec le ! (la
majorité des textes), dont la lecture est byzantine et qui ne forme, dans la plupart des cas, qu’un seul
témoin dans l’appareil critique de Nestlé-‐‑Aland, témoin de premier ordre, qui s’apparente souvent
avec le Texte Reçu.
J’ai donné ces quelques détails de critique pour que le lecteur ne croie pas que cette pensée, selon
laquelle certains manuscrits découverts depuis l’époque ont une influence importante sur la critique
du texte du Nouveau Testament, est fondée et digne d’être acceptée. De fait, je ne crois pas avoir
découvert plus de 5 cas dans l’ensemble du Nouveau Testament où le témoignage de ces nouvelles
découvertes a influencé mon jugement au point de me faire douter sérieusement de la justesse du
choix de J.N.D. Et malheureusement, cette grande variété de leçons proposée par ces différents
témoins donne la possibilité à quiconque désire changer les Écritures de s’excuser lui-‐‑même en
attestant tel ou tel manuscrit. Et cela se fait, et nous avons toutes les raisons d’en être attristés, parce
que le témoignage si brillant des Écritures est, par ce biais-‐‑là, sapé à sa base, et la pensée que le Diable
a toujours voulu introduire dans l’esprit humain revient : « Quoi ? Dieu a dit ? » Et de fait, dans tous
les cas où l’intelligence humaine est à l’origine des variations, il ne s’agit que de cela, parce qu’il s’agit
de Sa Parole : ce n’est pas la Parole des hommes, aussi sages soient-‐‑ils, mais celle de Dieu. Ne nous
étonnons pas que de telles attaques contre Sa Parole aient été faites.
Dans ce qui suit, nous allons voir quelques cas particuliers et exemples de variations qui ont,
comme le lecteur s’en apercevra, une importance réelle, et dont les passages d’où ils sont tirés sont la
proie aujourd’hui des savants qui se penchent sur ces sujets tout en manquant (j’espère pour eux,
seulement dans une mesure) à l’amour de la vérité et de Celui qui l’a donnée. Mais avant de
commencer, pour quiconque désirerait avoir de plus amples détails sur ces sujets, je ne puis que
recommander l’ouvrage très complet de Frederick Scrivener, « A Plain Introduction to the Criticism of the
New Testament. » Je n’ai pas l’intention d’entrer dans les détails de critique dans les quelques exemples
qui vont suivre, mais simplement de donner un aperçu des erreurs flagrantes que l’on peut trouver
dans les éditions actuelles ou passées et qui ont été corrigées dans cette édition. Mais il n’est pas un
seul cas dans ce qui suit qui ne soit pas corroboré par des témoins de premier ordre et anciens. Je ne
mentionnerai que les plus importants.
Il y a, en tête de cette liste, trois ou quatre cas dont l’importance ne fait aucun doute, et qui doivent
être traités en premier. Le cas de Jean viii., la pericope adulterae comme on l’appelle, vient naturellement
à l’esprit. Presque tous les éditeurs qui se sont penchés sur la question en ont conclu que le passage
contesté est un ajout au texte inspiré, parce que la grande majorité des témoins les plus anciens
semblent l’omettre. Je dis « semblent, » parce que dans deux manuscrits du Ve siècle, A et C, les
feuillets contenant le passage ont été arrachés. Pour A, qui est un témoin fidèle dans les évangiles, j’ai
fait une étude détaillée de la question, et en ai acquis la certitude que le passage s’y trouvait après une
première correction de la main du scribe qui a transcrit le manuscrit, ainsi que semblent l’attester les
deux lignes écrites en plus petit et rajoutées au sommet du feuillet qui suit les deux qui ont été
arrachés, montrant bien que le scribe qui les y a placés ne l’avait pas fait à l’origine, mais qu’il a dû le
faire après avoir corrigé le feuillet ou les feuillets précédents. Or pour quelle raison pourrait-‐‑il les
avoir corrigés de telle manière à ne plus avoir la place d’y mettre ces soixante caractères qu’il devait
bien avoir eu la place de mettre à la première transcription, sinon parce qu’il y a rajouté du texte qui
manquait, et que son calcul n’ayant pas bien été fait, il a été contraint de rajouter ces deux lignes au
sommet de la page suivante, laquelle nous a été conservée ? Je ne doute pas que la correction des deux
feuillets précédents (ou peut-‐‑être d’un seul) est la raison qui a amené le scribe à écrire ces deux lignes
en concentré au sommet des 51 lignes de la première colonne du feuillet suivant, et que cette
correction a consisté à y mettre le récit omis par la plupart des manuscrits, et que ces feuillets ont été
arrachés à cause de la présence même de ce récit dans ce manuscrit. Mais il y a d’autres témoins plus clairs
que A, qui font référence à ce passage, comme la Didascalia Apostolorum syriaque (IIIe siècle), la
Constitution Apostolique (III-‐‑IVe siècle), Didyme d’Alexandrie (IVe siècle) dont le témoignage à ce
passage n’a été découvert qu’en 1941, ou encore Jérôme (Ve siècle). Ajoutons encore que cette omission
n’a pas été sans soulever l’indignation des saints et fidèles d’alors, ainsi que le témoignage d’Augustin
(Ve siècle) le manifeste : « Certaines personnes de peu de foi, dit-‐‑il, ou plutôt des ennemis de la vraie
foi, craignant, je suppose, que l’impunité de pécher soit accordée à leurs femmes, ont ôté de leurs
copies [de l’évangile le mouvement] d’indulgence que le Seigneur a manifesté à l’égard d’une [femme]
adultère, comme si Celui qui avait dit : Ne pèche plus, avait donné la permission de pécher » (De
Adulterinis Conjugiis, livre 2, chapitre 7-‐‑6).
Le deuxième cas controversé par tous est Marc xvi. 9-‐‑20. La contestation des savants actuellement à
l’égard de ce passage montre bien la confiance excessive qu’ils ont dans les deux seuls manuscrits
importants qui ne l’ont pas, ‫ א‬ et B, parce que tous les autres : A C D W, la version syriaque dite
Peshitto du IIe siècle, Irénée, le plus ancien père, du Ier siècle, et d’autres encore, le reconnaissent
comme appartenant au livre de Marc.
Un troisième passage dont la controverse n’a pas manqué de heurter jusqu’à la foi de certains
(comme Wettstein qui, à la conclusion qu’il en a tirée, a cessé de croire à la divinité du Seigneur Jésus,
reniant ainsi le Fils de Dieu), se trouve dans 1 Timothée iii. 16 : « Dieu a été manifesté en chair. » Aussi
contestée qu’elle puisse être, cette lecture ne fait aucun doute quand la masse des témoins est
consultée avec rigueur, ce que Dean Burgon a fait, quoique dans un style assez acerbe, précédé en cela
d’une manière un peu moins complète par Scrivener. Celui qui voudra comprendre pourquoi les
doutes émis sur ce passage sont indéfendables même si l’on ne considère que le poids des témoins
(parce que le témoignage interne des Écritures, à cet égard, est sans contredit) pourra consulter « The
Revision Revised, » de Burgon (pp. 424-‐‑501), et le tome second du livre cité ci-‐‑dessus de Scrivener, pp.
390-‐‑395.
Un autre cas qui vient à l’esprit est celui de Luc xxii. 43-‐‑44. Parce que certains manuscrits, !75 A B
W, pour ne nommer que les principaux, l’omettent, alors Nestlé-‐‑Aland ont estimé ce passage comme
ne faisant pas partie de l’Écriture Sainte, et cela malgré le témoignage de ‫ א‬ D !, de la version syriaque
Peshitto, de Justin le Martyr, d’Irénée, d’Hippolyte, et j’en passe, dont plusieurs sont antérieurs,
certains largement, au IIe siècle. Plus loin, dans cet évangile, ce n’est pas sans étonnement que l’on
découvre que Nestlé-‐‑Aland estiment que le début du verset 34 du ch. xxiii. est faux, et cela malgré, de
nouveau, un nombre important de témoins bien plus anciens que ceux qui attestent cette grave
omission.
Dans Jean iii. 13, les éditeurs modernes enlèvent la dernière partie du verset : « qui est dans le
ciel, » et cela parce que les papyrus !66 et !75 (ainsi que nous l’avons dit, des prototypes des suivants),
‫ א‬ B L l’omettent. Mais les témoignages de la version syriaque Peshitto, aussi ancienne elle-‐‑même que
le !66, et donc traduite à partir de manuscrits forcément plus anciens encore, le témoignage
d’Hippolyte (II-‐‑IIIe siècle), de Denys d’Alexandrie (IIIe siècle), de Didyme d’Alexandrie (IVe),
d’Épiphane de Chypre, de A (tous deux du Ve siècle), et d’autres que je passe, est univoque, et nous
vient de plusieurs endroits différents du monde d’alors, tandis que le témoignage des quelques-‐‑uns qui
ont été choisis par Nestlé-‐‑Aland nous proviennent tous d’une même région.
Un autre cas est celui de Luc ii. 14 où la plupart des éditeurs errent dans la lecture qu’ils font de la
majorité des manuscrits ‫ *א‬ A B* D W qui sont, pour les plus anciens d’entre eux, des manuscrits du
IVe siècle, alors que la lecture que j’ai donnée dans cette édition est attestée par la version syriaque
Peshitto, Irénée, la Constitution Apostolique, Origène, Eusèbe, Basil, et d’autres qui sont autant de
témoins aussi anciens voire plus anciens que ceux mentionnés en faveur de la lecture erronée de ce
passage.
Nous n’irons pas plus loin dans les exemples, ces cas étant évidents. De nombreux cas sont
mentionnés (pas toujours avec raison) au chapitre XII du tome second du livre de Scrivener ainsi que
dans celui de Dean Burgon, l’un et l’autre susmentionnés. Nous signalons simplement ces cas comme
étant de flagrants exemples qui, pour l’âme fidèle, sont incontestables, et qui, au vu du nombre de
témoins, souvent les plus anciens, ne peuvent être attaqués, sont pourtant aujourd’hui, à cause de
l’excessive confiance que l’on fait à deux ou trois manuscrits de l’école alexandrine, la proie au doute
de la part de bien des savants, doutes qui se répercutent en prenant le ton de certitudes dans les
nouvelles traductions et révisions que l’on peut voir de nos jours.
Ayant le sentiment que la base de la Parole de Dieu était sapée, j’ai entrepris ce travail dans l’espoir
de fournir à ceux qui ont à cœur d’étudier un texte grec aussi pur que possible une version qui soit
fiable et exempte de toutes ces erreurs qui, j’en suis persuadé, ne manquent pas de faire du tort à
l’âme de ceux qui s’en nourrissent sans le savoir. Que le Seigneur bénisse sa Parole pour les âmes, et
qu’il veuille bénir l’âme du lecteur.
Arzier MMXI, P.H.C.

Τὸ δὲ ῥῆµμα Κυρίίου µμέένει εἰς τὸν αἰῶνα. (1 Pierre i. 25)

Εὐαγγέέλιον κατὰ Μαθθαῖον.

<Mat 1 : 1> Βίίβλος γενέέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαυὶδ υἱοῦ Ἀβραάάµμ.
<Mat 1 : 2> Ἀβραὰµμ ἐγέέννησεν τὸν Ἰσαάάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰακώώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέέννησεν
τὸν Ἰούύδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, <Mat 1 : 3> Ἰούύδας δὲ ἐγέέννησεν τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ
τῆς Θάάµμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἐσρώώµμ, Ἐσρὼµμ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἀράάµμ, <Mat 1 : 4> Ἀρὰµμ δὲ
ἐγέέννησεν τὸν Ἀµμιναδάάβ, Ἀµμιναδὰβ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ναασσώών, Ναασσὼν δὲ ἐγέέννγσεν τὸν
Σαλµμώών, <Mat 1 : 5> Σαλµμὼν δὲ ἐγέέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ὠβὴδ
ἐκ τῆς Ῥούύθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰεσσαίί, <Mat 1 : 6> Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Δαυὶδ τὸν
βασιλέέα, Δαυὶδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέέννησεν τὸν Σολοµμῶνα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίίου, <Mat 1 : 7> Σολοµμὼν
δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ῥοβοάάµμ, Ῥοβοὰµμ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἀβιάά, Ἀβιὰ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἀσάά,
<Mat 1 : 8> Ἀσὰ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰωσαφάάτ, Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰωράάµμ, Ἰωρὰµμ δὲ
ἐγέέννησεν τὸν Ὀζίίαν, <Mat 1 : 9> Ὀζίίας δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰωάάθαµμ, Ἰωάάθαµμ δὲ ἐγέέννησεν τὸν
Ἄχαζ, Ἄχαζ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἐζεκίίαν, <Mat 1 :10> Ἐζεκίίας δὲ ἐγέέννησεν τὸν Μανασσῆ,
Μανασσῆς δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἀµμώών, Ἀµμὼν δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰωσίίαν, <Mat 1 :11> Ἰωσίίας δὲ
ἐγέέννησεν τὸν Ἰεχονίίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς µμετοικεσίίας Βαβυλῶνος, <Mat 1 :12>
µμετὰ δὲ τὴν µμετοικεσίίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίίας ἐγέέννησεν τὸν Σαλαθιήήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέέννησεν
τὸν Ζοροβάάβελ, <Mat 1 :13> Ζοροβάάβελ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἀβιούύδ, Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέέννησεν τὸν
Ἐλιακείίµμ, Ἐλιακεὶµμ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἀζώώρ, <Mat 1 :14> Ἀζὼρ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Σαδώώκ, Σαδὼκ δὲ
ἐγέέννησεν τὸν Ἀχείίµμ, Ἀχεὶµμ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἐλιούύδ, <Mat 1 :15> Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέέννησεν τὸν
Ἐλεάάζαρ, Ἐλεάάζαρ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ματθάάν, Ματθὰν δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰακώώβ, <Mat 1 :16>
Ἰακὼβ δὲ ἐγέέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίίας, ἐξ ἧς ἐγεννήήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόόµμενος Χριστόός.
<Mat 1 :17> Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραὰµμ ἕως Δαυὶδ γενεαὶ δεκατέέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυὶδ ἕως
τῆς µμετοικεσίίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς µμετοικεσίίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ
Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέέσσαρες.
<Mat 1 :18> Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέένεσις οὕτως ἦν. µμνηστευθείίσης τῆς µμητρὸς αὐτοῦ Μαρίίας
τῷ Ἰωσήήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύύµματος Ἁγίίου. <Mat 1 :19>
Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίίκαιος ὢν καὶ µμὴ θέέλων αὐτὴν παραδειγµματίίσαι, ἐβουλήήθη λάάθρᾳ
ἀπολῦσαι αὐτήήν. <Mat 1 :20> ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυµμηθέέντος, ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίίου κατ᾿ ὄναρ
ἐφάάνη αὐτῷ λέέγων ·∙ Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυίίδ, µμὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰµμ τὴν γυναῖκάά σου ·∙ τὸ
γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύύµματόός ἐστιν Ἁγίίου. <Mat 1 :21> τέέξεται δὲ υἱόόν, καὶ καλέέσεις τὸ
ὄνοµμα αὐτοῦ Ἰησοῦν ·∙ αὐτὸς γὰρ σώώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁµμαρτιῶν αὐτῶν. <Mat 1 :22>
τοῦτο δὲ ὅλον γέέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Κυρίίου διὰ τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙
<Mat 1 :23> Ἰδοὺ ἡ παρθέένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέέξεται υἱόόν, καὶ καλέέσουσιν τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ
Ἐµμµμανουήήλ, ὅ ἐστιν µμεθερµμηνευόόµμενον Μεθ᾿ ἡµμῶν ὁ Θεόός. <Mat 1 :24> διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ
ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίίησεν ὡς προσέέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίίου, καὶ παρέέλαβεν τὴν γυναῖκα
αὐτοῦ ·∙ <Mat 1 :25> καὶ οὐκ ἐγίίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτόότοκον ·∙ καὶ
ἐκάάλεσεν τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
<Mat 2 : 1> Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέέντος ἐν Βηθλέέεµμ τῆς Ἰουδαίίας ἐν ἡµμέέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέέως,
ἰδοὺ µμάάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγέένοντο εἰς Ἱεροσόόλυµμα <Mat 2 : 2> λέέγοντες ·∙ Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς
βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων; εἴδοµμεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ, καὶ ἤλθοµμεν προσκυνῆσαι
αὐτῷ.
<Mat 2 : 3> Ἀκοὺσας δὲ ὁ βασιλεὺς Ἡρῴδης ἐταράάχθη, καὶ πᾶσα Ἰεροσόόλυµμα µμετ᾿ αὐτοῦ,
<Mat 2 : 4> καὶ συναγαγὼν πάάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραµμµματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάάνετο παρ᾿
αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. <Mat 2 : 5> οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ·∙ Ἐν Βηθλεὲµμ τῆς Ἰουδαίίας ·∙ οὕτως
γὰρ γέέγραπται διὰ τοῦ προφήήτου ·∙ <Mat 2 : 6> Καὶ σὺ Βηθλεέέµμ, γῆ Ἰούύδα, οὐδαµμῶς ἐλαχίίστη εἶ ἐν
τοῖς ἡγεµμόόσιν Ἰούύδα ·∙ ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύύσεται ἡγούύµμενος, ὅστις ποιµμανεῖ τὸν λαόόν µμου τὸν
Ἰσραήήλ.
<Mat 2 : 7> Τόότε Ἡρῴδης λάάθρᾳ καλέέσας τοὺς µμάάγους ἠκρίίβωσεν παρ᾿ αὐτῶν τὸν χρόόνον τοῦ
φαινοµμέένου ἀστέέρος, <Mat 2 : 8> καὶ πέέµμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεὲµμ εἶπεν ·∙ Πορευθέέντες ἀκριβῶς
ἐξετάάσατε περὶ τοῦ παιδίίου ·∙ ἐπὰν δέέ εὕρητε, ἀπαγγείίλατέέ µμοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήήσω
αὐτῷ. <Mat 2 : 9> οἱ δὲ ἀκούύσαντες τοῦ βασιλέέως ἐπορεύύθησαν ·∙ καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ
ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούύς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάάνω οὗ ἦν τὸ παιδίίον. <Mat 2 :10> ἰδόόντες δὲ τὸν
ἀστέέρα ἐχάάρησαν χαρὰν µμεγάάλην σφόόδρα. <Mat 2 :11> καὶ ἐλθόόντες εἰς τὴν οἰκίίαν εἶδον τὸ
παιδίίον µμετὰ Μαρίίας τῆς µμητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόόντες προσεκύύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίίξαντες τοὺς
θησαυροὺς αὐτῶν προσήήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίίβανον καὶ σµμύύρναν. <Mat 2 :12> καὶ
χρηµματισθέέντες κατ᾿ ὄναρ, µμὴ ἀνακάάµμψαι πρὸς Ἡρῴδην, δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώώρησαν εἰς τὴν
χώώραν αὐτῶν.
<Mat 2 :13> Ἀναχωρησάάντων δὲ αὐτῶν, ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίίου φαίίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ
λέέγων ·∙ Ἐγερθεὶς παράάλαβε τὸ παιδίίον καὶ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι
ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι ·∙ µμέέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίίον τοῦ ἀπολέέσαι αὐτόό. <Mat 2 :14> ὁ δὲ
ἐγερθεὶς παρέέλαβεν τὸ παιδίίον καὶ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώώρησεν εἰς Αἴγυπτον,
<Mat 2 :15> καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ Κυρίίου διάά τοῦ
προφήήτου λέέγοντος ·∙ Ἐξ Αἰγύύπτου ἐκάάλεσα τὸν υἱόόν µμου.
<Mat 2 :16> Τόότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίίχθη ὑπὸ τῶν µμάάγων, ἐθυµμώώθη λίίαν, καὶ ἀποστείίλας
ἀνεῖλεν πάάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲµμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ
κατωτέέρω, κατὰ τὸν χρόόνον ὃν ἠκρίίβωσεν παρὰ τῶν µμάάγων. <Mat 2 :17> τόότε ἐπληρώώθη τὸ ῥηθὲν
διὰ Ἱερεµμίίου τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙ <Mat 2 :18> Φωνὴ ἐν Ῥαµμὰ ἠκούύσθη, [θρῆνος καὶ]
κλαυθµμὸς καὶ ὀδυρµμὸς πολύύς, Ῥαχὴλ κλαίίουσα τὰ τέέκνα αὐτῆς ·∙ καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι,
ὅτι οὐκ εἰσίίν.
<Mat 2 :19> Τελευτήήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου, ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίίου κατ᾿ ὄναρ φαίίνεται τῷ Ἰωσὴφ ἐν
Αἰγύύπτῳ <Mat 2 :20> λέέγων ·∙ Ἐγερθεὶς παράάλαβε τὸ παιδίίον καὶ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ καὶ πορεύύου
εἰς γῆν Ἰσραήήλ ·∙ τεθνήήκασιν γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίίου. <Mat 2 :21> ὁ δὲ ἐγερθεὶς
παρέέλαβεν τὸ παιδίίον καὶ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραήήλ. <Mat 2 :22> ἀκούύσας δὲ
ὅτι Ἀρχέέλαος βασιλεύύει ἐπὶ τῆς Ἰουδαίίας ἀντὶ Ἡρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήήθη ἐκεῖ
ἀπελθεῖν ·∙ χρηµματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώώρησεν εἰς τὰ µμέέρη τῆς Γαλιλαίίας, <Mat 2 :23> καὶ
ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόόλιν λεγοµμέένην Ναζαρέέθ ·∙ ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι
Ναζωραῖος κληθήήσεται.
<Mat 3 : 1> Ἐν δὲ ταῖς ἡµμέέραις ἐκείίναις παραγίίνεται Ἰωάάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύύσσων ἐν τῇ ἐρήήµμῳ
τῆς Ἰουδαίίας <Mat 3 : 2> καὶ λέέγων ·∙ Μετανοεῖτε ·∙ ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν.
<Mat 3 : 3> οὗτος γάάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙ Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ
ἐρήήµμῳ ·∙ Ἑτοιµμάάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίίου, εὐθείίας ποιεῖτε τὰς τρίίβους αὐτοῦ. <Mat 3 : 4> αὐτὸς δὲ ὁ
Ἰωάάννης εἶχεν τὸ ἔνδυµμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καµμήήλου καὶ ζώώνην δερµματίίνην περὶ τὴν ὀσφὺν
αὐτοῦ ·∙ ἡ δὲ τροφὴ ἦν αὐτοῦ ἀκρίίδες καὶ µμέέλι ἄγριον.
<Mat 3 : 5> Τόότε ἐξεπορεύύετο πρὸς αὐτὸν Ἱεροσόόλυµμα καὶ πᾶσα ἡ Ἰουδαίία καὶ πᾶσα ἡ περίίχωρος
τοῦ Ἰορδάάνου, <Mat 3 : 6> καὶ ἐβαπτίίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξοµμολογούύµμενοι τὰς
ἁµμαρτίίας αὐτῶν.
<Mat 3 : 7> Ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν φαρισαίίων καὶ σαδδουκαίίων ἐρχοµμέένους ἐπὶ τὸ βάάπτισµμα αὐτοῦ,
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Γεννήήµματα ἐχιδνῶν, τίίς ὑπέέδειξεν ὑµμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς µμελλούύσης ὀργῆς;
<Mat 3 : 8> ποιήήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς µμετανοίίας, <Mat 3 : 9> καὶ µμὴ δόόξητε λέέγειν ἐν
ἑαυτοῖς ·∙ Πατέέρα ἔχοµμεν τὸν Ἀβραάάµμ ·∙ λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι δύύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίίθων τούύτων
ἐγεῖραι τέέκνα τῷ Ἀβραάάµμ. <Mat 3 :10> ἤδη δὲ ἡ ἀξίίνη πρὸς τὴν ῥίίζαν τῶν δέένδρων κεῖται ·∙ πᾶν
οὖν δέένδρον µμὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάάλλεται. <Mat 3 :11> ἐγὼ µμὲν ὑµμᾶς
βαπτίίζω ἐν ὕδατι εἰς µμετάάνοιαν ·∙ ὁ δὲ ὀπίίσω µμου ἐρχόόµμενος ἰσχυρόότερόός µμου ἐστίίν, οὗ οὐκ εἰµμι
ἱκανὸς τὰ ὑποδήήµματα βαστάάσαι ·∙ αὐτὸς ὑµμᾶς βαπτίίσει ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ καὶ πυρίί. <Mat 3 :12> οὗ
τὸ πτύύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς
τὴν ἀποθήήκην ·∙ τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύύσει πυρὶ ἀσβέέστῳ.
<Mat 3 :13> Τόότε παραγίίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάάνην πρὸς τὸν Ἰωάάννην
τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ ·∙ <Mat 3 :14> ὁ δὲ Ἰωάάννης διεκώώλυεν αὐτὸν λέέγων ·∙ Ἐγὼ χρείίαν ἔχω
ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρὸς µμέέ; <Mat 3 :15> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙
Ἄφες ἄρτι, οὕτως γὰρ πρέέπον ἐστὶν ἡµμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύύνην. τόότε ἀφίίησιν αὐτόόν.
<Mat 3 :16> καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς εὐθὺς ἀνέέβη ἀπὸ τοῦ ὕδατος ·∙ καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ
οὐρανοίί, καὶ εἶδεν τὸ Πνεῦµμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόόµμενον ἐπ᾿ αὐτόόν.
<Mat 3 :17> καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέέγουσα ·∙ Οὗτόός ἐστιν ὁ Υἱόός µμου ὁ ἀγαπητόός, ἐν ᾧ
εὐδόόκησα.
<Mat 4 : 1> Τόότε ὁ Ἰησοῦς ἀνήήχθη εἰς τὴν ἔρηµμον ὑπὸ τοῦ Πνεύύµματος, πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ
διαβόόλου. <Mat 4 : 2> καὶ νηστεύύσας ἡµμέέρας τεσσεράάκοντα καὶ νύύκτας τεσσεράάκοντα, ὕστερον
ἐπείίνασεν. <Mat 4 : 3> καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράάζων εἶπεν ·∙ Εἰ Υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ
λίίθοι οὗτοι ἄρτοι γέένωνται. <Mat 4 : 4> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Γέέγραπται ·∙ Οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ µμόόνῳ
ζήήσεται ὁ ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήήµματι ἐκπορευοµμέένῳ διὰ στόόµματος Θεοῦ.
<Mat 4 : 5> Τόότε παραλαµμβάάνει αὐτὸν ὁ διάάβολος εἰς τὴν ἁγίίαν πόόλιν καὶ ἵστησιν αὐτὸν ἐπὶ τὸ
πτερύύγιον τοῦ ἱεροῦ, <Mat 4 : 6> καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Εἰ Υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάάλε σεαυτὸν κάάτω ·∙
γέέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς ἀγγέέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ καὶ ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίίν σε, µμήήποτε
προσκόόψῃς πρὸς λίίθον τὸν πόόδα σου. <Mat 4 : 7> ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Πάάλιν γέέγραπται ·∙ Οὐκ
ἐκπειράάσεις Κύύριον τὸν Θεόόν σου.
<Mat 4 : 8> Πάάλιν παραλαµμβάάνει αὐτὸν ὁ διάάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίίαν καὶ δείίκνυσιν αὐτῷ
πάάσας τὰς βασιλείίας τοῦ κόόσµμου καὶ τήήν δόόξαν αὐτῶν, <Mat 4 : 9> καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ταῦτάά σοι
πάάντα δώώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήήσῃς µμοι. <Mat 4 :10> τόότε λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὕπαγε,
Σατανᾶ ·∙ γέέγραπται γὰρ ·∙ Κύύριον τὸν Θεόόν σου προσκυνήήσεις καὶ αὐτῷ µμόόνῳ λατρεύύσεις.
<Mat 4 :11> Τόότε ἀφίίησιν αὐτὸν ὁ διάάβολος, καὶ ἰδοὺ ἄγγελοι προσῆλθον καὶ διηκόόνουν αὐτῷ.
<Mat 4 :12> Ἀκούύσας δὲ ὅτι Ἰωάάννης παρεδόόθη, ἀνεχώώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν. <Mat 4 :13> καὶ
καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲθ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺµμ τὴν παραθαλασσίίαν ἐν ὁρίίοις
Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλίίµμ, <Mat 4 :14> ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήήτου
λέέγοντος ·∙ <Mat 4 :15> Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλίίµμ, ὁδὸν θάάλασσης πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου,
Γαλιλαίία τῶν ἐθνῶν, <Mat 4 :16> ὁ λαὸς ὁ καθήήµμενος ἐν σκόότει φῶς εἶδεν µμέέγα, καὶ τοῖς
καθήήµμενοις ἐν χώώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάάτου φῶς ἀνέέτειλεν αὐτοῖς. <Mat 4 :17> Ἀπὸ τόότε ἤρξατο ὁ
Ἰησοῦς κηρύύσσειν καὶ λέέγειν ·∙ Μετανοεῖτε ·∙ ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν.
<Mat 4 :18> Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάάλασσαν τῆς Γαλιλαίίας εἶδεν δύύο ἀδελφούύς, Σίίµμωνα τὸν
λεγόόµμενον Πέέτρον καὶ Ἀνδρέέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάάλλοντας ἀµμφίίβληστρον εἰς τὴν
θάάλασσαν ·∙ ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. <Mat 4 :19> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Δεῦτε ὀπίίσω µμου, καὶ ποιήήσω ὑµμας
ἁλιεῖς ἀνθρώώπων. <Mat 4 :20> οἱ δὲ εὐθέέως ἀφέέντες τὰ δίίκτυα αὐτῶν ἠκολούύθησαν αὐτῷ.
<Mat 4 :21> Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύύο ἀδελφούύς, Ἰάάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίίου καὶ
Ἰωάάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίίῳ µμετάά Ζεβεδαίίου τοῦ πατρόός αὐτῶν καταρτίίζοντας τὰ
δίίκτυα αὐτῶν, καὶ ἐκάάλεσεν αὐτούύς. <Mat 4 :22> οἱ δὲ εὐθέέως ἀφέέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέέρα
αὐτῶν ἠκολούύθησαν αὐτῷ.
<Mat 4 :23> Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ
κηρύύσσων τὸ εὐαγγέέλιον τῆς βασιλείίας καὶ θεραπεύύων πᾶσαν νόόσον καὶ πᾶσαν µμαλακίίαν ἐν τῷ
λαῷ. <Mat 4 :24> καὶ ἀπῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εἰς ὅλην τὴν Συρίίαν ·∙ καὶ προσήήνεγκαν αὐτῷ πάάντας
τοὺς κακῶς ἔχοντας, ποικίίλαις νόόσοις καὶ βασάάνοις συνεχοµμέένους, καὶ δαιµμονιζοµμέένους, καὶ
σεληνιαζοµμέένους, καὶ παραλυτικούύς, καὶ ἐθεράάπευσεν αὐτούύς. <Mat 4 :25> καὶ ἠκολούύθησαν
αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας καὶ Δεκαπόόλεως καὶ Ἱεροσολύύµμων καὶ Ἰουδαίίας καὶ πέέραν
τοῦ Ἰορδάάνου.
<Mat 5 : 1> Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἀνέέβη εἰς τὸ ὄρος ·∙ καὶ καθίίσαντος αὐτοῦ προσῆλθον αὐτῷ οἱ
µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ <Mat 5 : 2> καὶ ἀνοίίξας τὸ στόόµμα αὐτοῦ ἐδίίδασκεν αὐτοὺς λέέγων ·∙ <Mat 5 : 3>
Μακάάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύύµματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν. <Mat 5 : 4> µμακάάριοι
οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήήσονται. <Mat 5 : 5> µμακάάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ
κληρονοµμήήσουσιν τὴν γῆν. <Mat 5 : 6> µμακάάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύύνην, ὅτι
αὐτοὶ χορτασθήήσονται. <Mat 5 : 7> µμακάάριοι οἱ ἐλεήήµμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήήσονται. <Mat 5 : 8>
µμακάάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. <Mat 5 : 9> µμακάάριοι οἱ εἰρηνοποιοίί,
ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήήσονται. <Mat 5 :10> µμακάάριοι οἱ δεδιωγµμέένοι ἕνεκεν δικαιοσύύνης, ὅτι
αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν. <Mat 5 :11> µμακάάριοίί ἐστε ὅταν ὀνειδίίσωσιν ὑµμᾶς καὶ
διώώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ᾿ ὑµμῶν ψευδόόµμενοι ἕνεκεν ἐµμοῦ. <Mat 5 :12> χαίίρετε καὶ
ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ µμισθὸς ὑµμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς ·∙ οὕτως γὰρ ἐδίίωξαν τοὺς προφήήτας τοὺς
πρὸ ὑµμῶν.
<Mat 5 :13> Ὑµμεῖς ἐστὲ τὸ ἅλας τῆς γῆς ·∙ ἐὰν δὲ τὸ ἅλας µμωρανθῇ, ἐν τίίνι ἁλισθήήσεται; εἰς οὐδὲν
ἰσχύύει ἔτι εἰ µμὴ βληθῆναι ἔξω καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώώπων.
<Mat 5 :14> Ὑµμεῖς ἐστὲ τὸ φῶς τοῦ κόόσµμου. οὐ δύύναται πόόλις κρυβῆναι ἐπάάνω ὄρους κειµμέένη ·∙
<Mat 5 :15> οὐδὲ καίίουσιν λύύχνον καὶ τιθέέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν µμόόδιον ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίίαν, καὶ
λάάµμπει πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίίᾳ. <Mat 5 :16> οὕτως λαµμψάάτω τὸ φῶς ὑµμῶν ἔµμπροσθεν τῶν
ἀνθρώώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑµμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάάσωσιν τὸν Πατέέρα ὑµμῶν τὸν ἐν τοῖς
οὐρανοῖς.
<Mat 5 :17> Μὴ νοµμίίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόόµμον ἢ τοὺς προφήήτας ·∙ οὐκ ἦλθον καταλῦσαι
ἀλλὰ πληρῶσαι. <Mat 5 :18> ἀµμὴν γὰρ λέέγω ὑµμῖν, ἕως ἂν παρέέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ
µμίία κεραίία οὐ µμὴ παρέέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόόµμου, ἕως ἂν πάάντα γέένηται. <Mat 5 :19> ὃς ἐὰν οὖν λύύσῃ
µμίίαν τῶν ἐντολῶν τούύτων τῶν ἐλαχίίστων καὶ διδάάξῃ οὕτως τοὺς ἀνθρώώπους, ἐλάάχιστος
κληθήήσεται ἐν τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὐρανῶν ·∙ ὃς δ᾿ ἂν ποιήήσῃ καὶ διδάάξῃ, οὗτος µμέέγας κληθήήσεται ἐν
τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὐρανῶν. <Mat 5 :20> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι ἐὰν µμὴ περισσεύύσῃ ὑµμῶν ἡ δικαιοσύύνη
πλεῖον τῶν γραµμµματέέων καὶ φαρισαίίων, οὐ µμὴ εἰσέέλθητε εἰς τὴν βασιλείίαν τῶν οὐρανῶν.
<Mat 5 :21> Ἠκούύσατε ὅτι ἐρρέέθη τοῖς ἀρχαίίοις ·∙ Οὐ φονεύύσεις ·∙ ὃς δ᾿ ἂν φονεύύσῃ, ἔνοχος ἔσται τῇ
κρίίσει. <Mat 5 :22> ἐγὼ δὲ λέέγω ὑµμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόόµμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἰκῇ ἔνοχος ἔσται τῇ
κρίίσει ·∙ ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ·∙ Ῥακάά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίίῳ ·∙ ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ ·∙ Μωρέέ,
ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέέενναν τοῦ πυρόός. <Mat 5 :23> ἐὰν οὖν προσφέέρῃς τὸ δῶρόόν σου ἐπὶ τὸ
θυσιαστήήριον κἀκεῖ µμνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφόός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ, <Mat 5 :24> ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόόν
σου ἔµμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίίου καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τόότε ἐλθὼν
πρόόσφερε τὸ δῶρόόν σου. <Mat 5 :25> ἴσθι εὐνοῶν τῷ ἀντιδίίκῳ σου ταχὺ ἕως ὅτου εἶ µμετ᾿ αὐτοῦ ἐν
τῇ ὁδῷ, µμήήποτέέ σε παραδῷ ὁ ἀντίίδικος τῷ κριτῇ, καὶ ὁ κριτήής σε παραδῷ τῷ ὑπηρέέτῃ, καὶ εἰς
φυλακὴν βληθήήσῃ ·∙ <Mat 5 :26> ἀµμὴν λέέγω σοι, οὐ µμὴ ἐξέέλθῃς ἐκεῖθεν ἕως ἂν ἀποδῷς τὸν
ἔσχατον κοδράάντην.
<Mat 5 :27> Ἠκούύσατε ὅτι ἐρρέέθη ·∙ Οὐ µμοιχεύύσεις. <Mat 5 :28> ἐγὼ δὲ λέέγω ὑµμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέέπων
γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυµμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐµμοίίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτοῦ. <Mat 5 :29> εἰ δὲ ὁ
ὀφθαλµμόός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάάλε ἀπὸ σοῦ ·∙ συµμφέέρει γάάρ σοι ἵνα
ἀπόόληται ἓν τῶν µμελῶν σου καὶ µμὴ ὅλον τὸ σῶµμάά σου βληθῇ εἰς γέέενναν. <Mat 5 :30> καὶ εἰ ἡ
δεξιάά σου χεὶρ σκανδαλίίζει σε, ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάάλε ἀπὸ σοῦ ·∙ συµμφέέρει γάάρ σοι ἵνα ἀπόόληται
ἓν τῶν µμελῶν σου καὶ µμὴ ὅλον τὸ σῶµμάά σου βληθῇ εἰς γέέενναν.
<Mat 5 :31> Ἐρρέέθη δέέ ὅτι ὃς ἂν ἀπολύύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, δόότω αὐτῇ ἀποστάάσιον. <Mat 5 :32>
ἐγὼ δὲ λέέγω ὑµμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ παρεκτὸς λόόγου πορνείίας, ποιεῖ αὐτὴν
µμοιχᾶσθαι ·∙ καὶ ὃς ἐὰν ἀπολελυµμέένην γαµμήήσῃ, µμοιχᾶται.
<Mat 5 :33> Πάάλιν ἠκούύσατε ὅτι ἐρρέέθη τοῖς ἀρχαίίοις ·∙ Οὐκ ἐπιορκήήσεις, ἀποδώώσεις δὲ τῷ Κυρίίῳ
τοὺς ὅρκους σου. <Mat 5 :34> ἐγὼ δὲ λέέγω ὑµμῖν µμὴ ὀµμόόσαι ὅλως ·∙ µμήήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόόνος
ἐστιν τοῦ Θεοῦ ·∙ <Mat 5 :35> µμήήτε ἐν τῇ γῇ, ὅτι ὑποπόόδιόόν ἐστιν τῶν ποδῶν αὐτοῦ ·∙ µμήήτε εἰς
Ἱεροσόόλυµμα, ὅτι πόόλις ἐστιν τοῦ µμεγάάλου Βασιλέέως. <Mat 5 :36> µμήήτε ἐν τῇ κεφαλῇ σου ὀµμόόσῃς,
ὅτι οὐ δύύνασαι µμίίαν τρίίχα λευκὴν ποιῆσαι ἢ µμέέλαιναν. <Mat 5 :37> ἔστω δὲ ὁ λόόγος ὑµμῶν ναὶ ναίί,
οὒ οὔ ·∙ τὸ δὲ περισσὸν τούύτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.
<Mat 5 :38> Ἠκούύσατε ὅτι ἐρρέέθη ·∙ Ὀφθαλµμὸν ἀντὶ ὀφθαλµμοῦ καὶ ὀδόόντα ἀντὶ ὀδόόντος.
<Mat 5 :39> ἐγὼ δὲ λέέγω ὑµμῖν µμὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ ·∙ ἀλλ᾿ ὅστις σε ῥαπίίζει εἰς τὴν δεξιὰν
σιαγόόνα, στρέέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην ·∙ <Mat 5 :40> καὶ τῷ θέέλοντίί σοι κριθῆναι καὶ τὸν χιτῶνάά
σου λαβεῖν, ἄφες αὐτῷ καὶ τὸ ἱµμάάτιον ·∙ <Mat 5 :41> καὶ ὅστις σε ἀγγαρεύύσει µμίίλιον ἕν, ὕπαγε µμετ᾿
αὐτοῦ δύύο. <Mat 5 :42> τῷ αἰτοῦντίί σε δόός, καὶ τὸν θέέλοντα ἀπὸ σοῦ δανίίσασθαι µμὴ ἀποστραφῇς.
<Mat 5 :43> Ἠκούύσατε ὅτι ἐρρέέθη ·∙ Ἀγαπήήσεις τὸν πλησίίον σου καὶ µμισήήσεις τὸν ἐχθρόόν σου.
<Mat 5 :44> ἐγὼ δὲ λέέγω ὑµμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑµμῶν, [εὐλογεῖτε τοὺς καταρωµμέένους ὑµμᾶς,
καλῶς ποιεῖτε τοῖς µμισοῦσιν ὑµμᾶς] καὶ προσεύύχεσθε ὑπὲρ τῶν [ἐπηρεαζόόντων ὑµμᾶς καὶ]
διωκόόντων ὑµμᾶς, <Mat 5 :45> ὅπως γέένησθε υἱοὶ τοῦ Πατρὸς ὑµμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον
αὐτοῦ ἀνατέέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέέχει ἐπὶ δικαίίους καὶ ἀδίίκους. <Mat 5 :46> ἐὰν
γὰρ ἀγαπήήσητε τοὺς ἀγαπῶντας ὑµμᾶς, τίίνα µμισθὸν ἔχετε; οὐχὶ καὶ οἱ τελῶναι τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν;
<Mat 5 :47> καὶ ἐὰν ἀσπάάσησθε τοὺς ἀδελφοὺς ὑµμῶν µμόόνον, τίί περισσὸν ποιεῖτε; οὐχὶ καὶ οἱ
ἐθνικοὶ οὕτως ποιοῦσιν; <Mat 5 :48> ἔσεσθε οὖν ὑµμεῖς τέέλειοι ὥσπερ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ οὐράάνιος
τέέλειόός ἐστιν.
<Mat 6 : 1> Προσέέχετε τὴν ἐλεηµμοσύύνην ὑµμῶν µμὴ ποιεῖν ἔµμπροσθεν τῶν ἀνθρώώπων πρὸς τὸ
θεαθῆναι αὐτοῖς ·∙ εἰ δὲ µμήή γε, µμισθὸν οὐκ ἔχετε παρὰ τῷ Πατρὶ ὑµμῶν τῷ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
<Mat 6 : 2> ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεηµμοσύύνην, µμὴ σαλπίίσῃς ἔµμπροσθέέν σου, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ
ποιοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς ῥύύµμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώώπων. ἀµμὴν
λέέγω ὑµμῖν, ἀπέέχουσιν τὸν µμισθὸν αὐτῶν. <Mat 6 : 3> σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεηµμοσύύνην µμὴ γνώώτω ἡ
ἀριστεράά σου τίί ποιεῖ ἡ δεξιάά σου, <Mat 6 : 4> ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεηµμοσύύνη ἐν τῷ κρυπτῷ ·∙ καὶ ὁ
Πατήήρ σου ὁ βλέέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώώσει σοι.
<Mat 6 : 5> Καὶ ὅταν προσεύύχῃ, οὐκ ἔσῃ ὥσπερ οἱ ὑποκριταίί, ὅτι φιλοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ
ἐν ταῖς γωνίίαις τῶν πλατειῶν ἑστῶτες προσεύύχεσθαι, ὅπως ἄν φανῶσιν τοῖς ἀνθρώώποις. ἀµμὴν
λέέγω ὑµμῖν, ἀπέέχουσιν τὸν µμισθὸν αὐτῶν. <Mat 6 : 6> σὺ δὲ ὅταν προσεύύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸ ταµμεῖόόν
σου καὶ κλείίσας τὴν θύύραν σου πρόόσευξαι τῷ Πατρίί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ ·∙ καὶ ὁ Πατήήρ σου ὁ
βλέέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώώσει σοι. <Mat 6 : 7> Προσευχόόµμενοι δὲ µμὴ βατταλογήήσητε ὥσπερ οἱ
ἐθνικοίί, δοκοῦσιν γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογιᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήήσονται. <Mat 6 : 8> µμὴ οὖν
ὁµμοιωθῆτε αὐτοῖς ·∙ οἶδεν γὰρ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὧν χρείίαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑµμᾶς αἰτῆσαι αὐτόόν.
<Mat 6 : 9> οὕτως οὖν προσεύύχεσθε ὑµμεῖς ·∙ Πάάτερ ἡµμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήήτω τὸ ὄνοµμάά
σου ·∙ <Mat 6 :10> ἐλθάάτω ἡ βασιλείία σου ·∙ γενηθήήτω τὸ θέέληµμάά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς.
<Mat 6 :11> τὸν ἄρτον ἡµμῶν τὸν ἐπιούύσιον δὸς ἡµμῖν σήήµμερον ·∙ <Mat 6 :12> καὶ ἄφες ἡµμῖν τὰ
ὀφειλήήµματα ἡµμῶν, ὡς καὶ ἡµμεῖς ἀφίίεµμεν τοῖς ὀφειλέέταις ἡµμῶν ·∙ <Mat 6 :13> καὶ µμὴ εἰσενέέγκῃς
ἡµμᾶς εἰς πειρασµμόόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡµμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. <Mat 6 :14> Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς
ἀνθρώώποις τὰ παραπτώώµματα αὐτῶν, ἀφήήσει καὶ ὑµμῖν ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ οὐράάνιος ·∙ <Mat 6 :15> ἐὰν
δὲ µμὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώώποις τὰ παραπτώώµματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ἀφήήσει τὰ
παραπτώώµματα ὑµμῶν.
<Mat 6 :16> Ὅταν δὲ νηστεύύητε, µμὴ γίίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποίί, ἀφανίίζουσιν γὰρ τὰ
πρόόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσιν τοῖς ἀνθρώώποις νηστεύύοντες. ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἀπέέχουσιν τὸν
µμισθὸν αὐτῶν. <Mat 6 :17> σὺ δὲ νηστεύύων ἄλειψαίί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόόσωπόόν σου νίίψαι,
<Mat 6 :18> ὅπως µμὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώώποις νηστεύύων ἀλλὰ τῷ Πατρίί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ ·∙ καὶ ὁ
Πατήήρ σου ὁ βλέέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώώσει σοι.
<Mat 6 :19> Μὴ θησαυρίίζετε ὑµμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίίζει, καὶ ὅπου
κλέέπται διορύύσσουσιν καὶ κλέέπτουσιν ·∙ <Mat 6 :20> θησαυρίίζετε δὲ ὑµμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ,
ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίίζει, καὶ ὅπου κλέέπται οὐ διορύύσσουσιν οὐδὲ κλέέπτουσιν ·∙
<Mat 6 :21> ὅπου γάάρ ἐστιν ὁ θησαυρόός σου, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδίία σου.
<Mat 6 :22> Ὁ λύύχνος τοῦ σώώµματόός ἐστιν ὁ ὀφθαλµμόός ·∙ ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλµμόός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ
σῶµμάά σου φωτεινὸν ἔσται ·∙ <Mat 6 :23> ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλµμόός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶµμάά σου
σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκόότος ἐστίίν, τὸ σκόότος πόόσον.
<Mat 6 :24> Οὐδεὶς δύύναται δυσὶ κυρίίοις δουλεύύειν ·∙ ἢ γὰρ τὸν ἕνα µμισήήσει καὶ τὸν ἕτερον
ἀγαπήήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέέξεται καὶ τοῦ ἑτέέρου καταφρονήήσει ·∙ οὐ δύύνασθε Θεῷ δουλεύύειν καὶ
Μαµμωνᾷ. <Mat 6 :25> Διὰ τοῦτο λέέγω ὑµμῖν, µμὴ µμεριµμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑµμῶν τίί φάάγητε καὶ τίί πίίητε,
µμηδὲ τῷ σώώµματι ὑµμῶν τίί ἐνδύύσησθε ·∙ οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόόν ἐστιν τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶµμα τοῦ
ἐνδύύµματος; <Mat 6 :26> ἐµμβλέέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείίρουσιν οὐδὲ θερίίζουσιν
οὐδὲ συνάάγουσιν εἰς ἀποθήήκας, καὶ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ οὐρανιος τρέέφει αὐτάά. οὐχ ὑµμεῖς µμᾶλλον
διαφέέρετε αὐτῶν; <Mat 6 :27> τίίς δὲ ἐξ ὑµμῶν µμεριµμνῶν δύύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίίαν αὐτοῦ
πῆχυν ἕνα; <Mat 6 :28> καὶ περὶ ἐνδύύµματος τίί µμεριµμνᾶτε; καταµμάάθετε τὰ κρίίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς
αὐξάάνει ·∙ οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήήθει ·∙ <Mat 6 :29> λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι οὐδὲ Σολοµμὼν ἐν πάάσῃ τῇ δόόξῃ αὐτοῦ
περιεβάάλετο ὡς ἓν τούύτων. <Mat 6 :30> εἰ δὲ τὸν χόόρτον τοῦ ἀγροῦ σήήµμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς
κλίίβανον βαλλόόµμενον ὁ Θεὀς οὕτως ἀµμφιέέννυσιν, οὐ πολλῷ µμᾶλλον ὑµμᾶς, ὀλιγόόπιστοι;
<Mat 6 :31> µμὴ οὖν µμεριµμνήήσητε λέέγοντες Τίί φάάγωµμεν; ἤ Τίί πίίωµμεν; ἤ Τίί περιβαλώώµμεθα;
<Mat 6 :32> πάάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ ·∙ οἶδεν γὰρ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ οὐράάνιος ὅτι χρῄζετε
τούύτων ἁπάάντων. <Mat 6 :33> ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ καὶ τἠν δικαιοσύύνην
αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάάντα προστεθήήσεται ὑµμῖν. <Mat 6 :34> µμὴ οὖν µμεριµμνήήσητε εἰς τἠν αὔριον, ἡ
γὰρ αὔριον µμεριµμνήήσει ἑαυτῆς ·∙ ἀρκετὸν τῇ ἡµμέέρᾳ ἡ κακίία αὐτῆς.
<Mat 7 : 1> Μὴ κρίίνετε, ἵνα µμὴ κριθῆτε ·∙ <Mat 7 : 2> ἐν ᾧ γὰρ κρίίµματι κρίίνετε κριθήήσεσθε, καἰ ἐν ᾧ
µμέέτρῳ µμετρεῖτε µμετρηθήήσεται ὑµμῖν. <Mat 7 : 3> τίί δὲ βλέέπεις τὸ κάάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλµμῷ τοῦ
ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλµμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; <Mat 7 : 4> ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ
σου ·∙ Ἄφες ἐκβάάλω τὸ κάάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλµμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλµμῷ σοῦ;
<Mat 7 : 5> ὑποκριτάά, ἔκβαλε πρῶτον ἐκ τοῦ ὀφθαλµμοῦ σοῦ τὴν δοκόόν, καὶ τόότε διαβλέέψεις
ἐκβαλεῖν τὸ κάάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλµμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
<Mat 7 : 6> Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίίν, µμηδὲ βάάλητε τοὺς µμαργαρίίτας ὑµμῶν ἔµμπροσθεν τῶν
χοίίρων, µμήήποτε καταπατήήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέέντες ῥήήξωσιν ὑµμᾶς.
<Mat 7 : 7> Αἰτεῖτε, καὶ δοθήήσεται ὑµμῖν ·∙ ζητεῖτε, καὶ εὑρήήσετε ·∙ κρούύετε, καὶ ἀνοιγήήσεται ὑµμῖν.
<Mat 7 : 8> πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαµμβάάνει, καὶ ὁ ζητῶν εὑρίίσκει, καὶ τῷ κρούύοντι ἀνοιγήήσεται.
<Mat 7 : 9> ἢ τίίς ἐστιν ἐξ ὑµμῶν ἄνθρωπος, ὃν ἐὰν αἰτήήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον, µμὴ λίίθον ἐπιδώώσει
αὐτῷ; <Mat 7 :10> καὶ ἐὰν ἰχθὺν αἰτήήσει, µμὴ ὄφιν ἐπιδώώσει αὐτῷ; <Mat 7 :11> εἰ οὖν ὑµμεῖς πονηροὶ
ὄντες οἴδατε δόόµματα ἀγαθὰ διδόόναι τοῖς τέέκνοις ὑµμῶν, πόόσῳ µμᾶλλον ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ ἐν τοῖς
οὐρανοῖς δώώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόόν. <Mat 7 :12> Πάάντα οὖν ὅσα ἂν θέέλητε ἵνα ποιῶσιν
ὑµμῖν οἱ ἄνθρωποι, οὕτως καὶ ὑµμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ·∙ οὗτος γάάρ ἐστιν ὁ νόόµμος καὶ οἱ προφῆται.
<Mat 7 :13> Εἰσέέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύύλης ·∙ ὅτι πλατεῖα ἡ πύύλη καὶ εὐρύύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ
ἀπάάγουσα εἰς τὴν ἀπώώλειαν, καὶ πολλοίί εἰσιν οἱ εἰσερχόόµμενοι δι᾿ αὐτῆς ·∙ <Mat 7 :14> ὅτι στενὴ ἡ
πύύλη καὶ τεθλιµμµμέένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάάγουσα εἰς τὴν ζωήήν, καὶ ὀλίίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίίσκοντες αὐτήήν.
<Mat 7 :15> Προσέέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑµμᾶς ἐν ἐνδύύµμασιν
προβάάτων, ἔσωθεν δέέ εἰσιν λύύκοι ἅρπαγες. <Mat 7 :16> ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώώσεσθε
αὐτούύς. µμήήτι συλλέέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόόλων σῦκα; <Mat 7 :17> οὕτως πᾶν
δέένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δέένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ.
<Mat 7 :18> οὐ δύύναται δέένδρον ἀγαθὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δέένδρον σαπρὸν καρποὺς
καλοὺς ποιεῖν. <Mat 7 :19> πᾶν δέένδρον µμὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόόπτεται καὶ εἰς πῦρ
βάάλλεται. <Mat 7 :20> ἄρα γε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώώσεσθε αὐτούύς.
<Mat 7 :21> Οὐ πᾶς ὁ λέέγων µμοι ·∙ Κύύριε Κύύριε, εἰσελεύύσεται εἰς τὴν βασιλείίαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿
ὁ ποιῶν τὸ θέέληµμα τοῦ Πατρόός µμου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. <Mat 7 :22> πολλοὶ ἐροῦσίίν µμοι ἐν ἐκείίνῃ τῇ
ἡµμέέρᾳ ·∙ Κύύριε Κύύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόόµματι ἐπροφητεύύσαµμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόόµματι δαιµμόόνια
ἐξεβάάλοµμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόόµματι δυνάάµμεις πολλὰς ἐποιήήσαµμεν; <Mat 7 :23> καὶ τόότε ὁµμολογήήσω
αὐτοῖς ὅτι οὐδέέποτε ἔγνων ὑµμᾶς ·∙ ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐµμοῦ οἱ ἐργαζόόµμενοι τὴν ἀνοµμίίαν.
<Mat 7 :24> Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούύει µμου τοὺς λόόγους τούύτους καὶ ποιεῖ αὐτούύς, ὁµμοιώώσω αὐτὸν
ἀνδρὶ φρονίίµμῳ, ὅστις ᾠκοδόόµμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίίαν ἐπὶ τὴν πέέτραν ·∙ <Mat 7 :25> καὶ κατέέβη ἡ
βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταµμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεµμοι καὶ προσέέπεσαν τῇ οἰκίίᾳ ἐκείίνῃ, καὶ οὐκ
ἔπεσεν, τεθεµμελίίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέέτραν. <Mat 7 :26> καὶ πᾶς ὁ ἀκούύων µμου τοὺς λόόγους τούύτους
καὶ µμὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁµμοιωθήήσεται ἀνδρὶ µμωρῷ, ὅστις ᾠκοδόόµμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίίαν ἐπὶ τὴν
ἄµμµμον ·∙ <Mat 7 :27> καὶ κατέέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταµμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεµμοι καὶ
προσέέκοψαν τῇ οἰκίίᾳ ἐκείίνῃ, καὶ ἔπεσεν, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς µμεγάάλη.
<Mat 7 :28> Καὶ ἐγέένετο ὅτε ἐτέέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόόγους τούύτους, ἐξεπλήήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ
διδαχῇ αὐτοῦ ·∙ <Mat 7 :29> ἦν γὰρ διδάάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραµμµματεῖς
αὐτῶν.
<Mat 8 : 1> Καταβάάντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἠκολούύθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοίί. <Mat 8 : 2> καὶ
ἰδοὺ λεπρὸς προσελθὼν προσεκύύνει αὐτῷ λέέγων ·∙ Κύύριε, ἐὰν θέέλῃς, δύύνασαίί µμε καθαρίίσαι.
<Mat 8 : 3> καὶ ἐκτείίνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Θέέλω, καθαρίίσθητι. καὶ εὐθέέως
ἐκαθαρίίσθη αὐτοῦ ἡ λέέπρα. <Mat 8 : 4> καὶ λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὅρα µμηδενὶ εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε
σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ, καὶ προσέένεγκε τὸ δῶρον ὃ προσέέταξεν Μωϋσῆς, εἰς µμαρτύύριον αὐτοῖς.
<Mat 8 : 5> Εἰσελθόόντι δὲ αὐτῷ εἰς Καπερναούύµμ, προσῆλθεν αὐτῷ ἑκατόόνταρχος παρακαλῶν
αὐτὸν <Mat 8 : 6> καὶ λέέγων ·∙ Κύύριε, ὁ παῖς µμου βέέβληται ἐν τῇ οἰκίίᾳ παραλυτικόός, δεινῶς
βασανιζόόµμενος. <Mat 8 : 7> καὶ λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐγὼ ἐλθὼν θεραπεύύσω αὐτόόν. <Mat 8 : 8>
καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόόνταρχος ἔφη ·∙ Κύύριε, οὐκ εἰµμὶ ἱκανὸς ἵνα µμου ὑπὸ τὴν στέέγην εἰσέέλθῃς ·∙
ἀλλὰ µμόόνον εἰπὲ λόόγῳ, καὶ ἰαθήήσεται ὁ παῖς µμου. <Mat 8 : 9> καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπόός εἰµμι ὑπὸ
ἐξουσίίαν, ἔχων ὑπ᾿ ἐµμαυτὸν στρατιώώτας ·∙ καὶ λέέγω τούύτῳ ·∙ Πορεύύθητι, καὶ πορεύύεται, καὶ ἄλλῳ ·∙
Ἔρχου, καὶ ἔρχεται, καὶ τῷ δούύλῳ µμου ·∙ Ποίίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. <Mat 8 :10> ἀκούύσας δὲ ὁ Ἰησοῦς
ἐθαύύµμασεν καὶ εἶπεν τοῖς ἀκολουθοῦσιν ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύύτην πίίστιν
εὗρον. <Mat 8 :11> λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσµμῶν ἥξουσιν καὶ
ἀνακλιθήήσονται µμετὰ Ἀβραὰµμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ ἐν τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὐρανῶν ·∙ <Mat 8 :12> οἱ
δὲ υἱοὶ τῆς βασιλείίας ἐκβληθήήσονται εἰς τὸ σκόότος τὸ ἐξώώτερον ·∙ ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθµμὸς καὶ ὁ
βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων. <Mat 8 :13> καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τῷ ἑκατοντάάρχῃ ·∙ Ὕπαγε, καὶ ὡς
ἐπίίστευσας γενηθήήτω σοι. καὶ ἰάάθη ὁ παῖς αὐτοῦ ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείίνῃ.
<Mat 8 :14> Καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίίαν Πέέτρου εἶδεν τὴν πενθερὰν αὐτοῦ βεβληµμέένην καὶ
πυρέέσσουσαν ·∙ <Mat 8 :15> καὶ ἥψατο τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετόός ·∙ καὶ ἠγέέρθη
καὶ διηκόόνει αὐτῷ.
<Mat 8 :16> Ὀψίίας δὲ γενοµμέένης προσήήνεγκαν αὐτῷ δαιµμονιζοµμέένους πολλούύς ·∙ καὶ ἐξέέβαλεν τὰ
πνεύύµματα λόόγῳ, καὶ πάάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας ἐθεράάπευσεν ·∙ <Mat 8 :17> ὅπως πληρωθῇ τὸ
ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙ Αὐτὸς τὰς ἀσθενείίας ἡµμῶν ἔλαβεν καὶ τὰς νόόσους
ἐβάάστασεν.
<Mat 8 :18> Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς πολλοὺς ὄχλους περὶ αὐτὸν ἐκέέλευσεν ἀπελθεῖν εἰς τὸ πέέραν.
<Mat 8 :19> καὶ προσελθὼν εἷς γραµμµματεὺς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Διδάάσκαλε, ἀκολουθήήσω σοι ὅπου ἐὰν
ἀπέέρχῃ. <Mat 8 :20> καὶ λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Αἱ ἀλώώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ
οὐρανοῦ κατασκηνώώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίίνῃ. <Mat 8 :21>
ἕτερος δὲ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Κύύριε, ἐπίίτρεψόόν µμοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάάψαι τὸν
πατέέρα µμου. <Mat 8 :22> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἀκολούύθει µμοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάάψαι
τοὺς ἑαυτῶν νεκρούύς.
<Mat 8 :23> Καὶ ἐµμβάάντι αὐτῷ εἰς τὸ πλοῖον, ἠκολούύθησαν αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ. <Mat 8 :24> καὶ
ἰδοὺ σεισµμὸς µμέέγας ἐγέένετο ἐν τῇ θαλάάσσῃ, ὥστε τὸ πλοῖον καλύύπτεσθαι ὑπὸ τῶν κυµμάάτων ·∙
αὐτὸς δὲ ἐκάάθευδεν. <Mat 8 :25> καὶ προσελθόόντες οἱ µμαθηταὶ ἤγειραν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Κύύριε
σῶσον ἡµμᾶς, ἀπολλύύµμεθα. <Mat 8 :26> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τίί δειλοίί ἐστε, ὀλιγόόπιστοι; τόότε ἐγερθεὶς
ἐπετίίµμησεν τοῖς ἀνέέµμοις καὶ τῇ θαλάάσσῃ, καὶ ἐγέένετο γαλήήνη µμεγάάλη. <Mat 8 :27> οἱ δὲ ἄνθρωποι
ἐθαύύµμασαν λέέγοντες ·∙ Ποταπόός ἐστιν οὗτος, ὅτι καὶ οἱ ἄνεµμοι καὶ ἡ θάάλασσα ὑπακούύουσιν αὐτῷ;
<Mat 8 :28> Καὶ ἐλθόόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέέραν εἰς τὴν χώώραν τῶν Γεργεσηνῶν, ὑπήήντησαν αὐτῷ δύύο
δαιµμονιζόόµμενοι ἐκ τῶν µμνηµμείίων ἐξερχόόµμενοι, χαλεποὶ λίίαν, ὥστε µμὴ ἰσχύύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ
τῆς ὁδοῦ ἐκείίνης. <Mat 8 :29> καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέέγοντες ·∙ Τίί ἡµμῖν καὶ σοίί, Ιησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ;
ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίίσαι ἡµμᾶς; <Mat 8 :30> ἦν δὲ µμακρὰν ἀπ᾿ αὐτῶν ἀγέέλη χοίίρων
πολλῶν βοσκοµμέένη. <Mat 8 :31> οἱ δὲ δαίίµμονες παρεκάάλουν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Εἰ ἐκβάάλλεις ἡµμᾶς,
ἐπίίτρεψον ἡµμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέέλην τῶν χοίίρων. <Mat 8 :32> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὑπάάγετε. οἱ δὲ
ἐξελθόόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέέλην τῶν χοίίρων ·∙ καὶ ἰδοὺ ὥρµμησεν πᾶσα ἡ ἀγέέλη τῶν χοίίρων
κατὰ τοῦ κρηµμνοῦ εἰς τὴν θάάλασσαν, καὶ ἀπέέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. <Mat 8 :33> οἱ δὲ βόόσκοντες
ἔφυγον, καὶ ἀπελθόόντες εἰς τὴν πόόλιν ἀπήήγγειλαν πάάντα καὶ τὰ τῶν δαιµμονιζοµμέένων.
<Mat 8 :34> καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάάντησιν τῷ Ἰησοῦ, καὶ ἰδόόντες αὐτὸν
παρεκάάλεσαν ὅπως µμεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίίων αὐτῶν.
<Mat 9 : 1> Καὶ ἐµμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέέρασεν, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίίαν πόόλιν. <Mat 9 : 2> καὶ ἰδοὺ
προσέέφερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίίνης βεβληµμέένον. καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίίστιν αὐτῶν
εἶπεν τῷ παραλυτικῷ ·∙ Θάάρσει, τέέκνον, ἀφέέωνταίί σου αἱ ἁµμαρτίίαι. <Mat 9 : 3> καὶ ἰδοὺ τινὲς τῶν
γραµμµματέέων εἶπον ἐν ἑαυτοῖς ·∙ Οὗτος βλασφηµμεῖ. <Mat 9 : 4> καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυµμήήσεις
αὐτῶν εἶπεν ·∙ Ἵνα τίί ὑµμεῖς ἐνθυµμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν; <Mat 9 : 5> τίί γάάρ ἐστιν
εὐκοπώώτερον, εἰπεῖν Ἀφέέωνταίί σου αἱ ἁµμαρτίίαι, ἢ εἰπεῖν Ἔγειρε καὶ περιπάάτει; <Mat 9 : 6> ἵνα δὲ
εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέέναι ἁµμαρτίίας – τόότε λέέγει τῷ
παραλυτικῷ ·∙ Ἐγερθεὶς ἆρόόν σου τὴν κλίίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόόν σου. <Mat 9 : 7> καὶ ἐγερθεὶς
ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. <Mat 9 : 8> ἰδόόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐφοβήήθησαν καὶ ἐδόόξασαν τὸν Θεὸν
τὸν δόόντα ἐξουσίίαν τοιαύύτην τοῖς ἀνθρώώποις.
<Mat 9 : 9> Καὶ παράάγων ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήήµμενον ἐπὶ τὸ τελώώνιον,
Μαθθαῖον λεγόόµμενον, καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ἀκολούύθει µμοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούύθησεν αὐτῷ.
<Mat 9 :10> καὶ ἐγέένετο αὐτοῦ ἀνακειµμέένου ἐν τῇ οἰκίίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁµμαρτωλοὶ
ἐλθόόντες συνανέέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ. <Mat 9 :11> καὶ ἰδόόντες οἱ Φαρισαῖοι
εἶπον τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Διὰ τίί µμετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁµμαρτωλῶν ἐσθίίει ὁ διδάάσκαλος ὑµμῶν;
<Mat 9 :12> ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούύσας εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐ χρείίαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύύοντες ἰατροῦ ἀλλ᾿ οἱ
κακῶς ἔχοντες. <Mat 9 :13> πορευθέέντες δὲ µμάάθετε τίί ἐστιν ·∙ Ἔλεον θέέλω καὶ οὐ θυσίίαν ·∙ οὐ γὰρ
ἦλθον καλέέσαι δικαίίους ἀλλὰ ἁµμαρτωλούύς.
<Mat 9 :14> Τόότε προσέέρχονται αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ Ἰωάάννου λέέγοντες ·∙ Διὰ τίί ἡµμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι
νηστεύύοµμεν πολλάά, οἱ δὲ µμαθηταίί σοῦ οὐ νηστεύύουσιν; <Mat 9 :15> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μὴ
δύύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυµμφῶνος πενθεῖν ἐφ᾿ ὅσον µμετ᾿ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυµμφίίος; ἐλεύύσονται δὲ
ἡµμέέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυµμφίίος, καὶ τόότε νηστεύύσουσιν. <Mat 9 :16> οὐδεὶς δὲ
ἐπιβάάλλει ἐπίίβληµμα ῥάάκους ἀγνάάφου ἐπὶ ἱµματίίῳ παλαιῷ ·∙ αἴρει γὰρ τὸ πλήήρωµμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ
ἱµματίίου, καὶ χεῖρον σχίίσµμα γίίνεται. <Mat 9 :17> οὐδὲ βάάλλουσιν οἶνον νέέον εἰς ἀσκούύς παλαιούύς ·∙
εἰ δὲ µμήή γε, ῥήήγνυνται οἱ ἀσκοίί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόόλλυνται ·∙ ἀλλὰ βάάλλουσιν
οἶνον νέέον εἰς ἀσκοὺς καινούύς, καὶ ἀµμφόότεροι συντηροῦνται.
<Mat 9 :18> Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς, ἰδοὺ ἄρχων εἷς προσελθὼν προσεκύύνει αὐτῷ, λέέγων
ὅτι ἡ θυγάάτηρ µμου ἄρτι ἐτελεύύτησεν ·∙ ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίίθες τὴν χεῖράά σου ἐπ᾿ αὐτήήν, καὶ ζήήσεται.
<Mat 9 :19> καὶ ἐγερθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἠκολούύθησεν αὐτῷ καὶ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ. <Mat 9 :20> καὶ ἰδοὺ
γυνὴ αἱµμορροοῦσα δώώδεκα ἔτη προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέέδου τοῦ ἱµματίίου αὐτοῦ ·∙
<Mat 9 :21> ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ ·∙ Ἐὰν µμόόνον ἅψωµμαι τοῦ ἱµματίίου αὐτοῦ, σωθήήσοµμαι. <Mat 9 :22>
ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπεν ·∙ Θάάρσει, θύύγατερ ·∙ ἡ πίίστις σου σέέσωκέέν σε. καὶ
ἐσώώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείίνης. <Mat 9 :23> καὶ ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν οἰκίίαν τοῦ ἄρχοντος
καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούύµμενον <Mat 9 :24> ἔλεγεν ·∙ Ἀναχωρεῖτε ·∙ οὐ γὰρ
ἀπέέθανεν τὸ κοράάσιον ἀλλὰ καθεύύδει. καὶ κατεγέέλων αὐτοῦ. <Mat 9 :25> ὅτε δὲ ἐξεβλήήθη ὁ
ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράάτησεν τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέέρθη τὸ κοράάσιον. <Mat 9 :26> καὶ ἐξῆλθεν ἡ
φήήµμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείίνην.
<Mat 9 :27> Καὶ παράάγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ, ἠκολούύθησαν αὐτῷ δύύο τυφλοὶ κράάζοντες καὶ
λέέγοντες ·∙ Ἐλέέησον ἡµμᾶς, Υἱὲ Δαυίίδ. <Mat 9 :28> ἐλθόόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ
τυφλοίί, καὶ λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Πιστεύύετε ὅτι δύύναµμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Ναίί,
Κύύριε. <Mat 9 :29> τόότε ἥψατο τῶν ὀφθαλµμῶν αὐτῶν λέέγων ·∙ Κατὰ τὴν πίίστιν ὑµμῶν γενηθήήτω
ὑµμῖν. <Mat 9 :30> καὶ ἠνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλµμοίί. καὶ ἐνεβριµμήήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙
Ὁρᾶτε µμηδεὶς γινωσκέέτω. <Mat 9 :31> οἱ δὲ ἐξελθόόντες διεφήήµμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείίνῃ.
<Mat 9 :32> Αὐτῶν δὲ ἐξερχοµμέένων, ἰδοὺ προσήήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιµμονιζόόµμενον.
<Mat 9 :33> καὶ ἐκβληθέέντος τοῦ δαιµμονίίου ἐλάάλησεν ὁ κωφόός. καὶ ἐθαύύµμασαν οἱ ὄχλοι λέέγοντες ·∙
Οὐδέέποτε ἐφάάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήήλ. <Mat 9 :34> οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον ·∙ Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν
δαιµμονίίων ἐκβάάλλει τὰ δαιµμόόνια.
<Mat 9 :35> Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόόλεις πάάσας καὶ τὰς κώώµμας, διδάάσκων ἐν ταῖς
συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύύσσων τὸ εὐαγγέέλιον τῆς βασιλείίας καὶ θεραπεύύων πᾶσαν νόόσον καὶ
πᾶσαν µμαλακίίαν.
<Mat 9 :36> Ἰδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίίσθη περὶ αὐτῶν, ὅτι ἦσαν ἐσκυλµμέένοι καὶ ἐρριµμµμέένοι
ὡσεὶ πρόόβατα µμὴ ἔχοντα ποιµμέένα. <Mat 9 :37> τόότε λέέγει τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Ὁ µμὲν θερισµμὸς
πολύύς, οἱ δὲ ἐργάάται ὀλίίγοι ·∙ <Mat 9 :38> δεήήθητε οὖν τοῦ Κυρίίου τοῦ θερισµμοῦ ὅπως ἐκβάάλῃ
ἐργάάτας εἰς τὸν θερισµμὸν αὐτοῦ.
<Mat10 : 1> Καὶ προσκαλεσάάµμενος τοὺς δώώδεκα µμαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίίαν
πνευµμάάτων ἀκαθάάρτων, ὥστε ἐκβάάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύύειν πᾶσαν νόόσον καὶ πᾶσαν
µμαλακίίαν. <Mat10 : 2> Τῶν δὲ δώώδεκα ἀποστόόλων τὰ ὀνόόµματάά ἐστιν ταῦτα ·∙ πρῶτος Σίίµμων ὁ
λεγόόµμενος Πέέτρος καὶ Ἀνδρέέας ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, Ἰάάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίίου καὶ Ἰωάάννης ὁ
ἀδελφὸς αὐτοῦ, <Mat10 : 3> Φίίλιππος καὶ Βαρθολοµμαῖος, Θοµμᾶς καὶ Ματθαῖος ὁ τελώώνης,
Ἰάάκωβος ὁ τοῦ Ἁλφαίίου καὶ Λεββαῖος ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος, <Mat10 : 4> Σίίµμων ὁ Κανανίίτης καὶ
Ἰούύδας ὁ Ἰσκαριώώτης ὁ καὶ παραδοὺς αὐτόόν.
<Mat10 : 5> Τούύτους τοὺς δώώδεκα ἀπέέστειλεν ὁ Ἰησοῦς παραγγείίλας αὐτοῖς λέέγων ·∙ Εἰς ὁδὸν
ἐθνῶν µμὴ ἀπέέλθητε, καὶ εἰς πόόλιν Σαµμαρειτῶν µμὴ εἰσέέλθητε ·∙ <Mat10 : 6> πορεύύεσθε δὲ µμᾶλλον
πρὸς τὰ πρόόβατα τὰ ἀπολωλόότα οἴκου Ἰσραήήλ. <Mat10 : 7> πορευόόµμενοι δὲ κηρύύσσετε λέέγοντες
ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν. <Mat10 : 8> ἀσθενοῦντας θεραπεύύετε, [νεκροὺς ἐγείίρετε],
λεπροὺς καθαρίίζετε, δαιµμόόνια ἐκβάάλλετε ·∙ δωρεὰν ἐλάάβετε, δωρεὰν δόότε. <Mat10 : 9> Μὴ
κτήήσησθε χρυσὸν µμηδὲ ἄργυρον µμηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώώνας ὑµμῶν, <Mat10 :10> µμὴ πήήραν εἰς ὁδὸν
µμηδὲ δύύο χιτῶνας µμηδὲ ὑποδήήµματα µμηδὲ ῥάάβδον ·∙ ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάάτης τῆς τροφῆς αὐτοῦ ἐστιν.
<Mat10 :11> εἰς ἣν δ᾿ ἂν πόόλιν ἢ κώώµμην εἰσέέλθητε, ἐξετάάσατε τίίς ἐν αὐτῇ ἄξιόός ἐστιν ·∙ κἀκεῖ
µμείίνατε ἕως ἂν ἐξέέλθητε. <Mat10 :12> Εἰσερχόόµμενοι δὲ εἰς τὴν οἰκίίαν ἀσπάάσασθε αὐτήήν ·∙
<Mat10 :13> καὶ ἐὰν µμὲν ᾖ ἡ οἰκίία ἀξίία, ἐλθέέτω ἡ εἰρήήνη ὑµμῶν ἐπ᾿ αὐτήήν, ἐὰν δὲ µμὴ ᾖ ἀξίία, ἡ
εἰρήήνη ὑµμῶν πρὸς ὑµμᾶς ἐπιστραφήήτω. <Mat10 :14> καὶ ὃς ἐὰν µμὴ δέέξηται ὑµμᾶς µμηδὲ ἀκούύσῃ τοὺς
λόόγους ὑµμῶν, ἐξερχόόµμενοι τῆς οἰκίίας ἢ τῆς πόόλεως ἐκείίνης ἐκτινάάξατε τὸν κονιορτὸν τῶν ποδῶν
ὑµμῶν. <Mat10 :15> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἀνεκτόότερον ἔσται γῇ Σοδόόµμων καὶ Γοµμόόρρων ἐν ἡµμέέρᾳ
κρίίσεως ἢ τῇ πόόλει ἐκείίνῃ.
<Mat10 :16> Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέέλλω ὑµμᾶς ὡς πρόόβατα ἐν µμέέσῳ λύύκων ·∙ γίίνεσθε οὖν φρόόνιµμοι ὡς οἱ
ὄφεις καὶ ἀκέέραιοι ὡς αἱ περιστεραίί. <Mat10 :17> προσέέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώώπων ·∙
παραδώώσουσιν γὰρ ὑµμᾶς εἰς συνέέδρια, καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν µμαστιγώώσουσιν ὑµμᾶς ·∙
<Mat10 :18> καὶ ἐπὶ ἡγεµμόόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήήσεσθε ἕνεκεν ἐµμοῦ εἰς µμαρτύύριον αὐτοῖς καὶ
τοῖς ἔθνεσιν. <Mat10 :19> ὅταν δὲ παραδῶσιν ὑµμᾶς, µμὴ µμεριµμνήήσητε πῶς ἢ τίί λαλήήσητε ·∙
δοθήήσεται γὰρ ὑµμῖν ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρᾳ τίί λαλήήσητε ·∙ <Mat10 :20> οὐ γὰρ ὑµμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες,
ἀλλὰ τὸ Πνεῦµμα τοῦ Πατρὸς ὑµμῶν τὸ λαλοῦν ἐν ὑµμῖν. <Mat10 :21> παραδώώσει δὲ ἀδελφὸς
ἀδελφὸν εἰς θάάνατον καὶ πατὴρ τέέκνον, καὶ ἐπαναστήήσονται τέέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώώσουσιν
αὐτούύς. <Mat10 :22> καὶ ἔσεσθε µμισούύµμενοι ὑπὸ πάάντων διὰ τὸ ὄνοµμάά µμου ·∙ ὁ δὲ ὑποµμείίνας εἰς
τέέλος, οὗτος σωθήήσεται. <Mat10 :23> ὅταν δὲ διώώκωσιν ὑµμᾶς ἐν τῇ πόόλει ταύύτῃ, φεύύγετε εἰς τὴν
ἑτέέραν ·∙ ἀµμὴν γὰρ λέέγω ὑµμῖν, οὐ µμὴ τελέέσητε τὰς πόόλεις τοῦ Ἰσραὴλ ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου. <Mat10 :24> Οὐκ ἔστιν µμαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάάσκαλον, οὐδὲ δοῦλος ὑπὲρ τὸν κύύριον
αὐτοῦ. <Mat10 :25> ἀρκετὸν τῷ µμαθητῇ ἵνα γέένηται ὡς ὁ διδάάσκαλος αὐτοῦ, καὶ ὁ δοῦλος ὡς ὁ
κύύριος αὐτοῦ. Εἰ τὸν οἰκοδεσπόότην Βεελζεβοὺλ ἐπεκάάλεσαν, πόόσῳ µμᾶλλον τοὺς οἰκιακοὺς αὐτοῦ.
<Mat10 :26> µμὴ οὖν φοβηθῆτε αὐτούύς ·∙ οὐδὲν γάάρ ἐστιν κεκαλυµμµμέένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήήσεται
καὶ κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήήσεται. <Mat10 :27> ὃ λέέγω ὑµμῖν ἐν τῇ σκοτίίᾳ, εἴπατε ἐν τῷ φωτίί ·∙ καὶ ὃ
εἰς τὸ οὖς ἀκούύετε, κηρύύξατε ἐπὶ τῶν δωµμάάτων. <Mat10 :28> καὶ µμὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν
ἀποκτεννόόντων τὸ σῶµμα, τὴν δὲ ψυχὴν µμὴ δυναµμέένων ἀποκτεῖναι ·∙ φοβεῖσθε δὲ µμᾶλλον τὸν
δυνάάµμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶµμα ἀπολέέσαι ἐν γεέέννῃ. <Mat10 :29> οὐχὶ δύύο στρουθίία ἀσσαρίίου
πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ Πατρὸς ὑµμῶν. <Mat10 :30> ὑµμῶν δὲ
καὶ αἱ τρίίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθµμηµμέέναι εἰσίίν. <Mat10 :31> µμὴ οὖν φοβεῖσθε ·∙ πολλῶν
στρουθίίων διαφέέρετε ὑµμεῖς. <Mat10 :32> Πᾶς οὖν ὅστις ὁµμολογήήσει ἐν ἐµμοὶ ἔµμπροσθεν τῶν
ἀνθρώώπων, ὁµμολογήήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔµμπροσθεν τοῦ Πατρόός µμου τοῦ ἐν οὐρανοῖς ·∙ <Mat10 :33>
ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήήσηταίί µμε ἔµμπροσθεν τῶν ἀνθρώώπων, ἀρνήήσοµμαι κἀγὼ αὐτὸν ἔµμπροσθεν τοῦ
Πατρόός µμου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
<Mat10 :34> Μὴ νοµμίίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήήνην ἐπὶ τὴν γῆν ·∙ οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήήνην ἀλλὰ
µμάάχαιραν. <Mat10 :35> ἦλθον γὰρ διχάάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέέρα κατὰ
τῆς µμητρὸς αὐτῆς καὶ νύύµμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς, <Mat10 :36> καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώώπου οἱ
οἰκιακοὶ αὐτοῦ. <Mat10 :37> Ὁ φιλῶν πατέέρα ἢ µμητέέρα ὑπὲρ ἐµμὲ οὐκ ἔστιν µμου ἄξιος, καὶ ὁ φιλῶν
υἱὸν ἢ θυγατέέρα ὑπὲρ ἐµμὲ οὐκ ἔστιν µμου ἄξιος ·∙ <Mat10 :38> καὶ ὃς οὐ λαµμβάάνει τὸν σταυρὸν
αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίίσω µμου, οὐκ ἔστιν µμου ἄξιος. <Mat10 :39> ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
ἀπολέέσει αὐτήήν, καὶ ὁ ἀπολέέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐµμοῦ εὑρήήσει αὐτήήν. <Mat10 :40> Ὁ
δεχόόµμενος ὑµμᾶς ἐµμὲ δέέχεται, καὶ ὁ ἐµμὲ δεχόόµμενος δέέχεται τὸν ἀποστείίλαντάά µμε. <Mat10 :41> ὁ
δεχόόµμενος προφήήτην εἰς ὄνοµμα προφήήτου µμισθὸν προφήήτου λήήµμψεται, καὶ ὁ δεχόόµμενος δίίκαιον
εἰς ὄνοµμα δικαίίου µμισθὸν δικαίίου λήήµμψεται. <Mat10 :42> καὶ ὃς ἐὰν ποτίίσῃ ἕνα τῶν µμικρῶν
τούύτων ποτήήριον ψυχροῦ µμόόνον εἰς ὄνοµμα µμαθητοῦ, ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐ µμὴ ἀπολέέσῃ τὸν µμισθὸν
αὐτοῦ.
<Mat11 : 1> Καὶ ἐγέένετο ὅτε ἐτέέλεσεν ὁ Ἰησοῦς διατάάσσων τοῖς δώώδεκα µμαθηταῖς αὐτοῦ, µμετέέβη
ἐκεῖθεν τοῦ διδάάσκειν καὶ κηρύύσσειν ἐν ταῖς πόόλεσιν αὐτῶν.
<Mat11 : 2> Ὁ δὲ Ἰωάάννης ἀκούύσας ἐν τῷ δεσµμωτηρίίῳ τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ, πέέµμψας διὰ τῶν
µμαθητῶν αὐτοῦ <Mat11 : 3> εἶπεν αὐτῷ ·∙ Σὺ εἶ ὁ ἐρχόόµμενος, ἢ ἕτερον προσδοκῶµμεν; <Mat11 : 4>
καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πορευθέέντες ἀπαγγείίλατε Ἰωάάννῃ ἃ ἀκούύετε καὶ
βλέέπετε ·∙ <Mat11 : 5> τυφλοὶ ἀναβλέέπουσιν καὶ χωλοὶ περιπατοῦσιν, λεπροὶ καθαρίίζονται καὶ
κωφοὶ ἀκούύουσιν, καὶ νεκροὶ ἐγείίρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίίζονται ·∙ <Mat11 : 6> καὶ µμακάάριόός
ἐστιν ὃς ἐὰν µμὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐµμοίί.
<Mat11 : 7> Τούύτων δὲ πορευοµμέένων ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς λέέγειν τοῖς ὄχλοις περὶ Ἰωάάννου ·∙ Τίί
ἐξήήλθατε εἰς τἠν ἔρηµμον θεάάσασθαι; κάάλαµμον ὑπὸ ἀνέέµμου σαλευόόµμενον; <Mat11 : 8> ἀλλὰ τίί
ἐξήήλθατε ἰδεῖν; ἄνθρωπον ἐν µμαλακοῖς ἱµματίίοις ἠµμφιεσµμέένον; ἰδοὺ οἱ τὰ µμαλακὰ φοροῦντες ἐν
τοῖς οἴκοις τῶν βασιλέέων εἰσίίν. <Mat11 : 9> ἀλλὰ τίί ἐξήήλθατε ἰδεῖν; προφήήτην; ναὶ λέέγω ὑµμῖν, καὶ
περισσόότερον προφήήτου. <Mat11 :10> οὗτόός γὰρ ἐστιν περὶ οὗ γέέγραπται ·∙ Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέέλλω
τὸν ἄγγελόόν µμου πρὸ προσώώπου σου, ὃς κατασκευάάσει τὴν ὁδόόν σου ἔµμπροσθέέν σου. <Mat11 :11>
ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ·∙ οὐκ ἐγήήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν µμείίζων Ἰωάάννου τοῦ βαπτιστοῦ ·∙ ὁ δὲ
µμικρόότερος ἐν τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὐρανῶν µμείίζων αὐτοῦ ἐστιν. <Mat11 :12> ἀπὸ δὲ τῶν ἡµμερῶν
Ἰωάάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως ἄρτι ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν βιάάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάάζουσιν
αὐτήήν. <Mat11 :13> πάάντες γὰρ οἱ προφῆται καὶ ὁ νόόµμος ἕως Ἰωάάννου ἐπροφήήτευσαν ·∙ <Mat11 :14>
καὶ εἰ θέέλετε δέέξασθαι, αὐτόός ἐστιν Ἠλίίας ὁ µμέέλλων ἔρχεσθαι. <Mat11 :15> ὁ ἔχων ὦτα ἀκούύειν
ἀκουέέτω. <Mat11 :16> Τίίνι δὲ ὁµμοιώώσω τὴν γενεὰν ταύύτην; ὁµμοίία ἐστὶν παιδίίοις καθηµμέένοις ἐν
ἀγοραῖς, καὶ προσφωνοῦσιν τοῖς ἑταίίροις αὐτῶν, <Mat11 :17> καὶ λέέγουσιν ·∙ Ηὐλήήσαµμεν ὑµμῖν, καὶ
οὐκ ὠρχήήσασθε ·∙ ἐθρηνήήσαµμεν ὑµμῖν, καὶ οὐκ ἐκόόψασθε. <Mat11 :18> ἦλθεν γὰρ Ἰωάάννης µμήήτε
ἐσθίίων µμήήτε πίίνων, καὶ λέέγουσιν ·∙ Δαιµμόόνιον ἔχει. <Mat11 :19> ἦλθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου
ἐσθίίων καὶ πίίνων, καὶ λέέγουσιν ·∙ Ἰδοὺ ἄνθρωπος φάάγος καὶ οἰνοπόότης, τελωνῶν φίίλος καὶ
ἁµμαρτωλῶν. καὶ ἐδικαιώώθη ἡ σοφίία ἀπὸ τῶν τέέκνῶν αὐτῆς.
<Mat11 :20> Τὸτε ἤρξατο ὀνειδίίζειν τὰς πόόλεις ἐν αἷς ἐγέένοντο αἱ πλεῖσται δυνάάµμεις αὐτοῦ, ὅτι οὐ
µμετενόόησαν ·∙ <Mat11 :21> Οὐαίί σοι, Χοραζείίν, οὐαίί σοι, Βηθσαϊδάάν ·∙ ὅτι εἰ ἐν Τύύρῳ καὶ Σιδῶνι
ἐγέένοντο αἱ δυνάάµμεις αἱ γενόόµμεναι ἐν ὑµμῖν, πάάλαι ἂν ἐν σάάκκῳ καὶ σποδῷ µμετενόόησαν.
<Mat11 :22> πλὴν λέέγω ὑµμῖν, Τύύρῳ καὶ Σιδῶνι ἀνεκτόότερον ἔσται ἐν ἡµμέέρᾳ κρίίσεως ἢ ὑµμῖν.
<Mat11 :23> καὶ σὺ Καπερναούύµμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήήσῃ ·∙ ὅτι εἰ
ἐν Σοδόόµμοις ἐγέένοντο αἱ δυνάάµμεις αἱ γενόόµμεναι ἐν σοίί, ἔµμειναν ἂν µμέέχρι τῆς σήήµμερον. <Mat11 :24>
πλὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι γῇ Σοδόόµμων ἀνεκτόότερον ἔσται ἐν ἡµμέέρᾳ κρίίσεως ἢ σοίί.
<Mat11 :25> Ἐν ἐκείίνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἐξοµμολογοῦµμαίί σοι Πάάτερ, Κύύριε τοῦ
οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάάλυψας αὐτὰ
νηπίίοις ·∙ <Mat11 :26> ναὶ ὁ Πατήήρ, ὅτι οὕτως ἐγέένετο εὐδοκίία ἔµμπροσθέέν σου. <Mat11 :27> Πάάντα
µμοι παρεδόόθη ὑπὸ τοῦ Πατρόός µμου, καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώώσκει τὸν Υἱὸν εἰ µμὴ ὁ Πατήήρ, οὐδὲ τὸν
Πατέέρα τις ἐπιγινώώσκει εἰ µμὴ ὁ Υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούύληται ὁ Υἱὸς ἀποκαλύύψαι. <Mat11 :28> Δεῦτε
πρόός µμε πάάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισµμέένοι, κἀγὼ ἀναπαύύσω ὑµμᾶς. <Mat11 :29> ἄρατε τὸν
ζυγόόν µμου ἐφ᾿ ὑµμᾶς, καὶ µμάάθετε ἀπ᾿ ἐµμοῦ, ὅτι πραΰς εἰµμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίίᾳ, καὶ εὑρήήσετε
ἀνάάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑµμῶν. <Mat11 :30> ὁ γὰρ ζυγόός µμου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίίον µμου ἐλαφρόόν
ἐστιν.
<Mat12 : 1> Ἐν ἐκείίνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς σάάββασιν διὰ τῶν σπορίίµμων ·∙ οἱ δὲ
µμαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείίνασαν, καὶ ἤρξαντο τίίλλειν στάάχυας καὶ ἐσθίίειν. <Mat12 : 2> οἱ δὲ Φαρισαῖοι
ἰδόόντες εἶπαν αὐτῷ ·∙ Ἰδοὺ οἱ µμαθηταίί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιεῖν ἐν σαββάάτῳ. <Mat12 : 3> ὁ
δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐκ ἀνέέγνωτε τίί ἐποίίησεν Δαυίίδ, ὅτε ἐπείίνασεν καὶ οἱ µμετ᾿ αὐτοῦ; <Mat12 : 4>
πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέέσεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἐξὸν ἦν
αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς µμετ᾿ αὐτοῦ, εἰ µμὴ τοῖς ἱερεῦσιν µμόόνοις; <Mat12 : 5> ἢ οὐκ ἀνέέγνωτε ἐν τῷ
νόόµμῳ ὅτι τοῖς σάάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἱερῷ τὸ σάάββατον βεβηλοῦσιν καὶ ἀναίίτιοίί εἰσιν;
<Mat12 : 6> λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι τοῦ ἱεροῦ µμεῖζόόν ἐστιν ὧδε. <Mat12 : 7> εἰ δὲ ἐγνώώκειτε τίί ἐστιν ·∙
Ἔλεος θέέλω καὶ οὐ θυσίίαν, οὐκ ἂν κατεδικάάσατε τοὺς ἀναιτίίους. <Mat12 : 8> κύύριος γάάρ ἐστιν τοῦ
σαββάάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου.
<Mat12 : 9> Καὶ µμεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγὴν αὐτῶν. <Mat12 :10> καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπος
ἦν τὴν χεῖρα ἔχων ξηράάν. καὶ ἐπηρώώτησαν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Εἰ ἔξεστιν τοῖς σάάββασιν
θεραπεῦσαι; ἵνα κατηγορήήσωσιν αὐτοῦ. <Mat12 :11> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίίς ἔσται ἐξ ὑµμῶν
ἄνθρωπος ὃς ἕξει πρόόβατον ἕν, καὶ ἐὰν ἐµμπέέσῃ τοῦτο τοῖς σάάββασιν εἰς βόόθυνον, οὐχὶ κρατήήσει
αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ; <Mat12 :12> πόόσῳ οὖν διαφέέρει ἄνθρωπος προβάάτου. ὥστε ἔξεστιν τοῖς σάάββασιν
καλῶς ποιεῖν. <Mat12 :13> τόότε λέέγει τῷ ἀνθρώώπῳ ·∙ Ἔκτεινόόν τὴν χεῖράά σου. καὶ ἐξέέτεινεν, καὶ
ἀπεκατεστάάθη ὑγιὴς ὡς ἡ ἄλλη.
<Mat12 :14> Ἐξελθόόντες δὲ οἱ Φαρισαῖοι συµμβούύλιον ἔλαβον κατ᾿ αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν
ἀπολέέσωσιν ·∙ <Mat12 :15> ὁ δὲ Ἰησοῦς γνοὺς ἀνεχώώρησεν ἐκεῖθεν ·∙ καὶ ἠκολούύθησαν αὐτῷ ὄχλοι
πολλοίί, καὶ ἐθεράάπευσεν αὐτοὺς πάάντας. <Mat12 :16> καὶ ἐπετίίµμησεν αὐτοῖς ἵνα µμὴ φανερὸν
αὐτὸν ποιήήσωσιν, <Mat12 :17> ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙
<Mat12 :18> Ἰδοὺ ὁ παῖς µμου ὃν ᾑρέέτισα, ὁ ἀγαπητόός µμου εἰς ὃν εὐδόόκησεν ἡ ψυχήή µμου ·∙ θήήσω τὸ
Πνεῦµμάά µμου ἐπ᾿ αὐτόόν, καὶ κρίίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ. <Mat12 :19> οὐκ ἐρίίσει οὐδὲ
κραυγάάσει, οὐδὲ ἀκούύσει τις ἐν ταῖς πλατείίαις τὴν φωνὴν αὐτοῦ. <Mat12 :20> κάάλαµμον
συντετριµμµμέένον οὐ κατεάάξει καὶ λίίνον τυφόόµμενον οὐ σβέέσει, ἕως ἂν ἐκβάάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίίσιν.
<Mat12 :21> καὶ τῷ ὀνόόµματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.
<Mat12 :22> Τόότε προσηνέέχθη αὐτῷ δαιµμονιζόόµμενος τυφλὸς καὶ κωφόός, καὶ ἐθεράάπευσεν αὐτόόν,
ὥστε τὸν τυφλὸν καὶ κωφὸν καὶ λαλεῖν καὶ βλέέπειν. <Mat12 :23> καὶ ἐξίίσταντο πάάντες οἱ ὄχλοι
καὶ ἔλεγον ·∙ Μήήτι οὗτόός ἐστιν ὁ υἱὸς Δαυίίδ; <Mat12 :24> οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούύσαντες εἶπον ·∙ Οὗτος
οὐκ ἐκβάάλλει τὰ δαιµμόόνια εἰ µμὴ ἐν τῷ Βεελζεβοὺλ ἄρχοντι τῶν δαιµμονίίων. <Mat12 :25> εἰδὼς δὲ ὁ
Ἰησοῦς τὰς ἐνθυµμήήσεις αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πᾶσα βασιλείία µμερισθεῖσα καθ᾿ ἑαυτῆς ἐρηµμοῦται,
καὶ πᾶσα πόόλις ἢ οἰκίία µμερισθεῖσα καθ᾿ ἑαυτῆς οὐ σταθήήσεται. <Mat12 :26> καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς τὸν
Σατανᾶν ἐκβάάλλει, ἐφ᾿ ἑαυτὸν ἐµμερίίσθη ·∙ πῶς οὖν σταθήήσεται ἡ βασιλείία αὐτοῦ; <Mat12 :27> καὶ
εἰ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάάλλω τὰ δαιµμόόνια, οἱ υἱοὶ ὑµμῶν ἐν τίίνι ἐκβάάλλουσιν; διὰ τοῦτο αὐτοὶ
ὑµμῶν ἔσονται κριταίί. <Mat12 :28> εἰ δὲ ἐν Πνεύύµματι Θεοῦ ἐγὼ ἐκβάάλλω τὰ δαιµμόόνια, ἄρα ἔφθασεν
ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Mat12 :29> ἢ πῶς δύύναταίί τις εἰσελθεῖν εἰς τὴν οἰκίίαν τοῦ ἰσχυροῦ
καὶ τὰ σκεύύη αὐτοῦ διαρπάάσαι, ἐὰν µμὴ πρῶτον δήήσῃ τὸν ἰσχυρόόν; καὶ τόότε τὴν οἰκίίαν αὐτοῦ
διαρπάάσει. <Mat12 :30> ὁ µμὴ ὢν µμετ᾿ ἐµμοῦ κατ᾿ ἐµμοῦ ἐστίίν, καὶ ὁ µμὴ συνάάγων µμετ᾿ ἐµμοῦ σκορπίίζει.
<Mat12 :31> Διὰ τοῦτο λέέγω ὑµμῖν, Πᾶσα ἁµμαρτίία καὶ βλασφηµμίία ἀφεθήήσεται τοῖς ἀνθρώώποις, ἡ δὲ
τοῦ Πνεύύµματος βλασφηµμίία οὐκ ἀφεθήήσεται τοῖς ἀνθρώώποις. <Mat12 :32> καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόόγον
κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου, ἀφεθήήσεται αὐτῷ ·∙ ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύύµματος τοῦ Ἁγίίου,
οὐκ ἀφεθήήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τούύτῳ τῷ αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ µμέέλλοντι.
<Mat12 :33> Ἢ ποιήήσατε τὸ δέένδρον καλὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόόν, ἢ ποιήήσατε τὸ δέένδρον
σαπρὸν καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόόν ·∙ ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δέένδρον γινώώσκεται. <Mat12 :34>
γεννήήµματα ἐχιδνῶν, πῶς δύύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύύµματος τῆς
καρδίίας τὸ στόόµμα λαλεῖ. <Mat12 :35> ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάάλλει
ἀγαθάά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάάλλει πονηράά. <Mat12 :36> λέέγω
δὲ ὑµμῖν ὅτι πᾶν ῥῆµμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώώσουσιν περὶ αὐτοῦ λόόγον ἐν
ἡµμέέρᾳ κρίίσεως ·∙ <Mat12 :37> ἐκ γὰρ τῶν λόόγων σου δικαιωθήήσῃ, καὶ ἐκ τῶν λόόγων σου
καταδικασθήήσῃ.
<Mat12 :38> Τόότε ἀπεκρίίθησαν αὐτῷ τινὲς τῶν γραµμµματέέων καὶ Φαρισαίίων λέέγοντες ·∙ Διδάάσκαλε,
θέέλοµμεν ἀπὸ σοῦ σηµμεῖον ἰδεῖν. <Mat12 :39> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Γενεὰ πονηρὰ καὶ
µμοιχαλὶς σηµμεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σηµμεῖον οὐ δοθήήσεται αὐτῇ εἰ µμὴ τὸ σηµμεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήήτου.
<Mat12 :40> ὥσπερ γὰρ ἦν Ἰωνᾶς ἐν τῇ κοιλίίᾳ τοῦ κήήτους τρεῖς ἡµμέέρας καὶ τρεῖς νύύκτας, οὕτως
ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐν τῇ καρδίίᾳ τῆς γῆς τρεῖς ἡµμέέρας καὶ τρεῖς νύύκτας. <Mat12 :41>
ἄνδρες Νινευεῖται ἀναστήήσονται ἐν τῇ κρίίσει µμετὰ τῆς γενεᾶς ταύύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήήν,
ὅτι µμετενόόησαν εἰς τὸ κήήρυγµμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ ὧδε. <Mat12 :42> βασίίλισσα νόότου
ἐγερθήήσεται ἐν τῇ κρίίσει µμετὰ τῆς γενεᾶς ταύύτης καὶ κατακρινεῖ αὐτήήν, ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν
περάάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίίαν Σολοµμῶνος, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Σολοµμῶνος ὧδε.
<Mat12 :43> Ὅταν δὲ τὸ ἀκάάθαρτον πνεῦµμα ἐξέέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώώπου, διέέρχεται δι᾿ ἀνύύδρων
τόόπων ζητοῦν ἀνάάπαυσιν, καὶ οὐχ εὑρίίσκει. <Mat12 :44> τόότε λέέγει ·∙ Ἐπιστρέέψω εἰς τὸν οἶκόόν µμου,
ὅθεν ἐξῆλθον. καὶ ἐλθὸν εὑρίίσκει σχολάάζοντα, σεσαρωµμέένον καὶ κεκοσµμηµμέένον. <Mat12 :45> τόότε
πορεύύεται καὶ παραλαµμβάάνει µμεθ᾿ ἑαυτοῦ ἑπτὰ ἕτερα πνεύύµματα πονηρόότερα ἑαυτοῦ, καὶ
εἰσελθόόντα κατοικεῖ ἐκεῖ ·∙ καὶ γίίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώώπου ἐκείίνου χείίρονα τῶν πρώώτων.
οὕτως ἔσται καὶ τῇ γενεᾷ ταύύτῃ τῇ πονηρᾷ.
<Mat12 :46> Ἔτι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις, ἰδοὺ ἡ µμήήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήήκεισαν
ἔξω ζητοῦντες αὐτῷ λαλῆσαι. <Mat12 :47> εἶπεν δέέ τις αὐτῷ ·∙ Ἰδοὺ ἡ µμήήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοίί σου
ἔξω ἑστήήκασιν ζητοῦντέές σοι λαλῆσαι. <Mat12 :48> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν τῷ εἰπόόντι αὐτῷ ·∙ Τίίς
ἐστιν ἡ µμήήτηρ µμου, καὶ τίίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοίί µμου; <Mat12 :49> καὶ ἐκτείίνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ
τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν ·∙ Ἰδοὺ ἡ µμήήτηρ µμου καὶ οἱ ἀδελφοίί µμου. <Mat12 :50> ὅστις γὰρ ἂν
ποιήήσῃ τὸ θέέληµμα τοῦ Πατρόός µμου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτόός µμου ἀδελφὸς καὶ ἀδελφὴ καὶ µμήήτηρ
ἐστίίν.
<Mat13 : 1> Ἐν δὲ τῇ ἡµμέέρᾳ ἐκείίνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς οἰκίίας ἐκάάθητο παρὰ τὴν
θάάλασσαν. <Mat13 : 2> καὶ συνήήχθησαν πρὸς αὐτὸν ὄχλοι πολλοίί, ὥστε αὐτὸν εἰς πλοῖον
ἐµμβάάντα καθῆσθαι, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν εἱστήήκει. <Mat13 : 3> καὶ ἐλάάλησεν αὐτοῖς
πολλὰ ἐν παραβολαῖς λέέγων ·∙ Ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείίρων τοῦ σπείίρειν. <Mat13 : 4> καὶ ἐν τῷ
σπείίρειν αὐτὸν ἃ µμὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόόν, καὶ ἦλθεν τὰ πετεινὰ καὶ κατέέφαγεν αὐτάά.
<Mat13 : 5> ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ πετρώώδη ὅπου οὐκ εἶχεν γῆν πολλήήν, καὶ εὐθέέως ἐξανέέτειλεν
διὰ τὸ µμὴ ἔχειν βάάθος γῆς ·∙ <Mat13 : 6> ἡλίίου δὲ ἀνατείίλαντος ἐκαυµματίίσθη, καὶ διὰ τὸ µμὴ ἔχειν
ῥίίζαν ἐξηράάνθη. <Mat13 : 7> ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὰς ἀκάάνθας, καὶ ἀνέέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ
ἀπέέπνιξαν αὐτάά. <Mat13 : 8> ἄλλα δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίίδου καρπόόν, ὃ µμὲν
ἑκατόόν, ὃ δὲ ἑξήήκοντα, ὃ δὲ τριάάκοντα. <Mat13 : 9> ὁ ἔχων ὦτα ἀκούύειν ἀκουέέτω.
<Mat13 :10> Καὶ προσελθόόντες οἱ µμαθηταὶ εἶπαν αὐτῷ ·∙ Διὰ τίί ἐν παραβολαῖς λαλεῖς αὐτοῖς;
<Mat13 :11> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὅτι ὑµμῖν δέέδοται γνῶναι τὰ µμυστήήρια τῆς βασιλείίας
τῶν οὐρανῶν, ἐκείίνοις δὲ οὐ δέέδοται. <Mat13 :12> ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήήσεται αὐτῷ καὶ
περισσευθήήσεται ·∙ ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. <Mat13 :13> διὰ τοῦτο ἐν
παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ὅτι βλέέποντες οὐ βλέέπουσιν καὶ ἀκούύοντες οὐκ ἀκούύουσιν οὐδὲ
συνίίουσιν, <Mat13 :14> καὶ ἀναπληροῦται αὐτοῖς ἡ προφητείία Ἠσαΐου ἡ λέέγουσα ·∙ Ἀκοῇ
ἀκούύσετε καὶ οὐ µμὴ συνῆτε, καὶ βλέέποντες βλέέψετε καὶ οὐ µμὴ ἴδητε. <Mat13 :15> ἐπαχύύνθη γὰρ ἡ
καρδίία τοῦ λαοῦ τούύτου, καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτῶν ἐκάάµμµμυσαν,
µμήήποτε ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλµμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούύσωσιν καὶ τῇ καρδίίᾳ συνῶσιν καὶ ἐπιστρέέψωσιν
καὶ ἰάάσοµμαι αὐτούύς. <Mat13 :16> ὑµμῶν δὲ µμακάάριοι οἱ ὀφθαλµμοὶ ὅτι βλέέπουσιν, καὶ τὰ ὦτα ὑµμῶν
ὅτι ἀκούύουσιν. <Mat13 :17> ἀµμὴν γὰρ λέέγω ὑµμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ δίίκαιοι ἐπεθύύµμησαν
ἰδεῖν ἃ βλέέπετε, καὶ οὐκ εἶδαν, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούύετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν.
<Mat13 :18> Ὑµμεῖς οὖν ἀκούύσατε τὴν πασραβολὴν τοῦ σπείίροντος. <Mat13 :19> παντὸς ἀκούύοντος
τὸν λόόγον τῆς βασιλείίας καὶ µμὴ συνιέέντος, ἔρχεται ὁ πονηρὸς καὶ ἁρπάάζει τόό ἐσπαρµμέένον ἐν τῇ
καρδίίᾳ αὐτοῦ, οὗτόός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείίς. <Mat13 :20> ὁ δὲ ἐπὶ τὰ πετρώώδη σπαρείίς,
οὗτόός ἐστιν ὁ τὸν λόόγον ἀκούύων καὶ εὐθὺς µμετὰ χαρᾶς λαµμβάάνων αὐτόόν, <Mat13 :21> οὐκ ἔχει δὲ
ῥίίζαν ἐν ἑαυτῷ ἀλλὰ πρόόσκαιρόός ἐστιν ·∙ γενοµμέένης δὲ θλίίψεως ἢ διωγµμοῦ διὰ τὸν λόόγον εὐθὺς
σκανδαλίίζεται. <Mat13 :22> ὁ δὲ εἰς τὰς ἀκάάνθας σπαρείίς, οὗτόός ἐστιν ὁ τὸν λόόγον ἀκούύων, καὶ ἡ
µμέέριµμνα τοῦ αἰῶνος τούύτου καὶ ἡ ἀπάάτη τοῦ πλούύτου συνπνίίγει τὸν λόόγον, καὶ ἄκαρπος γίίνεται.
<Mat13 :23> ὁ δὲ ἐπὶ τὴν καλὴν γῆν σπαρείίς, οὗτόός ἐστιν ὁ τὸν λόόγον ἀκούύων καὶ συνιώών, ὃς δὴ
καρποφορεῖ καὶ ποιεῖ ὃ µμὲν ἑκατόόν, ὃ δὲ ἑξήήκοντα, ὃ δὲ τριάάκοντα.
<Mat13 :24> Ἄλλην παραβολὴν παρέέθηκεν αὐτοῖς λέέγων ·∙ Ὡµμοιώώθη ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν
ἀνθρώώπῳ σπείίροντι καλὸν σπέέρµμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ. <Mat13 :25> ἐν δὲ τῷ καθεύύδειν τοὺς
ἀνθρώώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρεν ζιζάάνια ἀνὰ µμέέσον τοῦ σίίτου καὶ ἀπῆλθεν.
<Mat13 :26> ὅτε δὲ ἐβλάάστησεν ὁ χόόρτος καὶ καρπὸν ἐποίίησεν, τόότε ἐφάάνη καὶ τὰ ζιζάάνια.
<Mat13 :27> προσελθόόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπόότου εἶπον αὐτῷ ·∙ Κύύριε, οὐχὶ καλὸν σπέέρµμα
ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόόθεν οὖν ἔχει ζιζάάνια; <Mat13 :28> ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς ·∙ Ἐχθρὸς ἄνθρωπος
τοῦτο ἐποίίησεν. οἱ δὲ δοῦλοι εἶπον αὐτῷ ·∙ Θέέλεις οὖν ἀπελθόόντες συλλέέξωµμεν αὐτάά; <Mat13 :29>
ὁ δὲ ἔφη ·∙ Οὔ, µμήήποτε συλλέέγοντες τὰ ζιζάάνια ἐκριζώώσητε ἅµμα αὐτοῖς τὸν σῖτον. <Mat13 :30>
ἄφετε συναυξάάνεσθαι ἀµμφόότερα µμέέχρι τοῦ θερισµμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισµμοῦ ἐρῶ τοῖς
θερισταῖς ·∙ Συλλέέξατε πρῶτον τὰ ζιζάάνια καὶ δήήσατε αὐτὰ εἰς δέέσµμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτάά,
τόόν δὲ σῖτον συναγάάγετε εἰς τὴν ἀποθήήκην µμου.
<Mat13 :31> Ἄλλην παραβολὴν παρέέθηκεν αὐτοῖς λέέγων ·∙ Ὁµμοίία ἐστὶν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν
κόόκκῳ σινάάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔσπειρεν ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ ·∙ <Mat13 :32> ὃ µμικρόότερον µμέέν
ἐστιν πάάντων τῶν σπερµμάάτων, ὅταν δὲ αὐξηθῇ µμεῖζον τῶν λαχάάνων ἐστὶν καὶ γίίνεται δέένδρον,
ὥστε ἐλθεῖν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατασκηνοῦν ἐν τοῖς κλάάδοις αὐτοῦ.
<Mat13 :33> Ἄλλην παραβολὴν ἐλάάλησεν αὐτοῖς ·∙ Ὁµμοίία ἐστὶν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν ζύύµμῃ, ἣν
λαβοῦσα γυνὴ ἐνέέκρυψεν εἰς ἀλεύύρου σάάτα τρίία, ἕως οὗ ἐζυµμώώθη ὅλον.
<Mat13 :34> Ταῦτα πάάντα ἐλάάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις, καὶ χωρὶς παραβολῆς
οὐδὲν ἐλάάλει αὐτοῖς, <Mat13 :35> ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙ Ἀνοίίξω ἐν
παραβολαῖς τὸ στόόµμα µμου, ἐρεύύξοµμαι κεκρυµμµμέένα ἀπὸ καταβολῆς κόόσµμου.
<Mat13 :36> Τόότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίίαν. καὶ προσῆλθαν αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ
λέέγοντες ·∙ Φράάσον ἡµμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίίων τοῦ ἀγροῦ. <Mat13 :37> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὁ σπείίρων τὸ καλὸν σπέέρµμα ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου, <Mat13 :38> ὁ δὲ ἀγρόός
ἐστιν ὁ κόόσµμος ·∙ τὸ δὲ καλὸν σπέέρµμα, οὗτοίί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείίας ·∙ τὰ δὲ ζιζάάνιάά εἰσιν οἱ υἱοὶ
τοῦ πονηροῦ, <Mat13 :39> ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείίρας αὐτάά ἐστιν ὁ διάάβολος ·∙ ὁ δὲ θερισµμὸς συντέέλεια
τοῦ αἰῶνόός ἐστιν, οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοίί εἰσιν. <Mat13 :40> ὥσπερ οὖν συλλέέγεται τὰ ζιζάάνια καὶ
πυρὶ καίίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείίᾳ τοῦ αἰῶνος ·∙ <Mat13 :41> ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου τοὺς ἀγγέέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείίας αὐτοῦ πάάντα τὰ σκάάνδαλα
καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνοµμίίαν, <Mat13 :42> καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάάµμινον τοῦ πυρόός ·∙
ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθµμὸς καὶ ὁ βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων. <Mat13 :43> τόότε οἱ δίίκαιοι ἐκλάάµμψουσιν ὡς ὁ
ἥλιος ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούύειν ἀκουέέτω.
<Mat13 :44> Πάάλιν ὁµμοίία ἐστὶν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυµμµμέένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν
εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψεν, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάάγει καὶ πάάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ καὶ
ἀγοράάζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον.
<Mat13 :45> Πάάλιν ὁµμοίία ἐστὶν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώώπῳ ἐµμπόόρῳ ζητοῦντι καλοὺς
µμαργαρίίτας ·∙ <Mat13 :46> εὑρὼν δὲ ἕνα πολύύτιµμον µμαργαρίίτην ἀπελθὼν πέέπρακεν πάάντα ὅσα
εἶχεν καὶ ἠγόόρασεν αὐτόόν.
<Mat13 :47> Πάάλιν ὁµμοίία ἐστὶν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν σαγήήνῃ βληθείίσῃ εἰς τὴν θάάλασσαν καὶ
ἐκ παντὸς γέένους συναγαγούύσῃ ·∙ <Mat13 :48> ἣν ὅτε ἐπληρώώθη ἀναβιβάάσαντες ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν
καὶ καθίίσαντες συνέέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἄγγη, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον. <Mat13 :49> οὕτως ἔσται
ἐν τῇ συντελείίᾳ τοῦ αἰῶνος ·∙ ἐξελεύύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσιν τοὺς πονηροὺς ἐκ µμέέσου
τῶν δικαίίων, <Mat13 :50> καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάάµμινον τοῦ πυρόός ·∙ ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθµμὸς
καὶ ὁ βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων.
<Mat13 :51> Λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Συνήήκατε ταῦτα πάάντα; Λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Ναίί, [Κύύριε].
<Mat13 :52> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Διὰ τοῦτο πᾶς γραµμµματεὺς µμαθητευθεὶς τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὐρανῶν
ὅµμοιόός ἐστιν ἀνθρώώπῳ οἰκοδεσπόότῃ, ὅστις ἐκβάάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιάά.
<Mat13 :53> Καὶ ἐγέένετο ὅτε ἐτέέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τὰς παραβολὰς ταύύτας, µμετῆρεν ἐκεῖθεν.
<Mat13 :54> καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίίδα αὐτοῦ ἐδίίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, ὥστε
ἐκπλήήσσεσθαι αὐτοὺς καὶ λέέγειν ·∙ Πόόθεν τούύτῳ ἡ σοφίία αὕτη καὶ αἱ δυνάάµμεις; <Mat13 :55> οὐχ
οὗτόός ἐστιν ὁ τοῦ τέέκτονος υἱόός; οὐχὶ ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ λέέγεται Μαριὰµμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ
Ἰάάκωβος καὶ Ἰωσῆς καὶ Σίίµμων καὶ Ἰούύδας; <Mat13 :56> καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς
ἡµμᾶς εἰσίίν; πόόθεν οὖν τούύτῳ ταῦτα πάάντα; <Mat13 :57> καὶ ἐσκανδαλίίζοντο ἐν αὐτῷ. ὁ δὲ Ἰησοῦς
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐκ ἔστιν προφήήτης ἄτιµμος εἰ µμὴ ἐν τῇ πατρίίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ οἰκίίᾳ αὐτοῦ.
<Mat13 :58> καὶ οὐκ ἐποίίησεν ἐκεῖ δυνάάµμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίίαν αὐτῶν.
<Mat14 : 1> Ἐν ἐκείίνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράάρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ, <Mat14 : 2> καὶ
εἶπεν τοῖς παισὶν αὐτοῦ ·∙ Οὗτόός ἐστιν Ἰωάάννης ὁ βαπτιστήής ·∙ αὐτὸς ἠγέέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ
διὰ τοῦτο αἱ δυνάάµμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ. <Mat14 : 3> ὁ γὰρ Ἡρῴδης κρατήήσας τὸν Ἰωάάννην
ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν τῇ φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάάδα τὴν γυναῖκα Φιλίίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ·∙
<Mat14 : 4> ἔλεγεν γὰρ αὐτῷ ὁ Ἰωάάννης ·∙ Οὐκ ἔξεστίίν σοι ἔχειν αὐτήήν. <Mat14 : 5> καὶ θέέλων
αὐτὸν ἀποκτεῖναι ἐφοβήήθη τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήήτην αὐτὸν εἶχον. <Mat14 : 6> γενεσίίων δὲ
ἀγοµμέένων τοῦ Ἡρῴδου ὠρχήήσατο ἡ θυγάάτηρ τῆς Ἡρῳδιάάδος ἐν τῷ µμέέσῳ καὶ ἤρεσεν τῷ Ἡρῴδῃ,
<Mat14 : 7> ὅθεν µμεθ᾿ ὅρκου ὡµμολόόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήήσηται. <Mat14 : 8> ἡ δὲ
προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς µμητρὸς αὐτῆς ·∙ Δόός µμοι, φησίίν, ὧδε ἐπὶ πίίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάάννου τοῦ
βαπτιστοῦ. <Mat14 : 9> Καὶ ἐλυπήήθη ὁ βασιλεὺς ·∙ διὰ δὲ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειµμέένους
ἐκέέλευσεν δοθῆναι, <Mat14 :10> καὶ πέέµμψας ἀπεκεφάάλισεν τὸν Ἰωάάννην ἐν τῇ φυλακῇ.
<Mat14 :11> καὶ ἠνέέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐπὶ πίίνακι καὶ ἐδόόθη τῷ κορασίίῳ, καὶ ἤνεγκεν τῇ µμητρὶ
αὐτῆς. <Mat14 :12> καὶ προσελθόόντες οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἦραν τὸ σῶµμα καὶ ἔθαψαν αὐτόό, καὶ
ἐλθόόντες ἀπήήγγειλαν τῷ Ἰησοῦ.
<Mat14 :13> Καὶ ἀκούύσας ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίίῳ εἰς ἔρηµμον τόόπον κατ᾿ ἰδίίαν ·∙ καὶ
ἀκούύσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούύθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ τῶν πόόλεων. <Mat14 :14> καὶ ἐξελθὼν εἶδεν
πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράάπευσεν τοὺς ἀρρώώστους αὐτῶν. <Mat14 :15>
ὀψίίας δὲ γενοµμέένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Ἔρηµμόός ἐστιν ὁ τόόπος καὶ ἡ
ὥρα ἤδη παρῆλθεν ·∙ ἀπόόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόόντες εἰς τὰς κώώµμας ἀγοράάσωσιν ἑαυτοῖς
βρώώµματα. <Mat14 :16> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐ χρείίαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν ·∙ δόότε αὐτοῖς ὑµμεῖς
φαγεῖν. <Mat14 :17> οἱ δὲ λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Οὐκ ἔχοµμεν ὧδε εἰ µμὴ πέέντε ἄρτους καὶ δύύο ἰχθύύας.
<Mat14 :18> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Φέέρετέέ µμοι αὐτοὺς ὧδε. <Mat14 :19> καὶ κελεύύσας τοὺς ὄχλους
ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοῦ χόόρτου, λαβὼν τοὺς πέέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύύο ἰχθύύας, ἀναβλέέψας εἰς τὸν
οὐρανὸν εὐλόόγησεν καὶ κλάάσας ἔδωκεν τοῖς µμαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ µμαθηταὶ τοῖς ὄχλοις.
<Mat14 :20> καὶ ἔφαγον πάάντες καὶ ἐχορτάάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασµμάάτων
δώώδεκα κοφίίνους πλήήρεις. <Mat14 :21> οἱ δὲ ἐσθίίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίίλιοι χωρὶς
γυναικῶν καὶ παιδίίων.
<Mat14 :22> Καὶ εὐθέέως ἠνάάγκασεν τοὺς µμαθητὰς ἐµμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάάγειν αὐτὸν εἰς
τὸ πέέραν, ἕως οὗ ἀπολύύσῃ τοὺς ὄχλους. <Mat14 :23> καὶ ἀπολύύσας τοὺς ὄχλους ἀνέέβη εἰς τὸ ὄρος
κατ᾿ ἰδίίαν προσεύύξασθαι. ὀψίίας δὲ γενοµμέένης µμόόνος ἦν ἐκεῖ.
<Mat14 :24> Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη µμέέσον τῆς θαλάάσσης ἦν βασανιζόόµμενον ὑπὸ τῶν κυµμάάτων, ἦν γὰρ
ἐναντίίος ὁ ἄνεµμος. <Mat14 :25> τετάάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθεν πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν
ἐπὶ τὴν θάάλασσαν. <Mat14 :26> καὶ ἰδόόντες αὐτὸν οἱ µμαθηταὶ ἐπὶ τὴν θαλάάσσαν περιπατοῦντα
ἐταράάχθησαν λέέγοντες ὅτι φάάντασµμάά ἐστιν, καὶ ἀπὸ τοῦ φόόβου ἔκραξαν. <Mat14 :27> εὐθέέως δὲ
ἐλάάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Θαρσεῖτε, ἐγώώ εἰµμι ·∙ µμὴ φοβεῖσθε. <Mat14 :28> ἀποκριθεὶς δὲ
αὐτῷ ὁ Πέέτρος εἶπεν ·∙ Κύύριε, εἰ σὺ εἶ, κέέλευσόόν µμε ἐλθεῖν πρὸς σε ἐπὶ τὰ ὕδατα. <Mat14 :29> ὁ δὲ
εἶπεν ·∙ Ἐλθέέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίίου ὁ Πέέτρος περιεπάάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν
Ἰησοῦν. <Mat14 :30> βλέέπων δὲ τὸν ἄνεµμον ἰσχυρὸν ἐφοβήήθη, καὶ ἀρξάάµμενος καταποντίίζεσθαι
ἔκραξεν λέέγων ·∙ Κύύριε, σῶσόόν µμε. <Mat14 :31> εὐθέέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείίνας τὴν χεῖρα ἐπελάάβετο
αὐτοῦ καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ὀλιγόόπιστε, εἰς τίί ἐδίίστασας; <Mat14 :32> καὶ ἐµμβάάντων αὐτῶν εἰς τὸ
πλοῖον ἐκόόπασεν ὁ ἄνεµμος. <Mat14 :33> οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίίῳ ἐλθόόντες προσεκύύνησαν αὐτῷ
λέέγοντες ·∙ Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς εἶ.
<Mat14 :34> Καὶ διαπεράάσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γεννησαρέέθ. <Mat14 :35> καὶ ἐπιγνόόντες αὐτὸν
οἱ ἄνδρες τοῦ τόόπου ἐκείίνου ἀπέέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίίχωρον ἐκείίνην, καὶ προσήήνεγκαν αὐτῷ
πάάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας <Mat14 :36> καὶ παρεκάάλουν αὐτὸν ἵνα µμόόνον ἅψωνται τοῦ
κρασπέέδου τοῦ ἱµματίίου αὐτοῦ ·∙ καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώώθησαν.
<Mat15 : 1> Τόότε προσέέρχονται τῷ Ἰησοῦ οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύύµμων γραµμµματεῖς καὶ Φαρισαῖοι
λέέγοντες ·∙ <Mat15 : 2> Διὰ τίί οἱ µμαθηταίί σου παραβαίίνουσιν τὴν παράάδοσιν τῶν πρεσβυτέέρων; οὐ
γὰρ νίίπτονται τὰς χεῖρας αὐτῶν ὅταν ἄρτον ἐσθίίωσιν. <Mat15 : 3> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙
Διὰ τίί καὶ ὑµμεῖς παραβαίίνετε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράάδοσιν ὑµμῶν; <Mat15 : 4> ὁ γὰρ
Θεὸς ἐνετεῖλατο λέέγων ·∙ Τίίµμα τὸν πατέέρα καὶ τὴν µμητέέρα, καίί ·∙ Ὁ κακολογῶν πατέέρα ἢ µμητέέρα
θανάάτῳ τελευτάάτω. <Mat15 : 5> ὑµμεῖς δὲ λέέγετε ·∙ Ὃς ἂν εἴπῃ τῷ πατρὶ ἢ τῇ µμητρίί ·∙ Δῶρον ὃ ἐὰν ἐξ
ἐµμοῦ ὠφεληθῇς, <Mat15 : 6> καὶ οὐ µμὴ τιµμήήσει τὸν πατέέρα αὐτοῦ ἢ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ ·∙ καὶ
ἠκυρώώσατε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν παράάδοσιν ὑµμῶν. <Mat15 : 7> ὑποκριταίί, καλῶς
ἐπροφήήτευσεν περὶ ὑµμῶν Ἠσαΐας λέέγων ·∙ <Mat15 : 8> Ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείίλεσίίν µμε τιµμᾷ, ἡ δὲ
καρδίία αὐτῶν πόόρρω ἀπέέχει ἀπ᾿ ἐµμοῦ ·∙ <Mat15 : 9> µμάάτην δὲ σέέβονταίί µμε, διδάάσκοντες
διδασκαλίίας ἐντάάλµματα ἀνθρώώπων. <Mat15 :10> Καὶ προσκαλεσάάµμενος τὸν ὄχλον εἶπεν αὐτοῖς ·∙
Ἀκούύετε καὶ συνίίετε ·∙ <Mat15 :11> οὐ τὸ εἰσερχόόµμενον εἰς τὸ στόόµμα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὸ
ἐκπορευόόµμενον ἐκ τοῦ στόόµματος, τοῦτο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
<Mat15 :12> Τόότε προσελθόόντες οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ εἶπον αὐτῷ ·∙ Οἶδας ὅτι οἱ Φαρισαῖοι ἀκούύσαντες
τὸν λόόγον ἐσκανδαλίίσθησαν; <Mat15 :13> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Πᾶσα φυτείία ἣν οὐκ ἐφύύτευσεν
ὁ Πατήήρ µμου ὁ οὐράάνιος ἐκριζωθήήσεται. <Mat15 :14> ἄφετε αὐτούύς ·∙ τυφλοίί εἰσιν ὁδηγοὶ τυφλῶν ·∙
τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀµμφόότεροι εἰς βόόθυνον πεσοῦνται. <Mat15 :15> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ
Πέέτρος εἶπεν αὐτῷ ·∙ Φράάσον ἡµμῖν τὴν παραβολὴν ταύύτην. <Mat15 :16> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ἀκµμὴν καὶ
ὑµμεῖς ἀσύύνετοίί ἐστε; <Mat15 :17> οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόόµμενον εἰς τὸ στόόµμα εἰς τὴν
κοιλίίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάάλλεται; <Mat15 :18> τὰ δὲ ἐκπορευόόµμενα ἐκ τοῦ στόόµματος ἐκ
τῆς καρδίίας ἐξέέρχεται, κἀκεῖνα κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. <Mat15 :19> ἐκ γὰρ τῆς καρδίίας ἐξέέρχονται
διαλογισµμοὶ πονηροίί, φόόνοι, µμοιχεῖαι, πορνεῖα, κλοπαίί, ψευδοµμαρτυρίίαι, βλασφηµμίίαι. <Mat15 :20>
ταῦτάά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον ·∙ τὸ δὲ ἀνίίπτοις χερσὶν φαγεῖν οὐ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
<Mat15 :21> Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώώρησεν εἰς τὰ µμέέρη Τύύρου καὶ Σιδῶνος.
<Mat15 :22> καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναίία ἀπὸ τῶν ὁρίίων ἐκείίνων ἐξελθοῦσα ἐκραύύγασεν αὐτῷ
λέέγουσα ·∙ Ἐλέέησόόν µμε, Κύύριε Υἱὲ Δαυίίδ ·∙ ἡ θυγάάτηρ µμου κακῶς δαιµμονίίζεται. <Mat15 :23> ὁ δὲ οὐκ
ἀπεκρίίθη αὐτῇ λόόγον. καὶ προσελθόόντες οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώώτουν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Ἀπόόλυσον
αὐτήήν, ὅτι κράάζει ὄπισθεν ἡµμῶν. <Mat15 :24> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Οὐκ ἀπεστάάλην εἰ µμὴ εἰς τὰ
πρόόβατα τὰ ἀπολωλόότα οἴκου Ἰσραήήλ. <Mat15 :25> ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύύνησεν αὐτῷ λέέγουσα ·∙
Κύύριε, βοήήθει µμοι. <Mat15 :26> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Οὐκ ἔστιν καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν
τέέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίίοις. <Mat15 :27> ἡ δὲ εἶπεν ·∙ Ναίί, Κύύριε ·∙ καὶ γὰρ τὰ κυνάάρια ἐσθίίει
ἀπὸ τῶν ψιχίίων τῶν πιπτόόντων ἀπὸ τῆς τραπέέζης τῶν κυρίίων αὐτῶν. <Mat15 :28> τόότε
ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ ·∙ Ὦ γύύναι, µμεγάάλη σου ἡ πίίστις ·∙ γενηθήήτω σοι ὡς θέέλεις. καὶ
ἰάάθη ἡ θυγάάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείίνης.
<Mat15 :29> Καὶ µμεταβὰς ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἦλθεν παρὰ τὴν θάάλασσαν τῆς Γαλιλαίίας, καὶ ἀναβὰς
εἰς τὸ ὄρος ἐκάάθητο ἐκεῖ. <Mat15 :30> καὶ προσῆλθον αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντες µμεθ᾿ ἑαυτῶν
χωλούύς, τυφλούύς, κωφούύς, κυλλούύς, καὶ ἑτέέρους πολλούύς, καὶ ἔρριψαν αὐτοὺς παρὰ τοὺς πόόδας
αὐτοῦ, καὶ ἐθεράάπευσεν αὐτούύς ·∙ <Mat15 :31> ὥστε τοὺς ὄχλους θαυµμάάσαι βλέέποντας κωφοὺς
λαλοῦντας, κυλλοὺς ὑγιεῖς, χωλοὺς περιπατοῦντας καὶ τυφλοὺς βλέέποντας ·∙ καὶ ἐδόόξασαν τὸν
Θεὸν Ἰσραήήλ. <Mat15 :32> Ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάάµμενος τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν ·∙
Σπλαγχνίίζοµμαι ἐπὶ τὸν ὄχλον, ὅτι ἤδη ἡµμέέραι τρεῖς προσµμέένουσίίν µμοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τίί
φάάγωσιν ·∙ καὶ ἀπολῦσαι αὐτοὺς νήήστεις οὐ θέέλω, µμήήποτε ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ. <Mat15 :33> καὶ
λέέγουσιν αὐτῷ οἱ µμαθηταίί αὐτοῦ ·∙ Πόόθεν ἡµμῖν ἐν ἐρηµμίίᾳ ἄρτοι τοσοῦτοι ὥστε χορτάάσαι ὄχλον
τοσοῦτον; <Mat15 :34> καὶ λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Πόόσους ἄρτους ἔχετε; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Ἑπτάά, καὶ
ὀλίίγα ἰχθύύδια. <Mat15 :35> καὶ ἐκέέλευσεν τοῖς ὄχλοις ἀναπεσεῖν ἐπὶ τὴν γῆν. <Mat15 :36> καὶ
λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους καὶ τοὺς ἰχθύύας εὐχαριστήήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν τοῖς µμαθηταῖς
αὐτοῦ, οἱ δὲ µμαθηταὶ τῷ ὄχλῳ ·∙ <Mat15 :37> καὶ ἔφαγον πάάντες καὶ ἐχορτάάσθησαν. καὶ ἦραν τὸ
περισσεῦον τῶν κλασµμάάτων ἑπτὰ σπυρίίδας πλήήρεις. <Mat15 :38> οἱ δὲ ἐσθίίοντες ἦσαν
τετρακισχίίλιοι ἄνδρες χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίίων. <Mat15 :39> καὶ ἀπολύύσας τοὺς ὄχλους ἀνέέβη
εἰς τὸ πλοῖον καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια Μαγαδάάν.
<Mat16 : 1> Καὶ προσελθόόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράάζοντες ἐπηρώώτησαν αὐτὸν
σηµμεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. <Mat16 : 2> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὀψίίας
γενοµμέένης λέέγετε ·∙ Εὐδίία, πυρράάζει γὰρ ὁ οὐρανόός ·∙ <Mat16 : 3> καὶ πρωΐ ·∙ Σήήµμερον χειµμώών,
πυρράάζει γὰρ στυγνάάζων ὁ οὐρανόός. τὸ µμὲν πρόόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώώσκετε διακρίίνειν, τὰ δὲ
σηµμεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύύνασθε; <Mat16 : 4> γενεὰ πονηρὰ καὶ µμοιχαλὶς σηµμεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ
σηµμεῖον οὐ δοθήήσεται αὐτῇ εἰ µμὴ τὸ σηµμεῖον Ἰωνᾶ. καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν.
<Mat16 : 5> Καὶ ἐλθόόντες οἱ µμαθηταὶ εἰς τὸ πέέραν ἐπελάάθοντο ἄρτους λαβεῖν. <Mat16 : 6> ὁ δὲ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὁρᾶτε καὶ προσέέχετε ἀπὸ τῆς ζύύµμης τῶν Φαρισαίίων καὶ Σαδδουκαίίων.
<Mat16 : 7> οἱ δὲ διελογίίζοντο ἐν ἑαυτοῖς λέέγοντες ·∙ Ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάάβοµμεν. <Mat16 : 8> γνοὺς
δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Τίί διαλογίίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς, ὀλιγόόπιστοι, ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάάβετε; <Mat16 : 9>
οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ µμνηµμονεύύετε τοὺς πέέντε ἄρτους τῶν πεντακισχιλίίων καὶ πόόσους κοφίίνους
ἐλάάβετε; <Mat16 :10> οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν τετρακισχιλίίων καὶ πόόσας σπυρίίδας ἐλάάβετε;
<Mat16 :11> πῶς οὐ νοεῖτε ὅτι οὐ περὶ ἄρτων εἶπον ὑµμῖν ·∙ προσέέχετε ἀπὸ τῆς ζύύµμης τῶν
Φαρισαίίων καὶ Σαδδουκαίίων; <Mat16 :12> τόότε συνῆκαν ὅτι οὐκ εἶπεν προσέέχειν ἀπὸ τῆς ζύύµμης
τοῦ ἄρτου ἀλλὰ ἀπὸ τῆς διδαχῆς τῶν Φαρισαίίων καὶ Σαδδουκαίίων.
<Mat16 :13> Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ µμέέρη Καισαρείίας τῆς Φιλίίππου ἠρώώτα τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ
λέέγων ·∙ Τίίνα λέέγουσιν µμε οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου; <Mat16 :14> οἱ δὲ εἶπαν ·∙ Oἱ
µμὲν Ἰωάάννην τὸν βαπτιστήήν, ἄλλοι δὲ Ἡλίίαν, ἕτεροι δὲ Ἱερεµμίίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν.
<Mat16 :15> λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ὑµμεῖς δὲ τίίνα µμε λέέγετε εἶναι; <Mat16 :16> ἀποκριθεὶς δὲ Σίίµμων Πέέτρος
εἶπεν ·∙ Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. <Mat16 :17> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν
αὐτῷ ·∙ Μακάάριος εἶ, Σίίµμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷµμα οὐκ ἀπεκάάλυψέέν σοι, ἀλλ᾿ ὁ Πατήήρ µμου ὁ
ἐν τοῖς οὐρανοῖς. <Mat16 :18> κἀγὼ δέέ σοι λέέγω ὅτι σὺ εἶ Πέέτρος, καὶ ἐπὶ ταύύτῃ τῇ πέέτρᾳ
οἰκοδοµμήήσω µμου τὴν ἐκκλησίίαν, καὶ πύύλαι ᾅδου οὐ κατισχύύσουσιν αὐτῆς. <Mat16 :19> καὶ δώώσω
σοι τὰς κλεῖδας τῆς βασιλείίας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεµμέένον ἐν τοῖς
οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυµμέένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. <Mat16 :20> τόότε
διεστείίλατο τοῖς µμαθηταῖς ἵνα µμηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτόός ἐστιν ὁ Χριστόός.
<Mat16 :21> Ἀπὸ τόότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύύειν τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς
Ἱεροσόόλυµμα καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέέρων καὶ ἀρχιερέέων καὶ γραµμµματέέων καὶ
ἀποκτανθῆναι καὶ τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ ἐγερθῆναι. <Mat16 :22> καὶ προσλαβόόµμενος αὐτὸν ὁ Πέέτρος
ἤρξατο ἐπιτιµμᾶν αὐτῷ λέέγον ·∙ Ἵλεώώς σοι, Κύύριε ·∙ οὐ µμὴ ἔσται σοι τοῦτο. <Mat16 :23> ὁ δὲ στραφεὶς
εἶπεν τῷ Πέέτρῳ ·∙ Ὕπαγε ὀπίίσω µμου, Σατανᾶ ·∙ σκάάνδαλόόν µμου εἶ, ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ
ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώώπων. <Mat16 :24> Τόότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Εἴ τις θέέλει ὀπίίσω
µμου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράάτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείίτω µμοι.
<Mat16 :25> ὃς γὰρ ἐὰν θέέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέέσει αὐτήήν ·∙ ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέέσῃ τὴν
ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐµμοῦ, εὑρήήσει αὐτήήν. <Mat16 :26> τίί γὰρ ὠφεληθήήσεται ἄνθρωπος, ἐὰν τὸν
κόόσµμον ὅλον κερδήήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζηµμιωθῇ; ἢ τίί δώώσει ἄνθρωπος ἀντάάλλαγµμα τῆς
ψυχῆς αὐτοῦ; <Mat16 :27> µμέέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ
µμετὰ τῶν ἀγγέέλων αὐτοῦ, καὶ τόότε ἀποδώώσει ἑκάάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. <Mat16 :28> ἀµμὴν
λέέγω ὑµμῖν, εἰσίίν τινες τῶν ὧδε ἑστώώτων οἵτινες οὐ µμὴ γεύύσωνται θανάάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν
τοῦ ἀνθρώώπου ἐρχόόµμενον ἐν τῇ βασιλείίᾳ αὐτοῦ.
<Mat17 : 1> Καὶ µμεθ᾿ ἡµμέέρας ἓξ παραλαµμβάάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέέτρον καὶ Ἰάάκωβον καὶ Ἰωάάννην
τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ ἀναφέέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίίαν. <Mat17 : 2> καὶ
µμετεµμορφώώθη ἔµμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαµμψεν τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱµμάάτια αὐτοῦ
ἐγέένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. <Mat17 : 3> καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἡλίίας µμετ᾿ αὐτοῦ
συλλαλοῦντες. <Mat17 : 4> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέέτρος εἶπεν τῷ Ἰησοῦ ·∙ Κύύριε, καλόόν ἐστιν ἡµμᾶς ὧδε
εἶναι ·∙ εἰ θέέλεις, ποιήήσωµμεν ὧδε τρεῖς σκηνάάς, σοὶ µμίίαν καὶ Μωϋσεῖ µμίίαν καὶ Ἡλίίᾳ µμίίαν.
<Mat17 : 5> ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἰδοὺ νεφέέλη φωτεινὴ ἐπεσκίίασεν αὐτούύς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς
νεφέέλης λέέγουσα ·∙ Οὗτόός ἐστιν ὁ υἱόός µμου ὁ ἀγαπητόός, ἐν ᾧ εὐδόόκησα ·∙ αὐτοῦ ἀκούύετε.
<Mat17 : 6> καὶ ἀκούύσαντες οἱ µμαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήήθησαν σφόόδρα.
<Mat17 : 7> καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν καὶ εἶπεν ·∙ Ἐγέέρθητε καὶ µμὴ φοβεῖσθε.
<Mat17 : 8> ἐπάάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτῶν οὐδέένα εἶδον εἰ µμὴ τὸν Ἰησοῦν µμόόνον.
<Mat17 : 9> Καὶ καταβαινόόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἐνετείίλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Μηδενὶ
εἴπητε τὸ ὅραµμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. <Mat17 :10> Καὶ ἐπηρώώτησαν
αὐτὸν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Τίί οὖν οἱ γραµμµματεῖς λέέγουσιν ὅτι Ἡλίίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον;
<Mat17 :11> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἡλίίας µμὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήήσει πάάντα ·∙
<Mat17 :12> λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι Ἡλίίας ἤδη ἦλθεν, καὶ οὐκ ἐπέέγνωσαν αὐτὸν, ἀλλὰ ἐποίίησαν ἐν
αὐτῷ ὅσα ἠθέέλησαν ·∙ οὕτως καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου µμέέλλει πάάσχειν ὑπ᾿ αὐτῶν. <Mat17 :13> τόότε
συνῆκαν οἱ µμαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.
<Mat17 :14> Καὶ ἐλθόόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον, προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν
<Mat17 :15> καὶ λέέγων ·∙ Κύύριε, ἐλέέησόόν µμου τὸν υἱόόν, ὅτι σεληνιάάζεται καὶ κακῶς πάάσχει ·∙
πολλάάκις γὰρ πίίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάάκις εἰς τὸ ὕδωρ. <Mat17 :16> καὶ προσήήνεγκα αὐτὸν τοῖς
µμαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. <Mat17 :17> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙
Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραµμµμέένη, ἕως πόότε µμεθ᾿ ὑµμῶν ἔσοµμαι; ἕως πόότε ἀνέέξοµμαι ὑµμῶν;
φέέρετέέ µμοι αὐτὸν ὧδε. <Mat17 :18> καὶ ἐπετίίµμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ
δαιµμόόνιον, καὶ ἐθεραπεύύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείίνης.
<Mat17 :19> Τόότε προσελθόόντες οἱ µμαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ᾿ ἰδίίαν εἶπον ·∙ Διὰ τίί ἡµμεῖς οὐκ
ἠδυνήήθηµμεν ἐκβαλεῖν αὐτόό; <Mat17 :20> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Διὰ τὴν ἀπιστίίαν ὑµμῶν ·∙ ἀµμὴν
γὰρ λέέγω ὑµμῖν, ἐὰν ἔχητε πίίστιν ὡς κόόκκον σινάάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούύτῳ ·∙ Μετάάβηθι ἐντεῦθεν
ἐκεῖ, καὶ µμεταβήήσεται ·∙ καὶ οὐδὲν ἀδυνατήήσει ὑµμῖν. <Mat17 :21> τοῦτο δὲ τὸ γέένος οὐκ ἐκπορεύύεται
εἰ µμὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείίᾳ.
<Mat17 :22> Ἀναστρεφοµμέένων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ Γαλιλαίίᾳ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μέέλλει ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου παραδίίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώώπων, <Mat17 :23> καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόόν, καὶ τῇ τρίίτῃ
ἡµμέέρᾳ ἐγερθήήσεται. καὶ ἐλυπήήθησαν σφόόδρα.
<Mat17 :24> Ἐλθόόντων δὲ αὐτῶν εἰς Καπερναοὺµμ προσῆλθον οἱ τὰ δίίδραχµμα λαµμβάάνοντες τῷ
Πέέτρῳ καὶ εἶπαν ·∙ Ὁ διδάάσκαλος ὑµμῶν οὐ τελεῖ τὰ δίίδραχµμα; <Mat17 :25> λέέγει ·∙ Ναίί. καὶ ὅτε
εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίίαν, προέέφθασεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Τίί σοι δοκεῖ, Σίίµμων; οἱ βασιλεῖς τῆς
γῆς ἀπὸ τίίνων λαµμβάάνουσιν τέέλη ἢ κῆνσον; ἀπὸ τῶν υἱῶν αὐτῶν ἢ ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίίων;
<Mat17 :26> λέέγει αὐτῷ ὁ Πέέτρος ·∙ Ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίίων. ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἄρα γε ἐλεύύθεροίί
εἰσιν οἱ υἱοίί. <Mat17 :27> ἵνα δὲ µμὴ σκανδαλίίσωµμεν αὐτοὺς, πορευθεὶς εἰς θάάλασσαν βάάλε
ἄγκιστρον καὶ τὸν ἀναβάάντα πρῶτον ἰχθὺν ἆρον, καὶ ἀνοίίξας τὸ στόόµμα αὐτοῦ εὑρήήσεις στατῆρα ·∙
ἐκεῖνον λαβὼν δὸς αὐτοῖς ἀντὶ ἐµμοῦ καὶ σοῦ.
<Mat18 : 1> Ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρα προσῆλθον οἱ µμαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ λέέγοντες ·∙ Τίίς ἄρα µμείίζων ἐστὶν ἐν
τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὐρανῶν; <Mat18 : 2> καὶ προσκαλεσάάµμενος ὁ Ἰησοῦς παιδίίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν
µμέέσῳ αὐτῶν <Mat18 : 3> καὶ εἶπεν ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἐὰν µμὴ στραφῆτε καὶ γέένησθε ὡς τὰ παιδίία,
οὐ µμὴ εἰσέέλθητε εἰς τὴν βασιλείίαν τῶν οὐρανῶν. <Mat18 : 4> ὅστις οὖν ταπεινώώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ
παιδίίον τοῦτο, οὗτόός ἐστιν ὁ µμείίζων ἐν τῇ βασιλείίᾳ τῶν οὑρανῶν. <Mat18 : 5> καὶ ὃς ἐὰν δέέξηται
ἓν παιδίίον τοιοῦτο ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί µμου, ἐµμὲ δέέχεται. <Mat18 : 6> ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίίσῃ ἕνα τῶν
µμικρῶν τούύτων τῶν πιστευόόντων εἰς ἐµμέέ, συµμφέέρει αὐτῷ ἵνα κρεµμασθῇ µμύύλος ὀνικὸς εἰς τὸν
τράάχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάάγει τῆς θαλάάσσης. <Mat18 : 7> Οὐαὶ τῷ κόόσµμῳ ἀπὸ
τῶν σκανδάάλων ·∙ ἀνάάγκη γάάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάάνδαλα, πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώώπῳ ἐκείίνῳ δι᾿ οὗ τὸ
σκάάνδαλον ἔρχεται. <Mat18 : 8> εἰ δὲ ἡ χείίρ σου ἢ ὁ πούύς σου σκανδαλίίζει σε, ἔκκοψον αὐτὰ καὶ
βάάλε ἀπὸ σοῦ ·∙ καλόόν σοίί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν ἢ κυλλὸν ἢ δύύο χεῖρας ἢ δύύο πόόδας
ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώώνιον. <Mat18 : 9> καὶ εἰ ὁ ὀφθαλµμόός σου σκανδαλίίζει σε, ἔξελε
αὐτὸν καὶ βάάλε ἀπὸ σοῦ ·∙ καλόόν σοίί ἐστιν µμονόόφθαλµμον εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ δύύο
ὀφθαλµμοὺς ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέέενναν τοῦ πυρόός. <Mat18 :10> Ὁρᾶτε µμὴ καταφρονήήσητε
ἑνὸς τῶν µμικρῶν τούύτων ·∙ λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέέπουσιν
τὸ πρόόσωπον τοῦ Πατρόός µμου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. <Mat18 :11> ἦλθεν γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου
σῶσαι τὸ ἀπολωλόός. <Mat18 :12> Τίί ὑµμῖν δοκεῖ; ἐὰν γέένηταίί τινι ἀνθρώώπῳ ἑκατὸν πρόόβατα καὶ
πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήήκοντα ἐννέέα ἐπὶ τὰ ὄρη πορευθεὶς ζητεῖ τὸ
πλανώώµμενον; <Mat18 :13> καὶ ἐὰν γέένηται εὑρεῖν αὐτόό, ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι χαίίρει ἐπ᾿ αὐτῷ
µμᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήήκοντα ἐννέέα τοῖς µμὴ πεπλανηµμέένοις. <Mat18 :14> οὕτως οὐκ ἔστιν θέέληµμα
ἔµμπροσθεν τοῦ Πατρὸς ὑµμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόόληται εἷς τῶν µμικρῶν τούύτων.
<Mat18 :15> Ἐὰν δὲ ἁµμαρτήήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφόός σου, ὕπαγε ἔλεγξον αὐτὸν µμεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ
µμόόνου. ἐὰν σου ἀκούύσῃ, ἐκέέρδησας τὸν ἀδελφόόν σου ·∙ <Mat18 :16> ἐὰν δὲ µμὴ ἀκούύσῃ, παράάλαβε
µμετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύύο, ἵνα ἐπὶ στόόµματος δύύο µμαρτύύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆµμα ·∙ <Mat18 :17>
ἐὰν δὲ παρακούύσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίίᾳ ·∙ ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίίας παρακούύσῃ, ἔστω σοι
ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώώνης. <Mat18 :18> Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ·∙ ὅσα ἐὰν δήήσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται
δεδεµμέένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυµμέένα ἐν τῷ οὐρανῷ.
<Mat18 :19> Πάάλιν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἐὰν δύύο ὑµμῶν συµμφωνήήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς
πράάγµματος οὗ ἐὰν αἰτήήσωνται, γενήήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ Πατρόός µμου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
<Mat18 :20> οὗ γάάρ εἰσιν δύύο ἢ τρεῖς συνηγµμέένοι εἰς τὸ ἐµμὸν ὄνοµμα, ἐκεῖ εἰµμι ἐν µμέέσῳ αὐτῶν.
<Mat18 :21> Τόότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέέτρος εἶπεν ·∙ Κύύριε, ποσάάκις ἁµμαρτήήσει εἰς ἐµμὲ ὁ ἀδελφόός
µμου καὶ ἀφήήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάάκις; <Mat18 :22> λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Οὐ λέέγω σοι ἕως ἑπτάάκις
ἀλλὰ ἕως ἑβδοµμηκοντάάκις ἑπτάά. <Mat18 :23> διὰ τοῦτο ὡµμοιώώθη ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν
ἀνθρώώπῳ βασιλεῖ, ὃς ἠθέέλησεν συνᾶραι λόόγον µμετὰ τῶν δούύλων αὐτοῦ. <Mat18 :24> ἀρξαµμέένου
δὲ αὐτοῦ συναίίρειν, προσηνέέχθη αὐτῷ εἷς ὀφειλέέτης µμυρίίων ταλάάντων. <Mat18 :25> µμὴ ἔχοντος δὲ
αὐτοῦ ἀποδοῦναι, ἐκέέλευσεν αὐτὸν ὁ κύύριος αὐτοῦ πραθῆναι καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέέκνα
καὶ πάάντα ὅσα ἔχει, καὶ ἀποδοθῆναι. <Mat18 :26> πεσὼν οὖν ὁ δοῦλος προσεκύύνει αὐτῷ λέέγων ·∙
Κύύριε µμακροθύύµμησον ἐπ᾿ ἐµμοίί, καὶ πάάντα σοι ἀποδώώσω. <Mat18 :27> σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ κύύριος
τοῦ δούύλου ἐκείίνου ἀπέέλυσεν αὐτόόν, καὶ τὸ δάάνειον ἀφῆκεν αὐτῷ. <Mat18 :28> ἐξελθὼν δὲ ὁ
δοῦλος ἐκεῖνος εὗρεν ἕνα τῶν συνδούύλων αὐτοῦ, ὃς ὤφειλεν αὐτῷ ἑκατὸν δηνάάρια, καὶ κρατήήσας
αὐτὸν ἔπνιγεν λέέγων ·∙ Ἀπόόδος εἴ τι ὀφείίλεις. <Mat18 :29> πεσὼν οὖν ὁ σύύνδουλος αὐτοῦ εἰς τοὺς
πόόδας αὐτοῦ παρεκάάλει αὐτὸν λέέγων ·∙ Μακροθύύµμησον ἐπ᾿ ἐµμοίί, καὶ ἀποδώώσω σοι. <Mat18 :30> ὁ
δὲ οὐκ ἤθελεν, ἀλλὰ ἀπελθὼν ἔβαλεν αὐτὸν εἰς φυλακὴν ἕως οὗ ἀποδῷ τὸ ὀφειλόόµμενον.
<Mat18 :31> ἰδόόντες δὲ οἱ σύύνδουλοι αὐτοῦ τὰ γενόόµμενα ἐλυπήήθησαν σφόόδρα, καὶ ἐλθόόντες
διεσάάφησαν τῷ κυρίίῳ ἑαυτῶν πάάντα τὰ γενόόµμενα. <Mat18 :32> τόότε προσκαλεσάάµμενος αὐτὸν ὁ
κύύριος αὐτοῦ λέέγει αὐτῷ ·∙ Δοῦλε πονηρέέ, πᾶσαν τὴν ὀφειλὴν ἐκείίνην ἀφῆκάά σοι, ἐπεὶ
παρεκάάλεσάάς µμε ·∙ <Mat18 :33> οὐκ ἔδει καὶ σὲ ἐλεῆσαι τὸν σύύνδουλόόν σου, ὡς κἀγὼ σὲ ἠλέέησα;
<Mat18 :34> καὶ ὀργισθεὶς ὁ κύύριος αὐτοῦ παρέέδωκεν αὐτὸν τοῖς βασανισταῖς, ἕως οὗ ἀποδῷ πᾶν
τὸ ὀφειλόόµμενον αὐτῷ. <Mat18 :35> οὕτως καὶ ὁ Πατήήρ µμου ὁ οὐράάνιος ποιήήσει ὑµμῖν, ἐὰν µμὴ ἀφῆτε
ἕκαστος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑµμῶν.
<Mat19 : 1> Καὶ ἐγέένετο ὅτε ἐτέέλεσεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς λόόγους τούύτους, µμετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας
καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίίας πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου. <Mat19 : 2> καὶ ἠκολούύθησαν αὐτῷ ὄχλοι
πολλοίί, καὶ ἐθεράάπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ.
<Mat19 : 3> Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράάζοντες αὐτὸν καὶ λέέγοντες αὐτῷ ·∙ Εἰ ἔξεστιν
ἀνθρώώπῳ ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίίαν; <Mat19 : 4> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Οὐκ ἀνέέγνωτε ὅτι ὁ ποιήήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίίησεν αὐτούύς, <Mat19 : 5> καὶ
εἶπεν ·∙ Ἕνεκεν τούύτου καταλείίψει ἄνθρωπος τὸν πατέέρα καὶ τὴν µμητέέρα καὶ κολληθήήσεται τῇ
γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύύο εἰς σάάρκα µμίίαν; <Mat19 : 6> ὥστε οὐκέέτι εἰσὶν δύύο ἀλλὰ σὰρξ
µμίία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέέζευξεν, ἄνθρωπος µμὴ χωριζέέτω. <Mat19 : 7> λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Τίί οὖν
Μωϋσῆς ἐνετείίλατο δοῦναι βιβλίίον ἀποστασίίου καὶ ἀπολῦσαι αὐτήήν; <Mat19 : 8> λέέγει αὐτοῖς ὅτι
Μωϋσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίίαν ὑµμῶν ἐπέέτρεψεν ὑµμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑµμῶν, ἀπ᾿ ἀρχῆς
δὲ οὐ γέέγονεν οὕτως. <Mat19 : 9> λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ µμὴ ἐπὶ
πορνείίᾳ καὶ γαµμήήσῃ ἄλλην µμοιχᾶται, καὶ ὁ ἀπολελυµμέένην γαµμῶν µμοιχᾶται. <Mat19 :10> λέέγουσιν
αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ Εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτίία τοῦ ἀνθρώώπου µμετὰ τῆς γυναικόός, οὐ συµμφέέρει
γαµμῆσαι. <Mat19 :11> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐ πάάντες χωροῦσιν τὸν λόόγον τοῦτον, ἀλλ᾿ οἷς δέέδοται.
<Mat19 :12> εἰσὶν γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίίας µμητρὸς ἐγεννήήθησαν οὕτως, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι
οἵτινες εὐνουχίίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούύχισαν ἑαυτοὺς διὰ
τὴν βασιλείίαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάάµμενος χωρεῖν χωρείίτω.
<Mat19 :13> Τόότε προσηνέέχθησαν αὐτῷ παιδίία, ἵνα τὰς χεῖρας ἐπιθῇ αὐτοῖς καὶ προσεύύξηται ·∙ οἱ
δὲ µμαθηταὶ ἐπετίίµμησαν αὐτοῖς. <Mat19 :14> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἄφετε τὰ παιδίία καὶ µμὴ κωλύύετε
αὐτὰ ἐλθεῖν πρὸς µμέέ ·∙ τῶν γὰρ τοιούύτων ἐστὶν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν. <Mat19 :15> καὶ ἐπιθεὶς
αὐτοῖς τὰς χεῖρας ἐπορεύύθη ἐκεῖθεν.
<Mat19 :16> Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ ·∙ Διδάάσκαλε, τίί ἀγαθὸν ποιήήσω ἵνα σχῶ ζωὴν
αἰώώνιον; <Mat19 :17> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Τίί µμε ἐρωτᾷς περὶ τοῦ ἀγαθοῦ; εἷς ἐστιν ὁ ἀγαθόός. εἰ δὲ
θέέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, τήήρησον τὰς ἐντολάάς. <Mat19 :18> λέέγει αὐτῷ ·∙ Ποίίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς
εἶπεν ·∙ Τὸ οὐ φονεύύσεις, οὐ µμοιχεύύσεις, οὐ κλέέψεις, οὐ ψευδοµμαρτυρήήσεις, <Mat19 :19> τίίµμα τὸν
πατέέρα καὶ τὴν µμητέέρα, καὶ ἀγαπήήσεις τὸν πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν. <Mat19 :20> λέέγει αὐτῷ ὁ
νεανίίσκος ·∙ Πάάντα ταῦτα ἐφύύλαξα ·∙ τίί ἔτι ὑστερῶ; <Mat19 :21> ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Εἰ θέέλεις
τέέλειος εἶναι, ὕπαγε πώώλησόόν σου τὰ ὑπάάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ,
καὶ δεῦρο ἀκολούύθει µμοι. <Mat19 :22> ἀκούύσας δὲ ὁ νεανίίσκος τὸν λόόγον ἀπῆλθεν λυπούύµμενος ·∙
ἦν γὰρ ἔχων κτήήµματα πολλάά. <Mat19 :23> Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Ἀµμὴν λέέγω
ὑµμῖν ὅτι πλούύσιος δυσκόόλως εἰσελεύύσεται εἰς τὴν βασιλείίαν τῶν οὐρανῶν. <Mat19 :24> πάάλιν δὲ
λέέγω ὑµμῖν, εὐκοπώώτερόόν ἐστιν κάάµμηλον διὰ τρυπήήµματος ῥαφίίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούύσιον εἰς τὴν
βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. <Mat19 :25> ἀκούύσαντες δὲ οἱ µμαθηταὶ ἐξεπλήήσσοντο σφόόδρα
λέέγοντες ·∙ Τίίς ἄρα δύύναται σωθῆναι; <Mat19 :26> ἐµμβλέέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Παρὰ
ἀνθρώώποις τοῦτο ἀδύύνατόόν ἐστιν, παρὰ δὲ Θεῷ πάάντα δυνατάά.
<Mat19 :27> Τόότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέέτρος εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἰδοὺ ἡµμεῖς ἀφήήκαµμεν πάάντα καὶ
ἠκολουθήήσαµμέέν σοι ·∙ τίί ἄρα ἔσται ἡµμῖν; <Mat19 :28> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι
ὑµμεῖς οἱ ἀκολουθήήσαντέές µμοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίίᾳ, ὅταν καθίίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐπὶ θρόόνου
δόόξης αὐτοῦ, καθήήσεσθε καὶ ὑµμεῖς ἐπὶ δώώδεκα θρόόνους κρίίνοντες τὰς δώώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήήλ.
<Mat19 :29> καὶ πᾶς ὅστις ἀφῆκεν οἰκίίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέέρα ἢ µμητέέρα ἢ γυναῖκα ἢ
τέέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόόµματόός µμου, ἑκατονταπλασίίονα λήήµμψεται καὶ ζωὴν αἰώώνιον
κληρονοµμήήσει. <Mat19 :30> πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι. <Mat20 : 1>
Ὁµμοίία γάάρ ἐστιν ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώώπῳ οἰκοδεσπόότῃ, ὅστις ἐξῆλθεν ἅµμα πρωΐ
µμισθώώσασθαι ἐργάάτας εἰς τὸν ἀµμπελῶνα αὐτοῦ. <Mat20 : 2> συµμφωνήήσας δὲ µμετὰ τῶν ἐργατῶν
ἐκ δηναρίίου τὴν ἡµμέέραν ἀπέέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἀµμπελῶνα αὐτοῦ. <Mat20 : 3> καὶ ἐξελθὼν
περὶ τρίίτην ὥραν εἶδεν ἄλλους ἑστῶτας ἐν τῇ ἀγορᾷ ἀργοὺς <Mat20 : 4> κἀκείίνοις εἶπεν ·∙
Ὑπάάγετε καὶ ὑµμεῖς εἰς τὸν ἀµμπελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίίκαιον δώώσω ὑµμῖν. <Mat20 : 5> οἱ δὲ ἀπῆλθον.
πάάλιν ἐξελθὼν περὶ ἕκτην καὶ ἐνάάτην ὥραν ἐποίίησεν ὡσαύύτως. <Mat20 : 6> περὶ δὲ τὴν
ἑνδεκάάτην ὥραν ἐξελθὼν εὗρεν ἄλλους ἑστῶτας, καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τίί ὧδε ἑστήήκατε ὅλην τὴν
ἡµμέέραν ἀργοίί; <Mat20 : 7> λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Ὅτι οὐδεὶς ἡµμᾶς ἐµμισθώώσατο. λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ὑπάάγετε
καὶ ὑµμεῖς εἰς τὸν ἀµμπελῶνα, καὶ ὃ ἐὰν ᾖ δίίκαιον λήήµμψεσθε. <Mat20 : 8> ὀψίίας δὲ γενοµμέένης λέέγει
ὁ κύύριος τοῦ ἀµμπελῶνος τῷ ἐπιτρόόπῳ αὐτοῦ ·∙ Κάάλεσον τοὺς ἐργάάτας καὶ ἀπόόδος αὐτοῖς τὸν
µμισθόόν, ἀρξάάµμενος ἀπὸ τῶν ἐσχάάτων ἕως τῶν πρώώτων. <Mat20 : 9> καὶ ἐλθόόντες οἱ περὶ τὴν
ἑνδεκάάτην ὥραν ἔλαβον ἀνὰ δηνάάριον. <Mat20 :10> καὶ ἐλθόόντες οἱ πρῶτοι ἐνόόµμισαν ὅτι πλεῖον
λήήµμψονται ·∙ καὶ ἔλαβον καὶ αὐτοὶ ἀνὰ δηνάάριον. <Mat20 :11> λαβόόντες δὲ ἐγόόγγυζον κατὰ τοῦ
οἰκοδεσπόότου <Mat20 :12> λέέγοντες ὅτι Οὗτοι οἱ ἔσχατοι µμίίαν ὥραν ἐποίίησαν, καὶ ἴσους ἡµμῖν
αὐτοὺς ἐποίίησας τοῖς βαστάάσασιν τὸ βάάρος τῆς ἡµμέέρας καὶ τὸν καύύσωνα. <Mat20 :13> ὁ δὲ
ἀποκριθεὶς εἶπεν ἑνὶ αὐτῶν ·∙ Ἑταῖρε, οὐκ ἀδικῶ σε ·∙ οὐχὶ δηναρίίου συνεφώώνησάάς µμοι; <Mat20 :14>
ἆρον τὸ σὸν καὶ ὕπαγε. θέέλω δὲ τούύτῳ τῷ ἐσχάάτῳ δοῦναι ὡς καὶ σοίί ·∙ <Mat20 :15> ἢ οὐκ ἔξεστίίν
µμοι ὃ θέέλω ποιῆσαι ἐν τοῖς ἐµμοῖς; ἢ ὁ ὀφθαλµμόός σου πονηρόός ἐστιν ὅτι ἐγὼ ἀγαθόός εἰµμι;
<Mat20 :16> οὕτως ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καὶ οἱ πρῶτοι ἔσχατοι, πολλοὶ γάάρ εἰσιν κλητοίί,
ὀλίίγοι δὲ ἐκλεκτοίί.
<Mat20 :17> Καὶ ἀναβαίίνων ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόόλυµμα παρέέλαβεν τοὺς δώώδεκα µμαθητὰς κατ᾿ ἰδίίαν
ἐν τῇ ὁδῷ καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ <Mat20 :18> Ἰδοὺ ἀναβαίίνοµμεν εἰς Ἱεροσόόλυµμα, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου παραδοθήήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ γραµμµματεῦσιν, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν
θανάάτῳ, <Mat20 :19> καὶ παραδώώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ ἐµμπαῖξαι καὶ µμαστιγῶσαι καὶ
σταυρῶσαι, καὶ τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ ἀναστήήσεται.
<Mat20 :20> Τόότε προσῆλθεν αὐτῷ ἡ µμήήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίίου µμετὰ τῶν υἱῶν αὐτῆς,
προσκυνοῦσα καὶ αἰτοῦσάά τι ἀπ᾿ αὐτοῦ. <Mat20 :21> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Τίί θέέλεις; λέέγει αὐτῷ ·∙ Εἰπὲ
ἵνα καθίίσωσιν οὗτοι οἱ δύύο υἱοίί µμου εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύύµμων σου ἐν τῇ βασιλείίᾳ
σου. <Mat20 :22> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Οὐκ οἴδατε τίί αἰτεῖσθε. δύύνασθε πιεῖν τὸ ποτήήριον
ὃ ἐγὼ µμέέλλω πίίνειν; λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Δυνάάµμεθα. <Mat20 :23> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τὸ µμὲν ποτήήριόόν
µμου πίίεσθε, τὸ δὲ καθίίσαι ἐκ δεξιῶν µμου καὶ ἐξ εὐωνύύµμων µμου οὐκ ἔστιν ἐµμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς
ἡτοίίµμασται ὑπὸ τοῦ Πατρόός µμου. <Mat20 :24> καὶ ἀκούύσαντες οἱ δέέκα ἠγανάάκτησαν περὶ τῶν δύύο
ἀδελφῶν. <Mat20 :25> ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάάµμενος αὐτοὺς εἶπεν ·∙ Οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν
ἐθνῶν κατακυριεύύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ µμεγάάλοι κατεξουσιάάζουσιν αὐτῶν. <Mat20 :26> οὐχ οὕτως
ἔσται ἐν ὑµμῖν ·∙ ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέέλῃ ἐν ὑµμῖν µμέέγας γενέέσθαι, ἔσται ὑµμῶν διάάκονος, <Mat20 :27> καὶ ὃς
ἂν θέέλῃ ἐν ὑµμῖν εἶναι πρῶτος, ἔστω ὑµμῶν δοῦλος ·∙ <Mat20 :28> ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου οὐκ
ἦλθεν διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύύτρον ἀντὶ πολλῶν.
<Mat20 :29> Καὶ ἐκπορευοµμέένων αὐτῶν ἀπὸ Ἱερειχὼ ἠκολούύθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύύς. <Mat20 :30>
καὶ ἰδοὺ δύύο τυφλοὶ καθήήµμενοι παρὰ τὴν ὁδόόν, ἀκούύσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράάγει, ἔκραξαν
λέέγοντες ·∙ Ἐλέέησον ἡµμᾶς, Κύύριε, Υἱὸς Δαυίίδ. <Mat20 :31> ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίίµμησεν αὐτοῖς ἵνα
σιωπήήσωσιν ·∙ οἱ δὲ µμεῖζον ἔκραζον λέέγοντες ·∙ Ἐλέέησον ἡµμᾶς, Κύύριε, Υἱὸς Δαυίίδ. <Mat20 :32> καὶ
στὰς ὁ Ἰησοῦς ἐφώώνησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν ·∙ Τίί θέέλετε ποιήήσω ὑµμῖν; <Mat20 :33> λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Κύύριε, ἵνα ἀνοιχθῶσιν ἡµμῶν οἱ ὀφθαλµμοὶ. <Mat20 :34> σπλαγχνισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἥψατο τῶν
ὀφθαλµμῶν αὐτῶν, καὶ εὐθέέως ἀνέέβλεψαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλµμοίί, καὶ ἠκολούύθησαν αὐτῷ.
<Mat21 : 1> Καὶ ὅτε ἤγγισαν εἰς Ἱεροσόόλυµμα καὶ ἦλθον εἰς Βηθφαγὴ πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν,
τόότε ὁ Ἰησοῦς ἀπέέστειλεν δύύο µμαθητὰς <Mat21 : 2> λέέγων αὐτοῖς ·∙ Πορεύύθητε εἰς τὴν κώώµμην τὴν
ἀπέέναντι ὑµμῶν, καὶ εὐθέέως εὑρήήσετε ὄνον δεδεµμέένην καὶ πῶλον µμετ᾿ αὐτῆς ·∙ λύύσαντες ἀγάάγετέέ
µμοι. <Mat21 : 3> καὶ ἐάάν τις ὑµμῖν εἴπῃ τι, ἐρεῖτε ὅτι ὁ Κύύριος αὐτῶν χρείίαν ἔχει ·∙ εὐθέέως δὲ
ἀποστελεῖ αὐτούύς. <Mat21 : 4> τοῦτο δὲ ὅλον γέέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ τοῦ προφήήτου
λέέγοντος ·∙ <Mat21 : 5> Εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιώών ·∙ Ἰδοὺ ὁ βασιλεύύς σου ἔρχεταίί σοι πραΰς καὶ
ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὄνον καὶ ἐπὶ πῶλον υἱὸν ὑποζυγίίου. <Mat21 : 6> πορευθέέντες δὲ οἱ µμαθηταὶ καὶ
ποιήήσαντες καθὼς προσέέταξεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, <Mat21 : 7> ἤγαγον τὴν ὄνον καὶ τὸν πῶλον, καὶ
ἐπέέθηκαν ἐπάάνω αὐτῶν τὰ ἱµμάάτια αὐτῶν, καὶ ἐπεκάάθισεν ἐπάάνω αὐτῶν. <Mat21 : 8> ὁ δὲ
πλεῖστος ὄχλος ἔστρωσαν ἑαυτῶν τὰ ἱµμάάτια ἐν τῇ ὁδῷ, ἄλλοι δὲ ἔκοπτον κλάάδους ἀπὸ τῶν
δέένδρων καὶ ἐστρώώννυον ἐν τῇ ὁδῷ. <Mat21 : 9> οἱ δὲ ὄχλοι οἱ προάάγοντες αὐτὸν καὶ οἱ
ἀκολουθοῦντες ἔκραζον λέέγοντες ·∙ Ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Δαυίίδ ·∙ εὐλογηµμέένος ὁ ἐρχόόµμενος ἐν ὀνόόµματι
Κυρίίου ·∙ ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίίστοις. <Mat21 :10> Καὶ εἰσελθόόντος αὐτοῦ εἰς Ἱεροσόόλυµμα ἐσείίσθη
πᾶσα ἡ πόόλις λέέγουσα ·∙ Τίίς ἐστιν οὗτος; <Mat21 :11> οἱ δὲ ὄχλοι ἔλεγον ·∙ Οὗτόός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ
προφήήτης ὁ ἀπὸ Ναζαρὲθ τῆς Γαλιλαίίας.
<Mat21 :12> Καὶ εἰσῆλθεν Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐξέέβαλεν πάάντας τοὺς πωλοῦντας καὶ
ἀγοράάζοντας ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέέζας τῶν κολλυβιστῶν κατέέστρεψεν, καὶ τὰς καθέέδρας τῶν
πωλούύντων τὰς περιστεράάς, <Mat21 :13> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Γέέγραπται ·∙ Ὁ οἶκόός µμου οἶκος
προσευχῆς κληθήήσεται, ὑµμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήήσατε σπήήλαιον λῃστῶν. <Mat21 :14> Καὶ προσῆλθον
αὐτῷ τυφλοὶ καὶ χωλοὶ ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ ἐθεράάπευσεν αὐτούύς. <Mat21 :15> ἰδόόντες δὲ οἱ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ γραµμµματεῖς τὰ θαυµμάάσια ἃ ἐποίίησεν καὶ τοὺς παῖδας τοὺς κράάζοντας ἐν τῷ ἱερῷ καὶ
λέέγοντας ·∙ Ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Δαυίίδ, ἠγανάάκτησαν. <Mat21 :16> καὶ εἶπαν αὐτῷ ·∙ Ἀκούύεις τίί οὗτοι
λέέγουσιν; ὁ δὲ Ἰησοῦς λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ναίί ·∙ οὐδέέποτε ἀνέέγνωτε ὅτι ἐκ στόόµματος νηπίίων καὶ
θηλαζόόντων κατηρτίίσω αἶνον; <Mat21 :17> καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἐξῆλθεν ἔξω τῆς πόόλεως εἰς
Βηθανίίαν, καὶ ηὐλίίσθη ἐκεῖ.
<Mat21 :18> Πρωΐας δὲ ἐπανάάγων εἰς τὴν πόόλιν ἐπείίνασεν. <Mat21 :19> καὶ ἰδὼν συκῆν µμίίαν ἐπὶ
τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτήήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ µμὴ φύύλλα µμόόνον, καὶ λέέγει αὐτῇ ·∙ Μηκέέτι ἐκ
σοῦ καρπὸς γέένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράάνθη παραχρῆµμα ἡ συκῆ. <Mat21 :20> καὶ ἰδόόντες οἱ
µμαθηταὶ ἐθαύύµμασαν λέέγοντες ·∙ Πῶς παραχρῆµμα ἐξηράάνθη ἡ συκῆ; <Mat21 :21> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἐὰν ἔχητε πίίστιν καὶ µμὴ διακριθῆτε, οὐ µμόόνον τὸ τῆς συκῆς
ποιήήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούύτῳ εἴπητε ·∙ Ἄρθητι καὶ βλήήθητι εἰς τὴν θάάλασσαν, γενήήσεται ·∙
<Mat21 :22> καὶ πάάντα ὅσα ἂν αἰτήήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύύοντες λήήµμψεσθε.
<Mat21 :23> Καὶ ἐλθόόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερόόν, προσῆλθον αὐτῷ διδάάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
πρεσβύύτεροι τοῦ λαοῦ λέέγοντες ·∙ Ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίίαν
ταύύτην; <Mat21 :24> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἐρωτήήσω ὑµμᾶς κἀγὼ λόόγον ἕνα, ὃν ἐὰν
εἴπητέέ µμοι, κἀγὼ ὑµμῖν ἐρῶ ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιῶ ·∙ <Mat21 :25> τὸ βάάπτισµμα Ἰωάάννου πόόθεν
ἦν; ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώώπων; οἱ δὲ διελογίίζοντο παρ᾿ ἑαυτοῖς λέέγοντες ·∙ Ἐὰν εἴπωµμεν ·∙ Ἐξ
οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡµμῖν ·∙ Διὰ τίί οὖν οὐκ ἐπιστεύύσατε αὐτῷ; <Mat21 :26> ἐὰν δὲ εἴπωµμεν ·∙ Ἐξ
ἀνθρώώπων, φοβούύµμεθα τὸν ὄχλον ·∙ πάάντες γὰρ ἔχουσιν τὸν Ἰωάάννην ὡς προφήήτην. <Mat21 :27>
καὶ ἀποκριθέέντες τῷ Ἰησοῦ εἶπον ·∙ Οὐκ οἴδαµμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτόός ·∙ Οὐδὲ ἐγὼ λέέγω ὑµμῖν ἐν
ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιῶ. <Mat21 :28> Τίί δὲ ὑµμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπος εἶχεν τέέκνα δύύο. καὶ
προσελθὼν τῷ πρώώτῳ εἶπεν ·∙ Τέέκνον, ὕπαγε σήήµμερον ἐργάάζου ἐν τῷ ἀµμπελῶνι µμου. <Mat21 :29> ὁ
δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Οὐ θέέλω, ὕστερον δὲ µμεταµμεληθεὶς ἀπῆλθεν. <Mat21 :30> καὶ προσελθὼν τῷ
ἑτέέρῳ εἶπεν ὡσαύύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Ἐγὼ, κύύριε, καὶ οὐκ ἀπῆλθεν. <Mat21 :31> τίίς ἐκ τῶν
δύύο ἐποίίησεν τὸ θέέληµμα τοῦ πατρόός; λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Ὁ πρῶτος. λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν
λέέγω ὑµμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόόρναι προάάγουσιν ὑµμᾶς εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ. <Mat21 :32>
ἦλθεν γὰρ πρὸς ὑµμᾶς Ἰωάάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύύσατε αὐτῷ ·∙ οἱ δὲ τελῶναι καὶ
αἱ πόόρναι ἐπίίστευσαν αὐτῷ ·∙ ὑµμεῖς δὲ ἰδόόντες οὐ µμετεµμελήήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ.
<Mat21 :33> Ἄλλην παραβολὴν ἀκούύσατε. ἄνθρωπος ἦν οἰκοδεσπόότης ὅστις ἐφύύτευσεν
ἀµμπελῶνα, καὶ φραγµμὸν αὐτῷ περιέέθηκεν καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόόµμησεν πύύργον,
καὶ ἐξέέδετο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήήµμησεν. <Mat21 :34> ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν,
ἀπέέστειλεν τοὺς δούύλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. <Mat21 :35> καὶ
λαβόόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούύλους αὐτοῦ ὃν µμὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόόλησαν.
<Mat21 :36> πάάλιν ἀπέέστειλεν ἄλλους δούύλους πλείίονας τῶν πρώώτων, καὶ ἐποίίησαν αὐτοῖς
ὡσαύύτως. <Mat21 :37> ὕστερον δὲ ἀπέέστειλεν πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέέγων ·∙
Ἐντραπήήσονται τὸν υἱόόν µμου. <Mat21 :38> οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς ·∙ Οὗτόός
ἐστιν ὁ κληρονόόµμος ·∙ δεῦτε ἀποκτείίνωµμεν αὐτὸν καὶ κατάάσχωµμεν τὴν κληρονοµμίίαν αὐτοῦ.
<Mat21 :39> καὶ λαβόόντες αὐτὸν ἐξέέβαλον ἔξω τοῦ ἀµμπελῶνος καὶ ἀπέέκτειναν. <Mat21 :40> ὅταν
οὖν ἔλθῃ ὁ κύύριος τοῦ ἀµμπελῶνος, τίί ποιήήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείίνοις; <Mat21 :41> λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Κακοὺς κακῶς ἀπολέέσει αὐτούύς, καὶ τὸν ἀµμπελῶνα ἐκδώώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες
ἀποδώώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. <Mat21 :42> Λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙
Οὐδέέποτε ἀνέέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς ·∙ Λίίθον ὃν ἀπεδοκίίµμασαν οἱ οἰκοδοµμοῦντες, οὗτος ἐγενήήθη
εἰς κεφαλὴν γωνίίας ·∙ παρὰ Κυρίίου ἐγέένετο αὕτη καὶ ἔστιν θαυµμαστὴ ἐν ὀφθαλµμοῖς ἡµμῶν;
<Mat21 :43> διὰ τοῦτο λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἀρθήήσεται ἀφ᾿ ὑµμῶν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήήσεται
ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς. <Mat21 :44> καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίίθον τοῦτον
συνθλασθήήσεται ·∙ ἐφ᾿ ὃν δ᾿ ἂν πέέσῃ, λικµμήήσει αὐτόόν. <Mat21 :45> Καὶ ἀκούύσαντες οἱ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέέγει ·∙ <Mat21 :46> καὶ ζητοῦντες
αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ ὡς προφήήτην αὐτὸν εἶχον.
<Mat22 : 1> Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς πάάλιν εἶπεν αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς, λέέγων ·∙ <Mat22 : 2>
Ὡµμοιώώθη ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίίησεν γάάµμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ.
<Mat22 : 3> καὶ ἀπέέστειλεν τοὺς δούύλους αὐτοῦ καλέέσαι τοὺς κεκληµμέένους εἰς τοὺς γάάµμους, καὶ
οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν. <Mat22 : 4> πάάλιν ἀπέέστειλεν ἄλλους δούύλους λέέγων ·∙ Εἴπατε τοῖς
κεκληµμέένοις ·∙ Ἰδοὺ τὸ ἄριστόόν µμου ἡτοίίµμακα, οἱ ταῦροίί µμου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυµμέένα, καὶ πάάντα
ἕτοιµμα ·∙ δεῦτε εἰς τοὺς γάάµμους. <Mat22 : 5> οἱ δὲ ἀµμελήήσαντες ἀπῆλθον, ὃς µμὲν εἰς τὸν ἴδιον
ἀγρόόν, ὃς δὲ ἐπὶ τὴν ἐµμπορίίαν αὐτοῦ ·∙ <Mat22 : 6> οἱ δὲ λοιποὶ κρατήήσαντες τοὺς δούύλους αὐτοῦ
ὕβρισαν καὶ ἀπέέκτειναν. <Mat22 : 7> ὁ δὲ βασιλεὺς [ἀκούύσας] ὠργίίσθη, καὶ πέέµμψας τὰ
στρατεύύµματα αὐτοῦ ἀπώώλεσεν τοὺς φονεῖς ἐκείίνους καὶ τὴν πόόλιν αὐτῶν ἐνέέπρησεν. <Mat22 : 8>
τόότε λέέγει τοῖς δούύλοις αὐτοῦ ·∙ Ὁ µμὲν γάάµμος ἕτοιµμόός ἐστιν, οἱ δὲ κεκληµμέένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι.
<Mat22 : 9> πορεύύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ἐὰν εὕρητε καλέέσατε εἰς τοὺς
γάάµμους. <Mat22 :10> καὶ ἐξελθόόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήήγαγον πάάντας ὅσους
εὗρον, πονηρούύς τε καὶ ἀγαθούύς ·∙ καὶ ἐπλήήσθη ὁ γάάµμος ἀνακειµμέένων. <Mat22 :11> εἰσελθὼν δὲ ὁ
βασιλεὺς θεάάσασθαι τοὺς ἀνακειµμέένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυµμέένον ἔνδυµμα γάάµμου.
<Mat22 :12> καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε µμὴ ἔχων ἔνδυµμα γάάµμου; ὁ δὲ ἐφιµμώώθη.
<Mat22 :13> τόότε εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς διακόόνοις ·∙ Δήήσαντες αὐτοῦ πόόδας καὶ χεῖρας ἄρατε αὐτὸν
καὶ ἐκβάάλετε εἰς τὸ σκόότος τὸ ἐξώώτερον ·∙ ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθµμὸς καὶ ὁ βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων.
<Mat22 :14> πολλοὶ γάάρ εἰσιν κλητοίί, ὀλίίγοι δὲ ἐκλεκτοίί.
<Mat22 :15> Τόότε πορευθέέντες οἱ Φαρισαῖοι συµμβούύλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύύσωσιν ἐν
λόόγῳ. <Mat22 :16> καὶ ἀποστέέλλουσιν αὐτῷ τοὺς µμαθητὰς αὐτῶν µμετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν
λέέγοντες ·∙ Διδάάσκαλε, οἴδαµμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείίᾳ διδάάσκεις, καὶ οὐ
µμέέλει σοι περὶ οὐδενόός ·∙ οὐ γάάρ βλέέπεις εἰς πρόόσωπον ἀνθρώώπων ·∙ <Mat22 :17> εἰπὲ οὖν ἡµμῖν, τίί
σοι δοκεῖ ·∙ ἔξεστιν δοῦναι κῆνσον Καίίσαρι ἢ οὔ; <Mat22 :18> γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πονηρίίαν
αὐτῶν εἶπεν ·∙ Τίί µμε πειράάζετε, ὑποκριταίί; <Mat22 :19> ἐπιδείίξατέέ µμοι τὸ νόόµμισµμα τοῦ κήήνσου. οἱ δὲ
προσήήνεγκαν αὐτῷ δηνάάριον. <Mat22 :20> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τίίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφήή;
<Mat22 :21> λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Καίίσαρος. τόότε λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἀπόόδοτε οὖν τὰ Καίίσαρος Καίίσαρι καὶ
τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. <Mat22 :22> καὶ ἀκούύσαντες ἐθαύύµμασαν, καὶ ἀφέέντες αὐτὸν ἀπῆλθαν.
<Mat22 :23> Ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, οἱ λέέγοντες µμὴ εἶναι ἀνάάστασιν,
καὶ ἐπηρώώτησαν αὐτὸν <Mat22 :24> λέέγοντες ·∙ Διδάάσκαλε, Μωϋσῆς εἶπεν ·∙ Ἐάάν τις ἀποθάάνῃ µμὴ
ἔχων τέέκνα, ἐπιγαµμβρεύύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήήσει σπέέρµμα τῷ
ἀδελφῷ αὐτοῦ. <Mat22 :25> ἦσαν δὲ παρ᾿ ἡµμῖν ἑπτὰ ἀδελφοίί, καὶ ὁ πρῶτος γήήµμας ἐτελεύύτησεν,
καὶ µμὴ ἔχων σπέέρµμα ἀφῆκεν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. <Mat22 :26> ὁµμοίίως καὶ ὁ
δεύύτερος καὶ ὁ τρίίτος, ἕως τῶν ἑπτάά. <Mat22 :27> ὕστερον δὲ πάάντων ἀπέέθανεν καὶ ἡ γυνήή.
<Mat22 :28> ἐν τῇ ἀναστάάσει οὖν τίίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται γυνήή; πάάντες γὰρ ἔσχον αὐτήήν.
<Mat22 :29> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πλανᾶσθε, µμὴ εἰδόότες τὰς γραφὰς µμηδὲ τὴν
δύύναµμιν τοῦ Θεοῦ ·∙ <Mat22 :30> ἐν γὰρ τῇ ἀναστάάσει οὔτε γαµμοῦσιν οὔτε ἐκγαµμιζονται, ἀλλ᾿ ὡς
ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ εἰσίίν. <Mat22 :31> περὶ δὲ τῆς ἀναστάάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ
ἀνέέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑµμῖν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ λέέγοντος ·∙ <Mat22 :32> Ἐγώώ εἰµμι ὁ Θεὸς Ἀβραὰµμ καὶ ὁ Θεὸς
Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώώβ; οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς Θεὸς νεκρῶν ἀλλὰ ζώώντων. <Mat22 :33> καὶ
ἀκούύσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
<Mat22 :34> Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούύσαντες ὅτι ἐφίίµμωσεν τοὺς Σαδδουκαίίους, συνήήχθησαν ἐπὶ τὸ
αὐτόό, <Mat22 :35> καὶ ἐπηρώώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν νοµμικὸς πειράάζων αὐτὸν καὶ λέέγων ·∙ <Mat22 :36>
Διδάάσκαλε, ποίία ἐντολὴ µμεγάάλη ἐν τῷ νόόµμῳ; <Mat22 :37> ὁ δὲ ἔφη αὐτῷ ·∙ Ἀγαπήήσεις Κύύριον τὸν
Θεόόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίίᾳ σου ·∙ <Mat22 :38>
αὕτη ἐστὶν ἡ µμεγάάλη καὶ πρώώτη ἐντολήή. <Mat22 :39> δευτέέρα δὲ ὁµμοίία αὐτῇ ·∙ Ἀγαπήήσεις τὸν
πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν. <Mat22 :40> ἐν ταύύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόόµμος κρέέµμαται καὶ
οἱ προφῆται.
<Mat22 :41> Συνηγµμέένων δὲ τῶν Φαρισαίίων ἐπηρώώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς <Mat22 :42> λέέγων ·∙ Τίί
ὑµμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίίνος υἱόός ἐστιν; λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Τοῦ Δαυίίδ. <Mat22 :43> λέέγει
αὐτοῖς ·∙ Πῶς οὖν Δαυὶδ ἐν Πνεύύµματι Κύύριον αὐτὸν καλεῖ, λέέγον ·∙ <Mat22 :44> Εἶπεν ὁ Κύύριος τῷ
Κυρίίῳ µμου Κάάθου ἐκ δεξιῶν µμου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούύς σου ὑποκάάτω τῶν ποδῶν σου;
<Mat22 :45> εἰ οὖν Δαυὶδ καλεῖ αὐτὸν Κύύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστιν; <Mat22 :46> καὶ οὐδεὶς
ἐδύύνατο ἀποκριθῆναι αὐτῷ λόόγον, οὐδὲ ἐτόόλµμησέέν τις ἀπ᾿ ἐκείίνης τῆς ἡµμέέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν
οὐκέέτι.
<Mat23 : 1> Τόότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάάλησεν τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ <Mat23 : 2> λέέγων ·∙ Ἐπὶ
τῆς Μωϋσέέως καθέέδρας ἐκάάθισαν οἱ γραµμµματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι. <Mat23 : 3> πάάντα οὖν ὅσα ἐὰν
εἴπωσιν ὑµμῖν ποιήήσατε καὶ τηρεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν µμὴ ποιεῖτε ·∙ λέέγουσιν γὰρ καὶ οὐ
ποιοῦσιν. <Mat23 : 4> δεσµμεύύουσιν δὲ φορτίία βαρέέα καὶ δυσβάάστακτα καὶ ἐπιτιθέέασιν ἐπὶ τοὺς
ὤµμους τῶν ἀνθρώώπων, αὐτοὶ δὲ τῷ δακτύύλῳ αὐτῶν οὐ θέέλουσιν κινῆσαι αὐτάά. <Mat23 : 5> πάάντα
δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσιν πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώώποις ·∙ πλατύύνουσιν γὰρ τὰ φυλακτήήρια
αὐτῶν καὶ µμεγαλύύνουσιν τὰ κράάσπεδα τῶν ἱµματίίων αὐτῶν, <Mat23 : 6> φιλοῦσιν δὲ τὴν
πρωτοκλισίίαν ἐν τοῖς δείίπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς <Mat23 : 7> καὶ τοὺς
ἀσπασµμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώώπων ῥαββεὶ ῥαββείί. <Mat23 : 8> ὑµμεῖς
δὲ µμὴ κληθῆτε ῥαββείί ·∙ εἷς γάάρ ἐστιν ὑµμῶν ὁ καθηγητήής, [ὁ Χριστόός], πάάντες δὲ ὑµμεῖς ἀδελφοίί
ἐστε. <Mat23 : 9> καὶ πατέέρα µμὴ καλέέσητε ὑµμῶν ἐπὶ τῆς γῆς ·∙ εἷς γάάρ ἐστιν ὁ πατὴρ ὑµμῶν ὁ ἐν τοῖς
οὐρανοῖς. <Mat23 :10> µμηδὲ κληθῆτε καθηγηταίί ·∙ εἷς γὰρ ὑµμῶν ἐστιν ὁ καθηγητήής, ὁ Χριστόός.
<Mat23 :11> ὁ δὲ µμείίζων ὑµμῶν ἔσται ὑµμῶν διάάκονος. <Mat23 :12> ὅστις δὲ ὑψώώσει ἑαυτὸν
ταπεινωθήήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώώσει ἑαυτὸν ὑψωθήήσεται.
<Mat23 :13> Οὐαὶ δὲ ὑµμῖν, γραµμµματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταίί, ὅτι κλείίετε τὴν βασιλείίαν τῶν
οὐρανῶν ἔµμπροσθεν τῶν ἀνθρώώπων ·∙ ὑµμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχοµμέένους ἀφίίετε
εἰσελθεῖν. <Mat23 :15> οὐαὶ ὑµμῖν, γραµμµματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταίί, ὅτι περιάάγετε τὴν
θάάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήήλυτον, καὶ ὅταν γέένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέέννης
διπλόότερον ὑµμῶν. <Mat23 :16> οὐαὶ ὑµμῖν, ὁδηγοὶ τυφλοὶ οἱ λέέγοντες ·∙ Ὃς ἂν ὀµμόόσῃ ἐν τῷ ναῷ,
οὐδέέν ἐστιν ·∙ ὃς δ᾿ ἂν ὀµμόόσῃ ἐν τῷ χρυσῷ τοῦ ναοῦ, ὀφείίλει. <Mat23 :17> µμωροὶ καὶ τυφλοίί, τίίς γὰρ
µμείίζων ἐστίίν, ὁ χρυσὸς ἢ ὁ ναὸς ὁ ἁγιάάζων τὸν χρυσόόν; <Mat23 :18> καὶ ·∙ Ὃς ἂν ὀµμόόσῃ ἐν τῷ
θυσιαστηρίίῳ, οὐδέέν ἐστιν ·∙ ὃς δ᾿ ἂν ὀµμόόσῃ ἐν τῷ δώώρῳ τῷ ἐπάάνω αὐτοῦ, ὀφείίλει. <Mat23 :19>
τυφλοίί, τίί γὰρ µμεῖζον, τὸ δῶρον ἢ τὸ θυσιαστήήριον τὸ ἁγιάάζον τὸ δῶρον; <Mat23 :20> ὁ οὖν ὀµμόόσας
ἐν τῷ θυσιαστηρίίῳ ὀµμνύύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς ἐπάάνω αὐτοῦ ·∙ <Mat23 :21> καὶ ὁ ὀµμόόσας ἐν
τῷ ναῷ ὀµμνύύει ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κατοικήήσαντι αὐτόόν, <Mat23 :22> καὶ ὁ ὀµμόόσας ἐν τῷ οὐρανῷ
ὀµμνύύει ἐν τῷ θρόόνῳ τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῷ καθηµμέένῳ ἐπάάνω αὐτοῦ. <Mat23 :23> οὐαὶ ὑµμῖν,
γραµμµματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταίί, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ ἡδύύοσµμον καὶ τὸ ἄνηθον καὶ τὸ
κύύµμινον, καὶ ἀφήήκατε τὰ βαρύύτερα τοῦ νόόµμου, τὴν κρίίσιν καὶ τὸν ἔλεον καὶ τὴν πίίστιν ·∙ ταῦτα
ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα µμὴ ἀφιέέναι. <Mat23 :24> ὁδηγοὶ τυφλοίί, οἱ διϋλίίζοντες τὸν κώώνωπα, τὴν δὲ
κάάµμηλον καταπίίνοντες. <Mat23 :25> οὐαὶ ὑµμῖν, γραµμµματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταίί, ὅτι
καθαρίίζετε τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίίου καὶ τῆς παροψίίδος, ἔσωθεν δὲ γέέµμουσιν ἐξ ἁρπαγῆς καὶ
ἀκρασίίας. <Mat23 :26> Φαρισαῖε τυφλέέ, καθάάρισον πρῶτον τὸ ἔντος τοῦ ποτηρίίου καὶ τῆς
παροψίίδος, ἵνα γέένηται καὶ τὸ ἐκτὸς αὐτῶν καθαρόόν. <Mat23 :27> οὐαὶ ὑµμῖν, γραµμµματεῖς καὶ
Φαρισαῖοι ὑποκριταίί, ὅτι παροµμοιάάζετε τάάφοις κεκονιαµμέένοις, οἵτινες ἔξωθεν µμὲν φαίίνονται
ὡραῖοι, ἔσωθεν δὲ γέέµμουσιν ὀστέέων νεκρῶν καὶ πάάσης ἀκαθαρσίίας. <Mat23 :28> οὕτως καὶ ὑµμεῖς
ἔξωθεν µμὲν φαίίνεσθε τοῖς ἀνθρώώποις δίίκαιοι, ἔσωθεν δέέ ἐστε µμεστοὶ ὑποκρίίσεως καὶ ἀνοµμίίας.
<Mat23 :29> οὐαὶ ὑµμῖν, γραµμµματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταίί, ὅτι οἰκοδοµμεῖτε τοὺς τάάφους τῶν
προφητῶν καὶ κοσµμεῖτε τὰ µμνηµμεῖα τῶν δικαίίων, <Mat23 :30> καὶ λέέγετε ·∙ Εἰ ἤµμεθα ἐν ταῖς
ἡµμέέραις τῶν πατέέρων ἡµμῶν, οὐκ ἂν ἤµμεθα κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵµματι τῶν προφητῶν.
<Mat23 :31> ὥστε µμαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοίί ἐστε τῶν φονευσάάντων τοὺς προφήήτας. <Mat23 :32>
καὶ ὑµμεῖς… πληρώώσατε τὸ µμέέτρον τῶν πατέέρων ὑµμῶν. <Mat23 :33> ὄφεις, γεννήήµματα ἐχιδνῶν,
πῶς φύύγητε ἀπὸ τῆς κρίίσεως τῆς γεέέννης;
<Mat23 :34> Διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέέλλω πρὸς ὑµμᾶς προφήήτας καὶ σοφοὺς καὶ γραµμµματεῖς ·∙ καὶ
ἐξ αὐτῶν ἀποκτενεῖτε καὶ σταυρώώσετε, καὶ ἐξ αὐτῶν µμαστιγώώσετε ἐν ταῖς συναγωγαῖς ὑµμῶν καὶ
διώώξετε ἀπὸ πόόλεως εἰς πόόλιν ·∙ <Mat23 :35> ὅπως ἔλθῃ ἐφ᾿ ὑµμᾶς πᾶν αἷµμα δίίκαιον ἐκχυννόόµμενον
ἐπὶ τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ αἵµματος Ἄβελ τοῦ δικαίίου ἕως τοῦ αἵµματος Ζαχαρίίου υἱοῦ Βαραχίίου, ὃν
ἐφονεύύσατε µμεταξὺ τοῦ ναοῦ καὶ τοῦ θυσιαστηρίίου. <Mat23 :36> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἥξει πάάντα
ταῦτα ἐπὶ τὴν γενεὰν ταύύτην. <Mat23 :37> Ἱερουσαλὴµμ Ἱερουσαλήήµμ, ἡ ἀποκτείίνουσα τοὺς
προφήήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλµμέένους πρὸς αὐτήήν, ποσάάκις ἠθέέλησα ἐπισυναγαγεῖν
τὰ τέέκνα σου, ὃν τρόόπον ἐπισυνάάγει ὄρνις τὰ νοσσίία αὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέέρυγας, καὶ οὐκ
ἠθελήήσατε. <Mat23 :38> ἰδοὺ ἀφίίεται ὑµμῖν ὁ οἶκος ὑµμῶν ἔρηµμος. <Mat23 :39> λέέγω γὰρ ὑµμῖν, οὐ µμήή
µμε ἴδητε ἀπ᾿ ἄρτι ἕως ἂν εἴπητε ·∙ Εὐλογηµμέένος ὁ ἐρχόόµμενος ἐν ὀνόόµματι Κυρίίου.
<Mat24 : 1> Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύύετο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ, καὶ προσῆλθον οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ
ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδοµμὰς τοῦ ἱεροῦ. <Mat24 : 2> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐ βλέέπετε
πάάντα ταῦτα; ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐ µμὴ ἀφεθῇ ὧδε λίίθος ἐπὶ λίίθον, ὃς οὐ καταλυθήήσεται.
<Mat24 : 3> καθηµμέένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ κατ᾿ ἰδίίαν
λέέγοντες ·∙ Εἰπὲ ἡµμῖν, πόότε ταῦτα ἔσται, καὶ τίί τὸ σηµμεῖον τῆς σῆς παρουσίίας καὶ συντελείίας τοῦ
αἰῶνος; <Mat24 : 4> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Βλέέπετε µμήή τις ὑµμᾶς πλανήήσῃ ·∙
<Mat24 : 5> πολλοὶ γὰρ ἐλεύύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί µμου λέέγοντες ·∙ Ἐγώώ εἰµμι ὁ Χριστόός, καὶ
πολλοὺς πλανήήσουσιν. <Mat24 : 6> µμελλήήσετε δὲ ἀκούύειν πολέέµμους καὶ ἀκοὰς πολέέµμων ·∙ ὁρᾶτε
µμὴ θροεῖσθε ·∙ δεῖ γὰρ πάάντα γενέέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶν τὸ τέέλος. <Mat24 : 7> ἐγερθήήσεται γὰρ
ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλείία ἐπὶ βασιλείίαν, καὶ ἔσονται λιµμοὶ καὶ λοιµμοὶ καὶ σεισµμοὶ κατὰ
τόόπους. <Mat24 : 8> πάάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίίνων. <Mat24 : 9> τόότε παραδώώσουσιν ὑµμᾶς εἰς θλῖψιν
καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑµμᾶς, καὶ ἔσεσθε µμισούύµμενοι ὑπὸ πάάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνοµμάά µμου.
<Mat24 :10> καὶ τόότε σκανδαλισθήήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήήλους παραδώώσουσιν καὶ µμισήήσουσιν
ἀλλήήλους ·∙ <Mat24 :11> καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήήσονται καὶ πλανήήσουσιν πολλούύς ·∙
<Mat24 :12> καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνοµμίίαν ψυγήήσεται ἡ ἀγάάπη τῶν πολλῶν. <Mat24 :13> ὁ
δὲ ὑποµμείίνας εἰς τέέλος, οὗτος σωθήήσεται. <Mat24 :14> καὶ κηρυχθήήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέέλιον τῆς
βασιλείίας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουµμέένῃ εἰς µμαρτύύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ τόότε ἥξει τὸ τέέλος.
<Mat24 :15> Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέέλυγµμα τῆς ἐρηµμώώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προφήήτου
ἑστὼς ἐν τόόπῳ ἁγίίῳ, (ὁ ἀναγινώώσκων νοείίτω ·∙) <Mat24 :16> τόότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίίᾳ φευγέέτωσαν ἐπὶ
τὰ ὄρη, <Mat24 :17> ὁ ἐπὶ τοῦ δώώµματος µμὴ καταβαινέέτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίίας αὐτοῦ, <Mat24 :18>
καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ µμὴ ἐπιστρεψάάτω ὀπίίσω ἆ ραι τὸ ἱµμάάτιον αὐτοῦ. <Mat24 :19> οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν
γαστρὶ ἐχούύσαις καὶ ταῖς θηλαζούύσαις ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις. <Mat24 :20> προσεύύχεσθε δὲ ἵνα
µμὴ γέένηται ἡ φυγὴ ὑµμῶν χειµμῶνος µμηδὲ σαββάάτῳ. <Mat24 :21> ἔσται γὰρ τόότε θλῖψις µμεγάάλη, οἵα
οὐ γέέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόόσµμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ᾿ οὐ µμὴ γέένηται. <Mat24 :22> καὶ εἰ µμὴ
ἐκολοβώώθησαν αἱ ἡµμέέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώώθη πᾶσα σάάρξ ·∙ διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς
κολοβωθήήσονται αἱ ἡµμέέραι ἐκεῖναι. <Mat24 :23> τόότε ἐάάν τις ὑµμῖν εἴπῃ ·∙ Ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστόός, ἤ ·∙
Ὧδε, µμὴ πιστεύύσητε. <Mat24 :24> ἐγερθήήσονται γὰρ ψευδόόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται, καὶ
δώώσουσιν σηµμεῖα µμεγάάλα καὶ τέέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούύς.
<Mat24 :25> ἰδοὺ προείίρηκα ὑµμῖν. <Mat24 :26> ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑµμῖν ·∙ Ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήήµμῳ ἐστίίν, µμὴ
ἐξέέλθητε ·∙ Ἰδοὺ ἐν τοῖς ταµμείίοις, µμὴ πιστεύύσητε ·∙ <Mat24 :27> ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέέρχεται
ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίίνεται ἕως δυσµμῶν, οὕτως ἔσται ἡ παρουσίία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου.
<Mat24 :28> ὅπου γὰρ ἐὰν ᾖ τὸ πτῶµμα, ἐκεῖ συναχθήήσονται οἱ ἀετοίί.
<Mat24 :29> Εὐθέέως δὲ µμετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡµμερῶν ἐκείίνων ὁ ἥλιος σκοτισθήήσεται, καὶ ἡ σελήήνη
οὐ δώώσει τὸ φέέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάάµμεις τῶν
οὐρανῶν σαλευθήήσονται. <Mat24 :30> καὶ τόότε φανήήσεται τὸ σηµμεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου ἐν
τῷ οὐρανῷ, καὶ τόότε κόόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου
ἐρχόόµμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ µμετὰ δυνάάµμεως καὶ δόόξης πολλῆς. <Mat24 :31> καὶ
ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέέλους αὐτοῦ µμετὰ σάάλπιγγος φωνῆς µμεγάάλης, καὶ ἐπισυνάάξουσιν τοὺς
ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάάρων ἀνέέµμων ἀπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.
<Mat24 :32> Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς µμάάθετε τὴν παραβολήήν ·∙ ὅταν ἤδη ὁ κλάάδος αὐτῆς γέένηται ἁπαλὸς
καὶ τὰ φύύλλα ἐκφύύῃ, γινώώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέέρος ·∙ <Mat24 :33> οὕτως καὶ ὑµμεῖς ὅταν ἴδητε
πάάντα ταῦτα, γινώώσκετε ὅτι ἐγγύύς ἐστιν ἐπὶ θύύραις. <Mat24 :34> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐ µμὴ παρέέλθῃ
ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάάντα ταῦτα γέένηται. <Mat24 :35> ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύύσεται, οἱ δὲ
λόόγοι µμου οὐ µμὴ παρέέλθωσιν. <Mat24 :36> Περὶ δὲ τῆς ἡµμέέρας ἐκείίνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ
οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰ µμὴ ὁ Πατὴρ µμου µμόόνος. <Mat24 :37> ὥσπερ δὲ αἱ ἡµμέέραι τοῦ Νῶε,
οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσίία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου. <Mat24 :38> ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡµμέέραις
ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσµμοῦ τρώώγοντες καὶ πίίνοντες, γαµμοῦντες καὶ ἐκγαµμίίζοντες, ἄχρι ἧς ἡµμέέρας
εἰσῆλθεν Νῶε εἰς τὴν κιβωτόόν, <Mat24 :39> καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσµμόός καὶ ἦρεν
ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσίία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου. <Mat24 :40> τόότε δύύο ἔσονται ἐν τῷ
ἀγρῷ, ὁ εἷς παραλαµμβάάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίίεται ·∙ <Mat24 :41> δύύο ἀλήήθουσαι ἐν τῷ µμύύλῳ, µμίία
παραλαµμβάάνεται καὶ µμίία ἀφίίεται. <Mat24 :42> γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύύριος
ὑµμῶν ἔρχεται. <Mat24 :43> Ἐκεῖνο δὲ γινώώσκετε, ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπόότης ποίίᾳ φυλακῇ ὁ
κλέέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυγῆναι τὴν οἰκίίαν αὐτοῦ. <Mat24 :44> διὰ
τοῦτο καὶ ὑµμεῖς γίίνεσθε ἕτοιµμοι, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἔρχεται. <Mat24 :45>
Τίίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόόνιµμος, ὃν κατέέστησεν ὁ κύύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς οἰκετείίας
αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; <Mat24 :46> µμακάάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ
κύύριος αὐτοῦ εὑρήήσει οὕτως ποιοῦντα ·∙ <Mat24 :47> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς
ὑπάάρχουσιν αὐτοῦ καταστήήσει αὐτόόν. <Mat24 :48> ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ
καρδίίᾳ αὐτοῦ ·∙ Χρονίίζει ὁ κύύριος µμου ἐλθεῖν, <Mat24 :49> καὶ ἄρξηται τύύπτειν τοὺς συνδούύλους
αὐτοῦ, ἐσθίίῃ δὲ καὶ πίίνῃ µμετὰ τῶν µμεθυόόντων, <Mat24 :50> ἥξει ὁ κύύριος τοῦ δοῦλου ἐκείίνου ἐν
ἡµμέέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώώσκει, <Mat24 :51> καὶ διχοτοµμήήσει αὐτόόν, καὶ τὸ µμέέρος
αὐτοῦ µμετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήήσει ·∙ ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθµμὸς καὶ ὁ βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων.
<Mat25 : 1> Τόότε ὁµμοιωθήήσεται ἡ βασιλείία τῶν οὐρανῶν δέέκα παρθέένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς
λαµμπάάδας αὐτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάάντησιν τοῦ νυµμφίίου. <Mat25 : 2> πέέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν
φρόόνιµμοι καὶ πέέντε µμωραίί. <Mat25 : 3> αἵτινες µμωραίί, λαβοῦσαι τὰς λαµμπάάδας αὐτῶν οὐκ ἔλαβον
µμεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον ·∙ <Mat25 : 4> αἱ δὲ φρόόνιµμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείίοις αὐτῶν µμετὰ τῶν
λαµμπάάδων αὐτῶν. <Mat25 : 5> χρονίίζοντος δὲ τοῦ νυµμφίίου ἐνύύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάάθευδον.
<Mat25 : 6> µμέέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέέγονεν ·∙ Ἰδοὺ ὁ νυµμφίίος, ἐξέέρχεσθε εἰς ἀπάάντησιν αὐτοῦ.
<Mat25 : 7> τόότε ἠγέέρθησαν πᾶσαι αἱ παρθέένοι ἐκεῖναι, καὶ ἐκόόσµμησαν τὰς λαµμπάάδας αὐτῶν.
<Mat25 : 8> αἱ δὲ µμωραὶ ταῖς φρονίίµμοις εἶπαν ·∙ Δόότε ἡµμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίίου ὑµμῶν, ὅτι αἱ λαµμπάάδες
ἡµμῶν σβέέννυνται. <Mat25 : 9> ἀπεκρίίθησαν δὲ αἱ φρόόνιµμοι λέέγουσαι ·∙ Μήήποτε οὐ µμὴ ἀρκέέσῃ ἡµμῖν
καὶ ὑµμῖν ·∙ πορεύύεσθε µμᾶλλον πρὸς τοὺς πωλοῦντας καὶ ἀγοράάσατε ἑαυταῖς. <Mat25 :10>
ἀπερχοµμέένων δὲ αὐτῶν ἀγοράάσαι ἦλθεν ὁ νυµμφίίος, καὶ αἱ ἕτοιµμοι εἰσῆλθον µμετ᾿ αὐτοῦ εἰς τοὺς
γάάµμους, καὶ ἐκλείίσθη ἡ θύύρα. <Mat25 :11> ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθέένοι λέέγουσαι ·∙
Κύύριε Κύύριε, ἄνοιξον ἡµμῖν. <Mat25 :12> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐκ οἶδα ὑµμᾶς.
<Mat25 :13> γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡµμέέραν οὐδὲ τὴν ὥραν.
<Mat25 :14> Ὥσπερ γὰρ ἄνθρωπος ἀποδηµμῶν ἐκάάλεσεν τοὺς ἰδίίους δούύλους καὶ παρέέδωκεν
αὐτοῖς τὰ ὑπάάρχοντα αὐτοῦ, <Mat25 :15> καὶ ᾧ µμὲν ἔδωκεν πέέντε τάάλαντα, ᾧ δὲ δύύο, ᾧ δὲ ἕν,
ἑκάάστῳ κατὰ τὴν ἰδίίαν δύύναµμιν, καὶ ἀπεδήήµμησεν εὐθέέως. <Mat25 :16> πορευθεὶς δὲ ὁ τὰ πέέντε
τάάλαντα λαβὼν ἠργάάσατο ἐν αὐτοῖς καὶ ἐποίίησεν ἄλλα πέέντε τάάλαντα. <Mat25 :17> ὡσαύύτως καὶ
ὁ τὰ δύύο ἐκέέρδησεν καὶ αὐτὸς ἄλλα δύύο. <Mat25 :18> ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν ἐν τῇ γῇ
καὶ ἔκρυψεν τὸ ἀργύύριον τοῦ κυρίίου αὐτοῦ. <Mat25 :19> µμετὰ δὲ χρόόνον πολὺν ἔρχεται ὁ κύύριος
τῶν δούύλων ἐκείίνων καὶ συναίίρει µμετ᾿ αὐτῶν λόόγον. <Mat25 :20> καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέέντε
τάάλαντα λαβὼν προσήήνεγκεν ἄλλα πέέντε τάάλαντα λέέγων ·∙ Κύύριε, πέέντε τάάλαντάά µμοι
παρέέδωκας, ἴδε ἄλλα πέέντε τάάλαντα ἐκέέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς. <Mat25 :21> ἔφη αὐτῷ ὁ κύύριος αὐτοῦ ·∙
Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέέ, ἐπὶ ὀλίίγα ἦς πιστόός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήήσω ·∙ εἴσελθε εἰς τὴν
χαρὰν τοῦ κυρίίου σου. <Mat25 :22> προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὰ δύύο τάάλαντα λαβὼν εἶπεν ·∙ Κύύριε, δύύο
τάάλαντάά µμοι παρέέδωκας, ἴδε ἄλλα δύύο τάάλαντα ἐκέέρδησα ἐπ᾿ αὐτοῖς. <Mat25 :23> ἔφη αὐτῷ ὁ
κύύριος αὐτοῦ ·∙ Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέέ, ἐπὶ ὀλίίγα ἦς πιστόός, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήήσω ·∙
εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κυρίίου σου. <Mat25 :24> προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάάλαντον εἰληφὼς
εἶπεν ·∙ κύύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸς εἶ ἄνθρωπος, θερίίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας, καὶ συνάάγων ὅθεν
οὐ διεσκόόρπισας, <Mat25 :25> καὶ φοβηθεὶς ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάάλαντόόν σου ἐν τῇ γῇ ·∙ ἴδε ἔχεις
τὸ σόόν. <Mat25 :26> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ κύύριος αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέέ, ᾔδεις ὅτι
θερίίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα, καὶ συνάάγω ὅθεν οὐ διεσκόόρπισα; <Mat25 :27> ἔδει οὖν σε βαλεῖν τὸ
ἀργύύριόόν µμου τοῖς τραπεζίίταις, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκοµμισάάµμην ἂν τὸ ἐµμὸν σὺν τόόκῳ. <Mat25 :28>
ἄρατε οὖν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ τάάλαντον καὶ δόότε τῷ ἔχοντι τὰ δέέκα τάάλαντα ·∙ <Mat25 :29> τῷ γὰρ
ἔχοντι παντὶ δοθήήσεται καὶ περισσευθήήσεται ·∙ ἀπὸ δὲ τοῦ µμὴ ἔχοντος, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήήσεται ἀπ᾿
αὐτοῦ. <Mat25 :30> καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάάλετε εἰς τὸ σκόότος τὸ ἐξώώτερον ·∙ ἐκεῖ ἔσται ὁ
κλαυθµμὸς καὶ ὁ βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων.
<Mat25 :31> Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐν τῇ δόόξῃ αὐτοῦ καὶ πάάντες οἱ ἄγγελοι µμετ᾿
αὐτοῦ, τόότε καθίίσει ἐπὶ θρόόνου δόόξης αὐτοῦ ·∙ <Mat25 :32> καὶ συναχθήήσονται ἔµμπροσθεν αὐτοῦ
πάάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήήλων, ὥσπερ ὁ ποιµμὴν ἀφορίίζει τὰ πρόόβατα ἀπὸ τῶν
ἐρίίφων, <Mat25 :33> καὶ στήήσει τὰ µμὲν πρόόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίίφια ἐξ εὐωνύύµμων.
<Mat25 :34> τόότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ ·∙ Δεῦτε οἱ εὐλογηµμέένοι τοῦ Πατρόός µμου,
κληρονοµμήήσατε τὴν ἡτοιµμασµμέένην ὑµμῖν βασιλείίαν ἀπὸ καταβολῆς κόόσµμου. <Mat25 :35> ἐπείίνασα
γὰρ καὶ ἐδώώκατέέ µμοι φαγεῖν, ἐδίίψησα καὶ ἐποτίίσατέέ µμε, ξέένος ἤµμην καὶ συνηγάάγετέέ µμε,
<Mat25 :36> γυµμνὸς καὶ περιεβάάλετέέ µμε, ἠσθέένησα καὶ ἐπεσκέέψασθέέ µμε, ἐν φυλακῇ ἤµμην καὶ
ἤλθατε πρὸς µμέέ. <Mat25 :37> τόότε ἀποκριθήήσονται αὐτῷ οἱ δίίκαιοι λέέγοντες ·∙ Κύύριε, πόότε σε
εἴδοµμεν πεινῶντα καὶ ἐθρέέψαµμεν; ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίίσαµμεν; <Mat25 :38> πόότε δέέ σε εἴδοµμεν
ξέένον καὶ συνηγάάγοµμεν; ἢ γυµμνὸν καὶ περιεβάάλοµμεν; <Mat25 :39> πόότε δέέ σε εἴδοµμεν ἀσθενῆ ἢ ἐν
φυλακῇ καὶ ἤλθοµμεν πρὸς σέέ; <Mat25 :40> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω
ὑµμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήήσατε ἑνὶ τούύτων τῶν ἀδελφῶν µμου τῶν ἐλαχίίστων, ἐµμοὶ ἐποιήήσατε.
<Mat25 :41> τόότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύύµμων ·∙ Πορεύύεσθε ἀπ᾿ ἐµμοῦ οἱ κατηραµμέένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ
αἰώώνιον τὸ ἡτοιµμασµμέένον τῷ διαβόόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέέλοις αὐτοῦ. <Mat25 :42> ἐπείίνασα γὰρ καὶ οὐκ
ἐδώώκατέέ µμοι φαγεῖν, ἐδίίψησα καὶ οὐκ ἐποτίίσατέέ µμε, <Mat25 :43> ξέένος ἤµμην καὶ οὐ συνηγάάγετέέ
µμε, γυµμνὸς καὶ οὐ περιεβάάλετέέ µμε, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέέψασθέέ µμε. <Mat25 :44>
τόότε ἀποκριθήήσονται καὶ αὐτοὶ λέέγοντες ·∙ Κύύριε, πόότε σε εἴδοµμεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξέένον ἢ
γυµμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ὲν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήήσαµμέέν σοι; <Mat25 :45> τόότε ἀποκριθήήσεται αὐτοῖς
λέέγων ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήήσατε ἑνὶ τούύτων τῶν ἐλαχίίστων, οὐδὲ ἐµμοὶ
ἐποιήήσατε. <Mat25 :46> καὶ ἀπελεύύσονται οὗτοι εἰς κόόλασιν αἰώώνιον, οἱ δὲ δίίκαιοι εἰς ζωὴν
αἰώώνιον.
<Mat26 : 1> Καὶ ἐγέένετο ὅτε ἐτέέλεσεν ὁ Ἰησοῦς πάάντας τοὺς λόόγους τούύτους, εἶπεν τοῖς µμαθηταῖς
αὐτοῦ ·∙ <Mat26 : 2> Οἴδατε ὅτι µμετὰ δύύο ἡµμέέρας τὸ πάάσχα γίίνεται, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου
παραδίίδοται εἰς τὸ σταυρωθῆναι.
<Mat26 : 3> Τόότε συνήήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύύτεροι τοῦ λαοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ
ἀρχιερέέως τοῦ λεγοµμέένου Καϊάάφα, <Mat26 : 4> καὶ συνεβουλεύύσαντο ἵνα τὸν Ἰησοῦν δόόλῳ
κρατήήσωσιν καὶ ἀποκτείίνωσιν. <Mat26 : 5> ἔλεγον δὲ ·∙ Μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, ἵνα µμὴ θόόρυβος γέένηται ἐν
τῷ λαῷ.
<Mat26 : 6> Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γενοµμέένου ἐν Βηθανίίᾳ ἐν οἰκίίᾳ Σίίµμωνος τοῦ λεπροῦ, <Mat26 : 7>
προσῆλθεν αὐτῷ γυνὴ ἀλάάβαστρον µμύύρου ἔχουσα βαρυτίίµμου καὶ κατέέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν
αὐτοῦ ἀνακειµμέένου. <Mat26 : 8> ἰδόόντες δὲ οἱ µμαθηταὶ ἠγανάάκτησαν λέέγοντες ·∙ Εἰς τίί ἡ ἀπώώλεια
αὕτη; <Mat26 : 9> ἐδύύνατο γὰρ τοῦτο πραθῆναι πολλοῦ καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς. <Mat26 :10>
γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί κόόπους παρέέχετε τῇ γυναικίί; ἔργον γὰρ καλὸν εἰργάάσατο εἰς
ἐµμέέ. <Mat26 :11> πάάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε µμεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐµμὲ δὲ οὐ πάάντοτε ἔχετε ·∙
<Mat26 :12> βαλοῦσα γὰρ αὕτη τὸ µμύύρον τοῦτο ἐπὶ τοῦ σώώµματόός µμου πρὸς τὸ ἐνταφιάάσαι µμε
ἐποίίησεν. <Mat26 :13> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόόσµμῳ,
λαληθήήσεται καὶ ὃ ἐποίίησεν αὕτη εἰς µμνηµμόόσυνον αὐτῆς.
<Mat26 :14> Τόότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώώδεκα, ὁ λεγόόµμενος Ἰούύδας Ἰσκαριώώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς
<Mat26 :15> εἶπεν ·∙ Τίί θέέλετέέ µμοι δοῦναι, κἀγὼ ὑµμῖν παραδώώσω αὐτόόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ
τριάάκοντα ἀργύύρια. <Mat26 :16> καὶ ἀπὸ τόότε ἐζήήτει εὐκαιρίίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ.
<Mat26 :17> Τῇ δὲ πρώώτῃ τῶν ἀζύύµμων προσῆλθον οἱ µμαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ λέέγοντες ·∙ Ποῦ θέέλεις
ἑτοιµμάάσωµμέέν σοι φαγεῖν τὸ πάάσχα; <Mat26 :18> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ὑπάάγετε εἰς τὴν πόόλιν πρὸς τὸν δεῖνα
καὶ εἴπατε αὐτῷ ·∙ Ὁ διδάάσκαλος λέέγει ·∙ Ὁ καιρόός µμου ἐγγύύς ἐστιν, πρὸς σὲ ποιῶ τὸ πάάσχα µμετὰ
τῶν µμαθητῶν µμου. <Mat26 :19> καὶ ἐποίίησαν οἱ µμαθηταὶ ὡς συνέέταξεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, καὶ
ἡτοίίµμασαν τὸ πάάσχα.
<Mat26 :20> Ὀψίίας δὲ γενοµμέένης ἀνέέκειτο µμετὰ τῶν δώώδεκα. <Mat26 :21> καὶ ἐσθιόόντων αὐτῶν
εἶπεν ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑµμῶν παραδώώσει µμε. <Mat26 :22> καὶ λυπούύµμενοι σφόόδρα
ἤρξαντο λέέγειν αὐτῷ ἕκαστος αὐτῶν ·∙ Μήήτι ἐγώώ εἰµμι, Κύύριε; <Mat26 :23> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Ὁ
ἐµμβάάψας µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐν τῷ τρυβλίίῳ τὴν χεῖρα, οὗτόός µμε παραδώώσει. <Mat26 :24> ὁ µμὲν υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου ὑπάάγει καθὼς γέέγραπται περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώώπῳ ἐκείίνῳ δι᾿ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου παραδίίδοται ·∙ καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος. <Mat26 :25>
ἀποκριθεὶς δὲ Ἰούύδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν εἶπεν ·∙ Μήήτι ἐγώώ εἰµμι, ῥαββείί; λέέγει αὐτῷ ·∙ Σὺ εἶπας.
<Mat26 :26> Ἐσθιόόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ Ἰησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐλογήήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίίδου
τοῖς µμαθηταῖς καὶ εἶπεν ·∙ Λάάβετε φάάγετε ·∙ τοῦτόό ἐστιν τὸ σῶµμάά µμου. <Mat26 :27> καὶ λαβὼν τὸ
ποτήήριον καὶ εὐχαριστήήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέέγων ·∙ Πίίετε ἐξ αὐτοῦ πάάντες, <Mat26 :28> τοῦτο γάάρ
ἐστιν τὸ αἷµμάά µμου τὸ τῆς καινῆς διαθήήκης, τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυννόόµμενον εἰς ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν.
<Mat26 :29> λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι οὐ µμὴ πίίω ἀπ᾿ ἄρτι ἐκ τούύτου τοῦ γενήήµματος τῆς ἀµμπέέλου ἕως τῆς
ἡµμέέρας ἐκείίνης ὅταν αὐτὸ πίίνω µμεθ᾿ ὑµμῶν καινὸν ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Πατρόός µμου. <Mat26 :30>
καὶ ὑµμνήήσαντες ἐξῆλθον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν.
<Mat26 :31> Τόότε λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Πάάντες ὑµμεῖς σκανδαλισθήήσεσθε ἐν ἐµμοὶ ἐν τῇ νυκτὶ
ταύύτῃ ·∙ γέέγραπται γάάρ ·∙ Πατάάξω τὸν ποιµμέένα, καὶ διασκορπισθήήσονται τὰ πρόόβατα τῆς ποίίµμνης.
<Mat26 :32> µμετὰ δὲ τὸ ἐγερθῆναίί µμε προάάξω ὑµμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίίαν. <Mat26 :33> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ
Πέέτρος εἶπεν αὐτῷ ·∙ Εἰ πάάντες σκανδαλισθήήσονται ἐν σοίί, ἐγὼ οὐδέέποτε σκανδαλισθήήσοµμαι.
<Mat26 :34> ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω σοι ὅτι ἐν ταύύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἀλέέκτορα φωνῆσαι
τρὶς ἀπαρνήήσῃ µμε. <Mat26 :35> λέέγει αὐτῷ ὁ Πέέτρος ·∙ Κἂν δέέῃ µμε σὺν σοὶ ἀποθανεῖν, οὐ µμήή σε
ἀπαρνήήσοµμαι. ὁµμοίίως καὶ πάάντες οἱ µμαθηταὶ εἶπον.
<Mat26 :36> Τόότε ἔρχεται µμετ᾿ αὐτῶν ὁ Ἰησοῦς εἰς χωρίίον λεγόόµμενον Γεθσηµμανείί, καὶ λέέγει τοῖς
µμαθηταῖς ·∙ Καθίίσατε αὐτοῦ ἕως οὗ ἀπελθὼν προσεύύξωµμαι ἐκεῖ. <Mat26 :37> καὶ παραλαβὼν τὸν
Πέέτρον καὶ τοὺς δύύο υἱοὺς Ζεβεδαίίου ἤρξατο λυπεῖσθαι καὶ ἀδηµμονεῖν. <Mat26 :38> τόότε λέέγει
αὐτοῖς ·∙ Περίίλυπόός ἐστιν ἡ ψυχήή µμου ἕως θανάάτου ·∙ µμείίνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε µμετ᾿ ἐµμοῦ.
<Mat26 :39> καὶ προελθὼν µμικρὸν ἔπεσεν ἐπὶ πρόόσωπον αὐτοῦ προσευχόόµμενος καὶ λέέγων ·∙ Πάάτερ
µμου, εἰ δυνατόόν ἐστιν, παρελθάάτω ἀπ᾿ ἐµμοῦ τὸ ποτήήριον τοῦτο ·∙ πλὴν οὐκ ὡς ἐγὼ θέέλω ἀλλ᾿ ὡς
σύύ. <Mat26 :40> καὶ ἔρχεται πρὸς τοὺς µμαθητὰς καὶ εὑρίίσκει αὐτοὺς καθεύύδοντας, καὶ λέέγει τῷ
Πέέτρῳ ·∙ Οὕτως οὐκ ἰσχύύσατε µμίίαν ὥραν γρηγορῆσαι µμετ᾿ ἐµμοῦ; <Mat26 :41> γρηγορεῖτε καὶ
προσεύύχεσθε, ἵνα µμὴ εἰσέέλθητε εἰς πειρασµμόόν ·∙ τὸ µμὲν πνεῦµμα πρόόθυµμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενήής.
<Mat26 :42> πάάλιν ἐκ δευτέέρου ἀπελθὼν προσηύύξατο λέέγων ·∙ Πάάτερ µμου, εἰ οὐ δύύναται τοῦτο
παρελθεῖν ἀπ᾿ ἐµμοῦ ἐὰν µμὴ αὐτὸ πίίω, γενηθήήτω τὸ θέέληµμάά σου. <Mat26 :43> καὶ ἐλθὼν πάάλιν
εὗρεν αὐτοὺς καθεύύδοντας, ἦσαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλµμοὶ βεβαρηµμέένοι. <Mat26 :44> καὶ ἀφεὶς
αὐτοὺς πάάλιν ἀπελθὼν προσηύύξατο ἐκ τρίίτου τὸν αὐτὸν λόόγον εἰπώών. <Mat26 :45> τόότε ἔρχεται
πρὸς τοὺς µμαθητὰς καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Καθεύύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύύεσθε. ἰδοὺ ἤγγικεν ἡ ὥρα
καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου παραδίίδοται εἰς χεῖρας ἁµμαρτωλῶν. <Mat26 :46> ἐγείίρεσθε, ἄγωµμεν ·∙
ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούύς µμε.
<Mat26 :47> Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἰδοὺ Ἰούύδας εἷς τῶν δώώδεκα ἦλθεν, καὶ µμετ᾿ αὐτοῦ ὄχλος
πολὺς µμετὰ µμαχαιρῶν καὶ ξύύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέέων καὶ πρεσβυτέέρων τοῦ λαοῦ. <Mat26 :48> ὁ δὲ
παραδιδοὺς αὐτὸν ἔδωκεν αὐτοῖς σηµμεῖον λέέγων ·∙ Ὃν ἂν φιλήήσω, αὐτόός ἐστιν ·∙ κρατήήσατε αὐτόόν.
<Mat26 :49> καὶ εὐθέέως προσελθὼν τῷ Ἰησοῦ εἶπεν ·∙ Χαῖρε, ῥαββείί, καὶ κατεφίίλησεν αὐτόόν.
<Mat26 :50> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἑταῖρε, ἐφ᾿ ὃ πάάρει; τόότε προσελθόόντες ἐπέέβαλον τὰς χεῖρας
ἐπὶ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκράάτησαν αὐτόόν. <Mat26 :51> καὶ ἰδοὺ εἷς τῶν µμετὰ Ἰησοῦ ἐκτείίνας τὴν χεῖρα
ἀπέέσπασεν τὴν µμάάχαιραν αὐτοῦ, καὶ πατάάξας τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέέως ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτίίον.
<Mat26 :52> τόότε λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀπόόστρεψόόν σου τὴν µμάάχαιράάν εἰς τὸν τόόπον αὐτῆς ·∙
πάάντες γὰρ οἱ λαβόόντες µμάάχαιραν ἐν µμαχαίίρῃ ἀπολοῦνται. <Mat26 :53> ἢ δοκεῖς ὅτι οὐ δύύναµμαι
ἄρτι παρακαλέέσαι τὸν Πατέέρα µμου, καὶ παραστήήσει µμοι πλείίους ἢ δώώδεκα λεγεῶνας ἀγγέέλων;
<Mat26 :54> πῶς οὖν πληρωθῶσιν αἱ γραφαίί, ὅτι οὕτως δεῖ γενέέσθαι;
<Mat26 :55> Ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρᾳ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς τοῖς ὄχλοις ·∙ Ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήήλθατε µμετὰ
µμαχαιρῶν καὶ ξύύλων συλλαβεῖν µμε; καθ᾿ ἡµμέέραν πρὸς ὑµμᾶς ἐκαθεζόόµμην διδάάσκων ἐν τῷ ἱερῷ,
καὶ οὐκ ἐκρατήήσατέέ µμε. <Mat26 :56> τοῦτο δὲ ὅλον γέέγονεν ἵνα πληρωθῶσιν αἱ γραφαὶ τῶν
προφητῶν. τόότε οἱ µμαθηταὶ πάάντες ἀφέέντες αὐτὸν ἔφυγον.
<Mat26 :57> Οἱ δὲ κρατήήσαντες τὸν Ἰησοῦν ἀπήήγαγον πρὸς Καϊάάφαν τὸν ἀρχιερέέα, ὅπου οἱ
γραµμµματεῖς καὶ οἱ πρεσβύύτεροι συνήήχθησαν. <Mat26 :58> ὁ δὲ Πέέτρος ἠκολούύθει αὐτῷ ἀπὸ
µμακρόόθεν ἕως τῆς αὐλῆς τοῦ ἀρχιερέέως, καὶ εἰσελθὼν ἔσω ἐκάάθητο µμετὰ τῶν ὑπηρετῶν ἰδεῖν τὸ
τέέλος.
<Mat26 :59> Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύύτεροι καὶ τὸ συνέέδριον ὅλον ἐζήήτουν ψευδοµμαρτυρίίαν
κατὰ τοῦ Ἰησοῦ, ὅπως αὐτὸν θανατώώσωσιν, <Mat26 :60> καὶ οὐχ εὗρον, πολλῶν προσελθόόντων
ψευδοµμαρτύύρων. ὕστερον δὲ προσελθόόντες δύύο ψευδοµμάάρτυρες <Mat26 :61> εἶπον ·∙ Οὗτος ἔφη ·∙
Δύύναµμαι καταλῦσαι τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τριῶν ἡµμερῶν οἰκοδοµμῆσαι αὐτόόν. <Mat26 :62> καὶ
ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Οὐδὲν ἀποκρίίνῃ τίί οὗτοίί σου καταµμαρτυροῦσιν; <Mat26 :63> ὁ
δὲ Ἰησοῦς ἐσιώώπα. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἀρχιερεὺς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἐξορκίίζω σε κατὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ
ζῶντος, ἵνα ἡµμῖν εἴπῃς εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. <Mat26 :64> λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Σὺ
εἶπας ·∙ πλὴν λέέγω ὑµμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου καθήήµμενον ἐκ δεξιῶν τῆς
δυνάάµμεως καὶ ἐρχόόµμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. <Mat26 :65> τόότε ὁ ἀρχιερεὺς διέέρρηξεν
τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ λέέγων ·∙ Ἐβλασφήήµμησεν ·∙ τίί ἔτι χρείίαν ἔχοµμεν µμαρτύύρων; ἴδε νῦν ἠκούύσατε τὴν
βλασφηµμίίαν αὐτοῦ ·∙ <Mat26 :66> τίί ὑµμῖν δοκεῖ; οἱ δὲ ἀποκριθέέντες εἶπον ·∙ Ἔνοχος θανάάτου ἐστίίν.
<Mat26 :67> Τόότε ἐνέέπτυσαν εἰς τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐκολάάφισαν αὐτόόν, οἱ δὲ ἐράάπισαν
<Mat26 :68> λέέγοντες ·∙ Προφήήτευσον ἡµμῖν, Χριστέέ, τίίς ἐστιν ὁ παίίσας σε;
<Mat26 :69> Ὁ δὲ Πέέτρος ἔξω ἐκάάθητο ἐν τῇ αὐλῇ ·∙ καὶ προσῆλθεν αὐτῷ µμίία παιδίίσκη λέέγουσα ·∙
Καὶ σὺ ἦσθα µμετὰ Ἰησοῦ τοῦ Γαλιλαίίου. <Mat26 :70> ὁ δὲ ἠρνήήσατο ἔµμπροσθεν πάάντων λέέγων ·∙
Οὐκ οἶδα τίί λέέγεις. <Mat26 :71> ἐξελθόόντα δὲ αὐτὸν εἰς τὸν πυλῶνα εἶδεν αὐτὸν ἄλλη καὶ λέέγει
τοῖς ἐκεῖ ·∙ Καὶ οὗτος ἦν µμετὰ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίίου. <Mat26 :72> καὶ πάάλιν ἠρνήήσατο µμετὰ ὅρκου
ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον. <Mat26 :73> µμετὰ µμικρὸν δὲ προσελθόόντες οἱ ἑστῶτες εἶπον τῷ
Πέέτρῳ ·∙ Ἀληθῶς καὶ σὺ ἐξ αὐτῶν εἶ, καὶ γὰρ ἡ λαλιάά σου δῆλόόν σε ποιεῖ. <Mat26 :74> τόότε ἤρξατο
καταθεµματίίζειν καὶ ὀµμνύύειν ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον ·∙ καὶ εὐθέέως ἀλέέκτωρ ἐφώώνησεν.
<Mat26 :75> καὶ ἐµμνήήσθη ὁ Πέέτρος τοῦ ῥήήµματος Ἰησοῦ εἰρηκόότος αὐτῷ ὅτι πρὶν ἀλέέκτορα
φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήήσῃ µμε ·∙ καὶ ἐξελθὼν ἔξω ἔκλαυσεν πικρῶς.
<Mat27 : 1> Πρωΐας δὲ γενοµμέένης συµμβούύλιον ἔλαβον πάάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύύτεροι τοῦ
λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε θανατῶσαι αὐτόόν. <Mat27 : 2> καὶ δήήσαντες αὐτὸν ἀπήήγαγον καὶ
παρέέδωκαν αὐτὸν Ποντίίῳ Πιλάάτῳ τῷ ἡγεµμόόνι.
<Mat27 : 3> Τόότε ἰδὼν Ἰούύδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίίθη, µμεταµμεληθεὶς ἔστρεψεν τὰ
τριάάκοντα ἀργύύρια τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς περσβυτέέροις <Mat27 : 4> λέέγων ·∙ Ἥµμαρτον
παραδοὺς αἷµμα ἀθῷον. οἱ δὲ εἶπαν ·∙ Τίί πρὸς ἡµμᾶς; σὺ ὄψῃ. <Mat27 : 5> καὶ ῥίίψας τὰ ἀργύύρια ἐν τῷ
ναῷ ἀνεχώώρησεν, καὶ ἀπελθὼν ἀπήήγξατο. <Mat27 : 6> οἱ δὲ ἀρχιερεῖς λαβόόντες τὰ ἀργύύρια
εἶπαν ·∙ Οὐκ ἔξεστιν βαλεῖν αὐτὰ εἰς τὸν κορβανᾶν, ἐπεὶ τιµμὴ αἵµματόός ἐστιν. <Mat27 : 7>
συµμβούύλιον δὲ λαβόόντες ἠγόόρασαν ἐξ αὐτῶν τὸν ἀγρὸν τοῦ κεραµμέέως εἰς ταφὴν τοῖς ξέένοις.
<Mat27 : 8> διὸ ἐκλήήθη ὁ ἀγρὸς ἐκεῖνος Ἀγρὸς αἵµματος ἕως τῆς σήήµμερον. <Mat27 : 9> τόότε
ἐπληρώώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰερεµμίίου τοῦ προφήήτου λέέγοντος ·∙ Καὶ ἔλαβον τὰ τριάάκοντα ἀργύύρια, τὴν
τιµμὴν τοῦ τετιµμηµμέένου ὃν ἐτιµμήήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήήλ, <Mat27 :10> καὶ ἔδωκαν αὐτὰ εἰς τὸν
ἀγρὸν τοῦ κεραµμέέως, καθὰ συνέέταξέέν µμοι Κύύριος.
<Mat27 :11> Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔστη ἔµμπροσθεν τοῦ ἡγεµμόόνος ·∙ καὶ ἐπηρώώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεµμὼν λέέγων ·∙
Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ ·∙ Σὺ λέέγεις. <Mat27 :12> καὶ ἐν τῷ
κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέέων καὶ τῶν πρεσβυτέέρων οὐδὲν ἀπεκρίίνατο. <Mat27 :13>
τόότε λέέγει αὐτῷ ὁ Πειλᾶτος ·∙ Οὐκ ἀκούύεις πόόσα σου καταµμαρτυροῦσιν; <Mat27 :14> καὶ οὐκ
ἀπεκρίίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆµμα, ὥστε θαυµμάάζειν τὸν ἡγεµμόόνα λίίαν. <Mat27 :15> Κατὰ δὲ
ἑορτὴν εἰώώθει ὁ ἡγεµμὼν ἀπολύύειν ἕνα τῷ ὄχλῳ δέέσµμιον ὃν ἤθελον. <Mat27 :16> εἶχον δὲ τόότε
δέέσµμιον ἐπίίσηµμον, λεγόόµμενον Βαραββᾶν. <Mat27 :17> συνηγµμέένων οὖν αὐτῶν εἶπεν αὐτοῖς ὁ
Πειλᾶτος ·∙ Τίίνα θέέλετε ἀπολύύσω ὑµμῖν, Βαραββᾶν ἢ Ἰησοῦν τὸν λεγόόµμενον Χριστόόν; <Mat27 :18>
ᾔδει γὰρ ὅτι διὰ φθόόνον παρέέδωκαν αὐτόόν. <Mat27 :19> καθηµμέένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήήµματος
ἀπέέστειλεν πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐτοῦ λέέγουσα ·∙ Μηδὲν σοὶ καὶ τῷ δικαίίῳ ἐκείίνῳ ·∙ πολλὰ γὰρ
ἔπαθον σήήµμερον κατ᾿ ὄναρ δι᾿ αὐτόόν. <Mat27 :20> οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρσβύύτεροι ἔπεισαν τοὺς
ὄχλους ἵνα αἰτήήσωνται τὸν Βαραββᾶν, τὸν δὲ Ἰησοῦν ἀπολέέσωσιν. <Mat27 :21> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ
ἡγεµμὼν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίίνα θέέλετε ἀπὸ τῶν δύύο ἀπολύύσω ὑµμῖν; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Βαραββᾶν.
<Mat27 :22> λέέγει αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος ·∙ Τίί οὖν ποιήήσω Ἰησοῦν τὸν λεγόόµμενον Χριστόόν; λέέγουσιν
πάάντες ·∙ Σταυρωθήήτω. <Mat27 :23> ὁ δὲ ἡγεµμὼν ἔφη ·∙ Τίί γὰρ κακὸν ἐποίίησεν; οἱ δὲ περισσῶς
ἔκραζον λέέγοντες ·∙ Σταυρωθήήτω. <Mat27 :24> ἰδὼν δὲ ὁ Πειλᾶτος ὅτι οὐδὲν ὠφελεῖ ἀλλὰ µμᾶλλον
θόόρυβος γίίνεται, λαβὼν ὕδωρ ἀπενίίψατο τὰς χεῖρας ἀπέέναντι τοῦ ὄχλου λέέγων ·∙ Ἀθῷόός εἰµμι ἀπὸ
τοῦ αἵµματος τοῦ δικαίίου τούύτου ·∙ ὑµμεῖς ὄψεσθε. <Mat27 :25> καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπεν ·∙ Τὸ
αἷµμα αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡµμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέέκνα ἡµμῶν. <Mat27 :26> τόότε ἀπέέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν,
τὸν δὲ Ἰησοῦν φραγελλώώσας παρέέδωκεν ἵνα σταυρωθῇ.
<Mat27 :27> Τόότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεµμόόνος παραλαβόόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ πραιτώώριον
συνήήγαγον ἐπ᾿ αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν. <Mat27 :28> καὶ ἐκδύύσαντες αὐτὸν περιέέθηκαν αὐτῷ
χλαµμύύδα κοκκίίνην, <Mat27 :29> καὶ πλέέξαντες στέέφανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέέθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν
αὐτοῦ καὶ κάάλαµμον ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, καὶ γονυπετήήσαντες ἔµμπροσθεν αὐτοῦ ἐνέέπαιζον αὐτῷ
λέέγοντες ·∙ Χαῖρε, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων. <Mat27 :30> καὶ ἐµμπτύύσαντες εἰς αὐτὸν ἔλαβον τὸν
κάάλαµμον καὶ ἔτυπτον εἰς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. <Mat27 :31> καὶ ὅτε ἐνέέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέέδυσαν
αὐτὸν τὴν χλαµμύύδα καὶ ἐνέέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ, καὶ ἀπήήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ σταυρῶσαι.
<Mat27 :32> Ἐξερχόόµμενοι δὲ εὗρον ἄνθρωπον Κυρηναῖον, ὀνόόµματι Σίίµμωνα ·∙ τοῦτον ἠγγάάρευσαν,
ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ. <Mat27 :33> καὶ ἐλθόόντες εἰς τόόπον λεγόόµμενον Γολγοθᾶ, ὅ ἐστιν
λεγόόµμενος κρανίίου τόόπος, <Mat27 :34> ἔδωκαν αὐτῷ πιεῖν ὄξος µμετὰ χολῆς µμεµμιγµμέένον ·∙ καὶ
γευσάάµμενος οὐκ ἤθελεν πιεῖν. <Mat27 :35> σταυρώώσαντες δὲ αὐτὸν διεµμερίίσαντο τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ
βάάλλοντες κλῆρον, <Mat27 :36> καὶ καθήήµμενοι ἐτήήρουν αὐτὸν ἐκεῖ. <Mat27 :37> καὶ ἐπέέθηκαν
ἐπάάνω τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ τὴν αἰτίίαν αὐτοῦ γεγραµμµμέένην ·∙ Οὗτος ἐστιν Ἰησοῦς ὁ βασιλεὺς τῶν
Ἰουδαίίων. <Mat27 :38> Τόότε σταυροῦνται σὺν αὐτῷ δύύο λῃσταίί, εἷς ἐκ δεξιῶν καὶ εἷς ἐξ εὐωνύύµμων.
<Mat27 :39> Οἱ δὲ παραπορευόόµμενοι ἐβλασφήήµμουν αὐτόόν, κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν
<Mat27 :40> καὶ λέέγοντες ·∙ Ὁ καταλύύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡµμέέραις οἰκοδοµμῶν, σῶσον
σεαυτόόν, εἰ Υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, κατάάβηθι ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. <Mat27 :41> ὁµμοίίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς
ἐµμπαίίζοντες µμετὰ τῶν γραµμµματέέων καὶ πρεσβυτέέρων ἔλεγον ·∙ <Mat27 :42> Ἄλλους ἔσωσεν,
ἑαυτὸν οὐ δύύναται σῶσαι ·∙ εἰ βασιλεὺς Ἰσραήήλ ἐστιν, καταβάάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, καὶ
πιστεύύσοµμεν ἐπ᾿ αὐτόόν. <Mat27 :43> πέέποιθεν ἐπὶ τὸν Θεόόν, ῥυσάάσθω νῦν αὐτόόν, εἰ θέέλει αὐτὸν ·∙
εἶπεν γὰρ ὅτι Θεοῦ εἰµμι Υἱόός. <Mat27 :44> τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συνσταυρωθέέντες αὐτῷ
ὠνείίδιζον αὐτόόν.
<Mat27 :45> Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκόότος ἐγέένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάάτης. <Mat27 :46>
περὶ δὲ τὴν ἐνάάτην ὥραν ἀνεβόόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ µμεγάάλῃ λέέγων ·∙ Ἡλίί, Ἡλίί, λαµμὰ σαβαχθανίί;
τοῦτ᾿ ἔστιν ·∙ Θεέέ µμου, Θεέέ µμου, ἵνα τίί µμε ἐγκατέέλιπες; <Mat27 :47> τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστώώτων
ἀκούύσαντες ἔλεγον ὅτι Ἡλίίαν φωνεῖ οὗτος. <Mat27 :48> καὶ εὐθέέως δραµμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν καὶ
λαβὼν σπόόγγον πλήήσας τε ὄξους καὶ περιθεὶς καλάάµμῳ ἐπόότιζεν αὐτόόν. <Mat27 :49> οἱ δὲ λοιποὶ
ἔλεγον ·∙ Ἄφες ·∙ ἴδωµμεν εἰ ἔρχεται Ἡλίίας σώώσων αὐτόόν.
<Mat27 :50> Ὁ δὲ Ἰησοῦς πάάλιν κράάξας φωνῇ µμεγάάλῃ ἀφῆκεν τὸ πνεῦµμα. <Mat27 :51> καὶ ἰδοὺ τὸ
καταπέέτασµμα τοῦ ναοῦ ἐσχίίσθη εἰς δύύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάάτω, καὶ ἡ γῆ ἐσείίσθη, καὶ αἱ πέέτραι
ἐσχίίσθησαν, <Mat27 :52> καὶ τὰ µμνηµμεῖα ἀνεῴχθησαν, καὶ πολλὰ σώώµματα τῶν κεκοιµμηµμέένων
ἁγίίων ἠγέέρθη, <Mat27 :53> καὶ ἐξελθόόντες ἐκ τῶν µμνηµμείίων µμετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς
τὴν ἁγίίαν πόόλιν καὶ ἐνεφανίίσθησαν πολλοῖς.
<Mat27 :54> Ὁ δὲ ἑκατόόνταρχος καὶ οἱ µμετ᾿ αὐτοῦ τηροῦντες τὸν Ἰησοῦν ἰδόόντες τὸν σεισµμὸν καὶ
τὰ γενόόµμενα ἐφοβήήθησαν σφόόδρα, λέέγοντες ·∙ Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς ἦν οὗτος. <Mat27 :55> Ἦσαν δὲ
ἐκεῖ γυναῖκες πολλαὶ ἀπὸ µμακρόόθεν θεωροῦσαι, αἵτινες ἠκολούύθησαν τῷ Ἰησοῦ ἀπὸ τῆς
Γαλιλαίίας διακονοῦσαι αὐτῷ ·∙ <Mat27 :56> ἐν αἷς ἦν Μαρίία ἡ Μαγδαληνήή, καὶ Μαρίία ἡ τοῦ
Ἰακώώβου καὶ Ἰωσῆ µμήήτηρ, καὶ ἡ µμήήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίίου.
<Mat27 :57> Ὀψίίας δὲ γενοµμέένης ἦλθεν ἄνθρωπος πλούύσιος ἀπὸ Ἀριµμαθαίίας, τοὔνοµμα Ἰωσήήφ, ὃς
καὶ αὐτὸς ἐµμαθήήτευσεν τῷ Ἰησοῦ. <Mat27 :58> οὗτος προσελθὼν τῷ Πειλάάτῳ ᾐτήήσατο τὸ σῶµμα
τοῦ Ἰησοῦ. τόότε ὁ Πειλᾶτος ἐκέέλευσεν ἀποδοθῆναι τὸ σῶµμα. <Mat27 :59> καὶ λαβὼν τὸ σῶµμα ὁ
Ἰωσὴφ ἐνετύύλιξεν αὐτὸ σινδόόνι καθαρᾷ, <Mat27 :60> καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ
µμνηµμείίῳ, ὃ ἐλατόόµμησεν ἐν τῇ πέέτρᾳ, καὶ προσκυλίίσας λίίθον µμέέγαν τῇ θύύρᾳ τοῦ µμνηµμείίου
ἀπῆλθεν. <Mat27 :61> ἦν δὲ ἐκεῖ Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρίία, καθήήµμεναι ἀπέέναντι
τοῦ τάάφου.
<Mat27 :62> Τῇ δὲ ἐπαύύριον, ἥτις ἐστὶν µμετὰ τὴν Παρασκευήήν, συνήήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
Φαρισαῖοι πρὸς Πειλᾶτον <Mat27 :63> λέέγοντες ·∙ Κύύριε, ἐµμνήήσθηµμεν ὅτι ἐκεῖνος ὁ πλάάνος εἶπεν
ἔτι ζῶν ·∙ Μετὰ τρεῖς ἡµμέέρας ἐγείίροµμαι. <Mat27 :64> κέέλευσον οὖν ἀσφαλισθῆναι τὸν τάάφον ἕως
τῆς τρίίτης ἡµμέέρας, µμήήποτε ἐλθόόντες οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ κλέέψωσιν αὐτὸν καὶ εἴπωσιν τῷ λαῷ ·∙
Ἠγέέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ ἔσται ἡ ἐσχάάτη πλάάνη χείίρων τῆς πρώώτης. <Mat27 :65> ἔφη δὲ
αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος ·∙ Ἔχετε κουστωδίίαν ·∙ ὑπάάγετε ἀσφαλίίσασθε, ὡς οἴδατε. <Mat27 :66> οἱ δὲ
πορευθέέντες ἠσφαλίίσαντο τὸν τάάφον σφραγίίσαντες τὸν λίίθον µμετὰ τῆς κουστωδίίας.
<Mat28 : 1> Ὀψὲ δὲ σαββάάτων, τῇ ἐπιφωσκούύσῃ εἰς µμίίαν σαββάάτων, ἦλθεν Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ
καὶ ἡ ἄλλη Μαρίία θεωρῆσαι τὸν τάάφον.
<Mat28 : 2> Καὶ ἰδοὺ σεισµμὸς ἐγέένετο µμέέγας ·∙ ἄγγελος γὰρ Κυρίίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ
προσελθὼν ἀπεκύύλισεν τὸν λίίθον καὶ ἐκάάθητο ἐπάάνω αὐτοῦ. <Mat28 : 3> ἦν δὲ ἡ εἰδέέα αὐτοῦ ὡς
ἀστραπήή, καὶ τὸ ἔνδυµμα αὐτοῦ λευκὸν ὡσεὶ χιώών. <Mat28 : 4> ἀπὸ δὲ τοῦ φόόβου αὐτοῦ
ἐσείίσθησαν οἱ τηροῦντες καὶ ἐγέένοντο ὡς νεκροίί. <Mat28 : 5> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄγγελος εἶπεν ταῖς
γυναιξίίν ·∙ Μὴ φοβεῖσθε ὑµμεῖς ·∙ οἶδα γὰρ ὅτι Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωµμέένον ζητεῖτε. <Mat28 : 6> οὐκ
ἔστιν ὧδε ·∙ ἠγέέρθη γάάρ, καθὼς εἶπεν ·∙ δεῦτε ἴδετε τὸν τόόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Κύύριος. <Mat28 : 7> καὶ
ταχὺ πορευθεῖσαι εἴπατε τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι ἠγέέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ ἰδοὺ προάάγει ὑµμᾶς
εἰς τὴν Γαλιλαίίαν, ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε. ἰδοὺ εἶπον ὑµμῖν. <Mat28 : 8> καὶ ἐξελθοῦσαι ταχὺ ἀπὸ τοῦ
µμνηµμείίου µμετὰ φόόβου καὶ χαρᾶς µμεγάάλης ἔδραµμον ἀπαγγεῖλαι τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ. <Mat28 : 9>
ὡς δὲ ἐπορεύύοντο ἀπαγγεῖλαι τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ἰησοῦς ἀπήήντησεν αὐταῖς λέέγων ·∙
Χαίίρετε. αἱ δὲ προσελθοῦσαι ἐκράάτησαν αὐτοῦ τοὺς πόόδας καὶ προσεκύύνησαν αὐτῷ. <Mat28 :10>
τόότε λέέγει αὐταῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μὴ φοβεῖσθε ·∙ ὑπάάγετε ἀπαγγείίλατε τοῖς ἀδελφοῖς µμου, ἵνα
ἀπέέλθωσιν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν, κἀκεῖ µμε ὄψονται.
<Mat28 :11> Πορευοµμέένων δὲ αὐτῶν, ἰδούύ τινὲς τῆς κουστωδίίας ἐλθόόντες εἰς τὴν πόόλιν
ἀπήήγγειλαν τοῖς ἀρχιερεῦσιν ἅπαντα τὰ γενόόµμενα. <Mat28 :12> καὶ συναχθέέντες µμετὰ τῶν
πρεσβυτέέρων συµμβούύλιόόν τε λαβόόντες ἀργύύρια ἱκανὰ ἔδωκαν τοῖς στρατιώώταις, <Mat28 :13>
λέέγοντες ·∙ Εἴπατε ὅτι οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ νυκτὸς ἐλθόόντες ἔκλεψαν αὐτὸν ἡµμῶν κοιµμωµμέένων.
<Mat28 :14> καὶ ἐὰν ἀκουσθῇ τοῦτο ἐπὶ τοῦ ἡγεµμόόνος, ἡµμεῖς πείίσοµμεν αὐτὸν καὶ ὑµμᾶς ἀµμερίίµμνους
ποιήήσοµμεν. <Mat28 :15> οἱ δὲ λαβόόντες τὰ ἀργύύρια ἐποίίησαν ὡς ἐδιδάάχθησαν. καὶ διεφηµμίίσθη ὁ
λόόγος οὗτος παρὰ Ἰουδαίίοις µμέέχρι τῆς σήήµμερον.
<Mat28 :16> Οἱ δὲ ἕνδεκα µμαθηταὶ ἐπορεύύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάάξατο αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς. <Mat28 :17> καὶ ἰδόόντες αὐτὸν προσεκύύνησαν αὐτῷ, οἱ δὲ ἐδίίστασαν. <Mat28 :18> καὶ
προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάάλησεν αὐτοῖς λέέγων ·∙ Ἐδόόθη µμοι πᾶσα ἐξουσίία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς.
<Mat28 :19> πορευθέέντες οὖν µμαθητεύύσατε πάάντα τὰ ἔθνη, βαπτίίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνοµμα τοῦ
Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίίου Πνεύύµματος, <Mat28 :20> διδάάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάάντα
ὅσα ἐνετειλάάµμην ὑµμῖν. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ µμεθ᾿ ὑµμῶν εἰµμὶ πάάσας τὰς ἡµμέέρας ἕως τῆς συντελείίας τοῦ
αἰῶνος.
Εὐαγγέέλιον κατὰ Μᾶρκον.

<Mar 1 : 1> Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ Υἱοῦ Θεοῦ. <Mar 1 : 2> ὡς γέέγραπται ἐν τῷ Ἡσαΐᾳ
τῷ προφήήτῃ ·∙ Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέέλλω τὸν ἄγγελόόν µμου πρὸ προσώώπου σου, ὃς κατασκευάάσει τὴν
ὁδόόν σου ·∙ <Mar 1 : 3> Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήήµμῳ ·∙ Ἑτοιµμάάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίίου, εὐθείίας ποιεῖτε
τὰς τρίίβους αὐτοῦ ·∙ <Mar 1 : 4> ἐγέένετο Ἰωάάννης βαπτίίζων ἐν τῇ ἐρήήµμῳ καὶ κηρύύσσων βάάπτισµμα
µμετανοίίας εἰς ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν. <Mar 1 : 5> καὶ ἐξεπορεύύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαίία χώώρα
καὶ οἱ Ἱεροσολυµμῖται πάάντες, καὶ ἐβαπτίίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάάνῃ ποταµμῷ ὑπ᾿ αὐτοῦ
ἐξοµμολογούύµμενοι τὰς ἁµμαρτίίας αὐτῶν. <Mar 1 : 6> ἦν δὲ ὁ Ἰωάάννης ἐνδεδυµμέένος τρίίχας καµμήήλου
καὶ ζώώνην δερµματίίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίίων ἀκρίίδας καὶ µμέέλι ἄγριον. <Mar 1 : 7> καὶ
ἐκήήρυσσεν λέέγων ·∙ Ἔρχεται ὁ ἰσχυρόότερόός µμου ὀπίίσω µμου, οὗ οὐκ εἰµμὶ ἱκανὸς κύύψας λῦσαι τὸν
ἱµμάάντα τῶν ὑποδηµμάάτων αὐτοῦ. <Mar 1 : 8> ἐγὼ µμὲν ἐβάάπτισα ὑµμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίίσει
ὑµμᾶς ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ.
<Mar 1 : 9> Καὶ ἐγέένετο ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲθ τῆς Γαλιλαίίας καὶ
ἐβαπτίίσθη ὑπὸ Ἰωάάννου εἰς τὸν Ἰορδάάνην. <Mar 1 :10> καὶ εὐθέέως ἀναβαίίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος
εἶδεν σχιζοµμέένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦµμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόόν.
<Mar 1 :11> καὶ φωνὴ ἐγέένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν ·∙ Σὺ εἶ ὁ Υἱόός µμου ὁ ἀγαπητόός, ἐν σοὶ εὐδόόκησα.
<Mar 1 :12> Καὶ εὐθὺς τὸ Πνεῦµμα αὐτὸν ἐκβάάλλει εἰς τὴν ἔρηµμον. <Mar 1 :13> καὶ ἦν ἐν τῇ ἐρήήµμῳ
ἡµμέέρας τεσσεράάκοντα πειραζόόµμενος ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ, καὶ ἦν µμετὰ τῶν θηρίίων, καὶ οἱ ἄγγελοι
διηκόόνουν αὐτῷ.
<Mar 1 :14> Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι τὸν Ἰωάάννην ἦλθεν Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίίαν, κηρύύσσων τὸ
εὐαγγέέλιον τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ, <Mar 1 :15> καὶ λέέγων ὅτι πεπλήήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν
ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ ·∙ µμετανοεῖτε καὶ πιστεύύετε ἐν τῷ εὐαγγελίίῳ.
<Mar 1 :16> Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάάλασσαν τῆς Γαλιλαίίας εἶδεν Σίίµμωνα καὶ Ἀνδρέέαν τὸν
ἀδελφὸν Σίίµμωνος ἀµμφιβάάλλοντας ἀµμφίίβληστρον ἐν τῇ θαλάάσσῃ ·∙ ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. <Mar 1 :17>
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Δεῦτε ὀπίίσω µμου, καὶ ποιήήσω ὑµμᾶς γενέέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώώπων.
<Mar 1 :18> καὶ εὐθέέως ἀφέέντες τὰ δίίκτυα αὐτῶν ἠκολούύθησαν αὐτῷ. <Mar 1 :19> καὶ προβὰς
ἐκεῖθεν ὀλίίγον εἶδεν Ἰάάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίίου καὶ Ἰωάάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ αὐτοὺς ἐν
τῷ πλοίίῳ καταρτίίζοντας τὰ δίίκτυα, <Mar 1 :20> καὶ εὐθέέως ἐκάάλεσεν αὐτούύς. καὶ ἀφέέντες τὸν
πατέέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίίῳ µμετὰ τῶν µμισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίίσω αὐτοῦ.
<Mar 1 :21> Καὶ εἰσπορεύύονται εἰς Καπερναούύµμ ·∙ καὶ εὐθέέως τοῖς σάάββασιν εἰσελθὼν εἰς τὴν
συναγωγὴν ἐδίίδασκεν. <Mar 1 :22> καὶ ἐξεπλήήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ·∙ ἦν γὰρ διδάάσκων
αὐτοὺς ὡς ἐξουσίίαν ἔχων, καὶ οὐχ ὡς οἱ γραµμµματεῖς. <Mar 1 :23> Καὶ ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν
ἄνθρωπος ἐν πνεύύµματι ἀκαθάάρτῳ, καὶ ἀνέέκραξεν <Mar 1 :24> λέέγων ·∙ Ἔα, τίί ἡµμῖν καὶ σοίί, Ἰησοῦ
Ναζαρηνέέ; ἦλθες ἀπολέέσαι ἡµμᾶς; οἶδάά σε τίίς εἶ, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ. <Mar 1 :25> καὶ ἐπετίίµμησεν
αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Φιµμώώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ. <Mar 1 :26> καὶ σπαράάξαν αὐτὸν τὸ πνεῦµμα
τὸ ἀκάάθαρτον καὶ κράάξαν φωνῇ µμεγάάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ. <Mar 1 :27> καὶ ἐθαµμβήήθησαν πάάντες,
ὥστε συνζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς λέέγοντας ·∙ Τίί ἐστιν τοῦτο; τίίς ἡ διδαχὴ ἡ καινὴ αὕτη; ὅτι κατ᾿
ἐξουσίίαν καὶ τοῖς πνεύύµμασιν τοῖς ἀκαθάάρτοις ἐπιτάάσσει, καὶ ὑπακούύουσιν αὐτῷ. <Mar 1 :28>
ἐξῆλθεν δὲ ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺς εἰς ὅλην τὴν περίίχωρον τῆς Γαλιλαίίας.
<Mar 1 :29> Καὶ εὐθέέως ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθόόντες ἦλθον εἰς τὴν οἰκίίαν Σίίµμωνος καὶ Ἀνδρέέου
µμετὰ Ἰακώώβου καὶ Ἰωάάννου. <Mar 1 :30> ἡ δὲ πενθερὰ Σίίµμωνος κατέέκειτο πυρέέσσουσα, καὶ
εὐθέέως λέέγουσιν αὐτῷ περὶ αὐτῆς. <Mar 1 :31> καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν κρατήήσας τῆς
χειρόός αὐτῆς ·∙ καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετόός εὐθέέως, καὶ διηκόόνει αὐτοῖς. <Mar 1 :32> Ὀψίίας δὲ
γενοµμέένης, ὅτε ἔδυ ὁ ἥλιος, ἔφερον πρὸς αὐτὸν πάάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας καὶ τοὺς
δαιµμονιζοµμέένους ·∙ <Mar 1 :33> καὶ ἡ πόόλις ὅλη ἐπισυνηγµμέένη ἦν πρὸς τὴν θύύραν. <Mar 1 :34> καὶ
ἐθεράάπευσεν πολλοὺς κακῶς ἔχοντας ποικίίλαις νόόσοις, καὶ δαιµμόόνια πολλὰ ἐξέέβαλεν, καὶ οὐκ
ἤφιεν λαλεῖν τὰ δαιµμόόνια, ὅτι ᾔδεισαν αὐτόόν.
<Mar 1 :35> Καὶ πρωΐ ἔννυχον λίίαν ἀναστὰς ἐξῆλθεν καὶ ἀπῆλθεν εἰς ἔρηµμον τόόπον, κἀκεῖ
προσηύύχετο. <Mar 1 :36> καὶ κατεδίίωξαν αὐτὸν ὁ Σίίµμων καὶ οἱ µμετ᾿ αὐτοῦ, <Mar 1 :37> καὶ
εὑρόόντες αὐτὸν λέέγουσιν αὐτῷ ὅτι πάάντες ζητοῦσίίν σε. <Mar 1 :38> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἄγωµμεν
ἀλλαχοῦ εἰς τὰς ἐχοµμέένας κωµμοπόόλεις, ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύύξω ·∙ εἰς τοῦτο γὰρ ἐξελήήλυθα.
<Mar 1 :39> καὶ ἦν κηρύύσσων εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίίαν καὶ τὰ δαιµμόόνια
ἐκβάάλλων.
<Mar 1 :40> Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν λεπρόός, παρακαλῶν αὐτὸν καὶ γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέέγων
αὐτῷ ὅτι ἐὰν θέέλῃς, δύύνασαίί µμε καθαρίίσαι. <Mar 1 :41> ὁ δὲ Ἰησοῦς σπλαγχνισθεὶς ἐκτείίνας τὴν
χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Θέέλω, καθαρίίσθητι. <Mar 1 :42> καὶ εἰπόόντος αὐτοῦ εὐθέέως
ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἡ λέέπρα, καὶ ἐκαθερίίσθη. <Mar 1 :43> καὶ ἐµμβριµμησάάµμενος αὐτῷ εὐθέέως
ἐξέέβαλεν αὐτόόν, <Mar 1 :44> καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ὅρα µμηδενὶ µμηδὲν εἴπῃς, ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτὸν
δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσέένεγκε περὶ τοῦ καθαρισµμοῦ σου ἃ προσέέταξεν Μωϋσῆς εἰς µμαρτύύριον
αὐτοῖς. <Mar 1 :45> ὁ δὲ ἐξελθὼν ἤρξατο κηρύύσσειν πολλὰ καὶ διαφηµμίίζειν τὸν λόόγον, ὥστε
µμηκέέτι αὐτὸν δύύνασθαι φανερῶς εἰς πόόλιν εἰσελθεῖν, ἀλλὰ ἔξω ἐν ἐρήήµμοις τόόποις ἦν ·∙ καὶ
ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν πάάντοθεν.
<Mar 2 : 1> Καὶ εἰσῆλθεν πάάλιν εἰς Καπερναοὺµμ δι᾿ ἡµμερῶν, καὶ ἠκούύσθη ὅτι εἰς οἶκόόν ἐστίίν.
<Mar 2 : 2> καὶ εὐθέέως συνήήχθησαν πολλοίί, ὥστε µμηκέέτι χωρεῖν µμηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύύραν, καὶ
ἐλάάλει αὐτοῖς τὸν λόόγον. <Mar 2 : 3> καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέέροντες αἰρόόµμενον
ὑπὸ τεσσάάρων. <Mar 2 : 4> καὶ µμὴ δυνάάµμενοι προσεγγίίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέέγασαν τὴν
στέέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύύξαντες χαλῶσιν τὸν κράάβαττον ἐφ᾿ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέέκειτο.
<Mar 2 : 5> ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίίστιν αὐτῶν λέέγει τῷ παραλυτικῷ ·∙ Τέέκνον, ἀφέέωνταίί σου αἱ
ἁµμαρτίίαι. <Mar 2 : 6> ἦσαν δέέ τινες τῶν γραµμµματέέων ἐκεῖ καθήήµμενοι καὶ διαλογιζόόµμενοι ἐν ταῖς
καρδίίαις αὐτῶν ·∙ <Mar 2 : 7> Τίί οὗτος οὕτως λαλεῖ; βλασφηµμεῖ ·∙ τίίς δύύναται ἀφιέέναι ἁµμαρτίίας εἰ
µμὴ εἷς ὁ Θεόός; <Mar 2 : 8> καὶ εὐθέέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύύµματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ
διαλογίίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί ταῦτα διαλογίίζεσθε ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν; <Mar 2 : 9>
τίί ἐστιν εὐκοπώώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ ·∙ Ἀφέέωνταίί σοι αἱ ἁµμαρτίίαι; ἢ εἰπεῖν ·∙ Ἔγειρε ἆρόόν
σου τὸν κράάβαττον καὶ περιπάάτει; <Mar 2 :10> ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου
ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέέναι ἁµμαρτίίας — λέέγει τῷ παραλυτικῷ ·∙ <Mar 2 :11> Σοὶ λέέγω, ἔγειρε ἆρον τὸν
κράάβαττόόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόόν σου. <Mar 2 :12> καὶ ἠγέέρθη εὐθέέως καὶ ἄρας τὸν
κράάβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίίον πάάντων, ὥστε ἐξίίστασθαι πάάντας καὶ δοξάάζειν τὸν Θεὸν λέέγοντας
ὅτι οὐδέέποτε οὕτως εἴδοµμεν.
<Mar 2 :13> Καὶ ἐξῆλθεν πάάλιν παρὰ τὴν θάάλασσαν ·∙ καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἤρχετο πρὸς αὐτόόν, καὶ
ἐδίίδασκεν αὐτούύς. <Mar 2 :14> καὶ παράάγων εἶδεν Λευεὶν τὸν τοῦ Ἁλφαίίου καθήήµμενον ἐπὶ τὸ
τελώώνιον, καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ἀκολούύθει µμοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούύθησεν αὐτῷ. <Mar 2 :15> καὶ
ἐγέένετο ἐν τῷ κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁµμαρτωλοὶ
συνανέέκειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ ἦσαν γὰρ πολλοίί, καὶ ἠκολούύθουν αὐτῷ.
<Mar 2 :16> καὶ οἱ γραµμµματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, ἰδόόντες αὐτὸν ἐσθίίοντα µμετὰ τῶν τελωνῶν καὶ
ἁµμαρτωλῶν ἔλεγον τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Τίί ὅτι µμετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁµμαρτωλῶν ἐσθίίει καὶ
πίίνει; <Mar 2 :17> καὶ ἀκούύσας ὁ Ἰησοῦς λέέγει αὐτοῖς ·∙ Οὐ χρείίαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύύοντες ἰατροῦ,
ἀλλ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες ·∙ οὐκ ἦλθον καλέέσαι δικαίίους ἀλλὰ ἁµμαρτωλούύς.
<Mar 2 :18> Καὶ ἦσαν οἱ µμαθηταὶ Ἰωάάννου καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύύοντες ·∙ καὶ ἔρχονται καὶ
λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Διὰ τίί οἱ µμαθηταὶ Ἰωάάννου καὶ οἱ τῶν Φαρισαίίων νηστεύύουσιν, οἱ δὲ σοὶ µμαθηταὶ
οὐ νηστεύύουσιν; <Mar 2 :19> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μὴ δύύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυµμφῶνος ἐν ᾧ ὁ
νυµμφίίος µμετ᾿ αὐτῶν ἐστιν νηστεύύειν; ὅσον χρόόνον µμεθ᾿ ἑαυτῶν ἔχουσιν τὸν νυµμφίίον, οὐ δύύνανται
νηστεύύειν. <Mar 2 :20> ἐλεύύσονται δὲ ἡµμέέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυµμφίίος, καὶ τόότε
νηστεύύσουσιν ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ. <Mar 2 :21> Οὐδεὶς ἐπίίβληµμα ῥάάκους ἀγνάάφου ἐπιράάπτει ἐπὶ
ἱµματίίῳ παλαιῷ ·∙ εἰ δὲ µμήή, αἴρει τὸ πλήήρωµμα αὐτοῦ τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ χεῖρον σχίίσµμα
γίίνεται. <Mar 2 :22> καὶ οὐδεὶς βάάλλει οἶνον νέέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούύς ·∙ εἰ δὲ µμήή, ῥήήσσει ὁ οἶνος
τοὺς ἀσκούύς, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται, καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται ·∙ ἀλλὰ οἶνον νέέον εἰς ἀσκοὺς καινούύς
βλητέέον.
<Mar 2 :23> Καὶ ἐγέένετο παραπορεύύεσθαι αὐτὸν ἐν τοῖς σάάββασιν διὰ τῶν σπορίίµμων, καὶ ἤρξαντο
οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ὁδὸν ποιεῖν τίίλλοντες τοὺς στάάχυας. <Mar 2 :24> καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ ·∙
Ἴδε τίί ποιοῦσιν τοῖς σάάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστιν; <Mar 2 :25> καὶ αὐτὸς ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Οὐδέέποτε
ἀνέέγνωτε, τίί ἐποίίησεν Δαυίίδ, ὅτε χρείίαν ἔσχεν καὶ ἐπείίνασεν αὐτὸς καὶ οἱ µμετ᾿ αὐτοῦ; <Mar 2 :26>
πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπὶ Ἀβιάάθαρ ἀρχιερέέως, καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέέσεως
ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἔξεστιν φαγεῖν εἰ µμὴ τοῖς ἱερεῦσιν, καὶ ἔδωκεν καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσιν;
<Mar 2 :27> καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Τὸ σάάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγέένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ
σάάββατον ·∙ <Mar 2 :28> ὥστε κύύριόός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου καὶ τοῦ σαββάάτου.
<Mar 3 : 1> Καὶ εἰσῆλθεν πάάλιν εἰς τὴν συναγωγήήν ·∙ καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραµμµμέένην ἔχων τὴν
χεῖρα. <Mar 3 : 2> καὶ παρετήήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάάββασιν θεραπεύύσει αὐτόόν, ἵνα κατηγορήήσωσιν
αὐτοῦ. <Mar 3 : 3> καὶ λέέγει τῷ ἀνθρώώπῳ τῷ ἐξηραµμµμέένην ἔχοντι τὴν χεῖρα ·∙ Ἔγειρε εἰς τὸ µμέέσον.
<Mar 3 : 4> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἔξεστιν τοῖς σάάββασιν ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι; ψυχὴν σῶσαι
ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώώπων. <Mar 3 : 5> καὶ περιβλεψάάµμενος αὐτοὺς µμετ᾿ ὀργῆς, συλλυπούύµμενος
ἐπὶ τῇ πωρώώσει τῆς καρδίίας αὐτῶν λέέγει τῷ ἀνθρώώπῳ ·∙ Ἔκτεινον τὴν χεῖρα σου. καὶ ἐξέέτεινεν,
καὶ ἀπεκατεστάάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ. <Mar 3 : 6> καὶ ἐξελθόόντες οἱ Φαρισαῖοι εὐθέέως µμετὰ τῶν
Ἡρῳδιανῶν συµμβούύλιον ἐποίίουν κατ᾿ αὐτοῦ, ὅπως αὐτὸν ἀπολέέσωσιν.
<Mar 3 : 7> Καὶ ὁ Ἰησοῦς µμετὰ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώώρησεν πρὸς τὴν θάάλασσαν, καὶ πολὺ
πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας ἠκολούύθησεν αὐτῷ, καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίίας <Mar 3 : 8> καὶ ἀπὸ
Ἱεροσολύύµμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουµμαίίας καὶ πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου καὶ οἱ περὶ Τύύρον καὶ Σιδῶνα,
πλῆθος πολύύ, ἀκούύσαντες ὅσα ἐποίίει, ἦλθον πρὸς αὐτόόν. <Mar 3 : 9> καὶ εἶπεν τοῖς µμαθηταῖς
αὐτοῦ ἵνα πλοιάάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἵνα µμὴ θλίίβωσιν αὐτόόν. <Mar 3 :10>
πολλοὺς γὰρ ἐθεράάπευσεν, ὥστε ἐπιπίίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον µμάάστιγας.
<Mar 3 :11> καὶ τὰ πνεύύµματα τὰ ἀκάάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώώρει, προσέέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον
λέέγοντα ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. <Mar 3 :12> καὶ πολλὰ ἐπετίίµμα αὐτοῖς ἵνα µμὴ φανερὸν αὐτὸν
ποιήήσωσιν.
<Mar 3 :13> Καὶ ἀναβαίίνει εἰς τὸ ὄρος, καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτόός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς
αὐτόόν. <Mar 3 :14> καὶ ἐποίίησεν δώώδεκα ἵνα ὦσιν µμετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἵνα ἀποστέέλλῃ αὐτοὺς
κηρύύσσειν <Mar 3 :15> καὶ ἔχειν ἐξουσίίαν [θεραπεύύειν τὰς νόόσους καὶ] ἐκβάάλλειν τὰ δαιµμόόνια ·∙
<Mar 3 :16> καὶ ἐπέέθηκεν τῷ Σίίµμωνι ὄνοµμα Πέέτρον, <Mar 3 :17> καὶ Ἰάάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίίου
καὶ Ἰωάάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώώβου, καὶ ἐπέέθηκεν αὐτοῖς ὀνόόµματα Βοανηργέές, ὅ ἐστιν υἱοὶ
βροντῆς ·∙ <Mar 3 :18> καὶ Ἀνδρέέαν καὶ Φίίλιππον καὶ Βαρθολοµμαῖον καὶ Ματθαῖον καὶ Θωµμᾶν καὶ
Ἰάάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίίµμωνα, τὸν Κανανίίτην <Mar 3 :19> καὶ Ἰούύδαν
Ἰσκαριώώτην, ὃς καὶ παρέέδωκεν αὐτόόν.
<Mar 3 :20> Καὶ ἔρχονται εἰς οἶκον ·∙ καὶ συνέέρχεται πάάλιν ὁ ὄχλος, ὥστε µμὴ δύύνασθαι αὐτοὺς µμηδὲ
ἄρτον φαγεῖν. <Mar 3 :21> καὶ ἀκούύσαντες οἱ παρ᾿ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόόν ·∙ ἔλεγον γὰρ
ὅτι ἐξέέστη. <Mar 3 :22> καὶ οἱ γραµμµματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύύµμων καταβάάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ
ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιµμονίίων ἐκβάάλλει τὰ δαιµμόόνια. <Mar 3 :23> καὶ
προσκαλεσάάµμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Πῶς δύύναται Σατανᾶς Σατανᾶν
ἐκβάάλλειν; <Mar 3 :24> καὶ ἐὰν βασιλείία ἐφ᾿ ἑαυτὴν µμερισθῇ, οὐ δύύναται σταθῆναι ἡ βασιλείία
ἐκείίνη. <Mar 3 :25> καὶ ἐὰν οἰκίία ἐφ᾿ ἑαυτὴν µμερισθῇ, οὐ δύύναται σταθῆναι ἡ οἰκίία ἐκείίνη.
<Mar 3 :26> καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέέστη ἐφ᾿ ἑαυτὸν καὶ µμεµμέέρισται, οὐ δύύναται σταθῆναι, ἀλλὰ τέέλος
ἔχει. <Mar 3 :27> οὐδεὶς δύύναται τάά σκεύύη τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίίαν αὐτοῦ διαρπάάσαι,
ἐὰν µμὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήήσῃ, καὶ τόότε τὴν οἰκίίαν αὐτοῦ διαρπάάσει. <Mar 3 :28> ἀµμὴν λέέγω
ὑµμῖν ὅτι πάάντα ἀφεθήήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώώπων τὰ ἁµμαρτήήµματα καὶ αἱ βλασφηµμίίαι, ὅσας ἂν
βλασφηµμήήσωσιν ·∙ <Mar 3 :29> ὃς δ᾿ ἂν βλασφηµμήήσῃ εἰς τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς
τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχόός ἐστιν αἰωνίίου κρίίσεως. <Mar 3 :30> ὅτι ἔλεγον ·∙ Πνεῦµμα ἀκάάθαρτον ἔχει.
<Mar 3 :31> Ἔρχονται οὖν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ, καὶ ἔξω ἑστῶτες ἀπέέστειλαν πρὸς
αὐτὸν καλοῦντες αὐτόόν ·∙ <Mar 3 :32> καὶ ἐκάάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος. εἶπον δὲ αὐτῷ ·∙ Ἰδούύ ἡ µμήήτηρ
σου καὶ οἱ ἀδελφοίί σου ἔξω ζητοῦσίίν σε. <Mar 3 :33> καὶ ἀπεκρίίθη αὐτοῖς λέέγων ·∙ Tίίς ἐστιν ἡ
µμήήτηρ µμου ἢ οἱ ἀδελφοίί µμου; <Mar 3 :34> καὶ περιβλεψάάµμενος κύύκλῳ τοὺς περὶ αὐτὸν καθηµμέένους
λέέγει ·∙ Ἴδε ἡ µμήήτηρ µμου καὶ οἱ ἀδελφοίί µμου. <Mar 3 :35> ὃς γὰρ ἂν ποιήήσῃ τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ,
οὗτος ἀδελφόός µμου καὶ ἀδελφὴ καὶ µμήήτηρ ἐστίίν.
<Mar 4 : 1> Καὶ πάάλιν ἤρξατο διδάάσκειν παρὰ τὴν θάάλασσαν. καὶ συνήήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος
πολύύς, ὥστε αὐτὸν ἐµμβάάντα εἰς τὸ πλοῖον καθῆσθαι ἐν τῇ θαλάάσσῃ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν
θάάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦν. <Mar 4 : 2> καὶ ἐδίίδασκεν αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς πολλάά, καὶ ἔλεγεν
αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ·∙ <Mar 4 : 3> Ἀκούύετε ·∙ ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείίρων τοῦ σπεῖραι. <Mar 4 : 4>
καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ σπείίρειν ὃ µμὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόόν, καὶ ἦλθεν τὰ πετεινὰ καὶ κατέέφαγεν
αὐτόό. <Mar 4 : 5> ἄλλο δὲ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πετρῶδες, ὅπου οὐκ εἶχεν γῆν πολλήήν, καὶ εὐθέέως
ἐξανέέτειλεν διὰ τὸ µμὴ ἔχειν βάάθος γῆς ·∙ <Mar 4 : 6> καὶ ὅτε ἀνέέτειλεν ὁ ἥλιος, ἐκαυµματίίσθη, καὶ
διὰ τὸ µμὴ ἔχειν ῥίίζαν ἐξηράάνθη. <Mar 4 : 7> καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάάνθας, καὶ ἀνέέβησαν αἱ
ἄκανθαι καὶ συνέέπνιξαν αὐτόό, καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκεν. <Mar 4 : 8> καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν
τὴν καλὴν, καὶ ἐδίίδου καρπὸν ἀναβαίίνοντα καὶ αὐξανόόµμενον, καὶ ἔφερεν ἓν τριάάκοντα καὶ ἓν
ἑξήήκοντα καὶ ἓν ἑκατόόν. <Mar 4 : 9> καὶ ἔλεγεν ·∙ Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούύειν, ἀκουέέτω. <Mar 4 :10> ὅτε δὲ
ἐγέένετο κατὰ µμόόνας, ἠρώώτων αὐτὸν οἱ περὶ αὐτὸν σὺν τοῖς δώώδεκα τὴν παραβολήήν. <Mar 4 :11>
καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Ὑµμῖν δέέδοται τὸ µμυστήήριον τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ ·∙ ἐκείίνοις δὲ τοῖς ἔξω ἐν
παραβολαις τὰ πάάντα γίίνεται, <Mar 4 :12> ἵνα βλέέποντες βλέέπωσιν καὶ µμὴ ἴδωσιν, καὶ ἀκούύοντες
ἀκούύωσιν καὶ µμὴ συνιῶσιν, µμήήποτε ἐπιστρέέψωσιν, καὶ ἀφεθῇ αὐτοῖς τὰ ἁµμαρτήήµματα. <Mar 4 :13>
καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Οὐκ οἴδατε τὴν παραβολὴν ταύύτην; καὶ πῶς πάάσας τὰς παραβολὰς γνώώσεσθε;
<Mar 4 :14> ὁ σπείίρων τὸν λόόγον σπείίρει. <Mar 4 :15> οὗτοι δὲ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου
σπείίρεται ὁ λόόγος, καὶ ὅταν ἀκούύσωσιν, εὐθέέως ἔρχεται ὁ Σατανᾶς καὶ αἴρει τὸν λόόγον τὸν
ἐσπαρµμέένον ἐν αὐτοῖς. <Mar 4 :16> καὶ οὗτοι εἰσιν ὁµμοίίως οἱ ἐπὶ τὰ πετρώώδη σπειρόόµμενοι, οἳ ὅταν
ἀκούύσωσιν τὸν λόόγον εὐθέέως µμετὰ χαρᾶς λαµμβάάνουσιν αὐτόόν, <Mar 4 :17> καὶ οὐκ ἔχουσιν ῥίίζαν
ἐν ἑαυτοῖς ἀλλὰ πρόόσκαιροίί εἰσιν, εἶτα γενοµμέένης θλίίψεως ἢ διωγµμοῦ διὰ τὸν λόόγον εὐθέέως
σκανδαλίίζονται. <Mar 4 :18> καὶ ἄλλοι εἰσὶν οἱ εἰς τὰς ἀκάάνθας σπειρόόµμενοι ·∙ οὗτοίί εἰσιν οἱ τὸν
λόόγον ἀκούύσαντες, <Mar 4 :19> καὶ αἱ µμέέριµμναι τοῦ αἰῶνος καὶ ἡ ἀπάάτη τοῦ πλούύτου καὶ αἱ περὶ
τὰ λοιπὰ ἐπιθυµμίίαι εἰσπορευόόµμεναι συνπνίίγουσιν τὸν λόόγον, καὶ ἄκαρπος γίίνεται. <Mar 4 :20>
καὶ οὗτοίί εἰσιν οἱ ἐπὶ τὴν γῆν τὴν καλὴν σπαρέέντες, οἵτινες ἀκούύουσιν τὸν λόόγον καὶ
παραδέέχονται, καὶ καρποφοροῦσιν ἓν τριάάκοντα καὶ ἓν ἑξήήκοντα καὶ ἓν ἑκατόόν. <Mar 4 :21> Καὶ
ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Μήήτι ὁ λύύχνος ἔρχεται ἵνα ὑπὸ τὸν µμόόδιον τεθῇ ἢ ὑπὸ τὴν κλίίνην; οὐχ ἵνα ἐπὶ τὴν
λυχνίίαν ἐπιτεθῇ; <Mar 4 :22> οὐ γὰρ ἐστιν τι κρυπτόόν, ἐὰν µμὴ φανερωθῇ ·∙ οὐδὲ ἐγέένετο
ἀπόόκρυφον, ἀλλ᾿ ἵνα εἰς φανερόόν ἔλθῃ. <Mar 4 :23> εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούύειν, ἀκουέέτω. <Mar 4 :24>
Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Βλέέπετε τίί ἀκούύετε. ἐν ᾧ µμέέτρῳ µμετρεῖτε µμετρηθήήσεται ὑµμῖν ·∙ καὶ
προστεθήήσεται ὑµμῖν [τοῖς ἀκούύουσιν]. <Mar 4 :25> ὃς γὰρ ἔχει, δοθήήσεται αὐτῷ ·∙ καὶ ὃς οὐκ ἔχει,
καὶ ὃ ἔχει ἀρθήήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
<Mar 4 :26> Καὶ ἔλεγεν ·∙ Οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἐὰν ἄνθρωπος βάάλῃ τὸν σπόόρον
ἐπὶ τῆς γῆς, <Mar 4 :27> καὶ καθεύύδῃ καὶ ἐγείίρηται νύύκτα καὶ ἡµμέέραν, καὶ ὁ σπόόρος βλαστανῃ καὶ
µμηκύύνηται, ὡς οὐκ οἶδεν αὐτόός. <Mar 4 :28> αὐτοµμάάτη ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόόρτον, εἶτα
στάάχυν, εἶτα πλήήρη σῖτον ἐν τῷ στάάχυϊ. <Mar 4 :29> ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπόός, εὐθέέως
ἀποστέέλλει τὸ δρέέπανον, ὅτι παρέέστηκεν ὁ θερισµμόός.
<Mar 4 :30> Καὶ ἔλεγεν ·∙ Πῶς ὁµμοιώώσωµμεν τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ, ἢ ἐν τίίνι αὐτὴν παραβολῇ
θῶµμεν; <Mar 4 :31> ὡς κόόκκον σινάάπεως, ὃς ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, µμικρόότερος πάάντων τῶν
σπερµμάάτων ἐστίίν τῶν ἐπὶ τῆς γῆς, <Mar 4 :32> καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίίνει καὶ γίίνεται πάάντων τῶν
λαχάάνων µμείίζων, καὶ ποιεῖ κλάάδους µμεγάάλους, ὥστε δύύνασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ
τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν. <Mar 4 :33> Καὶ τοιαύύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάάλει αὐτοῖς τὸν
λόόγον, καθὼς ἐδύύναντο ἀκούύειν ·∙ <Mar 4 :34> χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάάλει αὐτοῖς, κατ᾿ ἰδίίαν
δὲ τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ἐπέέλυεν πάάντα.
<Mar 4 :35> Καὶ λέέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ ὀψίίας γενοµμέένης ·∙ Διέέλθωµμεν εἰς τὸ πέέραν.
<Mar 4 :36> καὶ ἀφέέντες τὸν ὄχλον παραλαµμβάάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν τῷ πλοίίῳ, καὶ ἄλλα δὲ
πλοῖα ἦν µμετ᾿ αὐτοῦ. <Mar 4 :37> καὶ γίίνεται λαῖλαψ ἀνέέµμου µμεγάάλη, τὰ δὲ κύύµματα ἐπέέβαλλεν εἰς
τὸ πλοῖον, ὥστε αὐτὸ ἤδη γεµμίίζεσθαι. <Mar 4 :38> καὶ ἦν αὐτὸς ἐν τῇ πρύύµμνῃ ἐπὶ τὸ
προσκεφάάλαιον καθεύύδων ·∙ καὶ διεγείίρουσιν αὐτὸν καὶ λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Διδάάσκαλε, οὐ µμέέλει σοι
ὅτι ἀπολλύύµμεθα; <Mar 4 :39> καὶ διεγερθεὶς ἐπετίίµμησεν τῷ ἀνέέµμῳ καὶ εἶπεν τῇ θαλάάσσῃ ·∙ Σιώώπα,
πεφίίµμωσο. καὶ ἐκόόπασεν ὁ ἄνεµμος, καὶ ἐγέένετο γαλήήνη µμεγάάλη. <Mar 4 :40> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί
δειλοίί ἐστε οὕτως; πῶς οὐχ ἔχετε πίίστιν; <Mar 4 :41> καὶ ἐφοβήήθησαν φόόβον µμέέγαν, καὶ ἔλεγον
πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Τίίς ἄρα οὗτόός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεµμος καὶ ἡ θάάλασσα ὑπακούύουσιν αὐτῷ;
<Mar 5 : 1> Καὶ ἦλθον εἰς τὸ πέέραν τῆς θαλάάσσης εἰς τὴν χώώραν τῶν Γαδαρηνῶν. <Mar 5 : 2> καὶ
ἐξελθόόντι αὐτῷ ἐκ τοῦ πλοίίου, εὐθέέως ἀπήήντησεν αὐτῷ ἐκ τῶν µμνηµμείίων ἄνθρωπος ἐν πνεύύµματι
ἀκαθάάρτῳ, <Mar 5 : 3> ὃς τὴν κατοίίκησιν εἶχεν ἐν τοῖς µμνήήµμασιν, καὶ οὔτε ἁλύύσεσιν οὐδεὶς
ἐδύύνατο αὐτὸν δῆσαι, <Mar 5 : 4> διὰ τὸ αὐτὸν πολλάάκις πέέδαις καὶ ἁλύύσεσιν δεδέέσθαι, καὶ
διεσπάάσθαι ὑπ᾿ αὐτοῦ τὰς ἁλύύσεις καὶ τὰς πέέδας συντετρῖφθαι, καὶ οὐδεὶς ἴσχυεν αὐτὸν
δαµμάάσαι ·∙ <Mar 5 : 5> καὶ διὰ παντὸς νυκτὸς καὶ ἡµμέέρας ἐν τοῖς µμνήήµμασιν καὶ ἐν τοῖς ὄρεσιν ἦν
κράάζων καὶ κατακόόπτων ἑαυτὸν λίίθοις. <Mar 5 : 6> ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ µμακρόόθεν ἔδραµμεν
καὶ προσεκύύνησεν αὐτῷ, <Mar 5 : 7> καὶ κράάξας φωνῇ µμεγάάλῃ λέέγει ·∙ Τίί ἐµμοὶ καὶ σοίί, Ἰησοῦ Υἱὲ
τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίίστου; ὁρκίίζω σε τὸν Θεόόν, µμήή µμε βασανίίσῃς. <Mar 5 : 8> ἔλεγεν γὰρ αὐτῷ ·∙
Ἔξελθε τὸ πνεῦµμα τὸ ἀκάάθαρτον ἐκ τοῦ ἀνθρώώπου. <Mar 5 : 9> καὶ ἐπηρώώτα αὐτόόν ·∙ Τίί ὄνοµμάά σοι;
καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Λεγεὼν ὄνοµμάά µμοι, ὅτι πολλοίί ἐσµμεν. <Mar 5 :10> καὶ παρεκάάλει αὐτὸν πολλὰ ἵνα
µμὴ αὐτοὺς ἀποστείίλῃ ἔξω τῆς χώώρας. <Mar 5 :11> ἦν δὲ ἐκεῖ πρὸς τῷ ὄρει ἀγέέλη χοίίρων µμεγάάλη
βοσκοµμέένη ·∙ <Mar 5 :12> καὶ παρεκάάλεσαν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Πέέµμψον ἡµμᾶς εἰς τοὺς χοίίρους, ἵνα εἰς
αὐτοὺς εἰσέέλθωµμεν. <Mar 5 :13> καὶ ἐπέέτρεψεν αὐτοῖς εὐθέέως ὁ Ἰησοῦς. καὶ ἐξελθόόντα τὰ
πνεύύµματα τὰ ἀκὰθαρτα εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίίρους, καὶ ὥρµμησεν ἡ ἀγέέλη κατὰ τοῦ κρηµμνοῦ εἰς
τὴν θάάλασσαν, ἦσαν δὲ ὡς δισχίίλιοι, καὶ ἐπνίίγοντο ἐν τῇ θαλάάσσῃ. <Mar 5 :14> καὶ οἱ βόόσκοντες
αὐτοὺς ἔφυγον καὶ ἀπήήγγειλαν εἰς τὴν πόόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούύς ·∙ καὶ ἐξῆλθον ἰδεῖν τίί ἐστιν τὸ
γεγονόός. <Mar 5 :15> καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ θεωροῦσιν τὸν δαιµμονιζόόµμενον
καθήήµμενον ἱµματισµμέένον καὶ σωφρονοῦντα, τὸν ἐσχηκόότα τὸν Λεγεῶνα, καὶ ἐφοβήήθησαν.
<Mar 5 :16> καὶ διηγήήσαντο αὐτοῖς οἱ ἰδόόντες πῶς ἐγέένετο τῷ δαιµμονιζοµμέένῳ καὶ περὶ τῶν χοίίρων.
<Mar 5 :17> καὶ ἤρξαντο παρακαλεῖν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἀπὸ τῶν ὁρίίων αὐτῶν. <Mar 5 :18> καὶ
ἐµμβαίίνοντος αὐτοῦ εἰς τὸ πλοῖον, παρεκάάλει αὐτὸν ὁ δαιµμονισθεὶς ἵνα µμετ᾿ αὐτοῦ ᾖ. <Mar 5 :19>
καὶ οὐκ ἀφῆκεν αὐτόόν, ἀλλὰ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόόν σου πρὸς τοὺς σούύς, καὶ
ἀνάάγγειλον αὐτοῖς ὅσα σοι ὁ Κύύριόός πεποίίηκεν καὶ ἠλέέησέέν σε. <Mar 5 :20> καὶ ἀπῆλθεν, καὶ
ἤρξατο κηρύύσσειν ἐν τῇ Δεκαπόόλει ὅσα ἐποίίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ πάάντες ἐθαύύµμαζον.
<Mar 5 :21> Καὶ διαπεράάσαντος τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ πλοίίῳ πάάλιν εἰς τὸ πέέραν, συνήήχθη ὄχλος πολὺς
ἐπ᾿ αὐτόόν, καὶ ἦν παρὰ τὴν θάάλασσαν. <Mar 5 :22> καὶ ἔρχεται εἷς τῶν ἀρχισυναγώώγων, ὀνόόµματι
Ἰάάειρος, καὶ ἰδὼν αὐτὸν πίίπτει πρὸς τοὺς πόόδας αὐτοῦ, <Mar 5 :23> καὶ παρεκάάλει αὐτὸν πολλάά,
λέέγων ὅτι τὸ θυγάάτριόόν µμου ἐσχάάτως ἔχει, ἵνα ἐλθὼν ἐπιθῇς τὰς χεῖρας αὐτῇ ἵνα σωθῇ καὶ ζήήσῃ.
<Mar 5 :24> καὶ ἀπῆλθεν µμετ᾿ αὐτοῦ ·∙ καὶ ἠκολούύθει αὐτῷ ὄχλος πολύύς, καὶ συνέέθλιβον αὐτόόν.
<Mar 5 :25> Καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύύσει αἵµματος ἔτη δώώδεκα, <Mar 5 :26> καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ
πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπανήήσασα τὰ παρ᾿ αὐτῆς πάάντα, καὶ µμηδὲν ὠφεληθεῖσα ἀλλὰ µμᾶλλον εἰς
τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα, <Mar 5 :27> ἀκούύσασα περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ
ἱµματίίου αὐτοῦ ·∙ <Mar 5 :28> ἔλεγεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἅψωµμαι κἂν τῶν ἱµματίίων αὐτοῦ, σωθήήσοµμαι.
<Mar 5 :29> καὶ εὐθέέως ἐξηράάνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵµματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώώµματι ὅτι ἴαται ἀπὸ
τῆς µμάάστιγος. <Mar 5 :30> καὶ εὐθέέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύύναµμιν
ἐξελθοῦσαν, ἐπιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλεγεν ·∙ Τίίς µμου ἥψατο τῶν ἱµματίίων; <Mar 5 :31> καὶ ἔλεγον
αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ Βλέέπεις τὸν ὄχλον συνθλίίβοντάά σε, καὶ λέέγεις ·∙ Τίίς µμου ἥψατο;
<Mar 5 :32> καὶ περιεβλέέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήήσασαν. <Mar 5 :33> ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ
τρέέµμουσα, εἰδυῖα ὃ γέέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθεν καὶ προσέέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν
ἀλήήθειαν. <Mar 5 :34> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Θυγάάτερ, ἡ πίίστις σου σέέσωκέέν σε ·∙ ὕπαγε εἰς εἰρήήνην, καὶ
ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς µμάάστιγόός σου.
<Mar 5 :35> Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχονται ἀπὸ τοῦ ἀρχισυναγώώγου λέέγοντες ὅτι ἡ θυγάάτηρ σου
ἀπέέθανεν, τίί ἔτι σκύύλλεις τὸν διδάάσκαλον; <Mar 5 :36> ὁ δὲ Ἰησοῦς εὐθέέως ἀκούύσας τὸν λόόγον
λαλούύµμενον λέέγει τῷ ἀρχισυναγώώγῳ ·∙ Μὴ φοβοῦ, µμόόνον πίίστευε. <Mar 5 :37> καὶ οὐκ ἀφῆκεν
οὐδέένα µμετ᾿ αὐτοῦ συνακολουθῆσαι εἰ µμὴ Πέέτρον καὶ Ἰάάκωβον καὶ Ἰωάάννην τὸν ἀδελφὸν
Ἰακώώβου. <Mar 5 :38> καὶ ἔρχεται εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχισυναγώώγου, καὶ θεωρεῖ θόόρυβον καὶ
κλαίίοντας καὶ ἀλαλάάζοντας πολλάά, <Mar 5 :39> καὶ εἰσελθὼν λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τίί θορυβεῖσθε καὶ
κλαίίετε; τὸ παιδίίον οὐκ ἀπέέθανεν ἀλλὰ καθεύύδει. <Mar 5 :40> καὶ κατεγέέλων αὐτοῦ. ὁ δὲ
ἐκβαλὼν πάάντας παραλαµμβάάνει τὸν πατέέρα τοῦ παιδίίου καὶ τὴν µμητέέρα καὶ τοὺς µμετ᾿ αὐτοῦ, καὶ
εἰσπορεύύεται ὅπου ἦν τὸ παιδίίον ἀνακείίµμενον. <Mar 5 :41> καὶ κρατήήσας τῆς χειρὸς τοῦ παιδίίου
λέέγει αὐτῇ ·∙ Ταλιθὰ κοῦµμι, ὅ ἐστιν µμεθερµμηνευόόµμενον ·∙ Tὸ κοράάσιον, σοὶ λέέγω, ἔγειρε. <Mar 5 :42>
καὶ εὐθέέως ἀνέέστη τὸ κοράάσιον καὶ περιεπάάτει ·∙ ἦν γὰρ ἐτῶν δώώδεκα ·∙ καὶ ἐξέέστησαν ἐκστάάσει
µμεγάάλῃ. <Mar 5 :43> καὶ διεστείίλατο αὐτοῖς πολλὰ ἵνα µμηδεὶς γνοῖ τοῦτο, καὶ εἶπεν δοθῆναι αὐτῇ
φαγεῖν.
<Mar 6 : 1> Καὶ ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν πατρίίδα αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθοῦσιν αὐτῷ οἱ
µμαθηταὶ αὐτοῦ. <Mar 6 : 2> καὶ γενοµμέένου σαββάάτου ἤρξατο ἐν τῇ συναγωγῇ διδάάσκειν ·∙ καὶ
πολλοὶ ἀκούύοντες ἐξεπλήήσσοντο, λέέγοντες ·∙ Πόόθεν τούύτῳ ταῦτα; καὶ τίίς ἡ σοφίία ἡ δοθεῖσα αὐτῷ,
καὶ δυνάάµμεις τοιαῦται διὰ τῶν χειρῶν αὐτοῦ γίίνονται; <Mar 6 : 3> οὐχ οὗτόός ἐστιν ὁ τέέκτων, ὁ υἱὸς
Μαρίίας, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώώβου καὶ Ἰωσῆ καὶ Ἰούύδα καὶ Σίίµμωνος; καὶ οὐκ εἰσὶν αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ
ὧδε πρὸς ἡµμᾶς; καὶ ἐσκανδαλίίζοντο ἐν αὐτῷ. <Mar 6 : 4> ἔλεγεν δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἔστιν
προφήήτης ἄτιµμος εἰ µμὴ ἐν τῇ πατρίίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς συγγενέέσιν καὶ ἐν τῇ οἰκίίᾳ αὐτοῦ.
<Mar 6 : 5> καὶ οὐκ ἐδύύνατο ἐκεῖ οὐδεµμίίαν δύύναµμιν ποιῆσαι, εἰ µμὴ ὀλίίγοις ἀρρώώστοις ἐπιθεὶς τὰς
χεῖρας ἐθεράάπευσεν. <Mar 6 : 6> καὶ ἐθαύύµμαζεν διὰ τὴν ἀπιστίίαν αὐτῶν. καὶ περιῆγεν τὰς κώώµμας
κύύκλῳ διδάάσκων.
<Mar 6 : 7> Καὶ προσκαλεῖται τοὺς δώώδεκα, καὶ ἤρξατο αὐτοὺς ἀποστέέλλειν δύύο δύύο, καὶ ἐδίίδου
αὐτοῖς ἐξουσίίαν τῶν πνευµμάάτων τῶν ἀκαθάάρτων, <Mar 6 : 8> καὶ παρήήγγειλεν αὐτοῖς ἵνα µμηδὲν
αἴρωσιν εἰς ὁδὸν εἰ µμὴ ῥάάβδον µμόόνον, µμὴ πήήραν, µμὴ ἄρτον, µμὴ εἰς τὴν ζώώνην χαλκόόν, <Mar 6 : 9>
ἀλλὰ ὑποδεδεµμέένους σανδάάλια, καὶ µμὴ ἐνδύύσησθε δύύο χιτῶνας. <Mar 6 :10> καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙
Ὅπου ἐὰν εἰσέέλθητε εἰς οἰκίίαν, ἐκεῖ µμέένετε ἕως ἂν ἐξέέλθητε ἐκεῖθεν. <Mar 6 :11> καὶ ὅσοι ἐὰν µμὴ
δέέξωνται ὑµμᾶς µμηδὲ ἀκούύσωσιν ὑµμῶν, ἐκπορευόόµμενοι ἐκεῖθεν ἐκτινάάξατε τὸν χοῦν τὸν ὑποκάάτω
τῶν ποδῶν ὑµμῶν εἰς µμαρτύύριον αὐτοῖς. <Mar 6 :12> καὶ ἐξελθόόντες ἐκήήρυξαν ἵνα µμετανοήήσωσιν,
<Mar 6 :13> καὶ δαιµμόόνια πολλὰ ἐξέέβαλλον, καὶ ἤλειφον ἐλαίίῳ πολλοὺς ἀρρώώστους καὶ
ἐθεράάπευον.
<Mar 6 :14> Καὶ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς Ἡρῴδης, φανερὸν γὰρ ἐγέένετο τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ, καὶ ἔλεγεν
ὅτι Ἰωάάννης ὁ βαπτίίζων ἐκ νεκρῶν ἀνέέστη, καὶ διὰ τοῦτο ἐνεργοῦσιν αἱ δυνάάµμεις ἐν αὐτῷ.
<Mar 6 :15> ἄλλοι δὲ ἔλεγον ὅτι Ἡλίίας ἐστίίν ·∙ ἄλλοι δὲ ἔλεγον ὅτι προφήήτης ἐστιν ὡς εἷς τῶν
προφητῶν. <Mar 6 :16> ἀκούύσας δὲ ὁ Ἡρῴδης εἶπεν ὅτι ὃν ἐγὼ ἀπεκεφάάλισα Ἰωάάννην, οὗτος
ἐστίίν ·∙ αὐτὸς ἠγέέρθη ἐκ νεκρῶν. <Mar 6 :17> Αὐτὸς γὰρ ὁ Ἡρῴδης ἀποστείίλας ἐκράάτησεν τὸν
Ἰωάάννην καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν φυλακῇ διὰ Ἡρῳδιάάδα, τὴν γυναῖκα Φιλίίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ,
ὅτι αὐτὴν ἐγάάµμησεν ·∙ <Mar 6 :18> ἔλεγεν γὰρ ὁ Ἰωάάννης τῷ Ἡρῴδῃ ὅτι οὐκ ἔξεστίίν σοὶ ἔχειν τὴν
γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου. <Mar 6 :19> ἡ δὲ Ἡρῳδιὰς ἐνεῖχεν αὐτῷ καὶ ἤθελεν αὐτὸν ἀποκτεῖναι,
καὶ οὐκ ἠδύύνατο ·∙ <Mar 6 :20> ὁ γὰρ Ἡρῴδης ἐφοβεῖτο τὸν Ἰωάάννην, εἰδὼς αὐτὸν ἄνδρα δίίκαιον
καὶ ἅγιον, καὶ συνετήήρει αὐτόόν, καὶ ἀκούύσας αὐτοῦ πολλὰ ἐποίίει, καὶ ἡδέέως αὐτοῦ ἤκουεν.
<Mar 6 :21> καὶ γενοµμέένης ἡµμέέρας εὐκαίίρου, ὅτε Ἡρῴδης τοῖς γενεσίίοις αὐτοῦ δεῖπνον ἐποίίει τοῖς
µμεγιστᾶσιν αὐτοῦ καὶ τοῖς χιλιάάρχοις καὶ τοῖς πρώώτοις τῆς Γαλιλαίίας, <Mar 6 :22> καὶ
εἰσελθούύσης τῆς θυγατρὸς αὐτῆς τῆς Ἡρῳδιάάδος καὶ ὀρχησαµμέένης, ἤρεσεν τῷ Ἡρῴδῃ καὶ τοῖς
συνανακειµμέένοις. ὁ δὲ βασιλεὺς εἶπεν τῷ κορασίίῳ ·∙ Αἴτησόόν µμε ὃ ἐὰν θέέλῃς, καὶ δώώσω σοι ·∙
<Mar 6 :23> καὶ ὤµμοσεν αὐτῇ ὅτι ὅ ἐὰν µμε αἰτήήσῃς δώώσω σοὶ ἕως ἡµμίίσους τῆς βασιλείίας µμου.
<Mar 6 :24> ἡ δὲ ἐξελθοῦσα εἶπεν τῇ µμητρὶ αὐτῆς ·∙ Τίί αἰτήήσωµμαι; ἡ δὲ εἶπεν ·∙ Τὴν κεφαλὴν
Ἰωάάννου τοῦ βαπτιστοῦ. <Mar 6 :25> καὶ εἰσελθοῦσα εὐθέέως µμετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν βασιλέέα
ᾐτήήσατο λέέγουσα ·∙ Θέέλω ἵνα µμοι δῷς ἐξαυτῆς ἐπὶ πίίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάάννου τοῦ βαπτιστοῦ.
<Mar 6 :26> καὶ περίίλυπος γενόόµμενος ὁ βασιλεὺς διὰ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειµμέένους οὐκ
ἠθέέλησεν αὐτήήν ἀθετῆσαι. <Mar 6 :27> καὶ εὐθέέως ἀποστείίλας ὁ βασιλεὺς σπεκουλάάτορα
ἐπέέταξεν ἐνέέγκαι τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. <Mar 6 :28> ὁ δὲ ἀπελθὼν ἀπεκεφάάλισεν αὐτὸν ἐν τῇ
φυλακῇ, καὶ ἤνεγκεν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ πίίνακι καὶ ἔδωκεν αὐτὴν τῷ κορασίίῳ, καὶ τὸ
κοράάσιον ἔδωκεν αὐτὴν τῇ µμητρὶ αὐτῆς. <Mar 6 :29> καὶ ἀκούύσαντες οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἦλθον καὶ
ἦραν τὸ πτῶµμα αὐτοῦ καὶ ἔθηκαν αὐτὸ ἐν µμνηµμείίῳ.
<Mar 6 :30> Καὶ συνάάγονται οἱ ἀπόόστολοι πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀπήήγγειλαν αὐτῷ πάάντα καὶ ὅσα
ἐποίίησαν καὶ ὅσα ἐδίίδαξαν. <Mar 6 :31> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Δεῦτε ὑµμεῖς αὐτοὶ κατ᾿ ἰδίίαν εἰς ἔρηµμον
τόόπον καὶ ἀναπαύύσασθε ὀλίίγον. ἦσαν γὰρ οἱ ἐρχόόµμενοι καὶ οἱ ὑπάάγοντες πολλοίί, καὶ οὐδὲ
φαγεῖν εὐκαίίρουν. <Mar 6 :32> καὶ ἀπῆλθον εἰς ἔρηµμον τόόπον τῷ πλοίίῳ κατ᾿ ἰδίίαν. <Mar 6 :33> καὶ
εἶδον αὐτοὺς ὑπάάγοντας καὶ ἐπέέγνωσαν πολλοίί, καὶ πεζῇ ἀπὸ πασῶν τῶν πόόλεων συνέέδραµμον
ἐκεῖ καὶ προῆλθον αὐτούύς, [καὶ συνῆλθον πρὸς αὐτόόν].
<Mar 6 :34> Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς εἶδεν πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς, ὅτι ἦσαν ὡς
πρόόβατα µμὴ ἔχοντα ποιµμέένα, καὶ ἤρξατο διδάάσκειν αὐτοὺς πολλάά. <Mar 6 :35> καὶ ἤδη ὥρας
πολλῆς γενοµμέένης προσελθόόντες αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ λέέγουσιν ὅτι ἔρηµμόός ἐστιν ὁ τόόπος καὶ
ἤδη ὥρα πολλήή ·∙ <Mar 6 :36> ἀπόόλυσον αὐτούύς, ἵνα ἀπελθόόντες εἰς τοὺς κύύκλῳ ἀγροὺς καὶ κώώµμας
ἀγοράάσωσιν ἑαυτοῖς ἄρτους ·∙ τίί γὰρ φάάγωσιν οὐκ ἔχουσιν. <Mar 6 :37> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Δόότε αὐτοῖς ὑµμεῖς φαγεῖν. καὶ λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Ἀπελθόόντες ἀγοράάσωµμεν δηναρίίων
διακοσίίων ἄρτους, καὶ δώώσοµμεν αὐτοῖς φαγεῖν; <Mar 6 :38> ὁ δὲ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Πόόσους ἄρτους
ἔχετε; ὑπάάγετε καὶ ἴδετε. καὶ γνόόντες λέέγουσιν ·∙ Πέέντε, καὶ δύύο ἰχθύύας. <Mar 6 :39> καὶ ἐπέέταξεν
αὐτοῖς ἀνακλῖναι πάάντας συµμπόόσια συµμπόόσια ἐπὶ τῷ χλωρῷ χόόρτῳ. <Mar 6 :40> καὶ ἀνέέπεσαν
πρασιαὶ πρασιαίί, ἀνὰ ἑκατὸν καὶ ἀνὰ πεντήήκοντα. <Mar 6 :41> καὶ λαβὼν τοὺς πέέντε ἄρτους καὶ
τοὺς δύύο ἰχθύύας ἀναβλέέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόόγησεν, καὶ κατέέκλασεν τοὺς ἄρτους καὶ ἐδίίδου
τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα παραθῶσιν αὐτοῖς, καὶ τοὺς δύύο ἰχθύύας ἐµμέέρισεν πᾶσιν. <Mar 6 :42> καὶ
ἔφαγον πάάντες καὶ ἐχορτάάσθησαν ·∙ <Mar 6 :43> καὶ ἦραν κλασµμάάτων δώώδεκα κοφίίνους πλήήρεις,
καὶ ἀπὸ τῶν ἰχθύύων. <Mar 6 :44> καὶ ἦσαν οἱ φαγόόντες τοὺς ἄρτους πεντακισχίίλιοι ἄνδρες.
<Mar 6 :45> Καὶ εὐθέέως ἠνάάγκασεν τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ἐµμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάάγειν εἰς
τὸ πέέραν πρὸς Βηθσαϊδάάν, ἕως αὐτὸς ἀπολύύει τὸν ὄχλον. <Mar 6 :46> καὶ ἀποταξάάµμενος αὐτοῖς
ἀπῆλθεν εἰς τὸ ὄρος προσεύύξασθαι.
<Mar 6 :47> Καὶ ὀψίίας γενοµμέένης ἦν τὸ πλοῖον ἐν µμέέσῳ τῆς θαλάάσσης, καὶ αὐτὸς µμόόνος ἐπὶ τῆς
γῆς. <Mar 6 :48> καὶ ἰδὼν αὐτοὺς βασανιζοµμέένους ἐν τῷ ἐλαύύνειν, ἦν γὰρ ὁ ἄνεµμος ἐναντίίος
αὐτοῖς, περὶ τετάάρτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἔρχεται πρὸς αὐτοὺς περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάάσσης,
καὶ ἤθελεν παρελθεῖν αὐτούύς. <Mar 6 :49> οἱ δὲ ἰδόόντες αὐτὸν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάάσσης
ἔδοξαν φάάντασµμάά εἶναι, καὶ ἀνέέκραξαν ·∙ <Mar 6 :50> πάάντες γὰρ αὐτὸν εἶδον καὶ ἐταράάχθησαν.
καὶ εὐθέέως ἐλάάλησεν µμετ᾿ αὐτῶν, καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Θαρσεῖτε, ἐγώώ εἰµμι ·∙ µμὴ φοβεῖσθε. <Mar 6 :51>
καὶ ἀνέέβη πρὸς αὐτοὺς εἰς τὸ πλοῖον, καὶ ἐκόόπασεν ὁ ἄνεµμος. καὶ λίίαν ἐκ περισσοῦ ἐν ἑαυτοῖς
ἐξίίσταντο καὶ ἐθαύύµμαζον ·∙ <Mar 6 :52> οὐ γὰρ συνῆκαν ἐπὶ τοῖς ἄρτοις, ἦν γὰρ αὐτῶν ἡ καρδίία
πεπωρωµμέένη.
<Mar 6 :53> Καὶ διαπεράάσαντες ἦλθον ἐπὶ τὴν γῆν Γεννησαρὲθ καὶ προσωρµμίίσθησαν. <Mar 6 :54>
καὶ ἐξελθόόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ πλοίίου εὐθέέως ἐπιγνόόντες αὐτὸν <Mar 6 :55> περιέέδραµμον ὅλην
τὴν περίίχωρον ἐκείίνην καὶ ἤρξαντο ἐπὶ τοῖς κραβάάττοις τοὺς κακῶς ἔχοντας περιφέέρειν, ὅπου
ἤκουον ὅτι ἐκεῖ ἐστίίν. <Mar 6 :56> καὶ ὅπου ἂν εἰσεπορεύύετο εἰς κώώµμας ἢ πόόλεις ἢ ἀγρούύς, ἐν ταῖς
ἀγοραῖς ἐτίίθουν τοὺς ἀσθενοῦντας, καὶ παρεκάάλουν αὐτὸν ἵνα κἂν τοῦ κρασπέέδου τοῦ ἱµματίίου
αὐτοῦ ἅψωνται ·∙ καὶ ὅσοι ἂν ἥπτοντο αὐτοῦ ἐσῴζοντο.
<Mar 7 : 1> Καὶ συνάάγονται πρὸς αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ τινες τῶν γραµμµματέέων ἐλθόόντες ἀπὸ
Ἱεροσολύύµμων. <Mar 7 : 2> καὶ ἰδόόντες τινὰς τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ κοιναῖς χερσίίν, τοῦτ᾿ ἔστιν
ἀνίίπτοις, ἐσθίίοντας ἄρτους, — <Mar 7 : 3> οἱ γὰρ Φαρισαῖοι καὶ πάάντες οἱ Ἰουδαῖοι ἐὰν µμὴ πυγµμῇ
νίίψωνται τὰς χεῖρας οὐκ ἐσθίίουσιν, κρατοῦντες τὴν παράάδοσιν τῶν πρεσβυτέέρων, <Mar 7 : 4> καὶ
ἀπ᾿ ἀγορᾶς ἐὰν µμὴ βαπτίίσωνται οὐκ ἐσθίίουσιν. καὶ ἄλλα πολλάά ἐστιν ἃ παρέέλαβον κρατεῖν,
βαπτισµμοὺς ποτηρίίων καὶ ξεστῶν καὶ χαλκίίων καὶ κλινῶν. — <Mar 7 : 5> ἔπειτα ἐπερωτῶσιν
αὐτὸν οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ γραµμµματεῖς ·∙ Διὰ τίί οἱ µμαθηταίί σου οὐ περιπατοῦσιν κατὰ τὴν
παράάδοσιν τῶν πρεσβυτέέρων, ἀλλὰ κοιναῖς χερσὶν ἐσθίίουσιν τὸν ἄρτον; <Mar 7 : 6> ὁ δὲ
ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ὅτι καλῶς προεφήήτευσεν Ἠσαΐας περὶ ὑµμῶν τῶν ὑποκριτῶν, ὡς
γέέγραπται Οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείίλεσίίν µμε τιµμᾷ, ἡ δὲ καρδίία αὐτῶν πόόρρω ἀπέέχει ἀπ᾿ ἐµμοῦ ·∙
<Mar 7 : 7> µμάάτην δὲ σέέβονταίί µμε διδάάσκοντες διδασκαλίίας ἐντάάλµματα ἀνθρώώπων. <Mar 7 : 8>
ἀφέέντες γὰρ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ κρατεῖτε τὴν παράάδοσιν τῶν ἀνθρώώπων ·∙ βαπτισµμοὺς ξεστῶν
καὶ ποτηρίίων καὶ ἄλλα παρόόµμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε. <Mar 7 : 9> καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Καλῶς
ἀθετεῖτε τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ἵνα τὴν παράάδοσιν ὑµμῶν τηρήήσητε. <Mar 7 :10> Μωϋσῆς γὰρ
εἶπεν ·∙ Τίίµμα τὸν πατέέρα σου καὶ τὴν µμητέέρα σου, καὶ ·∙ Ὁ κακολογῶν πατέέρα ἢ µμητέέρα θανάάτῳ
τελευτάάτω. <Mar 7 :11> ὑµμεῖς δὲ λέέγετε ·∙ Ἐὰν εἴπῃ ἄνθρωπος τῷ πατρὶ ἢ τῇ µμητρὶ ·∙ Κορβᾶν, ὅ
ἐστιν δῶρον, ὃ ἐὰν ἐξ ἐµμοῦ ὠφεληθῇς ·∙ <Mar 7 :12> καὶ οὐκέέτι ἀφίίετε αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ
πατρὶ αὐτοῦ ἢ τῇ µμητρὶ αὐτοῦ, <Mar 7 :13> ἀκυροῦντες τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ τῇ παραδόόσει ὑµμῶν ᾗ
παρεδώώκατε ·∙ καὶ παρόόµμοια τοιαῦτα πολλὰ ποιεῖτε. <Mar 7 :14> καὶ προσκαλεσάάµμενος πάάλιν τὸν
ὄχλον ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Ἀκούύετέέ µμου πάάντες καὶ συνίίετε. <Mar 7 :15> οὐδέέν ἐστιν ἔξωθεν τοῦ
ἀνθρώώπου εἰσπορευόόµμενον εἰς αὐτὸν ὃ δύύναται αὐτόόν κοινῶσαι ·∙ ἀλλὰ τὰ ἐκπορευόόµμενα ἀπ᾿
αὐτοῦ, ἐκεῖνάά ἐστιν τὰ κοινοῦντα τὸν ἄνθρωπον. <Mar 7 :16> εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούύειν, ἀκουέέτω.
<Mar 7 :17> Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ἐπηρώώτων αὐτὸν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ περὶ
τῆς παραβολῆς. <Mar 7 :18> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Οὕτως καὶ ὑµμεῖς ἀσύύνετοίί ἐστε; οὐ νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ
ἔξωθεν εἰσπερευόόµμενον εἰς τὸν ἄνθρωπον οὐ δύύναται αὐτὸν κοινῶσαι, <Mar 7 :19> ὅτι οὐκ
εἰσπορεύύεται αὐτοῦ εἰς τὴν καρδίίαν ἀλλ᾿ εἰς τὴν κοιλίίαν, καὶ εἰς τὸν ἀφεδρῶνα ἐκπορεύύεται,
καθαρίίζων πάάντα τὰ βρώώµματα; <Mar 7 :20> ἔλεγεν δὲ ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρωπου ἐκπορευόόµμενον,
ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον. <Mar 7 :21> ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίίας τῶν ἀνθρώώπων οἱ
διαλογισµμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύύονται, µμοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόόνοι, κλοπαίί, <Mar 7 :22> πλεονεξίίαι,
πονηρίίαι, δόόλος, ἀσέέλγεια, ὀφθαλµμὸς πονηρόός, βλασφηµμίία, ὑπερηφανίία, ἀφροσύύνη ·∙ <Mar 7 :23>
πάάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον.
<Mar 7 :24> Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἀπῆλθεν εἰς τὰ µμεθόόρια Τύύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ εἰσελθὼν εἰς
οἰκίίαν οὐδέένα ἤθελεν γνῶναι, καὶ οὐκ ἠδυνήήθη λαθεῖν ·∙ <Mar 7 :25> ἀκούύσασα γὰρ γυνὴ περὶ
αὐτοῦ, ἧς εἶχεν τὸ θυγάάτριον αὐτῆς πνεῦµμα ἀκάάθαρτον, ἐλθοῦσα προσέέπεσεν πρὸς τοὺς πόόδας
αὐτοῦ ·∙ <Mar 7 :26> ἦν δὲ ἡ γυνὴ Ἑλληνίίς, Συροφοινίίκισσα τῷ γέένει ·∙ καὶ ἠρώώτα αὐτὸν ἵνα τὸ
δαιµμόόνιον ἐκβάάλῃ ἐκ τῆς θυγατρὸς αὐτῆς. <Mar 7 :27> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ ·∙ Ἄφες πρῶτον
χορτασθῆναι τὰ τέέκνα ·∙ οὐ γάάρ καλὸν ἐστιν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς
κυναρίίοις. <Mar 7 :28> ἡ δὲ ἀπεκρίίθη καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ναίί, Κύύριε ·∙ καὶ γὰρ τὰ κυνάάρια ὑποκάάτω
τῆς τραπέέζης ἐσθίίει ἀπὸ τῶν ψιχίίων τῶν παιδίίων. <Mar 7 :29> καὶ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Διὰ τοῦτον τὸν
λόόγον ὕπαγε, ἐξελήήλυθεν τὸ δαιµμόόνιον ἐκ τῆς θυγατρόός σου. <Mar 7 :30> καὶ ἀπελθοῦσα εἰς τὸν
οἶκον αὐτῆς εὗρεν τὸ δαιµμόόνιον ἐξεληλυθόός, καὶ τὴν θυγατέέρα βεβληµμέένην ἐπὶ τῆς κλίίνης.
<Mar 7 :31> Καὶ πάάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίίων Τύύρου καὶ Σιδῶνος ἦλθεν εἰς τὴν θάάλασσαν τῆς
Γαλιλαίίας ἀνὰ µμέέσον τῶν ὁρίίων Δεκαπόόλεως. <Mar 7 :32> καὶ φέέρουσιν αὐτῷ κωφὸν µμογιλάάλον,
καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα ἐπιθῇ αὐτῷ τὴν χεῖρα. <Mar 7 :33> καὶ ἀπολαβόόµμενος αὐτὸν ἀπὸ τοῦ
ὄχλου κατ᾿ ἰδίίαν ἔβαλεν τοὺς δακτύύλους αὐτοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ καὶ πτύύσας ἥψατο τῆς γλώώσσης
αὐτοῦ, <Mar 7 :34> καὶ ἀναβλέέψας εἰς τὸν οὐρανὸν ἐστέέναξεν καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ἐφφαθάά, ὅ ἐστιν
Διανοίίχθητι. <Mar 7 :35> καὶ εὐθέέως διηνοίίχθησαν αὐτοῦ αἱ ἀκοαίί, καὶ ἐλύύθη ὁ δεσµμὸς τῆς
γλώώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάάλει ὀρθῶς. <Mar 7 :36> καὶ διεστείίλατο αὐτοῖς ἵνα µμηδενὶ εἴπωσιν ·∙ ὅσον
δὲ αὐτοῖς διεστέέλλετο, µμᾶλλον περισσόότερον ἐκήήρυσσον. <Mar 7 :37> καὶ ὑπερπερισσῶς
ἐξεπλήήσσοντο λέέγοντες ·∙ Καλῶς πάάντα πεποίίηκεν, καὶ τοὺς κωφοὺς ποιεῖ ἀκούύειν καὶ τοὺς
ἀλάάλους λαλεῖν.
<Mar 8 : 1> Ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις παµμπόόλλου ὄχλου ὄντος καὶ µμὴ ἐχόόντων τίί φάάγωσιν,
προσκαλεσάάµμενος τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ λέέγει αὐτοῖς ·∙ <Mar 8 : 2> Σπλαγχνίίζοµμαι ἐπὶ τὸν ὄχλον,
ὅτι ἤδη ἡµμέέραι τρεῖς προσµμέένουσίίν µμοι καὶ οὐκ ἔχουσιν τίί φάάγωσιν ·∙ <Mar 8 : 3> καὶ ἐὰν ἀπολύύσω
αὐτοὺς νήήστεις εἰς οἶκον αὐτῶν, ἐκλυθήήσονται ἐν τῇ ὁδῷ ·∙ τινὲς γὰρ αὐτῶν µμακρόόθεν ἥκασιν.
<Mar 8 : 4> καὶ ἀπεκρίίθησαν αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ Πόόθεν τούύτους δυνήήσεταίί τις ὧδε χορτάάσαι
ἄρτων ἐπ᾿ ἐρηµμίίας; <Mar 8 : 5> καὶ ἐπηρώώτα αὐτούύς ·∙ Πόόσους ἔχετε ἄρτους; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Ἑπτάά.
<Mar 8 : 6> καὶ παρήήγγειλεν τῷ ὄχλῳ ἀναπεσεῖν ἐπὶ τῆς γῆς ·∙ καὶ λαβὼν τοὺς ἑπτὰ ἄρτους
εὐχαριστήήσας ἔκλασεν καὶ ἐδίίδου τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα παραθῶσιν ·∙ καὶ παρέέθηκαν τῷ ὄχλῳ.
<Mar 8 : 7> καὶ εἶχον ἰχθύύδια ὀλίίγα ·∙ καὶ εὐλογήήσας εἶπεν παραθεῖναι καὶ αὐτὰ. <Mar 8 : 8>
ἔφαγον δὲ καὶ ἐχορτάάσθησαν, καὶ ἦραν περισσεύύµματα κλασµμάάτων ἑπτὰ σπυρίίδας. <Mar 8 : 9>
ἦσαν δὲ οἱ φαγόόντες ὡς τετρακισχίίλιοι. καὶ ἀπέέλυσεν αὐτούύς.
<Mar 8 :10> Καὶ εὐθέέως ἐµμβὰς εἰς τὸ πλοῖον µμετὰ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ ἦλθεν εἰς τὰ µμέέρη
Δαλµμανουθάά. <Mar 8 :11> καὶ ἐξῆλθον οἱ Φαρισαῖοι καὶ ἤρξαντο συνζητεῖν αὐτῷ, ζητοῦντες παρ᾿
αὐτοῦ σηµμεῖον ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, πειράάζοντες αὐτόόν. <Mar 8 :12> καὶ ἀναστενάάξας τῷ πνεύύµματι
αὐτοῦ λέέγει ·∙ Τίί ἡ γενεὰ αὕτη ζητεῖ σηµμεῖον; ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, εἰ δοθήήσεται τῇ γενεᾷ ταύύτῃ
σηµμεῖον. <Mar 8 :13> καὶ ἀφεὶς αὐτοὺς ἐµμβὰς πάάλιν εἰς πλοῖον ἀπῆλθεν εἰς τὸ πέέραν. <Mar 8 :14>
καὶ ἐπελάάθοντο λαβεῖν ἄρτους, καὶ εἰ µμὴ ἕνα ἄρτον οὐκ εἶχον µμεθ᾿ ἑαυτῶν ἐν τῷ πλοίίῳ.
<Mar 8 :15> καὶ διεστέέλλετο αὐτοῖς λέέγων ·∙ Ὁρᾶτε, βλέέπετε ἀπὸ τῆς ζύύµμης τῶν Φαρισαίίων καὶ τῆς
ζύύµμης Ἡρῴδου. <Mar 8 :16> καὶ διελογίίζοντο πρὸς ἀλλήήλους λέέγοντες ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχοµμεν.
<Mar 8 :17> καὶ γνοὺς ὁ Ἰησοῦς λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τίί διαλογίίζεσθε ὅτι ἄρτους οὐκ ἔχετε; οὔπω νοεῖτε
οὐδὲ συνίίετε; ἔτι πεπωρωµμέένην ἔχετε τὴν καρδίίαν ὑµμῶν; <Mar 8 :18> ὀφθαλµμοὺς ἔχοντες οὐ
βλέέπετε, καὶ ὦτα ἔχοντες οὐκ ἀκούύετε; καὶ οὐ µμνηµμονεύύετε; <Mar 8 :19> ὅτε τοὺς πέέντε ἄρτους
ἔκλασα εἰς τοὺς πεντακισχιλίίους, πόόσους κοφίίνους πλήήρεις κλασµμάάτων ἤρατε; λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Δώώδεκα. <Mar 8 :20> ὅτε δὲ τοὺς ἑπτὰ εἰς τοὺς τετρακισχιλίίους, πόόσων σπυρίίδων πληρώώµματα
κλασµμάάτων ἤρατε; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Ἑπτάά. <Mar 8 :21> καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Πῶς οὐ συνίίετε;
<Mar 8 :22> Καὶ ἔρχεται εἰς Βηθσαϊδάάν. καὶ φέέρουσιν αὐτῷ τυφλόόν, καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν ἵνα
αὐτοῦ ἅψηται. <Mar 8 :23> καὶ ἐπιλαβόόµμενος τῆς χειρὸς τοῦ τυφλοῦ ἐξήήγαγεν αὐτὸν ἔξω τῆς
κώώµμης ·∙ καὶ πτύύσας εἰς τὰ ὄµμµματα αὐτοῦ, ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἐπηρώώτα αὐτόόν εἴ τι βλέέπει.
<Mar 8 :24> καὶ ἀναβλέέψας ἔλεγεν ·∙ Βλέέπω τοὺς ἀνθρώώπους, ὅτι ὡς δέένδρα ὁρῶ περιπατοῦντας.
<Mar 8 :25> εἶτα πάάλιν ἐπέέθηκεν τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτοῦ, καὶ ἐποίίησεν αὐτὸν
ἀναβλέέψαι ·∙ καὶ ἀπεκατεστάάθη, καὶ ἐνέέβλεπεν τηλαυγῶς ἅπαντα. <Mar 8 :26> καὶ ἀπέέστειλεν
αὐτὸν εἰς οἶκον αὐτοῦ λέέγων ·∙ Μηδὲ εἰς τὴν κώώµμην εἰσέέλθῃς, µμηδὲ εἴπῃς τινὶ ἐν τῇ κώώµμῃ.
<Mar 8 :27> Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὰς κώώµμας Καισαρείίας τῆς Φιλίίππου ·∙
καὶ ἐν τῇ ὁδῷ ἐπηρώώτα τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ λέέγων αὐτοῖς ·∙ Τίίνα µμε λέέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;
<Mar 8 :28> οἱ δὲ ἀπεκρίίθησαν ·∙ Ἰωάάννην τὸν βαπτιστήήν, καὶ ἄλλοι Ἡλίίαν, ἄλλοι δὲ ἕνα τῶν
προφητῶν. <Mar 8 :29> καὶ αὐτὸς ἐπηρώώτα αὐτούύς ·∙ Ὑµμεῖς δὲ τίίνα µμε λέέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς δὲ ὁ
Πέέτρος λέέγει αὐτῷ ·∙ Σὺ εἶ ὁ Χριστόός. <Mar 8 :30> καὶ ἐπετίίµμησεν αὐτοῖς ἵνα µμηδενὶ λέέγωσιν περὶ
αὐτοῦ. <Mar 8 :31> καὶ ἤρξατο διδάάσκειν αὐτοὺς ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου πολλὰ παθεῖν καὶ
ἀποδοκιµμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέέρων καὶ τῶν ἀρχιερέέων καὶ τῶν γραµμµματέέων καὶ
ἀποκτανθῆναι καὶ µμετὰ τρεῖς ἡµμέέρας ἀναστῆναι. <Mar 8 :32> καὶ παρρησίίᾳ τὸν λόόγον ἐλάάλει. καὶ
προσλαβόόµμενος αὐτὸν ὁ Πέέτρος ἤρξατο ἐπιτιµμᾶν αὐτῷ. <Mar 8 :33> ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν
τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ἐπετίίµμησεν τῷ Πέέτρῳ λέέγων ·∙ Ὕπαγε ὀπίίσω µμου, Σατανᾶ, ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ
τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώώπων. <Mar 8 :34> καὶ προσκαλεσάάµμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς
µμαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὅστις θέέλει ὀπίίσω µμου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάάσθω ἑαυτὸν καὶ
ἀράάτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείίτω µμοι. <Mar 8 :35> ὃς γὰρ ἂν θέέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
σῶσαι, ἀπολέέσει αὐτήήν ·∙ ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐµμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίίου,
σώώσει αὐτήήν. <Mar 8 :36> τίί γὰρ ὠφελήήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήήσῃ τὸν κόόσµμον ὅλον καὶ ζηµμιωθῇ
τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; <Mar 8 :37> ἢ τίί δώώσει ἄνθρωπος ἀντάάλλαγµμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; <Mar 8 :38> ὃς
γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ µμὲ καὶ τοὺς ἐµμοὺς λόόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύύτῃ τῇ µμοιχαλίίδι καὶ ἁµμαρτωλῷ, καὶ
ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐπαισχυνθήήσεται αὐτόόν, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ µμετὰ τῶν
ἀγγέέλων τῶν ἁγίίων. <Mar 9 : 1> καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι εἰσίίν τινες τῶν ὧδε
ἑστηκόότων οἵτινες οὐ µμὴ γεύύσωνται θανάάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν
ἐν δυνάάµμει.
<Mar 9 : 2> Καὶ µμεθ᾿ ἡµμέέρας ἓξ παραλαµμβάάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέέτρον καὶ τὸν Ἰάάκωβον καὶ τὸν
Ἰωάάννην, καὶ ἀναφέέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίίαν µμόόνους. καὶ µμετεµμορφώώθη ἔµμπροσθεν
αὐτῶν, <Mar 9 : 3> καὶ τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ ἐγέένετο στίίλβοντα λευκὰ λίίαν ὡς χιώών, οἷα γναφεὺς ἐπὶ
τῆς γῆς οὐ δύύναται οὕτως λευκᾶναι. <Mar 9 : 4> καὶ ὤφθη αὐτοῖς Ἡλίίας σὺν Μωϋσεῖ, καὶ ἦσαν
συλλαλοῦντες τῷ Ἰησοῦ. <Mar 9 : 5> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέέτρος λέέγει τῷ Ἰησοῦ ·∙ Ῥαββείί, καλόόν
ἐστιν ἡµμᾶς ὧδε εἶναι, καὶ ποιήήσωµμεν σκηνὰς τρεῖς ·∙ σοὶ µμίίαν καὶ Μωϋσεῖ µμίίαν καὶ Ἡλίίᾳ µμίίαν.
<Mar 9 : 6> οὐ γὰρ ᾔδει τίί λαλήήσει, ἦσαν γὰρ ἔκφοβοι. <Mar 9 : 7> καὶ ἐγέένετο νεφέέλη
ἐπισκιάάζουσα αὐτοῖς, καὶ ἦλθεν φωνὴ ἐκ τῆς νεφέέλης ·∙ Οὗτόός ἐστιν ὁ Υἱόός µμου ὁ ἀγαπητόός, αὐτοῦ
ἀκούύετε. <Mar 9 : 8> καὶ ἐξάάπινα περιβλεψάάµμενοι οὐκέέτι οὐδέένα εἶδον ἀλλὰ τὸν Ἰησοῦν µμόόνον
µμεθ᾿ ἑαυτῶν.
<Mar 9 : 9> Καταβαινόόντων δὲ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους, διεστείίλατο αὐτοῖς ἵνα µμηδενὶ διηγήήσωνται
ἃ εἶδον, εἰ µμὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. <Mar 9 :10> καὶ τὸν λόόγον ἐκράάτησαν,
πρὸς ἑαυτοὺς συνζητοῦντες τίί ἐστιν τὸ ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι. <Mar 9 :11> καὶ ἐπηρώώτων αὐτὸν
λέέγοντες ·∙ Ὅτι λέέγουσιν οἱ γραµμµματεῖς ὅτι Ἡλίίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; <Mar 9 :12> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἡλίίας µμὲν ἐλθὼν πρῶτον ἀποκαθιστάάνει πάάντα ·∙ καὶ πῶς γέέγραπται ἐπὶ τὸν υἱὸν
τοῦ ἀνθρώώπου ἵνα πολλὰ πάάθῃ καὶ ἐξουδενωθῇ; <Mar 9 :13> ἀλλὰ λέέγω ὑµμῖν ὅτι καὶ Ἡλίίας
ἐλήήλυθεν, καὶ ἐποίίησαν αὐτῷ ὅσα ἠθέέλησαν, καθὼς γέέγραπται ἐπ᾿ αὐτόόν.
<Mar 9 :14> Καὶ ἐλθὼν πρὸς τοὺς µμαθητὰς εἶδεν ὄχλον πολὺν περὶ αὐτοὺς καὶ γραµμµματεῖς
συνζητοῦντας αὐτοῖς. <Mar 9 :15> καὶ εὐθέέως πᾶς ὁ ὄχλος ἰδὼν αὐτὸν ἐξεθαµμβήήθη, καὶ
προστρέέχοντες ἠσπάάζοντο αὐτόόν. <Mar 9 :16> καὶ ἐπηρώώτησεν αὐτούύς ·∙ Τίί συνζητεῖτε πρὸς
αὐτούύς; <Mar 9 :17> καὶ ἀπεκρίίθη αὐτῷ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου ·∙ Διδάάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόόν µμου πρὸς
σέέ, ἔχοντα πνεῦµμα ἄλαλον ·∙ <Mar 9 :18> καὶ ὅπου ἐὰν αὐτὸν καταλάάβῃ, ῥήήσσει αὐτόόν, καὶ ἀφρίίζει
καὶ τρίίζει τοὺς ὀδόόντας αὐτοῦ καὶ ξηραίίνεται ·∙ καὶ εἶπον τοῖς µμαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάάλωσιν,
καὶ οὐκ ἴσχυσαν. <Mar 9 :19> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτοῖς λέέγει ·∙ Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πόότε πρὸς ὑµμᾶς
ἔσοµμαι; ἕως πόότε ἀνέέξοµμαι ὑµμῶν; φέέρετε αὐτὸν πρὸς µμέέ. <Mar 9 :20> καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς
αὐτόόν ·∙ καὶ ἰδὼν αὐτόόν, εὐθέέως τὸ πνεῦµμα ἐσπάάραξεν αὐτόόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίίετο
ἀφρίίζων. <Mar 9 :21> καὶ ἐπηρώώτησεν τὸν πατέέρα αὐτοῦ ·∙ Πόόσος χρόόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέέγονεν
αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ἐκ παιδιόόθεν ·∙ <Mar 9 :22> καὶ πολλάάκις αὐτὸν καὶ εἰς τὸ πῦρ ἔβαλεν καὶ εἰς
ὕδατα, ἵνα ἀπολέέσῃ αὐτόόν ·∙ ἀλλ᾿ εἴ τι δύύνασαι, βοήήθησον ἡµμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡµμᾶς.
<Mar 9 :23> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Τὸ ·∙ Εἰ δύύνασαι, πιστεῦσαι ·∙ πάάντα δυνατὰ τῷ πιστεύύοντι.
<Mar 9 :24> καὶ εὐθέέως κράάξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίίου µμετὰ δακρύύων ἔλεγεν ·∙ Πιστεύύω ·∙ βοήήθει µμου
τῇ ἀπιστίίᾳ. <Mar 9 :25> ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέέχει ὄχλος, ἐπετίίµμησεν τῷ πνεύύµματι τῷ
ἀκαθάάρτῳ λέέγων αὐτῷ ·∙ Τὸ πνεῦµμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφὸν, ἐγὼ σοι ἐπιτάάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ
καὶ µμηκέέτι εἰσέέλθῃς εἰς αὐτόόν. <Mar 9 :26> καὶ κράάξας καὶ πολλὰ σπαράάξας ἐξῆλθεν ·∙ καὶ ἐγέένετο
ὡσεὶ νεκρόός, ὥστε τοὺς πολλοὺς λέέγειν ὅτι ἀπέέθανεν. <Mar 9 :27> ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατήήσας αὐτὸν
τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόόν, καὶ ἀνέέστη.
<Mar 9 :28> Καὶ εἰσεθόόντα αὐτὸν εἰς οἶκον, οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώώτων αὐτόόν κατ᾿ ἰδίίαν ·∙ Ὅτι
ἡµμεῖς οὐκ ἠδυνήήθηµμεν ἐκβαλεῖν αὐτόό; <Mar 9 :29> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τοῦτο τὸ γέένος ἐν οὐδενὶ
δύύναται ἐξελθεῖν εἰ µμὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείίᾳ.
<Mar 9 :30> Καὶ ἐκεῖθεν ἐξελθόόντες παρεπορεύύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίίας, καὶ οὐκ ἤθελεν ἵνα τις
γνῷ ·∙ <Mar 9 :31> ἐδίίδασκεν γὰρ τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου
παραδίίδοται εἰς χεῖρας ἀνθρώώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόόν, καὶ ἀποκτανθεὶς τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ
ἀναστήήσεται. <Mar 9 :32> οἱ δὲ ἠγνόόουν τὸ ῥῆµμα, καὶ ἐφοβοῦντο αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.
<Mar 9 :33> Καὶ ἦλθεν εἰς Καπερναούύµμ. καὶ ἐν τῇ οἰκίίᾳ γενόόµμενος ἐπηρώώτα αὐτούύς ·∙ Τίί ἐν τῇ ὁδῷ
διελογίίζεσθε; <Mar 9 :34> οἱ δὲ ἐσιώώπων ·∙ πρὸς ἀλλήήλους γὰρ διελέέχθησαν ἐν τῇ ὁδῷ τίίς µμείίζων.
<Mar 9 :35> καὶ καθίίσας ἐφώώνησεν τοὺς δώώδεκα καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Εἴ τις θέέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται
πάάντων ἔσχατος καὶ πάάντων διάάκονος. <Mar 9 :36> καὶ λαβὼν παιδίίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν µμέέσῳ
αὐτῶν, καὶ ἐναγκαλισάάµμενος αὐτὸ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ <Mar 9 :37> Ὃς ἂν ἓν τῶν τοιούύτων παιδίίων
δέέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί µμου, ἐµμὲ δέέχεται ·∙ καὶ ὃς ἂν ἐµμὲ δέέξηται, οὐκ ἐµμὲ δέέχεται ἀλλὰ τὸν
ἀποστείίλαντάά µμε. <Mar 9 :38> ἀπεκρίίθη δὲ αὐτῷ Ἰωάάννης, λέέγων ·∙ Διδάάσκαλε, εἴδοµμέέν τινα τῷ
ὀνόόµματίί σου ἐκβάάλλοντα δαιµμόόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡµμῖν, καὶ ἐκωλύύσαµμεν αὐτόόν, ὅτι οὐκ
ἀκολουθεῖ ἡµμῖν. <Mar 9 :39> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Μὴ κωλύύετε αὐτόόν ·∙ οὐδεὶς γάάρ ἐστιν ὃς ποιήήσει
δύύναµμιν ἐπὶ τῷ ὀνόόµματι µμου καὶ δυνήήσεται ταχὺ κακολογῆσαίί µμε ·∙ <Mar 9 :40> ὃς γὰρ οὐκ ἔστιν
καθ᾿ ἡµμῶν, ὑπὲρ ἡµμῶν ἐστίίν. <Mar 9 :41> ὃς γὰρ ἂν ποτίίσῃ ὑµμᾶς ποτήήριον ὕδατος ἐν ὀνόόµματι ὅτι
Χριστοῦ ἐστε, ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὐ µμὴ ἀπολέέσῃ τὸν µμισθὸν αὐτοῦ. <Mar 9 :42> καὶ ὃς ἐὰν
σκανδαλίίσῃ ἕνα τῶν µμικρῶν τῶν πιστευόόντων εἰς ἐµμέέ, καλόόν ἐστιν αὐτῷ µμᾶλλον εἰ περίίκειται
λίίθος µμυλικὸς περὶ τὸν τράάχηλον αὐτοῦ καὶ βέέβληται εἰς τὴν θάάλασσαν. <Mar 9 :43> καὶ ἐὰν
σκανδαλίίζῃ σε ἡ χείίρ σου, ἀπόόκοψον αὐτήήν ·∙ καλόόν σοίί ἐστιν κυλλὸν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήήν, ἢ
τὰς δύύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν γέέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, <Mar 9 :44> ὅπου ὁ
σκώώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέέννυται. <Mar 9 :45> καὶ ἐὰν ὁ πούύς σου σκανδαλίίζῃ
σε, ἀπόόκοψον αὐτόόν ·∙ καλόόν ἐστίίν σε εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλόόν, ἢ τοὺς δύύο πόόδας ἔχοντα
βληθῆναι εἰς τὴν γέέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, <Mar 9 :46> ὅπου ὁ σκώώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ
καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέέννυται. <Mar 9 :47> καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλµμόός σου σκανδαλίίζῃ σε, ἔκβαλε αὐτόόν ·∙
καλόόν σοίί ἐστιν µμονόόφθαλµμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ, ἢ δύύο ὀφθαλµμοὺς ἔχοντα
βληθῆναι εἰς τὴν γέέενναν τοῦ πυρόός, <Mar 9 :48> ὅπου ὁ σκώώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ
σβέέννυται. <Mar 9 :49> πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήήσεται, καὶ πᾶσα θύύσια ἁλὶ ἁλισθήήσεται. <Mar 9 :50>
καλὸν τὸ ἅλας ·∙ ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γέένηται, ἐν τίίνι αὐτὸ ἀρτύύσετε; <Mar 9 :51> ἔχετε ἐν
ἑαυτοῖς ἅλα, καὶ εἰρηνεύύετε ἐν ἀλλήήλοις.
<Mar10 : 1> Κἀκεῖθεν ἀναστὰς ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίίας καὶ πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου, καὶ
συνπορεύύονται πάάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόόν, καὶ ὡς εἰώώθει πάάλιν ἐδίίδασκεν αὐτούύς.
<Mar10 : 2> Καὶ προσελθόόντες Φαρισαῖοι ἐπηρώώτησαν αὐτὸν εἰ ἔξεστιν ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολῦσαι,
πειράάζοντες αὐτόόν. <Mar10 : 3> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί ὑµμῖν ἐνετείίλατο Μωϋσῆς;
<Mar10 : 4> οἱ δὲ εἶπον ·∙ Μωϋσῆς ἐπέέτρεψεν βιβλίίον ἀποστασίίου γράάψαι καὶ ἀπολῦσαι.
<Mar10 : 5> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πρὸς τὴν σκληροκαρδίίαν ὑµμῶν ἔγραψεν ὑµμῖν
τὴν ἐντολὴν ταύύτην. <Mar10 : 6> ἀπὸ δὲ ἀρχῆς κτίίσεως ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίίησεν αὐτούύς ὁ Θεόός ·∙
<Mar10 : 7> ἕνεκεν τούύτου καταλείίψει ἄνθρωπος τὸν πατέέρα αὐτοῦ καὶ τὴν µμητέέρα, καὶ
προσκολληθήήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, <Mar10 : 8> καὶ ἔσονται οἱ δύύο εἰς σάάρκα µμίίαν ·∙ ὥστε
οὐκέέτι εἰσὶν δύύο ἀλλὰ µμίία σάάρξ. <Mar10 : 9> ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέέζευξεν, ἄνθρωπος µμὴ χωριζέέτω.
<Mar10 :10> καὶ ἐν τῇ οἰκίίᾳ πάάλιν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ περὶ τούύτου ἐπηρώώτησαν αὐτόόν. <Mar10 :11>
καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ὃς ἐὰν ἀπολύύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαµμήήσῃ ἄλλην, µμοιχᾶται ἐπ᾿ αὐτήήν ·∙
<Mar10 :12> καὶ ἐὰν γυνὴ ἀπολύύσῃ τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ γαµμηθῇ ἄλλῳ, µμοιχᾶται.
<Mar10 :13> Καὶ προσέέφερον αὐτῷ παιδίία ἵνα ἅψηται αὐτῶν ·∙ οἱ δὲ µμαθηταὶ ἐπετίίµμων τοῖς
προσφέέρουσιν. <Mar10 :14> ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάάκτησεν καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἄφετε τὰ παιδίία
ἔρχεσθαι πρὸς µμέέ, µμὴ κωλύύετε αὐτάά ·∙ τῶν γὰρ τοιούύτων ἐστὶν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Mar10 :15>
ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὃς ἐὰν µμὴ δέέξηται τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίίον, οὐ µμὴ εἰσέέλθῃ εἰς αὐτήήν.
<Mar10 :16> καὶ ἐναγκαλισάάµμενος αὐτάά, τιθεὶς τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτάά, εὐλόόγει αὐτάά.
<Mar10 :17> Καὶ ἐκπορευόόµμενου αὐτοῦ εἰς ὁδόόν, προσδραµμὼν εἷς καὶ γονυπετήήσας αὐτὸν
ἐπηρώώτα αὐτόόν ·∙ Διδάάσκαλε ἀγαθέέ, τίί ποιήήσω ἵνα ζωὴν αἰώώνιον κληρονοµμήήσω; <Mar10 :18> ὁ δὲ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Τίί µμε λέέγεις ἀγαθόόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ µμὴ εἷς ὁ Θεόός. <Mar10 :19> τὰς ἐντολὰς
οἶδας ·∙ µμὴ µμοιχεύύσῃς, µμὴ φονεύύσῃς, µμὴ κλέέψῃς, µμὴ ψευδοµμαρτυρήήσῃς, µμὴ ἀποστερήήσῃς, τίίµμα τὸν
πατέέρα σου καὶ τὴν µμητέέρα. <Mar10 :20> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Διδάάσκαλε, ταῦτα πάάντα
ἐφυλαξάάµμην ἐκ νεόότητόός µμου. <Mar10 :21> ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐµμβλέέψας αὐτῷ ἠγάάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν
αὐτῷ ·∙ Ἕν σοι ὑστερεῖ ·∙ ὕπαγε, ὅσα ἔχεις πώώλησον καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν
οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούύθει µμοι ἄρας τὸν σταυρόόν. <Mar10 :22> ὁ δὲ στυγνάάσας ἐπὶ τῷ λόόγῳ
ἀπῆλθεν λυπούύµμενος ·∙ ἦν γὰρ ἔχων κτήήµματα πολλάά. <Mar10 :23> καὶ περιβλεψάάµμενος ὁ Ἰησοῦς
λέέγει τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Πῶς δυσκόόλως οἱ τὰ χρήήµματα ἔχοντες εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ
εἰσελεύύσονται. <Mar10 :24> οἱ δὲ µμαθηταὶ ἐθαµμβοῦντο ἐπὶ τοῖς λόόγοις αὐτοῦ ·∙ ὁ δὲ Ἰησοῦς πάάλιν
ἀποκριθεὶς λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τέέκνα, πῶς δύύσκολόόν ἐστιν τοὺς πεποιθόότας ἐπὶ χρήήµμασιν εἰς τὴν
βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. <Mar10 :25> εὐκοπώώτερόόν ἐστιν κάάµμηλον διὰ τρυµμαλιᾶς ῥαφίίδος
διελθεῖν ἢ πλούύσιον εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. <Mar10 :26> οἱ δὲ περισσῶς
ἐξεπλήήσσοντο λέέγοντες πρὸς ἑαυτούύς ·∙ Καὶ τίίς δύύναται σωθῆναι; <Mar10 :27> ἐµμβλέέψας δὲ αὐτοῖς
ὁ Ἰησοῦς λέέγει ·∙ Παρὰ ἀνθρώώποις ἀδύύνατον, ἀλλ᾿ οὐ παρὰ τῷ Θεῷ ·∙ πάάντα γὰρ δυνατὰ ἐστιν
παρὰ τῷ Θεῷ.
<Mar10 :28> Ἤρξατο ὁ Πέέτρος λέέγειν αὐτῷ ·∙ Ἰδοὺ ἡµμεῖς ἀφήήκαµμεν πάάντα καὶ ἠκολουθήήσαµμέέν σοι.
<Mar10 :29> ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐδείίς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίίαν ἢ
ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέέρα ἢ µμητέέρα ἢ γυναῖκα ἢ τἐκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐµμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ
εὐαγγελίίου, <Mar10 :30> ἐὰν µμὴ λάάβῃ ἑκατονταπλασίίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούύτῳ οἰκίίας καὶ
ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ µμητέέρας καὶ τέέκνα καὶ ἀγροὺς µμετὰ διωγµμῶν, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ
ἐρχοµμέένῳ ζωὴν αἰώώνιον. <Mar10 :31> πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.
<Mar10 :32> Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίίνοντες εἰς Ἱεροσόόλυµμα, καὶ ἦν προάάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς,
καὶ ἐθαµμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάάλιν τοὺς δώώδεκα ἤρξατο
αὐτοῖς λέέγειν τὰ µμέέλλοντα αὐτῷ συµμβαίίνειν, <Mar10 :33> ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίίνοµμεν εἰς Ἱεροσόόλυµμα,
καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου παραδοθήήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς γραµμµματεῦσιν, καὶ
κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάάτῳ καὶ παραδώώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσιν, <Mar10 :34> καὶ
ἐµμπαίίξουσιν αὐτῷ καὶ µμαστιγώώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐµμπτύύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόόν, καὶ
τῇ τρίίτῃ ἠµμέέρᾳ ἀναστήήσεται.
<Mar10 :35> Καὶ προσπορεύύονται αὐτῷ Ἰάάκωβος καὶ Ἰωάάννης υἱοὶ Ζεβεδαίίου λέέγοντες ·∙
Διδάάσκαλε, θέέλοµμεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήήσωµμέέν σε ποιήήσῃς ἡµμῖν. <Mar10 :36> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί
θέέλετέέ ποιῆσαι µμε ὑµμῖν; <Mar10 :37> οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ·∙ Δὸς ἡµμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ
εὐωνύύµμων σου καθίίσωµμεν ἐν τῇ δόόξῃ σου. <Mar10 :38> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐκ οἴδατε τίί
αἰτεῖσθε. δύύνασθε πιεῖν τὸ ποτήήριον ὃ ἐγὼ πίίνω, ἢ τὸ βάάπτισµμα ὃ ἐγὼ βαπτίίζοµμαι βαπτισθῆναι;
<Mar10 :39> οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ·∙ Δυνάάµμεθα. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τὸ µμὲν ποτήήριον ὃ ἐγὼ πίίνω
πίίεσθε, καὶ τὸ βάάπτισµμα ὃ ἐγὼ βαπτίίζοµμαι βαπτισθήήσεσθε ·∙ <Mar10 :40> τὸ δὲ καθίίσαι ἐκ δεξιῶν
µμου ἢ ἐξ εὐωνύύµμων οὐκ ἔστιν ἐµμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίίµμασται. <Mar10 :41> καὶ ἀκούύσαντες οἱ
δέέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰακώώβου καὶ Ἰωάάννου. <Mar10 :42> ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάάµμενος
αὐτοὺς λέέγει αὐτοῖς ·∙ Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύύουσιν αὐτῶν, καὶ οἱ
µμεγάάλοι αὐτῶν κατεξουσιάάζουσιν αὐτῶν. <Mar10 :43> οὐχ οὕτως δὲ ἐστιν ἐν ὑµμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν
θέέλῃ γενέέσθαι µμέέγας ἐν ὑµμῖν, ἔσται ὑµμῶν διάάκονος, <Mar10 :44> καὶ ὃς ἐὰν θέέλῃ ὑµμῶν γενέέσθαι
πρῶτος, ἔσται πάάντων δοῦλος. <Mar10 :45> καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου οὐκ ἦλθεν
διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχῆν αὐτοῦ λύύτρον ἀντὶ πολλῶν.
<Mar10 :46> Καὶ ἔρχονται εἰς Ἰεριχώώ. καὶ ἐκπορευοµμέένου αὐτοῦ ἀπὸ Ἱεριχὼ καὶ τῶν µμαθητῶν
αὐτοῦ καὶ ὄχλου ἱκανοῦ ὁ υἱὸς Τιµμαίίου Βαρτιµμαῖος, ὁ τυφλὸς, ἐκάάθητο παρὰ τὴν ὁδόόν προσαιτῶν.
<Mar10 :47> καὶ ἀκούύσας ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ἐστιν, ἤρξατο κράάζειν καὶ λέέγειν ·∙ Ὁ υἱὸς Δαυὶδ
Ἰησοῦ, ἐλέέησόόν µμε. <Mar10 :48> καὶ ἐπετίίµμων αὐτῷ πολλοὶ ἵνα σιωπήήσῃ ·∙ ὁ δὲ πολλῷ µμᾶλλον
ἔκραζεν ·∙ Υἱὲ Δαυίίδ, ἐλέέησόόν µμε. <Mar10 :49> καὶ στὰς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτὸν φωνηθῆναι. καὶ
φωνοῦσιν τὸν τυφλὸν λέέγοντες αὐτῷ ·∙ Θάάρσει, ἔγειρε, φωνεῖ σε. <Mar10 :50> ὁ δὲ ἀποβαλὼν τὸ
ἱµμάάτιον αὐτοῦ ἀναπηδήήσας ἦλθεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. <Mar10 :51> καὶ ἀποκριθεὶς λέέγει αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Τίί θέέλεις ποιήήσω σοι; ὁ δὲ τυφλὸς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ῥαββουνίί, ἵνα ἀναβλέέψω. <Mar10 :52> ὁ δὲ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ὕπαγε, ἡ πίίστις σου σέέσωκέέν σε. καὶ εὐθέέως ἀνέέβλεψεν, καὶ ἠκολούύθει αὐτῷ
ἐν τῇ ὁδῷ.
<Mar11 : 1> Καὶ ὅτε ἐγγίίζουσιν εἰς Ἱεροσόόλυµμα, εἰς Βηθφαγὴ καὶ Βηθανίίαν, πρὸς τὸ ὄρος τῶν
ἐλαιῶν, ἀποστέέλλει δύύο τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ <Mar11 : 2> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ὑπάάγετε εἰς τὴν
κώώµμην τὴν κατέέναντι ὑµμῶν, καὶ εὐθέέως εἰσπορευόόµμενοι εἰς αὐτὴν εὑρήήσετε πῶλον δεδεµμέένον,
ἐφ᾿ ὃν οὔπω οὐδεὶς ἀνθρώώπων κεκάάθικεν ·∙ λύύσατε αὐτὸν καὶ φέέρετε. <Mar11 : 3> καὶ ἐάάν τις ὑµμῖν
εἴπῃ ·∙ Τίί ποιεῖτε τοῦτο; εἴπατε ὅτι ὁ Κύύριος αὐτοῦ χρείίαν ἔχει, καὶ εὐθέέως αὐτὸν ἀποστέέλλει ὧδε.
<Mar11 : 4> ἀπῆλθον δὲ καὶ εὗρον πῶλον δεδεµμέένον πρὸς τὴν θύύραν ἔξω ἐπὶ τοῦ ἀµμφόόδου, καὶ
λύύουσιν αὐτόόν. <Mar11 : 5> καὶ τινες τῶν ἐκεῖ ἑστηκόότων ἔλεγον αὐτοῖς ·∙ Τίί ποιεῖτε λύύοντες τὸν
πῶλον; <Mar11 : 6> οἱ δὲ εἶπον αὐτοῖς καθὼς ἐνετείίλατο ὁ Ἰησοῦς ·∙ καὶ ἀφῆκαν αὐτούύς.
<Mar11 : 7> καὶ ἤγαγον τὸν πῶλον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐπέέβαλον αὐτῷ τὰ ἱµμάάτια αὐτῶν, καὶ
ἐκάάθισεν ἐπ᾿ αὐτῷ. <Mar11 : 8> πολλοὶ δὲ τὰ ἱµμάάτια αὐτῶν ἔστρωσαν εἰς τὴν ὁδόόν, ἄλλοι δὲ
στοιβάάδας ἔκοπτον ἐκ τῶν δέένδρων καὶ ἐστρώώννυον εἰς τὴν ὁδόόν. <Mar11 : 9> καὶ οἱ προάάγοντες
καὶ οἱ ἀκολουθοῦντες ἔκραζον ·∙ Ὡσαννάά ·∙ εὐλογηµμέένος ὁ ἐρχόόµμενος ἐν ὀνόόµματι Κυρίίου ·∙
<Mar11 :10> εὐλογηµμέένη ἡ ἐρχοµμέένη βασιλείία τοῦ πατρὸς ἡµμῶν Δαυίίδ ·∙ ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίίστοις.
<Mar11 :11> καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱεροσόόλυµμα εἰς τὸ ἱερὸν ·∙ καὶ περιβλεψάάµμενος πάάντα, ὀψίίας ἤδη
οὔσης τῆς ὥρας, ἐξῆλθεν εἰς Βηθανίίαν µμετὰ τῶν δώώδεκα.
<Mar11 :12> Καὶ τῇ ἐπαύύριον ἐξελθόόντων αὐτῶν ἀπὸ Βηθανίίας ἐπείίνασεν. <Mar11 :13> καὶ ἰδὼν
συκῆν ἀπὸ µμακρόόθεν ἔχουσαν φύύλλα, ἦλθεν εἰ ἄρα τι εὑρήήσει ἐν αὐτῇ, καὶ ἐλθὼν ἐπ᾿ αὐτὴν
οὐδὲν εὗρεν εἰ µμὴ φύύλλα ·∙ οὐ γὰρ ἦν καιρὸς σύύκων. <Mar11 :14> καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῇ ·∙
Μηκέέτι ἐκ σοῦ εἰς τὸν αἰῶνα µμηδεὶς καρπὸν φάάγοι. καὶ ἤκουον οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ.
<Mar11 :15> Καὶ ἔρχονται εἰς Ἱεροσόόλυµμα. καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ ἱερὸν ἤρξατο ἐκβάάλλειν τοὺς
πωλοῦντας καὶ τοὺς ἀγοράάζοντας ἐν τῷ ἱερῷ, καὶ τὰς τραπέέζας τῶν κολλυβιστῶν καὶ τὰς
καθέέδρας τῶν πωλούύντων τὰς περιστερὰς κατέέστρεψεν, <Mar11 :16> καὶ οὐκ ἤφιεν ἵνα τις
διενέέγκῃ σκεῦος διὰ τοῦ ἱεροῦ. <Mar11 :17> καὶ ἐδίίδασκεν λέέγων αὐτοῖς ·∙ Οὐ γέέγραπται ὅτι ὁ οἶκόός
µμου οἶκος προσευχῆς κληθήήσεται πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν; ὑµμεῖς δὲ ἐποιήήσατε αὐτὸν σπήήλαιον
λῃστῶν. <Mar11 :18> καὶ ἤκουσαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς, καὶ ἐζήήτουν πῶς αὐτὸν
ἀπολέέσωσιν ·∙ ἐφοβοῦντο γὰρ αὐτόόν, ὅτι πᾶς ὁ ὄχλος ἐξεπλήήσσετο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
<Mar11 :19> καὶ ὅτε ὀψὲ ἐγέένετο, ἐξεπορεύύετο ἔξω τῆς πόόλεως.
<Mar11 :20> Καὶ πρωΐ παραπορευόόµμενοι εἶδον τὴν συκῆν ἐξηραµμµμέένην ἐκ ῥιζῶν. <Mar11 :21> καὶ
ἀναµμνησθεὶς ὁ Πέέτρος λέέγει αὐτῷ ·∙ Ῥαββίί, ἴδε ἡ συκῆ ἣν κατηράάσω ἐξήήρανται. <Mar11 :22> καὶ
ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἔχετε πίίστιν Θεοῦ. <Mar11 :23> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ὃς ἂν εἴπῃ
τῷ ὄρει τούύτῳ ·∙ Ἄρθητι καὶ βλήήθητι εἰς τὴν θάάλασσαν, καὶ µμὴ διακριθῇ ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ
πιστεύύσῃ ὅτι ἃ λέέγει γίίνεται, ἔσται αὐτῷ ὃ ἐὰν εἴπῃ. <Mar11 :24> διὰ τοῦτο λέέγω ὑµμῖν, πάάντα ὅσα
προσευχόόµμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύύετε ὅτι λαµμβάάνετε, καὶ ἔσται ὑµμῖν. <Mar11 :25> καὶ ὅταν στήήκετε
προσευχόόµμενοι, ἀφίίετε εἴ τι ἔχετε κατάά τινος, ἵνα καὶ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἀφῇ ὑµμῖν
τὰ παραπτώώµματα ὑµμῶν. <Mar11 :26> εἰ δὲ ὑµμεῖς οὐκ ἀφίίετε, οὐδὲ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς
ἀφήήσει τὰ παραπτώώµματα ὑµμῶν.
<Mar11 :27> Καὶ ἔρχονται πάάλιν εἰς Ἱεροσόόλυµμα. καὶ ἐν τῷ ἱερῷ περιπατοῦντος αὐτοῦ ἔρχονται
πρὸς αὐτὸν οἱ ἁρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς καὶ οἱ πρεσβύύτεροι, <Mar11 :28> καὶ λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίίς σοὶ τὴν ἐξουσίίαν ταύύτην ἔδωκεν ἵνα ταῦτα ποιῇς;
<Mar11 :29> ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἐπερωτήήσω ὑµμᾶς κἀγὼ ἕνα λόόγον, καὶ
ἀποκρίίθητέέ µμοι, καὶ ἐρῶ ὑµμῖν ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιῶ. <Mar11 :30> τὸ βάάπτισµμα τὸ Ἰωάάννου
ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώώπων; ἀποκρίίθητέέ µμοι. <Mar11 :31> καὶ διελογίίζοντο πρὸς ἑαυτοὺς
λέέγοντες ·∙ Ἐὰν εἴπωµμεν ·∙ Ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ·∙ Διὰ τίί οὖν οὐκ ἐπιστεύύσατε αὐτῷ; <Mar11 :32> ἀλλὰ
εἴπωµμεν ·∙ Ἐξ ἀνθρώώπων; ἐφοβοῦντο τὸν λαόόν ·∙ ἅπαντες γὰρ εἶχον τὸν Ἰωάάννην ὅτι ὄντως
προφήήτης ἦν. <Mar11 :33> καὶ ἀποκριθέέντες λέέγουσιν τῷ Ἰησοῦ ·∙ Οὐκ οἴδαµμεν. καὶ ὁ Ἰησοῦς λέέγει
αὐτοῖς ·∙ Οὐδὲ ἐγὼ λέέγω ὑµμῖν ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιῶ.
<Mar12 : 1> Καὶ ἤρξατο αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέέγειν ·∙ Ἀµμπελῶνα ἐφύύτευσεν ἄνθρωπος, καὶ
περιέέθηκεν φραγµμὸν καὶ ὤρυξεν ὑπολήήνιον καὶ ᾠκοδόόµμησεν πύύργον, καὶ ἐξέέδετο αὐτὸν
γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήήµμησεν. <Mar12 : 2> καὶ ἀπέέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς τῷ καιρῷ δοῦλον, ἵνα
παρὰ τῶν γεωργῶν λάάβῃ ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀµμπελῶνος ·∙ <Mar12 : 3> οἱ δὲ λαβόόντες αὐτὸν
ἔδειραν καὶ ἀπέέστειλαν κενόόν. <Mar12 : 4> καὶ πάάλιν ἀπέέστειλεν πρὸς αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον ·∙
κἀκεῖνον ἐκεφαλίίωσαν καὶ ἠτίίµμασαν. <Mar12 : 5> καὶ ἄλλον ἀπέέστειλεν ·∙ κἀκεῖνον ἀπέέκτειναν,
καὶ πολλοὺς ἄλλους, τοὺς µμὲν δέέροντες, τοὺς δὲ ἀποκτέέννοντες. <Mar12 : 6> ἔτι οὖν ἕνα υἱὸν ἔχων
ἀγαπητόόν ·∙ ἀπέέστειλεν καὶ αὐτὸν πρὸς αὐτοὺς ἔσχατον λέέγων ὅτι ἐντραπήήσονται τὸν υἱόόν µμου.
<Mar12 : 7> ἐκεῖνοι δὲ οἱ γεωργοὶ εἶπον πρὸς ἑαυτοὺς ὅτι οὗτόός ἐστιν ὁ κληρονόόµμος ·∙ δεῦτε
ἀποκτείίνωµμεν αὐτόόν, καὶ ἡµμῶν ἔσται ἡ κληρονοµμίία. <Mar12 : 8> καὶ λαβόόντες αὐτὸν ἀπέέκτειναν,
καὶ ἐξέέβαλον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀµμπελῶνος. <Mar12 : 9> τίί οὖν ποιήήσει ὁ κύύριος τοῦ ἀµμπελῶνος;
ἐλεύύσεται καὶ ἀπολέέσει τοὺς γεωργούύς, καὶ δώώσει τὸν ἀµμπελῶνα ἄλλοις. <Mar12 :10> οὐδὲ τὴν
γραφὴν ταύύτην ἀνέέγνωτε ·∙ Λίίθον ὃν ἀπεδοκίίµμασαν οἱ οἰκοδοµμοῦντες, οὗτος ἐγενήήθη εἰς κεφαλὴν
γωνίίας ·∙ <Mar12 :11> παρὰ Κυρίίου ἐγέένετο αὕτη καὶ ἔστιν θαυµμαστὴ ἐν ὀφθαλµμοῖς ἡµμῶν;
<Mar12 :12> καὶ ἐζήήτουν αὐτὸν κρατῆσαι ·∙ καὶ ἐφοβήήθησαν τὸν ὄχλον, ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς
αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπεν. καὶ ἀφέέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
<Mar12 :13> Καὶ ἀποστέέλλουσιν πρὸς αὐτόόν τινὰς τῶν Φαρισαίίων καὶ τῶν Ἡρῳδιανῶν, ἵνα αὐτὸν
ἀγρεύύσωσιν λόόγῳ. <Mar12 :14> οἱ δὲ ἐλθόόντες λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Διδάάσκαλε, οἴδαµμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ
καὶ οὐ µμέέλει σοὶ περὶ οὐδενόός ·∙ οὐ γὰρ βλέέπεις εἰς πρόόσωπον ἀνθρώώπων, ἀλλ᾿ ἐπ᾿ ἀληθείίας τὴν
ὁδὸν τοῦ Θεοῦ διδάάσκεις ·∙ ἔξεστιν κῆνσον Καίίσαρι δοῦναι ἢ οὔ; δῶµμεν ἢ µμὴ δῶµμεν; <Mar12 :15> ὁ
δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὴν ὑπόόκρισιν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί µμε πειράάζετε; φέέρετέέ µμοι δηνάάριον ἵνα ἴδω.
<Mar12 :16> οἱ δὲ ἤνεγκαν. καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Τίίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἠ ἐπιγραφήή; οἱ δὲ εἶπαν
αὐτῷ ·∙ Καίίσαρος. <Mar12 :17> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἀπόόδοτε τὰ Καίίσαρος
Καίίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. καὶ ἐξεθαύύµμαζον ἐπ᾿ αὐτῷ.
<Mar12 :18> Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι πρὸς αὐτόόν, οἵτινες λέέγουσιν ἀνάάστασιν µμὴ εἶναι, καὶ
ἐπηρώώτησαν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ <Mar12 :19> Διδάάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡµμῖν ὅτι ἐάάν τινος
ἀδελφὸς ἀποθάάνῃ καὶ καταλίίπῃ γυναῖκα καὶ τέέκνα µμὴ ἀφῇ, ἵνα λάάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν
γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἐξαναστήήσῃ σπέέρµμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. <Mar12 :20> ἑπτὰ ἀδελφοὶ ἦσαν ·∙ καὶ ὁ
πρῶτος ἔλαβεν γυναῖκα, καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ἀφῆκεν σπέέρµμα ·∙ <Mar12 :21> καὶ ὁ δεύύτερος
ἔλαβεν αὐτὴν καὶ ἀπέέθανεν, καὶ οὐδὲ αὐτὸς ἀφῆκεν σπέέρµμα ·∙ καὶ ὁ τρίίτος ὡσαύύτως ·∙ <Mar12 :22>
καὶ ἔλαβον αὐτὴν οἱ ἑπτὰ καὶ οὐκ ἀφῆκαν σπέέρµμα. ἐσχάάτη πάάντων ἀπέέθανεν καὶ ἡ γυνήή.
<Mar12 :23> ἐν τῇ ἀναστάάσει, ὅταν ἀναστῶσιν, τίίνος αὐτῶν ἔσται γυνήή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν
γυναῖκα. <Mar12 :24> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσθε µμὴ εἰδόότες
τὰς γραφὰς µμηδὲ τὴν δύύναµμιν τοῦ Θεοῦ; <Mar12 :25> ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν, οὔτε
γαµμοῦσιν οὔτε γαµμίίζονται, ἀλλ᾿ εἰσὶν ὡς ἄγγελοι ἐν τοῖς οὐρανοῖς. <Mar12 :26> περὶ δὲ τῶν
νεκρῶν, ὅτι ἐγείίρονται, οὐκ ἀνέέγνωτε ἐν τῇ βίίβλῳ Μωϋσέέως ἐπὶ τοῦ βάάτου ὡς εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεὸς
λέέγων ·∙ Ἐγὼ ὁ Θεὸς Ἀβραὰµμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώώβ; <Mar12 :27> οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς
νεκρῶν ἀλλὰ ζώώντων ·∙ ὑµμεῖς οὖν πολὺ πλανᾶσθε.
<Mar12 :28> Καὶ προσελθὼν εἷς τῶν γραµμµματέέων, ἀκούύσας αὐτῶν συνζητούύντων, εἰδὼς ὅτι
καλῶς αὐτοῖς ἀπεκρίίθη, ἐπηρώώτησεν αὐτόόν ·∙ Ποίία ἐστὶν πρώώτη πάάντων ἐντολήή; <Mar12 :29> ὁ δὲ
Ἰησοῦς ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὅτι πρώώτη πάάντων ἐντολήή ·∙ Ἄκουε, Ἰσραήήλ, Κύύριος ὁ Θεὸς ἡµμῶν Κύύριος εἷς
ἐστιν, <Mar12 :30> καὶ ἀγαπήήσεις Κύύριον τὸν Θεόόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς
ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύύος σου ·∙ αὕτη πρώώτη ἐντολήή.
<Mar12 :31> καὶ δευτέέρα ὁµμοίία αὕτη ·∙ Ἀγαπήήσεις τὸν πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν. µμείίζων τούύτων
ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστιν. <Mar12 :32> καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ γραµμµματεύύς ·∙ Καλῶς, διδάάσκαλε, ἐπ᾿
ἀληθείίας εἶπας ὅτι εἷς ἐστιν καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλος πλὴν αὐτοῦ ·∙ <Mar12 :33> καὶ τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν
ἐξ ὅλης τῆς καρδίίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς συνέέσεως καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύύος, καὶ
τὸ ἀγαπᾶν τὸν πλησίίον ὡς ἑαυτὸν πλεῖόόν ἐστιν πάάντων τῶν ὁλοκαυτωµμάάτων καὶ θυσιῶν.
<Mar12 :34> καὶ ὁ Ἰησοῦς, ἰδὼν αὐτὸν ὅτι νουνεχῶς ἀπεκρίίθη, εἶπεν αὐτῷ ·∙ Οὐ µμακρὰν εἶ ἀπὸ τῆς
βασιλείίας τοῦ Θεοῦ. καὶ οὐδεὶς οὐκέέτι ἐτόόλµμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.
<Mar12 :35> Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἔλεγεν διδάάσκων ἐν τῷ ἱερῷ ·∙ Πῶς λέέγουσιν οἱ γραµμµματεῖς
ὅτι ὁ Χριστὸς υἱὸς ἐστιν Δαυίίδ; <Mar12 :36> αὐτὸς γὰρ Δαυὶδ εἶπεν ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ ·∙ Εἶπεν ὁ
Κύύριος τῷ Κυρίίῳ µμου ·∙ Κάάθου ἐκ δεξιῶν µμου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούύς σου ὑποπόόδιον τῶν ποδῶν
σου. <Mar12 :37> αὐτὸς οὖν Δαυὶδ λέέγει αὐτὸν Κύύριον, καὶ πόόθεν υἱόός αὐτοῦ ἐστιν; καὶ ὁ πολὺς
ὄχλος ἤκουεν αὐτοῦ ἡδέέως.
<Mar12 :38> Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐτοῦ ·∙ Βλέέπετε ἀπὸ τῶν γραµμµματέέων τῶν θελόόντων
ἐν στολαῖς περιπατεῖν καὶ ἀσπασµμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς <Mar12 :39> καὶ πρωτοκαθεδρίίας ἐν ταῖς
συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίίας ἐν τοῖς δείίπνοις ·∙ <Mar12 :40> οἱ κατεσθίίοντες τὰς οἰκίίας τῶν
χηρῶν καὶ προφάάσει µμακρὰ προσευχόόµμενοι ·∙ οὗτοι λήήµμψονται περισσόότερον κρίίµμα.
<Mar12 :41> Καὶ καθίίσας ὁ Ἰησοῦς κατέέναντι τοῦ γαζοφυλακίίου ἐθεώώρει πῶς ὁ ὄχλος βάάλλει
χαλκὸν εἰς τὸ γαζοφυλάάκιον. καὶ πολλοὶ πλούύσιοι ἔβαλλον πολλάά ·∙ <Mar12 :42> καὶ ἐλθοῦσα µμίία
χήήρα πτωχὴ ἔβαλεν λεπτὰ δύύο, ὅ ἐστιν κοδράάντης. <Mar12 :43> καὶ προσκαλεσάάµμενος τοὺς
µμαθητὰς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἡ χήήρα αὕτη ἡ πτωχὴ πλεῖον πάάντων ἔβαλεν
τῶν βαλλόόντων εἰς τὸ γαζοφυλάάκιον ·∙ <Mar12 :44> πάάντες γὰρ ἐκ τοῦ περισσεύύοντος αὐτοῖς
ἔβαλον, αὕτη δὲ ἐκ τῆς ὑστερήήσεως αὐτῆς πάάντα ὅσα εἶχεν ἔβαλεν, ὅλον τὸν βίίον αὐτῆς.
<Mar13 : 1> Καὶ ἐκπορευοµμέένου αὐτοῦ ἐκ τοῦ ἱεροῦ, λέέγει αὐτῷ εἷς τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ ·∙
Διδάάσκαλε, ἴδε ποταποὶ λίίθοι καὶ ποταπαὶ οἰκοδοµμαίί. <Mar13 : 2> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν
αὐτῷ ·∙ Βλέέπεις ταύύτας τὰς µμεγάάλας οἰκοδοµμάάς; οὐ µμὴ ἀφεθῇ λίίθος ἐπὶ λίίθῳ, ὃς οὐ µμὴ καταλυθῇ.
<Mar13 : 3> καὶ καθηµμέένου αὐτοῦ εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν κατέέναντι τοῦ ἱεροῦ, ἐπηρώώτων αὐτὸν
κατ᾿ ἰδίίαν Πέέτρος καὶ Ἰάάκωβος καὶ Ἰωάάννης καὶ Ἀνδρέέας ·∙ <Mar13 : 4> Εἰπὲ ἡµμῖν, πόότε ταῦτα
ἔσται, καὶ τίί τὸ σηµμεῖον ὅταν µμέέλλῃ ταῦτα πάάντα συντελεῖσθαι; <Mar13 : 5> ὁ δὲ Ἰησοῦς
ἀποκριθεὶς αὐτοῖς ἤρξατο λέέγειν ·∙ Βλέέπετε µμήή τις ὑµμᾶς πλανήήσῃ ·∙ <Mar13 : 6> πολλοὶ γὰρ
ἐλεύύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί µμου λέέγοντες ὅτι ἐγώώ εἰµμι, καὶ πολλοὺς πλανήήσουσιν. <Mar13 : 7>
ὅταν δὲ ἀκούύσητε πολέέµμους καὶ ἀκοὰς πολέέµμων, µμὴ θροεῖσθε ·∙ δεῖ γὰρ γενέέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω τὸ
τέέλος. <Mar13 : 8> ἐγερθήήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλείία ἐπὶ βασιλείίαν, καὶ ἔσονται
σεισµμοὶ κατὰ τόόπους, καὶ ἔσονται λιµμοίί καὶ ταραχαίί. ἀρχαὶ ὠδίίνων ταῦτα. <Mar13 : 9> Βλέέπετε δὲ
ὑµμεῖς ἑαυτούύς ·∙ παραδώώσουσιν γὰρ ὑµμᾶς εἰς συνέέδρια καὶ εἰς συναγωγὰς ·∙ δαρήήσεσθε καὶ ἐπὶ
ἡγεµμόόνων καὶ βασιλέέων σταθήήσεσθε ἕνεκεν ἐµμοῦ, εἰς µμαρτύύριον αὐτοῖς. <Mar13 :10> καὶ εἰς
πάάντα τὰ ἔθνη δεῖ πρῶτον κηρυχθῆναι τὸ εὐαγγέέλιον. <Mar13 :11> ὅταν δὲ ἄγωσιν ὑµμᾶς
παραδιδόόντες, µμὴ προµμεριµμνᾶτε τίί λαλήήσητε µμηδὲ µμελετᾶτε, ἀλλ᾿ ὃ ἐὰν δοθῇ ὑµμῖν ἐν ἐκείίνῃ τῇ
ὥρᾳ, τοῦτο λαλεῖτε ·∙ οὐ γάάρ ἐστε ὑµμεῖς οἱ λαλοῦντες ἀλλὰ τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον. <Mar13 :12>
παραδώώσει δὲ ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάάνατον καὶ πατὴρ τέέκνον, καὶ ἐπαναστήήσονται τέέκνα ἐπὶ
γονεῖς καὶ θανατώώσουσιν αὐτούύς ·∙ <Mar13 :13> καὶ ἔσεσθε µμισούύµμενοι ὑπὸ πάάντων διὰ τὸ ὄνοµμάά
µμου. ὁ δὲ ὑποµμείίνας εἰς τέέλος, οὗτος σωθήήσεται.
<Mar13 :14> Ὅταν δὲ ἴδητε τὸ βδέέλυγµμα τῆς ἐρηµμώώσεως ἑστὼς ὅπου οὐ δεῖ, (ὁ ἀναγινώώσκων
νοείίτω), τόότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίίᾳ φευγέέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, <Mar13 :15> ὁ δὲ ἐπὶ τοῦ δώώµματος µμὴ
καταβάάτω εἰς τὴν οἰκίίαν µμηδὲ εἰσελθάάτω ἆ ραίί τι ἐκ τῆς οἰκίίας αὐτοῦ, <Mar13 :16> καὶ ὁ εἰς τὸν
ἀγρὸν ὢν µμὴ ἐπιστρεψάάτω εἰς τὰ ὀπίίσω ἆραι τὸ ἱµμάάτιον αὐτοῦ. <Mar13 :17> οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ
ἐχούύσαις καὶ ταῖς θηλαζούύσαις ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις. <Mar13 :18> προσεύύχεσθε δὲ ἵνα µμὴ
γέένηται χειµμῶνος ·∙ <Mar13 :19> ἔσονται γὰρ αἱ ἡµμέέραι ἐκεῖναι θλίίψις, οἵα οὐ γέέγονεν τοιαύύτη ἀπ᾿
ἀρχῆς κτίίσεως, ἧς ἔκτισεν ὁ Θεόός, ἕως τοῦ νῦν καὶ οὐ µμὴ γέένηται. <Mar13 :20> καὶ εἰ µμὴ Κύύριος
ἐκολόόβωσεν τὰς ἡµμέέρας, οὐκ ἂν ἐσώώθη πᾶσα σάάρξ ·∙ ἀλλὰ διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς οὓς ἐξελέέξατο
ἐκολόόβωσεν τὰς ἡµμέέρας. <Mar13 :21> καὶ τόότε ἐάάν τις ὑµμῖν εἴπῃ ·∙ Ἰδούύ, ὧδε ὁ Χριστόός, ἢ Ἰδούύ, ἐκεῖ,
µμὴ πιστεύύετε ·∙ <Mar13 :22> ἐγερθήήσονται γὰρ ψευδόόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώώσουσιν
σηµμεῖα καὶ τέέρατα πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν, εἰ δυνατόόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούύς. <Mar13 :23> ὑµμεῖς δὲ
βλέέπετε ·∙ ἰδούύ, προείίρηκα ὑµμῖν πάάντα. <Mar13 :24> ἀλλ᾿ ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις µμετὰ τὴν θλίίψιν
ἐκείίνην ὁ ἥλιος σκοτισθήήσεται, καὶ ἡ σελήήνη οὐ δώώσει τὸ φέέγγος αὐτῆς, <Mar13 :25> καὶ οἱ
ἀστέέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔσονται ἐκπίίπτοντες, καὶ αἱ δυνάάµμεις αἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς σαλευθήήσονται.
<Mar13 :26> καὶ τόότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου ἐρχόόµμενον ἐν νεφέέλαις µμετὰ δυνάάµμεως
πολλῆς καὶ δόόξης. <Mar13 :27> καὶ τόότε ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέέλους αὐτοῦ καὶ ἐπισυνάάξει τοὺς
ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάάρων ἀνέέµμων ἀπ᾿ ἄκρου γῆς ἕως ἄκρου οὐρανοῦ.
<Mar13 :28> Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς µμάάθετε τὴν παραβολήήν ·∙ ὅταν ἤδη ὁ κλάάδος αὐτῆς ἁπαλὸς γέένηται
καὶ ἐκφύύῃ τὰ φύύλλα, γινώώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέέρος ἐστίίν ·∙ <Mar13 :29> οὕτως καὶ ὑµμεῖς, ὅταν ἴδητε
ταῦτα γινόόµμενα, γινώώσκετε ὅτι ἐγγὺς ἐστιν ἐπὶ θύύραις. <Mar13 :30> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὐ µμὴ
παρέέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη µμέέχρις οὗ πάάντα ταῦτα γέένηται. <Mar13 :31> ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ
παρελεύύσεται, οἱ δὲ λόόγοι µμου οὐ µμὴ παρέέλθωσιν. <Mar13 :32> Περὶ δὲ τῆς ἡµμέέρας ἐκείίνης ἢ τῆς
ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι οἱ ἐν οὐρανῷ οὐδὲ ὁ Υἱόός, εἰ µμὴ ὁ Πατήήρ. <Mar13 :33> βλέέπετε,
ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύύχεσθε ·∙ οὐκ οἴδατε γὰρ πόότε ὁ καιρόός ἐστιν. <Mar13 :34> ὡς ἄνθρωπος
ἀπόόδηµμος ἀφεὶς τὴν οἰκίίαν αὐτοῦ καὶ δοὺς τοῖς δούύλοις αὐτοῦ τὴν ἐξουσίίαν, καὶ ἑκάάστῳ τὸ ἔργον
αὐτοῦ, καὶ τῷ θυρωρῷ ἐνετείίλατο ἵνα γρηγορῇ. <Mar13 :35> γρηγορεῖτε οὖν ·∙ οὐκ οἴδατε γὰρ πόότε
ὁ κύύριος τῆς οἰκίίας ἔρχεται, ὀψέέ ἢ µμεσονύύκτιον ἢ ἀλεκτοροφωνίίας ἢ πρωΐ, <Mar13 :36> µμὴ ἐλθὼν
ἐξαίίφνης εὕρῃ ὑµμᾶς καθεύύδοντας. <Mar13 :37> ἃ δὲ ὑµμῖν λέέγω, πᾶσιν λέέγω, γρηγορεῖτε.
<Mar14 : 1> Ἦν δὲ τὸ Πάάσχα καὶ τὰ Ἄζυµμα µμετὰ δύύο ἡµμέέρας. καὶ ἐζήήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
γραµμµματεῖς πῶς αὐτὸν ἐν δόόλῳ κρατήήσαντες ἀποκτείίνωσιν ·∙ <Mar14 : 2> ἔλεγον γάάρ ·∙ Μὴ ἐν τῇ
ἑορτῇ, µμήήποτε θόόρυβος ἔσται τοῦ λαοῦ.
<Mar14 : 3> Καὶ ὄντος αὐτοῦ ἐν Βηθανίίᾳ ἐν τῇ οἰκίίᾳ Σίίµμωνος τοῦ λεπροῦ, κατακειµμέένου αὐτοῦ
ἦλθεν γυνὴ ἔχουσα ἀλάάβαστρον µμύύρου νάάρδου πιστικῆς πολυτελοῦς, καὶ συντρίίψασα τὸν
ἀλάάβαστρον κατέέχεεν αὐτοῦ τῆς κεφαλῆς. <Mar14 : 4> ἦσαν δέέ τινες ἀγανακτοῦντες πρὸς
ἑαυτούύς καὶ λέέγοντες ·∙ Εἰς τίί ἡ ἀπώώλεια αὕτη τοῦ µμύύρου γέέγονεν; <Mar14 : 5> ἠδύύνατο γὰρ τοῦτο
τὸ µμύύρον πραθῆναι ἐπάάνω τριακοσίίων δηναρίίων καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς ·∙ καὶ ἐνεβριµμῶντο
αὐτῇ. <Mar14 : 6> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἄφετε αὐτήήν ·∙ τίί αὐτῇ κόόπους παρέέχετε; καλὸν ἔργον
εἰργάάσατο ἐν ἐµμοίί. <Mar14 : 7> πάάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε µμεθ᾿ ἑαυτῶν, καὶ ὅταν θέέλητε
δύύνασθε αὐτοὺς εὖ ποιῆσαι, ἐµμὲ δὲ οὐ πάάντοτε ἔχετε. <Mar14 : 8> ὃ ἔσχεν αὕτη ἐποίίησεν ·∙
προέέλαβεν µμυρίίσαι µμου τὸ σῶµμα εἰς τὸν ἐνταφιασµμόόν. <Mar14 : 9> ἀµμὴν δὲ λέέγω ὑµμῖν, ὅπου ἐὰν
κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέέλιον τοῦτο εἰς ὅλον τὸν κόόσµμον, καὶ ὃ ἐποίίησεν αὕτη λαληθήήσεται εἰς
µμνηµμόόσυνον αὐτῆς.
<Mar14 :10> Καὶ Ἰούύδας Ἰσκαριὼθ εἷς τῶν δώώδεκα ἀπῆλθεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς ἵνα παραδῷ
αὐτὸν αὐτοῖς. <Mar14 :11> οἱ δὲ ἀκούύσαντες ἐχάάρησαν καὶ ἐπηγγείίλαντο αὐτῷ ἀργύύριον δοῦναι ·∙
καὶ ἐζήήτει πῶς αὐτὸν εὐκαίίρως παραδῷ.
<Mar14 :12> Καὶ τῇ πρώώτῃ ἡµμέέρᾳ τῶν ἀζύύµμων, ὅτε τὸ πάάσχα ἔθυον, λέέγουσιν αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ
αὐτοῦ ·∙ Ποῦ θέέλεις ἀπελθόόντες ἑτοιµμάάσωµμεν ἵνα φάάγῃς τὸ πάάσχα; <Mar14 :13> καὶ ἀποστέέλλει
δύύο τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ὑπάάγετε εἰς τὴν πόόλιν, καὶ ἀπαντήήσει ὑµμῖν ἄνθρωπος
κεράάµμιον ὕδατος βαστάάζων ·∙ ἀκολουθήήσατε αὐτῷ <Mar14 :14> καὶ ὅπου ἐὰν εἰσέέλθῃ εἴπατε τῷ
οἰκοδεσπόότῃ ὅτι ὁ διδάάσκαλος λέέγει ·∙ Ποῦ ἐστιν τὸ κατάάλυµμάά µμου, ὅπου τὸ πάάσχα µμετὰ τῶν
µμαθητῶν µμου φάάγω; <Mar14 :15> καὶ αὐτὸς ὑµμῖν δείίξει ἀνάάγαιον µμέέγα ἐστρωµμέένον ἕτοιµμον ·∙ ἐκεῖ
ἑτοιµμάάσατε ἡµμῖν. <Mar14 :16> καὶ ἐξῆλθον οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἦλθον εἰς τὴν πόόλιν καὶ εὗρον
καθὼς εἶπεν αὐτοῖς, καὶ ἡτοίίµμασαν τὸ πάάσχα.
<Mar14 :17> Καὶ ὀψίίας γενοµμέένης ἔρχεται µμετὰ τῶν δώώδεκα. <Mar14 :18> καὶ ἀνακειµμέένων αὐτῶν
καὶ ἐσθιόόντων εἶπεν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑµμῶν παραδώώσει µμε, ὁ ἐσθίίων µμετ᾿
ἐµμοῦ. <Mar14 :19> οἱ δὲ ἤρξαντο λυπεῖσθαι καὶ λέέγειν αὐτῷ εἷς καθ᾿ εἷς ·∙ Μήήτι ἐγώώ; καὶ ἄλλος ·∙
Μήήτι ἐγώώ; <Mar14 :20> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Εἷς ἐκ τῶν δώώδεκα, ὁ ἐµμβαπτόόµμενος µμετ᾿
ἐµμοῦ εἰς τὸ τρύύβλιον. <Mar14 :21> ὁ µμὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ὑπάάγει καθὼς γέέγραπται περὶ αὐτοῦ ·∙
οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώώπῳ ἐκείίνῳ δι᾿ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου παραδίίδοται ·∙ καλὸν ἦν αὐτῷ εἰ οὐκ
ἐγενήήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος.
<Mar14 :22> Καὶ ἐσθιόόντων αὐτῶν λαβὼν ὁ Ἰησοῦς ἄρτον εὐλογήήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς
καὶ εἶπεν ·∙ Λάάβετε ·∙ τοῦτόό ἐστιν τὸ σῶµμάά µμου. <Mar14 :23> καὶ λαβὼν τὸ ποτήήριον εὐχαριστήήσας
ἔδωκεν αὐτοῖς, καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάάντες. <Mar14 :24> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τοῦτόό ἐστιν τὸ αἷµμάά µμου
τὸ τῆς καινῆς διαθήήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυννόόµμενον. <Mar14 :25> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὐκέέτι οὐ
µμὴ πίίω ἐκ τοῦ γενήήµματος τῆς ἀµμπέέλου ἕως τῆς ἡµμέέρας ἐκείίνης ὅταν αὐτὸ πίίνω καινὸν ἐν τῇ
βασιλείίᾳ τοῦ Θεοῦ. <Mar14 :26> καὶ ὑµμνήήσαντες ἐξῆλθον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν.
<Mar14 :27> Καὶ λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάάντες σκανδαλισθήήσεσθε, ὅτι γέέγραπται ·∙ Πατάάξω
τὸν ποιµμέένα, καὶ διασκορπισθήήσονται τὰ πρόόβατα. <Mar14 :28> ἀλλὰ µμετὰ τὸ ἐγερθῆναίί µμε
προάάξω ὑµμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίίαν. <Mar14 :29> ὁ δὲ Πέέτρος ἔφη αὐτῷ ·∙ Καὶ εἰ πάάντες
σκανδαλισθήήσονται, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγώώ. <Mar14 :30> καὶ λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω σοι ὅτι σὺ
σήήµμερον ἐν τῇ νυκτὶ ταύύτῃ πρὶν ἢ δὶς ἀλέέκτορα φωνῆσαι τρίίς ἀπαρνήήσῃ µμε. <Mar14 :31> ὁ δὲ ἐκ
περισσοῦ ἔλεγεν µμᾶλλον ·∙ Ἐὰν µμε δέέῃ συναποθανεῖν σοι, οὐ µμήή σε ἀπαρνήήσοµμαι. ὡσαύύτως δὲ καὶ
πάάντες ἔλεγον.
<Mar14 :32> Καὶ ἔρχονται εἰς χωρίίον οὗ τὸ ὄνοµμα Γεθσηµμανείί, καὶ λέέγει τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙
Καθίίσατε ὧδε ἕως προσεύύξωµμαι. <Mar14 :33> καὶ παραλαµμβάάνει τὸν Πέέτρον καὶ Ἰάάκωβον καὶ
Ἰωάάννην µμεθ᾿ ἑαυτοῦ, καὶ ἤρξατο ἐκθαµμβεῖσθαι καὶ ἀδηµμονεῖν, <Mar14 :34> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙
Περίίλυπόός ἐστιν ἡ ψυχήή µμου ἕως θανάάτου ·∙ µμείίνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε. <Mar14 :35> καὶ
προελθὼν µμικρὸν ἔπεσεν ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ προσηύύχετο ἵνα εἰ δυνατόόν ἐστιν παρέέλθῃ ἀπ᾿ αὐτοῦ ἡ
ὥρα, <Mar14 :36> καὶ ἔλεγεν ·∙ Ἀββᾶ ὁ Πατήήρ, πάάντα δυνατάά σοι ·∙ παρέένεγκε τὸ ποτήήριον τοῦτο
ἀπ᾿ ἐµμοῦ ·∙ ἀλλ᾿ οὐ τίί ἐγὼ θέέλω ἀλλὰ τίί σύύ. <Mar14 :37> καὶ ἔρχεται καὶ εὑρίίσκει αὐτοὺς
καθεύύδοντας, καὶ λέέγει τῷ Πέέτρῳ ·∙ Σίίµμων, καθεύύδεις; οὐκ ἴσχυσας µμίίαν ὥραν γρηγορῆσαι;
<Mar14 :38> γρηγορεῖτε καὶ προσεύύχεσθε, ἵνα µμὴ εἰσέέλθητε εἰς πειρασµμόόν ·∙ τὸ µμὲν πνεῦµμα
πρόόθυµμον, ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενήής. <Mar14 :39> καὶ πάάλιν ἀπελθὼν προσηύύξατο τὸν αὐτὸν λόόγον
εἰπώών. <Mar14 :40> καὶ ὑποστρέέψας εὗρεν αὐτοὺς πάάλιν καθεύύδοντας, ἦσαν γὰρ οἱ ὀφθαλµμοὶ
αὐτῶν καταβαρυνόόµμενοι, καὶ οὐκ ᾔδεισαν τίί ἀποκριθῶσιν αὐτῷ. <Mar14 :41> καὶ ἔρχεται τὸ
τρίίτον καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Καθεύύδετε λοιπὸν καὶ ἀναπαύύεσθε ·∙ ἀπέέχει ·∙ ἦλθεν ἡ ὥρα, ἰδοὺ
παραδίίδοται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁµμαρτωλῶν. <Mar14 :42> ἐγείίρεσθε,
ἄγωµμεν ·∙ ἰδοὺ ὁ παραδιδούύς µμε ἤγγικεν.
<Mar14 :43> Καὶ εὐθέέως ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος παραγίίνεται Ἰούύδας εἷς τῶν δώώδεκα, καὶ µμετ᾿ αὐτοῦ
ὄχλος πολὺς µμετὰ µμαχαιρῶν καὶ ξύύλων παρὰ τῶν ἀρχιερέέων καὶ τῶν γραµμµματέέων καὶ τῶν
πρεσβυτέέρων. <Mar14 :44> δεδώώκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύύσσηµμον αὐτοῖς λέέγων ·∙ Ὃν ἂν
φιλήήσω, αὐτόός ἐστιν ·∙ κρατήήσατε αὐτὸν καὶ ἀπαγάάγετε ἀσφαλῶς. <Mar14 :45> καὶ ἐλθὼν εὐθέέως
προσελθὼν αὐτῷ λέέγει ·∙ Ῥαββεὶ ῥαββείί, καὶ κατεφίίλησεν αὐτόόν ·∙ <Mar14 :46> οἱ δὲ ἐπέέβαλον τὰς
χεῖρας αὐτῷ καὶ ἐκράάτησαν αὐτόόν. <Mar14 :47> εἷς δέέ τις τῶν παρεστηκόότων σπασάάµμενος τὴν
µμάάχαιραν ἔπαισεν τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέέως καὶ ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτίίον. <Mar14 :48> καὶ
ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήήλθατε µμετὰ µμαχαιρῶν καὶ ξύύλων συλλαβεῖν
µμε; <Mar14 :49> καθ᾿ ἡµμέέραν ἤµμην πρὸς ὑµμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ διδάάσκων, καὶ οὐκ ἐκρατήήσατέέ µμε ·∙ ἀλλ᾿
ἵνα πληρωθῶσιν αἱ γραφαίί. <Mar14 :50> καὶ ἀφέέντες αὐτὸν πάάντες ἔφυγον. <Mar14 :51> Καὶ εἷς
τις νεανίίσκος ἠκολούύθησεν αὐτῷ περιβεβληµμέένος σινδόόνα ἐπὶ γυµμνοῦ, καὶ κρατοῦσιν αὐτόόν ·∙
<Mar14 :52> ὁ δὲ καταλιπὼν τὴν σινδόόνα γυµμνὸς ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτῶν.
<Mar14 :53> Καὶ ἀπήήγαγον τὸν Ἰησοῦν πρὸς τὸν ἀρχιερέέα, καὶ συνέέρχονται αὐτῷ πάάντες οἱ
ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύύτεροι καὶ οἱ γραµμµματεῖς. <Mar14 :54> καὶ ὁ Πέέτρος ἀπὸ µμακρόόθεν
ἠκολούύθησεν αὐτῷ ἕως ἔσω εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέέως, καὶ ἦν συγκαθήήµμενος µμετὰ τῶν
ὑπηρετῶν καὶ θερµμαινόόµμενος πρὸς τὸ φῶς.
<Mar14 :55> Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ συνέέδριον ἐζήήτουν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ µμαρτυρίίαν εἰς τὸ
θανατῶσαι αὐτόόν, καὶ οὐχ εὕρισκον ·∙ <Mar14 :56> πολλοὶ γὰρ ἐψευδοµμαρτύύρουν κατ᾿ αὐτοῦ, καὶ
ἴσαι αἱ µμαρτυρίίαι οὐκ ἦσαν. <Mar14 :57> καὶ τινες ἀναστάάντες ἐψευδοµμαρτύύρουν κατ᾿ αὐτοῦ
λέέγοντες <Mar14 :58> ὅτι ἡµμεῖς ἠκούύσαµμεν αὐτοῦ λέέγοντος ὅτι ἐγὼ καταλύύσω τὸν ναὸν τοῦτον
τὸν χειροποίίητον καὶ διὰ τριῶν ἡµμερῶν ἄλλον ἀχειροποίίητον οἰκοδοµμήήσω. <Mar14 :59> καὶ οὐδὲ
οὕτως ἴση ἦν ἡ µμαρτυρίία αὐτῶν. <Mar14 :60> καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς µμέέσον ἐπηρώώτησεν τὸν
Ἰησοῦν λέέγων ·∙ Οὐκ ἀποκρίίνῃ οὐδὲν; τίί οὗτοίί σου καταµμαρτυροῦσιν; <Mar14 :61> ὁ δὲ ἐσιώώπα καὶ
οὐδὲν ἀπεκρίίνατο. πάάλιν ὁ ἀρχιερεὺς ἐπηρώώτα αὐτὸν καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ
Εὐλογητοῦ; <Mar14 :62> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἐγὼ εἰµμι, καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου ἐκ
δεξιῶν καθήήµμενον τῆς δυνάάµμεως καὶ ἐρχόόµμενον µμετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. <Mar14 :63> ὁ δὲ
ἀρχιερεὺς διαρρήήξας τοὺς χιτῶνας αὐτοῦ λέέγει ·∙ Τίί ἔτι χρείίαν ἔχοµμεν µμαρτύύρων; <Mar14 :64>
ἠκούύσατε τῆς βλασφηµμίίας ·∙ τίί ὑµμῖν φαίίνεται; οἱ δὲ πάάντες κατέέκριναν αὐτὸν εἶναι ἔνοχον
θανάάτου. <Mar14 :65> καὶ ἤρξαντόό τινες ἐµμπτύύειν αὐτῷ καὶ περικαλύύπτειν τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ
καὶ κολαφίίζειν αὐτὸν καὶ λέέγειν αὐτῷ ·∙ Προφήήτευσον, καὶ οἱ ὑπηρέέται ῥαπίίσµμασιν αὐτὸν
ἔβαλλον.
<Mar14 :66> Καὶ ὄντος τοῦ Πέέτρου ἐν τῇ αὐλῇ κάάτω ἔρχεται µμίία τῶν παιδισκῶν τοῦ ἀρχιερέέως,
<Mar14 :67> καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέέτρον θερµμαινόόµμενον ἐµμβλέέψασα αὐτῷ λέέγει ·∙ Καὶ σὺ µμετὰ τοῦ
Ναζαρηνοῦ Ἰησοῦ ἦσθα. <Mar14 :68> ὁ δὲ ἠρνήήσατο λέέγων ·∙ Οὐκ οἶδα οὐδὲ ἐπίίσταµμαι τίί σὺ λέέγεις.
καὶ ἐξῆλθεν ἔξω εἰς τὸ προαύύλιον, καὶ ἀλέέκτωρ ἐφώώνησεν. <Mar14 :69> καὶ ἡ παιδίίσκη ἰδοῦσα
αὐτὸν πάάλιν ἤρξατο λέέγειν τοῖς παρεστηκόόσιν ὅτι οὗτος ἐξ αὐτῶν ἐστίίν. <Mar14 :70> ὁ δὲ πάάλιν
ἠρνεῖτο. καὶ µμετὰ µμικρὸν πάάλιν οἱ παρεστῶτες ἔλεγον τῷ Πέέτρῳ ·∙ Ἀληθῶς ἐξ αὐτῶν εἶ ·∙ καὶ γὰρ
Γαλιλαῖος εἶ. <Mar14 :71> ὁ δὲ ἤρξατο ἀναθεµματίίζειν καὶ ὀµμνύύναι ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον
τοῦτον ὃν λέέγετε. <Mar14 :72> καὶ ἐκ δευτέέρου ἀλέέκτωρ ἐφώώνησεν. καὶ ἀνεµμνήήσθη ὁ Πέέτρος τὸ
ῥῆµμα ὡς εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι πρὶν ἀλέέκτορα φωνῆσαι δὶς ἀπαρνήήσῃ µμε τρίίς ·∙ καὶ ἐπιβαλὼν
ἔκλαιεν.
<Mar15 : 1> Καὶ εὐθέέως ἐπὶ τὸ πρωΐ συµμβούύλιον ποιήήσαντες οἱ ἀρχιερεῖς µμετὰ τῶν πρεσβυτέέρων
καὶ γραµμµματέέων καὶ ὅλον τὸ συνέέδριον, δήήσαντες τὸν Ἰησοῦν ἀπήήνεγκαν καὶ παρέέδωκαν τῷ
Πειλάάτῳ. <Mar15 : 2> καὶ ἐπηρώώτησεν αὐτὸν ὁ Πειλᾶτος ·∙ Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων; ὁ δὲ
ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Σὺ λέέγεις. <Mar15 : 3> καὶ κατηγόόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλάά.
<Mar15 : 4> ὁ δὲ Πειλᾶτος πάάλιν ἐπηρώώτησεν αὐτὸν λέέγων ·∙ Οὐκ ἀποκρίίνῃ οὐδέέν; ἴδε πόόσα σου
καταµμαρτυροῦσιν. <Mar15 : 5> ὁ δὲ Ἰησοῦς οὐκέέτι οὐδὲν ἀπεκρίίθη, ὥστε θαυµμάάζειν τὸν Πειλᾶτον.
<Mar15 : 6> Κατὰ δὲ ἑορτὴν ἀπέέλυεν αὐτοῖς ἕνα δέέσµμιον ὅνπερ ᾐτοῦντο. <Mar15 : 7> ἦν δὲ ὁ
λεγόόµμενος Βαραββᾶς µμετὰ τῶν συνστασιαστῶν δεδεµμέένος, οἵτινες ἐν τῇ στάάσει φόόνον
πεποιήήκεισαν. <Mar15 : 8> καὶ ἀναβοησὰς ὁ ὄχλος ἤρξατο αἰτεῖσθαι καθὼς ἀεὶ ἐποίίει αὐτοῖς.
<Mar15 : 9> ὁ δὲ Πειλᾶτος ἀπεκρίίθη αὐτοῖς λέέγων ·∙ Θέέλετε ἀπολύύσω ὑµμῖν τὸν βασιλέέα τῶν
Ἰουδαίίων; <Mar15 :10> ἐγίίνωσκεν γὰρ ὅτι διὰ φθόόνον παραδεδώώκεισαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς.
<Mar15 :11> οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἀνέέσεισαν τὸν ὄχλον ἵνα µμᾶλλον τὸν Βαραββᾶν ἀπολύύσῃ αὐτοῖς.
<Mar15 :12> ὁ δὲ Πειλᾶτος ἀποκριθεὶς πάάλιν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί οὖν θέέλετε ποιήήσω ὃν λέέγετε τὸν
βασιλέέα τῶν Ἰουδαίίων; <Mar15 :13> οἱ δὲ πάάλιν ἔκραξαν ·∙ Σταύύρωσον αὐτόόν. <Mar15 :14> ὁ δὲ
Πειλᾶτος ἔλεγεν αὐτοῖς ·∙ Τίί γὰρ κακὸν ἐποίίησεν; οἱ δὲ περισσῶς ἔκραξαν ·∙ Σταύύρωσον αὐτόόν.
<Mar15 :15> ὁ δὲ Πειλᾶτος βουλόόµμενος τῷ ὄχλῳ τὸ ἱκανὸν ποιῆσαι ἀπέέλυσεν αὐτοῖς τὸν
Βαραββᾶν, καὶ παρέέδωκεν τὸν Ἰησοῦν φραγελλώώσας ἵνα σταυρωθῇ.
<Mar15 :16> Οἱ δὲ στρατιῶται ἀπήήγαγον αὐτὸν ἔσω τῆς αὐλῆς, ὅ ἐστιν πραιτώώριον, καὶ
συγκαλοῦσιν ὅλην τὴν σπεῖραν. <Mar15 :17> καὶ ἐνδύύουσιν αὐτὸν πορφύύραν καὶ περιτιθέέασιν
αὐτῷ πλέέξαντες ἀκάάνθινον στέέφανον ·∙ <Mar15 :18> καὶ ἤρξαντο ἀσπάάζεσθαι αὐτόόν ·∙ Χαῖρε, ὁ
βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων ·∙ <Mar15 :19> καὶ ἔτυπτον αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν καλάάµμῳ καὶ ἐνέέπτυον
αὐτῷ, καὶ τιθέέντες τὰ γόόνατα προσεκύύνουν αὐτῷ. <Mar15 :20> καὶ ὅτε ἐνέέπαιξαν αὐτῷ, ἐξέέδυσαν
αὐτὸν τὴν πορφύύραν καὶ ἐνέέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱµμάάτια τὰ ἴδια. Καὶ ἐξάάγουσιν αὐτὸν ἵνα
σταυρώώσουσιν αὐτόόν. <Mar15 :21> καὶ ἀγγαρεύύουσιν παράάγοντάά τινα Σίίµμωνα Κυρηναῖον,
ἐρχόόµμενον ἀπ᾿ ἀγροῦ, τὸν πατέέρα Ἀλεξάάνδρου καὶ Ῥούύφου, ἵνα ἄρῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ.
<Mar15 :22> Καὶ φέέρουσιν αὐτὸν ἐπὶ Γολγοθᾶ τόόπον, ὅ ἐστιν µμεθερµμηνευόόµμενον Κρανίίου Τόόπος.
<Mar15 :23> καὶ ἐδίίδουν αὐτῷ πιεῖν ἐσµμυρνισµμέένον οἶνον ·∙ ὁ δὲ οὐκ ἔλαβεν. <Mar15 :24> καὶ
σταυρώώσαντες αὐτὸν διαµμερίίζονται τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ, βάάλλοντες κλῆρον ἐπ᾿ αὐτὰ τίίς τίί ἄρῃ.
<Mar15 :25> ἦν δὲ ὥρα τρίίτη καὶ ἐσταύύρωσαν αὐτόόν. <Mar15 :26> καὶ ἦν ἡ ἐπιγραφὴ τῆς αἰτίίας
αὐτοῦ ἐπιγεγραµμµμέένη ·∙ Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων. <Mar15 :27> Καὶ σὺν αὐτῷ σταυροῦσιν δύύο
λῃστάάς, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ εὐωνύύµμων αὐτοῦ. <Mar15 :28> [καὶ ἐπληρώώθη ἡ γραφὴ ἡ
λέέγουσα ·∙ Καὶ µμετὰ ἀνόόµμων ἐλογίίσθη].
<Mar15 :29> Καὶ οἱ παραπορευόόµμενοι ἐβλασφήήµμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν καὶ
λέέγοντες ·∙ Οὐᾶ ὁ καταλύύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡµμέέραις οἰκοδοµμῶν, <Mar15 :30> σῶσον
σεαυτὸν καὶ κατάάβα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. <Mar15 :31> ὁµμοίίως καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐµμπαίίζοντες πρὸς
ἀλλήήλους µμετὰ τῶν γραµμµματέέων ἔλεγον ·∙ Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύύναται σῶσαι ·∙ <Mar15 :32>
ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήήλ, καταβάάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωµμεν καὶ πιστεύύσωµμεν.
καὶ οἱ συνεσταυρωµμέένοι αὐτῷ ὠνείίδιζον αὐτόόν.
<Mar15 :33> Γενοµμέένης δὲ ὥρας ἕκτης σκόότος ἐγέένετο ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάάτης.
<Mar15 :34> καὶ τῇ ὥρᾳ τῇ ἐνάάτῃ ἐβόόησεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ µμεγάάλῃ λέέγων ·∙ Ἑλωΐ Ἑλωΐ λαµμὰ
σαβαχθανείί; ὅ ἐστιν µμεθερµμηνευόόµμενον ·∙ Ὁ Θεὸς µμου ὁ Θεὸς µμου, εἰς τίί µμε ἐγκατέέλιπέές;
<Mar15 :35> καίί τινες τῶν παρεστηκόότων ἀκούύσαντες ἔλεγον ·∙ Ἰδούύ, Ἡλίίαν φωνεῖ. <Mar15 :36>
δραµμὼν δὲ εἷς καὶ γεµμίίσας σπόόγγον ὄξους περιθείίς τε καλάάµμῳ ἐπόότιζεν αὐτὸν, λέέγων ·∙ Ἄφετε
ἴδωµμεν εἰ ἔρχεται Ἡλίίας καθελεῖν αὐτόόν.
<Mar15 :37> Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀφεὶς φωνὴν µμεγάάλην ἐξέέπνευσεν. <Mar15 :38> καὶ τὸ καταπέέτασµμα τοῦ
ναοῦ ἐσχίίσθη εἰς δύύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάάτω. <Mar15 :39> ἰδὼν δὲ ὁ κεντυρίίων ὁ παρεστηκὼς ἐξ
ἐναντίίας αὐτοῦ ὅτι οὕτως κράάξας ἐξέέπνευσεν, εἶπεν ·∙ Ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος Υἱὸς ἦν Θεοῦ.
<Mar15 :40> Ἦσαν δὲ καὶ γυναῖκες ἀπὸ µμακρόόθεν θεωροῦσαι, ἐν αἷς ἦν καὶ Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ
καὶ Μαρίία ἡ τοῦ Ἰακώώβου τοῦ µμικροῦ καὶ Ἰωσῆ µμήήτηρ καὶ Σαλώώµμη, <Mar15 :41> αἳ ὅτε ἦν ἐν τῇ
Γαλιλαίίᾳ ἠκολούύθουν αὐτῷ καὶ διηκόόνουν αὐτῷ, καὶ ἄλλαι πολλαὶ αἱ συναναβᾶσαι αὐτῷ εἰς
Ἱεροσόόλυµμα.
<Mar15 :42> Καὶ ἤδη ὀψίίας γενοµμέένης, ἐπεὶ ἦν παρασκευήή, ὅ ἐστιν προσάάββατον, <Mar15 :43>
ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἁριµμαθαίίας, εὐσχήήµμων βουλευτήής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόόµμενος τὴν
βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ, τολµμήήσας εἰσῆλθεν πρὸς Πειλᾶτον καὶ ᾐτήήσατο τὸ σῶµμα τοῦ Ἰησοῦ.
<Mar15 :44> ὁ δὲ Πειλᾶτος ἐθαύύµμασεν εἰ ἤδη τέέθνηκεν, καὶ προσκαλεσάάµμενος τὸν κεντυρίίωνα
ἐπηρώώτησεν αὐτὸν εἰ πάάλαι ἀπέέθανεν ·∙ <Mar15 :45> καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίίωνος ἐδωρήήσατο
τὸ σῶµμα τῷ Ἰωσήήφ. <Mar15 :46> καὶ ἀγοράάσας σινδόόνα, καθελὼν αὐτὸν ἐνείίλησεν τῇ σινδόόνι καὶ
κατέέθηκεν αὐτὸν ἐν µμνηµμείίῳ ὃ ἦν λελατοµμηµμέένον ἐκ πέέτρας, καὶ προσεκύύλισεν λίίθον ἐπὶ τὴν
θύύραν τοῦ µμνηµμείίου. <Mar15 :47> ἡ δὲ Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρίία ἡ Ἰωσῆ ἐθεώώρουν ποῦ
τέέθειται.
<Mar16 : 1> Καὶ διαγενοµμέένου τοῦ σαββάάτου Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρίία ἡ τοῦ Ἰακώώβου καὶ
Σαλώώµμη ἠγόόρασαν ἀρώώµματα, ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείίψωσιν αὐτόόν. <Mar16 : 2> Καὶ λίίαν πρωΐ τῆς µμιᾶς
σαββάάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ µμνηµμεῖον, ἀνατείίλαντος τοῦ ἡλίίου. <Mar16 : 3> καὶ ἔλεγον πρὸς
ἑαυτάάς ·∙ Τίίς ἀποκυλίίσει ἡµμῖν τὸν λίίθον ἐκ τῆς θύύρας τοῦ µμνηµμείίου; <Mar16 : 4> καὶ ἀναβλέέψασαι
θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύύλισται ὁ λίίθος ·∙ ἦν γὰρ µμέέγας σφόόδρα. <Mar16 : 5> καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ
µμνηµμεῖον ἴδον νεανίίσκον καθήήµμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς περιβεβληµμέένον στολὴν λευκήήν, καὶ
ἐξεθαµμβήήθησαν. <Mar16 : 6> ὁ δὲ λέέγει αὐταῖς ·∙ Μὴ ἐκθαµμβεῖσθε ·∙ Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν
τὸν ἐσταυρωµμέένον ·∙ ἠγέέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε ·∙ ἴδε ὁ τόόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόόν. <Mar16 : 7> ἀλλὰ
ὑπάάγετε εἴπατε τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέέτρῳ ὅτι προάάγει ὑµμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίίαν ·∙ ἐκεῖ
αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑµμῖν. <Mar16 : 8> καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ µμνηµμείίου. εἶχεν δὲ
αὐτὰς τρόόµμος καὶ ἔκστασις ·∙ καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον ·∙ ἐφοβοῦντο γάάρ.
<Mar16 : 9> Ἀναστὰς δὲ πρωΐ πρώώτῃ σαββάάτου ἐφάάνη πρῶτον Μαρίίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ, ἀφ᾿ ἧς
ἐκβεβλήήκει ἑπτὰ δαιµμόόνια. <Mar16 :10> ἐκείίνη πορευθεῖσα ἀπήήγγειλεν τοῖς µμετ᾿ αὐτοῦ
γενοµμέένοις, πενθοῦσιν καὶ κλαίίουσιν. <Mar16 :11> κἀκεῖνοι ἀκούύσαντες ὅτι ζῇ καὶ ἐθεάάθη ὑπ᾿
αὐτῆς ἠπίίστησαν. <Mar16 :12> µμετὰ δὲ ταῦτα δυσὶν ἐξ αὐτῶν περιπατοῦσιν ἐφανερώώθη ἐν ἑτέέρᾳ
µμορφῇ, πορευοµμέένοις εἰς ἀγρόόν. <Mar16 :13> κἀκεῖνοι ἀπελθόόντες ἀπήήγγειλαν τοῖς λοιποῖς ·∙ οὐδὲ
ἐκείίνοις ἐπίίστευσαν. <Mar16 :14> Ὕστερον ἀνακειµμέένοις αὐτοῖς τοῖς ἕνδεκα ἐφανερώώθη, καὶ
ὠνείίδισεν τὴν ἀπιστίίαν αὐτῶν καὶ σκληροκαρδίίαν, ὅτι τοῖς θεασαµμέένοις αὐτὸν ἐγηγερµμέένον οὐκ
ἐπίίστευσαν. <Mar16 :15> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πορευθέέντες εἰς τὸν κόόσµμον ἅπαντα κηρύύξατε τὸ
εὐαγγέέλιον πάάσῃ τῇ κτίίσει. <Mar16 :16> ὁ πιστεύύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήήσας
κατακριθήήσεται. <Mar16 :17> σηµμεῖα δὲ τοῖς πιστεύύσασιν ταῦτα παρακολουθήήσει ·∙ ἐν τῷ ὀνόόµματίί
µμου δαιµμόόνια ἐκβαλοῦσιν, γλώώσσαις λαλήήσουσιν καιναῖς, <Mar16 :18> ὄφεις ἀροῦσιν, κἂν
θανάάσιµμόόν τι πίίωσιν οὐ µμὴ αὐτοὺς βλάάψῃ, ἐπὶ ἀρρώώστους χεῖρας ἐπιθήήσουσιν καὶ καλῶς ἕξουσιν.
<Mar16 :19> Ὁ µμὲν οὖν Κύύριος µμετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀνελήήµμφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάάθισεν
ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ. <Mar16 :20> ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόόντες ἐκήήρυξαν πανταχοῦ, τοῦ Κυρίίου
συνεργοῦντος καὶ τὸν λόόγον βεβαιοῦντος διὰ τῶν ἐπακολουθούύντων σηµμείίων.

Εὐαγγέέλιον κατὰ Λουκᾶν.

<Luc 1 : 1> Ἐπειδήήπερ πολλοὶ ἐπεχείίρησαν ἀνατάάξασθαι διήήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορηµμέένων
ἐν ἡµμῖν πραγµμάάτων, <Luc 1 : 2> καθὼς παρέέδοσαν ἡµμῖν οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόόπται καὶ ὑπηρέέται
γενόόµμενοι τοῦ λόόγου, <Luc 1 : 3> ἔδοξε κἀµμοὶ παρηκολουθηκόότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς καθεξῆς
σοι γράάψαι, κράάτιστε Θεόόφιλε, <Luc 1 : 4> ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήήθης λόόγων τὴν ἀσφάάλειαν.
<Luc 1 : 5> Ἐγέένετο ἐν ταῖς ἡµμέέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέέως τῆς Ἰουδαίίας ἱερεύύς τις ὀνόόµματι
Ζαχαρίίας ἐξ ἐφηµμερίίας Ἀβιάά ·∙ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέέρων Ἀαρώών, καὶ τὸ ὄνοµμα αὐτῆς
Ἐλισάάβετ. <Luc 1 : 6> ἦσαν δὲ δίίκαιοι ἀµμφόότεροι ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόόµμενοι ἐν πάάσαις ταῖς
ἐντολαῖς καὶ δικαιώώµμασιν τοῦ Κυρίίου ἄµμεµμπτοι. <Luc 1 : 7> καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέέκνον, καθόότι ἡ
Ἐλισάάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀµμφόότεροι προβεβηκόότες ἐν ταῖς ἡµμέέραις αὐτῶν ἦσαν. <Luc 1 : 8>
ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάάξει τῆς ἐφηµμερίίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, <Luc 1 : 9>
κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείίας ἔλαχεν τοῦ θυµμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίίου, <Luc 1 :10>
καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόόµμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυµμιάάµματος. <Luc 1 :11> ὤφθη δὲ
αὐτῷ ἄγγελος Κυρίίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίίου τοῦ θυµμιάάµματος. <Luc 1 :12> καὶ
ἐταράάχθη Ζαχαρίίας ἰδώών, καὶ φόόβος ἐπέέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόόν. <Luc 1 :13> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ
ἄγγελος ·∙ Μὴ φοβοῦ, Ζαχαρίία, διόότι εἰσηκούύσθη ἡ δέέησίίς σου, καὶ ἡ γυνήή σου Ἐλισάάβετ γεννήήσει
υἱόόν σοι, καὶ καλέέσεις τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ Ἰωάάννην. <Luc 1 :14> καὶ ἔσται χαράά σοι καὶ ἀγαλλίίασις,
καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γενέέσει αὐτοῦ χαρήήσονται. <Luc 1 :15> ἔσται γὰρ µμέέγας ἐνώώπιον Κυρίίου, καὶ
οἶνον καὶ σίίκερα οὐ µμὴ πίίῃ, καὶ Πνεύύµματος Ἁγίίου πλησθήήσεται ἔτι ἐκ κοιλίίας µμητρὸς αὐτοῦ,
<Luc 1 :16> καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέέψει ἐπὶ Κύύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν. <Luc 1 :17> καὶ
αὐτὸς προελεύύσεται ἐνώώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύύµματι καὶ δυνάάµμει Ἡλίίου, ἐπιστρέέψαι καρδίίας
πατέέρων ἐπὶ τέέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήήσει δικαίίων, ἑτοιµμάάσαι Κυρίίῳ λαὸν κατεσκευασµμέένον.
<Luc 1 :18> καὶ εἶπεν Ζαχαρίίας πρὸς τὸν ἄγγελον ·∙ Κατὰ τίί γνώώσοµμαι τοῦτο; ἐγὼ γάάρ εἰµμι
πρεσβύύτης καὶ ἡ γυνήή µμου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡµμέέραις αὐτῆς. <Luc 1 :19> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ
ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἐγὼ εἰµμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάάλην
λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίίσασθαίί σοι ταῦτα ·∙ <Luc 1 :20> καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ µμὴ
δυνάάµμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡµμέέρας γέένηται ταῦτα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίίστευσας τοῖς λόόγοις µμου,
οἵτινες πληρωθήήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν. <Luc 1 :21> καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίίαν,
καὶ ἐθαύύµμαζον ἐν τῷ χρονίίζειν αὐτόόν ἐν τῷ ναῷ. <Luc 1 :22> ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἐδύύνατο λαλῆσαι
αὐτοῖς, καὶ ἐπέέγνωσαν ὅτι ὀπτασίίαν ἑώώρακεν ἐν τῷ ναῷ ·∙ καὶ αὐτὸς ἦν διανεύύων αὐτοῖς, καὶ
διέέµμενεν κωφόός. <Luc 1 :23> καὶ ἐγέένετο ὡς ἐπλήήσθησαν αἱ ἡµμέέραι τῆς λειτουργίίας αὐτοῦ,
ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
<Luc 1 :24> Μετὰ δὲ ταύύτας τὰς ἡµμέέρας συνέέλαβεν Ἐλισάάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέέκρυβεν
ἑαυτὴν µμῆνας πέέντε, λέέγουσα <Luc 1 :25> ὅτι οὕτως µμοι πεποίίηκεν ὁ Κύύριος ἐν ἡµμέέραις αἷς
ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδόός µμου ἐν άάνθρώώποις.
<Luc 1 :26> Ἐν δὲ τῷ µμηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόόλιν τῆς
Γαλιλαίίας ᾗ ὄνοµμα Ναζαρέέθ, <Luc 1 :27> πρὸς παρθέένον ἐµμνηστευµμέένην ἀνδρὶ ᾧ ὄνοµμα Ἰωσήήφ,
ἐξ οἴκου Δαυίίδ, καὶ τὸ ὄνοµμα τῆς παρθέένου Μαριάάµμ. <Luc 1 :28> καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς
αὐτὴν εἶπεν ·∙ Χαῖρε κεχαριτωµμέένη, ὁ Κύύριος µμετὰ σοῦ, εὐλογηµμέένη σὺ ἐν γυναιξίίν. <Luc 1 :29> ἡ
δὲ ἰδοῦσα διεταράάχθη ἐπὶ τῷ λόόγῳ αὐτοῦ, καὶ διελογίίζετο ποταπὸς εἴη ὁ ἀσπασµμὸς οὗτος.
<Luc 1 :30> καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος αὐτῇ ·∙ Μὴ φοβοῦ, Μαριάάµμ, εὗρες γὰρ χάάριν παρὰ τῷ Θεῷ.
<Luc 1 :31> καὶ ἰδοὺ συλλήήµμψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέέξῃ υἱόόν, καὶ καλέέσεις τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
<Luc 1 :32> οὗτος ἔσται µμέέγας καὶ Υἱὸς Ὑψίίστου κληθήήσεται, καὶ δώώσει αὐτῷ Κύύριος ὁ Θεὸς τὸν
θρόόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, <Luc 1 :33> καὶ βασιλεύύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας,
καὶ τῆς βασιλείίας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέέλος. <Luc 1 :34> εἶπεν δὲ Μαριὰµμ πρὸς τὸν ἄγγελον ·∙ Πῶς
ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώώσκω; <Luc 1 :35> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ ·∙ Πνεῦµμα
Ἅγιον ἐπελεύύσεται ἐπὶ σέέ, καὶ δύύναµμις Ὑψιστου ἐπισκιάάσει σοι ·∙ διὸ καὶ τὸ γεννώώµμενον ἅγιον
κληθήήσεται Υἱὸς Θεοῦ. <Luc 1 :36> καὶ ἰδοὺ Ἐλισάάβετ ἡ συγγενήής σου καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν
ἐν γήήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος µμὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουµμέένῃ στείίρᾳ ·∙ <Luc 1 :37> ὅτι οὐκ
ἀδυνατήήσει παρὰ τοῦ Θεοῦ πᾶν ῥῆµμα. <Luc 1 :38> εἶπεν δὲ Μαριάάµμ ·∙ Ἰδοὺ ἡ δούύλη Κυρίίου ·∙ γέένοιτόό
µμοι κατὰ τὸ ῥῆµμάά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.
<Luc 1 :39> Ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰµμ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ταύύταις ἐπορεύύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν µμετὰ σπουδῆς
εἰς πόόλιν Ἰούύδα, <Luc 1 :40> καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίίου καὶ ἠσπάάσατο τὴν Ἐλισάάβετ.
<Luc 1 :41> καὶ ἐγέένετο ὡς ἤκουσεν ἡ ᾿Ελισάάβετ τὸν ἀσπασµμὸν τῆς Μαρίίας, ἐσκίίρτησεν τὸ βρέέφος
ἐν τῇ κοιλίίᾳ αὐτῆς ·∙ καὶ ἐπλήήσθη Πνεύύµματος Ἁγίίου ἡ Ἐλισάάβετ, <Luc 1 :42> καὶ ἀνεφώώνησεν
φωνῇ µμεγάάλῃ καὶ εἶπεν ·∙ Εὐλογηµμέένη σὺ ἐν γυναιξίίν, καὶ εὐλογηµμέένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίίας σου.
<Luc 1 :43> καὶ πόόθεν µμοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ µμήήτηρ τοῦ Κυρίίου µμου πρὸς µμέέ; <Luc 1 :44> ἰδοὺ γὰρ ὡς
ἐγέένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασµμοῦ σου εἰς τὰ ὦτάά µμου, ἐσκίίρτησεν τὸ βρέέφος ἐν ἀγαλλιάάσει ἐν τῇ
κοιλίίᾳ µμου. <Luc 1 :45> καὶ µμακαρίία ἡ πιστεύύσασα ὅτι ἔσται τελείίωσις τοῖς λελαληµμέένοις αὐτῇ
παρὰ Κυρίίου.
<Luc 1 :46> Καὶ εἶπεν Μαριάάµμ ·∙ Μεγαλύύνει ἡ ψυχήή µμου τὸν Κύύριον, <Luc 1 :47> καὶ ἠγαλλίίασεν τὸ
πνεῦµμάά µμου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρίί µμου, <Luc 1 :48> ὅτι ἐπέέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείίνωσιν τῆς δούύλης
αὐτοῦ ·∙ ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν µμακαριοῦσίίν µμε πᾶσαι αἱ γενεαίί, <Luc 1 :49> ὅτι ἐποίίησέέν µμοι
µμεγάάλα ὁ Δυνατόός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ ·∙ <Luc 1 :50> καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν
τοῖς φοβουµμέένοις αὐτόόν. <Luc 1 :51> ἐποίίησεν κράάτος ἐν βραχίίονι αὐτοῦ, διεσκόόρπισεν
ὑπερηφάάνους διανοίίᾳ καρδίίας αὐτῶν ·∙ <Luc 1 :52> καθεῖλεν δυνάάστας ἀπὸ θρόόνων καὶ ὕψωσεν
ταπεινούύς, <Luc 1 :53> πεινῶντας ἐνέέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέέστειλεν κενούύς.
<Luc 1 :54> ἀντελάάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, µμνησθῆναι ἐλέέους <Luc 1 :55> (καθὼς ἐλάάλησεν
πρὸς τοὺς πατέέρας ἡµμῶν) τῷ Ἀβραὰµμ καὶ τῷ σπέέρµματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα. <Luc 1 :56> Ἔµμεινεν
δὲ Μαριὰµμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ µμῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
<Luc 1 :57> Τῇ δὲ Ἐλισάάβετ ἐπλήήσθη ὁ χρόόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήήν, καὶ ἐγέέννησεν υἱόόν. <Luc 1 :58>
καὶ ἤκουσαν οἱ περίίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐµμεγάάλυνεν Κύύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ µμετ᾿
αὐτῆς, καὶ συνέέχαιρον αὐτῇ. <Luc 1 :59> καὶ ἐγέένετο ἐν τῇ ὀγδόόῃ ἡµμέέρᾳ ἦλθον περιτεµμεῖν τὸ
παιδίίον, καὶ ἐκάάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόόµματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίίαν. <Luc 1 :60> καὶ
ἀποκριθεῖσα ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ εἶπεν ·∙ Οὐχίί, ἀλλὰ κληθήήσεται Ἰωάάννης. <Luc 1 :61> καὶ εἶπον πρὸς
αὐτὴν ὅτι οὐδείίς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείίᾳ σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόόµματι τούύτῳ. <Luc 1 :62> ἐνέένευον δὲ
τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τίί ἂν θέέλοι καλεῖσθαι αὐτόόν. <Luc 1 :63> καὶ αἰτήήσας πινακίίδιον ἔγραψεν
λέέγων ·∙ Ἰωάάννης ἐστὶν τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ. καὶ ἐθαύύµμασαν πάάντες. <Luc 1 :64> ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόόµμα
αὐτοῦ παραχρῆµμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάάλει εὐλογῶν τὸν Θεόόν. <Luc 1 :65> καὶ ἐγέένετο ἐπὶ
πάάντας φόόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούύς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίίας διελαλεῖτο πάάντα τὰ
ῥήήµματα ταῦτα, <Luc 1 :66> καὶ ἔθεντο πάάντες οἱ ἀκούύσαντες ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτῶν, λέέγοντες ·∙ Τίί
ἄρα τὸ παιδίίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ Κυρίίου ἦν µμετ᾿ αὐτοῦ.
<Luc 1 :67> Καὶ Ζαχαρίίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήήσθη Πνεύύµματος Ἁγίίου καὶ ἐπροφήήτευσεν λέέγων ·∙
<Luc 1 :68> Εὐλογητὸς Κύύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήήλ, ὅτι ἐπεσκέέψατο καὶ ἐποίίησεν λύύτρωσιν τῷ λαῷ
αὐτοῦ, <Luc 1 :69> καὶ ἤγειρεν κέέρας σωτηρίίας ἡµμῖν ἐν τῷ οἴκῳ Δαυὶδ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ,
<Luc 1 :70> καθὼς ἐλάάλησεν διὰ στόόµματος τῶν ἁγίίων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ,
<Luc 1 :71> σωτηρίίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡµμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάάντων τῶν µμισούύντων ἡµμᾶς, <Luc 1 :72>
ποιῆσαι ἔλεος µμετὰ τῶν πατέέρων ἡµμῶν καὶ µμνησθῆναι διαθήήκης ἁγίίας αὐτοῦ, <Luc 1 :73> ὅρκον
ὃν ὤµμοσεν πρὸς Ἀβραὰµμ τὸν πατέέρα ἡµμῶν, τοῦ δοῦναι ἡµμῖν <Luc 1 :74> ἀφόόβως ἐκ χειρὸς τῶν
ἐχθρῶν ἡµμῶν ῥυσθέέντας λατρεύύειν αὐτῷ <Luc 1 :75> ἐν ὁσιόότητι καὶ δικαιοσύύνῃ ἐνώώπιον αὐτοῦ
πάάσας τὰς ἡµμέέρας ἡµμῶν. <Luc 1 :76> καὶ σύύ παιδίίον προφήήτης Ὑψίίστου κληθήήσῃ ·∙ προπορεύύσῃ
γὰρ πρὸ προσώώπου Κυρίίου ἑτοιµμάάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ, <Luc 1 :77> τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίίας τῷ
λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέέσει ἁµμαρτιῶν αὐτῶν <Luc 1 :78> διὰ σπλάάγχνα ἐλέέους Θεοῦ ἡµμῶν, ἐν οἷς
ἐπεσκέέψατο ἡµμᾶς Ἀνατολὴ ἐξ ὕψους <Luc 1 :79> ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκόότει καὶ σκιᾷ θανάάτου
καθηµμέένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόόδας ἡµμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήήνης.
<Luc 1 :80> Τὸ δὲ παιδίίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύύµματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήήµμοις ἕως ἡµμέέρας
ἀναδείίξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήήλ.
<Luc 2 : 1> Ἐγέένετο δὲ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ἐκείίναις ἐξῆλθεν δόόγµμα παρὰ Καίίσαρος Αὐγούύστου
ἀπογράάφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουµμέένην. <Luc 2 : 2> (αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώώτη ἐγέένετο
ἡγεµμονεύύοντος τῆς Συρίίας Κυρηνίίου.) <Luc 2 : 3> καὶ ἐπορεύύοντο πάάντες ἀπογράάφεσθαι, ἕκαστος
εἰς τὴν ἰδίίαν πόόλιν. <Luc 2 : 4> ἀνέέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας ἐκ πόόλεως Ναζαρὲθ εἰς τὴν
Ἰουδαίίαν εἰς πόόλιν Δαυὶδ ἥτις καλεῖται Βηθλεέέµμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυίίδ,
<Luc 2 : 5> ἀπογράάψασθαι σὺν Μαριὰµμ τῇ ἐµμνηστευµμέένῃ αὐτῷ γυναικίί, οὔσῃ ἐγκύύῳ. <Luc 2 : 6>
Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήήσθησαν αἱ ἡµμέέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήήν, <Luc 2 : 7> καὶ ἔτεκεν
τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτόότοκον, καὶ ἐσπαργάάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάάτνῃ,
διόότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόόπος ἐν τῷ καταλύύµματι.
<Luc 2 : 8> Καὶ ποιµμέένες ἦσαν ἐν τῇ χώώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάάσσοντες φυλακὰς τῆς
νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίίµμνην αὐτῶν. <Luc 2 : 9> καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίίου ἐπέέστη αὐτοῖς καὶ δόόξα
Κυρίίου περιέέλαµμψεν αὐτούύς, καὶ ἐφοβήήθησαν φόόβον µμέέγαν. <Luc 2 :10> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ
ἄγγελος ·∙ Μὴ φοβεῖσθε, ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίίζοµμαι ὑµμῖν χαρὰν µμεγάάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ,
<Luc 2 :11> ὅτι ἐτέέχθη ὑµμῖν σήήµμερον σωτήήρ, ὅς ἐστιν Χριστὸς Κύύριος, ἐν πόόλει Δαυίίδ. <Luc 2 :12>
καὶ τοῦτο ὑµμῖν τὸ σηµμεῖον, εὑρήήσετε βρέέφος ἐσπαργανωµμέένον καὶ κείίµμενον ἐν φάάτνῃ. <Luc 2 :13>
καὶ ἐξαίίφνης ἐγέένετο σὺν τῷ ἀγγέέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίίου αἰνούύντων τὸν Θεὸν καὶ
λεγόόντων ·∙ <Luc 2 :14> Δόόξα ἐν ὑψίίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήήνη ·∙ ἐν ἀνθρώώποις εὐδοκίία.
<Luc 2 :15> Καὶ ἐγέένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ
ποιµμέένες εἶπον πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Διέέλθωµμεν δὴ ἕως Βηθλεὲµμ καὶ ἴδωµμεν τὸ ῥῆµμα τοῦτο τὸ γεγονὸς
ὃ ὁ Κύύριος ἐγνώώρισεν ἡµμῖν. <Luc 2 :16> καὶ ἦλθον σπεύύσαντες, καὶ ἀνεῦρον τήήν τε Μαριὰµμ καὶ τὸν
Ἰωσὴφ καὶ τὸ βρέέφος κείίµμενον ἐν τῇ φάάτνῃ ·∙ <Luc 2 :17> ἰδόόντες δὲ διεγνώώρισαν περὶ τοῦ ῥήήµματος
τοῦ λαληθέέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίίου τούύτου. <Luc 2 :18> καὶ πάάντες οἱ ἀκούύσαντες
ἐθαύύµμασαν περὶ τῶν λαληθέέντων ὑπὸ τῶν ποιµμέένων πρὸς αὐτούύς ·∙ <Luc 2 :19> ἡ δὲ Μαριὰµμ
πάάντα συνετήήρει τὰ ῥήήµματα ταῦτα συµμβάάλλουσα ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτῆς. <Luc 2 :20> καὶ ὑπέέστρεψαν
οἱ ποιµμέένες δοξάάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ ἴδον καθὼς ἐλαλήήθη
πρὸς αὐτούύς.
<Luc 2 :21> Καὶ ὅτε ἐπλήήσθησαν ἡµμέέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεµμεῖν αὐτόόν, καὶ ἐκλήήθη τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ
Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέέλου πρὸ τοῦ συλληµμφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίίᾳ.
<Luc 2 :22> Καὶ ὅτε ἐπλήήσθησαν αἱ ἡµμέέραι τοῦ καθαρισµμοῦ αὐτῶν, κατὰ τὸν νόόµμον Μωϋσέέως,
ἀνήήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόόλυµμα παραστῆσαι τῷ Κυρίίῳ, <Luc 2 :23> (καθὼς γέέγραπται ἐν νόόµμῳ
Κυρίίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον µμήήτραν ἅγιον τῷ Κυρίίῳ κληθήήσεται), <Luc 2 :24> καὶ τοῦ δοῦναι
θυσίίαν κατὰ τὸ εἰρηµμέένον ἐν νόόµμῳ Κυρίίου, ζεῦγος τρυγόόνων ἢ δύύο νεοσσοὺς περιστερῶν.
<Luc 2 :25> Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἱερουσαλὴµμ ᾧ ὄνοµμα Συµμεώών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίίκαιος
καὶ εὐλαβήής, προσδεχόόµμενος παράάκλησιν τοῦ Ἰσραήήλ, καὶ Πνεῦµμα ἦν Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτόόν ·∙
<Luc 2 :26> καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηµματισµμέένον ὑπὸ τοῦ Πνεύύµματος τοῦ Ἁγίίου, µμὴ ἰδεῖν θάάνατον πρὶν ἢ
ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίίου. <Luc 2 :27> καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύύµματι εἰς τὸ ἱερόόν ·∙ καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν
τοὺς γονεῖς τὸ παιδίίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισµμέένον τοῦ νόόµμου περὶ αὐτοῦ,
<Luc 2 :28> καὶ αὐτὸς ἐδέέξατο αὐτὸ εἰς τὰς ἀγκάάλας καὶ εὐλόόγησεν τὸν Θεὸν καὶ εἶπεν ·∙
<Luc 2 :29> Νῦν ἀπολύύεις τὸν δοῦλόόν σου, Δέέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆµμάά σου ἐν εἰρήήνῃ ·∙ <Luc 2 :30> ὅτι
εἶδον οἱ ὀφθαλµμοίί µμου τὸ σωτήήριόόν σου, <Luc 2 :31> ὃ ἡτοίίµμασας κατὰ πρόόσωπον πάάντων τῶν
λαῶν, <Luc 2 :32> φῶς εἰς ἀποκάάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόόξαν λαοῦ σου Ἰσραήήλ. <Luc 2 :33> καὶ ἦν ὁ
πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ µμήήτηρ θαυµμάάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουµμέένοις περὶ αὐτοῦ. <Luc 2 :34> καὶ
εὐλόόγησεν αὐτοὺς Συµμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰµμ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ ·∙ Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς
πτῶσιν καὶ ἀνάάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σηµμεῖον ἀντιλεγόόµμενον <Luc 2 :35> (καὶ σοῦ
δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύύσεται ῥοµμφαίία), ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν
διαλογισµμοίί.
<Luc 2 :36> Καὶ ἦν Ἄννα προφῆτις, θυγάάτηρ Φανουήήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήήρ (αὕτη προβεβηκυῖα ἐν
ἡµμέέραις πολλαῖς, ζήήσασα ἔτη µμετὰ ἀνδρὸς ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίίας αὐτῆς, <Luc 2 :37> καὶ αὐτὴ
χήήρα ὡς ἐτῶν ὀγδοήήκοντα τεσσάάρων), ἣ οὐκ ἀφίίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείίαις καὶ δεήήσεσιν
λατρεύύουσα νύύκτα καὶ ἡµμέέραν. <Luc 2 :38> καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωµμολογεῖτο τῷ
Κυρίίῳ καὶ ἐλάάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσιν τοῖς προσδεχοµμέένοις λύύτρωσιν ἐν Ἰερουσαλήήµμ.
<Luc 2 :39> Καὶ ὡς ἐτέέλεσαν ἅπαντα τὰ κατὰ τὸν νόόµμον Κυρίίου, ὑπέέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν
εἰς τὴν πόόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέέθ. <Luc 2 :40> τὸ δὲ παιδίίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πληρούύµμενον
σοφίίας, καὶ χάάρις Θεοῦ ἦν ἐπ᾿ αὐτόό.
<Luc 2 :41> Καὶ ἐπορεύύοντο οἱ γονεῖς αὐτοῦ κατ᾿ ἔτος εἰς Ἰερουσαλὴµμ τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάάσχα.
<Luc 2 :42> καὶ ὅτε ἐγέένετο ἐτῶν δώώδεκα, ἀναβάάντων αὐτῶν εἰς Ἱεροσόόλυµμα κατὰ τὸ ἔθος τῆς
ἑορτῆς, <Luc 2 :43> καὶ τελειωσάάντων τὰς ἡµμέέρας, ἐν τῷ ὑποστρέέφειν αὐτοὺς ὑπέέµμεινεν Ἰησοῦς ὁ
παῖς ἐν Ἰερουσαλήήµμ, καὶ οὐκ ἔγνωσαν οἱ γονεῖς αὐτοῦ. <Luc 2 :44> νοµμίίσαντες δὲ αὐτὸν ἐν τῇ
συνοδίίᾳ εἶναι ἦλθον ἡµμέέρας ὁδὸν καὶ ἀνεζήήτουν αὐτὸν ἐν τοῖς συγγενέέσιν καὶ τοῖς γνωστοῖς,
<Luc 2 :45> καὶ µμὴ εὑρόόντες ὑπέέστρεψαν εἰς Ἰερουσαλὴµμ ζητοῦντες αὐτόόν. <Luc 2 :46> καὶ ἐγέένετο
µμεθ᾿ ἡµμέέρας τρεῖς εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόόµμενον ἐν µμέέσῳ τῶν διδασκάάλων καὶ ἀκούύοντα
αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούύς ·∙ <Luc 2 :47> ἐξίίσταντο δὲ πάάντες οἱ ἀκούύοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ
συνέέσει καὶ ταῖς ἀποκρίίσεσιν αὐτοῦ. <Luc 2 :48> καὶ ἰδόόντες αὐτὸν ἐξεπλάάγησαν, καὶ πρὸς αὐτὸν
ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ εἶπεν ·∙ Τέέκνον, τίί ἐποίίησας ἡµμῖν οὕτως; ἰδοὺ ὁ πατήήρ σου κἀγὼ ὀδυνώώµμενοι
ἐζητοῦµμέέν σε. <Luc 2 :49> καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Τίί ὅτι ἐζητεῖτέέ µμε; οὐκ ᾔδειτε ὅτι ἐν τοῖς τοῦ
πατρόός µμου δεῖ εἶναίί µμε; <Luc 2 :50> καὶ αὐτοὶ οὐ συνῆκαν τὸ ῥῆµμα ὃ ἐλάάλησεν αὐτοῖς. <Luc 2 :51>
καὶ κατέέβη µμετ᾿ αὐτῶν καὶ ἦλθεν εἰς Ναζαρέέθ ·∙ καὶ ἦν ὑποτασσόόµμενος αὐτοῖς. καὶ ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ
διετήήρει πάάντα τὰ ῥήήµματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτῆς. <Luc 2 :52> καὶ Ἰησοῦς προέέκοπτεν σοφίίᾳ
καὶ ἡλικίίᾳ καὶ χάάριτι παρὰ Θεῷ καὶ ἀνθρώώποις.
<Luc 3 : 1> Ἐν ἔτει δὲ πεντεκαιδεκάάτῳ τῆς ἡγεµμονίίας Τιβερίίου Καίίσαρος, ἡγεµμονεύύοντος Ποντίίου
Πειλάάτου τῆς Ἰουδαίίας, καὶ τετραρχοῦντος τῆς Γαλιλαίίας Ἡρῴδου, Φιλίίππου δὲ τοῦ ἀδελφοῦ
αὐτοῦ τετραρχοῦντος τῆς Ἰτουραίίας καὶ Τραχωνίίτιδος χώώρας, καὶ Λυσανίίου τῆς Ἀβιληνῆς
τετραρχοῦντος, <Luc 3 : 2> ἐπὶ ἀρχιερέέως Ἄννα καὶ Καϊάάφα, ἐγέένετο ῥῆµμα Θεοῦ ἐπὶ Ἰωάάννην τὸν
Ζαχαρίίου υἱὸν ἐν τῇ ἐρήήµμῳ. <Luc 3 : 3> καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίίχωρον τοῦ Ἰορδάάνου
κηρύύσσων βάάπτισµμα µμετανοίίας εἰς ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν ·∙ <Luc 3 : 4> ὡς γέέγραπται ἐν βίίβλῳ λόόγων
Ἡσαΐου τοῦ προφήήτου ·∙ Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήήµμῳ ·∙ Ἑτοιµμάάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίίου, εὐθείίας
ποιεῖτε τὰς τρίίβους αὐτοῦ. <Luc 3 : 5> πᾶσα φάάραγξ πληρωθήήσεται καὶ πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς
ταπεινωθήήσεται, καὶ ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν καὶ αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείίας ·∙ <Luc 3 : 6> καὶ
ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήήριον τοῦ Θεοῦ. <Luc 3 : 7> Ἔλεγεν οὖν τοῖς ἐκπορευοµμέένοις ὄχλοις
βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ ·∙ Γεννήήµματα ἐχιδνῶν, τίίς ὑπέέδειξεν ὑµμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς µμελλούύσης
ὀργῆς; <Luc 3 : 8> ποιήήσατε οὖν καρποὺς ἀξίίους τῆς µμετανοίίας, καὶ µμὴ ἄρξησθε λέέγειν ἐν
ἑαυτοῖς ·∙ Πατέέρα ἔχοµμεν τὸν Ἀβραάάµμ ·∙ λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι δύύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίίθων τούύτων
ἐγεῖραι τέέκνα τῷ Ἀβραάάµμ. <Luc 3 : 9> ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίίνη πρὸς τὴν ῥίίζαν τῶν δέένδρων κεῖται ·∙ πᾶν
οὖν δέένδρον µμὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάάλλεται. <Luc 3 :10> Καὶ ἐπηρώώτων
αὐτὸν οἱ ὄχλοι λέέγοντες ·∙ Τίί οὖν ποιήήσωµμεν; <Luc 3 :11> ἀποκριθεὶς δὲ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ὁ ἔχων δύύο
χιτῶνας µμεταδόότω τῷ µμὴ ἔχοντι, καὶ ὁ ἔχων βρώώµματα ὁµμοίίως ποιείίτω. <Luc 3 :12> ἦλθον δὲ καὶ
τελῶναι βαπτισθῆναι καὶ εἶπον πρὸς αὐτόόν ·∙ Διδάάσκαλε, τίί ποιήήσωµμεν; <Luc 3 :13> ὁ δὲ εἶπεν
πρὸς αὐτούύς ·∙ Μηδὲν πλέέον παρὰ τὸ διατεταγµμέένον ὑµμῖν πράάσσετε. <Luc 3 :14> ἐπηρώώτων δὲ
αὐτὸν καὶ στρατευόόµμενοι λέέγοντες ·∙ Καὶ ὑµμεῖς τίί ποιήήσωµμεν; καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Μηδέένα
διασείίσητε µμηδὲ συκοφαντήήσητε, καὶ ἀρκεῖσθε τοῖς ὀψωνίίοις ὑµμῶν. <Luc 3 :15> Προσδοκῶντος δὲ
τοῦ λαοῦ καὶ διαλογιζοµμέένων πάάντων ἐν ταῖς καρδίίαις αὐτῶν περὶ τοῦ Ἰωάάννου, µμήήποτε αὐτὸς
εἴη ὁ Χριστόός, <Luc 3 :16> ἀπεκρίίνατο ὁ Ἰωάάννης ἅπασιν λέέγων ·∙ Ἐγὼ µμὲν ὕδατι βαπτίίζω ὑµμᾶς ·∙
ἔρχεται δὲ ὁ ἰσχυρόότερόός µμου, οὗ οὐκ εἰµμὶ ἱκανὸς λῦσαι τὸν ἱµμάάντα τῶν ὑποδηµμάάτων αὐτοῦ ·∙
αὐτὸς ὑµμᾶς βαπτίίσει ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ καὶ πυρίί ·∙ <Luc 3 :17> οὗ τὸ πτύύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ
διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάάξει τὸν σῖτον εἰς τὴν ἀποθήήκην αὐτοῦ, τὸ δὲ ἄχυρον
κατακαύύσει πυρὶ ἀσβέέστῳ. <Luc 3 :18> Πολλὰ µμὲν οὖν καὶ ἕτερα παρακαλῶν εὐηγγελίίζετο τὸν
λαόόν ·∙ <Luc 3 :19> ὁ δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράάρχης, ἐλεγχόόµμενος ὑπ᾿ αὐτοῦ περὶ Ἡρῳδιάάδος τῆς
γυναικὸς τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ περὶ πάάντων ὧν ἐποίίησεν πονηρῶν ὁ Ἡρῴδης, <Luc 3 :20>
προσέέθηκεν καὶ τοῦτο ἐπὶ πᾶσιν καὶ κατέέκλεισεν τὸν Ἰωάάννην ἐν τῇ φυλακῇ.
<Luc 3 :21> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναι ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ βαπτισθέέντος καὶ
προσευχοµμέένου ἀνεῳχθῆναι τὸν οὐρανόόν, <Luc 3 :22> καὶ καταβῆναι τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον
σωµματικῷ εἴδει ὡσεὶ περιστερὰν ἐπ᾿ αὐτόόν, καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέέσθαι ·∙ Σὺ εἶ ὁ Υἱόός µμου ὁ
ἀγαπητόός, ἐν σοὶ εὐδόόκησα.
<Luc 3 :23> Καὶ αὐτὸς ἦν ὁ Ἰησοῦς ὡσεὶ ἐτῶν τριάάκοντα ἀρχόόµμενος, ὢν ὡς ἐνοµμίίζετο υἱὸς Ἰωσήήφ ·∙
<Luc 3 :24> τοῦ Ἠλεὶ τοῦ Ματθὰτ τοῦ Λευὶ τοῦ Μελχεὶ τοῦ Ἰαννὰ τοῦ Ἰωσὴφ <Luc 3 :25> τοῦ
Ματταθίίου τοῦ Ἀµμὼς τοῦ Ναοὺµμ τοῦ Ἐσλεὶ τὸ Ναγγαὶ <Luc 3 :26> τοῦ Μαὰθ τοῦ Ματταθίίου τοῦ
Σεµμεεΐ τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Ἰούύδα <Luc 3 :27> τοῦ Ἰωανὰν τοῦ Ῥησὰ τοῦ Ζοροβαβὲλ τοῦ Σαλαθιὴλ τοῦ
Νηρεὶ <Luc 3 :28> τοῦ Μελχεὶ τοῦ Ἀδδεὶ τὸ Κωσὰµμ, τοῦ Ἐλµμαδὰµμ τοῦ Ἢρ <Luc 3 :29> τοῦ Ἰωσήή τοῦ
Ἐλιέέζερ τοῦ Ἰωρεὶµμ τοῦ Ματθὰτ τοῦ Λ ευεὶ <Luc 3 :30> τοῦ Συµμεὼν τοῦ Ἰούύδα τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ
Ἰωνὰν τοῦ Ἐλιακεὶµμ <Luc 3 :31> τοῦ Μελεὰ τοῦ Μαϊνὰν τοῦ Ματταθὰ τοῦ Ναθὰν τοῦ Δαυὶδ
<Luc 3 :32> τοῦ Ἰεσσαὶ τοῦ Ἰωβὴδ τοῦ Βόόος τοῦ Σαλµμὼν τοῦ Ναασσὼν <Luc 3 :33> τοῦ Ἀµμιναδὰβ
τοῦ Ἀρὰµμ τοῦ Ἑσρὼµμ τοῦ Φάάρες τοῦ Ἰούύδα <Luc 3 :34> τοῦ Ἰακὼβ τοῦ Ἰσαὰκ τοῦ Ἀβραὰµμ τοῦ
Θάάρα τοῦ Ναχὼρ <Luc 3 :35> τοῦ Σεροὺχ τοῦ Ῥαγαὺ τοῦ Φάάλεκ τοῦ Ἔβερ τοῦ Σαλὰ <Luc 3 :36> τοῦ
Ἀρφαξὰδ τοῦ Σὴµμ τοῦ Νῶε τοῦ Λ άάµμεχ <Luc 3 :37> τοῦ Μαθουσαλὰ τοῦ Ἑνὼχ τοῦ Ἰαρὲδ τοῦ
Μαλελεὴλ τοῦ Καϊνὰν <Luc 3 :38> τοῦ Ἐνὼς τοῦ Σὴθ τοῦ Ἀδὰµμ τοῦ Θεοῦ.
<Luc 4 : 1> Ἰησοῦς δὲ Πνεύύµματος Ἁγίίου πλήήρης ὑπέέστρεψεν ἀπὸ τοῦ Ἰορδάάνου, καὶ ἤγετο ἐν τῷ
Πνεύύµματι ἐν τῇ ἐρήήµμῳ <Luc 4 : 2> ἡµμέέρας τεσσεράάκοντα πειραζόόµμενος ὑπὸ τοῦ διαβόόλου. καὶ οὐκ
ἔφαγεν οὐδὲν ἐν ταῖς ἡµμέέραις ἐκείίναις ·∙ καὶ συντελεσθεισῶν αὐτῶν ἐπείίνασεν. <Luc 4 : 3> καὶ
εἶπεν αὐτῷ ὁ διάάβολος ·∙ Εἰ Υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ τῷ λίίθῳ τούύτῳ ἵνα γέένηται ἄρτος. <Luc 4 : 4> καὶ
ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς πρὸς αὐτὸν λέέγων ·∙ Γέέγραπται ὅτι οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ µμόόνῳ ζήήσεται ὁ ἄνθρωπος,
ἀλλ᾿ ἐπὶ παντὶ ῥήήµματι Θεοῦ.
<Luc 4 : 5> Καὶ ἀναγαγὼν αὐτὸν ὁ διάάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν ἔδειξεν αὐτῷ πάάσας τὰς βασιλείίας
τῆς οἰκουµμέένης ἐν στιγµμῇ χρόόνου. <Luc 4 : 6> καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ διάάβολος ·∙ Σοὶ δώώσω τὴν ἐξουσίίαν
ταύύτην ἅπασαν καὶ τὴν δόόξαν αὐτῶν, ὅτι ἐµμοὶ παραδέέδοται καὶ ᾧ ἐὰν θέέλω δίίδωµμι αὐτήήν ·∙
<Luc 4 : 7> σὺ οὖν ἐὰν προσκυνήήσῃς ἐνώώπιον ἐµμοῦ, ἔσται σοῦ πᾶσα. <Luc 4 : 8> καὶ ἀποκριθεὶς
αὐτῷ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Γέέγραπται ·∙ Προσκυνήήσεις Κύύριον τὸν Θεόόν σου καὶ αὐτῷ µμόόνῳ
λατρεύύσεις.
<Luc 4 : 9> Καὶ ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλὴµμ καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ πτερύύγιον τοῦ ἱεροῦ, καὶ
εἶπεν αὐτῷ ·∙ Εἰ Υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάάλε σεαυτὸν ἐντεῦθεν κάάτω ·∙ <Luc 4 :10> γέέγραπται γὰρ ὅτι τοῖς
ἀγγέέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάάξαι σε ·∙ <Luc 4 :11> καὶ ὅτι ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίίν σε
µμήήποτε προσκόόψῃς πρὸς λίίθον τὸν πόόδα σου. <Luc 4 :12> καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι
εἴρηται ·∙ Οὐκ ἐκπειράάσεις Κύύριον τὸν Θεόόν σου.
<Luc 4 :13> Καὶ συντελέέσας πάάντα πειρασµμὸν ὁ διάάβολος ἀπέέστη ἀπ᾿ αὐτοῦ ἄχρι καιροῦ.
<Luc 4 :14> Καὶ ὑπέέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῇ δυνάάµμει τοῦ Πνεύύµματος εἰς τὴν Γαλιλαίίαν ·∙ καὶ φήήµμη
ἐξῆλθεν καθ᾿ ὅλης τῆς περιχώώρου περὶ αὐτοῦ. <Luc 4 :15> καὶ αὐτὸς ἐδίίδασκεν ἐν ταῖς
συναγωγαῖς αὐτῶν, δοξαζόόµμενος ὑπὸ πάάντων.
<Luc 4 :16> Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέέθ, οὗ ἦν τεθραµμµμέένος ·∙ καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν
τῇ ἡµμέέρᾳ τῶν σαββάάτων εἰς τὴν συναγωγήήν, καὶ ἀνέέστη ἀναγνῶναι. <Luc 4 :17> καὶ ἐπεδόόθη
αὐτῷ βιβλίίον τοῦ προφήήτου Ἡσαΐου ·∙ καὶ ἀναπτύύξας τὸ βιβλίίον εὗρεν τὸν τόόπον οὗ ἦν
γεγραµμµμέένον ·∙ <Luc 4 :18> Πνεῦµμα Κυρίίου ἐπ᾿ ἐµμέέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέέν µμε εὐαγγελίίσασθαι
πτωχοῖς, <Luc 4 :19> ἀπέέσταλκεν µμε κηρῦξαι αἰχµμαλώώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάάβλεψιν,
ἀποστεῖλαι τεθραυσµμέένους ἐν ἀφέέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίίου δεκτόόν. <Luc 4 :20> καὶ πτύύξας τὸ
βιβλίίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέέτῃ ἐκάάθισεν ·∙ καὶ πάάντων ἐν τῇ συναγωγῇ ἦσαν οἱ ὀφθαλµμοὶ
ἀτενίίζοντες αὐτῷ. <Luc 4 :21> ἤρξατο δὲ λέέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήήµμερον πεπλήήρωται ἡ γραφὴ
αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑµμῶν. <Luc 4 :22> καὶ πάάντες ἐµμαρτύύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύύµμαζον ἐπὶ τοῖς λόόγοις
τῆς χάάριτος τοῖς ἐκπορευοµμέένοις ἐκ τοῦ στόόµματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον ·∙ Οὐχ οὗτόός ἐστιν ὁ υἱὸς
Ἰωσήήφ; <Luc 4 :23> καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Πάάντως ἐρεῖτέέ µμοι τὴν παραβολὴν ταύύτην ·∙ Ἰατρέέ,
θεράάπευσον σεαυτόόν ·∙ ὅσα ἠκούύσαµμεν γενόόµμενα εἰς τὴν Καπερναούύµμ, ποίίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ
πατρίίδι σου. <Luc 4 :24> εἶπεν δέέ ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήήτης δεκτόός ἐστιν ἐν τῇ πατρίίδι
αὐτοῦ. <Luc 4 :25> ἐπ᾿ ἀληθείίας δὲ λέέγω ὑµμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡµμέέραις Ἡλίίου ἐν τῷ
Ἰσραήήλ, ὅτε ἐκλείίσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρίία καὶ µμῆνας ἕξ, ὡς ἐγέένετο λιµμὸς µμέέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν
γῆν, <Luc 4 :26> καὶ πρὸς οὐδεµμίίαν αὐτῶν ἐπέέµμφθη Ἡλίίας εἰ µμὴ εἰς Σάάρεπτα τῆς Σιδωνίίας πρὸς
γυναῖκα χήήραν. <Luc 4 :27> καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ Ἑλισαίίου τοῦ προφήήτου ἐν τῷ Ἰσραὴλ ·∙
καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθερίίσθη εἰ µμὴ Ναιµμὰν ὁ Σύύρος. <Luc 4 :28> καὶ ἐπλήήσθησαν πάάντες θυµμοῦ ἐν
τῇ συναγωγῇ ἀκούύοντες ταῦτα ·∙ <Luc 4 :29> καὶ ἀναστάάντες ἐξέέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόόλεως, καὶ
ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύύος τοῦ ὄρους ἐφ᾿ οὗ ἡ πόόλις αὐτῶν ᾠκοδόόµμητο, ὥστε κατακρηµμνίίσαι
αὐτόόν. <Luc 4 :30> αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ µμέέσου αὐτῶν ἐπορεύύετο.
<Luc 4 :31> Καὶ κατῆλθεν εἰς Καπερναούύµμ, πόόλιν τῆς Γαλιλαίίας, καὶ ἦν διδάάσκων αὐτοὺς ἐν τοῖς
σάάββασιν. <Luc 4 :32> καὶ ἐξεπλήήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ, ὅτι ἐν ἐξουσίίᾳ ἦν ὁ λόόγος αὐτοῦ.
<Luc 4 :33> Καὶ ἐν τῇ συναγωγῇ ἦν ἄνθρωπος ἔχων πνεῦµμα δαιµμονίίου ἀκαθάάρτου ·∙ καὶ
ἀνέέκραξεν φωνῇ µμεγάάλῃ <Luc 4 :34> λέέγων ·∙ Ἔα, τίί ἡµμῖν καὶ σοίί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέέ; ἦλθες
ἀπολέέσαι ἡµμᾶς; οἶδα σε τίίς εἶ, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ. <Luc 4 :35> καὶ ἐπετίίµμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς
λέέγων ·∙ Φιµμώώθητι καὶ ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ. καὶ ῥῖψαν αὐτὸν τὸ δαιµμόόνιον εἰς τὸ µμέέσον ἐξῆλθεν ἀπ᾿
αὐτοῦ, µμηδὲν βλάάψαν αὐτόόν. <Luc 4 :36> καὶ ἐγέένετο θάάµμβος ἐπὶ πάάντας, καὶ συνελάάλουν πρὸς
ἀλλήήλους λέέγοντες ·∙ Τίίς ὁ λόόγος οὗτος, ὅτι ἐν ἐξουσίίᾳ καὶ δυνάάµμει ἐπιτάάσσει τοῖς ἀκαθάάρτοις
πνεύύµμασιν καὶ ἐξέέρχονται; <Luc 4 :37> καὶ ἐξεπορεύύετο ἦχος περὶ αὐτοῦ εἰς πάάντα τόόπον τῆς
περιχώώρου.
<Luc 4 :38> Ἀναστὰς δὲ ἀπὸ τῆς συναγωγῆς εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίίαν Σίίµμωνος. πενθερὰ δὲ τοῦ
Σίίµμωνος ἦν συνεχοµμέένη πυρετῷ µμεγάάλῳ, καὶ ἠρώώτησαν αὐτὸν περὶ αὐτῆς. <Luc 4 :39> καὶ ἐπιστὰς
ἐπάάνω αὐτῆς ἐπετίίµμησεν τῷ πυρετῷ καὶ ἀφῆκεν αὐτήήν ·∙ παραχρῆµμα δὲ ἀναστᾶσα διηκόόνει
αὐτοῖς.
<Luc 4 :40> Δύύνοντος δὲ τοῦ ἡλίίου πάάντες ὅσοι εἶχον ἀσθενοῦντας νόόσοις ποικίίλαις ἤγαγον
αὐτοὺς πρὸς αὐτόόν ·∙ ὁ δὲ ἑνὶ ἑκάάστῳ αὐτῶν τὰς χεῖρας ἐπιθεὶς ἐθεράάπευσεν αὐτούύς. <Luc 4 :41>
ἐξήήρχετο δὲ καὶ δαιµμόόνια ἀπὸ πολλῶν, κραυγάάζοντα καὶ λέέγοντα ὅτι σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. καὶ
ἐπιτιµμῶν οὐκ εἴα αὐτὰ λαλεῖν, ὅτι ᾔδεισαν τὸν Χριστὸν αὐτὸν εἶναι.
<Luc 4 :42> Γενοµμέένης δὲ ἡµμέέρας ἐξελθὼν ἐπορεύύθη εἰς ἔρηµμον τόόπον ·∙ καὶ οἱ ὄχλοι ἐπεζήήτουν
αὐτὸν καὶ ἦλθον ἕως αὐτοῦ ·∙ καὶ κατεῖχον αὐτὸν τοῦ µμὴ πορεύύεσθαι ἀπ᾿ αὐτῶν. <Luc 4 :43> ὁ δὲ
εἶπεν πρὸς αὐτοὺς ὅτι καὶ ταῖς ἑτέέραις πόόλεσιν εὐαγγελίίσασθαίί µμε δεῖ τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ ·∙
ὅτι εἰς τοῦτο ἀπεστάάλην. <Luc 4 :44> καὶ ἦν κηρύύσσων ἐν ταῖς συναγωγαῖς τῆς Γαλιλαίίας.
<Luc 5 : 1> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ τὸν ὄχλον ἐπικεῖσθαι αὐτῷ τοῦ ἀκούύειν τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ
αὐτὸς ἦν ἑστὼς παρὰ τὴν λίίµμνην Γεννησαρέέτ, <Luc 5 : 2> καὶ ἴδεν δύύο πλοῖα ἑστῶτα παρὰ τὴν
λίίµμνην ·∙ οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀποβάάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἔπλυνον τὰ δίίκτυα. <Luc 5 : 3> ἐµμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν
πλοίίων, ὃ ἦν τοῦ Σίίµμωνος, ἠρώώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπαναγαγεῖν ὀλίίγον ·∙ καὶ καθίίσας
ἐδίίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίίου τοὺς ὄχλους. <Luc 5 : 4> ὡς δὲ ἐπαύύσατο λαλῶν, εἶπεν πρὸς τὸν Σίίµμωνα ·∙
Ἐπανάάγαγε εἰς τὸ βάάθος, καὶ χαλάάσατε τὰ δίίκτυα ὑµμῶν εἰς ἄγραν. <Luc 5 : 5> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ
Σίίµμων εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἐπιστάάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάάσαντες οὐδὲν ἐλάάβοµμεν ·∙ ἐπὶ δὲ τῷ
ῥήήµματίί σου χαλάάσω τὸ δίίκτυον. <Luc 5 : 6> καὶ τοῦτο ποιήήσαντες συνέέκλεισαν πλῆθος ἰχθύύων
πολύύ, διερήήγνυτο δὲ τὸ δίίκτυον αὐτῶν. <Luc 5 : 7> καὶ κατέένευσαν τοῖς µμετόόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέέρῳ
πλοίίῳ τοῦ ἐλθόόντας συλλαβέέσθαι αὐτοῖς ·∙ καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀµμφόότερα τὰ πλοῖα, ὥστε
βυθίίζεσθαι αὐτάά. <Luc 5 : 8> ἰδὼν δὲ Σίίµμων Πέέτρος προσέέπεσεν τοῖς γόόνασιν τοῦ Ἰησοῦ λέέγων ·∙
Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐµμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁµμαρτωλόός εἰµμι, Κύύριε. <Luc 5 : 9> θάάµμβος γὰρ περιέέσχεν αὐτὸν καὶ
πάάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύύων ᾗ συνέέλαβον, <Luc 5 :10> ὁµμοίίως δὲ καὶ Ἰάάκωβον
καὶ Ἰωάάννην υἱοὺς Ζεβεδαίίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίίµμωνι. καὶ εἶπεν πρὸς τὸν Σίίµμωνα ὁ Ἰησοῦς ·∙
Μὴ φοβοῦ ·∙ ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώώπους ἔσῃ ζωγρῶν. <Luc 5 :11> καὶ καταγαγόόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν
γῆν, ἀφέέντες ἅπαντα ἠκολούύθησαν αὐτῷ.
<Luc 5 :12> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν µμιᾷ τῶν πόόλεων, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήήρης λέέπρας ·∙ καὶ
ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν, πεσῶν ἐπὶ πρόόσωπον ἐδεήήθη αὐτοῦ λέέγων ·∙ Κύύριε, ἐὰν θέέλῃς, δύύνασαίί µμε
καθαρίίσαι. <Luc 5 :13> καὶ ἐκτείίνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ εἰπώών ·∙ Θέέλω, καθαρίίσθητι. καὶ
εὐθέέως ἡ λέέπρα ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ. <Luc 5 :14> καὶ αὐτὸς παρήήγγειλεν αὐτῷ µμηδενὶ εἰπεῖν, ἀλλὰ
ἀπελθὼν δεῖξον σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ, καὶ προσέένεγκε περὶ τοῦ καθαρισµμοῦ σου καθὼς προσέέταξεν
Μωϋσῆς, εἰς µμαρτύύριον αὐτοῖς. <Luc 5 :15> διήήρχετο δὲ µμᾶλλον ὁ λόόγος περὶ αὐτοῦ, καὶ
συνήήρχοντο ὄχλοι πολλοὶ ἀκούύειν καὶ θεραπεύύεσθαι ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶν αὐτῶν ·∙ <Luc 5 :16>
αὐτὸς δὲ ἦν ὑποχωρῶν ἐν ταῖς ἐρήήµμοις καὶ προσευχόόµμενος.
<Luc 5 :17> Καὶ ἐγέένετο ἐν µμιᾷ τῶν ἡµμερῶν καὶ αὐτὸς ἦν διδάάσκων. καὶ ἦσαν καθήήµμενοι φαρισαῖοι
καὶ νοµμοδιδάάσκαλοι, οἳ ἦσαν ἐληλυθόότες ἐκ πάάσης κώώµμης τῆς Γαλιλαίίας καὶ Ἰουδαίίας καὶ
Ἱερουσαλήήµμ ·∙ καὶ δύύναµμις Κυρίίου ἦν εἰς τὸ ἰᾶσθαι αὐτούύς. <Luc 5 :18> καὶ ἰδοὺ ἄνδρες φέέροντες
ἐπὶ κλίίνης ἄνθρωπον ὃς ἦν παραλελυµμέένος, καὶ ἐζήήτουν αὐτὸν εἰσενεγκεῖν καὶ θεῖναι ἐνώώπιον
αὐτοῦ. <Luc 5 :19> καὶ µμὴ εὑρόόντες ποίίας εἰσενέέγκωσιν αὐτὸν διὰ τὸν ὄχλον, ἀναβάάντες ἐπὶ τὸ
δῶµμα διὰ τῶν κεράάµμων καθῆκαν αὐτὸν σὺν τῷ κλινιδίίῳ εἰς τὸ µμέέσον ἔµμπροσθεν τοῦ Ἰησοῦ.
<Luc 5 :20> καὶ ἰδὼν τὴν πίίστιν αὐτῶν εἶπεν ·∙ Ἄνθρωπε, ἀφέέωνταίί σοι αἱ ἁµμαρτίίαι σου. <Luc 5 :21>
καὶ ἤρξαντο διαλογίίζεσθαι οἱ γραµμµματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι λέέγοντες ·∙ Τίίς ἐστιν οὗτος ὃς λαλεῖ
βλασφηµμίίας; τίίς δύύναται ἀφιέέναι ἁµμαρτίίας εἰ µμὴ µμόόνος ὁ Θεόός; <Luc 5 :22> ἐπιγνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς
τοὺς διαλογισµμοὺς αὐτῶν ἀποκριθεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Τίί διαλογίίζεσθε ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν;
<Luc 5 :23> τίί ἐστιν εὐκοπώώτερον, εἰπεῖν ·∙ Ἀφέέωνταίί σοι αἱ ἁµμαρτίίαι σου, ἢ εἰπεῖν ·∙ Ἔγειρε καὶ
περιπάάτει; <Luc 5 :24> ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέέναι
ἁµμαρτίίας – εἶπεν τῷ παραλελυµμέένῳ ·∙ Σοὶ λέέγω, ἔγειρε καὶ ἄρας τὸ κλινίίδιόόν σου πορεύύου εἰς τὸν
οἶκόόν σου. <Luc 5 :25> καὶ παραχρῆµμα ἀναστὰς ἐνώώπιον αὐτῶν, ἄρας ἐφ᾿ ὃ κατέέκειτο, ἀπῆλθεν
εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ δοξάάζων τὸν Θεόόν. <Luc 5 :26> καὶ ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας καὶ ἐδόόξαζον
τὸν Θεόόν, καὶ ἐπλήήσθησαν φόόβου λέέγοντες ὅτι ἴδοµμεν παράάδοξα σήήµμερον.
<Luc 5 :27> Καὶ µμετὰ ταῦτα ἐξῆλθεν ·∙ καὶ ἐθεάάσατο τελώώνην ὀνόόµματι Λευεὶν καθήήµμενον ἐπὶ τὸ
τελώώνιον, καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἀκολούύθει µμοι. <Luc 5 :28> καὶ καταλιπὼν ἅπαντα ἀναστὰς
ἠκολούύθησεν αὐτῷ. <Luc 5 :29> καὶ ἐποίίησεν δοχὴν µμεγάάλην Λευεὶς αὐτῷ ἐν τῇ οἰκίίᾳ αὐτοῦ ·∙ καὶ
ἦν ὄχλος τελωνῶν πολὺς καὶ ἄλλων οἳ ἦσαν µμετ᾿ αὐτῶν κατακείίµμενοι. <Luc 5 :30> καὶ ἐγόόγγυζον
οἱ γραµμµματεῖς αὐτῶν καὶ οἱ φαρισαῖοι πρὸς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Διὰ τίί µμετὰ τῶν
τελωνῶν καὶ ἁµμαρτωλῶν ἐσθίίετε καὶ πίίνετε; <Luc 5 :31> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς
αὐτούύς ·∙ Οὐ χρείίαν ἔχουσιν οἱ ὑγιαίίνοντες ἰατροῦ ἀλλὰ οἱ κακῶς ἔχοντες ·∙ <Luc 5 :32> οὐκ
ἐλήήλυθα καλέέσαι δικαίίους ἀλλὰ ἁµμαρτωλοὺς εἰς µμετάάνοιαν. <Luc 5 :33> Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόόν ·∙
Διὰ τίί οἱ µμαθηταὶ Ἰωάάννου νηστεύύουσιν πυκνὰ καὶ δεήήσεις ποιοῦνται, ὁµμοίίως καὶ οἱ τῶν
φαρισαίίων, οἱ δὲ σοὶ ἐσθίίουσιν καὶ πίίνουσιν. <Luc 5 :34> ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Μὴ δύύνασθε
τοὺς υἱοὺς τοῦ νυµμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυµμφίίος µμετ᾿ αὐτῶν ἐστιν ποιῆσαι νηστεύύειν; <Luc 5 :35>
ἐλεύύσονται δὲ ἡµμέέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυµμφίίος, τόότε νηστεύύσουσιν ἐν ἐκείίναις ταῖς
ἡµμέέραις. <Luc 5 :36> Ἔλεγεν δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι οὐδεὶς ἐπίίβληµμα ἱµματίίου καινοῦ
ἐπιβάάλλει ἐπὶ ἱµμάάτιον παλαιόόν ·∙ εἰ δὲ µμήή γε, καὶ τὸ καινὸν σχίίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συµμφωνήήσει
τὸ ἐπίίβληµμα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. <Luc 5 :37> καὶ οὐδεὶς βάάλλει οἶνον νέέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούύς ·∙ εἰ
δὲ µμήή γε, ῥήήξει ὁ οἶνος ὁ νέέος τοὺς ἀσκούύς, καὶ αὐτὸς ἐκχυθήήσεται, καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται ·∙
<Luc 5 :38> ἀλλὰ οἶνον νεόόν εἰς ἀσκοὺς καινοὺς βλητέέον, καὶ ἀµμφόότεροι συντηροῦνται. <Luc 5 :39>
καὶ οὐδεὶς πιὼν παλαιὸν εὐθέέως θέέλει νέέον ·∙ λέέγει γάάρ ·∙ Ὁ παλαιὸς χρηστόότερόός ἐστιν.
<Luc 6 : 1> Ἐγέένετο δὲ ἐν σαββάάτῳ δευτεροπρώώτῳ διαπορεύύεσθαι αὐτὸν διὰ σπορίίµμων, καὶ
ἔτιλλον οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ τοὺς στάάχυας καὶ ἤσθιον ψώώχοντες ταῖς χερσίίν. <Luc 6 : 2> τινὲς δὲ τῶν
φαρισαίίων εἶπον αὐτοῖς ·∙ Τίί ποιεῖτε ὃ οὐκ ἔξεστιν ποιεῖν ἐν τοῖς σάάββασιν; <Luc 6 : 3> καὶ
ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Οὐδὲ τοῦτο ἀνέέγνωτε ὃ ἐποίίησεν Δαυίίδ, ὁπόότε
ἐπείίνασεν αὐτὸς καὶ οἱ µμετ᾿ αὐτοῦ ὄντες, <Luc 6 : 4> ὡς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς
ἄρτους τῆς προθέέσεως ἔλαβεν καὶ ἔφαγεν καὶ ἔδωκεν καὶ τοῖς µμετ᾿ αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστιν φαγεῖν
εἰ µμὴ µμόόνους τοὺς ἱερεῖς; <Luc 6 : 5> καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι Κύύριόός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου καὶ
τοῦ σαββάάτου.
<Luc 6 : 6> Ἐγέένετο δὲ καὶ ἐν ἑτέέρῳ σαββάάτῳ εἰσελθεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάάσκειν.
καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦν ξηράά. <Luc 6 : 7> παρετηροῦντο δὲ οἱ
γραµμµματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάάτῳ θεραπεύύσει, ἵνα εὕρωσιν κατηγορίίαν αὐτοῦ.
<Luc 6 : 8> αὐτὸς δὲ ᾔδει τοὺς διαλογισµμοὺς αὐτῶν, καὶ εἶπεν τῷ ἀνθρώώπῳ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν
χεῖρα ·∙ Ἔγειρε καὶ στῆθι εἰς τὸ µμέέσον. ὁ δὲ ἀναστὰς ἔστη. <Luc 6 : 9> εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς
αὐτούύς ·∙ Ἐπερωτήήσω ὑµμᾶς εἰ ἔξεστιν τῷ σαββάάτῳ ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ
ἀπολέέσαι; <Luc 6 :10> καὶ περιβλεψάάµμενος πάάντας αὐτοὺς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἔκτεινον τὴν χεῖράά σου. ὁ
δὲ ἐποίίησεν, καὶ ἀπεκατεστάάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὡς ἡ ἄλλη. <Luc 6 :11> αὐτοὶ δὲ ἐπλήήσθησαν ἀνοίίας,
καὶ διελάάλουν πρὸς ἀλλήήλους τίί ἂν ποιήήσειαν τῷ Ἰησοῦ.
<Luc 6 :12> Ἐγέένετο δὲ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ταύύταις ἐξελθεῖν αὐτὸν εἰς τὸ ὄρος προσεύύξασθαι, καὶ ἦν
διανυκτερεύύων ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ Θεοῦ. <Luc 6 :13> καὶ ὅτε ἐγέένετο ἡµμέέρα, προσεφώώνησεν τοὺς
µμαθητὰς αὐτοῦ. καὶ ἐκλεξάάµμενος ἀπ᾿ αὐτῶν δώώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόόλους ὠνόόµμασεν ·∙ <Luc 6 :14>
Σίίµμωνα ὃν καὶ ὠνόόµμασεν Πέέτρον, καὶ Ἀνδρέέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, Ἰάάκωβον καὶ Ἰωάάννην,
Φίίλιππον καὶ Βαρθολοµμαῖον, <Luc 6 :15> Ματθαῖον καὶ Θωµμᾶν, Ἰάάκωβον τὸν τοῦ Ἀλφαίίου καὶ
Σίίµμωνα τὸν καλούύµμενον ζηλωτήήν, <Luc 6 :16> Ἰούύδαν Ἰάάκωβου καὶ Ἰούύδαν Ἰσκαριώώτην, ὃς καὶ
ἐγέένετο προδόότης, <Luc 6 :17> καὶ καταβὰς µμετ᾿ αὐτῶν ἔστη ἐπὶ τόόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος
µμαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάάσης τῆς Ἰουδαίίας καὶ Ἱερουσαλὴµμ καὶ τῆς
παραλίίου Τύύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόόσων αὐτῶν ·∙
<Luc 6 :18> καὶ οἱ ἐνοχλούύµμενοι ἀπὸ πνευµμάάτων ἀκαθάάρτων ἐθεραπεύύοντο ·∙ <Luc 6 :19> καὶ πᾶς ὁ
ὄχλος ἐζήήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύύναµμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήήρχετο καὶ ἰᾶτο πάάντας.
<Luc 6 :20> Καὶ αὐτὸς ἐπάάρας τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγεν ·∙ Μακάάριοι
οἱ πτωχοίί, ὅτι ὑµμετέέρα ἐστὶν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Luc 6 :21> µμακάάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι
χορτασθήήσεσθε. µμακάάριοι οἱ κλαίίοντες νῦν, ὅτι γελάάσετε. <Luc 6 :22> µμακάάριοίί ἐστε ὅταν
µμισήήσωσιν ὑµμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίίσωσιν ὑµμᾶς καὶ ὀνειδίίσωσιν καὶ ἐκβάάλωσιν τὸ
ὄνοµμα ὑµμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου. <Luc 6 :23> χάάρητε ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρα καὶ
σκιρτήήσατε, ἰδοὺ γὰρ ὁ µμισθὸς ὑµμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ ·∙ κατὰ ταῦτα γὰρ ἐποίίουν τοῖς
προφήήταις οἱ πατέέρες αὐτῶν. <Luc 6 :24> Πλὴν οὐαὶ ὑµμῖν τοῖς πλουσίίοις, ὅτι ἀπέέχετε τὴν
παράάκλησιν ὑµμῶν. <Luc 6 :25> οὐαὶ ὑµμῖν οἱ ἐµμπεπλησµμέένοι, ὅτι πεινάάσετε. Οὐαὶ ὑµμῖν οἱ γελῶντες
νῦν, ὅτι πενθήήσετε καὶ κλαύύσετε. <Luc 6 :26> οὐαὶ ὅταν καλῶς εἴπωσιν ὑµμᾶς πάάντες οἱ ἄνθρωποι ·∙
κατὰ ταῦτα γὰρ ἐποίίουν τοῖς ψευδοπροφήήταις οἱ πατέέρες αὐτῶν. <Luc 6 :27> Ἀλλὰ ὑµμῖν λέέγω τοῖς
ἀκούύουσιν ·∙ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑµμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς µμισοῦσιν ὑµμᾶς, <Luc 6 :28> εὐλογεῖτε
τοὺς καταρωµμέένους ὑµμᾶς, προσεύύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόόντων ὑµμᾶς. <Luc 6 :29> τῷ τύύπτοντίί σε
ἐπὶ τὴν σιαγόόνα πάάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντόός σου τὸ ἱµμάάτιον καὶ τὸν χιτῶνα µμὴ
κωλύύσῃς. <Luc 6 :30> παντὶ αἰτοῦντίί σε δίίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ µμὴ ἀπαίίτει. <Luc 6 :31>
καὶ καθὼς θέέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑµμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑµμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁµμοίίως. <Luc 6 :32> καὶ
εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑµμᾶς, ποίία ὑµμῖν χάάρις ἐστίίν; καὶ γὰρ οἱ ἁµμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας
αὐτοὺς ἀγαπῶσιν. <Luc 6 :33> καὶ ἐὰν ἀγαθοποιῆτε τοὺς ἀγαθοποιοῦντας ὑµμᾶς, ποίία ὑµμῖν χάάρις
ἐστίίν; καὶ γὰρ οἱ ἁµμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν. <Luc 6 :34> καὶ ἐὰν δανίίζετε παρ᾿ ὧν ἐλπίίζετε
ἀπολαβεῖν, ποίία ὑµμῖν χάάρις ἐστίίν; καὶ γὰρ ἁµμαρτωλοὶ ἁµμαρτωλοῖς δανίίζουσιν ἵνα ἀπολάάβωσιν
τὰ ἴσα. <Luc 6 :35> Πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑµμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανίίζετε µμηδὲν
ἀπελπίίζοντες ·∙ καὶ ἔσται ὁ µμισθὸς ὑµμῶν πολύύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ Ὑψίίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστόός ἐστιν
ἐπὶ τοὺς ἀχαρίίστους καὶ πονηρούύς. <Luc 6 :36> γίίνεσθε οὖν οἰκτίίρµμονες, καθὼς καὶ ὁ Πατὴρ ὑµμῶν
οἰκτίίρµμων ἐστίίν. <Luc 6 :37> καὶ µμὴ κρίίνετε, καὶ οὐ µμὴ κριθῆτε ·∙ καὶ µμὴ καταδικάάζετε, καὶ οὐ µμὴ
καταδικασθῆτε ·∙ ἀπολύύετε, καὶ ἀπολυθήήσεσθε ·∙ <Luc 6 :38> δίίδοτε, καὶ δοθήήσεται ὑµμῖν ·∙ µμέέτρον
καλὸν πεπιεσµμέένον καὶ σεσαλευµμέένον καὶ ὑπερεκχυννόόµμενον δώώσουσιν εἰς τὸν κόόλπον ὑµμῶν ·∙
τῷ γὰρ αὐτῷ µμέέτρῳ ᾧ µμετρεῖτε ἀντιµμετρηθήήσεται ὑµμῖν.
<Luc 6 :39> Εἶπεν δὲ καὶ παραβολὴν αὐτοῖς ·∙ Μήήτι δύύναται τυφλὸς τυφλὸν ὁδηγεῖν; οὐχὶ
ἀµμφόότεροι εἰς βόόθυνον πεσοῦνται; <Luc 6 :40> οὐκ ἔστιν µμαθητὴς ὑπὲρ τὸν διδάάσκαλον αὐτοῦ ·∙
κατηρτισµμέένος δὲ πᾶς ἔσται ὡς ὁ διδάάσκαλος αὐτοῦ. <Luc 6 :41> τίί δὲ βλέέπεις τὸ κάάρφος τὸ ἐν τῷ
ὀφθαλµμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸν τὴν ἐν τῷ ἰδίίῳ ὀφθαλµμῷ οὐ κατανοεῖς; <Luc 6 :42> ἤ πῶς
δύύνασαι λέέγειν τῷ ἀδελφῷ σου ·∙ Ἀδελφέέ, ἄφες ἐκβάάλω τὸ κάάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλµμῷ σου, αὐτὸς
τὴν ἐν τῷ ὀφθαλµμῷ σοῦ δοκὸν οὐ βλέέπων; ὑποκριτάά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλµμοῦ
σοῦ, καὶ τόότε διαβλέέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλµμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου. <Luc 6 :43> Οὐ
γὰρ ἐστιν δέένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόόν, οὐδὲ δέένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόόν.
<Luc 6 :44> ἕκαστον γὰρ δέένδρον ἐκ τοῦ ἰδίίου καρποῦ γινώώσκεται ·∙ οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν
συλλέέγουσιν σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάάτου τρυγῶσιν σταφυλήήν. <Luc 6 :45> ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ
ἀγαθοῦ θησαυροῦ τῆς καρδίίας αὐτοῦ προφέέρει τὸ ἀγαθόόν, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ
πονηροῦ προφέέρει τὸ πονηρόόν ·∙ ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύύµματος τῆς καρδίίας λαλεῖ τὸ στόόµμα αὐτοῦ.
<Luc 6 :46> Τίί δέέ µμε καλεῖτε ·∙ Κύύριε Κύύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέέγω; <Luc 6 :47> πᾶς ὁ ἐρχόόµμενος πρόός
µμὲ καὶ ἀκούύων µμου τῶν λόόγων καὶ ποιῶν αὐτούύς, ὑποδείίξω ὑµμῖν τίίνι ἐστὶν ὅµμοιος ·∙ <Luc 6 :48>
ὅµμοιόός ἐστιν ἀνθρώώπῳ οἰκοδοµμοῦντι οἰκίίαν, ὃς ἔσκαψεν καὶ ἐβάάθυνεν καὶ ἔθηκεν θεµμέέλιον ἐπὶ
τὴν πέέτραν ·∙ πληµμµμύύρης δὲ γενοµμέένης προσέέρρηξεν ὁ ποταµμὸς τῇ οἰκίίᾳ ἐκείίνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσεν
σαλεῦσαι αὐτὴν, τεθεµμελίίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέέτραν. <Luc 6 :49> ὁ δὲ ἀκούύσας καὶ µμὴ ποιήήσας
ὅµμοιόός ἐστιν ἀνθρώώπῳ οἰκοδοµμήήσαντι οἰκίίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς θεµμελίίου, ᾗ προσέέρρηξεν ὁ
ποταµμόός, καὶ εὐθέέως ἔπεσεν, καὶ ἐγέένετο τὸ ῥῆγµμα τῆς οἰκίίας ἐκείίνης µμέέγα.”
<Luc 7 : 1> Ἐπειδὴ ἐπλήήρωσεν πάάντα τὰ ῥήήµματα αὐτοῦ εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ λαοῦ, εἰσῆλθεν εἰς
Καπερναούύµμ. <Luc 7 : 2> Ἑκατοντάάρχου δέέ τινος δοῦλος κακῶς ἔχων ἤµμελλεν τελευτᾶν, ὃς ἦν
αὐτῷ ἔντιµμος. <Luc 7 : 3> ἀκούύσας δὲ περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπέέστειλεν πρὸς αὐτὸν πρεσβυτέέρους τῶν
Ἰουδαίίων, ἐρωτῶν αὐτὸν ὅπως ἐλθὼν διασώώσῃ τὸν δοῦλον αὐτοῦ. <Luc 7 : 4> οἱ δὲ παραγενόόµμενοι
πρὸς τὸν Ἰησοῦν παρεκάάλουν αὐτὸν σπουδαίίως λέέγοντες ὅτι ἄξιόός ἐστιν ᾧ παρέέξῃ τοῦτο ·∙
<Luc 7 : 5> ἀγαπᾷ γὰρ τὸ ἔθνος ἡµμῶν, καὶ τὴν συναγωγὴν αὐτὸς ᾠκοδόόµμησεν ἡµμῖν. <Luc 7 : 6> ὁ δὲ
Ἰησοῦς ἐπορεύύετο σὺν αὐτοῖς. ἤδη δὲ αὐτοῦ οὐ µμακρὰν ἀπέέχοντος ἀπὸ τῆς οἰκίίας, ἔπεµμψεν πρὸς
αὐτὸν ὁ ἑκατόόνταρχος φίίλους λέέγων αὐτῷ ·∙ Κύύριε, µμὴ σκύύλλου, οὐ γὰρ εἰµμι ἱκανόός ἵνα ὑπὸ τὴν
στέέγην µμου εἰσέέλθῃς ·∙ <Luc 7 : 7> διὸ οὐδὲ ἐµμαυτὸν ἠξίίωσα πρὸς σὲ ἐλθεῖν ·∙ ἀλλὰ εἰπὲ λόόγῳ, καὶ
ἰαθήήσεται ὁ παῖς µμου. <Luc 7 : 8> καὶ γὰρ ἐγὼ ἄνθρωπόός εἰµμι ὑπὸ ἐξουσίίαν τασσόόµμενος, ἔχων ὑπ᾿
ἐµμαυτὸν στρατιώώτας, καὶ λέέγω τούύτῳ ·∙ Πορεύύθητι, καὶ πορεύύεται, καὶ ἄλλῳ ·∙ Ἔρχου, καὶ ἔρχεται,
καὶ τῷ δούύλῳ µμου ·∙ Ποίίησον τοῦτο, καὶ ποιεῖ. <Luc 7 : 9> ἀκούύσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς ἐθαύύµμασεν
αὐτόόν, καὶ στραφεὶς τῷ ἀκολουθοῦντι αὐτῷ ὄχλῳ εἶπεν ·∙ Λέέγω ὑµμῖν, οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύύτην
πίίστιν εὗρον. <Luc 7 :10> καὶ ὑποστρέέψαντες οἱ πεµμφθέέντες εἰς τὸν οἶκον εὗρον τὸν ἀσθενοῦντα
δοῦλον ὑγιαίίνοντα.
<Luc 7 :11> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῇ ἑξῆς ἐπορεύύετο εἰς πόόλιν καλουµμέένην Ναΐν, καὶ συνεπορεύύοντο
αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύύς. <Luc 7 :12> ὡς δὲ ἤγγισεν τῇ πύύλῃ τῆς πόόλεως,
καὶ ἰδοὺ ἐξεκοµμίίζετο τεθνηκὼς υἱὸς µμονογενὴς τῇ µμητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη χήήρα, καὶ ὄχλος τῆς
πόόλεως ἱκανὸς σὺν αὐτῇ. <Luc 7 :13> καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύύριος ἐσπλαγχνίίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν
αὐτῇ ·∙ Μὴ κλαῖε. <Luc 7 :14> καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάάζοντες ἔστησαν, καὶ
εἶπεν ·∙ Νεανίίσκε, σοὶ λέέγω, ἐγέέρθητι. <Luc 7 :15> καὶ ἀνεκάάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ
ἔδωκεν αὐτὸν τῇ µμητρὶ αὐτοῦ. <Luc 7 :16> ἔλαβεν δὲ φόόβος ἅπαντας, καὶ ἐδόόξαζον τὸν Θεὸν
λέέγοντες ὅτι προφήήτης µμέέγας ἠγέέρθη ἐν ἡµμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.
<Luc 7 :17> καὶ ἐξῆλθεν ὁ λόόγος οὗτος ἐν ὅλῃ τῇ Ἰουδαίίᾳ περὶ αὐτοῦ καὶ ἐν πάάσῃ τῇ περιχώώρῳ.
<Luc 7 :18> Καὶ ἀπήήγγειλαν Ἰωάάννει οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ περὶ πάάντων τούύτων. <Luc 7 :19> καὶ
προσκαλεσάάµμενος δύύο τινὰς τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ ὁ Ἰωάάννης ἔπεµμψεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν λέέγων ·∙
Σὺ εἶ ὁ ἐρχόόµμενος, ἢ ἄλλον προσδοκῶµμεν; <Luc 7 :20> παραγενόόµμενοι δὲ πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες
εἶπον ·∙ Ἰωάάννης ὁ βαπτιστὴς ἀπέέσταλκεν ἡµμᾶς πρὸς σὲ λέέγων ·∙ Σὺ εἶ ὁ ἐρχόόµμενος, ἢ ἄλλον
προσδοκῶµμεν; <Luc 7 :21> (ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρᾳ ἐθεράάπευσεν πολλοὺς ἀπὸ νόόσων καὶ µμαστίίγων καὶ
πνευµμάάτων πονηρῶν, καὶ τυφλοῖς πολλοῖς ἐχαρίίσατο βλέέπειν). <Luc 7 :22> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ
Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πορευθέέντες ἀπαγγείίλατε Ἰωάάννει ἃ εἴδετε καὶ ἠκούύσατε, ὅτι τυφλοὶ
ἀναβλέέπουσιν, χωλοὶ περιπατοῦσιν, λεπροὶ καθαρίίζονται, κωφοὶ ἀκούύουσιν, νεκροὶ ἐγείίρονται,
πτωχοὶ εὐαγγελίίζονται ·∙ <Luc 7 :23> καὶ µμακάάριόός ἐστιν ὃς ἐὰν µμὴ σκανδαλισθῇ ἐν ἐµμοίί.
<Luc 7 :24> Ἀπελθόόντων δὲ τῶν ἀγγέέλων Ἰωάάννου ἤρξατο λέέγειν πρὸς τοὺς ὄχλους περὶ
Ἰωάάννου ·∙ Τίί ἐξήήλθατε εἰς τὴν ἔρηµμον θεάάσασθαι; κάάλαµμον ὑπὸ ἀνέέµμου σαλευόόµμενον; <Luc 7 :25>
ἀλλὰ τίί ἐξήήλθατε ἰδεῖν; ἄνθρωπον ἐν µμαλακοῖς ἱµματίίοις ἠµμφιεσµμέένον; ἰδοὺ οἱ ἐν ἱµματισµμῷ
ἐνδόόξῳ καὶ τρυφῇ ὑπάάρχοντες ἐν τοῖς βασιλείίοις εἰσίίν. <Luc 7 :26> ἀλλὰ τίί ἐξεληλύύθατε ἰδεῖν;
προφήήτην; ναὶ λέέγω ὑµμῖν, καὶ περισσόότερον προφήήτου. <Luc 7 :27> οὗτόός ἐστιν περὶ οὗ
γέέγραπται ·∙ Ἰδοὺ ἀποστέέλλω τὸν ἄγγελόόν µμου πρὸ προσώώπου σου, ὃς κατασκευάάσει τὴν ὁδόόν σου
ἔµμπροσθέέν σου ·∙ <Luc 7 :28> λέέγω γὰρ ὑµμῖν, µμείίζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν προφήήτης Ἰωάάννου
τοῦ βαπτιστοῦ οὐδεὶς ἐστιν ·∙ ὁ δὲ µμικρόότερος ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Θεοῦ µμείίζων αὐτοῦ ἐστιν.
<Luc 7 :29> (καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀκούύσας καὶ οἱ τελῶναι ἐδικαίίωσαν τὸν Θεόόν, βαπτισθέέντες τὸ
βάάπτισµμα Ἰωάάννου ·∙ <Luc 7 :30> οἱ δὲ φαρισαῖοι καὶ οἱ νοµμικοὶ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ ἠθέέτησαν εἰς
ἑαυτούύς, µμὴ βαπτισθέέντες ὑπ᾿ αὐτοῦ). <Luc 7 :31> Τίίνι οὖν ὁµμοιώώσω τοὺς ἀνθρώώπους τῆς γενεᾶς
ταύύτης, καὶ τίίνι εἰσὶν ὅµμοιοι; <Luc 7 :32> ὅµμοιοίί εἰσιν παιδίίοις τοῖς ἐν ἀγορᾷ καθηµμέένοις καὶ
προσφωνοῦσιν ἀλλήήλοις καὶ λέέγουσιν ·∙ Hὐλήήσαµμεν ὑµμῖν καὶ οὐκ ὠρχήήσασθε, ἐθρηνήήσαµμεν ὑµμῖν
καὶ οὐκ ἐκλαύύσατε. <Luc 7 :33> ἐλήήλυθεν γὰρ Ἰωάάννης ὁ βαπτιστὴς µμήήτε ἄρτον ἐσθίίων µμήήτε
οἶνον πίίνων, καὶ λέέγετε ·∙ Δαιµμόόνιον ἔχει. <Luc 7 :34> ἐλήήλυθεν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐσθίίων καὶ
πίίνων, καὶ λέέγετε ·∙ Ἰδοὺ ἄνθρωπος φάάγος καὶ οἰνοπόότης, φίίλος τελωνῶν καὶ ἁµμαρτωλῶν.
<Luc 7 :35> καὶ ἐδικαιώώθη ἡ σοφίία ἀπὸ τῶν τέέκνων αὐτῆς πάάντων.
<Luc 7 :36> Ἠρώώτα δέέ τις αὐτὸν τῶν φαρισαίίων ἵνα φάάγῃ µμετ᾿ αὐτοῦ. καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίίαν
τοῦ φαρισαίίου ἀνεκλίίθη. <Luc 7 :37> καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἐν τῇ πόόλει ἥτις ἦν ἁµμαρτωλόός, καὶ ἐπιγνοῦσα
ὅτι κατάάκειται ἐν τῇ οἰκίίᾳ τοῦ φαρισαίίου, κοµμίίσασα ἀλάάβαστρον µμύύρου <Luc 7 :38> καὶ στᾶσα
ὀπίίσω παρὰ τοὺς πόόδας αὐτοῦ κλαίίουσα, ἤρξατο βρέέχειν τοὺς πόόδας αὐτοῦ τοῖς δάάκρυσιν καὶ
ταῖς θριξὶν τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέέµμασσεν καὶ κατεφίίλει τοὺς πόόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφεν τῷ µμύύρῳ.
<Luc 7 :39> ἰδὼν δὲ ὁ φαρισαῖος ὁ καλέέσας αὐτὸν εἶπεν ἐν ἑαυτῷ λέέγων ·∙ Οὗτος εἰ ἦν προφήήτης,
ἐγίίνωσκεν ἂν τίίς καὶ ποταπὴ ἡ γυνὴ ἥτις ἅπτεται αὐτοῦ, ὅτι ἁµμαρτωλόός ἐστιν. <Luc 7 :40> καὶ
ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙ Σίίµμων, ἔχω σοίί τι εἰπεῖν. ὁ δὲ φησίίν ·∙ Διδάάσκαλε εἰπέέ.
<Luc 7 :41> Δύύο χρεοφειλέέται ἦσαν δανιστῇ τινι ·∙ ὁ εἷς ὤφειλεν δηνάάρια πεντακόόσια, ὁ δὲ ἕτερος
πεντήήκοντα. <Luc 7 :42> µμὴ ἐχόόντων δὲ αὐτῶν ἀποδοῦναι, ἀµμφοτέέροις ἐχαρίίσατο. τίίς οὖν αὐτῶν,
εἰπέέ, πλεῖον αὐτόόν ἀγαπήήσει; <Luc 7 :43> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίίµμων εἶπεν ·∙ Ὑπολαµμβάάνω ὅτι ᾧ τὸ
πλεῖον ἐχαρίίσατο. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ὀρθῶς ἔκρινας. <Luc 7 :44> καὶ στραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα
τῷ Σίίµμωνι ἔφη ·∙ Βλέέπεις ταύύτην τὴν γυναῖκα; εἰσῆλθόόν σου εἰς τὴν οἰκίίαν, ὕδωρ ἐπὶ τοὺς πόόδας
µμου οὐκ ἔδωκας ·∙ αὕτη δὲ τοῖς δάάκρυσιν ἔβρεξέέν µμου τοὺς πόόδας καὶ ταῖς θριξὶν αὐτῆς ἐξέέµμαξεν.
<Luc 7 :45> φίίληµμάά µμοι οὐκ ἔδωκας ·∙ αὕτη δὲ ἀφ᾿ ἧς εἰσῆλθον οὐ διέέλιπεν καταφιλοῦσάά µμου τοὺς
πόόδας. <Luc 7 :46> ἐλαίίῳ τὴν κεφαλήήν µμου οὐκ ἤλειψας ·∙ αὕτη δὲ µμύύρῳ ἤλειψεν τοὺς πόόδας µμου.
<Luc 7 :47> οὗ χάάριν λέέγω σοι, ἀφέέωνται αἱ ἁµμαρτίίαι αὐτῆς αἱ πολλαίί, ὅτι ἠγάάπησεν πολύύ ·∙ ᾧ δὲ
ὀλίίγον ἀφίίεται, ὀλίίγον ἀγαπᾷ. <Luc 7 :48> εἶπεν δὲ αὐτῇ ·∙ Ἀφέέωνταίί σου αἱ ἁµμαρτίίαι. <Luc 7 :49>
καὶ ἤρξαντο οἱ συνανακείίµμενοι λέέγειν ἐν ἑαυτοῖς ·∙ Τίίς οὗτόός ἐστιν, ὃς καὶ ἁµμαρτίίας ἀφίίησιν;
<Luc 7 :50> εἶπεν δὲ πρὸς τὴν γυναῖκα ·∙ Ἡ πίίστις σου σέέσωκέέν σε, πορεύύου εἰς εἰρήήνην.
<Luc 8 : 1> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ καθεξῆς καὶ αὐτὸς διώώδευεν κατὰ πόόλιν καὶ κώώµμην κηρύύσσων καὶ
εὐαγγελιζόόµμενος τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ δώώδεκα σὺν αὐτῷ, <Luc 8 : 2> καὶ γυναῖκέές τινες
αἳ ἦσαν τεθεραπευµμέέναι ἀπὸ πνευµμάάτων πονηρῶν καὶ ἀσθενειῶν, Μαρίία ἡ καλουµμέένη
Μαγδαληνήή, ἀφ᾿ ἧς δαιµμόόνια ἑπτὰ ἐξεληλύύθει, <Luc 8 : 3> καὶ Ἰωάάννα γυνὴ Χουζᾶ ἐπιτρόόπου
Ἡρῴδου καὶ Σουσάάννα καὶ ἕτεραι πολλαίί, αἵτινες διηκόόνουν αὐτῷ ἐκ τῶν ὑπαρχόόντων αὐταῖς.
<Luc 8 : 4> Συνιόόντος δὲ ὄχλου πολλοῦ καὶ τῶν κατὰ πόόλιν ἐπιπορευοµμέένων πρὸς αὐτὸν εἶπεν διὰ
παραβολῆς ·∙ <Luc 8 : 5> Ἐξῆλθεν ὁ σπείίρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείίρειν
αὐτὸν ὃ µμὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόόν, καὶ κατεπατήήθη καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέέφαγεν
αὐτόό. <Luc 8 : 6> καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράάνθη διὰ τὸ µμὴ ἔχειν ἰκµμάάδα.
<Luc 8 : 7> καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν µμέέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συµμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέέπνιξαν αὐτόό.
<Luc 8 : 8> καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθὴν καὶ φυὲν ἐποίίησεν καρπὸν
ἑκατονταπλασίίονα. ταῦτα λέέγων ἐφώώνει ·∙ Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούύειν ἀκουέέτω. <Luc 8 : 9> Ἐπηρώώτων δὲ
αὐτὸν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Τίίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη. <Luc 8 :10> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ὑµμῖν δέέδοται
γνῶναι τὰ µμυστήήρια τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέέποντες µμὴ
βλέέπωσιν καὶ ἀκούύοντες µμὴ συνιῶσιν. <Luc 8 :11> ἔστιν δὲ αὕτη ἡ παραβολήή ·∙ ὁ σπόόρος ἐστὶν ὁ
λόόγος τοῦ Θεοῦ ·∙ <Luc 8 :12> οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόόν εἰσιν οἱ ἀκούύοντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάάβολος καὶ
αἴρει τὸν λόόγον ἀπὸ τῆς καρδίίας αὐτῶν, ἵνα µμὴ πιστεύύσαντες σωθῶσιν. <Luc 8 :13> οἱ δὲ ἐπὶ τῆς
πέέτρας οἳ ὅταν ἀκούύσωσιν µμετὰ χαρᾶς δέέχονται τὸν λόόγον, καὶ οὗτοι ῥίίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς
καιρὸν πιστεύύουσιν καὶ ἐν καιρῷ πειρασµμοῦ ἀφίίστανται. <Luc 8 :14> τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάάνθας πεσόόν,
οὗτοίί εἰσιν οἱ ἀκούύσαντες, καὶ ὑπὸ µμεριµμνῶν καὶ πλούύτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίίου πορευόόµμενοι
συνπνίίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσιν. <Luc 8 :15> τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοίί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίίᾳ
καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούύσαντες τὸν λόόγον κατέέχουσιν καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑποµμονῇ. <Luc 8 :16>
Οὐδεὶς δὲ λύύχνον ἅψας καλύύπτει αὐτὸν σκεύύει ἢ ὑποκάάτω κλίίνης τίίθησιν, ἀλλ᾿ ἐπὶ λυχνίίας
ἐπιτίίθησιν, ἵνα οἱ εἰσπορευόόµμενοι βλέέπωσιν τὸ φῶς. <Luc 8 :17> οὐ γάάρ ἐστιν κρυπτὸν ὃ οὐ
φανερὸν γενήήσεται, οὐδὲ ἀπόόκρυφον ὃ οὐ γνωσθήήσεται καὶ εἰς φανερὸν ἔλθῃ. <Luc 8 :18>
βλέέπετε οὖν πῶς ἀκούύετε ·∙ ὃς γὰρ ἐὰν ἔχῃ, δοθήήσεται αὐτῷ, καὶ ὃς ἂν µμὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν
ἀρθήήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ.
<Luc 8 :19> Παρεγέένοντο δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ µμήήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύύναντο
συντυχεῖν αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον. <Luc 8 :20> καὶ ἀπηγγέέλη αὐτῷ λεγόόντων ·∙ Ἡ µμήήτηρ σου καὶ οἱ
ἀδελφοίί σου ἑστήήκασιν ἔξω ἰδεῖν σε θέέλοντες. <Luc 8 :21> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙
Μήήτηρ µμου καὶ ἀδελφοίί µμου οὗτοίί εἰσιν οἱ τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούύοντες καὶ ποιοῦντες.
<Luc 8 :22> Ἐγέένετο δὲ ἐν µμιᾷ τῶν ἡµμερῶν καὶ αὐτὸς ἐνέέβη εἰς πλοῖον καὶ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ. καὶ
εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Διέέλθωµμεν εἰς τὸ πέέραν τῆς λίίµμνης ·∙ καὶ ἀνήήχθησαν. <Luc 8 :23> πλεόόντων δὲ
αὐτῶν ἀφύύπνωσεν ·∙ καὶ κατέέβη λαῖλαψ ἀνέέµμου εἰς τὴν λίίµμνην, καὶ συνεπληροῦντο καὶ
ἐκινδύύνευον. <Luc 8 :24> προσελθόόντες δὲ διήήγειραν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Ἐπιστάάτα ἐπιστάάτα,
ἀπολλύύµμεθα. ὁ δὲ ἐγερθεὶς ἐπετίίµμησεν τῷ ἀνέέµμῳ καὶ τῷ κλύύδωνι τοῦ ὕδατος ·∙ καὶ ἐπαύύσαντο, καὶ
ἐγέένετο γαλήήνη. <Luc 8 :25> εἶπεν δὲ αὐτοῖς ·∙ Ποῦ ἡ πίίστις ὑµμῶν; φοβηθέέντες δὲ ἐθαύύµμασαν,
λέέγοντες πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Τίίς ἄρα οὗτόός ἐστιν, ὅτι καὶ τοῖς ἀνέέµμοις ἐπιτάάσσει καὶ τῷ ὕδατι, καὶ
ὑπακούύουσιν αὐτῷ;
<Luc 8 :26> Καὶ κατέέπλευσαν εἰς τὴν χώώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντιπέέρα τῆς Γαλιλαίίας.
<Luc 8 :27> ἐξελθόόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν, ὑπήήντησεν αὐτῷ ἀνήήρ τις ἐκ τῆς πόόλεως ὃς εἶχεν
δαιµμόόνια ἐκ κρόόνων ἱκανῶν, καὶ ἱµμάάτιον οὐκ ἐνεδιδύύσκετο, καὶ ἐν οἰκίίᾳ οὐκ ἔµμενεν ἀλλ᾿ ἐν τοῖς
µμνήήµμασιν. <Luc 8 :28> ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀνακράάξας προσέέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ µμεγάάλῃ
εἶπεν ·∙ Τίί ἐµμοὶ καὶ σοίί, Ἰησοῦ Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίίστου; δέέοµμαίί σου, µμήή µμε βασανίίσῃς. <Luc 8 :29>
παρήήγγελλεν γὰρ τῷ πνεύύµματι τῷ ἀκαθάάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώώπου ·∙ πολλοῖς γὰρ χρόόνοις
συνηρπάάκει αὐτόόν, καὶ ἐδεσµμεῖτο, ἁλύύσεσιν καὶ πέέδαις φυλασσόόµμενος ·∙ καὶ διαρρήήσσων τὰ δεσµμὰ
ἠλαύύνετο ὑπὸ τοῦ δαίίµμονος εἰς τὰς ἐρήήµμους. <Luc 8 :30> ἐπηρώώτησεν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Τίί
σοίί ἐστιν ὄνοµμα; ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Λεγεώών, ὅτι δαιµμόόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόόν. <Luc 8 :31> καὶ
παρεκάάλει αὐτὸν ἵνα µμὴ ἐπιτάάξῃ αυτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. <Luc 8 :32> ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέέλη
χοίίρων ἱκανῶν βοσκοµμέένων ἐν τῷ ὄρει ·∙ καὶ παρεκάάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείίνους
εἰσελθεῖν ·∙ καὶ ἐπέέτρεψεν αὐτοῖς. <Luc 8 :33> ἐξελθόόντα δὲ τὰ δαιµμόόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώώπου
εἰσῆλθον εἰς τους χοίίρους, καὶ ὥρµμησεν ἡ ἀγέέλη κατὰ τοῦ κρηµμνοῦ εἰς τὴν λίίµμνην καὶ ἀπεπνίίγη.
<Luc 8 :34> ἰδόόντες δὲ οἱ βόόσκοντες τὸ γεγονὸς ἔφυγον καὶ ἀπήήγγειλαν εἰς τὴν πόόλιν καὶ εἰς τοὺς
ἀγρούύς. <Luc 8 :35> ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονόός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον
καθήήµμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιµμόόνια ἐξεληλύύθει, ἱµματισµμέένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ
τοὺς πόόδας τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήήθησαν. <Luc 8 :36> ἀπήήγγειλαν δὲ αὐτοῖς καὶ οἱ ἰδόόντες πῶς
ἐσώώθη ὁ δαιµμονισθείίς. <Luc 8 :37> καὶ ἠρώώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώώρου τῶν
Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόόβῳ µμεγάάλῳ συνείίχοντο ·∙ αὐτὸς δὲ ἐµμβὰς εἰς τὸ πλοῖον
ὑπέέστρεψεν. <Luc 8 :38> ἐδέέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύύθει τὰ δαιµμόόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ ·∙
ἀπέέλυσεν δὲ αὐτὸν λέέγων ·∙ <Luc 8 :39> Ὑπόόστρεφε εἰς τὸν οἶκόόν σου, καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίίησέέν σοι
ὁ Θεόός. καὶ ἀπῆλθεν, καθ᾿ ὅλην τὴν πόόλιν κηρύύσσων ὅσα ἐποίίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.
<Luc 8 :40> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ ὑποστρέέψαι τὸν Ἰησοῦν ἀπεδέέξατο αὐτὸν ὁ ὄχλος, ἦσαν γὰρ πάάντες
προσδοκῶντες αὐτόόν. <Luc 8 :41> καὶ ἰδοὺ ἦλθεν ἀνὴρ ᾧ ὄνοµμα Ἰάάειρος, (καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς
συναγωγῆς ὑπῆρχεν), καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόόδας τοῦ Ἰησοῦ παρεκάάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν
οἶκον αὐτοῦ, <Luc 8 :42> ὅτι θυγάάτηρ µμονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώώδεκα καὶ αὕτη ἀπέέθνῃσκεν.
ἐν δὲ τῷ ὑπάάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέέπνιγον αὐτόόν. <Luc 8 :43> Καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύύσει αἵµματος
ἀπὸ ἐτῶν δώώδεκα, ἥτις ἰατροῖς προσαναλώώσασα ὅλον τὸν βίίον οὐκ ἴσχυσεν ἀπ᾿ οὐδενὸς
θεραπευθῆναι, <Luc 8 :44> προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέέδου τοῦ ἱµματίίου αὐτοῦ ·∙ καὶ
παραχρῆµμα ἔστη ἡ ῥύύσις τοῦ αἵµματος αὐτῆς. <Luc 8 :45> καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Τίίς ὁ ἁψάάµμενόός µμου;
ἀρνουµμέένων δὲ πάάντων εἶπεν ὁ Πέέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ·∙ Ἐπιστάάτα, οἱ ὄχλοι συνέέχουσίίν σε καὶ
ἀποθλίίβουσιν, καὶ λέέγεις ·∙ Τίίς ὁ ἁψάάµμενόός µμου; <Luc 8 :46> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἥψατόό µμούύ τίίς,
ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύύναµμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐµμοῦ. <Luc 8 :47> ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαθεν,
τρέέµμουσα ἦλθεν καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι᾿ ἣν αἰτίίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήήγγειλεν ἐνώώπιον παντὸς
τοῦ λαοῦ, καὶ ὡς ἰάάθη παραχρῆµμα. <Luc 8 :48> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Θάάρσει, θύύγατερ ·∙ ἡ πίίστις σου
σέέσωκέέν σε ·∙ πορεύύου εἰς εἰρήήνην. <Luc 8 :49> Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταίί τις παρὰ τοῦ
ἀρχισυναγώώγου λέέγων αὐτῷ ὅτι τέέθνηκεν ἡ θυγάάτηρ σου ·∙ µμὴ σκύύλλε τὸν διδάάσκαλον. <Luc 8 :50>
ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούύσας ἀπεκρίίθη αὐτῷ λέέγων ·∙ Μὴ φοβοῦ, µμόόνον πίίστευε, καὶ σωθήήσεται.
<Luc 8 :51> ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίίαν οὐκ ἀφῆκεν εἰσελθεῖν οὐδέένα εἰ µμὴ Πέέτρον καὶ Ἰωάάννην καὶ
Ἰάάκωβον καὶ τὸν πατέέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν µμητέέρα. <Luc 8 :52> ἔκλαιον δὲ πάάντες καὶ ἐκόόπτοντο
αὐτήήν ·∙ ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Μὴ κλαίίετε, οὐ γὰρ ἀπέέθανεν ἀλλὰ καθεύύδει. <Luc 8 :53> καὶ κατεγέέλων
αὐτοῦ, εἰδόότες ὅτι ἀπέέθανεν. <Luc 8 :54> αὐτὸς δὲ ἐκβάάλων πάάντας ἔξω καὶ κρατήήσας τῆς χειρὸς
αὐτῆς ἐφώώνησεν λέέγων ·∙ Ἡ παῖς, ἐγείίρου. <Luc 8 :55> καὶ ἐπέέστρεψεν τὸ πνεῦµμα αὐτῆς, καὶ
ἀνέέστη παραχρῆµμα, καὶ διέέταξεν αὐτῇ δοθῆναι φαγεῖν. <Luc 8 :56> καὶ ἐξέέστησαν οἱ γονεῖς
αὐτῆς ·∙ ὁ δὲ παρήήγγειλεν αὐτοῖς µμηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονόός.
<Luc 9 : 1> Συγκαλεσάάµμενος δὲ τοὺς δώώδεκα ἔδωκεν αὐτοῖς δύύναµμιν καὶ ἐξουσίίαν ἐπὶ πάάντα τὰ
δαιµμόόνια καὶ νόόσους θεραπεύύειν. <Luc 9 : 2> καὶ ἀπέέστειλεν αὐτοὺς κηρύύσσειν τὴν βασιλείίαν τοῦ
Θεοῦ καὶ ἰᾶσθαι τοὺς ἀσθενεῖς ·∙ <Luc 9 : 3> καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Μηδὲν αἴρετε εἰς τὴν ὁδόόν,
µμήήτε ῥάάβδον µμήήτε πήήραν µμήήτε ἄρτον µμήήτε ἀργύύριον, µμήήτε ἀνὰ δύύο χιτῶνας ἔχειν. <Luc 9 : 4> καὶ
εἰς ἣν ἂν οἰκίίαν εἰσέέλθητε, ἐκεῖ µμέένετε καὶ ἐκεῖθεν ἐξέέρχεσθε. <Luc 9 : 5> καὶ ὅσοι ἂν µμὴ δέέχωνται
ὑµμᾶς, ἐξερχόόµμενοι ἀπὸ τῆς πόόλεως ἐκείίνης καὶ τὸν κονιορτὸν ἀπὸ τῶν ποδῶν ὑµμῶν ἀποτινάάξετε
εἰς µμαρτύύριον ἐπ᾿ αὐτούύς. <Luc 9 : 6> ἐξερχόόµμενοι δὲ διήήρχοντο κατὰ τὰς κώώµμας εὐαγγελιζόόµμενοι
καὶ θεραπεύύοντες πανταχοῦ.
<Luc 9 : 7> Ἤκουσεν δὲ Ἡρῴδης ὁ τετράάρχης τὰ γινόόµμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ πάάντα, καὶ διηπόόρει διὰ τὸ
λέέγεσθαι ὑπὸ τινων ὅτι Ἰωάάννης ἐγήήγερται ἐκ νεκρῶν, <Luc 9 : 8> ὑπόό τινων δὲ ὅτι Ἡλίίας ἐφάάνη,
ἄλλων δὲ ὅτι προφήήτης εἷς τῶν ἀρχαίίων ἀνέέστη. <Luc 9 : 9> καὶ εἶπεν Ἡρῴδης ·∙ Ἰωάάννην ἐγὼ
ἀπεκεφάάλισα ·∙ τίίς δέέ ἐστιν οὗτος περὶ οὗ ἐγὼ ἀκούύω τοιαῦτα; καὶ ἐζήήτει ἰδεῖν αὐτόόν.
<Luc 9 :10> Καὶ ὑποστρέέψαντες οἱ ἀπόόστολοι διηγήήσαντο αὐτῷ ὅσα ἐποίίησαν. καὶ παραλαβὼν
αὐτοὺς ὑπεχώώρησεν κατ᾿ ἰδίίαν εἰς τόόπον ἔρηµμον πόόλεως καλουµμέένης Βηθσαϊδάά. <Luc 9 :11> οἱ δὲ
ὄχλοι γνόόντες ἠκολούύθησαν αὐτῷ. καὶ δεξάάµμενος αὐτοὺς ἐλάάλει αὐτοῖς περὶ τῆς βασιλείίας τοῦ
Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείίαν ἔχοντας θεραπείίας ἰᾶτο. <Luc 9 :12> ἡ δὲ ἡµμέέρα ἤρξατο κλίίνειν ·∙
προσελθόόντες δὲ οἱ δώώδεκα εἶπον αὐτῷ ·∙ Ἀπόόλυσον τὸν ὄχλον, ἵνα πορευθέέντες εἰς τὰς κύύκλῳ
κώώµμας καὶ τοὺς ἀγροὺς καταλύύσωσιν καὶ εὕρωσιν ἐπισιτισµμόόν, ὅτι ὧδε ἐν ἐρήήµμῳ τόόπῳ ἐσµμέέν.
<Luc 9 :13> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούύς ·∙ Δόότε αὐτοῖς ὑµμεῖς φαγεῖν. οἱ δὲ εἶπον ·∙ Οὐκ εἰσὶν ἡµμῖν πλεῖον ἢ
πέέντε ἄρτοι καὶ ἰχθύύες δύύο, εἰ µμήήτι πορευθέέντες ἡµμεῖς ἀγοράάσωµμεν εἰς πάάντα τὸν λαὸν τοῦτον
βρώώµματα. <Luc 9 :14> ἦσαν γὰρ ὡσεὶ ἄνδρες πεντακισχίίλιοι. εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ·∙
Κατακλίίνατε αυτοὺς κλισίίας ἀνὰ πεντήήκοντα. <Luc 9 :15> καὶ ἐποίίησαν οὕτως καὶ ἀνέέκλιναν
ἅπαντας. <Luc 9 :16> λαβὼν δὲ τοὺς πέέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύύο ἰχθύύας, ἀναβλέέψας εἰς τὸν
οὐρανὸν εὐλόόγησεν αὐτοὺς καὶ κατέέκλασεν, καὶ ἐδίίδου τοῖς µμαθηταῖς παρατιθέέναι τῷ ὄχλῳ.
<Luc 9 :17> καὶ ἔφαγον καὶ ἐχορτάάσθησαν πάάντες, καὶ ἤρθη τὸ περισσεῦσαν αὐτοῖς, κλασµμάάτων
κόόφινοι δώώδεκα.
<Luc 9 :18> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν προσευχόόµμενον κατὰ µμόόνας συνῆσαν αὐτῷ οἱ µμαθηταίί,
καὶ ἐπηρώώτησεν αὐτοὺς λέέγων ·∙ Τίίνα µμε λέέγουσιν οἱ ὄχλοι εἶναι; <Luc 9 :19> οἱ δὲ ἀποκριθέέντες
εἶπον ·∙ Ἰωάάννην τὸν βαπτιστήήν, ἄλλοι δὲ Ἡλίίαν, ἄλλοι δὲ ὅτι προφήήτης τις τῶν ἀρχαίίων ἀνέέστη.
<Luc 9 :20> εἶπεν δὲ αὐτοῖς ·∙ Ὑµμεῖς δὲ τίίνα µμε λέέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέέτρος εἶπεν ·∙ Τὸν
Χριστὸν τοῦ Θεοῦ. <Luc 9 :21> ὁ δὲ ἐπιτιµμήήσας αὐτοῖς παρήήγγειλεν µμηδενὶ λέέγειν τοῦτο,
<Luc 9 :22> εἰπὼν ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου πολλὰ παθεῖν καὶ ἀποδοκιµμασθῆναι ἀπὸ τῶν
πρεσβυτέέρων καὶ ἀρχιερέέων καὶ γραµμµματέέων καὶ ἀποκτανθῆναι καὶ τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ ἐγερθῆναι.
<Luc 9 :23> Ἔλεγεν δὲ πρὸς πάάντας ·∙ Εἴ τις θέέλει ὀπίίσω µμου ἔρχεσθαι, ἀρνησάάσθω ἑαυτὸν καὶ
ἀράάτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καθ᾿ ἡµμέέραν, καὶ ἀκολουθείίτω µμοι. <Luc 9 :24> ὃς γὰρ ἂν θέέλῃ τὴν
ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέέσει αὐτήήν ·∙ ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐµμοῦ, οὗτος
σώώσει αὐτήήν. <Luc 9 :25> τίί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος κερδήήσας τὸν κόόσµμον ὅλον, ἑαυτὸν δὲ
ἀπολέέσας ἢ ζηµμιωθείίς; <Luc 9 :26> ὃς γὰρ ἂν ἐπαισχυνθῇ µμὲ καὶ τοὺς ἐµμοὺς λόόγους, τοῦτον ὁ υἱὸς
τοῦ ἀνθρώώπου ἐπαισχυνθήήσεται, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόόξῃ αὐτοῦ καὶ τοῦ Πατρὸς καὶ τῶν ἁγίίων
ἀγγέέλων. <Luc 9 :27> λέέγω δὲ ὑµμῖν ἀληθῶς, εἰσίίν τινες τῶν αὐτοῦ ἑστώώτων οἳ οὐ µμὴ γεύύσωνται
θανάάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ.
<Luc 9 :28> Ἐγέένετο δὲ µμετὰ τοὺς λόόγους τούύτους, ὡσεὶ ἡµμέέραι ὀκτώώ, καὶ παραλαβὼν Πέέτρον καὶ
Ἰωάάννην καὶ Ἰάάκωβον ἀνέέβη εἰς τὸ ὄρος προσεύύξασθαι. <Luc 9 :29> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ
προσεύύχεσθαι αὐτὸν τὸ εἶδος τοῦ προσώώπου αὐτοῦ ἕτερον καὶ ὁ ἱµματισµμὸς αὐτοῦ λευκὸς
ἐξαστράάπτων. <Luc 9 :30> καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύύο συνελάάλουν αὐτῷ, οἵτινες ἦσαν Μωϋσῆς καὶ
Ἡλίίας, <Luc 9 :31> οἳ ὀφθέέντες ἐν δόόξῃ ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτοῦ ἣν ἤµμελλεν πληροῦν ἐν
Ἱερουσαλήήµμ. <Luc 9 :32> ὁ δὲ Πέέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἦσαν βεβαρηµμέένοι ὕπνῳ ·∙
διαγρηγορήήσαντες δὲ ἴδον τὴν δόόξαν αὐτοῦ καὶ τοὺς δύύο ἄνδρας τοὺς συνεστῶτας αὐτῷ.
<Luc 9 :33> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ διαχωρίίζεσθαι αὐτοὺς ἀπ᾿ αὐτοῦ εἶπεν Πέέτρος πρὸς τὸν Ἰησοῦν ·∙
Ἐπιστάάτα, κάάλον ἐστιν ἡµμᾶς ὧδε εἶναι, καὶ ποιήήσωµμεν σκηνὰς τρεῖς, µμίίαν σοὶ καὶ µμίίαν Μωϋσεῖ
καὶ µμίίαν Ἡλίίᾳ, µμὴ εἰδὼς ὃ λέέγει. <Luc 9 :34> ταῦτα δὲ αὐτοῦ λέέγοντος ἐγέένετο νεφέέλη καὶ
ἐπεσκίίασεν αὐτούύς ·∙ ἐφοβήήθησαν δὲ ἐν τῷ εἰσελθεῖν αὐτοὺς εἰς τὴν νεφέέλην. <Luc 9 :35> καὶ
φωνὴ ἐγέένετο ἐκ τῆς νεφέέλης λέέγουσὰ ·∙ Οὗτόός ἐστιν ὁ Υἱόός µμου ὁ ἀγαπητόός, αὐτοῦ ἀκούύετε.
<Luc 9 :36> καὶ ἐν τῷ γενέέσθαι τὴν φωνὴν εὑρέέθη Ἰησοῦς µμόόνος. καὶ αὐτοὶ ἐσίίγησαν καὶ οὐδενὶ
ἀπήήγγειλαν ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις οὐδὲν ὧν ἑωράάκασιν.
<Luc 9 :37> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῇ ἑξῆς ἡµμέέρᾳ κατελθόόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους συνήήντησεν αὐτῷ
ὄχλος πολύύς. <Luc 9 :38> καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ὄχλου ἀνεβόόησεν λέέγων ·∙ Διδάάσκαλε, δέέοµμαίί σου,
ἐπίίβλεψαι ἐπὶ τὸν υἱόόν µμου, ὅτι µμονογενήής µμοίί ἐστιν, <Luc 9 :39> καὶ ἰδοὺ πνεῦµμα λαµμβάάνει αὐτὸν
καὶ ἐξαίίφνης κράάζει καὶ σπαράάσσει αὐτὸν µμετὰ ἀφροῦ, καὶ µμόόγις ἀποχωρεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ συντρῖβον
αὐτόόν. <Luc 9 :40> καὶ ἐδεήήθην τῶν µμαθητῶν σου ἵνα ἐκβάάλωσιν αὐτόό, καὶ οὐκ ἠδυνήήθησαν.
<Luc 9 :41> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραµμµμέένη, ἕως πόότε ἔσοµμαι
πρὸς ὑµμᾶς καὶ ἀνέέξοµμαι ὑµμῶν; προσάάγαγε ὧδε τὸν υἱόόν σου. <Luc 9 :42> ἔτι δὲ προσερχοµμέένου
αὐτοῦ ἔρρηξεν αὐτὸν τὸ δαιµμόόνιον καὶ συνεσπάάραξεν ·∙ ἐπετίίµμησεν δὲ ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύύµματι τῷ
ἀκαθάάρτῳ, καὶ ἰάάσατο τὸν παῖδα καὶ ἀπέέδωκεν αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ. <Luc 9 :43> ἐξεπλήήσσοντο
δὲ πάάντες ἐπὶ τῇ µμεγαλειόότητι τοῦ Θεοῦ.
Πάάντων δὲ θαυµμαζόόντων ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐποίίει ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν πρὸς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ·∙
<Luc 9 :44> Θέέσθε ὑµμεῖς εἰς τὰ ὦτα ὑµμῶν τοὺς λόόγους τούύτους ·∙ ὁ γὰρ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου µμέέλλει
παραδίίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώώπων. <Luc 9 :45> οἱ δὲ ἠγνόόουν τὸ ῥῆµμα τοῦτο, καὶ ἦν
παρακεκαλυµμµμέένον ἀπ᾿ αὐτῶν ἵνα µμὴ αἴσθωνται αὐτόό, καὶ ἐφοβοῦντο ἐρωτῆσαι αὐτὸν περὶ τοῦ
ῥήήµματος τούύτου. <Luc 9 :46> Εἰσῆλθεν δὲ διαλογισµμὸς ἐν αὐτοῖς, τὸ τίίς ἂν εἴη µμείίζων αὐτῶν.
<Luc 9 :47> ὁ δὲ Ἰησοῦς ἰδὼν τὸν διαλογισµμὸν τῆς καρδίίας αὐτῶν, ἐπιλαβόόµμενος παιδίίου ἔστησεν
αυτόό παρ᾿ ἑαυτῷ, <Luc 9 :48> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὃς ἐὰν δέέξηται τοῦτο τὸ παιδίίον ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί
µμου, ἐµμὲ δέέχεται ·∙ καὶ ὃς ἐὰν ἐµμὲ δέέξηται, δέέχεται τὸν ἀποστείίλαντάά µμε ·∙ ὁ γὰρ µμικρόότερος ἐν
πᾶσιν ὑµμῖν ὑπάάρχων, οὗτόός ἐστιν µμέέγας. <Luc 9 :49> Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰωάάννης εἶπεν ·∙ Ἐπιστάάτα,
εἴδοµμέέν τινα ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί σου ἐκβάάλλοντα δαιµμόόνια, καὶ ἐκωλύύσαµμεν αὐτόόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ
µμεθ᾿ ἡµμῶν. <Luc 9 :50> καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μὴ κωλύύετε ·∙ ὃς γὰρ οὐκ ἔστιν καθ᾿ ὑµμῶν,
ὑπὲρ ὑµμῶν ἐστίίν.
<Luc 9 :51> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ συµμπληροῦσθαι τὰς ἡµμέέρας τῆς ἀναλήήµμψεως αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς τὸ
πρόόσωπον αὐτοῦ ἐστήήριξεν τοῦ πορεύύεσθαι εἰς Ἱερουσαλήήµμ ·∙ <Luc 9 :52> καὶ ἀπέέστειλεν
ἀγγέέλους πρὸ προσώώπου ἑαυτοῦ. καὶ πορευθέέντες εἰσῆλθον εἰς κώώµμην Σαµμαρειτῶν, ὥστε
ἑτοιµμάάσαι αὐτῷ ·∙ <Luc 9 :53> καὶ οὐκ ἐδέέξαντο αὐτόόν, ὅτι τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ ἦν πορευόόµμενον εἰς
Ἱερουσαλήήµμ. <Luc 9 :54> ἰδόόντες δὲ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ Ἰάάκωβος καὶ Ἰωάάννης εἶπον ·∙ Κύύριε, θέέλεις
εἴπωµμεν πῦρ καταβῆναι ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀναλῶσαι αὐτούύς, ὡς καὶ Ἡλίίας ἐποίίησεν;
<Luc 9 :55> στραφεὶς δὲ ἐπετίίµμησεν αὐτοῖς [καὶ εἶπεν ·∙ Οὐκ οἴδατε οἵου πνεύύµματος ἐστε ὑµμεῖς].
<Luc 9 :56> καὶ ἐπορεύύθησαν εἰς ἑτέέραν κώώµμην.
<Luc 9 :57> Ἐγέένετο δὲ πορευοµμέένων αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ εἶπέέν τις πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἀκολουθήήσω σοι
ὅπου ἐὰν ἀπέέρχῃ, Κύύριε. <Luc 9 :58> καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Αἱ ἀλώώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ
τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν
κλίίνῃ. <Luc 9 :59> εἶπεν δὲ πρὸς ἕτερον ·∙ Ἀκολούύθει µμοι. ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Κύύριε, ἐπίίτρεψόόν µμοι
ἀπελθόόντι πρῶτον θάάψαι τὸν πατέέρα µμου. <Luc 9 :60> εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἄφες τοὺς
νεκροὺς θάάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούύς, σὺ δὲ ἀπελθὼν διάάγγελλε τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ.
<Luc 9 :61> εἶπεν δὲ καὶ ἕτερος ·∙ Ἀκολουθήήσω σοι, Κύύριε ·∙ πρῶτον δὲ ἐπίίτρεψόόν µμοι ἀποτάάξασθαι
τοῖς εἰς τὸν οἶκόόν µμου. <Luc 9 :62> εἶπεν δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόόν ·∙ Οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα
αὐτοῦ ἐπ᾿ ἄροτρον καὶ βλέέπων εἰς τὰ ὀπίίσω εὔθετόός ἐστιν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Θεοῦ.
<Luc10 : 1> Μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέέδειξεν ὁ Κύύριος καὶ ἑτέέρους ἑβδοµμήήκοντα, καὶ ἀπέέστειλεν αὐτοὺς
ἀνὰ δύύο πρὸ προσώώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόόλιν καὶ τόόπον οὗ ἤµμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι. <Luc10 : 2>
ἔλεγεν οὖν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ὁ µμὲν θερισµμὸς πολύύς, οἱ δὲ ἐργάάται ὀλίίγοι ·∙ δεήήθητε οὖν τοῦ Κυρίίου
τοῦ θερισµμοῦ ὅπως ἐκβάάλῃ ἐργάάτας εἰς τὸν θερισµμὸν αὐτοῦ. <Luc10 : 3> ὑπάάγετε ·∙ ἰδοὺ ἐγὼ
ἀποστέέλλω ὑµμᾶς ὡς ἄρνας ἐν µμέέσῳ λύύκων. <Luc10 : 4> µμὴ βαστάάζετε βαλλάάντιον, µμὴ πήήραν,
µμηδὲ ὑποδήήµματα, καὶ µμηδέένα κατὰ τὴν ὁδὸν ἀσπάάσησθε. <Luc10 : 5> εἰς ἣν δ᾿ ἂν οἰκίίαν
εἰσέέρχησθε, πρῶτον λέέγετε ·∙ Εἰρήήνη τῷ οἴκῳ τούύτῳ. <Luc10 : 6> καὶ ἐὰν ᾖ ἐκεῖ υἱὸς εἰρήήνης,
ἐπαναπαύύσεται ἐπ᾿ αὐτὸν ἡ εἰρήήνη ὑµμῶν ·∙ εἰ δὲ µμήή γε, ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἀνακάάµμψει. <Luc10 : 7> ἐν αὐτῇ δὲ
τῇ οἰκίίᾳ µμέένετε ἐσθίίοντες καὶ πίίνοντες τὰ παρ᾿ αὐτῶν ·∙ ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάάτης τοῦ µμισθοῦ αὐτοῦ
ἐστιν. µμὴ µμεταβαίίνετε ἐξ οἰκίίας εἰς οἰκίίαν. <Luc10 : 8> καὶ εἰς ἣ ν ἂν πόόλιν εἰσέέρχησθε καὶ
δέέχωνται ὑµμᾶς, ἐσθίίετε τὰ παρατιθέέµμενα ὑµμῖν, <Luc10 : 9> καὶ θεραπεύύετε τοὺς ἐν αὐτῇ ἀσθενεῖς
καὶ λέέγετε αὐτοῖς ·∙ Ἤγγικεν ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Luc10 :10> εἰς ἣν δ᾿ ἂν πόόλιν
εἰσέέλθητε καὶ µμὴ δέέχωνται ὑµμᾶς, ἐξελθόόντες εἰς τὰς πλατείίας αὐτῆς εἴπατε ·∙ <Luc10 :11> Καὶ τὸν
κονιορτὸν τὸν κολληθέέντα ἡµμῖν ἐκ τῆς πόόλεως ὑµμῶν εἰς τοὺς πόόδας ἡµμῶν ἀποµμασσόόµμεθα ὑµμῖν ·∙
πλὴν τοῦτο γινώώσκετε ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Luc10 :12> λέέγω ὑµμῖν ὅτι Σοδόόµμοις ἐν τῇ
ἡµμέέρᾳ ἐκείίνῃ ἀνεκτόότερον ἔσται ἢ τῇ πόόλει ἐκείίνῃ. <Luc10 :13> Οὐαίί σοι Χοραζείίν, οὐαίί σοι
Βηθσαϊδάά ·∙ ὅτι εἰ ἐν Τύύρῳ καὶ Σιδῶνι ἐγέένοντο αἱ δυνάάµμεις αἱ γενόόµμεναι ἐν ὑµμῖν, πάάλαι ἂν ἐν
σάάκκῳ καὶ σποδῷ καθήήµμενοι µμετενόόησαν. <Luc10 :14> πλὴν Τύύρῳ καὶ Σιδῶνι ἀνεκτόότερον ἔσται
ἐν τῇ κρίίσει ἢ ὑµμῖν. <Luc10 :15> καὶ σὺ Καπερναούύµμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅ δου
καταβιβασθήήσῃ. <Luc10 :16> Ὁ ἀκούύων ὑµμῶν ἐµμοῦ ἀκούύει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑµμᾶς ἐµμὲ ἀθετεῖ ·∙ ὁ δὲ
ἐµμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείίλαντάά µμε.
<Luc10 :17> Ὑπέέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδοµμήήκοντα µμετὰ χαρᾶς λέέγοντες ·∙ Κύύριε, καὶ τὰ δαιµμόόνια
ὑποτάάσσεται ἡµμῖν ἐν τῷ ὀνόόµματίί σου. <Luc10 :18> εἶπεν δὲ αὐτοῖς ·∙ Ἐθεώώρουν τὸν Σατανὰν ὡς
ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόόντα. <Luc10 :19> ἰδοὺ δίίδωµμι ὑµμῖν τὴν ἐξουσίίαν τοῦ πατεῖν ἐπάάνω
ὄφεων καὶ σκορπίίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύύναµμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑµμᾶς οὐ µμὴ ἀδικήήσει.
<Luc10 :20> πλὴν ἐν τούύτῳ µμὴ χαίίρετε ὅτι τὰ πνεύύµματα ὑµμῖν ὑποτάάσσεται, χαίίρετε δὲ ὅτι τὰ
ὀνόόµματα ὑµμῶν ἐγγέέγραπται ἐν τοῖς οὐρανοῖς. <Luc10 :21> Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάάσατο τῷ
πνεύύµματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν ·∙ Ἐξοµμολογοῦµμαίί σοι Πάάτερ, Κύύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι
ἀπέέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ἀπεκάάλυψας αὐτὰ νηπίίοις ·∙ ναὶ ὁ Πατήήρ, ὅτι
οὕτως ἐγέένετο εὐδοκίία ἔµμπροσθέέν σου. <Luc10 :22> πάάντα µμοι παρεδόόθη ὑπὸ τοῦ Πατρόός µμου, καὶ
οὐδεὶς γινώώσκει τίίς ἐστιν ὁ Υἱὸς εἰ µμὴ ὁ Πατήήρ, καὶ τίίς ἐστιν ὁ Πατὴρ εἰ µμὴ ὁ Υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν
βούύληται ὁ Υἱὸς ἀποκαλύύψαι. <Luc10 :23> καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς µμαθητὰς κατ᾿ ἰδίίαν εἶπεν ·∙
Μακάάριοι οἱ ὀφθαλµμοὶ οἱ βλέέποντες ἃ βλέέπετε. <Luc10 :24> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται
καὶ βασιλεῖς ἠθέέλησαν ἰδεῖν ἃ ὑµμεῖς βλέέπετε, καὶ οὐκ εἶδoν, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούύετε, καὶ οὐκ
ἤκουσαν.
<Luc10 :25> Καὶ ἰδοὺ νοµμικόός τις ἀνέέστη ἐκπειράάζων αὐτὸν καὶ λέέγων ·∙ Διδάάσκαλε, τίί ποιήήσας
ζωὴν αἰώώνιον κληρονοµμήήσω; <Luc10 :26> ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἐν τῷ νόόµμῳ τίί γέέγραπται; πῶς
ἀναγινώώσκεις; <Luc10 :27> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν ·∙ Ἀγαπήήσεις Κύύριον τὸν Θεόόν σου ἐξ ὅλης τῆς
καρδίίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίίας σου,
καὶ τὸν πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν. <Luc10 :28> εἶπεν δὲ αὐτῷ ·∙ Ὀρθῶς ἀπεκρίίθης ·∙ τοῦτο ποίίει, καὶ
ζήήσῃ. <Luc10 :29> ὁ δὲ θέέλων δικαιῶσαι ἑαυτὸν εἶπεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν ·∙ Καὶ τίίς ἐστίίν µμου πλησίίον;
<Luc10 :30> ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Ἄνθρωπόός τις κατέέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴµμ εἰς Ἱεριχὼ
καὶ λῃσταῖς περιέέπεσεν, οἳ καὶ ἐκδύύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέέντες ἀπῆλθον, ἀφέέντες
ἡµμιθανῆ τυγχάάνοντα. <Luc10 :31> κατὰ συγκυρίίαν δὲ ἱερεύύς τις κατέέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείίνῃ, καὶ
ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν ·∙ <Luc10 :32> ὁµμοίίως δὲ καὶ Λευίίτης γενόόµμενος κατὰ τὸν τόόπον, ἐλθὼν
καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθεν. <Luc10 :33> Σαµμαρείίτης δέέ τις ὁδεύύων ἦλθεν κατ᾿ αὐτὸν καὶ ἰδὼν
ἐσπλαγχνίίσθη, <Luc10 :34> καὶ προσελθὼν κατέέδησεν τὰ τραύύµματα αὐτοῦ ἐπιχέέων ἔλαιον καὶ
οἶνον, ἐπιβιβάάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεµμελήήθη
αὐτοῦ. <Luc10 :35> καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθὼν ἐκβαλὼν δύύο δηνάάρια ἔδωκεν τῷ πανδοχεῖ καὶ
εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἐπιµμελήήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ τι ἂν προσδαπανήήσῃς ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέέρχεσθαίί µμε
ἀποδώώσω σοι. <Luc10 :36> τίίς τούύτων τῶν τριῶν πλησίίον δοκεῖ σοι γεγονέέναι τοῦ ἐµμπεσόόντος εἰς
τοὺς λῃστάάς; <Luc10 :37> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ὁ ποιήήσας τὸ ἔλεος µμετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙
Πορεύύου καὶ σὺ ποίίει ὁµμοίίως.
<Luc10 :38> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ πορεύύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώώµμην τινάά. γυνὴ δέέ τις
ὀνόόµματι Μάάρθα ὑπεδέέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. <Luc10 :39> καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουµμέένη
Μαρίία, ἣ καὶ παρακαθεσθεῖσα παρὰ τοὺς πόόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουεν τὸν λόόγον αὐτοῦ ·∙ <Luc10 :40>
ἡ δὲ Μάάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίίαν ·∙ ἐπιστᾶσα δὲ εἶπεν ·∙ Κύύριε, οὐ µμέέλει σοι ὅτι ἡ
ἀδελφήή µμου µμόόνην µμε κατέέλειπεν διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα µμοι συναντιλάάβηται. <Luc10 :41>
ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μάάρθα Μάάρθα, µμεριµμνᾷς καὶ τυρβάάζῃ περὶ πολλάά,
<Luc10 :42> ἑνὸς δὲ ἐστιν χρείία ·∙ Μαρίία δὲ τὴν ἀγαθὴν µμερίίδα ἐξελέέξατο ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήήσεται
ἀπ᾿ αὐτῆς.
<Luc11 : 1> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόόπῳ τινὶ προσευχόόµμενον, ὡς ἐπαύύσατο, εἶπέέν τις
τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόόν ·∙ Κύύριε, δίίδαξον ἡµμᾶς προσεύύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάάννης
ἐδίίδαξεν τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ. <Luc11 : 2> εἶπεν δὲ αὐτοῖς ·∙ Ὅταν προσεύύχεσθε, λέέγετε ·∙ Πάάτερ,
ἁγιασθήήτω τὸ ὄνοµμάά σου ·∙ ἐλθέέτω ἡ βασιλείία σου ·∙ <Luc11 : 3> τὸν ἄρτον ἡµμῶν τὸν ἐπιούύσιον
δίίδου ἡµμῖν τὸ καθ᾿ ἡµμέέραν ·∙ <Luc11 : 4> καὶ ἄφες ἡµμῖν τὰς ἁµμαρτίίας ἡµμῶν, καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίίοµμεν
παντὶ ὀφείίλοντι ἡµμῖν ·∙ καὶ µμὴ εἰσενέέγκῃς ἡµμᾶς εἰς πειρασµμόόν. <Luc11 : 5> Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙
Τίίς ἐξ ὑµμῶν ἕξει φίίλον, καὶ πορεύύσεται πρὸς αὐτὸν µμεσονυκτίίου καὶ εἴπῃ αὐτῷ ·∙ Φίίλε, χρῆσόόν µμοι
τρεῖς ἄρτους, <Luc11 : 6> ἐπειδὴ φίίλος µμου παρεγέένετο ἐξ ὁδοῦ πρὸς µμὲ καὶ οὐκ ἔχω ὃ παραθήήσω
αὐτῷ ·∙ <Luc11 : 7> κἀκεῖνος ἔσωθεν ἀποκριθεὶς εἴπῃ ·∙ Μήή µμοι κόόπους πάάρεχε ·∙ ἤδη ἡ θύύρα
κέέκλεισται, καὶ τὰ παιδίία µμου µμετ᾿ ἐµμοῦ εἰς τὴν κοίίτην εἰσίίν ·∙ οὐ δύύναµμαι ἀναστὰς δοῦναίί σοι.
<Luc11 : 8> λέέγω ὑµμῖν, εἰ καὶ οὐ δώώσει αὐτῷ ἀναστὰς διὰ τὸ εἶναι αὐτοῦ φίίλον, διάά γε τὴν
ἀναίίδειαν αὐτοῦ ἐγερθεὶς δώώσει αὐτῷ ὅσων χρῄζει. <Luc11 : 9> Κἀγὼ ὑµμῖν λέέγω, αἰτεῖτε, καὶ
δοθήήσεται ὑµμῖν ·∙ ζητεῖτε, καὶ εὑρήήσετε ·∙ κρούύετε, καὶ ἀνοιγήήσεται ὑµμῖν ·∙ <Luc11 :10> πᾶς γὰρ ὁ
αἰτῶν λαµμβάάνει, καὶ ὁ ζητῶν εὑρίίσκει, καὶ τῷ κρούύοντι ἀνοιγήήσεται. <Luc11 :11> τίίνα δὲ ἐξ ὑµμῶν
τὸν πατέέρα αἰτήήσει ὁ υἱὸς ἄρτον, µμὴ λίίθον ἐπιδώώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθύύν, µμὴ ἀντὶ ἰχθύύος ὄφιν
ἐπιδώώσει αὐτῷ; <Luc11 :12> ἢ καὶ ἐὰν αἰτήήσει ᾠόόν, µμὴ ἐπιδώώσει αὐτῷ σκορπίίον; <Luc11 :13> εἰ οὖν
ὑµμεῖς πονηροὶ ὑπάάρχοντες οἴδατε δόόµματα ἀγαθὰ διδόόναι τοῖς τέέκνοις ὑµμῶν, πόόσῳ µμᾶλλον ὁ
Πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώώσει Πνεῦµμα Ἅγιον τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόόν.
<Luc11 :14> Καὶ ἦν ἐκβάάλλων δαιµμόόνιον, καὶ αὐτὸ ἦν κωφόόν ·∙ ἐγέένετο δὲ τοῦ δαιµμονίίου
ἐξελθόόντος ἐλάάλησεν ὁ κωφόός ·∙ καὶ ἐθαύύµμασαν οἱ ὄχλοι. <Luc11 :15> τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον ·∙ Ἐν
Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιµμονίίων ἐκβάάλλει τὰ δαιµμόόνια ·∙ <Luc11 :16> ἕτεροι δὲ πειράάζοντες
σηµμεῖον ἐξ οὐρανοῦ ἐζήήτουν παρ᾿ αὐτοῦ. <Luc11 :17> αὐτὸς δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὰ διανοήήµματα εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Πᾶσα βασιλείία ἐφ᾿ ἑαυτὴν διαµμερισθεῖσα ἐρηµμοῦται, καὶ οἶκος ἐπὶ οἶκον πίίπτει.
<Luc11 :18> εἰ δὲ καὶ ὁ Σατανᾶς ἐφ᾿ ἑαυτὸν διεµμερίίσθη, πῶς σταθήήσεται ἡ βασιλείία αὐτοῦ; ὅτι
λέέγετε ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάάλλειν µμε τὰ δαιµμόόνια. <Luc11 :19> εἰ δὲ ἐγὼ ἐν Βεελζεβοὺλ ἐκβάάλλω τὰ
δαιµμόόνια, οἱ υἱοὶ ὑµμῶν ἐν τίίνι ἐκβάάλλουσιν; διὰ τοῦτο αὐτοὶ κριταὶ ὑµμῶν ἔσονται. <Luc11 :20> εἰ δὲ
ἐν δακτύύλῳ Θεοῦ ἐκβάάλλω τὰ δαιµμόόνια, ἄρα ἔφθασεν ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Luc11 :21>
Ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισµμέένος φυλάάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήήν, ἐν εἰρήήνῃ ἐστὶν τὰ ὑπάάρχοντα
αὐτοῦ ·∙ <Luc11 :22> ἐπὰν δὲ ὁ ἰσχυρόότερος αὐτοῦ ἐπελθὼν νικήήσῃ αὐτόόν, τὴν πανοπλίίαν αὐτοῦ
αἴρει ἐφ᾿ ᾗ ἐπεποίίθει, καὶ τὰ σκῦλα αὐτοῦ διαδίίδωσιν. <Luc11 :23> ὁ µμὴ ὢν µμετ᾿ ἐµμοῦ κατ᾿ ἐµμοῦ
ἐστίίν, καὶ ὁ µμὴ συνάάγων µμετ᾿ ἐµμοῦ σκορπίίζει. <Luc11 :24> Ὅταν τὸ ἀκάάθαρτον πνεῦµμα ἐξέέλθῃ
ἀπὸ τοῦ ἀνθρώώπου, διέέρχεται δι᾿ ἀνύύδρων τόόπων ζητοῦν ἀνάάπαυσιν, καὶ µμὴ εὑρίίσκον λέέγει ·∙
Ὑποστρέέψω εἰς τὸν οἶκόόν µμου ὅθεν ἐξῆλθον ·∙ <Luc11 :25> καὶ ἐλθὸν εὑρίίσκει σεσαρωµμέένον καὶ
κεκοσµμηµμέένον. <Luc11 :26> τόότε πορεύύεται καὶ παραλαµμβάάνει ἑπτὰ ἕτερα πνεύύµματα πονηρόότερα
ἑαυτοῦ, καὶ εἰσελθόόντα κατοικεῖ ἐκεῖ ·∙ καὶ γίίνεται τὰ ἔσχατα τοῦ ἀνθρώώπου ἐκείίνου χείίρονα τῶν
πρώώτων. <Luc11 :27> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ λέέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάάρασάά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου
εἶπεν αὐτῷ ·∙ Μακαρίία ἡ κοιλίία ἡ βαστάάσασάά σε καὶ µμαστοὶ οὓς ἐθήήλασας. <Luc11 :28> αὐτὸς δὲ
εἶπεν ·∙ Μενοῦν µμακάάριοι οἱ ἀκούύοντες τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάάσσοντες.
<Luc11 :29> Τῶν δὲ ὄχλων ἐπαθροιζοµμέένων ἤρξατο λέέγειν ·∙ Ἡ γενεὰ αὕτη γενεὰ πονηράά ἐστιν ·∙
σηµμεῖον ζητεῖ, καὶ σηµμεῖον οὐ δοθήήσεται αὐτῇ εἰ µμὴ τὸ σηµμεῖον Ἰωνᾶ. <Luc11 :30> καθὼς γὰρ
ἐγέένετο Ἰωνᾶς σηµμεῖον τοῖς Νινευίίταις, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου τῇ γενεᾷ ταύύτῃ.
<Luc11 :31> βασίίλισσα νόότου ἐγερθήήσεται ἐν τῇ κρίίσει µμετὰ τῶν ἀνδρῶν τῆς γενεᾶς ταύύτης καὶ
κατακρινεῖ αὐτούύς ·∙ ὅτι ἦλθεν ἐκ τῶν περάάτων τῆς γῆς ἀκοῦσαι τὴν σοφίίαν Σολοµμῶνος, καὶ ἰδοὺ
πλεῖον Σολοµμῶνος ὧδε. <Luc11 :32> ἄνδρες Νινευῖται ἀναστήήσονται ἐν τῇ κρίίσει µμετὰ τῆς γενεᾶς
ταύύτης καὶ κατακρινοῦσιν αὐτήήν ·∙ ὅτι µμετενόόησαν εἰς τὸ κήήρυγµμα Ἰωνᾶ, καὶ ἰδοὺ πλεῖον Ἰωνᾶ
ὧδε. <Luc11 :33> Οὐδεὶς δὲ λύύχνον ἅψας εἰς κρύύπτην τίίθησιν οὐδὲ ὑπὸ τὸν µμόόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν
λυχνίίαν, ἵνα οἱ είίσπορευόόµμενοι τὸ φέέγγος βλέέπωσιν. <Luc11 :34> ὁ λύύχνος τοῦ σώώµματόός ἐστιν ὁ
ὀφθαλµμόός σου. ὅταν ὁ ὀφθαλµμόός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ ὅλον τὸ σῶµμάά σου φωτεινόόν ἐστιν ·∙ ἐπὰν δὲ
πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶµμάά σου σκοτεινόόν. <Luc11 :35> σκόόπει οὖν µμὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκόότος ἐστίίν.
<Luc11 :36> εἰ οὖν τὸ σῶµμάά σου ὅλον φωτεινόόν, µμὴ ἔχον µμέέρος τι σκοτεινόόν, ἔσται φωτεινὸν ὅλον
ὡς ὅταν ὁ λύύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίίζῃ σε.
<Luc11 :37> Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαι ἠρώώτα αὐτὸν φαρισαῖος τις ὅπως ἀριστήήσῃ παρ᾿ αὐτῷ ·∙ εἰσελθὼν δὲ
ἀνέέπεσεν. <Luc11 :38> ὁ δὲ φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύύµμασεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίίσθη πρὸ τοῦ ἀρίίστου.
<Luc11 :39> εἶπεν δὲ ὁ Κύύριος πρὸς αὐτόόν ·∙ Νῦν ὑµμεῖς οἱ φαρισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίίου καὶ τοῦ
πίίνακος καθαρίίζετε, τὸ δὲ ἔσωθεν ὑµμῶν γέέµμει ἁρπαγῆς καὶ πονηρίίας. <Luc11 :40> ἄφρονες, οὐχ ὁ
ποιήήσας τὸ ἔξωθεν καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίίησεν; <Luc11 :41> πλὴν τὰ ἐνόόντα δόότε ἐλεηµμοσύύνην, καὶ
ἰδοὺ πάάντα καθαρὰ ὑµμῖν ἐστίίν. <Luc11 :42> ἀλλὰ οὐαὶ ὑµμῖν τοῖς φαρισαίίοις, ὅτι ἀποδεκατοῦτε τὸ
ἡδύύοσµμον καὶ τὸ πήήγανον καὶ πᾶν λάάχανον, καὶ παρέέρχεσθε τὴν κρίίσιν καὶ τὴν ἀγάάπην τοῦ
Θεοῦ ·∙ ταῦτα ἔδει ποιῆσαι κἀκεῖνα µμὴ ἀφιέέναι. <Luc11 :43> οὐαὶ ὑµμῖν τοῖς φαρισαίίοις, ὅτι ἀγαπᾶτε
τὴν πρωτοκαθεδρίίαν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ τοὺς ἀσπασµμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς. <Luc11 :44> οὐαὶ
ὑµμῖν, ὅτι ἐστὲ ὡς τὰ µμνηµμεῖα τὰ ἄδηλα, καὶ οἱ ἄνθρωποι περιπατοῦντες ἐπάάνω οὐκ οἴδασιν.
<Luc11 :45> Ἀποκριθεὶς δέέ τις τῶν νοµμικῶν λέέγει αὐτῷ ·∙ Διδάάσκαλε, ταῦτα λέέγων καὶ ἡµμᾶς
ὑβρίίζεις. <Luc11 :46> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Καὶ ὑµμῖν τοῖς νοµμικοῖς οὐαίί, ὅτι φορτίίζετε τοὺς ἀνθρώώπους
φορτίία δυσβάάστακτα, καὶ αὐτοὶ ἑνὶ τῶν δακτύύλων ὑµμῶν οὐ προσψαύύετε τοῖς φορτίίοις. <Luc11 :47>
οὐαὶ ὑµμῖν, ὅτι οἰκοδοµμεῖτε τὰ µμνηµμεῖα τῶν προφητῶν, οἱ δὲ πατέέρες ὑµμῶν ἀπέέκτειναν αὐτούύς.
<Luc11 :48> ἄρα µμαρτυρεῖτε καὶ συνευδοκεῖτε τοῖς ἔργοις τῶν πατέέρων ὑµμῶν, ὅτι αὐτοὶ µμὲν
ἀπέέκτειναν αὐτούύς, ὑµμεῖς δὲ οἰκοδοµμεῖτε αὐτῶν τὰ µμνηµμεῖα. <Luc11 :49> διὰ τοῦτο καὶ ἡ σοφίία τοῦ
Θεοῦ εἶπεν ·∙ Ἀποστελῶ εἰς αὐτοὺς προφήήτας καὶ ἀποστόόλους, καὶ ἐξ αὐτῶν ἀποκτενοῦσιν καὶ
ἐκδιώώξουσιν, <Luc11 :50> ἵνα ἐκζητηθῇ τὸ αἷµμα πάάντων τῶν προφητῶν τὸ ἐκχυννόόµμενον ἀπὸ
καταβολῆς κόόσµμου ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύύτης, <Luc11 :51> ἀπὸ τοῦ αἵµματος Ἄβελ ἕως τοῦ αἵµματος
Ζαχαρίίου τοῦ ἀπολοµμέένου µμεταξὺ τοῦ θυσιαστηρίίου καὶ τοῦ οἴκου ·∙ ναὶ λέέγω ὑµμῖν,
ἐκζητηθήήσεται ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύύτης. <Luc11 :52> οὐαὶ ὑµμῖν τοῖς νοµμικοῖς, ὅτι ἤρατε τὴν κλεῖδα
τῆς γνώώσεως ·∙ αὐτοὶ οὐκ εἰσήήλθατε καὶ τοὺς εἰσερχοµμέένους ἐκωλύύσατε. <Luc11 :53> λέέγοντος δὲ
αὐτοῦ ταῦτα πρὸς αὐτοὺς ἤρξαντο οἱ γραµμµματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι δεινῶς ἐνέέχειν καὶ
ἀποστοµματίίζειν αὐτὸν περὶ πλειόόνων, <Luc11 :54> ἐνεδρεύύοντες αὐτόόν, θηρεῦσαίί τι ἐκ τοῦ
στόόµματος αὐτοῦ.
<Luc12 : 1> Ἐν οἷς ἐπισυναχθεισῶν τῶν µμυριάάδων τοῦ ὄχλου, ὥστε καταπατεῖν ἀλλήήλους, ἤρξατο
λέέγειν πρὸς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ πρῶτον ·∙ Προσέέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τῆς ζύύµμης τῶν φαρισαίίων, ἥτις
ἐστὶν ὑπόόκρισις. <Luc12 : 2> οὐδὲν δὲ συγκεκαλυµμµμέένον ἐστὶν ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήήσεται, καὶ
κρυπτὸν ὃ οὐ γνωσθήήσεται. <Luc12 : 3> ἀνθ᾿ ὧν ὅσα ἐν τῇ σκοτίίᾳ εἴπατε, ἐν τῷ φωτὶ
ἀκουσθήήσεται, καὶ ὃ πρὸς τὸ οὖς ἐλαλήήσατε ἐν τοῖς ταµμείίοις, κηρυχθήήσεται ἐπὶ τῶν δωµμάάτων.
<Luc12 : 4> Λέέγω δὲ ὑµμῖν τοῖς φίίλοις µμου, µμὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόόντων τὸ σῶµμα καὶ
µμετὰ ταῦτα µμὴ ἐχόόντων περισσόότερόόν τι ποιῆσαι. <Luc12 : 5> ὑποδείίξω δὲ ὑµμῖν τίίνα φοβηθῆτε ·∙
φοβήήθητε τὸν µμετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίίαν ἐµμβαλεῖν εἰς τὴν γέέενναν. ναὶ λέέγω ὑµμῖν,
τοῦτον φοβήήθητε. <Luc12 : 6> οὐχὶ πέέντε στρουθίία πωλεῖται ἀσσαρίίων δύύο; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐκ
ἔστιν ἐπιλελησµμέένον ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ. <Luc12 : 7> ἀλλὰ καὶ αἱ τρίίχες τῆς κεφαλῆς ὑµμῶν πᾶσαι
ἠρίίθµμηνται. µμὴ οὖν φοβεῖσθε ·∙ πολλῶν στρουθίίων διαφέέρετε. <Luc12 : 8> λέέγω δὲ ὑµμῖν, πᾶς ὃς ἂν
ὁµμολογήήσῃ ἐν ἐµμοὶ ἔµμπροσθεν τῶν ἀνθρώώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ὁµμολογήήσει ἐν αὐτῷ
ἔµμπροσθεν τῶν ἀγγέέλων τοῦ Θεοῦ ·∙ <Luc12 : 9> ὁ δὲ ἀρνησάάµμενόός µμε ἐνώώπιον τῶν ἀνθρώώπων
ἀπαρνηθήήσεται ἐνώώπιον τῶν ἀγγέέλων τοῦ Θεοῦ. <Luc12 :10> καὶ πᾶς ὃς ἐρεῖ λόόγον εἰς τὸν υἱὸν
τοῦ ἀνθρώώπου, ἀφεθήήσεται αὐτῷ ·∙ τῷ δὲ εἰς τὸ Ἅγιον Πνεῦµμα βλασφηµμήήσαντι οὐκ ἀφεθήήσεται.
<Luc12 :11> ὅταν δὲ προσφέέρωσιν ὑµμᾶς ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίίας, µμὴ
µμεριµμνᾶτε πῶς ἢ τίί ἀπολογήήσησθε ἢ τίί εἴπητε ·∙ <Luc12 :12> τὸ γὰρ Ἅγιον Πνεῦµμα διδάάξει ὑµμᾶς ἐν
αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖ εἰπεῖν.
<Luc12 :13> Εἶπεν δὲ τις αὐτῷ ἐκ τοῦ ὄχλου ·∙ Διδάάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελφῷ µμου µμερίίσασθαι µμετ᾿
ἐµμοῦ τὴν κληρονοµμίίαν. <Luc12 :14> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἄνθρωπε, τίίς µμε κατέέστησεν δικαστὴν ἢ
µμεριστὴν ἐφ᾿ ὑµμᾶς; <Luc12 :15> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούύς ·∙ Ὁρᾶτε καὶ φυλάάσσεσθε ἀπὸ πάάσης
πλεονεξίίας, ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόόντων αὐτῷ.
<Luc12 :16> εἶπεν δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέέγων ·∙ Ἀνθρώώπου τινὸς πλουσίίου εὐφόόρησεν ἡ
χώώρα. <Luc12 :17> καὶ διελογίίζετο ἐν ἑαυτῷ λέέγων ·∙ Τίί ποιήήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάάξω τοὺς
καρπούύς µμου; <Luc12 :18> καὶ εἶπεν ·∙ Τοῦτο ποιήήσω, καθελῶ µμου τὰς ἀποθήήκας καὶ µμείίζονας
οἰκοδοµμήήσω, καὶ συνάάξω ἐκεῖ πάάντα τὰ γενήήµματάά µμου καὶ τὰ ἀγαθάά µμου, <Luc12 :19> καὶ ἐρῶ τῇ
ψυχῇ µμου ·∙ Ψυχήή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείίµμενα εἰς ἔτη πολλάά ·∙ ἀναπαύύου, φάάγε, πίίε, εὐφραίίνου.
<Luc12 :20> εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Θεόός ·∙ Ἄφρων, ταύύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ ·∙ ἃ
δὲ ἡτοίίµμασας, τίίνι ἔσται; <Luc12 :21> οὕτως ὁ θησαυρίίζων ἑαυτῷ καὶ µμὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν.
<Luc12 :22> Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ·∙ Διὰ τοῦτο ὑµμῖν λέέγω, µμὴ µμεριµμνᾶτε τῇ ψυχῇ τίί
φάάγητε, µμηδὲ τῷ σώώµματι τίί ἐνδύύσησθε. <Luc12 :23> ἡ ψυχὴ πλεῖόόν ἐστιν τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶµμα
τοῦ ἐνδύύµματος. <Luc12 :24> κατανοήήσατε τοὺς κόόρακας, ὅτι οὐ σπείίρουσιν οὐδὲ θερίίζουσιν, οἷς
οὐκ ἔστιν ταµμεῖον οὐδὲ ἀποθήήκη, καὶ ὁ Θεὸς τρέέφει αὐτούύς ·∙ πόόσῳ µμᾶλλον ὑµμεῖς διαφέέρετε τῶν
πετεινῶν. <Luc12 :25> τίίς δὲ ἐξ ὑµμῶν µμεριµμνῶν δύύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίίαν αὐτοῦ πῆχυν
ἕνα; <Luc12 :26> εἰ οὖν οὔτε ἐλάάχιστον δύύνασθε, τίί περὶ τῶν λοιπῶν µμεριµμνᾶτε; <Luc12 :27>
κατανοήήσατε τὰ κρίίνα, πῶς αὐξάάνει ·∙ οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήήθει ·∙ λέέγω δὲ ὑµμῖν, οὐδὲ Σολοµμὼν ἐν πάάσῃ
τῇ δόόξῃ αὐτοῦ περιεβάάλετο ὡς ἓν τούύτων. <Luc12 :28> εἰ δὲ τὸν χόόρτον σήήµμερον ἐν ἀγρῷ ὄντα καὶ
αὔριον εἰς κλίίβανον βαλλόόµμενον ὁ Θεὸς οὕτως ἀµμφιέέννυσιν, πόόσῳ µμᾶλλον ὑµμᾶς, ὀλιγόόπιστοι.
<Luc12 :29> καὶ ὑµμεῖς µμὴ ζητεῖτε τίί φαγήήτε ἢ τίί πίίητε, καὶ µμὴ µμετεωρίίζεσθε ·∙ <Luc12 :30> ταῦτα γὰρ
πάάντα τὰ ἔθνη τοῦ κόόσµμου ἐπιζητεῖ, ὑµμῶν δὲ ὁ Πατὴρ οἶδεν ὅτι χρῄζετε τούύτων. <Luc12 :31> πλὴν
ζητεῖτε τὴν βασιλείίαν αὐτοῦ, καὶ ταῦτα προστεθήήσεται ὑµμῖν. <Luc12 :32> Μὴ φοβοῦ, τὸ µμικρὸν
ποίίµμνιον, ὅτι εὐδόόκησεν ὁ Πατὴρ ὑµμῶν δοῦναι ὑµμῖν τὴν βασιλείίαν. <Luc12 :33> Πωλήήσατε τὰ
ὑπάάρχοντα ὑµμῶν καὶ δόότε ἐλεηµμοσύύνην ·∙ ποιήήσατε ἑαυτοῖς βαλλάάντια µμὴ παλαιούύµμενα,
θησαυρὸν ἀνέέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅπου κλέέπτης οὐκ ἐγγίίζει οὐδὲ σὴς διαφθείίρει ·∙
<Luc12 :34> ὅπου γάάρ ἐστιν ἡ θησαυρὸς ὑµμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδίία ὑµμῶν ἔσται. <Luc12 :35> Ἔστωσαν
ὑµμῶν αἱ ὀσφύύες περιεζωσµμέέναι καὶ οἱ λύύχνοι καιόόµμενοι ·∙ <Luc12 :36> καὶ ὑµμεῖς ὅµμοιοι ἀνθρώώποις
προσδεχοµμέένοις τὸν κύύριον ἑαυτῶν, πόότε ἀναλύύσῃ ἐκ τῶν γάάµμων, ἵνα ἐλθόόντος καὶ κρούύσαντος
εὐθέέως ἀνοίίξωσιν αὐτῷ. <Luc12 :37> µμακάάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθῶν ὁ κύύριος εὑρήήσει
γρηγοροῦντας. ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι περιζώώσεται καὶ ἀνακλινεῖ αὐτοὺς καὶ παρελθὼν διακονήήσει
αὐτοῖς. <Luc12 :38> καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίίτῃ φυλακῇ ἔλθῇ καὶ εὕρῃ
οὕτως, µμακάάριοίί εἰσιν ἐκεῖνοι. <Luc12 :39> τοῦτο δὲ γινώώσκετε, ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπόότης ποίίᾳ
ὥρᾳ ὁ κλέέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἀφῆκεν διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. <Luc12 :40>
καὶ ὑµμεῖς οὖν γίίνεσθε ἕτοιµμοι, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἔρχεται. <Luc12 :41>
Εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Πέέτρος ·∙ Κύύριε, πρὸς ἡµμᾶς τὴν παραβολὴν ταύύτην λέέγεις ἢ καὶ πρὸς πάάντας;
<Luc12 :42> εἶπεν δὲ ὁ Κύύριος ·∙ Τίίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς οἰκονόόµμος καὶ φρόόνιµμος, ὃν καταστήήσει ὁ
κύύριος ἐπὶ τῆς θεραπείίας αὐτοῦ τοῦ διδόόναι ἐν καιρῷ τὸ σιτοµμέέτριον; <Luc12 :43> µμακάάριος ὁ
δοῦλος ἐκεῖνος, ὃν ἐλθὼν ὁ κύύριος αὐτοῦ εὑρήήσει ποιοῦντα οὕτως. <Luc12 :44> ἀληθῶς λέέγω ὑµμῖν
ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάάρχουσιν αὐτοῦ καταστήήσει αὐτόόν. <Luc12 :45> ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ δοῦλος ἐκεῖνος
ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτοῦ ·∙ Χρονίίζει ὁ κύύριόός µμου ἔρχεσθαι, καὶ ἄρξηται τύύπτειν τοὺς παῖδας καὶ τὰς
παιδίίσκας, ἐσθίίειν τε καὶ πίίνειν καὶ µμεθύύσκεσθαι, <Luc12 :46> ἥξει ὁ κύύριος τοῦ δούύλου ἐκείίνου ἐν
ἡµμέέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώώσκει, καὶ διχοτοµμήήσει αὐτὸν καὶ τὸ µμέέρος αὐτοῦ µμετὰ
τῶν ἀπίίστων θήήσει. <Luc12 :47> ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος ὁ γνοὺς τὸ θέέληµμα τοῦ κυρίίου ἑαυτοῦ καὶ µμὴ
ἑτοιµμάάσας µμηδὲ ποιήήσας πρὸς τὸ θέέληµμα αὐτοῦ δαρήήσεται πολλάάς ·∙ <Luc12 :48> ὁ δὲ µμὴ γνούύς,
ποιήήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήήσεται ὀλίίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόόθη πολύύ, πολὺ ζητηθήήσεται παρ᾿
αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέέθεντο πολύύ, περισσόότερον αἰτήήσουσιν αὐτόόν. <Luc12 :49> Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ
τὴν γῆν, καὶ τίί θέέλω εἰ ἤδη ἀνήήφθη. <Luc12 :50> βάάπτισµμα δὲ ἔχω βαπτισθῆναι, καὶ πῶς
συνέέχοµμαι ἕως ὅτου τελεσθῇ. <Luc12 :51> δοκεῖτε ὅτι εἰρήήνην παρεγενόόµμην δοῦναι ἐν τῇ γῆ; οὐχὶ
λέέγω ὑµμῖν, ἀλλ᾿ ἢ διαµμερισµμόόν. <Luc12 :52> ἔσονται γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν πέέντε ἐν οἴκῳ ἑνὶ
διαµμεµμερισµμέένοι, τρεῖς ἐπὶ δυσὶν καὶ δύύο ἐπὶ τρισίίν διαµμερισθήήσονται, <Luc12 :53> πατὴρ ἐφ᾿ υἱῷ
καὶ υἱὸς ἐπὶ πατρίί, µμήήτηρ ἐπὶ θυγατρὶ καὶ θυγάάτηρ ἐπὶ µμητρίί, πενθερὰ ἐπὶ τὴν νύύµμφην αὐτῆς καὶ
νύύµμφη ἐπὶ τὴν πενθεράάν αὐτῆς.
<Luc12 :54> Ἔλεγεν δὲ καὶ τοῖς ὄχλοις ·∙ Ὅταν ἴδητε νεφέέλην ἀνατέέλλουσαν ἀπὸ δυσµμῶν, εὐθέέως
λέέγετε ὅτι ὄµμβρος ἔρχεται, καὶ γίίνεται οὕτως ·∙ <Luc12 :55> καὶ ὅταν νόότον πνέέοντα, λέέγετε ὅτι
καύύσων ἔσται, καὶ γίίνεται. <Luc12 :56> ὑποκριταίί, τὸ πρόόσωπον τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴδατε
δοκιµμάάζειν, τὸν δὲ καιρὸν τοῦτον πῶς οὐ δοκιµμάάζετε; <Luc12 :57> Τίί δὲ καὶ ἀφ᾿ ἑαυτῶν οὐ κρίίνετε
τὸ δίίκαιον; <Luc12 :58> ὡς γὰρ ὑπάάγεις µμετὰ τοῦ ἀντιδίίκου σου ἐπ᾿ ἄρχοντα, ἐν τῇ ὁδῷ δὸς
ἐργασίίαν ἀπηλλάάχθαι ἀπ᾿ αὐτοῦ, µμήήποτε κατασύύρῃ σε πρὸς τὸν κριτήήν, καὶ ὁ κριτήής σε
παραδώώσει τῷ πράάκτορι, καὶ ὁ πράάκτωρ σε βαλεῖ εἰς φυλακήήν. <Luc12 :59> λέέγω σοι, οὐ µμὴ
ἐξέέλθῃς ἐκεῖθεν, ἕως καὶ τὸ ἔσχατον λεπτὸν ἀποδῷς.
<Luc13 : 1> Παρῆσαν δέέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ ἀπαγγέέλλοντες αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίίων ὧν τὸ
αἷµμα Πειλᾶτος ἔµμιξεν µμετὰ τῶν θυσιῶν αὐτῶν. <Luc13 : 2> καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Δοκεῖτε
ὅτι οἱ Γαλιλαῖοι οὗτοι ἁµμαρτωλοὶ παρὰ πάάντας τοὺς Γαλιλαίίους ἐγέένοντο, ὅτι τοιαῦτα
πεπόόνθασιν; <Luc13 : 3> οὐχὶ λέέγω ὑµμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν µμὴ µμετανοήήσητε, πάάντες ὡσαύύτως ἀπολεῖσθε.
<Luc13 : 4> ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέέκα καὶ ὀκτώώ, ἐφ᾿ οὓς ἔπεσεν ὁ πύύργος ἐν τῷ Σιλωὰµμ καὶ ἀπέέκτεινεν
αὐτούύς, δοκεῖτε ὅτι αὐτοὶ ὀφειλέέται ἐγέένοντο παρὰ πάάντας τοὺς ἀνθρώώπους τοὺς κατοικοῦντας
Ἱερουσαλήήµμ; <Luc13 : 5> οὐχὶ λέέγω ὑµμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν µμὴ µμετανοήήσητε, πάάντες ὁµμοίίως ἀπολεῖσθε.
<Luc13 : 6> Ἔλεγεν δὲ ταύύτην τὴν παραβολήήν ·∙ Συκῆν εἶχέέν τις ἐν τῷ ἀµμπελῶνι αὐτοῦ
πεφυτευµμέένην ·∙ καὶ ἦλθεν ζητῶν καρπὸν ἐν αὐτῇ καὶ οὐχ εὗρεν. <Luc13 : 7> εἶπεν δὲ πρὸς τὸν
ἀµμπελουργόόν ·∙ Ἰδοὺ τρίία ἔτη ἔρχοµμαι ζητῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύύτῃ καὶ οὐχ εὑρίίσκω ·∙ ἔκκοψον
αὐτήήν ·∙ ἱνατίί καὶ τὴν γῆν καταργεῖ; <Luc13 : 8> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς λέέγει αὐτῷ ·∙ Κύύριε, ἄφες αὐτὴν καὶ
τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάάψω περὶ αὐτὴν καὶ βάάλω κόόπρια, <Luc13 : 9> κἂν µμὲν ποιήήσῃ καρπὸν ·∙
εἰ δὲ µμήή γε, εἰς τὸ µμέέλλον ἐκκόόψεις αὐτήήν.
<Luc13 :10> Ἦν δὲ διδάάσκων ἐν µμιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάάββασιν. <Luc13 :11> καὶ ἰδοὺ γυνὴ
ἦν πνεῦµμα ἔχουσα ἀσθενείίας ἔτη δέέκα καὶ ὀκτώώ, καὶ ἦν συγκύύπτουσα καὶ µμὴ δυναµμέένη ἀνακύύψαι
εἰς τὸ παντελέές. <Luc13 :12> ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώώνησεν καὶ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Γύύναι,
ἀπολέέλυσαι τῆς ἀσθενείίας σου. <Luc13 :13> καὶ ἐπέέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας ·∙ καὶ παραχρῆµμα
ἀνωρθώώθη, καὶ ἐδόόξαζεν τὸν Θεόόν. <Luc13 :14> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι
τῷ σαββάάτῳ ἐθεράάπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγεν τῷ ὄχλῳ ·∙ Ἓξ ἡµμέέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάάζεσθαι ·∙ ἐν
αὐταῖς οὖν ἐρχόόµμενοι θεραπεύύεσθε καὶ µμὴ τῇ ἡµμέέρᾳ τοῦ σαββάάτου. <Luc13 :15> ἀπεκρίίθη οὖν
αὐτῷ ὁ Κύύριος καὶ εἶπεν ·∙ Ὑποκριταίί, ἕκαστος ὑµμῶν τῷ σαββάάτῳ οὐ λύύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν
ὄνον ἀπὸ τῆς φάάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίίζει; <Luc13 :16> ταύύτην δὲ θυγατέέρα Ἀβραὰµμ οὖσαν, ἣν
ἔδησεν ὁ Σατανᾶς ἰδοὺ δέέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσµμοῦ τούύτου τῇ ἡµμέέρᾳ τοῦ
σαββάάτου; <Luc13 :17> καὶ ταῦτα λέέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύύνοντο πάάντες οἱ ἀντικείίµμενοι αὐτῷ, καὶ
πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ἐνδόόξοις τοῖς γινοµμέένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
<Luc13 :18> Ἔλεγεν δέέ ·∙ Τίίνι ὁµμοίία ἐστὶν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ, καὶ τίίνι ὁµμοιώώσω αὐτήήν; <Luc13 :19>
ὁµμοίία ἐστὶν κόόκκῳ σινάάπεως, ὃν λαβὼν ἄνθρωπος ἔβαλεν εἰς κῆπον ἑαυτοῦ ·∙ καὶ ηὔξησεν καὶ
ἐγέένετο εἰς δέένδρον µμέέγα, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήήνωσεν ἐν τοῖς κλάάδοις αὐτοῦ.
<Luc13 :20> Καὶ πάάλιν εἶπεν ·∙ Τίίνι ὁµμοιώώσω τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ; <Luc13 :21> ὁµμοίία ἐστὶν ζύύµμῃ,
ἣν λαβοῦσα γυνὴ ἐνέέκρυψεν εἰς ἀλεύύρου σάάτα τρίία, ἕως οὗ ἐζυµμώώθη ὅλον.
<Luc13 :22> Καὶ διεπορεύύετο κατὰ πόόλεις καὶ κώώµμας διδάάσκων καὶ πορείίαν ποιούύµμενος εἰς
Ἱερουσαλήήµμ. <Luc13 :23> Εἶπεν δέέ τις αὐτῷ ·∙ Κύύριε, εἰ ὀλίίγοι οἱ σῳζόόµμενοι; ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙
<Luc13 :24> Ἀγωνίίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς θύύρας, ὅτι πολλοίί, λέέγω ὑµμῖν, ζητήήσουσιν
εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύύσουσιν. <Luc13 :25> ἀφ᾿ οὗ ἂν ἐγερθῇ ὁ οἰκοδεσπόότης καὶ ἀποκλείίσῃ τὴν
θύύραν, καὶ ἄρξησθε ἔξω ἑστάάναι καὶ κρούύειν τὴν θύύραν λέέγοντες ·∙ Κύύριε, ἄνοιξον ἡµμῖν, καὶ
ἀποκριθεὶς ἐρεῖ ὑµμῖν ·∙ Οὐκ οἶδα ὑµμᾶς πόόθεν ἐστέέ ·∙ <Luc13 :26> τόότε ἄρξεσθε λέέγειν ·∙ Ἐφάάγοµμεν
ἐνώώπιόόν σου καὶ ἐπίίοµμεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείίαις ἡµμῶν ἐδίίδαξας. <Luc13 :27> καὶ ἐρεῖ ·∙ Λέέγω ὑµμῖν,
οὐκ οἶδα ὑµμᾶς πόόθεν ἐστέέ ·∙ ἀπόόστητε ἀπ᾿ ἐµμοῦ πάάντες οἱ ἐργάάται τῆς ἀδικίίας. <Luc13 :28> ἐκεῖ
ἔσται ὁ κλαυθµμὸς καὶ ὁ βρυγµμὸς τῶν ὀδόόντων, ὅταν ὄψησθε Ἀβραὰµμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ καὶ
πάάντας τοὺς προφήήτας ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Θεοῦ, ὑµμᾶς δὲ ἐκβαλλοµμέένους ἔξω. <Luc13 :29> καὶ
ἥξουσιν ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσµμῶν καὶ ἀπὸ βορρᾶ καὶ νόότου, καὶ ἀνακλιθήήσονται ἐν τῇ βασιλείίᾳ
τοῦ Θεοῦ. <Luc13 :30> καὶ ἰδοὺ εἰσὶν ἔσχατοι οἳ ἔσονται πρῶτοι, καὶ εἰσὶν πρῶτοι οἳ ἔσονται
ἔσχατοι.
<Luc13 :31> Ἐν αὐτῇ τῇ ἡµμέέρᾳ προσῆλθόόν τινες φαρισαῖοι λέέγοντες αὐτῷ ·∙ Ἔξελθε καὶ πορεύύου
ἐντεῦθεν, ὅτι Ἡρῴδης θέέλει σε ἀποκτεῖναι. <Luc13 :32> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πορευθέέντες εἴπατε τῇ
ἀλώώπεκι ταύύτῃ ·∙ Ἰδοὺ ἐκβάάλλω δαιµμόόνια καὶ ἰάάσεις ἐπιτελῶ σήήµμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίίτῃ
τελειοῦµμαι. <Luc13 :33> πλὴν δεῖ µμε σήήµμερον καὶ αὔριον καὶ τῇ ἐχοµμέένῃ πορεύύεσθαι, ὅτι οὐκ
ἐνδέέχεται προφήήτην ἀπολέέσθαι ἔξω Ἱερουσαλήήµμ. <Luc13 :34> Ἱερουσαλὴµμ Ἱερουσαλήήµμ, ἡ
ἀποκτείίνουσα τοὺς προφήήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλµμέένους πρὸς αὐτήήν, ποσάάκις
ἠθέέλησα ἐπισυνάάξαι τὰ τέέκνα σου ὃν τρόόπον ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν ὑπὸ τὰς πτέέρυγας, καὶ
οὐκ ἠθελήήσατε. <Luc13 :35> ἰδοὺ ἀφίίεται ὑµμῖν ὁ οἶκος ὑµμῶν ·∙ λέέγω δὲ ὑµμῖν ὅτι οὐ µμὴ ἴδητέέ µμε ἕως
ἂν ἥξει ὅτε εἴπητε ·∙ Εὐλογηµμέένος ὁ ἐρχόόµμενος ἐν ὀνόόµματι Κυρίίου.
<Luc14 : 1> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόόν τινος τῶν ἀρχόόντων τῶν φαρισαίίων
σαββάάτῳ φαγεῖν ἄρτον, καὶ αὐτοὶ ἦσαν παρατηρούύµμενοι αὐτόόν. <Luc14 : 2> καὶ ἰδοὺ ἄνθρωπόός τις
ἦν ὑδρωπικὸς ἔµμπροσθεν αὐτοῦ. <Luc14 : 3> καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς τοὺς νοµμικοὺς
καὶ φαρισαίίους λέέγων ·∙ Εἴ ἔξεστιν τῷ σαββάάτῳ θεραπεύύειν; <Luc14 : 4> οἱ δὲ ἡσύύχασαν. καὶ
ἐπιλαβόόµμενος ἰάάσατο αὐτὸν καὶ ἀπέέλυσεν. <Luc14 : 5> καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ·∙ Τίίνος
ὑµμῶν ὄνος ἢ βοῦς εἰς φρέέαρ ἐµμπεσεῖται, καὶ οὐκ εὐθέέως ἀνασπάάσει αὐτὸν ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ τοῦ
σαββάάτου; <Luc14 : 6> καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα.
<Luc14 : 7> Ἔλεγεν δὲ πρὸς τοὺς κεκληµμέένους παραβολήήν, ἐπέέχων πῶς τὰς πρωτοκλισίίας
ἐξελέέγοντο, λέέγων πρὸς αὐτούύς ·∙ <Luc14 : 8> Ὅταν κληθῇς ὑπὸ τινος εἰς γάάµμους, µμὴ κατακλιθῇς
εἰς τὴν πρωτοκλισίίαν, µμήήποτε ἐντιµμόότερόός σου ᾖ κεκληµμέένος ὑπ᾿ αὐτοῦ, <Luc14 : 9> καὶ ἐλθὼν ὁ
σὲ καὶ αὐτὸν καλέέσας ἐρεῖ σοι ·∙ Δὸς τούύτῳ τόόπον, καὶ τόότε ἄρξῃ µμετὰ αἰσχύύνης τὸν ἔσχατον
τόόπον κατέέχειν. <Luc14 :10> ἀλλ᾿ ὅταν κληθῇς, πορευθεὶς ἀνάάπεσε εἰς τὸν ἔσχατον τόόπον, ἵνα
ὅταν ἔλθῃ ὁ κεκληκώώς σε εἴπῃ σοι ·∙ Φίίλε, προσανάάβηθι ἀνώώτερον. τόότε ἔσται σοι δόόξα ἐνώώπιον
πάάντων τῶν συνανακειµμέένων σοι. <Luc14 :11> ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήήσεται, καὶ ὁ
ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήήσεται.
<Luc14 :12> Ἔλεγεν δὲ καὶ τῷ κεκληκόότι αὐτόόν ·∙ Ὅταν ποιῇς ἄριστον ἢ δεῖπνον, µμὴ φώώνει τοὺς
φίίλους σου µμηδὲ τοὺς ἀδελφούύς σου µμηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου µμηδὲ γείίτονας πλουσίίους, µμήήποτε
καὶ αὐτοὶ σε ἀντικαλέέσωσιν καὶ γέένηται σοι ἀνταπόόδοµμα. <Luc14 :13> ἀλλ᾿ ὅταν ποιῇς δοχὴν,
κάάλει πτωχούύς, ἀναπείίρους, χωλούύς, τυφλούύς ·∙ <Luc14 :14> καὶ µμακάάριος ἔσῃ, ὅτι οὐκ ἔχουσιν
ἀνταποδοῦναίί σοι, ἀνταποδοθήήσεται γάάρ σοι ἐν τῇ ἀναστάάσει τῶν δικαίίων.
<Luc14 :15> Ἀκούύσας δέέ τις τῶν συνανακειµμέένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ ·∙ Μακάάριος ὃς φάάγεται ἄρτον
ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Θεοῦ. <Luc14 :16> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἄνθρωπόός τις ἐποίίησεν δεῖπνον µμέέγα, καὶ
ἐκάάλεσεν πολλούύς, <Luc14 :17> καὶ ἀπέέστειλεν τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείίπνου εἰπεῖν τοῖς
κεκληµμέένοις ·∙ Ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιµμάά ἐστιν πάάντα. <Luc14 :18> καὶ ἤρξαντο ἀπὸ µμιᾶς
παραιτεῖσθαι πάάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἀγρὸν ἠγόόρασα καὶ ἔχω ἀνάάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν
αὐτόόν ·∙ ἐρωτῶ σε, ἔχε µμε παρῃτηµμέένον. <Luc14 :19> καὶ ἕτερος εἶπεν ·∙ Ζεύύγη βοῶν ἠγόόρασα πέέντε
καὶ πορεύύοµμαι δοκιµμάάσαι αὐτάά ·∙ ἐρωτῶ σε, ἔχε µμε παρῃτηµμέένον. <Luc14 :20> καὶ ἕτερος εἶπεν ·∙
Γυναῖκα ἔγηµμα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύύναµμαι ἐλθεῖν. <Luc14 :21> καὶ παραγενόόµμενος ὁ δοῦλος
ἀπήήγγειλεν τῷ κυρίίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τόότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπόότης εἶπεν τῷ δούύλῳ αὐτοῦ ·∙
Ἔξελθε ταχέέως εἰς τὰς πλατείίας καὶ ῥύύµμας τῆς πόόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπείίρους καὶ
τυφλοὺς καὶ χωλοὺς εἰσάάγαγε ὧδε. <Luc14 :22> καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος ·∙ Κύύριε, γέέγονεν ὡς ἐπέέταξας,
καὶ ἔτι τόόπος ἐστίίν. <Luc14 :23> καὶ εἶπεν ὁ κύύριος πρὸς τὸν δοῦλον ·∙ Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ
φραγµμοὺς καὶ ἀνάάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεµμισθῇ µμου ὁ οἶκος ·∙ <Luc14 :24> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι
οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείίνων τῶν κεκληµμέένων γεύύσεταίί µμου τοῦ δείίπνου.
<Luc14 :25> Συνεπορεύύοντο δὲ αὐτῷ ὄχλοι πολλοίί. καὶ στραφεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ <Luc14 :26> Εἴ
τις ἔρχεται πρόός µμὲ καὶ οὐ µμισεῖ τὸν πατέέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν µμητέέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέέκνα
καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάάς, ἔτι τε καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήήν, οὐ δύύναταίί µμου µμαθητήής εἶναι.
<Luc14 :27> καὶ ὅστις οὐ βαστάάζει τὸν σταυρὸν ἑαυτοῦ καὶ ἔρχεται ὀπίίσω µμου, οὐ δύύναταίί µμου
εἶναι µμαθητήής. <Luc14 :28> Τίίς γὰρ ἐξ ὑµμῶν θέέλων πύύργον οἰκοδοµμῆσαι οὐχὶ πρῶτον καθίίσας
ψηφίίζει τὴν δαπάάνην, εἰ ἔχει εἰς ἀπαρτισµμόόν; <Luc14 :29> ἵνα µμήήποτε θέέντος αὐτοῦ θεµμέέλιον καὶ
µμὴ ἰσχύύοντος ἐκτελέέσαι πάάντες οἱ θεωροῦντες ἄρξωνται αὐτῷ ἐµμπαίίζειν, <Luc14 :30> λέέγοντες
ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἤρξατο οἰκοδοµμεῖν καὶ οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέέσαι. <Luc14 :31> Ἢ τίίς βασιλεὺς
πορευόόµμενος ἑτέέρῳ βασιλεῖ συµμβαλεῖν εἰς πόόλεµμον οὐχὶ καθίίσας πρῶτον βουλεύύεται εἰ δυνατόός
ἐστιν ἐν δέέκα χιλιάάσιν ὑπαντῆσαι τῷ µμετὰ εἴκοσι χιλιάάδων ἐρχοµμέένῳ ἐπ᾿ αὐτόόν; <Luc14 :32> εἰ δὲ
µμήή γε, ἔτι αὐτοῦ πόόρρω ὄντος πρεσβείίαν ἀποστείίλας ἐρωτᾷ τὰ πρὸς εἰρήήνην. <Luc14 :33> οὕτως
οὖν πᾶς ἐξ ὑµμῶν ὃς οὐκ ἀποτάάσσεται πᾶσιν τοῖς ἑαυτοῦ ὑπάάρχουσιν οὐ δύύναταίί µμου εἶναίί
µμαθητήής. <Luc14 :34> Καλὸν οὖν τὸ ἅλας ·∙ ἐὰν δὲ καὶ τὸ ἅλας µμωρανθῇ, ἐν τίίνι ἀρτυθήήσεται;
<Luc14 :35> οὔτε εἰς γῆν οὔτε εἰς κοπρίίαν εὔθετόόν ἐστιν ·∙ ἔξω βάάλλουσιν αὐτόό. ὁ ἔχων ὦτα
ἀκούύειν ἀκουέέτω.
<Luc15 : 1> Ἦσαν δὲ αὐτῷ ἐγγίίζοντες πάάντες οἱ τελῶναι καὶ οἱ ἁµμαρτωλοὶ ἀκούύειν αὐτοῦ.
<Luc15 : 2> καὶ διεγόόγγυζον οἱ φαρισαῖοι καὶ οἱ γραµμµματεῖς λέέγοντες ὅτι οὗτος ἁµμαρτωλοὺς
προσδέέχεται καὶ συνεσθίίει αὐτοῖς. <Luc15 : 3> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν ταύύτην,
λέέγων ·∙ <Luc15 : 4> Τίίς ἄνθρωπος ἐξ ὑµμῶν ἔχων ἑκατὸν πρόόβατα καὶ ἀπολέέσας ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ
καταλείίπει τὰ ἐνενήήκοντα ἐννέέα ἐν τῇ ἐρήήµμῳ καὶ πορεύύεται ἐπὶ τὸ ἀπολωλόός, ἕως εὕρῃ αὐτόό;
<Luc15 : 5> καὶ εὑρὼν ἐπιτίίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤµμους ἑαυτοῦ χαίίρων, <Luc15 : 6> καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν
οἶκον συγκαλεῖ τοὺς φίίλους καὶ τοὺς γείίτονας λέέγων αὐτοῖς ·∙ Συγχάάρητέέ µμοι, ὅτι εὗρον τὸ
πρόόβατόόν µμου τὸ ἀπολωλόός. <Luc15 : 7> λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὕτως χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ
ἁµμαρτωλῷ µμετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήήκοντα ἐννέέα δικαίίοις οἵτινες οὐ χρείίαν ἔχουσιν µμετανοίίας.
<Luc15 : 8> Ἢ τίίς γυνὴ δραχµμὰς ἔχουσα δέέκα, ἐὰν ἀπολέέσῃ δραχµμὴν µμίίαν, οὐχὶ ἅπτει λύύχνον καὶ
σαροῖ τὴν οἰκίίαν καὶ ζητεῖ ἐπιµμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ; <Luc15 : 9> καὶ εὑροῦσα συγκαλεῖται τὰς
φίίλας καὶ τὰς γείίτονας λέέγουσα ·∙ Συγχάάρητέέ µμοι, ὅτι εὗρον τὴν δραχµμὴν ἣν ἀπώώλεσα. <Luc15 :10>
οὕτως, λέέγω ὑµμῖν, χαρὰ γίίνεται ἐνώώπιον τῶν ἀγγέέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁµμαρτωλῷ µμετανοοῦντι.
<Luc15 :11> Εἶπεν δέέ ·∙ Ἄνθρωπόός τις εἶχεν δύύο υἱούύς. <Luc15 :12> καὶ εἶπεν ὁ νεώώτερος αὐτῶν τῷ
πατρίί ·∙ Πάάτερ, δόός µμοι τὸ ἐπιβάάλλον µμέέρος τῆς οὐσίίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίίον. <Luc15 :13> καὶ
µμετ᾿ οὐ πολλὰς ἡµμέέρας συναγαγὼν ἅπαντα ὁ νεώώτερος υἱὸς ἀπεδήήµμησεν εἰς χώώραν µμακράάν, καὶ
ἐκεῖ διεσκόόρπισεν τὴν οὐσίίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώώτως. <Luc15 :14> δαπανήήσαντος δὲ αὐτοῦ πάάντα
ἐγέένετο λιµμὸς ἰσχυρὰ κατὰ τὴν χώώραν ἐκείίνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι. <Luc15 :15> καὶ
πορευθεὶς ἐκολλήήθη ἑνὶ τῶν πολιτῶν τῆς χώώρας ἐκείίνης, καὶ ἔπεµμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς
αὐτοῦ βόόσκειν χοίίρους. <Luc15 :16> καὶ ἐπεθύύµμει γεµμίίσαι τὴν κοιλίίαν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν κερατίίων ὧν
ἤσθιον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἐδίίδου αὐτῷ. <Luc15 :17> εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπεν ·∙ Πόόσοι µμίίσθιοι
τοῦ πατρόός µμου περισσεύύονται ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιµμῷ ὧδε ἀπόόλλυµμαι. <Luc15 :18> ἀναστὰς
πορεύύσοµμαι πρὸς τὸν πατέέρα µμου καὶ ἐρῶ αὐτῷ ·∙ Πάάτερ, ἥµμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώώπιόόν
σοῦ, <Luc15 :19> οὐκέέτι εἰµμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱόός σου ·∙ ποίίησόόν µμε ὡς ἕνα τῶν µμισθίίων σου.
<Luc15 :20> καὶ ἀναστὰς ἦλθεν πρὸς τὸν πατέέρα ἑαυτοῦ. ἔτι δὲ αὐτοῦ µμακρὰν ἀπέέχοντος, ἴδεν
αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίίσθη, καὶ δραµμὼν ἐπέέπεσεν ἐπὶ τὸν τράάχηλον αὐτοῦ καὶ
κατεφίίλησεν αὐτόόν. <Luc15 :21> εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ υἱόός ·∙ Πάάτερ, ἥµμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ
ἐνώώπιόόν σοῦ, οὐκέέτι εἰµμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱόός σου. <Luc15 :22> εἶπεν δὲ ὁ πατὴρ πρὸς τοὺς
δούύλους αὐτοῦ ·∙ Ἐξενέέγκατε στολὴν τὴν πρώώτην καὶ ἐνδύύσατε αὐτόόν, καὶ δόότε δακτύύλιον εἰς τὴν
χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήήµματα εἰς τοὺς πόόδας, <Luc15 :23> καὶ ἐνέέγκαντες τὸν µμόόσχον τὸν σιτευτόόν
θύύσατε, καὶ φαγόόντες εὐφρανθῶµμεν, <Luc15 :24> ὅτι oὗτος ὁ υἱόός µμου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέέζησεν, ἦν
ἀπολωλὼς καὶ εὑρέέθη. καὶ ἤρξαντο εὐφραίίνεσθαι. <Luc15 :25> ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύύτερος
ἐν ἀγρῷ ·∙ καὶ ὡς ἐρχόόµμενος ἤγγισεν τῇ οἰκίίᾳ, ἤκουσεν συµμφωνίίας καὶ χορῶν, <Luc15 :26> καὶ
προσκαλεσάάµμενος ἕνα τῶν παίίδων ἐπυνθάάνετο τίί εἴη ταῦτα. <Luc15 :27> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ὁ
ἀδελφόός σου ἥκει, καὶ ἔθυσεν ὁ πατήήρ σου τὸν µμόόσχον τὸν σιτευτόόν, ὅτι ὑγιαίίνοντα αὐτὸν
ἀπέέλαβεν. <Luc15 :28> ὠργίίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν
παρεκάάλει αὐτόόν. <Luc15 :29> ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν τῷ πατρίί ·∙ Ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύύω σοι καὶ
οὐδέέποτε ἐντολήήν σου παρῆλθον, καὶ ἐµμοὶ οὐδέέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα µμετὰ τῶν φίίλων µμου
εὐφρανθῶ ·∙ <Luc15 :30> ὅτε δὲ ὁ υἱόός σου οὗτος ὁ καταφαγώών σου τὸν βίίον µμετὰ πορνῶν ἦλθεν,
ἔθυσας αὐτῷ τὸν µμόόσχον τὸν σιτευτόόν. <Luc15 :31> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Τέέκνον, σὺ πάάντοτε µμετ᾿
ἐµμοῦ εἶ, καὶ πάάντα τὰ ἐµμὰ σάά ἐστιν ·∙ <Luc15 :32> εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναι ἔδει, ὅτι ὁ ἀδελφόός
σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέέζησεν, καὶ ἀπολωλὼς καὶ εὑρέέθη.
<Luc16 : 1> Ἔλεγεν δὲ καὶ πρὸς τοὺς µμαθητάάς αὐτοῦ ·∙ Ἄνθρωπόός τις ἦν πλούύσιος ὃς εἶχεν
οἰκονόόµμον, καὶ οὗτος διεβλήήθη αὐτῷ ὡς διασκορπίίζων τὰ ὑπάάρχοντα αὐτοῦ. <Luc16 : 2> καὶ
φωνήήσας αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ ·∙ Τίί τοῦτο ἀκούύω περὶ σοῦ; ἀπόόδος τὸν λόόγον τῆς οἰκονοµμίίας σου ·∙ οὐ
γὰρ δυνήήσῃ ἔτι οἰκονοµμεῖν. <Luc16 : 3> εἶπεν δὲ ἐν ἑαυτῷ ὁ οἰκονόόµμος ·∙ Τίί ποιήήσω, ὅτι ὁ κύύριόός µμου
ἀφαιρεῖται τὴν οἰκονοµμίίαν ἀπ᾿ ἐµμοῦ; σκάάπτειν οὐκ ἰσχύύω, ἐπαιτεῖν αἰσχύύνοµμαι. <Luc16 : 4> ἔγνων
τίί ποιήήσω, ἵνα ὅταν µμετασταθῶ τῆς οἰκονοµμίίας δέέξωνταίί µμε εἰς τοὺς οἴκους αὐτῶν. <Luc16 : 5> καὶ
προσκαλεσάάµμενος ἕνα ἕκαστον τῶν χρεοφειλετῶν τοῦ κυρίίου ἑαυτοῦ ἔλεγεν τῷ πρώώτῳ ·∙ Πόόσον
ὀφείίλεις τῷ κυρίίῳ µμου; <Luc16 : 6> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ἑκατὸν βάάτους ἐλαίίου. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Δέέξαι σου
τὸ γράάµμµμα καὶ καθίίσας ταχέέως γράάψον πεντήήκοντα. <Luc16 : 7> ἔπειτα ἑτέέρῳ εἶπεν ·∙ Σὺ δὲ πόόσον
ὀφείίλεις; ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ἑκατὸν κόόρους σίίτου. καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Δέέξαι σου τὸ γράάµμµμα καὶ γράάψον
ὀγδοήήκοντα. <Luc16 : 8> καὶ ἐπῄνεσεν ὁ κύύριος τὸν οἰκονόόµμον τῆς ἀδικίίας, ὅτι φρονίίµμως ἐποίίησεν.
ὅτι οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούύτου φρονιµμώώτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτὸς εἰς τὴν γενεὰν τὴν ἑαυτῶν
εἰσιν. <Luc16 : 9> κἀγὼ ὑµμῖν λέέγω, ποιήήσατε ἑαυτοῖς φίίλους ἐκ τοῦ µμαµμωνᾶ τῆς ἀδικίίας, ἵνα ὅταν
ἐκλείίπητε δέέξωνται ὑµμᾶς εἰς τὰς αἰωνίίους σκηνάάς. <Luc16 :10> ὁ πιστὸς ἐν ἐλαχίίστῳ καὶ ἐν
πολλῷ πιστόός ἐστιν, καὶ ὁ ἐν ἐλαχίίστῳ ἄδικος καὶ ἐν πολλῷ ἄδικόός ἐστιν. <Luc16 :11> εἰ οὖν ἐν τῷ
ἀδίίκῳ µμαµμωνᾷ πιστοὶ οὐκ ἐγέένεσθε, τὸ ἀληθινὸν τίίς ὑµμῖν πιστεύύσει; <Luc16 :12> καὶ εἰ ἐν τῷ
ἀλλοτρίίῳ πιστοὶ οὐκ ἐγέένεσθε, τὸ ὑµμέέτερον τίίς ὑµμῖν δώώσει; <Luc16 :13> οὐδεὶς οἰκέέτης δύύναται
δυσὶ κυρίίοις δουλεύύειν ·∙ ἢ γὰρ τὸν ἕνα µμισήήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέέξεται καὶ τοῦ
ἑτέέρου καταφρονήήσει. οὐ δύύνασθε Θεῷ δουλεύύειν καὶ µμαµμωνᾷ.
<Luc16 :14> Ἤκουον δὲ ταῦτα πάάντα καὶ οἱ φαρισαῖοι φιλάάργυροι ὑπάάρχοντες, καὶ ἐξεµμυκτήήριζον
αὐτόόν. <Luc16 :15> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὑµμεῖς ἐστὲ οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώώπιον τῶν ἀνθρώώπων,
ὁ δὲ Θεὸς γινώώσκει τὰς καρδίίας ὑµμῶν ·∙ ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώώποις ὑψηλὸν βδέέλυγµμα ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ.
<Luc16 :16> ὁ νόόµμος καὶ οἱ προφῆται ἕως Ἰωάάννου ·∙ ἀπὸ τόότε ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίίζεται
καὶ πᾶς εἰς αὐτὴν βιάάζεται. <Luc16 :17> εὐκοπώώτερον δέέ ἐστιν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν παρελθεῖν
ἢ τοῦ νόόµμου µμίίαν κεραίίαν πεσεῖν. <Luc16 :18> πᾶς ὁ ἀπολύύων τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ γαµμῶν
ἑτέέραν µμοιχεύύει, καὶ πᾶς ὁ ἀπολελυµμέένην ἀπὸ ἀνδρὸς γαµμῶν µμοιχεύύει.
<Luc16 :19> Ἄνθρωπος δέέ τις ἦν πλούύσιος, καὶ ἐνεδιδύύσκετο πορφύύραν καὶ βύύσσον εὐφραινόόµμενος
καθ᾿ ἡµμέέραν λαµμπρῶς. <Luc16 :20> πτωχὸς δέέ τις ὀνόόµματι Λάάζαρος ἐβέέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα
αὐτοῦ εἱλκωµμέένος <Luc16 :21> καὶ ἐπιθυµμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίίων τῶν πιπτόόντων ἀπὸ
τῆς τραπέέζης τοῦ πλουσίίου ·∙ ἀλλὰ καὶ οἱ κύύνες ἐρχόόµμενοι ἐπέέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. <Luc16 :22>
ἐγέένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέέλων εἰς τὸν κόόλπον
Ἀβραάάµμ ·∙ ἀπέέθανεν δὲ καὶ ὁ πλούύσιος καὶ ἐτάάφη. <Luc16 :23> καὶ ἐν τῷ ᾅ δῃ ἐπάάρας τοὺς
ὀφθαλµμοὺς αὐτοῦ, ὑπάάρχων ἐν βασάάνοις, ὁρᾷ τὸν Ἀβραὰµμ ἀπὸ µμακρόόθεν καὶ Λάάζαρον ἐν τοῖς
κόόλποις αὐτοῦ. <Luc16 :24> καὶ αὐτὸς φωνήήσας εἶπεν ·∙ Πάάτερ Ἀβραάάµμ, ἐλέέησόόν µμε καὶ πέέµμψον
Λάάζαρον ἵνα βάάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύύξῃ τὴν γλῶσσάάν µμου, ὅτι
ὀδυνῶµμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύύτῃ. <Luc16 :25> εἶπεν δὲ Ἀβραάάµμ ·∙ Τέέκνον, µμνήήσθητι ὅτι ἀπέέλαβες τὰ
ἀγαθάά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάάζαρος ὁµμοίίως τὰ κακάά ·∙ νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ
ὀδυνᾶσαι. <Luc16 :26> καὶ ἐπὶ πᾶσιν τούύτοις µμεταξὺ ἡµμῶν καὶ ὑµμῶν χάάσµμα µμέέγα ἐστήήρικται, ὅπως
οἱ θέέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑµμᾶς µμὴ δύύνωνται, µμηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡµμᾶς διαπερῶσιν.
<Luc16 :27> εἶπεν δέέ ·∙ Ἐρωτῶ σε οὖν, πάάτερ, ἵνα πέέµμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρόός µμου,
<Luc16 :28> ἔχω γὰρ πέέντε ἀδελφούύς, ὅπως διαµμαρτύύρηται αὐτοῖς, ἵνα µμὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς
τὸν τόόπον τοῦτον τῆς βασάάνου. <Luc16 :29> λέέγει δὲ αὐτῷ Ἀβραάάµμ ·∙ Ἔχουσιν Μωϋσέέα καὶ τοὺς
προφήήτας ·∙ ἀκουσάάτωσαν αὐτῶν. <Luc16 :30> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Οὐχίί, πάάτερ Ἀβραάάµμ, ἀλλ᾿ ἐάάν τις ἀπὸ
νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούύς, µμετανοήήσουσιν. <Luc16 :31> εἶπεν δὲ αὐτῷ ·∙ Εἰ Μωϋσέέως καὶ τῶν
προφητῶν οὐκ ἀκούύουσιν, οὐδ᾿ ἐάάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήήσονται.
<Luc17 : 1> Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς µμαθητὰς αὐτοῦ ·∙ Ἀνέένδεκτόόν ἐστιν τοῦ µμὴ ἐλθεῖν τὰ σκάάνδαλα,
οὐαὶ δὲ δι᾿ οὗ ἔρχεται ·∙ <Luc17 : 2> λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ µμύύλος ὀνικὸς περίίκειται περὶ τὸν τράάχηλον
αὐτοῦ καὶ ἔρριπται εἰς τὴν θάάλασσαν, ἢ ἵνα σκανδαλίίσῃ ἕνα τῶν µμικρῶν τούύτων. <Luc17 : 3>
προσέέχετε ἑαυτοῖς. ἐὰν ἁµμάάρτῃ ὁ ἀδελφόός σου, ἐπιτίίµμησον αὐτῷ, καὶ ἐὰν µμετανοήήσῃ, ἄφες αὐτῷ ·∙
<Luc17 : 4> καὶ ἐὰν ἑπτάάκις τῆς ἡµμέέρας ἁµμαρτήήσῃ εἰς σὲ καὶ ἑπτάάκις ἐπιστρέέψῃ πρὸς σὲ λέέγων ·∙
Μετανοῶ, ἀφήήσεις αὐτῷ.
<Luc17 : 5> Καὶ εἶπον οἱ ἀπόόστολοι τῷ Κυρίίῳ ·∙ Πρόόσθες ἡµμῖν πίίστιν. <Luc17 : 6> εἶπεν δὲ ὁ Κύύριος ·∙
Εἰ ἔχετε πίίστιν ὡς κόόκκον σινάάπεως, ἐλέέγετε ἂν τῇ συκαµμίίνῳ ταύύτῃ ·∙ Ἐκριζώώθητι καὶ φυτεύύθητι
ἐν τῇ θαλάάσσῃ ·∙ καὶ ὑπήήκουσεν ἂν ὑµμῖν. <Luc17 : 7> Τίίς δὲ ἐξ ὑµμῶν δοῦλον ἔχων ἀροτριῶντα ἢ
ποιµμαίίνοντα, ὃς εἰσελθόόντι ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἐρεῖ ·∙ Εὐθέέως παρελθὼν ἀνάάπεσε; <Luc17 : 8> ἀλλ᾿ οὐχὶ
ἐρεῖ αὐτῷ ·∙ Ἑτοίίµμασον τίί δειπνήήσω, καὶ περιζωσάάµμενος διακόόνει µμοι ἕως φάάγω καὶ πίίω, καὶ µμετὰ
ταῦτα φάάγεσαι καὶ πίίεσαι σύύ; <Luc17 : 9> µμὴ χάάριν ἔχει τῷ δούύλῳ ὅτι ἐποίίησεν τὰ διαταχθέέντα; οὐ
δοκῶ. <Luc17 :10> οὕτως καὶ ὑµμεῖς, ὅταν ποιήήσητε πάάντα τὰ διαταχθέέντα ὑµμῖν, λέέγετε ὅτι δοῦλοι
ἀχρεῖοίί ἐσµμεν, ὃ ὠφείίλοµμεν ποιῆσαι πεποιήήκαµμεν.
<Luc17 :11> Καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ πορεύύεσθαι αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήήµμ, καὶ αὐτὸς διήήρχετο διὰ µμέέσου
Σαµμαρείίας καὶ Γαλιλαίίας. <Luc17 :12> καὶ εἰσερχοµμέένου αὐτοῦ εἴς τινα κώώµμην ἀπήήντησαν αὐτῷ
δέέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόόρρωθεν ·∙ <Luc17 :13> καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέέγοντες ·∙ Ἰησοῦ
ἐπιστάάτα, ἐλέέησον ἡµμᾶς. <Luc17 :14> καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πορευθέέντες ἐπιδείίξατε ἑαυτοὺς τοῖς
ἱερεῦσιν. καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ ὑπάάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίίσθησαν. <Luc17 :15> εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι
ἰάάθη, ὑπέέστρεψεν µμετὰ φωνῆς µμεγάάλης δοξάάζων τὸν Θεόόν, <Luc17 :16> καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόόσωπον
παρὰ τοὺς πόόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ ·∙ καὶ αὐτὸς ἦν Σαµμαρείίτης. <Luc17 :17> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ
Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Οὐχὶ οἱ δέέκα ἐκαθαρίίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέέα ποῦ; <Luc17 :18> οὐχ εὑρέέθησαν
ὑποστρέέψαντες δοῦναι δόόξαν τῷ Θεῷ εἰ µμὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; <Luc17 :19> και εἶπεν αὐτῷ ·∙
Ἀναστὰς πορεύύου ·∙ ἡ πίίστις σου σέέσωκέέν σε.
<Luc17 :20> Ἐπερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν φαρισαίίων πόότε ἔρχεται ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίίθη
αὐτοῖς καὶ εἶπεν ·∙ Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ µμετὰ παρατηρήήσεως ·∙ <Luc17 :21> οὐδὲ
ἐροῦσιν ·∙ Ἰδοὺ ὧδε, ἤ ·∙ ἰδοὺ ἐκεῖ. ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑµμῶν ἐστιν. <Luc17 :22> Εἶπεν
δὲ πρὸς τοὺς µμαθητάάς ·∙ Ἐλεύύσονται ἡµμέέραι ὅτε ἐπιθυµμήήσετε µμίίαν τῶν ἡµμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ
ἀνθρώώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε. <Luc17 :23> καὶ ἐροῦσιν ὑµμῖν ·∙ Ἰδοὺ ὧδε, ἤ ·∙ ἰδοὺ ἐκεῖ. µμὴ
ἀπέέλθητε µμηδὲ διώώξητε. <Luc17 :24> ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἡ ἀστράάπτουσα ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν
οὐρανὸν εἰς τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν λάάµμπει, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ αὐτοῦ.
<Luc17 :25> πρῶτον δὲ δεῖ αὐτὸν πολλὰ παθεῖν καὶ ἀποδοκιµμασθῆναι ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύύτης.
<Luc17 :26> καὶ καθὼς ἐγέένετο ἐν ταῖς ἡµμέέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡµμέέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ
ἀνθρώώπου ·∙ <Luc17 :27> ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάάµμουν, ἐξεγαµμίίζοντο, ἄχρι ἧς ἡµμέέρας εἰσῆλθεν Νῶε εἰς
τὴν κιβωτόόν ·∙ καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσµμὸς καὶ ἀπώώλεσεν ἅπαντας. <Luc17 :28> ὁµμοίίως καὶ ὡς
ἐγέένετο ἐν ταῖς ἡµμέέραις Λώώτ ·∙ ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόόραζον, ἐπώώλουν, ἐφύύτευον, ᾠκοδόόµμουν ·∙
<Luc17 :29> ᾗ δὲ ἡµμέέρᾳ ἐξῆλθεν Λὼτ ἀπὸ Σοδόόµμων, ἔβρεξεν πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾿ οὐρανοῦ καὶ
ἀπώώλεσεν ἅπαντας. <Luc17 :30> κατὰ ταῦτα ἔσται ᾗ ἡµμέέρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἀποκαλύύπτεται.
<Luc17 :31> ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ ὃς ἔσται ἐπὶ τοῦ δώώµματος καὶ τὰ σκεύύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίίᾳ, µμὴ
καταβάάτω ἆ ραι αὐτάά, καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ ὁµμοίίως µμὴ ἐπιστρεψάάτω εἰς τὰ ὀπίίσω. <Luc17 :32>
µμνηµμονεύύετε τῆς γυναικὸς Λώώτ. <Luc17 :33> ὃς ἐὰν ζητήήσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέέσει
αὐτήήν, καὶ ὃς ἐὰν ἀπολέέσει αὐτήήν, ζῳογονήήσει αὐτήήν. <Luc17 :34> λέέγω ὑµμῖν, ταύύτῃ τῇ νυκτὶ
ἔσονται δύύο ἐπὶ κλίίνης µμιᾶς, εἷς παραληµμφθήήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήήσεται ·∙ <Luc17 :35> δύύο
ἔσονται ἀλήήθουσαι ἐπὶ τὸ αὐτόό, µμίία παραληµμφθήήσεται, καὶ ἡ ἑτέέρα ἀφεθήήσεται ·∙ <Luc17 :36> [δύύο
ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραληφθήήσεται, καὶ ὁ ἕτερος ἀφεθήήσεται]. <Luc17 :37> καὶ
ἀποκριθέέντες λέέγουσιν αὐτῷ ·∙ Ποῦ, Κύύριε; ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὅπου τὸ σῶµμα, ἐκεῖ καὶ οἱ ἀετοὶ
ἐπισυναχθήήσονται.
<Luc18 : 1> Ἔλεγεν δὲ καὶ παραβολὴν αὐτοῖς πρὸς τὸ δεῖν πάάντοτε προσεύύχεσθαι αὐτοὺς καὶ µμὴ
ἐνκακεῖν, <Luc18 : 2> λέέγων ·∙ Κριτήής τις ἦν ἔν τινι πόόλει τὸν Θεὸν µμὴ φοβούύµμενος καὶ ἄνθρωπον
µμὴ ἐντρεπόόµμενος. <Luc18 : 3> χήήρα δὲ ἦν ἐν τῇ πόόλει ἐκείίνῃ, καὶ ἤρχετο πρὸς αὐτὸν λέέγουσα ·∙
Ἐκδίίκησόόν µμε ἀπὸ τοῦ ἀντιδίίκου µμου. <Luc18 : 4> καὶ οὐκ ἤθελεν ἐπὶ χρόόνον. µμετὰ δὲ ταῦτα εἶπεν
ἐν ἑαυτῷ ·∙ Εἰ καὶ τὸν Θεὸν οὐ φοβοῦµμαι καὶ ἄνθρωπον οὐκ ἐντρέέποµμαι, <Luc18 : 5> διάά γε τὸ
παρέέχειν µμοι κόόπον τὴν χήήραν ταύύτην, ἐκδικήήσω αὐτήήν, ἵνα µμὴ εἰς τέέλος ἐρχοµμέένη ὑπωπιάάζῃ µμε.
<Luc18 : 6> εἶπεν δὲ ὁ Κύύριος ·∙ Ἀκούύσατε τίί ὁ κριτὴς τῆς ἀδικίίας λέέγει ·∙ <Luc18 : 7> ὁ δὲ Θεὸς οὐ µμὴ
ποιήήσῃ τὴν ἐκδίίκησιν τῶν ἐκλεκτῶν αὐτοῦ τῶν βοώώντων πρὸς αὐτὸν ἡµμέέρας καὶ νυκτόός, καὶ
µμακροθυµμεῖ ἐπ᾿ αὐτοῖς; <Luc18 : 8> λέέγω ὑµμῖν ὅτι ποιήήσει τὴν ἐκδίίκησιν αὐτῶν ἐν τάάχει. πλὴν ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήήσει τὴν πίίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;
<Luc18 : 9> Εἶπεν δὲ καὶ πρόός τινας τοὺς πεποιθόότας ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ὅτι εἰσὶν δίίκαιοι καὶ
ἐξουθενοῦντας τοὺς λοιποὺς τὴν παραβολὴν ταύύτην ·∙ <Luc18 :10> Ἄνθρωποι δύύο ἀνέέβησαν εἰς τὸ
ἱερὸν προσεύύξασθαι, ὁ εἷς φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώώνης. <Luc18 :11> ὁ φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς
ἑαυτὸν ταῦτα προσηύύχετο ·∙ Ὁ Θεόός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰµμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώώπων,
ἅρπαγες, ἄδικοι, µμοιχοίί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώώνης ·∙ <Luc18 :12> νηστεύύω δὶς τοῦ σαββάάτου,
ἀποδεκατῶ πάάντα ὅσα κτῶµμαι. <Luc18 :13> καὶ ὁ τελώώνης µμακρόόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς
ὀφθαλµμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέέγων ·∙ Ὁ Θεόός, ἱλάάσθητίί
µμοι τῷ ἁµμαρτωλῷ. <Luc18 :14> λέέγω ὑµμῖν, κατέέβη οὗτος δεδικαιωµμέένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ
ἐκεῖνος ·∙ ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήήσεται.
<Luc18 :15> Προσέέφερον δὲ αὐτῷ καὶ τὰ βρέέφη ἵνα αὐτῶν ἅπτηται ·∙ ἰδόόντες δὲ οἱ µμαθηταὶ
ἐπετίίµμησαν αὐτοῖς. <Luc18 :16> ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάάµμενος αὐτὰ εἶπεν ·∙ Ἄφετε τὰ παιδίία
ἔρχεσθαι πρόός µμε καὶ µμὴ κωλύύετε αὐτάά, τῶν γὰρ τοιούύτων ἐστὶν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ. <Luc18 :17>
ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὃς ἐὰν µμὴ δέέξηται τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίίον, οὐ µμὴ εἰσέέλθῃ εἰς αὐτήήν.
<Luc18 :18> Καὶ ἐπηρώώτησέέν τις αὐτὸν ἄρχων λέέγων ·∙ Διδάάσκαλε ἀγαθέέ, τίί ποιήήσας ζωὴν αἰώώνιον
κληρονοµμήήσω; <Luc18 :19> εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Τίί µμε λέέγεις ἀγαθόόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ µμὴ εἷς ὁ
Θεόός. <Luc18 :20> τὰς ἐντολὰς οἶδας ·∙ Μὴ µμοιχεύύσῃς, µμὴ φονεύύσῃς, µμὴ κλέέψῃς, µμὴ
ψευδοµμαρτυρήήσῃς, τίίµμα τὸν πατέέρα σου καὶ τὴν µμητέέρα. <Luc18 :21> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ταῦτα πάάντα
ἐφύύλαξα ἐκ νεόότητος µμου. <Luc18 :22> ἀκούύσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἔτι ἕν σοι λείίπει ·∙
πάάντα ὅσα ἔχεις πώώλησον καὶ διάάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ δεῦρο
ἀκολούύθει µμοι. <Luc18 :23> ὁ δὲ ἀκούύσας ταῦτα περίίλυπος ἐγενήήθη ·∙ ἦν γὰρ πλούύσιος σφόόδρα.
<Luc18 :24> ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίίλυπον γενόόµμενον εἶπεν ·∙ Πῶς δυσκόόλως οἱ τὰ χρήήµματα
ἔχοντες εἰσελεύύσονται εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ. <Luc18 :25> εὐκοπώώτερον γάάρ ἐστιν κάάµμηλον
διὰ τρυµμαλιᾶς ῥαφίίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούύσιον εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. <Luc18 :26>
εἶπον δὲ οἱ ἀκούύσαντες ·∙ Καὶ τίίς δύύναται σωθῆναι; <Luc18 :27> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Τὰ ἀδύύνατα παρὰ
ἀνθρώώποις δυνατὰ ἐστιν παρὰ τῷ Θεῷ. <Luc18 :28> Εἶπεν δὲ Πέέτρος ·∙ Ἰδοὺ ἡµμεῖς ἀφήήκαµμεν πάάντα
καὶ ἠκολουθήήσαµμέέν σοι. <Luc18 :29> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὐδεὶς ἐστιν ὃς
ἀφῆκεν οἰκίίαν ἢ γονεῖς ἢ ἀδελφοὺς ἢ γυναῖκα ἢ τέέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ,
<Luc18 :30> ὃς οὐ µμὴ ἀπολάάβῃ πολλαπλασίίονα ἐν τῷ καιρῷ τούύτῳ, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχοµμέένῳ
ζωὴν αἰώώνιον.
<Luc18 :31> Παραλαβὼν δὲ τοὺς δώώδεκα εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἰδοὺ ἀναβαίίνοµμεν εἰς Ἱεροσόόλυµμα,
καὶ τελεσθήήσεται πάάντα τὰ γεγραµμµμέένα διὰ τῶν προφητῶν τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώώπου ·∙ <Luc18 :32>
παραδοθήήσεται γὰρ τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐµμπαιχθήήσεται καὶ ὑβρισθήήσεται καὶ ἐµμπτυσθήήσεται,
<Luc18 :33> καὶ µμαστιγώώσαντες ἀποκτενοῦσιν αὐτόόν, καὶ τῇ ἡµμέέρᾳ τῇ τρίίτῃ ἀναστήήσεται.
<Luc18 :34> καὶ αὐτοὶ οὐδὲν τούύτων συνῆκαν, καὶ ἦν τὸ ῥῆµμα τοῦτο κεκρυµμµμέένον ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ
οὐκ ἐγίίνωσκον τὰ λεγόόµμενα.
<Luc18 :35> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίίζειν αὐτὸν εἰς Ἱεριχὼ τυφλόός τις ἐκάάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν
προσαιτῶν. <Luc18 :36> ἀκούύσας δὲ ὄχλου διαπορευοµμέένου ἐπυνθάάνετο τίί εἴη τοῦτο. <Luc18 :37>
ἀπήήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέέρχεται. <Luc18 :38> καὶ ἐβόόησεν λέέγων ·∙ Ἰησοῦ
Υἱὲ Δαυίίδ, ἐλέέησόόν µμε. <Luc18 :39> καὶ οἱ προάάγοντες ἐπετίίµμων αὐτῷ ἵνα σιωπήήσῃ ·∙ αὐτὸς δὲ
πολλῷ µμᾶλλον ἔκραζεν ·∙ Υἱὲ Δαυίίδ, ἐλέέησόόν µμε. <Luc18 :40> σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκέέλευσεν αὐτὸν
ἀχθῆναι πρὸς αὐτόόν ·∙ ἐγγίίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώώτησεν αὐτόόν <Luc18 :41> λέέγων ·∙ Τίί σοι θέέλεις
ποιήήσω; ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Κύύριε, ἵνα ἀναβλέέψω. <Luc18 :42> καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἀνάάβλεψον ·∙ ἡ
πίίστις σου σέέσωκέέν σε. <Luc18 :43> καὶ παραχρῆµμα ἀνέέβλεψεν, καὶ ἠκολούύθει αὐτῷ δοξάάζων τὸν
Θεόόν. καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ.
<Luc19 : 1> Καὶ εἰσελθὼν διήήρχετο τὴν Ἱεριχώώ. <Luc19 : 2> καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόόµματι καλούύµμενος
Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούύσιος ·∙ <Luc19 : 3> καὶ ἐζήήτει ἰδεῖν τὸν
Ἰησοῦν τίίς ἐστιν, καὶ οὐκ ἠδύύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίίᾳ µμικρὸς ἦν. <Luc19 : 4> καὶ
προδραµμὼν ἔµμπροσθεν ἀνέέβη ἐπὶ συκοµμορέέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόόν, ὅτι ἐκείίνης ἤµμελλεν διέέρχεσθαι.
<Luc19 : 5> καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόόπον, ἀναβλέέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙
Ζακχαῖε, σπεύύσας κατάάβηθι ·∙ σήήµμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ µμε µμεῖναι. <Luc19 : 6> καὶ σπεύύσας
κατέέβη, καὶ ὑπεδέέξατο αὐτὸν χαίίρων. <Luc19 : 7> καὶ ἰδόόντες πάάντες διεγόόγγυζον λέέγοντες ὅτι
παρὰ ἁµμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθεν καταλῦσαι. <Luc19 : 8> σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπεν πρὸς τὸν
Κύύριον ·∙ Ἰδοὺ τὰ ἡµμίίση τῶν ὑπαρχόόντων µμου, Κύύριε, δίίδωµμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινόός τι
ἐσυκοφάάντησα ἀποδίίδωµμι τετραπλοῦν. <Luc19 : 9> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήήµμερον
σωτηρίία τῷ οἴκῳ τούύτῳ ἐγέένετο, καθόότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάάµμ ἐστιν ·∙ <Luc19 :10> ἦλθεν γὰρ ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλόός.
<Luc19 :11> Ἀκουόόντων δὲ αὐτῶν ταῦτα προσθεὶς εἶπεν παραβολήήν, διὰ τὸ ἐγγὺς αὐτὸν εἶναι
Ἱερουσαλὴµμ καὶ δοκεῖν αὐτοὺς ὅτι παραχρῆµμα µμέέλλει ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ ἀναφαίίνεσθαι.
<Luc19 :12> εἶπεν οὖν ·∙ Ἄνθρωπόός τις εὐγενὴς ἐπορεύύθη εἰς χώώραν µμακράάν, λαβεῖν ἑαυτῷ
βασιλείίαν καὶ ὑποστρέέψαι. <Luc19 :13> καλέέσας δὲ δέέκα δούύλους ἑαυτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς δέέκα
µμνᾶς, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Πραγµματεύύσασθε ἐν ᾧ ἔρχοµμαι. <Luc19 :14> οἱ δὲ πολῖται αὐτοῦ
ἐµμίίσουν αὐτόόν ·∙ καὶ ἀπέέστειλαν πρεσβείίαν ὀπίίσω αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Οὐ θέέλοµμεν τοῦτον
βασιλεῦσαι ἐφ᾿ ἡµμᾶς. <Luc19 :15> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ ἐπανελθεῖν αὐτὸν λαβόόντα τὴν βασιλείίαν,
καὶ εἶπεν φωνηθῆναι αὐτῷ τοὺς δούύλους τούύτους οἷς ἔδωκεν τὸ ἀργύύριον, ἵνα γνῷ τίίς τίί
διεπραγµματεύύσατο. <Luc19 :16> παρεγέένετο δὲ ὁ πρῶτος λέέγων ·∙ Κύύριε, ἡ µμνᾶ σου προσηργάάσατο
δέέκα µμνᾶς. <Luc19 :17> καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Εὖ, ἀγαθὲ δοῦλε, ὅτι ἐν ἐλαχίίστῳ πιστὸς ἐγέένου, ἴσθι
ἐξουσίίαν ἔχων ἐπάάνω δέέκα πόόλεων. <Luc19 :18> και ἦλθεν ὁ δεύύτερος λέέγων ·∙ Κύύριε, ἡ µμνᾶ σου,
ἐποίίησεν πέέντε µμνᾶς. <Luc19 :19> εἶπεν δὲ καὶ τούύτῳ ·∙ Καὶ σὺ γίίνου ἐπάάνω πέέντε πόόλεων.
<Luc19 :20> καὶ ἕτερος ἦλθεν λέέγων ·∙ Κύύριε, ἰδοὺ ἡ µμνᾶ σου, ἣν εἶχον ἀποκειµμέένην ἐν σουδαρίίῳ ·∙
<Luc19 :21> ἐφοβούύµμην γάάρ σε, ὅτι ἄνθρωπος αὐστηρὸς εἶ, αἴρεις ὃ οὐκ ἔθηκας, καὶ θερίίζεις ὃ οὐκ
ἔσπειρας. <Luc19 :22> λέέγει αὐτῷ ·∙ Ἐκ τοῦ στόόµματόός σου κρινῶ σε, πονηρὲ δοῦλε. ᾔδεις ὅτι ἐγὼ
ἄνθρωπος αὐστηρόός εἰµμι, αἴρων ὃ οὐκ ἔθηκα, καὶ θερίίζων ὃ οὐκ ἔσπειρα; <Luc19 :23> καὶ διὰ τίί
οὐκ ἔδωκάάς µμου τὸ ἀργύύριον ἐπὶ τράάπεζαν; καὶ ἐγὼ ἐλθὼν σὺν τόόκῳ ἂν ἔπραξα αὐτόό. <Luc19 :24>
καὶ τοῖς παρεστῶσιν εἶπεν ·∙ Ἄρατε ἀπ᾿ αὐτοῦ τὴν µμνᾶν καὶ δόότε τῷ τὰς δέέκα µμνᾶς ἔχοντι.
<Luc19 :25> καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Κύύριε, ἔχει δέέκα µμνᾶς. <Luc19 :26> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι παντὶ τῷ ἔχοντι
δοθήήσεται, ἀπὸ δὲ τοῦ µμὴ ἔχοντος καὶ ὃ ἔχει ἀρθήήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. <Luc19 :27> πλὴν τοὺς ἐχθρούύς
µμου ἐκείίνους, τοὺς µμὴ θελήήσαντάάς µμε βασιλεῦσαι ἐπ᾿ αὐτοὺς ἀγάάγετε ὧδε καὶ κατασφάάξατε
ἔµμπροσθέέν µμου.
<Luc19 :28> Καὶ εἰπὼν ταῦτα ἐπορεύύετο ἔµμπροσθεν, ἀναβαίίνων εἰς Ἱεροσόόλυµμα.
<Luc19 :29> Καὶ ἐγέένετο ὡς ἤγγισεν εἰς Βηθφαγὴ καὶ Βηθανίίαν πρὸς τὸ ὄρος τὸ καλούύµμενον
Ἐλαιῶν, ἀπέέστειλεν δύύο τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ <Luc19 :30> εἰπώών ·∙ Ὑπάάγετε εἰς τὴν κατέέναντι
κώώµμην, ἐν ᾗ εἰσπορευόόµμενοι εὑρήήσετε πῶλον δεδεµμέένον, ἐφ᾿ ὃν οὐδεὶς πώώποτε ἀνθρώώπων
ἐκάάθισεν, λύύσαντες αὐτὸν ἀγάάγετε. <Luc19 :31> καὶ ἐάάν τις ὑµμᾶς ἐρωτᾷ διὰ τίί λύύετε, οὕτως ἐρεῖτε
αὐτῷ ὅτι ὁ Κύύριος αὐτοῦ χρείίαν ἔχει. <Luc19 :32> ἀπελθόόντες δὲ οἱ ἀπεσταλµμέένοι εὗρον καθὼς
εἶπεν αὐτοῖς. <Luc19 :33> λυόόντων δὲ αὐτῶν τὸν πῶλον εἶπον οἱ κύύριοι αὐτοῦ πρὸς αὐτούύς ·∙ Τίί
λύύετε τὸν πῶλον; <Luc19 :34> οἱ δὲ εἶπον ·∙ Ὅτι ὁ Κύύριος αὐτοῦ χρείίαν ἔχει. <Luc19 :35> καὶ ἤγαγον
αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν ·∙ καὶ ἐπιρίίψαντες ἑαυτῶν τὰ ἱµμάάτια ἐπὶ τὸν πῶλον ἐπεβίίβασαν τὸν
Ἰησοῦν. <Luc19 :36> πορευοµμέένου δὲ αὐτοῦ ὑπεστρώώννυον τὰ ἱµμάάτια αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ. <Luc19 :37>
ἐγγίίζοντος δὲ αὐτοῦ ἤδη πρὸς τῇ καταβάάσει τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν ἤρξαντο ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν
µμαθητῶν χαίίροντες αἰνεῖν τὸν Θεὸν φωνῇ µμεγάάλῃ περὶ πασῶν ὧν εἶδον δυνάάµμεων, <Luc19 :38>
λέέγοντες ·∙ Εὐλογηµμέένος ὁ ἐρχόόµμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόόµματι Κυρίίου ·∙ εἰρήήνη ἐν οὐρανῷ, καὶ δόόξα ἐν
ὑψίίστοις. <Luc19 :39> Καὶ τινες τῶν φαρισαίίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπαν πρὸς αὐτόόν ·∙ Διδάάσκαλε,
ἐπιτίίµμησον τοῖς µμαθηταῖς σου. <Luc19 :40> καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἐὰν οὗτοι
σιωπήήσουσιν, οἱ λίίθοι κεκράάξονται. <Luc19 :41> Καὶ ὡς ἤγγισεν, ἰδὼν τὴν πόόλιν ἔκλαυσεν ἐπ᾿
αὐτήήν, <Luc19 :42> λέέγων ὅτι εἰ ἔγνως καὶ σὺ καίί γε ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ σου ταύύτῃ τὰ πρὸς εἰρήήνην σου ·∙
νῦν δὲ ἐκρύύβη ἀπὸ ὀφθαλµμῶν σου. <Luc19 :43> ὅτι ἥξουσιν ἡµμέέραι ἐπὶ σέέ, καὶ περιβαλοῦσιν οἱ
ἐχθροίί σου χάάρακάά σοι καὶ περικυκλώώσουσίίν σε καὶ συνέέξουσίίν σε πάάντοθεν, <Luc19 :44> καὶ
ἐδαφιοῦσίίν σὲ καὶ τὰ τέέκνα σου ἐν σοίί, καὶ οὐκ ἀφήήσουσιν ἐν σοὶ λίίθον ἐπὶ λίίθῳ, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ
ἔγνως τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου.
<Luc19 :45> Καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ ἱερὸν ἤρξατο ἐκβάάλλειν τοὺς πωλοῦντας ἐν αὐτῷ καὶ
ἀγοράάζοντας, <Luc19 :46> λέέγων αὐτοῖς ·∙ Γέέγραπται ὅτι ὁ οἶκόός µμου οἶκος προσευχῆς ἐστίίν ·∙ ὑµμεῖς
δὲ αὐτὸν ἐποιήήσατε σπήήλαιον λῃστῶν. <Luc19 :47> Καὶ ἦν διδάάσκων τὸ καθ᾿ ἡµμέέραν ἐν τῷ ἱερῳ ·∙
οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς ἐζήήτουν αὐτὸν ἀπολέέσαι καὶ οἱ πρῶτοι τοῦ λαοῦ, <Luc19 :48> καὶ
οὐχ εὕρισκον τὸ τίί ποιήήσωσιν ·∙ ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέέµματο αὐτοῦ ἀκούύων.
<Luc20 : 1> Καὶ ἐγέένετο ἐν µμιᾷ τῶν ἡµμερῶν διδάάσκοντος αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ
εὐαγγελιζοµμέένου ἐπέέστησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέέροις, <Luc20 : 2>
καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Εἰπὲ ἡµμῖν ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιεῖς, ἢ τίίς ἐστιν ὁ δούύς σοι τὴν
ἐξουσίίαν ταύύτην; <Luc20 : 3> ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἐρωτήήσω ὑµμᾶς κἀγὼ ἕνα λόόγον,
καὶ εἴπατέέ µμοι ·∙ <Luc20 : 4> Τὸ βάάπτισµμα Ἰωάάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνθρώώπων; <Luc20 : 5> οἱ δὲ
συνελογίίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωµμεν ·∙ Ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ·∙ Διὰ τίί οὐκ
ἐπιστεύύσατε αὐτῷ; <Luc20 : 6> ἐὰν δὲ εἴπωµμεν ·∙ Ἐξ ἀνθρώώπων, πᾶς ὁ λαὸς καταλιθάάσει ἡµμᾶς,
πεπεισµμέένος γάάρ ἐστιν Ἰωάάννην προφήήτην εἶναι. <Luc20 : 7> καὶ ἀπεκρίίθησαν µμὴ εἰδέέναι πόόθεν.
<Luc20 : 8> καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οὐδὲ ἐγὼ λέέγω ὑµμῖν ἐν ποίίᾳ ἐξουσίίᾳ ταῦτα ποιῶ.
<Luc20 : 9> Ἤρξατο δὲ πρὸς τὸν λαὸν λέέγειν τὴν παραβολὴν ταύύτην ·∙ Ἄνθρωπόός ἐφύύτευσεν
ἀµμπελῶνα καὶ ἐξέέδετο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήήµμησεν χρόόνους ἱκανούύς. <Luc20 :10> καὶ ἐν
καιρῷ ἀπέέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον, ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀµμπελῶνος δώώσουσιν
αὐτῷ ·∙ οἱ δὲ γεωργοὶ δείίραντες αὐτὸν ἐξαπέέστειλαν κενόόν. <Luc20 :11> καὶ προσέέθετο πέέµμψαι
ἕτερον δοῦλον ·∙ οἱ δὲ κἀκεῖνον δείίραντες καὶ ἀτιµμάάσαντες ἐξαπέέστειλαν κενόόν. <Luc20 :12> καὶ
προσέέθετο πέέµμψαι τρίίτον ·∙ οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυµματίίσαντες ἐξέέβαλον. <Luc20 :13> εἶπεν δὲ ὁ
κύύριος τοῦ ἀµμπελῶνος ·∙ Τίί ποιήήσω; πέέµμψω τὸν υἱὸν µμου τὸν ἀγαπητόόν ·∙ ἴσως τοῦτον ἰδόόντες
ἐντραπήήσονται. <Luc20 :14> ἰδόόντες δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶ διελογίίζοντο πρὸς ἑαυτοὺς λέέγοντες ·∙
Οὗτόός ἐστιν ὁ κληρονόόµμος ·∙ ἀποκτείίνωµμεν αὐτόόν, ἵνα ἡµμῶν γέένηται ἡ κληρονοµμίία. <Luc20 :15>
καὶ ἐκβαλόόντες αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀµμπελῶνος ἀπέέκτειναν. τίί οὖν ποιήήσει αὐτοῖς ὁ κύύριος τοῦ
ἀµμπελώώνος; <Luc20 :16> ἐλεύύσεται καὶ ἀπολέέσει τοὺς γεωργοὺς τούύτους, καὶ δώώσει τὸν ἀµμπελῶνα
ἄλλοις. ἀκούύσαντες δὲ εἶπον ·∙ Μὴ γέένοιτο. <Luc20 :17> ὁ δὲ ἐµμβλέέψας αὐτοῖς εἶπεν ·∙ Τίί οὖν ἐστιν
τὸ γεγραµμµμέένον τοῦτο ·∙ Λίίθον ὃν ἀπεδοκίίµμασαν οἱ οἰκοδοµμοῦντες, οὗτος ἐγενήήθη εἰς κεφαλὴν
γωνίίας; <Luc20 :18> πᾶς ὁ πεσὼν ἐπ᾿ ἐκεῖνον τὸν λίίθον συνθλασθήήσεται ·∙ ἐφ᾿ ὃν δ᾿ ἂν πέέσῃ,
λικµμήήσει αὐτόόν.
<Luc20 :19> Καὶ ἐζήήτησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς ἐπιβαλεῖν ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ
τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐφοβήήθησαν τὸν λαόόν, ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν ταύύτην εἶπεν.
<Luc20 :20> Καὶ παρατηρήήσαντες ἀπέέστειλαν ἐγκαθέέτους ὑποκρινοµμέένους ἑαυτοὺς δικαίίους
εἶναι, ἵνα ἐπιλάάβωνται αὐτοῦ λόόγου, ὥστε παραδοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίίᾳ τοῦ
ἡγεµμόόνος. <Luc20 :21> καὶ ἐπηρώώτησαν αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Διδάάσκαλε, οἴδαµμεν ὅτι ὀρθῶς λέέγεις καὶ
διδάάσκεις καὶ οὐ λαµμβάάνεις πρόόσωπον, ἀλλ᾿ ἐπ᾿ ἀληθείίας τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ διδάάσκεις ·∙
<Luc20 :22> ἔξεστιν ἡµμᾶς Καίίσαρι φόόρον δοῦναι ἢ οὔ; <Luc20 :23> κατανοήήσας δὲ αὐτῶν τὴν
πανουργίίαν εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Τίί µμε πειράάζετε; <Luc20 :24> δείίξατέέ µμοι δηνάάριον ·∙ τίίνος ἔχει
εἰκόόνα καὶ ἐπιγραφήήν; ἀποκριθέέντες δὲ εἶπον ·∙ Καίίσαρος. <Luc20 :25> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἀπόόδοτε
τοίίνυν τὰ Καίίσαρος Καίίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. <Luc20 :26> καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἐπιλαβέέσθαι
αὐτοῦ ῥήήµματος ἐναντίίον τοῦ λαοῦ ·∙ καὶ θαυµμάάσαντες ἐπὶ τῇ ἀποκρίίσει αὐτοῦ ἐσίίγησαν.
<Luc20 :27> Προσελθόόντες δέέ τινες τῶν σαδδουκαίίων, οἱ ἀντιλέέγοντες ἀνάάστασιν µμὴ εἶναι,
ἐπηρώώτησαν αὐτὸν <Luc20 :28> λέέγοντες ·∙ Διδάάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡµμῖν, ἐὰν τινος ἀδελφὸς
ἀποθάάνῃ ἔχων γυναῖκα, καὶ οὗτος ἄτεκνος ἀποθάάνῃ, ἵνα λάάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ
ἐξαναστήήσῃ σπέέρµμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. <Luc20 :29> ἑπτὰ οὖν ἀδελφοὶ ἦσαν ·∙ καὶ ὁ πρῶτος λαβὼν
γυναῖκα ἀπέέθανεν ἄτεκνος ·∙ <Luc20 :30> καὶ ἔλαβεν ὁ δεύύτερος τὴν γυναῖκα, καὶ οὗτος ἀπέέθανεν
ἄτεκνος ·∙ <Luc20 :31> καὶ ὁ τρίίτος ἔλαβεν αὐτήήν, ὡσαύύτως δὲ καὶ οἱ ἑπτὰ οὐ κατέέλιπον τέέκνα καὶ
ἀπέέθανον. <Luc20 :32> ὕστερον δὲ πάάντων ἀπέέθανεν καὶ ἡ γυνήή. <Luc20 :33> ἐν τῇ οὖν ἀναστάάσει
τίίνος αὐτῶν γίίνεται γυνήή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα. <Luc20 :34> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούύτου γαµμοῦσιν καὶ ἐκγαµμίίζονται, <Luc20 :35> οἱ δὲ καταξιωθέέντες
τοῦ αἰῶνος ἐκείίνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαµμοῦσιν οὔτε ἐκγαµμίίζονται ·∙
<Luc20 :36> οὔτε γὰρ ἀποθανεῖν ἔτι δύύνανται, ἰσάάγγελοι γάάρ εἰσιν, καὶ υἱοίί εἰσιν Θεοῦ τῆς
ἀναστάάσεως υἱοὶ ὄντες. <Luc20 :37> ὅτι δὲ ἐγείίρονται οἱ νεκροίί, καὶ Μωϋσῆς ἐµμήήνυσεν ἐπὶ τῆς
βάάτου, ὡς λέέγει Κύύριον τὸν Θεὸν Ἀβραὰµμ καὶ τὸν Θεὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Θεὸν Ἰακώώβ. <Luc20 :38>
Θεὸς δὲ οὐκ ἔστιν νεκρῶν ἀλλὰ ζώώντων ·∙ πάάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν. <Luc20 :39> Ἀποκριθέέντες δέέ
τινες τῶν γραµμµματέέων εἶπον ·∙ Διδάάσκαλε, καλῶς εἶπας. <Luc20 :40> οὐκέέτι δὲ ἐτόόλµμων ἐπερωτᾶν
αὐτὸν οὐδέέν.
<Luc20 :41> Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούύς ·∙ Πῶς λέέγουσιν τὸν Χριστὸν υἱὸν Δαυὶδ εἶναι; <Luc20 :42> καὶ
αὐτὸς Δαυὶδ λέέγει ἐν βίίβλῳ ψαλµμῶν ·∙ Εἶπεν ὁ Κύύριος τῷ Κυρίίῳ µμου ·∙ Κάάθου ἐκ δεξιῶν µμου,
<Luc20 :43> ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούύς σου ὑποπόόδιον τῶν ποδῶν σου. <Luc20 :44> Δαυὶδ οὖν Κύύριον
αὐτὸν καλεῖ, καὶ πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστιν;
<Luc20 :45> Ἀκούύοντος δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπεν τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ <Luc20 :46> Προσέέχετε
ἀπὸ τῶν γραµμµματέέων τῶν θελόόντων περιπατεῖν ἐν στολαῖς καὶ φιλούύντων ἀσπασµμοὺς ἐν ταῖς
ἀγοραῖς καὶ πρωτοκαθεδρίίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίίας ἐν τοῖς δείίπνοις, <Luc20 :47>
οἳ κατεσθίίουσιν τὰς οἰκίίας τῶν χηρῶν καὶ προφάάσει µμακρὰ προσεύύχονται ·∙ οὗτοι λήήµμψονται
περισσόότερον κρίίµμα.
<Luc21 : 1> Ἀναβλέέψας δὲ εἶδεν τοὺς βάάλλοντας τὰ δῶρα αὐτῶν εἰς τὸ γαζοφυλάάκιον πλουσίίους.
<Luc21 : 2> εἶδεν δέέ τινα καὶ χήήραν πενιχρὰν βάάλλουσαν ἐκεῖ δύύο λεπτάά, <Luc21 : 3> καὶ εἶπεν ·∙
Ἀληθῶς λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἡ χήήρα ἡ πτωχὴ αὕτη πλεῖον πάάντων ἔβαλεν ·∙ <Luc21 : 4> ἅπαντες γὰρ
οὗτοι ἐκ τοῦ περισσεύύοντος αὐτοῖς ἔβαλον εἰς τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ, αὕτη δὲ ἐκ τοῦ ὑστερήήµματος
αὐτῆς ἅπαντα τὸν βίίον ὃν εἶχεν ἔβαλεν.
<Luc21 : 5> Καὶ τινων λεγόόντων περὶ τοῦ ἱεροῦ, ὅτι λίίθοις καλοῖς καὶ ἀναθήήµμασιν κεκόόσµμηται
εἶπεν ·∙ <Luc21 : 6> Ταῦτα ἃ θεωρεῖτε, ἐλεύύσονται ἡµμέέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήήσεται λίίθος ἐπὶ λίίθῳ, ὃς
οὐ καταλυθήήσεται. <Luc21 : 7> ἐπηρώώτησαν δὲ αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Διδάάσκαλε, πόότε οὖν ταῦτα
ἔσται, καὶ τίί τὸ σηµμεῖον ὅταν µμέέλλῃ ταῦτα γίίνεσθαι; <Luc21 : 8> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Βλέέπετε µμὴ
πλανηθῆτε ·∙ πολλοὶ γὰρ ἐλεύύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόόµματίί µμου, λέέγοντες ὅτι ἐγὼ εἰµμι καὶ ὁ καιρὸς
ἤγγικεν ·∙ µμὴ πορευθῆτε ὀπίίσω αὐτῶν. <Luc21 : 9> ὅταν δὲ ἀκούύσητε πολέέµμους καὶ ἀκαταστασίίας,
µμὴ πτοηθῆτε ·∙ δεῖ γὰρ ταῦτα γενέέσθαι πρῶτον, ἀλλ᾿ οὐκ εὐθέέως τὸ τέέλος. <Luc21 :10> τόότε ἔλεγεν
αὐτοῖς ·∙ Ἐγερθήήσεται ἔθνος ἐπ᾿ ἔθνος καὶ βασιλείία ἐπὶ βασιλείίαν, <Luc21 :11> σεισµμοίί τε µμεγάάλοι
κατὰ τόόπους καὶ λιµμοὶ καὶ λοιµμοὶ ἔσονται, φόόβητράά τε καὶ σηµμεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ µμεγάάλα ἔσται.
<Luc21 :12> Πρὸ δὲ τούύτων πάάντων ἐπιβαλοῦσιν ἐφ᾿ ὑµμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώώξουσιν,
παραδιδόόντες εἰς συναγωγὰς καὶ φυλακάάς, ἀγοµμέένους ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεµμόόνας ἕνεκεν τοῦ
ὀνόόµματόός µμου ·∙ <Luc21 :13> ἀποβήήσεται δὲ ὑµμῖν εἰς µμαρτύύριον. <Luc21 :14> θέέτε οὖν ἐν ταῖς
καρδίίαις ὑµμῶν µμὴ προµμελετᾶν ἀπολογηθῆναι ·∙ <Luc21 :15> ἐγὼ γὰρ δώώσω ὑµμῖν στόόµμα καὶ σοφίίαν,
ᾗ οὐ δυνήήσονται ἀντειπεῖν ἢ ἀντιστῆναι πάάντες οἱ ἀντικείίµμενοι ὑµμῖν. <Luc21 :16> παραδοθήήσεσθε
δὲ καὶ ὑπὸ γονέέων καὶ ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν καὶ φίίλων, καὶ θανατώώσουσιν ἐξ ὑµμῶν, <Luc21 :17>
καὶ ἔσεθε µμισούύµμενοι ὑπὸ πάάντων διὰ τοῦ ὄνοµμάά µμου. <Luc21 :18> καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑµμῶν
οὐ µμὴ ἀπόόληται. <Luc21 :19> ἐν τῇ ὑποµμονῇ ὑµμῶν κτήήσασθε τὰς ψυχὰς ὑµμῶν.
<Luc21 :20> Ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουµμέένην ὑπὸ στρατοπέέδων τὴν Ἱερουσαλήήµμ, τόότε γνῶτε ὅτι
ἤγγικεν ἡ ἐρήήµμωσις αὐτῆς. <Luc21 :21> τόότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίίᾳ φευγέέτωσαν εἰς τὰ ὄρη, καὶ οἱ ἐν
µμέέσῳ αὐτῆς ἐκχωρείίτωσαν, καὶ οἱ ἐν ταῖς χώώραις µμὴ εἰσερχέέσθωσαν εἰς αὐτήήν. <Luc21 :22> ὅτι
ἡµμέέραι ἐκδικήήσεως αὗταίί εἰσιν τοῦ πλησθῆναι πάάντα τὰ γεγραµμµμέένα. <Luc21 :23> οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν
γαστρὶ ἐχούύσαις καὶ ταῖς θηλαζούύσαις ἐν ἐκείίναις ταῖς ἡµμέέραις ·∙ ἔσται γὰρ ἀνάάγκη µμεγάάλη ἐπὶ
τῆς γῆς καὶ ὀργὴ τῷ λαῷ τούύτῳ, <Luc21 :24> καὶ πεσοῦνται στόόµματι µμαχαίίρας καὶ
αἰχµμαλωτισθήήσονται εἰς πάάντα τὰ ἔθνη ·∙ καὶ Ἱερουσαλὴµμ ἔσται πατουµμέένη ὑπὸ ἐθνῶν, ἄχρι οὗ
πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν.
<Luc21 :25> Καὶ ἔσται σηµμεῖα ἐν ἡλίίῳ καὶ σελήήνῃ καὶ ἄστροις, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν
ἀπορίίᾳ ἤχους θαλάάσσης καὶ σάάλου, <Luc21 :26> ἀποψυχόόντων ἀνθρώώπων ἀπὸ φόόβου καὶ
προσδοκίίας τῶν ἐπερχοµμέένων τῇ οἰκουµμέένῃ, αἱ γὰρ δυνάάµμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήήσονται.
<Luc21 :27> καὶ τόότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου ἐρχόόµμενον ἐν νεφέέλῃ µμετὰ δυνάάµμεως καὶ
δόόξης πολλῆς. <Luc21 :28> ἀρχοµμέένων δὲ τούύτων γίίνεσθαι ἀνακύύψατε καὶ ἐπάάρατε τὰς κεφαλὰς
ὑµμῶν, διόότι ἐγγίίζει ἡ ἀπολύύτρωσις ὑµμῶν.
<Luc21 :29> Καὶ εἶπεν παραβολὴν αὐτοῖς ·∙ Ἴδετε τὴν συκῆν καὶ πάάντα τὰ δέένδρα ·∙ <Luc21 :30>
ὅταν προβάάλωσιν ἤδη, βλέέποντες ἀφ᾿ ἑαυτῶν γινώώσκετε ὅτι ἤδη ἐγγὺς τὸ θέέρος ἐστίίν.
<Luc21 :31> οὕτως καὶ ὑµμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα γινόόµμενα, γινώώσκετε ὅτι ἐγγύύς ἐστιν ἡ βασιλείία
τοῦ Θεοῦ. <Luc21 :32> ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι οὐ µμὴ παρέέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάάντα γέένηται.
<Luc21 :33> ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύύσονται, οἱ δὲ λόόγοι µμου οὐ µμὴ παρέέλθωσιν. <Luc21 :34>
Προσέέχετε δὲ ἑαυτοῖς µμήήποτε βαρηθῶσιν ὑµμῶν αἱ καρδίίαι ἐν κραιπάάλῃ καὶ µμέέθῃ καὶ µμερίίµμναις
βιωτικαῖς, καὶ αἰφνίίδιος ἐπιστῇ ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἡ ἡµμέέρα ἐκείίνῃ ·∙ <Luc21 :35> ὡς παγὶς γὰρ ἐπελεύύσεται
ἐπὶ πάάντας τοὺς καθηµμέένους ἐπὶ πρόόσωπον πάάσης τῆς γῆς. <Luc21 :36> ἀγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ
καιρῷ δεόόµμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάάντα ταῦτα τὰ µμέέλλοντα γίίνεσθαι, καὶ σταθῆναι
ἔµμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου.
<Luc21 :37> Ἦν δὲ τὰς ἡµμέέρας ἐν τῷ ἱερῷ διδάάσκων, τὰς δὲ νύύκτας ἐξερχόόµμενος ηὐλίίζετο εἰς τὸ
ὄρος τὸ καλούύµμενον Ἐλαιῶν. <Luc21 :38> καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὤρθριζεν πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ ἀκούύειν
αὐτοῦ.
<Luc22 : 1> Ἤγγιζεν δὲ ἡ ἑορτὴ τῶν ἀζύύµμων ἡ λεγοµμέένη Πάάσχα. <Luc22 : 2> καὶ ἐζήήτουν οἱ
ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς τὸ πῶς ἀνέέλωσιν αὐτόόν ·∙ ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν λαόόν.
<Luc22 : 3> Εἰσῆλθεν δὲ Σατανᾶς εἰς Ἰούύδαν τὸν ἐπικαλούύµμενον Ἰσκαριώώτην, ὄντα ἐκ τοῦ ἀριθµμοῦ
τῶν δώώδεκα ·∙ <Luc22 : 4> καὶ ἀπελθὼν συνελάάλησεν τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ στρατηγοῖς τὸ πῶς
αυτὸν παραδῷ αὐτοῖς. <Luc22 : 5> καὶ ἐχάάρησαν, καὶ συνέέθεντο αὐτῷ ἀργύύριον δοῦναι. <Luc22 : 6>
καὶ ἐξωµμολόόγησεν ·∙ καὶ ἐζήήτει εὐκαιρίίαν τοῦ παραδοῦναι αὐτὸν ἄτερ ὄχλου αὐτοῖς.
<Luc22 : 7> Ἦλθεν δὲ ἡ ἡµμέέρα τῶν ἀζύύµμων, ἐν ᾗ ἔδει θύύεσθαι τὸ πάάσχα. <Luc22 : 8> καὶ
ἀπέέστειλεν Πέέτρον καὶ Ἰωάάννην εἰπώών ·∙ Πορευθέέντες ἑτοιµμάάσατε ἡµμῖν τὸ πάάσχα, ἵνα φάάγωµμεν.
<Luc22 : 9> οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ·∙ Ποῦ θέέλεις ἑτοιµμάάσωµμεν; <Luc22 :10> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἰδοὺ
εἰσελθόόντων ὑµμῶν εἰς τὴν πόόλιν συναντήήσει ὑµμῖν ἄνθρωπος κεράάµμιον ὕδατος βαστάάζων ·∙
ἀκολουθήήσατε αὐτῷ εἰς τὴν οἰκίίαν οὗ εἰσπορεύύεται. <Luc22 :11> καὶ ἐρεῖτε τῷ οἰκοδεσπόότῃ τῆς
οἰκίίας ·∙ Λέέγει σοι ὁ διδάάσκαλος ·∙ Ποῦ ἔστιν τὸ κατάάλυµμα ὅπου τὸ πάάσχα µμετὰ τῶν µμαθητῶν µμου
φάάγω; <Luc22 :12> κἀκεῖνος ὑµμῖν δείίξει ἀνάάγαιον µμέέγα ἐστρωµμέένον ·∙ ἐκεῖ ἑτοιµμάάσατε. <Luc22 :13>
ἀπελθόόντες δὲ εὗρον καθὼς εἴρηκεν αὐτοῖς καὶ ἡτοίίµμασαν τὸ πάάσχα.
<Luc22 :14> Καὶ ὅτε ἐγέένετο ἡ ὥρα, ἀνέέπεσεν καὶ οἱ δώώδεκα ἀπόόστολοι σὺν αὐτῷ. <Luc22 :15> καὶ
εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἐπιθυµμίίᾳ ἐπεθύύµμησα τοῦτο τὸ πάάσχα φαγεῖν µμεθ᾿ ὑµμῶν πρὸ τοῦ µμε παθεῖν ·∙
<Luc22 :16> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι οὐκέέτι οὐ µμὴ φάάγω ἐξ αὐτοῦ ἕως ὅτου πληρωθῇ ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ
Θεοῦ. <Luc22 :17> καὶ δεξάάµμενος ποτήήριον εὐχαριστήήσας εἶπεν ·∙ Λάάβετε τοῦτο καὶ διαµμερίίσατε
ἑαυτοῖς ·∙ <Luc22 :18> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι οὐ µμὴ πίίω ἀπὸ τοῦ γενήήµματος τῆς ἀµμπέέλου ἕως ὅτου ἡ
βασιλείία τοῦ Θεοῦ ἔλθῃ. <Luc22 :19> Καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς
λέέγων ·∙ Τοῦτόό ἐστιν τὸ σῶµμάά µμου τὸ ὑπὲρ ὑµμῶν διδόόµμενον ·∙ τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐµμὴν
ἀνάάµμνησιν ·∙ <Luc22 :20> ὡσαύύτως καὶ τὸ ποτήήριον µμετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέέγων ·∙ Τοῦτο τὸ ποτήήριον
ἡ καινὴ διαθήήκη ἐν τῷ αἵµματίί µμου, τὸ ὑπὲρ ὑµμῶν ἐκχυννόόµμενον ·∙ <Luc22 :21> πλὴν ἰδοὺ ἡ χεὶρ τοῦ
παραδιδόόντος µμε µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέέζης. <Luc22 :22> καὶ ὁ µμὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου πορεύύεται
κατὰ τὸ ὡρισµμέένον, πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώώπῳ ἐκείίνῳ δι᾿ οὗ παραδίίδοται. <Luc22 :23> καὶ αὐτοὶ
ἤρξαντο συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς τὸ τίίς ἄρα εἴη ἐξ αὐτῶν ὁ τοῦτο µμέέλλων πράάσσειν.
<Luc22 :24> Ἐγέένετο δὲ καὶ φιλονεικίία ἐν αὐτοῖς, τὸ τίίς αὐτῶν δοκεῖ εἶναι µμείίζων. <Luc22 :25> ὁ δὲ
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύύουσιν αὐτῶν, καὶ οἱ ἐξουσιάάζοντες αὐτῶν εὐεργέέται
καλοῦνται ·∙ <Luc22 :26> ὑµμεῖς δὲ οὐχ οὕτως, ἀλλ᾿ ὁ µμείίζων ἐν ὑµμῖν γινέέσθω ὡς ὁ νεώώτερος, καὶ ὁ
ἡγούύµμενος ὡς ὁ διακονῶν. <Luc22 :27> τίίς γὰρ µμείίζων, ὁ ἀνακείίµμενος ἢ ὁ διακονῶν; οὐχὶ ὁ
ἀνακείίµμενος; ἐγὼ δέέ εἰµμι ἐν µμέέσῳ ὑµμῶν ὡς ὁ διακονῶν. <Luc22 :28> ὑµμεῖς δέέ ἐστε οἱ
διαµμεµμενηκόότες µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐν τοῖς πειρασµμοῖς µμου ·∙ <Luc22 :29> κἀγὼ διατίίθεµμαι ὑµμῖν καθὼς
διέέθετόό µμοι ὁ Πατήήρ µμου βασιλείίαν, <Luc22 :30> ἵνα ἐσθίίητε καὶ πίίνητε ἐπὶ τῆς τραπέέζης µμου ἐν
τῇ βασιλείίᾳ µμου, καὶ καθήήσεσθε ἐπὶ θρόόνων κρίίνοντες τὰς δώώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήήλ.
<Luc22 :31> Εἶπεν δὲ ὁ Κύύριος ·∙ Σίίµμων Σίίµμων, ἰδοὺ ὁ Σατανᾶς ἐξῃτήήσατο ὑµμᾶς τοῦ σινιάάσαι ὡς τὸν
σῖτον ·∙ <Luc22 :32> ἐγὼ δὲ ἐδεήήθην περὶ σοῦ ἵνα µμὴ ἐκλείίπῃ ἡ πίίστις σου ·∙ καὶ σύύ ποτε ἐπιστρέέψας
στήήρισον τοὺς ἀδελφούύς σου. <Luc22 :33> ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Κύύριε, µμετὰ σοῦ ἕτοιµμόός εἰµμι καὶ εἰς
φυλακὴν καὶ εἰς θάάνατον πορεύύεσθαι. <Luc22 :34> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Λέέγω σοι, Πέέτρε, οὐ µμὴ φωνήήσει
σήήµμερον ἀλέέκτωρ πρὶν ἢ τρίίς ἀπαρνήήσῃ µμὴ εἰδέέναι µμε.
<Luc22 :35> Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὅτε ἀπέέστειλα ὑµμᾶς ἄτερ βαλλαντίίου καὶ πήήρας καὶ ὑποδηµμάάτων,
µμήή τινος ὑστερήήσατε; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Οὐθενόός. <Luc22 :36> εἶπεν οὖν αὐτοῖς ·∙ Ἀλλὰ νῦν ὁ ἔχων
βαλλάάντιον ἀράάτω, ὁµμοίίως καὶ πήήραν, καὶ ὁ µμὴ ἔχων πωλησάάτω τὸ ἱµμάάτιον αὐτοῦ καὶ ἀγορασάάτω
µμάάχαιραν. <Luc22 :37> λέέγω γὰρ ὑµμῖν ὅτι [ἔτι] τοῦτο τὸ γεγραµμµμέένον δεῖ τελεσθῆναι ἐν ἐµμοίί, τόό
Καὶ µμετὰ ἀνόόµμων ἐλογίίσθη. καὶ γὰρ τὰ περὶ ἐµμοῦ τέέλος ἔχει. <Luc22 :38> οἱ δὲ εἶπον ·∙ Κύύριε, ἰδοὺ
µμάάχαιραι ὧδε δύύο. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἱκανόόν ἐστιν.
<Luc22 :39> Καὶ ἐξελθὼν ἐπορεύύθη κατὰ τὸ ἔθος εἰς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, ἠκολούύθησαν δὲ αὐτῷ
καὶ οἱ µμαθηταίί. <Luc22 :40> γενόόµμενος δὲ ἐπὶ τοῦ τόόπου εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Προσεύύχεσθε µμὴ εἰσελθεῖν
εἰς πειρασµμόόν. <Luc22 :41> καὶ αὐτὸς ἀπεσπάάσθη ἀπ᾿ αὐτῶν ὡσεὶ λίίθου βολήήν, καὶ θεὶς τὰ
γόόνατα προσηύύχετο <Luc22 :42> λέέγων ·∙ Πάάτερ, εἰ βούύλει παρενεγκεῖν τὸ ποτήήριον τοῦτο ἀπ᾿
ἐµμοῦ ·∙ πλὴν µμὴ τὸ θέέληµμάά µμου ἀλλὰ τὸ σὸν γινέέσθω. <Luc22 :43> ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος ἀπ᾿
οὐρανοῦ ἐνισχύύων αὐτόόν. <Luc22 :44> καὶ γενόόµμενος ἐν ἀγωνίίᾳ ἐκτενέέστερον προσηύύχετο ·∙ καὶ
ἐγέένετο ὁ ἱδρὼς αὐτοῦ ὡσεὶ θρόόµμβοι αἵµματος καταβαίίνοντες ἐπὶ τὴν γῆν. <Luc22 :45> καὶ ἀναστὰς
ἀπὸ τῆς προσευχῆς, ἐλθὼν πρὸς τοὺς µμαθητὰς εὗρεν αὐτοὺς κοιµμωµμέένους ἀπὸ τῆς λύύπης ·∙
<Luc22 :46> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίί καθεύύδετε; ἀναστάάντες προσεύύχεσθε ἵνα µμὴ εἰσέέλθητε εἰς
πειρασµμόόν.
<Luc22 :47> Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἰδοὺ ὄχλος, καὶ ὁ λεγόόµμενος Ἰούύδας εἷς τῶν δώώδεκα προήήρχετο
αὐτούύς, καὶ ἤγγισεν τῷ Ἰησοῦ φιλῆσαι αὐτόόν. <Luc22 :48> ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἰούύδα,
φιλήήµματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου παραδίίδως; <Luc22 :49> ἰδόόντες δὲ οἱ περὶ αὐτὸν τὸ ἐσόόµμενον
εἶπον αὐτῷ ·∙ Κύύριε, εἰ πατάάξοµμεν ἐν µμαχαίίρῃ; <Luc22 :50> καὶ ἐπάάταξεν εἷς τις ἐξ αὐτῶν τὸν
δοῦλον τοῦ ἀρχιερέέως καὶ ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ οὖς τὸ δεξιόόν. <Luc22 :51> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς
εἶπεν ·∙ Ἐᾶτε ἕως τούύτου ·∙ καὶ ἁψάάµμενος τοῦ ὠτίίου αὐτοῦ ἰάάσατο αὐτόόν. <Luc22 :52> εἶπεν δὲ
Ἰησοῦς πρὸς τοὺς παραγενοµμέένους ἐπ᾿ αὐτὸν ἀρχιερεῖς καὶ στρατηγοὺς τοῦ ἱεροῦ καὶ
πρεσβυτέέρους ·∙ Ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξεληλύύθατε µμετὰ µμαχαιρῶν καὶ ξύύλων; <Luc22 :53> καθ᾿ ἡµμέέραν
ὄντος µμου µμεθ᾿ ὑµμῶν ἐν τῷ ἱερῷ οὐκ ἐξετείίνατε τὰς χεῖρας ἐπ᾿ ἐµμέέ ·∙ ἀλλ᾿ αὕτη ὑµμῶν ἐστὶν ἡ ὥρα
καὶ ἡ ἐξουσίία τοῦ σκόότους.
<Luc22 :54> Συλλαβόόντες δὲ αὐτὸν ἤγαγον καὶ εἰσήήγαγον εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀρχιερέέως. ὁ δὲ
Πέέτρος ἠκολούύθει µμακρόόθεν. <Luc22 :55> ἁψάάντων δὲ πῦρ ἐν µμέέσῳ τῆς αὐλῆς καὶ συνκαθισάάντων
αὐτῶν ἐκάάθητο ὁ Πέέτρος ἐν µμέέσῳ αὐτῶν. <Luc22 :56> ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν παιδίίσκη τις καθήήµμενον
πρὸς τὸ φῶς καὶ ἀτενίίσασα αὐτῷ εἶπεν ·∙ Καὶ οὗτος σὺν αὐτῷ ἦν. <Luc22 :57> ὁ δὲ ἠρνήήσατο αὐτὸν
λέέγων ·∙ Γύύναι, οὐκ οἶδα αὐτόόν. <Luc22 :58> καὶ µμετὰ βραχὺ ἕτερος ἰδὼν αὐτὸν ἔφη ·∙ Καὶ σὺ ἐξ
αὐτῶν εἶ. ὁ δὲ Πέέτρος εἶπεν ·∙ Ἄνθρωπε, οὐκ εἰµμίί. <Luc22 :59> καὶ διαστάάσης ὡσεὶ ὥρας µμιᾶς ἄλλος
τις διϊσχυρίίζετο λέέγων ·∙ Ἐπ᾿ ἀληθείίας καὶ οὗτος µμετ᾿ αὐτοῦ ἦν ·∙ καὶ γὰρ Γαλιλαῖόός ἐστιν.
<Luc22 :60> εἶπεν δὲ ὁ Πέέτρος ·∙ Ἄνθρωπε, οὐκ οἶδα ὃ λέέγεις. καὶ παραχρῆµμα ἔτι λαλοῦντος αὐτοῦ
ἐφώώνησεν ἀλέέκτωρ. <Luc22 :61> καὶ στραφεὶς ὁ Κύύριος ἐνέέβλεψεν τῷ Πέέτρῳ, καὶ ὑπεµμνήήσθη ὁ
Πέέτρος τοῦ λόόγου τοῦ Κυρίίου, ὡς εἶπεν αὐτῷ ὅτι πρὶν ἀλέέκτορα φωνῆσαι ἀπαρνήήσῃ µμε τρίίς.
<Luc22 :62> καὶ ἐξελθὼν ἔξω ὁ Πέέτρος ἔκλαυσεν πικρῶς.
<Luc22 :63> Καὶ οἱ ἄνδρες οἱ συνέέχοντες αὐτὸν ἐνέέπαιζον αὐτῷ δέέροντες, <Luc22 :64> καὶ
περικαλύύψαντες αὐτὸν ἐπηρώώτων λέέγοντες ·∙ Προφήήτευσον, τίίς ἐστιν ὁ παίίσας σε; <Luc22 :65> καὶ
ἕτερα πολλὰ βλασφηµμοῦντες ἔλεγον εἰς αὐτόόν.
<Luc22 :66> Καὶ ὡς ἐγέένετο ἡµμέέρα, συνήήχθη τὸ περσβυτέέριον τοῦ λαοῦ ἀρχιερεῖς τε καὶ
γραµμµματεῖς, καὶ ἀνήήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ συνέέδριον ἑαυτῶν, <Luc22 :67> λέέγοντες ·∙ Εἰ σὺ εἶ ὁ
Χριστόός, εἰπὸν ἡµμῖν. εἶπεν δὲ αὐτοῖς ·∙ Ἐὰν ὑµμῖν εἴπω, οὐ µμὴ πιστεύύσητε ·∙ <Luc22 :68> ἐὰν δὲ
ἐρωτήήσω, οὐ µμὴ ἀποκριθῆτε µμοι ἢ ἀπολύύσητε. <Luc22 :69> ἀπὸ τοῦ νῦν δὲ ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου καθήήµμενος ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάάµμεως τοῦ Θεοῦ. <Luc22 :70> εἶπον δὲ πάάντες ·∙ Σὺ οὖν εἶ ὁ
Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; ὁ δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔφη ·∙ Ὑµμεῖς λέέγετε, ὅτι ἐγώώ εἰµμι. <Luc22 :71> οἱ δὲ εἶπον ·∙ Τίί ἔτι
χρείίαν ἔχοµμεν µμαρτυρίίας; αὐτοὶ γὰρ ἠκούύσαµμεν ἀπὸ τοῦ στόόµματος αὐτοῦ.
<Luc23 : 1> Καὶ ἀναστὰν ἅπαν τὸ πλῆθος αὐτῶν ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸν Πειλᾶτον. <Luc23 : 2>
ἤρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Τοῦτον εὕροµμεν διαστρέέφοντα τὸ ἔθνος ἡµμῶν καὶ
κωλύύοντα Καίίσαρι φόόρους διδόόναι, λέέγοντα ἑαυτὸν Χριστὸν βασιλέέα εἶναι. <Luc23 : 3> ὁ δὲ
Πειλᾶτος ἐπηρώώτησεν αὐτὸν λέέγων ·∙ Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ἔφη ·∙
Σὺ λέέγεις. <Luc23 : 4> ὁ δὲ Πειλᾶτος εἶπεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ὄχλους ·∙ Οὐδὲν εὑρίίσκω
αἴτιον ἐν τῷ ἀνθρώώπῳ τούύτῳ. <Luc23 : 5> οἱ δὲ ἐπίίσχυον λέέγοντες ὅτι ἀνασείίει τὸν λαόόν,
διδάάσκων καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίίας, ἀρξάάµμενος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας ἕως ὧδε. <Luc23 : 6> Πειλᾶτος δὲ
ἀκούύσας Γαλιλαίίαν ἐπηρώώτησεν εἰ ὁ ἄνθρωπος Γαλιλαῖόός ἐστιν, <Luc23 : 7> καὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ
τῆς ἐξουσίίας Ἡρῴδου ἐστίίν, ἀνέέπεµμψεν αὐτὸν πρὸς Ἡρῴδην, ὄντα καὶ αὐτὸν ἐν Ἱεροσολύύµμοις ἐν
ταύύταις ταῖς ἡµμέέραις.
<Luc23 : 8> Ὁ δὲ Ἡρῴδης ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἐχάάρη λίίαν ·∙ ἦν γὰρ θέέλων ἐξ ἱκανοῦ ἰδεῖν αὐτὸν διὰ τὸ
ἀκούύειν πολλὰ περὶ αὐτοῦ ·∙ καὶ ἤλπιζέέν τι σηµμεῖον ἰδεῖν ὑπ᾿ αὐτοῦ γινόόµμενον. <Luc23 : 9>
ἐπηρώώτα δὲ αὐτὸν ἐν λόόγοις ἱκανοῖς ·∙ αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίίνατο αὐτῷ. <Luc23 :10> εἱστήήκεισαν
δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραµμµματεῖς εὐτόόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ. <Luc23 :11> ἐξουθενήήσας δὲ
αὐτὸν ὁ Ἡρῴδης σὺν τοῖς στρατεύύµμασιν αὐτοῦ καὶ ἐµμπαίίξας, περιβαλὼν αὐτὸν ἐσθῆτα λαµμπρὰν
ἀνέέπεµμψεν αὐτὸν τῷ Πειλᾶτῳ. <Luc23 :12> ἐγέένοντο δὲ φίίλοι ὅ τε Πειλᾶτος καὶ ὁ Ἡρῴδης ἐν αὐτῇ
τῇ ἡµμέέρᾳ µμετ᾿ ἀλλήήλων ·∙ προϋπῆρχον γὰρ ἐν ἔχθρᾳ ὄντες πρὸς αὐτούύς.
<Luc23 :13> Πειλᾶτος δὲ συγκαλεσάάµμενος τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν λαὸν
<Luc23 :14> εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Προσηνέέγκατέέ µμοι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὡς ἀποστρέέφοντα τὸν
λαόόν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐνώώπιον ὑµμῶν ἀνακρίίνας οὐδὲν εὗρον ἐν τῷ ἀνθρώώπῳ τούύτῳ αἴτιον ὧν
κατηγορεῖτε κατ᾿ αὐτοῦ. <Luc23 :15> ἀλλ᾿ οὐδὲ Ἡρῴδης, ἀνέέπεµμψα γὰρ ὑµμᾶς πρὸς αὐτόόν ·∙ καὶ
ἰδοὺ οὐδὲν ἄξιον θανάάτου ἐστὶν πεπραγµμέένον αὐτῷ ·∙ <Luc23 :16> παιδεύύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύύσω.
<Luc23 :17> ἀνάάγκην δὲ εἶχεν ἀπολύύειν αὐτοῖς κατὰ ἑορτὴν ἕνα. <Luc23 :18> ἀνέέκραξαν δὲ
πανπληθεὶ λέέγοντες ·∙ Αἶρε τοῦτον, ἀπόόλυσον δὲ ἡµμῖν Βαραββᾶν <Luc23 :19> (ὅστις ἦν διὰ στάάσιν
τινὰ γενοµμέένην ἐν τῇ πόόλει καὶ φόόνον βεβληµμέένος εἰς φυλακήήν). <Luc23 :20> πάάλιν οὖν ὁ
Πειλᾶτος προσεφώώνησεν αὐτοῖς, θέέλων ἀπολῦσαι τὸν Ἰησοῦν. <Luc23 :21> οἱ δὲ ἐπεφώώνουν
λέέγοντες ·∙ Σταύύρωσον σταύύρωσον αὐτόόν. <Luc23 :22> ὁ δὲ τρίίτον εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Τίί γὰρ
κακὸν ἐποίίησεν οὗτος; οὐδὲν αἴτιον θανάάτου εὗρον ἐν αὐτῷ ·∙ παιδεύύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύύσω.
<Luc23 :23> οἱ δὲ ἐπέέκειντο φωναῖς µμεγάάλαις αἰτούύµμενοι αὐτὸν σταυρωθῆναι. καὶ κατίίσχυον αἱ
φωναὶ αὐτῶν καὶ τῶν ἀρχιερέέων. <Luc23 :24> ὁ δὲ Πειλᾶτος ἐπέέκρινεν γενέέσθαι τὸ αἴτηµμα αὐτῶν.
<Luc23 :25> ἀπέέλυσεν δὲ τὸν διὰ στάάσιν καὶ φόόνον βεβληµμέένον εἰς τὴν φυλακήήν, ὃν ᾐτοῦντο ·∙ τὸν
δὲ Ἰησοῦν παρέέδωκεν τῷ θελήήµματι αὐτῶν.
<Luc23 :26> Καὶ ὡς ἀπήήγαγον αὐτόόν, ἐπιλαβόόµμενοι Σίίµμωνόός τινος Κυρηναίίου ἐρχόόµμενου ἀπ᾿
ἀγροῦ ἐπέέθηκαν αὐτῷ τὸν σταυρὸν φέέρειν ὄπισθεν τοῦ Ἰησοῦ. <Luc23 :27> ἠκολούύθει δὲ αὐτῷ
πολὺ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν, αἳ ἐκόόπτοντο καὶ ἐθρήήνουν αὐτόόν. <Luc23 :28> στραφεὶς δὲ
πρὸς αὐτὰς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Θυγατέέρες Ἱερουσαλήήµμ, µμὴ κλαίίετε ἐπ᾿ ἐµμέέ ·∙ πλὴν ἐφ᾿ ἑαυτὰς
κλαίίετε καὶ ἐπὶ τὰ τέέκνα ὑµμῶν ·∙ <Luc23 :29> ὅτι ἰδοὺ ἔρχονται ἡµμέέραι ἐν αἷς ἐροῦσιν ·∙ Μακάάριαι αἱ
στεῖραι, καὶ κοιλίίαι αἳ οὐκ ἐγέέννησαν, καὶ µμαστοὶ οἳ οὐκ ἔθρεψαν. <Luc23 :30> τόότε ἄρξονται
λέέγειν τοῖς ὄρεσιν ·∙ Πέέσετε ἐφ᾿ ἡµμᾶς ·∙ καὶ τοῖς βουνοῖς ·∙ Καλύύψατε ἡµμᾶς ·∙ <Luc23 :31> ὅτι εἰ ἐν τῷ
ὑγρῷ ξύύλῳ ταῦτα ποιοῦσιν, ἐν τῷ ξηρῷ τίί γέένηται; <Luc23 :32> ἤγοντο δὲ καὶ ἕτεροι δύύο
κακοῦργοι σὺν αὐτῷ ἀναιρεθῆναι.
<Luc23 :33> Καὶ ὅτε ἦλθον ἐπὶ τὸν τόόπον τὸν καλούύµμενον Κρανίίον, ἐκεῖ ἐσταύύρωσαν αὐτὸν καὶ
τοὺς κακούύργους, ὃν µμὲν ἐκ δεξιῶν, ὃν δὲ ἐξ ἀριστερῶν. <Luc23 :34> ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγεν ·∙ Πάάτερ,
ἄφες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν τίί ποιοῦσιν. διαµμεριζόόµμενοι δὲ τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ ἔβαλον κλῆρον.
<Luc23 :35> καὶ εἱστήήκει ὁ λαὸς θεωρῶν ·∙ ἐξεµμυκτήήριζον δὲ καὶ οἱ ἄρχοντες σὺν αὐτοῖς λέέγοντες ·∙
Ἄλλους ἔσωσεν, σωσάάτω ἑαυτόόν, εἰ οὗτόός ἐστιν ὁ Χριστὸς, ὁ τοῦ Θεοῦ ἐκλεκτόός. <Luc23 :36>
ἐνέέπαιζον δὲ αὐτῷ καὶ οἱ στρατιῶται προσερχόόµμενοι, ὄξος προσφέέροντες αὐτῷ <Luc23 :37> καὶ
λέέγοντες ·∙ Εἰ σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων, σῶσον σεαυτόόν. <Luc23 :38> ἦν δὲ καὶ ἐπιγραφὴ ἐπ᾿
αὐτῷ γράάµμµμασιν ἑλληνικοῖς καὶ ῥωµμαϊκοῖς καὶ ἑβραϊκοῖς ·∙ Oὗτος ἐστιν ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων.
<Luc23 :39> Εἷς δὲ τῶν κρεµμασθέέντων κακούύργων ἐβλασφήήµμει αὐτὸν λέέγον ·∙ Οὐχὶ σὺ εἶ ὁ Χριστόός;
σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡµμᾶς. <Luc23 :40> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπιτίίµμα αὐτῷ λέέγων ·∙ Οὐδὲ φοβῇ σὺ
τὸν Θεόόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίίµματι εἶ; <Luc23 :41> καὶ ἡµμεῖς µμὲν δικαίίως ·∙ ἄξια γὰρ ὧν ἐπράάξαµμεν
ἀπολαµμβάάνοµμεν ·∙ οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξεν. <Luc23 :42> καὶ ἔλεγεν τῷ Ἰησοῦ ·∙ Μνήήσθητίί
µμου Κύύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείίᾳ σου. <Luc23 :43> καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμήήν λέέγω σοι,
σήήµμερον µμετ᾿ ἐµμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείίσῳ.
<Luc23 :44> Ἦν δὲ ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκόότος ἐγέένετο ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάάτης,
<Luc23 :45> καὶ ἐσκοτίίσθη ὁ ἥλιος, καὶ ἐσχίίσθη τὸ καταπέέτασµμα τοῦ ναοῦ µμέέσον. <Luc23 :46> καὶ
φωνήήσας φωνῇ µμεγάάλῃ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Πάάτερ, εἰς χεῖράάς σου παρατίίθεµμαι τὸ πνεῦµμάά µμου. τοῦτο
δὲ εἰπὼν ἐξέέπνευσεν.
<Luc23 :47> Ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατοντάάρχος τὸ γενόόµμενον ἐδόόξασεν τὸν Θεὸν λέέγων ·∙ Ὄντως ὁ ἄνθρωπος
οὗτος δίίκαιος ἦν. <Luc23 :48> καὶ πάάντες οἱ συνπαραγενόόµμενοι ὄχλοι ἐπὶ τὴν θεωρίίαν ταύύτην,
θεωρήήσαντες τὰ γενόόµμενα, τύύπτοντες τὰ στήήθη ὑπέέστρεφον. <Luc23 :49> εἱστήήκεισαν δὲ πάάντες
οἱ γνωστοὶ αὐτοῦ µμακρόόθεν, καὶ γυναῖκες αἱ συνακολουθήήσασαι αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας,
ὁρῶσαι ταῦτα.
<Luc23 :50> Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόόµματι Ἰωσῆφ βουλευτὴς ὑπάάρχων, ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίίκαιος,
<Luc23 :51> (οὗτος οὐκ ἦν συνκατατεθειµμέένος τῇ βουλῇ καὶ τῇ πράάξει αὐτῶν), ἀπὸ Ἀριµμαθαίίας
πόόλεως τῶν Ἰουδαίίων, ὃς καὶ προσεδέέχετο καὶ αὐτὸς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ ·∙ <Luc23 :52> οὗτος
προσελθὼν τῷ Πειλάάτῳ ᾐτήήσατο τὸ σῶµμα τοῦ Ἰησοῦ, <Luc23 :53> καὶ καθελὼν αὐτὸ ἐνετύύλιξεν
αὐτὸ σινδόόνι, καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν µμνήήµματι λαξευτῷ, οὗ οὐκ ἦν οὐδεὶς οὔπω κείίµμενος. <Luc23 :54>
καὶ ἡµμέέρα ἦν Παρασκευῆς, καὶ σάάββατον ἐπέέφωσκεν. <Luc23 :55> Κατακολουθήήσασαι δὲ
γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίίας, ἐθεάάσαντο τὸ µμνηµμεῖον καὶ ὡς
ἐτέέθη τὸ σῶµμα αὐτοῦ, <Luc23 :56> ὑποστρέέψασαι δὲ ἡτοίίµμασαν ἀρώώµματα καὶ µμύύρα ·∙ καὶ τὸ µμὲν
σάάββατον ἡσύύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήήν.
<Luc24 : 1> Τῇ δὲ µμιᾷ τῶν σαββάάτων ὄρθρου βαθέέως ἦλθον ἐπὶ τὸ µμνῆµμα φέέρουσαι ἃ ἡτοίίµμασαν
ἀρώώµματα. <Luc24 : 2> εὗρον δὲ τὸν λίίθον ἀποκεκυλισµμέένον ἀπὸ τοῦ µμνηµμείίου. <Luc24 : 3> καὶ
εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶµμα τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ. <Luc24 : 4> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ διαπορεῖσθαι
αὐτὰς περὶ τούύτου, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύύο ἐπέέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήήσεσιν ἀστραπτούύσαις.
<Luc24 : 5> ἐµμφόόβων δὲ γενοµμέένων αὐτῶν καὶ κλινουσῶν τὸ πρόόσωπον εἰς τὴν γῆν εἶπον πρὸς
αὐτάάς ·∙ Τίί ζητεῖτε τὸν ζῶντα µμετὰ τῶν νεκρῶν; <Luc24 : 6> οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλὰ ἠγέέρθη. µμνήήσθητε
ὡς ἐλάάλησεν ὑµμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίίᾳ, <Luc24 : 7> λέέγων ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἄνθρωπου
παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώώπων ἁµμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναι καὶ τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ ἀναστῆναι.
<Luc24 : 8> καὶ ἐµμνήήσθησαν τῶν ῥηµμάάτων αὐτοῦ. <Luc24 : 9> καὶ ὑποστρέέψασαι ἀπὸ τοῦ µμνηµμείίου
ἀπήήγγειλαν ταῦτα πάάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσιν τοῖς λοιποῖς. <Luc24 :10> ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ
Μαρίία καὶ Ἰωάάννα καὶ Μαρίία ἡ Ἰακώώβου καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς αἳ ἔλεγον πρὸς τοὺς
ἀποστόόλους ταῦτα. <Luc24 :11> καὶ ἐφάάνησαν ἐνώώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήήµματα αὐτῶν, καὶ
ἠπίίστουν αὐταῖς. <Luc24 :12> ὁ δὲ Πέέτρος ἀναστὰς ἔδραµμεν ἐπὶ τὸ µμνηµμεῖον, καὶ παρακύύψας
βλέέπει τὰ ὀθόόνια κείίµμενα µμόόνα ·∙ καὶ ἀπῆλθεν πρὸς ἑαυτὸν θαυµμάάζων τὸ γεγονόός.
<Luc24 :13> Καὶ ἰδοὺ δύύο ἐξ αὐτῶν ἦσαν πορευόόµμενοι ἐν αὐτῇ τῇ ἡµμέέρᾳ εἰς κώώµμην ἀπέέχουσαν
σταδίίους ἑξήήκοντα ἀπὸ Ἱερουσαλήήµμ, ᾗ ὄνοµμα Ἐµμµμαούύς. <Luc24 :14> καὶ αὐτοὶ ὡµμίίλουν πρὸς
ἀλλήήλους περὶ πάάντων τῶν συµμβεβηκόότων τούύτων. <Luc24 :15> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ ὁµμιλεῖν αὐτοὺς
καὶ συνζητεῖν, καὶ αὐτὸς Ἰησοῦς ἐγγίίσας συνεπορεύύετο αὐτοῖς. <Luc24 :16> οἱ δὲ ὀφθαλµμοὶ αὐτῶν
ἐκρατοῦντο τοῦ µμὴ ἐπιγνῶναι αὐτόόν. <Luc24 :17> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούύς ·∙ Τίίνες οἱ λόόγοι οὗτοι, οὓς
ἀντιβάάλλετε πρὸς ἀλλήήλους περιπατοῦντες, καὶ ἐστε σκυθρωποίί; <Luc24 :18> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς,
ᾧ ὄνοµμα Κλεόόπας, εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙ Σὺ µμόόνος παροικεῖς Ἱερουσαλὴµμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ
γενόόµμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ταύύταις; <Luc24 :19> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ·∙
Τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίίου, ὃς ἐγέένετο ἀνὴρ προφήήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόόγῳ ἐναντίίον
τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ, <Luc24 :20> ὅπως τε παρέέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
ἄρχοντες ἡµμῶν εἰς κρίίµμα θανάάτου καὶ ἐσταύύρωσαν αὐτόόν. <Luc24 :21> ἡµμεῖς δὲ ἠλπίίζοµμεν ὅτι
αὐτόός ἐστιν ὁ µμέέλλων λυτροῦσθαι τὸν Ἰσραήήλ ·∙ ἀλλὰ γε καὶ σὺν πᾶσιν τούύτοις τρίίτην ταύύτην
ἡµμέέραν ἄγει σήήµμερον ἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγέένετο. <Luc24 :22> ἀλλὰ καὶ γυναῖκέές τινες ἐξ ἡµμῶν
ἐξέέστησαν ἡµμᾶς, γενόόµμεναι ὀρθριναὶ ἐπὶ τὸ µμνηµμεῖον, <Luc24 :23> καὶ µμὴ εὑροῦσαι τὸ σῶµμα
αὐτοῦ ἦλθον λέέγουσαι καὶ ὀπτασίίαν ἀγγέέλων ἑωρακέέναι, οἳ λέέγουσιν αὐτὸν ζῆν. <Luc24 :24> καὶ
ἀπῆλθόόν τινες τῶν σὺν ἡµμῖν ἐπὶ τὸ µμνηµμεῖον, καὶ εὗρον οὕτως καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον,
αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον. <Luc24 :25> καὶ αὐτὸς εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ὦ ἀνόόητοι καὶ βραδεὶς τῇ καρδίίᾳ
τοῦ πιστεύύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάάλησαν οἱ προφῆται. <Luc24 :26> οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν
Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόόξαν αὐτοῦ; <Luc24 :27> καὶ ἀρξάάµμενος ἀπὸ Μωϋσέέως καὶ ἀπὸ
πάάντων τῶν προφητῶν διερµμήήνευεν αὐτοῖς ἐν πάάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ. <Luc24 :28>
καὶ ἤγγισαν εἰς τὴν κώώµμην οὗ ἐπορεύύοντο, καὶ αὐτὸς προσεποιήήσατο πορρώώτερον πορεύύεσθαι.
<Luc24 :29> καὶ παρεβίίασαντο αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Μεῖνον µμεθ᾿ ἡµμῶν, ὅτι πρὸς ἑσπέέραν ἐστὶν καὶ
κέέκλικεν ἡ ἡµμέέρα. καὶ εἰσῆλθεν τοῦ µμεῖναι σὺν αὐτοῖς. <Luc24 :30> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ
κατακλιθῆναι αὐτὸν µμετ᾿ αὐτῶν, λαβῶν τὸν ἄρτον εὐλόόγησεν καὶ κλάάσας ἐπεδίίδου αὐτοῖς.
<Luc24 :31> αὐτῶν δὲ διηνοίίχθησαν οἱ ὀφθαλµμοίί, καὶ ἐπέέγνωσαν αὐτόόν ·∙ καὶ αὐτὸς ἄφαντος
ἐγέένετο ἀπ᾿ αὐτῶν. <Luc24 :32> καὶ εἶπον πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Οὐχὶ ἡ καρδίία ἡµμῶν καιοµμέένη ἦν ἐν
ἡµμῖν, ὡς ἐλάάλει ἡµμῖν ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ ὡς διήήνοιγεν ἡµμῖν τὰς γραφάάς; <Luc24 :33> Καὶ ἀναστάάντες
αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ὑπέέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλήήµμ, καὶ εὗρον συνηθροισµμέένους τοὺς ἕνδεκα καὶ τοὺς σὺν
αὐτοῖς, <Luc24 :34> λέέγοντας ὅτι ἠγέέρθη ὁ Κύύριος ὄντως καὶ ὤφθη Σίίµμωνι. <Luc24 :35> καὶ αὐτοὶ
ἐξηγοῦντο τὰ ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὡς ἐγνώώσθη αὐτοῖς ἐν τῇ κλάάσει τοῦ ἄρτου.
<Luc24 :36> Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούύντων αὐτὸς ἔστη ἐν µμέέσῳ αὐτῶν καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Εἰρήήνη ὑµμῖν.
<Luc24 :37> πτοηθέέντες δὲ καὶ ἔµμφοβοι γενόόµμενοι ἐδόόκουν πνεῦµμα θεωρεῖν. <Luc24 :38> καὶ εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Τίί τεταραγµμέένοι ἐστέέ, καὶ διὰ τίί διαλογισµμοὶ ἀναβαίίνουσιν ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν;
<Luc24 :39> ἴδετε τὰς χεῖράάς µμου καὶ τοὺς πόόδας µμου, ὅτι αὐτὸς ἐγὼ εἰµμι ·∙ ψηλαφήήσατέέ µμε καὶ
ἴδετε, ὅτι πνεῦµμα σάάρκα καὶ ὀστέέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐµμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα. <Luc24 :40> καὶ τοῦτο
εἰπὼν ἐπέέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόόδας. <Luc24 :41> ἔτι δὲ ἀπιστούύντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς
χαρᾶς καὶ θαυµμαζόόντων, εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἔχετέέ τι βρώώσιµμον ἐνθάάδε; <Luc24 :42> οἱ δὲ ἐπέέδωκαν
αὐτῷ ἰχθύύος ὀπτοῦ µμέέρος καὶ ἀπὸ µμελισσίίου κηρίίου ·∙ <Luc24 :43> καὶ λαβὼν ἐνώώπιον αὐτῶν
ἔφαγεν. <Luc24 :44> Εἶπεν δὲ αὐτοῖς ·∙ Οὗτοι οἱ λόόγοι, οὓς ἐλάάλησα πρὸς ὑµμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑµμῖν, ὅτι
δεῖ πληρωθῆναι πάάντα τὰ γεγραµμµμέένα ἐν τῷ νόόµμῳ Μωϋσέέως καὶ προφήήταις καὶ ψαλµμοῖς περὶ
ἐµμοῦ. <Luc24 :45> τόότε διήήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέέναι τὰς γραφάάς. <Luc24 :46> καὶ εἶπεν
αὐτοῖς ὅτι οὕτως γέέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίίτῃ
ἡµμέέρᾳ, <Luc24 :47> καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόόµματι αὐτοῦ µμετάάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν εἰς
πάάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάάµμενον ἀπὸ Ἱερουσαλήήµμ. <Luc24 :48> ὑµμεῖς δὲ ἐστε µμάάρτυρες τούύτων.
<Luc24 :49> καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέέλλω τὴν ἐπαγγελίίαν τοῦ Πατρόός µμου ἐφ᾿ ὑµμᾶς. ὑµμεῖς δὲ καθίίσατε
ἐν τῇ πόόλει ἕως οὗ ἐνδύύσησθε δύύναµμιν ἐξ ὕψους.
<Luc24 :50> Ἐξήήγαγεν δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίίαν, καὶ ἐπάάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόόγησεν
αὐτούύς. <Luc24 :51> καὶ ἐγέένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέέστη ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ἀνεφέέρετο εἰς
τὸν οὐρανόόν. <Luc24 :52> καὶ αὐτοὶ προσκυνήήσαντες αὐτὸν ὑπέέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴµμ µμετὰ
χαρᾶς µμεγάάλης, <Luc24 :53> καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόόν.
Εὐαγγέέλιον κατὰ Ἰωάάννην.

<Jea 1 : 1> Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λ όόγος, καὶ ὁ Λ όόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λ όόγος. <Jea 1 : 2>
οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόόν. <Jea 1 : 3> πάάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγέένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγέένετο
οὐδὲ ἕν ὃ γέέγονεν. <Jea 1 : 4> ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώώπων. <Jea 1 : 5> καὶ
τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίίᾳ φαίίνει, καὶ ἡ σκοτίία αὐτὸ οὐ κατέέλαβεν.
<Jea 1 : 6> Ἐγέένετο ἄνθρωπος, ἀπεσταλµμέένος παρὰ Θεοῦ, ὄνοµμα αὐτῷ Ἰωάάννης. <Jea 1 : 7> οὗτος
ἦλθεν εἰς µμαρτυρίίαν, ἵνα µμαρτυρήήσῃ περὶ τοῦ φωτόός, ἵνα πάάντες πιστεύύσωσιν δι᾿ αὐτοῦ.
<Jea 1 : 8> οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ᾿ ἵνα µμαρτυρήήσῃ περὶ τοῦ φωτόός ·∙ <Jea 1 : 9> ἦν τὸ φῶς τὸ
ἀληθινὸν ὃ φωτίίζει πάάντα ἄνθρωπον ἐρχόόµμενον εἰς τὸν κόόσµμον. <Jea 1 :10> ἐν τῷ κόόσµμῳ ἦν, καὶ ὁ
κόόσµμος δι᾿ αὐτοῦ ἐγέένετο, καὶ ὁ κόόσµμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. <Jea 1 :11> εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν, καὶ οἱ ἴδιοι
αὐτὸν οὐ παρέέλαβον. <Jea 1 :12> ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίίαν τέέκνα Θεοῦ
γενέέσθαι, τοῖς πιστεύύουσιν εἰς τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ, <Jea 1 :13> οἳ οὐκ ἐξ αἱµμάάτων οὐδὲ ἐκ θελήήµματος
σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήήµματος ἀνδρὸς ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήήθησαν.
<Jea 1 :14> Καὶ ὁ Λόόγος σὰρξ ἐγέένετο καὶ ἐσκήήνωσεν ἐν ἡµμῖν (καὶ ἐθεασάάµμεθα τὴν δόόξαν αὐτοῦ,
δόόξαν ὡς µμονογενοῦς παρὰ Πατρόός) πλήήρης χάάριτος καὶ ἀληθείίας ·∙ <Jea 1 :15> Ἰωάάννης µμαρτυρεῖ
περὶ αὐτοῦ καὶ κέέκραγεν λέέγων ·∙ Οὗτος ἦν ὃν εἶπον Ὁ ὀπίίσω µμου ἐρχόόµμενος ἔµμπροσθέέν µμου
γέέγονεν, ὅτι πρῶτόός µμου ἦν ·∙ <Jea 1 :16> ὅτι ἐκ τοῦ πληρώώµματος αὐτοῦ ἡµμεῖς πάάντες ἐλάάβοµμεν, καὶ
χάάριν ἀντὶ χάάριτος. <Jea 1 :17> ὅτι ὁ νόόµμος διὰ Μωϋσέέως ἐδόόθη ·∙ ἡ χάάρις καὶ ἡ ἀλήήθεια διὰ Ἰησοῦ
Χριστοῦ ἐγέένετο. <Jea 1 :18> Θεὸν οὐδεὶς ἑώώρακεν πώώποτε ·∙ ὁ µμονογενὴς Υἱὸς ὁ ὢν εἰς τὸν κόόλπον
τοῦ Πατρόός, ἐκεῖνος ἐξηγήήσατο.
<Jea 1 :19> Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ µμαρτυρίία τοῦ Ἰωάάννου, ὅτε ἀπέέστειλαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐξ Ἱεροσολύύµμων
ἱερεῖς καὶ Λευίίτας ἵνα ἐρωτήήσωσιν αὐτόόν ·∙ Σὺ τίίς εἶ; <Jea 1 :20> καὶ ὡµμολόόγησεν καὶ οὐκ
ἠρνήήσατο, καὶ ὡµμολόόγησεν ὅτι ἐγὼ οὐκ εἰµμὶ ὁ Χριστόός. <Jea 1 :21> καὶ ἠρώώτησαν αὐτόόν ·∙ Τίί οὖν;
Ἡλίίας εἶ σύύ; καὶ λέέγει ·∙ Οὐκ εἰµμίί. Ὁ προφήήτης εἶ σύύ; καὶ ἀπεκρίίθη ·∙ Οὔ. <Jea 1 :22> εἶπον οὖν
αὐτῷ ·∙ Τίίς εἶ; ἵνα ἀπόόκρισιν δῶµμεν τοῖς πέέµμψασιν ἡµμᾶς ·∙ τίί λέέγεις περὶ σεαυτοῦ; <Jea 1 :23> ἔφη ·∙
Ἐγὼ φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήήµμῳ ·∙ Εὐθύύνατε τὴν ὁδὸν Κυρίίου, καθὼς εἶπεν Ἡσαΐας ὁ προφήήτης.
<Jea 1 :24> καὶ ἀπεσταλµμέένοι ἦσαν ἐκ τῶν φαρισαίίων. <Jea 1 :25> καὶ ἠρώώτησαν αὐτὸν καὶ εἶπον
αὐτῷ ·∙ Τίί οὖν βαπτίίζεις, εἰ σὺ οὐκ εἶ ὁ Χριστὸς οὐδὲ Ἡλίίας οὐδὲ ὁ προφήήτης; <Jea 1 :26> ἀπεκρίίθη
αὐτοῖς ὁ Ἰωάάννης λέέγων ·∙ Ἐγὼ βαπτίίζω ἐν ὕδατι ·∙ µμέέσος ὑµμῶν ἕστηκεν ὃν ὑµμεῖς οὐκ οἴδατε,
<Jea 1 :27> ὁ ὀπίίσω µμου ἐρχόόµμενος, οὗ ἐγὼ οὐκ εἰµμὶ ἄξιος ἵνα λύύσω αὐτοῦ τὸν ἱµμάάντα τοῦ
ὑποδήήµματος. <Jea 1 :28> ταῦτα ἐν Βηθανίίᾳ ἐγέένετο πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου, ὅπου ἦν Ἰωάάννης
βαπτίίζων.
<Jea 1 :29> Τῇ ἐπαύύριον βλέέπει τὸν Ἰησοῦν ἐρχόόµμενον πρὸς αὐτόόν, καὶ λέέγει ·∙ Ἴδε ὁ ἀµμνὸς τοῦ
Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁµμαρτίίαν τοῦ κόόσµμου. <Jea 1 :30> οὗτόός ἐστιν περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον ·∙ Ὀπίίσω µμου
ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔµμπροσθέέν µμου γέέγονεν, ὅτι πρῶτόός µμου ἦν. <Jea 1 :31> κἀγὼ οὐκ ᾔ δειν αὐτόόν,
ἀλλ᾿ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραήήλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν ὕδατι βαπτίίζων.
<Jea 1 :32> Καὶ ἐµμαρτύύρησεν Ἰωάάννης λέέγων ὅτι τεθέέαµμαι τὸ Πνεῦµμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν
ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔµμεινεν ἐπ᾿ αὐτόόν. <Jea 1 :33> κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόόν, ἀλλ᾿ ὁ πέέµμψας µμε βαπτίίζειν
ἐν ὕδατι, ἐκεῖνόός µμοι εἶπεν ·∙ Ἐφ᾿ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦµμα καταβαῖνον καὶ µμέένον ἐπ᾿ αὐτόόν, οὗτόός
ἐστιν ὁ βαπτίίζων ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ. <Jea 1 :34> κἀγὼ ἑώώρακα, καὶ µμεµμαρτύύρηκα ὅτι οὗτόός ἐστιν ὁ
Υἱὸς τοῦ Θεοῦ.
<Jea 1 :35> Τῇ ἐπαύύριον πάάλιν εἱστήήκει ὁ Ἰωάάννης καὶ ἐκ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ δύύο ·∙ <Jea 1 :36> καὶ
ἐµμβλέέψας τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι λέέγει ·∙ Ἴδε ὁ ἀµμνὸς τοῦ Θεοῦ. <Jea 1 :37> καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ
δύύο µμαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούύθησαν τῷ Ἰησοῦ. <Jea 1 :38> στραφεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ
θεασάάµμενος αὐτοὺς ἀκολουθοῦντας λέέγει αὐτοῖς ·∙ <Jea 1 :39> Τίί ζητεῖτε; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ·∙ Ῥαββίί,
(ὃ λέέγεται ἑρµμηνευόόµμενον διδάάσκαλε), ποῦ µμέένεις; <Jea 1 :40> λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἔρχεσθε καὶ ἴδετε.
ἦλθον οὖν καὶ εἶδον ποῦ µμέένει ·∙ καὶ παρ᾿ αὐτῷ ἔµμειναν τὴν ἡµμέέραν ἐκείίνην ·∙ ὥρα ἦν ὡς δεκάάτη.
<Jea 1 :41> ἦν Ἀνδρέέας ὁ ἀδελφὸς Σίίµμωνος Πέέτρου εἷς ἐκ τῶν δύύο τῶν ἀκουσάάντων παρὰ Ἰωάάννου
καὶ ἀκολουθησάάντων αὐτῷ ·∙ <Jea 1 :42> εὑρίίσκει οὗτος πρῶτον τὸν ἀδελφὸν τὸν ἴδιον Σίίµμωνα καὶ
λέέγει αὐτῷ ·∙ Εὑρήήκαµμεν τὸν Μεσσίίαν, (ὅ ἐστιν µμεθερµμηνευόόµμενον Χριστόός). <Jea 1 :43> καὶ
ἤγαγεν αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. ἐµμβλέέψας αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Σὺ εἶ Σίίµμων ὁ υἱὸς Ἰωνᾶ, σὺ
κληθήήσῃ Κηφᾶς, (ὃ ἑρµμηνεύύεται Πέέτρος).
<Jea 1 :44> Τῇ ἐπαύύριον ἠθέέλησεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν. καὶ εὑρίίσκει Φίίλιππον, καὶ λέέγει
αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀκολούύθει µμοι. <Jea 1 :45> ἦν δὲ ὁ Φίίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδάά, ἐκ τῆς πόόλεως
Ἀνδρέέου καὶ Πέέτρου. <Jea 1 :46> εὑρίίσκει Φίίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ὃν ἔγραψεν
Μωϋσῆς ἐν τῷ νόόµμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήήκαµμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέέτ.
<Jea 1 :47> καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήήλ ·∙ Ἐκ Ναζαρὲτ δύύναταίί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέέγει αὐτῷ ὁ
Φίίλιππος ·∙ Ἔρχου καὶ ἴδε. <Jea 1 :48> εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναήήλ ἐρχόόµμενον πρὸς αὐτὸν καὶ
λέέγει περὶ αὐτοῦ ·∙ Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίίτης, ἐν ᾧ δόόλος οὐκ ἔστιν. <Jea 1 :49> λέέγει αὐτῷ
Ναθαναήήλ ·∙ Πόόθεν µμε γινώώσκεις; ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Πρὸ τοῦ σε Φίίλιππον
φωνῆσαι ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόόν σε. <Jea 1 :50> ἀπεκρίίθη Ναθαναὴλ καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Ῥαββίί, σὺ
εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ·∙ σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήήλ. <Jea 1 :51> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ὅτι
εἶπόόν σοι ὅτι εἶδόόν σε ὑποκάάτω τῆς συκῆς, πιστεύύεις; µμείίζω τούύτων ὄψῃ. <Jea 1 :52> καὶ λέέγει
αὐτῷ ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγόότα καὶ τοὺς ἀγγέέλους τοῦ
Θεοῦ ἀναβαίίνοντας καὶ καταβαίίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου.
<Jea 2 : 1> Καὶ τῇ ἡµμέέρᾳ τῇ τρίίτῃ γάάµμος ἐγέένετο ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίίας, καὶ ἦν ἡ µμήήτηρ τοῦ Ἰησοῦ
ἐκεῖ ·∙ <Jea 2 : 2> ἐκλήήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάάµμον. <Jea 2 : 3> καὶ
ὑστερήήσαντος οἴνου λέέγει ἡ µμήήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόόν ·∙ Οἶνον οὐκ ἔχουσιν. <Jea 2 : 4> λέέγει
αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Τίί ἐµμοὶ καὶ σοίί, γύύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα µμου. <Jea 2 : 5> λέέγει ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ τοῖς
διακόόνοις ·∙ Ὅ τι ἂν λέέγῃ ὑµμῖν, ποιήήσατε. <Jea 2 : 6> ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίίαι λίίθιναι ἓξ κείίµμεναι κατὰ
τὸν καθαρισµμὸν τῶν Ἰουδαίίων, χωροῦσαι ἀνὰ µμετρητὰς δύύο ἢ τρεῖς. <Jea 2 : 7> λέέγει αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Γεµμίίσατε τὰς ὑδρίίας ὕδατος. καὶ ἐγέέµμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω. <Jea 2 : 8> καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙
Ἀντλήήσατε νῦν καὶ φέέρετε τῷ ἀρχιτρικλίίνῳ. καὶ ἤνεγκαν. <Jea 2 : 9> ὡς δὲ ἐγεύύσατο ὁ
ἀρχιτρίίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενηµμέένον, καὶ οὐκ ᾔδει πόόθεν ἐστίίν (οἱ δὲ διάάκονοι ᾔδεισαν οἱ
ἠντληκόότες τὸ ὕδωρ), φωνεῖ τὸν νυµμφίίον ὁ ἀρχιτρίίκλινος <Jea 2 :10> καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙ Πᾶς
ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίίθησιν, καὶ ὅταν µμεθυσθῶσιν, τόότε τὸν ἐλάάσσω ·∙ σὺ
τετήήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι. <Jea 2 :11> Ταύύτην ἐποίίησεν τὴν ἀρχὴν τῶν σηµμείίων ὁ
Ἰησοῦς ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίίας καὶ ἐφανέέρωσεν τὴν δόόξαν αὐτοῦ ·∙ καὶ ἐπίίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ
µμαθηταὶ αὐτοῦ.
<Jea 2 :12> Μετὰ τοῦτο κατέέβη εἰς Καπερναοὺµμ αὐτὸς καὶ ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ
οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ καὶ ἐκεῖ ἔµμειναν οὐ πολλὰς ἡµμέέρας.
<Jea 2 :13> Καὶ ἐγγὺς ἦν τὸ Πάάσχα τῶν Ἰουδαίίων, καὶ ἀνέέβη εἰς Ἱεροσόόλυµμα ὁ Ἰησοῦς. <Jea 2 :14>
καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἱερῷ τοὺς πωλοῦντας βόόας καὶ πρόόβατα καὶ περιστερὰς καὶ τοὺς κερµματιστὰς
καθηµμέένους, <Jea 2 :15> καὶ ποιήήσας φραγέέλλιον ἐκ σχοινίίων πάάντας ἐξέέβαλεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ, τὰ τε
πρόόβατα καὶ τοὺς βόόας ·∙ καὶ τῶν κολλυβιστῶν ἐξέέχεεν τὸ κέέρµμα καὶ τὰς τραπέέζας ἀνέέστρεψεν.
<Jea 2 :16> καὶ τοῖς τὰς περιστερὰς πωλοῦσιν εἶπεν ·∙ Ἄρατε ταῦτα ἐντεῦθεν ·∙ µμὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον
τοῦ Πατρόός µμου οἶκον ἐµμπορίίου. <Jea 2 :17> ἐµμνήήσθησαν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι γεγραµμµμέένον
ἐστίίν ·∙ Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου καταφάάγεταίί µμε. <Jea 2 :18> ἀπεκρίίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπoν
αὐτῷ ·∙ Τίί σηµμεῖον δεικνύύεις ἡµμῖν, ὅτι ταῦτα ποιεῖς; <Jea 2 :19> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙
Λύύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡµμέέραις ἐγερῶ αὐτόόν. <Jea 2 :20> εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι ·∙
Τεσσεράάκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν ᾠκοδοµμήήθη ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡµμέέραις ἐγερεῖς αὐτόόν;
<Jea 2 :21> ἐκεῖνος δὲ ἔλεγεν περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώώµματος αὐτοῦ. <Jea 2 :22> ὅτε οὖν ἠγέέρθη ἐκ
νεκρῶν, ἐµμνήήσθησαν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγεν ·∙ καὶ ἐπίίστευσαν τῇ γραφῇ καὶ τῷ λόόγῳ
ᾡ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς.
<Jea 2 :23> Ὡς δὲ ἦν ἐν τοῖς Ἱεροσολύύµμοις ἐν τῷ Πάάσχα ἐν τῇ ἑορτῇ, πολλοὶ ἐπίίστευσαν εἰς τὸ
ὄνοµμα αὐτοῦ, θεωροῦντες αὐτοῦ τὰ σηµμεῖα ἃ ἐποίίει ·∙ <Jea 2 :24> αὐτὸς δὲ ὁ Ἰησοῦς οὐκ ἐπίίστευεν
ἑαυτὸν αὐτοῖς διὰ τὸ αὐτὸν γινώώσκειν πάάντας, <Jea 2 :25> καὶ ὅτι οὐ χρείίαν εἶχεν ἵνα τις
µμαρτυρήήσῃ περὶ τοῦ ἀνθρώώπου ·∙ αὐτὸς γὰρ ἐγίίνωσκεν τίί ἦν ἐν τῷ ἀνθρώώπῳ.
<Jea 3 : 1> Ἦν δὲ ἄνθρωπος ἐκ τῶν φαρισαίίων, Νικόόδηµμος ὄνοµμα αὐτῷ, ἄρχων τῶν Ἰουδαίίων.
<Jea 3 : 2> οὗτος ἦλθεν πρὸς αὐτὸν νυκτὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ῥαββείί, οἴδαµμεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ
ἐλήήλυθας διδάάσκαλος ·∙ οὐδεὶς γὰρ δύύναται ταῦτα τὰ σηµμεῖα ποιεῖν ἃ σὺ ποιεῖς, ἐὰν µμὴ ᾖ ὁ Θεὸς
µμετ᾿ αὐτοῦ. <Jea 3 : 3> ἀπεκρίίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω σοι, ἐὰν µμήή τις
γεννηθῇ ἄνωθεν, οὐ δύύναται ἰδεῖν τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ. <Jea 3 : 4> λέέγει πρὸς αὐτὸν ὁ
Νικόόδηµμος ·∙ Πῶς δύύναται ἄνθρωπος γεννηθῆναι γέέρων ὤν; µμήή δύύναται εἰς τὴν κοιλίίαν τῆς
µμητρὸς αὐτοῦ δεύύτερον εἰσελθεῖν καὶ γεννηθῆναι; <Jea 3 : 5> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω
σοι, ἐὰν µμήή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύύµματος, οὐ δύύναται εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ
Θεοῦ. <Jea 3 : 6> τὸ γεγεννηµμέένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάάρξ ἐστιν, καὶ τὸ γεγεννηµμέένον ἐκ τοῦ
Πνεύύµματος πνεῦµμάά ἐστιν. <Jea 3 : 7> µμὴ θαυµμάάσῃς ὅτι εἶπόόν σοι ·∙ Δεῖ ὑµμᾶς γεννηθῆναι ἄνωθεν.
<Jea 3 : 8> τὸ πνεῦµμα ὅπου θέέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούύεις, ἀλλ᾿ οὐκ οἶδας πόόθεν
ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάάγει ·∙ οὕτως ἐστὶν πᾶς ὁ γεγεννηµμέένος ἐκ τοῦ Πνεύύµματος. <Jea 3 : 9> ἀπεκρίίθη
Νικόόδηµμος καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Πῶς δύύναται ταῦτα γενέέσθαι; <Jea 3 :10> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν
αὐτῷ ·∙ Σὺ εἶ ὁ διδάάσκαλος τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ταῦτα οὐ γινώώσκεις; <Jea 3 :11> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω σοι ὅτι
ὃ οἴδαµμεν λαλοῦµμεν καὶ ὃ ἑωράάκαµμεν µμαρτυροῦµμεν, καὶ τὴν µμαρτυρίίαν ἡµμῶν οὐ λαµμβάάνετε.
<Jea 3 :12> εἰ τὰ ἐπίίγεια εἶπον ὑµμῖν καὶ οὐ πιστεύύετε, πῶς ἐὰν εἴπω ὑµμῖν τὰ ἐπουράάνια πιστεύύσετε;
<Jea 3 :13> καὶ οὐδεὶς ἀναβέέβηκεν εἰς τὸν οὐρανὸν εἰ µμὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάάς, ὁ υἱὸς τοῦ
ἀνθρώώπου ὁ ὢν ἐν τῷ οὐρανῷ. <Jea 3 :14> καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήήµμῳ,
οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου, <Jea 3 :15> ἵνα πᾶς ὁ πιστεύύων εἰς αὐτὸν µμὴ
ἀπόόληται ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰώώνιον. <Jea 3 :16> οὕτως γὰρ ἠγάάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόόσµμον, ὥστε τὸν
Υἱὸν αὐτοῦ τὸν µμονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύύων εἰς αὐτὸν µμὴ ἀπόόληται ἀλλ᾿ ἔχῇ ζωὴν
αἰώώνιον. <Jea 3 :17> οὐ γὰρ ἀπέέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόόσµμον ἵνα κρίίνῃ τὸν
κόόσµμον, ἀλλ᾿ ἵνα σωθῇ ὁ κόόσµμος δι᾿ αὐτοῦ. <Jea 3 :18> ὁ πιστεύύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίίνεται ·∙ ὁ δὲ µμὴ
πιστεύύων ἤδη κέέκριται, ὅτι µμὴ πεπίίστευκεν εἰς τὸ ὄνοµμα τοῦ µμονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
<Jea 3 :19> αὕτη δέέ ἐστιν ἡ κρίίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήήλυθεν εἰς τὸν κόόσµμον καὶ ἠγάάπησαν οἱ ἄνθρωποι
µμᾶλλον τὸ σκόότος ἢ τὸ φῶς ·∙ ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. <Jea 3 :20> πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα
πράάσσων µμισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα µμὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ ·∙ <Jea 3 :21> ὁ
δὲ ποιῶν τὴν ἀλήήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν
εἰργασµμέένα.
<Jea 3 :22> Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίίαν γῆν ·∙ καὶ ἐκεῖ
διέέτριβεν µμετ᾿ αὐτῶν καὶ ἐβάάπτιζεν. <Jea 3 :23> ἦν δὲ καὶ Ἰωάάννης βαπτίίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ
Σαλείίµμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ ·∙ καὶ παρεγίίνοντο καὶ ἐβαπτίίζοντο. <Jea 3 :24> οὔπω γὰρ ἦν
βεβληµμέένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ Ἰωάάννης. <Jea 3 :25> ἐγέένετο οὖν ζήήτησις ἐκ τῶν µμαθητῶν
Ἰωάάννου µμετὰ Ἰουδαίίου περὶ καθαρισµμοῦ. <Jea 3 :26> καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰωάάννην καὶ εἶπον
αὐτῷ ·∙ Ῥαββείί, ὃς ἦν µμετὰ σοῦ πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου, ᾧ σὺ µμεµμαρτύύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίίζει καὶ
πάάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόόν. <Jea 3 :27> ἀπεκρίίθη Ἰωάάννης καὶ εἶπεν ·∙ Οὐ δύύναται ἄνθρωπος
λαµμβάάνειν οὐδέέν, ἐὰν µμὴ ᾖ δεδοµμέένον αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. <Jea 3 :28> αὐτοὶ ὑµμεῖς µμοι
µμαρτυρεῖτε ὅτι εἶπον ·∙ Οὐκ εἰµμὶ ἐγὼ ὁ Χριστόός, ἀλλ᾿ ὅτι ἀπεσταλµμέένος εἰµμὶ ἔµμπροσθεν ἐκείίνου.
<Jea 3 :29> ὁ ἔχων τὴν νύύµμφην νυµμφίίος ἐστίίν ·∙ ὁ δὲ φίίλος τοῦ νυµμφίίου, ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀκούύων
αὐτοῦ, χαρᾷ χαίίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυµμφίίου ·∙ αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐµμὴ πεπλήήρωται. <Jea 3 :30>
ἐκεῖνον δεῖ αὐξάάνειν, ἐµμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι. <Jea 3 :31> ὁ ἄνωθεν ἐρχόόµμενος ἐπάάνω πάάντων ἐστίίν. ὁ
ὢν ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστιν καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ. ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόόµμενος ἐπάάνω πάάντων
ἐστίίν ·∙ <Jea 3 :32> καὶ ὃ ἑώώρακεν καὶ ἤκουσεν, τοῦτο µμαρτυρεῖ, καὶ τὴν µμαρτυρίίαν αὐτοῦ οὐδεὶς
λαµμβάάνει. <Jea 3 :33> ὁ λαβὼν αὐτοῦ τὴν µμαρτυρίίαν ἐσφράάγισεν ὅτι ὁ Θεὸς ἀληθήής ἐστιν ·∙
<Jea 3 :34> ὃν γὰρ ἀπέέστειλεν ὁ Θεόός, τὰ ῥήήµματα τοῦ Θεοῦ λαλεῖ, οὐ γὰρ ἐκ µμέέτρου δίίδωσιν ὁ Θεὸς
τὸ Πνεῦµμα. <Jea 3 :35>ὁ Πατὴρ ἀγαπᾷ τὸν Υἱόόν, καὶ πάάντα δέέδωκεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. <Jea 3 :36> ὁ
πιστεύύων εἰς τὸν Υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώώνιον ·∙ ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ Υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήήν, ἀλλ᾿ ἡ ὀργὴ τοῦ
Θεοῦ µμέένει ἐπ᾿ αὐτόόν.
<Jea 4 : 1> Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Κύύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείίονας µμαθητὰς ποιεῖ καὶ
βαπτίίζει ἢ Ἰωάάννης, <Jea 4 : 2> (καίίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάάπτιζεν ἀλλ᾿ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ),
<Jea 4 : 3> ἀφῆκεν τὴν Ἰουδαίίαν καὶ ἀπῆλθεν πάάλιν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν. <Jea 4 : 4> ἔδει δὲ αὐτὸν
διέέρχεσθαι διὰ τῆς Σαµμαρείίας. <Jea 4 : 5> ἔρχεται οὖν εἰς πόόλιν τῆς Σαµμαρείίας λεγοµμέένην Συχάάρ,
πλησίίον τοῦ χωρίίου οὗ ἔδωκεν Ἰακὼβ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. <Jea 4 : 6> ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώώβ.
ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίίας ἐκαθέέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ ·∙ ὥρα ἦν ὡς ἕκτη.
<Jea 4 : 7> ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαµμαρείίας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Δόός µμοι πιεῖν ·∙
<Jea 4 : 8> (οἱ γὰρ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύύθεισαν εἰς τὴν πόόλιν, ἵνα τροφὰς ἀγοράάσωσιν).
<Jea 4 : 9> λέέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαµμαρεῖτις ·∙ Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ᾿ ἐµμοῦ πιεῖν αἰτεῖς
γυναικὸς Σαµμαρείίτιδος οὔσης; (οὐ γὰρ συνχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαµμαρείίταις). <Jea 4 :10> ἀπεκρίίθη
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίίς ἐστιν ὁ λέέγων σοι ·∙ Δόός µμοι πιεῖν, σὺ
ἂν ᾔτησας αὐτὸν καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. <Jea 4 :11> λέέγει αὐτῷ ἡ γυνήή ·∙ Κύύριε, οὔτε
ἄντληµμα ἔχεις, καὶ τὸ φρέέαρ ἐστὶν βαθύύ ·∙ πόόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; <Jea 4 :12> µμὴ σὺ
µμείίζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡµμῶν Ἰακώώβ, ὃς ἔδωκεν ἡµμῖν τὸ φρέέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιεν καὶ οἱ υἱοὶ
αὐτοῦ καὶ τὰ θρέέµμµματα αὐτοῦ; <Jea 4 :13> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ ·∙ Πᾶς ὁ πίίνων ἐκ τοῦ
ὕδατος τούύτου διψήήσει πάάλιν ·∙ <Jea 4 :14> ὃς δ᾿ ἂν πίίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώώσω αὐτῷ, οὐ µμὴ
διψήήσει εἰς τὸν αἰῶνα ·∙ ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώώσω αὐτῷ γενήήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλοµμέένου
εἰς ζωὴν αἰώώνιον. <Jea 4 :15> λέέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνήή ·∙ Κύύριε, δόός µμοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα µμὴ διψῶ
µμηδὲ ἔρχωµμαι ἐνθάάδε ἀντλεῖν. <Jea 4 :16> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὕπαγε φώώνησόόν τὸν ἄνδρα σου
καὶ ἐλθὲ ἐνθάάδε. <Jea 4 :17> ἀπεκρίίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν ·∙ Οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙
Καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω ·∙ <Jea 4 :18> πέέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστιν
σου ἀνήήρ ·∙ τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. <Jea 4 :19> λέέγει αὐτῷ ἡ γυνήή ·∙ Κύύριε, θεωρῶ ὅτι προφήήτης εἶ σύύ.
<Jea 4 :20> οἱ πατέέρες ἡµμῶν ἐν τῷ ὄρει τούύτῳ προσεκύύνησαν ·∙ καὶ ὑµμεῖς λέέγετε ὅτι ἐν
Ἱεροσολύύµμοις ἐστὶν ὁ τόόπος ὅπου προσκυνεῖν δεῖ. <Jea 4 :21> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Γύύναι,
πίίστευσόόν µμοι, ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούύτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύύµμοις προσκυνήήσετε τῷ
Πατρίί. <Jea 4 :22> ὑµμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε ·∙ ἡµμεῖς προσκυνοῦµμεν ὃ οἴδαµμεν, ὅτι ἡ σωτηρίία
ἐκ τῶν Ἰουδαίίων ἐστίίν. <Jea 4 :23> ἀλλὰ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστίίν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ
προσκυνήήσουσιν τῷ Πατρὶ ἐν πνεύύµματι καὶ ἀληθείίᾳ ·∙ καὶ γὰρ ὁ Πατὴρ τοιούύτους ζητεῖ τοὺς
προσκυνοῦντας αὐτόόν. <Jea 4 :24> πνεῦµμα ὁ Θεόός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύύµματι
καὶ ἀληθείίᾳ δεῖ προσκυνεῖν. <Jea 4 :25> λέέγει αὐτῷ ἡ γυνήή ·∙ Οἶδα ὅτι Μεσσίίας ἔρχεται ὁ
λεγόόµμενος Χριστόός ·∙ ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡµμῖν πάάντα. <Jea 4 :26> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙
Ἐγώώ εἰµμι, ὁ λαλῶν σοι. <Jea 4 :27> Καὶ ἐπὶ τούύτῳ ἦλθον οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ καὶ ἐθαύύµμαζον ὅτι µμετὰ
γυναικὸς ἐλάάλει ·∙ οὐδεὶς µμέέντοι εἶπεν ·∙ Τίί ζητεῖς ἢ τίί λαλεῖς µμετ᾿ αὐτῆς;
<Jea 4 :28> Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόόλιν καὶ λέέγει τοῖς
ἀνθρώώποις ·∙ <Jea 4 :29> Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέέν µμοι πάάντα ὅσα ἐποίίησα ·∙ µμήήτι οὗτόός ἐστιν
ὁ Χριστόός; <Jea 4 :30> ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόόν.
<Jea 4 :31> Ἐν δὲ τῷ µμεταξὺ ἠρώώτων αὐτὸν οἱ µμαθηταὶ λέέγοντες ·∙ Ῥαββείί, φάάγε. <Jea 4 :32> ὁ δὲ
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν ἣν ὑµμεῖς οὐκ οἴδατε. <Jea 4 :33> ἔλεγον οὖν οἱ µμαθηταὶ
πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Μήή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; <Jea 4 :34> λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐµμὸν βρῶµμάά
ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέέληµμα τοῦ πέέµμψαντόός µμε καὶ τελειώώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. <Jea 4 :35> οὐχ ὑµμεῖς
λέέγετε ὅτι ἔτι τετράάµμηνόός ἐστιν καὶ ὁ θερισµμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέέγω ὑµμῖν, ἐπάάρατε τοὺς ὀφθαλµμοὺς
ὑµμῶν καὶ θεάάσασθε τὰς χώώρας, ὅτι λευκαίί εἰσιν πρὸς θερισµμόόν ἤδη. <Jea 4 :36> ὁ θερίίζων µμισθὸν
λαµμβάάνει καὶ συνάάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείίρων ὁµμοῦ χαίίρῃ καὶ ὁ θερίίζων.
<Jea 4 :37> ἐν γὰρ τούύτῳ ὁ λόόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινόός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείίρων καὶ ἄλλος ὁ
θερίίζων. <Jea 4 :38> ἐγὼ ἀπέέστειλα ὑµμᾶς θερίίζειν ὃ οὐχ ὑµμεῖς κεκοπιάάκατε ·∙ ἄλλοι κεκοπιάάκασιν,
καὶ ὑµμεῖς εἰς τὸν κόόπον αὐτῶν εἰσεληλύύθατε.
<Jea 4 :39> Ἐκ δὲ τῆς πόόλεως ἐκείίνης πολλοὶ ἐπίίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαµμαρειτῶν διὰ τὸν λόόγον
τῆς γυναικὸς µμαρτυρούύσης ὅτι εἶπέέν µμοι πάάντα ὅσα ἐποίίησα. <Jea 4 :40> ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν
οἱ Σαµμαρεῖται, ἠρώώτων αὐτὸν µμεῖναι παρ᾿ αὐτοῖς ·∙ καὶ ἔµμεινεν ἐκεῖ δύύο ἡµμέέρας. <Jea 4 :41> καὶ
πολλῷ πλείίους ἐπίίστευσαν διὰ τὸν λόόγον αὐτοῦ, <Jea 4 :42> τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέέτι διὰ
τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύύοµμεν ·∙ αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόόαµμεν, καὶ οἴδαµμεν ὅτι οὗτόός ἐστιν ἀληθῶς ὁ Σωτὴρ
τοῦ κόόσµμου.
<Jea 4 :43> Μετὰ δὲ τὰς δύύο ἡµμέέρας ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν ·∙ <Jea 4 :44>
αὐτὸς γὰρ Ἰησοῦς ἐµμαρτύύρησεν ὅτι προφήήτης ἐν τῇ ἰδίίᾳ πατρίίδι τιµμὴν οὐκ ἔχει. <Jea 4 :45> ὅτε οὖν
ἦλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίίαν, ἐδέέξαντο αὐτὸν οἱ Γαλιλαῖοι, πάάντα ἑωρακόότες ὅσα ἐποίίησεν ἐν
Ἱεροσολύύµμοις ἐν τῇ ἑορτῇ ·∙ καὶ αὐτοὶ γὰρ ἦλθον εἰς τὴν ἑορτήήν.
<Jea 4 :46> Ἦλθεν οὖν πάάλιν εἰς τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίίας, ὅπου ἐποίίησεν τὸ ὕδωρ οἶνον. καὶ ἦν τις
βασιλικόός, οὗ ὁ υἱὸς ἠσθέένει ἐν Καπερναούύµμ ·∙ <Jea 4 :47> οὗτος ἀκούύσας ὅτι Ἰησοῦς ἥκει ἐκ τῆς
Ἰουδαίίας εἰς τὴν Γαλιλαίίαν, ἀπῆλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ ἠρώώτα αὐτὸν ἵνα καταβῇ καὶ ἰάάσηται αὐτοῦ
τὸν υἱόόν ·∙ ἤµμελλεν γὰρ ἀποθνῄσκειν. <Jea 4 :48> εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αυτόόν ·∙ Ἐὰν µμὴ σηµμεῖα
καὶ τέέρατα ἴδητε, οὐ µμὴ πιστεύύσητε. <Jea 4 :49> λέέγει πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλικόός ·∙ Κύύριε, κατάάβηθι
πρὶν ἀποθανεῖν τὸ παιδίίον µμου. <Jea 4 :50> λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Πορεύύου, ὁ υἱόός σου ζῇ. καὶ
ἐπίίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τῷ λόόγῳ ᾡ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπορεύύετο. <Jea 4 :51> ἤδη δὲ αὐτοῦ
καταβαίίνοντος, οἱ δοῦλοι αὐτοῦ ὑπήήντησαν αὐτῷ καὶ ἤγγειλαν ὅτι ὁ παῖς αὐτοῦ ζῇ. <Jea 4 :52>
ἐπύύθετο οὖν τὴν ὥραν παρ᾿ αὐτῶν ἐν ᾗ κοµμψόότερον ἔσχεν ·∙ καὶ εἶπον αὐτῷ ὅτι ἐχθὲς ὥραν
ἑβδόόµμην ἀφῆκεν αὐτὸν ὁ πυρετόός. <Jea 4 :53> ἔγνω οὖν ὁ πατὴρ ὅτι ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρᾳ ἐν ᾗ εἶπεν
αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ὁ υἱόός σου ζῇ. καὶ ἐπίίστευσεν αὐτὸς καὶ ἡ οἰκίία αὐτοῦ ὅλη. <Jea 4 :54> Τοῦτο
πάάλιν δεύύτερον σηµμεῖον ἐποίίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐλθὼν ἐκ τῆς Ἰουδαίίας εἰς τὴν Γαλιλαίίαν.
<Jea 5 : 1> Μετὰ ταῦτα ἦν ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίίων, καὶ ἀνέέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόόλυµμα. <Jea 5 : 2>
ἔστιν δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύύµμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυµμβήήθρα ἡ ἐπιλεγοµμέένη Ἑβραϊστὶ Βηθεσδάά,
πέέντε στοὰς ἔχουσα. <Jea 5 : 3> ἐν ταύύταις κατέέκειτο πλῆθος τῶν ἀσθενούύντων, τυφλῶν, χωλῶν,
ξηρῶν, ἐκδεχοµμέένων τὴν τοῦ ὕδατος κίίνησιν. <Jea 5 : 4> ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέέβαινεν ἐν
τῇ κολυµμβήήθρᾳ καὶ ἐτάάρασσε τὸ ὕδωρ ·∙ ὁ οὖν πρῶτος ἐµμβὰς µμετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς
ἐγίίνετο, ᾧ δήήποτε κατείίχετο νοσήήµματι. <Jea 5 : 5> ἦν δέέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη
ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείίᾳ αὐτοῦ ·∙ <Jea 5 : 6> τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείίµμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν
ἤδη χρόόνον ἔχει, λέέγει αὐτῷ ·∙ Θέέλεις ὑγιὴς γενέέσθαι; <Jea 5 : 7> ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν ·∙ Κύύριε,
ἄνθρωπον οὐκ ἔχω ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ βάάλῃ µμε εἰς τὴν κολυµμβήήθραν ·∙ ἐν ᾧ δὲ ἔρχοµμαι
ἐγώώ, ἄλλος πρὸ ἐµμοῦ καταβαίίνει. <Jea 5 : 8> λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἔγειρε ἆρον τὸν κράάβαττόόν
σου καὶ περιπάάτει. <Jea 5 : 9> καὶ εὐθέέως ἐγέένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρεν τὸν κράάβαττον
αὐτοῦ καὶ περιεπάάτει. ἦν δὲ σάάββατον ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ. <Jea 5 :10> ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ
τεθεραπευµμέένῳ ·∙ Σάάββατόόν ἐστιν, οὐκ ἔξεστίίν σοι ἆραι τὸν κράάβαττόόν. <Jea 5 :11> ἀπεκρίίθη
αὐτοῖς ·∙ Ὁ ποιήήσας µμε ὑγιῆ, ἐκεῖνόός µμοι εἶπεν ·∙ Ἆρον τὸν κράάβαττόόν σου καὶ περιπάάτει. <Jea 5 :12>
ἠρώώτησαν οὖν αὐτόόν ·∙ Τίίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπώών σοι ·∙ Ἆρον τὸν κράάβαττόόν σου καὶ περιπάάτει;
<Jea 5 :13> ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίίς ἐστιν ·∙ ὁ γὰρ Ἰησοῦς ἐξέένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόόπῳ.
<Jea 5 :14> µμετὰ ταῦτα εὑρίίσκει αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἴδε ὑγιὴς γέέγονας ·∙
µμηκέέτι ἁµμάάρτανε, ἵνα µμὴ χεῖρόόν σοίί τι γέένηται. <Jea 5 :15> ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀνήήγγειλεν
τοῖς Ἰουδαίίοις ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ ποιήήσας αὐτὸν ὑγιῆ. <Jea 5 :16> καὶ διὰ τοῦτο ἐδίίωκον τὸν Ἰησοῦν
οἱ Ἰουδαῖοι, [καὶ ἐζήήτουν αὐτὸν ἀποκτεῖναι], ὅτι ταῦτα ἐποίίει ἐν σαββάάτῳ. <Jea 5 :17> Ὁ δὲ Ἰησοῦς
ἀπεκρίίνατο αὐτοῖς ·∙ Ὁ Πατήήρ µμου ἕως ἄρτι ἐργάάζεται, κἀγὼ ἐργάάζοµμαι. <Jea 5 :18> διὰ τοῦτο οὖν
µμᾶλλον ἐζήήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι, ὅτι οὐ µμόόνον ἔλυεν τὸ σάάββατον, ἀλλὰ καὶ Πατέέρα
ἴδιον ἔλεγεν τὸν Θεόόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ. <Jea 5 :19> ἀπεκρίίνατο οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐ δύύναται ὁ Υἱὸς ποιεῖν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ οὐδέέν, ἐὰν µμήή τι βλέέπῃ τὸν
Πατέέρα ποιοῦντα ·∙ ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα καὶ ὁ Υἱὸς ὁµμοίίως ποιεῖ. <Jea 5 :20> ὁ γὰρ Πατὴρ
φιλεῖ τὸν Υἱὸν καὶ πάάντα δείίκνυσιν αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ, καὶ µμείίζονα τούύτων δείίξει αὐτῷ ἔργα, ἵνα
ὑµμεῖς θαυµμάάζητε. <Jea 5 :21> ὥσπερ γὰρ ὁ Πατὴρ ἐγείίρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζῳοποιεῖ, οὕτως καὶ ὁ
Υἱὸς οὓς θέέλει ζῳοποιεῖ ·∙ <Jea 5 :22> οὐδὲ γὰρ ὁ Πατὴρ κρίίνει οὐδέένα, ἀλλὰ τὴν κρίίσιν πᾶσαν
δέέδωκεν τῷ Υἱῷ, <Jea 5 :23> ἵνα πάάντες τιµμῶσι τὸν Υἱὸν καθὼς τιµμῶσι τὸν Πατέέρα. ὁ µμὴ τιµμῶν τὸν
Υἱὸν οὐ τιµμᾷ τὸν Πατέέρα τὸν πέέµμψαντα αὐτόόν. <Jea 5 :24> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ὁ τὸν λόόγον
µμου ἀκούύων καὶ πιστεύύων τῷ πέέµμψαντίί µμε ἔχει ζωὴν αἰώώνιον, καὶ εἰς κρίίσιν οὐκ ἔρχεται ·∙ ἀλλὰ
µμεταβέέβηκεν ἐκ τοῦ θανάάτου εἰς τὴν ζωήήν. <Jea 5 :25> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἔρχεται ὥρα καὶ
νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ νεκροὶ ἀκούύσονται τῆς φωνῆς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ἀκούύσαντες ζήήσονται.
<Jea 5 :26> ὥσπερ γὰρ ὁ Πατὴρ ἔχει ζωὴν ἐν ἑαυτῷ, οὕτως ἔδωκεν καὶ τῷ Υἱῷ ζωὴν ἔχειν ἐν
ἑαυτῷ ·∙ <Jea 5 :27> καὶ ἐξουσίίαν ἔδωκεν αὐτῷ καὶ κρίίσιν ποιεῖν, ὅτι υἱὸς ἀνθρώώπου ἐστίίν.
<Jea 5 :28> µμὴ θαυµμάάζετε τοῦτο, ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάάντες οἱ ἐν τοῖς µμνηµμείίοις ἀκούύσονται τῆς
φωνῆς αὐτοῦ, <Jea 5 :29> καὶ ἐκπορεύύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήήσαντες εἰς ἀνάάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ
φαῦλα πράάξαντες εἰς ἀνάάστασιν κρίίσεως. <Jea 5 :30> οὐ δύύναµμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ οὐδέέν ·∙
καθὼς ἀκούύω κρίίνω, καὶ ἡ κρίίσις ἡ ἐµμὴ δικαίία ἐστίίν, ὅτι οὐ ζητῶ τόό θέέληµμα τὸ ἐµμὸν ἀλλὰ τὸ
θέέληµμα τοῦ πέέµμψαντόός µμε. <Jea 5 :31> ἐὰν ἐγὼ µμαρτυρῶ περὶ ἐµμαυτοῦ, ἡ µμαρτυρίία µμου οὐκ ἔστιν
ἀληθήής. <Jea 5 :32> ἄλλος ἐστὶν ὁ µμαρτυρῶν περὶ ἐµμοῦ, καὶ οἶδα ὅτι ἀληθήής ἐστιν ἡ µμαρτυρίία ἣν
µμαρτυρεῖ περὶ ἐµμοῦ. <Jea 5 :33> ὑµμεῖς ἀπεστάάλκατε πρὸς Ἰωάάννην, καὶ µμεµμαρτύύρηκεν τῇ ἀληθείίᾳ ·∙
<Jea 5 :34> ἐγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώώπου τὴν µμαρτυρίίαν λαµμβάάνω, ἀλλὰ ταῦτα λέέγω ἵνα ὑµμεῖς
σωθῆτε. <Jea 5 :35> ἐκεῖνος ἦν ὁ λύύχνος ὁ καιόόµμενος καὶ φαίίνων, ὑµμεῖς δὲ ἠθελήήσατε
ἀγαλλιαθῆναι πρὸς ὥραν ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ ·∙ <Jea 5 :36> ἐγὼ δὲ ἔχω τὴν µμαρτυρίίαν µμείίζων τοῦ
Ἰωάάννου ·∙ τὰ γὰρ ἔργα ἃ ἔδωκεν µμοι ὁ Πατὴρ ἵνα τελειώώσω αὐτάά, αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ποιῶ µμαρτυρεῖ
περὶ ἐµμοῦ ὅτι ὁ Πατήήρ µμε ἀπέέσταλκεν. <Jea 5 :37> καὶ ὁ πέέµμψας µμε Πατήήρ, ἐκεῖνος µμεµμαρτύύρηκεν
περὶ ἐµμοῦ. οὔτε φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόόατε πώώποτε, οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράάκατε, <Jea 5 :38> καὶ τὸν
λόόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετε µμέένοντα ἐν ὑµμῖν ·∙ ὅτι ὃν ἀπέέστειλεν ἐκεῖνος, τούύτῳ ὑµμεῖς οὐ πιστεύύετε.
<Jea 5 :39> ἐρευνᾶτε τὰς γραφάάς, ὅτι ὑµμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώώνιον ἔχειν, καὶ ἐκεῖναίί εἰσιν
αἱ µμαρτυροῦσαι περὶ ἐµμοῦ ·∙ <Jea 5 :40> καὶ οὐ θέέλετε ἐλθεῖν πρόός µμέέ, ἵνα ζωὴν ἔχητε. <Jea 5 :41>
δόόξαν παρὰ ἀνθρώώπων οὐ λαµμβάάνω, <Jea 5 :42> ἀλλὰ ἔγνωκα ὑµμᾶς ὅτι τὴν ἀγάάπην τοῦ Θεοῦ οὐκ
ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς. <Jea 5 :43> ἐγὼ ἐλήήλυθα ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Πατρόός µμου, καὶ οὐ λαµμβάάνετέέ µμε ·∙
ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόόµματι τῷ ἰδίίῳ, ἐκεῖνον λήήµμψεσθε. <Jea 5 :44> πῶς δύύνασθε ὑµμεῖς
πιστεῦσαι, δόόξαν παρὰ ἀλλήήλων λαµμβάάνοντες, καὶ τὴν δόόξαν τὴν παρὰ τοῦ µμόόνου Θεοῦ οὐ
ζητεῖτε; <Jea 5 :45> µμὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήήσω ὑµμῶν πρὸς τὸν Πατέέρα ·∙ ἔστιν ὁ κατηγορῶν
ὑµμῶν Μωϋσῆς, εἰς ὃν ὑµμεῖς ἠλπίίκατε. <Jea 5 :46> εἰ γὰρ ἐπιστεύύετε Μωϋσεῖ, ἐπιστεύύετε ἂν ἐµμοίί ·∙
περὶ γὰρ ἐµμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν. <Jea 5 :47> εἰ δὲ τοῖς ἐκείίνου γράάµμµμασιν οὐ πιστεύύετε, πῶς τοῖς
ἐµμοῖς ῥήήµμασιν πιστεύύσετε;
<Jea 6 : 1> Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθεν ὁ Ἰησοῦς πέέραν τῆς θαλάάσσης τῆς Γαλιλαίίας τῆς Τιβεριάάδος.
<Jea 6 : 2> καὶ ἠκολούύθει αὐτῷ ὄχλος πολύύς, ὅτι ἑώώρων τὰ σηµμεῖα ἃ ἐποίίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούύντων.
<Jea 6 : 3> ἀνῆλθεν δὲ εἰς τὸ ὄρος ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐκεῖ ἐκάάθητο µμετὰ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ. <Jea 6 : 4>
ἦν δὲ ἐγγὺς τὸ Πάάσχα ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίίων. <Jea 6 : 5> ἐπάάρας οὖν τοὺς ὀφθαλµμοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ
θεασάάµμενος ὅτι πολὺς ὄχλος ἔρχεται πρὸς αὐτόόν, λέέγει πρὸς τὸν Φίίλιππον ·∙ Πόόθεν ἀγοράάσωµμεν
ἄρτους ἵνα φάάγωσιν οὗτοι; <Jea 6 : 6> τοῦτο δὲ ἔλεγεν πειράάζων αὐτόόν ·∙ αὐτὸς γὰρ ᾔδει τίί ἔµμελλεν
ποιεῖν. <Jea 6 : 7> ἀπεκρίίθη αὐτῷ Φίίλιππος ·∙ Διακοσίίων δηναρίίων ἄρτοι οὐκ ἀρκοῦσιν αὐτοῖς, ἵνα
ἕκαστος βραχύύ τι λάάβῃ. <Jea 6 : 8> λέέγει αὐτῷ εἷς ἐκ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ, Ἀνδρέέας ὁ ἀδελφὸς
Σίίµμωνος Πέέτρου ·∙ <Jea 6 : 9> Ἔστιν παιδάάριον ἓν ὧδε ὃς ἔχει πέέντε ἄρτους κριθίίνους καὶ δύύο
ὀψάάρια ·∙ ἀλλὰ ταῦτα τίί ἐστιν εἰς τοσούύτους; <Jea 6 :10> εἶπεν δὲ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ποιήήσατε τοὺς
ἀνθρώώπους ἀναπεσεῖν. ἦν δὲ χόόρτος πολύύς ἐν τῷ τόόπῳ. ἀνέέπεσαν οὖν οἱ ἄνδρες τὸν ἀριθµμὸν
ὡσεὶ πεντακισχίίλιοι. <Jea 6 :11> ἔλαβεν δὲ τοὺς ἄρτους ὁ Ἰησοῦς ·∙ καὶ εὐχαριστήήσας διέέδωκεν τοῖς
ἀνακειµμέένοις, ὁµμοίίως καὶ ἐκ τῶν ὀψαρίίων ὅσον ἤθελον. <Jea 6 :12> ὡς δὲ ἐνεπλήήσθησαν, λέέγει
τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Συναγάάγετε τὰ περισσεύύσαντα κλάάσµματα, ἵνα µμήή τι ἀπόόληται. <Jea 6 :13>
συνήήγαγον οὖν, καὶ ἐγέέµμισαν δώώδεκα κοφίίνους κλασµμάάτων ἐκ τῶν πέέντε ἄρτων τῶν κριθίίνων, ἃ
ἐπερίίσσευσεν τοῖς βεβρωκόόσιν. <Jea 6 :14> Οἱ οὖν ἄνθρωποι ἰδόόντες ὃ ἐποίίησεν σηµμεῖον ὁ Ἰησοῦς
ἔλεγον ὅτι οὗτόός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήήτης ὁ ἐρχόόµμενος εἰς τὸν κόόσµμον. <Jea 6 :15> Ἰησοῦς οὖν
γνοὺς ὅτι µμέέλλουσιν ἔρχεσθαι καὶ ἁρπάάζειν αὐτὸν ἵνα ποιήήσωσιν βασιλέέα, ἀνεχώώρησεν πάάλιν εἰς
τὸ ὄρος αὐτὸς µμόόνος.
<Jea 6 :16> Ὡς δὲ ὀψίία ἐγέένετο, κατέέβησαν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν θάάλασσαν, <Jea 6 :17> καὶ
ἐµμβάάντες εἰς τὸ πλοῖον ἤρχοντο πέέραν τῆς θαλάάσσης εἰς Καπερναούύµμ. καὶ σκοτίία ἤδη ἐγεγόόνει
καὶ οὐκ ἐληλύύθει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, <Jea 6 :18> ἥ τε θάάλασσα ἀνέέµμου µμεγάάλου πνέέοντος
διηγείίρετο. <Jea 6 :19> ἐληλακόότες οὖν ὡς σταδίίους εἴκοσι πέέντε ἢ τριάάκοντα θεωροῦσιν τὸν
Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάάσσης καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίίου γινόόµμενον, καὶ ἐφοβήήθησαν.
<Jea 6 :20> ὁ δὲ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἐγὼ εἰµμι ·∙ µμὴ φοβεῖσθε. <Jea 6 :21> ἤθελον οὖν λαβεῖν αὐτὸν εἰς τὸ
πλοῖον ·∙ καὶ εὐθέέως τὸ πλοῖον ἐγέένετο ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆγον.
<Jea 6 :22> Τῇ ἐπαύύριον ὁ ὄχλος ὁ ἑστηκὼς πέέραν τῆς θαλάάσσης ἰδὼν ὅτι πλοιάάριον ἄλλο οὐκ ἦν
ἐκεῖ εἰ µμὴ ἕν, ἐκεῖνο εἰς ὃ ἐνέέβησαν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθεν τοῖς µμαθηταῖς
αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ πλοῖον ἀλλὰ µμόόνοι οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ἀπῆλθον, <Jea 6 :23> (ἄλλα δὲ ἦλθεν
πλοιάάρια ἐκ Τιβεριάάδος ἐγγὺς τοῦ τόόπου ὅπου ἔφαγον τὸν ἄρτον εὐχαριστήήσαντος τοῦ Κυρίίου) ·∙
<Jea 6 :24> ὅτε οὖν εἶδεν ὁ ὄχλος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ἐκεῖ οὐδὲ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ, ἐνέέβησαν αὐτοὶ
εἰς τὰ πλοῖα καὶ ἦλθον εἰς Καπερναοὺµμ ζητοῦντες τὸν Ἰησοῦν. <Jea 6 :25> καὶ εὑρόόντες αὐτὸν
πέέραν τῆς θαλάάσσης εἶπον αὐτῷ ·∙ Ῥαββίί, πόότε ὧδε γέέγονας; <Jea 6 :26> ἀπεκρίίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς
καὶ εἶπεν ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ζητεῖτέέ µμε οὐχ ὅτι εἴδετε σηµμεῖα, ἀλλ᾿ ὅτι ἐφάάγετε ἐκ τῶν
ἄρτων καὶ ἐχορτάάσθητε. <Jea 6 :27> ἐργάάζεσθε µμὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυµμέένην, ἀλλὰ τὴν
βρῶσιν τὴν µμέένουσαν εἰς ζωὴν αἰώώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου ὑµμῖν δώώσει ·∙ τοῦτον γὰρ ὁ Πατὴρ
ἐσφράάγισεν ὁ Θεόός. <Jea 6 :28> εἶπον οὖν πρὸς αὐτόόν ·∙ Τίί ποιῶµμεν ἵνα ἐργαζώώµμεθα τὰ ἔργα τοῦ
Θεοῦ; <Jea 6 :29> ἀπεκρίίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τοῦτόό ἐστιν τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ ἵνα
πιστεύύσητε εἰς ὃν ἀπέέστειλεν ἐκεῖνος. <Jea 6 :30> εἶπον οὖν αὐτῷ ·∙ Τίί οὖν ποιεῖς σὺ σηµμεῖον, ἵνα
ἴδωµμεν καὶ πιστεύύσωµμέέν σοι; τίί ἐργάάζῃ; <Jea 6 :31> οἱ πατέέρες ἡµμῶν τὸ µμάάννα ἔφαγον ἐν τῇ
ἐρήήµμῳ, καθώώς ἐστιν γεγραµμµμέένον ·∙ Ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν. <Jea 6 :32> εἶπεν
οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐ Μωϋσῆς δέέδωκεν ὑµμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,
ἀλλ᾿ ὁ Πατήήρ µμου δίίδωσιν ὑµμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόόν ·∙ <Jea 6 :33> ὁ γὰρ ἄρτος
τοῦ Θεοῦ ἐστιν ὁ καταβαίίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζωὴν διδούύς τῷ κόόσµμῳ. <Jea 6 :34> εἶπον οὖν
πρὸς αὐτόόν ·∙ Κύύριε, πάάντοτε δὸς ἡµμῖν τὸν ἄρτον τοῦτον. <Jea 6 :35> εἶπεν δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐγὼ
εἰµμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς. ὁ ἐρχόόµμενος πρὸς µμὲ οὐ µμὴ πεινάάσῃ, καὶ ὁ πιστεύύων εἰς ἐµμὲ οὐ µμὴ διψήήσει
πώώποτε. <Jea 6 :36> ἀλλ᾿ εἶπον ὑµμῖν ὅτι καὶ ἑωράάκατέέ µμε καὶ οὐ πιστεύύετε. <Jea 6 :37> πᾶν ὃ
δίίδωσίίν µμοι ὁ Πατὴρ πρὸς ἐµμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόόµμενον πρὸς µμὲ οὐ µμὴ ἐκβάάλω ἔξω ·∙ <Jea 6 :38> ὅτι
καταβέέβηκα ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ θέέληµμα τὸ ἐµμὸν ἀλλὰ τὸ θέέληµμα τοῦ πέέµμψαντόός
µμε. <Jea 6 :39> τοῦτο δὲ ἐστιν τὸ θέέληµμα τοῦ πέέµμψαντόός µμε, ἵνα πᾶν ὃ δέέδωκέέν µμοι µμὴ ἀπολέέσω ἐξ
αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναστήήσω αὐτὸ ἐν τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ. <Jea 6 :40> τοῦτο γάάρ ἐστιν τὸ θέέληµμα τοῦ
Πατρόός µμου, ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶν τὸν Υἱὸν καὶ πιστεύύων εἰς αὐτὸν ἔχῃ ζωὴν αἰώώνιον καὶ ἀναστήήσω
αὐτὸν ἐγὼ ἐν τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ. <Jea 6 :41> Ἐγόόγγυζον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ, ὅτι εἶπεν ·∙ Ἐγὼ
εἰµμι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, <Jea 6 :42> καὶ ἔλεγον ·∙ Οὐχ οὗτόός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ υἱὸς
Ἰωσήήφ, οὗ ἡµμεῖς οἴδαµμεν τὸν πατέέρα καὶ τὴν µμητέέρα; πῶς οὖν λέέγει οὗτος ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
καταβέέβηκα; <Jea 6 :43> ἀπεκρίίθη οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Μὴ γογγύύζετε µμετ᾿ ἀλλήήλων.
<Jea 6 :44> οὐδεὶς δύύναται ἐλθεῖν πρόός µμε ἐὰν µμὴ ὁ Πατὴρ ὁ πέέµμψας µμε ἑλκύύσῃ αὐτόόν ·∙ καὶ ἐγὼ
ἀναστήήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ. <Jea 6 :45> ἔστιν γεγραµμµμέένον ἐν τοῖς προφήήταις ·∙ Καὶ ἔσονται
πάάντες διδακτοὶ Θεοῦ. πᾶς ὁ ἀκούύσας παρὰ τοῦ Πατρὸς καὶ µμαθὼν ἔρχεται πρὸς µμέέ. <Jea 6 :46>
οὐχ ὅτι τὸν Πατέέρα τις ἑώώρακέέν εἰ µμὴ ὁ ὢν παρὰ τοῦ Θεοῦ, οὗτος ἑώώρακεν τὸν Πατέέρα. <Jea 6 :47>
ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὁ πιστεύύων εἰς ἐµμὲ ἔχει ζωὴν αἰώώνιον. <Jea 6 :48> ἐγώώ εἰµμι ὁ ἄρτος τῆς
ζωῆς. <Jea 6 :49> οἱ πατέέρες ὑµμῶν ἔφαγον τὸ µμάάννα ἐν τῇ ἐρήήµμῳ καὶ ἀπέέθανον ·∙ <Jea 6 :50> οὗτόός
ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίίνων, ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάάγῃ καὶ µμὴ ἀποθάάνῃ. <Jea 6 :51>
ἐγώώ εἰµμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάάς ·∙ ἐάάν τις φάάγῃ ἐκ τούύτου τοῦ ἄρτου, ζήήσεται εἰς
τὸν αἰῶνα ·∙ καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώώσω ἡ σάάρξ µμου ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόόσµμου
ζωῆς. <Jea 6 :52> Ἐµμάάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέέγοντες ·∙ Πῶς δύύναται οὗτος ἡµμῖν
δοῦναι τὴν σάάρκα φαγεῖν; <Jea 6 :53> εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἐὰν µμὴ
φάάγητε τὴν σάάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώώπου καὶ πίίητε αὐτοῦ τὸ αἷµμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.
<Jea 6 :54> ὁ τρώώγων µμου τὴν σάάρκα καὶ πίίνων µμου τὸ αἷµμα ἔχει ζωὴν αἰώώνιον, κἀγὼ ἀναστήήσω
αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ. <Jea 6 :55> ἡ γὰρ σάάρξ µμου ἀληθῶς ἐστιν βρῶσις, καὶ τὸ αἷµμάά µμου
ἀληθῶς ἐστιν πόόσις. <Jea 6 :56> ὁ τρώώγων µμου τὴν σάάρκα καὶ πίίνων µμου τὸ αἷµμα ἐν ἐµμοὶ µμέένει
κἀγὼ ἐν αὐτῷ. <Jea 6 :57> καθὼς ἀπέέστειλέέν µμε ὁ ζῶν Πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν Πατέέρα, καὶ ὁ
τρώώγων µμε κἀκεῖνος ζήήσεται δι᾿ ἐµμέέ. <Jea 6 :58> οὗτόός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάάς, οὐ
καθὼς ἔφαγον οἱ πατέέρες καὶ ἀπέέθανον ·∙ ὁ τρώώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
<Jea 6 :59> ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγῇ διδάάσκων ἐν Καπερναούύµμ.
<Jea 6 :60> Πολλοὶ οὖν ἀκούύσαντες ἐκ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ εἶπον ·∙ Σκληρόός ἐστιν οὗτος ὁ λόόγος ·∙
τίίς δύύναται αὐτοῦ ἀκούύειν; <Jea 6 :61> εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύύζουσιν περὶ τούύτου οἱ
µμαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τοῦτο ὑµμᾶς σκανδαλίίζει; <Jea 6 :62> ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ
ἀνθρώώπου ἀναβαίίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρόότερον; <Jea 6 :63> τὸ Πνεῦµμάά ἐστιν τὸ ζῳοποιοῦν, ἡ σὰρξ
οὐκ ὠφελεῖ οὐδέέν ·∙ τὰ ῥήήµματα ἃ ἐγὼ λελάάληκα ὑµμῖν πνεῦµμάά ἐστιν καὶ ζωήή ἐστιν. <Jea 6 :64> ἀλλ᾿
εἰσὶν ἐξ ὑµμῶν τινὲς οἳ οὐ πιστεύύουσιν ·∙ ᾔδει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς τίίνες εἰσὶν οἱ µμὴ πιστεύύοντες
καὶ τίίς ἐστιν ὁ παραδώώσων αὐτόόν. <Jea 6 :65> καὶ ἔλεγεν ·∙ Διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑµμῖν ὅτι οὐδεὶς
δύύναται ἐλθεῖν πρὸς µμὲ ἐὰν µμὴ ᾖ δεδοµμέένον αὐτῷ ἐκ τοῦ Πατρόός. <Jea 6 :66> Ἐκ τούύτου πολλοὶ
ἀπῆλθον τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίίσω καὶ οὐκέέτι µμετ᾿ αὐτοῦ περιεπάάτουν. <Jea 6 :67> εἶπεν
οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώώδεκα ·∙ Μὴ καὶ ὑµμεῖς θέέλετε ὑπάάγειν; <Jea 6 :68> ἀπεκρίίθη αὐτῷ Σίίµμων
Πέέτρος ·∙ Κύύριε, πρὸς τίίνα ἀπελευσόόµμεθα; ῥήήµματα ζωῆς αἰωνίίου ἔχεις ·∙ <Jea 6 :69> καὶ ἡµμεῖς
πεπιστεύύκαµμεν καὶ ἐγνώώκαµμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ. <Jea 6 :70> ἀπεκρίίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙
Οὐκ ἐγὼ ὑµμᾶς τοὺς δώώδεκα ἐξελεξάάµμην, καὶ ἐξ ὑµμῶν εἷς διάάβολόός ἐστιν; <Jea 6 :71> ἔλεγεν δὲ τὸν
Ἰούύδαν Σίίµμωνος Ἰσκαριώώτην ·∙ οὗτος γὰρ ἤµμελλεν αὐτὸν παραδιδόόναι, εἷς ὢν ἐκ τῶν δώώδεκα.
<Jea 7 : 1> Καὶ µμετὰ ταῦτα περιεπάάτει ὁ Ἰησοῦς ἐν τῇ Γαλιλαίίᾳ ·∙ οὐ γὰρ ἤθελεν ἐν τῇ Ἰουδαίίᾳ
περιπατεῖν, ὅτι ἐζήήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι. <Jea 7 : 2> ἦν δὲ ἐγγὺς ἡ ἑορτὴ τῶν
Ἰουδαίίων ἡ σκηνοπηγίία. <Jea 7 : 3> εἶπον οὖν πρὸς αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ·∙ Μετάάβηθι ἐντεῦθεν
καὶ ὕπαγε εἰς τὴν Ἰουδαίίαν, ἵνα καὶ οἱ µμαθηταίί σου θεωρήήσωσιν τὰ ἔργα σου ἃ ποιεῖς ·∙ <Jea 7 : 4>
οὐδεὶς γὰρ ἐν κρυπτῷ τι ποιεῖ καὶ ζητεῖ αὐτὸς ἐν παρρησίίᾳ εἶναι ·∙ εἰ ταῦτα ποιεῖς, φανέέρωσον
σεαυτὸν τῷ κόόσµμῳ. <Jea 7 : 5> οὐδὲ γὰρ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἐπίίστευον εἰς αὐτόόν. <Jea 7 : 6> λέέγει οὖν
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὁ καιρὸς ὁ ἐµμὸς οὔπω πάάρεστιν, ὁ δὲ καιρὸς ὁ ὑµμέέτερος πάάντοτέέ ἐστιν ἕτοιµμος.
<Jea 7 : 7> οὐ δύύναται ὁ κόόσµμος µμισεῖν ὑµμᾶς ·∙ ἐµμὲ δὲ µμισεῖ, ὅτι ἐγὼ µμαρτυρῶ περὶ αὐτοῦ ὅτι τὰ ἔργα
αὐτοῦ πονηράά ἐστιν. <Jea 7 : 8> ὑµμεῖς ἀνάάβητε εἰς τὴν ἑορτήήν ταύύτην ·∙ ἐγὼ οὐκ ἀναβαίίνω εἰς τὴν
ἑορτὴν ταύύτην, ὅτι ὁ ἐµμὸς καιρὸς οὔπω πεπλήήρωται. <Jea 7 : 9> ταῦτα εἰπὼν αὐτοῖς ἔµμεινεν ἐν τῇ
Γαλιλαίίᾳ.
<Jea 7 :10> Ὡς δὲ ἀνέέβησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, τόότε καὶ αὐτὸς ἀνέέβη εἰς τὴν ἑορτήήν, οὐ φανερῶς
ἀλλ᾿ ὡς ἐν κρυπτῷ. <Jea 7 :11> οἱ οὖν Ἰουδαῖοι ἐζήήτουν αὐτὸν ἐν τῇ ἑορτῇ καὶ ἔλεγον ·∙ Ποῦ ἔστιν
ἐκεῖνος; <Jea 7 :12> καὶ γογγυσµμὸς περὶ αὐτοῦ ἦν πολὺς ἐν τοῖς ὄχλοις. οἱ µμὲν ἔλεγον ὅτι ἀγαθόός
ἐστιν, ἄλλοι ἔλεγον ·∙ Οὔ, ἀλλὰ πλανᾷ τὸν ὄχλον. <Jea 7 :13> οὐδεὶς µμέέντοι παρρησίίᾳ ἐλάάλει περὶ
αὐτοῦ διὰ τὸν φόόβον τῶν Ἰουδαίίων.
<Jea 7 :14> Ἤδη δὲ τῆς ἑορτῆς µμεσούύσης ἀνέέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίίδασκεν. <Jea 7 :15>
ἐθαύύµμαζον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι λέέγοντες ·∙ Πῶς οὗτος γράάµμµματα οἶδεν µμὴ µμεµμαθηκώώς; <Jea 7 :16>
ἀπεκρίίθη οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν ·∙ Ἡ ἐµμὴ διδαχὴ οὐκ ἔστιν ἐµμὴ ἀλλὰ τοῦ πέέµμψαντόός µμε.
<Jea 7 :17> ἐάάν τις θέέλῃ τὸ θέέληµμα αὐτοῦ ποιεῖν, γνώώσεται περὶ τῆς διδαχῆς πόότερον ἐκ τοῦ Θεοῦ
ἐστιν ἢ ἐγὼ ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ λαλῶ. <Jea 7 :18> ὁ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ λαλῶν τὴν δόόξαν τὴν ἰδίίαν ζητεῖ ·∙ ὁ δὲ
ζητῶν τὴν δόόξαν τοῦ πέέµμψαντος αὐτόόν, οὗτος ἀληθήής ἐστιν καὶ ἀδικίία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν.
<Jea 7 :19> οὐ Μωϋσῆς δέέδωκεν ὑµμῖν τὸν νόόµμον; καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑµμῶν ποιεῖ τὸν νόόµμον. τίί µμε ζητεῖτε
ἀποκτεῖναι; <Jea 7 :20> ἀπεκρίίθη ὁ ὄχλος καὶ εἶπεν ·∙ Δαιµμόόνιον ἔχεις ·∙ τίίς σε ζητεῖ ἀποκτεῖναι;
<Jea 7 :21> ἀπεκρίίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἓν ἔργον ἐποίίησα καὶ πάάντες θαυµμάάζετε.
<Jea 7 :22> διὰ τοῦτο Μωϋσῆς δέέδωκεν ὑµμῖν τὴν περιτοµμήήν, (οὐχ ὅτι ἐκ τοῦ Μωϋσέέως ἐστίίν, ἀλλ᾿
ἐκ τῶν πατέέρων), καὶ ἐν σαββάάτῳ περιτέέµμνετε ἄνθρωπον. <Jea 7 :23> εἰ περιτοµμὴν λαµμβάάνει
ἄνθρωπος ἐν σαββάάτῳ ἵνα µμὴ λυθῇ ὁ νόόµμος Μωϋσέέως, ἐµμοὶ χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆ
ἐποίίησα ἐν σαββάάτῳ; <Jea 7 :24> µμὴ κρίίνετε κατ᾿ ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίίαν κρίίσιν κρίίνατε. <Jea 7 :25>
Ἔλεγον οὖν τινες ἐκ τῶν Ἱεροσολυµμιτῶν ·∙ Οὐχ οὗτόός ἐστιν ὃν ζητοῦσιν ἀποκτεῖναι; <Jea 7 :26> καὶ
ἴδε παρρησίίᾳ λαλεῖ, καὶ οὐδὲν αὐτῷ λέέγουσιν ·∙ µμήήποτε ἀληθῶς ἔγνωσαν οἱ ἄρχοντες ὅτι οὗτόός
ἐστιν ὁ Χριστόός; <Jea 7 :27> ἀλλὰ τοῦτον οἴδαµμεν πόόθεν ἐστίίν ·∙ ὁ δὲ Χριστὸς ὅταν ἔρχηται, οὐδεὶς
γινώώσκει πόόθεν ἐστίίν. <Jea 7 :28> ἔκραξεν οὖν ἐν τῷ ἱερῷ διδάάσκων ὁ Ἰησοῦς καὶ λέέγων ·∙ Κἀµμὲ
οἴδατε καὶ οἴδατε πόόθεν εἰµμίί ·∙ καὶ ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ οὐκ ἐλήήλυθα, ἀλλ᾿ ἔστιν ἀληθινὸς ὁ πέέµμψας µμε, ὃν
ὑµμεῖς οὐκ οἴδατε ·∙ <Jea 7 :29> ἐγὼ οἶδα αὐτόόν, ὅτι παρ᾿ αὐτοῦ εἰµμι κἀκεῖνόός µμε ἀπέέστειλεν.
<Jea 7 :30> ἐζήήτουν οὖν αὐτὸν πιάάσαι ·∙ καὶ οὐδεὶς ἐπέέβαλεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὔπω
ἐληλύύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ. <Jea 7 :31> Ἐκ τοῦ ὄχλου δὲ πολλοὶ ἐπίίστευσαν εἰς αὐτόόν, καὶ ἔλεγον ὅτι ὁ
Χριστὸς ὅταν ἔλθῃ, µμήήτι πλείίονα σηµμεῖα ποιήήσει ὧν οὗτος ἐποίίησεν; <Jea 7 :32> ἤκουσαν οἱ
φαρισαῖοι τοῦ ὄχλου γογγύύζοντος περὶ αὐτοῦ ταῦτα, καὶ ἀπέέστειλαν ὑπηρέέτας οἱ φαρισαῖοι καὶ
οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα πιάάσωσιν αὐτόόν. <Jea 7 :33> εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἔτι χρόόνον µμικρὸν µμεθ᾿ ὑµμῶν
εἰµμὶ καὶ ὑπάάγω πρὸς τὸν πέέµμψαντάά µμε. <Jea 7 :34> ζητήήσετέέ µμε καὶ οὐχ εὑρήήσετε ·∙ καὶ ὅπου εἰµμὶ
ἐγὼ ὑµμεῖς οὐ δύύνασθε ἐλθεῖν. <Jea 7 :35> εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς ἑαυτούύς ·∙ Ποῦ οὗτος µμέέλλει
πορεύύεσθαι, ὅτι ἡµμεῖς οὐχ εὑρήήσοµμεν αὐτόόν; µμὴ εἰς τὴν διασπορὰν τῶν Ἑλλήήνων µμέέλλει
πορεύύεσθαι καὶ διδάάσκειν τοὺς Ἕλληνας; <Jea 7 :36> τίίς ἐστιν οὗτος ὁ λόόγος ὃν εἶπεν ·∙ Ζητήήσετέέ
µμε καὶ οὐχ εὑρήήσετε ·∙ καὶ ὅπου εἰµμὶ ἐγὼ ὑµμεῖς οὐ δύύνασθε ἐλθεῖν.
<Jea 7 :37> Ἐν δὲ τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ τῇ µμεγάάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξεν λέέγων ·∙
Ἐάάν τις διψᾷ, ἐρχέέσθω πρόός µμὲ καὶ πινέέτω. <Jea 7 :38> ὁ πιστεύύων εἰς ἐµμέέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφήή,
ποταµμοὶ ἐκ τῆς κοιλίίας αὐτοῦ ῥεύύσουσιν ὕδατος ζῶντος. <Jea 7 :39> (τοῦτο δὲ εἶπεν περὶ τοῦ
Πνεύύµματος οὗ ἤµμελλον λαµμβάάνειν οἱ πιστεύύοντες εἰς αὐτόόν ·∙ οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦµμα, ὅτι Ἰησοῦς
οὐδέέπω ἐδοξάάσθη). <Jea 7 :40> Ἐκ τοῦ ὄχλου οὖν ἀκούύσαντες τῶν λόόγων τούύτων ἔλεγον ·∙ Οὗτόός
ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήήτης. <Jea 7 :41> ἄλλοι ἔλεγον ·∙ Οὗτόός ἐστιν ὁ Χριστόός. ἄλλοι ἔλεγον ·∙ Μὴ
γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; <Jea 7 :42> οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέέρµματος
Δαυὶδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲµμ τῆς κώώµμης, ὅπου ἦν Δαυίίδ, ὁ Χριστόός ἔρχεται; <Jea 7 :43> σχίίσµμα οὖν
ἐγέένετο ἐν τῷ ὄχλῳ δι᾿ αὐτόόν ·∙ <Jea 7 :44> τινὲς δὲ ἤθελον ἐξ αὐτῶν πιάάσαι αὐτόόν ·∙ ἀλλ᾿ οὐδεὶς
ἐπέέβαλεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας. <Jea 7 :45> Ἦλθον οὖν οἱ ὑπηρέέται πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ
φαρισαίίους, καὶ εἶπον αὐτοῖς ἐκεῖνοι ·∙ Διὰ τίί οὐκ ἠγάάγετε αὐτόόν; <Jea 7 :46> ἀπεκρίίθησαν οἱ
ὑπηρέέται ·∙ Οὐδέέποτε οὕτως ἐλάάλησεν ἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. <Jea 7 :47> ἀπεκρίίθησαν
οὖν αὐτοῖς οἱ φαρισαῖοι ·∙ Μὴ καὶ ὑµμεῖς πεπλάάνησθε; <Jea 7 :48> µμήή τις ἐκ τῶν ἀρχόόντων
ἐπίίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν φαρισαίίων; <Jea 7 :49> ἀλλ᾿ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ µμὴ γινώώσκων τὸν
νόόµμον ἐπάάρατοίί εἰσιν. <Jea 7 :50> λέέγει Νικόόδηµμος πρὸς αὐτούύς, εἷς ὢν ἐξ αὐτῶν ·∙ <Jea 7 :51> Μὴ ὁ
νόόµμος ἡµμῶν κρίίνει τὸν ἄνθρωπον ἐὰν µμὴ ἀκούύσῃ πρῶτον παρ᾿ αὐτοῦ καὶ γνῷ τίί ποιεῖ; <Jea 7 :52>
ἀπεκρίίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῆς Γαλιλαίίας εἶ; ἐρεύύνησον καὶ ἴδε ὅτι προφήήτης ἐκ
τῆς Γαλιλαίίας οὐκ ἐγήήγερται.
<Jea 7 :53> Καὶ ἐπορεύύθη ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. <Jea 8 : 1> Ἰησοῦς δὲ ἐπορεύύθη εἰς τὸ ὄρος
τῶν Ἐλαιῶν.
<Jea 8 : 2> Ὄρθρου δὲ πάάλιν παρεγέένετο εἰς τὸ ἱερόόν, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἤρχετο πρὸς αὐτόόν ·∙ καὶ
καθίίσας ἐδίίδασκεν αὐτούύς. <Jea 8 : 3> ἄγουσιν δὲ οἱ γραµμµματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι πρὸς αὐτὸν
γυναῖκα ἐπὶ µμοιχείίᾳ κατειληµμµμέένην ·∙ καὶ στήήσαντες αὐτὴν ἐν µμέέσῳ, <Jea 8 : 4> λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Διδάάσκαλε, αὕτη ἡ γυνὴ κατελήήφθη ἐπ᾿ αὐτοφώώρῳ µμοιχευοµμέένη. <Jea 8 : 5> ἐν δὲ τῷ νόόµμῳ
Μωϋσῆς ἡµμῖν ἐνετείίλατο τὰς τοιαύύτας λιθάάζειν ·∙ σὺ οὖν τίί λέέγεις; <Jea 8 : 6> τοῦτο δὲ ἔλεγον
πειράάζοντες αὐτόόν, ἵνα ἔχωσιν κατηγορεῖν αὐτοῦ. ὁ δὲ Ἰησοῦς κάάτω κύύψας τῷ δακτύύλῳ
κατέέγραφεν εἰς τὴν γῆν. <Jea 8 : 7> ὡς δὲ ἐπέέµμενον ἐρωτῶντες αὐτόόν, ἀνακύύψας εἶπεν πρὸς
αὐτούύς ·∙ Ὁ ἀναµμάάρτητος ὑµμῶν πρῶτος ἐπ᾿ αὐτὴν τὸν λίίθον βαλέέτω. <Jea 8 : 8> καὶ πάάλιν κάάτω
κύύψας ἔγραφεν εἰς τὴν γῆν. <Jea 8 : 9> οἱ δὲ ἀκούύσαντες ἐξήήρχοντο εἷς καθ᾿ εἷς, ἀρξάάµμενοι ἀπὸ
τῶν πρεσβυτέέρων ἕως τῶν ἐσχάάτων ·∙ καὶ κατελείίφθη µμόόνος ὁ Ἰησοῦς καὶ ἡ γυνὴ ἐν µμέέσῳ οὖσα.
<Jea 8 :10> ἀνακύύψας δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ µμηδέένα θεασάάµμενος πλὴν τῆς γυναικὸς εἶπεν αὐτῇ ·∙ Γυναίί,
ποῦ εἰσιν ἐκεῖνοι οἱ κατήήγοροίί σου; οὐδεὶς σε κατέέκρινεν; <Jea 8 :11> ἡ δὲ εἶπεν ·∙ Οὐδεὶς, κύύριε.
εἶπεν δὲ αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Οὐδὲ ἐγὼ σε κατακρίίνω ·∙ πορεύύου, ἀπὸ τοῦ νῦν µμηκέέτι ἁµμάάρτανε.
<Jea 8 :12> Πάάλιν οὖν αὐτοῖς ἐλάάλησεν ὁ Ἰησοῦς λέέγων ·∙ Ἐγὼ εἰµμι τὸ φῶς τοῦ κόόσµμου ·∙ ὁ
ἀκολουθῶν ἐµμοὶ οὐ µμὴ περιπατήήσῃ ἐν τῇ σκοτίίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. <Jea 8 :13> εἶπον οὖν
αὐτῷ οἱ φαρισαῖοι ·∙ Σὺ περὶ σεαυτοῦ µμαρτυρεῖς ·∙ ἡ µμαρτυρίία σου οὐκ ἔστιν ἀληθήής. <Jea 8 :14>
ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Κἂν ἐγὼ µμαρτυρῶ περὶ ἐµμαυτοῦ, ἀληθήής ἐστιν ἡ µμαρτυρίία
µμου, ὅτι οἶδα πόόθεν ἦλθον καὶ ποῦ ὑπάάγω ·∙ ὑµμεῖς δὲ οὐκ οἴδατε πόόθεν ἔρχοµμαι καὶ ποῦ ὑπάάγω.
<Jea 8 :15> ὑµμεῖς κατὰ τὴν σάάρκα κρίίνετε, ἐγὼ οὐ κρίίνω οὐδέένα. <Jea 8 :16> καὶ ἐὰν κρίίνω δὲ ἐγώώ, ἡ
κρίίσις ἡ ἐµμὴ ἀληθήής ἐστιν, ὅτι µμόόνος οὐκ εἰµμίί, ἀλλ᾿ ἐγὼ καὶ ὁ πέέµμψας µμε Πατήήρ. <Jea 8 :17> και ἐν
τῷ νόόµμῳ δὲ τῷ ὑµμετέέρῳ γέέγραπται ὅτι δύύο ἀνθρώώπων ἡ µμαρτυρίία ἀληθήής ἐστιν. <Jea 8 :18> ἐγώώ
εἰµμι ὁ µμαρτυρῶν περὶ ἐµμαυτοῦ, καὶ µμαρτυρεῖ περὶ ἐµμοῦ ὁ πέέµμψας µμε Πατήήρ. <Jea 8 :19> ἔλεγον οὖν
αὐτῷ ·∙ Ποῦ ἐστιν ὁ πατήήρ σου; ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Οὔτε ἐµμὲ οἴδατε οὔτε τὸν Πατέέρα µμου ·∙ εἰ ἐµμὲ
ᾔδειτε, καὶ τὸν Πατέέρα µμου ᾔδειτε ἂν. <Jea 8 :20> ταῦτα τὰ ῥήήµματα ἐλάάλησεν ἐν τῷ γαζοφυλακίίῳ
διδάάσκων ἐν τῷ ἱερῷ ·∙ καὶ οὐδεὶς ἐπίίασεν αὐτόόν, ὅτι οὔπω ἐληλύύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ.
<Jea 8 :21> Εἶπεν οὖν πάάλιν αὐτοῖς [ὁ Ἰησοῦς] ·∙ Ἐγὼ ὑπάάγω καὶ ζητήήσετέέ µμε, καὶ ἐν τῇ ἁµμαρτίίᾳ
ὑµμῶν ἀποθανεῖσθε ·∙ ὅπου ἐγὼ ὑπάάγω ὑµμεῖς οὐ δύύνασθε ἐλθεῖν. <Jea 8 :22> ἔλεγον οὖν οἱ
Ἰουδαῖοι ·∙ Μήήτι ἀποκτενεῖ ἑαυτόόν, ὅτι λέέγει ·∙ Ὅπου ἐγὼ ὑπάάγω ὑµμεῖς οὐ δύύνασθε ἐλθεῖν;
<Jea 8 :23> καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὑµμεῖς ἐκ τῶν κάάτω ἐστέέ, ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνω εἰµμίί ·∙ ὑµμεῖς ἐκ τοῦ κόόσµμου
τούύτου ἐστέέ, ἐγὼ οὐκ εἰµμὶ ἐκ τοῦ κόόσµμου τούύτου. <Jea 8 :24> εἶπον οὖν ὑµμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν
ταῖς ἁµμαρτίίαις ὑµμῶν ·∙ ἐὰν γὰρ µμὴ πιστεύύσητε ὅτι ἐγώώ εἰµμι, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁµμαρτίίαις ὑµμῶν.
<Jea 8 :25> ἔλεγον οὖν αὐτῷ ·∙ Σὺ τίίς εἶ; καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑµμῖν.
<Jea 8 :26> πολλὰ ἔχω περὶ ὑµμῶν λαλεῖν καὶ κρίίνειν ·∙ ἀλλ᾿ ὁ πέέµμψας µμε ἀληθήής ἐστιν, κἀγὼ ἃ
ἤκουσα παρ᾿ αὐτοῦ, ταῦτα λαλῶ εἰς τὸν κόόσµμον. <Jea 8 :27> οὐκ ἔγνωσαν ὅτι τὸν Πατέέρα αὐτοῖς
ἔλεγεν. <Jea 8 :28> εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὅταν ὑψώώσητε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου, τόότε
γνώώσεσθε ὅτι ἐγώώ εἰµμι, καὶ ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ ποιῶ οὐδέέν, ἀλλὰ καθὼς ἐδίίδαξέέν µμε ὁ Πατήήρ, ταῦτα
λαλῶ. <Jea 8 :29> καὶ ὁ πέέµμψας µμε µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐστιν ·∙ οὐκ ἀφῆκέέν µμε µμόόνον, ὅτι ἐγὼ τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ
ποιῶ πάάντοτε. <Jea 8 :30> ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος πολλοὶ ἐπίίστευσαν εἰς αὐτόόν.
<Jea 8 :31> Ἔλεγεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκόότας αὐτῷ Ἰουδαίίους ·∙ Ἐὰν ὑµμεῖς µμείίνητε ἐν
τῷ λόόγῳ τῷ ἐµμῷ, ἀληθῶς µμαθηταίί µμούύ ἐστέέ, <Jea 8 :32> καὶ γνώώσεσθε τὴν ἀλήήθειαν, καὶ ἡ
ἀλήήθεια ἐλευθερώώσει ὑµμᾶς. <Jea 8 :33> ἀπεκρίίθησαν πρὸς αὐτόόν ·∙ Σπέέρµμα Ἀβραάάµμ ἐσµμεν καὶ
οὐδενὶ δεδουλεύύκαµμεν πώώποτε ·∙ πῶς σὺ λέέγεις ὅτι ἐλεύύθεροι γενήήσεσθε; <Jea 8 :34> ἀπεκρίίθη
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁµμαρτίίαν δοῦλόός ἐστιν τῆς ἁµμαρτίίας.
<Jea 8 :35> ὁ δὲ δοῦλος οὐ µμέένει ἐν τῇ οἰκίίᾳ εἰς τὸν αἰῶνα ·∙ ὁ υἱὸς µμέένει εἰς τὸν αἰῶνα. <Jea 8 :36>
ἐὰν οὖν ὁ Υἱὸς ὑµμᾶς ἐλευθερώώσῃ, ὄντως ἐλεύύθεροι ἔσεσθε. <Jea 8 :37> οἶδα ὅτι σπέέρµμα Ἀβραάάµμ
ἐστε ·∙ ἀλλὰ ζητεῖτέέ µμε ἀποκτεῖναι, ὅτι ὁ λόόγος ὁ ἐµμὸς οὐ χωρεῖ ἐν ὑµμῖν. <Jea 8 :38> ἐγὼ ὃ ἑώώρακα
παρὰ τῷ Πατρὶ µμου λαλῶ ·∙ καὶ ὑµμεῖς οὖν ἃ ἠκούύσατε παρὰ τοῦ πατρὸς ὑµμῶν ποιεῖτε. <Jea 8 :39>
ἀπεκρίίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Ὁ πατὴρ ἡµμῶν Ἀβραάάµμ ἐστιν. λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Εἰ τέέκνα τοῦ
Ἀβραάάµμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰµμ ἐποιεῖτε ·∙ <Jea 8 :40> νῦν δὲ ζητεῖτέέ µμε ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς
τὴν ἀλήήθειαν ὑµμῖν λελάάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ ·∙ τοῦτο Ἀβραὰµμ οὐκ ἐποίίησεν. <Jea 8 :41>
ὑµμεῖς ποιεῖτε τὰ ἔργα τοῦ πατρὸς ὑµμῶν. εἶπον οὖν αὐτῷ ·∙ Ἡµμεῖς ἐκ πορνείίας οὐ γεγεννήήµμεθα, ἕνα
πατέέρα ἔχοµμεν τὸν Θεόόν. <Jea 8 :42> εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑµμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε
ἂν ἐµμέέ, ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω ·∙ οὐδὲ γὰρ ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ ἐλήήλυθα, ἀλλ᾿ ἐκεῖνόός µμε
ἀπέέστειλεν. <Jea 8 :43> διὰ τίί τὴν λαλιὰν τὴν ἐµμὴν οὐ γινώώσκετε; ὅτι οὐ δύύνασθε ἀκούύειν τὸν
λόόγον τὸν ἐµμόόν. <Jea 8 :44> ὑµμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόόλου ἐστὲ καὶ τὰς ἐπιθυµμίίας τοῦ πατρὸς
ὑµμῶν θέέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείίᾳ οὐκ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ
ἔστιν ἀλήήθεια ἐν αὐτῷ. ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίίων λαλεῖ, ὅτι ψεύύστης ἐστὶν καὶ ὁ πατὴρ
αὐτοῦ. <Jea 8 :45> ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήήθειαν λέέγω, οὐ πιστεύύετέέ µμοι. <Jea 8 :46> τίίς ἐξ ὑµμῶν ἐλέέγχει
µμε περὶ ἁµμαρτίίας; εἰ ἀλήήθειαν λέέγω, διὰ τίί ὑµμεῖς οὐ πιστεύύετέέ µμοι; <Jea 8 :47> ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ
ῥήήµματα τοῦ Θεοῦ ἀκούύει ·∙ διὰ τοῦτο ὑµμεῖς οὐκ ἀκούύετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέέ. <Jea 8 :48>
ἀπεκρίίθησαν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Οὐ καλῶς λέέγοµμεν ἡµμεῖς ὅτι Σαµμαρείίτης εἶ σὺ καὶ
δαιµμόόνιον ἔχεις; <Jea 8 :49> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Ἐγὼ δαιµμόόνιον οὐκ ἔχω, ἀλλὰ τιµμῶ τὸν Πατέέρα
µμου, καὶ ὑµμεῖς ἀτιµμάάζετέέ µμε. <Jea 8 :50> ἐγὼ δὲ οὐ ζητῶ τὴν δόόξαν µμου ·∙ ἔστιν ὁ ζητῶν καὶ κρίίνων.
<Jea 8 :51> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ἐάάν τις τὸν λόόγον τὸν ἐµμὸν τηρήήσῃ, θάάνατον οὐ µμὴ θεωρήήσῃ εἰς
τὸν αἰῶνα. <Jea 8 :52> εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι ·∙ Νῦν ἐγνώώκαµμεν ὅτι δαιµμόόνιον ἔχεις ·∙ Ἀβραὰµμ
ἀπέέθανεν καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέέγεις ·∙ Ἐάάν τις τὸν λόόγον µμου τηρήήσῃ, οὐ µμὴ γεύύσηται
θανάάτου εἰς τὸν αἰῶνα. <Jea 8 :53> µμὴ σὺ µμείίζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡµμῶν Ἀβραάάµμ, ὅστις ἀπέέθανεν; καὶ
οἱ προφῆται ἀπέέθανον. τίίνα σεαυτὸν ποιεῖς; <Jea 8 :54> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Ἐὰν ἐγὼ δοξάάζω
ἐµμαυτόόν, ἡ δόόξα µμου οὐδέέν ἐστιν ·∙ ἔστιν ὁ Πατήήρ µμου ὁ δοξάάζων µμε, ὃν ὑµμεῖς λέέγετε ὅτι Θεὸς
ἡµμῶν ἐστιν, <Jea 8 :55> καὶ οὐκ ἐγνώώκατε αὐτόόν, ἐγὼ δὲ οἶδα αὐτόόν ·∙ καὶ ἐὰν εἴπω ὅτι οὐκ οἶδα
αὐτόόν, ἔσοµμαι ὅµμοιος ὑµμῶν ψεύύστης ·∙ ἀλλ᾿ οἶδα αὐτὸν καὶ τὸν λόόγον αὐτοῦ τηρῶ. <Jea 8 :56>
Ἀβραᾶµμ ὁ πατὴρ ὑµμῶν ἠγαλλιάάσατο ἵνα ἴδῃ τὴν ἡµμέέραν τὴν ἐµμήήν, καὶ εἶδεν καὶ ἐχάάρη. <Jea 8 :57>
εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρὸς αὐτόόν ·∙ Πεντήήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις καὶ Ἀβραὰµμ ἑώώρακας; <Jea 8 :58>
εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, πρὶν Ἀβραὰµμ γενέέσθαι ἐγὼ εἰµμίί. <Jea 8 :59> ἦραν
οὖν λίίθους ἵνα βάάλωσιν ἐπ᾿ αὐτόόν ·∙ Ἰησοῦς δὲ ἐκρύύβη καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ.
<Jea 9 : 1> Καὶ παράάγων ἴδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. <Jea 9 : 2> καὶ ἠρώώτησαν αὐτὸν οἱ
µμαθηταὶ αὐτοῦ λέέγοντες ·∙ Ῥαββείί, τίίς ἥµμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;
<Jea 9 : 3> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Οὔτε οὗτος ἥµμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἵνα φανερωθῇ τὰ
ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. <Jea 9 : 4> ἐµμὲ δεῖ ἐργάάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέέµμψαντόός µμε ἕως ἡµμέέρα
ἐστίίν ·∙ ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύύναται ἐργάάζεσθαι. <Jea 9 : 5> ὅταν ἐν τῷ κόόσµμῳ ὦ, φῶς εἰµμι τοῦ
κόόσµμου. <Jea 9 : 6> ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσεν χαµμαὶ καὶ ἐποίίησεν πηλὸν ἐκ τοῦ πτύύσµματος, καὶ
ἐπέέχρισεν αὐτοῦ τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλµμούύς, <Jea 9 : 7> καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ὑπαγε νίίψαι εἰς τὴν
κολυµμβήήθραν τοῦ Σιλωάάµμ (ὃ ἑρµμηνεύύεται Ἀπεσταλµμέένος). ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίίψατο, καὶ ἦλθεν
βλέέπων. <Jea 9 : 8> Οἱ οὖν γείίτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρόότερον, ὅτι προσαίίτης ἦν,
ἔλεγον ·∙ Οὐχ οὗτόός ἐστιν ὁ καθήήµμενος καὶ προσαιτῶν; <Jea 9 : 9> ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτόός ἐστιν.
ἄλλοι ἔλεγον ·∙ Οὐχίί, ἀλλ᾿ ὅµμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώώ εἰµμι. <Jea 9 :10> ἔλεγον οὖν
αὐτῷ ·∙ Πῶς ἠνεῴχθησάάν σου οἱ ὀφθαλµμοίί; <Jea 9 :11> ἀπεκρίίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν ·∙ Ἄνθρωπος
λεγόόµμενος Ἰησοῦς πηλὸν ἐποίίησεν καὶ ἐπέέχρισέέν µμου τοὺς ὀφθαλµμοὺς καὶ εἶπέέν µμοι Ὕπαγε εἰς
τὸν Σιλωὰµμ καὶ νίίψαι. ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάάµμενος ἀνέέβλεψα. <Jea 9 :12> εἶπον οὖν αὐτῷ ·∙ Ποῦ
ἐστιν ἐκεῖνος; λέέγει ·∙ Οὐκ οἶδα.
<Jea 9 :13> Ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς τοὺς φαρισαίίους, τόόν ποτε τυφλόόν. <Jea 9 :14> ἦν δὲ σάάββατον ὅτε
τὸν πηλὸν ἐποίίησεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀνέέῳξεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλµμούύς. <Jea 9 :15> πάάλιν οὖν ἠρώώτων
αὐτὸν καὶ οἱ φαρισαῖοι πῶς ἀνέέβλεψεν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Πηλὸν ἐπέέθηκέέν µμου ἐπὶ τοὺς
ὀφθαλµμούύς, καὶ ἐνιψάάµμην καὶ βλέέπω. <Jea 9 :16> ἔλεγον οὖν ἐκ τῶν φαρισαίίων τινέές ·∙ Οὗτος ὁ
ἄνθρωπος οὐκ ἔστιν παρὰ Θεοῦ, ὅτι τὸ σάάββατον οὐ τηρεῖ. ἄλλοι ἔλεγον ·∙ Πῶς δύύναται
ἄνθρωπος ἁµμαρτωλὸς τοιαῦτα σηµμεῖα ποιεῖν; καὶ σχίίσµμα ἦν ἐν αὐτοῖς. <Jea 9 :17> λέέγουσιν οὖν
τῷ τυφλῷ πάάλιν ·∙ Σὺ τίί λέέγεις περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἤνοιξέέν σου τοὺς ὀφθαλµμούύς; ὁ δὲ εἶπεν ὅτι
προφήήτης ἐστίίν. <Jea 9 :18> οὐκ ἐπίίστευσαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ, ὅτι τυφλὸς ἦν καὶ
ἀνέέβλεψεν, ἕως ὅτου ἐφώώνησαν τοὺς γονεῖς αὐτοῦ τοῦ ἀναβλέέψαντος, <Jea 9 :19> καὶ ἠρώώτησαν
αὐτοὺς λέέγοντες ·∙ Οὗτόός ἐστιν ὁ υἱὸς ὑµμῶν, ὃν ὑµμεῖς λέέγετε ὅτι τυφλὸς ἐγεννήήθη; πῶς οὖν ἄρτι
βλέέπει; <Jea 9 :20> ἀπεκρίίθησαν [αὐτοῖς] οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπον ·∙ Οἴδαµμεν ὅτι οὗτόός ἐστιν ὁ
υἱὸς ἡµμῶν καὶ ὅτι τυφλὸς ἐγεννήήθη ·∙ <Jea 9 :21> πῶς δὲ νῦν βλέέπει οὐκ οἴδαµμεν, ἢ τίίς ἤνοιξεν
αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλµμοὺς ἡµμεῖς οὐκ οἴδαµμεν ·∙ αὐτὸς ἡλικίίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήήσατε, αὐτὸς περὶ
ἑαυτοῦ λαλήήσει. <Jea 9 :22> ταῦτα εἶπον οἱ γονεῖς αὐτοῦ ὅτι ἐφοβοῦντο τοὺς Ἰουδαίίους ·∙ ἤδη γὰρ
συνετέέθειντο οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα ἐάάν τις αὐτὸν ὁµμολογήήσῃ Χριστόόν, ἀποσυνάάγωγος γέένηται.
<Jea 9 :23> διὰ τοῦτο οἱ γονεῖς αὐτοῦ εἶπον ὅτι ἡλικίίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήήσατε.
<Jea 9 :24> Ἐφώώνησαν οὖν ἐκ δευτέέρου τὸν ἄνθρωπον, ὃς ἦν τυφλόός, καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Δὸς δόόξαν
τῷ Θεῷ ·∙ ἡµμεῖς οἴδαµμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἁµμαρτωλόός ἐστιν. <Jea 9 :25> ἀπεκρίίθη οὖν ἐκεῖνος ·∙
Εἰ ἁµμαρτωλόός ἐστιν οὐκ οἶδα ·∙ ἓν οἶδα, ὅτι τυφλὸς ὢν ἄρτι βλέέπω. <Jea 9 :26> εἶπον δὲ αὐτῷ
πάάλιν ·∙ Τίί ἐποίίησέέν σοι; πῶς ἤνοιξέέν σου τοὺς ὀφθαλµμούύς; <Jea 9 :27> ἀπεκρίίθη αὐτοῖς ·∙ Εἶπον
ὑµμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούύσατε ·∙ τίί πάάλιν θέέλετε ἀκούύειν; µμὴ καὶ ὑµμεῖς θέέλετε αὐτοῦ µμαθηταὶ
γενέέσθαι; <Jea 9 :28> ἐλοιδόόρησαν αὐτὸν καὶ εἶπον ·∙ Σὺ µμαθητὴς εἶ ἐκείίνου, ἡµμεῖς δὲ τοῦ Μωϋσέέως
ἐσµμὲν µμαθηταίί ·∙ <Jea 9 :29> ἡµμεῖς οἴδαµμεν ὅτι Μωϋσεῖ λελάάληκεν ὁ Θεόός, τοῦτον δὲ οὐκ οἴδαµμεν
πόόθεν ἐστίίν. <Jea 9 :30> ἀπεκρίίθη ὁ ἄνθρωπος καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἐν γὰρ τούύτῳ θαυµμαστόόν ἐστιν,
ὅτι ὑµμεῖς οὐκ οἴδατε πόόθεν ἐστίίν, καὶ ἀνέέῳξέέν µμου τοὺς ὀφθαλµμούύς. <Jea 9 :31> οἴδαµμεν δὲ ὅτι
ἁµμαρτωλῶν ὁ Θεὸς οὐκ ἀκούύει, ἀλλ᾿ ἐάάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέέληµμα αὐτοῦ ποιῇ, τούύτου
ἀκούύει. <Jea 9 :32> ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούύσθη ὅτι ἤνοιξέέν τις ὀφθαλµμοὺς τυφλοῦ γεγεννηµμέένου ·∙
<Jea 9 :33> εἰ µμὴ ἦν οὗτος παρὰ Θεοῦ, οὐκ ἠδύύνατο ποιεῖν οὐδέέν. <Jea 9 :34> ἀπεκρίίθησαν καὶ
εἶπον αὐτῷ ·∙ Ἐν ἁµμαρτίίαις σὺ ἐγεννήήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάάσκεις ἡµμᾶς; καὶ ἐξέέβαλον αὐτὸν ἔξω.
<Jea 9 :35> Ἤκουσεν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐξέέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν αὐτῷ ·∙ Σὺ πιστεύύεις
εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ; <Jea 9 :36> ἀπεκρίίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν ·∙ Tίίς ἐστιν, κύύριε, ἵνα πιστεύύσω εἰς
αὐτόόν; <Jea 9 :37> εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Καὶ ἑώώρακας αὐτόόν, καὶ ὁ λαλῶν µμετὰ σοῦ ἐκεῖνόός
ἐστιν. <Jea 9 :38> ὁ δὲ ἔφη ·∙ Πιστεύύω, Κύύριε ·∙ καὶ προσεκύύνησεν αὐτῷ.
<Jea 9 :39> Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Εἰς κρίίµμα ἐγὼ εἰς τὸν κόόσµμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ µμὴ βλέέποντες
βλέέπωσιν καὶ οἱ βλέέποντες τυφλοὶ γέένωνται. <Jea 9 :40> καὶ ἤκουσαν ἐκ τῶν φαρισαίίων ταῦτα οἱ
ὄντες µμετ᾿ αὐτοῦ, καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Μὴ καὶ ἡµμεῖς τυφλοίί ἐσµμεν; <Jea 9 :41> εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙
Εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁµμαρτίίαν ·∙ νῦν δὲ λέέγετε ὅτι βλέέποµμεν ·∙ ἡ ἁµμαρτίία ὑµμῶν µμέένει.
<Jea10 : 1> Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὁ µμὴ εἰσερχόόµμενος διὰ τῆς θύύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάάτων
ἀλλὰ ἀναβαίίνων ἀλλαχόόθεν, ἐκεῖνος κλέέπτης ἐστὶν καὶ λῃστήής. <Jea10 : 2> ὁ δὲ εἰσερχόόµμενος διὰ
τῆς θύύρας ποιµμήήν ἐστιν τῶν προβάάτων. <Jea10 : 3> τούύτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίίγει, καὶ τὰ πρόόβατα τῆς
φωνῆς αὐτοῦ ἀκούύει, καὶ τὰ ἴδια πρόόβατα φωνεῖ κατ᾿ ὄνοµμα καὶ ἐξάάγει αὐτάά. <Jea10 : 4> καὶ ὅταν
τὰ ἴδια πάάντα ἐκβάάλῃ, ἔµμπροσθεν αὐτῶν πορεύύεται ·∙ καὶ τὰ πρόόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασιν
τὴν φωνὴν αὐτοῦ ·∙ <Jea10 : 5> ἀλλοτρίίῳ δὲ οὐ µμὴ ἀκολουθήήσουσιν, ἀλλὰ φεύύξονται ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι
οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίίων τὴν φωνήήν. <Jea10 : 6> ταύύτην τὴν παροιµμίίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙
ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίίνα ἦν ἃ ἐλάάλει αὐτοῖς.
<Jea10 : 7> Εἶπεν οὖν πάάλιν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἐγώώ εἰµμι ἡ θύύρα τῶν
προβάάτων. <Jea10 : 8> πάάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐµμοῦ, κλέέπται εἰσὶν καὶ λῃσταίί ·∙ ἀλλ᾿ οὐκ ἤκουσαν
αὐτῶν τὰ πρόόβατα. <Jea10 : 9> ἐγώώ εἰµμι ἡ θύύρα ·∙ δι᾿ ἐµμοῦ ἐάάν τις εἰσέέλθῃ, σωθήήσεται ·∙ καὶ
εἰσελεύύσεται καὶ ἐξελεύύσεται καὶ νοµμὴν εὑρήήσει. <Jea10 :10> ὁ κλέέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ µμὴ ἵνα
κλέέψῃ καὶ θύύσῃ καὶ ἀπολέέσῃ ·∙ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν. <Jea10 :11> ἐγώώ
εἰµμι ὁ ποιµμὴν ὁ καλόός ·∙ ὁ ποιµμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάάτων ·∙
<Jea10 :12> ὁ µμισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιµμήήν, οὗ οὐκ ἐστὶν τὰ πρόόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύύκον
ἐρχόόµμενον καὶ ἀφίίησιν τὰ πρόόβατα καὶ φεύύγει ·∙ καὶ ὁ λύύκος ἁρπάάζει αὐτὰ καὶ σκορπίίζει τὰ
πρόόβατα. <Jea10 :13> ὁ δὲ µμισθωτὸς φεύύγει ὅτι µμισθωτόός ἐστιν καὶ οὐ µμέέλει αὐτῷ περὶ τῶν
προβάάτων. <Jea10 :14> ἐγώώ εἰµμι ὁ ποιµμὴν ὁ καλόός, καὶ γινώώσκω τὰ ἐµμὰ καὶ γινώώσκοµμαι ὑπὸ τῶν
ἐµμῶν, <Jea10 :15> καθὼς γινώώσκει µμε ὁ Πατὴρ κἀγὼ γινώώσκω τὸν Πατέέρα ·∙ καὶ τὴν ψυχήήν µμου
τίίθηµμι ὑπὲρ τῶν προβάάτων. <Jea10 :16> καὶ ἄλλα πρόόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύύτης ·∙
κἀκεῖνάά µμε δεῖ ἀγαγεῖν ·∙ καὶ τῆς φωνῆς µμου ἀκούύσουσιν, καὶ γενήήσεται µμίία ποίίµμνη, εἷς ποιµμήήν.
<Jea10 :17> διὰ τοῦτόό ὁ Πατὴρ µμε ἀγαπᾷ, ὅτι ἐγὼ τίίθηµμι τὴν ψυχήήν µμου, ἵνα πάάλιν λάάβω αὐτήήν.
<Jea10 :18> οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπ᾿ ἐµμοῦ, ἀλλ᾿ ἐγὼ τίίθηµμι αὐτὴν ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ ·∙ ἐξουσίίαν ἔχω θεῖναι
αὐτήήν, καὶ ἐξουσίίαν ἔχω πάάλιν λαβεῖν αὐτήήν ·∙ ταύύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πατρόός µμου.
<Jea10 :19> Σχίίσµμα πάάλιν ἐγέένετο ἐν τοῖς Ἰουδαίίοις διὰ τοὺς λόόγους τούύτους ·∙ <Jea10 :20> ἔλεγον
δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν ·∙ Δαιµμόόνιον ἔχει καὶ µμαίίνεται ·∙ τίί αὐτοῦ ἀκούύετε; <Jea10 :21> ἄλλοι ἔλεγον ·∙
Ταῦτα τὰ ῥήήµματα οὐκ ἔστιν δαιµμονιζοµμέένου ·∙ µμὴ δαιµμόόνιον δύύναται τυφλῶν ὀφθαλµμοὺς ἀνοίίγειν;
<Jea10 :22> Ἐγέένετο δὲ τὰ Ἐγκαίίνια ἐν τοῖς Ἱεροσολύύµμοις, καὶ χειµμὼν ἦν. <Jea10 :23> καὶ
περιεπάάτει ὁ Ἰησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ ἐν τῇ στοᾷ Σολοµμῶνος. <Jea10 :24> ἐκύύκλωσαν οὖν αὐτὸν οἱ
Ἰουδαῖοι καὶ ἔλεγον αὐτῷ ·∙ Ἕως πόότε τὴν ψυχὴν ἡµμῶν αἴρεις; εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστόός, εἰπὲ ἡµμῖν
παρρησίίᾳ. <Jea10 :25> ἀπεκρίίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Εἶπον ὑµμῖν, καὶ οὐ πιστεύύετε. τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ
ποιῶ ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Πατρόός µμου, ταῦτα µμαρτυρεῖ περὶ ἐµμοῦ ·∙ <Jea10 :26> ἀλλὰ ὑµμεῖς οὐ
πιστεύύετε, οὐ γάάρ ἐστε ἐκ τῶν προβάάτων τῶν ἐµμῶν, καθὼς εἶπον ὑµμῖν. <Jea10 :27> τὰ πρόόβατα τὰ
ἐµμὰ τῆς φωνῆς µμου ἀκούύει κἀγὼ γινώώσκω αὐτάά, καὶ ἀκολουθοῦσίίν µμοι, <Jea10 :28> κἀγὼ ζωὴν
αἰώώνιον δίίδωµμι αὐτοῖς καὶ οὐ µμὴ ἀπόόλωνται εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ οὐχ ἁρπάάσει τις αὐτὰ ἐκ τῆς χειρόός
µμου. <Jea10 :29> ὁ Πατήήρ µμου, ὃς δέέδωκέέν µμοι, µμείίζων πάάντων ἐστίίν, καὶ οὐδεὶς δύύναται ἁρπάάζειν
ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ Πατρόός µμου. <Jea10 :30> ἐγὼ καὶ ὁ Πατὴρ ἕν ἐσµμεν.
<Jea10 :31> Ἐβάάστασαν οὖν πάάλιν λίίθους οἱ Ἰουδαῖοι ἵνα λιθάάσωσιν αὐτόόν. <Jea10 :32> ἀπεκρίίθη
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Πολλὰ ἔργα καλὰ ἔδειξα ὑµμῖν ἐκ τοῦ Πατρόός µμου ·∙ διὰ ποῖον αὐτῶν ἔργον
λιθάάζετέέ µμε; <Jea10 :33> ἀπεκρίίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι ·∙ Περὶ καλοῦ ἔργου οὐ λιθάάζοµμέέν σε ἀλλὰ
περὶ βλασφηµμίίας, καὶ ὅτι σὺ ἄνθρωπος ὢν ποιεῖς σεαυτὸν Θεόόν. <Jea10 :34> ἀπεκρίίθη αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Οὐκ ἔστιν γεγραµμµμέένον ἐν τῷ νόόµμῳ ὑµμῶν ὅτι Ἐγὼ εἶπα ·∙ Θεοίί ἐστε; <Jea10 :35> εἰ
ἐκείίνους εἶπεν θεούύς, πρὸς οὓς ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ ἐγέένετο, (καὶ οὐ δύύναται λυθῆναι ἡ γραφήή),
<Jea10 :36> ὃν ὁ Πατὴρ ἡγίίασεν καὶ ἀπέέστειλεν εἰς τὸν κόόσµμον, ὑµμεῖς λέέγετε ὅτι βλασφηµμεῖς, ὅτι
εἶπον ·∙ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἰµμι; <Jea10 :37> εἰ οὐ ποιῶ τὰ ἔργα τοῦ Πατρόός µμου, µμὴ πιστεύύετέέ µμοι ·∙
<Jea10 :38> εἰ δὲ ποιῶ, κἂν ἐµμοὶ µμὴ πιστεύύητε, τοῖς ἔργοις πιστεύύσατε, ἵνα γνῶτε καὶ πιστεύύσητε
ὅτι ἐν ἐµμοὶ ὁ Πατὴρ κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
<Jea10 :39> Ἐζήήτουν οὖν αὐτὸν πάάλιν πιάάσαι ·∙ καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν, <Jea10 :40> καὶ
ἀπῆλθεν πάάλιν πέέραν τοῦ Ἰορδάάνου εἰς τὸν τόόπον ὅπου ἦν Ἰωάάννης τὸ πρῶτον βαπτίίζων, καὶ
ἔµμεινεν ἐκεῖ. <Jea10 :41> καὶ πολλοὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγον ὅτι Ἰωάάννης µμὲν σηµμεῖον
ἐποίίησεν οὐδέέν ·∙ πάάντα δὲ ὅσα εἶπεν Ἰωάάννης περὶ τούύτου ἀληθῆ ἦν. <Jea10 :42> καὶ ἐπίίστευσαν
πολλοὶ εἰς αὐτὸν ἐκεῖ.
<Jea11 : 1> Ἦν δέέ τις ἀσθενῶν, Λάάζαρος ἀπὸ Βηθανίίας, ἐκ τῆς κώώµμης Μαριὰς καὶ Μάάρθας τῆς
ἀδελφῆς αὐτῆς. <Jea11 : 2> (ἦν δὲ Μαρίία ἡ ἀλείίψασα τὸν Κύύριον µμύύρῳ καὶ ἐκµμάάξασα τοὺς πόόδας
αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάάζαρος ἠσθέένει). <Jea11 : 3> ἀπέέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ
πρὸς αὐτὸν λέέγουσαι ·∙ Κύύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ. <Jea11 : 4> ἀκούύσας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν ·∙ Αὕτη ἡ
ἀσθέένεια οὐκ ἔστιν πρὸς θάάνατον ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς δόόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι᾿
αὐτῆς. <Jea11 : 5> ἠγάάπα δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς καὶ τὸν Λάάζαρον.
<Jea11 : 6> ὡς οὖν ἤκουσεν ὅτι ἀσθενεῖ, τόότε µμὲν ἔµμεινεν ἐν ᾧ ἦν τόόπῳ δύύο ἡµμέέρας. <Jea11 : 7>
ἔπειτα µμετὰ τοῦτο λέέγει τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ ·∙ Ἄγωµμεν εἰς τὴν Ἰουδαίίαν πάάλιν. <Jea11 : 8>
λέέγουσιν αὐτῷ οἱ µμαθηταίί ·∙ Ῥαββείί, νῦν ἐζήήτουν σε λιθάάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάάλιν ὑπάάγεις ἐκεῖ;
<Jea11 : 9> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Οὐχὶ δώώδεκα ὧραίί εἰσιν τῆς ἡµμέέρας; ἐάάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ,
οὐ προσκόόπτει, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόόσµμου τούύτου βλέέπει ·∙ <Jea11 :10> ἐὰν δέέ τις περιπατῇ ἐν τῇ νυκτίί,
προσκόόπτει, ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ. <Jea11 :11> ταῦτα εἶπεν ·∙ καὶ µμετὰ τοῦτο λέέγει αὐτοῖς ·∙
Λάάζαρος ὁ φίίλος ἡµμῶν κεκοίίµμηται ·∙ ἀλλὰ πορεύύοµμαι ἵνα ἐξυπνίίσω αὐτόόν. <Jea11 :12> εἶπον οὖν
αὐτῷ οἱ µμαθηταίί ·∙ Κύύριε, εἰ κεκοίίµμηται, σωθήήσεται. <Jea11 :13> εἰρήήκει δὲ ὁ Ἰησοῦς περὶ τοῦ
θανάάτου αὐτοῦ ·∙ ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξαν ὅτι περὶ τῆς κοιµμήήσεως τοῦ ὕπνου λέέγει. <Jea11 :14> τόότε οὖν
εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς παρρησίίᾳ ·∙ Λάάζαρος ἀπέέθανεν ·∙ <Jea11 :15> καὶ χαίίρω δι᾿ ὑµμᾶς, ἵνα
πιστεύύσητε, ὅτι οὐκ ἤµμην ἐκεῖ. ἀλλὰ ἄγωµμεν πρὸς αὐτόόν. <Jea11 :16> εἶπεν οὖν Θωµμᾶς ὁ
λεγόόµμενος Δίίδυµμος τοῖς συνµμαθηταῖς ·∙ Ἄγωµμεν καὶ ἡµμεῖς ἵνα ἀποθάάνωµμεν µμετ᾿ αὐτοῦ.
<Jea11 :17> Ἐλθὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρεν αὐτὸν τέέσσαρας ἡµμέέρας ἤδη ἔχοντα ἐν τῷ µμνηµμείίῳ.
<Jea11 :18> ἦν δὲ ἡ Βηθανίία ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύύµμων ὡς ἀπὸ σταδίίων δεκαπέέντε. <Jea11 :19>
πολλοὶ δὲ ἐκ τῶν Ἰουδαίίων ἐληλύύθεισαν πρὸς τὴν Μάάρθαν καὶ Μαρίίαν, ἵνα παραµμυθήήσωνται
αὐτὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν. <Jea11 :20> ἡ οὖν Μάάρθα ὡς ἤκουσεν ὅτι Ἰησοῦς ἔρχεται,
ὑπήήντησεν αὐτῷ ·∙ Μαρίία δὲ ἐν τῷ οἴκῳ ἐκαθέέζετο. <Jea11 :21> εἶπεν οὖν ἡ Μάάρθα πρὸς τὸν
Ἰησοῦν ·∙ Κύύριε, εἰ ἦς ὧδε, οὐκ ἂν ἀπέέθανεν ὁ ἀδελφόός µμου ·∙ <Jea11 :22> ἀλλὰ καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα
ἂν αἰτήήσῃ τὸν Θεόόν, δώώσει σοι ὁ Θεόός. <Jea11 :23> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀναστήήσεται ὁ ἀδελφόός
σου. <Jea11 :24> λέέγει αὐτῷ Μάάρθα ·∙ Οἶδα ὅτι ἀναστήήσεται ἐν τῇ ἀναστάάσει ἐν τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ.
<Jea11 :25> εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐγώώ εἰµμι ἡ ἀνάάστασις καὶ ἡ ζωήή ·∙ ὁ πιστεύύων εἰς ἐµμὲ κἂν
ἀποθάάνῃ ζήήσεται ·∙ <Jea11 :26> καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύύων εἰς ἐµμὲ οὐ µμὴ ἀποθάάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα.
πιστεύύεις τοῦτο; <Jea11 :27> λέέγει αὐτῷ ·∙ Ναίί, Κύύριε ·∙ ἐγώώ πεπίίστευκα ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς
τοῦ Θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόόσµμον ἐρχόόµμενος. <Jea11 :28> καὶ τοῦτο εἰποῦσα ἀπῆλθεν καὶ ἐφώώνησεν
Μαρίίαν τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς λάάθρᾳ εἰποῦσα ·∙ Ὁ διδάάσκαλος πάάρεστιν καὶ φωνεῖ σε. <Jea11 :29>
ἐκείίνη ὡς ἤκουσεν, ἐγείίρεται ταχὺ καὶ ἤρχεται πρὸς αὐτόόν. <Jea11 :30> (οὔπω δὲ ἐληλύύθει ὁ
Ἰησοῦς εἰς τὴν κώώµμην, ἀλλ᾿ ἦν ἐν τῷ τόόπῳ ὅπου ὑπήήντησεν αὐτῷ ἡ Μάάρθα). <Jea11 :31> οἱ οὖν
Ἰουδαῖοι οἱ ὄντες µμετ᾿ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίίᾳ καὶ παραµμυθούύµμενοι αὐτήήν, ἰδόόντες τὴν Μαρίίαν ὅτι
ταχέέως ἀνέέστη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούύθησαν αὐτῇ, λέέγοντες ὅτι ὑπάάγει εἰς τὸ µμνηµμεῖον ἵνα κλαύύσῃ
ἐκεῖ. <Jea11 :32> ἡ οὖν Μαρίία ὡς ἦλθεν ὅπου ἦν Ἰησοῦς, ἰδοῦσα αὐτὸν ἔπεσεν αὐτοῦ εἰς τοὺς
πόόδας, λέέγουσα αὐτῷ ·∙ Κύύριε, εἰ ἦς ὧδε, οὐκ ἄν ἀπέέθανεν µμου ὁ ἀδελφόός. <Jea11 :33> Ἰησοῦς οὖν
ὡς ἴδεν αὐτὴν κλαίίουσαν καὶ τοὺς συνελθόόντας αὐτῇ Ἰουδαίίους κλαίίοντας, ἐνεβριµμήήσατο τῷ
πνεύύµματι καὶ ἐτάάραξεν ἑαυτὸν, <Jea11 :34> καὶ εἶπεν ·∙ Ποῦ τεθείίκατε αὐτόόν; λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Κύύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. <Jea11 :35> ἐδάάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς. <Jea11 :36> ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι ·∙ Ἴδε πῶς
ἐφίίλει αὐτόόν. <Jea11 :37> τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον ·∙ Οὐκ ἠδύύνατο οὗτος ὁ ἀνοίίξας τοὺς ὀφθαλµμοὺς
τοῦ τυφλοῦ ποιῆσαι ἵνα καὶ οὗτος µμὴ ἀποθάάνῃ; <Jea11 :38> Ἰησοῦς οὖν πάάλιν ἐµμβριµμώώµμενος ἐν
ἑαυτῷ ἔρχεται εἰς τὸ µμνηµμεῖον (ἦν δὲ σπήήλαιον, καὶ λίίθος ἐπέέκειτο ἐπ᾿ αὐτῷ). <Jea11 :39> λέέγει ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Ἄρατε τὸν λίίθον. λέέγει αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ τοῦ τετελευτηκόότος Μάάρθα ·∙ Κύύριε, ἤδη ὄζει,
τεταρταῖος γάάρ ἐστιν. <Jea11 :40> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Οὐκ εἶπόόν σοι ὅτι ἐὰν πιστεύύσῃς ὄψῃ τὴν
δόόξαν τοῦ Θεοῦ; <Jea11 :41> ἦραν οὖν τὸν λίίθον. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἦρεν τοὺς ὀφθαλµμοὺς ἄνω καὶ εἶπεν ·∙
Πάάτερ, εὐχαριστῶ σοι ὅτι ἤκουσάάς µμου. <Jea11 :42> ἐγὼ δὲ ᾔδειν ὅτι πάάντοτέέ µμου ἀκούύεις ·∙ ἀλλὰ
διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύύσωσιν ὅτι σύύ µμε ἀπέέστειλας. <Jea11 :43> καὶ ταῦτα
εἰπὼν φωνῇ µμεγάάλῃ ἐκραύύγασεν ·∙ Λάάζαρε, δεῦρο ἔξω. <Jea11 :44> καὶ ἐξῆλθεν ὁ τεθνηκὼς
δεδεµμέένος τοὺς πόόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίίαις ·∙ καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ σουδαρίίῳ περιεδέέδετο. λέέγει
αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Λύύσατε αὐτὸν καὶ ἄφετε αὐτὸν ὑπάάγειν.
<Jea11 :45> Πολλοὶ οὖν ἐκ τῶν Ἰουδαίίων, οἱ ἐλθόόντες πρὸς τὴν Μαρίίαν καὶ θεασάάµμενοι ἃ
ἐποίίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἐπίίστευσαν εἰς αὐτόόν ·∙ <Jea11 :46> τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπῆλθον πρὸς τοὺς
φαρισαίίους καὶ εἶπον αὐτοῖς ἃ ἐποίίησεν ὁ Ἰησοῦς. <Jea11 :47> Συνήήγαγον οὖν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
φαρισαῖοι συνέέδριον, καὶ ἔλεγον ·∙ Τίί ποιοῦµμεν, ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος πολλὰ ποιεῖ σηµμεῖα;
<Jea11 :48> ἐὰν ἀφῶµμεν αὐτὸν οὕτως, πάάντες πιστεύύσουσιν εἰς αὐτόόν, καὶ ἐλεύύσονται οἱ Ῥωµμαῖοι
καὶ ἀροῦσιν ἡµμῶν καὶ τὸν τόόπον καὶ τὸ ἔθνος. <Jea11 :49> εἷς δέέ τις ἐξ αὐτῶν Καϊάάφας, ἀρχιερεὺς
ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείίνου, εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὑµμεῖς οὐκ οἴδατε οὐδέέν, <Jea11 :50> οὐδὲ λογίίζεσθε ὅτι
συµμφέέρει ἡµμῖν ἵνα εἷς ἄνθρωπος ἀποθάάνῃ ὑπὲρ τοῦ λαοῦ καὶ µμὴ ὅλον τὸ ἔθνος ἀπόόληται.
<Jea11 :51> τοῦτο δὲ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ οὐκ εἶπεν, ἀλλὰ ἀρχιερεὺς ὢν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείίνου
προεφήήτευσεν ὅτι ἤµμελλεν Ἰησοῦς ἀποθνῄσκειν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους ·∙ <Jea11 :52> καὶ οὐχ ὑπὲρ τοῦ
ἔθνους µμόόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὰ τέέκνα τοῦ Θεοῦ τὰ διεσκορπισµμέένα συναγάάγῃ εἰς ἕν. <Jea11 :53>
ἀπ᾿ ἐκείίνης οὖν τῆς ἡµμέέρας συνεβουλεύύσαντο ἵνα ἀποκτείίνωσιν αὐτόόν. <Jea11 :54> Ἰησοῦς οὖν
οὐκέέτι παρρησίίᾳ περιεπάάτει ἐν τοῖς Ἰουδαίίοις ·∙ ἀλλὰ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν εἰς τὴν χώώραν ἐγγὺς τῆς
ἐρήήµμου, εἰς Ἐφραὶµμ λεγοµμέένην πόόλιν ·∙ κἀκεῖ διέέτριβεν µμετὰ τῶν µμαθητῶν.
<Jea11 :55> Ἦν δὲ ἐγγὺς τὸ Πάάσχα τῶν Ἰουδαίίων, καὶ ἀνέέβησαν πολλοὶ εἰς Ἱεροσόόλυµμα ἐκ τῆς
χώώρας πρὸ τοῦ Πάάσχα, ἵνα ἁγνίίσωσιν ἑαυτούύς. <Jea11 :56> ἐζήήτουν οὖν τὸν Ἰησοῦν καὶ ἔλεγον
µμετ᾿ ἀλλήήλων ἐν τῷ ἱερῷ ἑστηκόότες ·∙ Τίί δοκεῖ ὑµμῖν; ὅτι οὐ µμὴ ἔλθῃ εἰς τὴν ἑορτήήν; <Jea11 :57>
δεδώώκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι ἐντολὴν ἵνα ἐάάν τις γνῷ ποῦ ἐστιν µμηνύύσῃ, ὅπως
πιάάσωσιν αὐτόόν.
<Jea12 : 1> Ὁ οὖν Ἰησοῦς πρὸ ἓξ ἡµμερῶν τοῦ Πάάσχα ἦλθεν εἰς Βηθανίίαν, ὅπου ἦν Λάάζαρος, ὁ
τεθνηκὼς ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν ὁ Ἰησοῦς. <Jea12 : 2> ἐποίίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ ·∙ καὶ ἡ
Μάάρθα διηκόόνει, ὁ δὲ Λάάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειµμέένων σὺν αὐτῷ. <Jea12 : 3> ἡ οὖν Μαρίία
λαβοῦσα λίίτραν µμύύρου νάάρδου πιστικῆς πολυτίίµμου ἤλειψεν τοὺς πόόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐξέέµμαξεν
ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόόδας αὐτοῦ ·∙ ἡ δὲ οἰκίία ἐπληρώώθη ἐκ τῆς ὀσµμῆς τοῦ µμύύρου. <Jea12 : 4>
λέέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούύδας Σίίµμωνος Ἰσκαριώώτης, ὁ µμέέλλων αὐτὸν παραδιδόόναι ·∙
<Jea12 : 5> Διὰ τίί τοῦτο τὸ µμύύρον οὐκ ἐπράάθη τριακοσίίων δηναρίίων καὶ ἐδόόθη πτωχοῖς; <Jea12 : 6>
εἶπεν δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔµμελεν αὐτῷ, ἀλλ᾿ ὅτι κλέέπτης ἦν καὶ τὸ γλωσσόόκοµμον
εἶχεν καὶ τὰ βαλλόόµμενα ἐβάάσταζεν. <Jea12 : 7> εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἄφες αὐτήήν, ἵνα εἰς τὴν
ἡµμέέραν τοῦ ἐνταφιασµμοῦ µμου τηρήήσῃ αὐτόό ·∙ <Jea12 : 8> τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάάντοτε ἔχετε µμεθ᾿
ἑαυτῶν, ἐµμὲ δὲ οὐ πάάντοτε ἔχετε.
<Jea12 : 9> Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίίων ὅτι ἐκεῖ ἐστίίν, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν
µμόόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὸν Λάάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. <Jea12 :10> ἐβουλεύύσαντο δὲ οἱ
ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάάζαρον ἀποκτείίνωσιν, <Jea12 :11> ὅτι πολλοὶ δι᾿ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν
Ἰουδαίίων καὶ ἐπίίστευον εἰς τὸν Ἰησοῦν.
<Jea12 :12> Τῇ ἐπαύύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήήν, ἀκούύσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς
Ἱεροσόόλυµμα, <Jea12 :13> ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάάντησιν αὐτῷ, καὶ
ἔκραζον ·∙ Ὡσαννάά, εὐλογηµμέένος ὁ ἐρχόόµμενος ἐν ὀνόόµματι Κυρίίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήήλ.
<Jea12 :14> εὑρὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὀνάάριον ἐκάάθισεν ἐπ᾿ αὐτόό, καθώώς ἐστιν γεγραµμµμέένον ·∙ <Jea12 :15>
Μὴ φοβοῦ, θυγάάτηρ Σιώών ·∙ ἰδοὺ ὁ βασιλεύύς σου ἔρχεται καθήήµμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. <Jea12 :16>
ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον ·∙ ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάάσθη Ἰησοῦς, τόότε
ἐµμνήήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾿ αὐτῷ γεγραµμµμέένα καὶ ταῦτα ἐποίίησαν αὐτῷ. <Jea12 :17> ἐµμαρτύύρει
οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν µμετ᾿ αὐτοῦ ὅτι τὸν Λάάζαρον ἐφώώνησεν ἐκ τοῦ µμνηµμείίου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ
νεκρῶν. <Jea12 :18> διὰ τοῦτο καὶ ὑπήήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέέναι
τὸ σηµμεῖον. <Jea12 :19> οἱ οὖν φαρισαῖοι εἶπoν πρὸς ἑαυτούύς ·∙ Θεωρεῖτε ὅτι οὐκ ὠφελεῖτε οὐδέέν ·∙
ἴδε ὁ κόόσµμος ὀπίίσω αὐτοῦ ἀπῆλθεν.
<Jea12 :20> Ἦσαν δὲ Ἕλληνέές τινες ἐκ τῶν ἀναβαινόόντων ἵνα προσκυνήήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ.
<Jea12 :21> οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίίας, καὶ ἠρώώτων αὐτὸν
λέέγοντες ·∙ Κύύριε, θέέλοµμεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν. <Jea12 :22> ἔρχεται Φίίλιππος καὶ λέέγει τῷ Ἀνδρέέᾳ, καὶ
πάάλιν ἔρχεται Ἀνδρέέας καὶ Φίίλιππος καὶ λέέγουσιν τῷ Ἰησοῦ. <Jea12 :23> ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίίνατο
αὐτοῖς λέέγων ·∙ Ἐλήήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου. <Jea12 :24> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω
ὑµμῖν, ἐὰν µμὴ ὁ κόόκκος τοῦ σίίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάάνῃ, αὐτὸς µμόόνος µμέένει ·∙ ἐὰν δὲ
ἀποθάάνῃ, πολὺν καρπὸν φέέρει. <Jea12 :25> ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέέσει αὐτήήν, καὶ ὁ
µμισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόόσµμῳ τούύτῳ εἰς ζωὴν αἰώώνιον φυλάάξει αὐτήήν. <Jea12 :26> ἐὰν ἐµμοίί
τις διακονῇ, ἐµμοὶ ἀκολουθείίτω ·∙ καὶ ὅπου εἰµμὶ ἐγώώ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάάκονος ὁ ἐµμὸς ἔσται ·∙ ἐάάν τις ἐµμοὶ
διακονῇ, τιµμήήσει αὐτὸν ὁ Πατήήρ.
<Jea12 :27> Νῦν ἡ ψυχήή µμου τετάάρακται, καὶ τίί εἴπω; Πάάτερ, σῶσόόν µμε ἐκ τῆς ὥρας ταύύτης; ἀλλὰ
διὰ τοῦτο ἦλθον εἰς τὴν ὥραν ταύύτην. <Jea12 :28> Πάάτερ, δόόξασόόν σου τὸ ὄνοµμα. ἦλθεν οὖν φωνὴ
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ·∙ Καὶ ἐδόόξασα καὶ πάάλιν δοξάάσω. <Jea12 :29> ὁ οὖν ὄχλος ὁ ἑστὼς καὶ ἀκούύσας
ἔλεγεν βροντὴν γεγονέέναι ·∙ ἄλλοι ἔλεγον ·∙ Ἄγγελος αὐτῷ λελάάληκεν. <Jea12 :30> ἀπεκρίίθη ὁ
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν ·∙ Οὐ δι᾿ ἐµμὲ ἡ φωνὴ αὕτη γέέγονεν ἀλλὰ δι᾿ ὑµμᾶς. <Jea12 :31> νῦν κρίίσις ἐστὶν τοῦ
κόόσµμου τούύτου ·∙ νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόόσµμου τούύτου ἐκβληθήήσεται ἔξω. <Jea12 :32> κἀγὼ ἐὰν ὑψωθῶ
ἐκ τῆς γῆς, πάάντας ἑλκύύσω πρὸς ἐµμαυτόόν. <Jea12 :33> τοῦτο δὲ ἔλεγεν σηµμαίίνων ποίίῳ θανάάτῳ
ἤµμελλεν ἀποθνῄσκειν. <Jea12 :34> ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὁ ὄχλος ·∙ Ἡµμεῖς ἠκούύσαµμεν ἐκ τοῦ νόόµμου ὅτι ὁ
Χριστὸς µμέένει εἰς τὸν αἰῶνα ·∙ καὶ πῶς σὺ λέέγεις ὅτι δεῖ ὑψωθῆναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου; τίίς
ἐστιν οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου; <Jea12 :35> εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἔτι µμικρὸν χρόόνον τὸ
φῶς ἐν ὑµμῖν ἐστιν ·∙ περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα µμὴ σκοτίία ὑµμᾶς καταλάάβῃ ·∙ καὶ ὁ
περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάάγει. <Jea12 :36> ἕως τὸ φῶς ἔχετε, πιστεύύετε εἰς τὸ φῶς,
ἵνα υἱοὶ φωτὸς γέένησθε. ταῦτα ἐλάάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἀπελθὼν ἐκρύύβη ἀπ᾿ αὐτῶν.
<Jea12 :37> Τοσαῦτα δὲ αὐτοῦ σηµμεῖα πεποιηκόότος ἔµμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἐπίίστευον εἰς αὐτόόν,
<Jea12 :38> ἵνα ὁ λόόγος Ἡσαΐου τοῦ προφήήτου πληρωθῇ, ὃν εἶπεν ·∙ Κύύριε, τίίς ἐπίίστευσεν τῇ ἀκοῇ
ἡµμῶν; καὶ ὁ βραχίίων Κυρίίου τίίνι ἀπεκαλύύφθη; <Jea12 :39> διὰ τοῦτο οὐκ ἠδύύναντο πιστεύύειν ὅτι
πάάλιν εἶπεν Ἡσαΐας ·∙ <Jea12 :40> Τετύύφλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀφθαλµμοὺς καὶ ἐπώώρωσεν αὐτῶν τὴν
καρδίίαν, ἵνα µμὴ ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλµμοῖς καὶ νοήήσωσιν τῇ καρδίίᾳ καὶ ἐπιστραφῶσιν καὶ ἰάάσοµμαι
αὐτούύς. <Jea12 :41> ταῦτα εἶπεν Ἡσαΐας ὅτι εἶδεν τὴν δόόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐλάάλησεν περὶ αὐτοῦ.
<Jea12 :42> ὅµμως µμέέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρχόόντων πολλοὶ ἐπίίστευσαν εἰς αὐτόόν ·∙ ἀλλὰ διὰ τοὺς
φαρισαίίους οὐχ ὡµμολόόγουν, ἵνα µμὴ ἀποσυνάάγωγοι γέένωνται ·∙ <Jea12 :43> ἠγάάπησαν γὰρ τὴν
δόόξαν τῶν ἀνθρώώπων µμᾶλλον ἤπερ τὴν δόόξαν τοῦ Θεοῦ.
<Jea12 :44> Ἰησοῦς δὲ ἔκραξεν καὶ εἶπεν ·∙ Ὁ πιστεύύων εἰς ἐµμὲ οὐ πιστεύύει εἰς ἐµμὲ ἀλλ᾿ εἰς τὸν
πέέµμψαντάά µμε ·∙ <Jea12 :45> καὶ ὁ θεωρῶν ἐµμὲ θεωρεῖ τὸν πέέµμψαντάά µμε. <Jea12 :46> ἐγὼ φῶς εἰς τὸν
κόόσµμον ἐλήήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύύων εἰς ἐµμὲ ἐν τῇ σκοτίίᾳ µμὴ µμείίνῃ. <Jea12 :47> καὶ ἐάάν τίίς µμου
ἀκούύσῃ τῶν ῥηµμάάτων καὶ µμὴ φυλάάξῃ, ἐγὼ οὐ κρίίνω αὐτόόν ·∙ οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα κρίίνω τὸν κόόσµμον
ἀλλ᾿ ἵνα σώώσω τὸν κόόσµμον. <Jea12 :48> ὁ ἀθετῶν ἐµμὲ καὶ µμὴ λαµμβάάνων τὰ ῥήήµματάά µμου ἔχει τὸν
κρίίνοντα αὐτόόν ·∙ ὁ λόόγος ὃν ἐλάάλησα, ἐκεῖνος κρινεῖ αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάάτῃ ἡµμέέρᾳ. <Jea12 :49> ὅτι
ἐγὼ ἐξ ἐµμαυτοῦ οὐκ ἐλάάλησα, ἀλλ᾿ ὁ πέέµμψας µμε Πατὴρ αὐτόός µμοι ἐντολὴν δέέδωκεν τίί εἴπω καὶ τίί
λαλήήσω ·∙ <Jea12 :50> καὶ οἶδα ὅτι ἡ ἐντολὴ αὐτοῦ ζωὴ αἰώώνιόός ἐστιν. ἃ οὖν ἐγὼ λαλῶ, καθὼς
εἴρηκέέν µμοι ὁ Πατήήρ, οὕτως λαλῶ.
<Jea13 : 1> Πρὸ δὲ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάάσχα εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἦλθεν αὐτοῦ ἡ ὥρα ἵνα µμεταβῇ ἐκ τοῦ
κόόσµμου τούύτου πρὸς τὸν Πατέέρα, ἀγαπήήσας τοὺς ἰδίίους τοὺς ἐν τῷ κόόσµμῳ, εἰς τέέλος ἠγάάπησεν
αὐτούύς. <Jea13 : 2> καὶ δείίπνου γινοµμέένου, τοῦ διαβόόλου ἤδη βεβληκόότος εἰς τὴν καρδίίαν Ἰούύδα
Σίίµμωνος Ἰσκαριώώτου ἵνα αὐτὸν παραδῷ, <Jea13 : 3> εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάάντα δέέδωκεν αὐτῷ ὁ
Πατὴρ εἰς τὰς χεῖρας, καὶ ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθεν καὶ πρὸς τὸν Θεόόν ὑπάάγει, <Jea13 : 4> ἐγείίρεται
ἐκ τοῦ δείίπνου καὶ τίίθησιν τὰ ἱµμάάτια ·∙ καὶ λαβὼν λέέντιον διέέζωσεν ἑαυτόόν. <Jea13 : 5> εἶτα βάάλλει
ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρξατο νίίπτειν τοὺς πόόδας τῶν µμαθητῶν καὶ ἐκµμάάσσειν τῷ λεντίίῳ ᾧ ἦν
διεζωσµμέένος. <Jea13 : 6> ἔρχεται οὖν πρὸς Σίίµμωνα Πέέτρον ·∙ καὶ λέέγει αὐτῷ ἐκεῖνος ·∙ Κύύριε, σύύ µμου
νίίπτεις τοὺς πόόδας; <Jea13 : 7> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ὃ ἐγὼ ποιῶ σὺ οὐκ οἶδας ἄρτι,
γνώώσῃ δὲ µμετὰ ταῦτα. <Jea13 : 8> λέέγει αὐτῷ Πέέτρος ·∙ Οὐ µμὴ νίίψῃς τοὺς πόόδας µμου εἰς τὸν αἰῶνα.
ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς αὐτῷ ·∙ Ἐὰν µμὴ νίίψω σε, οὐκ ἔχεις µμέέρος µμετ᾿ ἐµμοῦ. <Jea13 : 9> λέέγει αὐτῷ Σίίµμων
Πέέτρος ·∙ Κύύριε, µμὴ τοὺς πόόδας µμου µμόόνον ἀλλὰ καὶ τὰς χεῖρας καὶ τὴν κεφαλήήν. <Jea13 :10> λέέγει
αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὁ λελουµμέένος οὐκ ἔχει χρείίαν ἢ τοὺς πόόδας νίίψασθαι, ἀλλ᾿ ἔστιν καθαρὸς ὅλος ·∙
καὶ ὑµμεῖς καθαροίί ἐστε, ἀλλ᾿ οὐχὶ πάάντες. <Jea13 :11> ᾔδει γὰρ τὸν παραδιδόόντα αὐτόόν ·∙ διὰ τοῦτο
εἶπεν ·∙ Οὐχὶ πάάντες καθαροίί ἐστε.
<Jea13 :12> Ὅτε οὖν ἔνιψεν τοὺς πόόδας αὐτῶν καὶ ἔλαβεν τὰ ἱµμάάτια αὐτοῦ, ἀναπεσὼν πάάλιν,
εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Γινώώσκετε τίί πεποίίηκα ὑµμῖν; <Jea13 :13> ὑµμεῖς φωνεῖτέέ µμε ·∙ Ὁ διδάάσκαλος, καίί ·∙ Ὁ
κύύριος, καὶ καλῶς λέέγετε ·∙ εἰµμὶ γάάρ ·∙ <Jea13 :14> εἰ οὖν ἐγὼ ἔνιψα ὑµμῶν τοὺς πόόδας ὁ κύύριος καὶ ὁ
διδάάσκαλος, καὶ ὑµμεῖς ὀφείίλετε ἀλλήήλων νίίπτειν τοὺς πόόδας. <Jea13 :15> ὑπόόδειγµμα γὰρ ἔδωκα
ὑµμῖν, ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίίησα ὑµμῖν καὶ ὑµμεῖς ποιῆτε. <Jea13 :16> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, οὐκ ἔστιν
δοῦλος µμείίζων τοῦ κυρίίου αὐτοῦ, οὐδὲ ἀπόόστολος µμείίζων τοῦ πέέµμψαντος αὐτόόν. <Jea13 :17> εἰ
ταῦτα οἴδατε, µμακάάριοίί ἐστε ἐὰν ποιῆτε αὐτάά. <Jea13 :18> οὐ περὶ πάάντων ὑµμῶν λέέγω ·∙ ἐγὼ οἶδα
οὓς ἐξελεξάάµμην ·∙ ἀλλ᾿ ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ ·∙ Ὁ τρώώγων µμετ᾿ ἐµμοῦ τὸν ἄρτον ἐπῆρεν ἐπ᾿ ἐµμὲ τὴν
πτέέρναν αὐτοῦ. <Jea13 :19> ἀπ᾿ ἄρτι λέέγω ὑµμῖν πρὸ τοῦ γενέέσθαι, ἵνα ὅταν γέένηται πιστεύύσητε
ὅτι ἐγώώ εἰµμι. <Jea13 :20> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὁ λαµμβάάνων ἄν τινα πέέµμψω ἐµμὲ λαµμβάάνει, ὁ δὲ ἐµμὲ
λαµμβάάνων λαµμβάάνει τὸν πέέµμψαντάά µμε.
<Jea13 :21> Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἰησοῦς ἐταράάχθη τῷ πνεύύµματι καὶ ἐµμαρτύύρησεν καὶ εἶπεν ·∙ Ἀµμὴν ἀµμὴν
λέέγω ὑµμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑµμῶν παραδώώσει µμε. <Jea13 :22> ἔβλεπον οὖν εἰς ἀλλήήλους οἱ µμαθηταίί,
ἀπορούύµμενοι περὶ τίίνος λέέγει. <Jea13 :23> ἦν δὲ ἀνακείίµμενος εἷς ἐκ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ ἐν τῷ
κόόλπῳ τοῦ Ἰησοῦ, ὃν ἠγάάπα ὁ Ἰησοῦς. <Jea13 :24> νεύύει οὖν τούύτῳ Σίίµμων Πέέτρος πυθέέσθαι τίίς ἂν
εἴη περὶ οὗ λέέγει. <Jea13 :25> ἐπιπεσὼν δὲ ἐκεῖνος ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ λέέγει αὐτῷ ·∙ Κύύριε, τίίς
ἐστιν; <Jea13 :26> ἀποκρίίνεται ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐκεῖνόός ἐστιν ᾧ ἐγὼ ἐµμβάάψας τὸ ψωµμίίον ἐπιδώώσω. καὶ
ἐµμβάάψας τὸ ψωµμίίον δίίδωσιν Ἰούύδᾳ Σίίµμωνος Ἰσκαριώώτῃ. <Jea13 :27> καὶ µμετὰ τὸ ψωµμίίον, τόότε
εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ Σατανᾶς. λέέγει οὖν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὃ ποιεῖς ποίίησον τάάχιον. <Jea13 :28>
τοῦτο δὲ οὐδεὶς ἔγνω τῶν ἀνακειµμέένων πρὸς τίί εἶπεν αὐτῷ ·∙ <Jea13 :29> τινὲς γὰρ ἐδόόκουν, ἐπεὶ τὸ
γλωσσόόκοµμον εἶχεν ὁ Ἰούύδας, ὅτι λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀγόόρασον ὧν χρείίαν ἔχοµμεν εἰς τὴν
ἑορτήήν, ἢ τοῖς πτωχοῖς ἵνα τι δῷ. <Jea13 :30> λαβὼν οὖν τὸ ψωµμίίον ἐκεῖνος εὐθέέως ἐξῆλθεν ·∙ ἦν δὲ
νύύξ.
<Jea13 :31> Ὅτε οὖν ἐξῆλθεν, λέέγει ὁ Ἰησοῦς ·∙ Νῦν ἐδοξάάσθη ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώώπου, καὶ ὁ Θεὸς
ἐδοξάάσθη ἐν αὐτῷ. <Jea13 :32> εἰ ὁ Θεὸς ἐδοξάάσθη ἐν αὐτῷ, καὶ ὁ Θεὸς δοξάάσει αὐτὸν ἐν ἑαυτῷ,
καὶ εὐθὺς δοξάάσει αὐτόόν. <Jea13 :33> τεκνίία, ἔτι µμικρὸν µμεθ᾿ ὑµμῶν εἰµμι ·∙ ζητήήσετέέ µμε, καὶ καθὼς
εἶπον τοῖς Ἰουδαίίοις ὅτι ὅπου ἐγὼ ὑπάάγω ὑµμεῖς οὐ δύύνασθε ἐλθεῖν, καὶ ὑµμῖν λέέγω ἄρτι. <Jea13 :34>
ἐντολὴν καινὴν δίίδωµμι ὑµμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήήλους ·∙ καθὼς ἠγάάπησα ὑµμᾶς, ἵνα καὶ ὑµμεῖς
ἀγαπᾶτε ἀλλήήλους. <Jea13 :35> ἐν τούύτῳ γνώώσονται πάάντες ὅτι ἐµμοὶ µμαθηταίί ἐστε, ἐὰν ἀγάάπην
ἔχητε ἐν ἀλλήήλοις. <Jea13 :36> Λέέγει αὐτῷ Σίίµμων Πέέτρος ·∙ Κύύριε, ποῦ ὑπάάγεις; ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Ὅπου ὑπάάγω οὐ δύύνασαίί µμοι νῦν ἀκολουθῆσαι, ὕστερον δὲ ἀκολουθήήσεις µμοι. <Jea13 :37>
λέέγει αὐτῷ Πέέτρος ·∙ Κύύριε, διὰ τίί οὐ δύύναµμαίί σοι ἀκολουθῆσαι ἄρτι; τήήν ψυχήήν µμου ὑπὲρ σοῦ
θήήσω. <Jea13 :38> ἀποκρίίνεται Ἰησοῦς ·∙ Τὴν ψυχήήν σου ὑπὲρ ἐµμοῦ θήήσεις. ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω σοι, οὐ
µμὴ ἀλέέκτωρ φωνήήσῃ ἕως οὗ ἀπαρνήήσῃ µμε τρίίς.
<Jea14 : 1> Μὴ ταρασσέέσθω ὑµμῶν ἡ καρδίία ·∙ πιστεύύετε εἰς τὸν Θεόόν, καὶ εἰς ἐµμὲ πιστεύύετε.
<Jea14 : 2> ἐν τῇ οἰκίίᾳ τοῦ Πατρόός µμου µμοναὶ πολλαίί εἰσιν ·∙ εἰ δὲ µμήή, εἶπον ἂν ὑµμῖν, ὅτι πορεύύοµμαι
ἑτοιµμάάσαι τόόπον ὑµμῖν. <Jea14 : 3> καὶ ἐὰν πορευθῶ καὶ ἑτοιµμάάσω ὑµμῖν τόόπον, πάάλιν ἔρχοµμαι καὶ
παραλήήµμψοµμαι ὑµμᾶς πρὸς ἐµμαυτόόν, ἵνα ὅπου εἰµμὶ ἐγὼ καὶ ὑµμεῖς ἦτε. <Jea14 : 4> καὶ ὅπου ἐγὼ
ὑπάάγω οἴδατε καὶ τὴν ὁδόόν οἴδατε. <Jea14 : 5> Λέέγει αὐτῷ Θωµμᾶς ·∙ Κύύριε, οὐκ οἴδαµμεν ποῦ
ὑπάάγεις ·∙ καὶ πῶς δυνάάµμεθα τὴν ὁδὸν εἰδέέναι; <Jea14 : 6> λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐγὼ εἰµμι ἡ ὁδὸς
καὶ ἡ ἀλήήθεια καὶ ἡ ζωήή ·∙ οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέέρα εἰ µμὴ δι᾿ ἐµμοῦ. <Jea14 : 7> εἰ ἐγνώώκειτέέ
µμέέ, καὶ τὸν Πατέέρα µμου ἐγνώώκειτε ἄν ·∙ καὶ ἀπ᾿ ἄρτι γινώώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράάκατε αὐτόόν.
<Jea14 : 8> Λέέγει αὐτῷ Φίίλιππος ·∙ Κύύριε, δεῖξον ἡµμῖν τὸν Πατέέρα, καὶ ἀρκεῖ ἡµμῖν. <Jea14 : 9> λέέγει
αὐτῷ Ἰησοῦς ·∙ Τοσούύτον χρόόνον µμεθ᾿ ὑµμῶν εἰµμίί, καὶ οὐκ ἔγνωκάάς µμε, Φίίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐµμὲ
ἑώώρακεν τὸν Πατέέρα ·∙ καὶ πῶς σὺ λέέγεις ·∙ Δεῖξον ἡµμῖν τὸν Πατέέρα; <Jea14 :10> οὐ πιστεύύεις ὅτι
ἐγὼ ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὁ Πατὴρ ἐν ἐµμοίί ἐστιν; τὰ ῥήήµματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑµμῖν ἀπ᾿ ἐµμαυτοῦ οὐ λαλῶ ·∙ ὁ
δὲ Πατὴρ ὁ ἐν ἐµμοὶ µμέένων αὐτὸς ποιεῖ τὰ ἔργα. <Jea14 :11> πιστεύύετέέ µμοι ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ Πατρὶ καὶ ὁ
Πατὴρ ἐν ἐµμοίί ·∙ εἰ δὲ µμήή, διὰ τὰ ἔργα αὐτὰ πιστεύύετε µμοι. <Jea14 :12> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν, ὁ
πιστεύύων εἰς ἐµμέέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήήσει, καὶ µμείίζονα τούύτων ποιήήσει ·∙ ὅτι ἐγὼ
πρὸς τὸν Πατέέρα πορεύύοµμαι ·∙ <Jea14 :13> καὶ ὅ τι ἂν αἰτήήσητε ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου, τοῦτο ποιήήσω,
ἵνα δοξασθῇ ὁ Πατὴρ ἐν τῷ Υἱῷ. <Jea14 :14> ἐάάν τι αἰτήήσητέέ ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου ἐγὼ ποιήήσω.
<Jea14 :15> Ἐὰν ἀγαπᾶτέέ µμε, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐµμὰς τηρήήσατε ·∙ <Jea14 :16> καὶ ἐγὼ ἐρωτήήσω τὸν
Πατέέρα καὶ ἄλλον παράάκλητον δώώσει ὑµμῖν, ἵνα ᾖ µμεθ᾿ ὑµμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, <Jea14 :17> τὸ Πνεῦµμα
τῆς ἀληθείίας, ὃ ὁ κόόσµμος οὐ δύύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώώσκει αὐτόό ·∙ ὑµμεῖς δὲ
γινώώσκετε αὐτόό, ὅτι παρ᾿ ὑµμῖν µμέένει καὶ ἐν ὑµμῖν ἔσται. <Jea14 :18> οὐκ ἀφήήσω ὑµμᾶς ὀρφανούύς,
ἔρχοµμαι πρὸς ὑµμᾶς. <Jea14 :19> ἔτι µμικρὸν καὶ ὁ κόόσµμος µμε οὐκέέτι θεωρεῖ ·∙ ὑµμεῖς δὲ θεωρεῖτέέ µμε ·∙
ὅτι ἐγὼ ζῶ καὶ ὑµμεῖς ζήήσεσθε. <Jea14 :20> ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ γνώώσεσθε ὑµμεῖς ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ Πατρίί
µμου καὶ ὑµμεῖς ἐν ἐµμοὶ κἀγὼ ἐν ὑµμῖν. <Jea14 :21> ὁ ἔχων τὰς ἐντολάάς µμου καὶ τηρῶν αὐτάάς, ἐκεῖνόός
ἐστιν ὁ ἀγαπῶν µμε ·∙ ὁ δὲ ἀγαπῶν µμε ἀγαπηθήήσεται ὑπὸ τοῦ Πατρόός µμου ·∙ καὶ ἐγὼ ἀγαπήήσω
αὐτὸν καὶ ἐµμφανίίσω αὐτῷ ἐµμαυτόόν. <Jea14 :22> Λέέγει αὐτῷ Ἰούύδας (οὐχ ὁ Ἰσκαριώώτης) ·∙ Κύύριε, τίί
γέέγονεν ὅτι ἡµμῖν µμέέλλεις ἐµμφανίίζειν σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόόσµμῳ; <Jea14 :23> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς καὶ
εἶπεν αὐτῷ ·∙ Ἐάάν τις ἀγαπᾷ µμε, τὸν λόόγον µμου τηρήήσει, καὶ ὁ Πατήήρ µμου ἀγαπήήσει αὐτόόν ·∙ καὶ
πρὸς αὐτὸν ἐλευσόόµμεθα καὶ µμονὴν παρ᾿ αὐτῷ ποιήήσοµμεν. <Jea14 :24> ὁ µμὴ ἀγαπῶν µμε τοὺς
λόόγους µμου οὐ τηρεῖ. καὶ ὁ λόόγος ὃν ἀκούύετε οὐκ ἔστιν ἐµμὸς ἀλλὰ τοῦ πέέµμψαντόός µμε Πατρόός.
<Jea14 :25> Ταῦτα λελάάληκα ὑµμῖν παρ᾿ ὑµμῖν µμέένων ·∙ <Jea14 :26> ὁ δὲ Παράάκλητος, τὸ Πνεῦµμα τὸ
Ἅγιον ὃ πέέµμψει ὁ Πατὴρ ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου, ἐκεῖνος ὑµμᾶς διδάάξει πάάντα καὶ ὑποµμνήήσει ὑµμᾶς
πάάντα ἃ εἶπον ὑµμῖν. <Jea14 :27> εἰρήήνην ἀφίίηµμι ὑµμῖν, εἰρήήνην τὴν ἐµμὴν δίίδωµμι ὑµμῖν ·∙ οὐ καθὼς ὁ
κόόσµμος δίίδωσιν ἐγὼ δίίδωµμι ὑµμῖν. µμὴ ταρασσέέσθω ὑµμῖν ἡ καρδίία µμηδὲ δειλιάάτω. <Jea14 :28>
ἠκούύσατε ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑµμῖν ·∙ Ὑπάάγω καὶ ἔρχοµμαι πρὸς ὑµμᾶς. εἰ ἠγαπᾶτέέ µμε, ἐχάάρητε ἂν ὅτι
πορεύύοµμαι πρὸς τὸν Πατέέρα, ὅτι ὁ Πατὴρ µμου µμείίζων µμου ἐστίίν. <Jea14 :29> καὶ νῦν εἴρηκα ὑµμῖν
πρὶν γενέέσθαι, ἵνα ὅταν γέένηται πιστεύύσητε. <Jea14 :30> οὐκέέτι πολλὰ λαλήήσω µμεθ᾿ ὑµμῶν,
ἔρχεται γὰρ ὁ τοῦ κόόσµμου ἄρχων, καὶ ἐν ἐµμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέέν ·∙ <Jea14 :31> ἀλλ᾿ ἵνα γνῷ ὁ κόόσµμος
ὅτι ἀγαπῶ τὸν Πατέέρα, καὶ καθὼς ἐνετείίλατόό µμοι ὁ Πατήήρ, οὕτως ποιῶ. ἐγείίρεσθε, ἄγωµμεν
ἐντεῦθεν.
<Jea15 : 1> Ἐγώώ εἰµμι ἡ ἄµμπελος ἡ ἀληθινήή, καὶ ὁ Πατήήρ µμου ὁ γεωργόός ἐστιν. <Jea15 : 2> πᾶν
κλῆµμα ἐν ἐµμοὶ µμὴ φέέρον καρπόόν, αἴρει αὐτόό ·∙ καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέέρον, καθαίίρει αὐτὸ ἵνα
πλείίονα καρπὸν φέέρῃ. <Jea15 : 3> ἤδη ὑµμεῖς καθαροίί ἐστε διὰ τὸν λόόγον ὃν λελάάληκα ὑµμῖν.
<Jea15 : 4> µμείίνατε ἐν ἐµμοίί, κἀγὼ ἐν ὑµμῖν. καθὼς τὸ κλῆµμα οὐ δύύναται καρπὸν φέέρειν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ
ἐὰν µμὴ µμείίνῃ ἐν τῇ ἀµμπέέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑµμεῖς ἐὰν µμὴ ἐν ἐµμοὶ µμέένητε. <Jea15 : 5> ἐγώώ εἰµμι ἡ
ἄµμπελος, ὑµμεῖς τὰ κλήήµματα. ὁ µμέένων ἐν ἐµμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέέρει καρπὸν πολύύν ·∙ ὅτι χωρὶς
ἐµμοῦ οὐ δύύνασθε ποιεῖν οὐδέέν. <Jea15 : 6> ἐὰν µμήή τις µμέένῃ ἐν ἐµμοίί, ἐβλήήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆµμα καὶ
ἐξηράάνθη, καὶ συνάάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάάλλουσιν, καὶ καίίεται. <Jea15 : 7> ἐὰν µμείίνητε ἐν
ἐµμοὶ καὶ τὰ ῥήήµματάά µμου ἐν ὑµμῖν µμείίνῃ, ὃ ἐὰν θέέλητε αἰτήήσεσθε, καὶ γενήήσεται ὑµμῖν. <Jea15 : 8> ἐν
τούύτῳ ἐδοξάάσθη ὁ Πατήήρ µμου, ἵνα καρπὸν πολὺν φέέρητε ·∙ καὶ γενήήσεσθε ἐµμοὶ µμαθηταίί. <Jea15 : 9>
καθὼς ἠγάάπησεν µμὲ ὁ Πατήήρ, κἀγὼ ἠγάάπησα ὑµμᾶς ·∙ µμείίνατε ἐν τῇ ἀγάάπῃ τῇ ἐµμῇ. <Jea15 :10> ἐὰν
τὰς ἐντολάάς µμου τηρήήσητε, µμενεῖτε ἐν τῇ ἀγάάπῃ µμου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς τοῦ Πατρόός µμου
τετήήρηκα καὶ µμέένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάάπῃ. <Jea15 :11> ταῦτα λελάάληκα ὑµμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐµμὴ ἐν ὑµμῖν
ᾖ καὶ ἡ χαρὰ ὑµμῶν πληρωθῇ. <Jea15 :12> αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐµμήή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήήλους
καθὼς ἠγάάπησα ὑµμᾶς. <Jea15 :13> µμείίζονα ταύύτης ἀγάάπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
θῇ ὑπὲρ τῶν φίίλων αὐτοῦ. <Jea15 :14> ὑµμεῖς φίίλοι µμου ἐστέέ, ἐὰν ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέέλλοµμαι ὑµμῖν.
<Jea15 :15> οὐκέέτι λέέγω ὑµμᾶς δούύλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδεν τίί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύύριος ·∙ ὑµμᾶς δὲ
εἴρηκα φίίλους, ὅτι πάάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ Πατρόός µμου ἐγνώώρισα ὑµμῖν. <Jea15 :16> οὐχ ὑµμεῖς µμὲ
ἐξελέέξασθε, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάάµμην ὑµμᾶς, καὶ ἔθηκα ὑµμᾶς ἵνα ὑµμεῖς ὑπάάγητε καὶ καρπὸν φέέρητε
καὶ ὁ καρπὸς ὑµμῶν µμέένῃ, ἵνα ὅ τι ἂν αἰτήήσητε τὸν Πατέέρα ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου δῷ ὑµμῖν. <Jea15 :17>
ταῦτα ἐντέέλλοµμαι ὑµμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήήλους. <Jea15 :18> Εἰ ὁ κόόσµμος ὑµμᾶς µμισεῖ, γινώώσκετε ὅτι
ἐµμὲ πρῶτον ὑµμῶν µμεµμίίσηκεν. <Jea15 :19> εἰ ἐκ τοῦ κόόσµμου ἦτε, ὁ κόόσµμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίίλει ·∙ ὅτι δὲ
ἐκ τοῦ κόόσµμου οὐκ ἐστέέ, ἀλλ᾿ ἐγὼ ἐξελεξάάµμην ὑµμᾶς ἐκ τοῦ κόόσµμου, διὰ τοῦτο µμισεῖ ὑµμᾶς ὁ
κόόσµμος. <Jea15 :20> µμνηµμονεύύετε τοῦ λόόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑµμῖν ·∙ Οὐκ ἔστιν δοῦλος µμείίζων τοῦ
κυρίίου αὐτοῦ. εἰ ἐµμὲ ἐδίίωξαν, καὶ ὑµμᾶς διώώξουσιν ·∙ εἰ τὸν λόόγον µμου ἐτήήρησαν, καὶ τὸν ὑµμέέτερον
τηρήήσουσιν. <Jea15 :21> ἀλλὰ ταῦτα πάάντα ποιήήσουσιν ὑµμῖν διὰ τὸ ὄνοµμάά µμου, ὅτι οὐκ οἴδασιν τὸν
πέέµμψαντάά µμε. <Jea15 :22> εἰ µμὴ ἦλθον καὶ ἐλάάλησα αὐτοῖς, ἁµμαρτίίαν οὐκ εἶχον ·∙ νῦν δὲ πρόόφασιν
οὐκ ἔχουσιν περὶ τῆς ἁµμαρτίίας αὐτῶν. <Jea15 :23> ὁ ἐµμὲ µμισῶν καὶ τὸν Πατέέρα µμου µμισεῖ.
<Jea15 :24> εἰ τὰ ἔργα µμὴ ἐποίίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος ἐποίίησεν, ἁµμαρτίίαν οὐκ εἶχον ·∙ νῦν δὲ
καὶ ἑωράάκασιν καὶ µμεµμισήήκασιν καὶ ἐµμὲ καὶ τὸν Πατέέρα µμου. <Jea15 :25> ἀλλ᾿ ἵνα πληρωθῇ ὁ
λόόγος ὁ γεγραµμµμέένος ἐν τῷ νόόµμῳ αὐτῶν ὅτι Ἐµμίίσησάάν µμε δωρεάάν. <Jea15 :26> ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ
Παράάκλητος ὃν ἐγὼ πέέµμψω ὑµμῖν παρὰ τοῦ Πατρόός, τὸ Πνεῦµμα τῆς ἀληθείίας ὃ παρὰ τοῦ Πατρὸς
ἐκπορεύύεται, ἐκεῖνος µμαρτυρήήσει περὶ ἐµμοῦ. <Jea15 :27> καὶ ὑµμεῖς δὲ µμαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς
µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐστέέ.
<Jea16 : 1> Ταῦτα λελάάληκα ὑµμῖν ἵνα µμὴ σκανδαλισθῆτε. <Jea16 : 2> ἀποσυναγώώγους ποιήήσουσιν
ὑµμᾶς ·∙ ἀλλ᾿ ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείίνας ὑµμᾶς δόόξῃ λατρείίαν προσφέέρειν τῷ Θεῷ.
<Jea16 : 3> καὶ ταῦτα ποιήήσουσιν ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τὸν Πατέέρα οὐδὲ ἐµμέέ. <Jea16 : 4> ἀλλὰ ταῦτα
λελάάληκα ὑµμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα µμνηµμονεύύητε αὐτῶν, ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑµμῖν ·∙ ταῦτα δὲ ὑµμῖν ἐξ
ἀρχῆς οὐκ εἶπον, ὅτι µμεθ᾿ ὑµμῶν ἤµμην. <Jea16 : 5> νῦν δὲ ὑπάάγω πρὸς τὸν πέέµμψαντάά µμε, καὶ οὐδεὶς
ἐξ ὑµμῶν ἐρωτᾷ µμε ·∙ Ποῦ ὑπάάγεις; <Jea16 : 6> ἀλλ᾿ ὅτι ταῦτα λελάάληκα ὑµμῖν, ἡ λύύπη πεπλήήρωκεν
ὑµμῶν τὴν καρδίίαν. <Jea16 : 7> ἀλλ᾿ ἐγὼ τὴν ἀλήήθειαν λέέγω ὑµμῖν, συµμφέέρει ὑµμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέέλθω ·∙
ἐὰν γὰρ ἐγὼ µμὴ ἀπέέλθω, ὁ Παράάκλητος οὐκ ἐλεύύσεται πρὸς ὑµμᾶς ·∙ ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέέµμψω αὐτὸν
πρὸς ὑµμᾶς. <Jea16 : 8> καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέέγξει τὸν κόόσµμον περὶ ἁµμαρτίίας καὶ περὶ δικαιοσύύνης
καὶ περὶ κρίίσεως ·∙ <Jea16 : 9> περὶ ἁµμαρτίίας µμέέν, ὅτι οὐ πιστεύύουσιν εἰς ἐµμέέ ·∙ <Jea16 :10> περὶ
δικαιοσύύνης δέέ, ὅτι πρὸς τὸν Πατέέρα µμου ὑπάάγω καὶ οὐκέέτι θεωρεῖτέέ µμε ·∙ <Jea16 :11> περὶ δὲ
κρίίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόόσµμου τούύτου κέέκριται.
<Jea16 :12> Ἔτι πολλὰ ἔχω λέέγειν ὑµμῖν, ἀλλ᾿ οὐ δύύνασθε βαστάάζειν ἄρτι. <Jea16 :13> ὅταν δὲ ἔλθῃ
ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦµμα τῆς ἀληθείίας, ὁδηγήήσει ὑµμᾶς εἰς τὴν ἀληθείίαν πᾶσαν ·∙ οὐ γὰρ λαλήήσει ἀφ᾿
ἑαυτοῦ, ἀλλ᾿ ὅσα ἐὰν ἀκούύσῃ λαλήήσει, καὶ τὰ ἐρχόόµμενα ἀναγγελεῖ ὑµμῖν. <Jea16 :14> ἐκεῖνος ἐµμὲ
δοξάάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐµμοῦ λήήµμψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑµμῖν. <Jea16 :15> πάάντα ὅσα ἔχει ὁ Πατὴρ ἐµμάά
ἐστιν ·∙ διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐµμοῦ λαµμβάάνει καὶ ἀναγγελεῖ ὑµμῖν. <Jea16 :16> µμικρὸν καὶ οὐ
θεωρεῖτέέ µμε, καὶ πάάλιν µμικρὸν καὶ ὄψεσθέέ µμε, [ὅτι ὑπάάγω πρὸς τὸν Πατέέρα]. <Jea16 :17> Εἶπον οὖν
ἐκ τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Τίί ἐστιν τοῦτο ὃ λέέγει ἡµμῖν ·∙ Μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέέ µμε,
καὶ πάάλιν µμικρὸν καὶ ὄψεσθέέ µμε; καὶ ·∙ Ὅτι ὑπάάγω πρὸς τὸν Πατέέρα; <Jea16 :18> ἔλεγον οὖν ·∙ Τοῦτο
τίί ἐστιν ὃ λέέγει τὸ µμικρόόν; οὐκ οἴδαµμεν τίί λαλεῖ. <Jea16 :19> ἔγνω οὖν ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν
ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Περὶ τούύτου ζητεῖτε µμετ᾿ ἀλλήήλων ὅτι εἶπον ·∙ Μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέέ
µμε, καὶ πάάλιν µμικρὸν καὶ ὄψεσθέέ µμε; <Jea16 :20> ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι κλαύύσετε καὶ
θρηνήήσετε ὑµμεῖς, ὁ δὲ κόόσµμος χαρήήσεται ·∙ ὑµμεῖς δὲ λυπηθήήσεσθε, ἀλλ᾿ ἡ λύύπη ὑµμῶν εἰς χαρὰν
γενήήσεται. <Jea16 :21> ἡ γυνὴ ὅταν τίίκτῃ λύύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς ·∙ ὅταν δὲ γεννήήσῃ τὸ
παιδίίον, οὐκέέτι µμνηµμονεύύει τῆς θλίίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόόσµμον.
<Jea16 :22> καὶ ὑµμεῖς οὖν λύύπην µμὲν νῦν ἔχετε ·∙ πάάλιν δὲ ὄψοµμαι ὑµμᾶς, καὶ χαρήήσεται ὑµμῶν ἡ
καρδίία, καὶ τὴν χαρὰν ὑµμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ὑµμῶν. <Jea16 :23> καὶ ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ ἐµμὲ οὐκ
ἐρωτήήσετε οὐδέέν. ἀµμὴν ἀµμὴν λέέγω ὑµμῖν ὅτι ὅσα ἂν αἰτήήσητε τὸν Πατέέρα ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου,
δώώσει ὑµμῖν. <Jea16 :24> ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου ·∙ αἰτεῖτε καὶ λήήµμψεσθε, ἵνα
ἡ χαρὰ ὑµμῶν ᾖ πεπληρωµμέένη. <Jea16 :25> Ταῦτα ἐν παροιµμίίαις λελάάληκα ὑµμῖν ·∙ ἔρχεται ὥρα ὅτε
οὐκέέτι ἐν παροιµμίίαις λαλήήσω ὑµμῖν, ἀλλὰ παρρησίίᾳ περὶ τοῦ Πατρὸς ἀπαγγελῶ ὑµμῖν. <Jea16 :26>
ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ ἐν τῷ ὀνόόµματίί µμου αἰτήήσεσθε, καὶ οὐ λέέγω ὑµμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήήσω τὸν Πατέέρα
περὶ ὑµμῶν ·∙ <Jea16 :27> αὐτὸς γὰρ ὁ Πατὴρ φιλεῖ ὑµμᾶς, ὅτι ὑµμεῖς ἐµμὲ πεφιλήήκατε καὶ
πεπιστεύύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον. <Jea16 :28> ἐξῆλθον παρὰ τοῦ Πατρὸς καὶ
ἐλήήλυθα εἰς τὸν κόόσµμον ·∙ πάάλιν ἀφίίηµμι τὸν κόόσµμον καὶ πορεύύοµμαι πρὸς τὸν Πατέέρα.
<Jea16 :29> Λέέγουσιν αὐτῷ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ ·∙ Ἴδε νῦν παρρησίίᾳ λαλεῖς, καὶ παροιµμίίαν οὐδεµμίίαν
λέέγεις. <Jea16 :30> νῦν οἴδαµμεν ὅτι οἶδας πάάντα καὶ οὐ χρείίαν ἔχεις ἵνα τίίς σε ἐρωτᾷ ·∙ ἐν τούύτῳ
πιστεύύοµμεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθες. <Jea16 :31> ἀπεκρίίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἄρτι πιστεύύετε;
<Jea16 :32> ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ ἐλήήλυθεν ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια καὶ ἐµμὲ µμόόνον
ἀφῆτε ·∙ καὶ οὐκ εἰµμὶ µμόόνος, ὅτι ὁ Πατὴρ µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐστίίν. <Jea16 :33> ταῦτα λελάάληκα ὑµμῖν ἵνα ἐν
ἐµμοὶ εἰρήήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόόσµμῳ θλῖψιν ἔχετε ·∙ ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίίκηκα τὸν κόόσµμον.
<Jea17 : 1> Ταῦτα ἐλάάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρεν τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ
εἶπεν ·∙ Πάάτερ, ἐλήήλυθεν ἡ ὥρα ·∙ δόόξασόόν σου τὸν Υἱόόν, ἵνα ὁ Υἱὸς σου δοξάάσῃ σέέ, <Jea17 : 2>
καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίίαν πάάσης σαρκόός, ἵνα πᾶν ὃ δέέδωκας αὐτῷ δώώσῃ αὐτοῖς ζωὴν
αἰώώνιον. <Jea17 : 3> αὕτη δέέ ἐστιν ἡ αἰώώνιος ζωήή, ἵνα γινώώσκωσιν σὲ τὸν µμόόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ
ὃν ἀπέέστειλας Ἰησοῦν Χριστόόν. <Jea17 : 4> ἐγώώ σὲ ἐδόόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείίωσα ὃ
δέέδωκάάς µμοι ἵνα ποιήήσω ·∙ <Jea17 : 5> καὶ νῦν δόόξασον µμὲ σύύ, Πάάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόόξῃ ᾗ εἶχον
πρὸ τοῦ τὸν κόόσµμον εἶναι παρὰ σοίί.
<Jea17 : 6> Ἐφανέέρωσάά σου τὸ ὄνοµμα τοῖς ἀνθρώώποις οὓς δέέδωκάάς µμοι ἐκ τοῦ κόόσµμου ·∙ σοὶ ἦσαν
καὶ ἐµμοὶ αὐτοὺς δέέδωκας ·∙ καὶ τὸν λόόγον σου τετηρήήκασιν. <Jea17 : 7> νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάάντα ὅσα
δέέδωκάάς µμοι παρὰ σοῦ ἐστίίν ·∙ <Jea17 : 8> ὅτι τὰ ῥήήµματα ἃ δέέδωκάάς µμοι δέέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ
ἔλαβον ·∙ καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίίστευσαν ὅτι σύύ µμε ἀπέέστειλας.
<Jea17 : 9> ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ ·∙ οὐ περὶ τοῦ κόόσµμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέέδωκάάς µμοι, ὅτι σοίί
εἰσιν, <Jea17 :10> (καὶ τὰ ἐµμὰ πάάντα σάά ἐστιν, καὶ τὰ σὰ ἐµμάά), καὶ δεδόόξασµμαι ἐν αὐτοῖς.
<Jea17 :11> καὶ οὐκέέτι εἰµμὶ ἐν τῷ κόόσµμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόόσµμῳ εἰσίίν, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχοµμαι.
Πάάτερ ἅγιε, τήήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόόµματίί σου ᾧ δέέδωκάάς µμοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡµμεῖς.
<Jea17 :12> ὅτε ἤµμην µμετ᾿ αὐτῶν ἐγὼ ἐτήήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόόµματίί σου ·∙ οὓς δέέδωκάάς µμοι
ἐφύύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώώλετο εἰ µμὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείίας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ.
<Jea17 :13> νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχοµμαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόόσµμῳ ἵνα ἔχωσιν τὴν χαρὰν τὴν ἐµμὴν
πεπληρωµμέένην ἐν ἑαυτοῖς. <Jea17 :14> ἐγὼ δέέδωκα αὐτοῖς τὸν λόόγον σου, καὶ ὁ κόόσµμος ἐµμίίσησεν
αὐτούύς, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόόσµμου καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰµμὶ ἐκ τοῦ κόόσµμου. <Jea17 :15> οὐκ ἐρωτῶ ἵνα
ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόόσµμου, ἀλλ᾿ ἵνα τηρήήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ. <Jea17 :16> ἐκ τοῦ κόόσµμου
οὐκ εἰσὶν καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰµμὶ ἐκ τοῦ κόόσµμου. <Jea17 :17> ἁγίίασον αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείίᾳ ·∙ ὁ λόόγος ὁ
σὸς ἀλήήθειάά ἐστιν. <Jea17 :18> καθὼς ἐµμὲ ἀπέέστειλας εἰς τὸν κόόσµμον, κἀγὼ ἀπέέστειλα αὐτοὺς εἰς
τὸν κόόσµμον ·∙ <Jea17 :19> καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγὼ ἁγιάάζω ἐµμαυτόόν, ἵνα ὦσιν καὶ αὐτοὶ ἡγιασµμέένοι ἐν
ἀληθείίᾳ. <Jea17 :20> Οὐ περὶ τούύτων δὲ ἐρωτῶ µμόόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευόόντων διὰ τοῦ
λόόγου αὐτῶν εἰς ἐµμέέ, <Jea17 :21> ἵνα πάάντες ἓν ὦσιν, καθὼς σύύ, Πάάτερ, ἐν ἐµμοὶ κἀγὼ ἐν σοίί, ἵνα
καὶ αὐτοὶ ἐν ἡµμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόόσµμος πιστεύύσῃ ὅτι σύύ µμε ἀπέέστειλας. <Jea17 :22> καὶ ἐγὼ τὴν
δόόξαν ἣν δέέδωκάάς µμοι δέέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡµμεῖς ἓν ἐσµμεν, <Jea17 :23> ἐγὼ ἐν αὐτοῖς
καὶ σὺ ἐν ἐµμοίί, ἵνα ὦσιν τετελειωµμέένοι εἰς ἕν, καὶ ἵνα γινώώσκῃ ὁ κόόσµμος ὅτι σύύ µμε ἀπέέστειλας καὶ
ἠγάάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐµμὲ ἠγάάπησας. <Jea17 :24> Πάάτερ, οὓς δέέδωκάάς µμοι, θέέλω ἵνα ὅπου εἰµμὶ
ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσιν µμετ᾿ ἐµμοῦ, ἵνα θεωρῶσιν τὴν δόόξαν τὴν ἐµμήήν, ἣν δέέδωκάάς µμοι ὅτι ἠγάάπησάάς µμε
πρὸ καταβολῆς κόόσµμου. <Jea17 :25> Πάάτερ δίίκαιε, καὶ ὁ κόόσµμος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέέ σε ἔγνων ·∙ καὶ
οὗτοι ἔγνωσαν ὅτι σύύ µμε ἀπέέστειλας. <Jea17 :26> καὶ ἐγνώώρισα αὐτοῖς τὸ ὄνοµμάά σου καὶ γνωρίίσω,
ἵνα ἡ ἀγάάπη ἣν ἠγάάπησάάς µμε ἐν αὐτοῖς ᾖ κἀγὼ ἐν αὐτοῖς.
<Jea18 : 1> Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἰησοῦς ἐξῆλθεν σὺν τοῖς µμαθηταῖς αὐτοῦ πέέραν τοῦ χειµμάάρρου τοῦ
Κέέδρων, ὅπου ἦν κῆπος, εἰς ὃν εἰσῆλθεν αὐτὸς καὶ οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ. <Jea18 : 2> ᾔδει δὲ καὶ
Ἰούύδας ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν τὸν τόόπον, ὅτι πολλάάκις συνήήχθη ὁ Ἰησοῦς ἐκεῖ µμετὰ τῶν µμαθητῶν
αὐτοῦ. <Jea18 : 3> ὁ οὖν Ἰούύδας λαβὼν τὴν σπεῖραν καὶ ἐκ τῶν ἀρχιερέέων καὶ φαρισαίίων
ὑπηρέέτας ἔρχεται ἐκεῖ µμετὰ φανῶν καὶ λαµμπάάδων καὶ ὅπλων. <Jea18 : 4> Ἰησοῦς οὖν εἰδὼς πάάντα
τὰ ἐρχόόµμενα ἐπ᾿ αὐτὸν ἐξελθὼν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Τίίνα ζητεῖτε; <Jea18 : 5> ἀπεκρίίθησαν αὐτῷ ·∙
Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον. λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐγώώ εἰµμι. εἱστήήκει δὲ καὶ Ἰούύδας ὁ παραδιδοὺς
αὐτὸν µμετ᾿ αὐτῶν. <Jea18 : 6> ὡς οὖν εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ἐγὼ εἰµμι, ἀπῆλθον εἰς τὰ ὀπίίσω καὶ ἔπεσον
χαµμαίί. <Jea18 : 7> πάάλιν οὖν ἐπηρώώτησεν αὐτούύς ·∙ Τίίνα ζητεῖτε; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Ἰησοῦν τὸν
Ναζωραῖον. <Jea18 : 8> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Εἶπον ὑµμῖν ὅτι ἐγώώ εἰµμι ·∙ εἰ οὖν ἐµμὲ ζητεῖτε, ἄφετε
τούύτους ὑπάάγειν ·∙ <Jea18 : 9> ἵνα πληρωθῇ ὁ λόόγος ὃν εἶπεν, ὅτι οὓς δέέδωκάάς µμοι, οὐκ ἀπώώλεσα ἐξ
αὐτῶν οὐδέένα. <Jea18 :10> Σίίµμων οὖν Πέέτρος ἔχων µμάάχαιραν εἵλκυσεν αὐτὴν καὶ ἔπαισεν τὸν τοῦ
ἀρχιερέέως δοῦλον καὶ ἀπέέκοψεν αὐτοῦ τὸ ὠτίίον τὸ δεξιόόν ·∙ ἦν δὲ ὄνοµμα τῷ δούύλῳ Μάάλχος.
<Jea18 :11> εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέέτρῳ ·∙ Βάάλε τὴν µμάάχαιραν εἰς τὴν θήήκην ·∙ τὸ ποτήήριον ὃ
δέέδωκέέν µμοι ὁ Πατὴρ, οὐ µμὴ πίίω αὐτόό;
<Jea18 :12> Ἡ οὖν σπεῖρα καὶ ὁ χιλίίαρχος καὶ οἱ ὑπηρέέται τῶν Ἰουδαίίων συνέέλαβον τὸν Ἰησοῦν
καὶ ἔδησαν αὐτόόν, <Jea18 :13> καὶ ἀπήήγαγον αὐτὸν πρὸς Ἄνναν πρῶτον ·∙ ἦν γὰρ πενθερὸς τοῦ
Καϊάάφα, ὃς ἦν ἀρχιερεὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐκείίνου. <Jea18 :14> ἦν δὲ Καϊάάφας ὁ συµμβουλεύύσας τοῖς
Ἰουδαίίοις ὅτι συµμφέέρει ἕνα ἀνθρωπον ἀπολέέσθαι ὑπὲρ τοῦ λαοῦ. <Jea18 :15> Ἠκολούύθει δὲ τῷ
Ἰησοῦ Σίίµμων Πέέτρος καὶ ὁ ἄλλος µμαθητήής ·∙ ὁ δὲ µμαθητὴς ἐκεῖνος ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ καὶ
συνεισῆλθεν τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέέως ·∙ <Jea18 :16> ὁ δὲ Πέέτρος εἱστήήκει πρὸς τῇ
θύύρᾳ ἔξω. ἐξῆλθεν οὖν ὁ µμαθητὴς ὁ ἄλλος ὃς ἦν γνωστὸς τῷ ἀρχιερεῖ, καὶ εἶπεν τῇ θυρωρῷ καὶ
εἰσήήγαγεν τὸν Πέέτρον. <Jea18 :17> λέέγει οὖν ἡ παιδίίσκη ἡ θυρωρόός τῷ Πέέτρῳ ·∙ Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν
µμαθητῶν εἶ τοῦ ἀνθρώώπου τούύτου; λέέγει ἐκεῖνος ·∙ Οὐκ εἰµμίί. <Jea18 :18> εἱστήήκεισαν δὲ οἱ δοῦλοι
καὶ οἱ ὑπηρέέται ἀνθρακιὰν πεποιηκόότες, ὅτι ψῦχος ἦν, καὶ ἐθερµμαίίνοντο ·∙ ἦν δὲ µμετ᾿ αὐτῶν ὁ
Πέέτρος ἑστὼς καὶ θερµμαινόόµμενος. <Jea18 :19> Ὁ οὖν ἀρχιερεὺς ἠρώώτησεν τὸν Ἰησοῦν περὶ τῶν
µμαθητῶν αὐτοῦ καὶ περὶ τῆς διδαχῆς αὐτοῦ. <Jea18 :20> ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐγὼ παρρησίίᾳ
λελάάληκα τῷ κόόσµμῳ ·∙ ἐγὼ πάάντοτε ἐδίίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάάντες οἱ Ἰουδαῖοι
συνέέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάάλησα οὐδέέν. <Jea18 :21> τίί µμὲ ἐρωτᾷς; ἐπερώώτησον τοὺς
ἀκηκοόότας τίί ἐλάάλησα αὐτοῖς ·∙ ἴδε οὗτοι οἴδασιν ἃ εἶπον ἐγώώ. <Jea18 :22> ταῦτα δὲ αὐτοῦ εἰπόόντος
εἷς τῶν ὑπηρετῶν παρεστηκὼς ἔδωκεν ῥάάπισµμα τῷ Ἰησοῦ εἰπώών ·∙ Οὕτως ἀποκρίίνῃ τῷ ἀρχιερεῖ;
<Jea18 :23> ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Εἰ κακῶς ἐλάάλησα, µμαρτύύρησον περὶ τοῦ κακοῦ ·∙ εἰ δὲ
καλῶς, τίί µμε δέέρεις; <Jea18 :24> Ἀπέέστειλεν οὖν αὐτὸν ὁ Ἄννας δεδεµμέένον πρὸς Καϊάάφαν τὸν
ἀρχιερέέα.
<Jea18 :25> Ἦν δὲ Σίίµμων Πέέτρος ἑστὼς καὶ θερµμαινόόµμενος ·∙ εἶπον οὖν αὐτῷ ·∙ Μὴ καὶ σὺ ἐκ τῶν
µμαθητῶν αὐτοῦ εἶ; ἠρνήήσατο ἐκεῖνος καὶ εἶπεν ·∙ Οὐκ εἰµμίί. <Jea18 :26> λέέγει εἷς ἐκ τῶν δούύλων τοῦ
ἀρχιερέέως, συγγενὴς ὢν οὗ ἀπέέκοψεν Πέέτρος τὸ ὠτίίον ·∙ Οὐκ ἐγώώ σε εἶδον ἐν τῷ κήήπῳ µμετ᾿ αὐτοῦ;
<Jea18 :27> πάάλιν οὖν ἠρνήήσατο Πέέτρος ·∙ καὶ εὐθέέως ἀλέέκτωρ ἐφώώνησεν.
<Jea18 :28> Ἄγουσιν οὖν τὸν Ἰησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάάφα εἰς τὸ πραιτώώριον, (ἦν δὲ πρωΐ) ·∙ καὶ αὐτοὶ
οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώώριον, ἵνα µμὴ µμιανθῶσιν ἀλλὰ φάάγωσιν τὸ πάάσχα. <Jea18 :29> ἐξῆλθεν
οὖν ὁ Πειλᾶτος πρὸς αὐτοὺς καὶ εἶπεν ·∙ Τίίνα κατηγορίίαν φέέρετε κατὰ τοῦ ἀνθρώώπου τούύτου;
<Jea18 :30> ἀπεκρίίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ ·∙ Εἰ µμὴ ἦν οὗτος κακοποιόός, οὐκ ἄν σοι παρεδώώκαµμεν
αὐτόόν. <Jea18 :31> εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος ·∙ Λάάβετε αὐτὸν ὑµμεῖς καὶ κατὰ τὸν νόόµμον ὑµμῶν
κρίίνατε αὐτόόν. εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι ·∙ Ἡµμῖν οὐκ ἔξεστιν ἀποκτεῖναι οὐδέένα ·∙ <Jea18 :32> ἵνα
ὁ λόόγος τοῦ Ἰησοῦ πληρωθῇ, ὃν εἶπεν σηµμαίίνων ποίίῳ θανάάτῳ ἤµμελλεν ἀποθνῄσκειν. <Jea18 :33>
Εἰσῆλθεν οὖν εἰς τὸ πραιτώώριον πάάλιν ὁ Πειλᾶτος καὶ ἐφώώνησεν τὸν Ἰησοῦν καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Σὺ
εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων; <Jea18 :34> ἀπεκρίίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἀφ᾿ ἑαυτοῦ σὺ τοῦτο λέέγεις, ἢ
ἄλλοι σοι εἶπον περὶ ἐµμοῦ; <Jea18 :35> ἀπεκρίίθη ὁ Πειλᾶτος ·∙ Μήήτι ἐγὼ Ἰουδαῖόός εἰµμι; τὸ ἔθνος τὸ
σὸν καὶ οἱ ἀρχιερεῖς παρέέδωκάάν σε ἐµμοίί ·∙ τίί ἐποίίησας; <Jea18 :36> ἀπεκρίίθη Ἰησοῦς ·∙ Ἡ βασιλείία ἡ
ἐµμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόόσµμου τούύτου. εἰ ἐκ τοῦ κόόσµμου τούύτου ἦν ἡ βασιλείία ἡ ἐµμήή, οἱ ὑπηρέέται ἂν
οἱ ἐµμοὶ ἠγωνίίζοντο, ἵνα µμὴ παραδοθῶ τοῖς Ἰουδαίίοις ·∙ νῦν δὲ ἡ βασιλείία ἡ ἐµμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν.
<Jea18 :37> εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ Πειλᾶτος ·∙ Οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύύ; ἀπεκρίίθη ὁ Ἰησοῦς ·∙ Σὺ λέέγεις, ὅτι
βασιλεύύς εἰµμι ἐγώώ. ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέέννηµμαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήήλυθα εἰς τὸν κόόσµμον ἵνα
µμαρτυρήήσω τῇ ἀληθείίᾳ. πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείίας ἀκούύει µμου τῆς φωνῆς. <Jea18 :38> λέέγει αὐτῷ ὁ
Πειλᾶτος ·∙ Τίί ἐστιν ἀλήήθεια; καὶ τοῦτο εἰπὼν πάάλιν ἐξῆλθεν πρὸς τοὺς Ἰουδαίίους ·∙ καὶ λέέγει
αὐτοῖς ·∙ Ἐγὼ οὐδεµμίίαν αἰτίίαν εὑρίίσκω ἐν αὐτῷ ·∙ <Jea18 :39> ἔστιν δὲ συνήήθεια ὑµμῖν ἵνα ἕνα ὑµμῖν
ἀπολύύσω ἐν τῷ Πάάσχα ·∙ βούύλεσθε οὖν ὑµμῖν ἀπολύύσω τὸν βασιλέέα τῶν Ἰουδαίίων; <Jea18 :40>
ἐκραύύγασαν οὖν πάάλιν πάάντες λέέγοντες ·∙ Μὴ τοῦτον, ἀλλὰ τὸν Βαραββᾶν. ἦν δὲ ὁ Βαραββᾶς
λῃστήής.
<Jea19 : 1> Τόότε οὖν ἔλαβεν ὁ Πειλᾶτος τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐµμαστίίγωσεν. <Jea19 : 2> καὶ οἱ στρατιῶται
πλέέξαντες στέέφανον ἐξ ἀκανθῶν ἐπέέθηκαν αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ, καὶ ἱµμάάτιον πορφυροῦν
περιέέβαλον αὐτόόν, <Jea19 : 3> καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν καὶ ἔλεγον ·∙ Χαῖρε ὁ βασιλεὺς τῶν
Ἰουδαίίων ·∙ καὶ ἐδίίδουν αὐτῷ ῥαπίίσµματα. <Jea19 : 4> Καὶ ἐξῆλθεν πάάλιν ἔξω ὁ Πειλᾶτος καὶ λέέγει
αὐτοῖς ·∙ Ἴδε ἄγω ὑµμῖν αὐτὸν ἔξω, ἵνα γνῶτε ὅτι οὐδεµμίίαν ἐν αὐτῷ αἰτίίαν εὑρίίσκω. <Jea19 : 5>
ἐξῆλθεν οὖν ὁ Ἰησοῦς ἔξω, φορῶν τὸν ἀκάάνθινον στέέφανον καὶ τὸ πορφυροῦν ἱµμάάτιον. καὶ λέέγει
αὐτοῖς ·∙ Ἴδε ὁ ἄνθρωπος. <Jea19 : 6> ὅτε οὖν ἴδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέέται, ἐκραύύγασαν
λέέγοντες ·∙ Σταύύρωσον σταύύρωσον αὐτόόν. λέέγει αὐτοῖς ὁ Πειλᾶτος ·∙ Λάάβετε αὐτὸν ὑµμεῖς καὶ
σταυρώώσατε ·∙ ἐγὼ γὰρ οὐχ εὑρίίσκω ἐν αὐτῷ αἰτίίαν. <Jea19 : 7> ἀπεκρίίθησαν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι ·∙
Ἡµμεῖς νόόµμον ἔχοµμεν, καὶ κατὰ τὸν νόόµμον ἡµμῶν ὀφείίλει ἀποθανεῖν, ὅτι ἑαυτὸν Υἱὸν Θεοῦ
ἐποίίησεν.
<Jea19 : 8> Ὅτε οὖν ἤκουσεν ὁ Πειλᾶτος τοῦτον τὸν λόόγον, µμᾶλλον ἐφοβήήθη, <Jea19 : 9> καὶ
εἰσῆλθεν εἰς τὸ πραιτώώριον πάάλιν καὶ λέέγει τῷ Ἰησοῦ ·∙ Πόόθεν εἶ σύύ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόόκρισιν οὐκ
ἔδωκεν αὐτῷ. <Jea19 :10> λέέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πειλᾶτος ·∙ Ἐµμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίίαν ἔχω
ἀπολῦσαίί σε καὶ ἐξουσίίαν ἔχω σταυρῶσαίί σε; <Jea19 :11> ἀπεκρίίθη ὁ Ἰησοῦς ·∙ Οὐκ εἶχες ἐξουσίίαν
οὐδεµμίίαν κατ᾿ ἐµμοῦ εἰ µμὴ ἦν σοι δεδοµμέένον ἄνωθεν ·∙ διὰ τοῦτο ὁ παραδιδούύς µμέέ σοι µμείίζονα
ἁµμαρτίίαν ἔχει. <Jea19 :12> ἐκ τούύτου ἐζήήτει ὁ Πειλᾶτος ἀπολῦσαι αὐτόόν ·∙ οἱ δὲ Ἰουδαῖοι
ἐκραύύγαζον λέέγοντες ·∙ Ἐὰν τοῦτον ἀπολύύσῃς, οὐκ εἶ φίίλος τοῦ Καίίσαρος ·∙ πᾶς ὁ βασιλέέα ἑαυτὸν
ποιῶν ἀντιλέέγει τῷ Καίίσαρι. <Jea19 :13> ὁ οὖν Πειλᾶτος ἀκούύσας τῶν λόόγων τούύτων ἤγαγεν ἔξω
τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἐκάάθισεν ἐπὶ βήήµματος εἰς τόόπον λεγόόµμενον Λιθόόστρωτον, Ἑβραϊστὶ δὲ Γαββαθᾶ ·∙
<Jea19 :14> (ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ Πάάσχα, ὥρα ἦν ὡς ἕκτη) ·∙ καὶ λέέγει τοῖς Ἰουδαίίοις ·∙ Ἴδε ὁ
βασιλεὺς ὑµμῶν. <Jea19 :15> οἱ δὲ ἐκραύύγασαν ·∙ Ἆρον ἆρον, σταύύρωσον αὐτόόν. λέέγει αὐτοῖς ὁ
Πειλᾶτος ·∙ Τὸν βασιλέέα ὑµμῶν σταυρώώσω; ἀπεκρίίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς ·∙ Οὐκ ἔχοµμεν βασιλέέα εἰ µμὴ
Καίίσαρα. <Jea19 :16> τόότε οὖν παρέέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ ·∙ παρέέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν
καὶ ἀπήήγαγον.
<Jea19 :17> Καὶ βαστάάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόόµμενον Κρανίίου τόόπον, ὃ
λέέγεται Ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, <Jea19 :18> ὅπου αὐτὸν ἐσταύύρωσαν, καὶ µμετ᾿ αὐτοῦ ἄλλους δύύο
ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, µμέέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν. <Jea19 :19> ἔγραψεν δὲ καὶ τίίτλον ὁ Πειλᾶτος καὶ
ἔθηκεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ·∙ ἦν δὲ γεγραµμµμέένον ·∙ Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίίων.
<Jea19 :20> τοῦτον οὖν τὸν τίίτλον πολλοὶ ἀνέέγνωσαν τῶν Ἰουδαίίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν ὁ τόόπος τῆς
πόόλεως ὅπου ἐσταυρώώθη ὁ Ἰησοῦς ·∙ καὶ ἦν γεγραµμµμέένον Ἑβραϊστίί, Ἑλληνιστίί, Ῥωµμαϊστίί.
<Jea19 :21> ἔλεγον οὖν τῷ Πειλάάτῳ οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίίων ·∙ Μὴ γράάφε Ὁ βασιλεὺς τῶν
Ἰουδαίίων, ἀλλ᾿ ὅτι ἐκεῖνος εἶπεν ·∙ Βασιλεύύς εἰµμι τῶν Ἰουδαίίων. <Jea19 :22> ἀπεκρίίθη ὁ Πειλᾶτος ·∙
Ὃ γέέγραφα, γέέγραφα. <Jea19 :23> Οἱ οὖν στρατιῶται, ὅτε ἐσταύύρωσαν τὸν Ἰησοῦν, ἔλαβον τὰ
ἱµμάάτια αὐτοῦ, καὶ ἐποίίησαν τέέσσαρα µμέέρη, ἑκάάστῳ στρατιώώτῃ µμέέρος, καὶ τὸν χιτῶνα. ἦν δὲ ὁ
χιτὼν ἄραφος, ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑφαντὸς δι᾿ ὅλου. <Jea19 :24> εἶπον οὖν πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Μὴ
σχίίσωµμεν αὐτόόν, ἀλλὰ λάάχωµμεν περὶ αὐτοῦ, τίίνος ἔσται ·∙ ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ ἡ λέέγουσα ·∙
Διεµμερίίσαντο τὰ ἱµμάάτια µμου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱµματισµμόόν µμου ἔβαλον κλῆρον. οἱ µμὲν οὖν
στρατιῶται ταῦτα ἐποίίησαν.
<Jea19 :25> Εἱστήήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ µμήήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς µμητρὸς
αὐτοῦ, Μαρίία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρίία ἡ Μαγδαληνήή. <Jea19 :26> Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν µμητέέρα καὶ
τὸν µμαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάάπα, λέέγει τῇ µμητρίί αὐτοῦ ·∙ Γύύναι, ἰδοὺ ὁ υἱὸς σου. <Jea19 :27> εἶτα
λέέγει τῷ µμαθητῇ ·∙ Ἰδοὺ ἡ µμήήτηρ σου. καὶ ἀπ᾿ ἐκείίνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ µμαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ
ἴδια. <Jea19 :28> Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἤδη πάάντα τετέέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφήή,
λέέγει ·∙ Διψῶ. <Jea19 :29> σκεῦος οὖν ἔκειτο ὄξους µμεστόόν. οἱ δὲ πλήήσαντες σπόόγγον ὄξους καὶ
ὑσσώώπῳ περιθέέντες προσήήνεγκαν αὐτοῦ τῷ στόόµματι. <Jea19 :30> ὅτε οὖν ἔλαβεν τὸ ὄξος ὁ Ἰησοῦς,
εἶπεν ·∙ Τετέέλεσται. καὶ κλίίνας τὴν κεφαλὴν παρέέδωκεν τὸ πνεῦµμα.
<Jea19 :31> Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι, ἵνα µμὴ µμείίνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώώµματα ἐν τῷ σαββάάτῳ, ἐπεὶ
παρασκευὴ ἦν, (ἦν γὰρ µμεγάάλη ἡ ἡµμέέρα ἐκείίνου τοῦ σαββάάτου), ἠρώώτησαν τὸν Πειλᾶτον ἵνα
κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέέλη καὶ ἀρθῶσιν. <Jea19 :32> ἦλθον οὖν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ µμὲν
πρώώτου κατέέαξαν τὰ σκέέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συνσταυρωθέέντος αὐτῷ. <Jea19 :33> ἐπὶ δὲ τὸν
Ἰησοῦν ἐλθόόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκόότα, οὐ κατέέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέέλη ·∙ <Jea19 :34> ἀλλ᾿
εἷς τῶν στρατιωτῶν λόόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξεν, καὶ εὐθὺς ἐξῆλθεν αἷµμα καὶ ὕδωρ.
<Jea19 :35> καὶ ὁ ἑωρακὼς µμεµμαρτύύρηκεν ·∙ καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ µμαρτυρίία ·∙ κἀκεῖνος οἶδεν
ὅτι ἀληθῆ λέέγει, ἵνα καὶ ὑµμεῖς πιστεύύσητε. <Jea19 :36> ἐγέένετο γὰρ ταῦτα ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ ·∙
Ὀστοῦν οὐ συντριβήήσεται αὐτοῦ. <Jea19 :37> καὶ πάάλιν ἑτέέρα γραφὴ λέέγει ·∙ Ὄψονται εἰς ὃν
ἐξεκέέντησαν.
<Jea19 :38> Μετὰ δὲ ταῦτα ἠρώώτησεν τὸν Πειλᾶτον ὁ Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριµμαθαίίας, ὢν µμαθητὴς τοῦ
Ἰησοῦ κεκρυµμµμέένος δὲ διὰ τὸν φόόβον τῶν Ἰουδαίίων, ἵνα ἄρῃ τὸ σῶµμα τοῦ Ἰησοῦ ·∙ καὶ ἐπέέτρεψεν ὁ
Πειλᾶτος. ἦλθεν οὖν καὶ ἦρεν τὸ σῶµμα τοῦ Ἰησοῦ. <Jea19 :39> ἦλθεν δὲ καὶ Νικόόδηµμος, ὁ ἐλθὼν
πρὸς τὸν Ἰησοῦν νυκτὸς τὸ πρῶτον, φέέρων µμῖγµμα σµμύύρνης καὶ ἀλόόης ὡς λίίτρας ἑκατόόν.
<Jea19 :40> ἔλαβον οὖν τὸ σῶµμα τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἔδησαν αὐτὸ ἐν ὀθονίίοις µμετὰ τῶν ἀρωµμάάτων,
καθὼς ἔθος ἐστὶν τοῖς Ἰουδαίίοις ἐνταφιάάζειν. <Jea19 :41> ἦν δὲ ἐν τῷ τόόπῳ ὅπου ἐσταυρώώθη
κῆπος, καὶ ἐν τῷ κήήπῳ µμνηµμεῖον καινόόν, ἐν ᾧ οὐδέέπω οὐδεὶς ἐτέέθη. <Jea19 :42> ἐκεῖ οὖν διὰ τὴν
παρασκευὴν τῶν Ἰουδαίίων, ὅτι ἐγγὺς ἦν τὸ µμνηµμεῖον, ἔθηκαν τὸν Ἰησοῦν.
<Jea20 : 1> Τῇ δὲ µμιᾷ τῶν σαββάάτων Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωΐ σκοτίίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ
µμνηµμεῖον ·∙ καὶ βλέέπει τὸν λίίθον ἠρµμέένον ἐκ τοῦ µμνηµμείίου. <Jea20 : 2> τρέέχει οὖν καὶ ἔρχεται πρὸς
Σίίµμωνα Πέέτρον καὶ πρὸς τὸν ἄλλον µμαθητὴν ὃν ἐφίίλει ὁ Ἰησοῦς, καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Ἦραν τὸν
Κύύριον ἐκ τοῦ µμνηµμείίου, καὶ οὐκ οἴδαµμεν ποῦ ἔθηκαν αὐτόόν. <Jea20 : 3> ἐξῆλθεν οὖν ὁ Πέέτρος καὶ
ὁ ἄλλος µμαθητήής, καὶ ἤρχοντο εἰς τὸ µμνηµμεῖον. <Jea20 : 4> ἔτρεχον δὲ οἱ δύύο ὁµμοῦ ·∙ καὶ ὁ ἄλλος
µμαθητὴς προέέδραµμεν τάάχιον τοῦ Πέέτρου καὶ ἦλθεν πρῶτος εἰς τὸ µμνηµμεῖον ·∙ <Jea20 : 5> καὶ
παρακύύψας βλέέπει κείίµμενα τὰ ὀθόόνια ·∙ οὐ µμέέντοι εἰσῆλθεν. <Jea20 : 6> ἔρχεται οὖν Σίίµμων Πέέτρος
ἀκολουθῶν αὐτῷ, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ µμνηµμεῖον ·∙ καὶ θεωρεῖ τὰ ὀθόόνια κείίµμενα, <Jea20 : 7> καὶ τὸ
σουδάάριον, ὃ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ µμετὰ τῶν ὀθονίίων κείίµμενον ἀλλὰ χωρὶς
ἐντετυλιγµμέένον εἰς ἕνα τόόπον. <Jea20 : 8> τόότε οὖν εἰσῆλθεν καὶ ὁ ἄλλος µμαθητὴς ὁ ἐλθὼν
πρῶτος εἰς τὸ µμνηµμεῖον, καὶ εἶδεν καὶ ἐπίίστευσεν ·∙ <Jea20 : 9> οὐδέέπω γὰρ ᾔδεισαν τὴν γραφήήν,
ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι. <Jea20 :10> ἀπῆλθον οὖν πάάλιν πρὸς ἑαυτοὺς οἱ µμαθηταίί.
<Jea20 :11> Μαρίία δὲ εἱστήήκει πρὸς τῷ µμνηµμείίῳ κλαίίουσα ἔξω. ὡς οὖν ἔκλαιεν, παρέέκυψεν εἰς τὸ
µμνηµμεῖον ·∙ <Jea20 :12> καὶ θεωρεῖ δύύο ἀγγέέλους ἐν λευκοῖς καθεζοµμέένους, ἕνα πρὸς τῇ κεφαλῇ
καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσίίν, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶµμα τοῦ Ἰησοῦ. <Jea20 :13> καὶ λέέγουσιν αὐτῇ ἐκεῖνοι ·∙
Γύύναι, τίί κλαίίεις; λέέγει αὐτοῖς ὅτι ἦραν τὸν Κύύριόόν µμου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόόν.
<Jea20 :14> ταῦτα εἰποῦσα ἐστράάφη εἰς τὰ ὀπίίσω, καὶ θεωρεῖ τὸν Ἰησοῦν ἑστῶτα ·∙ καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι
Ἰησοῦς ἐστιν. <Jea20 :15> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Γύύναι, τίί κλαίίεις; τίίνα ζητεῖς; ἐκείίνη δοκοῦσα ὅτι ὁ
κηπουρόός ἐστιν, λέέγει αὐτῷ ·∙ Κύύριε, εἰ σὺ ἐβάάστασας αὐτόόν, εἰπέέ µμοι ποῦ ἔθηκας αὐτόόν, κἀγὼ
αὐτὸν ἀρῶ. <Jea20 :16> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μαρίία. στραφεῖσα ἐκείίνη λέέγει αὐτῷ Ἑβραϊστίί ·∙
Ῥαββουνίί, (ὃ λέέγεται διδάάσκαλε). <Jea20 :17> λέέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Μήή µμου ἅπτου ·∙ οὔπω γὰρ
ἀναβέέβηκα πρὸς τὸν Πατέέρα µμου ·∙ πορεύύου δὲ πρὸς τοὺς ἀδελφούύς µμου καὶ εἰπὲ αὐτοῖς ·∙
Ἀναβαίίνω πρὸς τὸν Πατέέρα µμου καὶ Πατέέρα ὑµμῶν καὶ Θεόόν µμου καὶ Θεὸν ὑµμῶν. <Jea20 :18>
ἔρχεται Μαρίία ἡ Μαγδαληνὴ ἀγγέέλλουσα τοῖς µμαθηταῖς ὅτι ἑώώρακεν τὸν Κύύριον καὶ ταῦτα εἶπεν
αὐτῇ.
<Jea20 :19> Οὔσης οὖν ὀψίίας τῇ ἡµμέέρᾳ ἐκείίνῃ τῇ µμιᾷ σαββάάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισµμέένων
ὅπου ἦσαν οἱ µμαθηταὶ διὰ τὸν φόόβον τῶν Ἰουδαίίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ µμέέσον. καὶ
λέέγει αὐτοῖς ·∙ Εἰρήήνη ὑµμῖν. <Jea20 :20> καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῖς.
ἐχάάρησαν οὖν οἱ µμαθηταὶ ἰδόόντες τὸν Κύύριον. <Jea20 :21> εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάάλιν ·∙
Εἰρήήνη ὑµμῖν ·∙ καθὼς ἀπέέσταλκέέν µμε ὁ Πατήήρ, κἀγὼ πέέµμπω ὑµμᾶς. <Jea20 :22> καὶ τοῦτο εἰπὼν
ἐνεφύύσησεν καὶ λέέγει αὐτοῖς ·∙ Λάάβετε Πνεῦµμα Ἅγιον ·∙ <Jea20 :23> ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁµμαρτίίας,
ἀφέέωνται αὐτοῖς ·∙ ἄν τινων κρατῆτε, κεκράάτηνται.
<Jea20 :24> Θωµμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώώδεκα, ὁ λεγόόµμενος Δίίδυµμος, οὐκ ἦν µμετ᾿ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ
Ἰησοῦς. <Jea20 :25> ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι µμαθηταίί ·∙ Ἑωράάκαµμεν τὸν Κύύριον. ὁ δὲ εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Ἐὰν µμὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύύπον τῶν ἥλων καὶ βάάλω τὸν δάάκτυλόόν µμου εἰς τὸν
τύύπον τῶν ἥλων καὶ βάάλω τὴν χεῖράά µμου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ µμὴ πιστεύύσω. <Jea20 :26> Καὶ
µμεθ᾿ ἡµμέέρας ὀκτὼ πάάλιν ἦσαν ἔσω οἱ µμαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ Θωµμᾶς µμετ᾿ αὐτῶν. ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς
τῶν θυρῶν κεκλεισµμέένων ·∙ καὶ ἔστη εἰς τὸ µμέέσον καὶ εἶπεν ·∙ Εἰρήήνη ὑµμῖν. <Jea20 :27> εἶτα λέέγει τῷ
Θωµμᾷ ·∙ Φέέρε τὸν δάάκτυλόόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράάς µμου ·∙ καὶ φέέρε τὴν χεῖράά σου καὶ βάάλε εἰς
τὴν πλευράάν µμου ·∙ καὶ µμὴ γίίνου ἄπιστος ἀλλὰ πιστόός. <Jea20 :28> ἀπεκρίίθη Θωµμᾶς καὶ εἶπεν
αὐτῷ ·∙ Ὁ Κύύριόός µμου καὶ ὁ Θεόός µμου. <Jea20 :29> λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ὅτι ἑώώρακάάς µμε,
πεπίίστευκας ·∙ µμακάάριοι οἱ µμὴ ἰδόόντες καὶ πιστεύύσαντες.
<Jea20 :30> Πολλὰ µμὲν οὖν καὶ ἄλλα σηµμεῖα ἐποίίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώώπιον τῶν µμαθητῶν αὐτοῦ, ἃ
οὐκ ἔστιν γεγραµμµμέένα ἐν τῷ βιβλίίῳ τούύτῳ. <Jea20 :31> ταῦτα δὲ γέέγραπται ἵνα πιστεύύσητε ὅτι
Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόόµματι αὐτοῦ.
<Jea21 : 1> Μετὰ ταῦτα ἐφανέέρωσεν ἑαυτὸν πάάλιν ὁ Ἰησοῦς τοῖς µμαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάάσσης τῆς
Τιβεριάάδος ·∙ ἐφανέέρωσεν δὲ οὕτως ·∙ <Jea21 : 2> ἦσαν ὁµμοῦ Σίίµμων Πέέτρος καὶ Θωµμᾶς ὁ λεγόόµμενος
Δίίδυµμος καὶ Ναθαναὴλ ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίίας καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίίου καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν
µμαθητῶν αὐτοῦ δύύο. <Jea21 : 3> λέέγει αὐτοῖς Σίίµμων Πέέτρος ·∙ Ὑπάάγω ἁλιεύύειν. λέέγουσιν αὐτῷ ·∙
Ἐρχόόµμεθα καὶ ἡµμεῖς σὺν σοίί. ἐξῆλθον καὶ ἐνέέβησαν εἰς τὸ πλοῖον ·∙ καὶ ἐν ἐκείίνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίίασαν
οὐδέέν. <Jea21 : 4> πρωΐας δὲ ἤδη γινοµμέένης ἔστη Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόόν ·∙ οὐ µμέέντοι ᾔδεισαν οἱ
µμαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν. <Jea21 : 5> λέέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Παιδίία, µμήή τι προσφάάγιον ἔχετε;
ἀπεκρίίθησαν αὐτῷ ·∙ Οὔ. <Jea21 : 6> ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Βάάλετε εἰς τὰ δεξιὰ µμέέρη τοῦ πλοίίου τὸ
δίίκτυον, καὶ εὑρήήσετε. ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέέτι αὐτὸ ἑλκύύσαι ἴσχυον ἀπὸ τοῦ πλήήθους τῶν ἰχθύύων.
<Jea21 : 7> λέέγει οὖν ὁ µμαθητὴς ἐκεῖνος ὃν ἠγάάπα ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέέτρῳ ·∙ Ὁ Κύύριόός ἐστιν. Σίίµμων οὖν
Πέέτρος ἀκούύσας ὅτι ὁ Κύύριόός ἐστιν, τὸν ἐπενδύύτην διεζώώσατο, ἦν γὰρ γυµμνόός, καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν
εἰς τὴν θάάλασσαν. <Jea21 : 8> οἱ δὲ ἄλλοι µμαθηταὶ τῷ πλοιαρίίῳ ἦλθον, (οὐ γὰρ ἦσαν µμακρὰν ἀπὸ
τῆς γῆς ἀλλὰ ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίίων), σύύροντες τὸ δίίκτυον τῶν ἰχθύύων. <Jea21 : 9> ὡς οὖν
ἀπέέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέέπουσιν ἀνθρακιὰν κειµμέένην καὶ ὀψάάριον ἐπικείίµμενον καὶ ἄρτον.
<Jea21 :10> λέέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ·∙ Ἐνέέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίίων ὧν ἐπιάάσατε νῦν. <Jea21 :11>
ἀνέέβη Σίίµμων Πέέτρος καὶ εἵλκυσεν τὸ δίίκτυον εἰς τὴν γῆν µμεστὸν ἰχθύύων µμεγάάλων ἑκατὸν
πεντήήκοντα τριῶν ·∙ καὶ τοσούύτων ὄντων οὐκ ἐσχίίσθη τὸ δίίκτυον. <Jea21 :12> λέέγει αὐτοῖς ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Δεῦτε ἀριστήήσατε. οὐδεὶς δὲ ἐτόόλµμα τῶν µμαθητῶν ἐξετάάσαι αὐτόόν ·∙ Σὺ τίίς εἶ; εἰδόότες ὅτι
ὁ Κύύριόός ἐστιν. <Jea21 :13> ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς καὶ λαµμβάάνει τὸν ἄρτον καὶ δίίδωσιν αὐτοῖς, καὶ τὸ
ὀψάάριον ὁµμοίίως. <Jea21 :14> τοῦτο ἤδη τρίίτον ἐφανερώώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς µμαθηταῖς ἐγερθεὶς ἐκ
νεκρῶν.
<Jea21 :15> Ὅτε οὖν ἠρίίστησαν, λέέγει τῷ Σίίµμωνι Πέέτρῳ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Σίίµμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς µμε πλεῖον
τούύτων; λέέγει αὐτῷ ·∙ Ναὶ Κύύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε. λέέγει αὐτῷ ·∙ Βόόσκε τὰ ἀρνίία µμου. <Jea21 :16>
λέέγει αὐτῷ πάάλιν δεύύτερον ·∙ Σίίµμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς µμε; λέέγει αὐτῷ ·∙ Ναὶ Κύύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ
σε. λέέγει αὐτῷ ·∙ Ποίίµμαινε τὰ πρόόβατάά µμου. <Jea21 :17> λέέγει αὐτῷ τὸ τρίίτον ·∙ Σίίµμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς
µμε; ἐλυπήήθη ὁ Πέέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίίτον ·∙ Φιλεῖς µμε; καὶ εἶπεν αὐτῷ ·∙ Κύύριε, σὺ πάάντα
οἶδας, σὺ γινώώσκεις ὅτι φιλῶ σε. λέέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ·∙ Βόόσκε τὰ πρόόβατάά µμου. <Jea21 :18> ἀµμὴν
ἀµμὴν λέέγω σοι, ὅτε ἦς νεώώτερος, ἐζώώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάάτεις ὅπου ἤθελες ·∙ ὅταν δὲ
γηράάσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράάς σου, καὶ ἄλλος σε ζώώσει καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέέλεις. <Jea21 :19> τοῦτο
δὲ εἶπεν σηµμαίίνων ποίίῳ θανάάτῳ δοξάάσει τὸν Θεόόν. καὶ τοῦτο εἰπὼν λέέγει αὐτῷ ·∙ Ἀκολούύθει µμοι.
<Jea21 :20> ἐπιστραφεὶς ὁ Πέέτρος βλέέπει τὸν µμαθητὴν ὃν ἠγάάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα, ὃς καὶ
ἀνέέπεσεν ἐν τῷ δείίπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπεν ·∙ Κύύριε, τίίς ἐστιν ὁ παραδιδούύς σε;
<Jea21 :21> τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέέτρος λέέγει τῷ Ἰησοῦ ·∙ Κύύριε, οὗτος δὲ τίί; <Jea21 :22> λέέγει αὐτῷ ὁ
Ἰησοῦς ·∙ Ἐὰν αὐτὸν θέέλω µμέένειν ἕως ἔρχοµμαι, τίί πρὸς σέέ; σύύ µμοι ἀκολούύθει. <Jea21 :23> ἐξῆλθεν
οὖν ὁ λόόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφοὺς ὅτι ὁ µμαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνῄσκει ·∙ καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ
ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνῄσκει ἀλλ᾿ ·∙ Ἐὰν αὐτὸν θέέλω µμέένειν ἕως ἔρχοµμαι, τίί πρὸς σέέ;
<Jea21 :24> Οὗτόός ἐστιν ὁ µμαθητὴς ὁ µμαρτυρῶν περὶ τούύτων καὶ γράάψας ταῦτα, καὶ οἴδαµμεν ὅτι
ἀληθὴς ἐστιν ἡ µμαρτυρίία αὐτοῦ. <Jea21 :25> ἔστιν δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίίησεν ὁ Ἰησοῦς,
ἅτινα ἐὰν γράάφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶµμαι τὸν κόόσµμον χωρῆσαι τὰ γραφόόµμενα βιβλίία.
Πράάξεις Ἀποστόόλων.

<Act 1 : 1> Τὸν µμὲν πρῶτον λόόγον ἐποιησάάµμην περὶ πάάντων, ὦ Θεόόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς
ποιεῖν τε καὶ διδάάσκειν, <Act 1 : 2> ἄχρι ἧς ἡµμέέρας ἐντειλάάµμενος τοῖς ἀποστόόλοις διὰ Πνεύύµματος
Ἁγίίου οὓς ἐξελέέξατο ἀνελήήµμφθη ·∙ <Act 1 : 3> oἷς καὶ παρέέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα µμετὰ τὸ παθεῖν
αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκµμηρίίοις, δι᾿ ἡµμερῶν τεσσεράάκοντα ὀπτανόόµμενος αὐτοῖς καὶ λέέγων τὰ περὶ
τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ. <Act 1 : 4> καὶ συναλιζόόµμενος παρήήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύύµμων µμὴ
χωρίίζεσθαι, ἀλλὰ περιµμέένειν τὴν ἐπαγγελίίαν τοῦ Πατρὸς ἣ ν ἠκούύσατέέ µμου ·∙ <Act 1 : 5> ὅτι
Ἰωάάννης µμὲν ἐβάάπτισεν ὕδατι, ὑµμεῖς δὲ βαπτισθήήσεσθε ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ οὐ µμετὰ πολλὰς
ταύύτας ἡµμέέρας.
<Act 1 : 6> Οἱ µμὲν οὖν συνελθόόντες ἐπηρώώτων αὐτὸν λέέγοντες ·∙ Κύύριε, εἰ ἐν τῷ χρόόνῳ τούύτῳ
ἀποκαθιστάάνεις τὴν βασιλείίαν τῷ Ἰσραήήλ; <Act 1 : 7> εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούύς ·∙ Οὐχ ὑµμῶν ἐστιν
γνῶναι χρόόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ Πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίίᾳ ἐξουσίίᾳ ·∙ <Act 1 : 8> ἀλλὰ λήήµμψεσθε
δύύναµμιν ἐπελθόόντος τοῦ Ἁγίίου Πνεύύµματος ἐφ᾿ ὑµμᾶς ·∙ καὶ ἔσεσθέέ µμου µμάάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴµμ
καὶ ἐν πάάσῃ τῇ Ἰουδαίίᾳ καὶ Σαµμαρείίᾳ καὶ ἕως ἐσχάάτου τῆς γῆς. <Act 1 : 9> καὶ ταῦτα εἰπὼν
βλεπόόντων αὐτῶν ἐπήήρθη, καὶ νεφέέλη ὑπέέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλµμῶν αὐτῶν.
<Act 1 :10> Καὶ ὡς ἀτενίίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευοµμέένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύύο
παρειστήήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, <Act 1 :11> οἳ καὶ εἶπον ·∙ Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τίί ἑστήήκατε
ἐµμβλέέποντες εἰς τὸν οὐρανόόν; οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληµμφθεὶς ἀφ᾿ ὑµμῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οὕτως
ἐλεύύσεται ὃν τρόόπον ἐθέέασασθε αὐτὸν πορευόόµμενον εἰς τὸν οὐρανόόν. <Act 1 :12> Τόότε
ὑπέέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴµμ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουµμέένου Ἐλαιῶνος, ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἱερουσαλὴµμ
σαββάάτου ἔχον ὁδόόν. <Act 1 :13> καὶ ὅτε εἰσῆλθον, ἀνέέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον οὗ ἦσαν
καταµμέένοντες, ὅ τε Πέέτρος καὶ Ἰωάάννης καὶ Ἰάάκωβος καὶ Ἀνδρέέας, Φίίλιππος καὶ Θωµμᾶς,
Βαρθολοµμαῖος καὶ Ματθαῖος, Ἰάάκωβος Ἀλφαίίου καὶ Σίίµμων ὁ ζηλωτὴς καὶ Ἰούύδας Ἰακώώβου.
<Act 1 :14> οὗτοι πάάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες ὁµμοθυµμαδὸν τῇ προσευχῇ σὺν γυναιξὶν καὶ
Μαρίία τῇ µμητρὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ σὺν τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.
<Act 1 :15> Καὶ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ταύύταις ἀναστὰς Πέέτρος ἐν µμέέσῳ τῶν µμαθητῶν εἶπεν, (ἦν τε
ὄχλος ὀνοµμάάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡς ἑκατὸν εἴκοσι) ·∙ <Act 1 :16> Ἄνδρες ἀδελφοίί, ἔδει πληρωθῆναι τὴν
γραφὴν ταύύτην ἣν προεῖπεν τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον διὰ στόόµματος Δαυὶδ περὶ Ἰούύδα τοῦ γενοµμέένου
ὁδηγοῦ τοῖς συλλαβοῦσιν τὸν Ἰησοῦν ·∙ <Act 1 :17> ὅτι κατηριθµμηµμέένος ἦν ἐν ἡµμῖν καὶ ἔλαχεν τὸν
κλῆρον τῆς διακονίίας ταύύτης ·∙ <Act 1 :18> (οὗτος µμὲν οὖν ἐκτήήσατο χωρίίον ἐκ µμισθοὺ τῆς ἀδικίίας,
καὶ πρηνὴς γενόόµμενος ἐλάάκησεν µμέέσος, καὶ ἐξεχύύθη πάάντα τὰ σπλάάγχνα αὐτοῦ. <Act 1 :19> καὶ
γνωστὸν ἐγέένετο πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλήήµμ, ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίίον ἐκεῖνο τῇ ἰδίίᾳ
διαλέέκτῳ αὐτῶν Ἀκελδαµμάά, τοῦτ᾿ ἔστιν χωρίίον αἵµματος) ·∙ <Act 1 :20> γέέγραπται γὰρ ἐν βίίβλῳ
Ψαλµμῶν ·∙ Γενηθήήτω ἡ ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρηµμος καὶ µμὴ ἔστω ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ, καίί Τὴν ἐπισκοπὴν
αὐτοῦ λαβέέτω ἕτερος. <Act 1 :21> δεῖ οὖν τῶν συνελθόόντων ἡµμῖν ἀνδρῶν ἐν παντὶ χρόόνῳ ἐν ᾧ
εἰσῆλθεν καὶ ἐξῆλθεν ἐφ᾿ ἡµμᾶς ὁ Κύύριος Ἰησοῦς, <Act 1 :22> ἀρξάάµμενος ἀπὸ τοῦ βαπτίίσµματος
Ἰωάάννου ἕως τῆς ἡµμέέρας ἧς ἀνελήήµμφθη ἀφ᾿ ἡµμῶν, µμάάρτυρα τῆς ἀναστάάσεως αὐτοῦ σὺν ἡµμῖν
γενέέσθαι ἕνα τούύτων.
<Act 1 :23> Καὶ ἔστησαν δύύο, Ἰωσὴφ τὸν καλούύµμενον Βαρσαββᾶν, ὃς ἐπεκλήήθη Ἰοῦστος, καὶ
Ματθίίαν. <Act 1 :24> καὶ προσευξάάµμενοι εἶπον ·∙ Σὺ Κύύριε καρδιογνῶστα πάάντων, ἀνάάδειξον ὃν
ἐξελέέξω ἐκ τούύτων τῶν δύύο ἕνα <Act 1 :25> λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίίας ταύύτης καὶ
ἀποστολῆς, ἀφ᾿ ἧς παρέέβη Ἰούύδας πορευθῆναι εἰς τὸν τόόπον τὸν ἴδιον. <Act 1 :26> καὶ ἔδωκαν
κλήήρους αὐτοῖς ·∙ καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆρος ἐπὶ Ματθίίαν, καὶ συγκατεψηφίίσθη µμετὰ τῶν ἕνδεκα
ἀποστόόλων.
<Act 2 : 1> Καὶ ἐν τῷ συνπληροῦσθαι τὴν ἡµμέέραν τῆς Πεντηκοστῆς ἦσαν πάάντες ὁµμοῦ ἐπὶ τὸ αὐτόό.
<Act 2 : 2> καὶ ἐγέένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φεροµμέένης πνοῆς βιαίίας καὶ ἐπλήήρωσεν
ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήήµμενοι. <Act 2 : 3> καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαµμεριζόόµμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ
πυρόός ·∙ καὶ ἐκάάθισάάν ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, <Act 2 : 4> καὶ ἐπλήήσθησαν πάάντες Πνεύύµματος
Ἁγίίου καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέέραις γλώώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦµμα ἐδίίδου ἀποφθέέγγεσθαι αὐτοῖς.
<Act 2 : 5> Ἦσαν δὲ ἐν Ἱερουσαλὴµμ κατοικοῦντες Ἰουδαῖοι, ἄνδρες εὐλαβεῖς ἀπὸ παντὸς ἔθνους
τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανόόν. <Act 2 : 6> γενοµμέένης δὲ τῆς φωνῆς ταύύτης συνῆλθεν τὸ πλῆθος καὶ
συνεχύύθη, ὅτι ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίίᾳ διαλέέκτῳ λαλούύντων αὐτῶν. <Act 2 : 7> ἐξίίσταντο δὲ
πάάντες καὶ ἐθαύύµμαζον λέέγοντες ·∙ Οὐκ ἰδοὺ ἅπαντες οὗτοίί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι;
<Act 2 : 8> καὶ πῶς ἡµμεῖς ἀκούύοµμεν ἕκαστος τῇ ἰδίίᾳ διαλέέκτῳ ἡµμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήήθηµμεν; <Act 2 : 9>
Πάάρθοι καὶ Μῆδοι καὶ Ἐλαµμεῖται, καὶ οἱ κατοικοῦντες τὴν Μεσοποταµμίίαν, Ἰουδαίίαν τε καὶ
Καππαδοκίίαν, Πόόντον καὶ τὴν Ἀσίίαν, <Act 2 :10> Φρυγίίαν τε καὶ Παµμφυλίίαν, Αἴγυπτον καὶ τὰ
µμέέρη τῆς Λιβύύης τῆς κατὰ Κυρήήνην, καὶ οἱ ἐπιδηµμοῦντες Ῥωµμαῖοι, <Act 2 :11> Ἰουδαῖοίί τε καὶ
προσήήλυτοι, Κρῆτες καὶ Ἄραβες, ἀκούύοµμεν λαλούύντων αὐτῶν ταῖς ἡµμετέέραις γλώώσσαις τὰ
µμεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. <Act 2 :12> ἐξίίσταντο δὲ πάάντες καὶ διηπόόρουν, ἄλλος πρὸς ἄλλον λέέγοντες ·∙
Τίί θέέλει τοῦτο εἶναι; 13. ἕτεροι δὲ διαχλευάάζοντες ἔλεγον ὅτι γλεύύκους µμεµμεστωµμέένοι εἰσίίν.
<Act 2 :14> Σταθεὶς δὲ Πέέτρος σὺν τοῖς ἕνδεκα ἐπῆρεν τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεφθέέγξατο αὐτοῖς ·∙
Ἄνδρες Ἰουδαῖοι καὶ οἱ κατοικοῦντες Ἱερουσαλὴµμ ἅπαντες, τοῦτο ὑµμῖν γνωστὸν ἔστω καὶ
ἐνωτίίσασθε τὰ ῥήήµματάά µμου ·∙ <Act 2 :15> οὐ γὰρ ὡς ὑµμεῖς ὑπολαµμβάάνετε οὗτοι µμεθύύουσιν, ἔστιν
γὰρ ὥρα τρίίτη τῆς ἡµμέέρας ·∙ <Act 2 :16> ἀλλὰ τοῦτόό ἐστιν τὸ εἰρηµμέένον διὰ τοῦ προφήήτου Ἰωήήλ ·∙
<Act 2 :17> Καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἐσχάάταις ἡµμέέραις, λέέγει ὁ Θεόός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύύµματόός µμου ἐπὶ
πᾶσαν σάάρκα, καὶ προφητεύύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑµμῶν καὶ αἱ θυγατέέρες ὑµμῶν, καὶ οἱ νεανίίσκοι ὑµμῶν
ὁράάσεις ὄψονται, καὶ οἱ πρεσβύύτεροι ὑµμῶν ἐνυπνίίοις ἐνυπνιασθήήσονται ·∙ <Act 2 :18> καίίγε ἐπὶ
τοὺς δούύλους µμου καὶ ἐπὶ τὰς δούύλας µμου ἐν ταῖς ἡµμέέραις ἐκείίναις ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ Πνεύύµματόός µμου,
καὶ προφητεύύσουσιν ·∙ <Act 2 :19> καὶ δώώσω τέέρατα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ σηµμεῖα ἐπὶ τῆς γῆς
κάάτω, αἷµμα καὶ πῦρ καὶ ἀτµμίίδα καπνοῦ ·∙ <Act 2 :20> ὁ ἥλιος µμεταστραφήήσεται εἰς σκόότος καὶ ἡ
σελήήνη εἰς αἷµμα, πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡµμέέραν Κυρίίου τὴν µμεγάάλην καὶ ἐπιφανῆ. <Act 2 :21> καὶ ἔσται
πᾶς ὃς ἂν ἐπικαλέέσηται τὸ ὄνοµμα Κυρίίου σωθήήσεται. <Act 2 :22> Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, ἀκούύσατε
τοὺς λόόγους τούύτους ·∙ Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον, ἄνδρα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ ἀποδεδειγµμέένον εἰς ὑµμᾶς
δυνάάµμεσιν καὶ τέέρασιν καὶ σηµμείίοις, οἷς ἐποίίησεν δι᾿ αὐτοῦ ὁ Θεὸς ἐν µμέέσῳ ὑµμῶν, καθὼς αὐτοὶ
οἴδατε, <Act 2 :23> τοῦτον τῇ ὡρισµμέένῃ βουλῇ καὶ προγνώώσει τοῦ Θεοῦ ἔκδοτον διὰ χειρὸς ἀνόόµμων
προσπήήξαντες ἀνείίλατε, <Act 2 :24> ὃν ὁ Θεὸς ἀνέέστησεν λύύσας τὰς ὠδῖνας τοῦ θανάάτου, καθόότι
οὐκ ἦν δυνατὸν κρατεῖσθαι αὐτὸν ὑπ᾿ αὐτοῦ. <Act 2 :25> Δαυὶδ γὰρ λέέγει εἰς αὐτόόν ·∙ Προορώώµμην
τὸν Κύύριον ἐνώώπιόόν µμου διὰ παντόός ·∙ ὅτι ἐκ δεξιῶν µμου ἐστίίν, ἵνα µμὴ σαλευθῶ. <Act 2 :26> διὰ
τοῦτο ηὐφράάνθη ἡ καρδίία µμου καὶ ἠγαλλιάάσατο ἡ γλῶσσάά µμου ·∙ ἔτι δὲ καὶ ἡ σάάρξ µμου
κατασκηνώώσει ἐπ᾿ ἐλπίίδι, <Act 2 :27> ὅτι οὐκ ἐγκαταλείίψεις τὴν ψυχήήν µμου εἰς ᾅδην οὐδὲ δώώσεις
τὸν ὅσιόόν σου ἰδεῖν διαφθοράάν. <Act 2 :28> ἐγνώώρισάάς µμοι ὁδοὺς ζωῆς, πληρώώσεις µμε εὐφροσύύνης
µμετὰ τοῦ προσώώπου σου. <Act 2 :29> Ἄνδρες ἀδελφοίί, ἐξὸν εἰπεῖν µμετὰ παρρησίίας πρὸς ὑµμᾶς περὶ
τοῦ πατριάάρχου Δαυίίδ, ὅτι καὶ ἐτελεύύτησεν καὶ ἐτάάφη, καὶ τὸ µμνῆµμα αὐτοῦ ἔστιν ἐν ἡµμῖν ἄχρι τῆς
ἡµμέέρας ταύύτης. <Act 2 :30> προφήήτης οὖν ὑπάάρχων καὶ εἰδὼς ὅτι ὅρκῳ ὤµμοσεν αὐτῷ ὁ Θεὸς ἐκ
καρποῦ τῆς ὀσφύύος αὐτοῦ καθίίσαι ἐπὶ τὸν θρόόνον αὐτοῦ, <Act 2 :31> προϊδὼν ἐλάάλησεν περὶ τῆς
ἀναστάάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὅτι οὔτε ἐνκατελείίφθη εἰς ᾅ δην οὔτε ἡ σάάρξ αὐτοῦ εἶδεν διαφθοράάν.
<Act 2 :32> τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ἀνέέστησεν ὁ Θεόός, οὗ πάάντες ἡµμεῖς ἐσµμεν µμάάρτυρες. <Act 2 :33> τῇ
δεξιᾷ οὖν τοῦ Θεοῦ ὑψωθεὶς τήήν τε ἐπαγγελίίαν τοῦ Πνεύύµματος τοῦ Ἁγίίου λαβὼν παρὰ τοῦ
Πατρόός, ἐξέέχεεν τοῦτο ὃ ὑµμεῖς βλέέπετε καὶ ἀκούύετε. <Act 2 :34> οὐ γὰρ Δαυὶδ ἀνέέβη εἰς τοὺς
οὐρανούύς ·∙ λέέγει δὲ αὐτόός ·∙ Εἶπεν ὁ Κύύριος τῷ Κυρίίῳ µμου Κάάθου ἐκ δεξιῶν µμου, <Act 2 :35> ἕως ἂν
θῶ τοὺς ἐχθρούύς σου ὑποπόόδιον τῶν ποδῶν σου. <Act 2 :36> ἀσφαλῶς οὖν γινωσκέέτω πᾶς οἶκος
Ἰσραὴλ ὅτι καὶ Κύύριον αὐτὸν καὶ Χριστὸν ὁ Θεὸς ἐποίίησεν, τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ὃν ὑµμεῖς
ἐσταυρώώσατε.
<Act 2 :37> Ἀκούύσαντες δὲ κατενύύγησαν τῇ καρδίίᾳ, εἶπόόν τε πρὸς τὸν Πέέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς
ἀποστόόλους ·∙ Τίί ποιήήσωµμεν, ἄνδρες ἀδελφοίί; <Act 2 :38> Πέέτρος δὲ ἔφη πρὸς αὐτούύς ·∙
Μετανοήήσατε, καὶ βαπτισθήήτω ἕκαστος ὑµμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόόµματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν
ἁµμαρτιῶν ·∙ καὶ λήήµμψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ Ἁγίίου Πνεύύµματος ·∙ <Act 2 :39> ὑµμῖν γάάρ ἐστιν ἡ
ἐπαγγελίία καὶ τοῖς τέέκνοις ὑµμῶν καὶ πᾶσιν τοῖς εἰς µμακράάν, ὅσους ἂν προσκαλέέσηται Κύύριος ὁ
Θεὸς ἡµμῶν. <Act 2 :40> ἑτέέροις τε λόόγοις πλείίοσιν διεµμαρτύύρατο καὶ παρεκάάλει λέέγων ·∙ Σώώθητε
ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς ταύύτης. <Act 2 :41> οἱ µμὲν οὖν ἀποδεξάάµμενοι τὸν λόόγον αὐτοῦ
ἐβαπτίίσθησαν ·∙ καὶ προσετέέθησαν ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ ἐκείίνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίίλιαι.
<Act 2 :42> Ἦσαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόόλων καὶ τῇ κοινωνίίᾳ, τῇ κλάάσει τοῦ
ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς. <Act 2 :43> ἐγίίνετο δὲ πάάσῃ ψυχῇ φόόβος ·∙ πολλὰ τε τέέρατα καὶ σηµμεῖα
διὰ τῶν ἀποστόόλων ἐγίίνετο. <Act 2 :44> πάάντες δὲ οἱ πιστεύύοντες ἦσαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ εἶχον
ἅπαντα κοινάά ·∙ <Act 2 :45> καὶ τὰ κτήήµματα καὶ τὰς ὑπάάρξεις ἐπίίπρασκον καὶ διεµμέέριζον αὐτὰ
πᾶσιν καθόότι ἂν τις χρείίαν εἶχεν. <Act 2 :46> καθ᾿ ἡµμέέραν τε προσκαρτεροῦντες ὁµμοθυµμαδὸν ἐν
τῷ ἱερῷ ·∙ κλῶντέές τε κατ᾿ οἶκον ἄρτον, µμετελάάµμβανον τροφῆς ἐν ἀγαλλιάάσει καὶ ἀφελόότητι
καρδίίας, <Act 2 :47> αἰνοῦντες τὸν Θεὸν καὶ ἔχοντες χάάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόόν. ὁ δὲ Κύύριος
προσετίίθει τοὺς σῳζοµμέένους καθ᾿ ἡµμέέραν τῇ ἐκκλησίίᾳ.
<Act 3 : 1> Ἐπὶ τὸ αὐτὸ δὲ Πέέτρος καὶ Ἰωάάννης ἀνέέβαινον εἰς τὸ ἱερὸν ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς
τὴν ἐνάάτην, <Act 3 : 2> καίί τις ἀνὴρ χωλὸς ἐκ κοιλίίας µμητρὸς αὐτοῦ ὑπάάρχων ἐβαστάάζετο, ὃν
ἐτίίθουν καθ᾿ ἡµμέέραν πρὸς τὴν θύύραν τοῦ ἱεροῦ τὴν λεγοµμέένην Ὡραίίαν τοῦ αἰτεῖν ἐλεηµμοσύύνην
παρὰ τῶν εἰσπορευοµμέένων εἰς τὸ ἱερόόν ·∙ <Act 3 : 3> ὃς ἰδὼν Πέέτρον καὶ Ἰωάάννην µμέέλλοντας
εἰσιέέναι εἰς τὸ ἱερόόν, ἠρώώτα ἐλεηµμοσύύνην λαβεῖν. <Act 3 : 4> ἀτενίίσας δὲ Πέέτρος εἰς αὐτὸν σὺν τῷ
Ἰωάάννῃ εἶπεν ·∙ Βλέέψον εἰς ἡµμᾶς. <Act 3 : 5> ὁ δὲ ἐπεῖχεν αὐτοῖς προσδοκῶν τι παρ᾿ αὐτῶν λαβεῖν.
<Act 3 : 6> εἶπεν δὲ Πέέτρος ·∙ Ἀργύύριον καὶ χρυσίίον οὐχ ὑπάάρχει µμοι, ὃ δὲ ἔχω, τοῦτόό σοι δίίδωµμι ·∙ ἐν
τῷ ὀνόόµματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίίου ἔγειρε καὶ περιπάάτει. <Act 3 : 7> καὶ πιάάσας αὐτὸν τῆς
δεξιᾶς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόόν ·∙ παραχρῆµμα δὲ ἐστερεώώθησαν αὐτοῦ αἱ βάάσεις καὶ τὰ σφυδράά ·∙
<Act 3 : 8> καὶ ἐξαλλόόµμενος ἔστη καὶ περιεπάάτει ·∙ καὶ εἰσῆλθεν σὺν αὐτοῖς εἰς τὸ ἱερὸν περιπατῶν
καὶ ἁλλόόµμενος καὶ αἰνῶν τὸν Θεόόν. <Act 3 : 9> καὶ εἶδεν πᾶς ὁ λαὸς αὐτὸν περιπατοῦντα καὶ
αἰνοῦντα τὸν Θεόόν ·∙ <Act 3 :10> ἐπεγίίνωσκόόν τε αὐτόόν, ὅτι οὗτος ἦν ὁ πρὸς τὴν ἐλεηµμοσύύνην
καθήήµμενος ἐπὶ τῇ Ὡραίίᾳ πύύλῃ τοῦ ἱεροῦ καὶ ἐπλήήσθησαν θάάµμβους καὶ ἐκστάάσεως ἐπὶ τῷ
συµμβεβηκόότι αὐτῷ. <Act 3 :11> κρατοῦντος δὲ αὐτοῦ τὸν Πέέτρον καὶ τὸν Ἰωάάννην συνέέδραµμεν πᾶς
ὁ λαὸς πρὸς αὐτοὺς ἐπὶ τῇ στοᾷ τῇ καλουµμέένῃ Σολοµμῶνος ἔκθαµμβοι.
<Act 3 :12> Ἰδὼν δὲ ὁ Πέέτρος ἀπεκρίίνατο πρὸς τὸν λαόόν ·∙ Ἄνδρες Ἰσραηλεῖται, τίί θαυµμάάζετε ἐπὶ
τούύτῳ, ἢ ἡµμῖν τίί ἀτενίίζετε ὡς ἰδίίᾳ δυνάάµμει ἢ εὐσεβείίᾳ πεποιηκόόσιν τοῦ περιπατεῖν αὐτόόν;
<Act 3 :13> ὁ Θεὸς Ἀβραὰµμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώώβ, ὁ Θεὸς τῶν πατέέρων ἡµμῶν, ἐδόόξασεν τὸν παῖδα
αὐτοῦ Ἰησοῦν, ὃν ὑµμεῖς µμὲν παρεδώώκατε καὶ ἠρνήήσασθε αὐτὸν κατὰ πρόόσωπον Πιλάάτου,
κρίίναντος ἐκείίνου ἀπολύύειν. <Act 3 :14> ὑµμεῖς δὲ τὸν ἅγιον καὶ δίίκαιον ἠρνήήσασθε, καὶ ᾐτήήσασθε
ἄνδρα φονέέα χαρισθῆναι ὑµμῖν ·∙ <Act 3 :15> τὸν δὲ ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς ἀπεκτείίνατε, ὃν ὁ Θεὸς
ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, οὗ ἡµμεῖς µμάάρτυρέές ἐσµμεν. <Act 3 :16> καὶ ἐπὶ τῇ πίίστει τοῦ ὀνόόµματος αὐτοῦ
τοῦτον, ὃν θεωρεῖτε καὶ οἴδατε, ἐστερέέωσεν τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ ·∙ καὶ ἡ πίίστις ἡ δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκεν
αὐτῷ τὴν ὁλοκληρίίαν ταύύτην ἀπέέναντι πάάντων ὑµμῶν. <Act 3 :17> καὶ νῦν, ἀδελφοίί, οἶδα ὅτι κατὰ
ἄγνοιαν ἐπράάξατε, ὥσπερ καὶ οἱ ἄρχοντες ὑµμῶν ·∙ <Act 3 :18> ὁ δὲ Θεὸς ἃ προκατήήγγειλεν διὰ
στόόµματος πάάντων τῶν προφητῶν, παθεῖν τὸν Χριστὸν αὐτοῦ, ἐπλήήρωσεν οὕτως. <Act 3 :19>
µμετανοήήσατε οὖν καὶ ἐπιστρέέψατε εἰς τὸ ἐξαλειφθῆναι ὑµμῶν τὰς ἁµμαρτίίας, ὅπως ἂν ἔλθωσιν
καιροὶ ἀναψύύξεως ἀπὸ προσώώπου τοῦ Κυρίίου, <Act 3 :20> καὶ ἀποστείίλῃ τὸν προκεχειρισµμέένον
ὑµμῖν Ἰησοῦν Χριστόόν, <Act 3 :21> ὃν δεῖ οὐρανὸν µμὲν δέέξασθαι ἄχρι χρόόνων ἀποκαταστάάσεως
πάάντων ὧν ἐλάάλησεν ὁ Θεὸς διὰ στόόµματος τῶν ἁγίίων ἀπ᾿ αἰῶνος αὐτοῦ προφητῶν. <Act 3 :22>
Μωϋσῆς µμὲν εἶπεν ὅτι προφήήτην ὑµμῖν ἀναστήήσει Κύύριος ὁ Θεὸς ὑµμῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑµμῶν ὡς
ἐµμέέ ·∙ αὐτοῦ ἀκούύσεσθε κατὰ πάάντα ὅσα ἂν λαλήήσῃ πρὸς ὑµμᾶς ·∙ <Act 3 :23> ἔσται δὲ πᾶσα ψυχὴ
ἥτις ἂν µμὴ ἀκούύσῃ τοῦ προφήήτου ἐκείίνου ἐξολεθρευθήήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ. <Act 3 :24> καὶ πάάντες
δὲ οἱ προφῆται ἀπὸ Σαµμουὴλ καὶ τῶν καθεξῆς ὅσοι ἐλάάλησαν, καὶ κατήήγγειλαν τὰς ἡµμέέρας
ταύύτας. <Act 3 :25> ὑµμεῖς ἐστε οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ τῆς διαθήήκης ἧς διέέθετο ὁ Θεὸς πρὸς τοὺς
πατέέρας ὑµμῶν, λέέγων πρὸς Ἀβραάάµμ ·∙ Καὶ ἐν τῷ σπέέρµματίί σου ἐνευλογηθήήσονται πᾶσαι αἱ
πατριαὶ τῆς γῆς. <Act 3 :26> ὑµμῖν πρῶτον ὁ Θεὸς ἀναστήήσας τὸν παῖδα αὐτοῦ, ἀπέέστειλεν αὐτὸν
εὐλογοῦντα ὑµμᾶς ἐν τῷ ἀποστρέέφειν ἕκαστον ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑµμῶν.
<Act 4 : 1> Λαλούύντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν λαόόν, ἐπέέστησαν αὐτοῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ
ἱεροῦ καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι, <Act 4 : 2> διαπονούύµμενοι διὰ τὸ διδάάσκειν αὐτοὺς τὸν λαὸν καὶ
καταγγέέλλειν ἐν τῷ Ἰησοῦ τὴν ἀνάάστασιν τὴν ἐκ νεκρῶν. <Act 4 : 3> καὶ ἐπέέβαλον αὐτοῖς τὰς
χεῖρας καὶ ἔθεντο εἰς τήήρησιν εἰς τὴν αὔριον, ἦν γὰρ ἑσπέέρα ἤδη. <Act 4 : 4> πολλοὶ δὲ τῶν
ἀκουσάάντων τὸν λόόγον ἐπίίστευσαν ·∙ καὶ ἐγενήήθη ὁ ἀριθµμὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χιλιάάδες πέέντε.
<Act 4 : 5> Ἐγέένετο δὲ ἐπὶ τὴν αὔριον συναχθῆναι αὐτῶν τοὺς ἄρχοντας καὶ πρεσβυτέέρους καὶ
γραµμµματεῖς ἐν Ἱερουσαλήήµμ, <Act 4 : 6> καὶ Ἄνναν τὸν ἀρχιερέέα καὶ Καϊάάφαν καὶ Ἰωάάννην καὶ
Ἀλέέξανδρον καὶ ὅσοι ἦσαν ἐκ γέένους ἀρχιερατικοῦ. <Act 4 : 7> καὶ στήήσαντες αὐτοὺς ἐν µμέέσῳ
ἐπυνθάάνοντο ·∙ Ἐν ποίίᾳ δυνάάµμει ἢ ἐν ποίίῳ ὀνόόµματι ἐποιήήσατε τοῦτο ὑµμεῖς; <Act 4 : 8> τόότε Πέέτρος
πλησθεὶς Πνεύύµματος Ἁγίίου εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ πρεσβύύτεροι τοῦ Ἰσραήήλ,
<Act 4 : 9> εἰ ἡµμεῖς σήήµμερον ἀνακρινόόµμεθα ἐπὶ εὐεργεσίίᾳ ἀνθρώώπου ἀσθενοῦς ἐν τίίνι οὗτος
σέέσωσται, <Act 4 :10> γνωστὸν ἔστω πᾶσιν ὑµμῖν καὶ παντὶ τῷ λαῷ Ἰσραήήλ, ὅτι ἐν τῷ ὀνόόµματι
Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίίου, ὃν ὑµμεῖς ἐσταυρώώσατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν ·∙ ἐν τούύτῳ
οὗτος παρέέστηκεν ἐνώώπιον ὑµμῶν ὑγιήής. <Act 4 :11> οὗτόός ἐστιν ὁ λίίθος, ὁ ἐξουθενηθεὶς ὑφ᾿ ὑµμῶν
τῶν οἰκοδοµμούύντων, ὁ γενόόµμενος εἰς κεφαλὴν γωνίίας ·∙ <Act 4 :12> καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ
σωτηρίία ·∙ οὐδὲ γὰρ ὄνοµμάά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδοµμέένον ἐν ἀνθρώώποις ἐν ᾧ δεῖ
σωθῆναι ἡµμᾶς. <Act 4 :13> Θεωροῦντες δὲ τὴν τοῦ Πέέτρου παρρησίίαν καὶ Ἰωάάννου, καὶ
καταλαβόόµμενοι ὅτι ἄνθρωποι ἀγράάµμµματοίί εἰσιν καὶ ἰδιῶται, ἐθαύύµμαζον, ἐπεγίίνωσκόόν τε αὐτοὺς
ὅτι σὺν τῷ Ἰησοῦ ἦσαν. <Act 4 :14> τόόν τε ἄνθρωπον βλέέποντες σὺν αὐτοῖς ἑστῶτα τὸν
τεθεραπευµμέένον οὐδὲν εἶχον ἀντειπεῖν. <Act 4 :15> κελεύύσαντες δὲ αὐτοὺς ἔξω τοῦ συνεδρίίου
ἀπελθεῖν, συνέέβαλλον πρὸς ἀλλήήλους <Act 4 :16> λέέγοντες ·∙ Τίί ποιήήσοµμεν τοῖς ἀνθρώώποις
τούύτοις; ὅτι µμὲν γὰρ γνωστὸν σηµμεῖον γέέγονεν δι᾿ αὐτῶν, πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴµμ
φανερόόν, καὶ οὐ δυνάάµμεθα ἀρνήήσασθαι ·∙ <Act 4 :17> ἀλλ᾿ ἵνα µμὴ ἐπὶ πλεῖον διανεµμηθῇ εἰς τὸν
λαόόν, ἀπειλῇ ἀπειλησώώµμεθα αὐτοῖς µμηκέέτι λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόόµματι τούύτῳ µμηδενὶ ἀνθρώώπων.
<Act 4 :18> καὶ καλέέσαντες αὐτοὺς παρήήγγειλαν τὸ καθόόλου µμὴ φθέέγγεσθαι µμηδὲ διδάάσκειν ἐπὶ
τῷ ὀνόόµματι τοῦ Ἰησοῦ. <Act 4 :19> ὁ δὲ Πέέτρος καὶ Ἰωάάννης ἀποκριθέέντες εἶπον πρὸς αὐτούύς ·∙ Εἰ
δίίκαιόόν ἐστιν ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ, ὑµμῶν ἀκούύειν µμᾶλλον ἢ τοῦ Θεοῦ, κρίίνατε. <Act 4 :20> οὐ
δυνάάµμεθα γὰρ ἡµμεῖς ἃ εἴδοµμεν καὶ ἠκούύσαµμεν µμὴ λαλεῖν. <Act 4 :21> οἱ δὲ προσαπειλησάάµμενοι
ἀπέέλυσαν αὐτούύς, µμηδὲν εὑρίίσκοντες τὸ πῶς κολάάσωνται αὐτούύς, διὰ τὸν λαόόν ·∙ ὅτι πάάντες
ἐδόόξαζον τὸν Θεὸν ἐπὶ τῷ γεγονόότι. <Act 4 :22> ἐτῶν γὰρ ἦν πλειόόνων τεσσεράάκοντα ὁ ἄνθρωπος
ἐφ᾿ ὃν ἐγεγόόνει τὸ σηµμεῖον τοῦτο τῆς ἰάάσεως.
<Act 4 :23> Ἀπολυθέέντες δὲ ἦλθον πρὸς τοὺς ἰδίίους καὶ ἀπέέγγειλαν ὅσα πρὸς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερεῖς
καὶ οἱ πρεσβύύτεροι εἶπον. <Act 4 :24> οἱ δὲ ἀκούύσαντες ὁµμοθυµμαδὸν ἦραν φωνὴν πρὸς τὸν Θεὸν
καὶ εἶπαν ·∙ Δέέσποτα, σὺ ὁ Θεὸς ὁ ποιήήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάάλασσαν καὶ πάάντα
τὰ ἐν αὐτοῖς, <Act 4 :25> ὁ διὰ στόόµματος Δαυὶδ παιδόός σου εἰπώών ·∙ Ἵνα τίί ἐφρύύαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ
ἐµμελέέτησαν κενάά; <Act 4 :26> παρέέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήήχθησαν ἐπὶ τὸ
αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ. <Act 4 :27> συνήήχθησαν γὰρ ἐπ᾿ ἀληθείίας ἐν
τῇ πόόλει ταύύτῃ ἐπὶ τὸν ἅγιον παῖδάά σου Ἰησοῦν, ὃν ἔχρισας, Ἡρῴδης τε καὶ Πόόντιος Πιλᾶτος σὺν
ἔθνεσιν καὶ λαοῖς Ἰσραήήλ, <Act 4 :28> ποιῆσαι ὅσα ἡ χείίρ σου καὶ ἡ βουλήή σου προώώρισεν
γενέέσθαι. <Act 4 :29> καὶ τὰ νῦν, Κύύριε, ἔφιδε ἐπὶ τὰς ἀπειλὰς αὐτῶν, καὶ δὸς τοῖς δούύλοις σου
µμετὰ παρρησίίας πάάσης λαλεῖν τὸν λόόγον σου, <Act 4 :30> ἐν τῷ τὴν χεῖράά σου ἐκτείίνειν σε εἰς
ἴασιν καὶ σηµμεῖα καὶ τέέρατα γίίνεσθαι διὰ τοῦ ὀνόόµματος τοῦ ἁγίίου παιδόός σου Ἰησοῦ. <Act 4 :31>
καὶ δεηθέέντων αὐτῶν ἐσαλεύύθη ὁ τόόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγµμέένοι, καὶ ἐπλήήσθησαν ἅπαντες τοῦ
Ἁγίίου Πνεύύµματος, καὶ ἐλάάλουν τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ µμετὰ παρρησίίας.
<Act 4 :32> Τοῦ δὲ πλήήθους τῶν πιστευσάάντων ἦν ἡ καρδίία καὶ ἡ ψυχὴ µμίία ·∙ καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν
ὑπαρχόόντων αὐτῷ ἔλεγον ἴδιον εἶναι ·∙ ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινάά. <Act 4 :33> καὶ µμεγάάλῃ
δυνάάµμει ἀπεδίίδουν τὸ µμαρτύύριον οἱ ἀπόόστολοι τῆς ἀναστάάσεως τοῦ Κύύριου Ἰησοῦ ·∙ χάάρις τε
µμεγάάλη ἦν ἐπὶ πάάντας αὐτούύς. <Act 4 :34> οὐδὲ γὰρ ἐνδεήής τις ὑπῆρχεν ἐν αὐτοῖς ·∙ ὅσοι γὰρ
κτήήτορες χωρίίων ἢ οἰκιῶν ὑπῆρχον, πωλοῦντες ἔφερον τὰς τιµμὰς τῶν πιπρασκοµμέένων <Act 4 :35>
καὶ ἐτίίθουν παρὰ τοὺς πόόδας τῶν ἀποστόόλων ·∙ διεδίίδετο δὲ ἑκάάστῳ καθόότι ἂν τις χρείίαν εἶχεν.
<Act 4 :36> Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἐπικληθεὶς Βαρναβᾶς ἀπὸ τῶν ἀποστόόλων (ὅ ἐστιν µμεθερµμηνευόόµμενον
υἱὸς παρακλήήσεως), Λευείίτης, Κύύπριος τῷ γέένει, <Act 4 :37> ὑπάάρχοντος αὐτῷ ἀγροῦ, πωλήήσας
ἤνεγκεν τὸ χρῆµμα καὶ ἔθηκεν παρὰ τοὺς πόόδας τῶν ἀποστόόλων.
<Act 5 : 1> Ἀνὴρ δέέ τις Ἀνανίίας ὀνόόµματι σὺν Σαπφείίρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώώλησεν κτῆµμα,
<Act 5 : 2> καὶ ἐνοσφίίσατο ἀπὸ τῆς τιµμῆς, συνειδυίίης καὶ τῆς γυναικόός, καὶ ἐνέέγκας µμέέρος τι παρὰ
τοὺς πόόδας τῶν ἀποστόόλων ἔθηκεν. <Act 5 : 3> εἶπεν δὲ ὁ Πέέτρος ·∙ Ἀνανίία, διὰ τίί ἐπλήήρωσεν ὁ
Σατανᾶς τὴν καρδίίαν σου, ψεύύσασθαίί σε τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον καὶ νοσφίίσασθαι ἀπὸ τῆς τιµμῆς τοῦ
χωρίίου; <Act 5 : 4> οὐχὶ µμέένον σοὶ ἔµμενεν καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίίᾳ ὑπῆρχεν; τίί ὅτι ἔθου ἐν τῇ
καρδίίᾳ σου τὸ πρᾶγµμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύύσω ἀνθρώώποις ἀλλὰ τῷ Θεῷ. <Act 5 : 5> ἀκούύων δὲ ὁ
Ἀνανίίας τοὺς λόόγους τούύτους, πεσὼν ἐξέέψυξεν. καὶ ἐγέένετο φόόβος µμέέγας ἐπὶ πάάντας τοὺς
ἀκούύοντας. <Act 5 : 6> ἀναστάάντες δὲ οἱ νεώώτεροι συνέέστειλαν αὐτὸν καὶ ἐξενέέγκαντες ἔθαψαν.
<Act 5 : 7> Ἐγέένετο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν διάάστηµμα καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ µμὴ εἰδυῖα τὸ γεγονὸς εἰσῆλθεν ·∙
<Act 5 : 8> ἀπεκρίίθη δὲ πρὸς αὐτὴν ὁ Πέέτρος ·∙ Εἰπέέ µμοι, εἰ τοσούύτου τὸ χωρίίον ἀπέέδοσθε; ἡ δὲ
εἶπεν ·∙ Ναίί, τοσούύτου. <Act 5 : 9> ὁ δὲ Πέέτρος [εἶπεν] πρὸς αὐτήήν ·∙ Τίί ὅτι συνεφωνήήθη ὑµμῖν
πειράάσαι τὸ Πνεῦµμα Κυρίίου; ἰδοὺ οἱ πόόδες τῶν θαψάάντων τὸν ἄνδρα σου ἐπὶ τῇ θύύρᾳ, καὶ
ἐξοίίσουσίίν σέέ. <Act 5 :10> ἔπεσεν δὲ παραχρῆµμα πρὸς τοὺς πόόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέέψυξεν.
εἰσελθόόντες δὲ οἱ νεανίίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράάν ·∙ καὶ ἐξενέέγκαντες ἔθαψαν πρὸς τὸν ἄνδρα
αὐτῆς. <Act 5 :11> καὶ ἐγέένετο φόόβος µμέέγας ἐφ᾿ ὅλην τὴν ἐκκλησίίαν καὶ ἐπὶ πάάντας τοὺς
ἀκούύοντας ταῦτα.
<Act 5 :12> Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόόλων ἐγίίνετο σηµμεῖα καὶ τέέρατα πολλὰ ἐν τῷ λαῷ ·∙ (καὶ
ἦσαν ὁµμοθυµμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολοµμῶνος ·∙ <Act 5 :13> τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόόλµμα
κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐµμεγάάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαόός ·∙ <Act 5 :14> µμᾶλλον δὲ προσετίίθεντο
πιστεύύοντες τῷ Κυρίίῳ, πλήήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν) ·∙ <Act 5 :15> ὥστε κατὰ τὰς πλατείίας
ἐκφέέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέέναι ἐπὶ κλιναρίίων καὶ κραβάάττων, ἵνα ἐρχοµμέένου Πέέτρου κἂν ἡ
σκιὰ ἐπισκιάάσῃ τινὶ αὐτῶν. <Act 5 :16> συνήήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέέριξ πόόλεων εἰς
Ἱερουσαλήήµμ, φέέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουµμέένους ὑπὸ πνευµμάάτων ἀκαθάάρτων, οἵτινες
ἐθεραπεύύοντο ἅπαντες.
<Act 5 :17> Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν σαδδουκαίίων,
ἐπλήήσθησαν ζήήλου <Act 5 :18> καὶ ἐπέέβαλον τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ἀποστόόλους καὶ ἔθεντο αὐτοὺς
ἐν τηρήήσει δηµμοσίίᾳ. <Act 5 :19> ἄγγελος δὲ Κυρίίου διὰ νυκτὸς ἤνοιξεν τὰς θύύρας τῆς φυλακῆς,
ἐξαγαγώών τε αὐτοὺς εἶπεν ·∙ <Act 5 :20> Πορεύύεσθε καὶ σταθέέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ
πάάντα τὰ ῥήήµματα τῆς ζωῆς ταύύτης. <Act 5 :21> ἀκούύσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ
ἱερὸν καὶ ἐδίίδασκον. παραγενόόµμενος δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ συνεκάάλεσαν τὸ συνέέδριον
καὶ πᾶσαν τὴν γερουσίίαν τῶν υἱῶν Ἰσραήήλ, καὶ ἀπέέστειλαν εἰς τὸ δεσµμωτήήριον ἀχθῆναι αὐτούύς.
<Act 5 :22> οἱ δὲ ὑπηρέέται παραγενόόµμενοι οὐχ εὗρον αὐτοὺς ἐν τῇ φυλακῇ ·∙ ἀναστρέέψαντες δὲ
ἀπήήγγειλαν <Act 5 :23> λέέγοντες ὅτι τὸ δεσµμωτήήριον εὕροµμεν κεκλεισµμέένον ἐν πάάσῃ ἀσφαλείίᾳ
καὶ τοὺς φύύλακας ἑστῶτας ἐπὶ τῶν θυρῶν ·∙ ἀνοίίξαντες δὲ ἔσω οὐδέένα εὕροµμεν. <Act 5 :24> ὡς δὲ
ἤκουσαν τοὺς λόόγους τούύτους ὅ τε ἱερεὺς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, διηπόόρουν
περὶ αὐτῶν, τίί ἂν γέένοιτο τοῦτο. <Act 5 :25> παραγενόόµμενος δέέ τις ἀπήήγγειλεν αὐτοῖς ὅτι ἰδοὺ οἱ
ἄνδρες οὓς ἔθεσθε ἐν τῇ φυλακῇ εἰσὶν ἐν τῷ ἱερῷ ἑστῶτες καὶ διδάάσκοντες τὸν λαόόν. <Act 5 :26>
Τόότε ἀπελθὼν ὁ στρατηγὸς σὺν τοῖς ὑπηρέέταις ἤγαγεν αὐτούύς, οὐ µμετὰ βίίας, ἐφοβοῦντο γὰρ τὸν
λαὸν µμὴ λιθασθῶσιν. <Act 5 :27> ἀγαγόόντες δὲ αὐτοὺς ἔστησαν ἐν τῷ συνεδρίίῳ. καὶ ἐπηρώώτησεν
αὐτοὺς ὁ ἀρχιερεὺς <Act 5 :28> λέέγων ·∙ Παραγγελίίᾳ παρηγγείίλαµμην ὑµμῖν µμὴ διδάάσκειν ἐπὶ τῷ
ὀνόόµματι τούύτῳ, καὶ ἰδοὺ πεπληρώώκατε τὴν Ἱερουσαλὴµμ τῆς διδαχῆς ὑµμῶν, καὶ βούύλεσθε
ἐπαγαγεῖν ἐφ᾿ ἡµμᾶς τὸ αἷµμα τοῦ ἀνθρώώπου τούύτου. <Act 5 :29> ἀποκριθεὶς δὲ Πέέτρος καὶ οἱ
ἀπόόστολοι εἶπαν ·∙ Πειθαρχεῖν δεῖ θεῷ µμᾶλλον ἢ ἀνθρώώποις. <Act 5 :30> ὁ Θεὸς τῶν πατέέρων
ἡµμῶν ἤγειρεν Ἰησοῦν, ὃν ὑµμεῖς διεχειρίίσασθε κρεµμάάσαντες ἐπὶ ξύύλου ·∙ <Act 5 :31> τοῦτον ὁ Θεὸς
ἀρχηγὸν καὶ σωτῆρα ὕψωσεν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, δοῦναι µμετάάνοιαν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν.
<Act 5 :32> καὶ ἡµμεῖς ἐσµμεν αὐτοῦ µμάάρτυρες τῶν ῥηµμάάτων τούύτων καὶ τὸ Πνεῦµμα δὲ τὸ Ἅγιον ὃ
ἔδωκεν ὁ Θεὸς τοῖς πειθαρχοῦσιν αὐτῷ.
<Act 5 :33> Οἱ δὲ ἀκούύσαντες διεπρίίοντο καὶ ἐβουλεύύοντο ἀνελεῖν αὐτούύς. <Act 5 :34> ἀναστὰς δέέ
τις ἐν τῷ συνεδρίίῳ φαρισαῖος ὀνόόµματι Γαµμαλιήήλ, νοµμοδιδάάσκαλος τίίµμιος παντὶ τῷ λαῷ,
ἐκέέλευσεν ἔξω βραχὺ τοὺς ἀποστόόλους ποιῆσαι, <Act 5 :35> εἶπέέν τε πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἄνδρες
Ἰσραηλεῖται, προσέέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώώποις τούύτοις τίί µμέέλλετε πράάσσειν. <Act 5 :36> πρὸ
γὰρ τούύτων τῶν ἡµμερῶν ἀνέέστη Θευδᾶς, λέέγων εἶναίί τινα ἑαυτόόν, ᾧ προσεκλίίθη ἀριθµμὸς ἀνδρῶν
ὡσεὶ τετρακοσίίων ·∙ ὃς ἀνῃρέέθη, καὶ πάάντες ὅσοι ἐπείίθοντο αὐτῷ διελύύθησαν καὶ ἐγέένοντο εἰς
οὐδέέν. <Act 5 :37> µμετὰ τοῦτον ἀνέέστη Ἰούύδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡµμέέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ
ἀπέέστησεν λαὸν [ἱκανὸν] ὀπίίσω αὐτοῦ ·∙ κἀκεῖνος ἀπώώλετο, καὶ πάάντες ὅσοι ἐπείίθοντο αὐτῷ
διεσκορπίίσθησαν. <Act 5 :38> καὶ τὰ νῦν λέέγω ὑµμῖν, ἀπόόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώώπων τούύτων καὶ
ἐάάσατε αὐτούύς ·∙ ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήήσεται ·∙
<Act 5 :39> εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστίίν, οὐ δυνήήσεσθε καταλῦσαι αὐτούύς, µμήήποτε καὶ θεοµμάάχοι εὑρεθῆτε.
<Act 5 :40> ἐπείίσθησαν δὲ αὐτῷ. καὶ προσκαλεσάάµμενοι τοὺς ἀποστόόλους, δείίραντες παρήήγγειλαν
µμὴ λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόόµματι τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέέλυσαν αὐτούύς. <Act 5 :41> Οἱ µμὲν οὖν ἐπορεύύοντο
χαίίροντες ἀπὸ προσώώπου τοῦ συνεδρίίου, ὅτι ὑπὲρ τοῦ ὀνόόµματος κατηξιώώθησαν ἀτιµμασθῆναι ·∙
<Act 5 :42> πᾶσάάν τε ἡµμέέραν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ κατ᾿ οἶκον οὐκ ἐπαύύοντο διδάάσκοντες καὶ
εὐαγγελιζόόµμενοι τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν.
<Act 6 : 1> Ἐν δὲ ταῖς ἡµμέέραις ταύύταις πληθυνόόντων τῶν µμαθητῶν ἐγέένετο γογγυσµμὸς τῶν
Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίίᾳ τῇ καθηµμερινῇ αἱ χῆραι
αὐτῶν. <Act 6 : 2> προσκαλεσάάµμενοι δὲ οἱ δώώδεκα τὸ πλῆθος τῶν µμαθητῶν εἶπον ·∙ Οὐκ ἀρεστόόν
ἐστιν ἡµμᾶς καταλείίψαντας τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέέζαις. <Act 6 : 3> ἐπισκέέψασθε οὖν,
ἀδελφοίί, ἄνδρας ἐξ ὑµμῶν µμαρτυρουµμέένους ἑπτὰ πλήήρης Πνεύύµματος Ἁγίίου καὶ σοφίίας, οὓς
καταστήήσοµμεν ἐπὶ τῆς χρείίας ταύύτης. <Act 6 : 4> ἡµμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακνίίᾳ τοῦ λόόγου
προσκαρτερήήσοµμεν. <Act 6 : 5> καὶ ἤρεσεν ὁ λόόγος ἐνώώπιον παντὸς τοῦ πλήήθους ·∙ καὶ ἐξελέέξαντο
Στέέφανον, ἄνδρα πλήήρης πίίστεως καὶ Πνεύύµματος Ἁγίίου, καὶ Φίίλιππον καὶ Πρόόχορον καὶ
Νικάάνορα καὶ Τίίµμωνα καὶ Παρµμενᾶν καὶ Νικόόλαον προσήήλυτον Ἀντιοχέέα, <Act 6 : 6> οὓς ἔστησαν
ἐνώώπιον τῶν ἀποστόόλων ·∙ καὶ προσευξάάµμενοι ἐπέέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας.
<Act 6 : 7> Καὶ ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανεν, καὶ ἐπληθύύνετο ὁ ἀριθµμὸς τῶν µμαθητῶν ἐν
Ἱερουσαλὴµμ σφόόδρα, πολύύς τε ὄχλος τῶν ἱερέέων ὑπήήκουον τῇ πίίστει.
<Act 6 : 8> Στέέφανος δὲ πλήήρης χάάριτος καὶ δυνάάµμεως ἐποίίει τέέρατα καὶ σηµμεῖα µμεγάάλα ἐν τῷ
λαῷ. <Act 6 : 9> ἀνέέστησαν δέέ τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγοµμέένης Λιβερτίίνων καὶ
Κυρηναίίων καὶ Ἀλεξανδρέέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίίας καὶ Ἀσίίας συνζητοῦντες τῷ Στεφάάνῳ.
<Act 6 :10> καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίίᾳ καὶ τῷ Πνεύύµματι ᾧ ἐλάάλει. <Act 6 :11> τόότε
ὑπέέβαλον ἄνδρας λέέγοντας ὅτι ἀκηκόόαµμεν αὐτοῦ λαλοῦντος ῥήήµματα βλάάσφηµμα εἰς Μωϋσῆν καὶ
τὸν Θεόόν. <Act 6 :12> συνεκίίνησάάν τε τὸν λαὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέέρους καὶ τοὺς γραµμµματεῖς ·∙ καὶ
ἐπιστάάντες συνήήρπασαν αὐτὸν καὶ ἤγαγον εἰς τὸ συνέέδριον. <Act 6 :13> ἔστησάάν τε µμάάρτυρας
ψευδεῖς λέέγοντας ·∙ Ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐ παύύεται ῥήήµματα λαλῶν κατὰ τοῦ τόόπου τοῦ ἁγίίου καὶ
τοῦ νόόµμου ·∙ <Act 6 :14> ἀκηκόόαµμεν γὰρ αὐτοῦ λέέγοντος ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος οὗτος καταλύύσει
τὸν τόόπον τοῦτον καὶ ἀλλάάξει τὰ ἔθη ἃ παρέέδωκεν ἡµμῖν Μωϋσῆς. <Act 6 :15> καὶ ἀτενίίσαντες εἰς
αὐτὸν ἅπαντες οἱ καθεζόόµμενοι ἐν τῷ συνεδρίίῳ εἶδον τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόόσωπον
ἀγγέέλου.
<Act 7 : 1> Εἶπεν δὲ ὁ ἀρχιερεύύς ·∙ Εἰ ἄρα ταῦτα οὕτως ἔχει; <Act 7 : 2> ὁ δὲ ἔφη ·∙ Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ
πατέέρες, ἀκούύσατε ·∙ ὁ Θεὸς τῆς δόόξης ὤφθη τῷ πατρὶ ἡµμῶν Ἀβραὰµμ ὄντι ἐν τῇ Μεσοποταµμίίᾳ
πρὶν ἢ κατοικῆσαι αὐτὸν ἐν Χαρράάν, <Act 7 : 3> καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ
ἐκ τῆς συγγενείίας σου, καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν ἣν ἂν σοι δείίξω. <Act 7 : 4> τόότε ἐξελθὼν ἐκ γῆς
Χαλδαίίων κατῴκησεν ἐν Χαρράάν ·∙ κἀκεῖθεν µμετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέέρα αὐτοῦ µμετῴκισεν
αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ταύύτην εἰς ἣν ὑµμεῖς νῦν κατοικεῖτε. <Act 7 : 5> καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ
κληρονοµμίίαν ἐν αὐτῇ οὐδὲ βῆµμα ποδόός, καὶ ἐπηγγείίλατο δοῦναι αὐτὴν εἰς κατάάσχεσιν αὐτῷ καὶ
τῷ σπέέρµματι αὐτοῦ µμετ᾿ αὐτόόν, οὐκ ὄντος αὐτῷ τέέκνου. <Act 7 : 6> ἐλάάλησεν δὲ οὕτως ὁ Θεόός, ὅτι
ἔσται τὸ σπέέρµμα αὐτοῦ πάάροικον ἐν γῇ ἀλλοτρίίᾳ, καὶ δουλώώσουσιν αὐτὸ καὶ κακώώσουσιν ἔτη
τετρακόόσια ·∙ <Act 7 : 7> καὶ τὸ ἔθνος ᾧ ἐὰν δουλεύύσωσιν κρινῶ ἐγώώ, εἶπεν ὁ Θεόός, καὶ µμετὰ ταῦτα
ἐξελεύύσονται καὶ λατρεύύσουσίίν µμοι ἐν τῷ τόόπῳ τούύτῳ. <Act 7 : 8> καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήήκην
περιτοµμῆς ·∙ καὶ οὕτως ἐγέέννησεν τὸν Ἰσαὰκ καὶ περιέέτεµμεν αὐτὸν τῇ ἡµμέέρᾳ τῇ ὀγδόόῃ, καὶ ὁ Ἰσαὰκ
τὸν Ἰακώώβ, καὶ ὁ Ἰακὼβ τοὺς δώώδεκα πατριάάρχας. <Act 7 : 9> Καὶ οἱ πατριάάρχαι ζηλώώσαντες τὸν
Ἰωσὴφ ἀπέέδοντο εἰς Αἴγυπτον ·∙ καὶ ἦν ὁ Θεὸς µμετ᾿ αὐτοῦ ·∙ <Act 7 :10> καὶ ἐξείίλατο αὐτὸν ἐκ
πασῶν τῶν θλίίψεων αὐτοῦ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ χάάριν καὶ σοφίίαν ἐναντίίον Φαραὼ βασιλέέως
Αἰγύύπτου ·∙ καὶ κατέέστησεν αὐτὸν ἡγούύµμενον ἐπ᾿ Αἴγυπτον καὶ ὅλον τὸν οἶκον αὐτοῦ. <Act 7 :11>
ἦλθεν δὲ λιµμὸς ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν Αἴγυπτον καὶ Χαναὰν καὶ θλίίψις µμεγάάλη, καὶ οὐχ εὕρισκον
χορτάάσµματα οἱ πατέέρες ἡµμῶν. <Act 7 :12> ἀκούύσας δὲ Ἰακὼβ ὄντα σιτίία ἐν Αἰγύύπτῳ ἐξαπέέστειλεν
τοὺς πατέέρας ἡµμῶν πρῶτον ·∙ <Act 7 :13> καὶ ἐν τῷ δευτέέρῳ ἀνεγνωρίίσθη Ἰωσὴφ τοῖς ἀδελφοῖς
αὐτοῦ, καὶ φανερὸν ἐγέένετο τῷ Φαραὼ τὸ γέένος τοῦ Ἰωσήήφ. <Act 7 :14> ἀποστείίλας δὲ Ἰωσὴφ
µμετεκαλέέσατο τὸν πατέέρα αὐτοῦ Ἰακὼβ καὶ πᾶσαν τὴν συγγέένειαν ἐν ψυχαῖς ἑβδοµμήήκοντα
πέέντε. <Act 7 :15> καὶ κατέέβη Ἰακὼβ εἰς Αἴγυπτον ·∙ καὶ ἐτελεύύτησεν αὐτὸς καὶ οἱ πατέέρες ἡµμῶν,
<Act 7 :16> καὶ µμετετέέθησαν εἰς Συχὲµμ καὶ ἐτέέθησαν ἐν τῷ µμνήήµματι ᾧ ὠνήήσατο Ἀβραὰµμ τιµμῆς
ἀργυρίίου παρὰ τῶν υἱῶν Ἐµμµμὼρ τοῦ Συχέέµμ.
<Act 7 :17> Καθὼς δὲ ἤγγιζεν ὁ χρόόνος τῆς ἐπαγγελίίας ἧς ὡµμολόόγησεν ὁ Θεὸς τῷ Ἀβραάάµμ,
ηὔξησεν ὁ λαὸς καὶ ἐπληθύύνθη ἐν Αἰγύύπτῳ, <Act 7 :18> ἄχρι οὗ ἀνέέστη βασιλεὺς ἕτερος ἐπ᾿
Αἴγυπτον, ὃς οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήήφ. <Act 7 :19> οὗτος κατασοφισάάµμενος τὸ γέένος ἡµμῶν ἐκάάκωσεν
τοὺς πατέέρας τοῦ ποιεῖν ἔκθετα τὰ βρέέφη αὐτῶν εἰς τὸ µμὴ ζῳογονεῖσθαι.
<Act 7 :20> Ἐν ᾧ καιρῷ ἐγεννήήθη Μωϋσῆς, καὶ ἦν ἀστεῖος τῷ Θεῷ ·∙ ὃς ἀνετράάφη µμῆνας τρεῖς ἐν
τῷ οἴκῳ τοῦ πατρόός. <Act 7 :21> ἐκτεθέέντα δὲ αὐτὸν ἀνείίλατο αὐτὸν ἡ θυγάάτηρ Φαραὼ καὶ
ἀνεθρέέψατο αὐτὸν ἑαυτῇ εἰς υἱόόν. <Act 7 :22> καὶ ἐπαιδεύύθη Μωϋσῆς ἐν πάάσῃ σοφίίᾳ Αἰγυπτίίων ·∙
ἦν δὲ δυνατὸς ἐν λόόγοις καὶ ἔργοις αὐτοῦ. <Act 7 :23> ὡς δὲ ἐπληροῦτο αὐτῷ τεσσερακονταέέτης
χρόόνος, ἀνέέβη ἐπὶ τὴν καρδίίαν αὐτοῦ ἐπισκέέψασθαι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς Ἰσραήήλ ·∙
<Act 7 :24> καὶ ἰδώών τινα ἀδικούύµμενον ἠµμύύνατο, καὶ ἐποίίησεν ἐκδίίκησιν τῷ καταπονουµμέένῳ
πατάάξας τὸν Αἰγύύπτιον. <Act 7 :25> ἐνόόµμιζεν δὲ συνιέέναι τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ὅτι ὁ Θεὸς διὰ
χειρὸς αὐτοῦ δίίδωσιν σωτηρίίαν αὐτοῖς ·∙ οἱ δὲ οὐ συνῆκαν. <Act 7 :26> τῇ τε ἐπιούύσῃ ἡµμέέρᾳ ὤφθη
αὐτοῖς µμαχοµμέένοις ·∙ καὶ συνήήλασεν αὐτοὺς εἰς εἰρήήνην εἰπώών ·∙ Ἄνδρες, ἀδελφοίί ἐστε ὑµμεῖς ·∙ ἱνατίί
ἀδικεῖτε ἀλλήήλους; <Act 7 :27> ὁ δὲ ἀδικῶν τὸν πλησίίον ἀπώώσατο αὐτὸν εἰπώών ·∙ Τίίς σε
κατέέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ᾿ ἡµμῶν; <Act 7 :28> µμὴ ἀνελεῖν µμε σὺ θέέλεις ὃν τρόόπον
ἀνεῖλες χθὲς τὸν Αἰγύύπτιον; <Act 7 :29> ἔφυγεν δὲ Μωϋσῆς ἐν τῷ λόόγῳ τούύτῳ, καὶ ἐγέένετο
πάάροικος ἐν γῇ Μαδιάάµμ, οὗ ἐγέέννησεν υἱοὺς δύύο. <Act 7 :30> Καὶ πληρωθέέντων ἐτῶν
τεσσεράάκοντα ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήήµμῳ τοῦ ὄρους Σινᾶ ἄγγελος ἐν φλογὶ πυρὸς βάάτου. <Act 7 :31>
ὁ δὲ Μωϋσῆς ἰδὼν ἐθαύύµμαζεν τὸ ὅραµμα ·∙ προσερχοµμέένου δὲ αὐτοῦ κατανοῆσαι ἐγέένετο φωνὴ
Κυρίίου ·∙ <Act 7 :32> Ἐγὼ ὁ Θεὸς τῶν πατέέρων σου, ὁ Θεὸς Ἀβραὰµμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώώβ. ἔντροµμος
δὲ γενόόµμενος Μωϋσῆς οὐκ ἐτόόλµμα κατανοῆσαι. <Act 7 :33> εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ Κύύριος ·∙ Λῦσον τὸ
ὑπόόδηµμα τῶν ποδῶν σου ·∙ ὁ γὰρ τόόπος ἐφ᾿ ᾧ ἕστηκας γῆ ἁγίία ἐστίίν. <Act 7 :34> ἰδὼν εἶδον τὴν
κάάκωσιν τοῦ λαοῦ µμου τοῦ ἐν Αἰγύύπτῳ, καὶ τοῦ στεναγµμοῦ αὐτῶν ἤκουσα, καὶ κατέέβην
ἐξελέέσθαι αὐτούύς ·∙ καὶ νῦν δεῦρο ἀποστείίλω σε εἰς Αἴγυπτον. <Act 7 :35> Τοῦτον τὸν Μωϋσῆν, ὃν
ἠρνήήσαντο εἰπόόντες ·∙ Τίίς σε κατέέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστήήν; τοῦτον ὁ Θεὸς ἄρχοντα καὶ
λυτρωτὴν ἀπέέσταλκεν σὺν χειρὶ ἀγγέέλου τοῦ ὀφθέέντος αὐτῷ ἐν τῇ βάάτῳ. <Act 7 :36> οὗτος
ἐξήήγαγεν αὐτοὺς ποιήήσας τέέρατα καὶ σηµμεῖα ἐν γῇ Αἰγύύπτῳ καὶ ἐν Ἐρυθρᾷ θαλάάσσῃ καὶ ἐν τῇ
ἐρήήµμῳ ἔτη τεσσεράάκοντα. <Act 7 :37> οὗτόός ἐστιν ὁ Μωϋσῆς ὁ εἴπας τοῖς υἱοῖς Ἰσραήήλ ·∙ Προφήήτην
ὑµμῖν ἀναστήήσει ὁ Θεὸς ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑµμῶν ὡς ἐµμέέ ·∙ [αὐτοῦ ἀκούύσεσθε]. <Act 7 :38> οὗτόός ἐστιν
ὁ γενόόµμενος ἐν τῇ ἐκκλησίίᾳ ἐν τῇ ἐρήήµμῳ µμετὰ τοῦ ἀγγέέλου τοῦ λαλοῦντος αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει Σινᾶ
καὶ τῶν πατέέρων ἡµμῶν ·∙ ὃς ἐδέέξατο λόόγια ζῶντα δοῦναι ἡµμῖν ·∙ <Act 7 :39> ᾧ οὐκ ἠθέέλησαν
ὑπήήκοοι γενέέσθαι οἱ πατέέρες ἡµμῶν ·∙ ἀλλὰ ἀπώώσαντο καὶ ἐστράάφησαν τῇ καρδίίᾳ αὐτῶν εἰς
Αἴγυπτον, <Act 7 :40> εἰπόόντες τῷ Ἀαρώών ·∙ Ποίίησον ἡµμῖν θεοὺς οἳ προπορεύύσονται ἡµμῶν, ὁ γὰρ
Μωϋσῆς οὗτος, ὃς ἐξήήγαγεν ἡµμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύύπτου, οὐκ οἴδαµμεν τίί γέέγονεν αὐτῷ. <Act 7 :41> καὶ
ἐµμοσχοποίίησαν ἐν ταῖς ἡµμέέραις ἐκείίναις καὶ ἀνήήγαγον θυσίίαν τῷ εἰδώώλῳ, καὶ εὐφραίίνοντο ἐν
τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν. <Act 7 :42> ἔστρεψεν δὲ ὁ Θεὸς καὶ παρέέδωκεν αὐτοὺς λατρεύύειν τῇ
στρατιᾷ τοῦ οὐρανοῦ, καθὼς γέέγραπται ἐν βίίβλῳ τῶν προφητῶν ·∙ Μὴ σφάάγια καὶ θυσίίας
προσηνέέγκατέέ µμοι ἔτη τεσσεράάκοντα ἐν τῇ ἐρήήµμῳ, οἶκος Ἰσραήήλ; <Act 7 :43> καὶ ἀνελάάβετε τὴν
σκηνὴν τοῦ Μολὸχ καὶ τὸ ἄστρον τοῦ θεοῦ ὑµμῶν Ῥεµμφάάν, τοὺς τύύπους οὓς ἐποιήήσατε προσκυνεῖν
αὐτοῖς, καὶ µμετοικιῶ ὑµμᾶς ἐπέέκεινα Βαβυλῶνος.
<Act 7 :44> Ἡ σκηνὴ τοῦ µμαρτυρίίου ἦν τοῖς πατράάσιν ἡµμῶν ἐν τῇ ἐρήήµμῳ, καθὼς διετάάξατο ὁ
λαλῶν τῷ Μωϋσῇ ποιῆσαι αὐτὴν κατὰ τὸν τύύπον ὃν ἑωράάκει. <Act 7 :45> ἣν καὶ εἰσήήγαγον
διαδεξάάµμενοι οἱ πατέέρες ἡµμῶν µμετὰ Ἰησοῦ ἐν τῇ κατασχέέσει τῶν ἐθνὼν, ὢν ἐξῶσεν ὁ Θεὸς ἀπὸ
προσώώπου τῶν πατέέρων ἡµμῶν ἕως τῶν ἡµμερῶν Δαυίίδ, <Act 7 :46> ὃς εὗρεν χάάριν ἐνώώπιον τοῦ
Θεοῦ καὶ ᾐτήήσατο εὑρεῖν σκήήνωµμα τῷ Θεῷ Ἰακώώβ. <Act 7 :47> Σολοµμὼν δὲ ᾠκοδόόµμησεν αὐτῷ
οἶκον. <Act 7 :48> ἀλλ᾿ οὐχ ὁ Ὕψιστος ἐν χειροποιήήτοις κατοικεῖ, καθὼς ὁ προφήήτης λέέγει ·∙
<Act 7 :49> Ὁ οὐρανόός µμοι θρόόνος, ἡ δὲ γῆ ὑποπόόδιον τῶν ποδῶν µμου. ποῖον οἶκον οἰκοδοµμήήσετέέ
µμοι, λέέγει Κύύριος, ἢ τίίς τόόπος τῆς καταπαύύσεώώς µμου; <Act 7 :50> οὐχὶ ἡ χείίρ µμου ἐποίίησεν πάάντα
ταῦτα;
<Act 7 :51> Σκληροτράάχηλοι καὶ ἀπερίίτµμητοι τῇ καρδίίᾳ καὶ τοῖς ὠσίίν, ὑµμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύύµματι τῷ
Ἁγίίῳ ἀντιπίίπτετε ·∙ ὡς οἱ πατέέρες ὑµμῶν καὶ ὑµμεῖς. <Act 7 :52> τίίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίίωξαν οἱ
πατέέρες ὑµμῶν; καὶ ἀπέέκτειναν τοὺς προκαταγγείίλαντας περὶ τῆς ἐλεύύσεως τοῦ Δικαίίου, οὗ νῦν
ὑµμεῖς προδόόται καὶ φονεῖς ἐγέένεσθε, <Act 7 :53> οἵτινες ἐλάάβετε τὸν νόόµμον εἰς διαταγὰς ἀγγέέλων,
καὶ οὐκ ἐφυλάάξατε.
<Act 7 :54> Ἀκούύοντες δὲ ταῦτα διεπρίίοντο ταῖς καρδίίαις αὐτῶν καὶ ἔβρυχον τοὺς ὀδόόντας ἐπ᾿
αὐτόόν. <Act 7 :55> ὑπάάρχων δὲ πλήήρης Πνεύύµματος Ἁγίίου, ἀτενίίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδεν δόόξαν
Θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ·∙ <Act 7 :56> καὶ εἶπεν ·∙ Ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς
ἀνεῳγµμέένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώώπου ἐκ δεξιῶν ἑστῶτα τοῦ Θεοῦ.
<Act 7 :57> Κράάξαντες δὲ φωνῇ µμεγάάλῃ συνέέσχον τὰ ὦτα αὐτῶν καὶ ὥρµμησαν ὁµμοθυµμαδὸν ἐπ᾿
αὐτόόν ·∙ <Act 7 :58> καὶ ἐκβαλόόντες ἔξω τῆς πόόλεως ἐλιθοβόόλουν ·∙ καὶ οἱ µμάάρτυρες ἀπέέθεντο τὰ
ἱµμάάτια αὐτῶν παρὰ τοὺς πόόδας νεανίίου καλουµμέένου Σαύύλου. <Act 7 :59> καὶ ἐλιθοβόόλουν τὸν
Στέέφανον, ἐπικαλούύµμενον καὶ λέέγοντα ·∙ Κύύριε Ἰησοῦ, δέέξαι τὸ πνεῦµμάά µμου. <Act 7 :60> θεὶς δὲ τὰ
γόόνατα ἔκραξεν φωνῇ µμεγάάλῃ ·∙ Κύύριε, µμὴ στήήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁµμαρτίίαν ταύύτην. καὶ τοῦτο εἰπὼν
ἐκοιµμήήθη ·∙ <Act 8 : 1> Σαῦλος δὲ ἦν συνευδοκῶν τῇ ἀναιρέέσει αὐτοῦ.
Ἐγέένετο δὲ ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ διωγµμὸς µμέέγας ἐπὶ τὴν ἐκκλησίίαν τὴν ἐν Ἱεροσολύύµμοις ·∙ πάάντες δὲ
διεσπάάρησαν κατὰ τὰς χώώρας τῆς Ἰουδαίίας καὶ Σαµμαρείίας πλὴν τῶν ἀποστόόλων. <Act 8 : 2>
συνεκόόµμισαν δὲ τὸν Στέέφανον ἄνδρες εὐλαβεῖς, καὶ ἐποιήήσαντο κοπετὸν µμέέγαν ἐπ᾿ αὐτῷ.
<Act 8 : 3> Σαῦλος δὲ ἐλυµμαίίνετο τὴν ἐκκλησίίαν, κατὰ τοὺς οἴκους εἰσπορευόόµμενος ·∙ σύύρων τε
ἄνδρας καὶ γυναῖκας παρεδίίδου εἰς φυλακήήν.
<Act 8 : 4> Οἱ µμὲν οὖν διασπαρέέντες διῆλθον εὐαγγελιζόόµμενοι τὸν λόόγον. <Act 8 : 5> Φίίλιππος δὲ
κατελθὼν εἰς πόόλιν τῆς Σαµμαρείίας ἐκήήρυσσεν αὐτοῖς τὸν Χριστόόν. <Act 8 : 6> προσεῖχον δὲ οἱ
ὄχλοι τοῖς λεγοµμέένοις ὑπὸ τοῦ Φιλίίππου ὁµμοθυµμαδὸν ἐν τῷ ἀκούύειν αὐτοὺς καὶ βλέέπειν τὰ
σηµμεῖα ἃ ἐποίίει ·∙ <Act 8 : 7> πολλῶν γὰρ τῶν ἐχόόντων πνεύύµματα ἀκάάθαρτα βοῶντα φωνῇ µμεγάάλῃ
ἐξήήρχοντο ·∙ πολλοὶ δὲ παραλελυµμέένοι καὶ χωλοὶ ἐθεραπεύύθησαν ·∙ <Act 8 : 8> καὶ ἐγέένετο χαρὰ
µμεγάάλη ἐν τῇ πόόλει ἐκείίνῃ.
<Act 8 : 9> Ἀνὴρ δέέ τις ὀνόόµματι Σίίµμων προϋπῆρχεν ἐν τῇ πόόλει µμαγεύύων καὶ ἐξιστάάνων τὸ ἔθνος
τῆς Σαµμαρείίας, λέέγων εἶναίί τινα ἑαυτὸν µμέέγαν ·∙ <Act 8 :10> ᾧ προσεῖχον πάάντες ἀπὸ µμικροῦ ἕως
µμεγάάλου λέέγοντες ·∙ Οὗτόός ἐστιν ἡ δύύναµμις τοῦ Θεοῦ ἡ καλουµμέένη µμεγάάλη. <Act 8 :11> προσεῖχον
δὲ αὐτῷ διὰ τὸ ἱκανῷ χρόόνῳ ταῖς µμαγείίαις ἐξεστακέέναι αὐτούύς. <Act 8 :12> ὅτε δὲ ἐπίίστευσαν τῷ
Φιλίίππῳ εὐαγγελιζοµμέένῳ περὶ τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ὀνόόµματος Ἰησοῦ Χριστοῦ,
ἐβαπτίίζοντο ἄνδρες τε καὶ γυναῖκες. <Act 8 :13> ὁ δὲ Σίίµμων καὶ αὐτὸς ἐπίίστευσεν ·∙ καὶ βαπτισθεὶς
ἦν προσκαρτερῶν τῷ Φιλίίππῳ ·∙ θεωρῶν τε σηµμεῖα καὶ δυνάάµμεις µμεγάάλας γινοµμέένας ἐξίίστατο.
<Act 8 :14> Ἀκούύσαντες δὲ οἱ ἐν Ἱεροσολύύµμοις ἀπόόστολοι ὅτι δέέδεκται ἡ Σαµμάάρεια τὸν λόόγον τοῦ
Θεοῦ, ἀπέέστειλαν πρὸς αὐτοὺς Πέέτρον καὶ Ἰωάάννην, <Act 8 :15> οἵτινες καταβάάντες προσηύύξαντο
περὶ αὐτῶν ὅπως λάάβωσιν Πνεῦµμα Ἅγιον ·∙ <Act 8 :16> οὐδέέπω γὰρ ἦν ἐπ᾿ οὐδενὶ αὐτῶν
ἐπιπεπτωκόός, µμόόνον δὲ βεβαπτισµμέένοι ὑπῆρχον εἰς τὸ ὄνοµμα τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ. <Act 8 :17> τόότε
ἐπετίίθουν τὰς χεῖρας ἐπ᾿ αὐτούύς, καὶ ἐλάάµμβανον Πνεῦµμα Ἅγιον. <Act 8 :18> ἰδὼν δὲ ὁ Σίίµμων ὅτι
διὰ τῆς ἐπιθέέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόόλων δίίδοται τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον, προσήήνεγκεν αὐτοῖς
χρήήµματα <Act 8 :19> λέέγων ·∙ Δόότε κἀµμοὶ τὴν ἐξουσίίαν ταύύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας
λαµμβάάνῃ Πνεῦµμα Ἅγιον. <Act 8 :20> Πέέτρος δὲ εἶπεν πρὸς αὐτόόν ·∙ Τὸ ἀργύύριόόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς
ἀπώώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ ἐνόόµμισας διὰ χρηµμάάτων κτᾶσθαι. <Act 8 :21> οὐκ ἔστιν σοι
µμερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόόγῳ τούύτῳ ·∙ ἡ γὰρ καρδίία σου οὐκ ἔστιν εὐθεῖα ἔναντι τοῦ Θεοῦ.
<Act 8 :22> µμετανόόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίίας σου ταύύτης, καὶ δεήήθητι τοῦ Κυρίίου, εἰ ἄρα
ἀφεθήήσεταίί σοι ἡ ἐπίίνοια τῆς καρδίίας σου ·∙ <Act 8 :23> εἰς γὰρ χολὴν πικρίίας καὶ σύύνδεσµμον
ἀδικίίας ὁρῶ σε ὄντα. <Act 8 :24> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίίµμων εἶπεν ·∙ Δεήήθητε ὑµμεῖς ὑπὲρ ἐµμοῦ πρὸς τὸν
Κύύριον, ὅπως µμηδὲν ἐπέέλθῃ ἐπ᾿ ἐµμὲ ὧν εἰρήήκατε. <Act 8 :25> Οἱ µμὲν οὖν διαµμαρτυράάµμενοι καὶ
λαλήήσαντες τὸν λόόγον τοῦ Κυρίίου ὑπέέστρεφον εἰς Ἱεροσόόλυµμα ·∙ πολλάάς τε κώώµμας τῶν
Σαµμαρειτῶν εὐηγγελίίζοντο.
<Act 8 :26> Ἄγγελος δὲ Κυρίίου ἐλάάλησεν πρὸς Φίίλιππον λέέγων ·∙ Ἀνάάστηθι καὶ πορεύύου κατὰ
µμεσηµμβρίίαν ἐπὶ τὴν ὁδὸν τὴν καταβαίίνουσαν ἀπὸ Ἱερουσαλὴµμ εἰς Γάάζαν, αὕτη ἐστὶν ἔρηµμος.
<Act 8 :27> καὶ ἀναστὰς ἐπορεύύθη. καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ Αἰθίίοψ εὐνοῦχος δυνάάστης Κανδάάκης
βασιλίίσσης Αἰθιόόπων, ὃς ἦν ἐπὶ πάάσης τῆς γάάζης αὐτῆς, ὃς ἐληλύύθει προσκυνήήσων εἰς
Ἱερουσαλήήµμ, <Act 8 :28> ἦν τε ὑποστρέέφων καὶ καθήήµμενος ἐπὶ τοῦ ἅρµματος αὐτοῦ καὶ
ἀνεγίίνωσκεν τὸν προφήήτην Ἡσαΐαν. <Act 8 :29> εἶπεν δὲ τὸ Πνεῦµμα τῷ Φιλίίππῳ ·∙ Πρόόσελθε καὶ
κολλήήθητι τῷ ἅρµματι τούύτῳ. <Act 8 :30> προσδραµμὼν δὲ ὁ Φίίλιππος ἤκουσεν αὐτοῦ
ἀναγινώώσκοντος τὸν προφήήτην Ἡσαΐαν, καὶ εἶπεν ·∙ Ἆράάγε γινώώσκεις ἃ ἀναγινώώσκεις; <Act 8 :31>
ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Πῶς γὰρ ἂν δυναίίµμην ἐὰν µμήή τις ὁδηγήήσῃ µμε; παρεκάάλεσέέν τε τὸν Φίίλιππον
ἀναβάάντα καθίίσαι σὺν αὐτῷ. <Act 8 :32> ἡ δὲ περιοχὴ τῆς γραφῆς ἣν ἀνεγίίνωσκεν ἦν αὕτη ·∙ Ὡς
πρόόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη ·∙ καὶ ὡς ἀµμνὸς ἐναντίίον τοῦ κείίροντος αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ
ἀνοίίγει τὸ στόόµμα αὐτοῦ ·∙ <Act 8 :33> ἐν τῇ ταπεινώώσει αὐτοῦ ἡ κρίίσις αὐτοῦ ἤρθη ·∙ τὴν δὲ γενεὰν
αὐτοῦ τίίς διηγήήσεται; ὅτι αἴρεται ἀπὸ τῆς γῆς ἡ ζωὴ αὐτοῦ. <Act 8 :34> ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εὐνοῦχος
τῷ Φιλίίππῳ εἶπεν ·∙ Δέέοµμαίί σου, περὶ τίίνος ὁ προφήήτης λέέγει τοῦτο; περὶ ἑαυτοῦ ἢ περὶ ἑτέέρου
τινόός; <Act 8 :35> ἀνοίίξας δὲ ὁ Φίίλιππος τὸ στόόµμα αὐτοῦ καὶ ἀρξάάµμενος ἀπὸ τῆς γραφῆς ταύύτης
εὐηγγελίίσατο αὐτῷ τὸν Ἰησοῦν. <Act 8 :36> ὡς δὲ ἐπορεύύοντο κατὰ τὴν ὁδόόν, ἦλθον ἐπὶ τι ὕδωρ,
καὶ φησιν ὁ εὐνοῦχος ·∙ Ἰδοὺ ὕδωρ, τίί κωλύύει µμε βαπτισθῆναι; <Act 8 :38> καὶ ἐκέέλευσεν στῆναι τὸ
ἅρµμα, καὶ κατέέβησαν ἀµμφόότεροι εἰς τὸ ὕδωρ, ὅ τε Φίίλιππος καὶ ὁ εὐνοῦχος ·∙ καὶ ἐβάάπτισεν αὐτόόν.
<Act 8 :39> ὅτε δὲ ἀνέέβησαν ἐκ τοῦ ὕδατος, Πνεῦµμα Κυρίίου ἥρπασεν τὸν Φίίλιππον, καὶ οὐκ εἶδεν
αὐτὸν οὐκέέτι ὁ εὐνοῦχος, ἐπορεύύετο γὰρ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ χαίίρων. <Act 8 :40> Φίίλιππος δὲ εὑρέέθη
εἰς Ἄζωτον ·∙ καὶ διερχόόµμενος εὐηγγελίίζετο τὰς πόόλεις πάάσας ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς
Καισάάρειαν.
<Act 9 : 1> Ὁ δὲ Σαῦλος ἔτι ἐνπνέέων ἀπειλῆς καὶ φόόνου εἰς τοὺς µμαθητὰς τοῦ Κυρίίου, προσελθὼν
τῷ ἀρχιερεῖ <Act 9 : 2> ᾐτήήσατο παρ᾿ αὐτοῦ ἐπιστολὰς εἰς Δαµμασκὸν πρὸς τὰς συναγωγάάς, ὅπως
ἐάάν τινας εὕρῃ τῆς ὁδοῦ ὄντας, ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, δεδεµμέένους ἀγάάγῃ εἰς Ἱερουσαλήήµμ.
<Act 9 : 3> ἐν δὲ τῷ πορεύύεσθαι ἐγέένετο αὐτὸν ἐγγίίζειν τῇ Δαµμασκῷ ·∙ καὶ ἐξαίίφνης περιήήστραψεν
αὐτὸν φῶς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. <Act 9 : 4> καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν ἤκουσεν φωνῆν λέέγουσαν αὐτῷ ·∙
Σαοὺλ Σαούύλ, τίί µμε διώώκεις; <Act 9 : 5> εἶπεν δέέ ·∙ Τίίς εἶ, Κύύριε; ὁ δὲ [εἶπεν] ·∙ Ἐγώώ εἰµμι Ἰησοῦς ὃν σὺ
διώώκεις. <Act 9 : 6> ἀλλὰ ἀνάάστηθι καὶ εἴσελθε εἰς τὴν πόόλιν ·∙ καὶ λαληθήήσεταίί σοι τίί σε δεῖ
ποιεῖν. <Act 9 : 7> οἱ δὲ ἄνδρες οἱ συνοδεύύοντες αὐτῷ εἱστήήκεισαν ἐνεοίί, ἀκούύοντες µμὲν τῆς
φωνῆς, µμηδέένα δὲ θεωροῦντες. <Act 9 : 8> ἠγέέρθη δὲ ὁ Σαῦλος ἀπὸ τῆς γῆς ·∙ ἀνεῳγµμέένων δὲ τῶν
ὀφθαλµμῶν αὐτοῦ οὐδέένα ἔβλεπεν ·∙ χειραγωγοῦντες δὲ αὐτὸν εἰσήήγαγον εἰς Δαµμασκόόν ·∙
<Act 9 : 9> καὶ ἦν ἡµμέέρας τρεῖς µμὴ βλέέπων, καὶ οὐκ ἔφαγεν οὐδὲ ἔπιεν. <Act 9 :10> Ἦν δέέ τις
µμαθητὴς ἐν Δαµμασκῷ ὀνόόµματι Ἀνανίίας ·∙ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ Κύύριος ἐν ὁράάµματι ·∙ Ἀνανίία. ὁ δὲ
εἶπεν ·∙ Ἰδοὺ ἐγώώ, Κύύριε. <Act 9 :11> ὁ δὲ Κύύριος πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἀναστὰς πορεύύθητι ἐπὶ τὴν ῥύύµμην
τὴν καλουµμέένην Εὐθεῖαν καὶ ζήήτησον ἐν οἰκίίᾳ Ἰούύδα Σαῦλον ὀνόόµματι Ταρσέέα ·∙ ἰδοὺ γὰρ
προσεύύχεται, <Act 9 :12> καὶ εἶδεν [ἐν ὁράάµματι] ἄνδρα ὀνόόµματι Ἀνανίίαν εἰσελθόόντα καὶ ἐπιθέέντα
αὐτῷ χεῖρα ὅπως ἀναβλέέψῃ. <Act 9 :13> ἀπεκρίίθη δὲ Ἀνανίίας ·∙ Κύύριε, ἀκήήκοα ἀπὸ πολλῶν περὶ
τοῦ ἀνδρὸς τούύτου ὅσα κακὰ ἐποίίησεν τοῖς ἁγίίοις σου ἐν Ἱερουσαλήήµμ ·∙ <Act 9 :14> καὶ ὧδε ἔχει
ἐξουσίίαν παρὰ τῶν ἀρχιερέέων δῆσαι πάάντας τοὺς ἐπικαλουµμέένους τὸ ὄνοµμάά σου. <Act 9 :15>
εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύύριος ·∙ Πορεύύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς µμοι ἐστίίν οὗτος τοῦ βαστάάσαι τὸ
ὄνοµμάά µμου ἐνώώπιον ἐθνῶν τε καὶ βασιλέέων υἱῶν τε Ἰσραήήλ ·∙ <Act 9 :16> ἐγὼ γὰρ ὑποδείίξω αὐτῷ
ὅσα δεῖ αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ ὀνόόµματόός µμου παθεῖν. <Act 9 :17> Ἀπῆλθεν δὲ Ἀνανίίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς
τὴν οἰκίίαν ·∙ καὶ ἐπιθεὶς ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας εἶπεν ·∙ Σαοὺλ ἀδελφέέ, ὁ Κύύριος ἀπέέσταλκέέν µμε,
Ἰησοῦς ὁ ὀφθείίς σοι ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἤρχου, ὅπως ἀναβλέέψῃς καὶ πλησθῇς Πνεύύµματος Ἁγίίου.
<Act 9 :18> καὶ εὐθέέως ἀπέέπεσαν ἀπὸ τῶν ὀφθαλµμῶν αὐτοῦ ὡσεὶ λεπίίδες ·∙ ἀνέέβλεψέέν τε ·∙ καὶ
ἀναστὰς ἐβαπτίίσθη ·∙ <Act 9 :19> καὶ λαβὼν τροφὴν ἐνίίσχυσεν. Ἐγέένετο δὲ µμετὰ τῶν ἐν Δαµμασκῷ
µμαθητῶν ἡµμέέρας τινάάς ·∙ <Act 9 :20> καὶ εὐθέέως ἐν ταῖς συναγωγαῖς ἐκήήρυσσεν τὸν Ἰησοῦν, ὅτι
οὗτόός ἐστιν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. <Act 9 :21> ἐξίίσταντο δέέ πάάντες οἱ ἀκούύοντες καὶ ἔλεγον ·∙ Οὐχ οὗτόός
ἐστιν ὁ πορθήήσας ἐν Ἱερουσαλὴµμ τοὺς ἐπικαλουµμέένους τὸ ὄνοµμα τοῦτο, καὶ ὧδε εἰς τοῦτο
ἐλήήλυθεν ἵνα δεδεµμέένους αὐτοὺς ἀγάάγῃ ἐπὶ τοὺς ἀρχιερεῖς; <Act 9 :22> Σαῦλος δὲ µμᾶλλον
ἐνεδυναµμοῦτο καὶ συνέέχυνεν τοὺς Ἰουδαίίους τοὺς κατοικοῦντας ἐν Δαµμασκῷ, συνβιβάάζων ὅτι
οὗτόός ἐστιν ὁ Χριστόός.
<Act 9 :23> Ὡς δὲ ἐπληροῦντο ἡµμέέραι ἱκαναίί, συνεβουλεύύσαντο οἱ Ἰουδαῖοι ἀνελεῖν αὐτόόν ·∙
<Act 9 :24> ἐγνώώσθη δὲ τῷ Σαύύλῳ ἡ ἐπιβουλὴ αὐτῶν. παρετηροῦντο δὲ καὶ τὰς πύύλας ἡµμέέρας τε
καὶ νυκτόός, ὅπως αὐτὸν ἀνέέλωσιν. <Act 9 :25> λαβόόντες δὲ αὐτὸν οἱ µμαθηταὶ νυκτὸς καθῆκαν διὰ
τοῦ τείίχους χαλάάσαντες ἐν σπυρίίδι.
<Act 9 :26> Παραγενόόµμενος δὲ εἰς Ἱερουσαλὴµμ ἐπειρᾶτο κολλᾶσθαι τοῖς µμαθηταῖς ·∙ καὶ πάάντες
ἐφοβοῦντο αὐτόόν, µμὴ πιστεύύοντες ὅτι ἐστὶν µμαθητήής ·∙ <Act 9 :27> Βαρναβᾶς δὲ ἐπιλαβόόµμενος
αὐτὸν ἤγαγεν πρὸς τοὺς ἀποστόόλους καὶ διηγήήσατο αὐτοῖς πῶς ἐν τῇ ὁδῷ εἶδεν τὸν Κύύριον καὶ
ὅτι ἐλάάλησεν αὐτῷ, καὶ πῶς ἐν Δαµμασκῷ ἐπαρρησιάάσατο ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Ἰησοῦ. <Act 9 :28> καὶ
ἦν µμετ᾿ αὐτῶν εἰσπορευόόµμενος καὶ ἐκπορευόόµμενος εἰς Ἱερουσαλήήµμ, καὶ παρρησιαζόόµμενος ἐν τῷ
ὀνόόµματι τοῦ Κυρίίου, <Act 9 :29> ἐλάάλει τε καὶ συνεζήήτει πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάάς ·∙ οἱ δὲ ἐπεχείίρουν
ἀνελεῖν αὐτόόν. <Act 9 :30> ἐπιγνόόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ κατήήγαγον αὐτὸν εἰς Καισάάρειαν καὶ
ἐξαπέέστειλαν αὐτὸν εἰς Ταρσόόν.
<Act 9 :31> Αἱ µμὲν οὖν ἐκκλησίίαι καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίίας καὶ Γαλιλαίίας καὶ Σαµμαρείίας εἶχον
εἰρήήνην, οἰκοδοµμούύµμεναι καὶ πορευόόµμεναι τῷ φόόβῳ τοῦ Κυρίίου ·∙ καὶ τῇ παρακλήήσει τοῦ Ἁγίίου
Πνεύύµματος ἐπληθύύνοντο.
<Act 9 :32> Ἐγέένετο δὲ Πέέτρον διερχόόµμενον διὰ πάάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίίους τοὺς
κατοικοῦντας Λύύδδαν. <Act 9 :33> εὗρεν δὲ ἐκεῖ ἄνθρωπόόν τινα ὀνόόµματι Αἰνέέαν ἐξ ἐτῶν ὀκτὼ
κατακείίµμενον ἐπὶ κραβάάττου, ὃς ἦν παραλελυµμέένος. <Act 9 :34> καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Πέέτρος ·∙ Αἰνέέα,
ἰᾶταίί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστόός ·∙ ἀνάάστηθι καὶ στρῶσον σεαυτῷ. καὶ εὐθέέως ἀνέέστη. <Act 9 :35> καὶ
εἶδον αὐτὸν πάάντες οἱ κατοικοῦντες Λύύδδαν καὶ τὸν Σαρῶνα, οἵτινες ἐπέέστρεψαν ἐπὶ τὸν Κύύριον.
<Act 9 :36> Ἐν Ἰοππῃ δέέ τις ἦν µμαθήήτρια ὀνόόµματι Ταβιθάά, ἣ διερµμηνευοµμέένη λέέγεται Δορκάάς ·∙
αὕτη ἦν πλήήρης ἔργων ἀγαθῶν καὶ ἐλεηµμοσυνῶν ὧν ἐποίίει. <Act 9 :37> ἐγέένετο δὲ ἐν ταῖς
ἡµμέέραις ἐκείίναις ἀσθενήήσασαν αὐτὴν ἀποθανεῖν ·∙ λούύσαντες δὲ αὐτὴν ἔθηκαν ἐν ὑπερῴῳ.
<Act 9 :38> ἐγγὺς δὲ οὔσης Λύύδδης τῇ Ἰόόππῃ οἱ µμαθηταὶ ἀκούύσαντες ὅτι Πέέτρος ἐστὶν ἐν αὐτῇ
ἀπέέστειλαν δύύο ἄνδρας πρὸς αὐτὸν παρακαλοῦντες ·∙ Μὴ ὀκνήήσῃς διελθεῖν ἕως ἡµμῶν. <Act 9 :39>
ἀναστὰς δὲ Πέέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς. ὃν παραγενόόµμενον ἀνήήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον ·∙ καὶ
παρέέστησαν αὐτῷ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίίουσαι καὶ ἐπιδεικνύύµμεναι χιτῶνας καὶ ἱµμάάτια ὅσα ἐποίίει
µμετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάάς. <Act 9 :40> ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάάντας ὁ Πέέτρος καὶ θεὶς τὰ γόόνατα
προσηύύξατο ·∙ καὶ ἐπιστρέέψας πρὸς τὸ σῶµμα εἶπεν ·∙ Ταβιθάά, ἀνάάστηθι. ἡ δὲ ἤνοιξεν τοὺς
ὀφθαλµμοὺς αὐτῆς, καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέέτρον ἀνεκάάθισεν ·∙ <Act 9 :41> δοὺς δὲ αὐτῇ χεῖρα ἀνέέστησεν
αὐτήήν ·∙ φωνήήσας δὲ τοὺς ἁγίίους καὶ τὰς χήήρας παρέέστησεν αὐτὴν ζῶσαν. <Act 9 :42> γνωστὸν δὲ
ἐγέένετο καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰόόππης ·∙ καὶ πολλοὶ ἐπίίστευσαν ἐπὶ τὸν Κύύριον. <Act 9 :43> ἐγέένετο δὲ
ἡµμέέρας ἱκανὰς µμεῖναι αὐτὸν ἐν Ἰόόππῃ παράά τινι Σίίµμωνι βυρσεῖ.
<Act10 : 1> Ἀνὴρ δέέ τις ἐν Καισαρείίᾳ ὀνόόµματι Κορνήήλιος, ἑκατοντάάρχης ἐκ σπείίρης τῆς
καλουµμέένης Ἰταλικῆς, <Act10 : 2> εὐσεβὴς καὶ φοβούύµμενος τὸν Θεὸν σὺν παντὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ,
ποιῶν τε ἐλεηµμοσύύνας πολλὰς τῷ λαῷ καὶ δεόόµμενος τοῦ Θεοῦ διὰ παντόός, <Act10 : 3> εἶδεν ἐν
ὁράάµματι φανερῶς, ὡσεὶ περὶ ὥραν ἐνάάτην τῆς ἡµμέέρας, ἄγγελον τοῦ Θεοῦ εἰσελθόόντα πρὸς αὐτὸν
καὶ εἰπόόντα αὐτῷ ·∙ Κορνήήλιε. <Act10 : 4> ὁ δὲ ἀτενίίσας αὐτῷ καὶ ἔµμφοβος γενόόµμενος εἶπεν ·∙ Τίί
ἐστιν, Κύύριε; εἶπεν δὲ αὐτῷ ·∙ Αἱ προσευχαίί σου καὶ αἱ ἐλεηµμοσύύναι σου ἀνέέβησαν εἰς µμνηµμόόσυνον
ἔµμπροσθεν τοῦ Θεοῦ. <Act10 : 5> καὶ νῦν πέέµμψον ἄνδρας εἰς Ἰόόππην καὶ µμετάάπεµμψαι Σίίµμωνάά ὃς
ἐπικαλεῖται Πέέτρος ·∙ <Act10 : 6> οὗτος ξενίίζεται παράά τινι Σίίµμωνι βυρσεῖ, ᾧ ἐστιν οἰκίία παρὰ
θάάλασσαν. <Act10 : 7> ὡς δὲ ἀπῆλθεν ὁ ἄγγελος ὁ λαλῶν αὐτῷ, φωνήήσας δύύο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ
καὶ στρατιώώτην εὐσεβῆ τῶν προσκαρτερούύντων αὐτῷ, <Act10 : 8> καὶ ἐξηγησάάµμενος αὐτοῖς
ἅπαντα ἀπέέστειλεν αὐτοὺς εἰς τὴν Ἰόόππην.
<Act10 : 9> Τῇ δὲ ἐπαύύριον ὁδοιπορούύντων ἐκείίνων καὶ τῇ πόόλει ἐγγιζόόντων ἀνέέβη Πέέτρος ἐπὶ τὸ
δῶµμα προσεύύξασθαι περὶ ὥραν ἕκτην. <Act10 :10> ἐγέένετο δὲ πρόόσπεινος καὶ ἤθελεν γεύύσασθαι ·∙
παρασκευαζόόντων δὲ αὐτῶν ἐγέένετο ἐπ᾿ αὐτὸν ἔκστασις. <Act10 :11> καὶ θεωρεῖ τὸν οὐρανὸν
ἀνεῳγµμέένον καὶ καταβαῖνον σκεῦόός τι ὡς ὀθόόνην µμεγάάλην, τέέσσαρσιν ἀρχαῖς [δεδεµμέένον καὶ]
καθιέέµμενον ἐπὶ τῆς γῆς, <Act10 :12> ἐν ᾧ ὑπῆρχεν πάάντα τὰ τετράάποδα καὶ ἑρπετὰ τῆς γῆς καὶ τὰ
πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. <Act10 :13> καὶ ἐγέένετο φωνὴ πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἀναστὰς Πέέτρε θῦσον καὶ φάάγε.
<Act10 :14> ὁ δὲ Πέέτρος εἶπεν ·∙ Μηδαµμῶς, Κύύριε, ὅτι οὐδέέποτε ἔφαγον πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάάθαρτον.
<Act10 :15> καὶ φωνὴ πάάλιν ἐκ δευτέέρου πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἃ ὁ Θεὸς ἐκαθάάρισεν σὺ µμὴ κοίίνου.
<Act10 :16> τοῦτο δὲ ἐγέένετο ἐπὶ τρίίς, καὶ εὐθὺς ἀνελήήµμφθη τὸ σκεῦος εἰς τὸν οὐρανόόν.
<Act10 :17> Ὡς δὲ ἐν ἑαυτῷ διηπόόρει ὁ Πέέτρος, τίί ἂν εἴη τὸ ὅραµμα ὃ εἶδεν, καὶ ἰδοὺ οἱ ἄνδρες οἱ
ἀπεσταλµμέένοι ἀπὸ τοῦ Κορνηλίίου διερωτήήσαντες τὴν οἰκίίαν τοῦ Σίίµμωνος ἐπέέστησαν ἐπὶ τὸν
πυλῶνα. <Act10 :18> καὶ φωνήήσαντες ἐπυνθάάνοντο εἰ Σίίµμων ὁ ἐπικαλούύµμενος Πέέτρος ἐνθάάδε
ξενίίζεται. <Act10 :19> τοῦ δὲ Πέέτρου διενθυµμουµμέένου περὶ τοῦ ὁράάµματος εἶπεν αὐτῷ τὸ Πνεῦµμα ·∙
Ἰδοὺ ἄνδρες τρεῖς ζητοῦσιν σε ·∙ <Act10 :20> ἀλλὰ ἀναστὰς κατάάβηθι, καὶ πορεύύου σὺν αὐτοῖς
µμηδὲν διακρινόόµμενος ὅτι ἐγὼ ἀπέέσταλκα αὐτούύς. <Act10 :21> καταβὰς δὲ Πέέτρος πρὸς τοὺς
ἄνδρας εἶπεν ·∙ Ἰδοὺ ἐγώώ εἰµμι ὃν ζητεῖτε ·∙ τίίς ἡ αἰτίία δι᾿ ἣν πάάρεστε; <Act10 :22> οἱ δὲ εἶπον ·∙
Κορνήήλιος ἑκατοντάάρχης, ἀνὴρ δίίκαιος καὶ φοβούύµμενος τὸν Θεόόν, µμαρτυρούύµμενόός τε ὑπὸ ὅλου
τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίίων, ἐχρηµματίίσθη ὑπὸ ἀγγέέλου ἁγίίου µμεταπέέµμψασθαίί σε εἰς τὸν οἶκον
αὐτοῦ καὶ ἀκοῦσαι ῥήήµματα παρὰ σοῦ. <Act10 :23> εἰσκαλεσάάµμενος οὖν αὐτοὺς ἐξέένισεν ·∙ τῇ δὲ
ἐπαύύριον ἀναστὰς ἐξῆλθεν σὺν αὐτοῖς ·∙ καὶ τινες τῶν ἀδελφῶν τῶν ἀπὸ Ἰόόππης συνῆλθον αὐτῷ.
<Act10 :24> τῇ δὲ ἐπαύύριον εἰσῆλθον εἰς τὴν Καισάάρειαν. ὁ δὲ Κορνήήλιος ἦν προσδοκῶν αὐτούύς,
συνκαλεσάάµμενος τοὺς συγγενεῖς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἀναγκαίίους φίίλους.
<Act10 :25> Ὡς δὲ ἐγέένετο τοῦ εἰσελθεῖν τὸν Πέέτρον, συναντήήσας αὐτῷ ὁ Κορνήήλιος πεσὼν ἐπὶ
τοὺς πόόδας προσεκύύνησεν. <Act10 :26> ὁ δὲ Πέέτρος ἤγειρεν αὐτὸν λέέγων ·∙ Ἀνάάστηθι ·∙ κἀγὼ αὐτὸς
ἄνθρωπόός εἰµμι. <Act10 :27> καὶ συνοµμιλῶν αὐτῷ εἰσῆλθεν, καὶ εὑρίίσκει συνεληλυθόότας πολλούύς.
<Act10 :28> ἔφη τε πρὸς αὐτούύς ·∙ Ὑµμεῖς ἐπίίστασθε ὡς ἀθέέµμιτόόν ἐστιν ἀνδρὶ Ἰουδαίίῳ κολλᾶσθαι ἢ
προσέέρχεσθαι ἀλλοφύύλῳ ·∙ κἀµμοὶ ὁ Θεὸς ἔδειξεν µμηδέένα κοινὸν ἢ ἀκάάθαρτον λέέγειν ἄνθρωπον ·∙
<Act10 :29> διὸ καὶ ἀναντιρρήήτως ἦλθον µμεταπεµμφθείίς. πυνθάάνοµμαι οὖν, τίίνι λόόγῳ
µμετεπέέµμψασθέέ µμε; <Act10 :30> καὶ ὁ Κορνήήλιος ἔφη ·∙ Ἀπὸ τετάάρτης ἡµμέέρας µμέέχρι ταύύτης τῆς ὥρας
ἤµμην νηστεύύων καὶ τὴν ἐνάάτην πορσευχόόµμενος ἐν τῷ οἴκῳ µμου ·∙ καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἔστη ἐνώώπιόόν µμου
ἐν ἐσθῆτι λαµμπρᾷ <Act10 :31> καὶ φησίίν ·∙ Κορνήήλιε, εἰσηκούύσθη σου ἡ προσευχὴ καὶ αἱ
ἐλεηµμοσύύναι σου ἐµμνήήσθησαν ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ. <Act10 :32> πέέµμψον οὖν εἰς Ἰόόππην καὶ
µμετακάάλεσαι Σίίµμωνα ὃς ἐπικαλεῖται Πέέτρος ·∙ οὗτος ξενίίζεται ἐν οἰκίίᾳ Σίίµμωνος βυρσέέως παρὰ
θάάλασσαν, ὃς παραγενόόµμενος λαλήήσει σοι. <Act10 :33> ἐξαυτῆς οὖν ἔπεµμψα πρὸς σέέ, σύύ τε καλῶς
ἐποίίησας παραγενόόµμενος. νῦν οὖν πάάντες ἡµμεῖς ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ πάάρεσµμεν ἀκοῦσαι πάάντα τὰ
προστεταγµμέένα σοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ.
<Act10 :34> Ἀνοίίξας δὲ Πέέτρος τὸ στόόµμα εἶπεν ·∙ Ἐπ᾿ ἀληθείίας καταλαµμβάάνοµμαι ὅτι οὐκ ἔστιν
προσωπολήήµμπτης ὁ Θεόός, <Act10 :35> ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούύµμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόόµμενος
δικαιοσύύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστίίν. <Act10 :36> τὸν λόόγον ὃν ἀπέέστειλεν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ
εὐαγγελιζόόµμενος εἰρήήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, (οὗτόός ἐστιν πάάντων Κύύριος), ὑµμεῖς οἴδατε,
<Act10 :37> τὸ γενόόµμενον ῥῆµμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίίας, ἀρξάάµμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίίας µμετὰ τὸ
βάάπτισµμα ὃ ἐκήήρυξεν Ἰωάάννης, <Act10 :38> Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέέθ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὸς
Πνεύύµματι Ἁγίίῳ καὶ δυνάάµμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώώµμενος πάάντας τοὺς
καταδυναστευοµμέένους ὑπὸ τοῦ διαβόόλου ·∙ ὅτι ὁ Θεὸς ἦν µμετ᾿ αὐτοῦ ·∙ <Act10 :39> (καὶ ἡµμεῖς
µμάάρτυρες πάάντων ὧν ἐποίίησεν ἔν τε τῇ χώώρᾳ τῶν Ἰουδαίίων καὶ ἐν Ἱερουσαλήήµμ) ·∙ ὃν καὶ ἀνεῖλον
κρεµμάάσαντες ἐπὶ ξύύλου ·∙ <Act10 :40> τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρεν τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν
ἐµμφανῆ γενέέσθαι, <Act10 :41> οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ µμάάρτυσιν τοῖς προκεχειροτονηµμέένοις ὑπὸ
τοῦ Θεοῦ, ἡµμῖν, οἵτινες συνεφάάγοµμεν καὶ συνεπίίοµμεν αὐτῷ µμετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.
<Act10 :42> καὶ παρήήγγειλεν ἡµμῖν κηρύύξαι τῷ λαῷ καὶ διαµμαρτύύρασθαι ὅτι αὐτόός ἐστιν ὁ
ὡρισµμέένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώώντων καὶ νεκρῶν. <Act10 :43> τούύτῳ πάάντες οἱ προφῆται
µμαρτυροῦσιν, ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν λαβεῖν διὰ τοῦ ὀνόόµματος αὐτοῦ πάάντα τὸν πιστεύύοντα εἰς αὐτόόν.
<Act10 :44> Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέέτρου τὰ ῥήήµματα ταῦτα ἐπέέπεσεν τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ
πάάντας τοὺς ἀκούύοντας τὸν λόόγον. <Act10 :45> καὶ ἐξέέστησαν οἱ ἐκ περιτοµμῆς πιστοὶ ὅσοι
συνῆλθαν τῷ Πέέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίίου Πνεύύµματος ἐκκέέχυται, <Act10 :46>
ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούύντων γλώώσσαις καὶ µμεγαλυνόόντων τὸν Θεόόν. τόότε ἀπεκρίίθη Πέέτρος ·∙
<Act10 :47> Μήήτι τὸ ὕδωρ δύύναται κωλῦσαίί τις τοῦ µμὴ βαπτισθῆναι τούύτους, οἵτινες τὸ Πνεῦµμα τὸ
Ἅγιον ἔλαβον ὡς καὶ ἡµμεῖς; <Act10 :48> προσέέταξέέν τε αὐτοὺς βαπτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ
Κυρίίου. τόότε ἠρώώτησαν αὐτὸν ἐπιµμεῖναι ἡµμέέρας τινάάς.
<Act11 : 1> Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη
ἐδέέξαντο τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ. <Act11 : 2> καὶ ὅτε ἀνέέβη Πέέτρος εἰς Ἱερουσαλήήµμ, διεκρίίνοντο πρὸς
αὐτὸν οἱ ἐκ περιτοµμῆς <Act11 : 3> λέέγοντες ὅτι πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίίαν ἔχοντας εἰσῆλθες, καὶ
συνέέφαγες αὐτοῖς. <Act11 : 4> ἀρξάάµμενος δὲ Πέέτρος ἐξετίίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέέγων ·∙ <Act11 : 5>
Ἐγὼ ἤµμην ἐν πόόλει Ἰόόππῃ προσευχόόµμενος, καὶ εἶδον ἐν ἐκστάάσει ὅραµμα, καταβαῖνον σκεῦόός τι ὡς
ὀθόόνην µμεγάάλην τέέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεµμέένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ·∙ καὶ ἦλθεν ἄχρι ἐµμοῦ ·∙ <Act11 : 6>
εἰς ἣν ἀτενίίσας κατενόόουν καὶ εἶδον τὰ τετράάποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρίία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ
πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ ·∙ <Act11 : 7> ἤκουσα δὲ καὶ φωνῆς λεγούύσης µμοι ·∙ Ἀναστὰς Πέέτρε θῦσον καὶ
φάάγε. <Act11 : 8> εἶπον δέέ ·∙ Μηδαµμῶς, Κύύριε, ὅτι κοινὸν ἢ ἀκάάθαρτον οὐδέέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ
στόόµμα µμου. <Act11 : 9> ἀπεκρίίθη δὲ φωνὴ ἐκ δευτέέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ·∙ Ἃ ὁ Θεὸς ἐκαθάάρισεν σὺ
µμὴ κοίίνου. <Act11 :10> τοῦτο δὲ ἐγέένετο ἐπὶ τρίίς, καὶ ἀνεσπάάσθη πάάλιν ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόόν.
<Act11 :11> καὶ ἰδοὺ ἐξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες ἐπέέστησαν ἐπὶ τὴν οἰκίίαν ἐν ᾗ ἤµμην, ἀπεσταλµμέένοι ἀπὸ
Καισαρείίας πρόός µμέέ. <Act11 :12> εἶπεν δὲ τὸ Πνεῦµμα µμοι συνελθεῖν αὐτοῖς µμηδὲν διακρινόόµμενον ·∙
ἦλθον δὲ σὺν ἐµμοὶ καὶ οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὗτοι, καὶ εἰσήήλθοµμεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρόός. <Act11 :13>
ἀπήήγγειλέέν τε ἡµμῖν πῶς εἶδεν τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθέέντα καὶ εἰπόόντα αὐτῷ ·∙
Ἀπόόστειλον εἰς Ἰόόππην καὶ µμετάάπεµμψαι Σίίµμωνα τὸν ἐπικαλούύµμενον Πέέτρον, <Act11 :14> ὃς
λαλήήσει ῥήήµματα πρὸς σὲ ἐν οἷς σωθήήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκόός σου. <Act11 :15> ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαίί µμε
λαλεῖν ἐπέέπεσεν τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτοὺς ὥσπερ καὶ ἐφ᾿ ἡµμᾶς ἐν ἀρχῇ. <Act11 :16>
ἐµμνήήσθην δὲ τοῦ ῥήήµματος τοῦ Κυρίίου, ὡς ἔλεγεν ·∙ Ἰωάάννης µμὲν ἐβάάπτισεν ὕδατι, ὑµμεῖς δὲ
βαπτισθήήσεσθε ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ. <Act11 :17> εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς ὡς
καὶ ἡµμῖν πιστεύύσασιν ἐπὶ τὸν Κύύριον Ἰησοῦν Χριστόόν, ἐγὼ τίίς ἤµμην δυνατὸς κωλῦσαι τὸν Θεόόν;
<Act11 :18> ἀκούύσαντες δὲ ταῦτα ἡσύύχασαν, καὶ ἐδόόξασαν τὸν Θεὸν λέέγοντες ·∙ Ἄραγε καὶ τοῖς
ἔθνεσιν ὁ Θεὸς τὴν µμετάάνοιαν ἔδωκεν εἰς ζωήήν.
<Act11 :19> Οἱ µμὲν οὖν διασπαρέέντες ἀπὸ τῆς θλίίψεως τῆς γενοµμέένης ἐπὶ Στεφάάνῳ διῆλθον ἕως
Φοινίίκης καὶ Κύύπρου καὶ Ἀντιοχείίας, µμηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόόγον εἰ µμὴ µμόόνον Ἰουδαίίοις.
<Act11 :20> ἦσαν δέέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες ἐλθόόντες εἰς Ἀντιόόχειαν
ἐλάάλουν καὶ πρὸς τοὺς Ἕλληνας, εὐαγγελιζόόµμενοι τὸν Κύύριον Ἰησοῦν ·∙ <Act11 :21> καὶ ἦν χεὶρ
Κυρίίου µμετ᾿ αὐτῶν ·∙ πολύύς τε ἀριθµμὸς ὁ πιστεύύσας ἐπέέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύύριον. <Act11 :22>
Ἠκούύσθη δὲ ὁ λόόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίίας τῆς οὔσης ἐν Ἱεροσολύύµμοις περὶ αὐτῶν ·∙ καὶ
ἐξαπέέστειλαν Βαρνάάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείίας ·∙ <Act11 :23> ὃς παραγενόόµμενος καὶ ἰδὼν τὴν
χάάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάάρη ·∙ καὶ παρεκάάλει πάάντας τῇ προθέέσει τῆς καρδίίας προσµμέένειν τῷ Κυρίίῳ,
<Act11 :24> ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήήρης Πνεύύµματος Ἁγίίου καὶ πίίστεως ·∙ καὶ προσετέέθη ὄχλος
ἱκανὸς τῷ Κυρίίῳ. <Act11 :25> ἐξῆλθεν δὲ εἰς Ταρσὸν ἀναζητῆσαι Σαῦλον ·∙ καὶ εὑρὼν ἤγαγεν
αὐτὸν εἰς Ἀντιόόχειαν. <Act11 :26> ἐγέένετο δὲ αὐτοῖς καὶ ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ
ἐκκλησίίᾳ καὶ διδάάξαι ὄχλον ἱκανόόν, χρηµματίίσαι τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείίᾳ τοὺς µμαθητὰς
χριστιανούύς.
<Act11 :27> Ἐν ταύύταις δὲ ταῖς ἡµμέέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύύµμων προφῆται εἰς Ἀντιόόχειαν.
<Act11 :28> ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόόµματι Ἄγαβος ἐσήήµμανεν διὰ τοῦ Πνεύύµματος λιµμὸν µμέέγαν
µμέέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουµμέένην, ἥτις καὶ ἐγέένετο ἐπὶ Κλαυδίίου. <Act11 :29> τῶν δὲ
µμαθητῶν καθὼς εὐπορεῖτόό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίίαν πέέµμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν
τῇ Ἰουδαίίᾳ ἀδλφοῖς ·∙ <Act11 :30> ὃ καὶ ἐποίίησαν ἀποστείίλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέέρους διὰ
χειρὸς Βαρνάάβα καὶ Σαύύλου.
<Act12 : 1> Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαίί τινας
τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίίας, <Act12 : 2> ἀνεῖλεν δὲ Ἰάάκωβον τὸν ἀδελφὸν Ἰωάάννου µμαχαίίρῃ.
<Act12 : 3> καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόόν ἐστιν τοῖς Ἰουδαίίοις, προσέέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέέτρον ·∙ (ἦσαν δὲ
αἱ ἡµμέέραι τῶν ἀζύύµμων) ·∙ <Act12 : 4> ὃν καὶ πιάάσας ἔθετο εἰς φυκακήήν, παραδοὺς τέέσσαρσιν
τετραδίίοις στρατιωτῶν φυλάάσσειν αὐτόόν, βουλόόµμενος µμετὰ τὸ Πάάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ.
<Act12 : 5> ὁ µμὲν οὖν Πέέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυκακῇ ·∙ προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενὴς γινοµμέένη ὑπὸ τῆς
ἐκκλησίίας πρὸς τὸν Θεὸν περὶ αὐτοῦ. <Act12 : 6> ὅτε δὲ ἤµμελλεν προάάγειν αὐτὸν ὁ Ἡρῴδης, τῇ
νυκτὶ ἐκείίνῃ ἦν ὁ Πέέτρος κοιµμώώµμενος µμεταξὺ δύύο στρατιωτῶν, δεδεµμέένος ἁλύύσεσιν δυσίίν ·∙
φύύλακέές τε πρὸ τῆς θύύρας ἐτήήρουν τὴν φυλακήήν. <Act12 : 7> καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίίου ἐπέέστη, καὶ
φῶς ἔλαµμψεν ἐν τῷ οἰκήήµματι ·∙ πατάάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέέγων ·∙
Ἀνάάστα ἐν τάάχει. καὶ ἐξέέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύύσεις ἐκ τῶν χειρῶν. <Act12 : 8> εἶπέέν τε ὁ ἄγγελος
πρὸς αὐτόόν ·∙ Ζῶσαι καὶ ὑπόόδησαι τὰ σανδάάλιάά σου. ἐποίίησεν δὲ οὕτως. καὶ λέέγει αὐτῷ ·∙
Περιβαλοῦ τὸ ἱµμάάτιόόν σου καὶ ἀκολούύθει µμοι. <Act12 : 9> καὶ ἐξελθὼν ἠκολούύθει αὐτῷ ·∙ καὶ οὐκ
ᾔδει ὅτι ἀληθέές ἐστιν τὸ γινόόµμενον διὰ τοῦ ἀγγέέλου, ἐδόόκει δὲ ὅραµμα βλέέπειν. <Act12 :10>
διελθόόντες δὲ πρώώτην φυλακὴν καὶ δευτέέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν φέέρουσαν εἰς
τὴν πόόλιν, ἥτις αὐτοµμάάτη ἠνοίίχθη αὐτοῖς ·∙ καὶ ἐξελθόόντες προῆλθον ῥύύµμην µμίίαν ·∙ καὶ εὐθέέως
ἀπέέστη ὁ ἄγγελος ἀπ᾿ αὐτοῦ. <Act12 :11> καὶ ὁ Πέέτρος ἐν ἑαυτῷ γενόόµμενος εἶπεν ·∙ Νῦν οἶδα
ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέέστειλεν Κύύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείίλατόό µμε ἐκ χειρὸς Ἡρῴδου καὶ
πάάσης τῆς προσδοκίίας τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίίων. <Act12 :12> συνιδώών τε ἦλθεν ἐπὶ τὴν οἰκίίαν
Μαρίίας τῆς µμητρὸς Ἰωάάννου τοῦ ἐπικαλουµμέένου Μάάρκου, οὗ ἦσαν ἱκανοὶ συνηθροισµμέένοι καὶ
προσευχόόµμενοι. <Act12 :13> κρούύσαντος δὲ αὐτοῦ τὴν θύύραν τοῦ πυλῶνος προσῆλθεν παιδίίσκη
ὑπακοῦσαι ὀνόόµματι Ῥόόδη ·∙ <Act12 :14> καὶ ἐπιγνοῦσα τὴν φωνὴν τοῦ Πέέτρου ἀπὸ τῆς χαρᾶς οὐκ
ἤνοιξεν τὸν πυλῶνα ·∙ εἰσδραµμοῦσα δὲ ἀπήήγγειλεν ἑστάάναι τὸν Πέέτρον πρὸ τοῦ πυλῶνος.
<Act12 :15> οἱ δὲ πρὸς αὐτὴν εἶπον ·∙ Μαίίνῃ. ἡ δὲ διϊσχυρίίζετο οὕτως ἔχειν. οἱ δὲ ἔλεγον ·∙ Ὁ
ἄγγελόός αὐτοῦ ἐστιν. <Act12 :16> ὁ δὲ Πέέτρος ἐπέέµμενεν κρούύων ·∙ ἀνοίίξαντες δὲ εἶδον αὐτὸν καὶ
ἐξέέστησαν. <Act12 :17> κατασείίσας δὲ αὐτοῖς τῇ χειρὶ σιγᾶν διηγήήσατο αὐτοῖς πῶς ὁ Κύύριος αὐτὸν
ἐξήήγαγεν ἐκ τῆς φυλακῆς ·∙ εἶπέέν τε ·∙ Ἀπαγγείίλατε Ἰακώώβῳ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ταῦτα. καὶ ἐξελθὼν
ἐπορεύύθη εἰς ἕτερον τόόπον.
<Act12 :18> Γενοµμέένης δὲ ἡµμέέρας ἦν τάάραχος οὐκ ὀλίίγος ἐν τοῖς στρατιώώταις, τίί ἄρα ὁ Πέέτρος
ἐγέένετο. <Act12 :19> Ἡρῴδης δὲ ἐπιζητήήσας αὐτὸν καὶ µμὴ εὑρώών, ἀνακρίίνας τοὺς φύύλακας
ἐκέέλευσεν ἀπαχθῆναι. καὶ κατελθὼν ἀπὸ τῆς Ἰουδαίίας εἰς τὴν Καισάάρειαν διέέτριβεν. <Act12 :20>
ἦν δὲ θυµμοµμαχῶν Τυρίίοις καὶ Σιδωνίίοις ·∙ ὁµμοθυµμαδὸν δὲ παρῆσαν πρὸς αὐτόόν, καὶ πείίσαντες
Βλάάστον τὸν ἐπὶ τοῦ κοιτῶνος τοῦ βασιλέέως ᾐτοῦντο εἰρήήνην διὰ τὸ τρέέφεσθαι αὐτῶν τὴν χώώραν
ἀπὸ τῆς βασιλικῆς. <Act12 :21> τακτῇ δὲ ἡµμέέρᾳ ὁ Ἡρῴδης ἐνδυσάάµμενος ἐσθῆτα βασιλικὴν καὶ
καθίίσας ἐπὶ τοῦ βήήµματος ἐδηµμηγόόρει πρὸς αὐτούύς. <Act12 :22> ὁ δὲ δῆµμος ἐπεφώώνει ·∙ Θεοῦ φωνὴ
καὶ οὐκ ἀνθρώώπου. <Act12 :23> παραχρῆµμα δὲ ἐπάάταξεν αὐτὸν ἄγγελος Κυρίίου ἀνθ᾿ ὧν οὐκ
ἔδωκεν τὴν δόόξαν τῷ Θεῷ ·∙ καὶ γενόόµμενος σκωληκόόβρωτος ἐξέέψυξεν.
<Act12 :24> Ὁ δὲ λόόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανεν καὶ ἐπληθύύνετο. <Act12 :25> Βαρνάάβας δὲ καὶ Σαῦλος
ὑπέέστρεψαν ἐξ Ἱερουσαλήήµμ, πληρώώσαντες τὴν διακονίίαν, συµμπαραλαβόόντες καὶ Ἰωάάννην τὸν
ἐπικληθέέντα Μάάρκον.
<Act13 : 1> Ἦσαν δὲ ἐν Ἀντιοχείίᾳ κατὰ τὴν οὖσαν ἐκκλησίίαν προφῆται καὶ διδάάσκαλοι ·∙ ὅ τε
Βαρνάάβας καὶ Συµμεὼν ὁ καλούύµμενος Νίίγερ, καὶ Λούύκιος ὁ Κυρηναῖος, Μαναήήν τε Ἡρῴδου τοῦ
τετράάρχου σύύντροφος καὶ Σαῦλος. <Act13 : 2> λειτουργούύντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίίῳ καὶ
νηστευόόντων εἶπεν τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ·∙ Ἀφορίίσατε δήή µμοι τὸν Βαρνάάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ
ἔργον ὃ προσκέέκληµμαι αὐτούύς. <Act13 : 3> τόότε νηστεύύσαντες καὶ προσευξάάµμενοι καὶ ἐπιθέέντες
τὰς χεῖρας αὐτοῖς ἀπέέλυσαν.
<Act13 : 4> Αὐτοὶ µμὲν οὖν ἐκπεµμφθέέντες ὑπὸ τοῦ Πνεύύµματος τοῦ Ἁγίίου κατῆλθον εἰς Σελεύύκειαν ·∙
ἐκεῖθέέν τε ἀπέέπλευσαν εἰς Κύύπρον. <Act13 : 5> καὶ γενόόµμενοι ἐν Σαλαµμῖνι, κατήήγγελλον τὸν
λόόγον τοῦ Θεοῦ ἐν ταῖς συναγωγαῖς τῶν Ἰουδαίίων ·∙ εἶχον δὲ καὶ Ἰωάάννην ὑπηρέέτην. <Act13 : 6>
διελθόόντες δὲ ὅλην τὴν νῆσον ἄχρι Πάάφου, εὗρον ἄνδρα τινάά, µμάάγον ψευδοπροφήήτην Ἰουδαῖον, ᾧ
ὄνοµμα Βαριησοῦς, <Act13 : 7> ὃς ἦν σὺν τῷ ἀνθυπάάτῳ Σεργίίῳ Παύύλῳ, ἀνδρὶ συνετῷ. οὗτος
προσκαλεσάάµμενος Βαρνάάβαν καὶ Σαῦλον ἐπεζήήτησεν ἀκοῦσαι τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ. <Act13 : 8>
ἀνθίίστατο δὲ αὐτοῖς Ἐλύύµμας ὁ µμάάγος (οὕτως γὰρ µμεθερµμηνεύύεται τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ), ζητῶν
διαστρέέψαι τὸν ἀνθύύπατον ἀπὸ τῆς πίίστεως. <Act13 : 9> Σαῦλος δέέ, ὁ καὶ Παῦλος, πλησθεὶς
Πνεύύµματος Ἁγίίου ἀτενίίσας εἰς αὐτὸν <Act13 :10> εἶπεν ·∙ Ὦ πλήήρης παντὸς δόόλου καὶ πάάσης
ῥᾳδιουργίίας, υἱὲ διαβόόλου, ἐχθρὲ πάάσης δικαιοσύύνης, οὐ παύύσῃ διαστρέέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίίου
τὰς εὐθείίας; <Act13 :11> καὶ νῦν ἰδοὺ χεὶρ Κυρίίου ἐπὶ σέέ, καὶ ἔσῃ τυφλὸς µμὴ βλέέπων τὸν ἥλιον
ἄχρι καιροῦ. παραχρῆµμάά τε ἐπέέπεσεν ἐπ᾿ αὐτὸν ἀχλὺς καὶ σκόότος ·∙ καὶ περιάάγων ἐζήήτει
χειραγωγούύς. <Act13 :12> τόότε ἰδὼν ὁ ἀνθύύπατος τὸ γεγονὸς ἐπίίστευσεν, ἐκπλησσόόµμενος ἐπὶ τῇ
διδαχῇ τοῦ Κυρίίου.
<Act13 :13> Ἀναχθέέντες δὲ ἀπὸ τῆς Πάάφου οἱ περὶ Παῦλον ἦλθον εἰς Πέέργην τῆς Παµμφυλίίας.
Ἰωάάννης δὲ ἀποχωρήήσας ἀπ᾿ αὐτῶν ὑπέέστρεψεν εἰς Ἱεροσόόλυµμα. <Act13 :14> αὐτοὶ δὲ διελθόόντες
ἀπὸ τῆς Πέέργης παρεγέένοντο εἰς Ἀντιόόχειαν τῆς Πισιδίίας ·∙ καὶ εἰσελθόόντες εἰς τὴν συναγωγὴν
τῇ ἡµμέέρᾳ τῶν σαββάάτων ἐκάάθισαν. <Act13 :15> µμετὰ δὲ τὴν ἀνάάγνωσιν τοῦ νόόµμου καὶ τῶν
προφητῶν ἀπέέστειλαν οἱ ἀρχισυνάάγωγοι πρὸς αὐτοὺς λέέγοντες ·∙ Ἄνδρες ἀδελφοίί, εἴ τίίς ἐστὶν ἐν
ὑµμῖν λόόγος παρακλήήσεως πρὸς τὸν λαόόν, λέέγετε. <Act13 :16> ἀναστὰς δὲ Παῦλος καὶ κατασείίσας
τῇ χειρὶ εἶπεν ·∙ Ἄνδρες Ἰσραηλεῖται καὶ οἱ φοβούύµμενοι τὸν Θεόόν, ἀκούύσατε. <Act13 :17> ὁ Θεὸς τοῦ
λαοῦ τούύτου ἐξελέέξατο τοὺς πατέέρας ἡµμῶν, καὶ τὸν λαὸν ὕψωσεν ἐν τῇ παροικίίᾳ ἐν γῇ Αἰγύύπτῳ ·∙
καὶ µμετὰ βραχίίονος ὑψηλοῦ ἐξήήγαγεν αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς. <Act13 :18> καὶ ὡς τεσσερακονταέέτη
χρόόνον ἐτροφοφόόρησεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήήµμῳ ·∙ <Act13 :19> καὶ καθελὼν ἔθνη ἑπτὰ ἐν γῇ Χαναὰν
κατεκληρονόόµμησεν αὐτοῖς τὴν γῆν αὐτῶν. <Act13 :20> καὶ µμετὰ ταῦτα ὡς ἔτεσιν τετρακοσίίοις καὶ
πεντήήκοντα ἔδωκεν κριτὰς ἕως Σαµμουὴλ τοῦ προφήήτου. <Act13 :21> κἀκεῖθεν ᾐτήήσαντο βασιλέέα,
καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς τὸν Σαοὺλ υἱὸν Κείίς, ἄνδρα ἐκ φυλῆς Βενιαµμείίν, ἔτη τεσσεράάκοντα.
<Act13 :22> καὶ µμεταστήήσας αὐτὸν ἤγειρεν αὐτοῖς τὸν Δαυὶδ εἰς βασιλέέα ᾧ καὶ εἶπεν µμαρτυρήήσας ·∙
Εὗρον Δαυὶδ τὸν τοῦ Ἰεσσαίί, ἄνδρα κατὰ τὴν καρδίίαν µμου, ὃς ποιήήσει πάάντα τὰ θελήήµματάά µμου.
<Act13 :23> τούύτου ὁ Θεὸς ἀπὸ τοῦ σπέέρµματος κατ᾿ ἐπαγγελίίαν ἤγαγεν τῷ Ἰσραὴλ Σωτῆρα
Ἰησοῦν, <Act13 :24> προκηρύύξαντος Ἰωάάννου πρὸ πορσώώπου τῆς εἰσόόδου αὐτοῦ βάάπτισµμα
µμετανοίίας παντὶ τῷ λαῷ Ἰσραήήλ. <Act13 :25> ὡς δὲ ἐπλήήρου Ἰωάάννης τὸν δρόόµμον, ἔλεγεν ·∙ Τίίνα µμε
ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰµμὶ ἐγώώ ·∙ ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται µμετ᾿ ἐµμὲ οὗ οὐκ εἰµμὶ ἄξιος τὸ ὑπόόδηµμα τῶν
ποδῶν λῦσαι. <Act13 :26> ἄνδρες ἀδελφοίί, υἱοὶ γέένους Ἀβραὰµμ καὶ οἱ ἐν ὑµμῖν φοβούύµμενοι τὸν
Θεόόν, ὑµμῖν ὁ λόόγος τῆς σωτηρίίας ταύύτης ἐξαπεστάάλη ·∙ <Act13 :27> οἱ γὰρ κατοικοῦντες ἐν
Ἱερουσαλὴµμ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν τοῦτον ἀγνοήήσαντες καὶ τὰς φωνὰς τῶν προφητῶν τὰς κατὰ
πᾶν σάάββατον ἀναγινωσκοµμέένας κρίίναντες ἐπλήήρωσαν. <Act13 :28> καὶ µμηδεµμίίαν αἰτίίαν
θανάάτου εὑρόόντες ᾐτήήσαντο Πιλᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐτόόν. <Act13 :29> ὡς δὲ ἐτέέλεσαν πάάντα τὰ
περὶ αὐτοῦ γεγραµμµμέένα, καθελόόντες ἀπὸ τοῦ ξύύλου ἔθηκαν εἰς µμνηµμεῖον. <Act13 :30> ὁ δὲ Θεὸς
ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, <Act13 :31> ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡµμέέρας πλείίους τοῖς συναναβᾶσιν αὐτῷ ἀπὸ
τῆς Γαλιλαίίας εἰς Ἱερουσαλήήµμ, οἵτινες νῦν εἰσὶν µμάάρτυρες αὐτοῦ πρὸς τὸν λαόόν. <Act13 :32> καὶ
ἡµμεῖς ὑµμᾶς εὐαγγελιζόόµμεθα τὴν πρὸς τοὺς πατέέρας ἐπαγγελίίαν γενοµμέένην, <Act13 :33> ὅτι
ταύύτην ὁ Θεὸς ἐκπεπλήήρωκεν τοῖς τέέκνοις αὐτῶν ἡµμῖν ἀναστήήσας Ἰησοῦν ·∙ ὡς καὶ ἐν τῷ ψαλµμῷ
τῷ δευτέέρῳ γέέγραπται ·∙ Υἱόός µμου εἶ σύύ, ἐγὼ σήήµμερον γεγέέννηκάά σε. <Act13 :34> ὅτι δὲ ἀνέέστησεν
αὐτὸν ἐκ νεκρῶν µμηκέέτι µμέέλλοντα ὑποστρέέφειν εἰς διαφθοράάν, οὕτως εἴρηκεν ὅτι δώώσω ὑµμῖν τὰ
ὅσια Δαυὶδ τὰ πιστάά. <Act13 :35> διὸ καὶ ἐν ἑτέέρῳ λέέγει ·∙ Οὐ δώώσεις τὸν ὅσιόόν σου ἰδεῖν
διαφθοράάν. <Act13 :36> Δαυὶδ µμὲν γὰρ ἰδίίᾳ γενεᾷ ὑπηρετήήσας τῇ τοῦ Θεοῦ βουλῇ ἐκοιµμήήθη καὶ
προσετέέθη πρὸς τοὺς πατέέρας αὐτοῦ καὶ εἶδεν διαφθοράάν ·∙ <Act13 :37> ὃν δὲ ὁ Θεὸς ἤγειρεν, οὐκ
εἶδεν διαφθοράάν. <Act13 :38> γνωστὸν οὖν ἔστω ὑµμῖν, ἄνδρες ἀδελφοίί, ὅτι διὰ τούύτου ὑµμῖν ἄφεσις
ἁµμαρτιῶν καταγγέέλλεται, <Act13 :39> καὶ ἀπὸ πάάντων ὧν οὐκ ἠδυνήήθητε ἐν νόόµμῳ Μωϋσέέως
δικαιωθῆναι, ἐν τούύτῳ πᾶς ὁ πιστεύύων δικαιοῦται. <Act13 :40> βλέέπετε οὖν µμὴ ἐπέέλθῃ ἐφ᾿ ὑµμᾶς
τὸ εἰρηµμέένον ἐν τοῖς προφήήταις ·∙ <Act13 :41> Ἴδετε, οἱ καταφρονηταίί, καὶ θαυµμάάσατε καὶ
ἀφανίίσθητε ·∙ ὅτι ἔργον ἐργάάζοµμαι ἐγὼ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ὑµμῶν, ἔργον ὃ οὐ µμὴ πιστεύύσητε ἐάάν τις
ἐκδιηγῆται ὑµμῖν.
<Act13 :42> Ἐξιόόντων δὲ αὐτῶν παρεκάάλουν εἰς τὸ µμεταξὺ σάάββατον λαληθῆναι αὐτοῖς τὰ
ῥήήµματα ταῦτα. <Act13 :43> λυθείίσης δὲ τῆς συναγωγῆς ἠκολούύθησαν πολλοὶ τῶν Ἰουδαίίων καὶ
τῶν σεβοµμέένων προσηλύύτων τῷ Παύύλῳ καὶ τῷ Βαρνάάβᾳ, οἵτινες προσλαλοῦντες αὐτοῖς ἔπειθον
αὐτοὺς προσµμέένειν τῇ χάάριτι τοῦ Θεοῦ. <Act13 :44> τῷ τε ἐρχοµμέένῳ σαββάάτῳ σχεδὸν πᾶσα ἡ
πόόλις συνήήχθη ἀκοῦσαι τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ ·∙ <Act13 :45> ἰδόόντες δὲ οἱ Ἰουδαῖοι τοὺς ὄχλους
ἐπλήήσθησαν ζήήλου, καὶ ἀντέέλεγον τοῖς ὑπὸ τοῦ Παύύλου λεγοµμέένοις ἀντιλέέγοντες καὶ
βλασφηµμοῦντες. <Act13 :46> παρρησιασάάµμενοίί δὲ ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βαρνάάβας εἶπον ·∙ Ὑµμῖν ἦν
ἀναγκαῖον πρῶτον λαληθῆναι τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ ·∙ ἐπειδὴ δὲ ἀπωθεῖσθε αὐτὸν καὶ οὐκ ἀξίίους
κρίίνετε ἑαυτοὺς τῆς αἰωνίίου ζωῆς, ἰδοὺ στρεφόόµμεθα εἰς τὰ ἔθνη, <Act13 :47> οὕτως γὰρ
ἐντέέταλται ἡµμῖν ὁ Κύύριος ·∙ Τέέθεικάά σε εἰς φῶς ἐθνῶν τοῦ εἶναίί σε εἰς σωτηρίίαν ἕως ἐσχάάτου τῆς
γῆς. <Act13 :48> ἀκούύοντα δὲ τὰ ἔθνη ἔχαιρον καὶ ἐδόόξαζον τὸν λόόγον τοῦ Κυρίίου ·∙ καὶ
ἐπίίστευσαν ὅσοι ἦσαν τεταγµμέένοι εἰς ζωὴν αἰώώνιον. <Act13 :49> διεφέέρετο δὲ ὁ λόόγος τοῦ Κυρίίου
δι᾿ ὅλης τῆς χώώρας. <Act13 :50> οἱ δὲ Ἰουδαῖοι παρώώτρυναν τὰς σεβοµμέένας γυναῖκας τὰς
εὐσχήήµμονας καὶ τοὺς πρώώτους τῆς πόόλεως ·∙ καὶ ἐπήήγειραν διωγµμὸν ἐπὶ τὸν Παῦλον καὶ
Βαρνάάβαν, καὶ ἐξέέβαλον αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ὁρίίων αὐτῶν. <Act13 :51> οἱ δὲ ἐκτιναξάάµμενοι τὸν
κονιορτὸν τῶν ποδῶν αὐτῶν ἐπ᾿ αὐτοὺς ἦλθον εἰς Ἰκόόνιον. <Act13 :52> οἱ δὲ µμαθηταὶ ἐπληροῦντο
χαρᾶς καὶ Πνεύύµματος Ἁγίίου.
<Act14 : 1> Ἐγέένετο δὲ ἐν Ἰκονίίῳ κατὰ τὸ αὐτὸ εἰσελθεῖν αὐτοὺς εἰς τὴν συναγωγὴν τῶν Ἰουδαίίων
καὶ λαλῆσαι οὕτως ὥστε πιστεῦσαι Ἰουδαίίων τε καὶ Ἑλλήήνων πολὺ πλῆθος. <Act14 : 2> οἱ δὲ
ἀπειθοῦντες Ἰουδαῖοι ἐπήήγειραν καὶ ἐκάάκωσαν τὰς ψυχὰς τῶν ἐθνῶν κατὰ τῶν ἀδελφῶν.
<Act14 : 3> ἱκανὸν µμὲν οὖν χρόόνον διέέτριψαν παρρησιαζόόµμενοι ἐπὶ τῷ Κυρίίῳ τῷ µμαρτυροῦντι τῷ
λόόγῳ τῆς χάάριτος αὐτοῦ, διδόόντι σηµμεῖα καὶ τέέρατα γίίνεσθαι διὰ τῶν χειρῶν αὐτῶν. <Act14 : 4>
ἐσχίίσθη δὲ τὸ πλῆθος τῆς πόόλεως, καὶ οἱ µμὲν ἦσαν σὺν τοῖς Ἰουδαίίοις, οἱ δὲ σὺν τοῖς ἀποστόόλοις.
<Act14 : 5> ὡς δὲ ἐγέένετο ὁρµμὴ τῶν ἐθνῶν τε καὶ Ἰουδαίίων σὺν τοῖς ἄρχουσιν αὐτῶν ὑβρίίσαι καὶ
λιθοβολῆσαι αὐτούύς, <Act14 : 6> συνιδόόντες κατέέφυγον εἰς τὰς πόόλεις τῆς Λυκαονίίας Λύύστραν
καὶ Δέέρβην καὶ τὴν περίίχωρον ·∙ <Act14 : 7> κἀκεῖ ἦσαν εὐαγγελιζόόµμενοι.
<Act14 : 8> Καὶ τις ἀνὴρ ἐν Λύύστροις ἀδύύνατος τοῖς ποσὶν ἐκάάθητο, χωλὸς ἐκ κοιλίίας µμητρὸς
αὐτοῦ, ὃς οὐδέέποτε περιπεπατήήκει. <Act14 : 9> οὗτος ἤκουεν τοῦ Παύύλου λαλοῦντος, ὃς ἀτενίίσας
αὐτῷ καὶ ἰδὼν ὅτι πίίστιν ἔχει τοῦ σωθῆναι, <Act14 :10> εἶπεν µμεγάάλῃ τῇ φονῇ ·∙ Ἀνάάστηθι ἐπὶ τοὺς
πόόδας σου ὀρθόός. καὶ ἥλλετο καὶ περιεπάάτει. <Act14 :11> οἱ δὲ ὄχλοι ἰδόόντες ὃ ἐποίίησεν Παῦλος
ἐπῆραν τὴν φωνὴν αὐτῶν λυκαονιστὶ λέέγοντες ·∙ Οἱ θεοὶ ὁµμοιωθέέντες ἀνθρώώποις κατέέβησαν
πρὸς ἡµμᾶς. <Act14 :12> ἐκάάλουν τε τὸν µμὲν Βαρνάάβαν Δίία, τὸν δὲ Παῦλον Ἑρµμῆν, ἐπειδὴ αὐτὸς ἦν
ὁ ἡγούύµμενος τοῦ λόόγου. <Act14 :13> ὅ τε ἱερεὺς τοῦ Διὸς τοῦ ὄντος πρὸ τῆς πόόλεως, ταύύρους καὶ
στέέµμµματα ἐπὶ τοὺς πυλῶνας ἐνέέγκας, σὺν τοῖς ὄχλοις ἤθελεν θύύειν. <Act14 :14> ἀκούύσαντες δὲ οἱ
ἀπόόστολοι Βαρνάάβας καὶ Παῦλος, διαρρήήξαντες τὰ ἱµμάάτια αὐτῶν ἐξεπήήδησαν εἰς τὸν ὄχλον,
κράάζοντες <Act14 :15> καὶ λέέγοντες ·∙ Ἄνδρες, τίί ταῦτα ποιεῖτε; καὶ ἡµμεῖς ὁµμοιοπαθεῖς ἐσµμὲν ὑµμῖν
ἄνθρωποι ·∙ εὐαγγελιζόόµμενοι ὑµμᾶς ἀπὸ τούύτων τῶν µματαίίων ἐπιστρέέφειν ἐπὶ τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα,
ὃς ἐποίίησεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάάλασσαν καὶ πάάντα τὰ ἐν αὐτοῖς ·∙ <Act14 :16> ὃς
ἐν ταῖς παρῳχηµμέέναις γενεαῖς εἴασεν πάάντα τὰ ἔθνη πορεύύεσθαι ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν ·∙ <Act14 :17>
καίίτοιγε οὐκ ἀµμάάρτυρον ἑαυτὸν ἀφῆκεν ἀγαθοποιῶν, οὐρανόόθεν ὑµμῖν ὑετοὺς διδοὺς καὶ καιροὺς
καρποφόόρους, ἐµμπιπλῶν τροφῆς καὶ εὐφροσύύνης τὰς καρδίίας ὑµμῶν. <Act14 :18> καὶ ταῦτα
λέέγοντες µμόόλις κατέέπαυσαν τοὺς ὄχλους τοῦ µμὴ θύύειν αὐτοῖς.
<Act14 :19> Ἐπῆλθον δὲ ἀπὸ Ἀντιοχείίας καὶ Ἰκονίίου Ἰουδαῖοι ·∙ καὶ πείίσαντες τοὺς ὄχλους καὶ
λιθάάσαντες τὸν Παῦλον ἔσυρον ἔξω τῆς πόόλεως, νοµμίίσαντες αὐτὸν τεθνάάναι. <Act14 :20>
κυκλωσάάντων δὲ τῶν µμαθητῶν αὐτὸν ἀναστὰς εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόόλιν ·∙ καὶ τῇ ἐπαύύριον ἐξῆλθεν
σὺν τῷ Βαρνάάβᾳ εἰς Δέέρβην. <Act14 :21> εὐαγγελισάάµμενοίί τε τὴν πόόλιν ἐκείίνην καὶ
µμαθητεύύσαντες ἱκανοὺς ὑπέέστρεψαν εἰς τὴν Λύύστραν καὶ Ἰκόόνιον καὶ Ἀντιόόχειαν, <Act14 :22>
ἐπιστηρίίζοντες τὰς ψυχὰς τῶν µμαθητῶν, παρακαλοῦντες ἐµμµμέένειν τῇ πίίστει, καὶ ὅτι διὰ πολλῶν
θλίίψεων δεῖ ἡµμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ. <Act14 :23> χειροτονήήσαντες δὲ αὐτοῖς
πρεσβυτέέρους κατ᾿ ἐκκλησίίαν, προσευξάάµμενοι µμετὰ νηστειῶν παρέέθεντο αὐτοὺς τῷ Κυρίίῳ εἰς ὃν
πεπιστεύύκεισαν. <Act14 :24> καὶ διελθόόντες τὴν Πισιδίίαν ἦλθον εἰς Παµμφυλίίαν ·∙ <Act14 :25> καὶ
λαλήήσαντες ἐν Πέέργῃ τὸν λόόγον κατέέβησαν εἰς Ἀττάάλειαν ·∙ <Act14 :26> κἀκεῖθεν ἀπέέπλευσαν εἰς
Ἀντιόόχειαν, ὅθεν ἦσαν παραδεδοµμέένοι τῇ χάάριτι τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ ἔργον ὃ ἐπλήήρωσαν. <Act14 :27>
παραγενόόµμενοι δὲ καὶ συναγαγόόντες τὴν ἐκκλησίίαν, ἀνήήγγελλον ὅσα ἐποίίησεν ὁ Θεὸς µμετ᾿
αὐτῶν καὶ ὅτι ἤνοιξεν τοῖς ἔθνεσιν θύύραν πίίστεως. <Act14 :28> διέέτριβον δὲ χρόόνον οὐκ ὀλίίγον
σὺν τοῖς µμαθηταῖς.
<Act15 : 1> Καίί τινες κατελθόόντες ἀπὸ τῆς Ἰουδαίίας ἐδίίδασκον τοὺς ἀδελφούύς, ὅτι ἐὰν µμὴ
περιτµμηθῆτε τῷ ἔθει Μωϋσέέως, οὐ δύύνασθε σωθῆναι. <Act15 : 2> γενοµμέένης οὖν στάάσεως καὶ
ζητήήσεως οὐκ ὀλίίγης τῷ Παύύλῳ καὶ τῷ Βαρνάάβᾳ πρὸς αὐτούύς, ἔταξαν ἀναβαίίνειν Παῦλον καὶ
Βαρνάάβαν καὶ τινας ἄλλους ἐξ αὐτῶν πρὸς τοὺς ἀποστόόλους καὶ πρεσβυτέέρους εἰς Ἱερουσαλὴµμ
περὶ τοῦ ζητήήµματος τούύτου. <Act15 : 3> οἱ µμὲν οὖν προπεµμφθέέντες ὑπὸ τῆς ἐκκλησίίας διήήρχοντο
τὴν Φοινίίκην καὶ Σαµμάάρειαν, ἐκδιηγούύµμενοι τὴν ἐπιστροφὴν τῶν ἐθνῶν ·∙ καὶ ἐποίίουν χαρὰν
µμεγάάλην πᾶσιν τοῖς ἀδελφοῖς. <Act15 : 4> παραγενόόµμενοι δὲ εἰς Ἱερουσαλὴµμ ἀπεδέέχθησαν ὑπὸ
τῆς ἐκκλησίίας καὶ τῶν ἀποστόόλων καὶ τῶν πρεσβυτέέρων ·∙ ἀνήήγγειλάάν τε ὅσα ὁ Θεὸς ἐποίίησεν
µμετ᾿ αὐτῶν. <Act15 : 5> ἐξανέέστησαν δέέ τινες τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέέσεως τῶν φαρισαίίων
πεπιστευκόότες, λέέγοντες ὅτι δεῖ περιτέέµμνειν αὐτοὺς παραγγέέλλειν τε τηρεῖν τὸν νόόµμον
Μωϋσέέως.
<Act15 : 6> Συνήήχθησάάν δὲ οἱ ἀπόόστολοι καὶ οἱ πρεσβύύτεροι ἰδεῖν περὶ τοῦ λόόγου τούύτου.
<Act15 : 7> πολλῆς δὲ συνζητήήσεως γενοµμήήνης ἀναστὰς Πέέτρος εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἄνδρες
ἀδελφοίί, ὑµμεῖς ἐπίίστασθε ὅτι ἀφ᾿ ἡµμερῶν ἀρχαίίων ἐν ὑµμῖν ἐξελέέξατο ὁ Θεὸς διὰ τοῦ στόόµματόός
µμου ἀκοῦσαι τὰ ἔθνη τὸν λόόγον τοῦ εὐαγγελίίου καὶ πιστεῦσαι. <Act15 : 8> καὶ ὁ καρδιογνώώστης
Θεὸς ἐµμαρτύύρησεν αὐτοῖς δοὺς αὐτοῖς τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον καθὼς καὶ ἡµμῖν ·∙ <Act15 : 9> καὶ οὐθὲν
διέέκρινεν µμεταξὺ ἡµμῶν τε καὶ αὐτῶν, τῇ πίίστει καθαρίίσας τὰς καρδίίας αὐτῶν. <Act15 :10> νῦν
οὖν τίί πειράάζετε τὸν Θεόόν, ἐπιθεῖναι ζυγὸν ἐπὶ τὸν τράάχηλον τῶν µμαθητῶν ὃν οὔτε οἱ πατέέρες
ἡµμῶν οὔτε ἡµμεῖς ἰσχύύσαµμεν βαστάάσαι; <Act15 :11> ἀλλὰ διὰ τῆς χάάριτος τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ
πιστεύύοµμεν σωθῆναι καθ᾿ ὃν τρόόπον κἀκεῖνοι. <Act15 :12> ἐσίίγησεν δὲ πᾶν τὸ πλῆθος ·∙ καὶ
ἤκουον Βαρνάάβα καὶ Παύύλου ἐξηγουµμέένων ὅσα ἐποίίησεν ὁ Θεὸς σηµμεῖα καὶ τέέρατα ἐν τοῖς
ἔθνεσιν δι᾿ αὐτῶν. <Act15 :13> Μετὰ δὲ τὸ σιγῆσαι αὐτοὺς ἀπεκρίίθη Ἰάάκωβος λέέγων ·∙ Ἄνδρες
ἀδελφοίί, ἀκούύσατέέ µμου. <Act15 :14> Συµμεὼν ἐξηγήήσατο καθὼς πρῶτον ὁ Θεὸς ἐπεσκέέψατο
λαβεῖν ἐξ ἐθνῶν λαὸν τῷ ὀνόόµματι αὐτοῦ. <Act15 :15> καὶ τούύτῳ συµμφωνοῦσιν οἱ λόόγοι τῶν
προφητῶν, καθὼς γέέγραπται ·∙ <Act15 :16> Μετὰ ταῦτα ἀναστρέέψω καὶ ἀνοικοδοµμήήσω τὴν
σκηνὴν Δαυὶδ τὴν πεπτωκυῖαν, καὶ τὰ κατεσκαµμµμέένα αὐτῆς ἀνοικοδοµμήήσω καὶ ἀνορθώώσω αὐτήήν,
<Act15 :17> ὅπως ἂν ἐκζητήήσωσιν οἱ κατάάλοιποι τῶν ἀνθρώώπων τὸν Κύύριον, καὶ πάάντα τὰ ἔθνη
ἐφ᾿ οὓς ἐπικέέκληται τὸ ὄνοµμάά µμου ἐπ᾿ αὐτούύς, λέέγει Κύύριος ὁ ποιῶν ταῦτα <Act15 :18> γνωστὰ
ἀπ᾿ αἰῶνος. <Act15 :19> διὸ ἐγὼ κρίίνω µμὴ παρενοχλεῖν τοῖς ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ἐπιστρέέφουσιν ἐπὶ τὸν
Θεόόν, <Act15 :20> ἀλλὰ ἐπιστεῖλαι αὐτοῖς τοῦ ἀπέέχεσθαι ἀπὸ τῶν ἀλισγηµμάάτων τῶν εἰδώώλων καὶ
τῆς πορνείίας καὶ τοῦ πνικτοῦ καὶ τοῦ αἵµματος ·∙ <Act15 :21> Μωϋσῆς γὰρ ἐκ γενεῶν ἀρχαίίων κατὰ
πόόλιν τοὺς κηρύύσσοντας αὐτὸν ἔχει, ἐν ταῖς συναγωγαῖς κατὰ πᾶν σάάββατον ἀναγινωσκόόµμενος.
<Act15 :22> Τόότε ἔδοξε τοῖς ἀποστόόλοις καὶ τοῖς πρεσβυτέέροις σὺν ὅλῃ τῇ ἐκκλησίίᾳ, ἐκλεξαµμέένους
ἄνδρας ἐξ αὐτῶν πέέµμψαι εἰς Ἀντιόόχειαν σὺν τῷ Παύύλῳ καὶ Βαρνάάβᾳ, Ἰούύδαν τὸν καλούύµμενον
Βαρσαββᾶν καὶ Σίίλαν, ἄνδρας ἡγουµμέένους ἐν τοῖς ἀδελφοῖς, <Act15 :23> γράάψαντες διὰ χειρὸς
αὐτῶν τάάδε ·∙ Οἱ ἀπόόστολοι καὶ οἱ πρεσβύύτεροι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῖς κατὰ τὴν Ἀντιόόχειαν καὶ
Συρίίαν καὶ Κιλικίίαν ἀδελφοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν χαίίρειν. <Act15 :24> ἐπειδὴ ἠκούύσαµμεν ὅτι τινὲς ἐξ
ἡµμῶν ἐξελθόόντες ἐτάάραξαν ὑµμᾶς λόόγοις ἀνασκευάάζοντες τὰς ψυχὰς ὑµμῶν [λέέγοντες
περιτέέµμνεσθαι καὶ τηρεῖν τὸν νόόµμον], (οἷς οὐ διεστειλάάµμεθα), <Act15 :25> ἔδοξεν ἡµμῖν γενοµμέένοις
ὁµμοθυµμαδόόν, ἐκλεξαµμέένοις ἄνδρας πέέµμψαι πρὸς ὑµμᾶς σὺν τοῖς ἀγαπητοῖς ἡµμῶν Βαρνάάβᾳ καὶ
Παύύλῳ, <Act15 :26> ἀνθρώώποις παραδεδωκόόσιν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ὑπὲρ τοῦ ὀνόόµματος τοῦ Κυρίίου
ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. <Act15 :27> ἀπεστάάλκαµμεν οὖν Ἰούύδαν καὶ Σίίλαν, καὶ αὐτοὺς διὰ λόόγου
ἀπαγγέέλλοντας τὰ αὐτάά. <Act15 :28> ἔδοξεν γὰρ τῷ Ἁγίίῳ Πνεύύµματι καὶ ἡµμῖν, µμηδὲν πλέέον
ἐπιτίίθεσθαι ὑµμῖν βάάρος πλὴν τούύτων τῶν ἐπάάναγκες, <Act15 :29> ἀπέέχεσθαι εἰδωλοθύύτων καὶ
αἵµματος καὶ πνικτῶν καὶ πορνείίας, ἐξ ὧν διατηροῦντες ἑαυτοὺς εὖ πράάξετε. ἔρρωσθε.
<Act15 :30> Οἱ µμὲν οὖν ἀπολυθέέντες ἦλθον εἰς Ἀντιόόχειαν, καὶ συναγαγόόντες τὸ πλῆθος
ἐπέέδωκαν τὴν ἐπιστολήήν. <Act15 :31> ἀναγνόόντες δὲ ἐχάάρησαν ἐπὶ τῇ παρακλήήσει. <Act15 :32>
Ἰούύδας τε καὶ Σίίλας, καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες, διὰ λόόγου πολλοῦ παρεκάάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς
καὶ ἐπεστήήριξαν. <Act15 :33> ποιήήσαντες δὲ χρόόνον ἀπελύύθησαν µμετ᾿ εἰρήήνης ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν
πρὸς τοὺς ἀποστείίλαντας αὐτούύς. <Act15 :35> Παῦλος δὲ καὶ Βαρνάάβας διέέτριβον ἐν Ἀντιοχείίᾳ,
διδάάσκοντες καὶ εὐαγγελιζόόµμενοι µμετὰ καὶ ἑτέέρων πολλῶν τὸν λόόγον τοῦ Κυρίίου.
<Act15 :36> Μετὰ δέέ τινας ἡµμέέρας εἶπεν Παῦλος πρὸς Βαρνάάβαν ·∙ Ἐπιστρέέψαντες δὴ
ἐπισκεψώώµμεθα τοὺς ἀδελφοὺς κατὰ πᾶσαν πόόλιν ἐν αἷς κατηγγείίλαµμεν τὸν λόόγον τοῦ Κυρίίου,
πῶς ἔχουσιν. <Act15 :37> Βαρνάάβας δὲ ἐβουλεύύσατο συνπαραλαβεῖν καὶ Ἰωάάννην τὸν
καλούύµμενον Μάάρκον. <Act15 :38> Παῦλος δὲ ἠξίίου, τὸν ἀποστάάντα ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπὸ Παµμφυλίίας
καὶ µμὴ συνελθόόντα αὐτοῖς εἰς τὸ ἔργον, µμὴ συνπαραλαµμβάάνειν τοῦτον. <Act15 :39> ἐγέένετο οὖν
παροξυσµμόός, ὥστε ἀποχωρισθῆναι αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήήλων, τόόν τε Βαρνάάβαν παραλαβόόντα τὸν
Μάάρκον ἐκπλεῦσαι εἰς Κύύπρον. <Act15 :40> Παῦλος δὲ ἐπιλεξάάµμενος Σίίλαν ἐξῆλθεν παραδοθεὶς
τῇ χάάριτι τοῦ Κυρίίου ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν. <Act15 :41> διήήρχετο δὲ τὴν Συρίίαν καὶ Κιλικίίαν
ἐπιστηρίίζων τὰς ἐκκλησίίας. <Act16 : 1> κατήήντησεν δὲ εἰς Δέέρβην καὶ Λύύστραν. καὶ ἰδοὺ µμαθητήής
τις ἦν ἐκεῖ ὀνόόµματι Τιµμόόθεος, υἱὸς γυναικὸς Ἰουδαίίας πιστῆς, πατρὸς δὲ Ἕλληνος, <Act16 : 2> ὃς
ἐµμαρτυρεῖτο ὑπὸ τῶν ἐν Λύύστροις καὶ Ἰκονίίῳ ἀδελφῶν. <Act16 : 3> τοῦτον ἠθέέλησεν ὁ Παῦλος
σὺν αὐτῷ ἐξελθεῖν, καὶ λαβὼν περιέέτεµμεν αὐτὸν διὰ τοὺς Ἰουδαίίους τοὺς ὄντας ἐν τοῖς τόόποις
ἐκείίνοις ·∙ ᾔδεισαν γὰρ ἅπαντες τὸν πατέέρα αὐτοῦ ὅτι Ἕλλην ὑπῆρχεν. <Act16 : 4> ὡς δὲ
διεπορεύύοντο τὰς πόόλεις, παρεδίίδουν αὐτοῖς φυλάάσσειν τὰ δόόγµματα τὰ κεκριµμέένα ὑπὸ τῶν
ἀποστόόλων καὶ πρεσβυτέέρων τῶν ἐν Ἱεροσολύύµμοις. <Act16 : 5> Αἱ µμὲν οὖν ἐκκλησίίαι ἐστερεοῦντο
τῇ πίίστει καὶ ἐπερίίσσευον τῷ ἀριθµμῷ καθ᾿ ἡµμέέραν.
<Act16 : 6> Διῆλθον δὲ τὴν Φρυγίίαν καὶ Γαλατικὴν χώώραν, κωλυθέέντες ὑπὸ τοῦ Ἁγίίου Πνεύύµματος
λαλῆσαι τὸν λόόγον ἐν τῇ Ἀσίίᾳ ·∙ <Act16 : 7> ἐλθόόντες δὲ κατὰ τὴν Μυσίίαν ἐπείίραζον εἰς τὴν
Βιθυνίίαν πορεύύεσθαι, καὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τὸ Πνεῦµμα Ἰησοῦ. <Act16 : 8> παρελθόόντες δὲ τὴν
Μυσίίαν κατέέβησαν εἰς Τρῳάάδα. <Act16 : 9> καὶ ὅραµμα διὰ τῆς νυκτὸς τῷ Παύύλῳ ὤφθη, ἀνὴρ
Μακεδώών τις ἦν ἑστώώς, καὶ παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέέγων ·∙ Διαβὰς εἰς Μακεδονίίαν βοήήθησον
ἡµμῖν. <Act16 :10> ὡς δὲ τὸ ὅραµμα εἶδεν, εὐθέέως ἐζητήήσαµμεν ἐξελθεῖν εἰς Μακεδονίίαν,
συνβιβάάζοντες ὅτι προσκέέκληται ἡµμᾶς ὁ Κύύριος εὐαγγελίίσασθαι αὐτούύς. <Act16 :11> Ἀναχθέέντες
οὖν ἀπὸ Τρῳάάδος εὐθυδροµμήήσαµμεν εἰς Σαµμοθρᾴκην, τῇ δὲ ἐπιούύσῃ εἰς Νεάάπολιν, <Act16 :12>
κἀκεῖθεν εἰς Φιλίίππους, ἥτις ἐστὶν πρώώτη τῆς µμερίίδος τῆς Μακεδονίίας πόόλις, κολωνίία ·∙ ἦµμεν δὲ
ἐν ταύύτῃ τῇ πόόλει διατρίίβοντες ἡµμέέρας τινάάς.
<Act16 :13> Τῇ τε ἡµμέέρᾳ τῶν σαββάάτων ἐξήήλθοµμεν ἔξω τῆς πύύλης παρὰ ποταµμὸν οὗ ἐνοµμίίζετο
προσευχὴ εἶναι ·∙ καὶ καθίίσαντες ἐλαλοῦµμεν ταῖς συνελθούύσαις γυναιξίίν. <Act16 :14> καίί τις γυνὴ
ὀνόόµματι Λυδίία, πορφυρόόπωλις πόόλεως Θυατείίρων σεβοµμέένη τὸν Θεόόν, ἤκουεν, ἧς ὁ Κύύριος
διήήνοιξεν τὴν καρδίίαν προσέέχειν τοῖς λαλουµμέένοις ὑπὸ τοῦ Παύύλου. <Act16 :15> ὡς δὲ ἐβαπτίίσθη
καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, παρεκάάλεσεν λέέγουσα ·∙ Εἰ κεκρίίκατέέ µμε πιστὴν τῷ Κυρίίῳ εἶναι, εἰσελθόόντες εἰς
τὸν οἶκόόν µμου µμείίνατε. καὶ παρεβιάάσατο ἡµμᾶς.
<Act16 :16> Ἐγέένετο δὲ πορευοµμέένων ἡµμῶν εἰς προσευχήήν, παιδίίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦµμα
πύύθωνα ὑπαντῆσαι ἡµμῖν, ἥτις ἐργασίίαν πολλὴν παρεῖχεν τοῖς κυρίίοις αὐτῆς µμαντευοµμέένη.
<Act16 :17> αὕτη κατακολουθήήσασα τῷ Παύύλῳ καὶ ἡµμῖν ἔκραζεν λέέγουσα ·∙ Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι
δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίίστου εἰσίίν, οἵτινες καταγγέέλλουσιν ὑµμῖν ὁδὸν σωτηρίίας. <Act16 :18>
τοῦτο δὲ ἐποίίει ἐπὶ πολλὰς ἡµμέέρας. διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ ἐπιστρέέψας τῷ πνεύύµματι εἶπεν ·∙
Παραγγέέλλω σοι ἐν ὀνόόµματι Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῆς. καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.
<Act16 :19> ἰδόόντες δὲ οἱ κύύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίίας αὐτῶν, ἐπιλαβόόµμενοι τὸν
Παῦλον καὶ τὸν Σίίλαν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας. <Act16 :20> καὶ
προσαγαγόόντες αὐτοὺς τοῖς στρατηγοῖς εἶπον ·∙ Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκταράάσσουσιν ἡµμῶν τὴν
πόόλιν, Ἰουδαῖοι ὑπάάρχοντες, <Act16 :21> καὶ καταγγέέλλουσιν ἔθη ἃ οὐκ ἔξεστιν ἡµμῖν
παραδέέχεσθαι οὐδὲ ποιεῖν Ῥωµμαίίοις οὖσιν. <Act16 :22> καὶ συνεπέέστη ὁ ὄχλος κατ᾿ αὐτῶν ·∙ καὶ οἱ
στρατηγοὶ περιρήήξαντες αὐτῶν τὰ ἱµμάάτια ἐκέέλευον ῥαβδίίζειν. <Act16 :23> πολλάάς τε ἐπιθέέντες
αὐτοῖς πληγὰς ἔβαλον εἰς φυλακήήν, παραγγείίλαντες τῷ δεσµμοφύύλακι ἀσφαλῶς τηρεῖν αὐτούύς,
<Act16 :24> ὃς παραγγελίίαν τοιαύύτην εἰληφὼς ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέέραν φυλακὴν καὶ τοὺς
πόόδας ἠσφαλίίσατο αὐτῶν εἰς τὸ ξύύλον. <Act16 :25> κατὰ δὲ τὸ µμεσονύύκτιον Παῦλος καὶ Σιλᾶς
προσευχόόµμενοι ὕµμνουν τὸν Θεόόν ·∙ ἐπηκροῶντο δὲ αὐτῶν οἱ δέέσµμιοι. <Act16 :26> ἄφνω δὲ σεισµμὸς
ἐγέένετο µμέέγας, ὥστε σαλευθῆναι τὰ θεµμέέλια τοῦ δεσµμωτηρίίου ·∙ ἠνοίίχθησαν τε παραχρῆµμα αἱ
θύύραι πᾶσαι, καὶ πάάντων τὰ δεσµμὰ ἀνέέθη. <Act16 :27> ἔξυπνος δὲ γενόόµμενος ὁ δεσµμοφύύλαξ καὶ
ἰδὼν ἀνεῳγµμέένας τὰς θύύρας τῆς φυλακῆς, σπασάάµμενος µμάάχαιραν ἤµμελλεν ἑαυτὸν ἀναιρεῖν,
νοµμίίζων ἐκπεφευγέέναι τοὺς δεσµμίίους. <Act16 :28> ἐφώώνησεν δὲ φωνῇ µμεγάάλῃ ὁ Παῦλος λέέγων ·∙
Μηδὲν πράάξῃς σεαυτῷ κακόόν ·∙ ἅπαντες γάάρ ἐσµμεν ἐνθάάδε. <Act16 :29> αἰτήήσας δὲ φῶτα
εἰσεπήήδησεν, καὶ ἔντροµμος γενόόµμενος προσέέπεσεν τῷ Παύύλῳ καὶ τῷ Σίίλᾳ, <Act16 :30> καὶ
προαγαγὼν αὐτοὺς ἔξω ἔφη ·∙ Κύύριοι, τίί µμε δεῖ ποιεῖν ἵνα σωθῶ; <Act16 :31> οἱ δὲ εἶπον ·∙ Πίίστευσον
ἐπὶ τὸν Κύύριον Ἰησοῦν, καὶ σωθήήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκόός σου. <Act16 :32> καὶ ἐλάάλησαν αὐτῷ τὸν λόόγον
τοῦ Κυρίίου σὺν πᾶσιν τοῖς ἐν τῇ οἰκίίᾳ αὐτοῦ. <Act16 :33> καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρᾳ
τῆς νυκτὸς ἔλουσεν ἀπὸ τῶν πληγῶν ·∙ καὶ ἐβαπτίίσθη αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ πάάντες παραχρῆµμα.
<Act16 :34> ἀναγαγώών τε αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ παρέέθηκεν τράάπεζαν ·∙ καὶ ἠγαλλιάάσατο
πανοικεὶ πεπιστευκὼς τῷ Θεῷ.
<Act16 :35> Ἡµμέέρας δὲ γενοµμέένης ἀπέέστειλαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδούύχους λέέγοντες ·∙
Ἀπόόλυσον τοὺς ἀνθρώώπους ἐκείίνους. <Act16 :36> ἀπήήγγειλεν δὲ ὁ δεσµμοφύύλαξ τοὺς λόόγους
τούύτους πρὸς τὸν Παῦλον, ὅτι ἀπεστάάλκασιν οἱ στρατηγοὶ ἵνα ἀπολυθῆτε ·∙ νῦν οὖν ἐξελθόόντες
πορεύύεσθε ἐν εἰρήήνῃ. <Act16 :37> ὁ δὲ Παῦλος ἔφη πρὸς αὐτούύς ·∙ Δείίραντες ἡµμᾶς δηµμοσίίᾳ
ἀκατακρίίτους, ἀνθρώώπους Ῥωµμαίίους ὑπάάρχοντας, ἔβαλον εἰς φυλακήήν ·∙ καὶ νῦν λάάθρᾳ ἡµμᾶς
ἐκβάάλλουσιν; οὐ γάάρ, ἀλλὰ ἐλθόόντες αὐτοὶ ἡµμᾶς ἐξαγαγέέτωσαν. <Act16 :38> ἀπήήγγειλαν δὲ τοῖς
στρατηγοῖς οἱ ῥαβδοῦχοι τὰ ῥήήµματα ταῦτα ·∙ καὶ ἐφοβήήθησαν ἀκούύσαντες ὅτι Ῥωµμαῖοίί εἰσιν.
<Act16 :39> καὶ ἐλθόόντες παρεκάάλεσαν αὐτούύς, καὶ ἐξαγαγόόντες ἠρώώτων ἐξελθεῖν τῆς πόόλεως.
<Act16 :40> ἐξελθόόντες δὲ ἐκ τῆς φυλακῆς εἰσῆλθον πρὸς τὴν Λυδίίαν ·∙ καὶ ἰδόόντες τοὺς ἀδελφοὺς
παρεκάάλεσαν αὐτούύς, καὶ ἐξῆλθον.
<Act17 : 1> Διοδεύύσαντες δὲ τὴν Ἀµμφίίπολιν καὶ τὴν Ἀπολλωνίίαν ἦλθον εἰς Θεσσαλονίίκην, ὅπου
ἦν ἡ συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίίων. <Act17 : 2> κατὰ δὲ τὸ εἰωθὸς τῷ Παύύλῳ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτούύς, καὶ
ἐπὶ σάάββατα τρίία διελέέξατο αὐτοῖς ἀπὸ τῶν γραφῶν, <Act17 : 3> διανοίίγων καὶ παρατιθέέµμενος
ὅτι τὸν Χριστὸν ἔδει παθεῖν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν ·∙ καὶ ὅτι οὗτόός ἐστιν ὁ Χριστόός, Ἰησοῦς ὃν
ἐγὼ καταγγέέλλω ὑµμῖν. <Act17 : 4> καίί τινες ἐξ αὐτῶν ἐπείίσθησαν καὶ προσεκληρώώθησαν τῷ
Παύύλῳ καὶ τῷ Σίίλᾳ, τῶν τε σεβοµμέένων Ἑλλήήνων πλῆθος πολύύ, γυναικῶν τε τῶν πρώώτων οὐκ
ὀλίίγαι.
<Act17 : 5> Ζηλώώσαντες δὲ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ προσλαβόόµμενοι τῶν ἀγοραίίων τινὰς ἄνδρας πονηροὺς
καὶ ὀχλοποιήήσαντες ἐθορύύβουν τὴν πόόλιν, ἐπιστάάντες τε τῇ οἰκίίᾳ Ἰάάσονος ἐζήήτουν αὐτοὺς
προαγαγεῖν εἰς τὸν δῆµμον. <Act17 : 6> µμὴ εὑρόόντες δὲ αὐτοὺς ἔσυρον Ἰάάσονα καίί τινάάς ἀδελφοὺς
ἐπὶ τοὺς πολιτάάρχας, βοῶντες ὅτι οἱ τὴν οἰκουµμέένην ἀναστατώώσαντες οὗτοι καὶ ἐνθάάδε πάάρεισιν,
<Act17 : 7> οὓς ὑποδέέδεκται Ἰάάσων ·∙ καὶ οὗτοι πάάντες ἀπέέναντι τῶν δογµμάάτων Καίίσαρος
πράάσσουσιν, βασιλέέα λέέγοντες ἕτερον εἶναι Ἰησοῦν. <Act17 : 8> ἐτάάραξαν δὲ τὸν ὄχλον καὶ τοὺς
πολιτάάρχας ἀκούύοντας ταῦτα. <Act17 : 9> καὶ λαβόόντες τὸ ἱκανὸν παρὰ τοῦ Ἰάάσονος καὶ τῶν
λοιπῶν ἀπέέλυσαν αὐτούύς.
<Act17 :10> Οἱ δὲ ἀδελφοὶ εὐθέέως διὰ τῆς νυκτὸς ἐξέέπεµμψαν τόόν τε Παῦλον καὶ τὸν Σίίλαν εἰς
Βέέροιαν, οἵτινες παραγενόόµμενοι εἰς τὴν συναγωγὴν τῶν Ἰουδαίίων ἀπῄεσαν. <Act17 :11> οὗτοι δὲ
ἦσαν εὐγενέέστεροι τῶν ἐν Θεσσαλονίίκῃ, οἵτινες ἐδέέξαντο τὸν λόόγον µμετὰ πάάσης προθυµμίίας, τὸ
καθ᾿ ἡµμέέραν ἀνακρίίνοντες τὰς γραφάάς, εἰ ἔχοι ταῦτα οὕτως. <Act17 :12> πολλοὶ µμὲν οὖν ἐξ αὐτῶν
ἐπίίστευσαν, καὶ τῶν Ἑλληνίίδων γυναικῶν τῶν εὐσχηµμόόνων καὶ ἀνδρῶν οὐκ ὀλίίγοι. <Act17 :13>
ὡς δὲ ἔγνωσαν οἱ ἀπὸ τῆς Θεσσαλονίίκης Ἰουδαῖοι ὅτι καὶ ἐν τῇ Βεροίίᾳ κατηγγέέλη ὑπὸ τοῦ
Παύύλου ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ, ἦλθον κἀκεῖ σαλεύύοντες τοὺς ὄχλους. <Act17 :14> εὐθέέως δὲ τόότε τὸν
Παῦλον ἐξαπέέστειλαν οἱ ἀδελφοὶ πορεύύεσθαι ὡς ἐπὶ τὴν θάάλασσαν ·∙ ὑπέέµμεινέέν τε ὅ τε Σίίλας καὶ
ὁ Τιµμόόθεος ἐκεῖ. <Act17 :15> οἱ δὲ καθιστῶντες τὸν Παῦλον ἤγαγον αὐτὸν ἕως Ἀθηνῶν ·∙ καὶ
λαβόόντες ἐντολὴν πρὸς τὸν Σίίλαν καὶ Τιµμόόθεον, ἵνα ὡς τάάχιστα ἔλθωσιν πρὸς αὐτόόν, ἐξῄεσαν.
<Act17 :16> Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήήναις ἐκδεχοµμέένου αὐτοὺς τοῦ Παύύλου, παρωξύύνετο τὸ πνεῦµμα αὐτοῦ
ἐν αὐτῷ, θεωροῦντι κατείίδωλον οὖσαν τὴν πόόλιν. <Act17 :17> διελέέγετο µμὲν οὖν ἐν τῇ συναγωγῇ
τοῖς Ἰουδαίίοις καὶ τοῖς σεβοµμέένοις καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ κατὰ πᾶσαν ἡµμέέραν πρὸς τοὺς
παρατυγχάάνοντας. <Act17 :18> τινὲς δὲ καὶ τῶν Ἐπικουρείίων καὶ τῶν Στοϊκῶν φιλοσόόφων
συνέέβαλλον αὐτῷ, καὶ τινες ἔλεγον ·∙ Τίί ἂν θέέλοι ὁ σπερµμολόόγος οὗτος λέέγειν; οἱ δέέ ·∙ Ξέένων
δαιµμονίίων δοκεῖ καταγγελεὺς εἶναι ·∙ ὅτι τὸν Ἰησοῦν καὶ τὴν ἀνάάστασιν εὐηγγελίίζετο αὐτοῖς.
<Act17 :19> Ἐπιλαβόόµμενοίί τε αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Ἄρειον πάάγον ἤγαγον, λέέγοντες ·∙ Δυνάάµμεθα γνῶναι
τίίς ἡ καινὴ αὕτη ἡ ὑπὸ σοῦ λαλουµμέένη διδαχήή; <Act17 :20> ξενίίζοντα γάάρ τινα εἰσφέέρεις εἰς τὰς
ἀκοὰς ἡµμῶν ·∙ βουλόόµμεθα οὖν γνῶναι τίί ἂν θέέλοι ταῦτα εἶναι. <Act17 :21> Ἀθηναῖοι δὲ πάάντες καὶ
οἱ ἐπιδηµμοῦντες ξέένοι εἰς οὐδὲν ἕτερον ηὐκαίίρουν ἢ λέέγειν τι ἢ ἀκούύειν καινόότερον.
<Act17 :22> Σταθεὶς δὲ ὁ Παῦλος ἐν µμέέσῳ τοῦ Ἀρείίου πάάγου ἔφη ·∙ Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πάάντα
ὡς δεισιδαιµμονεστέέρους ὑµμᾶς θεωρῶ. <Act17 :23> διερχόόµμενος γὰρ καὶ ἀναθεωρῶν τὰ σεβάάσµματα
ὑµμῶν εὗρον καὶ βωµμὸν ἐν ᾧ ἐπεγέέγραπτο ·∙ Ἀγνώώστῳ θεῷ. ὃν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτον
ἐγὼ καταγγέέλλω ὑµμῖν. <Act17 :24> ὁ Θεὸς ὁ ποιήήσας τὸν κόόσµμον καὶ πάάντα τὰ ἐν αὐτῷ, οὗτος
οὐρανοῦ καὶ γῆς ὑπάάρχων Κύύριος οὐκ ἐν χειροποιήήτοις ναοῖς κατοικεῖ ·∙ <Act17 :25> οὐδὲ ὑπὸ
χειρῶν ἀνθρώώπων θεραπεύύεται ὡς προσδεόόµμενόός τινος, αὐτὸς διδοὺς πᾶσιν ζωὴν καὶ πνοὴν καὶ
τὰ πάάντα ·∙ <Act17 :26> ἐποίίησέέν τε ἐξ ἑνὸς αἵµματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ
πρόόσωπον τῆς γῆς, ὁρίίσας προστεταγµμέένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίίας τῆς κατοικίίας αὐτῶν,
<Act17 :27> ζητεῖν τὸν Θεόόν, εἰ ἄραγε ψηλαφήήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καίίτοιγε οὐ µμακρὰν ἀπὸ
ἑνὸς ἑκάάστου ἡµμῶν ὑπάάρχοντα ·∙ <Act17 :28> ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶµμεν καὶ κινούύµμεθα καὶ ἐσµμέέν, ὡς καὶ
τινες τῶν καθ᾿ ὑµμᾶς ποιητῶν εἰρήήκασιν, τοῦ γὰρ καὶ γέένος ἐσµμέέν. <Act17 :29> γέένος οὖν
ὑπάάρχοντες τοῦ Θεοῦ οὐκ ὀφείίλοµμεν νοµμίίζειν, χρυσῷ ἢ ἀργύύρῳ ἢ λίίθῳ, χαράάγµματι τέέχνης καὶ
ἐνθυµμήήσεως ἀνθρώώπου, τὸ θεῖον εἶναι ὅµμοιον. <Act17 :30> τοὺς µμὲν οὖν χρόόνους τῆς ἀγνοίίας
ὑπεριδὼν ὁ Θεόός, τὰ νῦν παραγγέέλλει τοῖς ἀνθρώώποις πάάντας πανταχοῦ µμετανοεῖν ·∙ <Act17 :31>
καθόότι ἔστησεν ἡµμέέραν ἐν ᾗ µμέέλλει κρίίνειν τὴν οἰκουµμέένην ἐν δικαιοσύύνῃ, ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισεν,
πίίστιν παρασχὼν πᾶσιν ἀναστήήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν.
<Act17 :32> Ἀκούύσαντες δὲ ἀνάάστασιν νεκρῶν οἱ µμὲν ἐχλεύύαζον, οἱ δὲ εἶπον ·∙ Ἀκουσόόµμεθάά σου
περὶ τούύτου καὶ πάάλιν. <Act17 :33> οὕτως ὁ Παῦλος ἐξῆλθεν ἐκ µμέέσου αὐτῶν. <Act17 :34> τινὲς δὲ
ἄνδρες κολληθέέντες αὐτῷ ἐπίίστευσαν, ἐν οἷς καὶ Διονύύσιος ὁ Ἀρεοπαγίίτης καὶ γυνὴ ὀνόόµματι
Δάάµμαρις, καὶ ἕτεροι σὺν αὐτοῖς.
<Act18 : 1> Μετὰ ταῦτα χωρισθεὶς ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ἦλθεν εἰς Κόόρινθον ·∙ <Act18 : 2> καὶ εὑρώών τινα
Ἰουδαῖον ὀνόόµματι Ἀκύύλαν, Ποντικὸν τῷ γέένει, προσφάάτως ἐληλυθόότα ἀπὸ τῆς Ἰταλίίας, καὶ
Πρίίσκιλλαν γυναῖκα αὐτοῦ, (διὰ τὸ διατεταχέέναι Κλαύύδιον χωρίίζεσθαι πάάντας τοῦς Ἰουδαίίους ἐκ
τῆς Ῥώώµμης), προσῆλθεν αὐτοῖς ·∙ <Act18 : 3> καὶ διὰ τὸ ὁµμόότεχνον εἶναι ἔµμενεν παρ᾿ αὐτοῖς, καὶ
ἠργάάζετο, ἦσαν γὰρ σκηνοποιοὶ τῇ τέέχνῃ. <Act18 : 4> διελέέγετο δὲ ἐν τῇ συναγωγῇ κατὰ πᾶν
σάάββατον ἔπειθέέν τε Ἰουδαίίους καὶ Ἕλληνας.
<Act18 : 5> Ὡς δὲ κατῆλθον ἀπὸ τῆς Μακεδονίίας ὅ τε Σίίλας καὶ ὁ Τιµμόόθεος, συνείίχετο τῷ λόόγῳ ὁ
Παῦλος, διαµμαρτυρόόµμενος τοῖς Ἰουδαίίοις εἶναι τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν. <Act18 : 6> ἀντιτασσοµμέένων
δὲ αὐτῶν καὶ βλασφηµμούύντων ἐκτιναξάάµμενος τὰ ἱµμάάτια εἶπεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Τὸ αἷµμα ὑµμῶν ἐπὶ
τὴν κεφαλὴν ὑµμῶν ·∙ καθαρὸς ἐγώώ ·∙ ἀπὸ τοῦ νῦν εἰς τὰ ἔθνη πορεύύσοµμαι. <Act18 : 7> καὶ µμεταβὰς
ἐκεῖθεν εἰσῆλθεν εἰς οἰκίίαν τινὸς ὀνόόµματι Ἰούύστου σεβοµμέένου τὸν Θεόόν, οὗ ἡ οἰκίία ἦν
συνοµμοροῦσα τῇ συναγωγῇ. <Act18 : 8> Κρίίσπος δὲ ὁ ἀρχισυνάάγωγος ἐπίίστευσεν τῷ Κυρίίῳ σὺν
ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ·∙ καὶ πολλοὶ τῶν Κορινθίίων ἀκούύοντες ἐπίίστευον καὶ ἐβαπτίίζοντο. <Act18 : 9>
εἶπεν δὲ ὁ Κύύριος ἐν νυκτὶ δι᾿ ὁράάµματος τῷ Παύύλῳ ·∙ Μὴ φοβοῦ, ἀλλὰ λάάλει καὶ µμὴ σιωπήήσῃς,
<Act18 :10> διόότι ἐγὼ εἰµμι µμετὰ σοῦ ·∙ καὶ οὐδεὶς ἐπιθήήσεταίί σοι τοῦ κακῶσαίί σε, διόότι λαόός ἐστίίν
µμοι πολὺς ἐν τῇ πόόλει ταύύτῃ. <Act18 :11> ἐκάάθισεν δὲ ἐνιαυτὸν καὶ µμῆνας ἓξ διδάάσκων ἐν αὐτοῖς
τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ.
<Act18 :12> Γαλλίίωνος δὲ ἀνθυπατεύύοντος τῆς Ἀχαΐας κατεπέέστησαν ὁµμοθυµμαδὸν οἱ Ἰουδαῖοι τῷ
Παύύλῳ καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸ βῆµμα, <Act18 :13> λέέγοντες ὅτι παρὰ τὸν νόόµμον οὗτος ἀναπείίθει
τοὺς ἀνθρώώπους σέέβεσθαι τὸν Θεόόν. <Act18 :14> µμέέλλοντος δὲ τοῦ Παύύλου ἀνοίίγειν τὸ στόόµμα
εἶπεν ὁ Γαλλίίων πρὸς τοὺς Ἰουδαίίους ·∙ Εἰ µμὲν ἦν ἀδίίκηµμάά τι ἢ ῥᾳδιούύργηµμα πονήήρον, ὦ Ἰουδαῖοι,
κατὰ λόόγον ἂν ἠνεσχόόµμην ὑµμῶν ·∙ <Act18 :15> εἰ δὲ ζητήήµματάά ἐστιν περὶ λόόγου καὶ ὀνοµμάάτων καὶ
νόόµμου τοῦ καθ᾿ ὑµμᾶς, ὄψεσθε αὐτοίί ·∙ κριτὴς [γὰρ] ἐγὼ τούύτων οὐ βούύλοµμαι εἶναι. <Act18 :16> καὶ
ἀπήήλασεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ βήήµματος. <Act18 :17> ἐπιλαβόόµμενοι δὲ πάάντες Σωσθέένην τὸν
ἀρχισυνάάγωγον ἔτυπτον ἔµμπροσθεν τοῦ βήήµματος ·∙ καὶ οὐδὲν τούύτων τῷ Γαλλίίωνι ἔµμελεν.
<Act18 :18> Ὁ δὲ Παῦλος ἔτι προσµμείίνας ἡµμέέρας ἱκανάάς, τοῖς ἀδελφοῖς ἀποταξάάµμενος ἐξέέπλει εἰς
τὴν Συρίίαν, καὶ σὺν αὐτῷ Πρίίσκιλλα καὶ Ἀκύύλας, κειράάµμενος τὴν κεφαλὴν ἐν Κεγχρεαῖς, εἶχεν
γὰρ εὐχήήν. <Act18 :19> κατήήντησεν δὲ εἰς Ἔφεσον, κἀκείίνους κατέέλιπεν αὐτοῦ ·∙ αὐτὸς δὲ
εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν διελέέχθη τοῖς Ἰουδαίίοις.
<Act18 :20> Ἐρωτώώντων δὲ αὐτῶν ἐπὶ πλείίονα χρόόνον µμεῖναι παρ᾿ αὐτοῖς οὐκ ἐπέένευσεν,
<Act18 :21> ἀλλ᾿ ἀπετάάξατο αὐτοῖς εἰπώών ·∙ [Δεῖ µμε πάάντως τὴν ἑορτὴν τὴν ἐρχοµμέένην ποιῆσαι εἰς
Ἱεροσόόλυµμα] ·∙ πάάλιν ἀνακάάµμψω πρὸς ὑµμᾶς τοῦ Θεοῦ θέέλοντος. καὶ ἀνήήχθη ἀπὸ τῆς Ἐφέέσου.
<Act18 :22> καὶ κατελθὼν εἰς Καισάάρειαν, ἀναβὰς καὶ ἀσπασάάµμενος τὴν ἐκκλησίίαν κατέέβη εἰς
Ἀντιόόχειαν. <Act18 :23> καὶ ποιήήσας χρόόνον τινὰ ἐξῆλθεν, διερχόόµμενος καθεξῆς τὴν Γαλατικὴν
χώώραν καὶ Φρυγίίαν, ἐπιστηρίίζων πάάντας τοὺς µμαθητάάς.
<Act18 :24> Ἰουδαῖος δέέ τις Ἀπολλὼς ὀνόόµματι, Ἀλεξανδρεὺς τῷ γέένει, ἀνὴρ λόόγιος, κατήήντησεν εἰς
Ἔφεσον, δυνατὸς ὢν ἐν ταῖς γραφαῖς. <Act18 :25> οὗτος ἦν κατηχηµμέένος τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίίου ·∙
καὶ ζέέων τῷ πνεύύµματι ἐλάάλει καὶ ἐδίίδασκεν ἀκριβῶς τὰ περὶ τοῦ Ἰησοῦ, ἐπιστάάµμενος µμόόνον τὸ
βάάπτισµμα Ἰωάάννου. <Act18 :26> οὗτόός τε ἤρξατο παρρησιάάζεσθαι ἐν τῇ συναγωγῇ. ἀκούύσαντες δὲ
αὐτοῦ Ἀκύύλας καὶ Πρίίσκιλλα προσελάάβοντο αὐτὸν καὶ ἀκριβέέστερον αὐτῷ ἐξέέθεντο τὴν τοῦ
Θεοῦ ὁδόόν. <Act18 :27> βουλοµμέένου δὲ αὐτοῦ διελθεῖν εἰς τὴν Ἀχαΐαν, προτρεψάάµμενοι οἱ ἀδελφοὶ
ἔγραψαν τοῖς µμαθηταῖς ἀποδέέξασθαι αὐτόόν ·∙ ὃς παραγενόόµμενος συνεβάάλετο πολὺ τοῖς
πεπιστευκόόσιν διὰ τῆς χάάριτος ·∙ <Act18 :28> εὐτόόνως γὰρ τοῖς Ἰουδαίίοις διακατηλέέγχετο δηµμοσίίᾳ
ἐπιδεικνὺς διὰ τῶν γραφῶν εἶναι τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν.
<Act19 : 1> Ἐγέένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίίνθῳ Παῦλον διελθόόντα τὰ ἀνωτερικὰ µμέέρη
ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον ·∙ καὶ εὑρὼν τινας µμαθητάάς, <Act19 : 2> εἶπέέν πρὸς αὐτούύς ·∙ Εἰ Πνεῦµμα Ἅγιον
ἐλάάβετε πιστεύύσαντες; οἱ δὲ πρὸς αὐτόόν ·∙ Ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦµμα Ἅγιον ἔστιν ἠκούύσαµμεν.
<Act19 : 3> εἶπέέν τε ·∙ Εἰς τίί οὖν ἐβαπτίίσθητε; οἱ δὲ εἶπον ·∙ Εἰς τὸ Ἰωάάννου βάάπτισµμα. <Act19 : 4>
εἶπεν δὲ Παῦλος ·∙ Ἰωάάννης µμὲν ἐβάάπτισεν βάάπτισµμα µμετανοίίας, τῷ λαῷ λέέγων εἰς τὸν ἐρχόόµμενον
µμετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύύσωσιν, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν. <Act19 : 5> ἀκούύσαντες δὲ ἐβαπτίίσθησαν
εἰς τὸ ὄνοµμα τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ ·∙ <Act19 : 6> καὶ ἐπιθέέντος αὐτοῖς τοῦ Παύύλου χεῖρας ἦλθεν τὸ
Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούύς, ἐλάάλουν τε γλώώσσαις καὶ ἐπροφήήτευον. <Act19 : 7> ἦσαν δὲ οἱ
πάάντες ἄνδρες ὡσεὶ δώώδεκα. <Act19 : 8> Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάάζετο ἐπὶ
µμῆνας τρεῖς διαλεγόόµμενος καὶ πείίθων τὰ περὶ τῆς βασιλείίας τοῦ Θεοῦ. <Act19 : 9> ὡς δέέ τινες
ἐσκληρύύνοντο καὶ ἠπείίθουν κακολογοῦντες τὴν ὁδὸν ἐνώώπιον τοῦ πλήήθους, ἀποστὰς ἀπ᾿ αὐτῶν
ἀφώώρισεν τοὺς µμαθητάάς, καθ᾿ ἡµμέέραν διαλεγόόµμενος ἐν τῇ σχολῇ Τυράάννου. <Act19 :10> τοῦτο δὲ
ἐγέένετο ἐπὶ ἔτη δύύο, ὥστε πάάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν Ἀσίίαν ἀκοῦσαι τὸν λόόγον τοῦ Κυρίίου,
Ἰουδαίίους τε καὶ Ἕλληνας. <Act19 :11> Δυνάάµμεις τε οὐ τὰς τυχούύσας ἐποίίει ὁ Θεὸς διὰ τῶν χειρῶν
Παύύλου, <Act19 :12> ὥστε καὶ ἐπὶ τοὺς ἀσθενοῦντας ἀποφέέρεσθαι ἀπὸ τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ
σουδάάρια ἢ σιµμικίίνθια ·∙ καὶ ἀπαλλάάσσεσθαι ἀπ᾿ αὐτῶν τὰς νόόσους, τάά τε πνεύύµματα τὰ πονηρὰ
ἐκπορεύύεσθαι. <Act19 :13> Ἐπεχείίρησαν δέέ τινες καὶ τῶν περιερχοµμέένων Ἰουδαίίων ἐξορκιστῶν
ὀνοµμάάζειν ἐπὶ τοὺς ἔχοντας τὰ πνεύύµματα τὰ πονηρὰ τὸ ὄνοµμα τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ, λέέγοντες ·∙
Ὁρκίίζω ὑµμᾶς τὸν Ἰησοῦν ὃν Παῦλος κηρύύσσει. <Act19 :14> ἦσαν δέέ τινος Σκευᾶ Ἰουδαίίου
ἀρχιερέέως ἑπτὰ υἱοὶ οἱ τοῦτο ποιοῦντες. <Act19 :15> ἀποκριθὲν δὲ τὸ πνεῦµμα τὸ πονηρὸν εἶπεν
αὐτοῖς ·∙ Τὸν Ἰησοῦν γινώώσκω καὶ τὸν Παῦλον ἐπίίσταµμαι ·∙ ὑµμεῖς δὲ τίίνες ἐστέέ; <Act19 :16> καὶ
ἐφαλλόόµμενος ἐπ᾿ αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος ἐν ᾧ ἦν τὸ πνεῦµμα τὸ πονηρόόν, καὶ κατακυριεύύσας
ἀµμφοτέέρων ἴσχυσεν κατ᾿ αὐτῶν, ὥστε γυµμνοὺς καὶ τετραυµματισµμέένους ἐκφυγεῖν ἐκ τοῦ οἴκου
ἐκείίνου. <Act19 :17> τοῦτο δὲ ἐγέένετο γνωστὸν πᾶσιν Ἰουδαίίοις τε καὶ Ἕλλησιν τοῖς κατοικοῦσιν
τὴν Ἔφεσον ·∙ καὶ ἐπέέπεσεν φόόβος ἐπὶ πάάντας αὐτούύς, καὶ ἐµμεγαλύύνετο τὸ ὄνοµμα τοῦ Κυρίίου
Ἰησοῦ. <Act19 :18> πολλοίί τε τῶν πεπιστευκόότων ἤρχοντο ἐξοµμολογούύµμενοι καὶ ἀναγγέέλλοντες
τὰς πράάξεις αὐτῶν. <Act19 :19> ἱκανοὶ δὲ τῶν τὰ περίίεργα πραξάάντων συνενέέγκαντες τὰς
βίίβλους κατέέκαιον ἐνώώπιον πάάντων ·∙ καὶ συνεψήήφισαν τὰς τιµμὰς αὐτῶν καὶ εὗρον ἀργυρίίου
µμυριάάδας πέέντε. <Act19 :20> Οὕτως κατὰ κράάτος ὁ λόόγος τοῦ Κυρίίου ηὔξανεν καὶ ἴσχυεν.
<Act19 :21> Ὡς δὲ ἐπληρώώθη ταῦτα, ἔθετο ὁ Παῦλος ἐν τῷ πνεύύµματι διελθὼν τὴν Μακεδονίίαν καὶ
Ἀχαΐαν πορεύύεσθαι εἰς Ἱεροσόόλυµμα, εἰπὼν ὅτι µμετὰ τὸ γενέέσθαι µμε ἐκεῖ δεῖ µμε καὶ Ῥώώµμην ἰδεῖν.
<Act19 :22> ἀποστείίλας δὲ εἰς τὴν Μακεδονίίαν δύύο τῶν διακονούύντων αὐτῷ, Τιµμόόθεον καὶ
Ἔραστον, αὐτὸς ἐπέέσχεν χρόόνον εἰς τὴν Ἀσίίαν.
<Act19 :23> Ἐγέένετο δὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον τάάραχος οὐκ ὀλίίγος περὶ τῆς ὁδοῦ ·∙ <Act19 :24>
Δηµμήήτριος γάάρ τις ὀνόόµματι, ἀργυροκόόπος, ποιῶν ναοὺς ἀργυροῦς Ἀρτέέµμιδος παρείίχετο τοῖς
τεχνίίταις ἐργασίίαν οὐκ ὀλίίγην, <Act19 :25> οὓς συναθροίίσας καὶ τοὺς περὶ τὰ τοιαῦτα ἐργάάτας
εἶπεν ·∙ Ἄνδρες, ἐπίίστασθε ὅτι ἐκ ταύύτης τῆς ἐργασίίας ἡ εὐπορίία ἡµμῶν ἐστίίν ·∙ <Act19 :26> καὶ
θεωρεῖτε καὶ ἀκούύετε ὅτι οὐ µμόόνον Ἐφέέσου ἀλλὰ σχεδὸν πάάσης τῆς Ἀσίίας ὁ Παῦλος οὗτος πείίσας
µμετέέστησεν ἱκανὸν ὄχλον, λέέγων ὅτι οὐκ εἰσὶν θεοὶ οἱ διὰ χειρῶν γινόόµμενοι. <Act19 :27> οὐ µμόόνον
δὲ τοῦτο κινδυνεύύει ἡµμῖν τὸ µμέέρος εἰς ἀπελεγµμὸν ἐλθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸ τῆς µμεγάάλης θεᾶς ἱερὸν
Ἀρτέέµμιδος εἰς οὐθὲν λογισθῆναι, µμέέλλειν τε καὶ καθαιρεῖσθαι τὴν µμεγαλειόότητα αὐτῆς, ἣν ὅλη ἡ
Ἀσίία καὶ ἡ οἰκουµμέένη σέέβεται. <Act19 :28> ἀκούύσαντες δὲ καὶ γενόόµμενοι πλήήρεις θυµμοῦ ἔκραζον
λέέγοντες ·∙ Μεγάάλη ἡ Ἄρτεµμις Ἐφεσίίων. <Act19 :29> καὶ ἐπλήήσθη ἡ πόόλις [ὅλη] τῆς συγχύύσεως ·∙
ὥρµμησάάν τε ὁµμοθυµμαδὸν εἰς τὸ θέέατρον συναρπάάσαντες Γάάϊον καὶ Ἀρίίσταρχον Μακεδόόνας,
συνεκδήήµμους Παύύλου. <Act19 :30> τοῦ δὲ Παύύλου βουλοµμέένου εἰσελθεῖν εἰς τὸν δῆµμον, οὐκ εἴων
αὐτὸν οἱ µμαθηταίί ·∙ <Act19 :31> τινὲς δὲ καὶ τῶν Ἀσιαρχῶν, ὄντες αὐτῷ φίίλοι, πέέµμψαντες πρὸς
αὐτὸν παρεκάάλουν µμὴ δοῦναι ἑαυτὸν εἰς τὸ θέέατρον. <Act19 :32> ἄλλοι µμὲν οὖν ἄλλο τι ἔκραζον ·∙
ἦν γὰρ ἡ ἐκκλησίία συγκεχυµμέένη, καὶ οἱ πλείίους οὐκ ᾔδεισαν τίίνος ἕνεκεν συνεληλύύθεισαν.
<Act19 :33> ἐκ δὲ τοῦ ὄχλου προεβίίβασαν Ἀλέέξανδρον, προβαλόόντων αὐτὸν τῶν Ἰουδαίίων ·∙ ὁ δὲ
Ἀλέέξανδρος κατασείίσας τὴν χεῖρα ἤθελεν ἀπολογεῖσθαι τῷ δήήµμῳ. <Act19 :34> ἐπιγνόόντες δὲ ὅτι
Ἰουδαῖόός ἐστιν, φωνὴ ἐγέένετο µμίία ἐκ πάάντων ὡς ἐπὶ ὥρας δύύο κραζόόντων ·∙ Μεγάάλη ἡ Ἄρτεµμις
Ἐφεσίίων. <Act19 :35> καταστείίλας δὲ ὁ γραµμµματεὺς τὸν ὄχλον φησίίν ·∙ Ἄνδρες Ἐφέέσιοι, τίίς γάάρ
ἐστιν ἀνθρώώπος ὃς οὐ γινώώσκει τὴν Ἐφεσίίων πόόλιν νεωκόόρον οὖσαν τῆς µμεγάάλης Ἀρτέέµμιδος καὶ
τοῦ διοπετοῦς; <Act19 :36> ἀναντιρρήήτων οὖν ὄντων τούύτων δέέον ἐστὶν ὑµμᾶς κατεσταλµμέένους
ὑπάάρχειν καὶ µμηδὲν προπετὲς πράάσσειν ·∙ <Act19 :37> ἠγάάγετε γὰρ τοὺς ἄνδρας τούύτους οὔτε
ἱεροσύύλους, οὔτε βλασφηµμοῦντας τὴν θεὸν ὑµμῶν. <Act19 :38> εἰ µμὲν οὖν Δηµμήήτριος καὶ οἱ σὺν
αὐτῷ τεχνῖται ἔχουσιν πρόός τινα λόόγον, ἀγόόραιοι ἄγονται καὶ ἀνθύύπατοίί εἰσιν, ἐγκαλείίτωσαν
ἀλλήήλοις. <Act19 :39> εἰ δέέ τι περὶ ἑτέέρων ἐπιζητεῖτε, ἐν τῇ ἐννόόµμῳ ἐκκλησίίᾳ ἐπιλυθήήσεται ·∙
<Act19 :40> καὶ γὰρ κινδυνεύύοµμεν ἐγκαλεῖσθαι στάάσεως περὶ τῆς σήήµμερον, µμηδενὸς αἰτίίου
ὑπάάρχοντος περὶ οὗ δυνησόόµμεθα ἀποδοῦναι λόόγον τῆς συστροφῆς ταύύτης. <Act19 :41> καὶ ταῦτα
εἰπὼν ἀπέέλυσεν τὴν ἐκκλησίίαν.
<Act20 : 1> Μετὰ δὲ τὸ παύύσασθαι τὸν θόόρυβον προσκαλεσάάµμενος ὁ Παῦλος τοὺς µμαθητὰς καὶ
ἀσπασάάµμενος ἐξῆλθεν πορευθῆναι εἰς τὴν Μακεδονίίαν. <Act20 : 2> διελθὼν δὲ τὰ µμέέρη ἐκεῖνα
καὶ παρακαλέέσας αὐτοὺς λόόγῳ πολλῷ ἦλθεν εἰς τὴν Ἑλλάάδα. <Act20 : 3> ποιήήσας τε µμῆνας τρεῖς,
γενοµμέένης αὐτῷ ἐπιβουλῆς ὑπὸ τῶν Ἰουδαίίων µμέέλλοντι ἀνάάγεσθαι εἰς τὴν Συρίίαν, ἐγέένετο
γνώώµμη τοῦ ὑποστρέέφειν διὰ Μακεδονίίας. <Act20 : 4> συνείίπετο δὲ αὐτῷ ἄχρι τῆς Ἀσίίας Σώώπατρος
Πύύρρου Βεροιαῖος, Θεσσαλονικέέων δὲ Ἀρίίσταρχος καὶ Σέέκουνδος, καὶ Γάάϊος, Δερβαῖος καὶ
Τιµμόόθεος, Ἀσιανοὶ δὲ Τύύχικος καὶ Τρόόφιµμος. <Act20 : 5> οὗτοι προελθόόντες ἔµμενον ἡµμᾶς ἐν
Τρῳάάδι. <Act20 : 6> ἡµμεῖς δὲ ἐξεπλεύύσαµμεν µμετὰ τὰς ἡµμέέρας τῶν ἀζύύµμων ἀπὸ Φιλίίππων, καὶ
ἤλθοµμεν πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν Τρῳάάδα ἄχρι ἡµμερῶν πέέντε, οὗ διετρίίψαµμεν ἡµμέέρας ἑπτάά.
<Act20 : 7> Ἐν δὲ τῇ µμιᾷ τῶν σαββάάτων συνηγµμέένων ἡµμῶν κλάάσαι ἄρτον ὁ Παῦλος διελέέγετο
αὐτοῖς, µμέέλλων ἐξιέέναι τῇ ἐπαύύριον, παρέέτεινέέν τε τὸν λόόγον µμέέχρι µμεσονυκτίίου. <Act20 : 8> ἦσαν
δὲ λαµμπάάδες ἱκαναὶ ἐν τῷ ὑπερῴῳ οὗ ἦµμεν συνηγµμέένοι. <Act20 : 9> καθήήµμενος δέέ τις νεανίίας
ὀνόόµματι Εὔτυχος ἐπὶ τῆς θυρίίδος, καταφερόόµμενος ὕπνῳ βαθεῖ, διαλεγοµμέένου τοῦ Παύύλου ἐπὶ
πλεῖον, κατενεχθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἔπεσεν ἀπὸ τοῦ τριστέέγου κάάτω καὶ ἤρθη νεκρόός. <Act20 :10>
καταβὰς δὲ ὁ Παῦλος ἐπέέπεσεν αὐτῷ καὶ συνπεριλαβὼν εἶπεν ·∙ Μὴ θορυβεῖσθε, ἡ γὰρ ψυχὴ
αὐτοῦ ἐν αὐτῷ ἐστιν. <Act20 :11> ἀναβὰς δὲ καὶ κλάάσας τὸν ἄρτον καὶ γευσάάµμενος, ἐφ᾿ ἱκανόόν τε
ὁµμιλήήσας ἄχρι αὐγῆς, οὕτως ἐξῆλθεν. <Act20 :12> ἤγαγον δὲ τὸν παῖδα ζῶντα, καὶ παρεκλήήθησαν
οὐ µμετρίίως.
<Act20 :13> Ἡµμεῖς δὲ προελθόόντες ἐπὶ τὸ πλοῖον ἀνήήχθηµμεν εἰς τὴν Ἄσσον ἐκεῖθεν µμέέλλοντες
ἀναλαµμβάάνειν τὸν Παῦλον ·∙ οὕτως γὰρ ἦν διατεταγµμέένος µμέέλλων αὐτὸς πεζεύύειν. <Act20 :14> ὡς
δὲ συνέέβαλεν ἡµμῖν εἰς τὴν Ἄσσον, ἀναλαβόόντες αὐτὸν ἤλθοµμεν εἰς Μιτυλήήνην. <Act20 :15>
κἀκεῖθεν ἀποπλεύύσαντες τῇ ἐπιούύσῃ κατηντήήσαµμεν ἄντικρυς Χίίου ·∙ τῇ δὲ ἑτέέρᾳ παρεβάάλοµμεν εἰς
Σάάµμον ·∙ καὶ µμείίναντες ἐν Τρωγυλίίῳ τῇ ἐχοµμέένῃ ἤλθοµμεν εἰς Μίίλητον ·∙ <Act20 :16> κεκρίίκει γὰρ ὁ
Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν Ἔφεσον, ὅπως µμὴ γέένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ Ἀσίίᾳ ·∙ ἔσπευδεν
γάάρ, εἰ δυνατὸν εἴη αὐτῷ, τὴν ἡµμέέραν τῆς Πεντηκοστῆς γενέέσθαι εἰς Ἱεροσόόλυµμα.
<Act20 :17> Ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήήτου πέέµμψας εἰς Ἔφεσον µμετεκαλέέσατο τοὺς πρεσβυτέέρους τῆς
ἐκκλησίίας ·∙ <Act20 :18> ὡς δὲ παρεγέένοντο πρὸς αὐτόόν, εἶπεν αὐτοῖς ·∙ Ὑµμεῖς ἐπίίστασθε, ἀπὸ
πρώώτης ἡµμέέρας ἀφ᾿ ἧς ἐπέέβην εἰς τὴν Ἀσίίαν, πῶς µμεθ᾿ ὑµμῶν τὸν πάάντα χρόόνον ἐγενόόµμην,
<Act20 :19> δουλεύύων τῷ Κυρίίῳ µμετὰ πάάσης ταπεινοφροσύύνης καὶ δακρύύων καὶ πειρασµμῶν τῶν
συµμβάάντων µμοι ἐν ταῖς ἐπιβουλαῖς τῶν Ἰουδαίίων ·∙ <Act20 :20> ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάάµμην τῶν
συµμφερόόντων τοῦ µμὴ ἀναγγεῖλαι ὑµμῖν καὶ διδάάξαι ὑµμᾶς δηµμοσίίᾳ καὶ κατ᾿ οἴκους, <Act20 :21>
διαµμαρτυρόόµμενος Ἰουδαίίοις τε καὶ Ἕλλησιν τὴν εἰς τὸν Θεὸν µμετάάνοιαν καὶ πίίστιν εἰς τὸν Κύύριον
ἡµμῶν Ἰησοῦν Χριστόόν. <Act20 :22> καὶ νῦν ἰδοὺ ἐγὼ δεδεµμέένος τῷ πνεύύµματι πορεύύοµμαι εἰς
Ἱερουσαλήήµμ, τὰ ἐν αὐτῇ συναντήήσοντάά µμοι µμὴ εἰδώώς, <Act20 :23> πλὴν ὅτι τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον
κατὰ πόόλιν διαµμαρτύύρεταίί µμοι λέέγον ὅτι δεσµμὰ καὶ θλίίψεις µμε µμέένουσιν. <Act20 :24> ἀλλ᾿ οὑδενὸς
λόόγου ποιοῦµμαι τὴν ψυχὴν τιµμίίαν ἐµμαυτῷ, ὡς τελειῶσαι τὸν δρόόµμον µμου καὶ τὴν διακονίίαν ἣ ν
ἔλαβον παρὰ τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ, διαµμαρτύύρασθαι τὸ εὐαγγέέλιον τῆς χάάριτος τοῦ Θεοῦ. <Act20 :25>
καὶ νῦν ἰδοὺ ἐγὼ οἶδα ὅτι οὐκέέτι ὄψεσθε τὸ πρόόσωπόόν µμου ὑµμεῖς πάάντες ἐν οἷς διῆλθον κηρύύσσων
τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ. <Act20 :26> διὸ µμαρτύύροµμαι ὑµμῖν ἐν τῇ σήήµμερον ἡµμέέρᾳ ὅτι καθαρόός ἐγὼ
ἀπὸ τοῦ αἵµματος πάάντων ·∙ <Act20 :27> οὐ γὰρ ὑπεστειλάάµμην τοῦ µμὴ ἀναγγεῖλαι ὑµμῖν πᾶσαν τὴν
βουλὴν τοῦ Θεοῦ. <Act20 :28> προσέέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιµμνίίῳ, ἐν ᾧ ὑµμᾶς τὸ Πνεῦµμα
τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόόπους, ποιµμαίίνειν τὴν ἐκκλησίίαν τοῦ Θεοῦ, ἣν περιεποιήήσατο διὰ τοῦ
αἵµματος τοῦ ἰδίίου. <Act20 :29> ἐγὼ οἶδα ὅτι εἰσελεύύσονται µμετὰ τὴν ἄφιξίίν µμου λύύκοι βαρεῖς εἰς
ὑµμᾶς, µμὴ φειδόόµμενοι τοῦ ποιµμνίίου ·∙ <Act20 :30> καὶ ἐξ ὑµμῶν αὐτῶν ἀναστήήσονται ἄνδρες
λαλοῦντες διεστραµμµμέένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς µμαθητὰς ὀπίίσω αὐτῶν. <Act20 :31> διὸ γρηγορεῖτε,
µμνηµμονεύύοντες ὅτι τριετίίαν νύύκτα καὶ ἡµμέέραν οὐκ ἐπαυσάάµμην µμετὰ δακρύύων νουθετῶν ἕνα
ἕκαστον. <Act20 :32> καὶ τὰ νῦν παρατίίθηµμαι ὑµμᾶς τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόόγῳ τῆς χάάριτος αὐτοῦ, τῷ
δυναµμέένῳ ἐποικοδοµμῆσαι καὶ δοῦναι [ὑµμῖν] κληρονοµμίίαν ἐν τοῖς ἡγιασµμέένοις πᾶσιν. <Act20 :33>
ἀργυρίίου ἢ χρυσίίου ἢ ἱµματισµμοῦ οὑδενὸς ἐπεθύύµμησα. <Act20 :34> αὐτοὶ γινώώσκετε ὅτι ταῖς χρείίαις
µμου καὶ τοῖς οὖσιν µμετ᾿ ἐµμοῦ ὑπηρέέτησαν αἱ χεῖρες αὗται. <Act20 :35> πάάντα ὑπέέδειξα ὑµμῖν, ὅτι
οὕτως κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαµμβάάνεσθαι τῶν ἀσθενούύντων, µμνηµμονεύύειν τε τῶν λόόγων τοῦ Κυρίίου
Ἰησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπεν ·∙ Μακάάριόόν ἐστιν µμᾶλλον διδόόναι ἢ λαµμβάάνειν. <Act20 :36> καὶ ταῦτα
εἰπώών, θεὶς τὰ γόόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύύξατο. <Act20 :37> ἱκανὸς δὲ ἐγέένετο
κλαυθµμὸς πάάντων, καὶ ἐπιπεσόόντες ἐπὶ τὸν τράάχηλον τοῦ Παύύλου κατεφίίλουν αὐτόόν, <Act20 :38>
ὀδυνώώµμενοι µμάάλιστα ἐπὶ τῷ λόόγῳ ᾧ εἰρήήκει, ὅτι οὐκέέτι µμέέλλουσιν τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ θεωρεῖν.
προέέπεµμπον δὲ αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον.
<Act21 : 1> Ὡς δὲ ἐγέένετο ἀναχθῆναι ἡµμᾶς ἀποσπασθέέντας ἀπ᾿ αὐτῶν, εὐθυδροµμήήσαντες
ἤλθοµμεν εἰς τὴν Κῶ, τῇ δὲ ἑξῆς εἰς τὴν Ῥόόδον κἀκεῖθεν εἰς Πάάταρα. <Act21 : 2> καὶ εὑρόόντες
πλοῖον διαπερῶν εἰς Φοινίίκην, ἐπιβάάντες ἀνήήχθηµμεν. <Act21 : 3> ἀναφάάνεντες δὲ τὴν Κύύπρον καὶ
καταλιπόόντες αὐτὴν εὐώώνυµμον ἐπλέέοµμεν εἰς Συρίίαν, καὶ κατήήχθηµμεν εἰς Τύύρον ·∙ ἐκεῖσε γὰρ ἦν τὸ
πλοῖον ἀποφορτιζόόµμενον τὸν γόόµμον. <Act21 : 4> καὶ ἀνευρόόντες τοὺς µμαθητὰς ἐπεµμείίναµμεν
αὐτοῦ ἡµμέέρας ἑπτάά ·∙ οἵτινες τῷ Παύύλῳ ἔλεγον διὰ τοῦ Πνεύύµματος µμὴ ἀναβαίίνειν εἰς Ἱεροσόόλυµμα.
<Act21 : 5> ὅτε δὲ ἐγέένετο ἡµμᾶς ἐξαρτίίσαι τὰς ἡµμέέρας, ἐξελθόόντες ἐπορευόόµμεθα προπεµμπόόντων
ἡµμᾶς πάάντων σὺν γυναιξὶν καὶ τέέκνοις ἕως ἔξω τῆς πόόλεως ·∙ καὶ θέέντες τὰ γόόνατα ἐπὶ τὸν
αἰγιαλὸν προσηυξάάµμεθα. <Act21 : 6> καὶ ἀσπασάάµμενοι ἀλλήήλους, ἐπέέβηµμεν εἰς τὸ πλοῖον ·∙ ἐκεῖνοι
δὲ ὑπέέστρεψαν εἰς τὰ ἴδια. <Act21 : 7> Ἡµμεῖς δὲ τὸν πλοῦν διανύύσαντες ἀπὸ Τύύρου κατηντήήσαµμεν
εἰς Πτολεµμαΐδα ·∙ καὶ ἀσπασάάµμενοι τοὺς ἀδελφοὺς ἐµμείίναµμεν ἡµμέέραν µμίίαν παρ᾿ αὐτοῖς. <Act21 : 8>
τῇ δὲ ἐπαύύριον ἐξελθόόντες ἤλθοµμεν εἰς Καισάάρειαν ·∙ καὶ εἰσελθόόντες εἰς τὸν οἶκον Φιλίίππου τοῦ
εὐαγγελιστοῦ, ὄντος ἐκ τῶν ἑπτάά, ἐµμείίναµμεν παρ᾿ αὐτῷ. <Act21 : 9> τούύτῳ δὲ ἦσαν θυγατέέρες
παρθέένοι τέέσσαρες προφητεύύουσαι. <Act21 :10> ἐπιµμενόόντων δὲ ἡµμῶν ἡµμέέρας πλείίους κατῆλθέέν
τις ἀπὸ τῆς Ἰουδαίίας προφήήτης ὀνόόµματι Ἄγαβος ·∙ <Act21 :11> καὶ ἐλθὼν πρὸς ἡµμᾶς καὶ ἄρας τὴν
ζώώνην τοῦ Παύύλου, δήήσας τε αὐτοῦ τοὺς πόόδας καὶ τὰς χεῖρας εἶπεν ·∙ Τάάδε λέέγει τὸ Πνεῦµμα τὸ
Ἅγιον ·∙ Τὸν ἄνδρα οὗ ἐστιν ἡ ζώώνη αὕτη, οὕτως δήήσουσιν ἐν Ἱερουσαλὴµμ οἱ Ἰουδαῖοι καὶ
παραδώώσουσιν εἰς χεῖρας ἐθνῶν. <Act21 :12> ὡς δὲ ἠκούύσαµμεν ταῦτα, παρεκαλοῦµμεν ἡµμεῖς τε καὶ
οἱ ἐντόόπιοι τοῦ µμὴ ἀναβαίίνειν αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήήµμ. <Act21 :13> ἀπεκρίίθη δὲ ὁ Παῦλος ·∙ Τίί
ποιεῖτε κλαίίοντες καὶ συνθρύύπτοντέές µμου τὴν καρδίίαν; ἐγὼ γὰρ οὐ µμόόνον δεθῆναι ἀλλὰ καὶ
ἀποθανεῖν εἰς Ἱερουσαλὴµμ ἑτοίίµμως ἔχω ὑπὲρ τοῦ ὀνόόµματος τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ. <Act21 :14> µμὴ
πειθοµμέένου δὲ αὐτοῦ ἡσυχάάσαµμεν εἰπόόντες ·∙ Τὸ θέέληµμα τοῦ Κυρίίου γενέέσθω.
<Act21 :15> Μετὰ δὲ τὰς ἡµμέέρας ταύύτας ἐπισκευασάάµμενοι ἀνεβαίίνοµμεν εἰς Ἱεροσόόλυµμα.
<Act21 :16> συνῆλθον δὲ καὶ τῶν µμαθητῶν ἀπὸ Καισαρείίας σὺν ἡµμῖν, ἄγοντες παρ᾿ ᾧ ξενισθῶµμεν
Μνάάσωνίί τινι Κυπρίίῳ, ἀρχαίίῳ µμαθητῇ. <Act21 :17> Γενοµμέένων δὲ ἡµμῶν εἰς Ἱεροσόόλυµμα, ἀσµμέένως
ἀπεδέέξαντο ἡµμᾶς οἱ ἀδελφοίί. <Act21 :18> τῇ δὲ ἐπιούύσῃ εἰσῄει ὁ Παῦλος σὺν ἡµμῖν πρὸς Ἰάάκωβον,
πάάντες τε παρεγέένοντο οἱ πρεσβύύτεροι. <Act21 :19> καὶ ἀσπασάάµμενος αὐτούύς ἐξηγεῖτο καθ᾿ ἓν
ἕκαστον ὧν ἐποίίησεν ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἔθνεσιν διὰ τῆς διακονίίας αὐτοῦ. <Act21 :20> οἱ δὲ
ἀκούύσαντες ἐδόόξαζον τὸν Θεόόν, εἶπόόν τε αὐτῷ ·∙ Θεωρεῖς, ἀδελφέέ, πόόσαι µμυριάάδες εἰσὶν Ἰουδαίίων
τῶν πεπιστευκόότων ·∙ καὶ πάάντες ζηλωταὶ τοῦ νόόµμου ὑπάάρχουσιν. <Act21 :21> κατηχήήθησαν δὲ
περὶ σοῦ ὅτι ἀποστασίίαν διδάάσκεις ἀπὸ Μωϋσέέως τοὺς κατὰ τὰ ἔθνη πάάντας Ἰουδαίίους, λέέγων
µμὴ περιτέέµμνειν αὐτοὺς τὰ τέέκνα µμηδὲ τοῖς ἔθεσιν περιπατεῖν. <Act21 :22> τίί οὖν ἐστιν; πάάντως δεῖ
πλῆθος συνελθεῖν, ἀκούύσονται γὰρ ὅτι ἐλήήλυθας. <Act21 :23> τοῦτο οὖν ποίίησον ὅ σοι λέέγοµμεν ·∙
εἰσὶν ἡµμῖν ἄνδρες τέέσσαρες εὐχὴν ἔχοντες ἐφ᾿ ἑαυτῶν ·∙ <Act21 :24> τούύτους παραλαβὼν
ἁγνίίσθητι σὺν αὐτοῖς, καὶ δαπάάνησον ἐπ᾿ αὐτοῖς ἵνα ξυρήήσονται τὴν κεφαλήήν, καὶ γνώώσονται
πάάντες ὅτι ὧν κατήήχηνται περὶ σοῦ οὐδὲν ἐστιν, ἀλλὰ στοιχεῖς καὶ αὐτὸς φυλάάσσων τὸν νόόµμον.
<Act21 :25> περὶ δὲ τῶν πεπιστευκόότων ἐθνῶν ἡµμεῖς ἐπεστείίλαµμεν κρίίναντες µμηδὲν τοιοῦτον
τηρεῖν αὐτοὺς εἰ µμὴ φυλάάσσεσθαι αὐτοὺς τόό τε εἰδωλόόθυτον καὶ αἷµμα καὶ πνικτὸν καὶ πορνείίαν.
<Act21 :26> τόότε ὁ Παῦλος παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας τῇ ἐχοµμέένῃ ἡµμέέρᾳ σὺν αὐτοῖς ἁγνισθείίς
εἰσῄει εἰς τὸ ἱερόόν, διαγγέέλλων τὴν ἐκπλήήρωσιν τῶν ἡµμερῶν τοῦ ἁγνισµμοῦ ἕως οὗ προσηνέέχθη
ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάάστου αὐτῶν ἡ προσφοράά.
<Act21 :27> Ὡς δὲ ἔµμελλον αἱ ἑπτὰ ἡµμέέραι συντελεῖσθαι, οἱ ἀπὸ τῆς Ἀσίίας Ἰουδαῖοι θεασάάµμενοι
αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ συνέέχεον πάάντα τὸν ὄχλον, καὶ ἐπέέβαλον ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας, <Act21 :28>
κράάζοντες ·∙ Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, βοηθεῖτε ·∙ οὗτόός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ κατὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ
νόόµμου καὶ τοῦ τόόπου τούύτου πάάντας πανταχῇ διδάάσκων ·∙ ἔτι τε καὶ Ἕλληνας εἰσήήγαγεν εἰς τὸ
ἱερὸν καὶ κεκοίίνωκεν τὸν ἅγιον τόόπον τοῦτον. <Act21 :29> ἦσαν γὰρ προεωρακόότες Τρόόφιµμον τὸν
Ἐφέέσιον ἐν τῇ πόόλει σὺν αὐτῷ, ὃν ἐνόόµμιζον ὅτι εἰς τὸ ἱερὸν εἰσἠγαγεν ὁ Παῦλος. <Act21 :30>
ἐκινήήθη τε ἡ πόόλις ὅλη καὶ ἐγέένετο συνδροµμὴ τοῦ λαοῦ ·∙ καὶ ἐπιλαβόόµμενοι τοῦ Παύύλου εἷλκον
αὐτὸν ἔξω τοῦ ἱεροῦ ·∙ καὶ εὐθέέως ἐκλείίσθησαν αἱ θύύραι. <Act21 :31> ζητούύντων τε αὐτὸν
ἀποκτεῖναι ἀνέέβη φάάσις τῷ χιλιάάρχῳ τῆς σπείίρης ὅτι ὅλη συγκέέχυται Ἱερουσαλήήµμ ·∙ <Act21 :32> ὃς
ἐξαυτῆς παραλαβὼν στρατιώώτας καὶ ἑκατοντάάρχους κατέέδραµμεν ἐπ᾿ αὐτούύς ·∙ οἱ δὲ ἰδόόντες τὸν
χιλίίαρχον καὶ τοὺς στρατιώώτας ἐπαύύσαντο τύύπτοντες τὸν Παῦλον. <Act21 :33> τόότε ἐγγίίσας ὁ
χιλίίαρχος ἐπελάάβετο αὐτοῦ καὶ ἐκέέλευσεν δεθῆναι ἁλύύσεσιν δυσίίν, καὶ ἐπυνθάάνετο τίίς ἂν εἴη καὶ
τίί ἐστιν πεποιηκώώς. <Act21 :34> ἄλλοι δὲ ἄλλο τι ἐβόόων ἐν τῷ ὄχλῳ ·∙ µμὴ δυνάάµμενος δὲ γνῶναι τὸ
ἀσφαλὲς διὰ τὸν θόόρυβον ἐκέέλευσεν ἄγεσθαι αὐτὸν εἰς τὴν παρεµμβολήήν. <Act21 :35> ὅτε δὲ
ἐγέένετο ἐπὶ τοὺς ἀναβαθµμούύς, συνέέβη βαστάάζεσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν διὰ τὴν βίίαν τοῦ
ὄχλου ·∙ <Act21 :36> ἠκολούύθει γὰρ τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ κράάζοντες ·∙ Αἶρε αὐτόόν. <Act21 :37>
µμέέλλων τε εἰσάάγεσθαι εἰς τὴν παρεµμβολὴν ὁ Παῦλος λέέγει τῷ χιλιάάρχῳ ·∙ Εἰ ἔξεστίίν µμοι εἰπεῖν τι
πρὸς σέέ; ὁ δὲ ἔφη ·∙ Ἑλληνιστὶ γινώώσκεις; <Act21 :38> οὐκ ἄρα σὺ εἶ ὁ Αἰγύύπτιος ὁ πρὸ τούύτων τῶν
ἡµμερῶν ἀναστατώώσας καὶ ἐξαγαγὼν εἰς τὴν ἔρηµμον τοὺς τετρακισχιλίίους ἄνδρας τῶν σικαρίίων;
<Act21 :39> εἶπεν δὲ ὁ Παῦλος ·∙ Ἐγὼ ἄνθρωπος µμέέν εἰµμι Ἰουδαῖος, Ταρσεύύς, τῆς Κιλικίίας οὐκ
ἀσήήµμου πόόλεως πολίίτης ·∙ δέέοµμαι δὲ σου, ἐπίίτρεψόόν µμοι λαλῆσαι πρὸς τὸν λαόόν. <Act21 :40>
ἐπιτρέέψαντος δὲ αὐτοῦ ὁ Παῦλος ἑστὼς ἐπὶ τῶν ἀναβαθµμῶν κατέέσεισεν τῇ χειρὶ τῷ λαῷ, πολλῆς
δὲ σιγῆς γενοµμέένης προσεφώώνησεν τῇ Ἑβραΐδι διαλέέκτῳ λέέγων ·∙ <Act22 : 1> Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ
πατέέρες, ἀκούύσατέέ µμου τῆς πρὸς ὑµμᾶς νυνὶ ἀπολογίίας. <Act22 : 2> ἀκούύσαντες δὲ ὅτι τῇ Ἑβραΐδι
διαλέέκτῳ προσεφώώνει αὐτοῖς, µμᾶλλον παρέέσχον ἡσυχίίαν ·∙ καὶ φησίίν ·∙ <Act22 : 3> Ἐγώώ µμέέν εἰµμι
ἀνὴρ Ἰουδαῖος, γεγεννηµμέένος ἐν Ταρσῷ τῆς Κιλικίίας, ἀνατεθραµμµμέένος δὲ ἐν τῇ πόόλει ταύύτῃ,
παρὰ τοὺς πόόδας Γαµμαλιὴλ πεπαιδευµμέένος κατὰ ἀκρίίβειαν τοῦ πατρῴου νόόµμου, ζηλωτὴς
ὑπάάρχων τοῦ Θεοῦ καθὼς πάάντες ὑµμεῖς ἐστε σήήµμερον ·∙ <Act22 : 4> ὃς ταύύτην τὴν ὁδὸν ἐδίίωξα
ἄχρι θανάάτου, δεσµμεύύων καὶ παραδιδοὺς εἰς φυλακὰς ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, <Act22 : 5> ὡς καὶ
ὁ ἀρχιερεὺς µμαρτυρεῖ µμοι καὶ πᾶν τὸ πρεσβυτέέριον, παρ᾿ ὧν καὶ ἐπιστολὰς δεξάάµμενος πρὸς τοὺς
ἀδελφοὺς εἰς Δαµμασκὸν ἐπορευόόµμην, ἄξων καὶ τοὺς ἐκεῖσε ὄντας δεδεµμέένους εἰς Ἱερουσαλὴµμ ἵνα
τιµμωρηθῶσιν. <Act22 : 6> Ἐγέένετο δέέ µμοι πορευοµμέένῳ καὶ ἐγγίίζοντι τῇ Δαµμασκῷ περὶ µμεσηµμβρίίαν
ἐξαίίφνης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ περιαστράάψαι φῶς ἱκανὸν περὶ ἐµμέέ. <Act22 : 7> ἔπεσάά τε εἰς τὸ ἔδαφος
καὶ ἤκουσα φωνῆς λεγούύσης µμοι ·∙ Σαοὺλ Σαούύλ, τίί µμε διώώκεις; <Act22 : 8> ἐγὼ δὲ ἀπεκρίίθην ·∙ Τίίς
εἶ, Κύύριε; εἶπέέν τε πρόός µμέέ ·∙ Ἐγὼ εἰµμι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὃν σὺ διώώκεις. <Act22 : 9> οἱ δὲ σὺν ἐµμοὶ
ὄντες τὸ µμὲν φῶς ἐθεάάσαντο καὶ ἔµμφοβοι ἐγέένοντο, τὴν δὲ φωνὴν οὐκ ἤκουσαν τοῦ λαλοῦντόός
µμοι. <Act22 :10> εἶπον δέέ ·∙ Τίί ποιήήσω, Κύύριε; ὁ δὲ Κύύριος εἶπεν πρόός µμέέ ·∙ Ἀναστὰς πορεύύου εἰς
Δαµμασκόόν, κἀκεῖ σοι λαληθήήσεται περὶ πάάντων ὧν τέέτακταίί σοι ποιῆσαι. <Act22 :11> ὡς δὲ οὐκ
ἐνέέβλεπον ἀπὸ τῆς δόόξης τοῦ φωτὸς ἐκείίνου, χειραγωγούύµμενος ὑπὸ τῶν συνόόντων µμοι ἦλθον εἰς
Δαµμασκόόν. <Act22 :12> Ἀνανίίας δέέ τις, ἀνὴρ εὐλαβὴς κατὰ τὸν νόόµμον, µμαρτυρούύµμενος ὑπὸ
πάάντων τῶν κατοικούύντων Ἰουδαίίων, <Act22 :13> ἐλθὼν πρὸς µμὲ καὶ ἐπιστὰς εἶπέέν µμοι ·∙ Σαοὺλ
ἀδελφέέ, ἀνάάβλεψον. κἀγὼ αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἀνέέβλεψα εἰς αὐτόόν. <Act22 :14> ὁ δὲ εἶπεν ·∙ Ὁ Θεὸς τῶν
πατέέρων ἡµμῶν προεχειρίίσατόό σε γνῶναι τὸ θέέληµμα αὐτοῦ καὶ ἰδεῖν τὸν Δίίκαιον καὶ ἀκοῦσαι
φωνὴν ἐκ τοῦ στόόµματος αὐτοῦ ·∙ <Act22 :15> ὅτι ἔσῃ µμάάρτυς αὐτῷ πρὸς πάάντας ἀνθρώώπους ὧν
ἑώώρακας καὶ ἤκουσας. <Act22 :16> καὶ νῦν τίί µμέέλλεις; ἀναστὰς βάάπτισαι καὶ ἀπόόλουσαι τὰς
ἁµμαρτίίας σου, ἐπικαλεσάάµμενος τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ. <Act22 :17> Ἐγέένετο δέέ µμοι ὑποστρέέψαντι εἰς
Ἱερουσαλὴµμ καὶ προσευχοµμέένου µμου ἐν τῷ ἱερῷ γενέέσθαι µμε ἐν ἐκστάάσει <Act22 :18> καὶ ἰδεῖν
αὐτὸν λέέγοντάά µμοι ·∙ Σπεῦσον καὶ ἔξελθε ἐν τάάχει ἐξ Ἱερουσαλήήµμ ·∙ διόότι οὐ παραδέέξονταίί σου τὴν
µμαρτυρίίαν περὶ ἐµμοῦ. <Act22 :19> κἀγὼ εἶπον ·∙ Κύύριε, αὐτοὶ ἐπίίστανται ὅτι ἐγὼ ἤµμην φυλακίίζων
καὶ δέέρων κατὰ τὰς συναγωγὰς τοὺς πιστεύύοντας ἐπὶ σέέ ·∙ <Act22 :20> καὶ ὅτε ἐξεχεῖτο τὸ αἷµμα
Στεφάάνου τοῦ µμάάρτυρόός σου, καὶ αὐτὸς ἤµμην ἐφεστὼς καὶ συνευδοκῶν καὶ φυλάάσσων τὰ ἱµμάάτια
τῶν ἀναιρούύντων αὐτόόν. <Act22 :21> καὶ εἶπεν πρὸς µμέέ ·∙ Πορεύύου, ὅτι ἐγὼ εἰς ἔθνη µμακρὰν
ἐξαποστελῶ σε.
<Act22 :22> Ἤκουον δὲ αὐτοῦ ἄχρι τούύτου τοῦ λόόγου, καὶ ἐπῆραν τὴν φωνὴν αὐτῶν λέέγοντες ·∙
Αἶρε ἀπὸ τῆς γῆς τὸν τοιοῦτον, οὐ γὰρ καθῆκεν αὐτὸν ζῆν. <Act22 :23> κραυγαζόόντων τε αὐτῶν
καὶ ῥιπτούύντων τὰ ἱµμάάτια καὶ κονιορτὸν βαλλόόντων εἰς τὸν ἀέέρα, <Act22 :24> ἐκέέλευσεν ὁ
χιλίίαρχος εἰσάάγεσθαι αὐτὸν εἰς τὴν παρεµμβολήήν, εἰπὼν µμάάστιξιν ἀνετάάζεσθαι αὐτόόν, ἵνα ἐπιγνῷ
δι᾿ ἣν αἰτίίαν οὕτως ἐπεφώώνουν αὐτῷ. <Act22 :25> ὡς δὲ προέέτειναν αὐτὸν τοῖς ἱµμᾶσιν, εἶπεν πρὸς
τὸν ἑστῶτα ἑκατόόνταρχον ὁ Παῦλος ·∙ Εἰ ἄνθρωπον Ῥωµμαῖον καὶ ἀκατάάκριτον ἔξεστιν ὑµμῖν
µμαστίίζειν; <Act22 :26> ἀκούύσας δὲ ὁ ἑκατοντάάρχης προσελθὼν τῷ χιλιάάρχῳ ἀπήήγγειλεν λέέγων ·∙
Τίί µμέέλλεις ποιεῖν; ὁ γὰρ ἄνθρωπος οὗτος Ῥωµμαῖόός ἐστιν. <Act22 :27> προσελθὼν δὲ ὁ χιλίίαρχος
εἶπεν αὐτῷ ·∙ Λέέγε µμοι, σὺ Ῥωµμαῖος εἶ; ὁ δὲ ἔφη ·∙ Ναίί. <Act22 :28> ἀπεκρίίθη τε ὁ χιλίίαρχος ·∙ Ἐγὼ
πολλοῦ κεφαλαίίου τὴν πολιτείίαν ταύύτην ἐκτησάάµμην. ὁ δὲ Παῦλος ἔφη ·∙ Ἐγὼ δὲ καὶ γεγέέννηµμαι.
<Act22 :29> εὐθέέως οὖν ἀπέέστησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ οἱ µμέέλλοντες αὐτὸν ἀνετάάζειν ·∙ καὶ ὁ χιλίίαρχος δὲ
ἐφοβήήθη, ἐπιγνοὺς ὅτι Ῥωµμαῖόός ἐστιν καὶ ὅτι ἦν αὐτὸν δεδεκώώς. <Act22 :30> Τῇ δὲ ἐπαύύριον
βουλόόµμενος γνῶναι τὸ ἀσφαλέές, τὸ τίί κατηγορεῖται ὑπὸ τῶν Ἰουδαίίων, ἔλυσεν αὐτὸν καὶ
ἐκέέλευσεν συνελθεῖν τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ πᾶν τὸ συνέέδριον ·∙ καὶ καταγαγὼν τὸν Παῦλον ἔστησεν
εἰς αὐτούύς.
<Act23 : 1> Ἀτενίίσας δὲ Παῦλος τῷ συνεδρίίῳ εἶπεν ·∙ Ἄνδρες ἀδελφοίί, ἐγὼ πάάσῃ συνειδήήσει ἀγαθῇ
πεπολίίτευµμαι τῷ Θεῷ ἄχρι ταύύτης τῆς ἡµμέέρας. <Act23 : 2> ὁ δὲ ἀρχιερεὺς Ἀνανίίας ἐπέέταξεν τοῖς
παρεστῶσιν αὐτῷ τύύπτειν αὐτοῦ τὸ στόόµμα. <Act23 : 3> τόότε ὁ Παῦλος πρὸς αὐτὸν εἶπεν ·∙ Τύύπτειν
σε µμέέλλει ὁ Θεόός, τοῖχε κεκονιαµμέένε ·∙ καὶ σὺ κάάθῃ κρίίνων µμε κατὰ τὸν νόόµμον, καὶ παρανοµμῶν
κελεύύεις µμε τύύπτεσθαι; <Act23 : 4> οἱ δὲ παρεστῶτες εἶπον ·∙ Τὸν ἀρχιερέέα τοῦ Θεοῦ λοιδορεῖς;
<Act23 : 5> ἔφη τε ὁ Παῦλος ·∙ Οὐκ ᾔδειν, ἀδελφοίί, ὅτι ἐστὶν ἀρχιερεύύς ·∙ γέέγραπταιτ γὰρ Ἄρχοντα
τοῦ λαοῦ σου οὐκ ἐρεῖς κακῶς. <Act23 : 6> γνοὺς δὲ ὁ Παῦλος ὅτι τὸ ἓν µμέέρος ἐστὶν σαδδουκαίίων
τὸ δὲ ἕτερον φαρισαίίων, ἔκραζεν ἐν τῷ συνεδρίίῳ ·∙ Ἄνδρες ἀδελφοίί, ἐγὼ φαρισαῖόός εἰµμι, υἱὸς
φαρισαίίου ·∙ περὶ ἐλπίίδος καὶ ἀναστάάσεως νεκρῶν ἐγὼ κρίίνοµμαι. <Act23 : 7> τοῦτο δὲ αὐτοῦ
λαλήήσαντος ἐγέένετο στάάσις τῶν φαρισαίίων καὶ σαδδουκαίίων, καὶ ἐσχίίσθη τὸ πλῆθος ·∙ <Act23 : 8>
σαδδουκαῖοι µμὲν γὰρ λέέγουσιν µμὴ εἶναι ἀνάάστασιν µμηδὲ ἄγγελον µμήήτε πνεῦµμα, φαρισαῖοι δὲ
ὁµμολογοῦσιν τὰ ἀµμφόότερα. <Act23 : 9> ἐγέένετο δὲ κραυγὴ µμεγάάλη ·∙ καὶ ἀναστάάντες τινὲς τῶν
γραµμµματέέων τοῦ µμέέρους τῶν φαρισαίίων διεµμάάχοντο λέέγοντες ·∙ Οὐδὲν κακὸν εὑρίίσκοµμεν ἐν τῷ
ἀνθρώώπῳ τούύτῳ ·∙ εἰ δὲ πνεῦµμα ἐλάάλησεν αὐτῷ ἢ ἄγγελος; <Act23 :10> πολλῆς δὲ γενοµμέένης
στάάσεως φοβηθεὶς ὁ χιλίίαρχος µμὴ διασπασθῇ ὁ Παῦλος ὑπ᾿ αὐτῶν, ἐκέέλευσεν τὸ στράάτευµμα
καταβὰν ἁρπάάσαι αὐτὸν ἐκ µμέέσου αὐτῶν ἄγειν τε εἰς τὴν παρεµμβολήήν.
<Act23 :11> Τῇ δὲ ἐπιούύσῃ νυκτὶ ἐπιστὰς αὐτῷ ὁ Κύύριος εἶπεν ·∙ Θάάρσει ·∙ ὡς γὰρ διεµμαρτύύρω τὰ
περὶ ἐµμοῦ εἰς Ἱερουσαλήήµμ, οὕτως σε δεῖ καὶ εἰς Ῥώώµμην µμαρτυρῆσαι.
<Act23 :12> Γενοµμέένης δὲ ἡµμέέρας ποιήήσαντες συστροφὴν οἱ Ἰουδαῖοι ἀνεθεµμάάτισαν ἑαυτούύς,
λέέγοντες µμήήτε φαγεῖν µμήήτε πιεῖν ἕως οὗ ἀποκτείίνωσιν τὸν Παῦλον. <Act23 :13> ἦσαν δὲ πλείίους
τεσσεράάκοντα οἱ ταύύτην τὴν συνωµμοσίίαν πεποιηκόότες, <Act23 :14> οἵτινες προσελθόόντες τοῖς
ἀρχιερεῦσιν καὶ τοῖς πρεσβυτέέροις εἶπον ·∙ Ἀναθέέµματι ἀνεθεµματίίσαµμεν ἑαυτοὺς µμηδενὸς
γεύύσασθαι ἕως οὗ ἀποκτείίνωµμεν τὸν Παῦλον. <Act23 :15> νῦν οὖν ὑµμεῖς ἐµμφανίίσατε τῷ χιλιάάρχῳ
σὺν τῷ συνεδρίίῳ, ὅπως καταγάάγῃ αὐτὸν πρὸς ὑµμᾶς ὡς µμέέλλοντας διαγινώώσκειν ἀκριβέέστερον τὰ
περὶ αὐτοῦ ·∙ ἡµμεῖς δὲ πρὸ τοῦ ἐγγίίσαι αὐτὸν ἕτοιµμοίί ἐσµμεν τοῦ ἀνελεῖν αὐτόόν. <Act23 :16>
Ἀκούύσας δὲ ὁ υἱὸς τῆς ἀδελφῆς Παύύλου τὸ ἔνεδρον, παραγενόόµμενος καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν
παρεµμβολὴν ἀπήήγγειλεν τῷ Παύύλῳ. <Act23 :17> προσκαλεσάάµμενος δὲ ὁ Παῦλος ἕνα τῶν
ἑκατονταρχῶν ἔφη ·∙ Τὸν νεανίίαν τοῦτον ἀπάάγαγε πρὸς τὸν χιλίίαρχον, ἔχει γάάρ τι ἀπαγγεῖλαι
αὐτῷ. <Act23 :18> ὁ µμὲν οὖν παραλαβὼν αὐτὸν ἤγαγεν πρὸς τὸν χιλίίαρχον καὶ φησίίν ·∙ Ὁ δέέσµμιος
Παῦλος προσκαλεσάάµμενόός µμε ἠρώώτησεν τοῦτον τὸν νεανίίαν ἀγαγεῖν πρὸς σέέ, ἔχοντάά τι λαλῆσαίί
σοι. <Act23 :19> ἐπιλαβόόµμενος δὲ τῆς χειρὸς αὐτοῦ ὁ χιλίίαρχος καὶ ἀναχωρήήσας κατ᾿ ἰδίίαν
ἐπυνθάάνετο ·∙ Τίί ἐστιν ὃ ἔχεις ἀπαγγεῖλαίί µμοι; <Act23 :20> εἶπεν δὲ ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι συνέέθεντο τοῦ
ἐρωτῆσαίί σε ὅπως αὔριον τὸν Παῦλον καταγάάγῃς εἰς τὸ συνέέδριον ὡς µμέέλλων τι ἀκριβέέστερον
πυνθάάνεσθαι περὶ αὐτοῦ. <Act23 :21> σὺ οὖν µμὴ πεισθῇς αὐτοῖς, ἐνεδρεύύουσιν γὰρ αὐτὸν ἐξ
αὐτῶν ἄνδρες πλείίους τεσσεράάκοντα, οἵτινες ἀνεθεµμάάτισαν ἑαυτοὺς µμήήτε φαγεῖν µμήήτε πιεῖν ἕως
οὗ ἀνέέλωσιν αὐτόόν ·∙ καὶ νῦν ἕτοιµμοι εἰσιν προσδεχόόµμενοι τὴν ἀπὸ σοῦ ἐπαγγελίίαν. <Act23 :22> ὁ
µμὲν οὖν χιλίίαρχος ἀπέέλυσεν τὸν νεανίίαν, παραγγείίλας µμηδενὶ ἐκλαλῆσαι ὅτι ταῦτα ἐνεφάάνισας
πρόός µμέέ. <Act23 :23> Καὶ προσκαλεσάάµμενος δύύο τινὰς τῶν ἑκατονταρχῶν εἶπεν ·∙ Ἑτοιµμάάσατε
στρατιώώτας διακοσίίους, ὅπως πορευθῶσιν ἕως Καισαρείίας, καὶ ἱππεῖς ἑβδοµμήήκοντα καὶ
δεξιολάάβους διακοσίίους ἀπὸ τρίίτης ὥρας τῆς νυκτόός ·∙ <Act23 :24> κτήήνη τε παραστῆσαι, ἵνα
ἐπιβιβάάσαντες τὸν Παῦλον διασώώσωσι πρὸς Φήήλικα τὸν ἡγεµμόόνα, <Act23 :25> γράάψας ἐπιστολὴν
περιέέχουσαν τὸν τύύπον τοῦτον ·∙ <Act23 :26> Κλαύύδιος Λυσίίας τῷ κρατίίστῳ ἡγεµμόόνι Φήήλικι
χαίίρειν. <Act23 :27> τὸν ἄνδρα τοῦτον συλληµμφθέέντα ὑπὸ τῶν Ἰουδαίίων καὶ µμέέλλοντα
ἀναιρεῖσθαι ὑπ᾿ αὐτῶν ἐπιστὰς σὺν τῷ στρατεύύµματι ἐξειλόόµμην, µμαθὼν ὅτι Ῥωµμαῖόός ἐστιν.
<Act23 :28> βουλόόµμενόός δὲ γνῶναι τὴν αἰτίίαν δι᾿ ἣν ἐνεκάάλουν αὐτῷ, κατήήγαγον αὐτὸν εἰς τὸ
συνέέδριον αὐτῶν ·∙ <Act23 :29> ὃν εὗρον ἐγκαλούύµμενον περὶ ζητηµμάάτων τοῦ νόόµμου αὐτῶν, µμηδὲν
δὲ ἄξιον θανάάτου ἢ δεσµμῶν ἔγκληµμα ἔχοντα. <Act23 :30> µμηνυθείίσης δέέ µμοι ἐπιβουλῆς εἰς τὸν
ἄνδρα µμέέλλειν ἔσεσθαι [ὑπὸ τῶν Ἰουδαίίων], ἐξαυτῆς ἔπεµμψα πρὸς σέέ, παραγγείίλας καὶ τοῖς
κατηγόόροις λέέγειν τὰ πρὸς αὐτὸν ἐπὶ σοῦ. ἔρρωσο.
<Act23 :31> Οἱ µμὲν οὖν στρατιῶται κατὰ τὸ διατεταγµμέένον αὐτοῖς ἀναλαβόόντες τὸν Παῦλον
ἤγαγον διὰ νυκτὸς εἰς τὴν Ἀντιπατρίίδα. <Act23 :32> τῇ δὲ ἐπαύύριον ἐάάσαντες τοὺς ἱππεῖς
πορεύύεσθαι σὺν αὐτῷ, ὑπέέστρεψαν εἰς τὴν παρεµμβολήήν. <Act23 :33> οἵτινες εἰσελθόόντες εἰς τὴν
Καισάάρειαν καὶ ἀναδόόντες τὴν ἐπιστολὴν τῷ ἡγεµμόόνι, παρέέστησαν καὶ τὸν Παῦλον αὐτῷ.
<Act23 :34> ἀναγνοὺς δὲ καὶ ἐπερωτήήσας ἐκ ποίίας ἐπαρχείίας ἐστίίν, καὶ πυθόόµμενος ὅτι ἀπὸ
Κιλικίίας, <Act23 :35> Διακούύσοµμαίί σου, ἔφη, ὅταν καὶ οἱ κατήήγοροίί σου παραγέένωνται. ἐκέέλευσέέν
τε αὐτὸν ἐν τῷ πραιτωρίίῳ τοῦ Ἡρῴδου φυλάάσσεσθαι.
<Act24 : 1> Μετὰ δὲ πέέντε ἡµμέέρας κατέέβη ὁ ἀρχιερεὺς Ἀνανίίας µμετὰ τῶν πρεσβυτέέρων καὶ
ῥήήτορος Τερτύύλλου τινόός, οἵτινες ἐνεφάάνισαν τῷ ἡγεµμόόνι κατὰ τοῦ Παύύλου. <Act24 : 2>
κληθέέντος δὲ αὐτοῦ ἤρξατο κατηγορεῖν ὁ Τέέρτυλλος λέέγων ·∙ <Act24 : 3> Πολλῆς εἰρήήνης
τυγχάάνοντες διὰ σοῦ καὶ κατορθωµμάάτων γινοµμέένων τῷ ἔθνει τούύτῳ διὰ τῆς σῆς προνοίίας, πάάντῃ
τε καὶ πανταχοῦ ἀποδεχόόµμεθα, κράάτιστε Φῆλιξ, µμετὰ πάάσης εὐχαριστίίας. <Act24 : 4> ἵνα δὲ µμὴ ἐπὶ
πλεῖόόν σε ἐνκόόπτω, παρακαλῶ ἀκοῦσαίί σε ἡµμῶν συντόόµμως τῇ σῇ ἐπιεικείίᾳ ·∙ <Act24 : 5> εὑρόόντες
γὰρ τὸν ἄνδρα τοῦτον λοιµμὸν καὶ κινοῦντα στάάσεις πᾶσιν τοῖς Ἰουδαίίοις τοῖς κατὰ τὴν
οἰκουµμέένην, πρωτοστάάτην τε τῆς τῶν Ναζωραίίων αἱρέέσεως ·∙ <Act24 : 6> ὃς καὶ τὸ ἱερὸν ἐπείίρασεν
βεβηλῶσαι, ὃν καὶ ἐκρατήήσαµμεν, [καὶ κατὰ τὸν ἡµμέέτερον νόόµμον ἠθελήήσαµμεν κρῖναι ·∙ <Act24 : 7>
παρελθὼν δὲ Λυσίίας ὁ χιλίίαρχος, µμετὰ πολλῆς βίίας ἐκ τῶν χειρῶν ἡµμῶν ἀπήήγαγε, <Act24 : 8>
κελεύύσας τοὺς κατηγόόρους αὐτοῦ ἔρχεσθαι ἐπὶ σέέ] ·∙ παρ᾿ οὗ δυνήήσῃ αὐτὸς ἀνακρίίνας περὶ
πάάντων τούύτων ἐπιγνῶναι ὧν ἡµμεῖς κατηγοροῦµμεν αὐτοῦ. <Act24 : 9> συνεπέέθεντο δὲ καὶ οἱ
Ἰουδαῖοι φάάσκοντες ταῦτα οὕτως ἔχειν. <Act24 :10> Ἀπεκρίίθη τε ὁ Παῦλος, νεύύσαντος αὐτῷ τοῦ
ἡγεµμόόνος λέέγειν ·∙ Ἐκ πολλῶν ἐτῶν ὄντα σε κριτὴν τῷ ἔθνει τούύτῳ ἐπιστάάµμενος, εὐθυµμόότερον τὰ
περὶ ἐµμαυτοῦ ἀπολογοῦµμαι ·∙ <Act24 :11> δυναµμέένου σου ἐπιγνῶναι ὅτι οὐ πλείίους εἰσίίν µμοι
ἡµμέέραι δώώδεκα ἀφ᾿ ἧς ἀνέέβην προσκυνήήσων εἰς Ἱερουσαλήήµμ. <Act24 :12> καὶ οὔτε ἐν τῷ ἱερῷ
εὗρόόν µμε πρόός τινα διαλεγόόµμενον ἢ ἐπισύύστασιν ποιοῦντα ὄχλου, οὔτε ἐν ταῖς συναγωγαῖς οὔτε
κατὰ τὴν πόόλιν ·∙ <Act24 :13> οὔτε παραστῆσαι δύύνανταίί περὶ ὧν νῦν κατηγοροῦσίίν µμου.
<Act24 :14> ὁµμολογῶ δὲ τοῦτόό σοι, ὅτι κατὰ τὴν ὁδὸν ἣν λέέγουσιν αἵρεσιν, οὕτως λατρεύύω τῷ
πατρῴῳ Θεῷ, πιστεύύων πᾶσιν τοῖς κατὰ τὸν νόόµμον καὶ τοῖς προφήήταις γεγραµμµμέένοις, <Act24 :15>
ἐλπίίδα ἔχων εἰς τὸν Θεόόν, ἣν καὶ αὐτοὶ οὗτοι προσδέέχονται, ἀνάάστασιν µμέέλλειν ἔσεσθαι δικαίίων
τε καὶ ἀδίίκων. <Act24 :16> ἐν τούύτῳ καὶ αὐτὸς ἀσκῶ ἀπρόόσκοπον συνείίδησιν ἔχειν πρὸς τὸν Θεὸν
καὶ τοὺς ἀνθρώώπους διὰ παντόός. <Act24 :17> δι᾿ ἐτῶν δὲ πλειόόνων παρεγενόόµμην ἐλεηµμοσύύνας
ποιήήσων εἰς τὸ ἔθνος µμου καὶ προσφοράάς. <Act24 :18> ἐν οἷς εὗρόόν µμε ἡγνισµμέένον ἐν τῷ ἱερῷ, οὐ
µμετὰ ὄχλου οὐδὲ µμετὰ θορύύβου. <Act24 :19> τινὲς δὲ ἀπὸ τῆς Ἀσίίας Ἰουδαῖοι, οὓς ἔδει ἐπὶ σοῦ
παρεῖναι καὶ κατηγορεῖν, εἴ τι ἔχοιεν πρὸς µμέέ ·∙ <Act24 :20> ἢ αὐτοὶ οὗτοι εἰπάάτωσαν τίί εὗρον ἐν
ἐµμοὶ ἀδίίκηµμα στάάντος µμου ἐπὶ τοῦ συνεδρίίου, <Act24 :21> ἢ περὶ µμιᾶς ταύύτης φωνῆς ἧς ἐκέέκραξα
ἑστὼς ἐν αὐτοῖς ὅτι περὶ ἀναστάάσεως νεκρῶν ἐγὼ κρίίνοµμαι σήήµμερον ὑφ᾿ ὑµμῶν.
<Act24 :22> Ἀνεβάάλετο δὲ αὐτοὺς ὁ Φῆλιξ, ἀκριβέέστερον εἰδὼς τὰ περὶ τῆς ὁδοῦ, εἰπώών ·∙ Ὅταν
Λυσίίας ὁ χιλίίαρχος καταβῇ, διαγνώώσοµμαι τὰ καθ᾿ ὑµμᾶς ·∙ <Act24 :23> διαταξάάµμενος τῷ
ἑκατοντάάρχῃ τηρεῖσθαι αὐτὸν ἔχειν τε ἄνεσιν καὶ µμηδέένα κωλύύειν τῶν ἰδίίων αὐτοῦ ὑπηρετεῖν
αὐτῷ. <Act24 :24> Μετὰ δὲ ἡµμέέρας τινὰς παραγενόόµμενος ὁ Φῆλιξ σὺν Δρουσίίλλῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ
οὔσῃ Ἰουδαίίᾳ µμετεπέέµμψατο τὸν Παῦλον, καὶ ἤκουσεν αὐτοῦ περὶ τῆς εἰς Χριστὸν πίίστεως.
<Act24 :25> διαλεγοµμέένου δὲ αὐτοῦ περὶ δικαιοσύύνης καὶ ἐγκρατείίας καὶ τοῦ κρίίµματος τοῦ
µμέέλλοντος, ἔµμφοβος γενόόµμενος ὁ Φῆλιξ ἀπεκρίίθη ·∙ Τὸ νῦν ἔχον πορεύύου ·∙ καιρὸν δὲ µμεταλαβὼν
µμετακαλέέσοµμαίί σε, <Act24 :26> ἅµμα καὶ ἐλπίίζων ὅτι χρήήµματα δοθήήσεται αὐτῷ ὑπὸ τοῦ Παύύλου ·∙
διὸ καὶ πυκνόότερον αὐτὸν µμεταπεµμπόόµμενος ὡµμίίλει αὐτῷ.
<Act24 :27> Διετίίας δὲ πληρωθείίσης ἔλαβεν διάάδοχον ὁ Φῆλιξ Πόόρκιον Φῆστον ·∙ θέέλων τε χάάριτα
καταθέέσθαι τοῖς Ἰουδαίίοις ὁ Φῆλιξ κατέέλιπεν τὸν Παῦλον δεδεµμέένον.
<Act25 : 1> Φῆστος οὖν ἐπιβὰς τῇ ἐπαρχείίᾳ µμετὰ τρεῖς ἡµμέέρας ἀνέέβη εἰς Ἱεροσόόλυµμα ἀπὸ
Καισαρείίας. <Act25 : 2> ἐνεφάάνισάάν τε αὐτῷ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρῶτοι τῶν Ἰουδαίίων κατὰ τοῦ
Παύύλου ·∙ καὶ παρεκάάλουν αὐτὸν <Act25 : 3> αἰτούύµμενοι χάάριν κατ᾿ αὐτοῦ, ὅπως µμεταπέέµμψηται
αὐτὸν εἰς Ἱερουσαλήήµμ, ἐνέέδραν ποιοῦντες ἀνελεῖν αὐτὸν κατὰ τὴν ὁδόόν. <Act25 : 4> ὁ µμὲν οὖν
Φῆστος ἀπεκρίίθη τηρεῖσθαι τὸν Παῦλον ἐν Καισαρείίᾳ, ἑαυτὸν δὲ µμέέλλειν ἐν τάάχει ἐκπορεύύεσθαι.
<Act25 : 5> Οἱ οὖν ἐν ὑµμῖν, φησίίν, δυνατοὶ συνκαταβάάντες ·∙ εἴ τίί ἐστιν ἐν τῷ ἀνδρὶ ἄτοπον,
κατηγορείίτωσαν αὐτοῦ. <Act25 : 6> διατρίίψας δὲ ἐν αὐτοῖς ἡµμέέρας οὐ πλείίους ὀκτὼ ἢ δέέκα,
καταβὰς εἰς Καισάάρειαν ·∙ τῇ ἐπαύύριον καθίίσας ἐπὶ τοῦ βήήµματος ἐκέέλευσεν τὸν Παῦλον ἀχθῆναι.
<Act25 : 7> παραγενοµμέένου δὲ αὐτοῦ περιέέστησαν οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύύµμων καταβεβηκόότες Ἰουδαῖοι,
πολλὰ καὶ βαρέέα αἰτιώώµματα καταφέέροντες, ἃ οὐκ ἴσχυον ἀποδεῖξαι ·∙ <Act25 : 8> τοῦ Παύύλου
ἀπολογουµμέένου ὅτι οὔτε εἰς τὸν νόόµμον τῶν Ἰουδαίίων οὔτε εἰς τὸ ἱερὸν οὔτε εἰς Καίίσαράά τι
ἥµμαρτον. <Act25 : 9> ὁ Φῆστος δὲ θέέλων τοῖς Ἰουδαίίοις χάάριν καταθέέσθαι, ἀποκριθεὶς τῷ Παύύλῳ
εἶπεν ·∙ Θέέλεις εἰς Ἱεροσόόλυµμα ἀναβὰς ἐκεῖ περὶ τούύτων κρίίνεσθαι ἐπ᾿ ἐµμοῦ; <Act25 :10> εἶπεν δὲ ὁ
Παῦλος ·∙ Ἐπὶ τοῦ βήήµματος Καίίσαρος ἑστώώς εἰµμι, οὗ µμε δεῖ κρίίνεσθαι. Ἰουδαίίους οὐδὲν ἠδίίκησα, ὡς
καὶ σὺ κάάλλιον ἐπιγινώώσκεις. <Act25 :11> εἰ µμὲν οὖν ἀδικῶ καὶ ἄξιον θανάάτου πέέπραχάά τι, οὐ
παραιτοῦµμαι τὸ ἀποθανεῖν ·∙ εἰ δὲ οὐδὲν ἐστιν ὧν οὗτοι κατηγοροῦσίίν µμου, οὐδείίς µμε δύύναται
αὐτοῖς χαρίίσασθαι ·∙ Καίίσαρα ἐπικαλοῦµμαι. <Act25 :12> τόότε ὁ Φῆστος συνλαλήήσας µμετὰ τοῦ
συµμβουλίίου ἀπεκρίίθη ·∙ Καίίσαρα ἐπικέέκλησαι, ἐπὶ Καίίσαρα πορεύύσῃ.
<Act25 :13> Ἡµμερῶν δὲ διαγενοµμέένων τινῶν Ἀγρίίππας ὁ βασιλεὺς καὶ Βερνίίκη κατήήντησαν εἰς
Καισάάρειαν ἀσπασάάµμενοι τὸν Φῆστον. <Act25 :14> ὡς δὲ πλείίους ἡµμέέρας διέέτριβον ἐκεῖ, ὁ Φῆστος
τῷ βασιλεῖ ἀνέέθετο τὰ κατὰ τὸν Παῦλον λέέγων ·∙ Ἀνήήρ τίίς ἐστιν καταλελειµμµμέένος ὑπὸ Φήήλικος
δέέσµμιος, <Act25 :15> περὶ οὗ γενοµμέένου µμου εἰς Ἱεροσόόλυµμα ἐνεφάάνισαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ
πρεσβύύτεροι τῶν Ἰουδαίίων, αἰτούύµμενοι κατ᾿ αὐτοῦ δίίκην ·∙ <Act25 :16> πρὸς οὓς ἀπεκρίίθην ὅτι οὐκ
ἔστιν ἔθος Ῥωµμαίίοις χαρίίζεσθαίί τινα ἄνθρωπον πρὶν ἢ ὁ κατηγορούύµμενος κατὰ πρόόσωπον ἔχοι
τοὺς κατηγόόρους τόόπον τε ἀπολογίίας λάάβοι περὶ τοῦ ἐγκλήήµματος. <Act25 :17> συνελθόόντων οὖν
αὐτῶν ἐνθάάδε ἀναβολὴν µμηδεµμίίαν ποιησάάµμενος, τῇ ἑξῆς καθίίσας ἐπὶ τοῦ βήήµματος ἐκέέλευσα
ἀχθῆναι τὸν ἄνδρα ·∙ <Act25 :18> περὶ οὗ σταθέέντες οἱ κατήήγοροι οὐδεµμίίαν αἰτίίαν ἐπέέφερον ὧν
ὑπενόόουν ἐγώώ, <Act25 :19> ζητήήµματα δέέ τινα περὶ τῆς ἰδίίας δεισιδαιµμονίίας εἶχον πρὸς αὐτὸν καὶ
περίί τινος Ἰησοῦ τεθνηκόότος, ὃν ἔφασκεν ὁ Παῦλος ζῆν. <Act25 :20> ἀπορούύµμενος δὲ ἐγὼ εἰς τὴν
περὶ τούύτων ζήήτησιν ἔλεγον εἰ βούύλοιτο πορεύύεσθαι εἰς Ἱεροσόόλυµμα κἀκεῖ κρίίνεσθαι περὶ
τούύτων. <Act25 :21> τοῦ δὲ Παύύλου ἐπικαλεσαµμέένου τηρηθῆναι αὐτὸν εἰς τὴν τοῦ Σεβαστοῦ
διάάγνωσιν, ἐκέέλευσα τηρεῖσθαι αὐτὸν ἕως οὗ πέέµμψω αὐτὸν πρὸς Καίίσαρα. <Act25 :22> Ἀγρίίππας
δὲ πρὸς τὸν Φῆστον [ἔφη] ·∙ Ἐβουλόόµμην καὶ αὐτὸς τοῦ ἀνθρώώπου ἀκοῦσαι. ὁ δέέ ·∙ Αὔριον, φησίίν,
ἀκούύσῃ αὐτοῦ.
<Act25 :23> Τῇ οὖν ἐπαύύριον ἐλθόόντος τοῦ Ἀγρίίππα καὶ τῆς Βερνίίκης µμετὰ πολλῆς φαντασίίας,
καὶ εἰσελθόόντων εἰς τὸ ἀκροατήήριον σύύν τε τοῖς χιλιάάρχοις καὶ ἀνδράάσιν τοῖς κατ᾿ ἐξοχὴν τῆς
πόόλεως, καὶ κελεύύσαντος τοῦ Φήήστου ἤχθη ὁ Παῦλος. <Act25 :24> καὶ φησιν ὁ Φῆστος ·∙ Ἀγρίίππα
βασιλεῦ καὶ πάάντες οἱ συνπαρόόντες ἡµμῖν ἄνδρες, θεωρεῖτε τοῦτον περὶ οὗ πᾶν τὸ πλῆθος τῶν
Ἰουδαίίων ἐνέέτυχόόν µμοι ἔν τε Ἱεροσολύύµμοις καὶ ἐνθάάδε, ἐπιβοῶντες µμὴ δεῖν αὐτὸν ζῆν µμηκέέτι.
<Act25 :25> ἐγὼ δὲ καταλαβόόµμενος µμηδὲν ἄξιον θανάάτου αὐτὸν πεπραχέέναι, αὐτοῦ δὲ τούύτου
ἐπικαλεσαµμέένου τὸν Σεβαστὸν ἔκρινα πέέµμπειν αὐτόόν. <Act25 :26> περὶ οὗ ἀσφαλέές τι γράάψαι τῷ
κυρίίῳ οὐκ ἔχω, διὸ προήήγαγον αὐτὸν ἐφ᾿ ὑµμῶν καὶ µμάάλιστα ἐπὶ σοῦ, βασιλεῦ Ἀγρίίππα, ὅπως τῆς
ἀνακρίίσεως γενοµμέένης σχῶ τίί γράάψαι ·∙ <Act25 :27> ἄλογον γάάρ µμοι δοκεῖ πέέµμποντα δέέσµμιον µμὴ
καὶ τὰς κατ᾿ αὐτοῦ αἰτίίας σηµμᾶναι.
<Act26 : 1> Ἀγρίίππας δὲ πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη ·∙ Ἐπιτρέέπεταίί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέέγειν. τόότε ὁ
Παῦλος ἐκτείίνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο ·∙ <Act26 : 2> Περὶ πάάντων ὧν ἐγκαλοῦµμαι ὑπὸ Ἰουδαίίων,
βασιλεῦ Ἀγρίίππα, ἥγηµμαι ἐµμαυτὸν µμακάάριον ἐπὶ σοῦ µμέέλλων σήήµμερον ἀπολογεῖσθαι, <Act26 : 3>
µμάάλιστα γνώώστην ὄντα σε πάάντων τῶν κατὰ Ἰουδαίίους ἐθῶν τε καὶ ζητηµμάάτων ·∙ διὸ δέέοµμαι σου
µμακροθύύµμως ἀκοῦσαίί µμου. <Act26 : 4> τὴν µμὲν οὖν βίίωσίίν µμου ἐκ νεόότητος τὴν ἀπ᾿ ἀρχῆς
γενοµμέένην ἐν τῷ ἔθνει µμου ἐν Ἱεροσολύύµμοις ἴσασιν πάάντες οἱ Ἰουδαῖοι, <Act26 : 5>
προγινώώσκοντέές µμε ἄνωθεν, ἐὰν θέέλωσιν µμαρτυρεῖν, ὅτι κατὰ τὴν ἀκριβεστάάτην αἵρεσιν τῆς
ἡµμετέέρας θρησκείίας ἔζησα φαρισαῖος. <Act26 : 6> καὶ νῦν ἐπ᾿ ἐλπίίδι τῆς πρὸς τοὺς πατέέρας ἡµμῶν
ἐπαγγελίίας γενοµμέένης ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἕστηκα κρινόόµμενος, <Act26 : 7> εἰς ἣν τὸ δωδεκάάφυλον ἡµμῶν
ἐν ἐκτενείίᾳ νύύκτα καὶ ἡµμέέραν λατρεῦον ἐλπίίζει καταντῆσαι ·∙ περὶ ἧς ἐλπίίδος ἐγκαλοῦµμαι ὑπὸ
Ἰουδαίίων, βασιλεῦ. <Act26 : 8> τίί ἄπιστον κρίίνεται παρ᾿ ὑµμῖν εἰ ὁ Θεὸς νεκροὺς ἐγείίρει; <Act26 : 9>
ἐγὼ µμὲν οὖν ἔδοξα ἐµμαυτῷ πρὸς τὸ ὄνοµμα Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίίου δεῖν πολλὰ ἐναντίία πρᾶξαι ·∙
<Act26 :10> ὃ καὶ ἐποίίησα ἐν Ἱεροσολύύµμοις ·∙ καὶ πολλοὺς τῶν ἁγίίων ἐγὼ ἐν φυλακαῖς κατέέκλεισα,
τὴν παρὰ τῶν ἀρχιερέέων ἐξουσίίαν λαβώών ·∙ ἀναιρουµμέένων τε αὐτῶν κατήήνεγκα ψῆφον ·∙
<Act26 :11> καὶ κατὰ πάάσας τὰς συναγωγὰς πολλάάκις τιµμωρῶν αὐτοὺς ἠνάάγκαζον βλασφηµμεῖν ·∙
περισσῶς τε ἐµμµμαινόόµμενος αὐτοῖς ἐδίίωκον ἕως καὶ εἰς τὰς ἔξω πόόλεις. <Act26 :12> Ἐν οἷς καὶ
πορευόόµμενος εἰς τὴν Δαµμασκὸν µμετ᾿ ἐξουσίίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέέων, <Act26 :13>
ἡµμέέρας µμέέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόόθεν ὑπὲρ τὴν λαµμπρόότητα τοῦ ἡλίίου
περιλάάµμψαν µμε φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐµμοὶ πορευοµμέένους. <Act26 :14> πάάντων δὲ καταπεσόόντων ἡµμῶν
εἰς τὴν γῆν ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρὸς µμὲ καὶ λέέγουσαν τῇ Ἑβραΐδι διαλέέκτῳ ·∙ Σαοὺλ Σαούύλ,
τίί µμε διώώκεις; σκληρόόν σοι πρὸς κέέντρα λακτίίζειν. <Act26 :15> ἐγὼ δὲ εἶπον ·∙ Τίίς εἶ, Κύύριε; ὁ δὲ
Κύύριος εἶπεν ·∙ Ἐγὼ εἰµμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώώκεις. <Act26 :16> ἀλλὰ ἀνάάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς
πόόδας σου ·∙ εἰς τοῦτο γὰρ ὤφθην σοι, προχειρίίσασθαίί σε ὑπηρέέτην καὶ µμάάρτυρα ὧν τε εἶδες ὧν τε
ὀφθήήσοµμαίί σοι, <Act26 :17> ἐξαιρούύµμενόός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ ἐκ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς ἐγὼ
ἀποστέέλλω σε, <Act26 :18> ἀνοῖξαι ὀφθαλµμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέέψαι ἀπὸ σκόότους εἰς φῶς καὶ
τῆς ἐξουσίίας τοῦ Σατανᾶ ἐπὶ τὸν Θεόόν ·∙ τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁµμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς
ἡγιασµμέένοις πίίστει τῇ εἰς ἐµμέέ. <Act26 :19> ὅθεν, βασιλεῦ Ἀγρίίππα, οὐκ ἐγενόόµμην ἀπειθὴς τῇ
οὐρανίίῳ ὀπτασίίᾳ ·∙ <Act26 :20> ἀλλὰ τοῖς ἐν Δαµμασκῷ πρῶτόόν καὶ Ἱεροσολύύµμοις, εἰς πᾶσάάν τε τὴν
χώώραν τῆς Ἰουδαίίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπήήγγελλον µμετανοεῖν καὶ ἐπιστρέέφειν ἐπὶ τὸν Θεόόν, ἄξια
τῆς µμετανοίίας ἔργα πράάσσοντας. <Act26 :21> ἕνεκα τούύτων µμε οἱ Ἰουδαῖοι συλλαβόόµμενοι ἐν τῷ
ἱερῷ ἐπειρῶντο διαχειρίίσασθαι. <Act26 :22> ἐπικουρίίας οὖν τυχὼν τῆς ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἄχρι τῆς
ἡµμέέρας ταύύτης ἕστηκα µμαρτυρόόµμενος µμικρῷ τε καὶ µμεγάάλῳ, οὐδὲν ἐκτὸς λέέγων ὧν τε οἱ προφῆται
ἐλάάλησαν µμελλόόντων γίίνεσθαι καὶ Μωϋσῆς, <Act26 :23> εἰ παθητὸς ὁ Χριστόός, εἰ πρῶτος ἐξ
ἀναστάάσεως νεκρῶν φῶς µμέέλλει καταγγέέλλειν τῷ τε λαῷ καὶ τοῖς ἔθνεσιν.
<Act26 :24> Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἀπολογουµμέένου ὁ Φῆστος µμεγάάλῃ τῇ φωνῇ φησιν ·∙ Μαίίνῃ, Παῦλε ·∙ τὰ
πολλὰ σε γράάµμµματα εἰς µμανίίαν περιτρέέπει. <Act26 :25> ὁ δὲ Παῦλος ·∙ Οὐ µμαίίνοµμαι, φησίίν,
κράάτιστε Φῆστε, ἀλλὰ ἀληθείίας καὶ σωφροσύύνης ῥήήµματα ἀποφθέέγγοµμαι ·∙ <Act26 :26> ἐπίίσταται
γὰρ περὶ τούύτων ὁ βασιλεὺς πρὸς ὃν καὶ παρρησιαζόόµμενος λαλῶ, λανθάάνειν γὰρ αὐτόόν τι τούύτων
οὐ πείίθοµμαι οὐδέέν ·∙ οὐ γάάρ ἐστιν ἐν γωνίίᾳ πεπραγµμέένον τοῦτο. <Act26 :27> πιστεύύεις, βασιλεῦ
Ἀγρίίππα, τοῖς προφήήταις; οἶδα ὅτι πιστεύύεις. <Act26 :28> ὁ δὲ Ἀγρίίππας πρὸς τὸν Παῦλον ·∙ Ἐν
ὀλίίγῳ µμε πείίθεις χριστιανὸν γενέέσθαι. <Act26 :29> ὁ δὲ Παῦλος ·∙ Εὐξαίίµμην ἂν τῷ Θεῷ καὶ ἐν
ὀλίίγῳ καὶ ἐν πολλῳ οὐ µμόόνον σὲ ἀλλὰ καὶ πάάντας τοὺς ἀκούύοντάάς µμου σήήµμερον γενέέσθαι
τοιούύτους ὁποῖος κἀγὼ εἰµμι, παρεκτὸς τῶν δεσµμῶν τούύτων.
<Act26 :30> Ἀνέέστη τε ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεµμὼν ἥ τε Βερνίίκη καὶ οἱ συγκαθήήµμενοι αὐτοῖς ·∙
<Act26 :31> καὶ ἀναχωρήήσαντες ἐλάάλουν πρὸς ἀλλήήλους λέέγοντες ὅτι οὐδὲν θανάάτου ἄξιον ἢ
δεσµμῶν πράάσσει ὁ ἄνθρωπος οὗτος. <Act26 :32> Ἀγρίίππας δὲ τῷ Φήήστῳ ἔφη ·∙ Ἀπολελύύσθαι
ἐδύύνατο ὁ ἄνθρωπος οὗτος εἰ µμὴ ἐπεκέέκλητο Καίίσαρα.
<Act27 : 1> Ὡς δὲ ἐκρίίθη τοῦ ἀποπλεῖν ἡµμᾶς εἰς τὴν Ἰταλίίαν, παρεδίίδουν τόόν τε Παῦλον καὶ τινας
ἑτέέρους δεσµμώώτας ἑκατοντάάρχῃ ὀνόόµματι Ἰουλίίῳ σπείίρης Σεβαστῆς. <Act27 : 2> ἐπιβάάντες δὲ
πλοίίῳ Ἀδραµμυττηνῷ µμέέλλοντι πλεῖν τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίίαν τόόπους, ἀνήήχθηµμεν ὄντος σὺν ἡµμῖν
Ἀριστάάρχου Μακεδόόνος Θεσσαλονικέέως. <Act27 : 3> τῇ τε ἑτέέρᾳ κατήήχθηµμεν εἰς Σιδῶνα,
φιλανθρώώπως τε ὁ Ἰούύλιος τῷ Παύύλῳ χρησάάµμενος ἐπέέτρεψεν πρὸς τοὺς φίίλους πορευθέέντα
ἐπιµμελείίας τυχεῖν. <Act27 : 4> κἀκεῖθεν ἀναχθέέντες ὑπεπλεύύσαµμεν τὴν Κύύπρον διὰ τὸ τοὺς
ἀνέέµμους εἶναι ἐναντίίους, <Act27 : 5> τόό τε πέέλαγος τὸ κατὰ τὴν Κιλικίίαν καὶ Παµμφυλίίαν
διαπλεύύσαντες κατήήλθοµμεν εἰς Μύύρα τῆς Λυκίίας. <Act27 : 6> Κἀκεῖ εὑρὼν ὁ ἑκατοντάάρχος πλοῖον
Ἀλεξανδρινὸν πλέέον εἰς τὴν Ἰταλίίαν ἐνεβίίβασεν ἡµμᾶς εἰς αὐτόό. <Act27 : 7> ἐν ἱκαναῖς δὲ ἡµμέέραις
βραδυπλοοῦντες καὶ µμόόλις γενόόµμενοι κατὰ τὴν Κνίίδον, µμὴ προσεῶντος ἡµμᾶς τοῦ ἀνέέµμου,
ὑπεπλεύύσαµμεν τὴν Κρήήτην κατὰ Σαλµμώώνην, <Act27 : 8> µμόόλις τε παραλεγόόµμενοι αὐτὴν ἤλθοµμεν
εἰς τόόπον τινὰ καλούύµμενον Καλοὺς Λιµμέένας, ᾧ ἐγγὺς ἦν πόόλις Λασαίία.
<Act27 : 9> Ἱκανοῦ δὲ χρόόνου διαγενοµμέένου καὶ ὄντος ἤδη ἐπισφαλοῦς τοῦ πλοὸς διὰ τὸ καὶ τὴν
νηστείίαν ἤδη παρεληλυθέέναι, παρῄνει ὁ Παῦλος <Act27 :10> λέέγων αὐτοῖς ·∙ Ἄνδρες, θεωρῶ ὅτι
µμετὰ ὕβρεως καὶ πολλῆς ζηµμίίας οὐ µμόόνον τοῦ φορτίίου καὶ τοῦ πλοίίου ἀλλὰ καὶ τῶν ψυχῶν ἡµμῶν
µμέέλλειν ἔσεσθαι τὸν πλοῦν. <Act27 :11> ὁ δὲ ἑκατοντάάρχης τῷ κυβερνήήτῃ καὶ τῷ ναυκλήήρῳ
ἐπείίθετο µμᾶλλον ἢ τοῖς ὑπὸ τοῦ Παύύλου λεγοµμέένοις. <Act27 :12> ἀνευθέέτου δὲ τοῦ λιµμέένος
ὑπάάρχοντος πρὸς παραχειµμασίίαν, οἱ πλείίους ἔθεντο βουλὴν ἀναχθῆναι ἐκεῖθεν, εἴπως δύύναιντο
καταντήήσαντες εἰς Φοίίνικα παραχειµμάάσαι λιµμέένα τῆς Κρήήτης βλέέποντα κατὰ λίίβα καὶ κατὰ
χῶρον. <Act27 :13> Ὑποπνεύύσαντος δὲ νόότου δόόξαντες τῆς προθέέσεως κεκρατηκέέναι, ἄραντες
ἆσσον παρελέέγοντο τὴν Κρήήτην. <Act27 :14> µμετ᾿ οὐ πολὺ δὲ ἔβαλεν κατ᾿ αὐτῆς ἄνεµμος
τυφωνικὸς ὁ καλούύµμενος Εὐροκλύύδων. <Act27 :15> συναρπασθέέντος δὲ τοῦ πλοίίου καὶ µμὴ
δυναµμέένου ἀντοφθαλµμεῖν τῷ ἀνέέµμῳ ἐπιδόόντες ἐφερόόµμεθα. <Act27 :16> νησίίον δέέ τι ὑποδραµμόόντες
καλούύµμενον Κλαύύδην µμόόλις ἰσχύύσαµμεν περικρατεῖς γενέέσθαι τῆς σκάάφης, <Act27 :17> ἣν ἄραντες
βοηθείίαις ἐχρῶντο, ὑποζωννύύντες τὸ πλοῖον ·∙ φοβούύµμενοίί τε µμὴ εἰς τὴν Σύύρτιν ἐκπέέσωσιν,
χαλάάσαντες τὸ σκεῦος, οὕτως ἐφέέροντο. <Act27 :18> σφοδρῶς δὲ χειµμαζοµμέένων ἡµμῶν τῇ ἑξῆς
ἐκβολὴν ἐποιοῦντο. <Act27 :19> καὶ τῇ τρίίτῃ αὐτόόχειρες τὴν σκευὴν τοῦ πλοίίου ἔρριψαν.
<Act27 :20> µμήήτε δὲ ἡλίίου µμήήτε ἄστρων ἐπιφαινόόντων ἐπὶ πλείίονας ἡµμέέρας, χειµμῶνόός τε οὐκ
ὀλίίγου ἐπικειµμέένου, λοιπὸν περιῃρεῖτο πᾶσα ἐλπὶς τοῦ σῴζεσθαι ἡµμᾶς. <Act27 :21> Πολλῆς τε
ἀσιτίίας ὑπαρχούύσης, τόότε σταθεὶς ὁ Παῦλος ἐν µμέέσῳ αὐτῶν εἶπεν ·∙ Ἔδει µμέέν, ὦ ἄνδρες,
πειθαρχήήσαντάάς µμοι µμὴ ἀνάάγεσθαι ἀπὸ τῆς Κρήήτης κερδῆσαίί τε τὴν ὕβριν ταύύτην καὶ τὴν ζηµμίίαν.
<Act27 :22> καὶ τὰ νῦν παραινῶ ὑµμᾶς εὐθυµμεῖν ·∙ ἀποβολὴ γὰρ ψυχῆς οὐδεµμίία ἔσται ἐξ ὑµμῶν πλὴν
τοῦ πλοίίου. <Act27 :23> παρέέστη γάάρ µμοι ταύύτῃ τῇ νυκτὶ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ οὗ εἰµμίί, ᾧ καὶ λατρεύύω,
<Act27 :24> λέέγων ·∙ Μὴ φοβοῦ, Παῦλε ·∙ Καίίσαρίί σε δεῖ παραστῆναι ·∙ καὶ ἰδοὺ κεχάάρισταίί σοι ὁ
Θεὸς πάάντας τοὺς πλέέοντας µμετὰ σοῦ. <Act27 :25> διὸ εὐθυµμεῖτε, ἄνδρες ·∙ πιστεύύω γὰρ τῷ Θεῷ ὅτι
οὕτως ἔσται καθ᾿ ὃν τρόόπον λελάάληταίί µμοι. <Act27 :26> εἰς νῆσον δέέ τινα δεῖ ἡµμᾶς ἐκπεσεῖν.
<Act27 :27> Ὡς δὲ τεσσαρεσκαιδεκάάτη νὺξ ἐγέένετο διαφεροµμέένων ἡµμῶν ἐν τῷ Ἀδρίίᾳ, κατὰ µμέέσον
τῆς νυκτὸς ὑπενόόουν οἱ ναῦται προσάάγειν τινὰ αὐτοῖς χώώραν ·∙ <Act27 :28> καὶ βολίίσαντες εὗρον
ὀργυιὰς εἴκοσι ·∙ βραχὺ δὲ διαστήήσαντες καὶ πάάλιν βολίίσαντες εὗρον ὀργυιὰς δεκαπέέντε.
<Act27 :29> φοβούύµμενοίί τε µμήήπως εἰς τραχεῖς τόόπους ἐκπέέσωµμεν, ἐκ πρύύµμνης ῥίίψαντες ἀγκύύρας
τέέσσαρας εὔχοντο ἡµμέέραν γενέέσθαι. <Act27 :30> Τῶν δὲ ναυτῶν ζητούύντων φυγεῖν ἐκ τοῦ πλοίίου
καὶ χαλασάάντων τὴν σκάάφην εἰς τὴν θάάλασσαν προφάάσει ὡς ἐκ πρῴρας µμελλόόντων ἀγκύύρας
ἐκτείίνειν, <Act27 :31> εἶπεν ὁ Παῦλος τῷ ἑκατοντάάρχῃ καὶ τοῖς στρατιώώταις ·∙ Ἐὰν µμὴ οὗτοι
µμείίνωσιν ἐν τῷ πλοίίῳ, ὑµμεῖς σωθῆναι οὐ δύύνασθε. <Act27 :32> τόότε ἀπέέκοψαν οἱ στρατιῶται τὰ
σχοινίία τῆς σκάάφης καὶ εἴασαν αὐτὴν ἐκπεσεῖν. <Act27 :33> Ἄχρι δὲ οὗ ἤµμελλεν ἡµμέέρα γίίνεσθαι,
παρεκάάλει ὁ Παῦλος ἅπαντας µμεταλαβεῖν τροφῆς λέέγων ·∙ Τεσσαρεσκαιδεκάάτην σήήµμερον ἡµμέέραν
προσδοκῶντες ἄσιτοι διατελεῖτε, µμηδὲν προσλαβόόµμενοι ·∙ <Act27 :34> διὸ παρακαλῶ ὑµμᾶς
µμεταλαβεῖν τροφῆς, τοῦτο γὰρ πρὸς τῆς ὑµμετέέρας σωτηρίίας ὑπάάρχει ·∙ οὑδενὸς γὰρ ὑµμῶν θρὶξ ἐκ
τῆς κεφαλῆς ἀπολεῖται. <Act27 :35> εἰπὼν δὲ ταῦτα καὶ λαβῶν ἄρτον εὐχαρίίστησεν τῷ Θεῷ
ἐνώώπιον πάάντων καὶ κλάάσας ἤρξατο ἐσθίίειν. <Act27 :36> εὔθυµμοι δὲ γενόόµμενοι πάάντες καὶ αὐτοὶ
προσελάάβοντο τροφῆς. <Act27 :37> ἦµμεν δὲ ἐν τῷ πλοίίῳ αἱ πᾶσαι ψυχαὶ διακόόσιαι ἑβδοµμήήκοντα
ἕξ. <Act27 :38> κορεσθέέντες δὲ τροφῆς ἐκούύφιζον τὸ πλοῖον ἐκβαλλόόµμενοι τὸν σῖτον εἰς τὴν
θάάλασσαν. <Act27 :39> Ὅτε δὲ ἡµμέέρα ἐγέένετο, τὴν γῆν οὐκ ἐπεγίίνωσκον ·∙ κόόλπον δέέ τινα
κατενόόουν ἔχοντα αἰγιαλόόν, εἰς ὃν ἐβουλεύύσαντο εἰ δύύναιντο ἐξῶσαι τὸ πλοῖον. <Act27 :40> καὶ
τὰς ἀγκύύρας περιελόόντες εἴων εἰς τὴν θάάλασσαν, ἅµμα ἀνέέντες τὰς ζευκτηρίίας τῶν πηδαλίίων ·∙
καὶ ἐπάάραντες τὸν ἀρτέέµμωνα τῇ πνεούύσῃ κατεῖχον εἰς τὸν αἰγιαλόόν. <Act27 :41> περιπεσόόντες δὲ
εἰς τόόπον διθάάλασσον ἐπώώκειλαν τὴν ναῦν ·∙ καὶ ἡ µμὲν πρῷρα ἐρείίσασα ἔµμεινεν ἀσάάλευτος, ἡ δὲ
πρύύµμνα ἐλύύετο ὑπὸ τῆς βίίας τῶν κυµμάάτων. <Act27 :42> Τῶν δὲ στρατιωτῶν βουλὴ ἐγέένετο ἵνα
τοὺς δεσµμώώτας ἀποκτείίνωσιν, µμήή τις ἐκκολυµμβήήσας διαφύύγῃ. <Act27 :43> ὁ δὲ ἑκατοντάάρχης
βουλόόµμενος διασῶσαι τὸν Παῦλον ἐκώώλυσεν αὐτοὺς τοῦ βουλήήµματος, ἐκέέλευσέέν τε τοὺς
δυναµμέένους κολυµμβᾶν ἀπορρίίψαντας πρώώτους ἐπὶ τὴν γῆν ἐξιέέναι ·∙ <Act27 :44> καὶ τοὺς λοιποὺς
οὓς µμὲν ἐπὶ σανίίσιν, οὓς δὲ ἐπὶ τινων τῶν ἀπὸ τοῦ πλοίίου. καὶ οὕτως ἐγέένετο πάάντας διασωθῆναι
ἐπὶ τὴν γῆν.
<Act28 : 1> Καὶ διασωθέέντες τόότε ἐπέέγνωµμεν ὅτι Μελίίτη ἡ νῆσος καλεῖται. <Act28 : 2> οἱ δὲ
βάάρβαροι παρεῖχον οὐ τὴν τυχοῦσαν φιλανθρωπίίαν ἡµμῖν ·∙ ἀνάάψαντες γὰρ πυρὰν προσελάάβοντο
πάάντας ἡµμᾶς διὰ τὸν ὑετὸν τὸν ἐφεστῶτα καὶ διὰ τὸ ψῦχος. <Act28 : 3> συστρέέψαντος δὲ τοῦ
Παύύλου φρυγάάνων τι πλῆθος καὶ ἐπιθέέντος ἐπὶ τὴν πυράάν, ἔχιδνα ἀπὸ τῆς θέέρµμης ἐξελθοῦσα
καθῆψεν τῆς χειρὸς αὐτοῦ. <Act28 : 4> ὡς δὲ εἶδον οἱ βάάρβαροι κρεµμάάµμενον τὸ θηρίίον ἐκ τῆς
χειρὸς αὐτοῦ, ἔλεγον πρὸς ἀλλήήλους ·∙ Πάάντως φονεύύς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος οὗτος, ὃν διασωθέέντα
ἐκ τῆς θαλάάσσης ἡ Δίίκη ζῆν οὐκ εἴασεν. <Act28 : 5> ὁ µμὲν οὖν ἀποτιναξάάµμενος τὸ θηρίίον εἰς τὸ
πῦρ ἔπαθεν οὐδὲν κακόόν ·∙ <Act28 : 6> οἱ δὲ προσεδόόκων αὐτὸν µμέέλλειν πίίµμπρασθαι ἢ καταπίίπτειν
ἄφνω νεκρόόν. ἐπὶ πολὺ δὲ αὐτῶν προσδοκώώντων καὶ θεωρούύντων µμηδὲν ἄτοπον εἰς αὐτὸν
γινόόµμενον, µμεταβαλλόόµμενοι ἔλεγον θεόόν αὐτὸν εἶναι.
<Act28 : 7> Ἐν δὲ τοῖς περὶ τὸν τόόπον ἐκεῖνον ὑπῆρχεν χωρίία τῷ πρώώτῳ τῆς νήήσου ὀνόόµματι
Ποπλίίῳ, ὃς ἀναδεξάάµμενος ἡµμᾶς τρεῖς ἡµμέέρας φιλοφρόόνως ἐξέένισεν. <Act28 : 8> ἐγέένετο δὲ τὸν
πατέέρα τοῦ Ποπλίίου πυρετοῖς καὶ δυσεντερίίῳ συνεχόόµμενον κατακεῖσθαι ·∙ πρὸς ὃν ὁ Παῦλος
εἰσελθὼν καὶ προσευξάάµμενος, ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας αὐτῷ, ἰάάσατο αὐτόόν. <Act28 : 9> τούύτου δὲ
γενοµμέένου καὶ οἱ λοιποὶ οἱ ἔχοντες ἀσθενείίας ἐν τῇ νήήσῳ προσήήρχοντο καὶ ἐθεραπεύύοντο.
<Act28 :10> οἳ καὶ πολλαῖς τιµμαῖς ἐτίίµμησαν ἡµμᾶς ·∙ καὶ ἀναγοµμέένοις ἐπέέθεντο τὰ πρὸς τὴν χρείίαν.
<Act28 :11> Μετὰ δὲ τρεῖς µμῆνας ἀνήήχθηµμεν ἐν πλοίίῳ παρακεχειµμακόότι ἐν τῇ νήήσῳ,
Ἀλεξανδρινῷ, παρασήήµμῳ Διοσκούύροις. <Act28 :12> καὶ καταχθέέντες εἰς Συρακούύσας ἐπεµμείίναµμεν
ἡµμέέρας τρεῖς. <Act28 :13> ὅθεν περιελθόόντες κατηντήήσαµμεν εἰς Ῥήήγιον ·∙ καὶ µμετὰ µμίίαν ἡµμέέραν
ἐπιγενοµμέένου νόότου δευτεραῖοι ἤλθοµμεν εἰς Ποτιόόλους, <Act28 :14> οὗ εὑρόόντες ἀδελφοὺς
παρεκλήήθηµμεν ἐπ᾿ αὐτοῖς ἐπιµμεῖναι ἡµμέέρας ἑπτάά ·∙ καὶ οὕτως εἰς τὴν Ῥώώµμην ἤλθοµμεν. <Act28 :15>
κἀκεῖθεν οἱ ἀδελφοὶ ἀκούύσαντες τὰ περὶ ἡµμῶν ἦλθον εἰς ἀπάάντησιν ἡµμῖν ἄχρι Ἀππίίου Φόόρου καὶ
Τριῶν Ταβερνῶν ·∙ οὓς ἰδῶν ὁ Παῦλος εὐχαριστήήσας τῷ Θεῷ ἔλαβεν θάάρσος.
<Act28 :16> Ὅτε δὲ εἰσήήλθοµμεν εἰς Ῥώώµμην, [ὁ ἑχατόόνταρχος παρέέδωκεν τοὺς δεσµμίίους τῷ
στρατοπεδάάρχῃ], τῷ δὲ Παύύλῳ ἐπετράάπη µμέένειν καθ᾿ ἑαυτὸν σὺν τῷ φυλάάσσοντι αὐτὸν
στρατιώώτῃ.
<Act28 :17> Ἐγέένετο δὲ µμετὰ ἡµμέέρας τρεῖς συνκαλέέσασθαι αὐτὸν τοὺς ὄντας τῶν Ἰουδαίίων
πρώώτους ·∙ συνελθόόντων δὲ αὐτῶν ἔλεγεν πρὸς αὐτούύς ·∙ Ἄνδρες ἀδελφοίί, ἐγὼ οὐδὲν ἐναντίίον
ποιήήσας τῷ λαῷ ἢ τοῖς ἔθεσιν τοῖς πατρῴοις, δέέσµμιος ἐξ Ἱεροσολύύµμων παρεδόόθην εἰς τὰς χεῖρας
τῶν Ῥωµμαίίων, <Act28 :18> οἵτινες ἀνακρίίναντέές µμε ἐβούύλοντο ἀπολῦσαι διὰ τὸ µμηδεµμίίαν αἰτίίαν
θανάάτου ὑπάάρχειν ἐν ἐµμοίί. <Act28 :19> ἀντιλεγόόντων δὲ τῶν Ἰουδαίίων ἠναγκάάσθην
ἐπικαλέέσασθαι Καἰσαρα, οὐχ ὡς τοῦ ἔθνους µμου ἔχων τι κατηγορῆσαι. <Act28 :20> διὰ ταύύτην οὖν
τὴν αἰτίίαν παρεκάάλεσα ὑµμᾶς ἰδεῖν καὶ προσλαλῆσαι, ἕνεκεν γὰρ τῆς ἐλπίίδος τοῦ Ἰσραὴλ τὴν
ἅλυσιν ταύύτην περίίκειµμαι. <Act28 :21> οἱ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπον ·∙ Ἡµμεῖς οὔτε γράάµμµματα περὶ σοῦ
ἐδεξάάµμεθα ἀπὸ τῆς Ἰουδαίίας ·∙ οὔτε παραγενόόµμενόός τις τῶν ἀδελφῶν ἀπήήγγειλεν ἢ ἐλάάλησέέν τι
περὶ σοῦ πονηρόόν ·∙ <Act28 :22> ἀξιοῦµμεν δὲ παρὰ σοῦ ἀκοῦσαι ἃ φρονεῖς ·∙ περὶ µμὲν γὰρ τῆς
αἱρέέσεως ταύύτης γνωστὸν ἐστιν ἡµμῖν ὅτι πανταχοῦ ἀντιλέέγεται.
<Act28 :23> Ταξάάµμενοι δὲ αὐτῷ ἡµμέέραν ἧκον πρὸς αὐτὸν εἰς τὴν ξενίίαν πλείίονες ·∙ οἷς ἐξετίίθετο
διαµμαρτυρόόµμενος τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ, πείίθων τε αὐτοὺς περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπὸ τε τοῦ νόόµμου
Μωϋσέέως καὶ τῶν προφητῶν, ἀπὸ πρωΐ ἕως ἑσπέέρας. <Act28 :24> καὶ οἱ µμὲν ἐπείίθοντο τοῖς
λεγοµμέένοις ·∙ οἱ δὲ ἠπίίστουν. <Act28 :25> ἀσύύµμφωνοι δὲ ὄντες πρὸς ἀλλήήλους ἀπελύύοντο εἰπόόντος
τοῦ Παύύλου ῥῆµμα ἕν, ὅτι καλῶς τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ἐλάάλησεν διὰ Ἠσαΐου τοῦ προφήήτου πρὸς
τοὺς πατέέρας ἡµμῶν <Act28 :26> λέέγον ·∙ Πορεύύθητι πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον καὶ εἰπόόν ·∙ Ἀκοῇ
ἀκούύσετε καὶ οὐ µμὴ συνῆτε, καὶ βλέέποντες βλέέψετε καὶ οὐ µμὴ ἴδητε ·∙ <Act28 :27> ἐπαχύύνθη γὰρ ἡ
καρδίία τοῦ λαοῦ τούύτου, καὶ τοῖς ὠσὶν βαρέέως ἤκουσαν, καὶ τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτῶν ἐκάάµμµμυσαν,
µμήήποτε ἴδωσιν τοῖς ὀφθαλµμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούύσωσιν καὶ τῇ καρδίίᾳ συνῶσιν καὶ ἐπιστρέέψωσιν,
καὶ ἰάάσοµμαι αὐτούύς. <Act28 :28> γνωστὸν οὖν ἔστω ὑµμῖν ὅτι τοῖς ἔθνεσιν ἀπεστάάλη τοῦτο τὸ
σωτήήριον τοῦ Θεοῦ ·∙ αὐτοὶ καὶ ἀκούύσονται. <Act28 :29> [καὶ ταῦτα αὐτοῦ εἰπόόντος ἀπῆλθον οἱ
Ἰουδαῖοι, πολλὴν ἔχοντες ἐν ἑαυτοῖς συζήήτησιν].
<Act28 :30> Ἔµμεινεν δὲ διετίίαν ὅλην ἐν ἰδίίῳ µμισθώώµματι, καὶ ἀπεδέέχετο πάάντας τοὺς
εἰσπορευοµμέένους πρὸς αὐτόόν, <Act28 :31> κηρύύσσων τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ καὶ διδάάσκων τὰ
περὶ τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ µμετὰ πάάσης παρρησίίας ἀκωλύύτως.

Πρὸς Ῥωµμαίίους.

<Rom 1 : 1> Παῦλος δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κλητὸς ἀπόόστολος ἀφωρισµμέένος εἰς εὐαγγέέλιον Θεοῦ,
<Rom 1 : 2> (ὃ προεπηγγείίλατο διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ ἐν γραφαῖς ἁγίίαις), <Rom 1 : 3> περὶ τοῦ
Υἱοῦ αὐτοῦ (τοῦ γενοµμέένου ἐκ σπέέρµματος Δαυὶδ κατὰ σάάρκα, <Rom 1 : 4> τοῦ ὁρισθέέντος Υἱοῦ
Θεοῦ ἐν δυνάάµμει κατὰ Πνεῦµμα ἁγιωσύύνης ἐξ ἀναστάάσεως νεκρῶν), Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίίου
ἡµμῶν, <Rom 1 : 5> δι᾿ οὗ ἐλάάβοµμεν χάάριν καὶ ἀποστολὴν εἰς ὑπακοὴν πίίστεως ἐν πᾶσιν τοῖς
ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ ὀνόόµματος αὐτοῦ, <Rom 1 : 6> ἐν οἷς ἐστὲ καὶ ὑµμεῖς κλητοὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
<Rom 1 : 7> πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώώµμῃ ἀγαπητοῖς Θεοῦ, κλητοῖς ἁγίίοις ·∙ Xάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ
Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<Rom 1 : 8> Πρῶτον µμὲν εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µμου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ περὶ πάάντων ὑµμῶν, ὅτι ἡ
πίίστις ὑµμῶν καταγγέέλλεται ἐν ὅλῳ τῷ κόόσµμῳ. <Rom 1 : 9> µμάάρτυς γάάρ µμου ἐστιν ὁ Θεόός, ᾧ
λατρεύύω ἐν τῷ πνεύύµματίί µμου ἐν τῷ εὐαγγελίίῳ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ, ὡς ἀδιαλείίπτως µμνείίαν ὑµμῶν
ποιοῦµμαι, <Rom 1 :10> πάάντοτε ἐπὶ τῶν προσευχῶν µμου δεόόµμενος εἴπως ἤδη ποτὲ εὐοδωθήήσοµμαι
ἐν τῷ θελήήµματι τοῦ Θεοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς. <Rom 1 :11> ἐπιποθῶ γὰρ ἰδεῖν ὑµμᾶς, ἵνα τι µμεταδῶ
χάάρισµμα ὑµμῖν πνευµματικὸν εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑµμᾶς, <Rom 1 :12> τοῦτο δέέ ἐστιν
συνπαρακληθῆναι ἐν ὑµμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήήλοις πίίστεως, ὑµμῶν τε καὶ ἐµμοῦ. <Rom 1 :13> οὐ θέέλω
δὲ ὑµμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοίί, ὅτι πολλάάκις προεθέέµμην ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς, (καὶ ἐκωλύύθην ἄχρι τοῦ
δεῦρο), ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑµμῖν καθὼς καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν. <Rom 1 :14> Ἕλλησίίν
τε καὶ βαρβάάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήήτοις ὀφειλέέτης εἰµμίί ·∙ <Rom 1 :15> οὕτως τὸ κατ᾿ ἐµμὲ
πρόόθυµμον καὶ ὑµμῖν τοῖς ἐν Ῥώώµμῃ εὐαγγελίίσασθαι.
<Rom 1 :16> Οὐ γὰρ ἐπαισχύύνοµμαι τὸ εὐαγγέέλιον, δύύναµμις γὰρ Θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίίαν παντὶ τῷ
πιστεύύοντι, Ἰουδαίίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι. <Rom 1 :17> δικαιοσύύνη γὰρ Θεοῦ ἐν αὐτῷ
ἀποκαλύύπτεται ἐκ πίίστεως εἰς πίίστιν, καθὼς γέέγραπται ·∙ Ὁ δὲ δίίκαιος ἐκ πίίστεως ζήήσεται.
<Rom 1 :18> Ἀποκαλύύπτεται γὰρ ὀργὴ Θεοῦ ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέέβειαν καὶ ἀδικίίαν
ἀνθρώώπων τῶν τὴν ἀλήήθειαν ἐν ἀδικίίᾳ κατεχόόντων ·∙ <Rom 1 :19> διόότι τὸ γνωστὸν τοῦ Θεοῦ
φανερόόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς ·∙ ὁ Θεὸς γὰρ αὐτοῖς ἐφανέέρωσεν ·∙ <Rom 1 :20> τὰ γὰρ ἀόόρατα αὐτοῦ ἀπὸ
κτίίσεως κόόσµμου τοῖς ποιήήµμασιν νοούύµμενα καθορᾶται, ἥ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύύναµμις καὶ θειόότης, εἰς
τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήήτους ·∙ <Rom 1 :21> διόότι γνόόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόόξασαν ἢ
ηὐχαρίίστησαν ·∙ ἀλλ᾿ ἐµματαιώώθησαν ἐν τοῖς διαλογισµμοῖς αὐτῶν καὶ ἐσκοτίίσθη ἡ ἀσύύνετος αὐτῶν
καρδίία ·∙ <Rom 1 :22> φάάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐµμωράάνθησαν, <Rom 1 :23> καὶ ἤλλαξαν τὴν δόόξαν
τοῦ ἀφθάάρτου Θεοῦ ἐν ὁµμοιώώµματι εἰκόόνος φθαρτοῦ ἀνθρώώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόόδων καὶ
ἑρπετῶν. <Rom 1 :24> διὸ καὶ παρέέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυµμίίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς
ἀκαθαρσίίαν τοῦ ἀτιµμάάζεσθαι τὰ σώώµματα αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ·∙ <Rom 1 :25> οἵτινες µμετήήλλαξαν τὴν
ἀλήήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύύδει, καὶ ἐσεβάάσθησαν καὶ ἐλάάτρευσαν τῇ κτίίσει παρὰ τὸν κτίίσαντα,
ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀµμήήν. <Rom 1 :26> διὰ τοῦτο παρέέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς
πάάθη ἀτιµμίίας, αἵ τε γὰρ θήήλειαι αὐτῶν µμετήήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύύσιν ·∙
<Rom 1 :27> ὁµμοίίως τε καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείίας ἐξεκαύύθησαν ἐν
τῇ ὀρέέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσιν τὴν ἀσχηµμοσύύνην κατεργαζόόµμενοι καὶ τὴν
ἀντιµμισθίίαν ἣν ἔδει τῆς πλάάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαµμβάάνοντες. <Rom 1 :28> καὶ καθὼς οὐκ
ἐδοκίίµμασαν τὸν Θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώώσει, παρέέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόόκιµμον νοῦν, ποιεῖν τὰ
µμὴ καθήήκοντα, <Rom 1 :29> πεπληρωµμέένους πάάσῃ ἀδικίίᾳ πονηρίίᾳ πλεονεξίίᾳ κακίίᾳ, — µμεστοὺς
φθόόνου φόόνου ἔριδος δόόλου κακοηθείίας, — <Rom 1 :30> ψιθυριστάάς, καταλάάλους, θεοστυγεῖς,
ὑβριστάάς, ὑπερηφάάνους, ἀλαζόόνας, ἐφευρετὰς κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, <Rom 1 :31> ἀσυνέέτους,
ἀσυνθέέτους, ἀστόόργους, ἀνελεήήµμονας, <Rom 1 :32> οἵτινες τὸ δικαίίωµμα τοῦ Θεοῦ ἐπιγνόόντες, ὅτι
οἱ τὰ τοιαῦτα πράάσσοντες ἄξιοι θανάάτου εἰσίίν, οὐ µμόόνον αὐτὰ ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ συνευδοκοῦσιν
τοῖς πράάσσουσιν.
<Rom 2 : 1> Διὸ ἀναπολόόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίίνων ·∙ ἐν ᾧ γὰρ κρίίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν
κατακρίίνεις, τὰ γὰρ αὐτὰ πράάσσεις ὁ κρίίνων. <Rom 2 : 2> οἴδαµμεν δὲ ὅτι τὸ κρίίµμα τοῦ Θεοῦ ἐστὶν
κατὰ ἀλήήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράάσσοντας. <Rom 2 : 3> λογίίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε ὁ
κρίίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράάσσοντας καὶ ποιῶν αὐτάά, ὅτι σὺ ἐκφεύύξῃ τὸ κρίίµμα τοῦ Θεοῦ;
<Rom 2 : 4> ἢ τοῦ πλούύτου τῆς χρηστόότητος αὐτοῦ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς µμακροθυµμίίας
καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ Θεοῦ εἰς µμετάάνοιάάν σε ἄγει; <Rom 2 : 5> κατὰ δὲ τὴν
σκληρόότητάά σου καὶ ἀµμετανόόητον καρδίίαν θησαυρίίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡµμέέρᾳ ὀργῆς καὶ
ἀποκαλύύψεως δικαιοκρισίίας τοῦ Θεοῦ, <Rom 2 : 6> ὃς ἀποδώώσει ἑκάάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ ·∙
<Rom 2 : 7> τοῖς µμὲν καθ᾿ ὑποµμονὴν ἔργου ἀγαθοῦ δόόξαν καὶ τιµμὴν καὶ ἀφθαρσίίαν ζητοῦσιν,
ζωὴν αἰώώνιον ·∙ <Rom 2 : 8> τοῖς δὲ ἐξ ἐριθείίας καὶ ἀπειθοῦσιν τῇ ἀληθείίᾳ, πειθοµμέένοις δὲ τῇ
ἀδικίίᾳ, ὀργὴ καὶ θυµμόός ·∙ <Rom 2 : 9> θλίίψις καὶ στενοχωρίία ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώώπου τοῦ
κατεργαζοµμέένου τὸ κακόόν, Ἰουδαίίου τε πρῶτον καὶ Ἕλληνος ·∙ <Rom 2 :10> δόόξα δὲ καὶ τιµμὴ καὶ
εἰρήήνη παντὶ τῷ ἐργαζοµμέένῳ τὸ ἀγαθόόν, Ἰουδαίίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι ·∙ <Rom 2 :11> οὐ γάάρ
ἐστιν προσωποληµμψίία παρὰ τῷ Θεῷ. <Rom 2 :12> ὅσοι γὰρ ἀνόόµμως ἥµμαρτον, ἀνόόµμως καὶ
ἀπολοῦνται ·∙ καὶ ὅσοι ἐν νόόµμῳ ἥµμαρτον, διὰ νόόµμου κριθήήσονται ·∙ <Rom 2 :13> (οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ
τοῦ νόόµμου δίίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ ·∙ ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόόµμου δικαιωθήήσονται ·∙ <Rom 2 :14> ὅταν
γὰρ ἔθνη τὰ µμὴ νόόµμον ἔχοντα φύύσει τὰ τοῦ νόόµμου ποιῶσιν, οὗτοι νόόµμον µμὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσὶν
νόόµμος, <Rom 2 :15> οἵτινες ἐνδείίκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόόµμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίίαις αὐτῶν,
συνµμαρτυρούύσης αὐτῶν τῆς συνειδήήσεως καὶ µμεταξὺ ἀλλήήλων τῶν λογισµμῶν κατηγορούύντων ἢ
καὶ ἀπολογουµμέένων), <Rom 2 :16> ἐν ἡµμέέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώώπων κατὰ τὸ
εὐαγγέέλιόόν µμου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<Rom 2 :17> Εἰ δὲ σὺ Ἰουδαῖος ἐπονοµμάάζῃ καὶ ἐπαναπαύύῃ τῷ νόόµμῳ καὶ καυχᾶσαι ἐν Θεῷ
<Rom 2 :18> καὶ γινώώσκεις τὸ θέέληµμα καὶ δοκιµμάάζεις τὰ διαφέέροντα κατηχούύµμενος ἐκ τοῦ νόόµμου,
<Rom 2 :19> πέέποιθάάς τε σεαυτὸν ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκόότει, <Rom 2 :20>
παιδευτὴν ἀφρόόνων, διδάάσκαλον νηπίίων, ἔχοντα τὴν µμόόρφωσιν τῆς γνώώσεως καὶ τῆς ἀληθείίας
ἐν τῷ νόόµμῳ ·∙ <Rom 2 :21> ὁ οὖν διδάάσκων ἕτερον σεαυτὸν οὐ διδάάσκεις; ὁ κηρύύσσων µμὴ κλέέπτειν
κλέέπτεις; <Rom 2 :22> ὁ λέέγων µμὴ µμοιχεύύειν µμοιχεύύεις; ὁ βδελυσσόόµμενος τὰ εἴδωλα ἱεροσυλεῖς;
<Rom 2 :23> ὃς ἐν νόόµμῳ καυχᾶσαι, διὰ τῆς παραβάάσεως τοῦ νόόµμου τὸν Θεὸν ἀτιµμάάζεις;
<Rom 2 :24> τὸ γὰρ ὄνοµμα τοῦ Θεοῦ δι᾿ ὑµμᾶς βλασφηµμεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσιν, καθὼς γέέγραπται.
<Rom 2 :25> περιτοµμὴ µμὲν γὰρ ὠφελεῖ ἐὰν νόόµμον πράάσσῃς ·∙ ἐὰν δὲ παραβάάτης νόόµμου ᾖς, ἡ
περιτοµμήή σου ἀκροβυστίία γέέγονεν. <Rom 2 :26> ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστίία τὰ δικαιώώµματα τοῦ νόόµμου
φυλάάσσῃ, οὐχὶ ἡ ἀκροβυστίία αὐτοῦ εἰς περιτοµμὴν λογισθήήσεται ·∙ <Rom 2 :27> καὶ κρινεῖ ἡ ἐκ
φύύσεως ἀκροβυστίία τὸν νόόµμον τελοῦσα σὲ τὸν διὰ γράάµμµματος καὶ περιτοµμῆς παραβάάτην νόόµμου;
<Rom 2 :28> οὐ γὰρ ὁ ἐν τῷ φανερῷ Ἰουδαῖόός ἐστιν, οὐδὲ ἡ ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτοµμήή ·∙
<Rom 2 :29> ἀλλ᾿ ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰουδαῖος, καὶ περιτοµμὴ καρδίίας ἐν πνεύύµματι οὐ γράάµμµματι ·∙ οὗ ὁ
ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώώπων ἀλλ᾿ ἐκ τοῦ Θεοῦ.
<Rom 3 : 1> Τίί οὖν τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίίου, ἢ τίίς ἡ ὠφέέλεια τῆς περιτοµμῆς; <Rom 3 : 2> πολὺ
κατὰ πάάντα τρόόπον, πρῶτον µμὲν γὰρ ὅτι ἐπιστεύύθησαν τὰ λόόγια τοῦ Θεοῦ. <Rom 3 : 3> τίί γάάρ; εἰ
ἠπίίστησάάν τινες, µμὴ ἡ ἀπιστίία αὐτῶν τὴν πίίστιν τοῦ Θεοῦ καταργήήσει; <Rom 3 : 4> µμὴ γέένοιτο ·∙
γινέέσθω δὲ ὁ Θεὸς ἀληθήής, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύύστης, καθὼς γέέγραπται ·∙ Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν
τοῖς λόόγοις σου καὶ νικήήσῃς ἐν τῷ κρίίνεσθαίί σε. <Rom 3 : 5> εἰ δὲ ἡ ἀδικίία ἡµμῶν Θεοῦ δικαιοσύύνην
συνίίστησιν, τίί ἐροῦµμεν; µμὴ ἄδικος ὁ Θεὸς ὁ ἐπιφέέρων τὴν ὀργήήν; (κατὰ ἄνθρωπον λέέγω).
<Rom 3 : 6> µμὴ γέένοιτο ·∙ ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ Θεὸς τὸν κόόσµμον; <Rom 3 : 7> εἰ γὰρ ἡ ἀλήήθεια τοῦ Θεοῦ
ἐν τῷ ἐµμῷ ψεύύσµματι ἐπερίίσσευσεν εἰς τὴν δόόξαν αὐτοῦ, τίί ἔτι κἀγὼ ὡς ἁµμαρτωλὸς κρίίνοµμαι;
<Rom 3 : 8> καὶ µμὴ καθὼς βλασφηµμούύµμεθα καὶ καθώώς φασίίν τινες ἡµμᾶς λέέγειν ὅτι ποιήήσωµμεν τὰ
κακὰ ἵνα ἔλθῃ τὰ ἀγαθάά; ὧν τὸ κρίίµμα ἔνδικόόν ἐστιν.
<Rom 3 : 9> Τίί οὖν; προεχόόµμεθα; οὐ πάάντως. προῃτιασάάµμεθα γὰρ Ἰουδαίίους τε καὶ Ἕλληνας
πάάντας ὑφ᾿ ἁµμαρτίίαν εἶναι, <Rom 3 :10> καθὼς γέέγραπται ὅτι οὐκ ἔστιν δίίκαιος οὐδὲ εἷς ·∙
<Rom 3 :11> οὐκ ἔστιν ὁ συνίίων, οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὸν Θεόόν ·∙ <Rom 3 :12> πάάντες ἐξέέκλιναν,
ἅµμα ἠχρειώώθησαν ·∙ οὐκ ἔστιν ποιῶν χρηστόότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνόός ·∙ <Rom 3 :13> τάάφος
ἀνεῳγµμέένος ὁ λάάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν, ἰὸς ἀσπίίδων ὑπὸ τὰ χείίλη
αὐτῶν ·∙ <Rom 3 :14> ὧν τὸ στόόµμα ἀρᾶς καὶ πικρίίας γέέµμει ·∙ <Rom 3 :15> ὀξεῖς οἱ πόόδες αὐτῶν
ἐκχέέαι αἷµμα, <Rom 3 :16> σύύντριµμµμα καὶ ταλαιπωρίία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν, <Rom 3 :17> καὶ ὁδὸν
εἰρήήνης οὐκ ἔγνωσαν ·∙ <Rom 3 :18> οὐκ ἔστιν φόόβος Θεοῦ ἀπέέναντι τῶν ὀφθαλµμῶν αὐτῶν.
<Rom 3 :19> οἴδαµμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόόµμος λέέγει τοῖς ἐν τῷ νόόµμῳ λαλεῖ, ἵνα πᾶν στόόµμα φραγῇ καὶ
ὑπόόδικος γέένηται πᾶς ὁ κόόσµμος τῷ Θεῷ. <Rom 3 :20> διόότι ἐξ ἔργων νόόµμου οὐ δικαιωθήήσεται
πᾶσα σὰρξ ἐνώώπιον αὐτοῦ, διὰ γὰρ νόόµμου ἐπίίγνωσις ἁµμαρτίίας.
<Rom 3 :21> Νυνὶ δὲ χωρὶς νόόµμου δικαιοσύύνη Θεοῦ πεφανέέρωται, µμαρτυρουµμέένη ὑπὸ τοῦ νόόµμου
καὶ τῶν προφητῶν, <Rom 3 :22> δικαιοσύύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς πάάντας καὶ
ἐπὶ πάάντας τοὺς πιστεύύοντας ·∙ <Rom 3 :23> οὐ γὰρ ἐστιν διαστολήή, πάάντες γὰρ ἥµμαρτον καὶ
ὑστεροῦνται τῆς δόόξης τοῦ Θεοῦ, — <Rom 3 :24> δικαιούύµμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάάριτι διὰ τῆς
ἀπολυτρώώσεως τῆς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, <Rom 3 :25> ὃν προέέθετο ὁ Θεὸς ἱλαστήήριον διὰ τῆς πίίστεως
ἐν τῷ αὐτοῦ αἵµματι, εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύύνης αὐτοῦ, διὰ τὴν πάάρεσιν τῶν προγεγονόότων
ἁµμαρτηµμάάτων ἐν τῇ ἀνοχῇ τοῦ Θεοῦ, <Rom 3 :26> πρὸς τὴν ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύύνης αὐτοῦ ἐν τῷ
νῦν καιρῷ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν δίίκαιον καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίίστεως Ἰησοῦ.
<Rom 3 :27> Ποῦ οὖν ἡ καύύχησις; ἐξεκλείίσθη. διὰ ποίίου νόόµμου; τῶν ἔργων; οὐχίί, ἀλλὰ διὰ νόόµμου
πίίστεως ·∙ <Rom 3 :28> λογιζόόµμεθα γὰρ δικαιοῦσθαι πίίστει ἄνθρωπον χωρὶς ἔργων νόόµμου.
<Rom 3 :29> ἢ Ἰουδαίίων ὁ Θεὸς µμόόνον; οὐχὶ καὶ ἐθνῶν; ναὶ καὶ ἐθνῶν ·∙ <Rom 3 :30> ἐπείίπερ εἷς ὁ
Θεὸς ὃς δικαιώώσει περιτοµμὴν ἐκ πίίστεως καὶ ἀκροβυστίίαν διὰ τῆς πίίστεως. <Rom 3 :31> νόόµμον οὖν
καταργοῦµμεν διὰ τῆς πίίστεως; µμὴ γέένοιτο ·∙ ἀλλὰ νόόµμον ἱστῶµμεν.
<Rom 4 : 1> Τίί οὖν ἐροῦµμεν Ἀβραὰµμ τὸν πατέέρα ἡµμῶν εὑρηκέέναι κατὰ σάάρκα; <Rom 4 : 2> εἰ γὰρ
Ἀβραὰµμ ἐξ ἔργων ἐδικαιώώθη, ἔχει καύύχηµμα, ἀλλ᾿ οὐ πρὸς τὸν Θεόόν ·∙ <Rom 4 : 3> τίί γὰρ ἡ γραφὴ
λέέγει; Ἐπίίστευσεν δὲ Ἀβραὰµμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύύνην. <Rom 4 : 4> τῷ δὲ
ἐργαζοµμέένῳ ὁ µμισθὸς οὐ λογίίζεται κατὰ χάάριν ἀλλὰ κατὰ ὀφείίληµμα ·∙ <Rom 4 : 5> τῷ δὲ µμὴ
ἐργαζοµμέένῳ, πιστεύύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ, λογίίζεται ἡ πίίστις αὐτοῦ εἰς
δικαιοσύύνην ·∙ <Rom 4 : 6> καθάάπερ καὶ Δαυὶδ λέέγει τὸν µμακαρισµμὸν τοῦ ἀνθρώώπου ᾧ ὁ Θεὸς
λογίίζεται δικαιοσύύνην χωρὶς ἔργων ·∙ <Rom 4 : 7> Μακάάριοι ὧν ἀφέέθησαν αἱ ἀνοµμίίαι καὶ ὧν
ἐπεκαλύύφθησαν αἱ ἁµμαρτίίαι ·∙ <Rom 4 : 8> µμακάάριος ἀνὴρ ᾧ οὐ µμὴ λογίίσηται Κύύριος ἁµμαρτίίαν.
<Rom 4 : 9> Ὁ µμακαρισµμὸς οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν περιτοµμὴν ἢ καὶ ἐπὶ τὴν ἀκροβυστίίαν; λέέγοµμεν γὰρ
ὅτι ἐλογίίσθη τῷ Ἀβραὰµμ ἡ πίίστις εἰς δικαιοσύύνην. <Rom 4 :10> πῶς οὖν ἐλογίίσθη; ἐν περιτοµμῇ
ὄντι ἢ ἐν ἀκροβυστίίᾳ; οὐκ ἐν περιτοµμῇ ἀλλ᾿ ἐν ἀκροβυστίίᾳ. <Rom 4 :11> καὶ σηµμεῖον ἔλαβεν
περιτοµμῆς σφραγῖδα τῆς δικαιοσύύνης τῆς πίίστεως τῆς ἐν τῇ ἀκροβυστίίᾳ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν
πατέέρα πάάντων τῶν πιστευόόντων δι᾿ ἀκροβυστίίας, εἰς τὸ λογισθῆναι καὶ αὐτοῖς τὴν δικαιοσύύνην,
<Rom 4 :12> καὶ πατέέρα περιτοµμῆς τοῖς οὐκ ἐκ περιτοµμῆς µμόόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς στοιχοῦσιν τοῖς
ἴχνεσν τῆς ἐν ἀκροβυστίίᾳ πίίστεως τοῦ πατρὸς ἡµμῶν Ἀβραάάµμ.
<Rom 4 :13> Οὐ γὰρ διὰ νόόµμου ἡ ἐπαγγελίία τῷ Ἀβραὰµμ ἢ τῷ σπέέρµματι αὐτοῦ, τὸ κληρονόόµμον
αὐτὸν εἶναι κόόσµμον, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύύνης πίίστεως. <Rom 4 :14> εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόόµμου κληρονόόµμοι,
κεκέένωται ἡ πίίστις καὶ κατήήργηται ἡ ἐπαγγελίία ·∙ <Rom 4 :15> ὁ γὰρ νόόµμος ὀργὴν κατεργάάζεται,
οὗ δὲ οὐκ ἔστιν νόόµμος, οὐδὲ παράάβασις. <Rom 4 :16> διὰ τοῦτο ἐκ πίίστεως ἵνα κατὰ χάάριν, εἰς τὸ
εἶναι βεβαίίαν τὴν ἐπαγγελίίαν παντὶ τῷ σπέέρµματι, οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόόµμου µμόόνον ἀλλὰ καὶ τῷ ἐκ
πίίστεως Ἀβραάάµμ, ὅς ἐστιν πατὴρ πάάντων ἡµμῶν, <Rom 4 :17> (καθὼς γέέγραπται ὅτι πατέέρα
πολλῶν ἐθνῶν τέέθεικάά σε), κατέέναντι οὗ ἐπίίστευσεν Θεοῦ τοῦ ζῳοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς καὶ
καλοῦντος τὰ µμὴ ὄντα ὡς ὄντα ·∙ <Rom 4 :18> ὃς παρ᾿ ἐλπίίδα ἐπ᾿ ἐλπίίδι ἐπίίστευσεν, εἰς τὸ
γενέέσθαι αὐτὸν πατέέρα πολλῶν ἐθνῶν κατὰ τὸ εἰρηµμέένον ·∙ Οὕτως ἔσται τὸ σπέέρµμα σου.
<Rom 4 :19> καὶ µμὴ ἀσθενήήσας τῇ πίίστει οὐ κατενόόησεν τὸ ἑαυτοῦ σῶµμα ἤδη νενεκρωµμέένον,
ἑκατονταετήής που ὑπάάρχων, καὶ τὴν νέέκρωσιν τῆς µμήήτρας Σάάρρας ·∙ <Rom 4 :20> εἰς δὲ τὴν
ἐπαγγελίίαν τοῦ Θεοῦ οὐ διεκρίίθη τῇ ἀπιστίίᾳ, ἀλλ᾿ ἐνεδυναµμώώθη τῇ πίίστει δοὺς δόόξαν τῷ Θεῷ,
<Rom 4 :21> καὶ πληροφορηθεὶς ὅτι ὃ ἐπήήγγελται δυνατόός ἐστιν καὶ ποιῆσαι. <Rom 4 :22> διὸ καὶ
ἐλογίίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύύνην. <Rom 4 :23> οὐκ ἐγράάφη δὲ δι᾿ αὐτὸν µμόόνον ὅτι ἐλογίίσθη αὐτῷ,
<Rom 4 :24> ἀλλὰ καὶ δι᾿ ἡµμᾶς, οἷς µμέέλλει λογίίζεσθαι τοῖς πιστεύύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείίραντα Ἰησοῦν
τὸν Κύύριον ἡµμῶν ἐκ νεκρῶν, <Rom 4 :25> ὃς παρεδόόθη διὰ τὰ παραπτώώµματα ἡµμῶν καὶ ἠγέέρθη διὰ
τὴν δικαίίωσιν ἡµμῶν.
<Rom 5 : 1> Δικαιωθέέντες οὖν ἐκ πίίστεως εἰρήήνην ἔχοµμεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ, <Rom 5 : 2> δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήήκαµμεν τῇ πίίστει εἰς τὴν χάάριν ταύύτην
ἐν ᾗ ἑστήήκαµμεν, καὶ καυχώώµμεθα ἐπ᾿ ἐλπίίδι τῆς δόόξης τοῦ Θεοῦ.
<Rom 5 : 3> Οὐ µμόόνον δέέ, ἀλλὰ καὶ καυχώώµμεθα ἐν ταῖς θλίίψεσιν, εἰδόότες ὅτι ἡ θλίίψις ὑποµμονὴν
κατεργάάζεται, <Rom 5 : 4> ἡ δὲ ὑποµμονὴ δοκιµμήήν, ἡ δὲ δοκιµμὴ ἐλπίίδα ·∙ <Rom 5 : 5> ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ
καταισχύύνει, ὅτι ἡ ἀγάάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέέχυται ἐν ταῖς καρδίίαις ἡµμῶν διὰ Πνεύύµματος Ἁγίίου τοῦ
δοθέέντος ἡµμῖν. <Rom 5 : 6> ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡµμῶν ἀσθενῶν ἔτι κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν
ἀπέέθανεν. <Rom 5 : 7> µμόόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίίου τις ἀποθανεῖται, (ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάάχα τις
καὶ τολµμᾷ ἀποθανεῖν) ·∙ <Rom 5 : 8> συνίίστησιν δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάάπην ὁ Θεὸς εἰς ἡµμᾶς ὅτι ἔτι
ἁµμαρτωλῶν ὄντων ἡµμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡµμῶν ἀπέέθανεν. <Rom 5 : 9> πολλῷ οὖν µμᾶλλον
δικαιωθέέντες νῦν ἐν τῷ αἵµματι αὐτοῦ σωθησόόµμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. <Rom 5 :10> εἰ γὰρ
ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάάγηµμεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάάτου τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ µμᾶλλον
καταλλαγέέντες σωθησόόµμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.
<Rom 5 :11> Οὐ µμόόνον δέέ, ἀλλὰ καὶ καυχώώµμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
δι᾿ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάάβοµμεν.
<Rom 5 :12> Διὰ τοῦτο ὥσπερ δι᾿ ἑνὸς ἀνθρώώπου ἡ ἁµμαρτίία εἰς τὸν κόόσµμον εἰσῆλθεν καὶ διὰ τῆς
ἁµμαρτίίας ὁ θάάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάάντας ἀνθρώώπους ὁ θάάνατος διῆλθεν, ἐφ᾿ ᾧ πάάντες
ἥµμαρτον ·∙ <Rom 5 :13> (ἄχρι γὰρ νόόµμου ἁµμαρτίία ἦν ἐν κόόσµμῳ ·∙ ἁµμαρτίία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται µμὴ
ὄντος νόόµμου ·∙ <Rom 5 :14> ἀλλ᾿ ἐβασίίλευσεν ὁ θάάνατος ἀπὸ Ἀδὰµμ µμέέχρι Μωϋσέέως καὶ ἐπὶ τοὺς µμὴ
ἁµμαρτήήσαντας ἐπὶ τῷ ὁµμοιώώµματι τῆς παραβάάσεως Ἀδάάµμ, ὅς ἐστιν τύύπος τοῦ µμέέλλοντος.
<Rom 5 :15> ἀλλ᾿ οὐχ ὡς τὸ παράάπτωµμα, οὕτως καὶ τὸ χάάρισµμα; εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώώµματι
οἱ πολλοὶ ἀπέέθανον, πολλῷ µμᾶλλον ἡ χάάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐν χάάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς
ἀνθρώώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς πολλοὺς ἐπερίίσσευσεν. <Rom 5 :16> καὶ οὐχ ὡς δι᾿ ἑνὸς
ἁµμαρτήήσαντος τὸ δώώρηµμα; τὸ µμὲν γὰρ κρίίµμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάάκριµμα, τὸ δὲ χάάρισµμα ἐκ πολλῶν
παραπτωµμάάτων εἰς δικαίίωµμα. <Rom 5 :17> εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώώµματι ὁ θάάνατος
ἐβασίίλευσεν διὰ τοῦ ἑνόός, πολλῷ µμᾶλλον οἱ τὴν περισσείίαν τῆς χάάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς
δικαιοσύύνης λαµμβάάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύύσουσιν διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ) ·∙ <Rom 5 :18> ἄρα
οὖν ὡς δι᾿ ἑνὸς παραπτώώµματος εἰς πάάντας ἀνθρώώπους εἰς κατάάκριµμα, οὕτως καὶ δι᾿ ἑνὸς
δικαιώώµματος εἰς πάάντας ἀνθρώώπους εἰς δικαίίωσιν ζωῆς. <Rom 5 :19> ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς
τοῦ ἑνὸς ἀνθρώώπου ἁµμαρτωλοὶ κατεστάάθησαν οἱ πολλοίί, οὕτως καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς
δίίκαιοι κατασταθήήσονται οἱ πολλοίί. <Rom 5 :20> νόόµμος δὲ παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάάσῃ τὸ
παράάπτωµμα ·∙ οὗ δὲ ἐπλεόόνασεν ἡ ἁµμαρτίία, ὑπερεπερίίσσευσεν ἡ χάάρις, <Rom 5 :21> ἵνα ὥσπερ
ἐβασίίλευσεν ἡ ἁµμαρτίία ἐν τῷ θανάάτῳ, οὕτως καὶ ἡ χάάρις βασιλεύύσῃ διὰ δικαιοσύύνης εἰς ζωὴν
αἰώώνιον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν.
<Rom 6 : 1> Τίί οὖν ἐροῦµμεν; ἐπιµμέένωµμεν τῇ ἁµμαρτίίᾳ, ἵνα ἡ χάάρις πλεονάάσῃ; <Rom 6 : 2> µμὴ
γέένοιτο ·∙ οἵτινες ἀπεθάάνοµμεν τῇ ἁµμαρτίίᾳ, πῶς ἔτι ζήήσοµμεν ἐν αὐτῇ; <Rom 6 : 3> ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι
ὅσοι ἐβαπτίίσθηµμεν εἰς χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίίσθηµμεν; <Rom 6 : 4>
συνετάάφηµμεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίίσµματος εἰς τὸν θάάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέέρθη Χριστὸς ἐκ
νεκρῶν διὰ τῆς δόόξης τοῦ Πατρόός, οὕτως καὶ ἡµμεῖς ἐν καινόότητι ζωῆς περιπατήήσωµμεν. <Rom 6 : 5>
εἰ γὰρ σύύµμφυτοι γεγόόναµμεν τῷ ὁµμοιώώµματι τοῦ θανάάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάάσεως
ἐσόόµμεθα ·∙ <Rom 6 : 6> τοῦτο γινώώσκοντες ὅτι ὁ παλαιὸς ἡµμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώώθη, ἵνα
καταργηθῇ τὸ σῶµμα τῆς ἁµμαρτίίας, τοῦ µμηκέέτι δουλεύύειν ἡµμᾶς τῇ ἁµμαρτίίᾳ. <Rom 6 : 7> ὁ γὰρ
ἀποθανὼν δεδικαίίωται ἀπὸ τῆς ἁµμαρτίίας. <Rom 6 : 8> εἰ δὲ ἀπεθάάνοµμεν σὺν Χριστῷ, πιστεύύοµμεν
ὅτι καὶ συνζήήσοµμεν αὐτῷ, <Rom 6 : 9> εἰδόότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέέτι ἀποθνῄσκει ·∙
θάάνατος αὐτοῦ οὐκέέτι κυριεύύει. <Rom 6 :10> ὃ γὰρ ἀπέέθανεν, τῇ ἁµμαρτίίᾳ ἀπέέθανεν ἐφάάπαξ ·∙ ὃ δὲ
ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. <Rom 6 :11> οὕτως καὶ ὑµμεῖς λογίίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς µμὲν τῇ ἁµμαρτίίᾳ, ζῶντας
δὲ τῷ Θεῷ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ.
<Rom 6 :12> Μὴ οὖν βασιλευέέτω ἡ ἁµμαρτίία ἐν τῷ θνητῷ ὑµμῶν σώώµματι εἰς τὸ ὑπακούύειν ταῖς
ἐπιθυµμίίαις αὐτοῦ ·∙ <Rom 6 :13> µμηδὲ παριστάάνετε τὰ µμέέλη ὑµμῶν ὅπλα ἀδικίίας τῇ ἁµμαρτίίᾳ, ἀλλὰ
παραστήήσατε ἑαυτοὺς τῷ Θεῷ ὡς ἐκ νεκρῶν ζῶντας καὶ τὰ µμέέλη ὑµμῶν ὅπλα δικαιοσύύνης τῷ
Θεῷ. <Rom 6 :14> ἁµμαρτίία γὰρ ὑµμῶν οὐ κυριεύύσει, οὐ γάάρ ἐστε ὑπὸ νόόµμον ἀλλ᾿ ὑπὸ χάάριν.
<Rom 6 :15> Τίί οὖν; ἁµμαρτήήσωµμεν, ὅτι οὐκ ἐσµμὲν ὑπὸ νόόµμον ἀλλ᾿ ὑπὸ χάάριν; µμὴ γέένοιτο.
<Rom 6 :16> οὐκ οἴδατε ὅτι ᾧ παριστάάνετε ἑαυτοὺς δούύλους εἰς ὑπακοήήν, δοῦλοίί ἐστε ᾧ
ὑπακούύετε, ἤτοι ἁµμαρτίίας εἰς θάάνατον ἢ ὑπακοῆς εἰς δικαιοσύύνην; <Rom 6 :17> χάάρις δὲ τῷ Θεῷ
ὅτι ἦτε δοῦλοι τῆς ἁµμαρτίίας, ὑπηκούύσατε δὲ ἐκ καρδίίας εἰς ὃν παρεδόόθητε τύύπον διδαχῆς.
<Rom 6 :18> ἐλευθερωθέέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁµμαρτίίας ἐδουλώώθητε τῇ δικαιοσύύνῃ, <Rom 6 :19>
(ἀνθρώώπινον λέέγω διὰ τὴν ἀσθέένειαν τῆς σαρκὸς ὑµμῶν). ὥσπερ γὰρ παρεστήήσατε τὰ µμέέλη ὑµμῶν
δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίίᾳ καὶ τῇ ἀνοµμίίᾳ εἰς τὴν ἀνοµμίίαν, οὕτως νῦν παραστήήσατε τὰ µμέέλη ὑµμῶν
δοῦλα τῇ δικαιοσύύνῃ εἰς ἁγιασµμόόν. <Rom 6 :20> ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁµμαρτίίας, ἐλεύύθεροι ἦτε
τῇ δικαιοσύύνῃ. <Rom 6 :21> τίίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τόότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύύνεσθε; τὸ γὰρ τέέλος
ἐκείίνων θάάνατος. <Rom 6 :22> νυνὶ δὲ ἐλευθερωθέέντες ἀπὸ τῆς ἁµμαρτίίας, δουλωθέέντες δὲ τῷ Θεῷ
ἔχετε τὸν καρπὸν ὑµμῶν εἰς ἁγιασµμόόν, τὸ δὲ τέέλος ζωὴν αἰώώνιον. <Rom 6 :23> τὰ γὰρ ὀψώώνια τῆς
ἁµμαρτίίας θάάνατος ·∙ τὸ δὲ χάάρισµμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώώνιος ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίίῳ ἡµμῶν.
<Rom 7 : 1> Ἢ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοίί, (γινώώσκουσιν γὰρ νόόµμον λαλῶ), ὅτι ὁ νόόµμος κυριεύύει τοῦ
ἀνθρώώπου ἐφ᾿ ὅσον χρόόνον ζῇ; <Rom 7 : 2> ἡ γὰρ ὕπανδρος γυνὴ τῷ ζῶντι ἀνδρὶ δέέδεται νόόµμῳ ·∙
ἐὰν δὲ ἀποθάάνῃ ὁ ἀνήήρ, κατήήργηται ἀπὸ τοῦ νόόµμου τοῦ ἀνδρόός. <Rom 7 : 3> ἄρα οὖν ζῶντος τοῦ
ἀνδρὸς µμοιχαλὶς χρηµματίίσει ἐὰν γέένηται ἀνδρὶ ἑτέέρῳ ·∙ ἐὰν δὲ ἀποθάάνῃ ὁ ἀνήήρ, ἐλευθέέρα ἐστὶν
ἀπὸ τοῦ νόόµμου, τοῦ µμὴ εἶναι αὐτὴν µμοιχαλίίδα γενοµμέένην ἀνδρὶ ἑτέέρῳ. <Rom 7 : 4> ὥστε, ἀδελφοίί
µμου, καὶ ὑµμεῖς ἐθανατώώθητε τῷ νόόµμῳ διὰ τοῦ σώώµματος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ γενέέσθαι ὑµμᾶς ἑτέέρῳ,
τῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθέέντι, ἵνα καρποφορήήσωµμεν τῷ Θεῷ. <Rom 7 : 5> ὅτε γὰρ ἦµμεν ἐν τῇ σαρκίί, τὰ
παθήήµματα τῶν ἁµμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόόµμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς µμέέλεσιν ἡµμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι
τῷ θανάάτῳ ·∙ <Rom 7 : 6> νυνὶ δὲ κατηργήήθηµμεν ἀπὸ τοῦ νόόµμου, ἀποθανόόντες ἐν ᾧ κατειχόόµμεθα,
ὥστε δουλεύύειν ἡµμᾶς ἐν καινόότητι πνεύύµματος καὶ οὐ παλαιόότητι γράάµμµματος.
<Rom 7 : 7> Τίί οὖν ἐροῦµμεν; ὁ νόόµμος ἁµμαρτίία; µμὴ γέένοιτο ·∙ ἀλλὰ τὴν ἁµμαρτίίαν οὐκ ἔγνων εἰ µμὴ διὰ
νόόµμου ·∙ τήήν τε γὰρ ἐπιθυµμίίαν οὐκ ᾔδειν εἰ µμὴ ὁ νόόµμος ἔλεγεν ·∙ Οὐκ ἐπιθυµμήήσεις. <Rom 7 : 8>
ἀφορµμὴν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁµμαρτίία διὰ τῆς ἐντολῆς κατειργάάσατο ἐν ἐµμοὶ πᾶσαν ἐπιθυµμίίαν, χωρὶς
γὰρ νόόµμου ἁµμαρτίία νεκράά. <Rom 7 : 9> ἐγὼ δὲ ἔζων χωρὶς νόόµμου ποτέέ ·∙ ἐλθούύσης δὲ τῆς ἐντολῆς ἡ
ἁµμαρτίία ἀνέέζησεν, ἐγὼ δὲ ἀπέέθανον ·∙ <Rom 7 :10> καὶ εὑρέέθη µμοι ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωήήν, αὕτη εἰς
θάάνατον. <Rom 7 :11> ἡ γὰρ ἁµμαρτίία ἀφορµμὴν λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς ἐξηπάάτησέέν µμε καὶ δι᾿
αὐτῆς ἀπέέκτεινεν.
<Rom 7 :12> Ὥστε ὁ µμὲν νόόµμος ἅγιος καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγίία καὶ δικαίία καὶ ἀγαθήή. <Rom 7 :13> τὸ οὖν
ἀγαθὸν ἐµμοὶ ἐγέένετο θάάνατος; µμὴ γέένοιτο ·∙ ἀλλ᾿ ἡ ἁµμαρτίία, ἵνα φανῇ ἁµμαρτίία, διὰ τοῦ ἀγαθοῦ
µμοι κατεργαζοµμέένη θάάνατον, ἵνα γέένηται καθ᾿ ὑπερβολὴν ἁµμαρτωλὸς ἡ ἁµμαρτίία διὰ τῆς
ἐντολῆς. <Rom 7 :14> οἴδαµμεν γὰρ ὅτι ὁ νόόµμος πνευµματικόός ἐστιν ·∙ ἐγὼ δὲ σάάρκινόός εἰµμι,
πεπραµμέένος ὑπὸ τὴν ἁµμαρτίίαν ·∙ <Rom 7 :15> ὃ γὰρ κατεργάάζοµμαι οὐ γινώώσκω, οὐ γὰρ ὃ θέέλω
τοῦτο πράάσσω, ἀλλ᾿ ὃ µμισῶ τοῦτο ποιῶ. <Rom 7 :16> εἰ δὲ ὃ οὐ θέέλω τοῦτο ποιῶ, σύύµμφηµμι τῷ νόόµμῳ
ὅτι καλόός. <Rom 7 :17> νυνὶ δὲ οὐκέέτι ἐγὼ κατεργάάζοµμαι αὐτὸ ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐµμοὶ ἁµμαρτίία.
<Rom 7 :18> οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐµμοίί, τοῦτ᾿ ἔστιν ἐν τῇ σαρκίί µμου, ἀγαθόόν ·∙ τὸ γὰρ θέέλειν
παράάκειταίί µμοι, τὸ δὲ κατεργάάζεσθαι τὸ καλὸν οὐχ εὑρίίσκω. <Rom 7 :19> οὐ γὰρ ὃ θέέλω ποιῶ
ἀγαθόόν, ἀλλὰ ὃ οὐ θέέλω κακὸν τοῦτο πράάσσω. <Rom 7 :20> εἰ δὲ ὃ οὐ θέέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ,
οὐκέέτι ἐγὼ κατεργάάζοµμαι αὐτὸ ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐµμοὶ ἁµμαρτίία. <Rom 7 :21> εὑρίίσκω ἄρα τὸν
νόόµμον τῷ θέέλοντι ἐµμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν ὅτι ἐµμοὶ τὸ κακὸν παράάκειται ·∙ <Rom 7 :22> συνήήδοµμαι γὰρ
τῷ νόόµμῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνρθωπον ·∙ <Rom 7 :23> βλέέπω δὲ ἕτερον νόόµμον ἐν τοῖς µμέέλεσίίν
µμου ἀντιστρατευόόµμενον τῷ νόόµμῳ τοῦ νοόός µμου καὶ αἰχµμαλωτίίζοντάά µμε ἐν τῷ νόόµμῳ τῆς ἁµμαρτίίας
τῷ ὄντι ἐν τοῖς µμέέλεσίίν µμου. <Rom 7 :24> ταλαίίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος, τίίς µμε ῥύύσεται ἐκ τοῦ
σώώµματος τοῦ θανάάτου τούύτου; <Rom 7 :25> εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίίου
ἡµμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ µμὲν νοΐ δουλεύύω νόόµμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόόµμῳ ἁµμαρτίίας.
<Rom 8 : 1> Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάάκριµμα τοῖς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ·∙ <Rom 8 : 2> ὁ γὰρ νόόµμος τοῦ
Πνεύύµματος τῆς ζωῆς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ἠλευθέέρωσέέν µμε ἀπὸ τοῦ νόόµμου τῆς ἁµμαρτίίας καὶ τοῦ
θανάάτου ·∙ <Rom 8 : 3> τὸ γὰρ ἀδύύνατον τοῦ νόόµμου, ἐν ᾧ ἠσθέένει διὰ τῆς σαρκόός, ὁ Θεὸς τὸν
ἑαυτοῦ Υἱὸν πέέµμψας ἐν ὁµμοιώώµματι σαρκὸς ἁµμαρτίίας καὶ περὶ ἁµμαρτίίας κατέέκρινεν τὴν ἁµμαρτίίαν
ἐν τῇ σαρκίί, <Rom 8 : 4> ἵνα τὸ δικαίίωµμα τοῦ νόόµμου πληρωθῇ ἐν ἡµμῖν τοῖς µμὴ κατὰ σάάρκα
περιπατοῦσιν ἀλλὰ κατὰ Πνεῦµμα. <Rom 8 : 5> οἱ γὰρ κατὰ σάάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς
φρονοῦσιν ·∙ οἱ δὲ κατὰ Πνεῦµμα τὰ τοῦ Πνεύύµματος ·∙ <Rom 8 : 6> τὸ γὰρ φρόόνηµμα τῆς σαρκὸς
θάάνατος ·∙ τὸ δὲ φρόόνηµμα τοῦ Πνεύύµματος ζωὴ καὶ εἰρήήνη ·∙ <Rom 8 : 7> διόότι τὸ φρόόνηµμα τῆς
σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόόν, τῷ γὰρ νόόµμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάάσσεται, οὐδὲ γὰρ δύύναται. <Rom 8 : 8> οἱ
δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέέσαι οὐ δύύνανται. <Rom 8 : 9> ὑµμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρκὶ ἀλλ᾿ ἐν
Πνεύύµματι, εἴπερ Πνεῦµμα Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑµμῖν ·∙ εἰ δέέ τις Πνεῦµμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει, οὗτος οὐκ ἔστιν
αὐτοῦ. <Rom 8 :10> εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑµμῖν, τὸ µμὲν σῶµμα νεκρὸν διὰ ἁµμαρτίίαν, τὸ δὲ Πνεῦµμα ζωὴ διὰ
δικαιοσύύνην. <Rom 8 :11> εἰ δὲ τὸ Πνεῦµμα τοῦ ἐγείίραντος Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑµμῖν, ὁ
ἐγείίρας Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ζῳοποιήήσει καὶ τὰ θνητὰ σώώµματα ὑµμῶν διὰ τὸ ἐνοικοῦν αὐτοῦ
Πνεῦµμα ἐν ὑµμῖν.
<Rom 8 :12> Ἄρα οὖν, ἀδελφοίί, ὀφειλέέται ἐσµμὲν οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάάρκα ζῆν ·∙ <Rom 8 :13> εἰ
γὰρ κατὰ σάάρκα ζῆτε, µμέέλλετε ἀποθνῄσκειν ·∙ εἰ δὲ Πνεύύµματι τὰς πράάξεις τοῦ σώώµματος
θανατοῦτε, ζήήσεσθε. <Rom 8 :14> ὅσοι γὰρ Πνεύύµματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοι υἱοίί εἰσιν Θεοῦ.
<Rom 8 :15> οὐ γὰρ ἐλάάβετε πνεῦµμα δουλείίας πάάλιν εἰς φόόβον, ἀλλ᾿ ἐλάάβετε Πνεῦµμα υἱοθεσίίας,
ἐν ᾧ κράάζοµμεν ·∙ Ἀββᾶ ὁ Πατήήρ. <Rom 8 :16> αὐτὸ τὸ Πνεῦµμα συνµμαρτυρεῖ τῷ πνεύύµματι ἡµμῶν ὅτι
ἐσµμὲν τέέκνα Θεοῦ ·∙ <Rom 8 :17> εἰ δὲ τέέκνα, καὶ κληρονόόµμοι ·∙ κληρονόόµμοι µμὲν Θεοῦ,
συνκληρονόόµμοι δὲ Χριστοῦ ·∙ εἴπερ συνπάάσχοµμεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶµμεν.
<Rom 8 :18> Λογίίζοµμαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήήµματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν µμέέλλουσαν δόόξαν
ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡµμᾶς. <Rom 8 :19> ἡ γὰρ ἀποκαραδοκίία τῆς κτίίσεως τὴν ἀποκάάλυψιν τῶν
υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέέχεται. <Rom 8 :20> τῇ γὰρ µματαιόότητι ἡ κτίίσις ὑπετάάγη, (οὐχ ἑκοῦσα ἀλλὰ
διὰ τὸν ὑποτάάξαντα), <Rom 8 :21> ἐπ᾿ ἑλπίίδι ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίίσις ἐλευθερωθήήσεται ἀπὸ τῆς
δουλείίας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίίαν τῆς δόόξης τῶν τέέκνων τοῦ Θεοῦ. <Rom 8 :22> οἴδαµμεν
γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίίσις συστενάάζει καὶ συνωδίίνει ἄχρι τοῦ νῦν ·∙ <Rom 8 :23> οὐ µμόόνον δέέ, ἀλλὰ καὶ
αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύύµματος ἔχοντες ἡµμεῖς, καὶ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάάζοµμεν υἱοθεσίίαν
ἀπεκδεχόόµμενοι, τὴν ἀπολύύτρωσιν τοῦ σώώµματος ἡµμῶν. <Rom 8 :24> τῇ γὰρ ἐλπίίδι ἐσώώθηµμεν ·∙
ἐλπὶς δὲ βλεποµμέένη οὐκ ἔστιν ἐλπίίς ·∙ ὃ γὰρ βλέέπει τίίς, τίί καὶ ἐλπίίζει; <Rom 8 :25> εἰ δὲ ὃ οὐ
βλέέποµμεν ἐλπίίζοµμεν, δι᾿ ὑποµμονῆς ἀπεκδεχόόµμεθα. <Rom 8 :26> Ὡσαύύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦµμα
συναντιλαµμβάάνεται τῇ ἀσθενείίᾳ ἡµμῶν ·∙ τὸ γὰρ τίί προσευξώώµμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαµμεν ·∙ ἀλλ᾿
αὐτὸ τὸ Πνεῦµμα ὑπερεντυγχάάνει στεναγµμοῖς ἀλαλήήτοις ·∙ <Rom 8 :27> ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίίας
οἶδεν τίί τὸ φρόόνηµμα τοῦ Πνεύύµματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάάνει ὑπὲρ ἁγίίων ·∙ <Rom 8 :28> οἴδαµμεν
δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσιν τὸν Θεὸν πάάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόόν, τοῖς κατὰ πρόόθεσιν κλητοῖς οὖσιν.
<Rom 8 :29> ὅτι οὓς προέέγνω, καὶ προώώρισεν συµμµμόόρφους τῆς εἰκόόνος τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι
αὐτὸν πρωτόότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς. <Rom 8 :30> οὓς δὲ προώώρισεν, τούύτους καὶ ἐκάάλεσεν ·∙
καὶ οὓς ἐκάάλεσεν, τούύτους καὶ ἐδικαίίωσεν ·∙ οὓς δὲ ἐδικαίίωσεν, τούύτους καὶ ἐδόόξασεν.
<Rom 8 :31> Τίί οὖν ἐροῦµμεν πρὸς ταῦτα; εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡµμῶν, τίίς καθ᾿ ἡµμῶν; <Rom 8 :32> ὅς γε
τοῦ ἰδίίου Υἱοῦ οὐκ ἐφείίσατο, ἀλλ᾿ ὑπὲρ ἡµμῶν πάάντων παρέέδωκεν αὐτόόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ
τὰ πάάντα ἡµμῖν χαρίίσεται; <Rom 8 :33> τίίς ἐγκαλέέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν ·∙
<Rom 8 :34> τίίς ὁ κατακρινῶν; Χριστὸς ὁ ἀποθανώών, µμᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείίς, ὃς καὶ ἐστιν ἐν δεξιᾷ
τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάάνει ὑπὲρ ἡµμῶν ·∙ <Rom 8 :35> τίίς ἡµμᾶς χωρίίσει ἀπὸ τῆς ἀγάάπης τοῦ
Χριστοῦ; θλίίψις ἢ στενοχωρίία ἢ διωγµμὸς ἢ λιµμὸς ἢ γυµμνόότης ἢ κίίνδυνος ἢ µμάάχαιρα; <Rom 8 :36>
καθὼς γέέγραπται ὅτι ἕνεκεν σοῦ θανατούύµμεθα ὅλην τὴν ἡµμέέραν ·∙ ἐλογίίσθηµμεν ὡς πρόόβατα
σφαγῆς. <Rom 8 :37> ἀλλ᾿ ἐν τούύτοις πᾶσιν ὑπερνικῶµμεν διὰ τοῦ ἀγαπήήσαντος ἡµμᾶς. <Rom 8 :38>
πέέπεισµμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάάνατος οὔτε ζωήή, οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαίί, οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε
µμέέλλοντα, οὔτε δυνάάµμεις <Rom 8 :39> οὔτε ὕψωµμα οὔτε βάάθος οὔτε τις κτίίσις ἑτέέρα δυνήήσεται
ἡµμᾶς χωρίίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίίῳ ἡµμῶν.
<Rom 9 : 1> Ἀλήήθειαν λέέγω ἐν Χριστῷ ·∙ οὐ ψεύύδοµμαι, συνµμαρτυρούύσης µμοι τῆς συνειδήήσεώώς µμου
ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ, <Rom 9 : 2> ὅτι λύύπη µμοίί ἐστιν µμεγάάλη καὶ ἀδιάάλειπτος ὀδύύνη τῇ καρδίίᾳ µμου ·∙
<Rom 9 : 3> ηὐχόόµμην γὰρ αὐτὸς ἐγὼ ἀνάάθεµμα εἶναι ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν µμου τῶν
συγγενῶν µμου κατὰ σάάρκα, <Rom 9 : 4> οἵτινέές εἰσιν Ἰσραηλεῖται, ὧν ἡ υἱοθεσίία καὶ ἡ δόόξα καὶ αἱ
διαθῆκαι καὶ ἡ νοµμοθεσίία καὶ ἡ λατρείία καὶ αἱ ἐπαγγελίίαι ·∙ <Rom 9 : 5> ὧν οἱ πατέέρες, καὶ ἐξ ὧν ὁ
Χριστὸς τὸ κατὰ σάάρκα, ὁ ὢν ἐπὶ πάάντων Θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀµμήήν. <Rom 9 : 6> Οὐχ
οἷον δὲ ὅτι ἐκπέέπτωκεν ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ, οὐ γὰρ πάάντες οἱ ἐξ Ἰσραὴλ οὗτοι Ἰσραήήλ ·∙ <Rom 9 : 7>
οὐδ᾿ ὅτι εἰσὶν σπέέρµμα Ἀβραὰµμ πάάντες τέέκνα ·∙ ἀλλ᾿ ἐν Ἰσαὰκ κληθήήσεταίί σοι σπέέρµμα ·∙ <Rom 9 : 8>
τοῦτ᾿ ἐστιν, οὐ τὰ τέέκνα τῆς σαρκὸς ταῦτα τέέκνα τοῦ Θεοῦ ·∙ ἀλλὰ τὰ τέέκνα τῆς ἐπαγγελίίας
λογίίζεται εἰς σπέέρµμα. <Rom 9 : 9> ἐπαγγελίίας γὰρ ὁ λόόγος οὗτος ·∙ Κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον
ἐλεύύσοµμαι καὶ ἔσται τῇ Σάάρρᾳ υἱόός. <Rom 9 :10> οὐ µμόόνον δέέ, ἀλλὰ καὶ Ῥεβέέκκα ἐξ ἑνὸς κοίίτην
ἔχουσα, Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸς ἡµμῶν, <Rom 9 :11> (µμήήπω γὰρ γεννηθέέντων µμηδὲ πραξάάντων τι
ἀγαθὸν ἢ φαῦλον, ἵνα ἡ κατ᾿ ἐκλογὴν πρόόθεσις τοῦ Θεοῦ µμέένῃ, οὐκ ἐξ ἔργων ἀλλ᾿ ἐκ τοῦ
καλοῦντος), <Rom 9 :12> ἐρρέέθη αὐτῇ ὅτι ὁ µμείίζων δουλεύύσει τῷ ἐλάάσσονι ·∙ <Rom 9 :13> καθὼς
γέέγραπται ·∙Τὸν Ἰακὼβ ἠγάάπησα, τὸν δὲ Ἠσαῦ ἐµμίίσησα.
<Rom 9 :14> Τίί οὖν ἐροῦµμεν; µμὴ ἀδικίία παρὰ τῷ Θεῷ; µμὴ γέένοιτο. <Rom 9 :15> τῷ Μωϋσεῖ γὰρ
λέέγει ·∙ Ἐλεήήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήήσω ὃν ἂν οἰκτείίρω. <Rom 9 :16> ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέέλοντος
οὐδὲ τοῦ τρέέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεῶντος Θεοῦ. <Rom 9 :17> λέέγει γὰρ ἡ γραφὴ τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς
αὐτὸ τοῦτο ἐξήήγειράά σε, ὅπως ἐνδείίξωµμαι ἐν σοὶ τὴν δύύναµμίίν µμου, καὶ ὅπως διαγγελῇ τὸ ὄνοµμάά
µμου ἐν πάάσῃ τῇ γῇ. <Rom 9 :18> ἄρα οὖν ὃν θέέλει ἐλεεῖ, ὃν δὲ θέέλει σκληρύύνει.
<Rom 9 :19> Ἐρεῖς µμοι οὖν ·∙ Τίί ἔτι µμέέµμφεται; τῷ γὰρ βουλήήµματι αὐτοῦ τίίς ἀνθέέστηκεν; <Rom 9 :20>
µμενοῦνγε, ὦ ἄνθρωπε, σὺ τίίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόόµμενος τῷ Θεῷ; µμὴ ἐρεῖ τὸ πλάάσµμα τῷ πλάάσαντι ·∙ Τίί
µμε ἐποίίησας οὕτως; <Rom 9 :21> ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίίαν ὁ κεραµμεὺς τοῦ πηλοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ
φυράάµματος ποιῆσαι ὃ µμὲν εἰς τιµμὴν σκεῦος, ὃ δὲ εἰς ἀτιµμίίαν; <Rom 9 :22> εἰ δὲ θέέλων ὁ Θεὸς
ἐνδείίξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ µμακροθυµμίίᾳ σκεύύη
ὀργῆς κατηρτισµμέένα εἰς ἀπώώλειαν ·∙ <Rom 9 :23> καὶ ἵνα γνωρίίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόόξης αὐτοῦ
ἐπὶ σκεύύη ἐλέέους, ἃ προητοίίµμασεν εἰς δόόξαν; <Rom 9 :24> οὓς καὶ ἐκάάλεσεν, ἡµμᾶς, οὐ µμόόνον ἐξ
Ἰουδαίίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν ·∙ <Rom 9 :25> ὡς καὶ ἐν τῷ Ὡσηὲ λέέγει ·∙ Καλέέσω τὸν οὐ λαόόν µμου
λαόόν µμου καὶ τὴν οὐκ ἠγαπηµμέένην ἠγαπηµμέένην ·∙ <Rom 9 :26> καὶ ἔσται ἐν τῷ τόόπῳ οὗ ἐρρέέθη
αὐτοῖς Οὐ λαόός µμου ὑµμεῖς, ἐκεῖ κληθήήσονται υἱοὶ Θεοῦ ζῶντος. <Rom 9 :27> Ἡσαΐας δὲ κράάζει
ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήήλ ·∙ Ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθµμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄµμµμος τῆς θαλάάσσης, τὸ κατάάλειµμµμα
σωθήήσεται. <Rom 9 :28> λόόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέέµμνων ἐν δικαιοσύύνῃ, ὅτι λόόγον
συντετµμηµμέένον ποιήήσει Κύύριος ἐπὶ τῆς γῆς. <Rom 9 :29> καὶ καθὼς προείίρηκεν Ἡσαΐας ·∙ Εἰ µμὴ
Κύύριος Σαβαὼθ ἐγκατέέλιπεν ἡµμῖν σπέέρµμα, ὡς Σόόδοµμα ἂν ἐγενήήθηµμεν καὶ ὡς Γόόµμορρα ἂν
ὡµμοιώώθηµμεν.
<Rom 9 :30> Τίί οὖν ἐροῦµμεν; ὅτι ἔθνη τὰ µμὴ διώώκοντα δικαιοσύύνην κατέέλαβεν δικαιοσύύνην,
δικαιοσύύνην δὲ τὴν ἐκ πίίστεως. <Rom 9 :31> Ἰσραὴλ δὲ διώώκων νόόµμον δικαιοσύύνης εἰς νόόµμον οὐκ
ἔφθασεν. <Rom 9 :32> διὰ τίί; ὅτι οὐκ ἐκ πίίστεως ἀλλ᾿ ὡς ἐξ ἔργων ·∙ προσέέκοψαν γὰρ τῷ λίίθῳ τοῦ
προσκόόµμµματος, <Rom 9 :33> καθὼς γέέγραπται ·∙ Ἰδοὺ τίίθηµμι ἐν Σιὼν λίίθον προσκόόµμµματος καὶ
πέέτραν σκανδάάλου, καὶ ὁ πιστεύύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήήσεται.
<Rom10 : 1> Ἀδελφοίί, ἡ µμὲν εὐδοκίία τῆς ἐµμῆς καρδίίας καὶ ἡ δέέησις πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς
σωτηρίίαν. <Rom10 : 2> µμαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ᾿ ου κατ᾿ ἐπίίγνωσιν.
<Rom10 : 3> ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύύνην καὶ τὴν ἰδίίαν δικαιοσύύνην ζητοῦντες
στῆσαι, τῇ δικαιοσύύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάάγησαν. <Rom10 : 4> τέέλος γὰρ νόόµμου Χριστὸς εἰς
δικαιοσύύνην παντὶ τῷ πιστεύύοντι.
<Rom10 : 5> Μωϋσῆς γὰρ γράάφει τὴν δικαιοσύύνην τὴν ἐκ τοῦ νόόµμου, ὅτι ὁ ποιήήσας αὐτὰ
ἄνθρωπος ζήήσεται ἐν αὐτοῖς. <Rom10 : 6> ἡ δὲ ἐκ πίίστεως δικαιοσύύνη οὕτως λέέγει ·∙ Μὴ εἴπῃς ἐν
τῇ καρδίίᾳ σου ·∙ Τίίς ἀναβήήσεται εἰς τὸν οὐρανόόν; τοῦτ᾿ ἔστιν Χριστὸν καταγαγεῖν ·∙ <Rom10 : 7> ἤ ·∙
Τίίς καταβήήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τοῦτ᾿ ἔστιν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν. <Rom10 : 8> ἀλλὰ τίί
λέέγει; Ἐγγύύς σου τὸ ῥῆµμάά ἐστιν, ἐν τῷ στόόµματίί σου καὶ ἐν τῇ καρδίίᾳ σου, τοῦτ᾿ ἔστιν τὸ ῥῆµμα τῆς
πίίστεως ὃ κηρύύσσοµμεν, <Rom10 : 9> ὅτι ἐὰν ὁµμολογήήσῃς ἐν τῷ στόόµματίί σου Κύύριον Ἰησοῦν, καὶ
πιστεύύσῃς ἐν τῇ καρδίίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήήσῃ. <Rom10 :10> καρδίίᾳ
γὰρ πιστεύύεται εἰς δικαιοσύύνην, στόόµματι δὲ ὁµμολογεῖται εἰς σωτηρίίαν. <Rom10 :11> λέέγει γὰρ ἡ
γραφήή ·∙ Πᾶς ὁ πιστεύύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήήσεται. <Rom10 :12> οὐ γάάρ ἐστιν διαστολὴ
Ἰουδαίίου τε καὶ Ἕλληνος, ὁ γὰρ αὐτὸς Κύύριος πάάντων, πλουτῶν εἰς πάάντας τοὺς ἐπικαλουµμέένους
αὐτόόν ·∙ <Rom10 :13> πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέέσηται εἰς τὸ ὄνοµμα Κυρίίου σωθήήσεται.
<Rom10 :14> Πῶς οὖν ἐπικαλέέσονται εἰς ὃν οὐκ ἐπίίστευσαν; πῶς δὲ πιστεύύσουσιν οὗ οὐκ
ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούύσουσιν χωρὶς κηρύύσσοντος; <Rom10 :15> πῶς δὲ κηρύύξουσιν ἐὰν µμὴ
ἀποσταλῶσιν; καθὼς γέέγραπται ·∙ Ὡς ὡραῖοι οἱ πόόδες τῶν εὐαγγελιζοµμέένων εἰρήήνην, τῶν
εὐαγγελιζοµμέένων ἀγαθάά. <Rom10 :16> Ἀλλ᾿ οὐ πάάντες ὑπήήκουσαν τῷ εὐαγγελίίῳ ·∙ Ἡσαΐας γὰρ
λέέγει ·∙ Κύύριε, τίίς ἐπίίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡµμῶν; <Rom10 :17> ἄρα ἡ πίίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ
ῥήήµματος Θεοῦ. <Rom10 :18> ἀλλὰ λέέγω, µμὴ οὐκ ἤκουσαν; µμενοῦνγε, εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ
φθόόγγος αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ πέέρατα τῆς οἰκουµμέένης τὰ ῥήήµματα αὐτῶν. <Rom10 :19> ἀλλὰ λέέγω, µμὴ
Ἰσραὴλ οὐκ ἔγνω; πρῶτος Μωϋσῆς λέέγει ·∙ Ἐγὼ παραζηλώώσω ὑµμᾶς ἐπ᾿ οὐκ ἔθνει ·∙ ἐπ᾿ ἔθνει
ἀσυνέέτῳ παροργιῶ ὑµμᾶς. <Rom10 :20> Ἡσαΐας δὲ ἀποτολµμᾷ καὶ λέέγει ·∙ Εὑρέέθην τοῖς ἐµμὲ µμὴ
ζητοῦσιν, ἐµμφανὴς ἐγενόόµμην τοῖς ἐµμὲ µμὴ ἐπερωτῶσιν. <Rom10 :21> πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέέγει ·∙
Ὅλην τὴν ἡµμέέραν ἐξεπέέτασα τὰς χεῖράάς µμου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέέγοντα.
<Rom11 : 1> Λέέγω οὖν, µμὴ ἀπώώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ; µμὴ γέένοιτο ·∙ καὶ γὰρ ἐγὼ Ἰσραηλείίτης
εἰµμίί, ἐκ σπέέρµματος Ἀβραάάµμ, φυλῆς Βενιαµμείίν. <Rom11 : 2> οὐκ ἀπώώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ
ὃν προέέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἡλίίᾳ τίί λέέγει ἡ γραφήή, ὡς ἐντυγχάάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραήήλ;
<Rom11 : 3> Κύύριε, τοὺς προφήήτας σου ἀπέέκτειναν ·∙ τὰ θυσιαστήήριάά σου κατέέσκαψαν ·∙ κἀγὼ
ὑπελείίφθην µμόόνος καὶ ζητοῦσιν τὴν ψυχήήν µμου. <Rom11 : 4> ἀλλὰ τίί λέέγει αὐτῷ ὁ χρηµματισµμόός;
Κατέέλιπον ἐµμαυτῷ ἑπτακισχιλίίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαµμψαν γόόνυ τῇ Βάάαλ. <Rom11 : 5>
οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖµμµμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάάριτος γέέγονεν. <Rom11 : 6> εἰ δὲ χάάριτι,
οὐκέέτι ἐξ ἔργων, ἐπεὶ ἡ χάάρις οὐκέέτι γίίνεται χάάρις. <Rom11 : 7> Τίί οὖν; ὃ ἐπιζητεῖ Ἰσραήήλ, τοῦτο
οὐκ ἐπέέτυχεν, ἡ δὲ ἐκλογὴ ἐπέέτυχεν, οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώώθησαν, <Rom11 : 8> καθὼς γέέγραπται ·∙
Ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς πνεῦµμα κατανύύξεως, ὀφθαλµμοὺς τοῦ µμὴ βλέέπειν καὶ ὦτα τοῦ µμὴ ἀκούύειν,
ἕως τῆς σήήµμερον ἡµμέέρας. <Rom11 : 9> καὶ Δαυὶδ λέέγει ·∙ Γενηθήήτω ἡ τράάπεζα αὐτῶν εἰς παγίίδα καὶ
εἰς θήήραν καὶ εἰς σκάάνδαλον καὶ εἰς ἀνταπόόδοµμα αὐτοῖς ·∙ <Rom11 :10> σκοτισθήήτωσαν οἱ
ὀφθαλµμοὶ αὐτῶν τοῦ µμὴ βλέέπειν ·∙ καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διὰ παντὸς σύύνκαµμψον.
<Rom11 :11> Λέέγω οὖν, µμὴ ἔπταισαν ἵνα πέέσωσιν; µμὴ γέένοιτο ·∙ ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώώµματι ἡ
σωτηρίία τοῖς ἔθνεσιν, εἰς τὸ παραζηλῶσαι αὐτούύς. <Rom11 :12> εἰ δὲ τὸ παράάπτωµμα αὐτῶν
πλοῦτος κόόσµμου καὶ τὸ ἥττηµμα αὐτῶν πλοῦτος ἐθνῶν, πόόσῳ µμᾶλλον τὸ πλήήρωµμα αὐτῶν.
<Rom11 :13> ὑµμῖν γὰρ λέέγω τοῖς ἔθνεσιν, ἐφ᾿ ὅσον µμέέν εἰµμι ἐγὼ ἐθνῶν ἀπόόστολος, τὴν διακονίίαν
µμου δοξάάζω, <Rom11 :14> εἴπως παραζηλώώσω µμου τὴν σάάρκα καὶ σώώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν.
<Rom11 :15> εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καταλλαγὴ κόόσµμου, τίίς ἡ πρόόσληµμψις εἰ µμὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν;
<Rom11 :16> Εἰ δὲ ἡ ἀπαρχὴ ἁγίία, καὶ τὸ φύύραµμα ·∙ καὶ εἰ ἡ ῥίίζα ἁγίία, καὶ οἱ κλάάδοι. <Rom11 :17> εἰ
δέέ τινες τῶν κλάάδων ἐξεκλάάσθησαν, σὺ δὲ ἀγριέέλαιος ὢν ἐνεκεντρίίσθης ἐν αὐτοῖς καὶ
συνκοινωνὸς τῆς ῥίίζης καὶ τῆς πιόότητος τῆς ἐλαίίας ἐγέένου, <Rom11 :18> µμὴ κατακαυχῶ τῶν
κλάάδων ·∙ εἰ δὲ κατακαυχᾶσαι, οὐ σὺ τὴν ῥίίζαν βαστάάζεις ἀλλ᾿ ἡ ῥίίζα σέέ. <Rom11 :19> ἐρεῖς οὖν ·∙
Ἐξεκλάάσθησαν οἱ κλάάδοι ἵνα ἐγὼ ἐνκεντρίίσθῶ. <Rom11 :20> καλῶς ·∙ τῇ ἀπιστίίᾳ ἐξεκλάάσθησαν,
σὺ δὲ τῇ πίίστει ἕστηκας. µμὴ ὑψηλοφρόόνει, ἀλλὰ φοβοῦ, <Rom11 :21> (εἰ γὰρ ὁ Θεὸς τῶν κατὰ
φύύσιν κλάάδων οὐκ ἐφείίσατο), µμήήπως οὐδὲ σοῦ φείίσεται. <Rom11 :22> ἴδε οὖν χρηστόότητα καὶ
ἀποτοµμίίαν Θεοῦ ·∙ ἐπὶ µμὲν τοὺς πεσόόντας ἀποτοµμίία ·∙ ἐπὶ δὲ σὲ χρηστόότης Θεοῦ, ἐὰν ἐπιµμείίνῃς τῇ
χρηστόότητι ·∙ ἐπεὶ καὶ σὺ ἐκκοπήήσῃ. <Rom11 :23> κἀκεῖνοι δέέ, ἐὰν µμὴ ἐπιµμείίνωσιν τῇ ἀπιστίίᾳ,
ἐνκεντρισθήήσονται, δυνατὸς γάάρ ἐστιν ὁ Θεὸς πάάλιν ἐνκεντρίίσαι αὐτούύς. <Rom11 :24> εἰ γὰρ σὺ
ἐκ τῆς κατὰ φύύσιν ἐξεκόόπης ἀγριελαίίου καὶ παρὰ φύύσιν ἐνεκεντρίίσθης εἰς καλλιέέλαιον, πόόσῳ
µμᾶλλον οὗτοι οἱ κατὰ φύύσιν ἐνκεντρισθήήσονται τῇ ἰδίίᾳ ἐλαίίᾳ. <Rom11 :25> Οὐ γὰρ θέέλω ὑµμᾶς
ἀγνοεῖν, ἀδελφοίί, τὸ µμυστήήριον τοῦτο, ἵνα µμὴ ἦτε παρ᾿ ἑαυτοῖς φρόόνιµμοι, ὅτι πώώρωσις ἀπὸ µμέέρους
τῷ Ἰσραὴλ γέέγονεν ἄχρις οὗ τὸ πλήήρωµμα τῶν ἐθνῶν εἰσέέλθῃ ·∙ <Rom11 :26> καὶ οὕτως πᾶς Ἰσραὴλ
σωθήήσεται, καθὼς γέέγραπται ·∙ Ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ ῥυόόµμενος ·∙ ἀποστρέέψει ἀσεβείίας ἀπὸ Ἰακώώβ.
<Rom11 :27> καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ᾿ ἐµμοῦ διαθήήκη, ὅταν ἀφέέλωµμαι τὰς ἁµμαρτίίας αὐτῶν.
<Rom11 :28> κατὰ µμὲν τὸ εὐαγγέέλιον ἐχθροὶ δι᾿ ὑµμᾶς ·∙ κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς
πατέέρας. <Rom11 :29> ἀµμεταµμέέλητα γὰρ τὰ χαρίίσµματα καὶ ἡ κλῆσις τοῦ Θεοῦ. <Rom11 :30> ὥσπερ
γὰρ καὶ ὑµμεῖς ποτὲ ἠπειθήήσατε τῷ Θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήήθητε τῇ τούύτων ἀπειθείίᾳ, <Rom11 :31> οὕτως
καὶ οὗτοι νῦν ἠπείίθησαν τῷ ὑµμετέέρῳ ἐλέέει ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐλεηθῶσιν. <Rom11 :32> συνέέκλεισεν
γὰρ ὁ Θεὸς τοὺς πάάντας εἰς ἀπείίθειαν, ἵνα τοὺς πάάντας ἐλεήήσῃ. <Rom11 :33> Ὦ βάάθος πλούύτου
καὶ σοφίίας καὶ γνώώσεως Θεοῦ ·∙ ὡς ἀνεξεραύύνητα τὰ κρίίµματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίίαστοι αἱ ὁδοὶ
αὐτοῦ. <Rom11 :34> τίίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίίου; ἢ τίίς σύύµμβουλος αὐτοῦ ἐγέένετο; <Rom11 :35> ἢ τίίς
προέέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήήσεται αὐτῷ; <Rom11 :36> ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι᾿ αὐτοῦ καὶ εἰς
αὐτὸν τὰ πάάντα ·∙ αὐτῷ ἡ δόόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀµμήήν.
<Rom12 : 1> Παρακαλῶ οὖν ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, διὰ τῶν οἰκτιρµμῶν τοῦ Θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σώώµματα
ὑµμῶν θυσίίαν ζῶσαν ἁγίίαν εὐάάρεστον τῷ Θεῷ, τὴν λογικὴν λατρείίαν ὑµμῶν. <Rom12 : 2> καὶ µμὴ
συνσχηµματίίζεσθε τῷ αἰῶνι τούύτῳ, ἀλλὰ µμεταµμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώώσει τοῦ νοὸς [ὑµμῶν], εἰς τὸ
δοκιµμάάζειν ὑµμᾶς τίί τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάάρεστον καὶ τέέλειον. <Rom12 : 3> λέέγω
γὰρ διὰ τῆς χάάριτος τῆς δοθείίσης µμοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑµμῖν, µμὴ ὑπερφρονεῖν παρ᾿ ὃ δεῖ φρονεῖν,
ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάάστῳ ὡς ὁ Θεὸς ἐµμέέρισεν µμέέτρον πίίστεως. <Rom12 : 4>
καθάάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώώµματι µμέέλη πολλὰ ἔχοµμεν, τὰ δὲ µμέέλη πάάντα οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν,
<Rom12 : 5> οὕτως οἱ πολλοὶ ἓν σῶµμάά ἐσµμεν ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθ᾿ εἷς ἀλλήήλων µμέέλη. <Rom12 : 6>
ἔχοντες δὲ χαρίίσµματα κατὰ τὴν χάάριν τὴν δοθεῖσαν ἡµμῖν διάάφορα, εἴτε προφητείίαν, κατὰ τὴν
ἀναλογίίαν τῆς πίίστεως ·∙ <Rom12 : 7> εἴτε διακονίίαν, ἐν τῇ διακονίίᾳ ·∙ εἴτε ὁ διδάάσκων, ἐν τῇ
διδασκαλίίᾳ ·∙ <Rom12 : 8> εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήήσει ·∙ ὁ µμεταδιδούύς, ἐν ἁπλόότητι ·∙ ὁ
προϊστάάµμενος, ἐν σπουδῇ ·∙ ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρόότητι.
<Rom12 : 9> Ἡ ἀγάάπη ἀνυπόόκριτος ·∙ ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόόν, κολλώώµμενοι τῷ ἀγαθῷ ·∙
<Rom12 :10> τῇ φιλαδελφίίᾳ, εἰς ἀλλήήλους φιλόόστοργοι ·∙ τῇ τιµμῇ, ἀλλήήλους προηγούύµμενοι ·∙
<Rom12 :11> τῇ σπουδῇ, µμὴ ὀκνηροίί ·∙ τῷ πνεύύµματι ζέέοντες ·∙ τῷ Κυρίίῳ δουλεύύοντες ·∙ <Rom12 :12>
τῇ ἐλπίίδι χαίίροντες ·∙ τῇ θλίίψει ὑποµμέένοντες ·∙ τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες ·∙ <Rom12 :13> ταῖς
χρείίαις τῶν ἁγίίων κοινωνοῦντες ·∙ τὴν φιλοξενίίαν διώώκοντες. <Rom12 :14> εὐλογεῖτε τοὺς
διώώκοντας ὑµμᾶς ·∙ εὐλογεῖτε καὶ µμὴ καταρᾶσθε. <Rom12 :15> χαίίρειν µμετὰ χαιρόόντων, καὶ κλαίίειν
µμετὰ κλαιόόντων ·∙ <Rom12 :16> τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήήλους φρονοῦντες ·∙ µμὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες ἀλλὰ
τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόόµμενοι. µμὴ γίίνεσθε φρόόνιµμοι παρ᾿ ἑαυτοῖς ·∙ <Rom12 :17> µμηδενὶ κακὸν
ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόόντες ·∙ προνοούύµμενοι καλὰ ἐνώώπιον πάάντων ἀνθρώώπων ·∙ <Rom12 :18> εἰ
δυνατόόν, τὸ ἐξ ὑµμῶν, µμετὰ πάάντων ἀνθρώώπων εἰρηνεύύοντες ·∙ <Rom12 :19> µμὴ ἑαυτοὺς
ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοίί ·∙ ἀλλὰ δόότε τόόπον τῇ ὀργῇ, γέέγραπται γάάρ ·∙ Ἐµμοὶ ἐκδίίκησις ·∙ ἐγὼ
ἀνταποδώώσω, λέέγει Κύύριος. <Rom12 :20> ἐὰν οὖν πεινᾷ ὁ ἐχθρόός σου, ψώώµμιζε αὐτόόν ·∙ ἐὰν διψᾷ,
πόότιζε αὐτόόν ·∙ τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. <Rom12 :21>
µμὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόόν.
<Rom13 : 1> Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίίαις ὑπερεχούύσαις ὑποτασσέέσθω ·∙ οὐ γὰρ ἔστιν ἐξουσίία εἰ µμὴ ἀπὸ
Θεοῦ ·∙ αἱ δὲ οὖσαι ὑπὸ Θεοῦ τεταγµμέέναι εἰσίίν ·∙ <Rom13 : 2> ὥστε ὁ ἀντιτασσόόµμενος τῇ ἐξουσίίᾳ τῇ
τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθέέστηκεν ·∙ οἱ δὲ ἀνθεστηκόότες ἑαυτοῖς κρίίµμα λήήµμψονται. <Rom13 : 3> οἱ γὰρ
ἄρχοντες οὐκ εἰσὶν φόόβος τῷ ἀγαθῷ ἔργῳ ἀλλὰ τῷ κακῷ. θέέλεις δὲ µμὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίίαν;
τὸ ἀγαθὸν ποίίει, καὶ ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς ·∙ <Rom13 : 4> Θεοῦ γὰρ διάάκονόός ἐστιν σοὶ εἰς τὸ
ἀγαθόόν ·∙ ἐὰν δὲ τὸ κακὸν ποιῇς, φοβοῦ ·∙ οὐ γὰρ εἰκῇ τὴν µμάάχαιραν φορεῖ ·∙ Θεοῦ γὰρ διάάκονόός
ἐστιν ἔκδικος εἰς ὀργὴν τῷ τὸ κακὸν πράάσσοντι. <Rom13 : 5> διὸ ἀνάάγκη ὑποτάάσσεσθαι, οὐ µμόόνον
διὰ τὴν ὀργὴν ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συνείίδησιν. <Rom13 : 6> διὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόόρους τελεῖτε ·∙
λειτουργοὶ γὰρ Θεοῦ εἰσὶν εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦντες. <Rom13 : 7> ἀπόόδοτε πᾶσιν τὰς
ὀφειλάάς, τῷ τὸν φόόρον τὸν φόόρον, τῷ τὸ τέέλος τὸ τέέλος, τῷ τὸν φόόβον τὸν φόόβον, τῷ τὴν τιµμὴν
τὴν τιµμὴν. <Rom13 : 8> Μηδενὶ µμηδὲν ὀφείίλετε, εἰ µμὴ τὸ ἀλλήήλους ἀγαπᾶν, ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν
ἕτερον νόόµμον πεπλήήρωκεν. <Rom13 : 9> τὸ γὰρ Οὐ µμοιχεύύσεις, Οὐ φονεύύσεις, Οὐ κλέέψεις, Οὐκ
ἐπιθυµμήήσεις, καὶ εἴ τις ἑτέέρα ἐντολήή, ἐν τούύτῳ τῷ λόόγῳ ἀνακεφαλαιοῦται, ἐν τῷ Ἀγαπήήσεις τὸν
πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν. <Rom13 :10> ἡ ἀγάάπη τῷ πλησίίον κακὸν οὐκ ἐργάάζεται ·∙ πλήήρωµμα οὖν
νόόµμου ἡ ἀγάάπη.
<Rom13 :11> Καὶ τοῦτο ·∙ εἰδόότες τὸν καιρόόν, ὅτι ὥρα ἡµμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι, νῦν γὰρ
ἐγγύύτερον ἡµμῶν ἡ σωτηρίία ἢ ὅτε ἐπιστεύύσαµμεν ·∙ <Rom13 :12> ἡ νὺξ προέέκοψεν, ἡ δὲ ἡµμέέρα
ἤγγικεν ·∙ ἀποθώώµμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκόότους, ἐνδυσώώµμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτόός. <Rom13 :13>
ὡς ἐν ἡµμέέρᾳ εὐσχηµμόόνως περιπατήήσωµμεν ·∙ µμὴ κώώµμοις καὶ µμέέθαις ·∙ µμὴ κοίίταις καὶ ἀσελγείίαις ·∙ µμὴ
ἔριδι καὶ ζήήλῳ. <Rom13 :14> ἀλλ᾿ ἐνδύύσασθε τὸν Κύύριον Ἰησοῦν Χριστόόν, καὶ τῆς σαρκὸς
πρόόνοιαν µμὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυµμίίας.
<Rom14 : 1> Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίίστει προσλαµμβάάνεσθε ·∙ µμὴ εἰς διακρίίσεις διαλογισµμῶν.
<Rom14 : 2> ὃς µμὲν πιστεύύει φαγεῖν πάάντα ·∙ ὁ δὲ ἀσθενῶν λάάχανα ἐσθίίει ·∙ <Rom14 : 3> ὁ ἐσθίίων
τὸν µμὴ ἐσθίίοντα µμὴ ἐξουθενείίτω ·∙ καὶ ὁ µμὴ ἐσθίίων τὸν ἐσθίίοντα µμὴ κρινέέτω, ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν
προσελάάβετο. <Rom14 : 4> σὺ τίίς εἶ ὁ κρίίνων ἀλλόότριον οἰκέέτην; τῷ ἰδίίῳ κυρίίῳ στήήκει ἢ πίίπτει ·∙
σταθήήσεται δέέ, δυνατεῖ γὰρ ὁ Κύύριος στῆσαι αὐτόόν. <Rom14 : 5> ὃς µμὲν κρίίνει ἡµμέέραν παρ᾿
ἡµμέέραν, ὃς δὲ κρίίνει πᾶσαν ἡµμέέραν ·∙ ἕκαστος ἐν τῷ ἰδίίῳ νοΐ πληροφορείίσθω. <Rom14 : 6> ὁ
φρονῶν τὴν ἡµμέέραν Κυρίίῳ φρονεῖ ·∙ καὶ ὁ ἐσθίίων Κυρίίῳ ἐσθίίει, εὐχαριστεῖ γὰρ τῷ Θεῷ ·∙ καὶ ὁ µμὴ
ἐσθίίων Κυρίίῳ οὐκ ἐσθίίει, καὶ εὐχαριστεῖ τῷ Θεῷ. <Rom14 : 7> οὐδεὶς γὰρ ἡµμῶν ἑαυτῷ ζῇ, καὶ
οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνῄσκει ·∙ <Rom14 : 8> ἐάάν τε γὰρ ζῶµμεν, τῷ Κυρίίῳ ζῶµμεν, ἐάάν τε
ἀποθνῄσκωµμεν, τῷ Κυρίίῳ ἀποθνῄσκοµμεν ·∙ ἐάάν τε οὖν ζῶµμεν ἐάάν τε ἀποθνῄσκωµμεν, τοῦ Κυρίίου
ἐσµμέέν. <Rom14 : 9> εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέέθανεν καὶ ἔζησεν ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώώντων
κυριεύύσῃ. <Rom14 :10> σὺ δὲ τίί κρίίνεις τὸν ἀδελφόόν σου; ἢ καὶ σὺ τίί ἐξουθενεῖς τὸν ἀδελφόόν σου;
πάάντες γὰρ παραστησόόµμεθα τῷ βήήµματι τοῦ Θεοῦ ·∙ <Rom14 :11> γέέγραπται γάάρ ·∙ Ζῶ ἐγώώ, λέέγει
Κύύριος, ὅτι ἐµμοὶ κάάµμψει πᾶν γόόνυ καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξοµμολογήήσεται τῷ Θεῷ. <Rom14 :12> ἄρα
οὖν ἕκαστος ἡµμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόόγον δώώσει τῷ Θεῷ. <Rom14 :13> Μηκέέτι οὖν ἀλλήήλους
κρίίνωµμεν ·∙ ἀλλὰ τοῦτο κρίίνατε µμᾶλλον, τὸ µμὴ τιθέέναι πρόόσκοµμµμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάάνδαλον.
<Rom14 :14> οἶδα καὶ πέέπεισµμαι ἐν Κυρίίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι᾿ ἑαυτοῦ, εἰ µμὴ τῷ λογιζοµμέένῳ
τι κοινὸν εἶναι, ἐκείίνῳ κοινόόν. <Rom14 :15> εἰ γὰρ διὰ βρῶµμα ὁ ἀδελφόός σου λυπεῖται, οὐκέέτι κατὰ
ἀγάάπην περιπατεῖς. µμὴ τῷ βρώώµματίί σου ἐκεῖνον ἀπόόλλυε ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέέθανεν. <Rom14 :16>
µμὴ βλασφηµμείίσθω οὖν ὑµμῶν τὸ ἀγαθόόν. <Rom14 :17> οὐ γάάρ ἐστιν ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ βρῶσις
καὶ πόόσις, ἀλλὰ δικαιοσύύνη καὶ εἰρήήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ. <Rom14 :18> ὁ γὰρ ἐν τούύτῳ
δουλεύύων τῷ Χριστῷ εὐάάρεστος τῷ Θεῷ καὶ δόόκιµμος τοῖς ἀνθρώώποις.
<Rom14 :19> Ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήήνης διώώκωµμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδοµμῆς τῆς εἰς ἀλλήήλους.
<Rom14 :20> µμὴ ἕνεκεν βρώώµματος κατάάλυε τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ. πάάντα µμὲν καθαράά ·∙ ἀλλὰ κακὸν
τῷ ἀνθρώώπῳ τῷ διὰ προσκόόµμµματος ἐσθίίοντι. <Rom14 :21> καλὸν τὸ µμὴ φαγεῖν κρέέα µμηδὲ πιεῖν
οἶνον µμηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελφόός σου προσκόόπτει ἢ σκανδαλίίζεται ἢ ἀσθενεῖ. <Rom14 :22> σὺ πίίστιν
ἔχεις ·∙ κατὰ σεαυτὸν ἔχε ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ ·∙ µμακάάριος ὁ µμὴ κρίίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιµμάάζει ·∙
<Rom14 :23> ὁ δὲ διακρινόόµμενος ἐὰν φάάγῃ κατακέέκριται, ὅτι οὐκ ἐκ πίίστεως. πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ
πίίστεως, ἁµμαρτίία ἐστίίν.
<Rom15 : 1> Ὀφείίλοµμεν δὲ ἡµμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήήµματα τῶν ἀδυνάάτων βαστάάζειν καὶ µμὴ
ἑαυτοῖς ἀρέέσκειν. <Rom15 : 2> ἕκαστος ἡµμῶν τῷ πλησίίον ἀρεσκέέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς
οἰκοδοµμήήν ·∙ <Rom15 : 3> καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέέγραπται ·∙ Οἱ
ὀνειδισµμοὶ τῶν ὀνειδιζόόντων σε ἐπέέπεσαν ἐπ᾿ ἐµμέέ. <Rom15 : 4> ὅσα γὰρ προεγράάφη, εἰς τὴν
ἡµμετέέραν διδασκαλίίαν ἐγράάφη, ἵνα διὰ τῆς ὑποµμονῆς καὶ διὰ τῆς παρακλήήσεως τῶν γραφῶν τὴν
ἐλπίίδα ἔχωµμεν. <Rom15 : 5> ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑποµμονῆς καὶ τῆς παρακλήήσεως δῴη ὑµμῖν τὸ αὐτὸ
φρονεῖν ἐν ἀλλήήλοις κατὰ χριστὸν Ἰησοῦν, <Rom15 : 6> ἵνα ὁµμοθυµμαδὸν ἐν ἑνὶ στόόµματι δοξάάζητε
τὸν Θεὸν καὶ Πατέέρα τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. <Rom15 : 7> διὸ προσλαµμβάάνεσθε
ἀλλήήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάάβετο ὑµμᾶς, εἰς δόόξαν τοῦ Θεοῦ.
<Rom15 : 8> Λέέγω γὰρ Ἰησοῦν Χριστὸν διάάκονον γεγενῆσθαι περιτοµμῆς ὑπὲρ ἀληθείίας Θεοῦ, εἰς
τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίίας τῶν πατέέρων, <Rom15 : 9> τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέέους δοξάάσαι τὸν
Θεόόν, καθὼς γέέγραπται ·∙ Διὰ τοῦτο ἐξοµμολογήήσοµμαίί σοι ἐν ἔθνεσιν καὶ τῷ ὀνόόµματίί σου ψαλῶ.
<Rom15 :10> καὶ πάάλιν λέέγει ·∙ Εὐφράάνθητε ἔθνη µμετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. <Rom15 :11> καὶ πάάλιν ·∙
Αἰνεῖτε τὸν Κύύριον πάάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐπαινεσάάτωσαν αὐτὸν πάάντες οἱ λαοίί. <Rom15 :12> καὶ
πάάλιν Ἡσαΐας λέέγει ·∙ Ἔσται ἡ ῥίίζα τοῦ Ἰεσσαὶ καὶ ὁ ἀνιστάάµμενος ἄρχειν ἐθνῶν ·∙ ἐπ᾿ αὐτῷ ἔθνη
ἐλπιοῦσιν. <Rom15 :13> ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίίδος πληρώώσαι ὑµμᾶς πάάσης χαρᾶς καὶ εἰρήήνης ἐν τῷ
πιστεύύειν, εἰς τὸ περισσεύύειν ὑµμᾶς ἐν τῇ ἐλπίίδι ἐν δυνάάµμει Πνεύύµματος Ἁγίίου.
<Rom15 :14> Πέέπεισµμαι δέέ, ἀδελφοίί [µμου], καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑµμῶν, ὅτι καὶ αὐτοὶ µμεστοίί ἐστε
ἀγαθωσύύνης, πεπληρωµμέένοι πάάσης γνώώσεως, δυνάάµμενοι καὶ ἀλλήήλους νουθετεῖν. <Rom15 :15>
τολµμηρόότερον δὲ ἔγραψα ὑµμῖν, ἀδελφοίί, ἀπὸ µμέέρους, ὡς ἐπαναµμιµμνῄσκων ὑµμᾶς διὰ τὴν χάάριν τὴν
δοθεῖσάάν µμοι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ <Rom15 :16> εἰς τὸ εἶναίί µμε λειτουργὸν χριστοῦ Ἰησοῦ εἰς τὰ ἔθνη,
ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γέένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόόσδεκτος,
ἡγιασµμέένη ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ. <Rom15 :17> ἔχω οὖν καύύχησιν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόόν.
<Rom15 :18> οὐ γὰρ τολµμήήσω τι λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάάσατο Χριστὸς δι᾿ ἐµμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν,
λόόγῳ καὶ ἔργῳ, <Rom15 :19> ἐν δυνάάµμει σηµμείίων καὶ τεράάτων, ἐν δυνάάµμει Πνεύύµματος Θεοῦ ·∙ ὥστε
µμε ἀπὸ Ἱερουσαλὴµμ καὶ κύύκλῳ µμέέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέέναι τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Χριστοῦ ·∙
<Rom15 :20> οὕτως δὲ φιλοτιµμούύµμενον, εὐαγγελίίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνοµμάάσθη Χριστόός, (ἵνα µμὴ ἐπ᾿
ἀλλόότριον θεµμέέλιον οἰκοδοµμῶ), <Rom15 :21> ἀλλὰ καθὼς γέέγραπται ·∙ Οἷς οὐκ ἀνηγγέέλη περὶ
αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόόασιν συνήήσουσιν. <Rom15 :22> Διὸ καὶ ἐνεκοπτόόµμην τὰ πολλὰ
τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς ·∙ <Rom15 :23> νυνὶ δὲ µμηκέέτι τόόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίίµμασιν τούύτοις,
ἐπιποθίίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν, <Rom15 :24> ὡς ἂν πορεύύωµμαι εἰς
τὴν Σπανίίαν ·∙ ἐλπίίζω γὰρ διαπορευόόµμενος θεάάσασθαι ὑµμᾶς καὶ ὑφ᾿ ὑµμῶν προπεµμφθῆναι ἐκεῖ,
ἐὰν ὑµμῶν πρῶτον ἀπὸ µμέέρους ἐµμπλησθῶ ·∙ <Rom15 :25> νυνὶ δὲ πορεύύοµμαι εἰς Ἱερουσαλὴµμ
διακονῶν τοῖς ἁγίίοις ·∙ <Rom15 :26> εὐδόόκησαν γὰρ Μακεδονίία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίίαν τινὰ
ποιήήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήήµμ ·∙ <Rom15 :27> εὐδόόκησαν γάάρ, καὶ
ὀφειλέέται εἰσὶν αὐτῶν ·∙ εἰ γὰρ τοῖς πνευµματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείίλουσιν καὶ ἐν
τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς. <Rom15 :28> τοῦτο οὖν ἐπιτελέέσας καὶ σφραγισάάµμενος
αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύύσοµμαι δι᾿ ὑµμῶν εἰς Σπανίίαν. <Rom15 :29> οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόόµμενος
πρὸς ὑµμᾶς ἐν πληρώώµματι εὐλογίίας Χριστοῦ ἐλεύύσοµμαι. <Rom15 :30> παρακαλῶ δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί,
διὰ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάάπης τοῦ Πνεύύµματος συναγωνίίσασθαίί µμοι ἐν
ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐµμοῦ πρὸς τὸν Θεόόν, <Rom15 :31> ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούύντων ἐν τῇ
Ἰουδαίίᾳ καὶ ἡ διακονίία µμου ἡ εἰς Ἱερουσαλὴµμ εὐπρόόσδεκτος γέένηται τοῖς ἁγίίοις, <Rom15 :32> ἵνα
ἐν χαρᾷ ἔλθω πρὸς ὑµμᾶς διὰ θελήήµματος Θεοῦ καὶ συναναπαύύσωµμαι ὑµμῖν. <Rom15 :33> ὁ δὲ Θεὸς
τῆς εἰρήήνης µμετὰ πάάντων ὑµμῶν. ἀµμήήν.
<Rom16 : 1> Συνίίστηµμι δὲ ὑµμῖν Φοίίβην τὴν ἀδελφὴν ἡµμῶν, οὖσαν διάάκονον τῆς ἐκκλησίίας τῆς ἐν
Κενχρεαῖς, <Rom16 : 2> ἵνα αὐτὴν προσδέέξησθε ἐν Κυρίίῳ ἀξίίως τῶν ἁγίίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ
ἐν ᾧ ἂν ὑµμῶν χρῄζῃ πράάγµματι ·∙ καὶ γὰρ αὐτὴ προστάάτις πολλῶν ἐγενήήθη καὶ ἐµμοῦ αὐτοῦ.
<Rom16 : 3> Ἀσπάάσασθε Πρίίσκαν καὶ Ἀκύύλαν τοὺς συνεργούύς µμου ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, <Rom16 : 4>
(οἵτινες ὑπὲρ τῆς ψυχῆς µμου τὸν ἑαυτῶν τράάχηλον ὑπέέθηκαν ·∙ οἷς οὐκ ἐγὼ µμόόνος εὐχαριστῶ ἀλλὰ
καὶ πᾶσαι αἱ ἐκκλησίίαι τῶν ἐθνῶν), <Rom16 : 5> καὶ τὴν κατ᾿ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίίαν. ἀσπάάσασθε
Ἐπαίίνετον τὸν ἀγαπητόόν µμου, ὅς ἐστιν ἀπαρχὴ τῆς Ἀσίίας εἰς Χριστόόν. <Rom16 : 6> ἀσπάάσασθε
Μαριάάµμ, ἥτις πολλὰ ἐκοπίίασεν εἰς ὑµμᾶς. <Rom16 : 7> ἀσπάάσασθε Ἀνδρόόνικον καὶ Ἰουνίίαν τοὺς
συγγενεῖς µμου καὶ συναιχµμαλώώτους µμου, οἵτινέές εἰσιν ἐπίίσηµμοι ἐν τοῖς ἀποστόόλοις, οἳ καὶ πρὸ
ἐµμοῦ γεγόόνασιν ἐν Χριστῷ. <Rom16 : 8> ἀσπάάσασθε Ἀµμπλίίαν τὸν ἀγαπητόόν µμου ἐν Κυρίίῳ.
<Rom16 : 9> ἀσπάάσασθε Οὐρβανὸν τὸν συνεργὸν ἡµμῶν ἐν Χριστῷ καὶ Στάάχυν τὸν ἀγαπητόόν µμου.
<Rom16 :10> ἀσπάάσασθε Ἀπελλῆν τὸν δόόκιµμον ἐν Χριστῷ. ἀσπάάσασθε τοὺς ἐκ τῶν
Ἀριστοβούύλου. <Rom16 :11> ἀσπάάσασθε Ἡρῳδίίωνα τὸν συγγενῆ µμου. ἀσπάάσασθε τοὺς ἐκ τῶν
Ναρκίίσσου τοὺς ὄντας ἐν Κυρίίῳ. <Rom16 :12> ἀσπάάσασθε Τρύύφαιναν καὶ Τρυφῶσαν τὰς
κοπιώώσας ἐν Κυρίίῳ. ἀσπάάσασθε Περσίίδα τὴν ἀγαπητήήν, ἥτις πολλὰ ἐκοπίίασεν ἐν Κυρίίῳ.
<Rom16 :13> ἀσπάάσασθε Ῥοῦφον τὸν ἐκλεκτὸν ἐν Κυρίίῳ καὶ τὴν µμητέέρα αὐτοῦ καὶ ἐµμοῦ.
<Rom16 :14> ἀσπάάσασθε Ἀσύύγκριτον, Φλέέγοντα, Ἑρµμᾶν, Πατρόόβαν, Ἑρµμῆν, καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς
ἀδελφούύς. <Rom16 :15> ἀσπάάσασθε Φιλόόλογον καὶ Ἰουλίίαν, Νηρέέα καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καὶ
Ὀλυµμπᾶν καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς πάάντας ἁγίίους. <Rom16 :16> ἀσπάάσασθε ἀλλήήλους ἐν φιλήήµματι
ἁγίίῳ. ἀσπάάζονται ὑµμᾶς αἱ ἐκκλησίίαι πᾶσαι τοῦ Χριστοῦ.
<Rom16 :17> Παρακαλῶ δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίίας καὶ τὰ σκάάνδαλα παρὰ
τὴν διδαχὴν ἣν ὑµμεῖς ἐµμάάθετε ποιοῦντας ·∙ καὶ ἐκκλίίνατε ἀπ᾿ αὐτῶν ·∙ <Rom16 :18> οἱ γὰρ τοιοῦτοι
τῷ Κυρίίῳ ἡµμῶν Χριστῷ οὐ δουλεύύουσιν ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίίᾳ ·∙ καὶ διὰ τῆς χρηστολογίίας καὶ
εὐλογίίας ἐξαπατῶσιν τὰς καρδίίας τῶν ἀκάάκων. <Rom16 :19> ἡ γὰρ ὑµμῶν ὑπακοὴ εἰς πάάντας
ἀφίίκετο. ἐφ᾿ ὑµμῖν οὖν χαίίρω ·∙ θέέλω δὲ ὑµμᾶς σοφοὺς µμὲν εἶναι εἰς τὸ ἀγαθόόν, ἀκεραίίους δὲ εἰς τὸ
κακόόν. <Rom16 :20> ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήήνης συντρίίψει τὸν Σατανᾶν ὑπὸ τοὺς πόόδας ὑµμῶν ἐν τάάχει.
Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ µμεθ᾿ ὑµμῶν.
<Rom16 :21> Ἀσπάάζεται ὑµμᾶς Τιµμόόθεος ὁ συνεργόός µμου, καὶ Λούύκιος καὶ Ἰάάσων καὶ Σωσίίπατρος
οἱ συγγενεῖς µμου. <Rom16 :22> ἀσπάάζοµμαι ὑµμᾶς ἐγὼ Τέέρτιος, ὁ γράάψας τὴν ἐπιστολήήν, ἐν Κυρίίῳ.
<Rom16 :23> ἀσπάάζεται ὑµμᾶς Γάάϊος ὁ ξέένος µμου καὶ ὅλης τῆς ἐκκλησίίας. ἀσπάάζεται ὑµμᾶς
Ἔραστος ὁ οἰκονόόµμος τῆς πόόλεως καὶ Κούύαρτος ὁ ἀδελφόός. <Rom16 :24> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου
ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ µμετὰ πάάντων ὑµμῶν. ἀµμήήν.
<Rom16 :25> Τῷ δὲ δυναµμέένῳ ὑµμᾶς στηρίίξαι κατὰ τὸ εὐαγγέέλιόόν µμου καὶ τὸ κήήρυγµμα Ἰησοῦ
Χριστοῦ, κατὰ ἀποκάάλυψιν µμυστηρίίου χρόόνοις αἰωνίίοις σεσιγηµμέένου, <Rom16 :26> φανερωθέέντος
δὲ νῦν διάά τε γραφῶν προφητικῶν κατ᾿ ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίίου Θεοῦ εἰς ὑπακοὴν πίίστεως εἰς
πάάντα τὰ ἔθνη γνωρισθέέντος, <Rom16 :27> µμόόνῳ σοφῷ Θεῷ, διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, — ᾧ ἡ δόόξα εἰς
τοὺς αἰῶνας. ἀµμήήν.

Πρὸς Κορινθίίους α’.

<1Co 1 : 1> Παῦλος, κλητὸς ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήήµματος Θεοῦ, καὶ Σωσθέένης ὁ
ἀδελφόός, <1Co 1 : 2> τῇ ἐκκλησίίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίίνθῳ, ἡγιασµμέένοις ἐν χριστῷ Ἰησοῦ,
κλητοῖς ἁγίίοις, σὺν πᾶσιν τοῖς ἐπικαλουµμέένοις τὸ ὄνοµμα τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν
παντὶ τόόπῳ, αὐτῶν τε καὶ ἡµμῶν ·∙ <1Co 1 : 3> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν καὶ
Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<1Co 1 : 4> Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µμου πάάντοτε περὶ ὑµμῶν ἐπὶ τῇ χάάριτι τοῦ Θεοῦ τῇ δοθείίσῃ ὑµμῖν ἐν
χριστῷ Ἰησοῦ, <1Co 1 : 5> ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίίσθητε ἐν αὐτῷ, ἐν παντὶ λόόγῳ καὶ πάάσῃ γνώώσει,
<1Co 1 : 6> καθὼς τὸ µμαρτύύριον τοῦ Χριστοῦ ἐβεβαιώώθη ἐν ὑµμῖν, <1Co 1 : 7> ὥστε ὑµμᾶς µμὴ
ὑστερεῖσθαι ἐν µμηδενὶ χαρίίσµματι, ἀπεκδεχοµμέένους τὴν ἀποκάάλυψιν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ, <1Co 1 : 8> ὃς καὶ βεβαιώώσει ὑµμᾶς ἕως τέέλους ἀνεγκλήήτους ἐν τῇ ἡµμέέρα τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ. <1Co 1 : 9> πιστὸς ὁ Θεόός, δι᾿ οὗ ἐκλήήθητε εἰς κοινωνίίαν τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ
Χριστοῦ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν.
<1Co 1 :10> Παρακαλῶ δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, διὰ τοῦ ὀνόόµματος τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα
τὸ αὐτὸ λέέγητε πάάντες καὶ µμὴ ᾖ ἐν ὑµμῖν σχίίσµματα, ἦτε δὲ κατηρτισµμέένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ
αὐτῇ γνώώµμῃ. <1Co 1 :11> ἐδηλώώθη γάάρ µμοι περὶ ὑµμῶν, ἀδελφοίί µμου, ὑπὸ τῶν Χλόόης, ὅτι ἔριδες ἐν
ὑµμῖν εἰσιν. <1Co 1 :12> λέέγω δὲ τοῦτο ὅτι ἕκαστος ὑµμῶν λέέγει ·∙ Ἐγὼ µμέέν εἰµμι Παύύλου ·∙ Ἐγὼ δὲ
Ἀπολλώώ ·∙ Ἐγὼ δὲ Κηφᾶ ·∙ Ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. <1Co 1 :13> µμεµμέέρισται ὁ Χριστόός; µμὴ Παῦλος
ἐσταυρώώθη ὑπὲρ ὑµμῶν, ἢ εἰς τὸ ὄνοµμα Παύύλου ἐβαπτίίσθητε; <1Co 1 :14> εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι
οὐδέένα ὑµμῶν ἐβάάπτισα εἰ µμὴ Κρίίσπον καὶ Γάάϊον, <1Co 1 :15> ἵνα µμήή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐµμὸν ὄνοµμα
ἐβάάπτισα. <1Co 1 :16> ἐβάάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον ·∙ λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον
ἐβάάπτισα. <1Co 1 :17> Οὐ γὰρ ἀπέέστειλέέν µμε Χριστὸς βαπτίίζειν ἀλλ᾿ εὐαγγελίίζεσθαι, οὐκ ἐν
σοφίίᾳ λόόγου, ἵνα µμὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ ·∙ <1Co 1 :18> ὁ λόόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς
µμὲν ἀπολλυµμέένοις µμωρίία ἐστίίν, τοῖς δὲ σῳζοµμέένοις ἡµμῖν δύύναµμις Θεοῦ ἐστιν. <1Co 1 :19>
γέέγραπται γάάρ ·∙ Ἀπολῶ τὴν σοφίίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήήσω.
<1Co 1 :20> ποῦ σοφόός; ποῦ γραµμµματεύύς; ποῦ συνζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούύτου; οὐχὶ ἐµμώώρανεν ὁ
Θεὸς τὴν σοφίίαν τοῦ κόόσµμου; <1Co 1 :21> ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόόσµμος διὰ
τῆς σοφίίας τὸν Θεόόν, εὐδόόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς µμωρίίας τοῦ κηρύύγµματος σῶσαι τοὺς πιστεύύοντας ·∙
<1Co 1 :22> ἐπειδὴ καὶ Ἰουδαῖοι σηµμεῖα αἰτοῦσιν καὶ Ἕλληνες σοφίίαν ζητοῦσιν ·∙ <1Co 1 :23> ἡµμεῖς
δὲ κηρύύσσοµμεν Χριστὸν ἐσταυρωµμέένον, Ἰουδαίίοις µμὲν σκάάνδαλον, ἔθνεσιν δὲ µμωρίίαν, <1Co 1 :24>
αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίίοις τε καὶ Ἕλλησιν, Χριστὸν Θεοῦ δύύναµμιν καὶ Θεοῦ σοφίίαν ·∙
<1Co 1 :25> ὅτι τὸ µμωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώώτερον τῶν ἀνθρώώπων ἐστίίν, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ
ἰσχυρόότερον τῶν ἀνθρώώπων ἐστίίν. <1Co 1 :26> Βλέέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑµμῶν, ἀδελφοίί, ὅτι οὐ
πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοίί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς ·∙ <1Co 1 :27> ἀλλὰ τὰ µμωρὰ τοῦ
κόόσµμου ἐξελέέξατο ὁ Θεὸς ἵνα καταισχύύνῃ τοὺς σοφούύς ·∙ καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόόσµμου ἐξελέέξατο ὁ
Θεὸς ἵνα καταισχύύνῃ τὰ ἰσχυράά ·∙ <1Co 1 :28> καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόόσµμου καὶ τὰ ἐξουθενηµμέένα
ἐξελέέξατο ὁ Θεόός, καὶ τὰ µμὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήήσῃ ·∙ <1Co 1 :29> ὅπως µμὴ καυχήήσηται
πᾶσα σὰρξ ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ. <1Co 1 :30> ἐξ αὐτοῦ δὲ ὑµμεῖς ἐστὲ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐγενήήθη
σοφίία ἡµμῖν ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύύνη τε καὶ ἁγιασµμὸς καὶ ἀπολύύτρωσις, <1Co 1 :31> ἵνα καθὼς
γέέγραπται ὁ καυχώώµμενος ἐν Κυρίίῳ καυχάάσθω.
<1Co 2 : 1> Κἀγὼ ἐλθὼν πρὸς ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, ἦλθον οὐ καθ᾿ ὑπεροχὴν λόόγου ἢ σοφίίας
καταγγέέλλων ὑµμῖν τὸ µμαρτύύριον τοῦ Θεοῦ ·∙ <1Co 2 : 2> οὐ γὰρ ἔκρινάά τι εἰδέέναι ἐν ὑµμῖν εἰ µμὴ
Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τοῦτον ἐσταυρωµμέένον. <1Co 2 : 3> κἀγὼ ἐν ἀσθενείίᾳ καὶ ἐν φόόβῳ καὶ ἐν
τρόόµμῳ πολλῷ ἐγενόόµμην πρὸς ὑµμᾶς ·∙ <1Co 2 : 4> καὶ ὁ λόόγος µμου καὶ τὸ κήήρυγµμάά µμου οὐκ ἐν
πειθοῖς σοφίίας λόόγοις, ἀλλ᾿ ἐν ἀποδείίξει Πνεύύµματος καὶ δυνάάµμεως, <1Co 2 : 5> ἵνα ἡ πίίστις ὑµμῶν
µμὴ ᾖ ἐν σοφίίᾳ ἀνθρώώπων ἀλλ᾿ ἐν δυνάάµμει Θεοῦ.
<1Co 2 : 6> Σοφίίαν δὲ λαλοῦµμεν ἐν τοῖς τελείίοις, σοφίίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούύτου οὐδὲ τῶν
ἀρχόόντων τοῦ αἰῶνος τούύτου τῶν καταργουµμέένων ·∙ <1Co 2 : 7> ἀλλὰ λαλοῦµμεν Θεοῦ σοφίίαν ἐν
µμυστηρίίῳ, τὴν ἀποκεκρυµμµμέένην, ἣν προώώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώώνων εἰς δόόξαν ἡµμῶν ·∙
<1Co 2 : 8> ἣν οὐδεὶς τῶν ἀρχόόντων τοῦ αἰῶνος τούύτου ἔγνωκεν, (εἰ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν
Κύύριον τῆς δόόξης ἐσταύύρωσαν), <1Co 2 : 9> ἀλλὰ καθὼς γέέγραπται ·∙ Ἃ ὀφθαλµμὸς οὐκ εἶδεν καὶ
οὖς οὐκ ἤκουσεν καὶ ἐπὶ καρδίίαν ἀνθρώώπου οὐκ ἀνέέβη, ἃ ἡτοίίµμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν
αὐτόόν, <1Co 2 :10> ἡµμῖν δὲ ἀπεκάάλυψεν ὁ Θεὸς διὰ τοῦ Πνεύύµματος αὐτοῦ ·∙ τὸ γὰρ Πνεῦµμα πάάντα
ἐρευνᾷ, καὶ τὰ βάάθη τοῦ Θεοῦ. <1Co 2 :11> τίίς γὰρ οἶδεν ἀνθρώώπων τὰ τοῦ ἀνθρώώπου εἰ µμὴ τὸ
πνεῦµμα τοῦ ἀνθρώώπου τὸ ἐν αὐτῷ; οὕτως καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ οὐδεὶς ἔγνωκεν εἰ µμὴ τὸ Πνεῦµμα τοῦ
Θεοῦ. <1Co 2 :12> ἡµμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦµμα τοῦ κόόσµμου ἐλάάβοµμεν ἀλλὰ τὸ Πνεῦµμα τὸ ἐκ τοῦ Θεοῦ,
ἵνα εἰδῶµμεν τὰ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χαρισθέέντα ἡµμῖν ·∙ <1Co 2 :13> ἃ καὶ λαλοῦµμεν οὐκ ἐν διδακτοῖς
ἀνθρωπίίνης σοφίίας λόόγοις, ἀλλ᾿ ἐν διδακτοῖς Πνεύύµματος, πνευµματικοῖς πνευµματικὰ
συνκρίίνοντες. <1Co 2 :14> ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέέχεται τὰ τοῦ Πνεύύµματος τοῦ Θεοῦ, µμωρίία
γὰρ αὐτῷ ἐστίίν ·∙ καὶ οὐ δύύναται γνῶναι ὅτι πνευµματικῶς ἀνακρίίνεται. <1Co 2 :15> ὁ δὲ
πνευµματικὸς ἀνακρίίνει µμὲν πάάντα ·∙ αὐτὸς δὲ ὑπ᾿ οὑδενὸς ἀνακρίίνεται ·∙ <1Co 2 :16> τίίς γὰρ ἔγνω
νοῦν Κυρίίου, ὃς συµμβιβάάσει αὐτόόν; ἡµμεῖς δὲ νοῦν Χριστοῦ ἔχοµμεν.
<1Co 3 : 1> Κἀγώώ, ἀδελφοίί, οὐκ ἠδυνήήθην λαλῆσαι ὑµμῖν ὡς πνευµματικοῖς ἀλλ᾿ ὡς σαρκίίνοις, ὡς
νηπίίοις ἐν Χριστῷ. <1Co 3 : 2> γάάλα ὑµμᾶς ἐπόότισα, οὐ βρῶµμα, οὔπω γὰρ ἐδύύνασθε, ἀλλ᾿ οὐδὲ ἔτι
νῦν δύύνασθε, <1Co 3 : 3> ἔτι γὰρ σαρκικοίί ἐστε. ὅπου γὰρ ἐν ὑµμῖν ζῆλος καὶ ἔρις, οὐχὶ σαρκικοίί
ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε; <1Co 3 : 4> ὅταν γὰρ λέέγῃ τις Ἐγὼ µμέέν εἰµμι Παύύλου ·∙ ἕτερος
δὲ Ἐγὼ Ἀπολλώώ, οὐκ ἄνθρωποίί ἐστε; <1Co 3 : 5> τίίς οὖν ἐστιν Ἀπολλώώς; τίίς δέέ Παῦλος; διάάκονοι
δι᾿ ὧν ἐπιστεύύσατε, καὶ ἑκάάστῳ ὡς ὁ Κύύριος ἔδωκεν. <1Co 3 : 6> ἐγὼ ἐφύύτευσα, Ἀπολλῶς
ἐπόότισεν ·∙ ἀλλὰ ὁ Θεὸς ηὔξανεν. <1Co 3 : 7> ὥστε οὔτε ὁ φυτεύύων ἔστιν τι οὔτε ὁ ποτίίζων, ἀλλ᾿ ὁ
αὐξάάνων Θεόός. <1Co 3 : 8> ὁ φυτεύύων δὲ καὶ ὁ ποτίίζων ἕν εἰσιν ·∙ ἕκαστος δὲ τὸν ἴδιον µμισθὸν
λήήµμψεται κατὰ τὸν ἴδιον κόόπον. <1Co 3 : 9> Θεοῦ γάάρ ἐσµμεν συνεργοίί ·∙ Θεοῦ γεώώργιον, Θεοῦ
οἰκοδοµμήή ἐστε. <1Co 3 :10> Κατὰ τὴν χάάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάάν µμοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέέκτων
θεµμέέλιον τέέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδοµμεῖ ·∙ ἕκαστος δὲ βλεπέέτω πῶς ἐποικοδοµμεῖ. <1Co 3 :11>
θεµμέέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείίµμενον, ὃς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστόός.
<1Co 3 :12> εἰ δέέ τις ἐποικοδοµμεῖ ἐπὶ τὸν θεµμέέλιον τοῦτον χρυσόόν, ἄργυρον, λίίθους τιµμίίους, ξύύλα,
χόόρτον, καλάάµμην, <1Co 3 :13> ἑκάάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήήσεται, ἡ γὰρ ἡµμέέρα δηλώώσει, ὅτι ἐν
πυρὶ ἀποκαλύύπτεται ·∙ καὶ ἑκάάστου τὸ ἔργον ὁποῖόόν ἐστιν τὸ πῦρ δοκιµμάάσει. <1Co 3 :14> εἴ τινος τὸ
ἔργον µμενεῖ ὃ ἐποικοδόόµμησεν, µμισθὸν λήήµμψεται ·∙ <1Co 3 :15> εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήήσεται,
ζηµμιωθήήσεται, αὐτὸς δὲ σωθήήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρόός.
<1Co 3 :16> Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστὲ καὶ τὸ Πνεῦµμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑµμῖν; <1Co 3 :17> εἴ
τινος τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείίρει, φθερεῖ αὐτὸν ὁ Θεόός, ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιόός ἐστιν, οἵτινέές
ἐστε ὑµμεῖς.
<1Co 3 :18> Μηδεὶς ἑαυτὸν ἐξαπατάάτω ·∙ εἴ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑµμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούύτῳ, µμωρὸς
γενέέσθω, ἵνα γέένηται σοφόός ·∙ <1Co 3 :19> ἡ γὰρ σοφίία τοῦ κόόσµμου τούύτου µμωρίία παρὰ τῷ Θεῷ
ἐστίίν ·∙ γέέγραπται γάάρ ·∙ Ὁ δρασσόόµμενος τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίίᾳ αὐτῶν ·∙ <1Co 3 :20> καὶ
πάάλιν ·∙ Κύύριος γινώώσκει τοὺς διαλογισµμοὺς τῶν σοφῶν ὅτι εἰσὶν µμάάταιοι. <1Co 3 :21> ὥστε µμηδεὶς
καυχάάσθω ἐν ἀνθρώώποις, πάάντα γὰρ ὑµμῶν ἐστίίν, <1Co 3 :22> εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε
Κηφᾶς, εἴτε κόόσµμος εἴτε ζωὴ εἴτε θάάνατος, εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε µμέέλλοντα ·∙ πάάντα ὑµμῶν ἐστίίν,
<1Co 3 :23> ὑµμεῖς δὲ Χριστοῦ, Χριστὸς δὲ Θεοῦ.
<1Co 4 : 1> Οὕτως ἡµμᾶς λογιζέέσθω ἄνθρωπος, ὡς ὑπηρέέτας Χριστοῦ καὶ οἰκονόόµμους µμυστηρίίων
Θεοῦ. <1Co 4 : 2> ὧδε λοιπὸν ζητεῖται ἐν τοῖς οἰκονόόµμοις ἵνα πιστόός τις εὑρεθῇ. <1Co 4 : 3> ἐµμοὶ δὲ
εἰς ἐλάάχιστόόν ἐστιν, ἵνα ὑφ᾿ ὑµμῶν ἀνακριθῶ ἢ ὑπὸ ἀνθρωπίίνης ἡµμέέρας ·∙ ἀλλ᾿ οὐδὲ ἐµμαυτὸν
ἀνακρίίνω. <1Co 4 : 4> οὐδὲν γὰρ ἐµμαυτῷ σύύνοιδα ·∙ ἀλλ᾿ οὐκ ἐν τούύτῳ δεδικαίίωµμαι ·∙ ὁ δὲ
ἀνακρίίνων µμε Κύύριόός ἐστιν. <1Co 4 : 5> ὥστε µμὴ πρὸ καιροῦ τι κρίίνετε, ἕως ἂν ἔλθῃ ὁ Κύύριος, ὃς
καὶ φωτίίσει τὰ κρυπτὰ τοῦ σκόότους καὶ φανερώώσει τὰς βουλὰς τῶν καρδιῶν ·∙ καὶ τόότε ὁ ἔπαινος
γενήήσεται ἑκάάστῳ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ.
<1Co 4 : 6> Ταῦτα δέέ, ἀδελφοίί, µμετεσχηµμάάτισα εἰς ἐµμαυτὸν καὶ Ἀπολλὼ δι᾿ ὑµμᾶς, ἵνα ἐν ἡµμῖν
µμάάθητε τὸ µμὴ ὑπὲρ ὃ γέέγραπται φρονεῖν, ἵνα µμὴ εἷς ὑπὲρ τοῦ ἑνὸς φυσιοῦσθε κατὰ τοῦ ἑτέέρου.
<1Co 4 : 7> τίίς γάάρ σε διακρίίνει; τίί δὲ ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; εἰ δὲ καὶ ἔλαβες, τίί καυχᾶσαι ὡς µμὴ
λαβώών; <1Co 4 : 8> ἤδη κεκορεσµμέένοι ἐστέέ ·∙ ἤδη ἐπλουτήήσατε ·∙ χωρὶς ἡµμῶν ἐβασιλεύύσατε ·∙ καὶ
ὄφελόόν γε ἐβασιλεύύσατε, ἵνα καὶ ἡµμεῖς ὑµμῖν συµμβασιλεύύσωµμεν. <1Co 4 : 9> δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς
ἡµμᾶς τοὺς ἀποστόόλους ἐσχάάτους ἀπέέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίίους ·∙ ὅτι θέέατρον ἐγενήήθηµμεν τῷ
κόόσµμῳ καὶ ἀγγέέλοις καὶ ἀνθρώώποις. <1Co 4 :10> ἡµμεῖς µμωροὶ διὰ Χριστόόν, ὑµμεῖς δὲ φρόόνιµμοι ἐν
Χριστῷ ·∙ ἡµμεῖς ἀσθενεῖς, ὑµμεῖς δὲ ἰσχυροίί ·∙ ὑµμεῖς ἔνδοξοι, ἡµμεῖς δὲ ἄτιµμοι. <1Co 4 :11> ἄχρι τῆς ἄρτι
ὥρας καὶ πεινῶµμεν καὶ διψῶµμεν καὶ γυµμνιτεύύοµμεν καὶ κολαφιζόόµμεθα καὶ ἀστατοῦµμεν <1Co 4 :12>
καὶ κοπιῶµμεν ἐργαζόόµμενοι ταῖς ἰδίίαις χερσίίν ·∙ λοιδορούύµμενοι εὐλογοῦµμεν, διωκόόµμενοι
ἀνεχόόµμεθα, <1Co 4 :13> βλασφηµμούύµμενοι παρακαλοῦµμεν ·∙ ὡς περικαθάάρµματα τοῦ κόόσµμου
ἐγενήήθηµμεν, πάάντων περίίψηµμα ἕως ἄρτι. <1Co 4 :14> Οὐκ ἐντρέέπων ὑµμᾶς γράάφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς
τέέκνα µμου ἀγαπητὰ νουθετῶ. <1Co 4 :15> ἐὰν γὰρ µμυρίίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ
πολλοὺς πατέέρας ·∙ ἐν γὰρ χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίίου ἐγὼ ὑµμᾶς ἐγέέννησα. <1Co 4 :16>
παρακαλῶ οὖν ὑµμᾶς, µμιµμηταίί µμου γίίνεσθε.
<1Co 4 :17> Διὰ τοῦτο ἔπεµμψα ὑµμῖν Τιµμόόθεον, ὅς ἐστίίν µμου τέέκνον ἀγαπητὸν καὶ πιστὸν ἐν Κυρίίῳ,
ὃς ὑµμᾶς ἀναµμνήήσει τὰς ὁδούύς µμου τὰς ἐν Χριστῷ, καθὼς πανταχοῦ ἐν πάάσῃ ἐκκλησίίᾳ διδάάσκω.
<1Co 4 :18> ὡς µμὴ ἐρχοµμέένου δέέ µμου πρὸς ὑµμᾶς ἐφυσιώώθησάάν τινες ·∙ <1Co 4 :19> ἐλεύύσοµμαι δὲ
ταχέέως πρὸς ὑµμᾶς, ἐὰν ὁ Κύύριος θελήήσῃ, καὶ γνώώσοµμαι οὐ τὸν λόόγον τῶν πεφυσιωµμέένων ἀλλὰ
τὴν δύύναµμιν. <1Co 4 :20> οὐ γὰρ ἐν λόόγῳ ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ ἀλλ᾿ ἐν δυνάάµμει. <1Co 4 :21> τίί
θέέλετε; ἐν ῥάάβδῳ ἔλθω πρὸς ὑµμᾶς, ἢ ἐν ἀγάάπῃ πνεύύµματι τε πραΰτητος;
<1Co 5 : 1> Ὅλως ἀκούύεται ἐν ὑµμῖν πορνείία, καὶ τοιαύύτη πορνείία ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὥστε
γυναῖκάά τινα τοῦ πατρὸς ἔχειν. <1Co 5 : 2> καὶ ὑµμεῖς πεφυσιωµμέένοι ἐστέέ, καὶ οὐχὶ µμᾶλλον
ἐπενθήήσατε, ἵνα ἀρθῇ ἐκ µμέέσου ὑµμῶν ὁ τὸ ἔργον τοῦτο ποιήήσας; <1Co 5 : 3> ἐγὼ µμὲν γὰρ ἀπὼν τῷ
σώώµματι, παρὼν δὲ τῷ πνεύύµματι, ἤδη κέέκρικα ὡς παρὼν τὸν οὕτως τοῦτο κατεργασάάµμενον,
<1Co 5 : 4> ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, (συναχθέέντων ὑµμῶν καὶ τοῦ ἐµμοῦ
πνεύύµματος σὺν τῇ δυνάάµμει τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ), <1Co 5 : 5> παραδοῦναι τὸν τοιοῦτον
τῷ Σατανᾷ εἰς ὄλεθρον τῆς σαρκόός, ἵνα τὸ πνεῦµμα σωθῇ ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ.
<1Co 5 : 6> Οὐ καλὸν τὸ καύύχηµμα ὑµμῶν ·∙ οὐκ οἴδατε ὅτι µμικρὰ ζύύµμη ὅλον τὸ φύύραµμα ζυµμοῖ;
<1Co 5 : 7> ἐκκαθάάρατε τὴν παλαιὰν ζύύµμην, ἵνα ἦτε νέέον φύύραµμα, καθὼς ἐστε ἄζυµμοι. καὶ γὰρ τὸ
πάάσχα ἡµμῶν ἐτύύθη Χριστόός ·∙ <1Co 5 : 8> ὥστε ἑορτάάζωµμεν µμὴ ἐν ζύύµμῃ παλαιᾷ µμηδὲ ἐν ζύύµμῃ
κακίίας καὶ πονηρίίας, ἀλλ᾿ ἐν ἀζύύµμοις εἰλικρινείίας καὶ ἀληθείίας.
<1Co 5 : 9> Ἔγραψα ὑµμῖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ µμὴ συναναµμίίγνυσθαι πόόρνοις, <1Co 5 :10> οὐ πάάντως τοῖς
πόόρνοις τοῦ κόόσµμου τούύτου ἢ τοῖς πλεονέέκταις καὶ ἅρπαξιν ἢ εἰδωλολάάτραις, ἐπεὶ ὠφείίλετε ἄρα
ἐκ τοῦ κόόσµμου ἐξελθεῖν ·∙ <1Co 5 :11> νυνὶ δὲ ἔγραψα ὑµμῖν µμὴ συναναµμίίγνυσθαι ἐάάν τις ἀδελφὸς
ὀνοµμαζόόµμενος ᾖ πόόρνος ἢ πλεονέέκτης ἢ εἰδωλολάάτρης ἢ λοίίδορος ἢ µμέέθυσος ἢ ἅρπαξ, τῷ τοιούύτῳ
µμηδὲ συνεσθίίειν. <1Co 5 :12> τίί γάάρ µμοι καὶ τοὺς ἔξω κρίίνειν; οὐχὶ τοὺς ἔσω ὑµμεῖς κρίίνετε;
<1Co 5 :13> τοὺς δὲ ἔξω ὁ Θεὸς κρίίνει. ἐξάάρατε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑµμῶν αὐτῶν.
<1Co 6 : 1> Τολµμᾷ τις ὑµμῶν πρᾶγµμα ἔχων πρὸς τὸν ἕτερον κρίίνεσθαι ἐπὶ τῶν ἀδίίκων καὶ οὐχὶ ἐπὶ
τῶν ἁγίίων; <1Co 6 : 2> ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἅγιοι τὸν κόόσµμον κρινοῦσιν; καὶ εἰ ἐν ὑµμῖν κρίίνεται ὁ
κόόσµμος, ἀνάάξιοίί ἐστε κριτηρίίων ἐλαχίίστων; <1Co 6 : 3> οὐκ οἴδατε ὅτι ἀγγέέλους κρινοῦµμεν, µμήήτιγε
βιωτικάά; <1Co 6 : 4> βιωτικὰ µμὲν οὖν κριτήήρια ἐὰν ἔχητε, τοὺς ἐξουθενηµμέένους ἐν τῇ ἐκκλησίίᾳ,
τούύτους καθίίζετε. <1Co 6 : 5> πρὸς ἐντροπὴν ὑµμῖν λέέγω ·∙ οὕτως οὐκ ἔνι ἐν ὑµμῖν σοφόός, οὐδὲ εἷς, ὃς
δυνήήσεται διακρῖναι ἀνὰ µμέέσον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ; <1Co 6 : 6> ἀλλὰ ἀδελφὸς µμετὰ ἀδελφοῦ
κρίίνεται, καὶ τοῦτο ἐπὶ ἀπίίστων; <1Co 6 : 7> ἤδη µμὲν οὖν ὅλως ἥττηµμα ὑµμῖν ἐστίίν, ὅτι κρίίµματα
ἔχετε µμεθ᾿ ἑαυτῶν. διὰ τίί οὐχὶ µμᾶλλον ἀδικεῖσθε; διὰ τίί οὐχὶ µμᾶλλον ἀποστερεῖσθε; <1Co 6 : 8>
ἀλλὰ ὑµμεῖς ἀδικεῖτε καὶ ἀποστερεῖτε, καὶ τοῦτο ἀδελφούύς. <1Co 6 : 9> ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι Θεοῦ
βασιλείίαν οὐ κληρονοµμήήσουσιν; µμὴ πλανᾶσθε ·∙ οὔτε πόόρνοι οὔτε εἰδωλολάάτραι οὔτε µμοιχοὶ οὔτε
µμαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται <1Co 6 :10> οὔτε κλέέπται οὔτε πλεονέέκται, οὔτε µμέέθυσοι, οὐ λοίίδοροι,
οὐχ ἅρπαγες βασιλείίαν Θεοῦ κληρονοµμήήσουσιν. <1Co 6 :11> καὶ ταῦτάά τινες ἦτε ·∙ ἀλλὰ
ἀπελούύσασθε, ἀλλὰ ἡγιάάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώώθητε ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ, καὶ ἐν τῷ
Πνεύύµματι τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν.
<1Co 6 :12> Πάάντα µμοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάάντα συµμφέέρει ·∙ πάάντα µμοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ
ἐξουσιασθήήσοµμαι ὑπὸ τινος. <1Co 6 :13> τὰ βρώώµματα τῇ κοιλίίᾳ, καὶ ἡ κοιλίία τοῖς βρώώµμασιν ·∙ ὁ δὲ
Θεὸς καὶ ταύύτην καὶ ταῦτα καταργήήσει.
Τὸ δὲ σῶµμα οὐ τῇ πορνείίᾳ ἀλλὰ τῷ Κυρίίῳ, καὶ ὁ Κύύριος τῷ σώώµματι. <1Co 6 :14> ὁ δὲ Θεὸς και τὸν
Κύύριον ἤγειρεν καὶ ἡµμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάάµμεως αὐτοῦ. <1Co 6 :15> οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώώµματα
ὑµμῶν µμέέλη Χριστοῦ ἐστίίν; ἄρας οὖν τὰ µμέέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήήσω πόόρνης µμέέλη; µμὴ γέένοιτο.
<1Co 6 :16> ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώώµμενος τῇ πόόρνῃ ἓν σῶµμάά ἐστιν; Ἔσονται γάάρ, φησίίν, οἱ δύύο εἰς
σάάρκα µμίίαν. <1Co 6 :17> ὁ δὲ κολλώώµμενος τῷ Κυρίίῳ ἓν πνεῦµμάά ἐστιν. <1Co 6 :18> φεύύγετε τὴν
πορνείίαν ·∙ πᾶν ἁµμάάρτηµμα ὃ ἐὰν ποιήήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώώµματόός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύύων εἰς τὸ
ἴδιον σῶµμα ἁµμαρτάάνει. <1Co 6 :19> ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶµμα ὑµμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑµμῖν Ἁγίίου
Πνεύύµματος ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ; καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν ·∙ <1Co 6 :20> ἠγοράάσθητε γὰρ τιµμῆς.
δοξάάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώώµματι ὑµμῶν.
<1Co 7 : 1> Περὶ δὲ ὧν ἐγράάψατέέ µμοι, καλὸν ἀνθρώώπῳ γυναικὸς µμὴ ἅπτεσθαι ·∙ <1Co 7 : 2> διὰ δὲ
τὰς πορνείίας ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέέτω, καὶ ἑκάάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέέτω. <1Co 7 : 3>
τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλὴν ἀποδιδόότω, ὁµμοίίως δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρίί. <1Co 7 : 4> ἡ γυνὴ τοῦ
ἰδίίου σώώµματος οὐκ ἐξουσιάάζει ἀλλὰ ὁ ἀνήήρ ·∙ ὁµμοίίως δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τοῦ ἰδίίου σώώµματος οὐκ
ἐξουσιάάζει ἀλλὰ ἡ γυνήή. <1Co 7 : 5> µμὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήήλους, εἰ µμήήτι ἂν ἐκ συµμφώώνου πρὸς
καιρὸν ἵνα σχολάάσητε τῇ προσευχῇ καὶ πάάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἦτε, ἵνα µμὴ πειράάζῃ ὑµμᾶς ὁ Σατανᾶς
διὰ τὴν ἀκρασίίαν ὑµμῶν. <1Co 7 : 6> τοῦτο δὲ λέέγω κατὰ συγγνώώµμην, οὐ κατ᾿ ἐπιταγήήν ·∙ <1Co 7 : 7>
θέέλω δὲ πάάντας ἀνθρώώπους εἶναι ὡς καὶ ἐµμαυτόόν ·∙ ἀλλ᾿ ἕκαστος ἴδιον ἔχει χάάρισµμα ἐκ Θεοῦ, ὁ
µμὲν οὕτως, ὁ δὲ οὕτως. <1Co 7 : 8> Λέέγω δὲ τοῖς ἀγάάµμοις καὶ ταῖς χήήραις, καλὸν αὐτοῖς ἐὰν
µμείίνωσιν ὡς κἀγώώ. <1Co 7 : 9> εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύύονται, γαµμησάάτωσαν, κρεῖσσον γάάρ ἐστιν
γαµμῆσαι ἢ πυροῦσθαι. <1Co 7 :10> τοῖς δὲ γεγαµμηκόόσιν παραγγέέλλω, οὐκ ἐγὼ ἀλλ᾿ ὁ Κύύριος,
γυναῖκα ἀπὸ ἀνδρὸς µμὴ χωρισθῆναι ·∙ <1Co 7 :11> (ἐὰν δὲ καὶ χωρισθῇ, µμενέέτω ἄγαµμος ἢ τῷ ἀνδρὶ
καταλλαγήήτω) ·∙ καὶ ἄνδρα γυναῖκα µμὴ ἀφιέέναι. <1Co 7 :12> τοῖς δὲ λοιποῖς λέέγω ἐγώώ, οὐχ ὁ
Κύύριος ·∙ εἴ τις ἀδελφὸς γυναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὐτὴ συνευδοκεῖ οἰκεῖν µμετ᾿ αὐτοῦ, µμὴ ἀφιέέτω
αὐτήήν ·∙ <1Co 7 :13> καὶ γυνὴ ἥτις ἔχει ἄνδρα ἄπιστον, καὶ αὐτὸς συνευδοκεῖ οἰκεῖν µμετ᾿ αὐτῆς, µμὴ
ἀφιέέτω τὸν ἄνδρα. <1Co 7 :14> ἡγίίασται γὰρ ὁ ἀνὴρ ὁ ἄπιστος ἐν τῇ γυναικίί, καὶ ἡγίίασται ἡ γυνὴ
ἡ ἄπιστος ἐν τῷ ἀδελφῷ ·∙ ἐπεὶ ἄρα τὰ τέέκνα ὑµμῶν ἀκάάθαρτάά ἐστιν ·∙ νῦν δὲ ἅγιάά ἐστιν. <1Co 7 :15>
εἰ δὲ ὁ ἄπιστος χωρίίζεται, χωριζέέσθω ·∙ οὐ δεδούύλωται ὁ ἀδελφὸς ἢ ἡ ἀδελφὴ ἐν τοῖς τοιούύτοις ·∙ ἐν
δὲ εἰρήήνῃ κέέκληκεν ἡµμᾶς ὁ Θεόός. <1Co 7 :16> τίί γὰρ οἶδας, γύύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώώσεις; ἢ τίί οἶδας,
ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώώσεις; <1Co 7 :17> εἰ µμὴ ἑκάάστῳ ὡς ἐµμέέρισεν ὁ Κύύριος, ἕκαστον ὡς
κέέκληκεν ὁ Θεόός, οὕτως περιπατείίτω ·∙ καὶ οὕτως ἐν ταῖς ἐκκλησίίαις πάάσαις διατάάσσοµμαι.
<1Co 7 :18> Περιτετµμηµμέένος τις ἐκλήήθη, µμὴ ἐπισπάάσθω. ἐν ἀκροβυστίίᾳ τις ἐκλήήθη, µμὴ
περιτεµμνέέσθω. <1Co 7 :19> ἡ περιτοµμὴ οὐδέέν ἐστιν, καὶ ἡ ἀκροβυστίία οὐδέέν ἐστιν, ἀλλὰ τήήρησις
ἐντολῶν Θεοῦ. <1Co 7 :20> ἕκαστος ἐν τῇ κλήήσει ᾗ ἐκλήήθη, ἐν ταύύτῃ µμενέέτω. <1Co 7 :21> δοῦλος
ἐκλήήθης, µμήή σοι µμελέέτω ·∙ ἀλλ᾿ εἰ καὶ δύύνασαι ἐλεύύθερος γενέέσθαι, µμᾶλλον χρῆσαι ·∙ <1Co 7 :22> ὁ
γὰρ ἐν Κυρίίῳ κληθεὶς δοῦλος ἀπελεύύθερος Κυρίίου ἐστίίν ·∙ ὁµμοίίως καὶ ὁ ἐλεύύθερος κληθεὶς δοῦλόός
ἐστιν Χριστοῦ. <1Co 7 :23> τιµμῆς ἠγοράάσθητε ·∙ µμὴ γίίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώώπων. <1Co 7 :24> ἕκαστος
ἐν ᾧ ἐκλήήθη, ἀδελφοίί, ἐν τούύτῳ µμενέέτω παρὰ Θεῷ.
<1Co 7 :25> Περὶ δὲ τῶν παρθέένων ἐπιταγὴν Κυρίίου οὐκ ἔχω, γνώώµμην δὲ δίίδωµμι ὡς ἠλεηµμέένος ὑπὸ
Κυρίίου πιστὸς εἶναι. <1Co 7 :26> νοµμίίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάάγκην,
ὅτι καλὸν ἀνθρώώπῳ τὸ οὕτως εἶναι. <1Co 7 :27> δέέδεσαι γυναικίί, µμὴ ζήήτει λύύσιν. λέέλυσαι ἀπὸ
γυναικόός, µμὴ ζήήτει γυναῖκα. <1Co 7 :28> ἐὰν δὲ καὶ γαµμήήσῃς, οὐχ ἥµμαρτες ·∙ καὶ ἐὰν γήήµμῃ ἡ
παρθέένος, οὐχ ἥµμαρτεν ·∙ θλίίψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι ·∙ ἐγὼ δὲ ὑµμῶν φείίδοµμαι.
<1Co 7 :29> τοῦτο δέέ φηµμι, ἀδελφοίί, ὁ καιρὸς συνεσταλµμέένος ἐστίίν ·∙ τὸ λοιπὸν ἵνα καὶ οἱ ἔχοντες
γυναῖκας ὡς µμὴ ἔχοντες ὦσιν ·∙ <1Co 7 :30> καὶ οἱ κλαίίοντες ὡς µμὴ κλαίίοντες ·∙ καὶ οἱ χαίίροντες ὡς
µμὴ χαίίροντες ·∙ καὶ οἱ ἀγοράάζοντες ὡς µμὴ κατέέχοντες ·∙ <1Co 7 :31> καὶ οἱ χρώώµμενοι τὸν κόόσµμον ὡς
µμὴ καταχρώώµμενοι ·∙ παράάγει γὰρ τὸ σχῆµμα τοῦ κόόσµμου τούύτου. <1Co 7 :32> θέέλω δὲ ὑµμᾶς
ἀµμερίίµμνους εἶναι. ὁ ἄγαµμος µμεριµμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίίου, πῶς ἀρέέσει τῷ Κυρίίῳ ·∙ <1Co 7 :33> ὁ δὲ
γαµμήήσας µμεριµμνᾷ τὰ τοῦ κόόσµμου, πῶς ἀρέέσει τῇ γυναικίί. <1Co 7 :34> µμεµμέέρισται ἡ γυνὴ καὶ ἡ
παρθέένος ·∙ ἡ ἄγαµμος µμεριµμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίίου, ἵνα ᾖ ἁγίία καὶ σώώµματι καὶ πνεύύµματι ·∙ ἡ δὲ γαµμήήσασα
µμεριµμνᾷ τὰ τοῦ κόόσµμου, πῶς ἀρέέσει τῷ ἀνδρίί. <1Co 7 :35> τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑµμῶν αὐτῶν σύύµμφορον
λέέγω, οὐχ ἵνα βρόόχον ὑµμῖν ἐπιβάάλω, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχηµμον καὶ εὐπάάρεδρον τῷ Κυρίίῳ
ἀπερισπάάστως. <1Co 7 :36> εἰ δέέ τις ἀσχηµμονεῖν ἐπὶ τὴν παρθέένον αὐτοῦ νοµμίίζει, ἐὰν ᾖ
ὑπέέρακµμος, καὶ οὕτως ὀφείίλει γίίνεσθαι, ὃ θέέλει ποιείίτω, οὐχ ἁµμαρτάάνει ·∙ γαµμείίτωσαν. <1Co 7 :37>
ὃς δὲ ἕστηκεν ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτοῦ ἑδραῖος, µμὴ ἔχων ἀνάάγκην, ἐξουσίίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίίου
θελήήµματος, καὶ τοῦτο κέέκρικεν ἐν τῇ καρδίίᾳ αὐτοῦ, τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθέένον, καλῶς ποιεῖ.
<1Co 7 :38> ὥστε καὶ ὁ γαµμίίζων καλῶς ποιεῖ ·∙ καὶ ὁ µμὴ γαµμίίζων κρεῖσσον ποιεῖ. <1Co 7 :39> γυνὴ
δέέδεται ἐφ᾿ ὅσον χρόόνον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ·∙ ἐὰν δὲ κοιµμηθῇ ὁ ἀνήήρ, ἐλευθέέρα ἐστὶν ᾧ θέέλει
γαµμηθῆναι, µμόόνον ἐν Κυρίίῳ ·∙ <1Co 7 :40> µμακαριωτέέρα δέέ ἐστιν ἐὰν οὕτως µμείίνῃ, κατὰ τὴν ἐµμὴν
γνώώµμην ·∙ δοκῶ δὲ κἀγὼ Πνεῦµμα Θεοῦ ἔχειν.
<1Co 8 : 1> Περὶ δὲ τῶν εἰδωλοθύύτων οἴδαµμεν, — (ὅτι πάάντες γνῶσιν ἔχοµμεν ·∙ ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ
δὲ ἀγάάπη οἰκοδοµμεῖ. <1Co 8 : 2> εἴ τις δοκεῖ εἰδέέναι τι, οὐδέέπω οὐδὲν ἔγνωκεν καθὼς δεῖ γνῶναι ·∙
<1Co 8 : 3> εἰ δέέ τις ἀγαπᾷ τὸν Θεόόν, οὗτος ἔγνωσται ὑπ᾿ αὐτοῦ). <1Co 8 : 4> — περὶ τῆς βρώώσεως
οὖν τῶν εἰδωλοθύύτων οἴδαµμεν ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόόσµμῳ, καὶ ὅτι οὐδεὶς Θεὸς ἕτερος εἰ µμὴ εἷς.
<1Co 8 : 5> καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶν λεγόόµμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ γῆς, (ὥσπερ εἰσὶν θεοὶ
πολλοὶ καὶ κύύριοι πολλοίί), <1Co 8 : 6> ἀλλ᾿ ἡµμῖν εἷς Θεὸς ὁ Πατήήρ, ἐξ οὗ τὰ πάάντα καὶ ἡµμεῖς εἰς
αὐτόόν, καὶ εἷς Κύύριος Ἰησοῦς Χριστόός, δι᾿ οὗ τὰ πάάντα καὶ ἡµμεῖς δι᾿ αὐτοῦ. <1Co 8 : 7> ἀλλ᾿ οὐκ ἐν
πᾶσιν ἡ γνῶσις ·∙ τινὲς δὲ τῇ συνειδήήσει ἕως ἄρτι τοῦ εἰδώώλου ὡς εἰδωλόόθυτον ἐσθίίουσιν, καὶ ἡ
συνείίδησις αὐτῶν ἀσθενὴς οὖσα µμολύύνεται. <1Co 8 : 8> βρῶµμα δὲ ἡµμᾶς οὐ παρίίστησιν τῷ Θεῷ ·∙
οὔτε ἐὰν µμὴ φάάγωµμεν, ὑστερούύµμεθα ·∙ οὔτε ἐὰν φάάγωµμεν, περισσεύύοµμεν. <1Co 8 : 9> βλέέπετε δὲ
µμήήπως ἡ ἐξουσίία ὑµμῶν αὕτη πρόόσκοµμµμα γέένηται τοῖς ἀσθενέέσιν. <1Co 8 :10> ἐὰν γάάρ τις ἴδῃ σὲ
τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλείίῳ κατακείίµμενον, οὐχὶ ἡ συνείίδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος
οἰκοδοµμηθήήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόόθυτα ἐσθίίειν; <1Co 8 :11> καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἐν τῇ σῇ
γνώώσει, ὁ ἀδελφὸς δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέέθανεν. <1Co 8 :12> οὕτως δὲ ἁµμαρτάάνοντες εἰς τοὺς
ἀδελφοὺς καὶ τύύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείίδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁµμαρτάάνετε. <1Co 8 :13>
διόόπερ εἰ βρῶµμα σκανδαλίίζει τὸν ἀδελφόόν µμου, οὐ µμὴ φάάγω κρέέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα µμὴ τὸν
ἀδελφόόν µμου σκανδαλίίσω.
<1Co 9 : 1> Οὐκ εἰµμὶ ἐλεύύθερος; οὐκ εἰµμὶ ἀπόόστολος; οὐχὶ Ἰησοῦν τὸν Κύύριον ἡµμῶν ἑώώρακα; οὐ τὸ
ἔργον µμου ὑµμεῖς ἐστὲ ἐν Κυρίίῳ; <1Co 9 : 2> εἰ ἄλλοις οὐκ εἰµμὶ ἀπόόστολος, ἀλλὰ γε ὑµμῖν εἰµμίί ·∙ ἡ γὰρ
σφραγίίς τῆς ἐµμῆς ἀποστολῆς ὑµμεῖς ἐστὲ ἐν Κυρίίῳ. <1Co 9 : 3> ἡ ἐµμὴ ἀπολογίία τοῖς ἐµμὲ
ἀνακρίίνουσίίν αὕτη ἐστίίν. <1Co 9 : 4> Μὴ οὐκ ἔχοµμεν ἐξουσίίαν φαγεῖν καὶ πεῖν; <1Co 9 : 5> µμὴ οὐκ
ἔχοµμεν ἐξουσίίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ
Κυρίίου καὶ Κηφᾶς; <1Co 9 : 6> ἢ µμόόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάάβας οὐκ ἔχοµμεν ἐξουσίίαν τοῦ µμὴ
ἐργάάζεσθαι; <1Co 9 : 7> τίίς στρατεύύεται ἰδίίοις ὀψωνίίοις ποτέέ; τίίς φυτεύύει ἀµμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ
καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίίει; ἢ τίίς ποιµμαίίνει ποίίµμνην καὶ ἐκ τοῦ γάάλακτος τῆς ποίίµμνης οὐκ ἐσθίίει;
<1Co 9 : 8> µμὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ, ἢ καὶ ὁ νόόµμος ταῦτα οὐ λέέγει; <1Co 9 : 9> ἐν γὰρ τῷ
Μωϋσέέως νόόµμῳ γέέγραπται ·∙ Οὐ φιµμώώσεις βοῦν ἀλοῶντα. µμὴ τῶν βοῶν µμέέλει τῷ Θεῷ; <1Co 9 :10>
ἢ δι᾿ ἡµμᾶς πάάντως λέέγει; δι᾿ ἡµμᾶς γὰρ ἐγράάφη, ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίίδι ὀφείίλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ
ἀλοῶν ἐπ᾿ ἐλπίίδι τοῦ µμετέέχειν. <1Co 9 :11> Εἰ ἡµμεῖς ὑµμῖν τὰ πνευµματικὰ ἐσπείίραµμεν, µμέέγα εἰ ἡµμεῖς
ὑµμῶν τὰ σαρκικὰ θερίίσοµμεν; <1Co 9 :12> εἰ ἄλλοι τῆς ὑµμῶν ἐξουσίίας µμετέέχουσιν, οὐ µμᾶλλον
ἡµμεῖς; ἀλλ᾿ οὐκ ἐχρησάάµμεθα τῇ ἐξουσίίᾳ ταύύτῃ, ἀλλὰ πάάντα στέέγοµμεν ἵνα µμήή ἐγκοπὴν τινα δῶµμεν
τῷ εὐαγγελίίῳ τοῦ Χριστοῦ. <1Co 9 :13> οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ τὰ ἱερὰ ἐργαζόόµμενοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ
ἐσθίίουσιν; οἱ τῷ θυσιαστηρίίῳ προσεδρεύύοντες τῷ θυσιαστηρίίῳ συµμµμερίίζονται; <1Co 9 :14> οὕτως
καὶ ὁ Κύύριος διέέταξεν τοῖς τὸ εὐαγγέέλιον καταγγέέλλουσιν ἐκ τοῦ εὐαγγελίίου ζῆν. <1Co 9 :15> ἐγὼ
δὲ οὐ κέέχρηµμαι οὐδενὶ τούύτων, οὐκ ἔγραψα δὲ ταῦτα ἵνα οὕτως γέένηται ἐν ἐµμοίί ·∙ καλὸν γάάρ µμοι
µμᾶλλον ἀποθανεῖν ἢ τὸ καύύχηµμάά µμου ἵνα τις κενώώσει. <1Co 9 :16> ἐὰν γὰρ εὐαγγελίίζωµμαι, οὐκ
ἔστιν µμοι καύύχηµμα, ἀνάάγκη γάάρ µμοι ἐπίίκειται, οὐαὶ γάάρ µμοίί ἐστιν ἐὰν µμὴ εὐαγγελίίζωµμαι.
<1Co 9 :17> εἰ γὰρ ἑκὼν τοῦτο πράάσσω, µμισθὸν ἔχω ·∙ εἰ δὲ ἄκων, οἰκονοµμίίαν πεπίίστευµμαι.
<1Co 9 :18> τίίς οὖν µμου ἐστὶν ὁ µμισθόός; ἵνα εὐαγγελιζόόµμενος ἀδάάπανον θήήσω τὸ εὐαγγέέλιον εἰς τὸ
µμὴ καταχρήήσασθαι τῇ ἐξουσίίᾳ µμου ἐν τῷ εὐαγγελίίῳ. <1Co 9 :19> Ἐλεύύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάάντων
πᾶσιν ἐµμαυτὸν ἐδούύλωσα, ἵνα τοὺς πλείίονας κερδήήσω ·∙ <1Co 9 :20> καὶ ἐγενόόµμην τοῖς Ἰουδαίίοις
ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ἰουδαίίους κερδήήσω ·∙ τοῖς ὑπὸ νόόµμον ὡς ὑπὸ νόόµμον, µμὴ ὢν αὐτὸς ὑπὸ νόόµμον, ἵνα
τοὺς ὑπὸ νόόµμον κερδήήσω ·∙ <1Co 9 :21> τοῖς ἀνόόµμοις ὡς ἄνοµμος, (µμὴ ὢν ἄνοµμος Θεῷ ἀλλ᾿ ἔννοµμος
Χριστῷ), ἵνα κερδήήσω τοὺς ἀνόόµμους ·∙ <1Co 9 :22> ἐγενόόµμην τοῖς ἀσθενέέσιν ἀσθενήής, ἵνα τοὺς
ἀσθενεῖς κερδήήσω ·∙ τοῖς πᾶσιν γέέγονα πάάντα, ἵνα πάάντως τινὰς σώώσω. <1Co 9 :23> πάάντα δὲ ποιῶ
διὰ τὸ εὐαγγέέλιον, ἵνα συγκοινωνὸς αὐτοῦ γέένωµμαι.
<1Co 9 :24> Οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίίῳ τρέέχοντες πάάντες µμὲν τρέέχουσιν, εἷς δὲ λαµμβάάνει τὸ
βραβεῖον; οὕτως τρέέχετε ἵνα καταλάάβητε. <1Co 9 :25> πᾶς δὲ ὁ ἀγωνιζόόµμενος πάάντα
ἐγκρατεύύεται, ἐκεῖνοι µμὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέέφανον λάάβωσιν ·∙ ἡµμεῖς δὲ ἄφθαρτον. <1Co 9 :26>
ἐγὼ τοίίνυν οὕτως τρέέχω ὡς οὐκ ἀδήήλως ·∙ οὕτως πυκτεύύω ὡς οὐκ ἀέέρα δέέρων ·∙ <1Co 9 :27> ἀλλ᾿
ὑπωπιάάζω µμου τὸ σῶµμα καὶ δουλαγωγῶ, µμήήπως ἄλλοις κηρύύξας αὐτὸς ἀδόόκιµμος γέένωµμαι.
<1Co10 : 1> Οὐ θέέλω γὰρ ὑµμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοίί, ὅτι οἱ πατέέρες ἡµμῶν πάάντες ὑπὸ τὴν νεφέέλην
ἦσαν καὶ πάάντες διὰ τῆς θαλάάσσης διῆλθον, <1Co10 : 2> καὶ πάάντες εἰς τὸν Μωϋσῆν ἐβαπτίίσαντο
ἐν τῇ νεφέέλῃ καὶ ἐν τῇ θαλάάσσῃ, <1Co10 : 3> καὶ πάάντες τὸ αὐτὸ βρῶµμα πνευµματικὸν ἔφαγον,
<1Co10 : 4> καὶ πάάντες τὸ αὐτὸ πόόµμα πνευµματικὸν ἔπιον, ἔπινον γὰρ ἐκ πνευµματικῆς
ἀκολουθούύσης πέέτρας, ἡ δὲ πέέτρα ἦν ὁ Χριστόός. <1Co10 : 5> ἀλλ᾿ οὐκ ἐν τοῖς πλείίοσιν αὐτῶν
εὐδόόκησεν ὁ Θεόός ·∙ κατεστρώώθησαν γὰρ ἐν τῇ ἐρήήµμῳ. <1Co10 : 6> Ταῦτα δὲ τύύποι ἡµμῶν
ἐγενήήθησαν, εἰς τὸ µμὴ εἶναι ἡµμᾶς ἐπιθυµμητὰς κακῶν, καθὼς κἀκεῖνοι ἐπεθύύµμησαν. <1Co10 : 7>
µμηδὲ εἰδωλολάάτραι γίίνεσθε, καθώώς τινες αὐτῶν, ὥσπερ γέέγραπται ·∙ Ἐκάάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν καὶ
πιεῖν, καὶ ἀνέέστησαν παίίζειν. <1Co10 : 8> µμηδὲ πορνεύύωµμεν, καθώώς τινες αὐτῶν ἐπόόρνευσαν καὶ
ἔπεσαν ἐν µμιᾷ ἡµμέέρᾳ εἴκοσι τρεῖς χιλιάάδες. <1Co10 : 9> µμηδὲ ἐκπειράάζωµμεν τὸν Χριστόόν, καθώώς
τινες αὐτῶν ἐπείίρασαν καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώώλοντο. <1Co10 :10> µμηδὲ γογγύύζετε, καθώώς τινες
αὐτῶν ἐγόόγγυσαν καὶ ἀπώώλοντο ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ. <1Co10 :11> ταῦτα δὲ πάάντα τύύποι
συνέέβαινεν ἐκείίνοις, ἐγράάφη δὲ πρὸς νουθεσίίαν ἡµμῶν, εἰς οὓς τὰ τέέλη τῶν αἰώώνων κατήήντηκεν.
<1Co10 :12> ὥστε ὁ δοκῶν ἑστάάναι βλεπέέτω µμὴ πέέσῃ. <1Co10 :13> πειρασµμὸς ὑµμᾶς οὐκ εἴληφεν εἰ
µμὴ ἀνθρώώπινος ·∙ πιστὸς δὲ ὁ Θεόός, ὃς οὐκ ἐάάσει ὑµμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύύνασθε, ἀλλὰ ποιήήσει
σὺν τῷ πειρασµμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύύνασθαι ὑπενεγκεῖν.
<1Co10 :14> Διόόπερ, ἀγαπητοίί µμου, φεύύγετε ἀπὸ τῆς εἰδωλολατρείίας. <1Co10 :15> ὡς φρονίίµμοις
λέέγω ·∙ κρίίνατε ὑµμεῖς ὅ φηµμι. <1Co10 :16> τὸ ποτήήριον τῆς εὐλογίίας ὃ εὐλογοῦµμεν, οὐχὶ κοινωνίία
τοῦ αἵµματος τοῦ Χριστοῦ ἐστὶν; τὸν ἄρτον ὃν κλῶµμεν, οὐχὶ κοινωνίία τοῦ σώώµματος τοῦ Χριστοῦ
ἐστιν; <1Co10 :17> ὅτι εἷς ἄρτος, ἓν σῶµμα οἱ πολλοίί ἐσµμεν, οἱ γὰρ πάάντες ἐκ τοῦ ἑνὸς ἄρτου
µμετέέχοµμεν. <1Co10 :18> βλέέπετε τὸν Ἰσραὴλ κατὰ σάάρκα ·∙ οὐχ οἱ ἐσθίίοντες τὰς θυσίίας κοινωνοὶ
τοῦ θυσιαστηρίίου εἰσίίν; <1Co10 :19> τίί οὖν φηµμίί; ὅτι εἰδωλόόθυτόόν τι ἔστιν, ἢ ὅτι εἴδωλόόν τι ἔστιν;
<1Co10 :20> ἀλλ᾿ ὅτι ἃ θύύουσιν τὰ ἔθνη, δαιµμονίίοις θύύουσιν καὶ οὐ Θεῷ ·∙ οὐ θέέλω δὲ ὑµμᾶς
κοινωνοὺς τῶν δαιµμονίίων γίίνεσθαι. <1Co10 :21> οὐ δύύνασθε ποτήήριον Κυρίίου πίίνειν καὶ ποτήήριον
δαιµμονίίων ·∙ οὐ δύύνασθε τραπέέζης Κυρίίου µμετέέχειν καὶ τραπέέζης δαιµμονίίων. <1Co10 :22> ἤ
παραζηλοῦµμεν τὸν Κύύριον; µμὴ ἰσχυρόότεροι αὐτοῦ ἐσµμέέν;
<1Co10 :23> Πάάντα ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάάντα συµμφέέρει ·∙ πάάντα ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάάντα οἰκοδοµμεῖ.
<1Co10 :24> µμηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείίτω ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέέρου. <1Co10 :25> πᾶν τὸ ἐν µμακέέλλῳ
πωλούύµμενον ἐσθίίετε µμηδὲν ἀνακρίίνοντες διὰ τὴν συνείίδησιν, <1Co10 :26> τοῦ γὰρ Κυρίίου ἡ γῆ
καὶ τὸ πλήήρωµμα αὐτῆς. <1Co10 :27> εἰ δέέ τις καλεῖ ὑµμᾶς τῶν ἀπίίστων καὶ θέέλετε πορεύύεσθαι, πᾶν
τὸ παρατιθέέµμενον ὑµμῖν ἐσθίίετε µμηδὲν ἀνακρίίνοντες διὰ τὴν συνείίδησιν. <1Co10 :28> ἐὰν δέέ τις
ὑµμῖν εἴπῃ ·∙ Τοῦτο ἱερόόθυτόόν ἐστιν, µμὴ ἐσθίίετε δι᾿ ἐκεῖνον τὸν µμηνύύσαντα καὶ τὴν συνείίδησιν.
<1Co10 :29> συνείίδησιν δὲ λέέγω οὐχὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀλλὰ τὴν τοῦ ἑτέέρου ·∙ ἵνα τίί γὰρ ἡ ἐλευθερίία µμου
κρίίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήήσεως; <1Co10 :30> εἰ ἐγὼ χάάριτι µμετέέχω, τίί βλασφηµμοῦµμαι ὑπὲρ οὗ
ἐγὼ εὐχαριστῶ; <1Co10 :31> εἴτε οὖν ἐσθίίετε εἴτε πίίνετε εἴτε τι ποιεῖτε, πάάντα εἰς δόόξαν Θεοῦ
ποιεῖτε. <1Co10 :32> ἀπρόόσκοποι γίίνεσθε καὶ Ἰουδαίίοις καὶ Ἕλλησιν καὶ τῇ ἐκκλησίίᾳ τοῦ Θεοῦ ·∙
<1Co10 :33> καθὼς κἀγὼ πάάντα πᾶσιν ἀρέέσκω µμὴ ζητῶν τὸ ἐµμαυτοῦ σύύµμφορον ἀλλὰ τὸ τῶν
πολλῶν, ἵνα σωθῶσιν. <1Co11 : 1> Μιµμηταίί µμου γίίνεσθε, καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ.
<1Co11 : 2> Ἐπαινῶ δὲ ὑµμᾶς ὅτι πάάντα µμου µμέέµμνησθε καὶ καθὼς παρέέδωκα ὑµμῖν τὰς παραδόόσεις
κατέέχετε. <1Co11 : 3> θέέλω δὲ ὑµμᾶς εἰδέέναι ὅτι παντὸς ἀνδρὸς ἡ κεφαλὴ ὁ Χριστόός ἐστιν ·∙ κεφαλὴ
δὲ γυναικὸς ὁ ἀνήήρ ·∙ κεφαλὴ δὲ τοῦ Χριστοῦ ὁ Θεόός. <1Co11 : 4> πᾶς ἀνὴρ προσευχόόµμενος ἢ
προφητεύύων κατὰ κεφαλῆς ἔχων καταισχύύνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ·∙ <1Co11 : 5> πᾶσα δὲ γυνὴ
προσευχοµμέένη ἢ προφητεύύουσα ἀκατακαλύύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύύνει τὴν κεφαλὴν αὐτῆς, ἓν
γάάρ ἐστιν καὶ τὸ αὐτὸ τῇ ἐξυρηµμέένῃ. <1Co11 : 6> εἰ γὰρ οὐ κατακαλύύπτεται γυνήή, καὶ κειράάσθω. εἰ
δὲ αἰσχρὸν γυναικὶ τὸ κείίρασθαι ἢ ξυρᾶσθαι, κατακαλυπτέέσθω. <1Co11 : 7> ἀνὴρ µμὲν γὰρ οὐκ
ὀφείίλει κατακαλύύπτεσθαι τὴν κεφαλήήν, εἰκὼν καὶ δόόξα Θεοῦ ὑπάάρχων ·∙ γυνὴ δὲ δόόξα ἀνδρόός
ἐστιν. <1Co11 : 8> οὐ γάάρ ἐστιν ἀνὴρ ἐκ γυναικόός, ἀλλὰ γυνὴ ἐξ ἀνδρόός ·∙ <1Co11 : 9> καὶ γὰρ οὐκ
ἐκτίίσθη ἀνὴρ διὰ τὴν γυναῖκα, ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα. <1Co11 :10> διὰ τοῦτο ὀφείίλει ἡ γυνὴ
ἐξουσίίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ τοὺς ἀγγέέλους. <1Co11 :11> πλὴν οὔτε γυνὴ χωρὶς ἀνδρὸς
οὔτε ἀνὴρ χωρὶς γυναικὸς ἐν Κυρίίῳ ·∙ <1Co11 :12> ὥσπερ γὰρ ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ ἀνδρόός, οὕτως καὶ ὁ
ἀνὴρ διὰ τῆς γυναικόός ·∙ τὰ δὲ πάάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ. <1Co11 :13> ἐν ὑµμῖν αὐτοῖς κρίίνατε ·∙ πρέέπον
ἐστὶν γυναῖκα ἀκατακάάλυπτον τῷ Θεῷ προσεύύχεσθαι; <1Co11 :14> οὐδὲ ἡ φύύσις αὐτὴ διδάάσκει
ὑµμᾶς ὅτι ἀνὴρ µμὲν ἐὰν κοµμᾷ ἀτιµμίία αὐτῷ ἐστίίν, <1Co11 :15> γυνὴ δὲ ἐὰν κοµμᾷ, δόόξα αὐτῇ ἐστίίν;
ὅτι ἡ κόόµμη ἀντὶ περιβολαίίου δέέδοται αὐτῇ. <1Co11 :16> εἰ δέέ τις δοκεῖ φιλόόνεικος εἶναι, ἡµμεῖς
τοιαύύτην συνήήθειαν οὐκ ἔχοµμεν, οὐδὲ αἱ ἐκκλησίίαι τοῦ Θεοῦ.
<1Co11 :17> Τοῦτο δὲ παραγγέέλλων οὐκ ἐπαινῶ ὅτι οὐκ εἰς τὸ κρεῖσσον ἀλλὰ εἰς τὸ ἧσσον
συνέέρχεσθε. <1Co11 :18> πρῶτον µμὲν γὰρ συνερχοµμέένων ὑµμῶν ἐν ἐκκλησίίᾳ ἀκούύω σχίίσµματα ἐν
ὑµμῖν ὑπάάρχειν, καὶ µμέέρος τι πιστεύύω ·∙ <1Co11 :19> δεῖ γὰρ καὶ αἱρέέσεις ἐν ὑµμῖν εἶναι, ἵνα οἱ δόόκιµμοι
φανεροὶ γέένωνται ἐν ὑµμῖν.
<1Co11 :20> Συνερχοµμέένων οὖν ὑµμῶν ἐπὶ τὸ αὐτὸ οὐκ ἔστιν κυριακὸν δεῖπνον φαγεῖν ·∙ <1Co11 :21>
ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον δεῖπνον προλαµμβάάνει ἐν τῷ φαγεῖν, καὶ ὃς µμὲν πεινᾷ, ὃς δὲ µμεθύύει.
<1Co11 :22> µμὴ γὰρ οἰκίίας οὐκ ἔχετε εἰς τὸ ἐσθίίειν καὶ πίίνειν; ἢ τῆς ἐκκλησίίας τοῦ Θεοῦ
καταφρονεῖτε, καὶ καταισχύύνετε τοὺς µμὴ ἔχοντας; τίί εἴπω ὑµμῖν; ἐπαινέέσω ὑµμᾶς; ἐν τούύτῳ οὐκ
ἐπαινῶ. <1Co11 :23> Ἐγὼ γὰρ παρέέλαβον ἀπὸ τοῦ Κυρίίου ὃ καὶ παρέέδωκα ὑµμῖν, ὅτι ὁ Κύύριος
Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίίδετο ἔλαβεν ἄρτον <1Co11 :24> καὶ εὐχαριστήήσας ἔκλασεν καὶ εἶπεν ·∙
Τοῦτόό µμούύ ἐστιν τὸ σῶµμα τὸ ὑπὲρ ὑµμῶν ·∙ τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐµμὴν ἀνάάµμνησιν. <1Co11 :25>
ὡσαύύτως καὶ τὸ ποτήήριον µμετὰ τὸ δειπνῆσαι λέέγων ·∙ Τοῦτο τὸ ποτήήριον ἡ καινὴ διαθήήκη ἐστὶν ἐν
τῷ ἐµμῷ αἵµματι ·∙ τοῦτο ποιεῖτε, ὁσάάκις ἐὰν πίίνητε, εἰς τὴν ἐµμὴν ἀνάάµμνησιν. <1Co11 :26> ὁσάάκις γὰρ
ἂν ἐσθίίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήήριον πίίνητε, τὸν θάάνατον τοῦ Κυρίίου καταγγέέλλετε,
ἄχρις οὗ ἔλθῃ. <1Co11 :27> ὥστε ὃς ἂν ἐσθίίῃ τὸν ἄρτον ἢ πίίνῃ τὸ ποτήήριον τοῦ Κυρίίου ἀναξίίως,
ἔνοχος ἔσται τοῦ σώώµματος καὶ τοῦ αἵµματος τοῦ Κυρίίου. <1Co11 :28> δοκιµμαζέέτω δὲ ἄνθρωπος
ἑαυτόόν, καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίίου πινέέτω ·∙ <1Co11 :29> ὁ γὰρ ἐσθίίων
καὶ πίίνων κρίίµμα ἑαυτῷ ἐσθίίει καὶ πίίνει µμὴ διακρίίνων τὸ σῶµμα. <1Co11 :30> διὰ τοῦτο ἐν ὑµμῖν
πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιµμῶνται ἱκανοίί. <1Co11 :31> εἰ δὲ ἑαυτοὺς διεκρίίνοµμεν, οὐκ
ἂν ἐκρινόόµμεθα ·∙ <1Co11 :32> κρινόόµμενοι δὲ ὑπὸ Κυρίίου παιδευόόµμεθα, ἵνα µμὴ σὺν τῷ κόόσµμῳ
κατακριθῶµμεν. <1Co11 :33> ὥστε, ἀδελφοίί µμου, συνερχόόµμενοι εἰς τὸ φαγεῖν ἀλλήήλους ἐκδέέχεσθε ·∙
<1Co11 :34> εἴ τις πεινᾷ, ἐν οἴκῳ ἐσθιέέτω, ἵνα µμὴ εἰς κρίίµμα συνέέρχησθε. τὰ δὲ λοιπὰ ὡς ἂν ἔλθω
διατάάξοµμαι.
<1Co12 : 1> Περὶ δὲ τῶν πνευµματικῶν, ἀδελφοίί, οὐ θέέλω ὑµμᾶς ἀγνοεῖν. <1Co12 : 2> οἴδατε ὅτι ὅτε
ἔθνη ἦτε πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὡς ἂν ἤγεσθε ἀπαγόόµμενοι. <1Co12 : 3> διὸ γνωρίίζω ὑµμῖν ὅτι
οὐδεὶς ἐν Πνεύύµματι Θεοῦ λαλῶν λέέγει Ἀνάάθεµμα Ἰησοῦν ·∙ καὶ οὐδεὶς δύύναται εἰπεῖν ·∙ Κύύριος
Ἰησοῦς, εἰ µμὴ ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ.
<1Co12 : 4> Διαιρέέσεις δὲ χαρισµμάάτων εἰσίίν, τὸ δὲ αὐτὸ Πνεῦµμα ·∙ <1Co12 : 5> καὶ διαιρέέσεις
διακονιῶν εἰσίίν, καὶ ὁ αὐτὸς Κύύριος ·∙ <1Co12 : 6> καὶ διαιρέέσεις ἐνεργηµμάάτων εἰσίίν, ὁ δὲ αὐτὸς
Θεὸς ὁ ἐνεργῶν τὰ πάάντα ἐν πᾶσιν. <1Co12 : 7> ἑκάάστῳ δὲ δίίδοται ἡ φανέέρωσις τοῦ Πνεῦµματος
πρὸς τὸ συµμφέέρον. <1Co12 : 8> ᾧ µμὲν γὰρ διὰ τοῦ Πνεύύµματος δίίδοται λόόγος σοφίίας ·∙ ἄλλῳ δὲ
λόόγος γνώώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ Πνεῦµμα ·∙ <1Co12 : 9> ἑτέέρῳ δὲ πίίστις ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύύµματι ·∙ ἄλλῳ
δὲ χαρίίσµματα ἰαµμάάτων ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύύµματι ·∙ <1Co12 :10> ἄλλῳ δὲ ἐνεργήήµματα δυνάάµμεων ·∙ ἄλλῳ
δὲ προφητείία ·∙ ἄλλῳ δὲ διακρίίσεις πνευµμάάτων ·∙ ἑτέέρῳ δὲ γέένη γλωσσῶν ·∙ ἄλλῳ δὲ ἑρµμηνείία
γλωσσῶν. <1Co12 :11> πάάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦµμα, διαιροῦν ἰδίίᾳ ἑκάάστῳ
καθὼς βούύλεται. <1Co12 :12> Καθάάπερ γὰρ τὸ σῶµμα ἕν ἐστιν καὶ µμέέλη ἔχει πολλάά, πάάντα δὲ τὰ
µμέέλη τοῦ σώώµματος πολλὰ ὄντα ἕν ἐστιν σῶµμα, οὕτως καὶ ὁ Χριστόός. <1Co12 :13> καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ
Πνεύύµματι ἡµμεῖς πάάντες εἰς ἓν σῶµμα ἐβαπτίίσθηµμεν, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε
ἐλεύύθεροι ·∙ καὶ πάάντες εἰς ἓν Πνεῦµμα ἐποτίίσθηµμεν. <1Co12 :14> καὶ γὰρ τὸ σῶµμα οὐκ ἔστιν ἓν
µμέέλος ἀλλὰ πολλάά. <1Co12 :15> ἐὰν εἴπῃ ὁ πούύς Ὅτι οὐκ εἰµμὶ χείίρ, οὐκ εἰµμὶ ἐκ τοῦ σῶµματος, οὐ
παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώώµματος; <1Co12 :16> καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ οὖς Ὅτι οὐκ εἰµμὶ ὀφθαλµμόός,
οὐκ εἰµμὶ ἐκ τοῦ σώώµματος, οὐ παρὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σώώµματος; <1Co12 :17> εἰ ὅλον τὸ σῶµμα
ὀφθαλµμόός, ποῦ ἡ ἀκοήή; εἰ ὅλον ἀκοήή, ποῦ ἡ ὄσφρησις; <1Co12 :18> νυνὶ δὲ ὁ Θεὸς ἔθετο τὰ µμέέλη,
ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐν τῷ σώώµματι καθὼς ἠθέέλησεν. <1Co12 :19> εἰ δὲ ἦν τὰ πάάντα ἓν µμέέλος, ποῦ τὸ
σῶµμα; <1Co12 :20> νῦν δὲ πολλὰ µμὲν µμέέλη, ἓν δὲ σῶµμα. <1Co12 :21> οὐ δύύναται ὁ ὀφθαλµμὸς εἰπεῖν
τῇ χειρίί Χρείίαν σου οὐκ ἔχω ·∙ ἢ πάάλιν ἡ κεφαλὴ τοῖς ποσίίν Χρείίαν ὑµμῶν οὐκ ἔχω ·∙ <1Co12 :22>
ἀλλὰ πολλῷ µμᾶλλον τὰ δοκοῦντα µμέέλη τοῦ σώώµματος ἀσθενέέστερα ὑπάάρχειν ἀναγκαῖάά ἐστιν ·∙
<1Co12 :23> καὶ ἃ δοκοῦµμεν ἀτιµμόότερα εἶναι τοῦ σώώµματος, τούύτοις τιµμὴν περισσοτέέραν
περιτίίθεµμεν ·∙ καὶ τὰ ἀσχήήµμονα ἡµμῶν εὐσχηµμοσύύνην περισσοτέέραν ἔχει, <1Co12 :24> τὰ δὲ
εὐσχήήµμονα ἡµμῶν οὐ χρείίαν ἔχει. ἀλλὰ ὁ Θεὸς συνεκέέρασεν τὸ σῶµμα, τῷ ὑστεροῦντι
περισσοτέέραν δοὺς τιµμήήν, <1Co12 :25> ἵνα µμὴ ᾖ σχίίσµμα ἐν τῷ σώώµματι, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ὑπὲρ
ἀλλήήλων µμεριµμνῶσιν τὰ µμέέλη. <1Co12 :26> καὶ εἴτε πάάσχει ἓν µμέέλος, συνπάάσχει πάάντα τὰ µμέέλη ·∙
εἴτε δοξάάζεται ἓν µμέέλος, συνχαίίρει πάάντα τὰ µμέέλη. <1Co12 :27> ὑµμεῖς δέέ ἐστε σῶµμα Χριστοῦ καὶ
µμέέλη ἐκ µμέέρους. <1Co12 :28> καὶ οὓς µμὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίίᾳ πρῶτον ἀποστόόλους,
δεύύτερον προφήήτας, τρίίτον διδασκάάλους, ἔπειτα δυνάάµμεις, ἔπειτα χαρίίσµματα ἰαµμάάτων,
ἀντιλήήµμψεις, κυβερνήήσεις, γέένη γλωσσῶν. <1Co12 :29> µμὴ πάάντες ἀπόόστολοι; µμὴ πάάντες
προφῆται; µμὴ πάάντες διδάάσκαλοι; µμὴ πάάντες δυνάάµμεις; <1Co12 :30> µμὴ πάάντες χαρίίσµματα ἔχουσιν
ἰαµμάάτων; µμὴ πάάντες γλώώσσαις λαλοῦσιν; µμὴ πάάντες διερµμηνεύύουσιν; <1Co12 :31> ζηλοῦτε δὲ τὰ
χαρίίσµματα τὰ µμείίζονα ·∙ καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑµμῖν δείίκνυµμι.
<1Co13 : 1> Ἐὰν ταῖς γλώώσσαις τῶν ἀνθρώώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέέλων, ἀγάάπην δὲ µμὴ ἔχω,
γέέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύύµμβαλον ἀλαλάάζον. <1Co13 : 2> καὶ ἐὰν ἔχω προφητείίαν καὶ εἰδῶ τὰ
µμυστήήρια πάάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίίστιν ὥστε ὄρη µμεθιστάάναι,
ἀγάάπην δὲ µμὴ ἔχω, οὐδέέν εἰµμι. <1Co13 : 3> καὶ ἐὰν ψωµμίίσω πάάντα τὰ ὑπάάρχοντάά µμου, καὶ ἐὰν
παραδῶ τὸ σῶµμάά µμου ἵνα καυθήήσωµμαι, ἀγάάπην δὲ µμὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦµμαι. <1Co13 : 4> ἡ ἀγάάπη
µμακροθυµμεῖ ·∙ χρηστεύύεται ·∙ ἡ ἀγάάπη οὐ ζηλοῖ ·∙ ἡ ἀγάάπη οὐ περπερεύύεται ·∙ οὐ φυσιοῦται ·∙
<1Co13 : 5> οὐκ ἀσχηµμονεῖ ·∙ οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς ·∙ οὐ παροξύύνεται ·∙ οὐ λογίίζεται τὸ κακόόν ·∙
<1Co13 : 6> οὐ χαίίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίίᾳ, συνχαίίρει δὲ τῇ ἀληθείίᾳ ·∙ <1Co13 : 7> πάάντα στέέγει, πάάντα
πιστεύύει, πάάντα ἐλπίίζει, πάάντα ὑποµμέένει. <1Co13 : 8> ἡ ἀγάάπη οὐδέέποτε ἐκπίίπτει. Εἴτε δὲ
προφητεῖαι; καταργηθήήσονται ·∙ εἴτε γλῶσσαι; παύύσονται ·∙ εἴτε γνῶσις; καταργηθήήσεται.
<1Co13 : 9> ἐκ µμέέρους γὰρ γινώώσκοµμεν καὶ ἐκ µμέέρους προφητεύύοµμεν ·∙ <1Co13 :10> ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ
τέέλειον, τὸ ἐκ µμέέρους καταργηθήήσεται. <1Co13 :11> ὅτε ἤµμην νήήπιος, ὡς νήήπιος ἐλάάλουν, ὡς
νήήπιος ἐφρόόνουν, ὡς νήήπιος ἐλογιζόόµμην ·∙ ὅτε γέέγονα ἀνήήρ, κατήήργηκα τὰ τοῦ νηπίίου.
<1Co13 :12> βλέέποµμεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόόπτρου ἐν αἰνίίγµματι, τόότε δὲ πρόόσωπον πρὸς πρόόσωπον ·∙
ἄρτι γινώώσκω ἐκ µμέέρους, τόότε δὲ ἐπιγνώώσοµμαι καθὼς καὶ ἐπεγνώώσθην. <1Co13 :13> νυνὶ δὲ µμέένει
πίίστις, ἐλπίίς, ἀγάάπη, τὰ τρίία ταῦτα ·∙ µμείίζων δὲ τούύτων ἡ ἀγάάπη.
<1Co14 : 1> Διώώκετε τὴν ἀγάάπην, ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευµματικάά, µμᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύύητε.
<1Co14 : 2> ὁ γὰρ λαλῶν γλώώσσῃ οὐκ ἀνθρώώποις λαλεῖ ἀλλὰ τῷ Θεῷ, οὐδεὶς γὰρ ἀκούύει ·∙
πνεύύµματι δὲ λαλεῖ µμυστήήρια. <1Co14 : 3> ὁ δὲ προφητεύύων ἀνθρώώποις λαλεῖ οἰκοδοµμὴν καὶ
παράάκλησιν καὶ παραµμυθίίαν. <1Co14 : 4> ὁ λαλῶν γλώώσσῃ ἑαυτὸν οἰκοδοµμεῖ ·∙ ὁ δὲ προφητεύύων
ἐκκλησίίαν οἰκοδοµμεῖ. <1Co14 : 5> θέέλω δὲ πάάντας ὑµμᾶς λαλεῖν γλώώσσαις, µμᾶλλον δὲ ἵνα
προφητεύύητε ·∙ µμείίζων δὲ ὁ προφητεύύων ἢ ὁ λαλῶν γλώώσσαις, ἐκτὸς εἰ µμὴ διερµμηνεύύῃ, ἵνα ἡ
ἐκκλησίία οἰκοδοµμὴν λάάβῃ. <1Co14 : 6> νῦν δέέ, ἀδελφοίί, ἐὰν ἔλθω πρὸς ὑµμᾶς γλώώσσαις λαλῶν, τίί
ὑµμᾶς ὠφελήήσω ἐὰν µμὴ ὑµμῖν λαλήήσω ἢ ἐν ἀποκαλύύψει ἢ ἐν γνώώσει ἢ ἐν προφητείίᾳ ἢ ἐν διδαχῇ;
<1Co14 : 7> ὅµμως τὰ ἄψυχα φωνὴν διδόόντα, εἴτε αὐλὸς εἴτε κιθάάρα, ἐὰν διαστολὴν τοῖς φθόόγγοις
µμὴ δῷ, πῶς γνωσθήήσεται τὸ αὐλούύµμενον ἢ τὸ κιθαριζόόµμενον; <1Co14 : 8> καὶ γὰρ ἐὰν ἄδηλον
φωνὴν σάάλπιγξ δῷ, τίίς παρασκευάάσεται εἰς πόόλεµμον; <1Co14 : 9> οὕτως καὶ ὑµμεῖς διὰ τῆς
γλώώσσης ἐὰν µμὴ εὔσηµμον λόόγον δῶτε, πῶς γνωσθήήσεται τὸ λαλούύµμενον; ἔσεσθε γὰρ εἰς ἀέέρα
λαλοῦντες. <1Co14 :10> τοσαῦτα εἰ τύύχοι γέένη φωνῶν εἰσιν ἐν κόόσµμῳ, καὶ οὐδὲν αὐτῶν ἄφωνον ·∙
<1Co14 :11> ἐὰν οὖν µμὴ εἰδῶ τὴν δύύναµμιν τῆς φωνῆς, ἔσοµμαι τῷ λαλοῦντι βάάρβαρος καὶ ὁ λαλῶν
ἐν ἐµμοὶ βάάρβαρος. <1Co14 :12> οὕτως καὶ ὑµμεῖς, ἐπεὶ ζηλωταίί ἐστε πνευµμάάτων, πρὸς τὴν
οἰκοδοµμὴν τῆς ἐκκλησίίας ζητεῖτε ἵνα περισσεύύητε. <1Co14 :13> διόόπερ ὁ λαλῶν γλώώσσῃ
προσευχέέσθω ἵνα διερµμηνεύύῃ. <1Co14 :14> ἐὰν γὰρ προσεύύχωµμαι γλώώσσῃ, τὸ πνεῦµμάά µμου
προσεύύχεται, ὁ δὲ νοῦς µμου ἄκαρπόός ἐστιν. <1Co14 :15> τίί οὖν ἐστίίν; προσεύύξοµμαι τῷ πνεύύµματι,
προσεύύξοµμαι δὲ καὶ τῷ νοΐ ·∙ ψαλῶ τῷ πνεύύµματι, ψαλῶ δὲ καὶ τῷ νοΐ. <1Co14 :16> ἐπεὶ ἐὰν
εὐλογήήσῃς πνεύύµματι, ὁ ἀναπληρῶν τὸν τόόπον τοῦ ἰδιώώτου πῶς ἐρεῖ τὸ ἀµμὴν ἐπὶ τῇ σῇ εὐχαριστίίᾳ,
ἐπειδὴ τίί λέέγεις οὐκ οἶδεν; <1Co14 :17> σὺ µμὲν γὰρ καλῶς εὐχαριστεῖς ·∙ ἀλλ᾿ ὁ ἕτερος οὐκ
οἰκοδοµμεῖται. <1Co14 :18> εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ, πάάντων ὑµμῶν µμᾶλλον γλώώσσῃ λαλῶ ·∙ <1Co14 :19>
ἀλλ᾿ ἐν ἐκκλησίίᾳ θέέλω πέέντε λόόγους τῷ νοΐ µμου λαλῆσαι, ἵνα καὶ ἄλλους κατηχήήσω, ἢ µμυρίίους
λόόγους ἐν γλώώσσῃ.
<1Co14 :20> Ἀδελφοίί, µμὴ παιδίία γίίνεσθε ταῖς φρεσὶν, ἀλλὰ τῇ κακίίᾳ νηπιάάζετε ·∙ ταῖς δὲ φρεσὶν
τέέλειοι γίίνεσθε. <1Co14 :21> ἐν τῷ νόόµμῳ γέέγραπται ὅτι ἐν ἑτερογλώώσσοις καὶ ἐν χείίλεσιν ἑτέέροις
λαλήήσω τῷ λαῷ τούύτῳ ·∙ καὶ οὐδ᾿ οὕτως εἰσακούύσονταίί µμου, λέέγει Κύύριος. <1Co14 :22> ὥστε αἱ
γλῶσσαι εἰς σηµμεῖόόν εἰσιν οὐ τοῖς πιστεύύουσιν ἀλλὰ τοῖς ἀπίίστοις ·∙ ἡ δὲ προφητείία οὐ τοῖς
ἀπίίστοις ἀλλὰ τοῖς πιστεύύουσιν. <1Co14 :23> ἐὰν οὖν συνέέλθῃ ἡ ἐκκλησίία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ
πάάντες γλώώσσαις λαλῶσιν, εἰσέέλθωσιν δὲ ἰδιῶται ἢ ἄπιστοι, οὐκ ἐροῦσιν ὅτι µμαίίνεσθε;
<1Co14 :24> ἐὰν δὲ πάάντες προφητεύύωσιν, εἰσέέλθῃ δέέ τις ἄπιστος ἢ ἰδιώώτης, ἐλέέγχεται ὑπὸ
πάάντων, ἀνακρίίνεται ὑπὸ πάάντων ·∙ <1Co14 :25> τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίίας αὐτοῦ φανερὰ γίίνεται ·∙
καὶ οὕτως πεσὼν ἐπὶ πρόόσωπον προσκυνήήσει τῷ Θεῷ ἀπαγγέέλλων ὅτι ὄντως ὁ Θεὸς ἐν ὑµμῖν
ἐστίίν.
<1Co14 :26> Τίί οὖν ἐστίίν, ἀδελφοίί; ὅταν συνέέρχησθε, ἕκαστος ὑµμῶν ψαλµμὸν ἔχει, διδαχὴν ἔχει,
γλῶσσαν ἔχει, ἀποκάάλυψιν ἔχει, ἑρµμηνείίαν ἔχει ·∙ πάάντα πρὸς οἰκοδοµμὴν γινέέσθω. <1Co14 :27>
εἴτε γλώώσσῃ τις λαλεῖ, κατὰ δύύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ µμέέρος, καὶ εἷς διερµμηνευέέτω ·∙
<1Co14 :28> ἐὰν δὲ µμὴ ᾖ διερµμηνευτήής, σιγάάτω ἐν ἐκκλησίίᾳ, ἑαυτῷ δὲ λαλείίτω καὶ τῷ Θεῷ ·∙
<1Co14 :29> προφῆται δὲ δύύο ἢ τρεῖς λαλείίτωσαν, καὶ οἱ ἄλλοι διακρινέέτωσαν ·∙ <1Co14 :30> ἐὰν δὲ
ἄλλῳ ἀποκαλυφθῇ καθηµμέένῳ, ὁ πρῶτος σιγάάτω. <1Co14 :31> δύύνασθε γὰρ καθ᾿ ἕνα πάάντες
προφητεύύειν, ἵνα πάάντες µμανθάάνωσιν καὶ πάάντες παρακαλῶνται. <1Co14 :32> καὶ πνεύύµματα
προφητῶν προφήήταις ὑποτάάσσεται. <1Co14 :33> οὐ γάάρ ἐστιν ἀκαταστασίίας ὁ Θεὸς ἀλλὰ εἰρήήνης,
ὡς ἐν πάάσαις ταῖς ἐκκλησίίαις τῶν ἁγίίων.
<1Co14 :34> Αἱ γυναῖκες ὑµμῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίίαις σιγάάτωσαν, οὐ γὰρ ἐπιτρέέπεται αὐταῖς λαλεῖν ·∙
ἀλλ᾿ ὑποτασσέέσθωσαν, καθὼς καὶ ὁ νόόµμος λέέγει. <1Co14 :35> εἰ δέέ τι µμαθεῖν θέέλουσιν, ἐν οἴκῳ
τοὺς ἰδίίους ἄνδρας ἐπερωτάάτωσαν, αἰσχρὸν γάάρ ἐστιν γυναικὶ ἐν ἐκκλησίίᾳ λαλεῖν.
<1Co14 :36> Ἢ ἀφ᾿ ὑµμῶν ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθεν, ἢ εἰς ὑµμᾶς µμόόνους κατήήντησεν; <1Co14 :37> εἴ
τις δοκεῖ προφήήτης εἶναι ἢ πνευµματικόός, ἐπιγινωσκέέτω ἃ γράάφω ὑµμῖν ὅτι Κυρίίου ἐστὶν ἐντολήή.
<1Co14 :38> εἰ δέέ τις ἀγνοεῖ, ἀγνοείίτω. <1Co14 :39> ὥστε, ἀδελφοίί, ζηλοῦτε τὸ προφητεύύειν, καὶ τὸ
λαλεῖν γλώώσσαις µμὴ κωλύύετε. <1Co14 :40> πάάντα δὲ εὐσχηµμόόνως καὶ κατὰ τάάξιν γινέέσθω.
<1Co15 : 1> Γνωρίίζω δὲ ὑµμῖν, ἀδελφοίί, τὸ εὐαγγέέλιον ὃ εὐηγγελισάάµμην ὑµμῖν, ὃ καὶ παρελάάβετε, ἐν
ᾧ καὶ ἑστήήκατε, <1Co15 : 2> δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίίνι λόόγῳ εὐηγγελισάάµμην ὑµμῖν εἰ κατέέχετε, ἐκτὸς
εἰ µμὴ εἰκῇ ἐπιστεύύσατε. <1Co15 : 3> παρέέδωκα γὰρ ὑµμῖν ἐν πρώώτοις, ὃ καὶ παρέέλαβον, ὅτι Χριστὸς
ἀπέέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁµμαρτιῶν ἡµμῶν κατὰ τὰς γραφάάς, <1Co15 : 4> καὶ ὅτι ἐτάάφη, καὶ ὅτι
ἐγήήγερται τῇ τρίίτῃ ἡµμέέρᾳ κατὰ τὰς γραφάάς ·∙ <1Co15 : 5> καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώώδεκα.
<1Co15 : 6> ἔπειτα ὤφθη ἐπάάνω πεντακοσίίοις ἀδελφοῖς ἐφάάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείίονες µμέένουσιν ἕως
ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιµμήήθησαν. <1Co15 : 7> ἔπειτα ὤφθη Ἰακώώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόόλοις πᾶσιν ·∙
<1Co15 : 8> ἔσχατον δὲ πάάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώώµματι ὤφθη κἀµμοίί. <1Co15 : 9> ἐγὼ γάάρ εἰµμι ὁ
ἐλάάχιστος τῶν ἀποστόόλων, ὃς οὐκ εἰµμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόόστολος, διόότι ἐδίίωξα τὴν ἐκκλησίίαν
τοῦ Θεοῦ. <1Co15 :10> χάάριτι δὲ Θεοῦ εἰµμι ὅ εἰµμι ·∙ καὶ ἡ χάάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐµμὲ οὐ κενὴ ἐγενήήθη,
ἀλλὰ περισσόότερον αὐτῶν πάάντων ἐκοπίίασα, οὐκ ἐγὼ δὲ ἀλλ᾿ ἡ χάάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐµμοίί.
<1Co15 :11> εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτως κηρύύσσοµμεν καὶ οὕτως ἐπιστεύύσατε. <1Co15 :12> Εἰ δὲ
Χριστὸς κηρύύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήήγερται, πῶς λέέγουσιν ἐν ὑµμῖν τινὲς ὅτι ἀνάάστασις νεκρῶν
οὐκ ἔστιν; <1Co15 :13> εἰ δὲ ἀνάάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήήγερται ·∙ <1Co15 :14> εἰ
δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήήγερται, κενὸν ἄρα καὶ τὸ κήήρυγµμα ἡµμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίίστις ὑµμῶν ·∙
<1Co15 :15> εὑρισκόόµμεθα δὲ καὶ ψευδοµμάάρτυρες τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐµμαρτυρήήσαµμεν κατὰ τοῦ Θεοῦ ὅτι
ἤγειρεν τὸν Χριστόόν, ὃν οὐκ ἤγειρεν εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείίρονται. <1Co15 :16> εἰ γὰρ νεκροὶ
οὐκ ἐγείίρονται, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήήγερται ·∙ <1Co15 :17> εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήήγερται, µματαίία ἡ πίίστις
ὑµμῶν, ἔτι ἐστὲ ἐν ταῖς ἁµμαρτίίαις ὑµμῶν ·∙ <1Co15 :18> ἄρα καὶ οἱ κοιµμηθέέντες ἐν Χριστῷ ἀπώώλοντο.
<1Co15 :19> εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύύτῃ ἐν Χριστῷ ἠλπικόότες ἐσµμὲν µμόόνον, ἐλεεινόότεροι πάάντων
ἀνθρώώπων ἐσµμέέν.
<1Co15 :20> (Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιµμηµμέένων. <1Co15 :21>
ἐπειδὴ γὰρ δι᾿ ἀνθρώώπου ὁ θάάνατος, καὶ δι᾿ ἀνθρώώπου ἀνάάστασις νεκρῶν ·∙ <1Co15 :22> ὥσπερ
γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰµμ πάάντες ἀποθνῄσκουσιν, οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάάντες ζῳοποιηθήήσονται ·∙
<1Co15 :23> ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίίῳ τάάγµματι ·∙ ἀπαρχὴ Χριστόός ·∙ ἔπειτα οἱ τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ
παρουσίίᾳ αὐτοῦ ·∙ <1Co15 :24> εἶτα τὸ τέέλος, ὅταν παραδῷ τὴν βασιλείίαν τῷ Θεῷ καὶ Πατρίί, ὅταν
καταργήήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίίαν καὶ δύύναµμιν. <1Co15 :25> δεῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύύειν
ἄχρι οὗ θῇ πάάντας τοὺς ἔχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόόδας αὐτοῦ ·∙ <1Co15 :26> ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται
ὁ θάάνατος. <1Co15 :27> πάάντα γὰρ ὑπέέταξεν ὑπὸ τοὺς πόόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάάντα
ὑποτέέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάάξαντος αὐτῷ τὰ πάάντα. <1Co15 :28> ὅταν δὲ ὑποταγῇ
αὐτῷ τὰ πάάντα, τόότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήήσεται τῷ ὑποτάάξαντι αὐτῷ τὰ πάάντα, ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς
τὰ πάάντα ἐν πᾶσιν).
<1Co15 :29> Ἐπεὶ τίί ποιήήσουσιν οἱ βαπτιζόόµμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν; εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείίρονται;
τίί καὶ βαπτίίζονται ὑπὲρ αὐτῶν; <1Co15 :30> τίί καὶ ἡµμεῖς κινδυνεύύοµμεν πᾶσαν ὥραν; <1Co15 :31>
καθ᾿ ἡµμέέραν ἀποθνῄσκω, νὴ τὴν ὑµμετέέραν καύύχησιν, ἣ ν ἔχω ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίίῳ ἡµμῶν.
<1Co15 :32> εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριοµμάάχησα ἐν Ἐφέέσῳ, τίί µμοι τὸ ὄφελος, εἰ νεκροὶ οὐκ
ἐγείίρονται; φάάγωµμεν καὶ πίίωµμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκοµμεν. <1Co15 :33> µμὴ πλανᾶσθε ·∙
φθείίρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁµμιλίίαι κακαίί. <1Co15 :34> ἐκνήήψατε δικαίίως καὶ µμὴ ἁµμαρτάάνετε ·∙
ἀγνωσίίαν γὰρ Θεοῦ τινες ἔχουσιν, πρὸς ἐντροπὴν ὑµμῖν λέέγω.
<1Co15 :35> Ἀλλ᾿ ἐρεῖ τις ·∙ Πῶς ἐγείίρονται οἱ νεκροίί; ποίίῳ δὲ σώώµματι ἔρχονται; <1Co15 :36> ἄφρων,
σὺ ὃ σπείίρεις, οὐ ζῳοποιεῖται ἐὰν µμὴ ἀποθάάνῃ ·∙ <1Co15 :37> καὶ ὃ σπείίρεις, οὐ τὸ σῶµμα τὸ
γενησόόµμενον σπείίρεις, ἀλλὰ γυµμνὸν κόόκκον εἰ τύύχοι σίίτου ἤ τινος τῶν λοιπῶν ·∙ <1Co15 :38> ὁ δὲ
Θεὸς αὐτῷ δίίδωσιν σῶµμα καθὼς ἠθέέλησεν, καὶ ἑκάάστῳ τῶν σπερµμάάτων τὸ ἴδιον σῶµμα.
<1Co15 :39> οὐ πᾶσα σὰρξ ἡ αὐτὴ σάάρξ ·∙ ἀλλὰ ἄλλη µμὲν ἀνθρώώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη
δὲ πτηνῶν, ἄλλη δὲ ἰχθύύων ·∙ <1Co15 :40> καὶ σώώµματα ἐπουράάνια, καὶ σώώµματα ἐπίίγεια ·∙ ἀλλ᾿ ἑτέέρα
µμὲν ἡ τῶν ἐπουρανίίων δόόξα, ἑτέέρα δὲ ἡ τῶν ἐπιγείίων ·∙ <1Co15 :41> ἄλλη δόόξα ἡλίίου, καὶ ἄλλη
δόόξα σελήήνης, καὶ ἄλλη δόόξα ἀστέέρων, ἀστὴρ γὰρ ἀστέέρος διαφέέρει ἐν δόόξῃ. <1Co15 :42> οὕτως
καὶ ἡ ἀνάάστασις τῶν νεκρῶν ·∙ σπείίρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείίρεται ἐν ἀφθαρσίίᾳ ·∙ <1Co15 :43> σπείίρεται
ἐν ἀτιµμίίᾳ, ἐγείίρεται ἐν δόόξῃ ·∙ σπείίρεται ἐν ἀσθενείίᾳ, ἐγείίρεται ἐν δυνάάµμει ·∙ <1Co15 :44> σπείίρεται
σῶµμα ψυχικόόν, ἐγείίρεται σῶµμα πνευµματικόόν. εἰ ἔστιν σῶµμα ψυχικόόν, ἔστιν καὶ πνευµματικόόν ·∙
<1Co15 :45> οὕτως καὶ γἐγραπται ·∙ Ἐγέένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰµμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν, ὁ
ἔσχατος Ἀδὰµμ εἰς πνεῦµμα ζῳοποιοῦν. <1Co15 :46> ἀλλ᾿ οὐ πρῶτον τὸ πνευµματικὸν ἀλλὰ τὸ
ψυχικόόν ·∙ ἔπειτα τὸ πνευµματικόόν. <1Co15 :47> ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς, χοϊκόός ·∙ ὁ δεύύτερος
ἄνθρωπος ἐξ οὐρανοῦ. <1Co15 :48> οἷος ὁ χοϊκόός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοίί ·∙ καὶ οἷος ὁ ἐπουράάνιος,
τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράάνιοι. <1Co15 :49> καὶ καθὼς ἐφορέέσαµμεν τὴν εἰκόόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέέσοµμεν
καὶ τὴν εἰκόόνα τοῦ ἐπουρανίίου. <1Co15 :50> τοῦτο δέέ φηµμι, ἀδελφοίί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷµμα βασιλείίαν
Θεοῦ κληρονοµμῆσαι οὐ δύύναται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίίαν κληρονοµμεῖ.
<1Co15 :51> Ἰδοὺ µμυστήήριον ὑµμῖν λέέγω ·∙ πάάντες µμὲν οὐ κοιµμηθησόόµμεθα, πάάντες δὲ
ἀλλαγησόόµμεθα ·∙ <1Co15 :52> ἐν ἀτόόµμῳ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλµμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάάτῃ σάάλπιγγι, σαλπίίσει γὰρ
καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήήσονται ἄφθαρτοι καὶ ἡµμεῖς ἀλλαγησόόµμεθα. <1Co15 :53> δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν
τοῦτο ἐνδύύσασθαι ἀφθαρσίίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύύσασθαι ἀθανασίίαν. <1Co15 :54> ὅταν δὲ
τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύύσηται ἀφθαρσίίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύύσηται ἀθανασίίαν, τόότε
γενήήσεται ὁ λόόγος ὁ γεγραµμµμέένος ·∙ Κατεπόόθη ὁ θάάνατος εἰς νῖκος. <1Co15 :55> ποῦ σου θάάνατε τὸ
κέέντρον; ποῦ σου θάάνατε τὸ νῖκος; <1Co15 :56> τὸ δὲ κέέντρον τοῦ θανάάτου ἡ ἁµμαρτίία ·∙ ἡ δὲ
δύύναµμις τῆς ἁµμαρτίίας ὁ νόόµμος. <1Co15 :57> τῷ δὲ Θεῷ χάάρις τῷ διδόόντι ἡµμῖν τὸ νῖκος διὰ τοῦ
Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. <1Co15 :58> ὥστε, ἀδελφοίί µμου ἀγαπητοίί, ἑδραῖοι γίίνεσθε,
ἀµμετακίίνητοι, περισσεύύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίίου πάάντοτε, εἰδόότες ὅτι ὁ κόόπος ὑµμῶν οὐκ ἔστιν
κενὸς ἐν Κυρίίῳ.
<1Co16 : 1> Περὶ δὲ τῆς λογίίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίίους, ὥσπερ διέέταξα ταῖς ἐκκλησίίαις τῆς Γαλατίίας,
οὕτως καὶ ὑµμεῖς ποιήήσατε. <1Co16 : 2> κατὰ µμίίαν σαββάάτου ἕκαστος ὑµμῶν παρ᾿ ἑαυτῷ τιθέέτω
θησαυρίίζων ὅ τι ἐὰν εὐοδῶται, ἵνα µμὴ ὅταν ἔλθω τόότε λογίίαι γίίνωνται. <1Co16 : 3> ὅταν δὲ
παραγέένωµμαι, οὓς ἐὰν δοκιµμάάσητε, δι᾿ ἐπιστολῶν τούύτους πέέµμψω ἀπενεγκεῖν τὴν χάάριν ὑµμῶν εἰς
Ἱερουσαλήήµμ. <1Co16 : 4> ἐὰν δὲ ᾖ ἄξιον τοῦ κἀµμὲ πορεύύεσθαι, σὺν ἐµμοὶ πορεύύσονται. <1Co16 : 5>
ἐλεύύσοµμαι δὲ πρὸς ὑµμᾶς ὅταν Μακεδονίίαν διέέλθω, Μακεδονίίαν γὰρ διέέρχοµμαι ·∙ <1Co16 : 6> πρὸς
ὑµμᾶς δὲ τυχὸν παραµμενῶ ἢ καὶ παραχειµμάάσω, ἵνα ὑµμεῖς µμε προπέέµμψητε οὗ ἐὰν πορεύύωµμαι ·∙
<1Co16 : 7> οὐ θέέλω γὰρ ὑµμᾶς ἄρτι ἐν παρόόδῳ ἰδεῖν, ἐλπίίζω γὰρ χρόόνον τινὰ ἐπιµμεῖναι πρὸς ὑµμᾶς,
ἐὰν ὁ Κύύριος ἐπιτρέέψῃ. <1Co16 : 8> ἐπιµμενῶ δὲ ἐν Ἐφέέσῳ ἕως τῆς Πεντηκοστῆς ·∙ <1Co16 : 9> θύύρα
γάάρ µμοι ἀνέέῳγεν µμεγάάλη καὶ ἐνεργήής, καὶ ἀντικείίµμενοι πολλοίί.
<1Co16 :10> Ἐὰν δὲ ἔλθῃ Τιµμόόθεος, βλέέπετε ἵνα ἀφόόβως γέένηται πρὸς ὑµμᾶς, τὸ γὰρ ἔργον Κυρίίου
ἐργάάζεται ὡς κἀγώώ. <1Co16 :11> µμήή τις οὖν αὐτὸν ἐξουθενήήσῃ ·∙ προπέέµμψατε δὲ αὐτὸν ἐν εἰρήήνῃ,
ἵνα ἔλθῃ πρόός µμέέ, ἐκδέέχοµμαι γὰρ αὐτὸν µμετὰ τῶν ἀδελφῶν. <1Co16 :12> Περὶ δὲ Ἀππολὼ τοῦ
ἀδελφοῦ, πολλὰ παρεκάάλεσα αὐτὸν ἵνα ἔλθῃ πρὸς ὑµμᾶς µμετὰ τῶν ἀδελφῶν, καὶ πάάντως οὐκ ἦν
θέέληµμα ἵνα νῦν ἔλθῃ ·∙ ἐλεύύσεται δὲ ὅταν εὐκαιρήήσῃ. <1Co16 :13> Γρηγορεῖτε, στήήκετε ἐν τῇ
πίίστει ·∙ ἀνδρίίζεσθε, κραταιοῦσθε. <1Co16 :14> πάάντα ὑµμῶν ἐν ἀγάάπῃ γινέέσθω.
<1Co16 :15> Παρακαλῶ δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, (οἴδατε τὴν οἰκίίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς
Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίίαν τοῖς ἁγίίοις ἔταξαν ἑαυτούύς), <1Co16 :16> ἵνα καὶ ὑµμεῖς ὑποτάάσσησθε
τοῖς τοιούύτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. <1Co16 :17> χαίίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίίᾳ
Στεφανᾶ καὶ Φορτουνάάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑµμέέτερον ὑστέέρηµμα αὐτοὶ ἀνεπλήήρωσαν ·∙
<1Co16 :18> ἀνέέπαυσαν γὰρ τὸ ἐµμὸν πνεῦµμα καὶ τὸ ὑµμῶν ·∙ ἐπιγινώώσκετε οὖν τοὺς τοιούύτους.
<1Co16 :19> Ἀσπάάζονται ὑµμᾶς αἱ ἐκκλησίίαι τῆς Ἀσίίας. ἀσπάάζεται ὑµμᾶς ἐν Κυρίίῳ πολλὰ Ἀκύύλας
καὶ Πρίίσκιλλα σὺν τῇ κατ᾿ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίίᾳ. <1Co16 :20> ἀσπάάζονται ὑµμᾶς οἱ ἀδελφοὶ
πάάντες. ἀσπάάσασθε ἀλλήήλους ἐν φιλήήµματι ἁγίίῳ. <1Co16 :21> ὁ ἀσπασµμὸς τῇ ἐµμῇ χειρὶ Παύύλου.
<1Co16 :22> εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύύριον [Ἰησοῦν Χριστόόν], ἤτω ἀνάάθεµμα, µμαραναθάά. <1Co16 :23> ἡ
χάάρις τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ µμεθ᾿ ὑµμῶν. <1Co16 :24> ἡ ἀγάάπη µμου µμετὰ πάάντων ὑµμῶν ἐν
χριστῷ Ἰησοῦ. ἀµμήήν.

Πρὸς Κορινθίίους β’.

<2Co 1 : 1> Παῦλος ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήήµματος Θεοῦ καὶ Τιµμόόθεος ὁ ἀδελφὸς τῇ
ἐκκλησίίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίίνθῳ σὺν τοῖς ἁγίίοις πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν ὅλη τῇ Ἀχαΐᾳ ·∙
<2Co 1 : 2> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<2Co 1 : 3> Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πατὴρ τῶν οἰκτιρµμῶν
καὶ Θεὸς πάάσης παρακλήήσεως, <2Co 1 : 4> ὁ παρακαλῶν ἡµμᾶς ἐπὶ πάάσῃ τῇ θλίίψει ἡµμῶν, εἰς τὸ
δύύνασθαι ἡµμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάάσῃ θλίίψει διὰ τῆς παρακλήήσεως ἧς παρακαλούύµμεθα αὐτοὶ
ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. <2Co 1 : 5> ὅτι καθὼς περισσεύύει τὰ παθήήµματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡµμᾶς, οὕτως διὰ τοῦ
Χριστοῦ περισσεύύει καὶ ἡ παράάκλησις ἡµμῶν. <2Co 1 : 6> εἴτε δὲ θλιβόόµμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑµμῶν
παρακλήήσεως καὶ σωτηρίίας τῆς ἐνεργουµμέένης ἐν ὑποµμονῇ τῶν αὐτῶν παθηµμάάτων ὧν καὶ ἡµμεῖς
πάάσχοµμεν, (καὶ ἡ ἐλπὶς ἡµμῶν βεβαίία ὑπὲρ ὑµμῶν) ·∙ εἴτε παρακαλούύµμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑµμῶν
παρακλήήσεως καὶ σωτηρίίας ·∙ <2Co 1 : 7> εἰδόότες ὅτι ὡς κοινωνοίί ἐστε τῶν παθηµμάάτων, οὕτως καὶ
τῆς παρακλήήσεως.
<2Co 1 : 8> Οὐ γὰρ θέέλοµμεν ὑµμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοίί, περὶ τῆς θλίίψεως ἡµμῶν τῆς γενοµμέένης [ἡµμῖν]
ἐν τῇ Ἀσίίᾳ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐβαρήήθηµμεν, ὑπὲρ δύύναµμιν, ὥστε ἐξαπορηθῆναι ἡµμᾶς καὶ τοῦ
ζῆν. <2Co 1 : 9> ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἀπόόκριµμα τοῦ θανάάτου ἐσχήήκαµμεν, ἵνα µμὴ πεποιθόότες
ὦµμεν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς ἀλλ᾿ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείίροντι τοὺς νεκρούύς, <2Co 1 :10> ὃς ἐκ τηλικούύτου
θανάάτου ἐρρύύσατο ἡµμᾶς καὶ ῥύύεται ·∙ εἰς ὃν ἠλπίίκαµμεν ὅτι καὶ ἔτι ῥύύσεται, <2Co 1 :11>
συνυπουργούύντων καὶ ὑµμῶν ὑπὲρ ἡµμῶν τῇ δεήήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώώπων τὸ εἰς ἡµμᾶς χάάρισµμα
διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ἡµμῶν. <2Co 1 :12> Ἡ γὰρ καύύχησις ἡµμῶν αὕτη ἐστίίν, τὸ µμαρτύύριον
τῆς συνειδήήσεως ἡµμῶν ὅτι ἐν ἁπλόότητι καὶ εἰλικρινείίᾳ τοῦ Θεοῦ, οὐκ ἐν σοφίίᾳ σαρκικῇ ἀλλ᾿ ἐν
χάάριτι Θεοῦ, ἀνεστράάφηµμεν ἐν τῷ κόόσµμῳ, περισσοτέέρως δὲ πρὸς ὑµμᾶς. <2Co 1 :13> οὐ γὰρ ἄλλα
γράάφοµμεν ὑµμῖν ἀλλ᾿ ἢ ἃ ἀναγινώώσκετε ἢ καὶ ἐπιγινώώσκετε, ἐλπίίζω δὲ ὅτι ἕως τέέλους
ἐπιγνώώσεσθε, <2Co 1 :14> καθὼς καὶ ἐπέέγνωτε ἡµμᾶς ἀπὸ µμέέρους, ὅτι καύύχηµμα ὑµμῶν ἐσµμεν
καθάάπερ καὶ ὑµμεῖς ἡµμῶν ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ. <2Co 1 :15> Καὶ ταύύτῃ τῇ πεποιθήήσει
ἐβουλόόµμην πρόότερον ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς, ἵνα δευτέέραν χάάριν σχῆτε, <2Co 1 :16> καὶ δι᾿ ὑµμῶν
διελθεῖν εἰς Μακεδονίίαν, καὶ πάάλιν ἀπὸ Μακεδονίίας ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς ·∙ καὶ ὑφ᾿ ὑµμῶν
προπεµμφθῆναι εἰς τὴν Ἰουδαίίαν. <2Co 1 :17> τοῦτο οὖν βουλευόόµμενος µμήήτι ἄρα τῇ ἐλαφρίίᾳ
ἐχρησάάµμην; ἢ ἃ βουλεύύοµμαι κατὰ σάάρκα βουλεύύοµμαι, ἵνα ᾖ παρ᾿ ἐµμοὶ τὸ ναὶ ναὶ καὶ τὸ οὒ οὔ;
<2Co 1 :18> πιστὸς δὲ ὁ Θεὸς ὅτι ὁ λόόγος ἡµμῶν ὁ πρὸς ὑµμᾶς οὐκ ἔστιν ναὶ καὶ οὔ. <2Co 1 :19> ὁ γὰρ
τοῦ Θεοῦ Υἱὸς Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ ἐν ὑµμῖν δι᾿ ἡµμῶν κηρυχθείίς, δι᾿ ἐµμοῦ καὶ Σιλουανοῦ καὶ Τιµμοθέέου,
οὐκ ἐγέένετο ναὶ καὶ οὔ, ἀλλὰ ναὶ ἐν αὐτῷ γέέγονεν ·∙ <2Co 1 :20> ὅσαι γὰρ ἐπαγγελίίαι Θεοῦ, ἐν
αὐτῷ τὸ ναὶ καὶ ἐν αὐτῷ τὸ ἀµμήήν, τῷ Θεῷ πρὸς δόόξαν δι᾿ ἡµμῶν. <2Co 1 :21> ὁ δὲ βεβαιῶν ἡµμᾶς σὺν
ὑµμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίίσας ἡµμᾶς Θεόός, <2Co 1 :22> ὁ καὶ σφραγισάάµμενος ἡµμᾶς καὶ δοὺς τὸν
ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύύµματος ἐν ταῖς καρδίίαις ἡµμῶν.
<2Co 1 :23> Ἐγὼ δὲ µμάάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦµμαι ἐπὶ τὴν ἐµμὴν ψυχήήν, ὅτι φειδόόµμενος ὑµμῶν
οὐκέέτι ἦλθον εἰς Κόόρινθον, <2Co 1 :24> οὐχ ὅτι κυριεύύοµμεν ὑµμῶν τῆς πίίστεως, ἀλλὰ συνεργοίί
ἐσµμεν τῆς χαρᾶς ὑµμῶν ·∙ τῇ γὰρ πίίστει ἑστήήκατε.
<2Co 2 : 1> Ἔκρινα δὲ ἐµμαυτῷ τοῦτο, τὸ µμὴ πάάλιν ἐν λύύπῃ πρὸς ὑµμᾶς ἐλθεῖν. <2Co 2 : 2> εἰ γὰρ ἐγὼ
λυπῶ ὑµμᾶς, καὶ τίίς ἐστιν ὁ εὐφραίίνων µμε εἰ µμὴ ὁ λυπούύµμενος ἐξ ἐµμοῦ; <2Co 2 : 3> καὶ ἔγραψα
τοῦτο αὐτὸ ἵνα µμὴ ἐλθὼν λύύπην σχῶ ἀφ᾿ ὧν ἔδει µμε χαίίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάάντας ὑµμᾶς ὅτι ἡ ἐµμὴ
χαρὰ πάάντων ὑµμῶν ἐστίίν ·∙ <2Co 2 : 4> ἐκ γὰρ πολλῆς θλίίψεως καὶ συνοχῆς καρδίίας ἔγραψα ὑµμῖν
διὰ πολλῶν δακρύύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέέρως εἰς
ὑµμᾶς.
<2Co 2 : 5> Εἰ δέέ τις λελύύπηκεν, οὐκ ἐµμὲ λελύύπηκεν, ἀλλὰ ἀπὸ µμέέρους, (ἵνα µμὴ ἐπιβαρῶ), πάάντας
ὑµμᾶς. <2Co 2 : 6> ἱκανὸν τῷ τοιούύτῳ ἡ ἐπιτιµμίία αὕτη ἡ ὑπὸ τῶν πλειόόνων, <2Co 2 : 7> ὥστε
τοὐναντίίον µμᾶλλον ὑµμᾶς χαρίίσασθαι καὶ παρακαλέέσαι, µμήήπως τῇ περισσοτέέρᾳ λύύπῃ καταποθῇ
ὁ τοιοῦτος. <2Co 2 : 8> διὸ παρακαλῶ ὑµμᾶς κυρῶσαι εἰς αὐτὸν ἀγάάπην. <2Co 2 : 9> εἰς τοῦτο γὰρ
καὶ ἔγραψα, ἵνα γνῶ τὴν δοκιµμὴν ὑµμῶν, εἰ εἰς πάάντα ὑπήήκοοίί ἐστε. <2Co 2 :10> ᾧ δέέ τι χαρίίζεσθε,
κἀγώώ ·∙ καὶ γὰρ ἐγὼ ὃ κεχάάρισµμαι, εἴ τι κεχάάρισµμαι, δι᾿ ὑµμᾶς ἐν προσώώπῳ Χριστοῦ ·∙ <2Co 2 :11> ἵνα
µμὴ πλεονεκτηθῶµμεν ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ, οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήήµματα ἀγνοοῦµμεν.
<2Co 2 :12> Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Τρῳάάδα εἰς τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύύρας µμοι ἀνεῳγµμέένης
ἐν Κυρίίῳ, <2Co 2 :13> οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύύµματίί µμου τῷ µμὴ εὑρεῖν µμε Τίίτον τὸν ἀδελφόόν
µμου ·∙ ἀλλὰ ἀποταξάάµμενος αὐτοῖς ἐξῆλθον εἰς Μακεδονίίαν. <2Co 2 :14> Τῷ δὲ Θεῷ χάάρις τῷ
πάάντοτε θριαµμβεύύοντι ἡµμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσµμὴν τῆς γνώώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι᾿
ἡµμῶν ἐν παντὶ τόόπῳ. <2Co 2 :15> ὅτι Χριστοῦ εὐωδίία ἐσµμὲν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σῳζοµμέένοις καὶ ἐν τοῖς
ἀπολλυµμέένοις ·∙ <2Co 2 :16> οἷς µμὲν ὀσµμὴ ἐκ θανάάτου εἰς θάάνατον, οἷς δὲ ὀσµμὴ ἐκ ζωῆς εἰς ζωήήν.
καὶ πρὸς ταῦτα τίίς ἱκανόός; <2Co 2 :17> οὐ γάάρ ἐσµμεν ὡς οἱ πολλοὶ καπηλεύύοντες τὸν λόόγον τοῦ
Θεοῦ ·∙ ἀλλ᾿ ὡς ἐξ εἰλικρινείίας, ἀλλ᾿ ὡς ἐκ Θεοῦ κατενώώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦµμεν.
<2Co 3 : 1> Ἀρχόόµμεθα πάάλιν ἑαυτοὺς συνιστάάνειν; ἢ µμὴ χρῄζοµμεν ὥς τινες συστατικῶν ἐπιστολῶν
πρὸς ὑµμᾶς ἢ ἐξ ὑµμῶν συστατικῶν; <2Co 3 : 2> ἡ ἐπιστολὴ ἡµμῶν ὑµμεῖς ἐστέέ, ἐνγεγραµμµμέένη ἐν ταῖς
καρδίίαις ἡµμῶν, γινωσκοµμέένη καὶ ἀναγινωσκοµμέένη ὑπὸ πάάντων ἀνθρώώπων ·∙ <2Co 3 : 3>
φανερούύµμενοι ὅτι ἐστε ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ᾿ ἡµμῶν, ἐνγεγραµμµμέένη οὐ µμέέλανι ἀλλὰ
Πνεύύµματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξὶν λιθίίναις ἀλλ᾿ ἐν πλαξὶν καρδίίαις σαρκίίναις. <2Co 3 : 4>
πεποίίθησιν δὲ τοιαύύτην ἔχοµμεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεόόν ·∙ <2Co 3 : 5> οὐχ ὅτι ἱκανοίί ἐσµμεν
λογίίσασθαίί τι ἀφ᾿ ἑαυτῶν ὡς ἐξ ἑαυτῶν, ἀλλ᾿ ἡ ἱκανόότης ἡµμῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ, <2Co 3 : 6> ὃς καὶ
ἱκάάνωσεν ἡµμᾶς διακόόνους καινῆς διαθήήκης, οὐ γράάµμµματος ἀλλὰ πνεύύµματος, τὸ γὰρ γράάµμµμα
ἀποκτέέννει, τὸ δὲ Πνεῦµμα ζῳοποιεῖ.
<2Co 3 : 7> (Εἰ δὲ ἡ διακονίία τοῦ θανάάτου ἐν γράάµμµμασιν ἐντετυπωµμέένη λίίθοις ἐγενήήθη ἐν δόόξῃ,
ὥστε µμὴ δύύνασθαι ἀτενίίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ πρόόσωπον Μωϋσέέως διὰ τὴν δόόξαν τοῦ
προσώώπου αὐτοῦ τὴν καταργουµμέένην, <2Co 3 : 8> πῶς οὐχὶ µμᾶλλον ἡ διακονίία τοῦ Πνεύύµματος
ἔσται ἐν δόόξῃ; <2Co 3 : 9> εἰ γὰρ ἡ διακονίία τῆς κατακρίίσεως δόόξα, πολλῷ µμᾶλλον περισσεύύει ἡ
διακονίία τῆς δικαιοσύύνης ἐν δόόξῃ. <2Co 3 :10> καὶ γὰρ οὐ δεδόόξασται τὸ δεδοξασµμέένον ἐν τούύτῳ
τῷ µμέέρει εἵνεκεν τῆς ὑπερβαλλούύσης δόόξης. <2Co 3 :11> εἰ γὰρ τὸ καταργούύµμενον διὰ δόόξης,
πολλῷ µμᾶλλον τὸ µμέένον ἐν δόόξῃ. <2Co 3 :12> Ἔχοντες οὖν τοιαύύτην ἐλπίίδα πολλῇ παρρησίίᾳ
χρώώµμεθα ·∙ <2Co 3 :13> καὶ οὐ καθάάπερ Μωϋσῆς ἐτίίθει κάάλυµμµμα ἐπὶ τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ, πρὸς τὸ
µμὴ ἀτενίίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ τέέλος τοῦ καταργουµμέένου. <2Co 3 :14> ἀλλ᾿ ἐπωρώώθη τὰ
νοήήµματα αὐτῶν, ἄχρι γὰρ τῆς σήήµμερον ἡµμέέρας τὸ αὐτὸ κάάλυµμµμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώώσει τῆς παλαιᾶς
διαθήήκης µμέένει, µμὴ ἀνακαλυπτόόµμενον ὅτι ἐν Χριστῷ καταργεῖται. <2Co 3 :15> ἀλλ᾿ ἕως σήήµμερον
ἡνίίκα ἀναγινώώσκηται Μωϋσῆς κάάλυµμµμα ἐπὶ τὴν καρδίίαν αὐτῶν κεῖται ·∙ <2Co 3 :16> ἡνίίκα δ᾿ ἂν
ἐπιστρέέψῃ πρὸς Κύύριον, περιαιρεῖται τὸ κάάλυµμµμα). <2Co 3 :17> ὁ δὲ Κύύριος τὸ πνεῦµμάά ἐστιν ·∙ οὗ δὲ
τὸ Πνεῦµμα Κυρίίου, ἐλευθερίία. <2Co 3 :18> ἡµμεῖς δὲ πάάντες ἀνακεκαλυµμµμέένῳ προσώώπῳ τὴν δόόξαν
Κυρίίου κατοπτριζόόµμενοι τὴν αὐτὴν εἰκόόνα µμεταµμορφούύµμεθα ἀπὸ δόόξης εἰς δόόξαν, καθάάπερ ἀπὸ
Κυρίίου Πνεύύµματος.
<2Co 4 : 1> Διὰ τοῦτο ἔχοντες τὴν διακονίίαν ταύύτην, καθὼς ἠλεήήθηµμεν, οὐκ ἐγκακοῦµμεν,
<2Co 4 : 2> ἀλλὰ ἀπειπάάµμεθα τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύύνης, µμὴ περιπατοῦντες ἐν πανουργίίᾳ µμηδὲ
δολοῦντες τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τῇ φανερώώσει τῆς ἀληθείίας συνιστάάντες ἑαυτοὺς πρὸς
πᾶσαν συνείίδησιν ἀνθρώώπων ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ ·∙ <2Co 4 : 3> εἰ δὲ καὶ ἔστιν κεκαλυµμµμέένον τὸ
εὐαγγέέλιον ἡµμῶν, ἐν τοῖς ἀπολλυµμέένοις ἐστὶν κεκαλυµμµμέένον, <2Co 4 : 4> ἐν οἷς ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνος
τούύτου ἐτύύφλωσεν τὰ νοήήµματα τῶν ἀπίίστων εἰς τὸ µμὴ αὐγάάσαι τὸν φωτισµμὸν τοῦ εὐαγγελίίου τῆς
δόόξης τοῦ Χριστοῦ, ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ. <2Co 4 : 5> οὐ γὰρ ἑαυτοὺς κηρύύσσοµμεν ἀλλὰ χριστὸν
Ἰησοῦν Κύύριον, ἑαυτοὺς δὲ δούύλους ὑµμῶν διὰ Ἰησοῦν. <2Co 4 : 6> ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκόότους
φῶς λάάµμψαι, ὃς ἔλαµμψεν ἐν ταῖς καρδίίαις ἡµμῶν πρὸς φωτισµμὸν τῆς γνώώσεως τῆς δόόξης τοῦ Θεοῦ
ἐν προσώώπῳ Χριστοῦ.
<2Co 4 : 7> Ἔχοµμεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίίνοις σκεύύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς
δυνάάµμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ µμὴ ἐξ ἡµμῶν ·∙ <2Co 4 : 8> ἐν παντὶ θλιβόόµμενοι, ἀλλ᾿ οὐ
στενοχωρούύµμενοι ·∙ ἀπορούύµμενοι, ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούύµμενοι ·∙ <2Co 4 : 9> διωκόόµμενοι, ἀλλ᾿ οὐκ
ἐγκαταλειπόόµμενοι ·∙ καταβαλλόόµμενοι, ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύύµμενοι ·∙ <2Co 4 :10> πάάντοτε τὴν νέέκρωσιν
τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώώµματι περιφέέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώώµματι ἡµμῶν φανερωθῇ.
<2Co 4 :11> ἀεὶ γὰρ ἡµμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάάνατον παραδιδόόµμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ
Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡµμῶν. <2Co 4 :12> ὥστε ὁ θάάνατος ἐν ἡµμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ
ζωὴ ἐν ὑµμῖν. <2Co 4 :13> ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦµμα τῆς πίίστεως, κατὰ τὸ γεγραµμµμέένον
Ἐπίίστευσα, διὸ ἐλάάλησα, καὶ ἡµμεῖς πιστεύύοµμεν, διὸ καὶ λαλοῦµμεν ·∙ <2Co 4 :14> εἰδόότες ὅτι ὁ
ἐγείίρας τὸν Κύύριον Ἰησοῦν καὶ ἡµμᾶς σὺν Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήήσει σὺν ὑµμῖν. <2Co 4 :15> τὰ
γὰρ πάάντα δι᾿ ὑµμᾶς, ἵνα ἡ χάάρις πλεονάάσασα διὰ τῶν πλειόόνων τὴν εὐχαριστίίαν περισσεύύσῃ εἰς
τὴν δόόξαν τοῦ Θεοῦ.
<2Co 4 :16> Διὸ οὐκ ἐγκακοῦµμεν ·∙ ἀλλ᾿ εἰ καὶ ὁ ἔξω ἡµμῶν ἄνθρωπος διαφθείίρεται, ἀλλ᾿ ὁ ἔσωθεν
ἀνακαινοῦται ἡµμέέρᾳ καὶ ἡµμέέρᾳ. <2Co 4 :17> τὸ γὰρ παραυτίίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίίψεως ἡµμῶν καθ᾿
ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώώνιον βάάρος δόόξης κατεργάάζεται ἡµμῖν, <2Co 4 :18> µμὴ σκοπούύντων
ἡµμῶν τὰ βλεπόόµμενα ἀλλὰ τὰ µμὴ βλεπόόµμενα ·∙ τὰ γὰρ βλεπόόµμενα πρόόσκαιρα, τὰ δὲ µμὴ βλεπόόµμενα
αἰώώνια.
<2Co 5 : 1> Οἴδαµμεν γὰρ ὅτι ἐὰν ἡ ἐπίίγειος ἡµμῶν οἰκίία τοῦ σκήήνους καταλυθῇ, οἰκοδοµμὴν ἐκ Θεοῦ
ἔχοµμεν, οἰκίίαν ἀχειροποίίητον αἰώώνιον ἐν τοῖς οὐρανοῖς. <2Co 5 : 2> καὶ γὰρ ἐν τούύτῳ στενάάζοµμεν
τὸ οἰκητήήριον ἡµμῶν τὸ ἐξ οὐρανοῦ ἐπενδύύσασθαι ἐπιποθοῦντες, <2Co 5 : 3> εἴγε καὶ ἐνδυσάάµμενοι
οὐ γυµμνοὶ εὑρεθησόόµμεθα. <2Co 5 : 4> καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκήήνει στενάάζοµμεν βαρούύµμενοι ·∙ ἐφ᾿
ᾧ οὐ θέέλοµμεν ἐκδύύσασθαι ἀλλ᾿ ἐπενδύύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς. <2Co 5 : 5>
ὁ δὲ κατεργασάάµμενος ἡµμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο Θεόός, ὁ καὶ δοὺς ἡµμῖν τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύύµματος.
<2Co 5 : 6> θαρροῦντες οὖν πάάντοτε καὶ εἰδόότες ὅτι ἐνδηµμοῦντες ἐν τῷ σώώµματι ἐκδηµμοῦµμεν ἀπὸ
τοῦ Κυρίίου, <2Co 5 : 7> διὰ πίίστεως γὰρ περιπατοῦµμεν, οὐ διὰ εἴδους ·∙ <2Co 5 : 8> θαρροῦµμεν δὲ
καὶ εὐδοκοῦµμεν µμᾶλλον ἐκδηµμῆσαι ἐκ τοῦ σώώµματος καὶ ἐνδηµμῆσαι πρὸς τὸν Κύύριον. <2Co 5 : 9>
διὸ καὶ φιλοτιµμούύµμεθα, εἴτε ἐνδηµμοῦντες εἴτε ἐκδηµμοῦντες, εὐάάρεστοι αὐτῷ εἶναι ·∙ <2Co 5 :10>
τοὺς γὰρ πάάντας ἡµμᾶς φανερωθῆναι δεῖ ἔµμπροσθεν τοῦ βήήµματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα κοµμίίσηται
ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώώµματος πρὸς ἃ ἔπραξεν, εἴτε ἀγαθὸν εἴτε κακόόν. <2Co 5 :11> Εἰδόότες οὖν τὸν
φόόβον τοῦ Κυρίίου ἀνθρώώπους πείίθοµμεν, Θεῷ δὲ πεφανερώώµμεθα, ἐλπίίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς
συνειδήήσεσιν ὑµμῶν πεφανερῶσθαι. <2Co 5 :12> οὐ πάάλιν ἑαυτοὺς συνιστάάνοµμεν ὑµμῖν, ἀλλὰ
ἀφορµμὴν διδόόντες ὑµμῖν καυχήήµματος ὑπὲρ ἡµμῶν, ἵνα ἔχητε πρὸς τοὺς ἐν προσώώπῳ καυχωµμέένους
καὶ οὐ καρδίίᾳ. <2Co 5 :13> εἴτε γὰρ ἐξέέστηµμεν, Θεῷ ·∙ εἴτε σωφρονοῦµμεν, ὑµμῖν. <2Co 5 :14> ἡ γὰρ
ἀγάάπη τοῦ Χριστοῦ συνέέχει ἡµμᾶς, κρίίναντας τοῦτο, ὅτι εἰ εἷς ὑπὲρ πάάντων ἀπέέθανεν, ἄρα οἱ
πάάντες ἀπέέθανον, <2Co 5 :15> καὶ ὑπὲρ πάάντων ἀπέέθανεν ἵνα οἱ ζῶντες µμηκέέτι ἑαυτοῖς ζῶσιν
ἀλλὰ τῷ ὑπὲρ αὐτῶν ἀποθανόόντι καὶ ἐγερθέέντι. <2Co 5 :16> ὥστε ἡµμεῖς ἀπὸ τοῦ νῦν οὐδέένα
οἴδαµμεν κατὰ σάάρκα ·∙ εἰ δὲ καὶ ἐγνώώκαµμεν κατὰ σάάρκα Χριστόόν, ἀλλὰ νῦν οὐκέέτι γινώώσκοµμεν.
<2Co 5 :17> ὥστε εἴ τις ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίίσις, τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν ·∙ ἰδοὺ γέέγονεν καινὰ τὰ
πάάντα ·∙ <2Co 5 :18> τὰ δὲ πάάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ τοῦ καταλλάάξαντος ἡµμᾶς ἑαυτῷ διὰ Χριστοῦ καὶ
δόόντος ἡµμῖν τὴν διακονίίαν τῆς καταλλαγῆς, <2Co 5 :19> ὡς ὅτι Θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόόσµμον
καταλλάάσσων ἑαυτῷ, µμὴ λογιζόόµμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώώµματα αὐτῶν καὶ θέέµμενος ἐν ἡµμῖν τὸν
λόόγον τῆς καταλλαγῆς. <2Co 5 :20> ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύύοµμεν, ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος
δι᾿ ἡµμῶν ·∙ δεόόµμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ Καταλλάάγητε τῷ Θεῷ. <2Co 5 :21> τὸν µμὴ γνόόντα ἁµμαρτίίαν ὑπὲρ
ἡµμῶν ἁµμαρτίίαν ἐποίίησεν, ἵνα ἡµμεῖς γενώώµμεθα δικαιοσύύνη Θεοῦ ἐν αὐτῷ.
<2Co 6 : 1> Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦµμεν µμὴ εἰς κενὸν τὴν χάάριν τοῦ Θεοῦ δέέξασθαι ὑµμᾶς,
<2Co 6 : 2> (λέέγει γάάρ ·∙ Καιρῷ δεκτῷ ἐπήήκουσάά σου, καὶ ἐν ἡµμέέρᾳ σωτηρίίας ἐβοήήθησάά σοι. ἰδοὺ
νῦν καιρὸς εὐπρόόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡµμέέρα σωτηρίίας) ·∙ <2Co 6 : 3> µμηδεµμίίαν ἐν µμηδενὶ διδόόντες
προσκοπήήν, ἵνα µμὴ µμωµμηθῇ ἡ διακονίία, <2Co 6 : 4> ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστάάντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ
διάάκονοι, ἐν ὑποµμονῇ πολλῇ, ἐν θλίίψεσιν, ἐν ἀνάάγκαις, ἐν στενοχωρίίαις, <2Co 6 : 5> ἐν πληγαῖς,
ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίίαις, ἐν κόόποις, ἐν ἀγρυπνίίαις, ἐν νηστείίαις, <2Co 6 : 6> ἐν ἁγνόότητι,
ἐν γνώώσει, ἐν µμακροθυµμίίᾳ, ἐν χρηστόότητι, ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ, ἐν ἀγάάπῃ ἀνυποκρίίτῳ, <2Co 6 : 7>
ἐν λόόγῳ ἀληθείίας, ἐν δυνάάµμει Θεοῦ ·∙ διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν,
<2Co 6 : 8> διὰ δόόξης καὶ ἀτιµμίίας, διὰ δυσφηµμίίας καὶ εὐφηµμίίας ·∙ ὡς πλάάνοι καὶ ἀληθεῖς ·∙
<2Co 6 : 9> ὡς ἀγνοούύµμενοι καὶ ἐπιγινωσκόόµμενοι ·∙ ὡς ἀποθνῄσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶµμεν ·∙ ὡς
παιδευόόµμενοι καὶ µμὴ θανατούύµμενοι ·∙ <2Co 6 :10> ὡς λυπούύµμενοι ἀεὶ δὲ χαίίροντες ·∙ ὡς πτωχοὶ
πολλοὺς δὲ πλουτίίζοντες ·∙ ὡς µμηδὲν ἔχοντες καὶ πάάντα κατέέχοντες.
<2Co 6 :11> Τὸ στόόµμα ἡµμῶν ἀνέέῳγεν πρὸς ὑµμᾶς, Κορίίνθιοι, ἡ καρδίία ἡµμῶν πεπλάάτυνται ·∙
<2Co 6 :12> οὐ στενοχωρεῖσθε ἐν ἡµμῖν, στενοχωρεῖσθε δὲ ἐν τοῖς σπλάάγχνοις ὑµμῶν ·∙ <2Co 6 :13>
τὴν δὲ αὐτὴν ἀντιµμισθίίαν, (ὡς τέέκνοις λέέγω), πλατύύνθητε καὶ ὑµμεῖς. <2Co 6 :14> Μὴ γίίνεσθε
ἑτεροζυγοῦντες ἀπίίστοις ·∙ τίίς γὰρ µμετοχὴ δικαιοσύύνῃ καὶ ἀνοµμίίᾳ; ἢ τίίς κοινωνίία φωτὶ πρὸς
σκόότος; <2Co 6 :15> τίίς δὲ συµμφώώνησις Χριστοῦ πρὸς Βελίίαρ; ἢ τίίς µμερὶς πιστῷ µμετὰ ἀπίίστου;
<2Co 6 :16> τίίς δὲ συγκατάάθεσις ναῷ Θεοῦ µμετὰ εἰδώώλων; ὑµμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστὲ ζῶντος,
καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐµμπεριπατήήσω, καὶ ἔσοµμαι αὐτῶν Θεὸς καὶ αὐτοὶ
ἔσονταίί µμου λαόός. <2Co 6 :17> Διὸ ἐξέέλθατε ἐκ µμέέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίίσθητε, λέέγει Κύύριος, καὶ
ἀκαθάάρτου µμὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέέξοµμαι ὑµμᾶς ·∙ <2Co 6 :18> καὶ ἔσοµμαι ὑµμῖν εἰς πατέέρα, καὶ ὑµμεῖς
ἔσεσθέέ µμοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέέρας, λέέγει Κύύριος Παντοκράάτωρ. <2Co 7 : 1> ταύύτας οὖν ἔχοντες
τὰς ἐπαγγελίίας, ἀγαπητοίί, καθαρίίσωµμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς µμολυσµμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύύµματος,
ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύύνην ἐν φόόβῳ Θεοῦ.
<2Co 7 : 2> Χωρήήσατε ἡµμᾶς ·∙ οὐδέένα ἠδικήήσαµμεν, οὐδέένα ἐφθείίραµμεν, οὐδέένα ἐπλεονεκτήήσαµμεν.
<2Co 7 : 3> οὐ πρὸς κατάάκρισιν λέέγω, προείίρηκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίίαις ἡµμῶν ἐστὲ εἰς τὸ
συναποθανεῖν καὶ συνζῆν. <2Co 7 : 4> πολλήή µμοι παρρησίία πρὸς ὑµμᾶς, πολλήή µμοι καύύχησις ὑπὲρ
ὑµμῶν ·∙ πεπλήήρωµμαι τῇ παρακλήήσει ·∙ ὑπερπερισσεύύοµμαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάάσῃ τῇ θλίίψει ἡµμῶν.
<2Co 7 : 5> Καὶ γὰρ ἐλθόόντων ἡµμῶν εἰς Μακεδονίίαν οὐδεµμίίαν ἔσχηκεν ἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡµμῶν, ἀλλ᾿
ἐν παντὶ θλιβόόµμενοι ·∙ ἔξωθεν µμάάχαι, ἔσωθεν φόόβοι. <2Co 7 : 6> ἀλλ᾿ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς
παρεκάάλεσεν ἡµμᾶς ὁ Θεὸς ἐν τῇ παρουσίίᾳ Τίίτου, <2Co 7 : 7> οὐ µμόόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίίᾳ αὐτοῦ,
ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήήσει ᾗ παρεκλήήθη ἐφ᾿ ὑµμῖν, ἀναγγέέλλων ἡµμῖν τὴν ὑµμῶν ἐπιπόόθησιν, τὸν
ὑµμῶν ὀδυρµμόόν, τὸν ὑµμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐµμοῦ ὥστε µμε µμᾶλλον χαρῆναι. <2Co 7 : 8> ὅτι εἰ καὶ
ἐλύύπησα ὑµμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ µμεταµμέέλοµμαι, εἰ καὶ µμετεµμελόόµμην ·∙ (βλέέπω γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστολὴ
ἐκείίνη εἰ καὶ πρὸς ὥραν ἐλύύπησεν ὑµμᾶς). <2Co 7 : 9> νῦν χαίίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήήθητε, ἀλλ᾿ ὅτι
ἐλυπήήθητε εἰς µμετάάνοιαν ·∙ ἐλυπήήθητε γὰρ κατὰ Θεόόν, ἵνα ἐν µμηδενὶ ζηµμιωθῆτε ἐξ ἡµμῶν.
<2Co 7 :10> ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύύπη µμετάάνοιαν εἰς σωτηρίίαν ἀµμεταµμέέλητον ἐργάάζεται ·∙ ἡ δὲ τοῦ
κόόσµμου λύύπη θάάνατον κατεργάάζεται. <2Co 7 :11> ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ Θεὸν λυπηθῆναι
ὑµμᾶς πόόσην κατειργάάσατο ὑµμῖν σπουδήήν, ἀλλὰ ἀπολογίίαν, ἀλλὰ ἀγανάάκτησιν, ἀλλὰ φόόβον,
ἀλλὰ ἐπιπόόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλὰ ἐκδίίκησιν ·∙ ἐν παντὶ συνεστήήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς εἶναι τῷ
πράάγµματι. <2Co 7 :12> ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑµμῖν, οὐχ ἕνεκεν τοῦ ἀδικήήσαντος οὐδὲ ἕνεκεν τοῦ
ἀδικηθέέντος ἀλλ᾿ ἕνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ἡµμῶν τὴν ὑπὲρ ὑµμῶν πρὸς ὑµμᾶς
ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ. <2Co 7 :13> διὰ τοῦτο παρακεκλήήµμεθα. ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήήσει ἡµμῶν
περισσοτέέρως µμᾶλλον ἐχάάρηµμεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίίτου, ὅτι ἀναπέέπαυται τὸ πνεῦµμα αὐτοῦ ἀπὸ
πάάντων ὑµμῶν. <2Co 7 :14> ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑµμῶν κεκαύύχηµμαι, οὐ κατῃσχύύνθην ·∙ ἀλλ᾿ ὡς πάάντα
ἐν ἀληθείίᾳ ἐλαλήήσαµμεν ὑµμῖν, οὕτως καὶ ἡ καύύχησις ἡµμῶν ἡ ἐπὶ Τίίτου ἀλήήθεια ἐγενήήθη,
<2Co 7 :15> καὶ τὰ σπλάάγχνα αὐτοῦ περισσοτέέρως εἰς ὑµμᾶς ἐστιν ἀναµμιµμνῃσκοµμέένου τὴν πάάντων
ὑµμῶν ὑπακοήήν, ὡς µμετὰ φόόβου καὶ τρόόµμου ἐδέέξασθε αὐτόόν. <2Co 7 :16> χαίίρω ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ
ἐν ὑµμῖν.
<2Co 8 : 1> Γνωρίίζοµμεν δὲ ὑµμῖν, ἀδελφοίί, τὴν χάάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδοµμέένην ἐν ταῖς ἐκκλησίίαις
τῆς Μακεδονίίας ·∙ <2Co 8 : 2> ὅτι ἐν πολλῇ δοκιµμῇ θλίίψεως ἡ περισσείία τῆς χαρᾶς αὐτῶν καὶ ἡ
κατὰ βάάθους πτωχείία αὐτῶν ἐπερίίσσευσεν εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλόότητος αὐτῶν. <2Co 8 : 3> ὅτι
κατὰ δύύναµμιν, (µμαρτυρῶ), καὶ παρὰ δύύναµμιν αὐθαίίρετοι, <2Co 8 : 4> µμετὰ πολλῆς παρακλήήσεως
δεόόµμενοι ἡµμῶν τὴν χάάριν καὶ τὴν κοινωνίίαν τῆς διακονίίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίίους ·∙ <2Co 8 : 5> καὶ οὐ
καθὼς ἠλπίίσαµμεν, ἀλλ᾿ ἑαυτοὺς ἔδωκαν πρῶτον τῷ Κυρίίῳ καὶ ἡµμῖν διὰ θελήήµματος Θεοῦ ·∙
<2Co 8 : 6> εἰς τὸ παρακαλέέσαι ἡµμᾶς Τίίτον, ἵνα καθὼς προενήήρξατο οὕτως καὶ ἐπιτελέέσῃ εἰς ὑµμᾶς
καὶ τὴν χάάριν ταύύτην. <2Co 8 : 7> ἀλλ᾿ ὥσπερ ἐν παντὶ περισσεύύετε, πίίστει καὶ λόόγῳ καὶ γνώώσει
καὶ πάάσῃ σπουδῇ καὶ τῇ ἐξ ὑµμῶν ἐν ἡµμῖν ἀγάάπῃ, — ἵνα καὶ ἐν ταύύτῃ τῇ χάάριτι περισσεύύητε.
<2Co 8 : 8> οὐ κατ᾿ ἐπιταγὴν λέέγω, ἀλλὰ διὰ τῆς ἑτέέρων σπουδῆς καὶ τὸ τῆς ὑµμετέέρας ἀγάάπης
γνήήσιον δοκιµμάάζων. <2Co 8 : 9> γινώώσκετε γὰρ τὴν χάάριν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δι᾿
ὑµμᾶς ἐπτώώχευσεν πλούύσιος ὤν, ἵνα ὑµμεῖς τῇ ἐκείίνου πτωχείίᾳ πλουτήήσητε. <2Co 8 :10> καὶ
γνώώµμην ἐν τούύτῳ δίίδωµμι, τοῦτο γὰρ ὑµμῖν συµμφέέρει, οἵτινες οὐ µμόόνον τὸ ποιῆσαι ἀλλὰ καὶ τὸ
θέέλειν προενήήρξασθε ἀπὸ πέέρυσι. <2Co 8 :11> νυνὶ δὲ καὶ τὸ ποιῆσαι ἐπιτελέέσατε, ὅπως καθάάπερ
ἡ προθυµμίία τοῦ θέέλειν, οὕτως καὶ τὸ ἐπιτελέέσαι ἐκ τοῦ ἔχειν ·∙ <2Co 8 :12> εἰ γὰρ ἡ προθυµμίία
πρόόκειται, καθὸ ἐὰν ἔχῃ εὐπρόόσδεκτος, οὐ καθὸ οὐκ ἔχει ·∙ <2Co 8 :13> οὐ γὰρ ἵνα ἄλλοις ἄνεσις,
ὑµμῖν δὲ θλίίψις, ἀλλ᾿ ἐξ ἰσόότητος ·∙ ἐν τῷ νῦν καιρῷ τὸ ὑµμῶν περίίσσευµμα εἰς τὸ ἐκείίνων ὑστέέρηµμα,
<2Co 8 :14> ἵνα καὶ τὸ ἐκείίνων περίίσσευµμα γέένηται εἰς τὸ ὑµμῶν ὑστέέρηµμα, ὅπως γέένηται ἰσόότης,
<2Co 8 :15> καθὼς γέέγραπται ·∙ Ὁ τὸ πολὺ οὐκ ἐπλεόόνασεν, καὶ ὁ τὸ ὀλίίγον οὐκ ἠλαττόόνησεν.
<2Co 8 :16> Χάάρις δὲ τῷ Θεῷ τῷ διδόόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑµμῶν ἐν τῇ καρδίίᾳ Τίίτου ·∙
<2Co 8 :17> ὅτι τὴν µμὲν παράάκλησιν ἐδέέξατο ·∙ σπουδαιόότερος δὲ ὑπάάρχων αὐθαίίρετος ἐξῆλθεν
πρὸς ὑµμᾶς. <2Co 8 :18> συνεπέέµμψαµμεν δὲ µμετ᾿ αὐτοῦ τὸν ἀδελφόόν, οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίίῳ
διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν ·∙ <2Co 8 :19> (οὐ µμόόνον δέέ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν
συνέέκδηµμος ἡµμῶν σὺν τῇ χάάριτι ταύύτῃ τῇ διακονουµμέένῃ ὑφ᾿ ἡµμῶν πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ Κυρίίου
δόόξαν καὶ προθυµμίίαν ἡµμῶν) ·∙ <2Co 8 :20> στελλόόµμενοι τοῦτο, µμήή τις ἡµμᾶς µμωµμήήσηται ἐν τῇ
ἁδρόότητι ταύύτῃ τῇ διακονουµμέένῃ ὑφ᾿ ἡµμῶν ·∙ <2Co 8 :21> προνοοῦµμεν γὰρ καλὰ οὐ µμόόνον ἐνώώπιον
Κυρίίου ἀλλὰ καὶ ἐνώώπιον ἀνθρώώπων. <2Co 8 :22> συνεπέέµμψαµμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡµμῶν, ὃν
ἐδοκιµμάάσαµμεν ἐν πολλοῖς πολλάάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιόότερον πεποιθήήσει
πολλῇ τῇ εἰς ὑµμᾶς. <2Co 8 :23> εἴτε ὑπὲρ Τίίτου, κοινωνὸς ἐµμὸς καὶ εἰς ὑµμᾶς συνεργόός ·∙ εἴτε
ἀδελφοὶ ἡµμῶν, ἀπόόστολοι ἐκκλησιῶν, δόόξα Χριστοῦ. <2Co 8 :24> τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάάπης
ὑµμῶν καὶ ἡµμῶν καυχήήσεως ὑπὲρ ὑµμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδείίξασθε εἰς πρόόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.
<2Co 9 : 1> Περὶ µμὲν γὰρ τῆς διακονίίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίίους περισσόόν µμοίί ἐστὶν τὸ γράάφειν ὑµμῖν ·∙
<2Co 9 : 2> οἶδα γὰρ τὴν προθυµμίίαν ὑµμῶν ἣν ὑπὲρ ὑµμῶν καυχῶµμαι Μακεδόόσιν, ὅτι Ἀχαΐα
παρεσκεύύασται ἀπὸ πέέρυσι ·∙ καὶ ὁ ἐξ ὑµμῶν ζῆλος ἠρέέθισεν τοὺς πλείίονας ·∙ <2Co 9 : 3> ἔπεµμψα δὲ
τοὺς ἀδελφούύς, ἵνα µμὴ τὸ καύύχηµμα ἡµμῶν τὸ ὑπὲρ ὑµμῶν κενωθῇ ἐν τῷ µμέέρει τούύτῳ, ἵνα καθὼς
ἔλεγον παρεσκευασµμέένοι ἦτε, <2Co 9 : 4> µμήήπως ἐὰν ἔλθωσιν σὺν ἐµμοὶ Μακεδόόνες καὶ εὕρωσιν
ὑµμᾶς ἀπαρασκευάάστους καταισχυνθῶµμεν ἡµμεῖς, (ἵνα µμὴ λέέγωµμεν ὑµμεῖς), ἐν τῇ ὑποστάάσει ταύύτῃ.
<2Co 9 : 5> ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάάµμην παρακαλέέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέέλθωσιν εἰς ὑµμᾶς καὶ
προκαταρτίίσωσιν τὴν προεπηγγελµμέένην εὐλογίίαν ὑµμῶν, ταύύτην ἑτοίίµμην εἶναι οὕτως ὡς
εὐλογίίαν καὶ µμὴ ὡς πλεονεξίίαν. <2Co 9 : 6> Τοῦτο δέέ, ὁ σπείίρων φειδοµμέένως φειδοµμέένως καὶ
θερίίσει, καὶ ὁ σπείίρων ἐπ᾿ εὐλογίίαις ἐπ᾿ εὐλογίίαις καὶ θερίίσει. <2Co 9 : 7> ἕκαστος καθὼς
προῄρηται τῇ καρδίίᾳ, µμὴ ἐκ λύύπης ἢ ἐξ ἀνάάγκης, ἱλαρὸν γὰρ δόότην ἀγαπᾷ ὁ Θεόός. <2Co 9 : 8>
δυνατεῖ δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάάριν περισσεῦσαι εἰς ὑµμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάάντοτε πᾶσαν αὐτάάρκειαν
ἔχοντες περισσεύύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόόν, <2Co 9 : 9> καθὼς γέέγραπται ·∙ Ἐσκόόρπισεν, ἔδωκεν
τοῖς πέένησιν, ἡ δικαιοσύύνη αὐτοῦ µμέένει εἰς τὸν αἰῶνα. <2Co 9 :10> ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέέρµμα τῷ
σπείίροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήήσει καὶ πληθυνεῖ τὸν σπόόρον ὑµμῶν καὶ αὐξήήσει τὰ
γενήήµματα τῆς δικαιοσύύνης ὑµμῶν, <2Co 9 :11> ἐν παντὶ πλουτιζόόµμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλόότητα, ἥτις
κατεργάάζεται δι᾿ ἡµμῶν εὐχαριστίίαν τῷ Θεῷ. <2Co 9 :12> ὅτι ἡ διακονίία τῆς λειτουργίίας ταύύτης οὐ
µμόόνον ἐστὶν προσαναπληροῦσα τὰ ὑστερήήµματα τῶν ἁγίίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύύουσα διὰ πολλῶν
εὐχαριστιῶν τῶν Θεῷ ·∙ <2Co 9 :13> διὰ τῆς δοκιµμῆς τῆς διακονίίας ταύύτης δοξάάζοντες τὸν Θεὸν ἐπὶ
τῇ ὑποταγῇ τῆς ὁµμολογίίας ὑµμῶν εἰς τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἁπλόότητι τῆς κοινωνίίας εἰς
αὐτοὺς καὶ εἰς πάάντας, <2Co 9 :14> καὶ αὐτῶν δεήήσει ὑπὲρ ὑµμῶν ἐπιποθούύντων ὑµμᾶς διὰ τὴν
ὑπερβάάλλουσαν χάάριν τοῦ Θεοῦ ἐφ᾿ ὑµμῖν. <2Co 9 :15> χάάρις τῷ Θεῷ ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήήτῳ αὐτοῦ
δωρεᾷ.
<2Co10 : 1> Αὐτὸς δὲ ἐγὼ Παῦλος παρακαλῶ ὑµμᾶς διὰ τῆς πραΰτητος καὶ ἐπιεικείίας τοῦ Χριστοῦ,
ὃς κατὰ πρόόσωπον µμὲν ταπεινὸς ἐν ὑµμῖν, ἀπὼν δὲ θαρρῶ εἰς ὑµμᾶς ·∙ <2Co10 : 2> δέέοµμαι δὲ τὸ µμὴ
παρὼν θαρρῆσαι τῇ πεποιθήήσει ᾗ λογίίζοµμαι τολµμῆσαι ἐπίί τινας τοὺς λογιζοµμέένους ἡµμᾶς ὡς κατὰ
σάάρκα περιπατοῦντας. <2Co10 : 3> ἐν σαρκὶ γὰρ περιπατοῦντες οὐ κατὰ σάάρκα στρατευόόµμεθα ·∙
<2Co10 : 4> τὰ γὰρ ὅπλα τῆς στρατείίας ἡµμῶν οὐ σαρκικὰ ἀλλὰ δυνατὰ τῷ Θεῷ πρὸς καθαίίρεσιν
ὀχυρωµμάάτων, <2Co10 : 5> λογισµμοὺς καθαιροῦντες καὶ πᾶν ὕψωµμα ἐπαιρόόµμενον κατὰ τῆς
γνώώσεως τοῦ Θεοῦ, καὶ αἰχµμαλωτίίζοντες πᾶν νόόηµμα εἰς τὴν ὑπακοὴν τοῦ Χριστοῦ, <2Co10 : 6> καὶ
ἐν ἑτοίίµμῳ ἔχοντες ἐκδικῆσαι πᾶσαν παρακοήήν, ὅταν πληρωθῇ ὑµμῶν ἡ ὑπακοήή. <2Co10 : 7> Τὰ
κατὰ πρόόσωπον βλέέπετε; εἴ τις πέέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο λογιζέέσθω πάάλιν ἐφ᾿
ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτως καὶ ἡµμεῖς. <2Co10 : 8> ἐάάν τε γὰρ καὶ περισσόότερόόν τι
καυχήήσωµμαι περὶ τῆς ἐξουσίίας ἡµμῶν ἧς ἔδωκεν ὁ Κύύριος ἡµμῖν εἰς οἰκοδοµμὴν καὶ οὐκ εἰς
καθαίίρεσιν ὑµμῶν, οὐκ αἰσχυνθήήσοµμαι ·∙ <2Co10 : 9> ἵνα µμὴ δόόξω ὡς ἂν ἐκφοβεῖν ὑµμᾶς διὰ τῶν
ἐπιστολῶν. <2Co10 :10> ὅτι αἱ µμὲν ἐπιστολαίί, φησίίν, βαρεῖαι καὶ ἰσχυραίί, ἡ δὲ παρουσίία τοῦ
σώώµματος ἀσθενὴς καὶ ὁ λόόγος ἐξουθενηµμέένος. <2Co10 :11> τοῦτο λογιζέέσθω ὁ τοιοῦτος, ὅτι οἷοίί
ἐσµμεν τῷ λόόγῳ δι᾿ ἐπιστολῶν ἀπόόντες, τοιοῦτοι καὶ παρόόντες τῷ ἔργῳ. <2Co10 :12> οὐ γὰρ
τολµμῶµμεν ἐγκρῖναι ἢ συγκρῖναι ἑαυτούύς τισιν τῶν ἑαυτοὺς συνιστανόόντων ·∙ ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν
ἑαυτοῖς ἑαυτοὺς µμετροῦντες καὶ συγκρίίνοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῖς οὐ συνιοῦσιν ·∙ <2Co10 :13> ἡµμεῖς
δὲ οὐκ εἰς τὰ ἄµμετρα καυχησόόµμεθα, ἀλλὰ κατὰ τὸ µμέέτρον τοῦ κανόόνος, οὗ ἐµμέέρισεν ἡµμῖν ὁ Θεὸς
µμέέτρου, ἐφικέέσθαι ἄχρι καὶ ὑµμῶν. <2Co10 :14> οὐ γὰρ ὡς µμὴ ἐφικνούύµμενοι εἰς ὑµμᾶς
ὑπερεκτείίνοµμεν ἑαυτούύς, (ἄχρι γὰρ καὶ ὑµμῶν ἐφθάάσαµμεν ἐν τῷ εὐαγγελίίῳ τοῦ Χριστοῦ),
<2Co10 :15> οὐκ εἰς τὰ ἄµμετρα καυχώώµμενοι ἐν ἀλλοτρίίοις κόόποις, ἐλπίίδα δὲ ἔχοντες αὐξανοµμέένης
τῆς πίίστεως ὑµμῶν ἐν ὑµμῖν µμεγαλυνθῆναι κατὰ τὸν κανόόνα ἡµμῶν εἰς περισσείίαν, <2Co10 :16> εἰς
τὰ ὑπερέέκεινα ὑµμῶν εὐαγγελίίσασθαι, οὐκ ἐν ἀλλοτρίίῳ κανόόνι εἰς τὰ ἕτοιµμα καυχήήσασθαι.
<2Co10 :17> ὁ δὲ καυχώώµμενος ἐν Κυρίίῳ καυχάάσθω ·∙ <2Co10 :18> οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστάάνων,
ἐκεῖνόός ἐστιν δόόκιµμος, ἀλλ᾿ ὃν ὁ Κύύριος συνίίστησιν.
<2Co11 : 1> Ὄφελον ἀνείίχεσθέέ µμου µμικρόόν τι ἀφροσύύνης ·∙ ἀλλὰ καὶ ἀνέέχεσθέέ µμου. <2Co11 : 2>
ζηλῶ γὰρ ὑµμᾶς Θεοῦ ζήήλῳ ·∙ ἡρµμοσάάµμην γὰρ ὑµμᾶς ἑνὶ ἀνδρίί, παρθέένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ
Χριστῷ. <2Co11 : 3> φοβοῦµμαι δὲ µμήήπως ὡς ὁ ὄφις Εὔαν ἐξηπάάτησεν ἐν τῇ πανουργίίᾳ αὐτοῦ,
οὕτως φθαρῇ τὰ νοήήµματα ὑµμῶν ἀπὸ τῆς ἁπλόότητος τῆς εἰς τὸν Χριστόόν. <2Co11 : 4> εἰ µμὲν γὰρ ὁ
ἐρχόόµμενος ἄλλον Ἰησοῦν κηρύύσσει ὃν οὐκ ἐκηρύύξαµμεν, ἢ πνεῦµμα ἕτερον λαµμβάάνετε ὃ οὐκ
ἐλάάβετε, ἢ εὐαγγέέλιον ἕτερον ὃ οὐκ ἐδέέξασθε, καλῶς ἀνείίχεσθε. <2Co11 : 5> λογίίζοµμαι γὰρ µμηδὲν
ὑστερηκέέναι τῶν ὑπερλίίαν ἀποστόόλων. <2Co11 : 6> εἰ δὲ καὶ ἰδιώώτης τῷ λόόγῳ, ἀλλ᾿ οὐ τῇ γνώώσει ·∙
ἀλλ᾿ ἐν παντὶ φανερωθέέντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑµμᾶς. <2Co11 : 7> ἢ ἁµμαρτίίαν ἐποίίησα ἐµμαυτὸν
ταπεινῶν ἵνα ὑµμεῖς ὑψωθῆτε, ὅτι δωρεὰν τὸ τοῦ Θεοῦ εὐαγγέέλιον εὐηγγελισάάµμην ὑµμῖν;
<2Co11 : 8> ἄλλας ἐκκλησίίας ἐσύύλησα λαβὼν ὀψώώνιον πρὸς τὴν ὑµμῶν διακονίίαν. καὶ παρὼν πρὸς
ὑµμᾶς καὶ ὑστερηθεὶς οὐ κατενάάρκησα οὐδενόός ·∙ <2Co11 : 9> (τὸ γὰρ ὑστέέρηµμάά µμου
προσανεπλήήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ ἐλθόόντες ἀπὸ Μακεδονίίας) ·∙ καὶ ἐν παντὶ ἀβαρῆ ὑµμῖν ἐµμαυτὸν
ἐτήήρησα καὶ τηρήήσω. <2Co11 :10> ἔστιν ἀλήήθεια Χριστοῦ ἐν ἐµμοίί, ὅτι ἡ καύύχησις αὕτη οὐ
φραγήήσεται εἰς ἐµμὲ ἐν τοῖς κλίίµμασιν τῆς Ἀχαΐας. <2Co11 :11> διὰ τίί; ὅτι οὐκ ἀγαπῶ ὑµμᾶς; ὁ Θεὸς
οἶδεν. <2Co11 :12> ὃ δὲ ποιῶ, καὶ ποιήήσω, ἵνα ἐκκόόψω τὴν ἀφορµμὴν τῶν θελόόντων ἀφορµμήήν, ἵνα
ἐν ᾧ καυχῶνται εὑρεθῶσιν καθὼς καὶ ἡµμεῖς. <2Co11 :13> οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόόστολοι, ἐργάάται
δόόλιοι, µμετασχηµματιζόόµμενοι εἰς ἀποστόόλους Χριστοῦ ·∙ <2Co11 :14> καὶ οὐ θαυµμαστόόν, αὐτὸς γὰρ ὁ
Σατανᾶς µμετασχηµματίίζεται εἰς ἄγγελον φωτόός ·∙ <2Co11 :15> οὐ µμέέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διάάκονοι αὐτοῦ
µμετασχηµματίίζονται ὡς διάάκονοι δικαιοσύύνης, ὧν τὸ τέέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
<2Co11 :16> Πάάλιν λέέγω, µμήή τίίς µμε δόόξῃ ἄφρονα εἶναι ·∙ εἰ δὲ µμήή γε, κἂν ὡς ἄφρονα δέέξασθέέ µμε,
ἵνα κἀγὼ µμικρόόν τι καυχήήσωµμαι. <2Co11 :17> ὃ λαλῶ, οὐ κατὰ Κύύριον λαλῶ, ἀλλ᾿ ὡς ἐν
ἀφροσύύνῃ, ἐν ταύύτῃ τῇ ὑποστάάσει τῆς καυχήήσεως. <2Co11 :18> ἐπεὶ πολλοὶ καυχῶνται κατὰ τὴν
σάάρκα, κἀγὼ καυχήήσοµμαι. <2Co11 :19> ἡδέέως γὰρ ἀνέέχεσθε τῶν ἀφρόόνων φρόόνιµμοι ὄντες.
<2Co11 :20> ἀνέέχεσθε γὰρ εἴ τις ὑµμᾶς καταδουλοῖ, εἴ τις κατεσθίίει, εἴ τις λαµμβάάνει, εἴ τις
ἐπαίίρεται, εἴ τις ὑµμᾶς εἰς πρόόσωπον δέέρει. <2Co11 :21> κατὰ ἀτιµμίίαν λέέγω, ὡς ὅτι ἡµμεῖς
ἠσθενήήσαµμεν ·∙ ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολµμᾷ, (ἐν ἀφροσύύνῃ λέέγω), τολµμῶ κἀγώώ. <2Co11 :22> Ἑβραῖοίί εἰσιν;
κἀγώώ. Ἰσραηλῖταίί εἰσιν; κἀγώώ. σπέέρµμα Ἀβραάάµμ εἰσιν; κἀγώώ. <2Co11 :23> διάάκονοι Χριστοῦ εἰσίίν;
(παραφρονῶν λαλῶ), ὑπὲρ ἐγώώ ·∙ ἐν κόόποις περισσοτέέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόόντως, ἐν
φυλακαῖς περισσοτέέρως, ἐν θανάάτοις πολλάάκις, <2Co11 :24> (ὑπὸ Ἰουδαίίων πεντάάκις
τεσσεράάκοντα παρὰ µμίίαν ἔλαβον ·∙ <2Co11 :25> τρὶς ἐραβδίίσθην ·∙ ἅπαξ ἐλιθάάσθην ·∙ τρὶς
ἐναυάάγησα ·∙ νυχθήήµμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίίηκα) ·∙ <2Co11 :26> ὁδοιπορίίαις πολλάάκις, κινδύύνοις
ποταµμῶν, κινδύύνοις λῃστῶν, κινδύύνοις ἐκ γέένους, κινδύύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύύνοις ἐν πόόλει,
κινδύύνοις ἐν ἐρηµμίίᾳ, κινδύύνοις ἐν θαλάάσσῃ, κινδύύνοις ἐν ψευδαδέέλφοις, <2Co11 :27> ἐν κόόπῳ καὶ
µμόόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίίαις πολλάάκις, ἐν λιµμῷ καὶ δίίψει, ἐν νηστείίαις πολλάάκις, ἐν ψύύχει καὶ
γυµμνόότητι ·∙ <2Co11 :28> χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπίίστασίίς µμοι ἡ καθ᾿ ἡµμέέραν, ἡ µμέέριµμνα πασῶν
τῶν ἐκκλησιῶν. <2Co11 :29> τίίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίίς σκανδαλίίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ
πυροῦµμαι; <2Co11 :30> εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείίας µμου καυχήήσοµμαι. <2Co11 :31> ὁ Θεὸς
καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ οἶδεν, (ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας), ὅτι οὐ ψεύύδοµμαι. <2Co11 :32>
ἐν Δαµμασκῷ ὁ ἐθνάάρχης Ἀρέέτα τοῦ βασιλέέως ἐφρούύρει τὴν Δαµμασκηνῶν πόόλιν, πιάάσαι µμε
θέέλων ·∙ <2Co11 :33> καὶ διὰ θυρίίδος ἐν σαργάάνῃ ἐχαλάάσθην διὰ τοῦ τείίχους καὶ ἐξέέφυγον τὰς
χεῖρας αὐτοῦ.
<2Co12 : 1> Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συµμφέέρει µμοι, ἐλεύύσοµμαι γὰρ εἰς ὀπτασίίας καὶ ἀποκαλύύψεις Κυρίίου.
<2Co12 : 2> οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάάρων, (εἴτε ἐν σώώµματι οὐκ οἶδα ·∙ εἴτε
ἐκτὸς τοῦ σώώµματος οὐκ οἶδα ·∙ ὁ Θεὸς οἶδεν), ἁρπαγέέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίίτου οὐρανοῦ.
<2Co12 : 3> καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον, (εἴτε ἐν σώώµματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώώµματος οὐκ οἶδα, ὁ
Θεὸς οἶδεν), <2Co12 : 4> ὅτι ἡρπάάγη εἰς τὸν παράάδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήήµματα, ἃ οὐκ ἐξὸν
ἄνθρώώπῳ λαλῆσαι. <2Co12 : 5> ὑπὲρ τοῦ τοιούύτου καυχήήσοµμαι, ὑπὲρ δὲ ἐµμαυτοῦ οὐ καυχήήσοµμαι
εἰ µμὴ ἐν ταῖς ἀσθενείίαις µμου. <2Co12 : 6> ἐὰν γὰρ θελήήσω καυχήήσασθαι, οὐκ ἔσοµμαι ἄφρων,
ἀλήήθειαν γὰρ ἐρῶ ·∙ φείίδοµμαι δέέ, µμήή τις εἰς ἐµμὲ λογίίσηται ὑπὲρ ὃ βλέέπει µμε ἢ ἀκούύει τι ἐξ ἐµμοῦ.
<2Co12 : 7> καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύύψεων ἵνα µμὴ ὑπεραίίρωµμαι, ἐδόόθη µμοι σκόόλοψ τῇ σαρκίί,
ἄγγελος Σατανᾶ ἵνα µμε κολαφίίζῃ, ἵνα µμὴ ὑπεραίίρωµμαι. <2Co12 : 8> ὑπὲρ τούύτου τρὶς τὸν Κύύριον
παρεκάάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐµμοῦ ·∙ <2Co12 : 9> καὶ εἴρηκέέν µμοι ·∙ Ἀρκεῖ σοι ἡ χάάρις µμου, ἡ γὰρ
δύύναµμις µμου ἐν ἀσθενείίᾳ τελειοῦται. ἥδιστα οὖν µμᾶλλον καυχήήσοµμαι ἐν ταῖς ἀσθενείίαις µμου, ἵνα
ἐπισκηνώώσῃ ἐπ᾿ ἐµμὲ ἡ δύύναµμις τοῦ Χριστοῦ. <2Co12 :10> διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείίαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν
ἀνάάγκαις, ἐν διωγµμοῖς, ἐν στενοχωρίίαις ὑπὲρ Χριστοῦ ·∙ ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τόότε δυνατόός εἰµμι.
<2Co12 :11> Γέέγονα ἄφρων, ὑµμεῖς µμε ἠναγκάάσατε ·∙ ἐγὼ γὰρ ὤφειλον ὑφ᾿ ὑµμῶν συνίίστασθαι ·∙
οὐδὲν γὰρ ὑστέέρησα τῶν ὑπερλίίαν ἀποστόόλων, εἰ καὶ οὐδέέν εἰµμι. <2Co12 :12> τὰ µμὲν σηµμεῖα τοῦ
ἀποστόόλου κατηργάάσθη ἐν ὑµμῖν ἐν πάάσῃ ὑποµμονῇ, σηµμείίοις καὶ τέέρασιν καὶ δυνάάµμεσιν.
<2Co12 :13> τίί γάάρ ἐστιν ὃ ἡττήήθητε ὑπὲρ τὰς λοιπὰς ἐκκλησίίας, εἰ µμὴ ὅτι αὐτὸς ἐγὼ οὐ
κατενάάρκησα ὑµμῶν; χαρίίσασθέέ µμοι τὴν ἀδικίίαν ταύύτην. <2Co12 :14> ἰδοὺ τρίίτον τοῦτο ἑτοίίµμως
ἔχω ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς ·∙ καὶ οὐ καταναρκήήσω, οὐ γὰρ ζητῶ τὰ ὑµμῶν ἀλλὰ ὑµμᾶς ·∙ οὐ γὰρ ὀφείίλει τὰ
τέέκνα τοῖς γονεῦσιν θησαυρίίζειν, ἀλλ᾿ οἱ γονεῖς τοῖς τέέκνοις. <2Co12 :15> ἐγὼ δὲ ἥδιστα
δαπανήήσω καὶ ἐκδαπανηθήήσοµμαι ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑµμῶν, εἰ καὶ περισσοτέέρως ὑµμᾶς ἀγαπῶν
ἧττον ἀγαπῶµμαι.
<2Co12 :16> Ἔστω δέέ, ἐγὼ οὐ κατεβάάρησα ὑµμᾶς, ἀλλὰ ὑπάάρχων πανοῦργος δόόλῳ ὑµμᾶς ἔλαβον.
<2Co12 :17> µμήή τινα ὧν ἀπέέσταλκα πρὸς ὑµμᾶς, δι᾿ αὐτοῦ ἐπλεονέέκτησα ὑµμᾶς; <2Co12 :18>
παρεκάάλεσα Τίίτον καὶ συναπέέστειλα τὸν ἀδελφόόν. µμήήτι ἐπλεονέέκτησεν ὑµμᾶς Τίίτος; οὐ τῷ αὐτῷ
πνεύύµματι περιεπατήήσαµμεν; οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσιν;
<2Co12 :19> Πάάλαι δοκεῖτε ὅτι ὑµμῖν ἀπολογούύµμεθα. κατενώώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦµμεν,
τὰ δὲ πάάντα, ἀγαπητοίί, ὑπὲρ τῆς ὑµμῶν οἰκοδοµμῆς. <2Co12 :20> φοβοῦµμαι γὰρ µμήήπως ἐλθὼν οὐχ
οἵους θέέλω εὕρω ὑµμᾶς κἀγὼ εὑρεθῶ ὑµμῖν οἷον οὐ θέέλετε, µμήήπως ἔρεις, ζῆλοι, θυµμοίί, ἐριθεῖαι,
καταλαλιαίί, ψιθυρισµμοίί, φυσιώώσεις, ἀκαταστασίίαι, <2Co12 :21> µμὴ πάάλιν ἐλθόόντος µμου
ταπεινώώσῃ µμε ὁ Θεόός µμου πρὸς ὑµμᾶς, καὶ πενθήήσω πολλοὺς τῶν προηµμαρτηκόότων καὶ µμὴ
µμετανοησάάντων ἐπὶ τῇ ἀκαθαρσίίᾳ καὶ πορνείίᾳ καὶ ἀσελγείίᾳ ᾗ ἔπραξαν.
<2Co13 : 1> Τρίίτον τοῦτο ἔρχοµμαι πρὸς ὑµμᾶς ·∙ ἐπὶ στόόµματος δύύο µμαρτύύρων καὶ τριῶν σταθήήσεται
πᾶν ῥῆµμα. <2Co13 : 2> προείίρηκα καὶ προλέέγω, ὡς παρὼν τὸ δεύύτερον καὶ ἀπὼν νῦν, τοῖς
προηµμαρτηκόόσιν καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω εἰς τὸ πάάλιν οὐ φείίσοµμαι. <2Co13 : 3> ἐπεὶ
δοκιµμὴν ζητεῖτε τοῦ ἐν ἐµμοὶ λαλοῦντος Χριστοῦ, (ὃς εἰς ὑµμᾶς οὐκ ἀσθενεῖ ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν ὑµμῖν ·∙
<2Co13 : 4> καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώώθη ἐξ ἀσθενείίας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάάµμεως Θεοῦ ·∙ καὶ γὰρ ἡµμεῖς
ἀσθενοῦµμεν ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ ζήήσοµμεν σὺν αὐτῷ ἐκ δυνάάµμεως Θεοῦ εἰς ὑµμᾶς), <2Co13 : 5> ἑαυτοὺς
πειράάζετε εἰ ἐστὲ ἐν τῇ πίίστει ·∙ ἑαυτοὺς δοκιµμάάζετε. ἢ οὐκ ἐπιγινώώσκετε ἑαυτοὺς ὅτι Ἰησοῦς
Χριστὸς ἐν ὑµμῖν ἐστιν; εἰ µμήήτι ἀδόόκιµμοίί ἐστε ·∙ <2Co13 : 6> ἐλπίίζω δὲ ὅτι γνώώσεσθε ὅτι ἡµμεῖς οὐκ
ἐσµμὲν ἀδόόκιµμοι. <2Co13 : 7> εὐχόόµμεθα δὲ πρὸς τὸν Θεὸν µμὴ ποιῆσαι ὑµμᾶς κακὸν µμηδέέν, οὐχ ἵνα
ἡµμεῖς δόόκιµμοι φανῶµμεν, ἀλλ᾿ ἵνα ὑµμεῖς τὸ καλὸν ποιῆτε, ἡµμεῖς δὲ ὡς ἀδόόκιµμοι ὦµμεν ·∙ <2Co13 : 8>
οὐ γὰρ δυνάάµμεθάά τι κατὰ τῆς ἀληθείίας, ἀλλ᾿ ὑπὲρ τῆς ἀληθείίας. <2Co13 : 9> χαίίροµμεν γὰρ ὅταν
ἡµμεῖς ἀσθενῶµμεν, ὑµμεῖς δὲ δυνατοὶ ἦτε ·∙ τοῦτο δὲ καὶ εὐχόόµμεθα, τὴν ὑµμῶν κατάάρτισιν. <2Co13 :10>
διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράάφω, ἵνα παρὼν µμὴ ἀποτόόµμως χρήήσωµμαι κατὰ τὴν ἐξουσίίαν ἣν ὁ Κύύριος
ἔδωκέέν µμοι εἰς οἰκοδοµμὴν καὶ οὐκ εἰς καθαίίρεσιν.
<2Co13 :11> Λοιπόόν, ἀδελφοίί, χαίίρετε, καταρτίίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τὸ αὐτὸ φρονεῖτε,
εἰρηνεύύετε, καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάάπης καὶ εἰρήήνης ἔσται µμεθ᾿ ὑµμῶν. <2Co13 :12> ἀσπάάσασθε
ἀλλήήλους ἐν ἁγίίῳ φιλήήµματι. ἀσπάάζονται ὑµμᾶς οἱ ἅγιοι πάάντες. <2Co13 :13> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνίία τοῦ Ἁγίίου Πνεύύµματος µμετὰ πάάντων ὑµμῶν.

Πρὸς Γαλάάτας.

<Gal 1 : 1> Παῦλος ἀπόόστολος, οὐκ ἀπ᾿ ἀνθρώώπων οὐδὲ δι᾿ ἀνθρώώπου, ἀλλὰ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ
καὶ Θεοῦ Πατρὸς τοῦ ἐγείίραντος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, <Gal 1 : 2> καὶ οἱ σὺν ἐµμοὶ πάάντες ἀδελφοίί,
ταῖς ἐκκλησίίαις τῆς Γαλατίίας ·∙ <Gal 1 : 3> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Κυρίίου
ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, <Gal 1 : 4> τοῦ δόόντος ἑαυτὸν περὶ τῶν ἁµμαρτιῶν ἡµμῶν, ὅπως ἐξέέληται ἡµμᾶς
ἐκ τοῦ ἐνεστῶτος αἰῶνος πονηροῦ κατὰ τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ἡµμῶν, <Gal 1 : 5> ᾧ ἡ
δόόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<Gal 1 : 6> Θαυµμάάζω ὅτι οὕτως ταχέέως µμετατίίθεσθε ἀπὸ τοῦ καλέέσαντος ὑµμᾶς ἐν χάάριτι Χριστοῦ
εἰς ἕτερον εὐαγγέέλιον, <Gal 1 : 7> ὃ οὐκ ἔστιν ἄλλο ·∙ εἰ µμήή τινέές εἰσιν οἱ ταράάσσοντες ὑµμᾶς καὶ
θέέλοντες µμεταστρέέψαι τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Χριστοῦ. <Gal 1 : 8> ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡµμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ
οὐρανοῦ εὐαγγελίίζηται ὑµμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάάµμεθα ὑµμῖν, ἀνάάθεµμα ἔστω. <Gal 1 : 9> ὡς
προειρήήκαµμεν, καὶ ἄρτι πάάλιν λέέγω ·∙ εἴ τις ὑµμᾶς εὐαγγελίίζεται παρ᾿ ὃ παρελάάβετε, ἀνάάθεµμα
ἔστω. <Gal 1 :10> ἄρτι γὰρ ἀνθρώώπους πείίθω ἢ τὸν Θεόόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώώποις ἀρέέσκειν; εἰ ἔτι
ἀνθρώώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤµμην.
<Gal 1 :11> Γνωρίίζω δὲ ὑµμῖν, ἀδελφοίί, τὸ εὐαγγέέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐµμοῦ ὅτι οὐκ ἔστιν κατὰ
ἄνθρωπον. <Gal 1 :12> οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώώπου παρέέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάάχθην, ἀλλὰ δι᾿
ἀποκαλύύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. <Gal 1 :13> ἠκούύσατε γὰρ τὴν ἐµμὴν ἀναστροφήήν ποτε ἐν τῷ
ἰουδαϊσµμῷ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐδίίωκον τὴν ἐκκλησίίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόόρθουν αὐτήήν, <Gal 1 :14>
καὶ προέέκοπτον ἐν τῷ ἰουδαϊσµμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώώτας ἐν τῷ γέένει µμου, περισσοτέέρως
ζηλωτὴς ὑπάάρχων τῶν πατρικῶν µμου παραδόόσεων. <Gal 1 :15> ὅτε δὲ εὐδόόκησεν ὁ Θεὸς ὁ
ἀφορίίσας µμε ἐκ κοιλίίας µμητρόός µμου καὶ καλέέσας διὰ τῆς χάάριτος αὐτοῦ <Gal 1 :16> ἀποκαλύύψαι
τὸν Υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐµμοίί, ἵνα εὐαγγελίίζωµμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέέως οὐ προσανεθέέµμην
σαρκὶ καὶ αἵµματι, <Gal 1 :17> οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόόλυµμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐµμοῦ ἀποστόόλους,
ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίίαν, καὶ πάάλιν ὑπέέστρεψα εἰς Δαµμασκόόν. <Gal 1 :18> ἔπειτα µμετὰ ἔτη τρίία
ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόόλυµμα ἱστορῆσαι Κηφᾶν, καὶ ἐπέέµμεινα πρὸς αὐτὸν ἡµμέέρας δεκαπέέντε ·∙
<Gal 1 :19> ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόόλων οὐκ εἶδον εἰ µμὴ Ἰάάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίίου.
<Gal 1 :20> ἃ δὲ γράάφω ὑµμῖν, ἰδοὺ ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ ὅτι οὐ ψεύύδοµμαι. <Gal 1 :21> ἔπειτα ἦλθον εἰς
τὰ κλίίµματα τῆς Συρίίας καὶ τῆς Κιλικίίας. <Gal 1 :22> ἤµμην δὲ ἀγνοούύµμενος τῷ προσώώπῳ ταῖς
ἐκκλησίίαις τῆς Ἰουδαίίας ταῖς ἐν Χριστῷ, <Gal 1 :23> µμόόνον δὲ ἀκούύοντες ἦσαν ὅτι ὁ διώώκων ἡµμᾶς
ποτὲ νῦν εὐαγγέέλιζεται τὴν πίίστιν ἥν ποτε ἐπόόρθει ·∙ <Gal 1 :24> καὶ ἐδόόξαζον ἐν ἐµμοὶ τὸν Θεόόν.
<Gal 2 : 1> Ἔπειτα διὰ δεκατεσσάάρων ἐτῶν πάάλιν ἀνέέβην εἰς Ἱεροσόόλυµμα µμετὰ Βαρνάάβα,
συνπαραλαβὼν καὶ Τίίτον. <Gal 2 : 2> ἀνέέβην δὲ κατὰ ἀποκάάλυψιν, καὶ ἀνεθέέµμην αὐτοῖς τὸ
εὐαγγέέλιον ὃ κηρύύσσω ἐν τοῖς ἔθνεσιν, κατ᾿ ἰδίίαν δὲ τοῖς δοκοῦσιν, µμήήπως εἰς κενὸν τρέέχω ἢ
ἔδραµμον, <Gal 2 : 3> (ἀλλ᾿ οὐδὲ Τίίτος ὁ σὺν ἐµμοίί, Ἕλλην ὤν, ἠναγκάάσθη περιτµμηθῆναι) ·∙
<Gal 2 : 4> διὰ δὲ τοὺς παρεισάάκτους ψευδαδέέλφους, οἵτινες παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν
ἐλευθερίίαν ἡµμῶν ἣν ἔχοµμεν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα ἡµμᾶς καταδουλώώσουσιν ·∙ <Gal 2 : 5> οἷς οὐδὲ
πρὸς ὥραν εἴξαµμεν τῇ ὑποταγῇ, ἵνα ἡ ἀλήήθεια τοῦ εὐαγγελίίου διαµμείίνῃ πρὸς ὑµμᾶς. <Gal 2 : 6>
ἀπὸ δὲ τῶν δοκούύντων εἶναίί τι, — ὁποῖοίί ποτε ἦσαν οὐδέέν µμοι διαφέέρει ·∙ πρόόσωπον Θεὸς
ἀνθρώώπου οὐ λαµμβάάνει —, ἐµμοὶ γὰρ οἱ δοκοῦντες οὐδὲν προσανέέθεντο ·∙ <Gal 2 : 7> ἀλλὰ
τοὐναντίίον ἰδόόντες ὅτι πεπίίστευµμαι τὸ εὐαγγέέλιον τῆς ἀκροβυστίίας καθὼς Πέέτρος τῆς
περιτοµμῆς, <Gal 2 : 8> (ὁ γὰρ ἐνεργήήσας Πέέτρῳ εἰς ἀποστολὴν τῆς περιτοµμῆς ἐνήήργησεν κἀµμοὶ εἰς
τὰ ἔθνη), <Gal 2 : 9> καὶ γνόόντες τὴν χάάριν τὴν δοθεῖσάάν µμοι, Ἰάάκωβος καὶ Κηφᾶς καὶ Ἰωάάννης, οἱ
δοκοῦντες στῦλοι εἶναι, δεξιὰς ἔδωκαν ἐµμοὶ καὶ Βαρνάάβᾳ κοινωνίίας, ἵνα ἡµμεῖς µμὲν εἰς τὰ ἔθνη,
αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν περιτοµμήήν, <Gal 2 :10> µμόόνον τῶν πτωχῶν ἵνα µμνηµμονεύύωµμεν, ὃ καὶ ἐσπούύδασα
αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι.
<Gal 2 :11> Ὅτε δὲ ἦλθεν Κηφᾶς εἰς Ἀντιόόχειαν, κατὰ πρόόσωπον αὐτῷ ἀντέέστην, ὅτι
κατεγνωσµμέένος ἦν. <Gal 2 :12> πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινὰς ἀπὸ Ἰακώώβου µμετὰ τῶν ἐθνῶν
συνήήσθιεν ·∙ ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέέστελλεν καὶ ἀφώώριζεν ἑαυτόόν, φοβούύµμενος τοὺς ἐκ περιτοµμῆς ·∙
<Gal 2 :13> καὶ συνυπεκρίίθησαν αὐτῷ καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρνάάβας συναπήήχθη
αὐτῶν τῇ ὑποκρίίσει. <Gal 2 :14> ἀλλ᾿ ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσιν πρὸς τὴν ἀλήήθειαν τοῦ
εὐαγγελίίου, εἶπον τῷ Κηφᾷ ἔµμπροσθεν πάάντων ·∙ Εἰ σὺ Ἰουδαῖος ὑπάάρχων ἐθνικῶς ζῇς καὶ οὐκ
Ἰουδαϊκῶς, πῶς τὰ ἔθνη ἀναγκάάζεις ἰουδαΐζειν; <Gal 2 :15> ἡµμεῖς φύύσει Ἰουδαῖοι καὶ οὐκ ἐξ ἐθνῶν
ἁµμαρτωλοίί, <Gal 2 :16> εἰδόότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόόµμου ἐὰν µμὴ διὰ πίίστεως
Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡµμεῖς εἰς χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύύσαµμεν, ἵνα δικαιωθῶµμεν ἐκ πίίστεως Χριστοῦ
καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόόµμου ·∙ διόότι ἐξ ἔργων νόόµμου οὐ δικαιωθήήσεται πᾶσα σάάρξ. <Gal 2 :17> εἰ δὲ
ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέέθηµμεν καὶ αὐτοὶ ἁµμαρτωλοίί, ἆρα Χριστὸς ἁµμαρτίίας
διάάκονος; µμὴ γέένοιτο. <Gal 2 :18> εἰ γὰρ ἃ κατέέλυσα ταῦτα πάάλιν οἰκοδοµμῶ, παραβάάτην ἐµμαυτὸν
συνιστάάνω. <Gal 2 :19> ἐγὼ γὰρ διὰ νόόµμου νόόµμῳ ἀπέέθανον ἵνα Θεῷ ζήήσω. <Gal 2 :20> Χριστῷ
συνεσταύύρωµμαι ·∙ ζῶ δὲ οὐκέέτι ἐγώώ, ζῇ δὲ ἐν ἐµμοὶ Χριστόός ·∙ ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκίί, ἐν πίίστει ζῶ τῇ
τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀγαπήήσαντόός µμε καὶ παραδόόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐµμοῦ. <Gal 2 :21> οὐκ ἀθετῶ
τὴν χάάριν τοῦ Θεοῦ ·∙ εἰ γὰρ διὰ νόόµμου δικαιοσύύνη, ἄρα Χριστὸς δωρεὰν ἀπέέθανεν.
<Gal 3 : 1> Ὦ ἀνοήήτοι Γαλάάται, τίίς ὑµμᾶς ἐβάάσκανεν, οἷς κατ᾿ ὀφθαλµμοὺς Ἰησοῦς Χριστὸς
προεγράάφη [ἐν ὑµμῖν] ἐσταυρωµμέένος; <Gal 3 : 2> τοῦτο µμόόνον θέέλω µμαθεῖν ἀφ᾿ ὑµμῶν ·∙ ἐξ ἔργων
νόόµμου τὸ Πνεῦµμα ἐλάάβετε ἢ ἐξ ἀκοῆς πίίστεως; <Gal 3 : 3> οὕτως ἀνόόητοίί ἐστε; ἐναρξάάµμενοι
Πνεύύµματι νῦν σαρκὶ ἐπιτελεῖσθε; <Gal 3 : 4> τοσαῦτα ἐπάάθετε εἰκῇ, εἴγε καὶ εἰκῇ; <Gal 3 : 5> ὁ οὖν
ἐπιχορηγῶν ὑµμῖν τὸ Πνεῦµμα καὶ ἐνεργῶν δυνάάµμεις ἐν ὑµμῖν, ἐξ ἔργων νόόµμου ἢ ἐξ ἀκοῆς πίίστεως;
<Gal 3 : 6> καθὼς Ἀβραὰµμ ἐπίίστευσεν τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύύνην. <Gal 3 : 7>
γινώώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίίστεως, οὗτοίί εἰσιν υἱοίί Ἀβραάάµμ. <Gal 3 : 8> προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ
πίίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεόός, προευηγγελίίσατο τῷ Ἀβραὰµμ ὅτι ἐνευλογηθήήσονται ἐν σοὶ
πάάντα τὰ ἔθνη. <Gal 3 : 9> ὥστε οἱ ἐκ πίίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ Ἀβραάάµμ. <Gal 3 :10>
ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόόµμου εἰσίίν, ὑπὸ κατάάραν εἰσίίν ·∙ γέέγραπται γὰρ ὅτι ἐπικατάάρατος πᾶς ὃς οὐκ
ἐµμµμέένει ἐν πᾶσιν τοῖς γεγραµμµμέένοις ἐν τῷ βιβλίίῳ τοῦ νόόµμου τοῦ ποιῆσαι αὐτάά. <Gal 3 :11> ὅτι δὲ
ἐν νόόµμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ Θεῷ δῆλον, ὅτι ὁ δίίκαιος ἐκ πίίστεως ζήήσεται. <Gal 3 :12> ὁ δὲ
νόόµμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίίστεως, ἀλλ᾿ ὁ ποιήήσας αὐτὰ ζήήσεται ἐν αὐτοῖς. <Gal 3 :13> Χριστὸς ἡµμᾶς
ἐξηγόόρασεν ἐκ τῆς κατάάρας τοῦ νόόµμου γενόόµμενος ὑπὲρ ἡµμῶν κατάάρα, (γέέγραπται γάάρ ·∙
Ἐπικατάάρατος πᾶς ὁ κρεµμάάµμενος ἐπὶ ξύύλου), <Gal 3 :14> ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογίία τοῦ Ἀβραὰµμ
γέένηται ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα τὴν ἐπαγγελίίαν τοῦ Πνεύύµματος λάάβωµμεν διὰ τῆς πίίστεως.
<Gal 3 :15> Ἀδελφοίί, κατὰ ἄνθρωπον λέέγω ·∙ ὅµμως ἀνθρώώπου κεκυρωµμέένην διαθήήκην οὐδεὶς
ἀθετεῖ ἢ ἐπιδιατάάσσεται. <Gal 3 :16> τῷ δὲ Ἀβραὰµμ ἐρρέέθησαν αἱ ἐπαγγελίίαι καὶ τῷ σπέέρµματι
αὐτοῦ. οὐ λέέγει ·∙ καὶ τοῖς σπέέρµμασιν, ὡς ἐπὶ πολλῶν ·∙ ἀλλ᾿ ὡς ἐφ᾿ ἑνόός ·∙ Καὶ τῷ σπέέρµματίί σου, ὅς
ἐστιν Χριστόός. <Gal 3 :17> τοῦτο δὲ λέέγω ·∙ διαθήήκην προκεκυρωµμέένην ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ὁ µμετὰ
τετρακόόσια καὶ τριάάκοντα ἔτη γεγονὼς νόόµμος οὐκ ἀκυροῖ, εἰς τὸ καταργῆσαι τὴν ἐπαγγελίίαν.
<Gal 3 :18> Εἰ γὰρ ἐκ νόόµμου ἡ κληρονοµμίία, οὐκέέτι ἐξ ἐπαγγελίίας ·∙ τῷ δὲ Ἀβραὰµμ δι᾿ ἐπαγγελίίας
κεχάάρισται ὁ Θεόός.
<Gal 3 :19> Τίί οὖν ὁ νόόµμος; τῶν παραβάάσεων χάάριν προσετέέθη, ἄχρις οὗ ἔλθῃ τὸ σπέέρµμα ᾧ
ἐπήήγγελται, διαταγεὶς δι᾿ ἀγγέέλων, ἐν χειρὶ µμεσίίτου. <Gal 3 :20> ὁ δὲ µμεσίίτης ἑνὸς οὐκ ἔστιν, ὁ δὲ
Θεὸς εἷς ἐστίίν.
<Gal 3 :21> Ὁ οὖν νόόµμος κατὰ τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ; µμὴ γέένοιτο. εἰ γὰρ ἐδόόθη νόόµμος ὁ
δυνάάµμενος ζῳοποιῆσαι, ὄντως ἂν ἐκ νόόµμου ἦν ἡ δικαιοσύύνη. <Gal 3 :22> ἀλλὰ συνέέκλεισεν ἡ
γραφὴ τὰ πάάντα ὑπὸ ἁµμαρτίίαν, ἵνα ἡ ἐπαγγελίία ἐκ πίίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ δοθῇ τοῖς
πιστεύύουσιν. <Gal 3 :23> πρὸ τοῦ δὲ ἐλθεῖν τὴν πίίστιν ὑπὸ νόόµμον ἐφρουρούύµμεθα συνκλειόόµμενοι
εἰς τὴν µμέέλλουσαν πίίστιν ἀποκαλυφθῆναι ·∙ <Gal 3 :24> ὥστε ὁ νόόµμος παιδαγωγὸς ἡµμῶν γέέγονεν
εἰς Χριστὸν, ἵνα ἐκ πίίστεως δικαιωθῶµμεν ·∙ <Gal 3 :25> ἐλθούύσης δὲ τῆς πίίστεως οὐκέέτι ὑπὸ
παιδαγωγόόν ἐσµμεν, <Gal 3 :26> πάάντες γὰρ υἱοὶ Θεοῦ ἐστὲ διὰ τῆς πίίστεως ἐν χριστῷ Ἰησοῦ.
<Gal 3 :27> ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύύσασθε ·∙ <Gal 3 :28> οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος
οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ ·∙ πάάντες γὰρ ὑµμεῖς εἷς ἐστὲ
ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <Gal 3 :29> εἰ δὲ ὑµμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ Ἀβραὰµμ σπέέρµμα ἐστέέ, κατ᾿ ἐπαγγελίίαν
κληρονόόµμοι.
<Gal 4 : 1> Λέέγω δέέ, ἐφ᾿ ὅσον χρόόνον ὁ κληρονόόµμος νήήπιόός ἐστιν, οὐδὲν διαφέέρει δούύλου κύύριος
πάάντων ὤν ·∙ <Gal 4 : 2> ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόόπους ἐστὶν καὶ οἰκονόόµμους ἄχρι τῆς προθεσµμίίας τοῦ
πατρόός. <Gal 4 : 3> οὕτως καὶ ἡµμεῖς, ὅτε ἦµμεν νήήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόόσµμου ἦµμεν
δεδουλωµμέένοι ·∙ <Gal 4 : 4> ὅτε δὲ ἦλθεν τὸ πλήήρωµμα τοῦ χρόόνου, ἐξαπέέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν
αὐτοῦ, γενόόµμενον ἐκ γυναικόός, γενόόµμενον ὑπὸ νόόµμον, <Gal 4 : 5> ἵνα τοὺς ὑπὸ νόόµμον ἐξαγοράάσῃ,
ἵνα τὴν υἱοθεσίίαν ἀπολάάβωµμεν. <Gal 4 : 6> ὅτι δέέ ἐστε υἱοίί, ἐξαπέέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦµμα τοῦ
Υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίίας ἡµμῶν, κρᾶζον ·∙ Ἀββᾶ ὁ Πατήήρ ·∙ <Gal 4 : 7> ὥστε οὐκέέτι εἶ δοῦλος ἀλλὰ
υἱόός ·∙ εἰ δὲ υἱόός, καὶ κληρονόόµμος διὰ Θεοῦ. <Gal 4 : 8> Ἀλλὰ τόότε µμὲν οὐκ εἰδόότες Θεὸν
ἐδουλεύύσατε τοῖς φύύσει µμὴ οὖσιν θεοῖς ·∙ <Gal 4 : 9> νῦν δὲ γνόόντες Θεόόν, µμᾶλλον δὲ γνωσθέέντες
ὑπὸ Θεοῦ, πῶς ἐπιστρέέφετε πάάλιν ἐπὶ τὰ ἀσθενῆ καὶ πτωχὰ στοιχεῖα οἷς πάάλιν ἄνωθεν δουλεύύειν
θέέλετε; <Gal 4 :10> ἡµμέέρας παρατηρεῖσθε καὶ µμῆνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούύς. <Gal 4 :11>
φοβοῦµμαι ὑµμᾶς µμήήπως εἰκῇ κεκοπίίακα εἰς ὑµμᾶς.
<Gal 4 :12> Γίίνεσθε ὡς ἐγώώ, ὅτι κἀγὼ ὡς ὑµμεῖς, ἀδελφοίί ·∙ δέέοµμαι ὑµμῶν. οὐδέέν µμε ἠδικήήσατε ·∙
<Gal 4 :13> οἴδατε δὲ ὅτι δι᾿ ἀσθέένειαν τῆς σαρκὸς εὐηγγελισάάµμην ὑµμῖν τὸ πρόότερον ·∙ <Gal 4 :14>
καὶ τὸν πειρασµμὸν µμου τὸν ἐν τῇ σαρκίί µμου οὐκ ἐξουθενήήσατε οὐδὲ ἐξεπτύύσατε ·∙ ἀλλ᾿ ὡς
ἄγγελον Θεοῦ ἐδέέξασθέέ µμε, ὡς χριστὸν Ἰησοῦν. <Gal 4 :15> τίίς οὖν ἦν ὁ µμακαρισµμὸς ὑµμῶν;
µμαρτυρῶ γὰρ ὑµμῖν ὅτι εἰ δυνατὸν τοὺς ὀφθαλµμοὺς ὑµμῶν ἐξορύύξαντες ἂν ἐδώώκατέέ µμοι. <Gal 4 :16>
ὥστε ἐχθρὸς ὑµμῶν γέέγονα ἀληθεύύων ὑµμῖν; <Gal 4 :17> ζηλοῦσιν ὑµμᾶς οὐ καλῶς, ἀλλὰ ἐκκλεῖσαι
ὑµμᾶς θέέλουσιν, ἵνα αὐτοὺς ζηλοῦτε. <Gal 4 :18> καλὸν δὲ τὸ ζηλοῦσθαι ἐν καλῷ πάάντοτε, καὶ µμὴ
µμόόνον ἐν τῷ παρεῖναίί µμε πρὸς ὑµμᾶς.
<Gal 4 :19> Τεκνίία µμου, οὓς πάάλιν ὠδίίνω ἄχρις οὗ µμορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑµμῖν, <Gal 4 :20> ἤθελον δὲ
παρεῖναι πρὸς ὑµμᾶς ἄρτι καὶ ἀλλάάξαι τὴν φωνήήν µμου, ὅτι ἀποροῦµμαι ἐν ὑµμῖν.
<Gal 4 :21> Λέέγετέέ µμοι, οἱ ὑπὸ νόόµμον θέέλοντες εἶναι, τὸν νόόµμον οὐκ ἀκούύετε; <Gal 4 :22>
γέέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰµμ δύύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέέρας.
<Gal 4 :23> ἀλλ᾿ ὁ µμὲν ἐκ τῆς παιδίίσκης κατὰ σάάρκα γεγέέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέέρας διὰ τῆς
ἐπαγγελίίας. <Gal 4 :24> ἅτινάά ἐστιν ἀλληγορούύµμενα ·∙ αὗται γάάρ εἰσιν δύύο διαθῆκαι, µμίία µμὲν ἀπὸ
ὄρους Σινᾶ εἰς δουλείίαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ. <Gal 4 :25> τὸ γὰρ Ἄγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ
Ἀραβίίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ἱερουσαλήήµμ, δουλεύύει γὰρ µμετὰ τῶν τέέκνων αὐτῆς. <Gal 4 :26> ἡ δὲ
ἄνω Ἱερουσαλὴµμ ἐλευθέέρα ἐστίίν, ἥτις ἐστὶν µμήήτηρ ἡµμῶν. <Gal 4 :27> γέέγραπται γάάρ ·∙ Εὐφράάνθητι
στεῖρα ἡ οὐ τίίκτουσα ·∙ ῥῆξον καὶ βόόησον ἡ οὐκ ὠδίίνουσα ·∙ ὅτι πολλὰ τὰ τέέκνα τῆς ἐρήήµμου µμᾶλλον
ἢ τῆς ἐχούύσης τὸν ἄνδρα. <Gal 4 :28> ὑµμεῖς δέέ, ἀδελφοίί, κατὰ Ἰσαὰκ ἐπαγγελίίας τέέκνα ἐστέέ.
<Gal 4 :29> ἀλλ᾿ ὥσπερ τόότε ὁ κατὰ σάάρκα γεννηθεὶς ἐδίίωκεν τὸν κατὰ Πνεῦµμα, οὕτως καὶ νῦν.
<Gal 4 :30> ἀλλὰ τίί λέέγει ἡ γραφήή; Ἔκβαλε τὴν παιδίίσκην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς, οὐ γὰρ µμὴ
κληρονοµμήήσει ὁ υἱὸς τῆς παιδίίσκης µμετὰ τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέέρας. <Gal 4 :31> ἄρα, ἀδελφοίί, οὐκ
ἐσµμὲν παιδίίσκης τέέκνα ἀλλὰ τῆς ἐλευθέέρας.
<Gal 5 : 1> Τῇ ἐλευθερίίᾳ ἡµμᾶς Χριστὸς ἠλευθέέρωσεν ·∙ στήήκετε οὖν καὶ µμὴ πάάλιν ζυγῷ δουλείίας
ἐνέέχεσθε. <Gal 5 : 2> ἴδε ἐγὼ Παῦλος λέέγω ὑµμῖν, ὅτι ἐὰν περιτέέµμνησθε Χριστὸς ὑµμᾶς οὐδὲν
ὠφελήήσει ·∙ <Gal 5 : 3> µμαρτύύροµμαι δὲ πάάλιν παντὶ ἀνθρώώπῳ περιτεµμνοµμέένῳ ὅτι ὀφειλέέτης ἐστὶν
ὅλον τὸν νόόµμον ποιῆσαι. <Gal 5 : 4> κατηργήήθητε ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ οἵτινες ἐν νόόµμῳ δικαιοῦσθε ·∙
τῆς χάάριτος ἐξεπέέσατε. <Gal 5 : 5> ἡµμεῖς γὰρ Πνεύύµματι ἐκ πίίστεως ἐλπίίδα δικαιοσύύνης
ἀπεκδεχόόµμεθα. <Gal 5 : 6> ἐν γὰρ χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτοµμήή τι ἰσχύύει οὔτε ἀκροβυστίία, ἀλλὰ
πίίστις δι᾿ ἀγάάπης ἐνεργουµμέένη. <Gal 5 : 7> Ἐτρέέχετε καλῶς, τίίς ὑµμᾶς ἐνέέκοψεν τῇ ἀληθείίᾳ µμὴ
πείίθεσθαι; <Gal 5 : 8> ἡ πεισµμονὴ οὐκ ἐκ τοῦ καλοῦντος ὑµμᾶς. <Gal 5 : 9> µμικρὰ ζύύµμη ὅλον τὸ
φύύραµμα ζυµμοῖ. <Gal 5 :10> ἐγὼ πέέποιθα εἰς ὑµμᾶς ἐν Κυρίίῳ ὅτι οὐδὲν ἄλλο φρονήήσετε ·∙ ὁ δὲ
ταράάσσων ὑµμᾶς βαστάάσει τὸ κρίίµμα, ὅστις ἂν ᾖ.
<Gal 5 :11> Ἐγὼ δέέ, ἀδελφοίί, εἰ περιτοµμὴν ἔτι κηρύύσσω, τίί ἔτι διώώκοµμαι; ἄρα κατήήργηται τὸ
σκάάνδαλον τοῦ σταυροῦ. <Gal 5 :12> ὄφελον καὶ ἀποκόόψονται οἱ ἀναστατοῦντες ὑµμᾶς.
<Gal 5 :13> Ὑµμεῖς γὰρ ἐπ᾿ ἐλευθερίίᾳ ἐκλήήθητε, ἀδελφοίί ·∙ µμόόνον µμὴ τὴν ἐλευθερίίαν εἰς ἀφορµμὴν
τῇ σαρκίί, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάάπης δουλεύύετε ἀλλήήλοις ·∙ <Gal 5 :14> ὁ γὰρ πᾶς νόόµμος ἐν ἑνὶ λόόγῳ
πληροῦται, ἐν τῷ Ἀγαπήήσεις τὸν πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν. <Gal 5 :15> εἰ δὲ ἀλλήήλους δάάκνετε καὶ
κατεσθίίετε, βλέέπετε µμὴ ὑπὸ ἀλλήήλων ἀναλωθῆτε.
<Gal 5 :16> Λέέγω δέέ, Πνεύύµματι περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυµμίίαν σαρκὸς οὐ µμὴ τελέέσητε. <Gal 5 :17> ἡ
γὰρ σὰρξ ἐπιθυµμεῖ κατὰ τοῦ Πνεύύµματος, τὸ δὲ Πνεῦµμα κατὰ τῆς σαρκόός ·∙ ταῦτα δὲ ἀλλήήλοις
ἀντίίκειται, ἵνα µμὴ ἃ ἂν θέέλητε ταῦτα ποιῆτε. <Gal 5 :18> εἰ δὲ Πνεύύµματι ἄγεσθε, οὐκ ἐστὲ ὑπὸ
νόόµμον. <Gal 5 :19> φανερὰ δέέ ἐστιν τὰ ἔργα τῆς σαρκόός, ἅτινάά ἐστιν πορνείία, ἀκαθαρσίία,
ἀσέέλγεια, <Gal 5 :20> εἰδωλολατρείία, φαρµμακείία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυµμοίί, ἐριθεῖαι,
διχοστασίίαι, αἱρέέσεις, <Gal 5 :21> φθόόνοι, φόόνοι, µμέέθαι, κῶµμοι, καὶ τὰ ὅµμοια τούύτοις, ἃ προλέέγω
ὑµμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράάσσοντες βασιλείίαν Θεοῦ οὐ κληρονοµμήήσουσιν.
<Gal 5 :22> ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύύµματόός ἐστιν ἀγάάπη, χαράά, εἰρήήνη, µμακροθυµμίία, χρηστόότης,
ἀγαθωσύύνη, πίίστις, <Gal 5 :23> πραΰτης, ἐγκράάτεια ·∙ κατὰ τῶν τοιούύτων οὐκ ἔστιν νόόµμος.
<Gal 5 :24> οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάάρκα ἐσταύύρωσαν σὺν τοῖς παθήήµμασιν καὶ ταῖς ἐπιθυµμίίαις.
<Gal 5 :25> εἰ ζῶµμεν Πνεύύµματι, Πνεύύµματι καὶ στοιχῶµμεν. <Gal 5 :26> µμὴ γινώώµμεθα κενόόδοξοι,
ἀλλήήλους προκαλούύµμενοι, ἀλλήήλοις φθονοῦντες.
<Gal 6 : 1> Ἀδελφοίί, ἐὰν καὶ προληµμφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώώµματι, ὑµμεῖς οἱ πνευµματικοὶ
καταρτίίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύύµματι πρᾳόότητος, σκοπῶν σεαυτόόν, µμὴ καὶ σὺ πειρασθῇς.
<Gal 6 : 2> Ἀλλήήλων τὰ βάάρη βαστάάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώώσατε τὸν νόόµμον τοῦ Χριστοῦ ·∙
<Gal 6 : 3> εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναίί τι µμηδὲν ὤν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ ·∙ <Gal 6 : 4> τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ
δοκιµμαζέέτω ἕκαστος, καὶ τόότε εἰς ἑαυτὸν µμόόνον τὸ καύύχηµμα ἕξει καὶ οὐκ εἰς τὸν ἕτερον ·∙
<Gal 6 : 5> ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον φορτίίον βαστάάσει.
<Gal 6 : 6> Κοινωνείίτω δὲ ὁ κατηχούύµμενος τὸν λόόγον τῷ κατηχοῦντι ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς.
<Gal 6 : 7> Μὴ πλανᾶσθε ·∙ Θεὸς οὐ µμυκτηρίίζεται ·∙ ὃ γὰρ ἐὰν σπείίρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίίσει.
<Gal 6 : 8> ὅτι ὁ σπείίρων εἰς τὴν σάάρκα ἑαυτοῦ ἐκ τῆς σαρκὸς θερίίσει φθοράάν ·∙ ὁ δὲ σπείίρων εἰς τὸ
Πνεῦµμα ἐκ τοῦ Πνεύύµματος θερίίσει ζωὴν αἰώώνιον. <Gal 6 : 9> τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες µμὴ
ἐγκακῶµμεν, καιρῷ γὰρ ἰδίίῳ θερίίσοµμεν µμὴ ἐκλυόόµμενοι. <Gal 6 :10> ἄρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχοµμεν,
ἐργαζώώµμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς πάάντας, µμάάλιστα δὲ πρὸς τοὺς οἰκείίους τῆς πίίστεως.
<Gal 6 :11> Ἴδητε πηλίίκοις ὑµμῖν γράάµμµμασιν ἔγραψα τῇ ἐµμῇ χειρίί. <Gal 6 :12> ὅσοι θέέλουσιν
εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκίί, οὗτοι ἀναγκάάζουσιν ὑµμᾶς περιτέέµμνεσθαι, µμόόνον ἵνα τῷ σταυρῷ τοῦ
Χριστοῦ µμὴ διώώκωνται. <Gal 6 :13> οὐδὲ γὰρ οἱ περιτεµμνόόµμενοι αὐτοὶ νόόµμον φυλάάσσουσιν ·∙ ἀλλὰ
θέέλουσιν ὑµμᾶς περιτέέµμνεσθαι ἵνα ἐν τῇ ὑµμετέέρᾳ σαρκίί καυχήήσωνται. <Gal 6 :14> ἐµμοὶ δὲ µμὴ
γέένοιτο καυχᾶσθαι εἰ µμὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐµμοὶ κόόσµμος
ἐσταύύρωται κἀγὼ τῷ κόόσµμῳ. <Gal 6 :15> οὔτε γὰρ περιτοµμήή τι ἔστιν οὔτε ἀκροβυστίία, ἀλλὰ καινὴ
κτίίσις. <Gal 6 :16> καὶ ὅσοι τῷ κανόόνι τούύτῳ στοιχήήσουσιν, εἰρήήνη ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ ἔλεος, καὶ ἐπὶ
τὸν Ἰσραὴλ τοῦ Θεοῦ.
<Gal 6 :17> Τοῦ λοιποῦ κόόπους µμοι µμηδεὶς παρεχέέτω, ἐγὼ γὰρ τὰ στίίγµματα τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ ἐν
τῷ σώώµματίί µμου βαστάάζω. <Gal 6 :18> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ µμετὰ τοῦ
πνεύύµματος ὑµμῶν, ἀδελφοίί. ἀµμήήν.

Πρὸς Ἐφεσίίους.

<Eph 1 : 1> Παῦλος ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήήµματος Θεοῦ τοῖς ἁγίίοις τοῖς οὖσιν ἐν
Ἐφέέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ·∙ <Eph 1 : 2> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν
καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<Eph 1 : 3> Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήήσας ἡµμᾶς ἐν
πάάσῃ εὐλογίίᾳ πνευµματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίίοις ἐν Χριστῷ ·∙ <Eph 1 : 4> καθὼς ἐξελέέξατο ἡµμᾶς ἐν
αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόόσµμου, εἶναι ἡµμᾶς ἁγίίους καὶ ἀµμώώµμους κατενώώπιον αὐτοῦ ἐν ἀγάάπῃ,
<Eph 1 : 5> προορίίσας ἡµμᾶς εἰς υἱοθεσίίαν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόόν, κατὰ τὴν εὐδοκίίαν τοῦ
θελήήµματος αὐτοῦ, <Eph 1 : 6> εἰς ἔπαινον δόόξης τῆς χάάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίίτωσεν ἡµμᾶς ἐν τῷ
Ἠγαπηµμέένῳ ·∙ <Eph 1 : 7> ἐν ᾧ ἔχοµμεν τὴν ἀπολύύτρωσιν διὰ τοῦ αἵµματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν
παραπτωµμάάτων, κατὰ τὸ πλοῦτος τῆς χάάριτος αὐτοῦ ·∙ <Eph 1 : 8> ἧς ἐπερίίσσευσεν εἰς ἡµμᾶς, ἐν
πάάσῃ σοφίίᾳ καὶ φρονήήσει, <Eph 1 : 9> γνωρίίσας ἡµμῖν τὸ µμυστήήριον τοῦ θελήήµματος αὐτοῦ, κατὰ
τὴν εὐδοκίίαν αὐτοῦ ἣ ν προέέθετο ἐν αὐτῷ <Eph 1 :10> εἰς οἰκονοµμίίαν τοῦ πληρώώµματος τῶν
καιρῶν, ἀνακεφαλαιώώσασθαι τὰ πάάντα ἐν τῷ Χριστῷ, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, ἐν
αὐτῷ, <Eph 1 :11> ἐν ᾧ καὶ ἐκληρώώθηµμεν προορισθέέντες κατὰ πρόόθεσιν τοῦ τὰ πάάντα
ἐνεργοῦντος κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ θελήήµματος αὐτοῦ, <Eph 1 :12> εἰς τὸ εἶναι ἡµμᾶς εἰς ἔπαινον
δόόξης αὐτοῦ, τοὺς προηλπικόότας ἐν τῷ Χριστῷ ·∙ <Eph 1 :13> ἐν ᾧ καὶ ὑµμεῖς, ἀκούύσαντες τὸν λόόγον
τῆς ἀληθείίας, τὸ εὐαγγέέλιον τῆς σωτηρίίας ὑµμῶν ·∙ ἐν ᾧ καὶ πιστεύύσαντες ἐσφραγίίσθητε τῷ
πνεύύµματι τῆς ἐπαγγελίίας τῷ ἁγίίῳ, <Eph 1 :14> ὅς ἐστιν ἀρραβὼν τῆς κληρονοµμίίας ἡµμῶν, εἰς
ἀπολύύτρωσιν τῆς περιποιήήσεως, εἰς ἔπαινον τῆς δόόξης αὐτοῦ.
<Eph 1 :15> Διὰ τοῦτο κἀγώώ, ἀκούύσας τὴν καθ᾿ ὑµμᾶς πίίστιν ἐν τῷ Κυρίίῳ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάάπην
τὴν εἰς πάάντας τοὺς ἁγίίους, <Eph 1 :16> οὐ παύύοµμαι εὐχαριστῶν ὑπὲρ ὑµμῶν, µμνείίαν ποιούύµμενος
ἐπὶ τῶν προσευχῶν µμου, <Eph 1 :17> ἵνα ὁ Θεὸς τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πατὴρ τῆς
δόόξης, δῴη ὑµμῖν πνεῦµμα σοφίίας καὶ ἀποκαλύύψεως ἐν ἐπιγνώώσει αὐτοῦ, <Eph 1 :18>
πεφωτισµμέένους τοὺς ὀφθαλµμοὺς τῆς καρδίίας ὑµμῶν, εἰς τὸ εἰδέέναι ὑµμᾶς τίίς ἐστιν ἡ ἐλπὶς τῆς
κλήήσεως αὐτοῦ, καὶ τίίς ὁ πλοῦτος τῆς δόόξης τῆς κληρονοµμίίας αὐτοῦ ἐν τοῖς ἁγίίοις, <Eph 1 :19> καὶ
τίί τὸ ὑπερβάάλλον µμέέγεθος τῆς δυνάάµμεως αὐτοῦ εἰς ἡµμᾶς τοὺς πιστεύύοντας κατὰ τὴν ἐνέέργειαν
τοῦ κράάτους τῆς ἰσχύύος αὐτοῦ, <Eph 1 :20> ἣν ἐνήήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ ἐγείίρας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ·∙
(καὶ ἐκάάθισεν ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐπουρανίίοις <Eph 1 :21> ὑπεράάνω πάάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίίας
καὶ δυνάάµμεως καὶ κυριόότητος καὶ παντὸς ὀνόόµματος ὀνοµμαζοµμέένου, οὐ µμόόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούύτῳ
ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ µμέέλλοντι ·∙ <Eph 1 :22> καὶ πάάντα ὑπέέταξεν ὑπὸ τοὺς πόόδας αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν
ἔδωκεν κεφαλὴν ὑπὲρ πάάντα τῇ ἐκκλησίίᾳ, <Eph 1 :23> ἥτις ἐστὶν τὸ σῶµμα αὐτοῦ, τὸ πλήήρωµμα τοῦ
τὰ πάάντα ἐν πᾶσιν πληρουµμέένου) ·∙ <Eph 2 : 1> καὶ ὑµμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώώµμασιν καὶ
ταῖς ἁµμαρτίίαις ὑµμῶν, <Eph 2 : 2> (ἐν αἷς ποτὲ περιεπατήήσατε κατὰ τὸν αἰῶνα τοῦ κόόσµμου τούύτου,
κατὰ τὸν ἄρχοντα τῆς ἐξουσίίας τοῦ ἀέέρος, τοῦ πνεύύµματος τοῦ νῦν ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς
ἀπειθείίας ·∙ <Eph 2 : 3> ἐν οἷς καὶ ἡµμεῖς πάάντες ἀνεστράάφηµμέέν ποτε ἐν ταῖς ἐπιθυµμίίαις τῆς σαρκὸς
ἡµμῶν, ποιοῦντες τὰ θελήήµματα τῆς σαρκὸς καὶ τῶν διανοιῶν ·∙ καὶ ἦµμεν τέέκνα φύύσει ὀργῆς ὡς καὶ
οἱ λοιποίί. <Eph 2 : 4> ὁ δὲ Θεὸς πλούύσιος ὢν ἐν ἐλέέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάάπησεν
ἡµμᾶς), <Eph 2 : 5> καὶ ὄντας ἡµμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώώµμασιν συνεζωοποίίησεν τῷ Χριστῷ,
(χάάριτίί ἐστε σεσῳσµμέένοι), <Eph 2 : 6> καὶ συνήήγειρεν καὶ συνεκάάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίίοις ἐν
χριστῷ Ἰησοῦ, <Eph 2 : 7> ἵνα ἐνδείίξηται ἐν τοῖς αἰῶσιν τοῖς ἐπερχοµμέένοις τὸν ὑπερβάάλλοντα
πλοῦτον τῆς χάάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστόότητι ἐφ᾿ ἡµμᾶς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <Eph 2 : 8> τῇ γὰρ χάάριτίί
ἐστε σεσῳσµμέένοι διὰ τῆς πίίστεως, καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑµμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον ·∙ <Eph 2 : 9> οὐκ ἐξ
ἔργων, ἵνα µμήή τις καυχήήσηται ·∙ <Eph 2 :10> αὐτοῦ γάάρ ἐσµμεν ποίίηµμα, κτισθέέντες ἐν χριστῷ Ἰησοῦ
ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίίµμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήήσωµμεν.
<Eph 2 :11> Διὸ µμνηµμονεύύετε ὅτι ὑµμεῖς ποτε τὰ ἔθνη ἐν σαρκίί, οἱ λεγόόµμενοι ἀκροβυστίία ὑπὸ τῆς
λεγοµμέένης περιτοµμῆς ἐν σαρκὶ χειροποιήήτου, <Eph 2 :12> ὅτι ἦτε ἐν τῷ καιρῷ ἐκείίνῳ χωρὶς
Χριστοῦ, ἀπηλλοτριωµμέένοι τῆς πολιτείίας τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ξέένοι τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίίας,
ἐλπίίδα µμὴ ἔχοντες καὶ ἄθεοι ἐν τῷ κόόσµμῳ. <Eph 2 :13> νυνὶ δὲ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ὑµμεῖς οἵ ποτε ὄντες
µμακρὰν ἐγγὺς ἐγενήήθητε ἐν τῷ αἵµματι τοῦ Χριστοῦ. <Eph 2 :14> αὐτὸς γάάρ ἐστιν ἡ εἰρήήνη ἡµμῶν, ὁ
ποιήήσας τὰ ἀµμφόότερα ἓν καὶ τὸ µμεσόότοιχον τοῦ φραγµμοῦ λύύσας, <Eph 2 :15> τὴν ἔχθραν ἐν τῇ
σαρκὶ αὐτοῦ, τὸν νόόµμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόόγµμασιν, καταργήήσας, ἵνα τοὺς δύύο κτίίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς
ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήήνην ·∙ <Eph 2 :16> καὶ ἀποκαταλλάάξῃ τοὺς ἀµμφοτέέρους ἐν ἑνὶ
σώώµματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείίνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ. <Eph 2 :17> καὶ ἐλθὼν
εὐηγγελίίσατο εἰρήήνην ὑµμῖν τοῖς µμακρὰν καὶ εἰρήήνην τοῖς ἐγγύύς ·∙ <Eph 2 :18> ὅτι δι᾿ αὐτοῦ ἔχοµμεν
τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀµμφόότεροι ἐν ἑνὶ Πνεύύµματι πρὸς τὸν Πατέέρα. <Eph 2 :19> Ἄρα οὖν οὐκέέτι ἐστὲ
ξέένοι καὶ πάάροικοι, ἀλλ᾿ ἐστὲ συνπολῖται τῶν ἁγίίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, <Eph 2 :20>
ἐποικοδοµμηθέέντες ἐπὶ τῷ θεµμελίίῳ τῶν ἀποστόόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίίου αὐτοῦ
Ἰησοῦ Χριστοῦ, <Eph 2 :21> ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδοµμὴ συναρµμολογουµμέένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν
Κυρίίῳ ·∙ <Eph 2 :22> ἐν ᾧ καὶ ὑµμεῖς συνοικοδοµμεῖσθε εἰς κατοικητήήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύύµματι.
<Eph 3 : 1> Τούύτου χάάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέέσµμιος τοῦ χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ ὑµμῶν τῶν ἐθνῶν, —
<Eph 3 : 2> (εἴγε ἠκούύσατε τὴν οἰκονοµμίίαν τῆς χάάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείίσης µμοι εἰς ὑµμᾶς,
<Eph 3 : 3> ὅτι κατὰ ἀποκάάλυψιν ἐγνωρίίσθη µμοι τὸ µμυστήήριον, (καθὼς προέέγραψα ἐν ὀλίίγῳ ·∙
<Eph 3 : 4> πρὸς ὃ δύύνασθε ἀναγινώώσκοντες νοῆσαι τὴν σύύνεσίίν µμου ἐν τῷ µμυστηρίίῳ τοῦ
Χριστοῦ), <Eph 3 : 5> ὃ ἑτέέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώώπων ὡς νῦν
ἀπεκαλύύφθη τοῖς ἁγίίοις ἀποστόόλοις αὐτοῦ καὶ προφήήταις ἐν Πνεύύµματι, <Eph 3 : 6> εἶναι τὰ ἔθνη
συνκληρονόόµμα καὶ σύύνσωµμα καὶ συνµμέέτοχα τῆς ἐπαγγελίίας αὐτοῦ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ
εὐαγγελίίου ·∙ <Eph 3 : 7> οὗ ἐγενόόµμεν διάάκονος κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάάριτος τοῦ Θεοῦ τὴν
δοθεῖσάάν µμοι κατὰ τὴν ἐνέέργειαν τῆς δυνάάµμεως αὐτοῦ. <Eph 3 : 8> ἐµμοὶ τῷ ἐλαχιστοτέέρῳ πάάντων
ἁγίίων ἐδόόθη ἡ χάάρις αὕτη, ἐν τοῖς ἔθνεσιν εὐαγγελίίσασθαι τὸν ἀνεξιχνίίαστον πλοῦτον τοῦ
Χριστοῦ, <Eph 3 : 9> καὶ φωτίίσαι πάάντας τίίς ἡ οἰκονοµμίία τοῦ µμυστηρίίου τοῦ ἀποκεκρυµμµμέένου ἀπὸ
τῶν αἰώώνων ἐν τῷ Θεῷ τῷ τὰ πάάντα κτίίσαντι ·∙ <Eph 3 :10> ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς
ἐξουσίίαις ἐν τοῖς ἐπουρανίίοις διὰ τῆς ἐκκλησίίας ἡ πολυποίίκιλος σοφίία τοῦ Θεοῦ, <Eph 3 :11>
κατὰ πρόόθεσιν τῶν αἰώώνων ἣν ἐποίίησεν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίίῳ ἡµμῶν, <Eph 3 :12> ἐν ᾧ ἔχοµμεν
τὴν παρρησίίαν καὶ προσαγωγὴν ἐν πεποιθήήσει διὰ τῆς πίίστεως αὐτοῦ. <Eph 3 :13> Διὸ αἰτοῦµμαι
µμὴ ἐνκακεῖν ἐν ταῖς θλίίψεσίίν µμου ὑπὲρ ὑµμῶν, ἥτις ἐστὶν δόόξα ὑµμῶν. — <Eph 3 :14> τούύτου χάάριν
κάάµμπτω τὰ γόόνατάά µμου πρὸς τὸν Πατέέρα [τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ], <Eph 3 :15> ἐξ οὗ
πᾶσα πατριὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς ὀνοµμάάζεται ·∙ <Eph 3 :16> ἵνα δῴη ὑµμῖν κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς
δόόξης αὐτοῦ δυνάάµμει κραταιωθῆναι διὰ τοῦ Πνεύύµματος αὐτοῦ εἰς τὸν ἔσω ἄνθρωπον ·∙ <Eph 3 :17>
κατοικῆσαι τὸν Χριστὸν διὰ τῆς πίίστεως ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν, <Eph 3 :18> ἐν ἀγάάπῃ ἐρριζωµμέένοι
καὶ τεθεµμελιωµμέένοι ·∙ ἵνα ἐξισχύύσητε καταλαβέέσθαι σὺν πᾶσιν τοῖς ἁγίίοις τίί τὸ πλάάτος καὶ µμῆκος
καὶ βάάθος καὶ ὕψος, — <Eph 3 :19> γνῶναίί τε τὴν ὑπερβάάλλουσαν τῆς γνώώσεως ἀγάάπην τοῦ
Χριστοῦ ·∙ ἵνα πληρωθῆτε εἰς πᾶν τὸ πλήήρωµμα τοῦ Θεοῦ. <Eph 3 :20> Τῷ δὲ δυναµμέένῳ ὑπὲρ πάάντα
ποιῆσαι ὑπερεκπερισσοῦ ὧν αἰτούύµμεθα ἢ νοοῦµμεν κατὰ τὴν δύύναµμιν τὴν ἐνεργουµμέένην ἐν ἡµμῖν,
<Eph 3 :21> αὐτῷ ἡ δόόξα ἐν τῇ ἐκκλησίίᾳ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ εἰς πάάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν
αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.) <Eph 4 : 1> Παρακαλῶ οὖν ὑµμᾶς ἐγὼ ὁ δέέσµμιος ἐν Κυρίίῳ, ἀξίίως περιπατῆσαι τῆς
κλήήσεως ἧς ἐκλήήθητε, <Eph 4 : 2> µμετὰ πάάσης ταπεινοφροσύύνης καὶ πραΰτητος, µμετὰ
µμακροθυµμίίας, ἀνεχόόµμενοι ἀλλήήλων ἐν ἀγάάπῃ ·∙ <Eph 4 : 3> σπουδάάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνόότητα τοῦ
Πνεύύµματος ἐν τῷ συνδέέσµμῳ τῆς εἰρήήνης. <Eph 4 : 4> ἓν σῶµμα καὶ ἓν Πνεῦµμα, καθὼς καὶ ἐκλήήθητε
ἐν µμιᾷ ἐλπίίδι τῆς κλήήσεως ὑµμῶν. <Eph 4 : 5> εἷς Κύύριος, µμίία πίίστις, ἓν βάάπτισµμα. <Eph 4 : 6> εἷς
Θεὸς καὶ Πατὴρ πάάντων, ὁ ἐπὶ πάάντων καὶ διὰ πάάντων καὶ ἐν πᾶσιν ἡµμῖν. <Eph 4 : 7> ἑνὶ δὲ
ἑκάάστῳ ἡµμῶν ἐδόόθη ἡ χάάρις κατὰ τὸ µμέέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. <Eph 4 : 8> διὸ λέέγει ·∙
Ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχµμαλώώτευσεν αἰχµμαλωσίίαν καὶ ἔδωκεν δόόµματα τοῖς ἀνθρώώποις. <Eph 4 : 9> τὸ
δὲ ἀνέέβη τίί ἐστιν εἰ µμὴ ὅτι καὶ κατέέβη εἰς τὰ κατώώτερα µμέέρη τῆς γῆς; <Eph 4 :10> ὁ καταβὰς αὐτόός
ἐστιν καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράάνω πάάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώώσῃ τὰ πάάντα ·∙ <Eph 4 :11> καὶ
αὐτὸς ἔδωκεν τοὺς µμὲν ἀποστόόλους, τοὺς δὲ προφήήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάάς, τοὺς δὲ ποιµμέένας
καὶ διδασκάάλους, <Eph 4 :12> πρὸς τὸν καταρτισµμὸν τῶν ἁγίίων εἰς ἔργον διακονίίας, εἰς οἰκοδοµμὴν
τοῦ σώώµματος τοῦ Χριστοῦ ·∙ <Eph 4 :13> µμέέχρι καταντήήσωµμεν οἱ πάάντες εἰς τὴν ἑνόότητα τῆς
πίίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέέλειον, εἰς µμέέτρον ἡλικίίας τοῦ
πληρώώµματος τοῦ Χριστοῦ, <Eph 4 :14> ἵνα µμηκέέτι ὦµμεν νήήπιοι, κλυδωνιζόόµμενοι καὶ περιφερόόµμενοι
παντὶ ἀνέέµμῳ τῆς διδασκαλίίας ἐν τῇ κυβείίᾳ τῶν ἀνθρώώπων, ἐν πανουργίίᾳ πρὸς τὴν µμεθοδείίαν
τῆς πλάάνης ·∙ <Eph 4 :15> ἀληθεύύοντες δὲ ἐν ἀγάάπῃ αὐξήήσωµμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάάντα, ὅς ἐστιν ἡ
κεφαλήή, ὁ Χριστόός ·∙ <Eph 4 :16> ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶµμα συναρµμολογούύµμενον καὶ συνβιβαζόόµμενον διὰ
πάάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίίας κατ᾿ ἐνέέργειαν ἐν µμέέτρῳ ἑνὸς ἑκάάστου µμέέρους τὴν αὔξησιν τοῦ
σώώµματος ποιεῖται εἰς οἰκοδοµμὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάάπῃ.
<Eph 4 :17> Τοῦτο οὖν λέέγω καὶ µμαρτύύροµμαι ἐν Κυρίίῳ, µμηκέέτι ὑµμᾶς περιπατεῖν, καθὼς καὶ τὰ
λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν µματαιόότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, <Eph 4 :18> ἐσκοτισµμέένοι τῇ διανοίίᾳ ὄντες,
ἀπηλλοτριωµμέένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς, διὰ τὴν πώώρωσιν τῆς
καρδίίας αὐτῶν ·∙ <Eph 4 :19> οἵτινες ἀπηλγηκόότες ἑαυτοὺς παρέέδωκαν τῇ ἀσελγείίᾳ εἰς ἐργασίίαν
ἀκαθαρσίίας πάάσης ἐν πλεονεξίίᾳ.
<Eph 4 :20> Ὑµμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐµμάάθετε τὸν Χριστόόν, <Eph 4 :21> εἴγε αὐτὸν ἠκούύσατε καὶ ἐν
αὐτῷ ἐδιδάάχθητε καθώώς ἐστιν ἀλήήθεια ἐν τῷ Ἰησοῦ, <Eph 4 :22> ἀποθέέσθαι ὑµμᾶς κατὰ τὴν
προτέέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόόµμενον κατὰ τὰς ἐπιθυµμίίας τῆς ἀπάάτης,
<Eph 4 :23> ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύύµματι τοῦ νοὸς ὑµμῶν <Eph 4 :24> καὶ ἐνδύύσασθαι τὸν καινὸν
ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέέντα ἐν δικαιοσύύνῃ καὶ ὁσιόότητι τῆς ἀληθείίας.
<Eph 4 :25> Διὸ ἀποθέέµμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήήθειαν ἕκαστος µμετὰ τοῦ πλησίίον αὐτοῦ ·∙ ὅτι
ἐσµμὲν ἀλλήήλων µμέέλη. <Eph 4 :26> ὀργίίζεσθε καὶ µμὴ ἁµμαρτάάνετε ·∙ ὁ ἥλιος µμὴ ἐπιδυέέτω ἐπὶ τῷ
παροργισµμῷ ὑµμῶν ·∙ <Eph 4 :27> µμηδὲ δίίδοτε τόόπον τῷ διαβόόλῳ. <Eph 4 :28> ὁ κλέέπτων µμηκέέτι
κλεπτέέτω, µμᾶλλον δὲ κοπιάάτω ἐργαζόόµμενος ταῖς ἰδίίαις χερσὶν τὸ ἀγαθόόν, ἵνα ἔχῃ µμεταδιδόόναι τῷ
χρείίαν ἔχοντι. <Eph 4 :29> πᾶς λόόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόόµματος ὑµμῶν µμὴ ἐκπορευέέσθω, ἀλλ᾿ εἴ τις
ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδοµμὴν τῆς χρείίας, ἵνα δῷ χάάριν τοῖς ἀκούύουσιν. <Eph 4 :30> καὶ µμὴ λυπεῖτε τὸ
Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίίσθητε εἰς ἡµμέέραν ἀπολυτρώώσεως. <Eph 4 :31> πᾶσα
πικρίία καὶ θυµμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφηµμίία ἀρθήήτω ἀφ᾿ ὑµμῶν σὺν πάάσῃ κακίίᾳ ·∙
<Eph 4 :32> γίίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήήλους χρηστοίί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόόµμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ
Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίίσατο ὑµμῖν. <Eph 5 : 1> γίίνεσθε οὖν µμιµμηταὶ τοῦ Θεοῦ ὡς τέέκνα ἀγαπητάά,
<Eph 5 : 2> καὶ περιπατεῖτε ἐν ἀγάάπῃ, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάάπησεν ἡµμᾶς καὶ παρέέδωκεν
ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡµμῶν προσφορὰν καὶ θυσίίαν τῷ Θεῷ εἰς ὀσµμὴν εὐωδίίας.
<Eph 5 : 3> Πορνείία δὲ καὶ πᾶσα ἀκαθαρσίία ἢ πλεονεξίία µμηδὲ ὀνοµμαζέέσθω ἐν ὑµμῖν, καθὼς
πρέέπει ἁγίίοις ·∙ <Eph 5 : 4> καὶ αἰσχρόότης καὶ µμωρολογίία ἢ εὐτραπελίία, τὰ οὐκ ἀνήήκοντα, ἀλλὰ
µμᾶλλον εὐχαριστίία. <Eph 5 : 5> τοῦτο γὰρ ἴστε, γινώώσκοντες ὅτι πᾶς πόόρνος ἢ ἀκάάθαρτος ἢ
πλεονέέκτης, (ὅς ἐστιν εἰδωλολάάτρης), οὐκ ἔχει κληρονοµμίίαν ἐν τῇ βασιλείίᾳ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ.
<Eph 5 : 6> µμηδεὶς ὑµμᾶς ἀπατάάτω κενοῖς λόόγοις ·∙ διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς
υἱοὺς τῆς ἀπειθείίας. <Eph 5 : 7> µμὴ οὖν γίίνεσθε συνµμέέτοχοι αὐτῶν ·∙ <Eph 5 : 8> ἦτε γάάρ ποτε
σκόότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίίῳ ·∙ ὡς τέέκνα φωτὸς περιπατεῖτε, <Eph 5 : 9> (ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ φωτὸς
ἐν πάάσῃ ἀγαθωσύύνῃ καὶ δικαιοσύύνῃ καὶ ἀληθείίᾳ), <Eph 5 :10> δοκιµμάάζοντες τίί ἐστιν εὐάάρεστον
τῷ Κυρίίῳ. <Eph 5 :11> καὶ µμὴ συνκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάάρποις τοῦ σκόότους, µμᾶλλον δὲ καὶ
ἐλέέγχετε ·∙ <Eph 5 :12> τὰ γὰρ κρυφῇ γινόόµμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόόν ἐστιν καὶ λέέγειν. <Eph 5 :13> τὰ
δὲ πάάντα ἐλεγχόόµμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται ·∙ πᾶν γὰρ τὸ φανερούύµμενον φῶς ἐστίίν ·∙
<Eph 5 :14> διὸ λέέγει ·∙ Ἔγειρε ὁ καθεύύδων καὶ ἀνάάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύύσει σοι ὁ
Χριστόός. <Eph 5 :15> Βλέέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, µμὴ ὡς ἄσοφοι ἀλλ᾿ ὡς σοφοίί ·∙
<Eph 5 :16> ἐξαγοραζόόµμενοι τὸν καιρόόν, ὅτι αἱ ἡµμέέραι πονηραίί εἰσιν. <Eph 5 :17> διὰ τοῦτο µμὴ
γίίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνίίετε τίί τὸ θέέληµμα τοῦ Κυρίίου. <Eph 5 :18> καὶ µμὴ µμεθύύσκεσθε οἴνῳ, ἐν
ᾧ ἐστὶν ἀσωτίία ·∙ ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύύµματι, <Eph 5 :19> λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλµμοῖς καὶ
ὕµμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευµματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάάλλοντες ἐν τῇ καρδίίᾳ ὑµμῶν τῷ Κυρίίῳ ·∙ <Eph 5 :20>
εὐχαριστοῦντες πάάντοτε ὑπὲρ πάάντων ἐν ὀνόόµματι τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ
Πατρίί ·∙ <Eph 5 :21> ὑποτασσόόµμενοι ἀλλήήλοις ἐν φόόβῳ Χριστοῦ.
<Eph 5 :22> Αἱ γυναῖκες, τοῖς ἰδίίοις ἀνδράάσιν [ὑποτάάσσεσθε] ὡς τῷ Κυρίίῳ ·∙ <Eph 5 :23> ὅτι ἀνήήρ
ἐστιν κεφαλὴ τῆς γυναικὸς ὡς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίίας, αὐτὸς σωτὴρ τοῦ σώώµματος.
<Eph 5 :24> ἀλλ᾿ ὡς ἡ ἐκκλησίία ὑποτάάσσεται τῷ Χριστῷ, οὕτως καὶ αἱ γυναῖκες τοῖς ἀνδράάσιν ἐν
παντίί. <Eph 5 :25> οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάάπησεν τὴν
ἐκκλησίίαν καὶ ἑαυτὸν παρέέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, <Eph 5 :26> ἵνα αὐτὴν ἁγιάάσῃ καθαρίίσας τῷ
λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήήµματι ·∙ <Eph 5 :27> ἵνα παραστήήσῃ αὐτὸς ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίίαν,
µμὴ ἔχουσαν σπῖλον ἢ ῥυτίίδα ἤ τι τῶν τοιούύτων, ἀλλ᾿ ἵνα ᾖ ἁγίία καὶ ἄµμωµμος. <Eph 5 :28> οὕτως
ὀφείίλουσιν καὶ οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώώµματα ·∙ ὁ ἀγαπῶν τὴν
ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ. <Eph 5 :29> οὐδεὶς γάάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάάρκα ἐµμίίσησεν, ἀλλ᾿
ἐκτρέέφει καὶ θάάλπει αὐτήήν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς τὴν ἐκκλησίίαν ·∙ <Eph 5 :30> ὅτι µμέέλη ἐσµμὲν τοῦ
σώώµματος αὐτοῦ, — ἐκ τῆς σαρκόός αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέέων αὐτοῦ. <Eph 5 :31> ἀντὶ τούύτου
καταλείίψει ἄνθρωπος τὸν πατέέρα αὐτοῦ καὶ τὴν µμητέέρα καὶ προσκολληθήήσεται πρὸς τὴν
γυναῖκα αὐτοῦ ·∙ καὶ ἔσονται οἱ δύύο εἰς σάάρκα µμίίαν. <Eph 5 :32> τὸ µμυστήήριον τοῦτο µμέέγα ἐστίίν ·∙
ἐγὼ δὲ λέέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίίαν. <Eph 5 :33> πλὴν καὶ ὑµμεῖς οἱ καθ᾿ ἕνα ἕκαστος
τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάάτω ὡς ἑαυτόόν ·∙ ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.
<Eph 6 : 1> Τὰ τέέκνα, ὑπακούύετε τοῖς γονεῦσιν ὑµμῶν ἐν Κυρίίῳ, τοῦτο γάάρ ἐστιν δίίκαιον.
<Eph 6 : 2> τίίµμα τὸν πατέέρα σου καὶ τὴν µμητέέρα, (ἥτις ἐστὶν ἐντολὴ πρώώτη ἐν ἐπαγγελίίᾳ),
<Eph 6 : 3> ἵνα εὖ σοι γέένηται καὶ ἔσῃ µμακροχρόόνιος ἐπὶ τῆς γῆς. <Eph 6 : 4> καὶ οἱ πατέέρες, µμὴ
παροργίίζετε τὰ τέέκνα ὑµμῶν, ἀλλὰ ἐκτρέέφετε αὐτὰ ἐν παιδείίᾳ καὶ νουθεσίίᾳ Κυρίίου.
<Eph 6 : 5> Οἱ δοῦλοι, ὑπακούύετε τοῖς κυρίίοις κατὰ σάάρκα µμετὰ φόόβου καὶ τρόόµμου ἐν ἁπλόότητι τῆς
καρδίίας ὑµμῶν ὡς τῷ Χριστῷ, <Eph 6 : 6> µμὴ κατ᾿ ὀφθαλµμοδουλίίαν ὡς ἀνθρωπάάρεσκοι, ἀλλ᾿ ὡς
δοῦλοι Χριστοῦ ποιοῦντες τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ ἐκ ψυχῆς, <Eph 6 : 7> µμετ᾿ εὐνοίίας δουλεύύοντες ὡς
τῷ Κυρίίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώώποις, <Eph 6 : 8> εἰδόότες ὅτι ἕκαστος ὃ ἐάάν ποιήήσῃ ἀγαθόόν, τοῦτο
κοµμίίσεται παρὰ Κυρίίου, εἴτε δοῦλος εἴτε ἐλεύύθερος. <Eph 6 : 9> καὶ οἱ κύύριοι, τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸς
αὐτούύς, ἀνιέέντες τὴν ἀπειλήήν, εἰδόότες ὅτι καὶ αὐτῶν καὶ ὑµμῶν ὁ Κύύριόός ἐστιν ἐν οὐρανοῖς καὶ
προσωποληµμψίία οὐκ ἔστιν παρ᾿ αὐτῷ.
<Eph 6 :10> Τὸ λοιπόόν, ἀδελφοίί µμου, ἐνδυναµμοῦσθε ἐν Κυρίίῳ καὶ ἐν τῷ κράάτει τῆς ἰσχύύος αὐτοῦ ·∙
<Eph 6 :11> ἐνδύύσασθε τὴν πανοπλίίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύύνασθαι ὑµμᾶς στῆναι πρὸς τὰς
µμεθοδείίας τοῦ διαβόόλου ·∙ <Eph 6 :12> ὅτι οὐκ ἔστιν ἡµμῖν ἡ πάάλη πρὸς αἷµμα καὶ σάάρκα, ἀλλὰ πρὸς
τὰς ἀρχάάς, πρὸς τὰς ἐξουσίίας, πρὸς τοὺς κοσµμοκράάτορας τοῦ σκόότους τούύτου, πρὸς τὰ
πνευµματικὰ τῆς πονηρίίας ἐν τοῖς ἐπουρανίίοις. <Eph 6 :13> διὰ τοῦτο ἀναλάάβετε τὴν πανοπλίίαν
τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργάάσαµμενοι στῆναι.
<Eph 6 :14> στῆτε οὖν περιζωσάάµμενοι τὴν ὀσφὺν ὑµμῶν ἐν ἀληθείίᾳ, καὶ ἐνδυσάάµμενοι τὸν θώώρακα
τῆς δικαιοσύύνης, <Eph 6 :15> καὶ ὑποδησάάµμενοι τοὺς πόόδας ἐν ἑτοιµμασίίᾳ τοῦ εὐαγγελίίου τῆς
εἰρήήνης, <Eph 6 :16> ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίίστεως, ἐν ᾧ δυνήήσεσθε πάάντα τὰ
βέέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωµμέένα σβέέσαι. <Eph 6 :17> καὶ τὴν περικεφαλαίίαν τοῦ σωτηρίίου
δέέξασθε, καὶ τὴν µμάάχαιραν τοῦ Πνεύύµματος, ὅ ἐστιν ῥῆµμα Θεοῦ ·∙ <Eph 6 :18> διὰ πάάσης προσευχῆς
καὶ δεήήσεως προσευχόόµμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύύµματι, καὶ εἰς αὐτὸ ἀγρυπνοῦντες ἐν πάάσῃ
προσκαρτερήήσει καὶ δεήήσει περὶ πάάντων τῶν ἁγίίων, <Eph 6 :19> καὶ ὑπὲρ ἐµμοῦ, ἵνα µμοι δοθῇ
λόόγος ἐν ἀνοίίξει τοῦ στόόµματόός µμου, ἐν παρρησίίᾳ γνωρίίσαι τὸ µμυστήήριον τοῦ εὐαγγελίίου,
<Eph 6 :20> ὑπὲρ οὗ πρεσβεύύω ἐν ἁλύύσει, ἵνα ἐν αὐτῷ παρρησιάάσωµμαι ὡς δεῖ µμε λαλῆσαι.
<Eph 6 :21> Ἵνα δὲ εἰδῆτε καὶ ὑµμεῖς τὰ κατ᾿ ἐµμέέ, τίί πράάσσω, πάάντα γνωρίίσει ὑµμῖν Τυχικὸς ὁ
ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάάκονος ἐν Κυρίίῳ, <Eph 6 :22> ὃν ἔπεµμψα πρὸς ὑµμᾶς εἰς αὐτὸ
τοῦτο, ἵνα γνῶτε τὰ περὶ ἡµμῶν καὶ παρακαλέέσῃ τὰς καρδίίας ὑµμῶν.
<Eph 6 :23> Εἰρήήνη τοῖς ἀδελφοῖς καὶ ἀγάάπη µμετὰ πίίστεως ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ
Χριστοῦ. <Eph 6 :24> Ἡ χάάρις µμετὰ πάάντων τῶν ἀγαπώώντων τὸν Κύύριον ἡµμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν
ἀφθαρσίίᾳ.

Πρὸς Φιλιππησίίους.

<Phi 1 : 1> Παῦλος καὶ Τιµμόόθεος δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ πᾶσιν τοῖς ἁγίίοις ἐν χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς
οὖσιν ἐν Φιλίίπποις σὺν ἐπισκόόποις καὶ διακόόνοις ·∙ <Phi 1 : 2> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ
Πατρὸς ἡµμῶν καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<Phi 1 : 3> Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µμου ἐπὶ πάάσῃ τῇ µμνείίᾳ ὑµμῶν <Phi 1 : 4> πάάντοτε, ἐν πάάσῃ δεήήσει
µμου, ὑπὲρ πάάντων ὑµμῶν µμετὰ χαρᾶς τὴν δέέησιν ποιούύµμενος, <Phi 1 : 5> ἐπὶ τῇ κοινωνίίᾳ ὑµμῶν εἰς
τὸ εὐαγγέέλιον ἀπὸ τῆς πρώώτης ἡµμέέρας ἄχρι τοῦ νῦν ·∙ <Phi 1 : 6> πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ
ἐναρξάάµμενος ἐν ὑµμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέέσει ἄχρις ἡµμέέρας Ἰησοῦ Χριστοῦ ·∙ <Phi 1 : 7> καθὼς
ἐστιν δίίκαιον ἐµμοὶ τοῦτο φρονεῖν ὑπὲρ πάάντων ὑµμῶν, διὰ τὸ ἔχειν µμε ἐν τῇ καρδίίᾳ ὑµμᾶς, ἔν τε τοῖς
δεσµμοῖς µμου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίίᾳ καὶ βεβαιώώσει τοῦ εὐαγγελίίου συνκοινωνούύς µμου τῆς χάάριτος
πάάντας ὑµμᾶς ὄντας. <Phi 1 : 8> µμάάρτυς γάάρ µμου ἐστὶν ὁ Θεόός, ὡς ἐπιποθῶ πάάντας ὑµμᾶς ἐν
σπλάάγχνοις χριστοῦ Ἰησοῦ. <Phi 1 : 9> καὶ τοῦτο προσεύύχοµμαι, ἵνα ἡ ἀγάάπη ὑµμῶν ἔτι µμᾶλλον καὶ
µμᾶλλον περισσεύύῃ ἐν ἐπιγνώώσει καὶ πάάσῃ αἰσθήήσει, <Phi 1 :10> εἰς τὸ δοκιµμάάζειν ὑµμᾶς τὰ
διαφέέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόόσκοποι εἰς ἡµμέέραν Χριστοῦ, <Phi 1 :11> πεπληρωµμέένοι
καρπὸν δικαιοσύύνης τὸν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ.
<Phi 1 :12> Γινώώσκειν δὲ ὑµμᾶς βούύλοµμαι, ἀδελφοίί, ὅτι τὰ κατ᾿ ἐµμὲ µμᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ
εὐαγγελίίου ἐλήήλυθεν ·∙ <Phi 1 :13> ὥστε τοὺς δεσµμούύς µμου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέέσθαι ἐν ὅλῳ
τῷ πραιτωρίίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, <Phi 1 :14> καὶ τοὺς πλείίονας τῶν ἀδελφῶν ἐν Κυρίίῳ
πεποιθόότας τοῖς δεσµμοῖς µμου περισσοτέέρως τολµμᾶν ἀφόόβως τὸν λόόγον λαλεῖν. <Phi 1 :15> τινὲς
µμὲν καὶ διὰ φθόόνον καὶ ἔριν, τινὲς δὲ καὶ δι᾿ εὐδοκίίαν τὸν Χριστὸν κηρύύσσουσιν ·∙ <Phi 1 :16> οἱ µμὲν
ἐξ ἀγάάπης, εἰδόότες ὅτι εἰς ἀπολογίίαν τοῦ εὐαγγελίίου κεῖµμαι ·∙ <Phi 1 :17> οἱ δὲ ἐξ ἐριθείίας τὸν
Χριστὸν καταγγέέλλουσιν, οὐχ ἁγνῶς, οἰόόµμενοι θλίίψιν ἐγείίρεν τοῖς δεσµμοῖς µμου. <Phi 1 :18> τίί γάάρ;
πλὴν παντὶ τρόόπῳ, εἴτε προφάάσει εἴτε ἀληθείίᾳ, Χριστὸς καταγγέέλλεται ·∙ καὶ ἐν τούύτῳ χαίίρω
ἀλλὰ καὶ χαρήήσοµμαι. <Phi 1 :19> οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτόό µμοι ἀποβήήσεται εἰς σωτηρίίαν διὰ τῆς ὑµμῶν
δεήήσεως καὶ ἐπιχορηγίίας τοῦ Πνεύύµματος Ἰησοῦ Χριστοῦ, <Phi 1 :20> κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίίαν καὶ
ἐλπίίδα µμου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήήσοµμαι, ἀλλ᾿ ἐν πάάσῃ παρρησίίᾳ ὡς πάάντοτε καὶ νῦν
µμεγαλυνθήήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώώµματίί µμου, εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάάτου. <Phi 1 :21> Ἐµμοὶ γὰρ
τὸ ζῆν Χριστόός, καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέέρδος ·∙ <Phi 1 :22> εἰ δὲ τὸ ζῆν ἐν σαρκίί, τοῦτόό µμοι καρπὸς
ἔργου ·∙ καὶ τίί αἱρήήσοµμαι οὐ γνωρίίζω ·∙ <Phi 1 :23> συνέέχοµμαι δὲ ἐκ τῶν δύύο, τὴν ἐπιθυµμίίαν ἔχων εἰς
τὸ ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι, πολλῷ γὰρ µμᾶλλον κρεῖσσον ·∙ <Phi 1 :24> τὸ δὲ ἐπιµμέένειν ἐν τῇ
σαρκὶ ἀναγκαιόότερον δι᾿ ὑµμᾶς. <Phi 1 :25> καὶ τοῦτο πεποιθὼς οἶδα, ὅτι µμενῶ καὶ συµμπαραµμενῶ
πᾶσιν ὑµμῖν εἰς τὴν ὑµμῶν προκοπὴν καὶ χαρὰν τῆς πίίστεως, <Phi 1 :26> ἵνα τὸ καύύχηµμα ὑµμῶν
περισσεύύῃ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ἐν ἐµμοὶ διὰ τῆς ἐµμῆς παρουσίίας πάάλιν πρὸς ὑµμᾶς. <Phi 1 :27> Μόόνον
ἀξίίως τοῦ εὐαγγελίίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑµμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούύσω
τὰ περὶ ὑµμῶν, ὅτι στήήκετε ἐν ἑνὶ πνεύύµματι, µμιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίίστει τοῦ εὐαγγελίίου,
<Phi 1 :28> καὶ µμὴ πτυρόόµμενοι ἐν µμηδενὶ ὑπὸ τῶν ἀντικειµμέένων, ἥτις ἐστὶν αὐτοῖς ἔνδειξις
ἀπωλείίας, ὑµμῶν δὲ σωτηρίίας, καὶ τοῦτο ἀπὸ Θεοῦ ·∙ <Phi 1 :29> ὅτι ὑµμῖν ἐχαρίίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ,
οὐ µμόόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύύειν ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάάσχειν, <Phi 1 :30> τὸν αὐτὸν ἀγῶνα
ἔχοντες, οἷον εἴδετε ἐν ἐµμοὶ καὶ νῦν ἀκούύετε ἐν ἐµμοίί.
<Phi 2 : 1> Εἴ τις οὖν παράάκλησις ἐν Χριστῷ, εἴ τι παραµμύύθιον ἀγάάπης, εἴ τις κοινωνίία Πνεύύµματος,
εἴ τις σπλάάγχνα καὶ οἰκτιρµμοίί, <Phi 2 : 2> πληρώώσατέέ µμου τὴν χαρὰν ἵνα τὸ αὐτὸ φρονῆτε, τὴν
αὐτὴν ἀγάάπην ἔχοντες, σύύµμψυχοι, τὸ ἓν φρονοῦντες. <Phi 2 : 3> µμηδὲν κατ᾿ ἐριθείίαν ἢ κατὰ
κενοδοξίίαν ·∙ ἀλλὰ τῇ ταπεινοφροσύύνῃ ἀλλήήλους ἡγούύµμενοι ὑπερέέχοντας ἑαυτῶν, <Phi 2 : 4> µμὴ
τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοποῦντες ἀλλὰ καὶ τὰ ἑτέέρων ἕκαστοι. <Phi 2 : 5> τοῦτο γὰρ φρονείίσθω ἐν
ὑµμῖν ὃ καὶ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, <Phi 2 : 6> ὃς ἐν µμορφῇ Θεοῦ ὑπάάρχων οὐχ ἁρπαγµμὸν ἡγήήσατο τὸ
εἶναι ἴσα Θεῷ, <Phi 2 : 7> ἀλλ᾿ ἑαυτὸν ἐκέένωσεν µμορφὴν δούύλου λαβώών, ἐν ὁµμοιώώµματι ἀνθρώώπων
γενόόµμενος ·∙ <Phi 2 : 8> καὶ σχήήµματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείίνωσεν ἑαυτόόν, γενόόµμενος
ὑπήήκοος µμέέχρι θανάάτου, θανάάτου δὲ σταυροῦ. <Phi 2 : 9> διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύύψωσεν καὶ
ἐχαρίίσατο αὐτῷ τὸ ὄνοµμα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνοµμα, <Phi 2 :10> ἵνα ἐν τῷ ὀνόόµματι Ἰησοῦ πᾶν γόόνυ
κάάµμψῃ ἐπουρανίίων καὶ ἐπιγείίων καὶ καταχθονίίων, <Phi 2 :11> καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξοµμολογήήσηται
ὅτι Κύύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόόξαν Θεοῦ Πατρόός.
<Phi 2 :12> Ὥστε, ἀγαπητοίί µμου, καθὼς πάάντοτε ὑπηκούύσατε, µμὴ ὡς ἐν τῇ παρουσίίᾳ µμου µμόόνον
ἀλλὰ νῦν πολλῷ µμᾶλλον ἐν τῇ ἀπουσίίᾳ µμου, µμετὰ φόόβου καὶ τρόόµμου τὴν ἑαυτῶν σωτηρίίαν
κατεργάάζεσθε ·∙ <Phi 2 :13> Θεὸς γάάρ ἐστιν ὁ ἐνεργῶν ἐν ὑµμῖν καὶ τὸ θέέλειν καὶ τὸ ἐνεργεῖν ὑπὲρ
τῆς εὐδοκίίας. <Phi 2 :14> πάάντα ποιεῖτε χωρὶς γογγυσµμῶν καὶ διαλογισµμῶν, <Phi 2 :15> ἵνα
γέένησθε ἄµμεµμπτοι καὶ ἀκέέραιοι, τέέκνα Θεοῦ ἀµμώώµμητα µμέέσον γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραµμµμέένης,
ἐν οἷς φαίίνεσθε ὡς φωστῆρες ἐν κόόσµμῳ, <Phi 2 :16> λόόγον ζωῆς ἐπέέχοντες, εἰς καύύχηµμα ἐµμοὶ εἰς
ἡµμέέραν Χριστοῦ, ὅτι οὐκ εἰς κενὸν ἔδραµμον οὐδὲ εἰς κενὸν ἐκοπίίασα. <Phi 2 :17> ἀλλ᾿ εἰ καὶ
σπέένδοµμαι ἐπὶ τῇ θυσίίᾳ καὶ λειτουργίίᾳ τῆς πίίστεως ὑµμῶν, χαίίρω καὶ συγχαίίρω πᾶσιν ὑµμῖν.
<Phi 2 :18> τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ ὑµμεῖς χαίίρετε καὶ συγχαίίρετέέ µμοι.
<Phi 2 :19> Ἐλπίίζω δὲ ἐν Κυρίίῳ Ἰησοῦ Τιµμόόθεον ταχέέως πέέµμψαι ὑµμῖν, ἵνα κἀγὼ εὐψυχῶ γνοὺς τὰ
περὶ ὑµμῶν ·∙ <Phi 2 :20> οὐδέένα γὰρ ἔχω ἰσόόψυχον, ὅστις γνησίίως τὰ περὶ ὑµμῶν µμεριµμνήήσει ·∙
<Phi 2 :21> οἱ πάάντες γὰρ τὰ ἑαυτῶν ζητοῦσιν, οὐ τὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. <Phi 2 :22> τὴν δὲ δοκιµμὴν
αὐτοῦ γινώώσκετε, ὅτι ὡς πατρὶ τέέκνον σὺν ἐµμοὶ ἐδούύλευσεν εἰς τὸ εὐαγγέέλιον. <Phi 2 :23> τοῦτον
µμὲν οὖν ἐλπίίζω πέέµμψαι ὡς ἂν ἀφίίδω τὰ περὶ ἐµμὲ ἐξαυτῆς. <Phi 2 :24> πέέποιθα δὲ ἐν Κυρίίῳ ὅτι καὶ
αὐτὸς ταχέέως ἐλεύύσοµμαι ·∙ <Phi 2 :25> ἀναγκαῖον δὲ ἡγησάάµμην Ἐπαφρόόδιτον τὸν ἀδελφὸν καὶ
συνεργὸν καὶ συστρατιώώτην µμου, ὑµμῶν δὲ ἀπόόστολον καὶ λειτουργὸν τῆς χρείίας µμου, πέέµμψαι
πρὸς ὑµμᾶς. <Phi 2 :26> ἐπειδὴ ἐπιποθῶν ἦν πάάντας ὑµμᾶς καὶ ἀδηµμονῶν, διόότι ἠκούύσατε ὅτι
ἠσθέένησεν ·∙ <Phi 2 :27> καὶ γὰρ ἠσθέένησεν παραπλήήσιον θανάάτῳ, ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἠλέέησεν αὐτόόν,
οὐκ αὐτὸν δὲ µμόόνον ἀλλὰ καὶ ἐµμέέ, ἵνα µμὴ λύύπην ἐπὶ λύύπην σχῶ. <Phi 2 :28> σπουδαιοτέέρως οὖν
ἔπεµμψα αὐτὸν ἵνα ἰδόόντες αὐτὸν πάάλιν χαρῆτε κἀγὼ ἀλυπόότερος ὦ. <Phi 2 :29> προσδέέχεσθε οὖν
αὐτὸν ἐν Κυρίίῳ µμετὰ πάάσης χαρᾶς, καὶ τοὺς τοιούύτους ἐντίίµμους ἔχετε ·∙ <Phi 2 :30> ὅτι διὰ τὸ
ἔργον µμέέχρι θανάάτου ἤγγισεν παραβολευσάάµμενος τῇ ψυχῇ, ἵνα ἀναπληρώώσῃ τὸ ὑµμῶν ὑστέέρηµμα
τῆς πρόός µμὲ λειτουργίίας.
<Phi 3 : 1> Τὸ λοιπόόν, ἀδελφοίί µμου, χαίίρετε ἐν Κυρίίῳ ·∙ τὰ αὐτὰ γράάφειν ὑµμῖν ἐµμοὶ µμὲν οὐκ
ὀκνηρόόν, ὑµμῖν δὲ ἀσφαλέές. <Phi 3 : 2> βλέέπετε τοὺς κύύνας, βλέέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάάτας, βλέέπετε
τὴν κατατοµμήήν ·∙ <Phi 3 : 3> ἡµμεῖς γάάρ ἐσµμεν ἡ περιτοµμήή, οἱ Πνεύύµματι Θεοῦ λατρεύύοντες καὶ
καυχώώµμενοι ἐν χριστῷ Ἰησοῦ καὶ οὐκ ἐν σαρκὶ πεποιθόότες, <Phi 3 : 4> καίίπερ ἐγὼ ἔχων
πεποίίθησιν καὶ ἐν σαρκίί. εἴ τις δοκεῖ ἄλλος πεποιθέέναι ἐν σαρκίί, ἐγὼ µμᾶλλον ·∙ <Phi 3 : 5>
περιτοµμῇ ὀκταήήµμερος, ἐκ γέένους Ἰσραήήλ, φυλῆς Βενιαµμείίν, Ἑβραῖος ἐξ Ἑβραίίων ·∙ κατὰ νόόµμον
φαρισαῖος ·∙ <Phi 3 : 6> κατὰ ζῆλος διώώκων τὴν ἐκκλησίίαν ·∙ κατὰ δικαιοσύύνην τὴν ἐν νόόµμῳ
γενόόµμενος ἄµμεµμπτος. <Phi 3 : 7> ἀλλ᾿ ἅτινα ἦν µμοι κέέρδη, ταῦτα ἥγηµμαι διὰ τὸν Χριστὸν ζηµμίίαν.
<Phi 3 : 8> ἀλλὰ µμενοῦνγε καὶ ἡγοῦµμαι πάάντα ζηµμίίαν εἶναι διὰ τὸ ὑπερέέχον τῆς γνώώσεως χριστοῦ
Ἰησοῦ τοῦ Κυρίίου µμου, δι᾿ ὃν τὰ πάάντα ἐζηµμιώώθην, καὶ ἡγοῦµμαι σκύύβαλα ἵνα Χριστὸν κερδήήσω,
<Phi 3 : 9> καὶ εὑρεθῶ ἐν αὐτῷ µμὴ ἔχων ἐµμὴν δικαιοσύύνην τὴν ἐκ νόόµμου ἀλλὰ τὴν διὰ πίίστεως
Χριστοῦ, τὴν ἐκ Θεοῦ δικαιοσύύνην ἐπὶ τῇ πίίστει ·∙ <Phi 3 :10> τοῦ γνῶναι αὐτὸν καὶ τὴν δύύναµμιν
τῆς ἀναστάάσεως αὐτοῦ καὶ τὴν κοινωνίίαν τῶν παθηµμάάτων αὐτοῦ, συµμµμορφιζόόµμενος τῷ θανάάτῳ
αὐτοῦ, <Phi 3 :11> εἴπως καταντήήσω εἰς τὴν ἐξανάάστασιν τὴν ἐκ νεκρῶν. <Phi 3 :12> Οὐχ ὅτι ἤδη
ἔλαβον ἢ ἤδη τετελείίωµμαι, διώώκω δὲ εἰ καὶ καταλάάβω, ἐφ᾿ ᾧ καὶ κατελήήµμφθην ὑπὸ Χριστοῦ.
<Phi 3 :13> ἀδελφοίί, ἐγὼ ἐµμαυτὸν οὐ λογίίζοµμαι κατειληφέέναι ·∙ <Phi 3 :14> ἓν δέέ, τὰ µμὲν ὀπίίσω
ἐπιλανθανόόµμενος, τοῖς δὲ ἔµμπροσθεν ἐπεκτεινόόµμενος, κατὰ σκοπὸν διώώκω εἰς τὸ βραβεῖον τῆς
ἄνω κλήήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <Phi 3 :15> ὅσοι οὖν τέέλειοι, τοῦτο φρονῶµμεν ·∙ καὶ εἴ τι
ἑτέέρως φρονεῖτε, καὶ τοῦτο ὁ Θεὸς ὑµμῖν ἀποκαλύύψει ·∙ <Phi 3 :16> πλὴν εἰς ὃ ἐφθάάσαµμεν, τῷ αὐτῷ
στοιχεῖν.
<Phi 3 :17> Συµμµμιµμηταίί µμου γίίνεσθε, ἀδελφοίί, καὶ σκοπεῖτε τοὺς οὕτω περιπατοῦντας καθὼς
ἔχετε τύύπον ἡµμᾶς. <Phi 3 :18> πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσιν, οὓς πολλάάκις ἔλεγον ὑµμῖν, νῦν δὲ καὶ
κλαίίων λέέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, <Phi 3 :19> ὧν τὸ τέέλος ἀπώώλεια, ὧν ὁ θεὸς
ἡ κοιλίία καὶ ἡ δόόξα ἐν τῇ αἰσχύύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίίγεια φρονοῦντες. <Phi 3 :20> ἡµμῶν γὰρ τὸ
πολίίτευµμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάάρχει, ἐξ οὗ καὶ Σωτῆρα ἀπεκδεχόόµμεθα Κύύριον Ἰησοῦν Χριστόόν,
<Phi 3 :21> ὃς µμετασχηµματίίσει τὸ σῶµμα τῆς ταπεινώώσεως ἡµμῶν σύύµμµμορφον τῷ σώώµματι τῆς δόόξης
αὐτοῦ, κατὰ τὴν ἐνέέργειαν τοῦ δύύνασθαι αὐτὸν καὶ ὑποτάάξαι αὐτῷ τὰ πάάντα.
<Phi 4 : 1> Ὥστε, ἀδελφοίί µμου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόόθητοι, χαρὰ καὶ στέέφανόός µμου, οὕτως στήήκετε
ἐν Κυρίίῳ, ἀγαπητοίί. <Phi 4 : 2> Εὐοδίίαν παρακαλῶ καὶ Συντυχὴν παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν
Κυρίίῳ. <Phi 4 : 3> ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέέ, γνήήσιε σύύζυγε, συλλαµμβάάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ
εὐαγγελίίῳ συνήήθλησάάν µμοι µμετὰ καὶ Κλήήµμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν µμου, ὧν τὰ ὀνόόµματα
ἐν βίίβλῳ ζωῆς.
<Phi 4 : 4> Χαίίρετε ἐν Κυρίίῳ πάάντοτε ·∙ πάάλιν ἐρῶ, χαίίρετε. <Phi 4 : 5> τὸ ἐπιεικὲς ὑµμῶν γνωσθήήτω
πᾶσιν ἀνθρώώποις ·∙ ὁ Κύύριος ἐγγύύς ·∙ <Phi 4 : 6> µμηδὲν µμεριµμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ
δεήήσει µμετὰ εὐχαριστίίας τὰ αἰτήήµματα ὑµμῶν γνωριζέέσθω πρὸς τὸν Θεόόν ·∙ <Phi 4 : 7> καὶ ἡ εἰρήήνη
τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέέχουσα πάάντα νοῦν φρουρήήσει τὰς καρδίίας ὑµμῶν καὶ τὰ νοήήµματα ὑµμῶν ἐν
χριστῷ Ἰησοῦ.
<Phi 4 : 8> Τὸ λοιπόόν, ἀδελφοίί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεµμνάά, ὅσα δίίκαια, ὅσα ἁγνάά, ὅσα προσφιλῆ,
ὅσα εὔφηµμα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίίζεσθε ·∙ <Phi 4 : 9> ἃ καὶ ἐµμάάθετε καὶ
παρελάάβετε καὶ ἠκούύσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐµμοίί, ταῦτα πράάσσετε, καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήήνης ἔσται µμεθ᾿
ὑµμῶν.
<Phi 4 :10> Ἐχάάρην δὲ ἐν Κυρίίῳ µμεγάάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάάλετε τὸ ὑπὲρ ἐµμοῦ φρονεῖν, ἐφ᾿ ᾧ καὶ
ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέέ ·∙ <Phi 4 :11> οὐχ ὅτι καθ᾿ ὑστέέρησιν λέέγω, ἐγὼ γὰρ ἔµμαθον ἐν οἷς εἰµμὶ
αὐτάάρκης εἶναι. <Phi 4 :12> οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα καὶ περισσεύύειν ·∙ ἐν παντὶ καὶ ἐν πᾶσιν
µμεµμύύηµμαι, καὶ χορτάάζεσθαι καὶ πεινᾶν, καὶ περισσεύύειν καὶ ὑστερεῖσθαι. <Phi 4 :13> πάάντα ἰσχύύω
ἐν τῷ ἐνδυναµμοῦντίί µμε. <Phi 4 :14> πλὴν καλῶς ἐποιήήσατε συγκοινωνήήσαντέές µμου τῇ θλίίψει.
<Phi 4 :15> Οἴδατε δὲ καὶ ὑµμεῖς, Φιλιππήήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίίου, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ
Μακεδονίίας, οὐδεµμίία µμοι ἐκκλησίία ἐκοινώώνησεν εἰς λόόγον δόόσεως καὶ λήήµμψεως εἰ µμε ὑµμεῖς
µμόόνοι ·∙ <Phi 4 :16> ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίίκῃ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείίαν µμοι ἐπέέµμψατε ·∙
<Phi 4 :17> οὐχ ὅτι ἐπιζητῶ τὸ δόόµμα, ἀλλ᾿ ἐπιζητῶ τὸν καρπὸν τὸν πλεονάάζοντα εἰς λόόγον ὑµμῶν.
<Phi 4 :18> ἀπέέχω δὲ πάάντα καὶ περισσεύύω ·∙ πεπλήήρωµμαι δεξάάµμενος παρὰ Ἐπαφροδίίτου τὰ παρ᾿
ὑµμῶν, ὀσµμὴν εὐωδίίας, θυσίίαν δεκτὴν εὐάάρεστον τῷ Θεῷ ·∙ <Phi 4 :19> ὁ δὲ Θεόός µμου πληρώώσει
πᾶσαν χρείίαν ὑµμῶν κατὰ τὸ πλοῦτος αὐτοῦ ἐν δόόξῃ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <Phi 4 :20> τῷ δὲ Θεῷ καὶ
Πατρὶ ἡµμῶν ἡ δόόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<Phi 4 :21> Ἀσπάάσασθε πάάντα ἅγιον ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. ἀσπάάζονται ὑµμᾶς οἱ σὺν ἐµμοὶ ἀδελφοίί.
<Phi 4 :22> ἀσπάάζονται ὑµμᾶς πάάντες οἱ ἅγιοι, µμάάλιστα δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίίσαρος οἰκίίας. <Phi 4 :23> Ἡ
χάάρις τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ µμετὰ τοῦ πνεύύµματος ὑµμῶν. ἀµμήήν.

Πρὸς Κολοσσαεῖς.

<Col 1 : 1> Παῦλος ἀπόόστολος χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήήµματος Θεοῦ καὶ Τιµμόόθεος ὁ ἀδελφὸς
<Col 1 : 2> τοῖς ἐν Κολασσαῖς ἁγίίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ ·∙ Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ
Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν [καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ].
<Col 1 : 3> Εὐχαριστοῦµμεν τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πάάντοτε περὶ ὑµμῶν
προσευχόόµμενοι, <Col 1 : 4> ἀκούύσαντες τὴν πίίστιν ὑµμῶν ἐν xριστῷ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάάπην ἣν
ἔχετε εἰς πάάντας τοὺς ἁγίίους, <Col 1 : 5> διὰ τὴν ἐλπίίδα τὴν ἀποκειµμέένην ὑµμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
ἣν προηκούύσατε ἐν τῷ λόόγῳ τῆς ἀληθείίας τοῦ εὐαγγελίίου <Col 1 : 6> τοῦ παρόόντος εἰς ὑµμᾶς
καθὼς καὶ ἐν παντὶ τῷ κόόσµμῳ, καὶ ἔστιν καρποφορούύµμενον καὶ αὐξανόόµμενον καθὼς καὶ ἐν ὑµμῖν,
ἀφ᾿ ἧς ἡµμέέρας ἠκούύσατε καὶ ἐπέέγνωτε τὴν χάάριν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείίᾳ, <Col 1 : 7> καθὼς ἐµμάάθετε
ἀπὸ Ἐπαφρᾶ τοῦ ἀγαπητοῦ συνδούύλου ἡµμῶν, ὅς ἐστιν πιστὸς ὑπὲρ ὑµμῶν διάάκονος τοῦ Χριστοῦ,
<Col 1 : 8> ὁ καὶ δηλώώσας ἡµμῖν τὴν ὑµμῶν ἀγάάπην ἐν Πνεύύµματι.
<Col 1 : 9> Διὰ τοῦτο καὶ ἡµμεῖς, ἀφ᾿ ἧς ἡµμέέρας ἠκούύσαµμεν, οὐ παυόόµμεθα ὑπὲρ ὑµμῶν
προσευχόόµμενοι καὶ αἰτούύµμενοι, ἵνα πληρωθῆτε τὴν ἐπίίγνωσιν τοῦ θελήήµματος αὐτοῦ ἐν πάάσῃ
σοφίίᾳ καὶ συνέέσει πνευµματικῇ, <Col 1 :10> περιπατῆσαι ἀξίίως τοῦ Κυρίίου εἰς πᾶσαν ἀρεσκείίαν,
ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καὶ αὐξανόόµμενοι τῇ ἐπιγνώώσει τοῦ Θεοῦ ·∙ <Col 1 :11> ἐν
πάάσῃ δυνάάµμει δυναµμούύµμενοι κατὰ τὸ κράάτος τῆς δόόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ὑποµμονὴν καὶ
µμακροθυµμίίαν, µμετὰ χαρᾶς, <Col 1 :12> εὐχαριστοῦντες τῷ Πατρὶ τῷ ἱκανώώσαντι ἡµμᾶς εἰς τὴν
µμερίίδα τοῦ κλήήρου τῶν ἁγίίων ἐν τῷ φωτίί ·∙ <Col 1 :13> ὃς ἐρρύύσατο ἡµμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίίας τοῦ
σκόότους καὶ µμετέέστησεν εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Υἱοῦ τῆς ἀγάάπης αὐτοῦ, <Col 1 :14> ἐν ᾧ ἔχοµμεν
τὴν ἀπολύύτρωσιν, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁµμαρτιῶν ·∙ <Col 1 :15> ὃς ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράάτου,
πρωτόότοκος πάάσης κτίίσεως ·∙ <Col 1 :16> ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίίσθη τὰ πάάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ
ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόόρατα, εἴτε θρόόνοι εἴτε κυριόότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίίαι ·∙ τὰ
πάάντα δι᾿ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται ·∙ <Col 1 :17> καὶ αὐτόός ἐστιν πρὸ πάάντων καὶ τὰ πάάντα ἐν
αὐτῷ συνέέστηκεν ·∙ <Col 1 :18> καὶ αὐτόός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώώµματος, τῆς ἐκκλησίίας, ὅς ἐστιν
ἀρχήή, πρωτόότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γέένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύύων ·∙ <Col 1 :19> ὅτι ἐν αὐτῷ
εὐδόόκησεν πᾶν τὸ πλήήρωµμα κατοικῆσαι <Col 1 :20> καὶ δι᾿ αὐτοῦ ἀποκαταλλάάξαι τὰ πάάντα εἰς
αὐτόόν, εἰρηνοποιήήσας διὰ τοῦ αἵµματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι᾿ αὐτοῦ, εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν
τοῖς οὐρανοῖς. <Col 1 :21> καὶ ὑµμᾶς ποτὲ ὄντας ἀπηλλοτριωµμέένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίίᾳ ἐν τοῖς
ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήήλλαξεν <Col 1 :22>ἐν τῷ σώώµματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ
θανάάτου, παραστῆσαι ὑµμᾶς ἁγίίους καὶ ἀµμώώµμους καὶ ἀνεγκλήήτους κατενώώπιον αὐτοῦ, <Col 1 :23>
εἴγε ἐπιµμέένετε τῇ πίίστει τεθεµμελιωµμέένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ µμὴ µμετακινούύµμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίίδος τοῦ
εὐαγγελίίου οὗ ἠκούύσατε, τοῦ κηρυχθέέντος ἐν πάάσῃ κτίίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόόν, οὗ ἐγενόόµμην ἐγὼ
Παῦλος διάάκονος.
<Col 1 :24> Νῦν χαίίρω ἐν τοῖς παθήήµμασιν ὑπὲρ ὑµμῶν, καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήήµματα τῶν
θλίίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκίί µμου ὑπὲρ τοῦ σώώµματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησίία, <Col 1 :25> ἧς
ἐγενόόµμην ἐγὼ διάάκονος κατὰ τὴν οἰκονοµμίίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάάν µμοι εἰς ὑµμᾶς πληρῶσαι τὸν
λόόγον τοῦ Θεοῦ, <Col 1 :26> τὸ µμυστήήριον τὸ ἀποκεκρυµμµμέένον ἀπὸ τῶν αἰώώνων καὶ ἀπὸ τῶν
γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώώθη τοῖς ἁγίίοις αὐτοῦ, <Col 1 :27> οἷς ἠθέέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίίσαι τίίς ὁ
πλοῦτος τῆς δόόξης τοῦ µμυστηρίίου τούύτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστιν Χριστὸς ἐν ὑµμῖν ἡ ἐλπίίς τῆς
δόόξης, <Col 1 :28> ὃν ἡµμεῖς καταγγέέλλοµμεν νουθετοῦντες πάάντα ἄνθρωπον καὶ διδάάσκοντες
πάάντα ἄνθρωπον ἐν πάάσῃ σοφίίᾳ, ἵνα παραστήήσωµμεν πάάντα ἄνθρωπον τέέλειον ἐν Χριστῷ ·∙
<Col 1 :29> εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόόµμενος κατὰ τὴν ἐνέέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουµμέένην ἐν ἐµμοὶ ἐν
δυνάάµμει.
<Col 2 : 1> Θέέλω γὰρ ὑµμᾶς εἰδέέναι ἡλίίκον ἀγῶνα ἔχω ὑπὲρ ὑµμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείίᾳ καὶ ὅσοι
οὐχ ἑωράάκασιν τὸ πρόόσωπόόν µμου ἐν σαρκίί, <Col 2 : 2> ἵνα παρακληθῶσιν αἱ καρδίίαι αὐτῶν,
συµμβιβασθέέντες ἐν ἀγάάπῃ καὶ εἰς πᾶν τὸ πλοῦτος τῆς πληροφορίίας τῆς συνέέσεως, εἰς ἐπίίγνωσιν
τοῦ µμυστηρίίου τοῦ Θεοῦ, <Col 2 : 3> ἐν ᾧ εἰσὶν πάάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίίας καὶ τῆς γνώώσεως
ἀπόόκρυφοι. <Col 2 : 4> τοῦτο δὲ λέέγω ἵνα µμηδεὶς ὑµμᾶς παραλογίίζηται ἐν πιθανολογίίᾳ ·∙ <Col 2 : 5>
εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειµμι, ἀλλὰ τῷ πνεύύµματι σὺν ὑµμῖν εἰµμίί, χαίίρων καὶ βλέέπων ὑµμῶν τὴν τάάξιν
καὶ τὸ στερέέωµμα τῆς εἰς Χριστὸν πίίστεως ὑµμῶν.
<Col 2 : 6> Ὡς οὖν παρελάάβετε τὸν χριστὸν Ἰησοῦν τὸν Κύύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε, <Col 2 : 7>
ἐρριζωµμέένοι καὶ ἐποικοδοµμούύµμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούύµμενοι ἐν τῇ πίίστει, καθὼς ἐδιδάάχθητε,
περισσεύύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίίᾳ.
<Col 2 : 8> Βλέέπετε µμήή τις ὑµμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίίας καὶ κενῆς ἀπάάτης κατὰ
τὴν παράάδοσιν τῶν ἀνθρώώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόόσµμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόόν ·∙ <Col 2 : 9> ὅτι
ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήήρωµμα τῆς θεόότητος σωµματικῶς ·∙ <Col 2 :10> καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ
πεπληρωµμέένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίίας, <Col 2 :11> ἐν ᾧ καὶ περιετµμήήθητε
περιτοµμῇ ἀχειροποιήήτῳ, ἐν τῇ ἀπεκδύύσει τοῦ σώώµματος τῆς σαρκὸς ἐν τῇ περιτοµμῇ τοῦ Χριστοῦ,
<Col 2 :12> συνταφέέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίίσµματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέέρθητε διὰ τῆς πίίστεως τῆς
ἐνεργείίας τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐγείίραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν. <Col 2 :13> καὶ ὑµμᾶς νεκροὺς ὄντας ἐν
τοῖς παραπτώώµμασιν καὶ τῇ ἀκροβυστίίᾳ τῆς σαρκὸς ὑµμῶν, συνεζωοποίίησεν ὑµμᾶς σὺν αὐτῷ,
χαρισάάµμενος ἡµμῖν πάάντα τὰ παραπτώώµματα ·∙ <Col 2 :14> ἐξαλείίψας τὸ καθ᾿ ἡµμῶν χειρόόγραφον
τοῖς δόόγµμασιν ὃ ἦν ὑπεναντίίον ἡµμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρκεν ἐκ τοῦ µμέέσου, προσηλώώσας αὐτὸ τῷ σταυρῷ ·∙
<Col 2 :15> ἀπεκδυσάάµμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίίας ἐδειγµμάάτισεν ἐν παρρησίίᾳ, θριαµμβεύύσας
αὐτοὺς ἐν αὐτῷ.
<Col 2 :16> Μὴ οὖν τις ὑµμᾶς κρινέέτω ἐν βρώώσει ἢ ἐν πόόσει ἢ ἐν µμέέρει ἑορτῆς ἢ νουµμηνίίας ἢ
σαββάάτων, <Col 2 :17> ἅ ἐστιν σκιὰ τῶν µμελλόόντων ·∙ τὸ δὲ σῶµμα Χριστοῦ. <Col 2 :18> µμηδεὶς ὑµμᾶς
καταβραβευέέτω θέέλων ἐν ταπεινοφροσύύνῃ καὶ θρησκείίᾳ τῶν ἀγγέέλων, ἃ µμὴ ἑώώρακεν
ἐµμβατεύύων, εἰκῇ φυσιούύµμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, <Col 2 :19> καὶ οὐ κρατῶν τὴν
κεφαλήήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶµμα διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέέσµμων ἐπιχορηγούύµμενον καὶ
συµμβιβαζόόµμενον αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ.
<Col 2 :20> Εἰ ἀπεθάάνετε σὺν Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείίων τοῦ κόόσµμου, τίί ὡς ζῶντες ἐν κόόσµμῳ
δογµματίίζεσθε, — <Col 2 :21> Μὴ ἅψῃ µμηδὲ γεύύσῃ µμηδὲ θίίγῃς, — <Col 2 :22> (ἅ ἐστιν πάάντα εἰς
φθορὰν τῇ ἀποχρήήσει), κατὰ τὰ ἐντάάλµματα καὶ διδασκαλίίας τῶν ἀνθρώώπων, <Col 2 :23> (ἅτινάά
ἐστιν λόόγον µμὲν ἔχοντα σοφίίας ἐν ἐθελοθρησκείίᾳ καὶ ταπεινοφροσύύνῃ καὶ ἀφειδίίᾳ σώώµματος, οὐκ
ἐν τιµμῇ τινὶ), πρὸς πλησµμονὴν τῆς σαρκόός;
<Col 3 : 1> Εἰ οὖν συνηγέέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστόός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ
καθήήµμενος ·∙ <Col 3 : 2> τὰ ἄνω φρονεῖτε, µμὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ·∙ <Col 3 : 3> ἀπεθάάνετε γάάρ, καὶ ἡ ζωὴ
ὑµμῶν κέέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ. <Col 3 : 4> ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡµμῶν,
τόότε καὶ ὑµμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήήσεσθε ἐν δόόξῃ.
<Col 3 : 5> Νεκρώώσατε οὖν τὰ µμέέλη ὑµμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείίαν, ἀκαθαρσίίαν, πάάθος,
ἐπιθυµμίίαν κακήήν, καὶ τὴν πλεονεξίίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρείία ·∙ <Col 3 : 6> δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ
τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείίας ·∙ <Col 3 : 7> ἐν οἷς καὶ ὑµμεῖς περιεπατήήσατέέ ποτε ὅτε ἐζῆτε
ἐν τούύτοις.
<Col 3 : 8> Νυνὶ δὲ ἀπόόθεσθε καὶ ὑµμεῖς τὰ πάάντα, ὀργήήν, θυµμόόν, κακίίαν, βλασφηµμίίαν,
αἰσχρολογίίαν ἐκ τοῦ στόόµματος ὑµμῶν. <Col 3 : 9> µμὴ ψεύύδεσθε εἰς ἀλλήήλους, ἀπεκδυσάάµμενοι τὸν
παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράάξεσιν αὐτοῦ <Col 3 :10> καὶ ἐνδυσάάµμενοι τὸν νέέον τὸν
ἀνακαινούύµμενον εἰς ἐπίίγνωσιν κατ᾿ εἰκόόνα τοῦ κτίίσαντος αὐτόόν, <Col 3 :11> ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην
καὶ Ἰουδαῖος, περιτοµμὴ καὶ ἀκροβυστίία, βάάρβαρος, Σκύύθης, δοῦλος, ἐλεύύθερος ·∙ ἀλλὰ τὰ πάάντα
καὶ ἐν πᾶσιν Χριστόός.
<Col 3 :12> Ἐνδύύσασθε οὖν ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπηµμέένοι σπλάάγχνα οἰκτιρµμοῦ,
χρηστόότητα, ταπεινοφροσύύνην, πραΰτητα, µμακροθυµμίίαν, <Col 3 :13> ἀνεχόόµμενοι ἀλλήήλων καὶ
χαριζόόµμενοι ἑαυτοῖς, ἐάάν τις πρόός τινα ἔχῃ µμοµμφήήν ·∙ καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίίσατο ὑµμῖν, οὕτως
καὶ ὑµμεῖς. <Col 3 :14> ἐπὶ πᾶσιν δὲ τούύτοις τὴν ἀγάάπην, ἥτις ἐστιν σύύνδεσµμος τῆς τελειόότητος.
<Col 3 :15> καὶ ἡ εἰρήήνη τοῦ Χριστοῦ βραβευέέτω ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήήθητε ἐν ἑνὶ
σώώµματι ·∙ καὶ εὐχάάριστοι γίίνεσθε.
<Col 3 :16> Ὁ λόόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείίτω ἐν ὑµμῖν πλουσίίως, ἐν πάάσῃ σοφίίᾳ διδάάσκοντες καὶ
νουθετοῦντες ἑαυτούύς, ψαλµμοῖς, ὕµμνοις, ᾠδαῖς πνευµματικαῖς, ἐν χάάριτι ᾄδοντες ἐν ταῖς καρδίίαις
ὑµμῶν τῷ Θεῷ. <Col 3 :17> καὶ πᾶν ὅ τι ἂν ποιῆτε ἐν λόόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάάντα ἐν ὀνόόµματι Κυρίίου
Ἰησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ Πατρὶ δι᾿ αὐτοῦ.
<Col 3 :18> Αἱ γυναῖκες, ὑποτάάσσεσθε τοῖς ἀνδράάσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν Κυρίίῳ. <Col 3 :19> οἱ ἄνδρες,
ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας καὶ µμὴ πικραίίνεσθε πρὸς αὐτάάς. <Col 3 :20> Τὰ τέέκνα, ὑπακούύετε τοῖς
γονεῦσιν κατὰ πάάντα, τοῦτο γάάρ εὐάάρεστόόν ἐστιν ἐν Κυρίίῳ. <Col 3 :21> οἱ πατέέρες, µμὴ ἐρεθίίζετε
τὰ τέέκνα ὑµμῶν, ἵνα µμὴ ἀθυµμῶσιν. <Col 3 :22> Οἱ δοῦλοι, ὑπακούύετε κατὰ πάάντα τοῖς κατὰ σάάρκα
κυρίίοις, µμὴ ἐν ὀφθαλµμοδουλείίαις ὡς ἀνθρωπάάρεσκοι, ἀλλ᾿ ἐν ἁπλόότητι καρδίίας φοβούύµμενοι τὸν
Κύύριον. <Col 3 :23> ὃ ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάάζεσθε ὡς τῷ Κυρίίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώώποις, <Col 3 :24>
εἰδόότες ὅτι ἀπὸ Κυρίίου ἀπολήήµμψεσθε τὴν ἀνταπόόδοσιν τῆς κληρονοµμίίας ·∙ τῷ Κυρίίῳ Χριστῷ
δουλεύύετε. <Col 3 :25> ὁ γὰρ ἀδικῶν κοµμιεῖται ὃ ἠδίίκησεν ·∙ καὶ οὐκ ἔστιν προσωποληµμψίία.
<Col 4 : 1> οἱ κύύριοι, τὸ δίίκαιον καὶ τὴν ἰσόότητα τοῖς δούύλοις παρέέχεσθε, εἰδόότες ὅτι καὶ ὑµμεῖς
ἔχετε κύύριον ἐν οὐρανοῖς.
<Col 4 : 2> Τῇ προσευχῇ προσκαρτερεῖτε, γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίίᾳ ·∙ <Col 4 : 3>
προσευχόόµμενοι ἅµμα καὶ περὶ ἡµμῶν, ἵνα ὁ Θεὸς ἀνοίίξῃ ἡµμῖν θύύραν τοῦ λόόγου λαλῆσαι τὸ
µμυστήήριον τοῦ Χριστοῦ, δι᾿ ὃ καὶ δέέδεµμαι, <Col 4 : 4> ἵνα φανερώώσω αὐτὸ ὡς δεῖ µμε λαλῆσαι.
<Col 4 : 5> Ἐν σοφίίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόόµμενοι. <Col 4 : 6> ὁ λόόγος
ὑµμῶν πάάντοτε ἐν χάάριτι, ἅλατι ἠρτυµμέένος, εἰδέέναι πῶς δεῖ ὑµμᾶς ἑνὶ ἑκάάστῳ ἀποκρίίνεσθαι.
<Col 4 : 7> Τὰ κατ᾿ ἐµμὲ πάάντα γνωρίίσει ὑµμῖν Τύύχικος ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάάκονος καὶ
σύύνδουλος ἐν Κυρίίῳ, <Col 4 : 8> ὃν ἔπεµμψα πρὸς ὑµμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῷ τὰ περὶ ὑµμῶν καὶ
παρακαλέέσῃ τὰς καρδίίας ὑµμῶν, <Col 4 : 9> σὺν Ὀνησίίµμῳ τῷ πιστῷ καὶ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὃς ἐστιν
ἐξ ὑµμῶν. πάάντα ὑµμῖν γνωριοῦσιν τὰ ὧδε.
<Col 4 :10> Ἀσπάάζεται ὑµμᾶς Ἀρίίσταρχος ὁ συναιχµμάάλωτόός µμου, καὶ Μάάρκος ὁ ἀνεψιὸς Βαρνάάβα,
περὶ οὗ ἐλάάβετε ἐντολάάς, (ἐὰν ἔλθῃ πρὸς ὑµμᾶς, δέέξασθε αὐτόόν), <Col 4 :11> καὶ Ἰησοῦς ὁ
λεγόόµμενος Ἰοῦστος, οἱ ὄντες ἐκ περιτοµμῆς. οὗτοι µμόόνοι συνεργοὶ εἰς τὴν βασιλείίαν τοῦ Θεοῦ,
οἵτινες ἐγενήήθησάάν µμοι παρηγορίία. <Col 4 :12> ἀσπάάζεται ὑµμᾶς Ἐπαφρᾶς ὁ ἐξ ὑµμῶν, δοῦλος
χριστοῦ Ἰησοῦ, πάάντοτε ἀγωνιζόόµμενος ὑπὲρ ὑµμῶν ἐν ταῖς προσευχαῖς, ἵνα στῆτε τέέλειοι καὶ
πεπληροφορηµμέένοι ἐν παντὶ θελήήµματι τοῦ Θεοῦ ·∙ <Col 4 :13> µμαρτυρῶ γὰρ αὐτῷ ὅτι ἔχει πολὺν
πόόνον ὑπὲρ ὑµμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείίᾳ καὶ τῶν ἐν Ἱεραπόόλει. <Col 4 :14> ἀσπάάζεται ὑµμᾶς Λουκᾶς
ὁ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητὸς καὶ Δηµμᾶς. <Col 4 :15> Ἀσπάάσασθε τοὺς ἐν Λαοδικείίᾳ ἀδελφοὺς καὶ Νυµμφᾶν
καὶ τὴν κατ᾿ οἶκον αὐτοῦ ἐκκλησίίαν. <Col 4 :16> καὶ ὅταν ἀναγνωσθῇ παρ᾿ ὑµμῖν ἡ ἐπιστολήή,
ποιήήσατε ἵνα καὶ ἐν τῇ Λαοδικέέων ἐκκλησίίᾳ ἀναγνωσθῇ, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείίας ἵνα καὶ ὑµμεῖς
ἀναγνῶτε. <Col 4 :17> καὶ εἴπατε Ἀρχίίππῳ ·∙ Βλέέπε τὴν διακονίίαν ἣν παρέέλαβες ἐν Κυρίίῳ, ἵνα
αὐτὴν πληροῖς.
<Col 4 :18> Ὁ ἀσπασµμὸς τῇ ἐµμῇ χειρὶ Παύύλου. µμνηµμονεύύετέέ µμου τῶν δεσµμῶν. Ἡ χάάρις µμεθ᾿ ὑµμῶν.

Πρὸς Θεσσαλονικεῖς α’.

<1Th 1 : 1> Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιµμόόθεος τῇ ἐκκλησίίᾳ Θεσσαλονικέέων ἐν Θεῷ Πατρὶ καὶ
Κυρίίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ·∙ Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη.
<1Th 1 : 2> Εὐχαριστοῦµμεν τῷ Θεῷ πάάντοτε περὶ πάάντων ὑµμῶν, µμνείίαν ὑµμῶν ποιούύµμενοι ἐπὶ τῶν
προσευχῶν ἡµμῶν, <1Th 1 : 3> ἀδιαλείίπτως µμνηµμονεύύοντες ὑµμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίίστεως καὶ τοῦ
κόόπου τῆς ἀγάάπης καὶ τῆς ὑποµμονῆς τῆς ἐλπίίδος τοῦ Κυρου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔµμπροσθεν τοῦ
Θεοῦ καὶ Πατρὸς ἡµμῶν, <1Th 1 : 4> εἰδόότες, ἀδελφοὶ ἠγαπηµμέένοι ὑπὸ Θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑµμῶν.
<1Th 1 : 5> ὅτι τὸ εὐαγγέέλιον ἡµμῶν οὐκ ἐγενήήθη εἰς ὑµμᾶς ἐν λόόγῳ µμόόνον ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάάµμει καὶ
ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ καὶ ἐν πληροφορίίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήήθηµμεν ἐν ὑµμῖν δι᾿ ὑµμᾶς.
<1Th 1 : 6> καὶ ὑµμεῖς µμιµμηταὶ ἡµμῶν ἐγενήήθητε καὶ τοῦ Κυρίίου, δεξάάµμενοι τὸν λόόγον ἐν θλίίψει
πολλῇ µμετὰ χαρᾶς Πνεύύµματος Ἁγίίου ·∙ <1Th 1 : 7> ὥστε γενέέσθαι ὑµμᾶς τύύπους πᾶσιν τοῖς
πιστεύύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ. <1Th 1 : 8> ἀφ᾿ ὑµμῶν γὰρ ἐξήήχηται ὁ λόόγος τοῦ
Κυρίίου οὐ µμόόνον ἐν τῇ Μακεδονίίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τόόπῳ ἡ πίίστις ὑµμῶν ἡ πρὸς τὸν
Θεὸν ἐξελήήλυθεν, ὥστε µμὴ χρείίαν ἔχειν ἡµμᾶς λαλεῖν τι. <1Th 1 : 9> αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡµμῶν
ἀπαγγέέλλουσιν ὁποίίαν εἴσοδον ἔσχοµμεν πρὸς ὑµμᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέέψατε πρὸς τὸν Θεὸν ἀπὸ
τῶν εἰδώώλων δουλεύύειν Θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ, <1Th 1 :10> καὶ ἀναµμέένειν τὸν Υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν
οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ τῶν νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόόµμενον ἡµμᾶς ἀπὸ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχοµμέένης.
<1Th 2 : 1> Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε, ἀδελφοίί, τὴν εἴσοδον ἡµμῶν τὴν πρὸς ὑµμᾶς, ὅτι οὐ κενὴ γέέγονεν ·∙
<1Th 2 : 2> ἀλλὰ προπαθόόντες καὶ ὑβρισθέέντες καθὼς οἴδατε ἐν Φιλίίπποις, ἐπαρρησιασάάµμεθα ἐν
τῷ Θεῷ ἡµμῶν λαλῆσαι πρὸς ὑµμᾶς τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Θεοῦ ἐν πολλῷ ἀγῶνι. <1Th 2 : 3> ἡ γὰρ
παράάκλησις ἡµμῶν οὐκ ἐκ πλάάνης οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίίας οὐδὲ ἐν δόόλῳ ·∙ <1Th 2 : 4> ἀλλὰ καθὼς
δεδοκιµμάάσµμεθα ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πιστευθῆναι τὸ εὐαγγέέλιον οὕτως λαλοῦµμεν, οὐχ ὡς ἀνθρώώποις
ἀρέέσκοντες, ἀλλὰ Θεῷ τῷ δοκιµμάάζοντι τὰς καρδίίας ἡµμῶν. <1Th 2 : 5> οὔτε γάάρ ποτε ἐν λόόγῳ
κολακείίας ἐγενήήθηµμεν, καθὼς οἴδατε, οὔτε ἐν προφάάσει πλεονεξίίας, Θεὸς µμάάρτυς ·∙ <1Th 2 : 6>
οὔτε ζητοῦντες ἐξ ἀνθρώώπων δόόξαν, οὔτε ἀφ᾿ ὑµμῶν οὔτε ἀπ᾿ ἄλλων, δυνάάµμενοι ἐν βάάρει εἶναι ὡς
Χριστοῦ ἀπόόστολοι ·∙ <1Th 2 : 7> ἀλλ᾿ ἐγενήήθηµμεν ἤπιοι ἐν µμέέσῳ ὑµμῶν. ὡς ἂν τροφὸς θάάλπῃ τὰ
ἑαυτῆς τέέκνα, <1Th 2 : 8> οὕτως ὁµμειρόόµμενοι ὑµμῶν εὐδοκοῦµμεν µμεταδοῦναι ὑµμῖν οὐ µμόόνον τὸ
εὐαγγέέλιον τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχάάς, διόότι ἀγαπητοὶ ἡµμῖν ἐγενήήθητε. <1Th 2 : 9>
µμνηµμονεύύετε γάάρ, ἀδελφοίί, τὸν κόόπον ἡµμῶν καὶ τὸν µμόόχθον ·∙ νυκτὸς καὶ ἡµμέέρας ἐργαζόόµμενοι
πρὸς τὸ µμὴ ἐπιβαρῆσαίί τινα ὑµμῶν ἐκηρύύξαµμεν εἰς ὑµμᾶς τὸ εὐαγγέέλιον τοῦ Θεοῦ. <1Th 2 :10> ὑµμεῖς
µμάάρτυρες καὶ ὁ Θεόός, ὡς ὁσίίως καὶ δικαίίως καὶ ἀµμέέµμπτως ὑµμῖν τοῖς πιστεύύουσιν ἐγενήήθηµμεν,
<1Th 2 :11> καθάάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕκαστον ὑµμῶν ὡς πατὴρ τέέκνα ἑαυτοῦ παρακαλοῦντες ὑµμᾶς
καὶ παραµμυθούύµμενοι καὶ µμαρτυρόόµμενοι <1Th 2 :12> εἰς τὸ περιπατεῖν ὑµμᾶς ἀξίίως τοῦ Θεοῦ τοῦ
καλοῦντος ὑµμᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείίαν καὶ δόόξαν. <1Th 2 :13> Καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἡµμεῖς
εὐχαριστοῦµμεν τῷ Θεῷ ἀδιαλείίπτως, ὅτι παραλαβόόντες λόόγον ἀκοῆς παρ᾿ ἡµμῶν τοῦ Θεοῦ
ἐδέέξασθε οὐ λόόγον ἀνθρώώπων ἀλλὰ (καθώώς ἐστιν ἀληθῶς) λόόγον Θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖται ἐν ὑµμῖν
τοῖς πιστεύύουσιν. <1Th 2 :14> ὑµμεῖς γὰρ µμιµμηταὶ ἐγενήήθητε, ἀδελφοίί, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ
τῶν οὐσῶν ἐν τῇ Ἰουδαίίᾳ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ·∙ ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάάθετε καὶ ὑµμεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίίων
συµμφυλετῶν, καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίίων, <1Th 2 :15> τῶν καὶ τὸν Κύύριον ἀποκτεινάάντων
Ἰησοῦν καὶ τοὺς προφήήτας, καὶ ἡµμᾶς ἐκδιωξάάντων καὶ Θεῷ µμὴ ἀρεσκόόντων καὶ πᾶσιν ἀνθρώώποις
ἐναντίίων, <1Th 2 :16> κωλυόόντων ἡµμᾶς τοῖς ἔθνεσιν λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς τὸ ἀναπληρῶσαι
αὐτῶν τὰς ἁµμαρτίίας πάάντοτε ·∙ ἔφθασεν δὲ ἐπ᾿ αὐτοὺς ἡ ὀργὴ εἰς τέέλος.
<1Th 2 :17> Ἡµμεῖς δέέ, ἀδελφοίί, ἀπορφανισθέέντες ἀφ᾿ ὑµμῶν πρὸς καιρὸν ὥρας, προσώώπῳ οὐ
καρδίίᾳ, περισσοτέέρως ἐσπουδάάσαµμεν τὸ πρόόσωπον ὑµμῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυµμίίᾳ ·∙ <1Th 2 :18>
διόότι ἠθελήήσαµμεν ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς, ἐγὼ µμὲν Παῦλος καὶ ἅπαξ καὶ δίίς, καὶ ἐνέέκοψεν ἡµμᾶς ὁ
Σατανᾶς. <1Th 2 :19> τίίς γὰρ ἡµμῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέέφανος καυχήήσεως; ἢ οὐχὶ καὶ ὑµμεῖς
ἔµμπροσθεν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ παρουσίίᾳ; <1Th 2 :20> ὑµμεῖς γάάρ ἐστε ἡ δόόξα
ἡµμῶν καὶ ἡ χαράά.
<1Th 3 : 1> Διὸ µμηκέέτι στέέγοντες εὐδοκήήσαµμεν καταλειφθῆναι ἐν Ἀθήήναις µμόόνοι, <1Th 3 : 2> καὶ
ἐπέέµμψαµμεν Τιµμόόθεον, τὸν ἀδελφὸν ἡµμῶν καὶ συνεργὸν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ εὐαγγελίίῳ τοῦ Χριστοῦ,
εἰς τὸ στηρίίξαι ὑµμᾶς καὶ παρακαλέέσαι ὑπὲρ τῆς πίίστεως ὑµμῶν <1Th 3 : 3> τὸ µμηδέένα σαίίνεσθαι ἐν
ταῖς θλίίψεσιν ταύύταις ·∙ αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείίµμεθα. <1Th 3 : 4> καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑµμᾶς
ἦµμεν, προελέέγοµμεν ὑµμῖν ὅτι µμέέλλοµμεν θλίίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγέένετο καὶ οἴδατε. <1Th 3 : 5> διὰ
τοῦτο κἀγὼ µμηκέέτι στέέγων ἔπεµμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίίστιν ὑµμῶν, µμήήπως ἐπείίρασεν ὑµμᾶς ὁ
πειράάζων καὶ εἰς κενὸν γέένηται ὁ κόόπος ἡµμῶν. <1Th 3 : 6> Ἄρτι δὲ ἐλθόόντος Τιµμοθέέου πρὸς ἡµμᾶς
ἀφ᾿ ὑµμῶν καὶ εὐαγγελισαµμέένου ἡµμῖν τὴν πίίστιν καὶ τὴν ἀγάάπην ὑµμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε µμνείίαν ἡµμῶν
ἀγαθὴν πάάντοτε, ἐπιποθοῦντες ἡµμᾶς ἰδεῖν καθάάπερ καὶ ἡµμεῖς ὑµμᾶς ·∙ <1Th 3 : 7> διὰ τοῦτο
παρεκλήήθηµμεν, ἀδελφοίί, ἐφ᾿ ὑµμῖν ἐπὶ πάάσῃ τῇ ἀνάάγκῃ καὶ θλίίψει ἡµμῶν διὰ τῆς ὑµμῶν πίίστεως ·∙
<1Th 3 : 8> ὅτι νῦν ζῶµμεν ἐὰν ὑµμεῖς στήήκετε ἐν Κυρίίῳ. <1Th 3 : 9> τίίνα γὰρ εὐχαριστίίαν δυνάάµμεθα
τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ὑµμῶν ἐπὶ πάάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίίροµμεν δι᾿ ὑµμᾶς ἔµμπροσθεν τοῦ Θεοῦ
ἡµμῶν, <1Th 3 :10> νυκτὸς καὶ ἡµμέέρας ὑπερεκπερισσοῦ δεόόµμενοι εἰς τὸ ἰδεῖν ὑµμῶν τὸ πρόόσωπον καὶ
καταρτίίσαι τὰ ὑστερήήµματα τῆς πίίστεως ὑµμῶν; <1Th 3 :11> Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἡµμῶν καὶ ὁ
Κύύριος ἡµμῶν Ἰησοῦς κατευθύύναι τὴν ὁδὸν ἡµμῶν πρὸς ὑµμᾶς ·∙ <1Th 3 :12> ὑµμᾶς δὲ ὁ Κύύριος
πλεονάάσαι καὶ περισσεύύσαι τῇ ἀγάάπῃ εἰς ἀλλήήλους καὶ εἰς πάάντας καθάάπερ καὶ ἡµμεῖς εἰς ὑµμᾶς,
<1Th 3 :13> εἰς τὸ στηρίίξαι ὑµμῶν τὰς καρδίίας ἀµμέέµμπτους ἐν ἁγιωσύύνῃ ἔµμπροσθεν τοῦ Θεοῦ καὶ
Πατρὸς ἡµμῶν ἐν τῇ παρουσίίᾳ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ µμετὰ πάάντων τῶν ἁγίίων αὐτοῦ.
<1Th 4 : 1> Λοιπὸν οὖν, ἀδελφοίί, ἐρωτῶµμεν ὑµμᾶς καὶ παρακαλοῦµμεν ἐν Κυρίίῳ Ἰησοῦ, ἵνα καθὼς
παρελάάβετε παρ᾿ ἡµμῶν τὸ πῶς δεῖ ὑµμᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέέσκειν Θεῷ, καθὼς καὶ περιπατεῖτε,
ἵνα περισσεύύητε µμᾶλλον. <1Th 4 : 2> οἴδατε γὰρ τίίνας παραγγελίίας ἐδώώκαµμεν ὑµμῖν διὰ τοῦ
Κυρίίου Ἰησοῦ. <1Th 4 : 3> τοῦτο γάάρ ἐστιν θέέληµμα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασµμὸς ὑµμῶν, ἀπέέχεσθαι ὑµμᾶς
ἀπὸ τῆς πορνείίας, <1Th 4 : 4> εἰδέέναι ἕκαστον ὑµμῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασµμῷ καὶ
τιµμῇ, <1Th 4 : 5> µμὴ ἐν πάάθει ἐπιθυµμίίας καθάάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ µμὴ εἰδόότα τὸν Θεόόν ·∙ <1Th 4 : 6>
τὸ µμὴ ὑπερβαίίνειν καὶ πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράάγµματι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διόότι ἔκδικος ὁ Κύύριος
περὶ πάάντων τούύτων, καθὼς καὶ προείίποµμεν ὑµμῖν καὶ διεµμαρτυράάµμεθα. <1Th 4 : 7> οὐ γὰρ
ἐκάάλεσεν ἡµμᾶς ὁ Θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίίᾳ ἀλλ᾿ ἐν ἁγιασµμῷ. <1Th 4 : 8> τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ
ἄνθρωπον ἀθετεῖ ἀλλὰ τὸν Θεὸν τὸν καὶ δόόντα τὸ Πνεῦµμα αὐτοῦ τὸ Ἅγιον εἰς ὑµμᾶς.
<1Th 4 : 9> Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίίας οὐ χρείίαν ἔχετε γράάφειν ὑµμῖν ·∙ αὐτοὶ γὰρ ὑµμεῖς θεοδίίδακτοίί
ἐστε εἰς τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήήλους ·∙ <1Th 4 :10> καὶ γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ εἰς πάάντας τοὺς ἀδελφοὺς τοὺς ἐν
ὅλῃ τῇ Μακεδονίίᾳ ·∙ παρακαλοῦµμεν δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, περισσεύύειν µμᾶλλον <1Th 4 :11> καὶ
φιλοτιµμεῖσθαι ἡσυχάάζειν καὶ πράάσσειν τὰ ἴδια καὶ ἐργάάζεσθαι ταῖς ἰδίίαις χερσὶν ὑµμῶν, καθὼς
ὑµμῖν παρηγγείίλαµμεν, <1Th 4 :12> ἵνα περιπατῆτε εὐσχηµμόόνως πρὸς τοὺς ἔξω καὶ µμηδενὸς χρείίαν
ἔχητε.
<1Th 4 :13> Οὐ θέέλοµμεν δὲ ὑµμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοίί, περὶ τῶν κεκοιµμηµμέένων, ἵνα µμὴ λυπῆσθε
καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ µμὴ ἔχοντες ἐλπίίδα. <1Th 4 :14> εἰ γὰρ πιστεύύοµμεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέέθανεν καὶ
ἀνέέστη, οὕτως καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιµμηθέέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ. <1Th 4 :15> (τοῦτο γὰρ
ὑµμῖν λέέγοµμεν ἐν λόόγῳ Κυρίίου, ὅτι ἡµμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόόµμενοι εἰς τὴν παρουσίίαν τοῦ
Κυρίίου οὐ µμὴ φθάάσωµμεν τοὺς κοιµμηθέέντας. <1Th 4 :16> ὅτι αὐτὸς ὁ Κύύριος ἐν κελεύύσµματι, ἐν
φωνῇ ἀρχαγγέέλου καὶ ἐν σάάλπιγγι Θεοῦ καταβήήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ ·∙ καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ
ἀναστήήσονται πρῶτον ·∙ <1Th 4 :17> ἔπειτα ἡµμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόόµμενοι ἅµμα σὺν αὐτοῖς
ἁρπαγησόόµμεθα ἐν νεφέέλαις εἰς ἀπάάντησιν τοῦ Κυρίίου εἰς ἀέέρα ·∙ καὶ οὕτως πάάντοτε σὺν Κυρίίῳ
ἐσόόµμεθα. <1Th 4 :18> ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήήλους ἐν τοῖς λόόγοις τούύτοις.)
<1Th 5 : 1> Περὶ δὲ τῶν χρόόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοίί, οὐ χρείίαν ἔχετε ὑµμῖν γράάφεσθαι ·∙
<1Th 5 : 2> αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡ ἡµμέέρα Κυρίίου ὡς κλέέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται.
<1Th 5 : 3> ὅταν λέέγωσιν Εἰρήήνη καὶ ἀσφάάλεια, τόότε αἰφνίίδιος αὐτοῖς ἐφίίσταται ὄλεθρος ὥσπερ ἡ
ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούύσῃ, καὶ οὐ µμὴ ἐκφύύγωσιν.
<1Th 5 : 4> Ὑµμεῖς δέέ, ἀδελφοίί, οὐκ ἐστὲ ἐν σκόότει, ἵνα ἡ ἡµμέέρα ὑµμᾶς ὡς κλέέπτης καταλάάβῃ ·∙
<1Th 5 : 5> πάάντες γὰρ ὑµμεῖς υἱοὶ φωτόός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡµμέέρας ·∙ οὐκ ἐσµμὲν νυκτὸς οὐδὲ σκόότους.
<1Th 5 : 6> ἄρα οὖν µμὴ καθεύύδωµμεν ὡς οἱ λοιποίί, ἀλλὰ γρηγορῶµμεν καὶ νήήφωµμεν ·∙ <1Th 5 : 7> οἱ
γὰρ καθεύύδοντες νυκτὸς καθεύύδουσιν, καὶ οἱ µμεθυσκόόµμενοι νυκτὸς µμεθύύουσιν ·∙ <1Th 5 : 8> ἡµμεῖς
δὲ ἡµμέέρας ὄντες νήήφωµμεν, ἐνδυσάάµμενοι θώώρακα πίίστεως καὶ ἀγάάπης καὶ περικεφαλαίίαν ἐλπίίδα
σωτηρίίας ·∙ <1Th 5 : 9> ὅτι οὐκ ἔθετο ἡµμᾶς ὁ Θεὸς εἰς ὀργὴν ἀλλ᾿ εἰς περιποίίησιν σωτηρίίας διὰ τοῦ
Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, <1Th 5 :10> τοῦ ἀποθανόόντος ὑπὲρ ἡµμῶν ἵνα, εἴτε γρηγορῶµμεν εἴτε
καθεύύδωµμεν, ἅµμα σὺν αὐτῷ ζήήσωµμεν. <1Th 5 :11> διὸ παρακαλεῖτε ἀλλήήλους καὶ οἰκοδοµμεῖτε εἷς
τὸν ἕνα, καθὼς καὶ ποιεῖτε.
<1Th 5 :12> Ἐρωτῶµμεν δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, εἰδέέναι τοὺς κοπιῶντας ἐν ὑµμῖν καὶ προϊσταµμέένους ὑµμῶν
ἐν Κυρίίῳ καὶ νουθετοῦντας ὑµμᾶς, <1Th 5 :13> καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς ὑπερεκπερισσοῦ ἐν ἀγάάπῃ διὰ
τὸ ἔργον αὐτῶν. εἰρηνεύύετε ἐν ἑαυτοῖς. <1Th 5 :14> παρακαλοῦµμεν δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, νουθετεῖτε
τοὺς ἀτάάκτους, παραµμυθεῖσθε τοὺς ὀλιγοψύύχους, ἀντέέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, µμακροθυµμεῖτε πρὸς
πάάντας. <1Th 5 :15> ὁρᾶτε µμήή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινὶ ἀποδῷ ·∙ ἀλλὰ πάάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώώκετε
καὶ εἰς ἀλλήήλους καὶ εἰς πάάντας. <1Th 5 :16> πάάντοτε χαίίρετε. <1Th 5 :17> ἀδιαλείίπτως
προσεύύχεσθε. <1Th 5 :18> ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε, τοῦτο γὰρ θέέληµμα Θεοῦ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ εἰς
ὑµμᾶς. <1Th 5 :19> τὸ Πνεῦµμα µμὴ σβέέννυτε ·∙ <1Th 5 :20> προφητείίας µμὴ ἐξουθενεῖτε, <1Th 5 :21>
πάάντα δὲ δοκιµμάάζετε ·∙ τὸ καλὸν κατέέχετε. <1Th 5 :22> ἀπὸ παντὸς εἴδους πονηροῦ ἀπέέχεσθε.
<1Th 5 :23> Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήήνης ἁγιάάσαι ὑµμᾶς ὁλοτελεῖς ·∙ καὶ ὁλόόκληρον ὑµμῶν τὸ πνεῦµμα
καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶµμα ἀµμέέµμπτως ἐν τῇ παρουσίίᾳ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείίη.
<1Th 5 :24> πιστὸς ὁ καλῶν ὑµμᾶς, ὃς καὶ ποιήήσει.
<1Th 5 :25> Ἀδελφοίί, προσεύύχεσθε περὶ ἡµμῶν. <1Th 5 :26> ἀσπάάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς πάάντας ἐν
φιλήήµματι ἁγίίῳ. <1Th 5 :27> ὀρκίίζω ὑµμᾶς τὸν Κύύριον, ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν πᾶσιν τοῖς
ἁγίίοις ἀδελφοῖς. <1Th 5 :28> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ µμεθ᾿ ὑµμῶν.

Πρὸς Θεσσαλονικεῖς β’.

<2Th 1 : 1> Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιµμόόθεος τῇ ἐκκλησίίᾳ Θεσσαλονικέέων ἐν Θεῷ Πατρὶ ἡµμῶν
καὶ Κυρίίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ ·∙ <2Th 1 : 2> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν καὶ Κυρίίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<2Th 1 : 3> Εὐχαριστεῖν ὀφείίλοµμεν τῷ Θεῷ πάάντοτε περὶ ὑµμῶν, ἀδελφοίί, καθὼς ἄξιόόν ἐστιν, ὅτι
ὑπεραυξάάνει ἡ πίίστις ὑµμῶν καὶ πλεονάάζει ἡ ἀγάάπη ἑνὸς ἑκάάστου πάάντων ὑµμῶν εἰς ἀλλήήλους,
<2Th 1 : 4> ὥστε ἡµμᾶς αὐτοὺς ἐν ὑµμῖν ἐγκαυχᾶσθαι ἐν ταῖς ἐκκλησίίαις τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῆς
ὑποµμονῆς ὑµμῶν καὶ πίίστεως ἐν πᾶσιν τοῖς διωγµμοῖς ὑµμῶν καὶ ταῖς θλίίψεσιν αἷς ἀνέέχεσθε,
<2Th 1 : 5> ἔνδειγµμα τῆς δικαίίας κρίίσεως τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ καταξιωθῆναι ὑµμᾶς τῆς βασιλείίας τοῦ
Θεοῦ, ὑπὲρ ἧς καὶ πάάσχετε ·∙ <2Th 1 : 6> εἴπερ δίίκαιον παρὰ Θεῷ ἀνταποδοῦναι τοῖς θλίίβουσιν
ὑµμᾶς θλίίψιν <2Th 1 : 7> καὶ ὑµμῖν τοῖς θλιβοµμέένοις ἄνεσιν µμεθ᾿ ἡµμῶν, ἐν τῇ ἀποκαλύύψει τοῦ
Κυρίίου Ἰησοῦ ἀπ᾿ οὐρανοῦ µμετ᾿ ἀγγέέλων δυνάάµμεως αὐτοῦ <2Th 1 : 8> ἐν πυρὶ φλογόός, διδόόντος
ἐκδίίκησιν τοῖς µμὴ εἰδόόσιν Θεὸν καὶ τοῖς µμὴ ὑπακούύουσιν τῷ εὐαγγελίίῳ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ ·∙ <2Th 1 : 9> οἵτινες δίίκην τίίσουσιν ὄλεθρον αἰώώνιον ἀπὸ προσώώπου τοῦ Κυρίίου καὶ ἀπὸ
τῆς δόόξης τῆς ἰσχύύος αὐτοῦ, <2Th 1 :10> ὅταν ἔλθῃ ἐνδοξασθῆναι ἐν τοῖς ἁγίίοις αὐτοῦ καὶ
θαυµμασθῆναι ἐν πᾶσιν τοῖς πιστεύύσασιν, ὅτι ἐπιστεύύθη τὸ µμαρτύύριον ἡµμῶν ἐφ᾿ ὑµμᾶς, ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ
ἐκείίνῃ. <2Th 1 :11> Εἰς ὃ καὶ προσευχόόµμεθα πάάντοτε περὶ ὑµμῶν, ἵνα ὑµμᾶς ἀξιώώσῃ τῆς κλήήσεως ὁ
Θεὸς ἡµμῶν καὶ πληρώώσῃ πᾶσαν εὐδοκίίαν ἀγαθωσύύνης καὶ ἔργον πίίστεως ἐν δυνάάµμει, <2Th 1 :12>
ὅπως ἐνδοξασθῇ τὸ ὄνοµμα τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ [Χριστοῦ] ἐν ὑµμῖν, καὶ ὑµμεῖς ἐν αὐτῷ κατὰ τὴν
χάάριν τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<2Th 2 : 1> Ἐρωτῶµμεν δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, ὑπὲρ τῆς παρουσίίας τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ
ἡµμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ᾿ αὐτόόν, <2Th 2 : 2> εἰς τὸ µμὴ ταχέέως σαλευθῆναι ὑµμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς µμηδὲ
θροεῖσθαι, µμήήτε διὰ πνεύύµματος µμήήτε διὰ λόόγου µμήήτε δι᾿ ἐπιστολῆς ὡς δι᾿ ἡµμῶν, ὡς ὅτι ἐνέέστηκεν
ἡ ἡµμέέρα τοῦ Κυρίίου. <2Th 2 : 3> µμήή τις ὑµμᾶς ἐξαπατήήσῃ κατὰ µμηδέένα τρόόπον, ὅτι ἐὰν µμὴ ἔλθῃ ἡ
ἀποστασίία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁµμαρτίίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείίας, <2Th 2 : 4> ὁ
ἀντικείίµμενος καὶ ὑπεραιρόόµμενος ἐπὶ πάάντα λεγόόµμενον Θεὸν ἢ σέέβασµμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν
τοῦ Θεοῦ καθίίσαι, ἀποδεικνύύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶν Θεόός. <2Th 2 : 5> Οὐ µμνηµμονεύύετε ὅτι ἔτι ὢν
πρὸς ὑµμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑµμῖν; <2Th 2 : 6> καὶ νῦν τὸ κατέέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν
ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ. <2Th 2 : 7> τὸ γὰρ µμυστήήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνοµμίίας ·∙ µμόόνον ὁ κατέέχων
ἄρτι ἕως ἐκ µμέέσου γέένηται. <2Th 2 : 8> καὶ τόότε ἀποκαλυφθήήσεται ὁ ἄνοµμος, (ὃν ὁ Κύύριος Ἰησοῦς
ἀναλώώσει τῷ πνεύύµματι τοῦ στόόµματος αὐτοῦ καὶ καταργήήσει τῇ ἐπιφανείίᾳ τῆς παρουσίίας αὐτοῦ),
<2Th 2 : 9> οὗ ἐστὶν ἡ παρουσίία κατ᾿ ἐνέέργειαν τοῦ Σατανᾶ ἐν πάάσῃ δυνάάµμει καὶ σηµμείίοις καὶ
τέέρασιν ψεύύδους <2Th 2 :10> καὶ ἐν πάάσῃ ἀπάάτῃ ἀδικίίας τοῖς ἀπολλυµμέένοις, ἀνθ᾿ ὧν τὴν ἀγάάπην
τῆς ἀληθείίας οὐκ ἐδέέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούύς. <2Th 2 :11> καὶ διὰ τοῦτο πέέµμπει αὐτοῖς ὁ Θεὸς
ἐνέέργειαν πλάάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύύδει, <2Th 2 :12> ἵνα κριθῶσιν πάάντες οἱ µμὴ
πιστεύύσαντες τῇ ἀληθείίᾳ ἀλλ᾿ εὐδοκήήσαντες ἐν τῇ ἀδικίίᾳ.
<2Th 2 :13> Ἡµμεῖς δὲ ὀφείίλοµμεν εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ πάάντοτε περὶ ὑµμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπηµμέένοι
ὑπὸ Κυρίίου, ὅτι εἵλατο ὑµμᾶς ὁ Θεὸς ἀπ᾿ ἀρχῆς εἰς σωτηρίίαν ἐν ἁγιασµμῷ Πνεύύµματος καὶ πίίστει
ἀληθείίας, <2Th 2 :14> εἰς ὃ ἐκάάλεσεν ὑµμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίίου ἡµμῶν, εἰς περιποίίησιν δόόξης τοῦ
Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. <2Th 2 :15> ἄρα οὖν, ἀδελφοίί, στήήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόόσεις
ἃς ἐδιδάάχθητε εἴτε διὰ λόόγου εἴτε δι᾿ ἐπιστολῆς ἡµμῶν. <2Th 2 :16> αὐτὸς δὲ ὁ Κύύριος ἡµμῶν Ἰησοῦς
Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ ἡµμῶν, ὁ ἀγαπήήσας ἡµμᾶς καὶ δοὺς παράάκλησιν αἰωνίίαν καὶ ἐλπίίδα
ἀγαθὴν ἐν χάάριτι, <2Th 2 :17> παρακαλέέσαι ὑµμῶν τὰς καρδίίας καὶ στηρίίξαι ἐν παντὶ ἔργῳ καὶ
λόόγῳ ἀγαθῷ.
<2Th 3 : 1> Τὸ λοιπὸν προσεύύχεσθε, ἀδελφοίί, περὶ ἡµμῶν, ἵνα ὁ λόόγος τοῦ Κυρίίου τρέέχῃ καὶ
δοξάάζηται καθὼς καὶ πρὸς ὑµμᾶς ·∙ <2Th 3 : 2> καὶ ἵνα ῥυσθῶµμεν ἀπὸ τῶν ἀτόόπων καὶ πονηρῶν
ἀνθρώώπων, οὐ γὰρ πάάντων ἡ πίίστις ·∙ <2Th 3 : 3> πιστὸς δέέ ἐστιν ὁ Κύύριος ὃς στηρίίξει ὑµμᾶς καὶ
φυλάάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. <2Th 3 : 4> πεποίίθαµμεν δὲ ἐν Κυρίίῳ ἐφ᾿ ὑµμᾶς, ὅτι ἃ παραγγέέλλοµμεν
καὶ ποεῖτε καὶ ποιήήσετε. <2Th 3 : 5> ὁ δὲ Κύύριος κατευθύύναι ὑµμῶν τὰς καρδίίας εἰς τὴν ἀγάάπην τοῦ
Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑποµμονὴν τοῦ Χριστοῦ.
<2Th 3 : 6> Παραγγέέλλοµμεν δὲ ὑµμῖν, ἀδελφοίί, ἐν ὀνόόµματι τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
στέέλλεσθαι ὑµμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάάκτως περιπατοῦντος καὶ µμὴ κατὰ τὴν παράάδοσιν ἣν
παρελάάβεν παρ᾿ ἡµμῶν. <2Th 3 : 7> αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ µμιµμεῖσθαι ἡµμᾶς ·∙ ὅτι οὐκ
ἠτακτήήσαµμεν ἐν ὑµμῖν, <2Th 3 : 8> οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάάγοµμεν παράά τινος, ἀλλ᾿ ἐν κόόπῳ καὶ
µμόόχθῳ νύύκτα καὶ ἡµμέέραν ἐργαζόόµμενοι πρὸς τὸ µμὴ ἐπιβαρῆσαίί τινα ὑµμῶν ·∙ <2Th 3 : 9> οὐχ ὅτι οὐκ
ἔχοµμεν ἐξουσίίαν, ἀλλ᾿ ἵνα ἑαυτοὺς τύύπον δῶµμεν ὑµμῖν εἰς τὸ µμιµμεῖσθαι ἡµμᾶς. <2Th 3 :10> καὶ γὰρ
ὅτε ἦµμεν πρὸς ὑµμᾶς, τοῦτο παρηγγέέλλοµμεν ὑµμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θέέλει ἐργάάζεσθαι, µμηδὲ ἐσθιέέτω.
<2Th 3 :11> ἀκούύοµμεν γάάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑµμῖν ἀτάάκτως, µμηδὲν ἐργαζοµμέένους ἀλλὰ
περιεργαζοµμέένους. <2Th 3 :12> τοῖς δὲ τοιούύτοις παραγγέέλλοµμεν καὶ παρακαλοῦµμεν ἐν Κυρίίῳ
Ἰησοῦ Χριστῷ ἵνα µμετὰ ἡσυχίίας ἐργαζόόµμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίίωσιν. <2Th 3 :13> ὑµμεὶς δέέ,
ἀδελφοίί, µμὴ ἐγκακήήσητε καλοποιοῦντες. <2Th 3 :14> εἰ δέέ τις οὐχ ὑπακούύει τῷ λόόγῳ ἡµμῶν διὰ τῆς
ἐπιστολῆς, τοῦτον σηµμειοῦσθε καὶ µμὴ συναναµμίίγνυσθε αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ ·∙ <2Th 3 :15> καὶ µμὴ ὡς
ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόόν. <2Th 3 :16> αὐτὸς δὲ ὁ Κύύριος τῆς εἰρήήνης δῴη ὑµμῖν
τὴν εἰρήήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόόπῳ. ὁ Κύύριος µμετὰ πάάντων ὑµμῶν.
<2Th 3 :17> Ὁ ἀσπασµμὸς τῇ ἐµμῇ χειρὶ Παύύλου ·∙ ὅ ἐστιν σηµμεῖον ἐν πάάσῃ ἐπιστολῇ ·∙ οὕτως γράάφω.
<2Th 3 :18> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ µμετὰ πάάντων ὑµμῶν.

Πρὸς Τιµμόόθεον α’.

<1Ti 1 : 1> Παῦλος ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ κατ᾿ ἐπιταγὴν Θεοῦ Σωτῆρος ἡµμῶν καὶ χριστοῦ
Ἰησοῦ τῆς ἐλπίίδος ἡµμῶν <1Ti 1 : 2> Τιµμοθέέῳ γνησίίῳ τέέκνῳ ἐν πίίστει ·∙ Χάάρις, ἔλεος, εἰρήήνη ἀπὸ
Θεοῦ Πατρὸς καὶ χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν.
<1Ti 1 : 3> Καθὼς παρεκάάλεσάά σε προσµμεῖναι ἐν Ἐφέέσῳ, πορευόόµμενος εἰς Μακεδονίίαν, ἵνα
παραγγείίλῃς τισὶν µμὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν <1Ti 1 : 4> µμηδὲ προσέέχειν µμύύθοις καὶ γενεαλογίίαις
ἀπεράάντοις, αἵτινες ζητήήσεις παρέέχουσιν µμᾶλλον ἢ οἰκονοµμίίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίίστει, <1Ti 1 : 5> (τὸ
δὲ τέέλος τῆς παραγγελίίας ἐστὶν ἀγάάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίίας καὶ συνειδήήσεως ἀγαθῆς καὶ πίίστεως
ἀνυποκρίίτου, <1Ti 1 : 6> ὧν τινες ἀστοχήήσαντες ἐξετράάπησαν εἰς µματαιολογίίαν, <1Ti 1 : 7>
θέέλοντες εἶναι νοµμοδιδάάσκαλοι, µμὴ νοοῦντες µμήήτε ἃ λέέγουσιν µμήήτε περὶ τίίνων διαβεβαιοῦνται.
<1Ti 1 : 8> οἴδαµμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόόµμος, ἐάάν τις αὐτῷ νοµμίίµμως χρῆται, <1Ti 1 : 9> εἰδὼς τοῦτο, ὅτι
δικαίίῳ νόόµμος οὐ κεῖται, ἀνόόµμοις δὲ καὶ ἀνυποτάάκτοις, ἀσεβέέσι καὶ ἁµμαρτωλοῖς, ἀνοσίίοις καὶ
βεβήήλοις, πατραλῴαις καὶ µμητραλῴαις, ἀνδροφόόνοις, <1Ti 1 :10> πόόρνοις, ἀρσενοκοίίταις,
ἀνδραποδισταῖς, ψεύύσταις, ἐπιόόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούύσῃ διδασκαλίίᾳ ἀντίίκειται,
<1Ti 1 :11> κατὰ τὸ εὐαγγέέλιον τῆς δόόξης τοῦ µμακαρίίου Θεοῦ, ὃ ἐπιστεύύθην ἐγώώ. <1Ti 1 :12> καὶ
χάάριν ἔχω τῷ ἐνδυναµμώώσαντίί µμε χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίίῳ ἡµμῶν, ὅτι πιστόόν µμε ἡγήήσατο θέέµμενος
εἰς διακονίίαν, <1Ti 1 :13> τὸν πρόότερον ὄντα βλάάσφηµμον καὶ διώώκτην καὶ ὑβριστήήν ·∙ ἀλλὰ
ἠλεήήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίίησα ἐν ἀπιστίίᾳ ·∙ <1Ti 1 :14> ὑπερεπλεόόνασεν δὲ ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου
ἡµμῶν µμετὰ πίίστεως καὶ ἀγάάπης τῆς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <1Ti 1 :15> πιστὸς ὁ λόόγος καὶ πάάσης
ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόόσµμον ἁµμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτόός εἰµμι
ἐγώώ. <1Ti 1 :16> ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήήθην, ἵνα ἐν ἐµμοὶ πρώώτῳ ἐνδείίξηται Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν
ἅπασαν µμακροθυµμίίαν, πρὸς ὑποτύύπωσιν τῶν µμελλόόντων πιστεύύειν ἐπ᾿ αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώώνιον.
<1Ti 1 :17> τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώώνων, ἀφθάάρτῳ ἀοράάτῳ, µμόόνῳ Θεῷ, τιµμὴ καὶ δόόξα εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώώνων, ἀµμήήν.) — <1Ti 1 :18> ταύύτην τὴν παραγγελίίαν παρατίίθεµμαίί σοι, τέέκνον Τιµμόόθεε,
κατὰ τὰς προαγούύσας ἐπὶ σὲ προφητείίας, ἵνα στρατεύύῃ ἐν αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείίαν,
<1Ti 1 :19> ἔχων πίίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείίδησιν, ἥν τινες ἀπωσάάµμενοι περὶ τὴν πίίστιν
ἐναυάάγησαν ·∙ <1Ti 1 :20> ὧν ἐστιν Ὑµμέέναιος καὶ Ἀλέέξανδρος, οὓς παρέέδωκα τῷ Σατανᾷ ἵνα
παιδευθῶσιν µμὴ βλασφηµμεῖν.
<1Ti 2 : 1> Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάάντων ποιεῖσθαι δεήήσεις, προσευχάάς, ἐντεύύξεις, εὐχαριστίίας
ὑπὲρ πάάντων ἀνθρώώπων, <1Ti 2 : 2> ὑπὲρ βασιλέέων καὶ πάάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα
ἤρεµμον καὶ ἡσύύχιον βίίον διάάγωµμεν ἐν πάάσῃ εὐσεβείίᾳ καὶ σεµμνόότητι ·∙ <1Ti 2 : 3> τοῦτο γὰρ καλὸν
καὶ ἀπόόδεκτον ἐνώώπιον τοῦ σωτῆρος ἡµμῶν Θεοῦ, <1Ti 2 : 4> ὃς πάάντας ἀνθρώώπους θέέλει σωθῆναι
καὶ εἰς ἐπίίγνωσιν ἀληθείίας ἐλθεῖν ·∙ <1Ti 2 : 5> εἷς γὰρ θεόός, εἷς καὶ µμεσίίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώώπων,
ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, <1Ti 2 : 6> ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίίλυτρον ὑπὲρ πάάντων, τὸ µμαρτύύριον
καιροῖς ἰδίίοις, <1Ti 2 : 7> εἰς ὃ ἐτέέθην ἐγὼ κῆρυξ καὶ ἀπόόστολος, (ἀλήήθειαν λέέγω, οὐ ψεύύδοµμαι),
διδάάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίίστει καὶ ἀλεθείίᾳ.
<1Ti 2 : 8> Βούύλοµμαι οὖν προσεύύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόόπῳ ἐπαίίροντας ὁσίίους χεῖρας
χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισµμοῦ. <1Ti 2 : 9> ὡσαύύτως καὶ γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσµμίίῳ, µμετὰ
αἰδοῦς καὶ σωφροσύύνης κοσµμεῖν ἑαυτάάς, µμὴ ἐν πλέέγµμασιν καὶ χρυσῷ ἢ µμαργαρίίταις ἢ ἱµματισµμῷ
πολυτελεῖ, <1Ti 2 :10> ἀλλ᾿ ὃ πρέέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλοµμέέναις θεοσέέβειαν, δι᾿ ἔργων ἀγαθῶν.
<1Ti 2 :11> γυνὴ ἐν ἡσυχίίᾳ µμανθανέέτω ἐν πάάσῃ ὑποταγῇ ·∙ <1Ti 2 :12> γυναικὶ δὲ διδάάσκειν οὐκ
ἐπιτρέέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρόός, ἀλλ᾿ εἶναι ἐν ἡσυχίίᾳ ·∙ <1Ti 2 :13> Ἀδὰµμ γὰρ πρῶτος ἐπλάάσθη,
εἶτα Εὕα ·∙ <1Ti 2 :14> καὶ Ἀδὰµμ οὐκ ἠπατήήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἐξαπατηθεῖσα ἐν παραβάάσει γέέγονεν ·∙
<1Ti 2 :15> σωθήήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίίας, ἐὰν µμείίνωσιν ἐν πίίστει καὶ ἀγάάπῃ καὶ ἁγιασµμῷ
µμετὰ σωφροσύύνης.
<1Ti 3 : 1> Πιστὸς ὁ λόόγος Εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυµμεῖ ·∙ <1Ti 3 : 2> δεῖ οὖν τὸν
ἐπίίσκοπον ἀνεπίίληµμπτον εἶναι, µμιᾶς γυναικὸς ἄνδρα, νηφάάλιον, σώώφρονα, κόόσµμιον, φιλόόξενον,
διδακτικόόν, <1Ti 3 : 3> µμὴ πάάροινον, µμὴ πλήήκτην, ἀλλ᾿ ἐπιεικῆ, ἄµμαχον, ἀφιλάάργυρον, <1Ti 3 : 4>
τοῦ ἰδίίου οἴκου καλῶς προϊστάάµμενον, τέέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ µμετὰ πάάσης σεµμνόότητος.
<1Ti 3 : 5> (εἰ δέέ τις τοῦ ἰδίίου οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδεν, πῶς ἐκκλησίίας Θεοῦ ἐπιµμελήήσεται;)
<1Ti 3 : 6> µμὴ νεόόφυτον, ἵνα µμὴ τυφωθεὶς εἰς κρίίµμα ἐµμπέέσῃ τοῦ διαβόόλου. <1Ti 3 : 7> δεῖ δὲ αὐτὸν
καὶ µμαρτυρίίαν καλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν, ἵνα µμὴ εἰς ὀνειδισµμὸν ἐµμπέέσῃ καὶ παγίίδα τοῦ
διαβόόλου.
<1Ti 3 : 8> Διακόόνους ὡσαύύτως σεµμνούύς, µμὴ διλόόγους, µμὴ οἴνῳ πολλῷ προσέέχοντας, µμὴ
αἰσχροκερδεῖς, <1Ti 3 : 9> ἔχοντας τὸ µμυστήήριον τῆς πίίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήήσει ·∙ <1Ti 3 :10>
καὶ οὗτοι δὲ δοκιµμαζέέσθωσαν πρῶτον ·∙ εἶτα διακονείίτωσαν ἀνέέγκλητοι ὄντες. <1Ti 3 :11>
γυναῖκας ὡσαύύτως σεµμνάάς, µμὴ διαβόόλους, νηφαλίίους, πιστὰς ἐν πᾶσιν. <1Ti 3 :12> διάάκονοι
ἔστωσαν µμιᾶς γυναικὸς ἄνδρες, τέέκνων καλῶς προϊστάάµμενοι καὶ τῶν ἰδίίων οἴκων ·∙ <1Ti 3 :13> οἱ
γὰρ καλῶς διακονήήσαντες βαθµμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παρρησίίαν ἐν πίίστει
τῇ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ.
<1Ti 3 :14> Ταῦτάά σοι γράάφω ἐλπίίζων ἐλθεῖν πρὸς σὲ τάάχιον ·∙ <1Ti 3 :15> ἐὰν δὲ βραδύύνω, ἵνα
εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν ἐκκλησίία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ
ἑδραίίωµμα τῆς ἀληθείίας. <1Ti 3 :16> καὶ ὁµμολογουµμέένως µμέέγα ἐστὶν τὸ τῆς εὐσεβείίας µμυστήήριον ·∙
Θεὸς ἐφανερώώθη ἐν σαρκίί, ἐδικαιώώθη ἐν Πνεύύµματι, ὤφθη ἀγγέέλοις, ἐκηρύύχθη ἐν ἔθνεσιν,
ἐπιστεύύθη ἐν κόόσµμῳ, ἀνελήήµμφθη ἐν δόόξῃ.
<1Ti 4 : 1> Τὸ δὲ Πνεῦµμα ῥητῶς λέέγει ὅτι ἐν ὑστέέροις καιροῖς ἀποστήήσονταίί τινες τῆς πίίστεως,
προσέέχοντες πνεύύµμασιν πλάάνοις καὶ διδασκαλίίαις δαιµμονίίων, <1Ti 4 : 2> ἐν ὑποκρίίσει
ψευδολόόγων, κεκαυτηριασµμέένων τὴν ἰδίίαν συνείίδησιν, <1Ti 4 : 3> κωλυόόντων γαµμεῖν, ἀπέέχεσθαι
βρωµμάάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς µμετάάληµμψιν µμετὰ εὐχαριστίίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόόσιν τὴν
ἀλήήθειαν ·∙ <1Ti 4 : 4> ὅτι πᾶν κτίίσµμα Θεοῦ καλόόν, καὶ οὐδὲν ἀπόόβλητον µμετὰ εὐχαριστίίας
λαµμβανόόµμενον, <1Ti 4 : 5> ἁγιάάζεται γὰρ διὰ λόόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύύξεως. <1Ti 4 : 6> Ταῦτα
ὑποτιθέέµμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάάκονος χριστοῦ Ἰησοῦ, ἐντρεφόόµμενος τοῖς λόόγοις τῆς
πίίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίίας ᾗ παρηκολούύθηκας. <1Ti 4 : 7> τοὺς δὲ βεβήήλους καὶ
γραώώδεις µμύύθους παραιτοῦ, γύύµμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέέβειαν ·∙ <1Ti 4 : 8> ἡ γὰρ σωµματικὴ
γυµμνασίία πρὸς ὀλίίγον ἐστὶν ὠφέέλιµμος, ἡ δὲ εὐσέέβεια πρὸς πάάντα ὠφέέλιµμόός ἐστιν, ἐπαγγελίίαν
ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς µμελλούύσης. <1Ti 4 : 9> πιστὸς ὁ λόόγος καὶ πάάσης ἀποδοχῆς ἄξιος ·∙
<1Ti 4 :10> εἰς τοῦτο γὰρ κοπιῶµμεν καὶ ὀνειδιζόόµμεθα, ὅτι ἠλπίίκαµμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὃς ἐστιν
σωτὴρ πάάντων ἀνθρώώπων, µμάάλιστα πιστῶν. <1Ti 4 :11> Παράάγγελλε ταῦτα καὶ δίίδασκε.
<1Ti 4 :12> µμηδείίς σου τῆς νεόότητος καταφρονείίτω ·∙ ἀλλὰ τύύπος γίίνου τῶν πιστῶν, ἐν λόόγῳ, ἐν
ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάάπῃ, ἐν πίίστει, ἐν ἁγνείίᾳ. <1Ti 4 :13> ἕως ἔρχοµμαι πρόόσεχε τῇ ἀναγνώώσει, τῇ
παρακλήήσει, τῇ διδασκαλίίᾳ. <1Ti 4 :14> µμὴ ἀµμέέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίίσµματος, ὃ ἐδόόθη σοι διὰ
προφητείίας µμετὰ ἐπιθέέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίίου. <1Ti 4 :15> ταῦτα µμελέέτα ·∙ ἐν τούύτοις
ἴσθι, ἵνα σοῦ ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾗ πᾶσιν. <1Ti 4 :16> ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίίᾳ ·∙ ἐπίίµμενε
αὐτοῖς, τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώώσεις καὶ τοὺς ἀκούύοντάάς σου.
<1Ti 5 : 1> Πρεσβυτέέρῳ µμὴ ἐπιπλήήξῃς ἀλλὰ παρακάάλει ὡς πατέέρα, νεωτέέρους ὡς ἀδελφούύς,
<1Ti 5 : 2> πρεσβυτέέρας ὡς µμητέέρας, νεωτέέρας ὡς ἀδελφὰς ἐν πάάσῃ ἁγνείίᾳ. <1Ti 5 : 3> Χήήρας τίίµμα
τὰς ὄντως χήήρας ·∙ <1Ti 5 : 4> εἰ δέέ τις χήήρα τέέκνα ἢ ἔκγονα ἔχει, µμανθανέέτωσαν πρῶτον τὸν ἴδιον
οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀµμοιβὰς ἀποδιδόόναι τοῖς προγόόνοις, τοῦτο γάάρ ἐστιν ἀπόόδεκτον ἐνώώπιον τοῦ
Θεοῦ. <1Ti 5 : 5> ἡ δὲ ὄντως χήήρα καὶ µμεµμονωµμέένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν Θεὸν καὶ προσµμέένει ταῖς
δεήήσεσιν καὶ ταῖς προσευχαῖς νυκτὸς καὶ ἡµμέέρας. <1Ti 5 : 6> ἡ δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέέθνηκεν.
<1Ti 5 : 7> καὶ ταῦτα παράάγγελλε ἵνα ἀνεπίίληµμπτοι ὦσιν. <1Ti 5 : 8> εἰ δέέ τις τῶν ἰδίίων καὶ
µμάάλιστα οἰκείίων οὐ προνοεῖ, τὴν πίίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίίστου χείίρων. <1Ti 5 : 9> Χήήρα
καταλεγέέσθω µμὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήήκοντα γεγονυῖα, ἑνὸς ἀνδρὸς γυνήή, <1Ti 5 :10> ἐν ἔργοις
καλοῖς µμαρτυρουµμέένη, εἰ ἐτεκνοτρόόφησεν, εἰ ἐξενοδόόχησεν, εἰ ἁγίίων πόόδας ἔνιψεν, εἰ
θλιβοµμέένοις ἐπήήρκεσεν, εἰ παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ ἐπηκολούύθησεν. <1Ti 5 :11> νεωτέέρας δὲ χήήρας
παραιτοῦ ·∙ ὅταν γὰρ καταστρηνιάάσωσιν τοῦ Χριστοῦ, γαµμεῖν θέέλουσιν, <1Ti 5 :12> ἔχουσαι κρίίµμα
ὅτι τὴν πρώώτην πίίστιν ἠθέέτησαν ·∙ <1Ti 5 :13> ἅµμα δὲ καὶ ἀργαὶ µμανθάάνουσιν περιερχόόµμεναι τὰς
οἰκίίας ·∙ οὐ µμόόνον δὲ ἀργαὶ ἀλλὰ καὶ φλύύαροι καὶ περίίεργοι, λαλοῦσαι τὰ µμὴ δέέοντα. <1Ti 5 :14>
βούύλοµμαι οὖν νεωτέέρας γαµμεῖν, τεκνογονεῖν, οἰκοδεσποτεῖν, µμηδεµμίίαν ἀφορµμὴν διδόόναι τῷ
ἀντικειµμέένῳ λοιδορίίας χάάριν ·∙ <1Ti 5 :15> ἤδη γὰρ τινες ἐξετράάπησαν ὀπίίσω τοῦ Σατανᾶ.
<1Ti 5 :16> εἴ τις πιστὸς ἢ πιστὴ ἔχει χήήρας, ἐπαρκείίτω αὐταῖς καὶ µμὴ βαρείίσθω ἡ ἐκκλησίία, ἵνα
ταῖς ὄντως χήήραις ἐπαρκέέσῃ.
<1Ti 5 :17> Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύύτεροι διπλῆς τιµμῆς ἀξιούύσθωσαν, µμάάλιστα οἱ κοπιῶντες
ἐν λόόγῳ καὶ διδασκαλίίᾳ ·∙ <1Ti 5 :18> λέέγει γὰρ ἡ γραφήή ·∙ Βοῦν ἀλοῶντα οὐ φιµμώώσεις, καὶ Ἄξιος ὁ
ἐργάάτης τοῦ µμισθοῦ αὐτοῦ. <1Ti 5 :19> κατὰ πρεσβυτέέρου κατηγορίίαν µμὴ παραδέέχου, ἐκτὸς εἰ µμὴ
ἐπὶ δύύο ἢ τριῶν µμαρτύύρων. <1Ti 5 :20> Τοὺς ἁµμαρτάάνοντας ἐνώώπιον πάάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ
λοιποὶ φόόβον ἔχωσιν. <1Ti 5 :21> διαµμαρτύύροµμαι ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ χριστοῦ Ἰησοῦ καὶ τῶν
ἐκλεκτῶν ἀγγέέλων, ἵνα ταῦτα φυλάάξῃς χωρὶς προκρίίµματος, µμηδὲν ποιῶν κατὰ πρόόσκλισιν.
<1Ti 5 :22> Χεῖρας ταχέέως µμηδενὶ ἐπιτίίθει µμηδὲ κοινώώνει ἁµμαρτίίαις ἀλλοτρίίαις ·∙ σεαυτὸν ἁγνὸν
τήήρει. <1Ti 5 :23> µμηκέέτι ὑδροπόότει, ἀλλὰ οἴνῳ ὀλίίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόόµμαχόόν σου καὶ τὰς πυκνάάς
σου ἀσθενείίας. <1Ti 5 :24> Τινῶν ἀνθρώώπων αἱ ἁµμαρτίίαι πρόόδηλοίί εἰσιν προάάγουσαι εἰς κρίίσιν ·∙
τισὶν δὲ καὶ ἐπακολουθοῦσιν. <1Ti 5 :25> ὡσαύύτως καὶ τὰ ἔργα τὰ καλὰ πρόόδηλα εἰσιν, καὶ τὰ
ἄλλως ἔχοντα κρυβῆναι οὐ δύύνανται.
<1Ti 6 : 1> Ὅσοι εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι τοὺς ἰδίίους δεσπόότας πάάσης τιµμῆς ἀξίίους ἡγείίσθωσαν,
ἵνα µμὴ τὸ ὄνοµμα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διδασκαλίία βλασφηµμῆται ·∙ <1Ti 6 : 2> οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες
δεσπόότας µμὴ καταφρονείίτωσαν, ὅτι ἀδελφοίί εἰσιν, ἀλλὰ µμᾶλλον δουλευέέτωσαν, ὅτι πιστοίί εἰσιν
καὶ ἀγαπητοὶ οἱ τῆς εὐεργεσίίας ἀντιλαµμβανόόµμενοι. ταῦτα δίίδασκε καὶ παρακάάλει. <1Ti 6 : 3> Εἴ
τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ µμὴ προσέέρχεται ὑγιαίίνουσιν λόόγοις τοῖς τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
καὶ τῇ κατ᾿ εὐσέέβειαν διδασκαλίίᾳ, <1Ti 6 : 4> τετύύφωται, µμηδὲν ἐπιστάάµμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ
ζητήήσεις καὶ λογοµμαχίίας, ἐξ ὧν γίίνεται φθόόνος, ἔρεις βλασφηµμίίαι, ὑπόόνοιαι πονηραίί, <1Ti 6 : 5>
διαπαρατριβαὶ διεφθαρµμέένων ἀνθρώώπων τὸν νοῦν καὶ ἀπεστερηµμέένων τῆς ἀληθείίας,
νοµμιζόόντων πορισµμὸν εἶναι τὴν εὐσέέβειαν. <1Ti 6 : 6> ἔστιν δὲ πορισµμὸς µμέέγας ἡ εὐσέέβεια µμετὰ
αὐταρκείίας. <1Ti 6 : 7> οὐδὲν γὰρ εἰσηνέέγκαµμεν εἰς τὸν κόόσµμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι
δυνάάµμεθα. <1Ti 6 : 8> ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάάσµματα, τούύτοις ἀρκεσθησόόµμεθα. <1Ti 6 : 9>
οἱ δὲ βουλόόµμενοι πλουτεῖν ἐµμπίίπτουσιν εἰς πειρασµμὸν καὶ παγίίδα καὶ ἐπιθυµμίίας πολλὰς
ἀνοήήτους καὶ βλαβεράάς, αἵτινες βυθίίζουσιν τοὺς ἀνθρώώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώώλειαν ·∙
<1Ti 6 :10> ῥίίζα γὰρ πάάντων τῶν κακῶν ἐστὶν ἡ φιλαργυρίία, ἧς τινὲς ὀρεγόόµμενοι ἀπεπλανήήθησαν
ἀπὸ τῆς πίίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέέπειραν ὀδύύναις πολλαῖς. <1Ti 6 :11> Σὺ δέέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ
Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε, δίίωκε δὲ δικαιοσύύνην, εὐσέέβειαν, πίίστιν, ἀγάάπην, ὑποµμονήήν, πραϋπαθίίαν.
<1Ti 6 :12> ἀγωνίίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίίστεως ·∙ ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίίου ζωῆς, εἰς ἣν ἐκλήήθης
καὶ ὡµμολόόγησας τὴν καλὴν ὁµμολογίίαν ἐνώώπιον πολλῶν µμαρτύύρων. <1Ti 6 :13> παραγγέέλλω σοι
ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῳογονοῦντος τὰ πάάντα καὶ χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ µμαρτυρήήσαντος ἐπὶ
Ποντίίου Πιλάάτου τὴν καλὴν ὁµμολογίίαν, <1Ti 6 :14> τηρῆσαίί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον
ἀνεπίίληµμπτον µμέέχρι τῆς ἐπιφανείίας τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, <1Ti 6 :15> ἣν καιροῖς ἰδίίοις
δείίξει ὁ µμακάάριος καὶ µμόόνος Δυνάάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόόντων καὶ κύύριος τῶν
κυριευόόντων, <1Ti 6 :16> ὁ µμόόνος ἔχων ἀθανασίίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς
ἀνθρώώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύύναται, — ᾧ τιµμὴ καὶ κράάτος αἰώώνιον ·∙ ἀµμήήν.
<1Ti 6 :17> Τοῖς πλουσίίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράάγγελλε µμὴ ὑψηλοφρονεῖν µμηδὲ ἠλπικέέναι ἐπὶ
πλούύτου ἀδηλόότητι, ἀλλ᾿ ἐν τῷ Θεῷ τῷ παρέέχοντι ἡµμῖν πάάντα πλουσίίως εἰς ἀπόόλαυσιν ·∙
<1Ti 6 :18> ἀγαθοεργεῖν ·∙ πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς ·∙ εὐµμεταδόότους εἶναι, κοινωνικούύς, <1Ti 6 :19>
ἀποθησαυρίίζοντας ἑαυτοῖς θεµμέέλιον καλὸν εἰς τὸ µμέέλλον, ἵνα ἐπιλάάβωνται τῆς ὄντως ζωῆς.
<1Ti 6 :20> Ὦ Τιµμόόθεε, τὴν παραθήήκην φύύλαξον ἐκτρεπόόµμενος τὰς βεβήήλους κενοφωνίίας καὶ
ἀντιθέέσεις τῆς ψευδωνύύµμου γνώώσεως, <1Ti 6 :21> ἥν τινες ἐπαγγελλόόµμενοι περὶ τὴν πίίστιν
ἠστόόχησαν. Ἡ χάάρις µμετὰ σοῦ.

Πρὸς Τιµμόόθεον β’.

<2Ti 1 : 1> Παῦλος ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήήµματος Θεοῦ κατ᾿ ἐπαγγελίίαν ζωῆς τῆς ἐν
χριστῷ Ἰησοῦ <2Ti 1 : 2> Τιµμοθέέῳ ἀγαπητῷ τέέκνῷ ·∙ Χάάρις, ἔλεος, εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ
χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν.
<2Ti 1 : 3> Χάάριν ἔχω τῷ Θεῷ, ᾧ λατρεύύω ἀπὸ προγόόνων ἐν καθαρᾷ συνειδήήσει, ὡς ἀδιάάλειπτον
ἔχω τὴν περὶ σοῦ µμνείίαν ἐν ταῖς δεήήσεσίίν µμου νυκτὸς καὶ ἡµμέέρας, <2Ti 1 : 4> (ἐπιποθῶν σε ἰδεῖν,
µμεµμνηµμέένος σου τῶν δακρύύων, ἵνα χαρᾶς πληρωθῶ), <2Ti 1 : 5> ὑπόόµμνησιν λαµμβάάνων τῆς ἐν σοὶ
ἀνυποκρίίτου πίίστεως, ἥτις ἐνῴκησεν πρῶτον ἐν τῇ µμάάµμµμῃ σου Λωΐδι καὶ τῇ µμητρίί σου Εὐνίίκῃ,
πέέπεισµμαι δὲ ὅτι καὶ ἐν σοίί. <2Ti 1 : 6> Δι᾿ ἣν αἰτίίαν ἀναµμιµμνῄσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάάρισµμα
τοῦ Θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπιθέέσεως τῶν χειρῶν µμου ·∙ <2Ti 1 : 7> οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡµμῖν ὁ Θεὸς
πνεῦµμα δειλίίας, ἀλλὰ δυνάάµμεως καὶ ἀγάάπης καὶ σωφρονισµμοῦ. <2Ti 1 : 8> µμὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ
µμαρτύύριον τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν µμηδὲ ἐµμὲ τὸν δέέσµμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάάθησον τῷ εὐαγγελίίῳ
κατὰ δύύναµμιν Θεοῦ, <2Ti 1 : 9> τοῦ σώώσαντος ἡµμᾶς καὶ καλέέσαντος κλήήσει ἁγίίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα
ἡµμῶν ἀλλὰ κατὰ ἰδίίαν πρόόθεσιν καὶ χάάριν τὴν δοθεῖσαν ἡµμῖν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ πρὸ χρόόνων
αἰωνίίων, <2Ti 1 :10> φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείίας τοῦ Σωτῆρος ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
καταργήήσαντος µμὲν τὸν θάάνατον, φωτίίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίίου ·∙
<2Ti 1 :11> εἰς ὃ ἐτέέθην ἐγὼ κήήρυξ καὶ ἀπόόστολος καὶ διδάάσκαλος ἐθνῶν. <2Ti 1 :12> δι᾿ ἣν αἰτίίαν
καὶ ταῦτα πάάσχω ·∙ ἀλλ᾿ οὐκ ἐπαισχύύνοµμαι, οἶδα γὰρ ᾧ πεπίίστευκα, καὶ πέέπεισµμαι ὅτι δυνατόός
ἐστιν τὴν παραθήήκην µμου φυλάάξαι εἰς ἐκείίνην τὴν ἡµμέέραν. <2Ti 1 :13> ὑποτύύπωσιν ἔχε
ὑγιαινόόντων λόόγων ὧν παρ᾿ ἐµμοῦ ἤκουσας ἐν πίίστει καὶ ἀγάάπῃ τῇ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <2Ti 1 :14>
τὴν καλὴν παραθήήκην φύύλαξον διὰ Πνεύύµματος Ἁγίίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡµμῖν. <2Ti 1 :15> Οἶδας
τοῦτο, ὅτι ἀπεστράάφησάάν µμε πάάντες οἱ ἐν τῇ Ἀσίίᾳ, ὧν ἐστιν Φύύγελος καὶ Ἑρµμογέένης. <2Ti 1 :16>
δῴη ἔλεος ὁ Κύύριος τῷ Ὀνησιφόόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάάκις µμε ἀνέέψυξεν καὶ τὴν ἅλυσίίν µμου οὐκ
ἐπῃσχύύνθη, <2Ti 1 :17> ἀλλὰ γενόόµμενος ἐν Ῥώώµμῃ σπουδαιόότερον ἐζήήτησέέν µμε καὶ εὗρεν.
<2Ti 1 :18> δῴη αὐτῷ ὁ Κύύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ Κυρίίου ἐν ἐκείίνῃ τῇ ἡµμέέρᾳ ·∙ καὶ ὅσα ἐν Ἐφέέσῳ
διηκόόνησεν, βέέλτιον σὺ γινώώσκεις.
<2Ti 2 : 1> Σὺ οὖν, τέέκνον µμου, ἐνδυναµμοῦ ἐν τῇ χάάριτι τῇ ἐν χριστῷ Ἰησοῦ ·∙ <2Ti 2 : 2> καὶ ἃ
ἤκουσας παρ᾿ ἐµμοῦ διὰ πολλῶν µμαρτύύρων, ταῦτα παράάθου πιστοῖς ἀνθρώώποις, οἵτινες ἱκανοὶ
ἔσονται καὶ ἑτέέρους διδάάξαι. <2Ti 2 : 3> Συγκακοπάάθησον ὡς καλὸς στρατιώώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<2Ti 2 : 4> οὐδεὶς στρατευόόµμενος ἐµμπλέέκεται ταῖς τοῦ βίίου πραγµματείίαις, ἵνα τῷ
στρατολογήήσαντι ἀρέέσῃ ·∙ <2Ti 2 : 5> ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται ἐὰν µμὴ νοµμίίµμως
ἀθλήήσῃ ·∙ <2Ti 2 : 6> τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν µμεταλαµμβάάνειν.
<2Ti 2 : 7> Νόόει ὃ λέέγω ·∙ δώώσει γάάρ σοι ὁ Κύύριος σύύνεσιν ἐν πᾶσιν.
<2Ti 2 : 8> Μνηµμόόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερµμέένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέέρµματος Δαυίίδ, κατὰ τὸ
εὐαγγέέλιόόν µμου, <2Ti 2 : 9> ἐν ᾧ κακοπαθῶ µμέέχρι δεσµμῶν ὡς κακοῦργος ·∙ ἀλλὰ ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ
οὐ δέέδεται. <2Ti 2 :10> διὰ τοῦτο πάάντα ὑποµμέένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούύς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίίας
τύύχωσιν τῆς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ µμετὰ δόόξης αἰωνίίου. <2Ti 2 :11> Πιστὸς ὁ λόόγος ·∙ εἰ γὰρ
συναπεθάάνοµμεν, καὶ συζήήσοµμεν ·∙ <2Ti 2 :12> εἰ ὑποµμέένοµμεν, καὶ συµμβασιλεύύσοµμεν ·∙ εἰ
ἀρνούύµμεθα, κἀκεῖνος ἀρνήήσεται ἡµμᾶς ·∙ <2Ti 2 :13> εἰ ἀπιστοῦµμεν, ἐκεῖνος πιστὸς µμέένει,
ἀρνήήσασθαι γὰρ ἑαυτὸν οὐ δύύναται.
<2Ti 2 :14> Ταῦτα ὑποµμίίµμνῃσκε, διαµμαρτυρόόµμενος ἐνώώπιον τοῦ Κυρίίου µμὴ λογοµμαχεῖν, ἐπ᾿ οὐδὲν
χρήήσιµμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόόντων. <2Ti 2 :15> σπούύδασον σεαυτὸν δόόκιµμον παραστῆσαι
τῷ Θεῷ, ἐργάάτην ἀνεπαίίσχυντον, ὀρθοτοµμοῦντα τὸν λόόγον τῆς ἀληθείίας ·∙ <2Ti 2 :16> τὰς δὲ
βεβήήλους κενοφωνίίας περιΐστασο, ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόόψουσιν ἀσεβείίας, <2Ti 2 :17> καὶ ὁ λόόγος
αὐτῶν ὡς γάάγγραινα νοµμὴν ἕξει, ὧν ἐστιν Ὑµμέέναιος καὶ Φίίλητος, <2Ti 2 :18> οἵτινες περὶ τὴν
ἀλήήθειαν ἠστόόχησαν, λέέγοντες τὴν ἀνάάστασιν ἤδη γεγονέέναι, καὶ ἀνατρέέπουσιν τήήν τινων
πίίστιν. <2Ti 2 :19> ὁ µμέέντοι στερεὸς θεµμέέλιος τοῦ Θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύύτην ·∙
Ἔγνω Κύύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ, καίί ·∙ Ἀποστήήτω ἀπὸ ἀδικίίας πᾶς ὁ ὀνοµμάάζων τὸ ὄνοµμα Κυρίίου.
<2Ti 2 :20> ἐν µμεγάάλῃ δὲ οἰκίίᾳ οὐκ ἔστιν µμόόνον σκεύύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, ἀλλὰ καὶ ξύύλινα καὶ
ὀστράάκινα ·∙ καὶ ἃ µμὲν εἰς τιµμὴν ἃ δὲ εἰς ἀτιµμίίαν. <2Ti 2 :21> ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ
τούύτων, ἔσται σκεῦος εἰς τιµμήήν, ἡγιασµμέένον, εὔχρηστον τῷ Δεσπόότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
ἡτοιµμασµμέένον. <2Ti 2 :22> τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυµμίίας φεῦγε, δίίωκε δὲ δικαιοσύύνην, πίίστιν,
ἀγάάπην, εἰρήήνην µμετὰ τῶν ἐπικαλουµμέένων τὸν Κύύριον ἐκ καθαρᾶς καρδίίας ·∙ <2Ti 2 :23> τὰς δὲ
µμωρὰς καὶ ἀπαιδεύύτους ζητήήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι γεννῶσιν µμάάχας. <2Ti 2 :24> δοῦλον δὲ
Κυρίίου οὐ δεῖ µμάάχεσθαι ἀλλὰ ἤπιον εἶναι πρὸς πάάντας, διδακτικόόν, ἀνεξίίκακον, <2Ti 2 :25> ἐν
πραΰτητι παιδεύύοντα τοὺς ἀντιδιατιθεµμέένους, µμήήποτε δῴη αὐτοῖς ὁ Θεὸς µμετάάνοιαν εἰς
ἐπίίγνωσιν ἀληθείίας, <2Ti 2 :26> καὶ ἀνανήήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαβόόλου παγίίδος, ἐζωγρηµμέένοι ὑπ᾿
αὐτοῦ, εἰς τὸ ἐκείίνου θέέληµμα.
<2Ti 3 : 1> Τοῦτο δὲ γίίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάάταις ἡµμέέραις ἐνστήήσονται καιροὶ χαλεποίί ·∙ <2Ti 3 : 2>
ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίίλαυτοι, φιλάάργυροι, ἀλαζόόνες, ὑπερήήφανοι, βλάάσφηµμοι, γονεῦσιν
ἀπειθεῖς, ἀχάάριστοι, ἀνόόσιοι, <2Ti 3 : 3> ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήήµμεροι,
ἀφιλάάγαθοι, <2Ti 3 : 4> προδόόται, προπετεῖς, τετυφωµμέένοι, φιλήήδονοι µμᾶλλον ἢ φιλόόθεοι,
<2Ti 3 : 5> ἔχοντες µμόόρφωσιν εὐσεβείίας τὴν δὲ δύύναµμιν αὐτῆς ἠρνηµμέένοι. καὶ τούύτους ἀποτρέέπου.
<2Ti 3 : 6> ἐκ τούύτων γάάρ εἰσιν οἱ ἐνδύύνοντες εἰς τὰς οἰκίίας καὶ αἰχµμαλωτίίζοντες γυναικάάρια
σεσωρευµμέένα ἁµμαρτίίαις, ἀγόόµμενα ἐπιθυµμίίαις ποικίίλαις, <2Ti 3 : 7> πάάντοτε µμανθάάνοντα καὶ
µμηδέέποτε εἰς ἐπίίγνωσιν ἀληθείίας ἐλθεῖν δυνάάµμενα. <2Ti 3 : 8> ὃν τρόόπον δὲ Ἰάάννης καὶ Ἰαµμβρῆς
ἀντέέστησαν Μωϋσεῖ, οὕτως καὶ οὗτοι ἀνθίίστανται τῇ ἀλεθείίᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρµμέένοι τὸν
νοῦν, ἀδόόκιµμοι περὶ τὴν πίίστιν ·∙ <2Ti 3 : 9> ἀλλ᾿ οὐ προκόόψουσιν ἐπὶ πλεῖον, ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν
ἔκδηλος ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἡ ἐκείίνων ἐγέένετο. <2Ti 3 :10> Σὺ δὲ παρηκολούύθηκάάς µμου τῇ
διδασκαλίίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέέσει, τῇ πίίστει, τῇ µμακροθυµμίίᾳ, τῇ ἀγάάπῃ, τῇ ὑποµμονῇ, <2Ti 3 :11>
τοῖς διωγµμοῖς, τοῖς παθήήµμασιν, οἷάά µμοι ἐγέένετο ἐν Ἀντιοχείίᾳ, ἐν Ἰκονίίῳ, ἐν Λύύστροις, οἵους
διωγµμοὺς ὑπήήνεγκα ·∙ καὶ ἐκ πάάντων µμε ἐρρύύσατο ὁ Κύύριος. <2Ti 3 :12> καὶ πάάντες δὲ οἱ θέέλοντες
εὐσεβῶς ζῆν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήήσονται ·∙ <2Ti 3 :13> πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόόητες
προκόόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον πλανῶντες καὶ πλανώώµμενοι. <2Ti 3 :14> σὺ δὲ µμέένε ἐν οἷς ἔµμαθες καὶ
ἐπιστώώθης, εἰδὼς παρὰ τίίνος ἔµμαθες, <2Ti 3 :15> καὶ ὅτι ἀπὸ βρέέφους τὰ ἱερὰ γράάµμµματα οἶδας τὰ
δυνάάµμενάά σε σοφίίσαι εἰς σωτηρίίαν διὰ πίίστεως τῆς ἐν χριστῷ Ἰησοῦ. <2Ti 3 :16> πᾶσα γραφὴ
θεόόπνευστος καὶ ὠφέέλιµμος πρὸς διδασκαλίίαν, πρὸς ἔλεγχον, πρὸς ἐπανόόρθωσιν, πρὸς παιδείίαν
τὴν ἐν δικαιοσύύνῃ, <2Ti 3 :17> ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν
ἐξηρτισµμέένος.
<2Ti 4 : 1> Διαµμαρτύύροµμαι ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ µμέέλλοντος κρίίνειν ζῶντας καὶ
νεκρούύς, καὶ τὴν ἐπιφάάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν βασιλείίαν αὐτοῦ, <2Ti 4 : 2> κήήρυξον τὸν λόόγον,
ἐπίίστηθι εὐκαίίρως ἀκαίίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίίµμησον, παρακάάλεσον, ἐν πάάσῃ µμακροθυµμίίᾳ καὶ
διδαχῇ ·∙ <2Ti 4 : 3> ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτι τῆς ὑγιαινούύσης διδασκαλίίας οὐκ ἀνέέξονται ·∙ ἀλλὰ κατὰ
τὰς ἰδίίας ἐπιθυµμίίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύύσουσιν διδασκάάλους κνηθόόµμενοι τὴν ἀκοήήν, <2Ti 4 : 4> καὶ
ἀπὸ µμὲν τῆς ἀληθείίας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς µμύύθους ἐκτραπήήσονται. <2Ti 4 : 5>
σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσιν, κακοπάάθησον, ἔργον ποίίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίίαν σου
πληροφόόρησον ·∙ <2Ti 4 : 6> ἐγὼ γὰρ ἤδη σπέένδοµμαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐµμῆς ἀναλύύσεως ἐφέέστηκεν ·∙
<2Ti 4 : 7> τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώώνισµμαι, τὸν δρόόµμον τετέέλεκα, τὴν πίίστιν τετήήρηκα ·∙
<2Ti 4 : 8> λοιπὸν ἀπόόκειταίί µμοι ὁ τῆς δικαιοσύύνης στέέφανος, ὃν ἀποδώώσει µμοι ὁ Κύύριος ἐν ἐκείίνῃ
τῇ ἡµμέέρᾳ, ὁ δίίκαιος κριτήής, οὐ µμόόνον δὲ ἐµμοὶ ἀλλὰ καὶ πᾶσιν τοῖς ἠγαπηκόόσιν τὴν ἐπιφάάνειαν
αὐτοῦ.
<2Ti 4 : 9> Σπούύδασον ἐλθεῖν πρόός µμε ταχέέως, <2Ti 4 :10> Δηµμᾶς γάάρ µμε ἐγκατέέλιπεν ἀγαπήήσας
τὸν νῦν αἰῶνα ·∙ καὶ ἐπορεύύθη εἰς Θεσσαλονίίκην, Κρήήσκης εἰς Γαλατίίαν, Τίίτος εἰς Δαλµματίίαν ·∙
<2Ti 4 :11> Λουκᾶς ἐστὶν µμόόνος µμετ᾿ ἐµμοῦ. Μάάρκον ἀναλαβὼν ἄγε µμετὰ σεαυτοῦ, ἔστιν γάάρ µμοι
εὔχρηστος εἰς διακονίίαν. <2Ti 4 :12> Τυχικὸν δὲ ἀπέέστειλα εἰς Ἔφεσον. <2Ti 4 :13> τὸν φελόόνην,
ὃν ἀπέέλιπον ἐν Τρῳάάδι παρὰ Κάάρπῳ ἐρχόόµμενος φέέρε, καὶ τὰ βιβλίία, µμάάλιστα τὰς µμεµμβράάνας.
<2Ti 4 :14> Ἀλέέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλάά µμοι κακὰ ἐνεδείίξατο ·∙ ἀποδώώσει αὐτῷ ὁ Κύύριος κατὰ τὰ
ἔργα αὐτοῦ. <2Ti 4 :15> ὃν καὶ σὺ φυλάάσσου, λίίαν γὰρ ἀνθέέστηκεν τοῖς ἡµμετέέροις λόόγοις.
<2Ti 4 :16> ἐν τῇ πρώώτῃ µμου ἀπολογίίᾳ οὐδείίς µμοι συµμπαρεγέένετο, ἀλλὰ πάάντες µμε ἐγκατέέλιπον ·∙
µμὴ αὐτοῖς λογισθείίη. <2Ti 4 :17> ὁ δὲ Κύύριόός µμοι παρέέστη καὶ ἐνεδυνάάµμωσέέν µμε, ἵνα δι᾿ ἐµμοῦ τὸ
κήήρυγµμα πληροφορηθῇ καὶ ἀκούύσωσιν πάάντα τὰ ἔθνη ·∙ καὶ ἐρρύύσθην ἐκ στόόµματος λέέοντος.
<2Ti 4 :18> ῥύύσεται µμε ὁ Κύύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώώσει εἰς τὴν βασιλείίαν αὐτοῦ τὴν
ἐπουράάνιον ·∙ ᾧ ἡ δόόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<2Ti 4 :19> Ἄσπασαι Πρίίσκαν καὶ Ἀκύύλαν καὶ τὸν Ὀνησιφόόρου οἶκον. <2Ti 4 :20> Ἔραστος ἔµμεινεν
ἐν Κορίίνθῳ, Τρόόφιµμον δὲ ἀπέέλιπον ἐν Μιλήήτῳ ἀσθενοῦντα. <2Ti 4 :21> σπούύδασον πρὸ χειµμῶνος
ἐλθεῖν. ἀσπάάζεταίί σε Εὔβουλος καὶ Πούύδης, καὶ Λίίνος καὶ Κλαυδίία, καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάάντες.
<2Ti 4 :22> Ὁ Κύύριος Ἰησοῦς Χριστὸς µμετὰ τοῦ πνεύύµματόός σου. ἡ χάάρις µμεθ᾿ ὑµμῶν.

Πρὸς Τίίτον.

<Tit 1 : 1> Παῦλος δοῦλος Θεοῦ, ἀπόόστολος δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ κατὰ πίίστιν ἐκλεκτῶν Θεοῦ καὶ
ἐπίίγνωσιν ἀληθείίας τῆς κατ᾿ εὐσέέβειαν <Tit 1 : 2> ἐπ᾿ ἐλπίίδι ζωῆς αἰωνίίου, ἣν ἐπηγγείίλατο ὁ
ἀψευδὴς Θεὸς πρὸ χρόόνων αἰωνίίων ·∙ <Tit 1 : 3> ἐφανέέρωσεν δὲ καιροῖς ἰδίίοις τὸν λόόγον αὐτοῦ ἐν
κηρύύγµματι, ὃ ἐπιστεύύθην ἐγὼ κατ᾿ ἐπιταγὴν τοῦ σωτῆρος ἡµμῶν Θεοῦ, — <Tit 1 : 4> Τίίτῳ γνησίίῳ
τέέκνῳ κατὰ κοινὴν πίίστιν ·∙ Χάάρις καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Σωτῆρος
ἡµμῶν.
<Tit 1 : 5> Τούύτου χάάριν ἀπέέλιπόόν σε ἐν Κρήήτῃ, ἵνα τὰ λείίποντα ἐπιδιορθώώσῃ καὶ καταστήήσῃς
κατὰ πόόλιν πρεσβυτέέρους, ὡς ἐγώώ σοι διεταξάάµμην ·∙ <Tit 1 : 6> εἴ τίίς ἐστιν ἀνέέγκλητος, µμιᾶς
γυναικὸς ἀνήήρ, τέέκνα ἔχων πιστάά, µμὴ ἐν κατηγορίίᾳ ἀσωτίίας ἢ ἀνυπόότακτα. <Tit 1 : 7> δεῖ γὰρ τὸν
ἐπίίσκοπον ἀνέέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόόµμον, µμὴ αὐθάάδη, µμὴ ὀργίίλον, µμὴ πάάροινον, µμὴ
πλήήκτην, µμὴ αἰσχροκερδῆ, <Tit 1 : 8> ἀλλὰ φιλόόξενον, φιλάάγαθον, σώώφρονα, δίίκαιον, ὅσιον,
ἐγκρατῆ, <Tit 1 : 9> ἀντεχόόµμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ
παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίίᾳ τῇ ὑγιαινούύσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέέγοντας ἐλέέγχειν. <Tit 1 :10> Εἰσὶν
γὰρ πολλοὶ ἀνυπόότακτοι, µματαιολόόγοι καὶ φρεναπάάται, µμάάλιστα οἱ ἐκ περιτοµμῆς, <Tit 1 :11> οὓς
δεῖ ἐπιστοµμίίζειν, οἵτινες ὅλους οἴκους ἀνατρέέπουσιν διδάάσκοντες ἃ µμὴ δεῖ αἰσχροῦ κέέρδους χάάριν.
<Tit 1 :12> εἶπέέν τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήήτης Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρίία, γαστέέρες
ἀργαίί. <Tit 1 :13> ἡ µμαρτυρίία αὕτη ἐστὶν ἀληθήής ·∙ δι᾿ ἣν αἰτίίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόόµμως, ἵνα
ὑγιαίίνωσιν ἐν τῇ πίίστει, <Tit 1 :14> µμὴ προσέέχοντες Ἰουδαϊκοῖς µμύύθοις καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώώπων
ἀποστρεφοµμέένων τὴν ἀλήήθειαν. <Tit 1 :15> πάάντα καθαρὰ τοῖς καθαροῖς ·∙ τοῖς δὲ µμεµμιαµμµμέένοις
καὶ ἀπίίστοις οὐδὲν καθαρόόν, ἀλλὰ µμεµμίίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείίδησις. <Tit 1 :16> Θεὸν
ὁµμολογοῦσιν εἰδέέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν ἄργον
ἀγαθὸν ἀδόόκιµμοι.
<Tit 2 : 1> Σὺ δὲ λάάλει ἃ πρέέπει τῇ ὑγιαινούύσῃ διδασκαλίίᾳ ·∙ <Tit 2 : 2> πρεσβύύτας νηφαλίίους εἶναι,
σεµμνούύς, σώώφρονας, ὑγιαίίνοντας τῇ πίίστει, τῇ ἀγάάπῃ, τῇ ὑποµμονῇ. <Tit 2 : 3> πρεσβύύτιδας
ὡσαύύτως ἐν καταστήήµματι ἱεροπρεπεῖς, µμὴ διαβόόλους, µμὴ οἴνῳ πολλῷ δεδουλωµμέένας,
καλοδιδασκάάλους, <Tit 2 : 4> ἵνα σωφρονίίζωσιν τὰς νέέας φιλάάνδρους εἶναι, φιλοτέέκνους,
<Tit 2 : 5> σώώφρονας, ἁγνάάς, οἰκουργούύς, ἀγαθάάς, ὑποτασσοµμέένας τοῖς ἰδίίοις ἀνδράάσιν, ἵνα µμὴ ὁ
λόόγος τοῦ Θεοῦ βλασφηµμῆται. <Tit 2 : 6> τοὺς νεωτέέρους ὡσαύύτως παρακάάλει σωφρονεῖν,
<Tit 2 : 7> περὶ πάάντα σεαυτὸν παρεχόόµμενος τύύπον καλῶν ἔργων, ἐν τῇ διδασκαλίίᾳ ἀφθορίίαν,
σεµμνόότητα, <Tit 2 : 8> λόόγον ὑγιῆ ἀκατάάγνωστον, ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίίας ἐντραπῇ µμηδὲν ἔχων λέέγειν
περὶ ἡµμῶν φαῦλον. <Tit 2 : 9> δούύλους ἰδίίοις δεσπόόταις ὑποτάάσσεσθαι, ἐν πᾶσιν εὐαρέέστους εἶναι,
µμὴ ἀντιλέέγοντας ·∙ <Tit 2 :10> µμὴ νοσφιζοµμέένους, ἀλλὰ πᾶσαν πίίστιν ἐνδεικνυµμέένους ἀγαθήήν, ἵνα
τὴν διδασκαλίίαν τὴν τοῦ σωτῆρος ἡµμῶν Θεοῦ κοσµμῶσιν ἐν πᾶσιν. <Tit 2 :11> Ἐπεφάάνη γὰρ ἡ
χάάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήήριος πᾶσιν ἀνθρώώποις, <Tit 2 :12> παιδεύύουσα ἡµμᾶς, ἵνα ἀρνησάάµμενοι τὴν
ἀσέέβειαν καὶ τὰς κοσµμικὰς ἐπιθυµμίίας σωφρόόνως καὶ δικαίίως καὶ εὐσεβῶς ζήήσωµμεν ἐν τῷ νῦν
αἰῶνι, <Tit 2 :13> προσδεχόόµμενοι τὴν µμακαρίίαν ἐλπίίδα καὶ ἐπιφάάνειαν τῆς δόόξης τοῦ µμεγάάλου
Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, <Tit 2 :14> ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡµμῶν ἵνα λυτρώώσηται
ἡµμᾶς ἀπὸ πάάσης ἀνοµμίίας καὶ καθαρίίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούύσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων.
<Tit 2 :15> ταῦτα λάάλει καὶ παρακάάλει καὶ ἔλεγχε µμετὰ πάάσης ἐπιταγῆς. µμηδείίς σου
περιφρονείίτω.
<Tit 3 : 1> Ὑποµμίίµμνῃσκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίίαις ὑποτάάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον
ἀγαθὸν ἑτοίίµμους εἶναι, <Tit 3 : 2> µμηδέένα βλασφηµμεῖν, ἀµμάάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν
ἐνδεικνυµμέένους πραΰτητα πρὸς πάάντας ἀνθρώώπους. <Tit 3 : 3> ἦµμεν γάάρ ποτε καὶ ἡµμεῖς ἀνόόητοι,
ἀπειθεῖς, πλανώώµμενοι, δουλεύύοντες ἐπιθυµμίίαις καὶ ἡδοναῖς ποικίίλαις, ἐν κακίίᾳ καὶ φθόόνῳ
διάάγοντες, στυγητοίί, µμισοῦντες ἀλλήήλους. <Tit 3 : 4> ὅτε δὲ ἡ χρηστόότης καὶ ἡ φιλανθρωπίία
ἐπεφάάνη τοῦ σωτῆρος ἡµμῶν Θεοῦ, <Tit 3 : 5> οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύύνῃ ἃ ἐποιήήσαµμεν ἡµμεῖς,
ἀλλὰ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἔλεος ἔσωσεν ἡµμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίίας καὶ ἀνακαινώώσεως
Πνεύύµματος Ἁγίίου, <Tit 3 : 6> οὗ ἐξέέχεεν ἐφ᾿ ἡµμᾶς πλουσίίως διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡµμῶν,
<Tit 3 : 7> ἵνα δικαιωθέέντες τῇ ἐκείίνου χάάριτι κληρονόόµμοι γενηθῶµμεν κατ᾿ ἐλπίίδα ζωῆς αἰωνίίου.
<Tit 3 : 8> πιστὸς ὁ λόόγος, καὶ περὶ τούύτων βούύλοµμαίί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίίζωσιν καλῶν
ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκόότες Θεῷ ·∙ ταῦτάά ἐστιν καλὰ καὶ ὠφέέλιµμα τοῖς ἀνθρώώποις.
<Tit 3 : 9> µμωρὰς δὲ ζητήήσεις καὶ γενεαλογίίας καὶ ἔρεις καὶ µμάάχας νοµμικὰς περιΐστασο, εἰσὶν γὰρ
ἀνωφελεῖς καὶ µμάάταιοι. <Tit 3 :10> αἱρετικὸν ἄνθρωπον µμετὰ µμίίαν καὶ δευτέέραν νουθεσίίαν
παραιτοῦ, <Tit 3 :11> εἰδὼς ὅτι ἐξέέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁµμαρτάάνει ὢν αὐτοκατάάκριτος.
<Tit 3 :12> Ὅταν πέέµμψω Ἀρτεµμᾶν πρὸς σὲ ἢ Τύύχικον, σπούύδασον ἐλθεῖν πρόός µμε εἰς Νικόόπολιν,
ἐκεῖ γὰρ κέέκρικα παραχειµμάάσαι. <Tit 3 :13> Ζηνᾶν τὸν νοµμικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίίως
πρόόπεµμψον, ἵνα µμηδὲν αὐτοῖς λείίπῃ ·∙ <Tit 3 :14> µμανθανέέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡµμέέτεροι καλῶν ἔργων
προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίίας χρείίας, ἵνα µμὴ ὦσιν ἄκαρποι.
<Tit 3 :15> Ἀσπάάζονταίί σε οἱ µμετ᾿ ἐµμοῦ πάάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡµμᾶς ἐν πίίστει. Ἡ χάάρις
µμετὰ πάάντων ὑµμῶν.

Πρὸς Φιλήήµμονα.

<Phm 1 : 1> Παῦλος δέέσµμιος Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Τιµμόόθεος ὁ ἀδελφὸς Φιλήήµμονι τῷ ἀγαπητῷ καὶ
συνεργῷ ἡµμῶν <Phm 1 : 2> καὶ Ἀπφίίᾳ τῇ ἀδελφῇ καὶ Ἀρχίίππῳ τῷ συστρατιώώτῃ ἡµμῶν καὶ τῇ κατ᾿
οἶκόόν σου ἐκκλησίίᾳ ·∙ <Phm 1 : 3> Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡµμῶν καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
<Phm 1 : 4> Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ µμου πάάντοτε µμνείίαν σου ποιούύµμενος ἐπὶ τῶν προσευχῶν µμου,
<Phm 1 : 5> ἀκούύων σου τὴν ἀγάάπην καὶ τὴν πίίστιν ἣν ἔχεις πρὸς τὸν Κύύριον Ἰησοῦν καὶ εἰς
πάάντας τοὺς ἁγίίους ·∙ <Phm 1 : 6> ὅπως ἡ κοινωνίία τῆς πίίστεώώς σου ἐνεργὴς γέένηται ἐν ἐπιγνώώσει
παντὸς ἀγαθοῦ τοῦ ἐν ἡµμῖν εἰς χριστόόν Ἰησοῦν. <Phm 1 : 7> χαρὰν γὰρ ἔχοµμεν πολλὴν καὶ
παράάκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάάπῃ σου, ὅτι τὰ σπλάάγχνα τῶν ἁγίίων ἀναπέέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέέ.
<Phm 1 : 8> Διὸ πολλὴν ἐν Χριστῷ παρρησίίαν ἔχων ἐπιτάάσσειν σοι τὸ ἀνῆκον, <Phm 1 : 9> διὰ τὴν
ἀγάάπην µμᾶλλον παρακαλῶ, τοιοῦτος ὢν ὡς Παῦλος πρεσβύύτης, νυνὶ δὲ καὶ δέέσµμιος Ἰησοῦ
Χριστοῦ ·∙ <Phm 1 :10> παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐµμοῦ τέέκνου, ὃν ἐγέέννησα ἐν τοῖς δεσµμοῖς,
Ὀνήήσιµμον, <Phm 1 :11> τόόν ποτέέ σοι ἄχρηστον, νυνὶ δὲ σοὶ καὶ ἐµμοὶ εὔχρηστον, ὃν ἀνέέπεµμψάά σοι,
— <Phm 1 :12> αὐτόόν, τοῦτ᾿ ἔστιν τὰ ἐµμὰ σπλάάγχνα. <Phm 1 :13> ὃν ἐγὼ ἐβουλόόµμην πρὸς ἐµμαυτὸν
κατέέχειν, ἵνα ὑπὲρ σοῦ µμοι διακονῇ ἐν τοῖς δεσµμοῖς τοῦ εὐαγγελίίου ·∙ <Phm 1 :14> χωρὶς δὲ τῆς σῆς
γνώώµμης οὐδὲν ἠθέέλησα ποιῆσαι, ἵνα µμὴ ὡς κατὰ ἀνάάγκην τὸ ἀγαθόόν σου ᾖ ἀλλὰ κατὰ ἑκούύσιον.
<Phm 1 :15> τάάχα γὰρ διὰ τοῦτο ἐχωρίίσθη πρὸς ὥραν, ἵνα αἰώώνιον αὐτὸν ἀπέέχῃς, <Phm 1 :16>
οὐκέέτι ὡς δοῦλον ἀλλ᾿ ὑπὲρ δοῦλον, ἀδελφὸν ἀγαπητόόν, µμάάλιστα ἐµμοίί, πόόσῳ δὲ µμᾶλλον σοὶ καὶ
ἐν σαρκὶ καὶ ἐν Κυρίίῳ. <Phm 1 :17> εἰ οὖν µμε ἔχεις κοινωνόόν, προσλαβοῦ αὐτὸν ὡς ἐµμέέ ·∙
<Phm 1 :18> εἰ δέέ τι ἠδίίκησέέν σε ἢ ὀφείίλει, τοῦτο ἐµμοὶ ἐλλόόγα. <Phm 1 :19> ἐγὼ Παῦλος ἔγραψα τῇ
ἐµμῇ χειρίί ·∙ ἐγὼ ἀποτίίσω, ἵνα µμὴ λέέγω σοι ὅτι καὶ σεαυτόόν µμοι προσοφείίλεις. <Phm 1 :20> ναίί,
ἀδελφέέ, ἐγώώ σου ὀναίίµμην ἐν Κυρίίῳ ·∙ ἀνάάπαυσόόν µμου τὰ σπλάάγχνα ἐν Χριστῷ. <Phm 1 :21>
Πεποιθὼς τῇ ὑπακοῇ σου ἔγραψάά σοι, εἰδὼς ὅτι καὶ ὑπὲρ ὃ λέέγω ποιήήσεις. <Phm 1 :22> ἅµμα δὲ καὶ
ἑτοίίµμαζέέ µμοι ξενίίαν, ἐλπίίζω γὰρ ὅτι διὰ τῶν προσευχῶν ὑµμῶν χαρισθήήσοµμαι ὑµμῖν.
<Phm 1 :23> Ἀσπάάζεταίί σε Ἐπαφρᾶς ὁ συναιχµμάάλωτόός µμου ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, <Phm 1 :24> Μάάρκος,
Ἀρίίσταρχος, Δηµμᾶς, Λ ουκᾶς, οἱ συνεργοίί µμου. <Phm 1 :25> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ µμετὰ τοῦ πνεύύµματος ὑµμῶν.

Πρὸς Ἑβραίίους.

<Héb 1 : 1> Πολυµμερῶς καὶ πολυτρόόπως πάάλαι ὁ Θεὸς λαλήήσας τοῖς πατράάσιν ἐν τοῖς προφήήταις
ἐπ᾿ ἐσχάάτου τῶν ἡµμερῶν τούύτων ἐλάάλησεν ἡµμῖν ἐν Υἱῷ, <Héb 1 : 2> ὃν ἔθηκεν κληρονόόµμον
πάάντων, δι᾿ οὗ καὶ ἐποίίησεν τοὺς αἰῶνας, <Héb 1 : 3> ὃς ὢν ἀπαύύγασµμα τῆς δόόξης καὶ χαρακτὴρ
τῆς ὑποστάάσεως αὐτοῦ, φέέρων τε τὰ πάάντα τῷ ῥήήµματι τῆς δυνάάµμεως αὐτοῦ, δι᾿ ἑαυτοῦ
καθαρισµμὸν τῶν ἁµμαρτιῶν ποιησάάµμενος ἐκάάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς µμεγαλωσύύνης ἐν ὑψηλοῖς ·∙
<Héb 1 : 4> τοσούύτῳ κρείίττων γενόόµμενος τῶν ἀγγέέλων ὅσῳ διαφορώώτερον παρ᾿ αὐτοὺς
κεκληρονόόµμηκεν ὄνοµμα. <Héb 1 : 5> τίίνι γὰρ εἶπέέν ποτε τῶν ἀγγέέλων ·∙ Υἱὸς µμου εἶ σύύ, ἐγὼ
σήήµμερον γεγέέννηκάά σε; καὶ πάάλιν ·∙ Ἐγὼ ἔσοµμαι αὐτῷ εἰς πατέέρα καὶ αὐτὸς ἔσται µμοι εἰς υἱόόν;
<Héb 1 : 6> ὅταν δὲ πάάλιν εἰσαγάάγῃ τὸν Πρωτόότοκον εἰς τὴν οἰκουµμέένην, λέέγει ·∙ Καὶ
προσκυνησάάτωσαν αὐτῷ πάάντες ἄγγελοι Θεοῦ. <Héb 1 : 7> καὶ πρὸς µμὲν τοὺς ἀγγέέλους λέέγει ·∙ Ὁ
ποιῶν τοὺς ἀγγέέλους αὐτοῦ πνεύύµματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόόγα. <Héb 1 : 8> πρὸς
δὲ τὸν Υἱόόν ·∙ Ὁ θρόόνος σου ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος ·∙ ῥάάβδος εὐθύύτητος ἡ ῥάάβδος τῆς
βασιλείίας σου ·∙ <Héb 1 : 9> ἠγάάπησας δικαιοσύύνην καὶ ἐµμίίσησας ἀνοµμίίαν ·∙ διὰ τοῦτο ἔχρισέέν σε ὁ
Θεόός, ὁ Θεὸς σου, ἔλαιον ἀγαλλιάάσεως παρὰ τοὺς µμετόόχους σου. <Héb 1 :10> καίί ·∙ Σὺ κατ᾿ ἀρχάάς,
Κύύριε, τὴν γῆν ἐθεµμελίίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σούύ εἰσὶν οἱ οὐρανοίί ·∙ <Héb 1 :11> αὐτοὶ
ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαµμέένεις ·∙ καὶ πάάντες ὡς ἱµμάάτιον παλαιωθήήσονται, <Héb 1 :12> καὶ ὡσεὶ
περιβόόλαιον ἑλίίξεις αὐτοὺς καὶ ἀλλαγήήσονται ·∙ σὺ δὲ ὁ Αὐτὸς εἶ καὶ τὰ ἔτη σου οὐκ ἐκλείίψουσιν.
<Héb 1 :13> πρὸς τίίνα δὲ τῶν ἀγγέέλων εἴρηκέέν ποτε ·∙ Κάάθου ἐκ δεξιῶν µμου ἕως ἂν θῶ τοὺς
ἐχθρούύς σου ὑποπόόδιον τῶν ποδῶν σου; <Héb 1 :14> οὐχὶ πάάντες εἰσὶν λειτουργικὰ πνεύύµματα εἰς
διακονίίαν ἀποστελλόόµμενα διὰ τοὺς µμέέλλοντας κληρονοµμεῖν σωτηρίίαν;
<Héb 2 : 1> Διὰ τοῦτο δεῖ περισσοτέέρως προσέέχειν ἡµμᾶς τοῖς ἀκουσθεῖσιν, µμήήποτε παραρυῶµμεν.
<Héb 2 : 2> εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέέλων λαληθεὶς λόόγος ἐγέένετο βέέβαιος, καὶ πᾶσα παράάβασις καὶ
παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον µμισθαποδοσίίαν, <Héb 2 : 3> πῶς ἡµμεῖς ἐκφευξόόµμεθα τηλικαύύτης
ἀµμελήήσαντες σωτηρίίας, ἥτις ἀρχὴν λαβοῦσα λαλεῖσθαι διὰ τοῦ Κυρίίου, ὑπὸ τῶν ἀκουσάάντων εἰς
ἡµμᾶς ἐβεβαιώώθη, <Héb 2 : 4> συνεπιµμαρτυροῦντος τοῦ Θεοῦ σηµμείίοις τε καὶ τέέρασιν καὶ ποικίίλαις
δυνάάµμεσιν καὶ Πνεύύµματος Ἁγίίου µμερισµμοῖς κατὰ τὴν αὐτοῦ θέέλησιν;
<Héb 2 : 5> Οὐ γὰρ ἀγγέέλοις ὑπέέταξεν τὴν οἰκουµμέένην τὴν µμέέλλουσαν περὶ ἧς λαλοῦµμεν ·∙
<Héb 2 : 6> διεµμαρτύύρατο δέέ που τὶς λέέγων ·∙ Τίί ἐστιν ἄνθρωπος ὅτι µμιµμνῄσκῃ αὐτοῦ, ἢ υἱὸς
ἀνθρώώπου ὅτι ἐπισκέέπτῃ αὐτόόν; <Héb 2 : 7> ἠλάάττωσας αὐτὸν βραχύύ τι παρ᾿ ἀγγέέλους ·∙ δόόξῃ καὶ
τιµμῇ ἐστεφάάνωσας αὐτόόν, [καὶ κατέέστησας αὐτὸν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου], <Héb 2 : 8> πάάντα
ὑπέέταξας ὑποκάάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ ·∙ ἐν τῷ γὰρ ὑποτάάξαι αὐτῷ τὰ πάάντα οὐδὲν ἀφῆκεν αὐτῷ
ἀνυπόότακτον ·∙ νῦν δὲ οὔπω ὁρῶµμεν αὐτῷ τὰ πάάντα ὑποτεταγµμέένα ·∙ <Héb 2 : 9> τὸν δὲ βραχύύ τι
παρ᾿ ἀγγέέλους ἠλαττωµμέένον βλέέποµμεν Ἰησοῦν διὰ τὸ πάάθηµμα τοῦ θανάάτου δόόξῃ καὶ τιµμῇ
ἐστεφανωµμέένον, ὅπως χάάριτι Θεοῦ ὑπὲρ παντὸς γεύύσηται θανάάτου. <Héb 2 :10> ἔπρεπεν γὰρ
αὐτῷ, δι᾿ ὃν τὰ πάάντα καὶ δι᾿ οὗ τὰ πάάντα, πολλοὺς υἱοὺς εἰς δόόξαν ἀγαγόόντα τὸν ἀρχηγὸν τῆς
σωτηρίίας αὐτῶν διὰ παθηµμάάτων τελειῶσαι. <Héb 2 :11> ὅ τε γὰρ ἁγιάάζων καὶ οἱ ἁγιαζόόµμενοι ἐξ
ἑνὸς πάάντες ·∙ δι᾿ ἣν αἰτίίαν οὐκ ἐπαισχύύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, <Héb 2 :12> λέέγων ·∙
Ἀπαγγελῶ τὸ ὄνοµμάά σου τοῖς ἀδελφοῖς µμου ·∙ ἐν µμέέσῳ ἐκκλησίίας ὑµμνήήσω σε. <Héb 2 :13> καὶ
πάάλιν ·∙ Ἐγὼ ἔσοµμαι πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτῷ. καὶ πάάλιν ·∙ Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδίία ἅ µμοι ἔδωκεν ὁ Θεόός.
<Héb 2 :14> ἐπεὶ οὖν τὰ παιδίία κεκοινώώνηκεν αἵµματος καὶ σαρκόός, καὶ αὐτὸς παραπλησίίως
µμετέέσχεν τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάάτου καταργήήσῃ τὸν τὸ κράάτος ἔχοντα τοῦ θανάάτου, τοῦτ᾿
ἔστιν τὸν διάάβολον ·∙ <Héb 2 :15> καὶ ἀπαλλάάξῃ τούύτους ὅσοι φόόβῳ θανάάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν
ἔνοχοι ἦσαν δουλείίας. <Héb 2 :16> οὐ γὰρ δήήπου ἀγγέέλων ἐπιλαµμβάάνεται, ἀλλὰ σπέέρµματος
Ἀβραὰµμ ἐπιλαµμβάάνεται. <Héb 2 :17> ὅθεν ὤφειλεν κατὰ πάάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁµμοιωθῆναι, ἵνα
ἐλεήήµμων γέένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόόν, εἰς τὸ ἱλάάσκεσθαι τὰς ἁµμαρτίίας τοῦ
λαοῦ. <Héb 2 :18> ἐν ᾧ γὰρ πέέπονθεν αὐτὸς πειρασθείίς, δύύναται τοῖς πειραζοµμέένοις βοηθῆσαι.
<Héb 3 : 1> Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήήσεως ἐπουρανίίου µμέέτοχοι, κατανοήήσατε τὸν ἀπόόστολον καὶ
ἀρχιερέέα τῆς ὁµμολογίίας ἡµμῶν Ἰησοῦν, <Héb 3 : 2> πιστὸν ὄντα τῷ ποιήήσαντι αὐτὸν ὡς καὶ
Μωϋσῆς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. <Héb 3 : 3> πλείίονος γὰρ οὗτος δόόξης παρὰ Μωϋσῆν ἠξίίωται καθ᾿
ὅσον πλείίονα τιµμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ κατασκευάάσας αὐτόόν. <Héb 3 : 4> πᾶς γὰρ οἶκος
κατασκευάάζεται ὑπὸ τινόός ·∙ ὁ δὲ πάάντα κατασκευάάσας Θεόός. <Héb 3 : 5> καὶ Μωϋσῆς µμὲν πιστὸς
ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράάπων εἰς µμαρτύύριον τῶν λαληθησοµμέένων ·∙ <Héb 3 : 6> Χριστὸς δὲ ὡς
Υἱὸς ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ ·∙ οὗ οἶκόός ἐσµμεν ἡµμεῖς ἐάάνπερ τὴν παρρησίίαν καὶ τὸ καύύχηµμα τῆς
ἐλπίίδος µμέέχρι τέέλους βεβαίίαν κατάάσχωµμεν.
<Héb 3 : 7> Διόό, καθὼς λέέγει τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ·∙ Σήήµμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούύσητε,
<Héb 3 : 8> µμὴ σκληρύύνητε τὰς καρδίίας ὑµμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασµμῷ κατὰ τὴν ἡµμέέραν τοῦ
πειρασµμοῦ ἐν τῇ ἐρήήµμῳ, <Héb 3 : 9> οὗ ἐπείίρασαν οἱ πατέέρες ὑµμῶν ἐν δοκιµμασίίᾳ καὶ εἶδον τὰ
ἔργα µμου τεσσεράάκοντα ἔτη. <Héb 3 :10> διὸ προσώώχθισα τῇ γενεᾷ ταύύτῃ καὶ εἶπον ·∙ Ἀεὶ
πλανῶνται τῇ καρδίίᾳ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούύς µμου. <Héb 3 :11> ὡς ὤ µμοσα ἐν τῇ ὀργῇ
µμου ·∙ Εἰ εἰσελεύύσονται εἰς τὴν κατάάπαυσίίν µμου. <Héb 3 :12> βλέέπετε, ἀδελφοίί, µμήήποτε ἔσται ἔν
τινι ὑµμῶν καρδίία πονηρὰ ἀπιστίίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος ·∙ <Héb 3 :13> ἀλλὰ
παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάάστην ἡµμέέραν, ἄχρις οὗ τὸ Σήήµμερον καλεῖται, ἵνα µμὴ σκληρυνθῇ τις
ἐξ ὑµμῶν ἀπάάτῃ τῆς ἁµμαρτίίας. <Héb 3 :14> µμέέτοχοι γὰρ τοῦ Χριστοῦ γεγόόναµμεν, ἐάάνπερ τὴν ἀρχὴν
τῆς ὑποστάάσεως µμέέχρι τέέλους βεβαίίαν κατάάσχωµμεν, <Héb 3 :15> ἐν τῷ λέέγεσθαι ·∙ Σήήµμερον ἐὰν
τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούύσητε, µμὴ σκληρύύνητε τὰς καρδίίας ὑµμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασµμῷ.
<Héb 3 :16> (τίίνες γὰρ ἀκούύσαντες παρεπίίκραναν; ἀλλ᾿ οὐ πάάντες οἱ ἐξελθόόντες ἐξ Αἰγύύπτου διὰ
Μωϋσέέως; <Héb 3 :17> τίίσιν δὲ προσώώχθισεν τεσσεράάκοντα ἔτη; οὐχὶ τοῖς ἁµμαρτήήσασιν, ὧν τὰ
κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήήµμῳ; <Héb 3 :18> τίίσιν δὲ ὤµμοσεν µμὴ εἰσελεύύσεσθαι εἰς τὴν κατάάπαυσιν
αὐτοῦ εἰ µμὴ τοῖς ἀπειθήήσασιν; <Héb 3 :19> καὶ βλέέποµμεν ὅτι οὐκ ἠδυνήήθησαν εἰσελθεῖν δι᾿
ἀπιστίίαν.) —
<Héb 4 : 1> φοβηθῶµμεν οὖν µμήήποτε καταλειποµμέένης ἐπαγγελίίας εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάάπαυσιν
αὐτοῦ δοκῇ τις ἐξ ὑµμῶν ὑστερηκέέναι ·∙ <Héb 4 : 2> καὶ γάάρ ἐσµμεν εὐηγγελισµμέένοι καθάάπερ
κἀκεῖνοι ·∙ ἀλλ᾿ οὐκ ὠφέέλησεν ὁ λόόγος τῆς ἀκοῆς ἐκείίνους µμὴ συνκεκερασµμέένος τῇ πίίστει τοῖς
ἀκούύσασιν. <Héb 4 : 3> εἰσερχόόµμεθα γὰρ εἰς τὴν κατάάπαυσιν οἱ πιστεύύσαντες, καθὼς εἴρηκεν ·∙ Ὡς
ὤµμοσα ἐν τῇ ὀργῇ µμου ·∙ Εἰ εἰσελεύύσονται εἰς τὴν κατάάπαυσίίν µμου, καίίτοι τῶν ἔργων ἀπὸ
καταβολῆς κόόσµμου γενηθέέντων. <Héb 4 : 4> εἴρηκεν γάάρ που περὶ τῆς ἑβδόόµμης οὕτως ·∙ Καὶ
κατέέπαυσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡµμέέρα τῇ ἑβδόόµμῃ ἀπὸ πάάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ ·∙ <Héb 4 : 5> καὶ ἐν
τούύτῳ πάάλιν ·∙ Εἰ εἰσελεύύσονται εἰς τὴν κατάάπαυσίίν µμου. <Héb 4 : 6> ἐπεὶ οὖν ἀπολείίπεται τινὰς
εἰσελθεῖν εἰς αὐτήήν, καὶ οἱ πρόότερον εὐαγγελισθέέντες οὐκ εἰσῆλθον δι᾿ ἀπείίθειαν, <Héb 4 : 7>
πάάλιν τινὰ ὁρίίζει ἡµμέέραν, Σήήµμερον, ἐν Δαυὶδ λέέγων µμετὰ τοσοῦτον χρόόνον, καθὼς προείίρηται ·∙
Σήήµμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούύσητε, µμὴ σκληρύύνητε τὰς καρδίίας ὑµμῶν. <Héb 4 : 8> εἰ γὰρ
αὐτοὺς Ἰησοῦς κατέέπαυσεν, οὐκ ἂν περὶ ἄλλης ἐλάάλει µμετὰ ταῦτα ἡµμέέρας. <Héb 4 : 9> ἄρα
ἀπολείίπεται σαββατισµμὸς τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ. <Héb 4 :10> ὁ γὰρ εἰσελθὼν εἰς τὴν κατάάπαυσιν
αὐτοῦ καὶ αὐτὸς κατέέπαυσεν ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὥσπερ ἀπὸ τῶν ἰδίίων ὁ Θεόός. <Héb 4 :11>
Σπουδάάσωµμεν οὖν εἰσελθεῖν εἰς ἐκείίνην τὴν κατάάπαυσιν, ἵνα µμὴ ἐν τῷ αὐτῷ τις ὑποδείίγµματι
πέέσῃ τῆς ἀπειθείίας. <Héb 4 :12> ζῶν γὰρ ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τοµμώώτερος ὑπὲρ
πᾶσαν µμάάχαιραν δίίστοµμον καὶ διϊκνούύµμενος ἄχρι µμερισµμοῦ ψυχῆς καὶ πνεύύµματος, ἁρµμῶν τε καὶ
µμυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυµμήήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίίας. <Héb 4 :13> καὶ οὐκ ἔστιν κτίίσις ἀφανὴς
ἐνώώπιον αὐτοῦ, πάάντα δὲ γυµμνὰ καὶ τετραχηλισµμέένα τοῖς ὀφθαλµμοῖς αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡµμῖν ὁ
λόόγος.
<Héb 4 :14> Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέέα µμέέγαν διεληλυθόότα τοὺς οὐρανούύς, Ἰησοῦν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ,
κρατῶµμεν τῆς ὁµμολογίίας ·∙ <Héb 4 :15> οὐ γὰρ ἔχοµμεν ἀρχιερέέα µμὴ δυνάάµμενον συµμπαθῆσαι ταῖς
ἀσθενείίαις ἡµμῶν, πεπειρασµμέένον δὲ κατὰ πάάντα καθ᾿ ὁµμοιόότητα χωρὶς ἁµμαρτίίας. <Héb 4 :16>
προσερχώώµμεθα οὖν µμετὰ παρρησίίας τῷ θρόόνῳ τῆς χάάριτος, ἵνα λάάβωµμεν ἔλεος καὶ χάάριν
εὕρωµμεν εἰς εὔκαιρον βοήήθειαν.
<Héb 5 : 1> Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώώπων λαµμβανόόµμενος ὑπὲρ ἀνθρώώπων καθίίσταται τὰ πρὸς
τὸν Θεόόν, ἵνα προσφέέρῃ δῶράά τε καὶ θυσίίας ὑπὲρ ἁµμαρτιῶν, <Héb 5 : 2> µμετριοπαθεῖν δυνάάµμενος
τοῖς ἀγνοοῦσιν καὶ πλανωµμέένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίίκειται ἀσθέένειαν ·∙ <Héb 5 : 3> καὶ δι᾿ αὐτὴν
ὀφείίλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτως καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέέρειν περὶ ἁµμαρτιῶν. <Héb 5 : 4> καὶ
οὐχ ἑαυτῷ τις λαµμβάάνει τὴν τιµμήήν ·∙ ἀλλὰ καλούύµμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθώώσπερ καὶ Ἀαρώών.
<Héb 5 : 5> οὕτως καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόόξασεν γενηθῆναι ἀρχιερέέα, ἀλλ᾿ ὁ λαλήήσας πρὸς
αὐτόόν ·∙ Υἱὸς µμου εἶ σύύ ·∙ ἐγὼ σήήµμερον γεγέέννηκάά σε ·∙ <Héb 5 : 6> καθὼς καὶ ἐν ἑτέέρῳ λέέγει ·∙ Σὺ
ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάάξιν Μελχισέέδεκ ·∙ <Héb 5 : 7> ὃς ἐν ταῖς ἡµμέέραις τῆς σαρκὸς αὐτοῦ
δεήήσεις τε καὶ ἱκετηρίίας πρὸς τὸν δυνάάµμενον σῴζειν αὐτὸν ἐκ θανάάτου µμετὰ κραυγῆς ἰσχυρᾶς καὶ
δακρύύων προσενέέγκας καὶ εἰσακουσθεὶς ἀπὸ τῆς εὐλαβείίας, <Héb 5 : 8> καίίπερ ὢν Υἱόός, ἔµμαθεν
ἀφ᾿ ὧν ἔπαθεν τὴν ὑπακοήήν ·∙ <Héb 5 : 9> καὶ τελειωθεὶς ἐγέένετο πᾶσιν τοῖς ὑπακούύουσιν αὐτῷ
αἴτιος σωτηρίίας αἰωνίίου, <Héb 5 :10> προσαγορευθεὶς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἀρχιερεὺς κατὰ τὴν τάάξιν
Μελχισέέδεκ, <Héb 5 :11> περὶ οὗ πολὺς ἡµμῖν ὁ λόόγος καὶ δυσερµμήήνευτος λέέγειν, ἐπεὶ νωθροὶ
γεγόόνατε ταῖς ἀκοαῖς. <Héb 5 :12> καὶ γὰρ ὀφείίλοντες εἶναι διδάάσκαλοι διὰ τὸν χρόόνον, πάάλιν
χρείίαν ἔχετε τοῦ διδάάσκειν ὑµμᾶς τίίνα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχῆς τῶν λογίίων τοῦ Θεοῦ, καὶ γεγόόνατε
χρείίαν ἔχοντες γάάλακτος καὶ οὐ στερεᾶς τροφῆς ·∙ <Héb 5 :13> πᾶς γὰρ ὁ µμετέέχων γάάλακτος
ἄπειρος λόόγου δικαιοσύύνης, νήήπιος γάάρ ἐστιν ·∙ <Héb 5 :14> τελείίων δέέ ἐστιν ἡ στερεὰ τροφήή, τῶν
διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήήρια γεγυµμνασµμέένα ἐχόόντων πρὸς διάάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ.
<Héb 6 : 1> Διὸ ἀφέέντες τὸν τῆς ἀρχῆς τοῦ Χριστοῦ λόόγον ἐπὶ τὴν τελειόότητα φερώώµμεθα, µμὴ πάάλιν
θεµμέέλιον καταβαλλόόµμενοι µμετανοίίας ἀπὸ νεκρῶν ἔργων καὶ πίίστεως ἐπὶ Θεόόν, <Héb 6 : 2>
βαπτισµμῶν διδαχῆς ἐπιθέέσεώώς τε χειρῶν, ἀναστάάσεώώς τε νεκρῶν καὶ κρίίµματος αἰωνίίου.
<Héb 6 : 3> καὶ τοῦτο ποιήήσοµμεν, ἐάάνπερ ἐπιτρέέπῃ ὁ Θεόός. <Héb 6 : 4> ἀδύύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ
φωτισθέέντας γευσαµμέένους τε τῆς δωρεᾶς τῆς ἐπουρανίίου καὶ µμετόόχους γενηθέέντας Πνεύύµματος
Ἁγίίου <Héb 6 : 5> καὶ καλὸν γευσαµμέένους Θεοῦ ῥῆµμα δυνάάµμεις τε µμέέλλοντος αἰῶνος, <Héb 6 : 6>
καὶ παραπεσόόντας, πάάλιν ἀνακαινίίζειν εἰς µμετάάνοιαν, ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν Υἱὸν τοῦ
Θεοῦ καὶ παραδειγµματίίζοντας. <Héb 6 : 7> γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ᾿ αὐτῆς πολλάάκις ἐρχόόµμενον
ὑετὸν καὶ τίίκτουσα βοτάάνην εὔθετον ἐκείίνοις δι᾿ οὓς καὶ γεωργεῖται, µμεταλαµμβάάνει εὐλογίίας ἀπὸ
τοῦ Θεοῦ ·∙ <Héb 6 : 8> ἐκφέέρουσα δὲ ἀκάάνθας καὶ τριβόόλους, ἀδόόκιµμος καὶ κατάάρας ἐγγύύς, ἧς τὸ
τέέλος εἰς καῦσιν. <Héb 6 : 9> Πεπείίσµμεθα δὲ περὶ ὑµμῶν, ἀγαπητοίί, τὰ κρείίσσονα καὶ ἐχόόµμενα
σωτηρίίας, εἰ καὶ οὕτως λαλοῦµμεν. <Héb 6 :10> οὐ γὰρ ἄδικος ὁ Θεὸς ἐπιλαθέέσθαι τοῦ ἔργου ὑµμῶν
καὶ τῆς ἀγάάπης ἧς ἐνεδείίξασθε εἰς τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ, διακονήήσαντες τοῖς ἁγίίοις καὶ διακονοῦντες.
<Héb 6 :11> ἐπιθυµμοῦµμεν δὲ ἕκαστον ὑµμῶν τὴν αὐτὴν ἐνδείίκνυσθαι σπουδὴν πρὸς τὴν
πληροφορίίαν τῆς ἐλπίίδος ἄχρι τέέλους ·∙ <Héb 6 :12> ἵνα µμὴ νωθροὶ γέένησθε, µμιµμηταὶ δὲ τῶν διὰ
πίίστεως καὶ µμακροθυµμίίας κληρονοµμούύντων τὰς ἐπαγγελίίας. <Héb 6 :13> τῷ γὰρ Ἀβραὰµμ
ἐπαγγειλάάµμενος ὁ Θεόός, ἐπεὶ κατ᾿ οὑδενὸς εἶχεν µμείίζονος ὀµμόόσαι, ὤµμοσεν καθ᾿ ἑαυτοῦ,
<Héb 6 :14> λέέγων ·∙ Εἰ µμὴν εὐλογῶν εὐλογήήσω σε καὶ πληθύύνων πληθυνῶ σε. <Héb 6 :15> καὶ
οὕτως µμακροθυµμήήσας ἐπέέτυχεν τῆς ἐπαγγελίίας. <Héb 6 :16> ἄνθρωποι µμὲν γὰρ κατὰ τοῦ
µμείίζονος ὀµμνύύουσιν, καὶ πάάσης αὐτοῖς ἀντιλογίίας πέέρας εἰς βεβαίίωσιν ὁ ὅρκος. <Héb 6 :17> ἐν ᾧ
περισσόότερον βουλόόµμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόόµμοις τῆς ἐπαγγελίίας τὸ ἀµμετάάθετον τῆς
βουλῆς αὐτοῦ ἐµμεσίίτευσεν ὅρκῳ, <Héb 6 :18> ἵνα διὰ δύύο πραγµμάάτων ἀµμεταθέέτων, ἐν οἷς
ἀδύύνατον ψεύύσασθαι τὸν Θεόόν, ἰσχυρὰν παράάκλησιν ἔχωµμεν οἱ καταφυγόόντες κρατῆσαι τῆς
προκειµμέένης ἐλπίίδος, <Héb 6 :19> ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχοµμεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίίαν καὶ
εἰσερχοµμέένην εἰς τὸ ἐσώώτερον τοῦ καταπετάάσµματος, <Héb 6 :20> ὅπου πρόόδροµμος ὑπὲρ ἡµμῶν
εἰσῆλθεν Ἰησοῦς, κατὰ τὴν τάάξιν Μελχισέέδεκ ἀρχιερεὺς γενόόµμενος εἰς τὸν αἰῶνα.
<Héb 7 : 1> Οὗτος γὰρ ὁ Μελχισέέδεκ, βασιλεὺς Σαλήήµμ, ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίίστου, ὁ
συναντήήσας Ἀβραὰµμ ὑποστρέέφοντι ἀπὸ τῆς κοπῆς τῶν βασιλέέων καὶ εὐλογήήσας αὐτόόν,
<Héb 7 : 2> ᾧ καὶ δεκάάτην ἀπὸ πάάντων ἐµμέέρισεν Ἀβραάάµμ, πρῶτον µμὲν ἑρµμηνευόόµμενος βασιλεὺς
δικαιοσύύνης, ἔπειτα δὲ καὶ βασιλεὺς Σαλήήµμ, ὅ ἐστιν βασιλεὺς εἰρήήνης ·∙ <Héb 7 : 3> ἀπάάτωρ,
ἀµμήήτωρ, ἀγενεαλόόγητος, µμήήτε ἀρχὴν ἡµμερῶν µμήήτε ζωῆς τέέλος ἔχων, ἀφωµμοιωµμέένος δὲ τῷ Υἱῷ
τοῦ Θεοῦ, µμέένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκέές. <Héb 7 : 4> Θεωρεῖτε δὲ πηλίίκος οὗτος, ᾧ καὶ δεκάάτην
Ἀβραὰµμ ἔδωκεν ἐκ τῶν ἀκροθινίίων ὁ πατριάάρχης. <Héb 7 : 5> καὶ οἱ µμὲν ἐκ τῶν υἱῶν Λευὶ τὴν
ἱερατείίαν λαµμβάάνοντες ἐντολὴν ἔχουσιν ἀποδεκατοῦν τὸν λαὸν κατὰ τὸν νόόµμον, τοῦτ᾿ ἐστιν τοὺς
ἀδελφοὺς αὐτῶν, καίίπερ ἐξεληλυθόότας ἐκ τῆς ὀσφύύος Ἀβραάάµμ ·∙ <Héb 7 : 6> ὁ δὲ µμὴ
γενεαλογούύµμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάάτωκεν τὸν Ἀβραὰµμ καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίίας εὐλόόγηκεν.
<Héb 7 : 7> χωρὶς δὲ πάάσης ἀντιλογίίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείίττονος εὐλογεῖται. <Héb 7 : 8> καὶ
ὧδε µμὲν δεκάάτας ἀποθνῄσκοντες ἄνθρωποι λαµμβάάνουσιν, ἐκεῖ δὲ µμαρτυρούύµμενος ὅτι ζῇ ·∙
<Héb 7 : 9> καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ Ἀβραὰµμ καὶ Λευὶ ὁ δεκάάτας λαµμβάάνων δεδεκάάτωται,
<Héb 7 :10> ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισέέδεκ.
<Héb 7 :11> Εἰ µμὲν οὖν τελείίωσις διὰ τῆς Λευιτικῆς ἱερωσύύνης ἦν, (ὁ λαὸς γὰρ ἐπ᾿ αὐτῆς
νενοµμοθέέτηται), τίίς ἔτι χρείία κατὰ τὴν τάάξιν Μελχισέέδεκ ἕτερον ἀνίίστασθαι ἱερέέα καὶ οὐ κατὰ
τὴν τάάξιν Ἀαρὼν λέέγεσθαι; <Héb 7 :12> µμετατιθεµμέένης γὰρ τῆς ἱερωσύύνης ἐξ ἀνάάγκης καὶ νόόµμου
µμετάάθεσις γίίνεται. <Héb 7 :13> ἐφ᾿ ὃν γὰρ λέέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέέρας µμετέέσχηκεν, ἀφ᾿ ἧς οὐδεὶς
προσέέσχηκεν τῷ θυσιαστηρίίῳ ·∙ <Héb 7 :14> πρόόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ Ἰούύδα ἀνατέέταλκεν ὁ Κύύριος
ἡµμῶν, εἰς ἣ ν φυλὴν περὶ ἱερέέων οὐδὲν Μωϋσῆς ἐλάάλησεν. <Héb 7 :15> καὶ περισσόότερον ἔτι
κατάάδηλόόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁµμοιόότητα Μελχισέέδεκ ἀνίίσταται ἱερεὺς ἕτερος, <Héb 7 :16> ὃς οὐ
κατὰ νόόµμον ἐντολῆς σαρκίίνης γέέγονεν ἀλλὰ κατὰ δύύναµμιν ζωῆς ἀκαταλύύτου. <Héb 7 :17>
µμαρτυρεῖται γὰρ ὅτι σύύ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάάξιν Μελχισέέδεκ.
<Héb 7 :18> Ἀθέέτησις µμὲν γὰρ γίίνεται προαγούύσης ἐντολῆς διὰ τὸ αὐτῆς ἀσθενὲς καὶ ἀνωφελέές,
<Héb 7 :19> (οὐδὲν γὰρ ἐτελείίωσεν ὁ νόόµμος), ἐπεισαγωγὴ δὲ κρείίττονος ἐλπίίδος, δι᾿ ἧς ἐγγίίζοµμεν
τῷ Θεῷ. <Héb 7 :20> καὶ καθ᾿ ὅσον οὐ χωρὶς ὁρκωµμοσίίας, <Héb 7 :21> (οἱ µμὲν γὰρ χωρὶς
ὁρκωµμοσίίας εἰσὶν ἱερεῖς γεγονόότες, ὁ δὲ µμετὰ ὁρκωµμοσίίας διὰ τοῦ λέέγοντος πρὸς αὐτόόν ·∙ Ὤµμοσεν
Κύύριος, καὶ οὐ µμεταµμεληθήήσεται ·∙ Σύύ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα [κατὰ τὴν τάάξιν Μελχισέέδεκ]),
<Héb 7 :22> κατὰ τοσοῦτο κρείίττονος διαθήήκης γέέγονεν ἔγγυος Ἰησοῦς. <Héb 7 :23> Καὶ οἱ µμὲν
πλείίονέές εἰσιν γεγονόότες ἱερεῖς διὰ τὸ θανάάτῳ κωλύύεσθαι παραµμέένειν ·∙ <Héb 7 :24> ὁ δὲ διὰ τὸ
µμέένειν αὐτὸν εἰς τὸν αἰῶνα ἀπαράάβατον ἔχει τὴν ἱερωσύύνην. <Héb 7 :25> ὅθεν καὶ σῴζειν εἰς τὸ
παντελὲς δύύναται τοὺς προσερχοµμέένους δι᾿ αὐτοῦ τῷ Θεῷ, πάάντοτε ζῶν εἰς τὸ ἐντυγχάάνειν ὑπὲρ
αὐτῶν. <Héb 7 :26> Τοιοῦτος γὰρ ἡµμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀµμίίαντος, κεχωρισµμέένος
ἀπὸ τῶν ἁµμαρτωλῶν, καὶ ὑψηλόότερος τῶν οὐρανῶν γενόόµμενος, <Héb 7 :27> ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿
ἡµμέέραν ἀνάάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρόότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίίων ἁµμαρτιῶν θυσίίας ἀναφέέρειν,
ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ ·∙ τοῦτο γὰρ ἐποίίησεν ἐφάάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέέγκας. <Héb 7 :28> ὁ νόόµμος γὰρ
ἀνθρώώπους καθίίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθέένειαν, ὁ λόόγος δὲ τῆς ὁρκωµμοσίίας τῆς µμετὰ τὸν
νόόµμον Υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωµμέένον.
<Héb 8 : 1> Κεφάάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγοµμέένοις, τοιοῦτον ἔχοµμεν ἀρχιερέέα ὃς ἐκάάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ
θρόόνου τῆς µμεγαλωσύύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, <Héb 8 : 2> τῶν ἁγίίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς
ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύύριος, οὐκ ἄνθρωπος.
<Héb 8 : 3> Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς εἰς τὸ προσφέέρειν δῶράά τε καὶ θυσίίας καθίίσταται ·∙ ὅθεν
ἀναγκαῖον ἔχειν τι καὶ τοῦτον ὃ προσενέέγκῃ. <Héb 8 : 4> εἰ µμὲν οὖν ἦν ἐπὶ γῆς, οὐδ᾿ ἂν ἦν ἱερεύύς,
ὄντων τῶν προσφερόόντων κατὰ τὸν νόόµμον τὰ δῶρα, <Héb 8 : 5> οἵτινες ὑποδείίγµματι καὶ σκιᾷ
λατρεύύουσιν τῶν ἐπουρανίίων ·∙ καθὼς κεχρηµμάάτισται Μωϋσῆς µμέέλλων ἐπιτελεῖν τὴν σκηνήήν ·∙
Ὅρα γάάρ φησιν ποιήήσεις πάάντα κατὰ τὸν τύύπον τὸν δειχθέέντα σοι ἐν τῷ ὄρει. <Héb 8 : 6> νυνὶ δὲ
διαφορωτέέρας τέέτυχεν λειτουργίίας, ὅσῳ καὶ κρείίττονόός ἐστιν διαθήήκης µμεσίίτης, ἥτις ἐπὶ
κρείίττοσιν ἐπαγγελίίαις νενοµμοθέέτηται ·∙ <Héb 8 : 7> εἰ γὰρ ἡ πρώώτη ἐκείίνη ἦν ἄµμεµμπτος, οὐκ ἂν
δευτέέρας ἐζητεῖτο τόόπος ·∙ <Héb 8 : 8> µμεµμφόόµμενος γὰρ αὐτοῖς λέέγει ·∙ Ἰδοὺ ἡµμέέραι ἔρχονται, λέέγει
Κύύριος, καὶ συντελέέσω ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραὴλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰούύδα διαθήήκην καινήήν, <Héb 8 : 9>
οὐ κατὰ τὴν διαθήήκην ἣν ἐποίίησα τοῖς πατράάσιν αὐτῶν ἐν ἡµμέέρᾳ ἐπιλαβοµμέένου µμου τῆς χειρὸς
αὐτῶν ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύύπτου ·∙ ὅτι αὐτοὶ οὐκ ἐνέέµμειναν ἐν τῇ διαθήήκῃ µμου, κἀγὼ
ἠµμέέλησα αὐτῶν, λέέγει Κύύριος. <Héb 8 :10> ὅτι αὕτη ἡ διαθήήκη ἣν διαθήήσοµμαι τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ
µμετὰ τὰς ἡµμέέρας ἐκείίνας, λέέγει Κύύριος ·∙ Διδοὺς νόόµμους µμου εἰς τὴν διάάνοιαν αὐτῶν, καὶ ἐπὶ
καρδίίας αὐτῶν ἐπιγράάψω αὐτούύς, καὶ ἔσοµμαι αὐτοῖς εἰς Θεὸν καὶ αὐτοὶ ἔσονταίί µμοι εἰς λαόόν,
<Héb 8 :11> καὶ οὐ µμὴ διδάάξωσιν ἕκαστος τὸν πολίίτην αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ
λέέγων Γνῶθι τὸν Κύύριον ·∙ ὅτι πάάντες εἰδήήσουσίίν µμε ἀπὸ µμικροῦ ἕως µμεγάάλου αὐτῶν ·∙ <Héb 8 :12>
ὅτι ἵλεως ἔσοµμαι ταῖς ἀδικίίαις αὐτῶν, καὶ τῶν ἁµμαρτιῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἀνοµμιῶν αὐτῶν οὐ µμὴ
µμνησθῶ ἔτι. <Héb 8 :13> ἐν τῷ λέέγειν Καινήήν, πεπαλαίίωκεν τὴν πρώώτην ·∙ τὸ δὲ παλαιούύµμενον καὶ
γηράάσκον ἐγγὺς ἀφανισµμοῦ.
<Héb 9 : 1> Εἶχεν µμὲν οὖν καὶ ἡ πρώώτη δικαιώώµματα λατρείίας τόό τε ἅγιον κοσµμικόόν. <Héb 9 : 2>
σκηνὴ γὰρ κατεσκευάάσθη ἡ πρώώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνίία καὶ ἡ τράάπεζα καὶ ἡ πρόόθεσις τῶν ἄρτων,
ἥτις λέέγεται ἅγια ·∙ <Héb 9 : 3> µμετὰ δὲ τὸ δεύύτερον καταπέέτασµμα σκηνὴ ἡ λογοµμέένη ἅγια ἁγίίων,
<Héb 9 : 4> χρυσοῦν ἔχουσα θυµμιατήήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήήκης περικεκαλυµμµμέένην
πάάντοθεν χρυσίίῳ, ἐν ᾗ στάάµμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ µμάάννα καὶ ἡ ῥάάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήήσασα καὶ
αἱ πλάάκες τῆς διαθήήκης ·∙ <Héb 9 : 5> ὑπεράάνω δὲ αὐτῆς χερουβὶµμ δόόξης κατασκιάάζοντα τὸ
ἱλαστήήριον ·∙ περὶ ὧν οὐκ ἔστιν νῦν λέέγειν κατὰ µμέέρος.
<Héb 9 : 6> Τούύτων δὲ οὕτως κατεσκευασµμέένων εἰς µμὲν τὴν πρώώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίίασιν οἱ
ἱερεῖς τὰς λατρείίας ἐπιτελοῦντες ·∙ <Héb 9 : 7> εἰς δὲ τὴν δευτἐραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ µμόόνος ὁ
ἀρχιερεύύς, οὐ χωρὶς αἵµματος ὃ προσφέέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοηµμάάτων, <Héb 9 : 8>
τοῦτο δηλοῦντος τοῦ Πνεύύµματος τοῦ Ἁγίίου ·∙ µμήήπω πεφανερῶσθαι τὴν τῶν ἁγίίων ὁδὸν ἔτι τῆς
πρώώτης σκηνῆς ἐχούύσης στάάσιν, <Héb 9 : 9> ἥτις παραβολὴ εἰς τὸν καιρὸν τὸν ἐνεστηκόότα, καθ᾿
ὃν δῶράά τε καὶ θυσίίαι προσφέέρονται µμὴ δυνάάµμεναι κατὰ συνείίδησιν τελειῶσαι τὸν λατρεύύοντα,
<Héb 9 :10> µμόόνον ἐπὶ βρώώµμασιν καὶ πόόµμασιν καὶ διαφόόροις βαπτισµμοῖς, δικαιώώµματα σαρκὸς
µμέέχρι καιροῦ διορθώώσεως ἐπικείίµμενα. <Héb 9 :11> Χριστὸς δὲ παραγενόόµμενος ἀρχιερεὺς τῶν
µμελλόόντων ἀγαθῶν, διὰ τῆς µμείίζονος καὶ τελειοτέέρας σκηνῆς οὐ χειροποιήήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ
ταύύτης τῆς κτίίσεως, <Héb 9 :12> οὐδὲ δι᾿ αἵµματος τράάγων καὶ µμόόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίίου αἵµματος,
εἰσῆλθεν ἐφάάπαξ εἰς τὰ ἅγια, αἰωνίίαν λύύτρωσιν εὑράάµμενος. <Héb 9 :13> εἰ γὰρ τὸ αἷµμα τράάγων
καὶ ταύύρων, — καὶ σποδὸς δαµμάάλεως ῥαντίίζουσα τοὺς κεκοινωµμέένους, — ἁγιάάζει πρὸς τὴν τῆς
σαρκὸς καθαρόότητα, <Héb 9 :14> πόόσῳ µμᾶλλον τὸ αἷµμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύύµματος αἰωνίίου
ἑαυτὸν προσήήνεγκεν ἄµμωµμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείίδησιν ὑµμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ
λατρεύύειν Θεῷ ζῶντι. <Héb 9 :15> Καὶ διὰ τοῦτο διαθήήκης καινῆς µμεσίίτης ἐστίίν, ὅπως θανάάτου
γενοµμέένου εἰς ἀπολύύτρωσιν τῶν ἐπὶ τῇ πρώώτῃ διαθήήκῃ παραβάάσεων τὴν ἐπαγγελίίαν λάάβωσιν οἱ
κεκληµμέένοι τῆς αἰωνίίου κληρονοµμίίας. <Héb 9 :16> (ὅπου γὰρ διαθήήκη, θάάνατον ἀνάάγκη φέέρεσθαι
τοῦ διαθεµμέένου ·∙ <Héb 9 :17> διαθήήκη γὰρ ἐπὶ νεκροῖς βεβαίία, ἐπεὶ µμήήποτε ἰσχύύει ὅτε ζῇ ὁ
διαθέέµμενος). <Héb 9 :18> ὅθεν οὐδὲ ἡ πρώώτη χωρὶς αἵµματος ἐγκεκαίίνισται. <Héb 9 :19>
λαληθείίσης γὰρ πάάσης ἐντολῆς κατὰ τὸν νόόµμον ὑπὸ Μωϋσέέως παντὶ τῷ λαῷ, λαβὼν τὸ αἷµμα τῶν
µμόόσχων καὶ τῶν τράάγων µμετὰ ὕδατος καὶ ἐρίίου κοκκίίνου καὶ ὑσσώώπου, αὐτόό τε τὸ βιβλίίον καὶ
πάάντα τὸν λαὸν ἐρράάντισεν <Héb 9 :20> λέέγων ·∙ Τοῦτο τὸ αἷµμα τῆς διαθήήκης ἧς ἐνετείίλατο πρὸς
ὑµμᾶς ὁ θεόός. <Héb 9 :21> καὶ τὴν σκηνὴν δὲ καὶ πάάντα τὰ σκεύύη τῆς λειτουργίίας τῷ αἵµματι ὁµμοίίως
ἐρράάντισεν. <Héb 9 :22> καὶ σχεδὸν ἐν αἵµματι πάάντα καθαρίίζεται κατὰ τὸν νόόµμον, καὶ χωρὶς
αἱµματεκχυσίίας οὐ γίίνεται ἄφεσις. <Héb 9 :23> ἀνάάγκη οὖν τὰ µμὲν ὑποδείίγµματα τῶν ἐν τοῖς
οὐρανοῖς τούύτοις καθαρίίζεσθαι, αὐτὰ δὲ τὰ ἐπουράάνια κρείίττοσιν θυσίίαις παρὰ ταύύτας.
<Héb 9 :24> οὐ γὰρ εἰς χειροποίίητα ἅγια εἰσῆλθεν ὁ Χριστόός, ἀντίίτυπα τῶν ἀληθινῶν, ἀλλ᾿ εἰς
αὐτὸν τὸν οὐρανόόν, νῦν ἐµμφανισθῆναι τῷ προσώώπῳ τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἡµμῶν, — <Héb 9 :25> οὐδ᾿ ἵνα
πολλάάκις προσφέέρῃ ἑαυτόόν, ὥσπερ ὁ ἀρχιερεὺς εἰσέέρχεται εἰς τὰ ἅγια κατ᾿ ἐνιαυτὸν ἐν αἵµματι
ἀλλοτρίίῳ, <Héb 9 :26> (ἐπεὶ ἔδει αὐτὸν πολλάάκις παθεῖν ἀπὸ καταβολῆς κόόσµμου) ·∙ νυνὶ δὲ ἅπαξ
ἐπὶ συντελείίᾳ τῶν αἰώώνων εἰς ἀθέέτησιν ἁµμαρτίίας διὰ τῆς θυσίίας αὐτοῦ πεφανέέρωται. <Héb 9 :27>
καὶ καθ᾿ ὅσον ἀπόόκειται τοῖς ἀνθρώώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν, — µμετὰ δὲ τοῦτο κρίίσις, <Héb 9 :28>
οὕτως καὶ ὁ Χριστόός, ἅπαξ προσενεχθεὶς εἰς τὸ πολλῶν ἀνενεγκεῖν ἁµμαρτίίας, ἐκ δευτέέρου χωρὶς
ἁµμαρτίίας ὀφθήήσεται τοῖς αὐτὸν ἀπεκδεχοµμέένοις εἰς σωτηρίίαν.
<Héb10 : 1> Σκιὰν γὰρ ἔχων ὁ νόόµμος τῶν µμελλόόντων ἀγαθῶν, οὐκ αὐτὴν τὴν εἰκόόνα τῶν
πραγµμάάτων, κατ᾿ ἐνιαυτὸν ταῖς αὐταῖς θυσίίαις ἃς προσφέέρουσιν εἰς τὸ διηνεκὲς οὐδέέποτε
δύύναται τοὺς προσερχοµμέένους τελειῶσαι. <Héb10 : 2> ἐπεὶ οὐκ ἂν ἐπαύύσαντο προσφερόόµμεναι διὰ
τὸ µμηδεµμίίαν ἔχειν ἔτι συνείίδησιν ἁµμαρτιῶν τοὺς λατρεύύοντας ἅπαξ κεκαθαρισµμέένους;
<Héb10 : 3> ἀλλ᾿ ἐν αὐταῖς ἀνάάµμνησις ἁµμαρτιῶν κατ᾿ ἐνιαυτόόν. <Héb10 : 4> ἀδύύνατον γὰρ αἷµμα
ταύύρων καὶ τράάγων ἀφαιρεῖν ἁµμαρτίίας. <Héb10 : 5> διὸ εἰσερχόόµμενος εἰς τὸν κόόσµμον λέέγει ·∙
Θυσίίαν καὶ προσφορὰν οὐκ ἠθέέλησας, σῶµμα δὲ κατηρτίίσω µμοι. <Héb10 : 6> ὁλοκαυτώώµματα καὶ
περὶ ἁµμαρτίίας οὐκ εὐδόόκησας ·∙ <Héb10 : 7> τόότε εἶπον ·∙ Ἰδοὺ ἥκω, ἐν κεφαλίίδι βιβλίίου γέέγραπται
περὶ ἐµμοῦ, τοῦ ποιῆσαι ὁ Θεὸς τὸ θέέληµμάά σου. <Héb10 : 8> ἀνώώτερον λέέγων ὅτι θυσίίας καὶ
προσφορὰς καὶ ὁλοκαυτώώµματα καὶ περὶ ἁµμαρτίίας οὐκ ἠθέέλησας οὐδὲ εὐδόόκησας, αἵτινες κατὰ
τὸν νόόµμον προσφέέρονται, — <Héb10 : 9> τόότε εἴρηκεν ·∙ Ἰδοὺ ἥκω τοῦ ποιῆσαι τὸ θέέληµμάά σου.
ἀναιρεῖ τὸ πρῶτον ἵνα τὸ δεύύτερον στήήσῃ. <Héb10 :10> ἐν ᾧ θελήήµματι ἡγιασµμέένοι ἐσµμὲν διὰ τῆς
προσφορᾶς τοῦ σώώµματος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφάάπαξ. — <Héb10 :11> Καὶ πᾶς µμὲν ἱερεὺς ἕστηκεν καθ᾿
ἡµμέέραν λειτουργῶν καὶ τὰς αὐτὰς πολλάάκις προσφέέρων θυσίίας, αἵτινες οὐδέέποτε δύύνανται
περιελεῖν ἁµμαρτίίας ·∙ <Héb10 :12> οὗτος δὲ µμίίαν ὑπὲρ ἁµμαρτιῶν προσενέέγκας θυσίίαν εἰς τὸ
διηνεκὲς ἐκάάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, <Héb10 :13> τὸ λοιπὸν ἐκδεχόόµμενος ἕως τεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ
αὐτοῦ ὑποπόόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ. <Héb10 :14> µμιᾷ γὰρ προσφορᾷ τετελείίωκεν εἰς τὸ διηνεκὲς
τοὺς ἁγιαζοµμέένους. <Héb10 :15> µμαρτυρεῖ δὲ ἡµμῖν καὶ τὸ Πνεῦµμα τὸ Ἅγιον ·∙ µμετὰ γὰρ τὸ
εἰρηκέέναι ·∙ <Héb10 :16> Αὕτη ἡ διαθήήκη ἣν διαθήήσοµμαι πρὸς αὐτοὺς µμετὰ τὰς ἡµμέέρας ἐκείίνας,
λέέγει Κύύριος ·∙ Διδοὺς νόόµμους µμου ἐπὶ καρδίίας αὐτῶν, καὶ ἐπὶ τῶν διανοιῶν αὐτῶν ἐπιγράάψω
αὐτούύς, <Héb10 :17> καὶ τῶν ἁµμαρτιῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἀνοµμιῶν αὐτῶν οὐ µμὴ µμνησθήήσοµμαι ἔτι.
<Héb10 :18> ὅπου δὲ ἄφεσις τούύτων, οὐκέέτι προσφορὰ περὶ ἁµμαρτίίας.
<Héb10 :19> Ἔχοντες οὖν, ἀδελφοίί, παρρησίίαν εἰς τὴν εἴσοδον τῶν ἁγίίων ἐν τῷ αἵµματι Ἰησοῦ,
<Héb10 :20> ἣν ἐνεκαίίνισεν ἡµμῖν ὁδὸν πρόόσφατον καὶ ζῶσαν διὰ τοῦ καταπετάάσµματος, τοῦτ᾿
ἔστιν τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, <Héb10 :21> καὶ ἱερέέα µμέέγαν ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, <Héb10 :22>
προσερχώώµμεθα µμετὰ ἀληθινῆς καρδίίας ἐν πληροφορίίᾳ πίίστεως ῥεραντισµμέένοι τὰς καρδίίας ἀπὸ
συνειδήήσεως πονηρᾶς καὶ λελουµμέένοι τὸ σῶµμα ὕδατι καθαρῷ. <Héb10 :23> κατέέχωµμεν τὴν
ὁµμολογίίαν τῆς ἐλπίίδος ἀκλινῆ, πιστὸς γὰρ ὁ ἐπαγγειλάάµμενος ·∙ <Héb10 :24> καὶ κατανοῶµμεν
ἀλλήήλους εἰς παροξυσµμὸν ἀγάάπης καὶ καλῶν ἔργων, <Héb10 :25> µμὴ ἐγκαταλείίποντες τὴν
ἐπισυναγωγὴν ἑαυτῶν, καθὼς ἔθος τισίίν, ἀλλὰ παρακαλοῦντες, καὶ τοσούύτῳ µμᾶλλον ὅσῳ
βλέέπετε ἐγγίίζουσαν τὴν ἡµμέέραν. <Héb10 :26> Ἑκουσίίως γὰρ ἁµμαρτανόόντων ἡµμῶν µμετὰ τὸ λαβεῖν
τὴν ἐπίίγνωσιν τῆς ἀληθείίας, οὐκέέτι περὶ ἁµμαρτιῶν ἀπολείίπεται θυσίία, <Héb10 :27> φοβερὰ δέέ τις
ἐκδοχὴ κρίίσεως καὶ πυρὸς ζῆλος ἐσθίίειν µμέέλλοντος τοὺς ὑπεναντίίους. <Héb10 :28> ἀθετήήσας τις
νόόµμον Μωϋσέέως χωρὶς οἰκτιρµμῶν ἐπὶ δυσὶν ἢ τρισὶν µμάάρτυσιν ἀποθνῄσκει ·∙ <Héb10 :29> πόόσῳ
δοκεῖτε χείίρονος ἀξιωθήήσεται τιµμωρίίας ὁ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καταπατήήσας καὶ τὸ αἷµμα τῆς
διαθήήκης κοινὸν ἡγησάάµμενος, ἐν ᾧ ἡγιάάσθη, καὶ τὸ Πνεῦµμα τῆς χάάριτος ἐνυβρίίσας; <Héb10 :30>
οἴδαµμεν γὰρ τὸν εἰπόόντα ·∙ Ἐµμοὶ ἐκδίίκησις ·∙ ἐγὼ ἀνταποδώώσω, λέέγει Κύύριος ·∙ καὶ πάάλιν ·∙ Κρινεῖ
Κύύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ. <Héb10 :31> φοβερὸν τὸ ἐµμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος.
<Héb10 :32> Ἀναµμιµμνῄσκεσθε δὲ τὰς πρόότερον ἡµμέέρας, ἐν αἷς φωτισθέέντες πολλὴν ἄθλησιν
ὑπεµμείίνατε παθηµμάάτων, <Héb10 :33> τοῦτο µμὲν ὀνειδισµμοῖς τε καὶ θλίίψεσιν θεατριζόόµμενοι, τοῦτο
δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφοµμέένων γενηθέέντες. <Héb10 :34> καὶ γὰρ τοῖς δεσµμίίοις
συνεπαθήήσατε, καὶ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ὑπαρχόόντων ὑµμῶν µμετὰ χαρᾶς προσεδέέξασθε,
γινώώσκοντες ἔχειν ἑαυτοῖς κρείίττονα ὕπαρξιν καὶ µμέένουσαν. <Héb10 :35> µμὴ ἀποβάάλητε οὖν τὴν
παρρησίίαν ὑµμῶν, ἥτις ἔχει µμεγάάλην µμισθαποδοσίίαν. <Héb10 :36> ὑποµμονῆς γὰρ ἔχετε χρείίαν ἵνα
τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ ποιήήσαντες κοµμίίσησθε τὴν ἐπαγγελίίαν. <Héb10 :37> ἔτι γὰρ µμικρὸν ὅσον
ὅσον, Ὁ ἐρχόόµμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ ·∙ <Héb10 :38> ὁ δὲ δίίκαιόός ἐκ πίίστεως ζήήσεται ·∙ καὶ Ἐὰν
ὑποστείίληται, οὐκ εὐδοκεῖ ἡ ψυχήή µμου ἐν αὐτῷ. <Héb10 :39> ἡµμεῖς δὲ οὐκ ἐσµμὲν ὑποστολῆς εἰς
ἀπώώλειαν, ἀλλὰ πίίστεως εἰς περιποίίησιν ψυχῆς.
<Héb11 : 1> Ἔστιν δὲ πίίστις ἐλπιζοµμέένων ὑπόόστασις, πραγµμάάτων ἔλεγχος οὐ βλεποµμέένων.
<Héb11 : 2> ἐν ταύύτῃ γὰρ ἐµμαρτυρήήθησαν οἱ πρεσβύύτεροι. <Héb11 : 3> πίίστει νοοῦµμεν
κατηρτίίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήήµματι Θεοῦ, εἰς τὸ µμὴ ἐκ φαινοµμέένων τὸ βλεπόόµμενον γεγονέέναι.
<Héb11 : 4> πίίστει πλείίονα θυσίίαν Ἅβελ παρὰ Κάάϊν προσήήνεγκεν τῷ Θεῷ, δι᾿ ἧς ἐµμαρτυρήήθη
εἶναι δίίκαιος, µμαρτυροῦντος ἐπὶ τοῖς δώώροις αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ ·∙ καὶ δι᾿ αὐτῆς ἀποθανὼν ἔτι λαλεῖ.
<Héb11 : 5> πίίστει Ἑνὼχ µμετετέέθη τοῦ µμὴ ἰδεῖν θάάνατον ·∙ καὶ οὐχ ηὑρίίσκετο διόότι µμετέέθηκεν
αὐτὸν ὁ Θεόός ·∙ πρὸ γὰρ τῆς µμεταθέέσεως µμεµμαρτύύρηται εὐαρεστηκέέναι τῷ Θεῷ. <Héb11 : 6> χωρὶς
δὲ πίίστεως ἀδύύνατον εὐαρεστῆσαι ·∙ πιστεῦσαι γὰρ δεῖ τὸν προσερχόόµμενον τῷ Θεῷ ὅτι ἔστιν καὶ
τοῖς ἐκζητοῦσιν αὐτὸν µμισθαποδόότης γίίνεται. <Héb11 : 7> πίίστει χρηµματισθεὶς Νῶε περὶ τῶν
µμηδέέπω βλεποµμέένων, εὐλαβηθεὶς κατεσκεύύασεν κιβωτὸν εἰς σωτηρίίαν τοῦ οἴκου αὐτοῦ ·∙ δι᾿ ἧς
κατέέκρινεν τὸν κόόσµμον καὶ τῆς κατὰ πίίστιν δικαιοσύύνης ἐγέένετο κληρονόόµμος.
<Héb11 : 8> Πίίστει καλούύµμενος Ἀβραὰµμ ὑπήήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τόόπον ὃν ἤµμελλεν λαµμβάάνειν εἰς
κληρονοµμίίαν ·∙ καὶ ἐξῆλθεν µμὴ ἐπιστάάµμενος ποῦ ἔρχεται. <Héb11 : 9> πίίστει παρῴκησεν εἰς τὴν
γῆν τῆς ἐπαγγελίίας ὡς ἀλλοτρίίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήήσας µμετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν
συγκληρονόόµμων τῆς ἐπαγγελίίας τῆς αὐτῆς ·∙ <Héb11 :10> ἐξεδέέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεµμελίίους
ἔχουσαν πόόλιν, ἧς τεχνίίτης καὶ δηµμιουργὸς ὁ Θεόός. <Héb11 :11> πίίστει καὶ αὐτὴ Σάάρρα δύύναµμιν
εἰς καταβολὴν σπέέρµματος ἔλαβεν καὶ παρὰ καιρὸν ἡλικίίας, ἐπεὶ πιστὸν ἡγήήσατο τὸν
ἐπαγγειλάάµμενον ·∙ <Héb11 :12> διὸ καὶ ἀφ᾿ ἑνὸς ἐγεννήήθησαν, καὶ ταῦτα νενεκρωµμέένου, καθὼς τὰ
ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήήθει καὶ ὡς ἡ ἄµμµμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάάσσης ἡ ἀναρίίθµμητος.
<Héb11 :13> Κατὰ πίίστιν ἀπέέθανον οὗτοι πάάντες, µμὴ λαβόόντες τὰς ἐπαγγελίίας, ἀλλὰ πόόρρωθεν
αὐτὰς ἰδόόντες καὶ ἀσπασάάµμενοι, καὶ ὁµμολογήήσαντες ὅτι ξέένοι καὶ παρεπίίδηµμοίί εἰσιν ἐπὶ τῆς γῆς.
<Héb11 :14> οἱ γὰρ τοιαῦτα λέέγοντες ἐµμφανίίζουσιν ὅτι πατρίίδα ἐπιζητοῦσιν ·∙ <Héb11 :15> καὶ εἰ
µμὲν ἐκείίνης ἐµμνηµμόόνευον ἀφ᾿ ἧς ἐξέέβησαν, εἶχον ἂν καιρὸν ἀνακάάµμψαι ·∙ <Héb11 :16> νῦν δὲ
κρείίττονος ὀρέέγονται, τοῦτ᾿ ἔστιν ἐπουρανίίου ·∙ διὸ οὐκ ἐπαισχύύνεται αὐτοὺς ὁ Θεὸς Θεὸς
ἐπικαλεῖσθαι αὐτῶν, ἡτοίίµμασεν γὰρ αὐτοῖς πόόλιν.
<Héb11 :17> Πίίστει προσενήήνοχεν Ἀβραὰµμ τὸν Ἰσαὰκ πειραζόόµμενος ·∙ καὶ τὸν µμονογενῆ
προσέέφερεν ὁ τὰς ἐπαγγελίίας ἀναδεξάάµμενος, <Héb11 :18> πρὸς ὃν ἐλαλήήθη ὅτι ἐν Ἰσαὰκ
κληθήήσεταίί σοι σπέέρµμα, <Héb11 :19> λογισάάµμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγείίρειν δυνατὸς ὁ Θεόός,
ὅθεν αὐτὸν καὶ ἐν παραβολῇ ἐκοµμίίσατο. <Héb11 :20> πίίστει περὶ µμελλόόντων εὐλόόγησεν Ἰσαὰκ
τὸν Ἰακὼβ καὶ τὸν Ἠσαῦ. <Héb11 :21> πίίστει Ἰακὼβ ἀποθνῄσκων ἕκαστον τῶν υἱῶν Ἰωσὴφ
εὐλόόγησεν καὶ προσεκύύνησεν ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ῥάάβδου αὐτοῦ. <Héb11 :22> πίίστει Ἰωσὴφ
τελευτῶν περὶ τῆς ἐξόόδου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐµμνηµμόόνευσεν καὶ περὶ τῶν ὀστέέων αὐτοῦ
ἐνετείίλατο.
<Héb11 :23> Πίίστει Μωϋσῆς γεννηθεὶς ἐκρύύβη τρίίµμηνον ὑπὸ τῶν πατέέρων αὐτοῦ, διόότι εἶδον
ἀστεῖον τὸ παιδίίον, καὶ οὐκ ἐφοβήήθησαν τὸ διάάταγµμα τοῦ βασιλέέως. <Héb11 :24> πίίστει Μωϋσῆς
µμέέγας γενόόµμενος ἠρνήήσατο λέέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώώ, <Héb11 :25> µμᾶλλον ἑλόόµμενος
συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόόσκαιρον ἔχειν ἁµμαρτίίας ἀπόόλαυσιν, <Héb11 :26>
µμείίζονα πλοῦτον ἡγησάάµμενος τῶν Αἰγύύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισµμὸν τοῦ Χριστοῦ ·∙ ἀπέέβλεπεν
γὰρ εἰς τὴν µμισθαποδοσίίαν. <Héb11 :27> πίίστει κατέέλιπεν Αἴγυπτον, µμὴ φοβηθεὶς τὸν θυµμὸν τοῦ
βασιλέέως, τὸν γὰρ ἀόόρατον ὡς ὁρῶν ἐκαρτέέρησεν. <Héb11 :28> πίίστει πεποίίηκεν τὸ πάάσχα καὶ
τὴν πρόόσχυσιν τοῦ αἵµματος, ἵνα µμὴ ὁ ὀλοθρεύύων τὰ πρωτόότοκα θίίγῃ αὐτῶν. <Héb11 :29> πίίστει
διέέβησαν τὴν Ἐρυθρὰν θάάλασσαν ὡς διὰ ξηρᾶς γῆς, ἧς πεῖραν λαβόόντες οἱ Αἰγύύπτιοι
κατεπόόθησαν. <Héb11 :30> πίίστει τὰ τείίχη Ἱεριχὼ ἔπεσεν κυκλωθέέντα ἐπὶ ἑπτὰ ἡµμέέρας.
<Héb11 :31> πίίστει Ῥαὰβ ἡ πόόρνη οὐ συναπώώλετο τοῖς ἀπειθήήσασιν, δεξαµμέένη τοὺς κατασκόόπους
µμετ᾿ εἰρήήνης.
<Héb11 :32> Καὶ τίί ἔτι λέέγω; ἐπιλείίψει µμε γὰρ διηγούύµμενον ὁ χρόόνος περὶ Γεδεώών, Βαράάκ τε καὶ
Σαµμψώών καὶ Ἰεφθάάε, Δαυίίδ τε καὶ Σαµμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, <Héb11 :33> οἳ διὰ πίίστεως
κατηγωνίίσαντο βασιλείίας, εἰργάάσαντο δικαιοσύύνην, ἐπέέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόόµματα
λεόόντων, <Héb11 :34> ἔσβεσαν δύύναµμιν πυρόός, ἔφυγον στόόµματα µμαχαίίρης, ἐνεδυναµμώώθησαν ἀπὸ
ἀσθενείίας, ἐγενήήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέέµμῳ, παρεµμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίίων. <Héb11 :35> ἔλαβον
γυναῖκες ἐξ ἀναστάάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν ·∙ ἄλλοι δὲ ἐτυµμπανίίσθησαν, οὐ προσδεξάάµμενοι τὴν
ἀπολύύτρωσιν, ἵνα κρείίττονος ἀναστάάσεως τύύχωσιν ·∙ <Héb11 :36> ἕτεροι δὲ ἐµμπαιγµμῶν καὶ
µμαστίίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσµμῶν καὶ φυλακῆς ·∙ <Héb11 :37> ἐλιθάάσθησαν, ἐπρίίσθησαν,
ἐπείίρασθησαν ·∙ ἐν φόόνῳ µμαχαίίρης ἀπέέθανον ·∙ περιῆλθον ἐν µμηλωταῖς, ἐν αἰγείίοις δέέρµμασιν,
ὑστερούύµμενοι, θλιβόόµμενοι, κακουχούύµμενοι, <Héb11 :38> (ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόόσµμος), ἐν ἐρηµμίίαις
πλανώώµμενοι καὶ ὄρεσιν καὶ σπηλαίίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς.
<Héb11 :39> Καὶ οὗτοι πάάντες µμαρτυρηθέέντες διὰ τῆς πίίστεως οὐκ ἐκοµμίίσαντο τὴν ἐπαγγελίίαν,
<Héb11 :40> τοῦ Θεοῦ περὶ ἡµμῶν κρεῖττόόν τι προβλεψαµμέένου, ἵνα µμὴ χωρὶς ἡµμῶν τελειωθῶσιν.
<Héb12 : 1> Τοιγαροῦν καὶ ἡµμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείίµμενον ἡµμῖν νέέφος µμαρτύύρων, ὄγκον
ἀποθέέµμενοι πάάντα καὶ τὴν εὐπερίίστατον ἁµμαρτίίαν, δι᾿ ὑποµμονῆς τρέέχωµμεν τὸν προκείίµμενον
ἡµμῖν ἀγῶνα, <Héb12 : 2> ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶ
τῆς προκειµμέένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέέµμεινεν σταυρὸν αἰσχύύνης καταφρονήήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ
θρόόνου τοῦ Θεοῦ κεκάάθικεν. <Héb12 : 3> ἀναλογίίσασθε γὰρ τὸν τοιαύύτην ὑποµμεµμενηκόότα ὑπὸ
τῶν ἁµμαρτωλῶν εἰς ἑαυτὸν ἀντιλογίίαν, ἵνα µμὴ κάάµμητε ταῖς ψυχαῖς ὑµμῶν ἐκλυόόµμενοι.
<Héb12 : 4> Οὔπω µμέέχρις αἵµματος ἀντικατέέστητε πρὸς τὴν ἁµμαρτίίαν ἀνταγωνιζόόµμενοι,
<Héb12 : 5> καὶ ἐκλέέλησθε τῆς παρακλήήσεως, ἥτις ὑµμῖν ὡς υἱοῖς διαλέέγεται ·∙ Υἱέέ µμου, µμὴ ὀλιγώώρει
παιδείίας Κυρίίου, µμηδὲ ἐκλύύου ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐλεγχόόµμενος ·∙ <Héb12 : 6> ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύύριος
παιδεύύει, µμαστιγοῖ δὲ πάάντα υἱὸν ὃν παραδέέχεται. <Héb12 : 7> εἰς παιδείίαν ὑποµμέένετε ·∙ ὡς υἱοῖς
ὑµμῖν προσφέέρεται ὁ Θεόός, τίίς γὰρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύύει πατήήρ; <Héb12 : 8> εἰ δὲ χωρίίς ἐστε
παιδείίας, ἧς µμέέτοχοι γεγόόνασιν πάάντες, ἄρα νόόθοι ἐστὲ καὶ οὐχ υἱοίί. <Héb12 : 9> εἶτα τοὺς µμὲν τῆς
σαρκὸς ἡµμῶν πατέέρας εἴχοµμεν παιδευτὰς καὶ ἐνετρεπόόµμεθα ·∙ οὐ πολὺ µμᾶλλον ὑποταγησόόµμεθα
τῷ Πατρὶ τῶν πνευµμάάτων καὶ ζήήσοµμεν; <Héb12 :10> οἱ µμὲν γὰρ πρὸς ὀλίίγας ἡµμέέρας κατὰ τὸ
δοκοῦν αὐτοῖς ἐπαίίδευον ·∙ ὁ δὲ ἐπὶ τὸ συµμφέέρον εἰς τὸ µμεταλαβεῖν τῆς ἁγιόότητος αὐτοῦ.
<Héb12 :11> πᾶσα δὲ παιδείία πρὸς µμὲν τὸ παρὸν οὐ δοκεῖ χαρᾶς εἶναι ἀλλὰ λύύπης ·∙ ὕστερον δὲ
καρπὸν εἰρηνικὸν τοῖς δι᾿ αὐτῆς γεγυµμνασµμέένοις ἀποδίίδωσιν δικαιοσύύνης. <Héb12 :12> Διὸ τὰς
παρειµμέένας χεῖρας καὶ τὰ παραλελυµμέένα γόόνατα ἀνορθώώσατε, <Héb12 :13> καὶ τροχιὰς ὀρθὰς
ποιήήσατε τοῖς ποσὶν ὑµμῶν, ἵνα µμὴ τὸ χωλὸν ἐκτραπῇ, ἰαθῇ δὲ µμᾶλλον. <Héb12 :14> εἰρήήνην
διώώκετε µμετὰ πάάντων καὶ τὸν ἁγιασµμόόν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύύριον, <Héb12 :15>
ἐπισκοποῦντες µμήή τις ὑστερῶν ἀπὸ τῆς χάάριτος τοῦ Θεοῦ ·∙ µμήή τις ῥίίζα πικρίίας ἄνω φύύουσα
ἐνοχλῇ καὶ δι᾿ αὐτῆς µμιανθῶσιν οἱ πολλοίί ·∙ <Héb12 :16> µμήή τις πόόρνος ἢ βέέβηλος ὡς Ἠσαῦ, ὃς
ἀντὶ βρώώσεως µμιᾶς ἀπέέδοτο τὰ πρωτοτόόκια αὐτοῦ ·∙ <Héb12 :17> ἴστε γὰρ ὅτι καὶ µμετέέπειτα θέέλων
κληρονοµμῆσαι τὴν εὐλογίίαν ἀπεδοκιµμάάσθη, (µμετανοίίας γὰρ τόόπον οὐχ εὗρεν), καίίπερ µμετὰ
δακρύύων ἐκζητήήσας αὐτήήν.
<Héb12 :18> Οὐ γὰρ προσεληλύύθατε ψηλαφωµμέένῳ καὶ κεκαυµμέένῳ πυρὶ καὶ γνόόφῳ καὶ σκόότῳ καὶ
θυέέλλῃ <Héb12 :19> καὶ σάάλπιγγος ἤχῳ καὶ φωνῇ ῥηµμάάτων, ἧς οἱ ἀκούύσαντες παρῃτήήσαντο µμὴ
προστεθῆναι αὐτοῖς λόόγον ·∙ <Héb12 :20> (οὐκ ἔφερον γὰρ τὸ διαστελλόόµμενον ·∙ Κἂν θηρίίον θίίγῃ
τοῦ ὄρους, λιθοβοληθήήσεται ·∙ <Héb12 :21> καίί, οὕτως φοβερὸν ἦν τὸ φανταζόόµμενον, Μωϋσῆς
εἶπεν ·∙ Ἔκφοβόός εἰµμι καὶ ἔντροµμος) ·∙ <Héb12 :22> ἀλλὰ προσεληλύύθατε Σιὼν ὄρει ·∙ καὶ πόόλει Θεοῦ
ζῶντος, Ἱερουσαλὴµμ ἐπουρανίίῳ ·∙ καὶ µμυριάάσιν ἀγγέέλων, πανηγύύρει ·∙ <Héb12 :23> καὶ ἐκκλησίίᾳ
πρωτοτόόκων ἀπογεγραµμµμέένων ἐν οὐρανοῖς ·∙ καὶ κριτῇ Θεῷ πάάντων ·∙ καὶ πνεύύµμασι δικαίίων
τετελειωµμέένων ·∙ <Héb12 :24> καὶ διαθήήκης νέέας µμεσίίτῃ Ἰησοῦ ·∙ καὶ αἵµματι ῥαντισµμοῦ κρεῖττον
λαλοῦντι παρὰ τὸν Ἅβελ. <Héb12 :25> βλέέπετε µμὴ παραιτήήσησθε τὸν λαλοῦντα ·∙ εἰ γὰρ ἐκεῖνοι
οὐκ ἔφυγον τὸν ἐπὶ γῆς παραιτησάάµμενοι χρηµματίίζοντα, πολὺ µμᾶλλον ἡµμεῖς οἱ τὸν ἀπ᾿ οὐρανῶν
ἀποστρεφόόµμενοι, <Héb12 :26> οὗ ἡ φωνὴ τὴν γῆν ἐσάάλευσεν τόότε ·∙ νῦν δὲ ἐπήήγγελται λέέγων ·∙ Ἔτι
ἅπαξ ἐγὼ σείίσω οὐ µμόόνον τὴν γῆν ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόόν. <Héb12 :27> τὸ δὲ Ἔτι ἅπαξ δηλοῖ τὴν
τῶν σαλευοµμέένων µμετάάθεσιν ὡς πεποιηµμέένων, ἵνα µμείίνῃ τὰ µμὴ σαλευόόµμενα. <Héb12 :28> διὸ
βασιλείίαν ἀσάάλευτον παραλαµμβάάνοντες ἔχωµμεν χάάριν, δι᾿ ἧς λατρεύύωµμεν εὐαρέέστως τῷ Θεῷ,
µμετὰ εὐλαβείίας καὶ δέέους. <Héb12 :29> καὶ γὰρ ὁ Θεὸς ἡµμῶν πῦρ καταναλίίσκον.
<Héb13 : 1> Ἡ φιλαδελφίία µμενέέτω. <Héb13 : 2> τῆς φιλοξενίίας µμὴ ἐπιλανθάάνεσθε ·∙ διὰ ταύύτης
γὰρ ἔλαθόόν τινες ξενίίσαντες ἀγγέέλους. <Héb13 : 3> µμιµμνῄσκεσθε τῶν δεσµμίίων ὡς συνδεδεµμέένοι,
τῶν κακουχουµμέένων ὡς καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐν σώώµματι. <Héb13 : 4> τίίµμιος ὁ γάάµμος ἐν πᾶσιν καὶ ἡ
κοίίτη ἀµμίίαντος ·∙ πόόρνους δὲ καὶ µμοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεόός. <Héb13 : 5> ἀφιλάάργυρος ὁ τρόόπος,
ἀρκούύµμενοι τοῖς παροῦσιν ·∙ αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν ·∙ Οὐ µμὴ σε ἀνῶ οὐδ᾿ οὐ µμὴ σε ἐγκαταλίίπω ·∙
<Héb13 : 6> ὥστε θαρροῦντας ἡµμᾶς λέέγειν ·∙ Κύύριος ἐµμοὶ βοηθόός, καὶ οὐ φοβηθήήσοµμαι, τίί ποιήήσει
µμοι ἄνθρωπος;
<Héb13 : 7> Μνηµμονεύύετε τῶν ἡγουµμέένων ὑµμῶν, οἵτινες ἐλάάλησαν ὑµμῖν τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν
ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς µμιµμεῖσθε τὴν πίίστιν.
<Héb13 : 8> Ἰησοῦς Χριστὸς ἐχθὲς καὶ σήήµμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας. <Héb13 : 9> διδαχαῖς
ποικίίλαις καὶ ξέέναις µμὴ παραφέέρεσθε, καλὸν γὰρ χάάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίίαν, οὐ βρώώµμασιν,
ἐν οἷς οὐκ ὠφελήήθησαν οἱ περιπατήήσαντες. <Héb13 :10> Ἔχοµμεν θυσιαστήήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ
ἔχουσιν ἐξουσίίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύύοντες ·∙ <Héb13 :11> ὧν γὰρ εἰσφέέρεται ζῴων τὸ αἷµμα περὶ
ἁµμαρτίίας εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέέως, τούύτων τὰ σώώµματα κατακαίίεται ἔξω τῆς παρεµμβολῆς.
<Héb13 :12> διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάάσῃ διὰ τοῦ ἰδίίου αἵµματος τὸν λαόόν, ἔξω τῆς πύύλης ἔπαθεν.
<Héb13 :13> τοίίνυν ἐξερχώώµμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεµμβολῆς τὸν ὀνειδισµμὸν αὐτοῦ
φέέροντες ·∙ <Héb13 :14> οὐ γὰρ ἔχοµμεν ὧδε µμέένουσαν πόόλιν, ἀλλὰ τὴν µμέέλλουσαν ἐπιζητοῦµμεν.
<Héb13 :15> δι᾿ αὐτοῦ οὖν ἀναφέέρωµμεν θυσίίαν αἰνέέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ᾿ ἔστιν καρπὸν
χειλέέων ὁµμολογούύντων τῷ ὀνόόµματι αὐτοῦ. <Héb13 :16> τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίίας µμὴ
ἐπιλανθάάνεσθε, τοιαύύταις γὰρ θυσίίαις εὐαρεστεῖται ὁ Θεόός.
<Héb13 :17> Πείίθεσθε τοῖς ἡγουµμέένοις ὑµμῶν καὶ ὑπείίκετε, αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν
ψυχῶν ὑµμῶν ὡς λόόγον ἀποδώώσοντες ·∙ ἵνα µμετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσιν καὶ µμὴ στενάάζοντες,
ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑµμῖν τοῦτο.
<Héb13 :18> Προσεύύχεσθε περὶ ἡµμῶν, πεποίίθαµμεν γὰρ ὅτι καλὴν συνείίδησιν ἔχοµμεν, ἐν πᾶσιν
καλῶς θέέλοντες ἀναστρέέφεσθαι. <Héb13 :19> περισσοτέέρως δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα
τάάχιον ἀποκατασταθῶ ὑµμῖν.
<Héb13 :20> Ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιµμέένα τῶν προβάάτων τὸν µμέέγαν
ἐν αἵµματι διαθήήκης αἰωνίίου, τὸν Κύύριον ἡµμῶν Ἰησοῦν, <Héb13 :21> καταρτίίσαι ὑµμᾶς ἐν παντὶ
ἔργῳ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέέληµμα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ἡµμῖν τὸ εὐάάρεστον ἐνώώπιον αὐτοῦ διὰ
Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<Héb13 :22> Παρακαλῶ δὲ ὑµμᾶς, ἀδελφοίί, ἀνέέχεσθε τοῦ λόόγου τῆς παρακλήήσεως, καὶ γὰρ διὰ
βραχέέων ἐπέέστειλα ὑµμῖν.
<Héb13 :23> Γινώώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡµμῶν Τιµμόόθεον ἀπολελυµμέένον, µμεθ᾿ οὗ ἐὰν τάάχιον ἔρχηται
ὄψοµμαι ὑµμᾶς. <Héb13 :24> ἀσπάάσασθε πάάντας τοὺς ἡγουµμέένους ὑµμῶν καὶ πάάντας τοὺς ἁγίίους.
ἀσπάάζονται ὑµμᾶς οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίίας. <Héb13 :25> Ἡ χάάρις µμετὰ πάάντων ὑµμῶν ·∙ ἀµμήήν.

Ἰακώώβου ἐπιστολήή.

<Jac 1 : 1> Ἰάάκωβος Θεοῦ καὶ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος ταῖς δώώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ
διασπορᾷ, χαίίρειν.
<Jac 1 : 2> Πᾶσαν χαρὰν ἡγήήσασθε, ἀδελφοίί µμου, ὅταν πειρασµμοῖς περιπέέσητε ποικίίλοις,
<Jac 1 : 3> γινώώσκοντες ὅτι τὸ δοκίίµμιον ὑµμῶν τῆς πίίστεως κατεργάάζεται ὑποµμονήήν. <Jac 1 : 4> ἡ δὲ
ὑποµμονὴ ἔργον τέέλειον ἐχέέτω, ἵνα ἦτε τέέλειοι καὶ ὁλόόκληροι, ἐν µμηδενὶ λειπόόµμενοι. <Jac 1 : 5> εἰ δέέ
τις ὑµμῶν λείίπεται σοφίίας, αἰτείίτω παρὰ τοῦ διδόόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ µμὴ ὀνειδίίζοντος, καὶ
δοθήήσεται αὐτῷ ·∙ <Jac 1 : 6> αἰτείίτω δὲ ἐν πίίστει, µμηδὲν διακρινόόµμενος ·∙ ὁ γὰρ διακρινόόµμενος
ἔοικεν κλύύδωνι θαλάάσσης ἀνεµμιζοµμέένῳ καὶ ῥιπιζοµμέένῳ ·∙ <Jac 1 : 7> µμὴ γὰρ οἰέέσθω ὁ ἄνθρωπος
ἐκεῖνος ὅτι λήήµμψεταίί τι παρὰ τοῦ Κυρίίου ·∙ <Jac 1 : 8> ἀνὴρ δίίψυχος, ἀκατάάστατος ἐν πάάσαις ταῖς
ὁδοῖς αὐτοῦ.
<Jac 1 : 9> Καυχάάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ, <Jac 1 :10> ὁ δὲ πλούύσιος ἐν τῇ
ταπεινώώσει αὐτοῦ, ὅτι ὡς ἄνθος χόόρτου παρελεύύσεται. <Jac 1 :11> ἀνέέτειλεν γὰρ ὁ ἥλιος σὺν τῷ
καύύσωνι καὶ ἐξήήρανεν τὸν χόόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέέπεσεν καὶ ἡ εὐπρέέπεια τοῦ προσώώπου
αὐτοῦ ἀπώώλετο ·∙ οὕτως καὶ ὁ πλούύσιος ἐν ταῖς πορείίαις αὐτοῦ µμαρανθήήσεται. <Jac 1 :12>
µμακάάριος ἀνὴρ ὃς ὑποµμέένει πειρασµμόόν ·∙ ὅτι δόόκιµμος γενόόµμενος λήήµμψεται τὸν στέέφανον τῆς ζωῆς,
ὃν ἐπηγγείίλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόόν.
<Jac 1 :13> Μηδεὶς πειραζόόµμενος λεγέέτω ὅτι ἀπὸ Θεοῦ πειράάζοµμαι ·∙ ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείίραστόός ἐστιν
κακῶν, πειράάζει δὲ αὐτὸς οὐδέένα. <Jac 1 :14> ἕκαστος δὲ πειράάζεται ὑπὸ τῆς ἰδίίας ἐπιθυµμίίας
ἐξελκόόµμενος καὶ δελεαζόόµμενος ·∙ <Jac 1 :15> εἶτα ἡ ἐπιθυµμίία συλλαβοῦσα τίίκτει ἁµμαρτίίαν, ἡ δὲ
ἁµμαρτίία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύύει θάάνατον.
<Jac 1 :16> Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοίί µμου ἀγαπητοίί ·∙ <Jac 1 :17> πᾶσα δόόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώώρηµμα
τέέλειον ἄνωθέέν ἐστιν καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ Πατρὸς τῶν φώώτων, παρ᾿ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ
τροπῆς ἀποσκίίασµμα. <Jac 1 :18> βουληθεὶς ἀπεκύύησεν ἡµμᾶς λόόγῳ ἀληθείίας, εἰς τὸ εἶναι ἡµμᾶς
ἀπαρχήήν τινα τῶν αὐτοῦ κτισµμάάτων.
<Jac 1 :19> Ὥστε, ἀδελφοὶ µμου ἀγαπητοίί, ἔστω πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ
λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήήν ·∙ <Jac 1 :20> ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς δικαιοσύύνην Θεοῦ οὐ κατεργάάζεται.
<Jac 1 :21> διὸ ἀποθέέµμενοι πᾶσαν ῥυπαρίίαν καὶ περισσείίαν κακίίας ἐν πραΰτητι δέέξασθε τὸν
ἔµμφυτον λόόγον τὸν δυνάάµμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς ὑµμῶν. <Jac 1 :22> γίίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόόγου καὶ
µμὴ µμόόνον ἀκροαταὶ παραλογιζόόµμενοι ἑαυτούύς. <Jac 1 :23> ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόόγου ἐστὶν καὶ οὐ
ποιητήής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόόσωπον τῆς γενέέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόόπτρῳ ·∙
<Jac 1 :24> κατενόόησεν γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήήλυθεν καὶ εὐθέέως ἐπελάάθετο ὁποῖος ἦν. <Jac 1 :25> ὁ
δὲ παρακύύψας εἰς νόόµμον τέέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίίας καὶ παραµμείίνας, οὐκ ἀκροατὴς ἐπιλησµμονῆς
γενόόµμενος ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος µμακάάριος ἐν τῇ ποιήήσει αὐτοῦ ἔσται. <Jac 1 :26> εἴ τις δοκεῖ
θρησκὸς εἶναι, µμὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀλλὰ ἀπατῶν καρδίίαν αὐτοῦ, τούύτου µμάάταιος ἡ
θρησκείία. <Jac 1 :27> θρησκείία καθαρὰ καὶ ἀµμίίαντος παρὰ Θεῷ καὶ Πατρὶ αὕτη ἐστίίν,
ἐπισκέέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήήρας ἐν τῇ θλίίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόόσµμου.
<Jac 2 : 1> Ἀδελφοίί µμου, µμὴ ἐν προσωποληµμψίίαις ἔχετε τὴν πίίστιν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
τῆς δόόξης. <Jac 2 : 2> ἐὰν γὰρ εἰσέέλθῃ εἰς τὴν συναγωγὴν ὑµμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύύλιος ἐν ἐσθῆτι
λαµμπρᾷ, εἰσέέλθῃ δὲ καὶ πτωχὸς ἐν ῥυπαρᾷ ἐσθῆτι, <Jac 2 : 3> καὶ ἐπιβλέέψητε ἐπὶ τὸν φοροῦντα
τὴν ἐσθῆτα τὴν λαµμπρὰν καὶ εἴπητε Σὺ κάάθου ὧδε καλῶς ·∙ καὶ τῷ πτωχῷ εἴπητε Σὺ στῆθι ἐκεῖ ·∙ ἢ
Κάάθου ὧδε ὑπὸ τὸ ὑποπόόδιόόν µμου ·∙ <Jac 2 : 4> οὐ διεκρίίθητε ἐν ἑαυτοῖς καὶ ἐγέένεσθε κριταὶ
διαλογισµμῶν πονηρῶν; <Jac 2 : 5> Ἀκούύσατε, ἀδελφοίί µμου ἀγαπητοίί ·∙ οὐχ ὁ Θεὸς ἐξελέέξατο τοὺς
πτωχοὺς τῷ κόόσµμῳ πλουσίίους ἐν πίίστει καὶ κληρονόόµμους τῆς βασιλείίας ἧς ἐπηγγείίλατο τοῖς
ἀγαπῶσιν αὐτόόν; <Jac 2 : 6> ὑµμεῖς δὲ ἠτιµμάάσατε τὸν πτωχόόν. οὐχ οἱ πλούύσιοι καταδυναστεύύουσιν
ὑµμῶν, καὶ αὐτοὶ ἕλκουσιν ὑµμᾶς εἰς κριτήήρια; <Jac 2 : 7> οὐκ αὐτοὶ βλασφηµμοῦσιν τὸ καλὸν ὄνοµμα
τὸ ἐπικληθὲν ἐφ᾿ ὑµμᾶς; <Jac 2 : 8> εἰ µμέέντοι νόόµμον τελεῖτε βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήήν ·∙
Ἀγαπήήσεις τὸν πλησίίον σου ὡς σεαυτόόν, καλῶς ποιεῖτε ·∙ <Jac 2 : 9> εἰ δὲ προσωποληµμπτεῖτε,
ἁµμαρτίίαν ἐργάάζεσθε, ἐλεγχόόµμενοι ὑπὸ τοῦ νόόµμου ὡς παραβάάται. <Jac 2 :10> ὅστις γὰρ ὅλον τὸν
νόόµμον τηρήήσῃ, πταίίσῃ δὲ ἐν ἑνίί, γέέγονεν πάάντων ἔνοχος. <Jac 2 :11> ὁ γὰρ εἰπώών ·∙ Μήή µμοιχεύύσῃς,
εἶπεν καίί ·∙ Μὴ φονεύύσῃς. εἰ δὲ οὐ µμοιχεύύεις, φονεύύεις δέέ, γέέγονας παραβάάτης νόόµμου. <Jac 2 :12>
οὕτως λαλεῖτε καὶ οὕτως ποιεῖτε ὡς διὰ νόόµμου ἐλευθερίίας µμέέλλοντες κρίίνεσθαι ·∙ <Jac 2 :13> ἡ γὰρ
κρίίσις ἀνέέλεος τῷ µμὴ ποιήήσαντι ἔλεος. κατακαυχᾶται ἔλεος κρίίσεως.
<Jac 2 :14> Τίί τὸ ὄφελος, ἀδελφοίί µμου, ἐὰν πίίστιν λέέγῃ τις ἔχειν, ἔργα δὲ µμὴ ἔχῃ; µμὴ δύύναται ἡ
πίίστις σῶσαι αὐτόόν; <Jac 2 :15> ἐὰν δὲ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ γυµμνοὶ ὑπάάρχωσιν καὶ λειπόόµμενοι τῆς
ἐφηµμέέρου τροφῆς, <Jac 2 :16> εἴπῃ δέέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑµμῶν ·∙ Ὑπάάγετε ἐν εἰρήήνῃ, θερµμαίίνεσθε καὶ
χορτάάζεσθε, — µμὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήήδεια τοῦ σώώµματος, τίί τὸ ὄφελος; <Jac 2 :17> οὕτως καὶ ἡ
πίίστις, ἐὰν µμὴ ἔχῃ ἔργα, νεκράά ἐστιν καθ᾿ ἑαυτήήν. <Jac 2 :18> ἀλλ᾿ ἐρεῖ τις ·∙ Σὺ πίίστιν ἔχεις, κἀγὼ
ἔργα ἔχω. δεῖξόόν µμοι τὴν πίίστιν σου χωρὶς τῶν ἔργων, κἀγὼ δείίξω σοι ἐκ τῶν ἔργων µμου τὴν
πίίστιν µμου. <Jac 2 :19> σὺ πιστεύύεις ὅτι εἷς ἐστιν ὁ Θεόός; καλῶς ποιεῖς ·∙ καὶ τὰ δαιµμόόνια
πιστεύύουσιν καὶ φρίίσσουσιν. <Jac 2 :20> θέέλεις δὲ γνῶναι, ὦ ἄνθρωπε κενέέ, ὅτι ἡ πίίστις χωρὶς τῶν
ἔργων νεκράά ἐστιν; <Jac 2 :21> Ἀβραὰµμ ὁ πατὴρ ἡµμῶν οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώώθη, ἀνενέέγκας Ἰσαὰκ
τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήήριον; <Jac 2 :22> βλέέπεις ὅτι ἡ πίίστις συνήήργει τοῖς ἔργοις αὐτοῦ,
καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἡ πίίστις ἐτελειώώθη. <Jac 2 :23> καὶ ἐπληρώώθη ἡ γραφὴ ἡ λέέγουσα ·∙ Ἐπίίστευσεν
δὲ Ἀβραὰµμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύύνην ·∙ καὶ φίίλος Θεοῦ ἐκλήήθη. <Jac 2 :24> ὁρᾶτε
ὅτι ἐξ ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος καὶ οὐκ ἐκ πίίστεως µμόόνον. <Jac 2 :25> ὁµμοίίως δὲ καὶ Ῥαὰβ ἡ
πόόρνη οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώώθη, ὑποδεξαµμέένη τοὺς ἀγγέέλους καὶ ἑτέέρᾳ ὁδῷ ἐκβαλοῦσα;
<Jac 2 :26> ὥσπερ γὰρ τὸ σῶµμα χωρὶς πνεύύµματος νεκρόόν ἐστιν, οὕτως καὶ ἡ πίίστις χωρὶς τῶν
ἔργων νεκράά ἐστιν.
<Jac 3 : 1> Μὴ πολλοὶ διδάάσκαλοι γίίνεσθε, ἀδελφοίί µμου, εἰδόότες ὅτι µμεῖζον κρίίµμα ληµμψόόµμεθα ·∙
<Jac 3 : 2> πολλὰ γὰρ πταίίοµμεν ἅπαντες. εἴ τις ἐν λόόγῳ οὐ πταίίει, οὗτος τέέλειος ἀνήήρ, δυνατὸς
χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶµμα. <Jac 3 : 3> ἴδε τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ στόόµματατ
βάάλλοµμεν εἰς τὸ πείίθεσθαι αὐτοὺς ἡµμῖν, καὶ ὅλον τὸ σῶµμα αὐτῶν µμετάάγοµμεν. <Jac 3 : 4> ἰδοῦ καὶ
τὰ πλοῖα, τηλικαῦτα ὄντα καὶ ὑπὸ ἀνέέµμων σκληρῶν ἐλαυνόόµμενα, µμετάάγεται ὑπὸ ἐλαχίίστου
πηδαλίίου ὅπου ἂν ἡ ὁρµμὴ τοῦ εὐθύύνοντος βούύληται. <Jac 3 : 5> οὕτως καὶ ἡ γλῶσσα µμικρὸν µμέέλος
ἐστὶν καὶ µμεγάάλα αὐχεῖ. ἰδοῦ ὀλίίγον πῦρ ἡλίίκην ὕλην ἀνάάπτει. <Jac 3 : 6> καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ. ὁ
κόόσµμος τῆς ἀδικίίας ἡ γλῶσσα καθίίσταται ἐν τοῖς µμέέλεσιν ἡµμῶν ·∙ ἡ σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶµμα καὶ
φλογίίζουσα τὸν τροχὸν τῆς γενέέσεως καὶ φλογιζοµμέένη ὑπὸ τῆς γεέέννης. <Jac 3 : 7> πᾶσα γὰρ
φύύσις θηρίίων τε καὶ πετεινῶν, ἑρπετῶν τε καὶ ἐναλίίων, δαµμάάζεται καὶ δεδάάµμασται τῇ φύύσει τῇ
ἀνθρωπίίνῃ ·∙ <Jac 3 : 8> τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς δύύναται ἀνθρώώπων δαµμάάσαι ·∙ ἀκατάάστατον κακόόν,
µμεστὴ ἰοῦ θανατηφόόρου. <Jac 3 : 9> ἐν αὐτῇ εὐλογοῦµμεν τὸν Κύύριον καὶ Πατέέρα, καὶ ἐν αὐτῇ
καταρώώµμεθα τοὺς ἀνθρώώπους τοὺς καθ᾿ ὁµμοίίωσιν Θεοῦ γεγονόότας ·∙ <Jac 3 :10> ἐκ τοῦ αὐτοῦ
στόόµματος ἐξέέρχεται εὐλογίία καὶ κατάάρα. οὐ χρήή, ἀδελφοίί µμου, ταῦτα οὕτως γίίνεσθαι. <Jac 3 :11>
µμήήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόόν; <Jac 3 :12> µμὴ δύύναται, ἀδελφοίί µμου,
συκῆ ἐλαίίας ποιῆσαι ἢ ἄµμπελος σῦκα; οὔτε ἁλυκὸν γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ.
<Jac 3 :13> Τίίς σοφὸς καὶ ἐπιστήήµμων ἐν ὑµμῖν; δειξάάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν
πραΰτητι σοφίίας. <Jac 3 :14> εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείίαν ἐν τῇ καρδίίᾳ ὑµμῶν, µμὴ
κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείίας. <Jac 3 :15> οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφίία ἄνωθεν
κατερχοµμέένη, ἀλλ᾿ ἐπίίγειος, ψυχικήή, δαιµμονιώώδης. <Jac 3 :16> ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθείία, ἐκεῖ
ἀκαταστασίία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγµμα. <Jac 3 :17> ἡ δὲ ἄνωθεν σοφίία πρὼτον µμὲν ἁγνήή ἐστιν,
ἔπειτα εἰρηνικήή, ἐπιεικήής, εὐπειθήής, µμεστὴ ἐλέέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάάκριτος, ἀνυπόόκριτος.
<Jac 3 :18> καρπὸς δὲ δικαιοσύύνης ἐν εἰρήήνῃ σπείίρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήήνην.
<Jac 4 : 1> Πόόθεν πόόλεµμοι καὶ πόόθεν µμάάχαι ἐν ὑµμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑµμῶν τῶν
στρατευοµμέένων ἐν τοῖς µμέέλεσιν ὑµμῶν; <Jac 4 : 2> ἐπιθυµμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε ·∙ φονεύύετε καὶ ζηλοῦτε,
καὶ οὐ δύύνασθε ἐπιτυχεῖν ·∙ µμάάχεσθε καὶ πολεµμεῖτε ·∙ οὐκ ἔχετε διὰ τὸ µμὴ αἰτεῖσθαι ὑµμᾶς ·∙ <Jac 4 : 3>
αἰτεῖτε καὶ οὐ λαµμβάάνετε, διόότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑµμῶν δαπανήήσητε. <Jac 4 : 4>
µμοιχαλίίδες, οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλίία τοῦ κόόσµμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστίίν; ὃς ἂν οὖν βουληθῇ φίίλος
εἶναι τοῦ κόόσµμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίίσταται. <Jac 4 : 5> ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέέγει; πρὸς
φθόόνον ἐπιποθεῖ τὸ Πνεῦµμα ὃ κατῴκισεν ἐν ἡµμῖν; <Jac 4 : 6> µμείίζονα δὲ δίίδωσιν χάάριν. διὸ λέέγει ·∙
Ὁ Θεὸς ὑπερηφάάνοις ἀντιτάάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίίδωσιν χάάριν. <Jac 4 : 7> ὑποτάάγητε οὖν τῷ Θεῷ.
ἀντίίστητε τῷ διαβόόλῳ, καὶ φεύύξεται ἀφ᾿ ὑµμῶν. <Jac 4 : 8> ἐγγίίσατε τῷ Θεῷ, καὶ ἐγγιεῖ ὑµμῖν.
καθαρίίσατε χεῖρας, ἁµμαρτωλοίί, καὶ ἁγνίίσατε καρδίίας, δίίψυχοι. <Jac 4 : 9> ταλαιπωρήήσατε καὶ
πενθήήσατε καὶ κλαύύσατε. ὁ γέέλως ὑµμῶν εἰς πέένθος µμετατραπήήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήήφειαν.
<Jac 4 :10> ταπεινώώθητε ἐνώώπιον Κυρίίου, καὶ ὑψώώσει ὑµμᾶς.
<Jac 4 :11> Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήήλων, ἀδελφοίί. ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ ἢ κρίίνων τὸν ἀδελφὸν
αὐτοῦ καταλαλεῖ νόόµμου καὶ κρίίνει νόόµμον. εἰ δὲ νόόµμον κρίίνεις, οὐκ εἶ ποιητὴς νόόµμου ἀλλὰ κριτήής.
<Jac 4 :12> εἷς ἐστὶν ὁ νοµμοθέέτης καὶ κριτήής, ὁ δυνάάµμενος σῶσαι καὶ ἀπολέέσαι ·∙ σὺ δὲ τίίς εἶ, ὁ
κρίίνων τὸν πλησίίον;
<Jac 4 :13> Ἄγε νῦν οἱ λέέγοντες ·∙ Σήήµμερον ἢ αὔριον πορευσόόµμεθα εἰς τήήνδε τὴν πόόλιν καὶ
ποιήήσοµμεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν καὶ ἐµμπορευσόόµμεθα καὶ κερδήήσοµμεν, <Jac 4 :14> οἵτινες οὐκ ἐπίίστασθε τὸ
τῆς αὔριον ·∙ (ποίία γὰρ ἡ ζωὴ ὑµμῶν; ἀτµμὶς γάάρ ἐστιν ἡ πρὸς ὀλίίγον φαινοµμέένη, ἔπειτα καὶ
ἀφανιζοµμέένη) ·∙ <Jac 4 :15> ἀντὶ τοῦ λέέγειν ὑµμᾶς ·∙ Ἐὰν ὁ Κύύριος θελήήσῃ καὶ ζήήσωµμεν, καὶ
ποιήήσοµμεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο. <Jac 4 :16> νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς ἀλαζονείίαις ὑµμῶν. πᾶσα καύύχησις
τοιαύύτη πονηράά ἐστιν. <Jac 4 :17> εἰδόότι οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ µμὴ ποιοῦντι, ἁµμαρτίία αὐτῷ ἐστίίν.
<Jac 5 : 1> Ἄγε νῦν οἱ πλούύσιοι ·∙ κλαύύσατε ὀλολύύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίίαις ὑµμῶν ταῖς
ἐπερχοµμέέναις. <Jac 5 : 2> ὁ πλοῦτος ὑµμῶν σέέσηπεν, καὶ τὰ ἱµμάάτια ὑµμῶν σητόόβρωτα γέέγονεν ·∙
<Jac 5 : 3> ὁ χρυσὸς ὑµμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίίωται καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς µμαρτύύριον ὑµμῖν ἔσται καὶ
φάάγεται τὰς σάάρκας ὑµμῶν ὡς πῦρ ·∙ ἐθησαυρίίσατε ἐν ἐσχάάταις ἡµμέέραις. <Jac 5 : 4> ἰδοὺ ὁ µμισθὸς
τῶν ἐργατῶν τῶν ἀµμησάάντων τὰς χώώρας ὑµμῶν ὁ ἀπεστερηµμέένος ἀφ᾿ ὑµμῶν κράάζει, καὶ αἱ βοαὶ
τῶν θερισάάντων εἰς τὰ ὦτα Κυρίίου Σαβαὼθ εἰσεληλύύθασιν. <Jac 5 : 5> ἐτρυφήήσατε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ
ἐσπαταλήήσατε ·∙ ἐθρέέψατε τὰς καρδίίας ὑµμῶν ἐν ἡµμέέρᾳ σφαγῆς ·∙ <Jac 5 : 6> κατεδικάάσατε,
ἐφονεύύσατε τὸν δίίκαιον ·∙ οὐκ ἀντιτάάσσεται ὑµμῖν.
<Jac 5 : 7> Μακροθυµμήήσατε οὖν, ἀδελφοίί, ἕως τῆς παρουσίίας τοῦ Κυρίίου. ἰδοὺ ὁ γεωργὸς
ἐκδέέχεται τὸν τίίµμιον καρπὸν τῆς γῆς, µμακροθυµμῶν ἐπ᾿ αὐτῷ ἕως ἂν λάάβῃ ὑετὸν πρόόϊµμον καὶ
ὄψιµμον. <Jac 5 : 8> µμακροθυµμήήσατε καὶ ὑµμεῖς, στηρίίξατε τὰς καρδίίας ὑµμῶν, ὅτι ἡ παρουσίία τοῦ
Κυρίίου ἤγγικεν. <Jac 5 : 9> µμὴ στενάάζετε κατ᾿ ἀλλήήλων, ἀδελφοίί, ἵνα µμὴ κριθῆτε ·∙ ἰδοὺ ὁ κριτὴς
πρὸ τῶν θυρῶν ἕστηκεν. <Jac 5 :10> ὑπόόδειγµμα λάάβετε, ἀδελφοίί µμου, τῆς κακοπαθίίας καὶ τῆς
µμακροθυµμίίας τοὺς προφήήτας, οἳ ἐλάάλησαν ἐν τῷ ὀνόόµματι Κυρίίου. <Jac 5 :11> ἰδοὺ µμακαρίίζοµμεν
τοὺς ὑποµμέένοντας. τὴν ὑποµμονὴν Ἰὼβ ἠκούύσατε καὶ τὸ τέέλος Κυρίίου εἴδετε, ὅτι πολύύσπλαγχνόός
ἐστιν ὁ Κύύριος καὶ οἰκτίίρµμων.
<Jac 5 :12> Πρὸ πάάντων δέέ, ἀδελφοίί µμου, µμὴ ὀµμνύύετε, µμήήτε τὸν οὐρανὸν µμήήτε τὴν γῆν µμήήτε ἄλλον
τινὰ ὅρκον ·∙ ἤτω δὲ ὑµμῶν τὸ ναὶ ναίί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα µμὴ ὑπὸ κρίίσιν πέέσητε.
<Jac 5 :13> Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑµμῖν, προσευχέέσθω. εὐθυµμεῖ τις, ψαλλέέτω. <Jac 5 :14> ἀσθενεῖ τις ἐν
ὑµμῖν, προσκαλεσάάσθω τοὺς πρεσβυτέέρους τῆς ἐκκλησίίας, καὶ προσευξάάσθωσαν ἐπ᾿ αὐτόόν,
ἀλείίψαντες αὐτὸν ἐλαίίῳ ἐν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Κυρίίου ·∙ <Jac 5 :15> καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίίστεως σώώσει τὸν
κάάµμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύύριος ·∙ κἂν ἁµμαρτίίας ᾖ πεποιηκώώς, ἀφεθήήσεται αὐτῷ. <Jac 5 :16>
ἐξοµμολογεῖσθε οὖν ἀλλήήλοις τὰ παραπτώώµματα καὶ εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήήλων, ὅπως ἰαθῆτε ·∙ πολὺ
ἰσχύύει δέέησις δικαίίου ἐνεργουµμέένη. <Jac 5 :17> Ἡλίίας ἄνθρωπος ἦν ὁµμοιοπαθὴς ἡµμῖν, καὶ
προσευχῇ προσηύύξατο τοῦ µμὴ βρέέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ µμῆνας ἕξ ·∙
<Jac 5 :18> καὶ πάάλιν προσηύύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκεν καὶ ἡ γῆ ἐβλάάστησεν τὸν καρπὸν
αὐτῆς.
<Jac 5 :19> Ἀδελφοίί µμου, ἐάάν τις ἐν ὑµμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείίας καὶ ἐπιστρέέψῃ τις αὐτόόν,
<Jac 5 :20> γινωσκέέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέέψας ἁµμαρτωλὸν ἐκ πλάάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώώσει ψυχὴν ἐκ
θανάάτου καὶ καλύύψει πλῆθος ἁµμαρτιῶν.

Πέέτρου ἐπιστολήή α’.

<1Pi 1 : 1> Πέέτρος ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκλεκτοῖς παρεπιδήήµμοις διασπορᾶς Πόόντου,
Γαλατίίας, Καππαδοκίίας, Ἀσίίας καὶ Βιθυνίίας, <1Pi 1 : 2> κατὰ πρόόγνωσιν Θεοῦ Πατρόός, ἐν
ἁγιασµμῷ Πνεύύµματος, εἰς ὑπακοὴν καὶ ῥαντισµμὸν αἵµματος Ἰησοῦ Χριστοῦ ·∙ Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνην
πληθυνθείίη.
<1Pi 1 : 3> Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ
ἔλεος ἀναγεννήήσας ἡµμᾶς εἰς ἐλπίίδα ζῶσαν δι᾿ ἀναστάάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν, <1Pi 1 : 4>
εἰς κληρονοµμίίαν ἄφθαρτον καὶ ἀµμίίαντον καὶ ἀµμάάραντον, τετηρηµμέένην ἐν οὐρανοῖς εἰς ὑµμᾶς,
<1Pi 1 : 5> τοὺς ἐν δυνάάµμει Θεοῦ φρουρουµμέένους διὰ πίίστεως εἰς σωτηρίίαν ἑτοίίµμην
ἀποκαλυφθῆναι ἐν καιρῷ ἐσχάάτῳ ·∙ <1Pi 1 : 6> ἐν ᾧ ἀγαλλιᾶσθε, ὀλίίγον ἄρτι εἰ δέέον ἐστὶν
λυπηθέέντες ἐν ποικίίλοις πειρασµμοῖς, <1Pi 1 : 7> ἵνα τὸ δοκίίµμιον ὑµμῶν τῆς πίίστεως πολυτιµμόότερον
χρυσίίου τοῦ ἀπολλυµμέένου, διὰ πυρὸς δὲ δοκιµμαζοµμέένου, εὑρεθῇ εἰς ἔπαινον καὶ δόόξαν καὶ τιµμὴν
ἐν ἀποκαλύύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ, <1Pi 1 : 8> ὃν οὐκ ἰδόόντες ἀγαπᾶτε, εἰς ὃν ἄρτι µμὴ ὁρῶντες
πιστεύύοντες δὲ ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήήτῳ καὶ δεδοξασµμέένῃ, <1Pi 1 : 9> κοµμιζόόµμενοι τὸ τέέλος
τῆς πίίστεως ὑµμῶν, σωτηρίίαν ψυχῶν ·∙ <1Pi 1 :10> περὶ ἧς σωτηρίίας ἐξεζήήτησαν καὶ ἐξηραύύνησαν
προφῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑµμᾶς χάάριτος προφητεύύσαντες, <1Pi 1 :11> ἐραυνῶντες εἰς τίίνα ἢ ποῖον
καιρὸν ἐδήήλου τὸ ἐν αὐτοῖς Πνεῦµμα Χριστοῦ προµμαρτυρόόµμενον τὰ εἰς Χριστὸν παθήήµματα καὶ τὰς
µμετὰ ταῦτα δόόξας ·∙ <1Pi 1 :12> οἷς ἀπεκαλύύφθη ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς ὑµμῖν δὲ διηκόόνουν αὐτάά, ἃ νῦν
ἀνηγγέέλη ὑµμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαµμέένων ὑµμᾶς ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ ἀποσταλέέντι ἀπ᾿ οὐρανοῦ, εἰς
ἃ ἐπιθυµμοῦσιν ἄγγελοι παρακύύψαι.
<1Pi 1 :13> Διὸ ἀναζωσάάµμενοι τὰς ὀσφύύας τῆς διανοίίας ὑµμῶν, νήήφοντες, τελείίως ἐλπίίσατε ἐπὶ τὴν
φεροµμέένην ὑµμῖν χάάριν ἐν ἀποκαλύύψει Ἰησοῦ Χριστοῦ, — <1Pi 1 :14> ὡς τέέκνα ὑπακοῆς µμὴ
συσχηµματιζόόµμενοι ταῖς πρόότερον ἐν τῇ ἀγνοίίᾳ ὑµμῶν ἐπιθυµμίίαις ·∙ <1Pi 1 :15> ἀλλὰ κατὰ τὸν
καλέέσαντα ὑµμᾶς ἅγιον καὶ αὐτοὶ ἅγιοι ἐν πάάσῃ ἀναστροφῇ γενήήθητε ·∙ <1Pi 1 :16> διόότι γέέγραπται
Ἅγιοι ἔσεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιόός εἰµμι. <1Pi 1 :17> καὶ εἰ πατέέρα ἐπικαλεῖσθε τὸν ἀπροσωπολήήµμπτως
κρίίνοντα κατὰ τὸ ἑκάάστου ἔργον, ἐν φόόβῳ τὸν τῆς παροικίίας ὑµμῶν χρόόνον ἀναστράάφητε,
<1Pi 1 :18> εἰδόότες ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίίῳ ἢ χρυσίίῳ, ἐλυτρώώθητε ἐκ τῆς µματαίίας ὑµμῶν
ἀναστροφῆς πατροπαραδόότου, <1Pi 1 :19> ἀλλὰ τιµμίίῳ αἵµματι ὡς ἀµμνοῦ ἀµμώώµμου καὶ ἀσπίίλου
Χριστοῦ, <1Pi 1 :20> προεγνωσµμέένου µμὲν πρὸ καταβολῆς κόόσµμου, φανερωθέέντος δὲ ἐπ᾿ ἐσχάάτου
τῶν χρόόνων δι᾿ ὑµμᾶς, <1Pi 1 :21> τοὺς δι᾿ αὐτοῦ πιστεύύοντας εἰς Θεὸν τὸν ἐγείίραντα αὐτὸν ἐκ
νεκρῶν καὶ δόόξαν αὐτῷ δόόντα, ὥστε τὴν πίίστιν ὑµμῶν καὶ ἐλπίίδα εἶναι εἰς Θεόόν. <1Pi 1 :22> τὰς
ψυχὰς ὑµμῶν ἡγνικόότες ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείίας εἰς φιλαδελφίίαν ἀνυπόόκριτον, ἐκ καθαρᾶς
καρδίίας ἀλλήήλους ἀγαπήήσατε ἐκτενῶς, <1Pi 1 :23> ἀναγεγεννηµμέένοι οὐκ ἐκ σπορὰς φθαρτῆς
ἀλλὰ ἀφθάάρτου, διὰ λόόγου ζῶντος Θεοῦ καὶ µμέένοντος ·∙ <1Pi 1 :24> διόότι πᾶσα σὰρξ ὡς χόόρτος, καὶ
πᾶσα δόόξα αὐτῆς ὡς ἄνθος χόόρτου ·∙ ἐξηράάνθη ὁ χόόρτος, καὶ τὸ ἄνθος ἐξέέπεσεν, <1Pi 1 :25> τὸ δὲ
ῥῆµμα Κυρίίου µμέένει εἰς τὸν αἰῶνα. τοῦτο δέέ ἐστιν τὸ ῥῆµμα τὸ εὐαγγελισθὲν εἰς ὑµμᾶς.
<1Pi 2 : 1> Ἀποθέέµμενοι οὖν πᾶσαν κακίίαν καὶ πάάντα δόόλον καὶ ὑποκρίίσεις καὶ φθόόνους καὶ
πάάσας καταλαλιάάς, <1Pi 2 : 2> ὡς ἀρτιγέέννητα βρέέφη τὸ λογικὸν ἄδολον γάάλα ἐπιποθήήσατε, ἵνα
ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτε εἰς σωτηρίίαν, <1Pi 2 : 3> εἴπερ ἐγεύύσασθε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύύριος ·∙ <1Pi 2 : 4> πρὸς
ὃν προσερχόόµμενοι, λίίθον ζῶντα, ὑπὸ ἀνθρώώπων µμὲν ἀποδεδοκιµμασµμέένον παρὰ δὲ Θεῷ ἐκλεκτόόν,
ἔντιµμον, <1Pi 2 : 5> καὶ αὐτοὶ ὡς λίίθοι ζῶντες οἰκοδοµμεῖσθε, οἶκος πνευµματικόός, ἱεράάτευµμα ἅγιον,
ἀνενέέγκαι πνευµματικὰς θυσίίας εὐπροσδέέκτους τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. <1Pi 2 : 6> διόότι
περιέέχει ἐν τῇ γραφῇ ·∙ Ἰδοὺ τίίθηµμι ἐν Σιὼν λίίθον ἀκρογωνιαῖον ἐκλεκτὸν ἔντιµμον ·∙ καὶ ὁ
πιστεύύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ µμὴ καταισχυνθῇ. <1Pi 2 : 7> ὑµμῖν οὖν ἡ τιµμὴ τοῖς πιστεύύουσιν ·∙ ἀπειθοῦσιν
δέέ, λίίθον ὃν ἀπεδοκίίµμασαν οἱ οἰκοδοµμοῦντες, οὗτος ἐγενήήθη εἰς κεφαλὴν γωνίίας, <1Pi 2 : 8> καὶ
λίίθος προσκόόµμµματος καὶ πέέτρα σκανδάάλου, οἳ προσκόόπτουσιν τῷ λόόγῳ ἀπειθοῦντες, εἰς ὃ καὶ
ἐτέέθησαν. <1Pi 2 : 9> ὑµμεῖς δὲ γέένος ἐκλεκτόόν, βασίίλειον ἱεράάτευµμα, ἔθνος ἅγιον, λαὸς εἰς
περιποίίησιν, ὅπως τὰς ἀρετὰς ἐξαγγείίλητε τοῦ ἐκ σκόότους ὑµμᾶς καλέέσαντος εἰς τὸ θαυµμαστὸν
αὐτοῦ φῶς ·∙ <1Pi 2 :10> οἵ ποτε οὐ λαόός, νῦν δὲ λαὸς Θεοῦ ·∙ οἱ οὐκ ἠλεηµμέένοι, νῦν δὲ ἐλεηθέέντες.
<1Pi 2 :11> Ἀγαπητοίί, παρακαλῶ ὡς παροίίκους καὶ παρεπιδήήµμους ἀπέέχεσθαι τῶν σαρκικῶν
ἐπιθυµμιῶν, αἵτινες στρατεύύονται κατὰ τῆς ψυχῆς, <1Pi 2 :12> τὴν ἀναστροφὴν ὑµμῶν ἐν τοῖς
ἔθνεσιν ἔχοντες καλήήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑµμῶν ὡς κακοποιῶν, ἐκ τῶν καλῶν ἔργων
ἐποπτεύύοντες δοξάάσωσιν τὸν Θεὸν ἐν ἡµμέέρα ἐπισκοπῆς.
<1Pi 2 :13> Ὑποτάάγητε οὖν πάάσῃ ἀνθρωπίίνῃ κτίίσει διὰ τὸν Κύύριον, εἴτε βασιλεῖ ὡς ὑπερέέχοντι,
<1Pi 2 :14> εἴτε ἡγεµμόόσιν ὡς δι᾿ αὐτοῦ πεµμποµμέένοις εἰς ἐκδίίκησιν κακοποιῶν, ἔπαινον δὲ
ἀγαθοποιῶν ·∙ <1Pi 2 :15> ὅτι οὕτως ἐστὶν τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ, ἀγαθοποιοῦντας φιµμοῦν τὴν τῶν
ἀφρόόνων ἀνθρώώπων ἀγνωσίίαν, <1Pi 2 :16> ὡς ἐλεύύθεροι καὶ µμὴ ὡς ἐπικάάλυµμµμα ἔχοντες τῆς
κακίίας τὴν ἐλευθερίίαν ἀλλ᾿ ὡς Θεοῦ δοῦλοι. <1Pi 2 :17> πάάντας τιµμήήσατε ·∙ τὴν ἀδελφόότητα
ἀγαπᾶτε ·∙ τὸν Θεὸν φοβεῖσθε ·∙ τὸν βασιλέέα τιµμᾶτε.
<1Pi 2 :18> Οἱ οἰκέέται, ὑποτασσόόµμενοι ἐν παντὶ φόόβῳ τοῖς δεσπόόταις, οὐ µμόόνον τοῖς ἀγαθοῖς καὶ
ἐπιεικέέσιν ἀλλὰ καὶ τοῖς σκολιοῖς ·∙ <1Pi 2 :19> τοῦτο γὰρ χάάρις εἰ διὰ συνείίδησιν Θεοῦ ὑποφέέρει
τις λύύπας πάάσχων ἀδίίκως. <1Pi 2 :20> ποῖον γὰρ κλέέος εἰ ἁµμαρτάάνοντες καὶ κολαφιζόόµμενοι
ὑποµμενεῖτε; ἀλλ εἰ ἀγαθοποιοῦντες καὶ πάάσχοντες ὑποµμενεῖτε, τοῦτο χάάρις παρὰ Θεῷ, <1Pi 2 :21>
εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήήθητε ·∙ ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑµμῶν, ὑµμῖν ὑπολιµμπάάνων ὑπογραµμµμὸν ἵνα
ἐπακολουθήήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ, <1Pi 2 :22> ὃς ἁµμαρτίίαν οὐκ ἐποίίησεν οὐδὲ εὑρέέθη δόόλος ἐν
τῷ στόόµματι αὐτοῦ ·∙ <1Pi 2 :23> ὃς λοιδορούύµμενος οὐκ ἀντελοιδόόρει, πάάσχων οὐκ ἠπείίλει,
παρεδίίδου δὲ τῷ κρίίνοντι δικαίίως ·∙ <1Pi 2 :24> ὃς τὰς ἁµμαρτίίας ἡµμῶν αὐτὸς ἀνήήνεγκεν ἐν τῷ
σώώµματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύύλον, ἵνα ταῖς ἁµμαρτίίαις ἀπογενόόµμενοι τῇ δικαιοσύύνῃ ζήήσωµμεν ·∙ οὗ τῷ
µμώώλωπι ἰάάθητε ·∙ <1Pi 2 :25> ἦτε γὰρ ὡς πρόόβατα πλανώώµμενοι, ἀλλ᾿ ἐπεστράάφητε νῦν ἐπὶ τὸν
ποιµμέένα καὶ ἐπίίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑµμῶν.
<1Pi 3 : 1> Ὁµμοίίως αἱ γυναῖκες, ὑποτασσόόµμεναι τοῖς ἰδίίοις ἀνδράάσιν, ἵνα καὶ εἴ τινες ἀπειθοῦσιν
τῷ λόόγῳ, διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆς ἄνευ λόόγου κερδηθήήσονται, <1Pi 3 : 2>
ἐποπτεύύσαντες τὴν ἐν φόόβῳ ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑµμῶν, — <1Pi 3 : 3> ὧν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν
ἐµμπλοκῆς τριχῶν καὶ περιθέέσεως χρυσίίων ἢ ἐνδύύσεως ἱµματίίων κόόσµμος, <1Pi 3 : 4> ἀλλ᾿ ὁ κρυπτὸς
τῆς καρδίίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάάρτῳ τοῦ πραέέως καὶ ἡσυχίίου πνεύύµματος, ὅ ἐστιν ἐνώώπιον τοῦ
Θεοῦ πολυτελέές ·∙ <1Pi 3 : 5> οὕτως γάάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες αἱ ἐλπίίζουσαι εἰς Θεὸν
ἐκόόσµμουν ἑαυτάάς, ὑποτασσόόµμεναι τοῖς ἰδίίοις ἀνδράάσιν, <1Pi 3 : 6> ὡς Σάάρρα ὑπήήκουσεν τῷ
Ἀβραάάµμ, κύύριον αὐτὸν καλοῦσα, ἧς ἐγενήήθητε τέέκνα ἀγαθοποιοῦσαι καὶ µμὴ φοβούύµμεναι
µμηδεµμίίαν πτόόησιν.
<1Pi 3 : 7> Οἱ ἄνδρες ὁµμοίίως, συνοικοῦντες κατὰ γνῶσιν ὡς ἀσθενεστέέρῳ σκεύύει τῷ γυναικείίῳ,
ἀπονέέµμοντες τιµμὴν ὡς καὶ συγκληρονόόµμοι χάάριτος ζωῆς, εἰς τὸ µμὴ ἐγκόόπτεσθαι τὰς προσευχὰς
ὑµμῶν.
<1Pi 3 : 8> Τὸ δὲ τέέλος πάάντες ὁµμόόφρονες, συµμπαθεῖς, φιλάάδελφοι, εὔσπλαγχνοι, ταπεινόόφρονες,
<1Pi 3 : 9> µμὴ ἀποδιδόόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίίαν ἀντὶ λοιδορίίας, τοὐναντίίον δὲ
εὐλογοῦντες ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήήθητε ἵνα εὐλογίίαν κληρονοµμήήσητε ·∙ <1Pi 3 :10> ὁ γὰρ θέέλων ζωὴν
ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡµμέέρας ἀγαθὰς παυσάάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείίλη τοῦ µμὴ
λαλῆσαι δόόλον ·∙ <1Pi 3 :11> ἐκκλινάάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάάτω ἀγαθόόν ·∙ ζητησάάτω εἰρήήνην καὶ
διωξάάτω αὐτήήν ·∙ <1Pi 3 :12> ὅτι ὀφθαλµμοὶ Κυρίίου ἐπὶ δικαίίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέέησιν αὐτῶν ·∙
πρόόσωπον δὲ Κυρίίου ἐπὶ ποιοῦντας κακάά. <1Pi 3 :13> Καὶ τίίς ὁ κακώώσων ὑµμᾶς ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ
µμιµμηταὶ γέένησθε; <1Pi 3 :14> ἀλλ᾿ εἰ καὶ πάάσχοιτε διὰ δικαιοσύύνην, µμακάάριοι ·∙τὸν δὲ φόόβον αὐτῶν
µμὴ φοβηθῆτε µμηδὲ ταραχθῆτε, <1Pi 3 :15> Κύύριον δὲ τὸν Χριστὸν ἁγιάάσατε ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν ·∙
ἕτοιµμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑµμᾶς λόόγον περὶ τῆς ἐν ὑµμῖν ἐλπίίδος, ἀλλὰ µμετὰ
πραΰτητος καὶ φόόβου, <1Pi 3 :16> συνείίδησιν ἔχοντες ἀγαθήήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑµμῶν ὡς
κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάάζοντες ὑµμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήήν.
<1Pi 3 :17> κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέέλοι τὸ θέέληµμα τοῦ θεοῦ, πάάσχειν ἢ
κακοποιοῦντας ·∙ <1Pi 3 :18> ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁµμαρτιῶν ἔπαθεν, δίίκαιος ὑπὲρ ἀδίίκων, ἵνα
ἡµμᾶς προσαγάάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς µμὲν σαρκὶ ζῳοποιηθεὶς δὲ Πνεύύµματι, <1Pi 3 :19> ἐν ᾧ καὶ
τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύύµμασιν πορευθεὶς ἐκήήρυξεν, <1Pi 3 :20> ἀπειθήήσασίίν ποτε ὅτε ἀπεξεδέέχετο ἡ
τοῦ Θεοῦ µμακροθυµμίία ἐν ἡµμέέραις Νῶε κατασκευαζοµμέένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίίγοι, τοῦτ᾿ ἔστιν
ὀκτὼ ψυχαίί, διεσώώθησαν δι᾿ ὕδατος ·∙ <1Pi 3 :21> ὃ καὶ ὑµμᾶς ἀντίίτυπον νῦν σῴζει, βάάπτισµμα, οὐ
σαρκὸς ἀπόόθεσις ῥύύπου, ἀλλὰ συνειδήήσεως ἀγαθῆς ἐπερώώτηµμα εἰς Θεόόν, δι᾿ ἀναστάάσεως Ἰησοῦ
Χριστοῦ, <1Pi 3 :22> ὅς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ (πορευθεὶς εἰς οὐρανόόν), ὑποταγέέντων αὐτῷ
ἀγγέέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ δυνάάµμεων.
<1Pi 4 : 1> Χριστοῦ οὖν παθόόντος ὑπὲρ ἡµμῶν σαρκὶ καὶ ὑµμεῖς τὴν αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίίσασθε, ὅτι ὁ
παθὼν σαρκὶ πέέπαυται ἁµμαρτίίας, <1Pi 4 : 2> εἰς τὸ µμηκέέτι ἀνθρώώπων ἐπιθυµμίίαις ἀλλὰ θελήήµματι
Θεοῦ τὸν ἐπίίλοιπον ἐν σαρκὶ βιῶσαι χρόόνον. <1Pi 4 : 3> ἀρκετὸς γὰρ ἡµμῖν ὁ παρεληλυθὼς χρόόνος
τὸ βούύληµμα τῶν ἐθνῶν κατειργάάσθαι, πεπορευµμέένους ἐν ἀσελγείίαις, ἐπιθυµμίίαις, οἰνοφλυγίίαις,
κώώµμοις, πόότοις καὶ ἀθεµμίίτοις εἰδωλολατρίίαις, <1Pi 4 : 4> ἐν ᾧ ξενίίζονται µμὴ συντρεχόόντων ὑµμῶν
εἰς τὴν αὐτὴν τῆς ἀσωτίίας ἀνάάχυσιν, βλασφηµμοῦντες ·∙ <1Pi 4 : 5> οἳ ἀποδώώσουσιν λόόγον τῷ
ἑτοίίµμως ἔχοντι κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούύς. <1Pi 4 : 6> εἰς τοῦτο γὰρ καὶ νεκροῖς εὐηγγελίίσθη, ἵνα
κριθῶσι µμὲν κατὰ ἀνθρώώπους σαρκίί ·∙ ζῶσι δὲ κατὰ Θεὸν πνεύύµματι.
<1Pi 4 : 7> Πάάντων δὲ τὸ τέέλος ἤγγικεν ·∙ σωφρονήήσατε οὖν καὶ νήήψατε εἰς τὰς προσευχάάς ·∙
<1Pi 4 : 8> πρὸ πάάντων δὲ τὴν εἰς ἑαυτοὺς ἀγάάπην ἐκτενῆ ἔχοντες, ὅτι ἀγάάπη καλύύπτει πλῆθος
ἁµμαρτιῶν ·∙ <1Pi 4 : 9> φιλόόξενοι εἰς ἀλλήήλους ἄνευ γογγυσµμοῦ. <1Pi 4 :10> ἕκαστος καθὼς ἔλαβεν
χάάρισµμα, εἰς ἑαυτοὺς αὐτὸ διακονοῦντες ὡς καλοὶ οἰκονόόµμοι ποικίίλης χάάριτος Θεοῦ. <1Pi 4 :11> εἴ
τις λαλεῖ, ὡς λόόγια Θεοῦ ·∙ εἴ τις διακονεῖ, ὡς ἐξ ἰσχύύος ἧς χορηγεῖ ὁ Θεόός, ἵνα ἐν πᾶσιν δοξάάζηται
ὁ Θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἐστὶν ἡ δόόξα καὶ τὸ κράάτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<1Pi 4 :12> Ἀγαπητοίί, µμὴ ξενίίζεσθε τῇ ἐν ὑµμῖν πυρώώσει πρὸς πειρασµμὸν ὑµμῖν γινοµμέένῃ, ὡς ξέένου
ὑµμῖν συµμβαίίνοντος ·∙ <1Pi 4 :13> ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήήµμασιν χαίίρετε, ἵνα
καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύύψει τῆς δόόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώώµμενοι. <1Pi 4 :14> εἰ ὀνειδίίζεσθε ἐν
ὀνόόµματι Χριστοῦ, µμακάάριοι, ὅτι τὸ τῆς δόόξης καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ Πνεῦµμα ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἀναπαύύεται ·∙
[κατὰ µμὲν αὐτοὺς βλασφηµμεῖται, κατὰ δὲ ὑµμᾶς δοξάάζεται]. <1Pi 4 :15> µμὴ γάάρ τις ὑµμῶν πασχέέτω
ὡς φονεὺς ἢ κλέέπτης ἢ κακοποιὸς ἢ ὡς ἀλλοτριεπίίσκοπος ·∙ <1Pi 4 :16> εἰ δὲ ὡς χριστιανόός, µμὴ
αἰσχυνέέσθω, δοξαζέέτω δὲ τὸν Θεὸν ἐν τῷ ὀνόόµματι τούύτῳ. <1Pi 4 :17> ὅτι ὁ καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ
κρίίµμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ ·∙ εἰ δὲ πρῶτον ἀφ᾿ ἡµμῶν, τίί τὸ τέέλος τῶν ἀπειθούύντων τῷ τοῦ Θεοῦ
εὐαγγελίίῳ; <1Pi 4 :18> καὶ εἰ ὁ δίίκαιος µμόόλις σῴζεται, ὁ ἀσεβὴς καὶ ἁµμαρτωλὸς ποῦ φανεῖται;
<1Pi 4 :19> Ὥστε καὶ οἱ πάάσχοντες κατὰ τὸ θέέληµμα τοῦ Θεοῦ πιστῷ κτίίστῃ παρατιθέέσθωσαν τὰς
ψυχὰς αὐτῶν ἐν ἀγαθοποιΐᾳ.
<1Pi 5 : 1> Πρεσβυτέέρους τοὺς ἐν ὑµμῖν παρακαλῶ ὁ συµμπρεσβύύτερος καὶ µμάάρτυς τῶν τοῦ Χριστοῦ
παθηµμάάτων, ὁ καὶ τῆς µμελλούύσης ἀποκαλύύπτεσθαι δόόξης κοινωνόός ·∙ <1Pi 5 : 2> ποιµμάάνατε τὸ ἐν
ὑµμῖν ποίίµμνιον τοῦ Θεοῦ, ἐπισκοποῦντες µμὴ ἀναγκαστῶς ἀλλ᾿ ἑκουσίίως, µμηδὲ αἰσχροκερδῶς ἀλλὰ
προθύύµμως, <1Pi 5 : 3> µμηδ᾿ ὡς κατακυριεύύοντες τῶν κλήήρων ἀλλὰ τύύποι γινόόµμενοι τοῦ ποιµμνίίου ·∙
<1Pi 5 : 4> καὶ φανερωθέέντος τοῦ ἀρχιποίίµμενος κοµμιεῖσθε τὸν ἀµμαράάντινον τῆς δόόξης στέέφανον.
<1Pi 5 : 5> Ὁµμοίίως νεώώτεροι ὑποτάάγητε πρεσβυτέέροις ·∙ πάάντες δὲ ἀλλήήλοις τὴν ταπεινοφροσύύνην
ἐγκοµμβώώσασθε, ὅτι ὁ Θεὸς ὑπερηφάάνοις ἀντιτάάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίίδωσιν χάάριν. <1Pi 5 : 6>
ταπεινώώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑµμᾶς ὑψώώσῃ ἐν καιρῷ, <1Pi 5 : 7> πᾶσαν
τὴν µμέέριµμναν ὑµμῶν ἐπιρίίψαντες ἐπ᾿ αὐτόόν, ὅτι αὐτῷ µμέέλει περὶ ὑµμῶν.
<1Pi 5 : 8> Νήήψατε, γρηγορήήσατε ·∙ ὁ ἀντίίδικος ὑµμῶν διάάβολος ὡς λέέων ὠρυόόµμενος περιπατεῖ
ζητῶν τινα καταπίίῃ. <1Pi 5 : 9> ᾧ ἀντίίστητε στερεοὶ τῇ πίίστει, εἰδόότες τὰ αὐτὰ τῶν παθηµμάάτων τῇ
ἐν κόόσµμῳ ὑµμῶν ἀδελφόότητι ἐπιτελεῖσθαι. <1Pi 5 :10> ὁ δὲ Θεὸς πάάσης χάάριτος ὁ καλέέσας ὑµμᾶς εἰς
τὴν αἰώώνιον αὐτοῦ δόόξαν ἐν χριστῷ Ἰησοῦ, ὀλίίγον παθόόντας αὐτὸς καταρτίίσει, στηρίίξει,
σθενώώσει, θεµμελιώώσει. <1Pi 5 :11> αὐτῷ [ἡ δόόξα καὶ] τὸ κράάτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<1Pi 5 :12> Διὰ Σιλουανοῦ ὑµμῖν τοῦ πιστοῦ ἀδελφοῦ, ὡς λογίίζοµμαι, δι᾿ ὀλίίγων ἔγραψα,
παρακαλῶν καὶ ἐπιµμαρτυρῶν ταύύτην εἶναι ἀληθῆ χάάριν τοῦ Θεοῦ εἰς ἣν ἑστήήκατε. <1Pi 5 :13>
ἀσπάάζεται ὑµμᾶς ἡ ἐν Βαβυλῶνι συνεκλεκτὴ καὶ Μᾶρκος ὁ υἱόός µμου. <1Pi 5 :14> ἀσπάάσασθε
ἀλλήήλους ἐν φιλήήµματι ἀγάάπης. Εἰρήήνη ὑµμῖν πᾶσιν τοῖς ἐν Χριστῷ.

Πέέτρου ἐπιστολήή β’.

<2Pi 1 : 1> Συµμεὼν Πέέτρος δοῦλος καὶ ἀπόόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῖς ἰσόότιµμον ἡµμῖν λαχοῦσιν
πίίστιν ἐν δικαιοσύύνῃ τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ ·∙ <2Pi 1 : 2> Χάάρις ὑµμῖν καὶ
εἰρήήνη πληθυνθείίη ἐν ἐπιγνώώσει τοῦ Θεοῦ καὶ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν.
<2Pi 1 : 3> Ὡς πάάντα ἡµμῖν τῆς θείίας δυνάάµμεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν καὶ εὐσέέβειαν δεδωρηµμέένης
διὰ τῆς ἐπιγνώώσεως τοῦ καλέέσαντος ἡµμᾶς διὰ δόόξης καὶ ἀρετῆς, <2Pi 1 : 4> δι᾿ ὧν τὰ µμέέγιστα καὶ
τίίµμια ἡµμῖν ἐπαγγέέλµματα δεδώώρηται, ἵνα διὰ τούύτων γέένησθε θείίας κοινωνοὶ φύύσεως,
ἀποφυγόόντες τῆς ἐν τῷ κόόσµμῳ ἐν ἐπιθυµμίίᾳ φθορᾶς ·∙ <2Pi 1 : 5> καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν
παρεισενέέγκαντες ἐπιχορηγήήσατε ἐν τῇ πίίστει ὑµμῶν τὴν ἀρετήήν ·∙ ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν ·∙
<2Pi 1 : 6> ἐν δὲ τῇ γνώώσει τὴν ἐγκράάτειαν ·∙ ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείίᾳ τὴν ὑποµμονήήν ·∙ ἐν δὲ τῇ ὑποµμονῇ
τὴν εὐσέέβειαν ·∙ <2Pi 1 : 7> ἐν δὲ τῇ εὐσεβείίᾳ τὴν φιλαδελφίίαν ·∙ ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίίᾳ τὴν ἀγάάπην ·∙
<2Pi 1 : 8> ταῦτα γὰρ ὑµμῖν ὑπάάρχοντα καὶ πλεονάάζοντα οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάάρπους καθίίστησιν
εἰς τὴν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπίίγνωσιν ·∙ <2Pi 1 : 9> ᾧ γὰρ µμὴ πάάρεστιν ταῦτα, τυφλόός
ἐστιν µμυωπάάζων, λήήθην λαβὼν τοῦ καθαρισµμοῦ τῶν πάάλαι αὐτοῦ ἁµμαρτιῶν. <2Pi 1 :10> διὸ
µμᾶλλον, ἀδελφοίί, σπουδάάσατε βεβαίίαν ὑµμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι, ταῦτα γὰρ
ποιοῦντες οὐ µμὴ πταίίσητέέ ποτε ·∙ <2Pi 1 :11> οὕτως γὰρ πλουσίίως ἐπιχορηγηθήήσεται ὑµμῖν ἡ
εἴσοδος εἰς τὴν αἰώώνιον βασιλείίαν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<2Pi 1 :12> Διὸ µμελλήήσω ἀεὶ ὑµμᾶς ὑποµμιµμνῄσκειν περὶ τούύτων, καίίπερ εἰδόότας καὶ ἐστηριγµμέένους
ἐν τῇ παρούύσῃ ἀληθείίᾳ. <2Pi 1 :13> δίίκαιον δὲ ἡγοῦµμαι, ἐφ᾿ ὅσον εἰµμὶ ἐν τούύτῳ τῷ σκηνώώµματι,
διεγείίρειν ὑµμᾶς ἐν ὑποµμνήήσει, <2Pi 1 :14> εἰδὼς ὅτι ταχινήή ἐστιν ἡ ἀπόόθεσις τοῦ σκηνώώµματόός µμου,
καθὼς καὶ ὁ Κύύριος ἡµμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήήλωσέέν µμοι ·∙ <2Pi 1 :15> σπουδάάσω δὲ καὶ ἑκάάστοτε
ἔχειν ὑµμᾶς µμετὰ τὴν ἐµμὴν ἔξοδον τὴν τούύτων µμνήήµμην ποιεῖσθαι. <2Pi 1 :16> οὐ γὰρ σεσοφισµμέένοις
µμύύθοις ἐξακολουθήήσαντες ἐγνωρίίσαµμεν ὑµμῖν τὴν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύύναµμιν καὶ
παρουσίίαν, ἀλλ᾿ ἐπόόπται γενηθέέντες τῆς ἐκείίνου µμεγαλειόότητος. <2Pi 1 :17> λαβὼν γὰρ παρὰ
Θεοῦ Πατρὸς τιµμὴν καὶ δόόξαν φωνῆς ἐνεχθείίσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς µμεγαλοπρεποῦς δόόξης ·∙
Οὗτος ἐστιν ὁ Υἱόός µμου ὁ ἀγαπητόός, εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόόκησα. <2Pi 1 :18> καὶ ταύύτην τὴν φωνὴν ἡµμεῖς
ἠκούύσαµμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίίῳ. <2Pi 1 :19> καὶ ἔχοµμεν
βεβαιόότερον τὸν προφητικὸν λόόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέέχοντες ὡς λύύχνῳ φαίίνοντι ἐν
αὐχµμηρῷ τόόπῳ, ἕως οὗ ἡµμέέρα διαυγάάσῃ καὶ φωσφόόρος ἀνατείίλῃ ἐν ταῖς καρδίίαις ὑµμῶν,
<2Pi 1 :20> τοῦτο πρῶτον γινώώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητείία γραφῆς ἰδίίας ἐπιλύύσεως οὐ γίίνεται.
<2Pi 1 :21> οὐ γὰρ θελήήµματι ἀνθρώώπου ἠνέέχθη ποτὲ προφητείία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύύµματος Ἁγίίου
φερόόµμενοι ἐλάάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι.
<2Pi 2 : 1> Ἐγέένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑµμῖν ἔσονται ψευδοδιδάάσκαλοι,
οἵτινες παρεισάάξουσιν αἱρέέσεις ἀπωλείίας, καὶ τὸν ἀγοράάσαντα αὐτοὺς δεσπόότην ἀρνούύµμενοι,
ἐπάάγοντες ἑαυτοῖς ταχινὴν ἀπώώλειαν ·∙ <2Pi 2 : 2> καὶ πολλοὶ ἐξακολουθήήσουσιν αὐτῶν ταῖς
ἀσελγείίαις, δι᾿ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείίας βλασφηµμηθήήσεται ·∙ <2Pi 2 : 3> καὶ ἐν πλεονεξίίᾳ πλαστοῖς
λόόγοις ὑµμᾶς ἐµμπορεύύσονται ·∙ οἷς τὸ κρίίµμα ἔκπαλαι οὐκ ἀργεῖ καὶ ἡ ἀπώώλεια αὐτῶν οὐ νυστάάζει.
<2Pi 2 : 4> εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέέλων ἁµμαρτησάάντων οὐκ ἐφείίσατο, ἀλλὰ σειραῖς ζόόφου ταρταρώώσας
παρέέδωκεν εἰς κρίίσιν τηρουµμέένους ·∙ <2Pi 2 : 5> καὶ ἀρχαίίου κόόσµμου οὐκ ἐφείίσατο, ἀλλὰ ὄγδοον
Νῶε δικαιοσύύνης κήήρυκα ἐφύύλαξεν, κατακλυσµμὸν κόόσµμῳ ἀσεβῶν ἐπάάξας ·∙ <2Pi 2 : 6> καὶ πόόλεις
Σοδόόµμων καὶ Γοµμόόρρας τεφρώώσας καταστροφῇ κατέέκρινεν, ὑπόόδειγµμα µμελλόόντων ἀσεβεῖν
τεθεικώώς ·∙ <2Pi 2 : 7> καὶ δίίκαιον Λὼτ καταπονούύµμενον ὑπὸ τῆς τῶν ἀθέέσµμων ἐν ἀσελγείίᾳ
ἀναστροφῆς ἐρρύύσατο, <2Pi 2 : 8> (βλέέµμµματι γὰρ καὶ ἀκοῇ ὁ δίίκαιος ἐγκατοικῶν ἐν αὐτοῖς ἡµμέέραν
ἐξ ἡµμέέρας ψυχὴν δικαίίαν ἀνόόµμοις ἔργοις ἐβασάάνιζεν), — <2Pi 2 : 9> οἶδεν Κύύριος εὐσεβεῖς ἐκ
πειρασµμοῦ ῥύύεσθαι, ἀδίίκους δὲ εἰς ἡµμέέραν κρίίσεως κολαζοµμέένους τηρεῖν, <2Pi 2 :10> µμάάλιστα δὲ
τοὺς ὀπίίσω σαρκὸς ἐν ἐπιθυµμίίᾳ µμιασµμοῦ πορευοµμέένους καὶ κυριόότητος καταφρονοῦντας.
τολµμηταὶ αὐθάάδεις, δόόξας οὐ τρέέµμουσιν βλασφηµμοῦντες, <2Pi 2 :11> ὅπου ἄγγελοι ἰσχύύϊ καὶ
δυνάάµμει µμείίζονες ὄντες οὐ φέέρουσιν κατ᾿ αὐτῶν παρὰ Κυρίίῳ βλάάσφηµμον κρίίσιν. <2Pi 2 :12> οὗτοι
δέέ, ὡς ἄλογα ζῷα, φυσικάά, γεγεννηµμέένα εἰς ἅλωσιν καὶ φθοράάν, ἐν οἷς ἀγνοοῦσιν
βλασφηµμοῦντες, ἐν τῇ φθορᾷ αὐτῶν καὶ φθαρήήσονται, <2Pi 2 :13> κοµμιούύµμενοι µμισθὸν ἀδικίίας,
ἡδονὴν ἡγούύµμενοι τὴν ἐν ἡµμέέρᾳ τρυφήήν ·∙ σπίίλοι καὶ µμῶµμοι ἐντρυφῶντες ἐν ταῖς ἀπάάταις αὐτῶν
συνευωχούύµμενοι ὑµμῖν ·∙ <2Pi 2 :14> ὀφθαλµμοὺς ἔχοντες µμεστοὺς µμοιχαλίίδος καὶ ἀκαταπαύύστους
ἁµμαρτίίας ·∙ δελεάάζοντες ψυχὰς ἀστηρίίκτους, καρδίίαν γεγυµμνασµμέένην πλεονεξίίας ἔχοντες,
κατάάρας τέέκνα. <2Pi 2 :15> καταλείίποντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήήθησαν, ἐξακολουθήήσαντες τῇ
ὁδῷ τοῦ Βαλαὰµμ τοῦ Βοσόόρ, ὃς µμισθὸν ἀδικίίας ἠγάάπησεν ·∙ <2Pi 2 :16> ἔλεγξιν δὲ ἔσχεν ἰδίίας
παρανοµμίίας ·∙ ὑποζύύγιον ἄφωνον ἐν ἀνθρώώπου φωνῇ φθεγξάάµμενον ἐκώώλυσεν τὴν τοῦ προφήήτου
παραφρονίίαν. <2Pi 2 :17> οὗτοίί εἰσιν πηγαὶ ἄνυδροι καὶ ὁµμίίχλαι ὑπὸ λαίίλαπος ἐλαυνόόµμεναι, οἷς ὁ
ζόόφος τοῦ σκόότους εἰς αἰῶνα τετήήρηται ·∙ <2Pi 2 :18> ὑπέέρογκα γὰρ µματαιόότητος φθεγγόόµμενοι
δελεάάζουσιν ἐν ἐπιθυµμίίαις σαρκὸς ἀσελγείίαις τοὺς ὀλίίγως ἀποφεύύγοντας τοὺς ἐν πλάάνῃ
ἀναστρεφοµμέένους ·∙ <2Pi 2 :19> ἐλευθερίίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόόµμενοι, αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάάρχοντες τῆς
φθορᾶς ·∙ ᾧ γάάρ τις ἥττηται, τούύτῳ δεδούύλωται. <2Pi 2 :20> εἰ γὰρ ἀποφυγόόντες τὰ µμιάάσµματα τοῦ
κόόσµμου ἐν ἐπιγνώώσει τοῦ Κυρίίου καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τούύτοις δὲ πάάλιν ἐµμπλακέέντες
ἡττῶνται, γέέγονεν αὐτοῖς τὰ ἔσχατα χείίρονα τῶν πρώώτων ·∙ <2Pi 2 :21> κρεῖττον γὰρ ἦν αὐτοῖς µμὴ
ἐπεγνωκέέναι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύύνης, ἢ ἐπιγνοῦσιν ὑποστρέέψαι ἐκ τῆς παραδοθείίσης αὐτοῖς
ἁγίίας ἐντολῆς ·∙ <2Pi 2 :22> συµμβέέβηκεν δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιµμίίας ·∙ Κύύων ἐπιστρέέψας
ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέέραµμα, καὶ ὗς λουσαµμέένη εἰς κυλισµμὰ βορβόόρου.
<2Pi 3 : 1> Ταύύτην ἤδη, ἀγαπητοίί, δευτέέραν ὑµμῖν γράάφω ἐπιστολήήν, ἐν αἷς διεγείίρω ὑµμῶν ἐν
ὑποµμνήήσει τὴν εἰλικρινῆ διάάνοιαν, <2Pi 3 : 2> µμνησθῆναι τῶν προειρηµμέένων ῥηµμάάτων ὑπὸ τῶν
ἁγίίων προφητῶν καὶ τῆς τῶν ἀποστόόλων ὑµμῶν ἐντολῆς τοῦ Κυρίίου καὶ Σωτῆρος, <2Pi 3 : 3> τοῦτο
πρῶτον γινώώσκοντες, ὅτι ἐλεύύσονται ἐπ᾿ ἐσχάάτων τῶν ἡµμερῶν ἐν ἐµμπαιγµμονῇ ἐµμπαῖκται κατὰ
τὰς ἰδίίας ἐπιθυµμίίας αὐτῶν πορευόόµμενοι <2Pi 3 : 4> καὶ λέέγοντες ·∙ Ποῦ ἔστιν ἡ ἐπαγγελίία τῆς
παρουσίίας αὐτοῦ; ἀφ᾿ ἧς γὰρ οἱ πατέέρες ἐκοιµμήήθησαν, πάάντα οὕτως διαµμέένει ἀπ᾿ ἀρχῆς κτίίσεως.
<2Pi 3 : 5> λανθάάνει γὰρ αὐτοὺς τοῦτο θέέλοντας ὅτι οὐρανοὶ ἦσαν ἔκπαλαι καὶ γῆ ἐξ ὕδατος καὶ
δι᾿ ὕδατος συνεστῶσα τῷ τοῦ Θεοῦ λόόγῳ, <2Pi 3 : 6> δι᾿ ὧν ὁ τόότε κόόσµμος ὕδατι κατακλυσθεὶς
ἀπώώλετο. <2Pi 3 : 7> οἱ δὲ νῦν οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ τῷ αὐτοῦ λόόγῳ τεθησαυρισµμέένοι εἰσὶν πυρὶ
τηρούύµμενοι εἰς ἡµμέέραν κρίίσεως καὶ ἀπωλείίας τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώώπων. <2Pi 3 : 8> ἓν δὲ τοῦτο µμὴ
λανθανέέτω ὑµμᾶς, ἀγαπητοίί, ὅτι µμίία ἡµμέέρα παρὰ Κυρίίῳ ὡς χίίλια ἔτη καὶ χίίλια ἔτη ὡς ἡµμέέρα µμίία.
<2Pi 3 : 9> οὐ βραδύύνει Κύύριος τῆς ἐπαγγελίίας, ὥς τινες βραδυτῆτα ἡγοῦνται, ἀλλὰ µμακροθυµμεῖ
εἰς ὑµμᾶς, µμὴ βουλόόµμενόός τινας ἀπολέέσθαι ἀλλὰ πάάντας εἰς µμετάάνοιαν χωρῆσαι. <2Pi 3 :10> ἥξει
δὲ ἡ ἡµμέέρα Κυρίίου ὡς κλέέπτης, ἐν ᾗ οἱ οὐρανοὶ ῥοιζηδὸν παρελεύύσονται, στοιχεῖα δὲ καυσούύµμενα
λυθήήσεται, καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήήσεται.
<2Pi 3 :11> Τούύτων οὖν πάάντων λυοµμέένων ποταποὺς δεῖ ὑπάάρχειν ὑµμᾶς ἐν ἁγίίαις ἀναστροφαῖς
καὶ εὐσεβείίαις, <2Pi 3 :12> προσδοκῶντας καὶ σπεύύδοντας τὴν παρουσίίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡµμέέρας,
δι᾿ ἣν οὐρανοὶ πυρούύµμενοι λυθήήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούύµμενα τήήκεται. <2Pi 3 :13> καινοὺς δὲ
οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάάγγελµμα αὐτοῦ προσδοκῶµμεν, ἐν οἷς δικαιοσύύνη κατοικεῖ.
<2Pi 3 :14> Διόό, ἀγαπητοίί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀµμώώµμητοι αὐτῷ
εὑρεθῆναι ἐν εἰρήήνῃ ·∙ <2Pi 3 :15> καὶ τὴν τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν µμακροθυµμίίαν σωτηρίίαν ἡγεῖσθε,
καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡµμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτῷ σοφίίαν ἔγραψεν ὑµμῖν,
<2Pi 3 :16> ὡς καὶ ἐν πάάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούύτων, ἐν οἷς ἐστὶν δυσνόόητάά
τινα, ἃ οἱ ἀµμαθεῖς καὶ ἀστήήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίίαν αὐτῶν
ἀπώώλειαν.
<2Pi 3 :17> Ὑµμεῖς οὖν, ἀγαπητοίί, προγινώώσκοντες φυλάάσσεσθε ἵνα µμὴ τῇ τῶν ἀθέέσµμων πλάάνῃ
συναπαχθέέντες ἐκπέέσητε τοῦ ἰδίίου στηριγµμοῦ ·∙ <2Pi 3 :18> αὐξάάνετε δὲ ἐν χάάριτι καὶ γνώώσει τοῦ
Κυρίίου ἡµμῶν καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. αὐτῷ ἡ δόόξα καὶ νῦν καὶ εἰς ἡµμέέραν αἰῶνος ·∙ ἀµμήήν.

Ἰωάάννου ἐπιστολήή α’.

<1Je 1 : 1> Ὃ ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόόαµμεν, ὃ ἑωράάκαµμεν τοῖς ὀφθαλµμοῖς ἡµμῶν, ὃ ἐθεασάάµμεθα καὶ
αἱ χεῖρες ἡµμῶν ἐψηλάάφησαν, περὶ τοῦ λόόγου τῆς ζωῆς ·∙ <1Je 1 : 2> (καὶ ἡ ζωὴ ἐφανερώώθη ·∙ καὶ
ἑωράάκαµμεν καὶ µμαρτυροῦµμεν καὶ ἀπαγγέέλλοµμεν ὑµμῖν τὴν ζωὴν τὴν αἰώώνιον, ἥτις ἦν πρὸς τὸν
Πατέέρα καὶ ἐφανερώώθη ἡµμῖν) ·∙ <1Je 1 : 3> ὃ ἑωράάκαµμεν καὶ ἀκηκόόαµμεν, ἀπαγγέέλλοµμεν ὑµμῖν, ἵνα
καὶ ὑµμεῖς κοινωνίίαν ἔχητε µμεθ᾿ ἡµμῶν ·∙ καὶ ἡ κοινωνίία δὲ ἡ ἡµμετέέρα µμετὰ τοῦ Πατρὸς καὶ µμετὰ τοῦ
Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. <1Je 1 : 4> καὶ ταῦτα γράάφοµμεν ὑµμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ὑµμῶν ᾖ πεπληρωµμέένη.
<1Je 1 : 5> Καὶ ἔστιν αὕτη ἡ ἀγγελίία ἣν ἀκηκόόαµμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀναγγέέλλοµμεν ὑµμῖν, ὅτι ὁ Θεὸς
φῶς ἐστὶν καὶ σκοτίία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεµμίία.
<1Je 1 : 6> Ἐὰν εἴπωµμεν ὅτι κοινωνίίαν ἔχοµμεν µμετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ σκόότει περιπατῶµμεν,
ψευδόόµμεθα καὶ οὐ ποιοῦµμεν τὴν ἀλήήθειαν ·∙ <1Je 1 : 7> ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶµμεν ὡς αὐτόός
ἐστιν ἐν τῷ φωτίί, κοινωνίίαν ἔχοµμεν µμετ᾿ ἀλλήήλων καὶ τὸ αἷµμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ
καθαρίίζει ἡµμᾶς ἀπὸ πάάσης ἁµμαρτίίας.
<1Je 1 : 8> Ἐὰν εἴπωµμεν ὅτι ἁµμαρτίίαν οὐκ ἔχοµμεν, ἑαυτοὺς πλανῶµμεν καὶ ἡ ἀλήήθεια οὐκ ἔστιν ἐν
ἡµμῖν.
<1Je 1 : 9> Ἐὰν ὁµμολογῶµμεν τὰς ἁµμαρτίίας ἡµμῶν, πιστόός ἐστιν καὶ δίίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡµμῖν τὰς
ἁµμαρτίίας καὶ καθαρίίσῃ ἡµμᾶς ἀπὸ πάάσης ἀδικίίας.
<1Je 1 :10> Ἐὰν εἴπωµμεν ὅτι οὐχ ἡµμαρτήήκαµμεν, ψεύύστην ποιοῦµμεν αὐτόόν, καὶ ὁ λόόγος αὐτοῦ οὐκ
ἔστιν ἐν ἡµμῖν.
<1Je 2 : 1> Τεκνίία µμου, ταῦτα γράάφω ὑµμῖν ἵνα µμὴ ἁµμάάρτητε ·∙ καὶ ἐάάν τις ἁµμάάρτῃ, παράάκλητον
ἔχοµμεν πρὸς τὸν Πατέέρα, Ἰησοῦν Χριστὸν δίίκαιον ·∙ <1Je 2 : 2> καὶ αὐτὸς ἱλασµμόός ἐστιν περὶ τῶν
ἁµμαρτιῶν ἡµμῶν, οὐ περὶ τῶν ἡµμετέέρων δὲ µμόόνον ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόόσµμου.
<1Je 2 : 3> Καὶ ἐν τούύτῳ γινώώσκοµμεν ὅτι ἐγνώώκαµμεν αὐτόόν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶµμεν.
<1Je 2 : 4> ὁ λέέγων ὅτι ἔγνωκα αὐτόόν, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ µμὴ τηρῶν, ψεύύστης ἐστίίν, καὶ ἐν
τούύτῳ ἡ ἀλήήθεια οὐκ ἔστιν. <1Je 2 : 5> ὃς δ᾿ ἂν τηρῇ αὐτοῦ τὸν λόόγον, — ἀληθῶς ἐν τούύτῳ ἡ
ἀγάάπη τοῦ Θεοῦ τετελείίωται ·∙ ἐν τούύτῳ γινώώσκοµμεν ὅτι ἐν αὐτῷ ἐσµμέέν. <1Je 2 : 6> ὁ λέέγων ἐν
αὐτῷ µμέένειν ὀφείίλει καθὼς ἐκεῖνος περιεπάάτησεν καὶ αὐτὸς οὕτως περιπατεῖν.
<1Je 2 : 7> Ἀγαπητοίί, οὐκ ἐντολὴν καινὴν γράάφω ὑµμῖν, ἀλλ᾿ ἐντολὴν παλαιάάν, ἣν εἴχετε ἀπ᾿
ἀρχῆς. ἡ ἐντολὴ ἡ παλαιάά ἐστιν ὁ λόόγος ὃν ἠκούύσατε. <1Je 2 : 8> πάάλιν ἐντολὴν καινὴν γράάφω
ὑµμῖν, ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἐν αὐτῷ καὶ ἐν ὑµμῖν, ὅτι ἡ σκοτίία παράάγεται καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν ἤδη
φαίίνει. <1Je 2 : 9> ὁ λέέγων ἐν τῷ φωτὶ εἶναι καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ µμισῶν ἐν τῇ σκοτίίᾳ ἐστὶν ἕως
ἄρτι. <1Je 2 :10> ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ µμέένει, καὶ σκάάνδαλον ἐν αὐτῷ οὐκ
ἔστιν. <1Je 2 :11> ὁ δὲ µμισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτίίᾳ ἐστὶν καὶ ἐν τῇ σκοτίίᾳ περιπατεῖ, καὶ
οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάάγει, ὅτι ἡ σκοτίία ἐτύύφλωσεν τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτοῦ.
<1Je 2 :12> Γράάφω ὑµμῖν, τεκνίία, ὅτι ἀφέέωνται ὑµμῖν αἱ ἁµμαρτίίαι διὰ τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ.
<1Je 2 :13> Γράάφω ὑµμῖν, πατέέρες, ὅτι ἐγνώώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς.
Γράάφω ὑµμῖν, νεανίίσκοι, ὅτι νενικήήκατε τὸν πονηρόόν.
Γράάφω ὑµμῖν, παιδίία, ὅτι ἐγνώώκατε τὸν Πατέέρα.
<1Je 2 :14> Ἔγραψα ὑµμῖν, πατέέρες, ὅτι ἐγνώώκατε τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς.
Ἔγραψα ὑµμῖν, νεανίίσκοι, ὅτι ἰσχυροίί ἐστε καὶ ὁ λόόγος τοῦ Θεοῦ ἐν ὑµμῖν µμέένει καὶ νενικήήκατε τὸν
πονηρόόν. <1Je 2 :15> µμὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόόσµμον µμηδὲ τὰ ἐν τῷ κόόσµμῳ ·∙ ἐάάν τις ἀγαπᾷ τὸν κόόσµμον,
οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάάπη τοῦ Πατρὸς ἐν αὐτῷ, <1Je 2 :16> ὅτι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόόσµμῳ, ἡ ἐπιθυµμίία τῆς
σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυµμίία τῶν ὀφθαλµμῶν καὶ ἡ ἀλαζονείία τοῦ βίίου, οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Πατρόός, ἀλλ᾿
ἐκ τοῦ κόόσµμου ἐστίίν ·∙ <1Je 2 :17> καὶ ὁ κόόσµμος παράάγεται καὶ ἡ ἐπιθυµμίία αὐτοῦ, ὁ δὲ ποιῶν τὸ
θέέληµμα τοῦ Θεοῦ µμέένει εἰς τὸν αἰῶνα.
<1Je 2 :18> Παιδίία, ἐσχάάτη ὥρα ἐστίίν ·∙ καὶ καθὼς ἠκούύσατε ὅτι ἀντίίχριστος ἔρχεται, καὶ νῦν
ἀντίίχριστοι πολλοὶ γεγόόνασιν, ὅθεν γινώώσκοµμεν ὅτι ἐσχάάτη ὥρα ἐστίίν ·∙ <1Je 2 :19> ἐξ ἡµμῶν
ἐξῆλθον, ἀλλ᾿ οὐκ ἦσαν ἐξ ἡµμῶν ·∙ εἰ γὰρ ἦσαν ἐξ ἡµμῶν, µμεµμενήήκεισαν ἂν µμεθ᾿ ἡµμῶν ·∙ ἀλλ᾿ ἵνα
φανερωθῶσιν ὅτι οὐκ εἰσὶν πάάντες ἐξ ἡµμῶν. <1Je 2 :20> καὶ ὑµμεῖς χρῖσµμα ἔχετε ἀπὸ τοῦ Ἁγίίου καὶ
οἴδατε πάάντα. <1Je 2 :21> οὐκ ἔγραψα ὑµμῖν ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἀλήήθειαν, ἀλλ᾿ ὅτι οἴδατε αὐτήήν, καὶ
ὅτι πᾶν ψεῦδος ἐκ τῆς ἀληθείίας οὐκ ἔστιν. <1Je 2 :22> τίίς ἐστιν ὁ ψεύύστης εἰ µμὴ ὁ ἀρνούύµμενος ὅτι
Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστόός; οὗτόός ἐστιν ὁ ἀντίίχριστος, ὁ ἀρνούύµμενος τὸν Πατέέρα καὶ τὸν Υἱόόν.
<1Je 2 :23> πᾶς ὁ ἀρνούύµμενος τὸν Υἱὸν οὐδὲ τὸν Πατέέρα ἔχει ·∙ ὁ ὁµμολογῶν τὸν Υἱὸν καὶ τὸν
Πατέέρα ἔχει. <1Je 2 :24> ὑµμεῖς ὃ ἠκούύσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἐν ὑµμῖν µμενέέτω ·∙ ἐὰν ἐν ὑµμῖν µμείίνῃ ὃ ἀπ᾿
ἀρχῆς ἠκούύσατε, καὶ ὑµμεῖς ἐν τῷ Υἱῷ καὶ ἐν τῷ Πατρὶ µμενεῖτε. <1Je 2 :25> καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ
ἐπαγγελίία ἣν αὐτὸς ἐπηγγείίλατο ἡµμῖν, — τὴν ζωὴν τὴν αἰώώνιον. <1Je 2 :26> ταῦτα ἔγραψα ὑµμῖν
περὶ τῶν πλανώώντων ὑµμᾶς ·∙ <1Je 2 :27> καὶ ὑµμεῖς τὸ χρῖσµμα ὃ ἐλάάβετε ἀπ᾿ αὐτοῦ, µμέένει ἐν ὑµμῖν,
καὶ οὐ χρείίαν ἔχετε ἵνα τις διδάάσκῃ ὑµμᾶς ·∙ ἀλλ᾿ ὡς τὸ αὐτὸ χρῖσµμα διδάάσκει ὑµμᾶς περὶ πάάντων,
καὶ ἀληθέές ἐστιν καὶ οὐκ ἔστιν ψεῦδος, — καὶ καθὼς ἐδίίδαξεν ὑµμᾶς, µμενεῖτε ἐν αὐτῷ.
<1Je 2 :28> Καὶ νῦν, τεκνίία, µμέένετε ἐν αὐτῷ, ἵνα ἐὰν φανερωθῇ σχῶµμεν παρρησίίαν καὶ µμὴ
αἰσχυνθῶµμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ ἐν τῇ παρουσίίᾳ αὐτοῦ.
<1Je 2 :29> Ἐὰν εἰδῆτε ὅτι δίίκαιόός ἐστιν, γινώώσκετε ὅτι πᾶς ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύύνην ἐξ αὐτοῦ
γεγέέννηται. — <1Je 3 : 1> Ἴδετε ποταπὴν ἀγάάπην δέέδωκεν ἡµμῖν ὁ Πατὴρ ἵνα τέέκνα Θεοῦ
κληθῶµμεν ·∙ διὰ τοῦτο ὁ κόόσµμος οὐ γινώώσκει ἡµμᾶς ὅτι οὐκ ἔγνω αὐτόόν. <1Je 3 : 2> Ἀγαπητοίί, νῦν
τέέκνα Θεοῦ ἐσµμέέν, καὶ οὔπω ἐφανερώώθη τίί ἐσόόµμεθα ·∙ οἴδαµμεν ὅτι ἐὰν φανερωθῇ ὅµμοιοι αὐτῷ
ἐσόόµμεθα, ὅτι ὀψόόµμεθα αὐτὸν καθώώς ἐστιν. <1Je 3 : 3> καὶ πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίίδα ταύύτην ἐπ᾿ αὐτῷ
ἁγνίίζει ἑαυτόόν, καθὼς ἐκεῖνος ἁγνόός ἐστιν.
<1Je 3 : 4> Πᾶς ὁ ποιῶν τὴν ἁµμαρτίίαν καὶ τὴν ἀνοµμίίαν ποιεῖ, καὶ ἡ ἁµμαρτίία ἐστὶν ἡ ἀνοµμίία.
<1Je 3 : 5> καὶ οἴδατε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώώθη, ἵνα τὰς ἁµμαρτίίας ἡµμῶν ἄρῃ ·∙ καὶ ἁµμαρτίία ἐν αὐτῷ
οὐκ ἔστιν. <1Je 3 : 6> πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ µμέένων οὐχ ἁµμαρτάάνει ·∙ πᾶς ὁ ἁµμαρτάάνων οὐχ ἑώώρακεν αὐτὸν
οὐδὲ ἔγνωκεν αὐτόόν.
<1Je 3 : 7> Τεκνίία, µμηδεὶς πλανάάτω ὑµμᾶς ·∙ ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύύνην δίίκαιόός ἐστιν, καθὼς ἐκεῖνος
δίίκαιόός ἐστιν. <1Je 3 : 8> ὁ ποιῶν τὴν ἁµμαρτίίαν ἐκ τοῦ διαβόόλου ἐστίίν, ὅτι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ διάάβολος
ἁµμαρτάάνει. εἰς τοῦτο ἐφανερώώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἵνα λύύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόόλου. <1Je 3 : 9> πᾶς ὁ
γεγεννηµμέένος ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁµμαρτίίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέέρµμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ µμέένει, καὶ οὐ δύύναται
ἁµμαρτάάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέέννηται. <1Je 3 :10> ἐν τούύτῳ φανεράά ἐστιν τὰ τέέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ
τὰ τέέκνα τοῦ διαβόόλου ·∙ πᾶς ὁ µμὴ ποιῶν δικαιοσύύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ µμὴ ἀγαπῶν τὸν
ἀδελφὸν αὐτοῦ. <1Je 3 :11> ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγγελίία ἣν ἠκούύσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶµμεν
ἀλλήήλους, <1Je 3 :12> οὐ καθώώς Κάάϊν ἐκ τοῦ πονηροῦ ἦν καὶ ἔσφαξεν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. καὶ
χάάριν τίίνος ἔσφαξεν αὐτόόν; ὅτι τὰ ἔργα αὐτοῦ πονηρὰ ἦν, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίίκαια.
<1Je 3 :13> Μὴ θαυµμάάζετε, ἀδελφοίί, εἰ µμισεῖ ὑµμᾶς ὁ κόόσµμος. <1Je 3 :14> ἡµμεῖς οἴδαµμεν ὅτι
µμεταβεβήήκαµμεν ἐκ τοῦ θανάάτου εἰς τὴν ζωήήν, ὅτι ἀγαπῶµμεν τοὺς ἀδελφούύς ·∙ ὁ µμὴ ἀγαπῶν τὸν
ἀδελφὸν µμέένει ἐν τῷ θανάάτῳ. <1Je 3 :15> πᾶς ὁ µμισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόόνος ἐστίίν,
καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώώνιον ἐν αὐτῷ µμέένουσαν.
<1Je 3 :16> Ἐν τούύτῳ ἐγνώώκαµμεν τὴν ἀγάάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡµμῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἔθηκεν ·∙
καὶ ἡµμεῖς ὀφείίλοµμεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τὰς ψυχὰς θεῖναι. <1Je 3 :17> ὃς δ᾿ ἂν ἔχῃ τὸν βίίον τοῦ
κόόσµμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ χρείίαν ἔχοντα καὶ κλείίσῃ τὰ σπλάάγχνα αὐτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ,
πῶς ἡ ἀγάάπη τοῦ Θεοῦ µμέένει ἐν αὐτῷ;
<1Je 3 :18> Τεκνίία, µμὴ ἀγαπῶµμεν λόόγῳ µμηδὲ τῇ γλώώσσῃ, ἀλλ᾿ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείίᾳ. <1Je 3 :19> καὶ
ἐν τούύτῳ γνωσόόµμεθα ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείίας ἐσµμέέν, καὶ ἔµμπροσθεν αὐτοῦ πείίσοµμεν τὰς καρδίίας
ἡµμῶν, — <1Je 3 :20> ὅτι ἐὰν καταγινώώσκῃ ἡµμῶν ἡ καρδίία, ὅτι µμείίζων ἐστὶν ὁ Θεὸς τῆς καρδίίας
ἡµμῶν, καὶ γινώώσκει πάάντα. <1Je 3 :21> Ἀγαπητοίί, ἐὰν ἡ καρδίία ἡµμῶν µμὴ καταγινώώσκῃ ἡµμῶν,
παρρησίίαν ἔχοµμεν πρὸς τὸν Θεὸν ·∙ <1Je 3 :22> καὶ ὃ ἐὰν αἰτῶµμεν λαµμβάάνοµμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι τὰς
ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦµμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώώπιον αὐτοῦ ποιοῦµμεν. — <1Je 3 :23> καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ
ἐντολὴ αὐτοῦ, ἵνα πιστεύύσωµμεν τῷ ὀνόόµματι τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἀγαπῶµμεν
ἀλλήήλους καθὼς ἔδωκεν ἐντολὴν ἡµμῖν ·∙ <1Je 3 :24> καὶ ὁ τηρῶν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἐν αὐτῷ µμέένει
καὶ αὐτὸς ἐν αὐτῷ ·∙ καὶ ἐν τούύτῳ γινώώσκοµμεν ὅτι µμέένει ἐν ἡµμῖν, ἐκ τοῦ Πνεύύµματος οὗ ἡµμῖν ἔδωκεν.
<1Je 4 : 1> Ἀγαπητοίί, µμὴ παντὶ πνεύύµματι πιστεύύετε, ἀλλὰ δοκιµμάάζετε τὰ πνεύύµματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ
ἐστίίν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύύθασιν εἰς τὸν κόόσµμον. <1Je 4 : 2> ἐν τούύτῳ γινώώσκετε τὸ
Πνεῦµμα τοῦ Θεοῦ ·∙ πᾶν πνεῦµμα ὃ ὁµμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθόότα ἐκ τοῦ Θεοῦ
ἐστιν ·∙ <1Je 4 : 3> καὶ πᾶν πνεῦµμα ὃ µμὴ ὁµμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθόότα ἐκ τοῦ Θεοῦ
οὐκ ἔστιν ·∙ καὶ τοῦτόό ἐστιν τὸ τοῦ ἀντιχρίίστου, ὃ ἀκηκόόατε ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν τῷ κόόσµμῳ ἐστὶν
ἤδη. <1Je 4 : 4> Ὑµμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστέέ, τεκνίία, καὶ νενικήήκατε αὐτούύς, ὅτι µμείίζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑµμῖν
ἢ ὁ ἐν τῷ κόόσµμῳ. <1Je 4 : 5> αὐτοὶ ἐκ τοῦ κόόσµμου εἰσίίν ·∙ διὰ τοῦτο ἐκ τοῦ κόόσµμου λαλοῦσιν καὶ ὁ
κόόσµμος αὐτῶν ἀκούύει. <1Je 4 : 6> ἡµμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσµμέέν ·∙ ὁ γινώώσκων τὸν Θεὸν ἀκούύει ἡµμῶν ·∙ ὃς
οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούύει ἡµμῶν ·∙ ἐκ τούύτου γινώώσκοµμεν τὸ πνεῦµμα τῆς ἀληθείίας καὶ τὸ
πνεῦµμα τῆς πλάάνης.
<1Je 4 : 7> Ἀγαπητοίί, ἀγαπῶµμεν ἀλλήήλους, ὅτι ἡ ἀγάάπη ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστίίν, καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν ἐκ
τοῦ Θεοῦ γεγέέννηται καὶ γινώώσκει τὸν Θεόόν. <1Je 4 : 8> ὁ µμὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόόν, ὅτι ὁ
Θεὸς ἀγάάπη ἐστίίν. <1Je 4 : 9> ἐν τούύτῳ ἐφανερώώθη ἡ ἀγάάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡµμῖν, ὅτι τὸν Υἱὸν αὐτοῦ
τὸν µμονογενῆ ἀπέέσταλκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸν κόόσµμον ἵνα ζήήσωµμεν δι᾿ αὐτοῦ ·∙ <1Je 4 :10> ἐν τούύτῳ
ἐστὶν ἡ ἀγάάπη, οὐχ ὅτι ἡµμεῖς ἠγαπήήσαµμεν τὸν Θεόόν, ἀλλ᾿ ὅτι αὐτὸς ἠγάάπησεν ἡµμᾶς καὶ
ἀπέέστειλεν τὸν Υἱὸν αὐτοῦ ἱλασµμὸν περὶ τῶν ἁµμαρτιῶν ἡµμῶν.
<1Je 4 :11> Ἀγαπητοίί, εἰ οὕτως ὁ Θεὸς ἠγάάπησεν ἡµμᾶς, καὶ ἡµμεῖς ὀφείίλοµμεν ἀλλήήλους ἀγαπᾶν.
<1Je 4 :12> Θεὸν οὐδεὶς πώώποτε τεθέέαται ·∙ ἐὰν ἀγαπῶµμεν ἀλλήήλους, ὁ Θεὸς ἐν ἡµμῖν µμέένει καὶ ἡ
ἀγάάπη αὐτοῦ τετελειωµμέένη ἐστὶν ἐν ἡµμῖν. <1Je 4 :13> ἐν τούύτῳ γινώώσκοµμεν ὅτι ἐν αὐτῷ µμέένοµμεν
καὶ αὐτὸς ἐν ἡµμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ Πνεύύµματος αὐτοῦ δέέδωκεν ἡµμῖν ·∙ <1Je 4 :14> καὶ ἡµμεῖς τεθεάάµμεθα καὶ
µμαρτυροῦµμεν ὅτι ὁ Πατὴρ ἀπέέσταλκεν τὸν Υἱὸν Σωτῆρα τοῦ κόόσµμου.
<1Je 4 :15> Ὃς ἂν ὁµμολογήήσῃ ὅτι Ἰησοῦς ἐστὶν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ µμέένει καὶ αὐτὸς ἐν
τῷ Θεῷ. <1Je 4 :16> καὶ ἡµμεῖς ἐγνώώκαµμεν καὶ πεπιστεύύκαµμεν τὴν ἀγάάπην ἣν ἔχει ὁ Θεὸς ἐν ἡµμῖν. ὁ
Θεὸς ἀγάάπη ἐστίίν, καὶ ὁ µμέένων ἐν τῇ ἀγάάπῃ ἐν τῷ Θεῷ µμέένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ. <1Je 4 :17> Ἐν
τούύτῳ τετελείίωται ἡ ἀγάάπη µμεθ᾿ ἡµμῶν, ἵνα παρρησίίαν ἔχωµμεν ἐν τῇ ἡµμέέρᾳ τῆς κρίίσεως, ὅτι
καθὼς ἐκεῖνόός ἐστιν καὶ ἡµμεῖς ἐσµμεν ἐν τῷ κόόσµμῳ τούύτῳ. <1Je 4 :18> φόόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάάπῃ,
ἀλλ᾿ ἡ τελείία ἀγάάπη ἔξω βάάλλει τὸν φόόβον, ὅτι ὁ φόόβος κόόλασιν ἔχει ·∙ ὁ δὲ φοβούύµμενος οὐ
τετελείίωται ἐν τῇ ἀγάάπῃ. <1Je 4 :19> ἡµμεῖς ἀγαπῶµμεν αὐτόόν, ὅτι αὐτὸς πρῶτος ἠγάάπησεν ἡµμᾶς.
<1Je 4 :20> Ἐάάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ µμισῇ, ψεύύστης ἐστίίν ·∙ ὁ γὰρ
µμὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ὃν ἑώώρακεν, τὸν Θεὸν ὃν οὐχ ἑώώρακεν πῶς δύύναται ἀγαπᾶν;
<1Je 4 :21> καὶ ταύύτην τὴν ἐντολὴν ἔχοµμεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, ἵνα ὁ ἀγαπῶν τὸν Θεὸν ἀγαπᾷ καὶ τὸν
ἀδελφὸν αὐτοῦ.
<1Je 5 : 1> Πᾶς ὁ πιστεύύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστὶν ὁ Χριστόός, ἐκ τοῦ Θεοῦ γεγέέννηται ·∙ καὶ πᾶς ὁ ἀγαπῶν
τὸν γεννήήσαντα ἀγαπᾷ καὶ τὸν γεγεννηµμέένον ἐξ αὐτοῦ. <1Je 5 : 2> ἐν τούύτῳ γινώώσκοµμεν ὅτι
ἀγαπῶµμεν τὰ τέέκνα τοῦ Θεοῦ, ὅταν τὸν Θεὸν ἀγαπῶµμεν καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶµμεν ·∙
<1Je 5 : 3> αὕτη γάάρ ἐστιν ἡ ἀγάάπη τοῦ Θεοῦ, ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶµμεν, καὶ αἱ ἐντολαὶ
αὐτοῦ βαρεῖαι οὐκ εἰσίίν, <1Je 5 : 4> ὅτι πᾶν τὸ γεγεννηµμέένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τὸν κόόσµμον ·∙ καὶ
αὕτη ἐστὶν ἡ νίίκη ἡ νικήήσασα τὸν κόόσµμον, ἡ πίίστις ἡµμῶν. <1Je 5 : 5> τίίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόόσµμον
εἰ µμὴ ὁ πιστεύύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστὶν ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ;
<1Je 5 : 6> Οὗτόός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι᾿ ὕδατος καὶ αἵµματος, Ἰησοῦς ὁ Χριστόός, οὐκ ἐν τῷ ὕδατι µμόόνον,
ἀλλ᾿ ἐν τῷ ὑδατι καὶ τῷ αἵµματι ·∙ καὶ τὸ Πνεῦµμάά ἐστιν τὸ µμαρτυροῦν, ὅτι τὸ Πνεῦµμάά ἐστιν ἡ
ἀλήήθεια ·∙ <1Je 5 : 7> ὅτι τρεῖς εἰσιν οἱ µμαρτυροῦντες, <1Je 5 : 8> τὸ Πνεῦµμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸ αἷµμα,
καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν. <1Je 5 : 9> εἰ τὴν µμαρτυρίίαν τῶν ἀνθρώώπων λαµμβάάνοµμεν, ἡ µμαρτυρίία
τοῦ Θεοῦ µμείίζων ἐστίίν ·∙ ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ µμαρτυρίία τοῦ Θεοῦ, ἣ ν µμεµμαρτύύρηκεν περὶ τοῦ Υἱοῦ
αὐτοῦ. <1Je 5 :10> ὁ πιστεύύων εἰς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ ἔχει τὴν µμαρτυρίίαν ἐν ἑαυτῷ ·∙ ὁ µμὴ πιστεύύων
τῷ Θεῷ ψεύύστην πεποίίηκεν αὐτόόν, ὅτι οὐ πεπίίστευκεν εἰς τὴν µμαρτυρίίαν ἣν µμεµμαρτύύρηκεν ὁ
Θεὸς περὶ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ. <1Je 5 :11> καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ µμαρτυρίία, ὅτι ζωὴν αἰώώνιον ἔδωκεν ἡµμῖν ὁ
Θεόός, καὶ αὕτη ἡ ζωὴ ἐν τῷ Υἱῷ αὐτοῦ ἐστιν ·∙ <1Je 5 :12> ὁ ἔχων τὸν Υἱὸν ἔχει τὴν ζωήήν, ὁ µμὴ ἔχων
τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει.
<1Je 5 :13> Ταῦτα ἔγραψα ὑµμῖν ἵνα εἰδῆτε ὅτι ζωὴν αἰώώνιον ἔχετε, οἱ πιστεύύοντες εἰς τὸ ὄνοµμα τοῦ
Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
<1Je 5 :14> Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ παρρησίία ἣν ἔχοµμεν πρὸς αὐτόόν, ὅτι ἐάάν τι αἰτώώµμεθα κατὰ τὸ θέέληµμα
αὐτοῦ ἀκούύει ἡµμῶν ·∙ <1Je 5 :15> καὶ ἐὰν οἴδαµμεν ὅτι ἀκούύει ἡµμῶν, ὃ ἂν αἰτώώµμεθα, οἴδαµμεν ὅτι
ἔχοµμεν τὰ αἰτήήµματα ἃ ᾐτήήκαµμεν παρ᾿ αὐτοῦ.
<1Je 5 :16> Ἐάάν τις ἴδῃ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἁµμαρτάάνοντα ἁµμαρτίίαν µμὴ πρὸς θάάνατον, αἰτήήσει ·∙ καὶ
δώώσει αὐτῷ ζωήήν, τοῖς ἁµμαρτάάνουσιν µμὴ πρὸς θάάνατον. ἔστιν ἁµμαρτίία πρὸς θάάνατον ·∙ οὐ περὶ
ἐκείίνης λέέγω ἵνα ἐρωτήήσῃ. <1Je 5 :17> πᾶσα ἀδικίία ἁµμαρτίία ἐστίίν, καὶ ἔστιν ἁµμαρτίία οὐ πρὸς
θάάνατον. <1Je 5 :18> Οἴδαµμεν ὅτι πᾶς ὁ γεγεννηµμέένος ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐχ ἁµμαρτάάνει, ἀλλ᾿ ὁ
γεννηθεὶς ἐκ τοῦ Θεοῦ τηρεῖ ἑαυτόόν, καὶ ὁ πονηρὸς οὐχ ἅπτεται αὐτοῦ. <1Je 5 :19> οἴδαµμεν ὅτι ἐκ
τοῦ Θεοῦ ἐσµμέέν, καὶ ὁ κόόσµμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται. <1Je 5 :20> οἴδαµμεν δὲ ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ
Θεοῦ ἥκει, καὶ δέέδωκεν ἡµμῖν διάάνοιαν ἵνα γινώώσκωµμεν τὸν Ἀληθινόόν ·∙ καὶ ἐσµμὲν ἐν τῷ Ἀληθινῷ,
ἐν τῷ Υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ ·∙ οὗτόός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ζωὴ αἰώώνιος.
<1Je 5 :21> Τεκνίία, φυλάάξατε ἑαυτοὺς ἀπὸ τῶν εἰδώώλων.

Ἰωάάννου ἐπιστολήή β’.

<2Je 1 : 1> Ὁ πρεσβύύτερος ἐκλεκτῇ κυρίίᾳ καὶ τοῖς τέέκνοις αὐτῆς, οὓς ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείίᾳ, —
καὶ οὐκ ἐγὼ µμόόνος ἀλλὰ καὶ πάάντες οἱ ἐγνωκόότες τὴν ἀλήήθειαν, — <2Je 1 : 2> διὰ τὴν ἀλήήθειαν
τὴν µμέένουσαν ἐν ἡµμῖν, καὶ µμεθ᾿ ἡµμῶν ἔσται εἰς τὸν αἰῶνα. <2Je 1 : 3> ἔσται µμεθ᾿ ὑµμῶν χάάρις ἔλεος
εἰρήήνη παρὰ Θεοῦ Πατρὸς καὶ παρὰ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Πατρόός, ἐν ἀληθείίᾳ καὶ
ἀγάάπῃ.
<2Je 1 : 4> Ἐχάάρην λίίαν ὅτι εὕρηκα ἐκ τῶν τέέκνων σου περιπατοῦντας ἐν ἀληθείίᾳ καθὼς ἐντολὴν
ἐλάάβοµμεν παρὰ τοῦ Πατρόός. <2Je 1 : 5> καὶ νῦν ἐρωτῶ σε, κυρίία, οὐχ ὡς ἐντολὴν γράάφων σοι
καινὴν ἀλλὰ ἣν εἴχοµμεν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα ἀγαπῶµμεν ἀλλήήλους ·∙ <2Je 1 : 6> καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ ἀγάάπη,
ἵνα περιπατῶµμεν κατὰ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ. αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολήή, καθὼς ἠκούύσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, ἵνα
ἐν αὐτῇ περιπατῆτε ·∙ <2Je 1 : 7> ὅτι πολλοὶ πλάάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόόσµμον, οἱ µμὴ ὁµμολογοῦντες
Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόόµμενον ἐν σαρκίί ·∙ οὗτόός ἐστιν ὁ πλάάνος καὶ ὁ ἀντίίχριστος. <2Je 1 : 8> βλέέπετε
ἑαυτούύς, ἵνα µμὴ ἀπολέέσωµμεν ἃ εἰργασάάµμεθα, ἀλλὰ µμισθὸν πλήήρη ἀπολάάβωµμεν. <2Je 1 : 9> πᾶς ὁ
προάάγων καὶ µμὴ µμέένων ἐν τῇ διδαχῇ τοῦ Χριστοῦ Θεὸν οὐκ ἔχει. ὁ µμέένων ἐν τῇ διδαχῇ, οὗτος καὶ
τὸν Πατέέρα καὶ τὸν Υἱὸν ἔχει. <2Je 1 :10> εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑµμᾶς καὶ ταύύτην τὴν διδαχὴν οὐ
φέέρει, µμὴ λαµμβάάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίίαν καὶ χαίίρειν αὐτῷ µμὴ λέέγετε, <2Je 1 :11> ὁ γὰρ λέέγων αὐτῷ
χαίίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς. <2Je 1 :12> Πολλὰ ἔχων ὑµμῖν γράάφειν οὐκ
ἐβουλήήθην διὰ χάάρτου καὶ µμέέλανος, ἀλλὰ ἐλπίίζω ἐλθεῖν πρὸς ὑµμᾶς καὶ στόόµμα πρὸς στόόµμα
λαλῆσαι, ἵνα ἡ χαρὰ ἡµμῶν ᾖ πεπληρωµμέένη. <2Je 1 :13> ἀσπάάζεταίί σε τὰ τέέκνα τῆς ἀδελφῆς σου
τῆς ἐκληκτῆς.

Ἰωάάννου ἐπιστολήή γ’.

<3Je 1 : 1> Ὁ πρεσβύύτερος Γαΐῳ τῷ ἀγαπητῷ, ὃν ἐγὼ ἀγαπῶ ἐν ἀληθείίᾳ.
<3Je 1 : 2> Ἀγαπητέέ, περὶ πάάντων εὔχοµμαίί σε εὐοδοῦσθαι καὶ ὑγιαίίνειν, καθὼς εὐοδοῦταίί σου ἡ
ψυχήή ·∙ <3Je 1 : 3> ἐχάάρην γὰρ λίίαν ἐρχοµμέένων ἀδελφῶν καὶ µμαρτυρούύντων σου τῇ ἀληθείίᾳ, καθὼς
σὺ ἐν ἀληθείίᾳ περιπατεῖς. <3Je 1 : 4> µμειζοτέέραν τούύτων οὐκ ἔχω χαράάν, ἵνα ἀκούύω τὰ ἐµμὰ τέέκνα
ἐν τῇ ἀληθείίᾳ περιπατοῦντα. <3Je 1 : 5> Ἀγαπητέέ, πιστὸν ποιεῖς ὃ ἐὰν ἐργάάσῃ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς
καὶ τοῦτο ξέένους, <3Je 1 : 6> οἳ ἐµμαρτύύρησάάν σου τῇ ἀγάάπῃ ἐνώώπιον ἐκκλησίίας ·∙ οὓς καλῶς
ποιήήσεις προπέέµμψας ἀξίίως τοῦ Θεοῦ, <3Je 1 : 7> ὑπὲρ γὰρ τοῦ ὀνόόµματος ἐξῆλθον µμηδὲν
λαµμβάάνοντες ἀπὸ τῶν ἐθνικῶν. <3Je 1 : 8> ἡµμεῖς οὖν ὀφείίλοµμεν ὑπολαµμβάάνειν τοὺς τοιούύτους, ἵνα
συνεργοὶ γινώώµμεθα τῇ ἀληθείίᾳ. <3Je 1 : 9> ἔγραψάά τι τῇ ἐκκλησίίᾳ ·∙ ἀλλ᾿ ὁ φιλοπρωτεύύων αὐτῶν
Διοτρεφὴς οὐκ ἐπιδέέχεται ἡµμᾶς ·∙ <3Je 1 :10> διὰ τοῦτο, ἐὰν ἔλθω, ὑποµμνήήσω αὐτοῦ τὰ ἔργα ἃ ποιεῖ
λόόγοις πονηροῖς φλυαρῶν ἡµμᾶς ·∙ καὶ µμὴ ἀρκούύµμενος ἐπὶ τούύτοις οὔτε αὐτὸς ἐπιδέέχεται τοὺς
ἀδελφοὺς καὶ τοὺς βουλοµμέένους κωλύύει καὶ ἐκ τῆς ἐκκλησίίας ἐκβάάλλει.
<3Je 1 :11> Ἀγαπητέέ, µμὴ µμιµμοῦ τὸ κακὸν ἀλλὰ τὸ ἀγαθόόν. ὁ ἀγαθοποιῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστίίν ·∙ ὁ
κακοποιῶν οὐχ ἑώώρακεν τὸν Θεόόν. <3Je 1 :12> Δηµμητρίίῳ µμεµμαρτύύρηται ὑπὸ πάάντων καὶ ὑπ᾿ αὐτῆς
τῆς ἀληθείίας ·∙ καὶ ἡµμεῖς δὲ µμαρτυροῦµμεν, καὶ οἶδας ὅτι ἡ µμαρτυρίία ἡµμῶν ἀληθήής ἐστιν.
<3Je 1 :13> Πολλὰ εἶχον γράάψαι σοι, ἀλλ᾿ οὐ θέέλω διὰ µμέέλανος καὶ καλάάµμου σοι γράάφειν,
<3Je 1 :14> ἐλπίίζω δὲ εὐθέέως ἰδεῖν σε, καὶ στόόµμα πρὸς στόόµμα λαλήήσοµμεν. <3Je 1 :15> εἰρήήνη σοι.
ἀσπάάζονταίί σε οἱ φίίλοι. ἀσπάάζου τοὺς φίίλους κατ᾿ ὄνοµμα.

Ἰούύδα ἐπιστολήή.

<Jud 1 : 1> Ἰούύδας Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώώβου, τοῖς ἐν Θεῷ Πατρὶ ἠγαπηµμέένοις
καὶ Ἰησοῦ Χριστῷ τετηρηµμέένοις κλητοῖς ·∙ <Jud 1 : 2> Ἔλεος ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη καὶ ἀγάάπη
πληθυνθείίη.
<Jud 1 : 3> Ἀγαπητοίί, πᾶσαν σπουδὴν ποιούύµμενος γράάφειν ὑµμῖν περὶ τῆς κοινῆς ἡµμῶν σωτηρίίας,
ἀνάάγκην ἔσχον γράάψαι ὑµμῖν παρακαλῶν ἐπαγωνίίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείίσῃ τοῖς ἁγίίοις
πίίστει ·∙ <Jud 1 : 4> παρεισέέδυσαν γάάρ τινες ἄνθρωποι, οἱ πάάλαι προγεγραµμµμέένοι εἰς τοῦτο τὸ
κρίίµμα ἀσεβεῖς, τὴν τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν χάάριν µμετατιθέέντες εἰς ἀσέέλγειαν καὶ τὸν µμόόνον δεσπόότην καὶ
κύύριον ἡµμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ἀρνούύµμενοι.
<Jud 1 : 5> Ὑποµμνῆσαι δὲ ὑµμᾶς βούύλοµμαι, εἰδόότας ὑµμᾶς ἅπαξ πάάντα, ὅτι ὁ Κύύριος λαὸν ἐκ γῆς
Αἰγύύπτου σώώσας τὸ δεύύτερον τοὺς µμὴ πιστεύύσαντας ἀπώώλεσεν ·∙ <Jud 1 : 6> ἀγγέέλους τε τοὺς µμὴ
τηρήήσαντας τὴν ἑαυτῶν ἀρχὴν ἀλλὰ ἀπολιπόόντας τὸ ἴδιον οἰκητήήριον εἰς κρίίσιν µμεγάάλης ἡµμέέρας
δεσµμοῖς ἀϊδίίοις ὑπὸ ζόόφον τετήήρηκεν ·∙ <Jud 1 : 7> ὡς Σόόδοµμα καὶ Γόόµμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς
πόόλεις, τὸν ὅµμοιον τρόόπον τούύτοις ἐκπορνεύύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίίσω σαρκὸς ἑτέέρας,
πρόόκεινται δεῖγµμα, πυρὸς αἰωνίίου δίίκην ὑπέέχουσαι. <Jud 1 : 8> Ὁµμοίίως µμέέντοι καὶ οὗτοι
ἐνυπνιαζόόµμενοι σάάρκα µμὲν µμιαίίνουσιν, κυριόότητα δὲ ἀθετοῦσιν, δόόξας δὲ βλασφηµμοῦσιν.
<Jud 1 : 9> ὁ δὲ Μιχαὴλ ὁ ἀρχάάγγελος, ὅτε τῷ διαβόόλῳ διακρινόόµμενος διελέέγετο περὶ τοῦ
Μωϋσέέως σώώµματος, οὐκ ἐτόόλµμησεν κρίίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφηµμίίας ·∙ ἀλλ᾿ εἶπεν Ἐπιτιµμήήσαι σοι
Κύύριος. <Jud 1 :10> οὗτοι δὲ ὅσα µμὲν οὐκ οἴδασιν βλασφηµμοῦσιν, ὅσα δὲ φυσικῶς ὡς τὰ ἄλογα ζῷα
ἐπίίστανται, ἐν τούύτοις φθείίρονται. <Jud 1 :11> οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι τῇ ὁδῷ τοῦ Κάάϊν ἐπορεύύθησαν, καὶ
τῇ πλάάνῃ τοῦ Βαλαὰµμ µμισθοῦ ἐξεχύύθησαν, καὶ τῇ ἀντιλογίίᾳ τοῦ Κορὲ ἀπώώλοντο. <Jud 1 :12>
Οὗτοίί εἰσιν ἐν ταῖς ἀγάάπαις ὑµμῶν σπιλάάδες, συνευωχούύµμενοι ἀφόόβως, ἑαυτοὺς ποιµμαίίνοντες ·∙
νεφέέλαι ἄνυδροι ὑπὸ ἀνέέµμων παραφερόόµμεναι ·∙ δέένδρα φθινοπωρινάά, ἄκαρπα, δὶς ἀποθανόόντα,
ἐκριζωθέέντα ·∙ <Jud 1 :13> κύύµματα ἄγρια θαλάάσσης ἐπαφρίίζοντα τὰς ἑαυτῶν αἰσχύύνας ·∙ ἀστέέρες
πλανῆται, οἷς ὁ ζόόφος τοῦ σκόότους εἰς αἰῶνα τετήήρηται. <Jud 1 :14> Προεφήήτευσεν δὲ καὶ τούύτοις
ἕβδοµμος ἀπὸ Ἀδὰµμ Ἐνὼχ λέέγων ·∙ Ἰδοὺ ἦλθεν Κύύριος ἐν ἁγίίαις µμυριάάσιν αὐτοῦ, <Jud 1 :15>
ποιῆσαι κρίίσιν κατὰ πάάντων καὶ ἐλέέγξαι πάάντας τοὺς ἀσεβεῖς αὐτῶν περὶ πάάντων τῶν ἔργων
ἀσεβείίας αὐτῶν ὧν ἠσέέβησαν καὶ περὶ πάάντων τῶν σκληρῶν ὧν ἐλάάλησαν κατ᾿ αὐτοῦ
ἁµμαρτωλοὶ ἀσεβεῖς. <Jud 1 :16> οὗτοίί εἰσιν γογγυσταὶ µμεµμψίίµμοιροι, κατὰ τὰς ἐπιθυµμίίας ἑαυτῶν
πορευόόµμενοι, (καὶ τὸ στόόµμα αὐτῶν λαλεῖ ὑπέέρογκα), θαυµμάάζοντες πρόόσωπα ὠφελείίας χάάριν.
<Jud 1 :17> Ὑµμεῖς δέέ, ἀγαπητοίί, µμνήήσθητε τῶν ῥηµμάάτων τῶν προειρηµμέένων ὑπὸ τῶν ἀποστόόλων
τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ <Jud 1 :18> ὅτι ἔλεγον ὑµμῖν ὅτι ἐπ᾿ ἐσχάάτου τοῦ χρόόνου ἔσονται
ἐµμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυµμίίας πορευόόµμενοι τῶν ἀσεβειῶν ·∙ <Jud 1 :19> οὗτοίί εἰσιν οἱ
ἀποδιορίίζοντες, ψυχικοίί, Πνεῦµμα µμὴ ἔχοντες. <Jud 1 :20> ὑµμεῖς δέέ, ἀγαπητοίί, ἐποικοδοµμοῦντες
ἑαυτοὺς τῇ ἁγιωτάάτῃ ὑµμῶν πίίστει, ἐν Πνεύύµματι Ἁγίίῳ προσευχόόµμενοι, <Jud 1 :21> ἑαυτοὺς ἐν
ἀγάάπῃ Θεοῦ τηρήήσατε, προσδεχόόµμενοι τὸ ἔλεος τοῦ κυρίίου ἡµμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ζωὴν
αἰώώνιον ·∙ <Jud 1 :22> καὶ οὓς µμὲν ἐλέέγχετε διακρινοµμέένους ·∙ <Jud 1 :23> οὓς δὲ ἐν φόόβῳ σῴζετε ἐκ
πυρὸς ἁρπάάζοντες, µμισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωµμέένον χιτῶνα.
<Jud 1 :24> Τῷ δὲ δυναµμέένῳ φυλάάξαι ὑµμᾶς ἀπταίίστους καὶ στῆσαι κατενώώπιον τῆς δόόξης αὐτοῦ
ἀµμώώµμους ἐν ἀγαλλιάάσει, <Jud 1 :25> µμόόνῳ Θεῷ Σωτῆρι ἡµμῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν
δόόξα, µμεγαλωσύύνη, κράάτος καὶ ἐξουσίία πρὸ παντὸς τοῦ αἰῶνος καὶ νῦν καὶ εἰς πάάντας τοὺς
αἰῶνας ·∙ ἀµμήήν.

Ἀποκάάλυψις.

<Apo 1 : 1> Ἀποκάάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεόός, δεῖξαι τοῖς δούύλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ
γενέέσθαι ἐν τάάχει ·∙ καὶ ἐσήήµμανεν ἀποστείίλας διὰ τοῦ ἀγγέέλλου αὐτοῦ τῷ δούύλῳ αὐτοῦ Ἰωάάννῃ,
<Apo 1 : 2> ὃς ἐµμαρτύύρησεν τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν µμαρτυρίίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅσα εἶδεν.
<Apo 1 : 3> Μακάάριος ὁ ἀναγινώώσκων καὶ οἱ ἀκούύοντες τοὺς λόόγους τῆς προφητείίας καὶ
τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραµμµμέένα, ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύύς.
<Apo 1 : 4> Ἰωάάννης ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίίᾳ ·∙ Χάάρις ὑµμῖν καὶ εἰρήήνη ἀπὸ ὁ ὢν καὶ ὁ
ἦν καὶ ὁ ἐρχόόµμενος, καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ Πνευµμάάτων ἃ ἐστιν ἐνώώπιον τοῦ θρόόνου αὐτοῦ, <Apo 1 : 5>
καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ µμάάρτυς ὁ πιστόός, ὁ πρωτόότοκος τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέέων
τῆς γῆς. τῷ ἀγαπῶντι ἡµμᾶς καὶ λούύσαντι ἡµμᾶς ἀπὸ τῶν ἁµμαρτιῶν ἡµμῶν ἐν τῷ αἵµματι αὐτοῦ ·∙
<Apo 1 : 6> καὶ ἐποίίησεν ἡµμᾶς βασιλείίαν, ἱερεῖς τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ αὐτοῦ ·∙ αὐτῷ ἡ δόόξα καὶ τὸ
κράάτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<Apo 1 : 7> Ἰδοὺ ἔρχεται µμετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ ὄψεται αὐτὸν πᾶς ὀφθαλµμὸς καὶ οἵτινες αὐτὸν
ἐξεκέέντησαν ·∙ καὶ κόόψονται ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. ναίί, ἀµμήήν.
<Apo 1 : 8> Ἐγώώ εἰµμι τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὦ, λέέγει Κύύριος ὁ Θεόός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόόµμενος, ὁ
Παντοκράάτωρ.
<Apo 1 : 9> Ἐγὼ Ἰωάάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑµμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίίψει καὶ βασιλείίᾳ καὶ
ὑποµμονῇ ἐν Ἰησοῦ, ἐγενόόµμην ἐν τῇ νήήσῳ τῇ καλουµμέένῃ Πάάτµμῳ διὰ τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ
τὴν µμαρτυρίίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
<Apo 1 :10> Ἐγενόόµμην ἐν Πνεύύµματι ἐν τῇ κυριακῇ ἡµμέέρᾳ, καὶ ἤκουσα ὀπίίσω µμου φωνὴν µμεγάάλην
ὡς σάάλπιγγος <Apo 1 :11> λεγούύσης ·∙ Ὃ βλέέπεις γράάψον εἰς βιβλίίον καὶ πέέµμψον ταῖς ἑπτὰ
ἐκκλησίίαις, εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σµμύύρναν καὶ εἰς Πέέργαµμος καὶ εἰς Θυάάτειρα καὶ εἰς Σάάρδεις καὶ εἰς
Φιλαδέέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίίκειαν.
<Apo 1 :12> Καὶ ἐπέέστρεψα βλέέπειν τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάάλει µμετ᾿ ἐµμοῦ ·∙ καὶ ἐπιστρέέψας εἶδον ἑπτὰ
λυχνίίας χρυσᾶς, <Apo 1 :13> καὶ ἐν µμέέσῳ τῶν [ἑπτὰ] λυχνιῶν ὅµμοιον Υἱῷ ἀνθρώώπου, ἐνδεδυµμέένον
ποδήήρη καὶ περιεζωσµμέένον πρὸς τοῖς µμαστοῖς ζώώνην χρυσᾶν. <Apo 1 :14> ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ
αἱ τρίίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόόν, ὡς χιώών ·∙ καὶ οἱ ὀφθαλµμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρόός ·∙ <Apo 1 :15>
καὶ οἱ πόόδες αὐτοῦ ὅµμοιοι χαλκολιβάάνῳ ὡς ἐν καµμίίνῳ πεπυρωµμέένοι ·∙ καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ
ὑδάάτων πολλῶν ·∙ <Apo 1 :16> καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ ἀστέέρας ἑπτάά ·∙ καὶ ἐκ τοῦ
στόόµματος αὐτοῦ ῥοµμφαίία δίίστοµμος ὀξεῖα ἐκπορευοµμέένη ·∙ καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίίνει ἐν τῇ
δυνάάµμει αὐτοῦ.
<Apo 1 :17> Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόόδας αὐτοῦ ὡς νεκρόός ·∙ καὶ ἔθηκεν τὴν δεξιὰν
αὐτοῦ ἐπ᾿ ἐµμὲ λέέγων ·∙ Μὴ φοβοῦ ·∙ ἐγώώ εἰµμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος <Apo 1 :18> καὶ ὁ ζῶν ·∙ καὶ
ἐγενόόµμην νεκρόός ·∙ καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰµμὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάάτου
καὶ τοῦ ᾅ δου. <Apo 1 :19> γράάψον οὖν ἃ εἶδες καὶ ἃ εἰσὶν καὶ ἃ µμέέλλει γίίνεσθαι µμετὰ ταῦτα.
<Apo 1 :20> τὸ µμυστήήριον τῶν ἑπτὰ ἀστέέρων οὓς εἶδες ἐπὶ τῆς δεξιᾶς µμου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίίας
τὰς χρυσᾶς ·∙ οἱ ἑπτὰ ἀστέέρες ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσίίν, καὶ αἱ λυχνίίαι αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ
ἐκκλησίίαι εἰσίίν.
<Apo 2 : 1> Τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Ἐφέέσῳ ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ κρατῶν τοὺς ἑπτὰ ἀστέέρας
ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐν µμέέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν τῶν χρυσῶν ·∙ <Apo 2 : 2> Οἶδα τὰ ἔργα
σου καὶ τὸν κόόπον σου καὶ τὴν ὑποµμονήήν σου, καὶ ὅτι οὐ δύύνῃ βαστάάσαι κακούύς ·∙ καὶ ἐπείίρασας
τοὺς λέέγοντας ἑαυτοὺς ἀποστόόλους καὶ οὐκ εἰσίίν, καὶ εὗρες αὐτοὺς ψευδεῖς ·∙ <Apo 2 : 3> καὶ
ὑποµμονὴν ἔχεις, καὶ ἐβάάστασας διὰ τὸ ὄνοµμάά µμου, καὶ οὐκ ἐκοπίίασας ·∙ <Apo 2 : 4> ἀλλ᾿ ἔχω κατὰ
σοῦ ὅτι τὴν ἀγάάπην σου τὴν πρώώτην ἀφῆκας. <Apo 2 : 5> µμνηµμόόνευε οὖν πόόθεν πέέπτωκας, καὶ
µμετανόόησον καὶ τὰ πρῶτα ἔργα ποιήήσον ·∙ εἰ δὲ µμήή, ἔρχοµμαίί σοι καὶ κινήήσω τὴν λυχνίίαν σου ἐκ
τοῦ τόόπου αὐτῆς, ἐὰν µμὴ µμετανοήήσῃς. <Apo 2 : 6> ἀλλὰ τοῦτο ἔχεις, ὅτι µμισεῖς τὰ ἔργα τῶν
Νικολαϊτῶν, ἃ κἀγὼ µμισῶ.
<Apo 2 : 7> Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάάτω τίί τὸ Πνεῦµμα λέέγει ταῖς ἐκκλησίίαις. τῷ νικῶντι δώώσω αὐτῷ
φαγεῖν ἐκ τοῦ ξύύλου τῆς ζωῆς, ὅ ἐστιν ἐν τῷ παραδείίσῳ τοῦ Θεοῦ.
<Apo 2 : 8> Καὶ τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Σµμύύρνῃ ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος,
ὃς ἐγέένετο νεκρὸς καὶ ἔζησεν ·∙ <Apo 2 : 9> Οἶδάά σου τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείίαν, (ἀλλὰ πλούύσιος
εἶ), καὶ τὴν βλασφηµμίίαν ἐκ τῶν λεγόόντων Ἰουδαίίους εἶναι ἑαυτούύς ·∙ καὶ οὐκ εἰσὶν ἀλλὰ συναγωγὴ
τοῦ Σατανᾶ. <Apo 2 :10> µμηδὲν φοβοῦ ἃ µμέέλλεις πάάσχειν. ἰδοὺ µμέέλλει βάάλλειν ὁ διάάβολος ἐξ ὑµμῶν
εἰς φυλακὴν ἵνα πειρασθῆτε ·∙ καὶ ἕξετε θλῖψιν ἡµμερῶν δέέκα. γίίνου πιστὸς ἄχρι θανάάτου, καὶ
δώώσω σοι τὸν στέέφανον τῆς ζωῆς.
<Apo 2 :11> Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάάτω τίί τὸ Πνεῦµμα λέέγει ταῖς ἐκκλησίίαις. ὁ νικῶν οὐ µμὴ ἀδικηθῇ ἐκ
τοῦ θανάάτου τοῦ δευτέέρου.
<Apo 2 :12> Καὶ τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Περγάάµμῳ ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ ἔχων τὴν ῥοµμφαίίαν
τὴν δίίστοµμον τὴν ὀξεῖαν ·∙ <Apo 2 :13> Οἶδα ποῦ κατοικεῖς, ὅπου ὁ θρόόνος τοῦ Σατανᾶ ·∙ καὶ
κρατεῖς τὸ ὄνοµμάά µμου, καὶ οὐκ ἠρνήήσω τὴν πίίστιν µμου, καὶ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ἐν αἷς Ἀντιπᾶς ὁ
µμάάρτυς µμου ὁ πιστόός, ὃς ἀπεκτάάνθη παρ᾿ ὑµμῖν, ὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖ. <Apo 2 :14> ἀλλ᾿ ἔχω
κατὰ σοῦ ὀλίίγα, ὅτι ἔχεις ἐκεῖ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν Βαλαάάµμ, ὃς ἐδίίδασκεν τῷ Βαλὰκ βαλεῖν
σκάάνδαλον ἐνώώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ φαγεῖν εἰδωλόόθυτα καὶ πορνεῦσαι. <Apo 2 :15> οὕτως ἔχεις
καὶ σὺ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν τῶν Νικολαϊτῶν ὁµμοίίως. <Apo 2 :16> µμετανόόησον οὖν ·∙ εἰ δὲ µμήή,
ἔρχοµμαίί σοι ταχὺ καὶ πολεµμήήσω µμετ᾿ αὐτῶν ἐν τῇ ῥοµμφαίίᾳ τοῦ στόόµματόός µμου.
<Apo 2 :17> Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάάτω τίί τὸ Πνεῦµμα λέέγει ταῖς ἐκκλησίίαις. τῷ νικῶντι δώώσω αὐτῷ τοῦ
µμάάννα τοῦ κεκρυµμµμέένου, καὶ δώώσω αὐτῷ ψῆφον λευκήήν, καὶ ἐπὶ τὴν ψῆφον ὄνοµμα καινὸν
γεγραµμµμέένον ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ µμὴ ὁ λαµμβάάνων.
<Apo 2 :18> Καὶ τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Θυατείίροις ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ
ἔχων τοὺς ὀφθαλµμοὺς αὐτοῦ ὡς φλόόγα πυρόός, καὶ οἱ πόόδες αὐτοῦ ὅµμοιοι χαλκολιβάάνῳ ·∙
<Apo 2 :19> Οἶδάά σου τὰ ἔργα καὶ τὴν ἀγάάπην καὶ τὴν πίίστιν καὶ τὴν διακονίίαν καὶ τὴν ὑποµμονήήν
σου, καὶ τὰ ἔργα σου τὰ ἔσχατα πλείίονα τῶν πρώώτων. <Apo 2 :20> ἀλλ᾿ ἔχω κατὰ σοῦ ὅτι ἀφεῖς
τὴν γυναῖκα Ἰεζάάβελ, ἡ λέέγουσα ἑαυτὴν προφῆτιν ·∙ καὶ διδάάσκει καὶ πλανᾷ τοὺς ἐµμοὺς δούύλους
πορνεῦσαι καὶ φαγεῖν εἰδωλόόθυτα. <Apo 2 :21> καὶ ἔδωκα αὐτῇ χρόόνον ἵνα µμετανοήήσῃ ·∙ καὶ οὐ
θέέλει µμετανοῆσαι ἐκ τῆς πορνείίας αὐτῆς. <Apo 2 :22> ἰδοὺ βάάλλω αὐτὴν εἰς κλίίνην, καὶ τοὺς
µμοιχεύύοντας µμετ᾿ αὐτῆς εἰς θλῖψιν µμεγάάλην, ἐὰν µμὴ µμετανοήήσωσιν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῆς ·∙
<Apo 2 :23> καὶ τὰ τέέκνα αὐτῆς ἀποκτενῶ ἐν θανάάτῳ ·∙ καὶ γνώώσονται πᾶσαι αἱ ἐκκλησίίαι ὅτι ἐγώώ
εἰµμι ὁ ἐραυνῶν νεφροὺς καὶ καρδίίας ·∙ καὶ δώώσω ὑµμῖν ἑκάάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑµμῶν. <Apo 2 :24> ὑµμῖν
δὲ λέέγω τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν Θυατείίροις, ὅσοι οὐκ ἔχουσιν τὴν διδαχὴν ταύύτην, οἵτινες οὐκ
ἔγνωσαν τὰ βαθέέα τοῦ Σατανᾶ, ὡς λέέγουσιν ·∙ Οὐ βάάλλω ἐφ᾿ ὑµμᾶς ἄλλο βάάρος ·∙ <Apo 2 :25> πλὴν
ὃ ἔχετε κρατήήσατε ἄχρι οὗ ἂν ἥξω. <Apo 2 :26> καὶ ὁ νικῶν καὶ ὁ τηρῶν ἄχρι τέέλους τὰ ἔργα µμου,
— δώώσω αὐτῷ ἐξουσίίαν ἐπὶ τῶν ἐθνῶν ·∙ <Apo 2 :27> καὶ ποιµμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάάβδῳ σιδηρᾷ, ὡς τὰ
σκεύύη τὰ κεραµμικὰ συντρίίβεται, ὡς κἀγὼ εἴληφα παρὰ τοῦ Πατρόός µμου ·∙ <Apo 2 :28> καὶ δώώσω
αὐτῷ τὸν ἀστέέρα τὸν πρωϊνόόν.
<Apo 2 :29> Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάάτω τίί τὸ Πνεῦµμα λέέγει ταῖς ἐκκλησίίαις.
<Apo 3 : 1> Καὶ τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Σάάρδεσιν ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ
Πνεύύµματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέέρας ·∙ Οἶδάά σου τὰ ἔργα, — ὅτι ὄνοµμα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ
νεκρὸς εἶ. <Apo 3 : 2> γίίνου γρηγορῶν, καὶ στήήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔµμελλον ἀποθανεῖν, οὐ γὰρ
εὕρηκάά σου τὰ ἔργα πεπληρωµμέένα ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ µμου. <Apo 3 : 3> µμνηµμόόνευε οὖν πῶς
εἴληφας καὶ ἤκουσας, καὶ τήήρει καὶ µμετανόόησον. ἐὰν οὖν µμὴ γρηγορήήσῃς, ἥξω [ἐπὶ σε] ὡς
κλέέπτης, καὶ οὐ µμὴ γνώώσῃ ποίίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέέ. <Apo 3 : 4> ἀλλὰ ἔχεις ὀλίίγα ὀνόόµματα ἐν
Σάάρδεσιν οἳ οὐκ ἐµμόόλυναν τὰ ἱµμάάτια αὐτῶν ·∙ καὶ περιπατήήσουσιν µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοίί
εἰσιν. <Apo 3 : 5> Ὁ νικῶν, οὗτος περιβαλεῖται ἐν ἱµματίίοις λευκοῖς, καὶ οὐ µμὴ ἐξαλείίψω τὸ ὄνοµμα
αὐτοῦ ἐκ τῆς βίίβλου τῆς ζωῆς, καὶ ὁµμολογήήσω τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ ἐνώώπιον τοῦ Πατρόός µμου καὶ
ἐνώώπιον τῶν ἀγγέέλων αὐτοῦ.
<Apo 3 : 6> Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάάτω τίί τὸ Πνεῦµμα λέέγει ταῖς ἐκκλησίίαις.
<Apo 3 : 7> Καὶ τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείίᾳ ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ Ἄγιος, ὁ
Ἀληθινόός, ὁ ἔχων τὴν κλεῖν τοῦ Δαυίίδ, ὁ ἀνοίίγων καὶ οὐδεὶς κλείίσει, καὶ κλείίων καὶ οὐδεὶς
ἀνοίίξει ·∙ <Apo 3 : 8> Οἶδάά σου τὰ ἔργα ·∙ ἰδοὺ δέέδωκα ἐνώώπιόόν σου θύύραν ἠνεῳγµμέένην, ἣν οὐδεὶς
δύύναται κλεῖσαι αὐτήήν, ὅτι µμικρὰν ἔχεις δύύναµμιν, καὶ ἐτήήρησάάς µμου τὸν λόόγον καὶ οὐκ ἠρνήήσω τὸ
ὄνοµμάά µμου. <Apo 3 : 9> ἰδοὺ διδῶ ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόόντων ἑαυτοὺς Ἰουδαίίους
εἶναι, — καὶ οὐκ εἰσὶν ἀλλὰ ψεύύδονται ·∙ ἰδοὺ ποιήήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσιν καὶ προσκυνήήσουσιν
ἐνώώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ γνῶσιν ὅτι ἐγὼ ἠγάάπησάά σε. <Apo 3 :10> ὅτι ἐτήήρησας τὸν λόόγον τῆς
ὑποµμονῆς µμου, κἀγὼ σε τηρήήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασµμοῦ τῆς µμελλούύσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς
οἰκουµμέένης ὅλης, πειράάσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς. <Apo 3 :11> ἔρχοµμαι ταχύύ ·∙ κράάτει ὃ
ἔχεις, ἵνα µμηδεὶς λάάβῃ τὸν στέέφανόόν σου. <Apo 3 :12> Ὁ νικῶν, ποιήήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ
τοῦ Θεοῦ µμου, καὶ ἔξω οὐ µμὴ ἐξέέλθῃ ἔτι ·∙ καὶ γράάψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνοµμα τοῦ Θεοῦ µμου καὶ τὸ
ὄνοµμα τῆς πόόλεως τοῦ Θεοῦ µμου, τῆς καινῆς Ἰερουσαλὴµμ ἡ καταβαίίνουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ
τοῦ Θεοῦ µμου, καὶ τὸ ὄνοµμάά µμου τὸ καινόόν.
<Apo 3 :14> Καὶ τῷ ἀγγέέλῳ τῆς ἐν Λαοδικείίᾳ ἐκκλησίίας γράάψον ·∙ Τάάδε λέέγει ὁ Ἀµμήήν, ὁ µμάάρτυς ὁ
πιστὸς καὶ ἀληθινόός, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίίσεως τοῦ Θεοῦ ·∙ <Apo 3 :15> Οἶδάά σου τὰ ἔργα, — ὅτι οὔτε
ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστόός. ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστόός. <Apo 3 :16> οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε
ζεστὸς οὔτε ψυχρόός, µμέέλλω σε ἐµμέέσαι ἐκ τοῦ στόόµματόός µμου. <Apo 3 :17> ὅτι λέέγεις ὅτι πλούύσιόός
εἰµμι καὶ πεπλούύτηκα καὶ οὐδενὸς χρείίαν ἔχω, καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινόός,
καὶ πτωχόός, καὶ τυφλόός, καὶ γυµμνόός, <Apo 3 :18> συµμβουλεύύω σοι ἀγοράάσαι παρ᾿ ἐµμοῦ χρυσίίον
πεπυρωµμέένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήήσῃς, καὶ ἱµμάάτια λευκὰ ἵνα περιβάάλῃ καὶ µμὴ φανερωθῇ ἡ
αἰσχύύνη τῆς γυµμνόότητόός σου, καὶ κολλύύριον ἐγχρῖσαι τοὺς ὀφθαλµμούύς σου ἵνα βλέέπῃς.
<Apo 3 :19> ἐγὼ ὅσους ἐὰν φιλῶ ἐλέέγχω καὶ παιδεύύω ·∙ ζήήλωσον οὖν καὶ µμετανόόησον. <Apo 3 :20>
ἰδοὺ ἕστηκα ἐπὶ τὴν θύύραν καὶ κρούύω ·∙ ἐάάν τις ἀκούύσῃ τῆς φωνῆς µμου καὶ ἀνοίίξῃ τὴν θύύραν,
εἰσελεύύσοµμαι πρὸς αὐτὸν καὶ δειπνήήσω µμετ᾿ αὐτοῦ καὶ αὐτὸς µμετ᾿ ἐµμοῦ. <Apo 3 :21> Ὁ νικῶν,
δώώσω αὐτῷ καθίίσαι µμετ᾿ ἐµμοῦ ἐν τῷ θρόόνῳ µμου, ὡς κἀγὼ ἐνίίκησα καὶ ἐκάάθισα µμετὰ τοῦ Πατρόός
µμου ἐν τῷ θρόόνῳ αὐτοῦ.
<Apo 4 : 1> Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ θύύρα ἠνεῳγµμέένη ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώώτη ἣν
ἤκουσα ὡς σάάλπιγγος λαλούύσης µμετ᾿ ἐµμοῦ λέέγων ·∙ Ἀνάάβα ὧδε, καὶ δείίξω σοι ἃ δεῖ γενέέσθαι µμετὰ
ταῦτα.
<Apo 4 : 2> Εὐθέέως ἐγενόόµμην ἐν Πνεύύµματι, καὶ ἰδοὺ θρόόνος ἔκειτο ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τὸν
θρόόνον καθήήµμενος ·∙ <Apo 4 : 3> καὶ ὁ καθήήµμενος ὅµμοιος ὁράάσει λίίθῳ ἰάάσπιδι καὶ σαρδίίῳ ·∙ καὶ ἶρις
κυκλόόθεν τοῦ θρόόνου ὅµμοιος ὁράάσει σµμαραγδίίνῳ ·∙ <Apo 4 : 4> καὶ κυκλόόθεν τοῦ θρόόνου θρόόνοι
εἴκοσι τέέσσαρες, καὶ ἐπὶ τοὺς θρόόνους εἴκοσι τέέσσαρας πρεσβυτέέρους καθηµμέένους
περιβεβληµμέένους ἐν ἱµματίίοις λευκοῖς, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάάνους χρυσοῦς. <Apo 4 : 5>
καὶ ἐκ τοῦ θρόόνου ἐκπορεύύονται ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταίί ·∙ καὶ ἑπτὰ λαµμπάάδες πυρὸς
καιόόµμεναι ἐνώώπιον τοῦ θρόόνου, ἅ ἐστιν τὰ ἑπτὰ Πνεύύµματα τοῦ Θεοῦ ·∙ <Apo 4 : 6> καὶ ἐνώώπιον τοῦ
θρόόνου ὡς θάάλασσα ὑαλίίνη ὁµμοίία κρυστάάλλῳ ·∙ καὶ ἐν µμέέσῳ τοῦ θρόόνου καὶ κύύκλῳ τοῦ θρόόνου
τέέσσαρα ζῷα γέέµμοντα ὀφθαλµμῶν ἔµμπροσθεν καὶ ὄπισθεν. <Apo 4 : 7> καὶ τὸ ζῷον τὸ πρῶτον
ὅµμοιον λέέοντι ·∙ καὶ τὸ δεύύτερον ζῷον ὅµμοιον µμόόσχῳ ·∙ καὶ τὸ τρίίτον ζῷον ἔχων τὸ πρόόσωπον ὡς
ἀνθρώώπου ·∙ καὶ τὸ τέέταρτον ζῷον ὅµμοιον ἀετῷ πετοµμέένῳ. <Apo 4 : 8> καὶ τὰ τέέσσαρα ζῷα, ἓν καθ᾿
ἓν αὐτῶν ἔχων ἀνὰ πτέέρυγας ἕξ, κυκλόόθεν καὶ ἔσωθεν γέέµμουσιν ὀφθαλµμῶν ·∙ καὶ ἀνάάπαυσιν οὐκ
ἔχουσιν ἡµμέέρας καὶ νυκτὸς λέέγοντες ·∙ Ἅγιος ἅγιος ἅγιος Κύύριος ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράάτωρ, ὁ ἦν καὶ
ὁ ὢν καὶ ὁ ἐρχόόµμενος. <Apo 4 : 9> καὶ ὅταν δώώσουσιν τὰ ζῷα δόόξαν καὶ τιµμὴν καὶ εὐχαριστίίαν τῷ
καθηµμέένῳ ἐπὶ τῷ θρόόνῳ, τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων, <Apo 4 :10> πεσοῦνται οἱ εἴκοσι
τέέσσαρες πρεσβύύτεροι ἐνώώπιον τοῦ καθηµμέένου ἐπὶ τοῦ θρόόνου, καὶ προσκυνήήσουσιν τῷ ζῶντι εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ καὶ βαλοῦσιν τοὺς στεφάάνους αὐτῶν ἐνώώπιον τοῦ θρόόνου λέέγοντες ·∙
<Apo 4 :11> Ἄξιος εἶ, ὁ Κύύριος καὶ ὁ Θεὸς ἡµμῶν, λαβεῖν τὴν δόόξαν καὶ τὴν τιµμὴν καὶ τὴν δύύναµμιν ·∙
ὅτι σὺ ἔκτισας τὰ πάάντα, καὶ διὰ τὸ θέέληµμάά σου ἦσαν καὶ ἐκτίίσθησαν.
<Apo 5 : 1> Καὶ εἶδον ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ καθηµμέένου ἐπὶ τοῦ θρόόνου βιβλίίον γεγραµμµμέένον ἔσωθεν
καὶ ὄπισθεν, κατεσφραγισµμέένον σφραγῖσιν ἑπτάά. <Apo 5 : 2> καὶ εἶδον ἄγγελον ἰσχυρὸν
κηρύύσσοντα ἐν φωνῇ µμεγάάλῃ ·∙ Τίίς ἄξιος ἀνοῖξαι τὸ βιβλίίον καὶ λῦσαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ;
<Apo 5 : 3> καὶ οὐδεὶς ἐδύύνατο ἐν τῷ οὐρανῷ οὐδὲ ἐπὶ τῆς γῆς οὐδὲ ὑποκάάτω τῆς γῆς ἀνοῖξαι τὸ
βιβλίίον οὐδὲ βλέέπειν αὐτόό. <Apo 5 : 4> καὶ ἐγὼ ἔκλαιον πολύύ, ὅτι οὐδεὶς ἄξιος εὑρέέθη ἀνοῖξαι τὸ
βιβλίίον οὔτε βλέέπειν αὐτόό. <Apo 5 : 5> καὶ εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέέρων λέέγει µμοι ·∙ Μὴ κλαῖε ·∙ ἰδοὺ
ἐνίίκησεν ὁ λέέων ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούύδα, ἡ ῥίίζα Δαυίίδ, ἀνοῖξαι τὸ βιβλίίον καὶ τὰς ἑπτὰ σφραγῖδας
αὐτοῦ.
<Apo 5 : 6> Καὶ εἶδον ἐν µμέέσῳ τοῦ θρόόνου καὶ τῶν τεσσάάρων ζῴων καὶ ἐν µμέέσῳ τῶν πρεσβυτέέρων
ἀρνίίον ἑστηκὼς ὡς ἐσφαγµμέένον, ἔχων κέέρατα ἑπτὰ καὶ ὀφθαλµμοὺς ἑπτάά, ἅ εἰσιν τὰ ἑπτὰ
Πνεύύµματα τοῦ Θεοῦ ἀποστελλόόµμενα εἰς πᾶσαν τὴν γῆν. <Apo 5 : 7> καὶ ἦλθεν καὶ εἴληφεν ἐκ τῆς
δεξιᾶς τοῦ καθηµμέένου ἐπὶ τοῦ θρόόνου. <Apo 5 : 8> καὶ ὅτε ἔλαβεν τὸ βιβλίίον, τὰ τέέσσαρα ζῷα καὶ
οἱ εἴκοσι τέέσσαρες πρεσβύύτεροι ἔπεσαν ἐνώώπιον τοῦ Ἀρνίίου, ἔχοντες ἕκαστος κιθάάραν καὶ
φιάάλας χρυσᾶς γεµμούύσας θυµμιαµμάάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίίων. <Apo 5 : 9> καὶ ᾄδουσιν
ᾠδὴν καινὴν λέέγοντες ·∙ Ἄξιος εἶ λαβεῖν τὸ βιβλίίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ ·∙ ὅτι
ἐσφάάγης καὶ ἠγόόρασας τῷ Θεῷ ἐν τῷ αἵµματίί σου ἐκ πάάσης φυλῆς καὶ γλώώσσης καὶ λαοῦ καὶ
ἔθνους ·∙ <Apo 5 :10> καὶ ἐποίίησας αὐτοὺς τῷ Θεῷ ἡµμῶν βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς ·∙ καὶ βασιλεύύσουσιν
ἐπὶ τῆς γῆς.
<Apo 5 :11> Καὶ εἶδον, καὶ ἤκουσα φωνὴν ἀγγέέλων πολλῶν κύύκλῳ τοῦ θρόόνου καὶ τῶν ζῴων καὶ
τῶν πρεσβυτέέρων ·∙ καὶ ἦν ὁ ἀριθµμὸς αὐτῶν µμυριάάδες µμυριάάδων καὶ χιλιάάδες χιλιάάδων, <Apo 5 :12>
λέέγοντες φωνῇ µμεγάάλῃ ·∙ Ἄξιόός ἐστιν τὸ Ἀρνίίον τὸ ἐσφαγµμέένον λαβεῖν τὴν δύύναµμιν καὶ πλοῦτον
καὶ σοφίίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιµμὴν καὶ δόόξαν καὶ εὐλογίίαν. <Apo 5 :13> καὶ πᾶν κτίίσµμα ὃ ἐν τῷ
οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὑποκάάτω τῆς γῆς καὶ ἐπὶ τῆς θαλάάσσης ἐστιν, καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς πάάντα,
ἤκουσα λέέγοντα ·∙ Τῷ καθηµμέένῳ ἐπὶ τῷ θρόόνῳ καὶ τῷ Ἀρνίίῳ ἡ εὐλογίία καὶ ἡ τιµμὴ καὶ ἡ δόόξα καὶ
τὸ κράάτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων. <Apo 5 :14> καὶ τὰ τέέσσαρα ζῷα ἔλεγον ·∙ Ἀµμήήν. καὶ οἱ
πρεσβύύτεροι ἔπεσαν καὶ προσεκύύνησαν.
<Apo 6 : 1> Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξεν τὸ Ἀρνίίον µμίίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ σφραγίίδων, καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἐκ τῶν
τεσσάάρων ζῴων λέέγοντος ὡς φωνὴ βροντῆς ·∙ Ἔρχου [καὶ ἴδε]. <Apo 6 : 2> καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος
λευκόός, καὶ ὁ καθήήµμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων τόόξον ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ στέέφανος καὶ ἐξῆλθεν νικῶν καὶ
ἵνα νικήήσῃ.
<Apo 6 : 3> Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν δευτέέραν, ἤκουσα τοῦ δευτέέρου ζῴου λέέγοντος ·∙
Ἔρχου [καὶ ἴδε]. <Apo 6 : 4> καὶ ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος πυρρόός ·∙ καὶ τῷ καθηµμέένῳ ἐπ᾿ αὐτὸν ἐδόόθη
αὐτῷ λαβεῖν τὴν εἰρήήνην ἐκ τῆς γῆς καὶ ἵνα ἀλλήήλους σφάάξωσιν ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ µμάάχαιρα
µμεγάάλη.
<Apo 6 : 5> Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν τρίίτην, ἤκουσα τοῦ τρίίτου ζῴου λέέγοντος ·∙ Ἔρχου
[καὶ ἴδε]. καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος µμέέλας ·∙ καὶ ὁ καθήήµμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων ζυγὸν ἐν τῇ χειρὶ
αὐτοῦ. <Apo 6 : 6> καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ἐν µμέέσῳ τῶν τεσσάάρων ζῴων λέέγουσαν ·∙ Χοῖνιξ σίίτου
δηναρίίου, καὶ τρεῖς χοίίνικες κριθῶν δηναρίίου ·∙ καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον µμὴ ἀδικήήσῃς.
<Apo 6 : 7> Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν τετάάρτην, ἤκουσα [φωνὴν] τοῦ τετάάρτου ζῴου
λέέγοντος ·∙ Ἔρχου [καὶ ἴδε]. <Apo 6 : 8> καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος χλωρόός ·∙ καὶ ὁ καθήήµμενος ἐπάάνω
αὐτοῦ, ὄνοµμα αὐτῷ ὁ Θάάνατος ·∙ καὶ ὁ ᾅδης ἠκολούύθει µμετ᾿ αὐτοῦ ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ ἐξουσίία ἐπὶ τὸ
τέέταρτον τῆς γῆς, ἀποκτεῖναι ἐν ῥοµμφαίίᾳ καὶ ἐν λιµμῷ καὶ ἐν θανάάτῳ καὶ ὑπὸ τῶν θηρίίων τῆς γῆς.
<Apo 6 : 9> Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν πέέµμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάάτω τοῦ θυσιαστηρίίου τὰς ψυχὰς
τῶν ἐσφαγµμέένων διὰ τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν µμαρτυρίίαν ἣν εἶχον. <Apo 6 :10> καὶ
ἔκραξαν φωνῇ µμεγάάλῃ λέέγοντες ·∙ Ἕως πόότε, ὁ Δεσπόότης ὁ ἅγιος καὶ ἀληθινόός, οὐ κρίίνεις καὶ
ἐκδικεῖς τὸ αἷµμα ἡµμῶν ἐκ τῶν κατοικούύντων ἐπὶ τῆς γῆς; <Apo 6 :11> καὶ ἐδόόθη αὐτοῖς ἑκάάστῳ
στολὴ λευκήή ·∙ καὶ ἐρρέέθη αὐτοῖς ἵνα ἀναπαύύσωνται ἔτι χρόόνον µμικρόόν, ἕως πληρωθῶσιν καὶ οἱ
σύύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ µμέέλλοντες ἀποκτέέννεσθαι ὡς καὶ αὐτοίί.
<Apo 6 :12> Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ σεισµμὸς µμέέγας ἐγέένετο, καὶ ὁ ἥλιος
ἐγέένετο µμέέλας ὡς σάάκκος τρίίχινος, καὶ ἡ σελήήνη ὅλη ἐγέένετο ὡς αἷµμα ·∙ <Apo 6 :13> καὶ οἱ ἀστέέρες
τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάάλλει τοὺς ὀλύύνθους αὐτῆς ὑπὸ ἀνέέµμου µμεγάάλου
σειοµμέένη. <Apo 6 :14> καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίίσθη ὡς βιβλίίον ἑλισσόόµμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος
ἐκ τῶν τόόπων αὐτῶν ἐκινήήθησαν. <Apo 6 :15> καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ µμεγιστᾶνες καὶ οἱ
χιλίίαρχοι καὶ οἱ πλούύσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ
σπήήλαια καὶ εἰς τὰς πέέτρας τῶν ὀρέέων ·∙ <Apo 6 :16> καὶ λέέγουσιν τοῖς ὄρεσιν καὶ ταῖς πέέτραις ·∙
Πέέσετε ἐφ᾿ ἡµμᾶς καὶ κρύύψατε ἡµμᾶς ἀπὸ προσώώπου τοῦ καθηµμέένου ἐπὶ τοῦ θρόόνου καὶ ἀπὸ τῆς
ὀργῆς τοῦ Ἀρνίίου ·∙ <Apo 6 :17> ὅτι ἦλθεν ἡ ἡµμέέρα ἡ µμεγάάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίίς δύύναται
σταθῆναι;
<Apo 7 : 1> Καὶ µμετὰ τοῦτο εἶδον τέέσσαρας ἀγγέέλους ἑστῶτας ἐπὶ τὰς τέέσσαρας γωνίίας τῆς γῆς,
κρατοῦντας τοὺς τέέσσαρας ἀνέέµμους τῆς γῆς, ἵνα µμὴ πνέέῃ ἄνεµμος ἐπὶ τῆς γῆς µμήήτε ἐπὶ τῆς
θαλάάσσης µμήήτε ἐπὶ πᾶν δέένδρον. <Apo 7 : 2> καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἀναβαίίνοντα ἀπὸ
ἀνατολῆς ἡλίίου, ἔχοντα σφραγῖδα Θεοῦ ζῶντος ·∙ καὶ ἔκραξεν φωνῇ µμεγάάλῃ τοῖς τέέσσαρσιν
ἀγγέέλοις οἷς ἐδόόθη αὐτοῖς ἀδικῆσαι τὴν γῆν καὶ τὴν θάάλασσαν, <Apo 7 : 3> λέέγων ·∙ Μὴ ἀδικήήσητε
τὴν γῆν µμήήτε τὴν θάάλασσαν µμήήτε τὰ δέένδρα, ἄχρι σφραγίίσωµμεν τοὺς δούύλους τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν ἐπὶ
τῶν µμετώώπων αὐτῶν. <Apo 7 : 4> καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθµμὸν τῶν ἐσφραγισµμέένων, ἑκατὸν
τεσσεράάκοντα τέέσσαρες χιλιάάδες ἐσφραγισµμέένοι ἐκ πάάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήήλ ·∙ <Apo 7 : 5> ἐκ
φυλῆς Ἰούύδα δώώδεκα χιλιάάδες ἐσφραγισµμέένοι ·∙ ἐκ φυλῆς Ῥουβὴν δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ ἐκ φυλῆς Γὰδ
δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ <Apo 7 : 6> ἐκ φυλῆς Ἀσὴρ δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ ἐκ φυλῆς Νεφθαλὶµμ δώώδεκα
χιλιάάδες ·∙ ἐκ φυλῆς Μανασσῆ δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ <Apo 7 : 7> ἐκ φυλῆς Συµμεὼν δώώδεκα χιλιάάδες ·∙
ἐκ φυλῆς Λευὶ δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ ἐκ φυλῆς Ἰσσαχὰρ δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ <Apo 7 : 8> ἐκ φυλῆς
Ζαβουλὼν δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ ἐκ φυλῆς Ἰωσὴφ δώώδεκα χιλιάάδες ·∙ ἐκ φυλῆς Βενιαµμὶν δώώδεκα
χιλιάάδες ἐσφραγισµμέένοι.
<Apo 7 : 9> Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὄχλος πολύύς, ὃν ἀριθµμῆσαι αὐτὸν οὐδεὶς ἐδύύνατο, ἐκ
παντὸς ἔθνους καὶ φυλῶν καὶ λαῶν καὶ γλωσσῶν, ἑστῶτες ἐνῶπιον τοῦ θρόόνου καὶ ἐνώώπιον τοῦ
Ἀρνίίου, περιβεβληµμέένους στολὰς λευκάάς, καὶ φοίίνικες ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν. <Apo 7 :10> καὶ
κράάζουσιν φωνῇ µμεγάάλῃ λέέγοντες ·∙ Ἡ σωτηρίία τῷ Θεῷ ἡµμῶν τῷ καθηµμέένῳ ἐπὶ τῷ θρόόνῳ καὶ τῷ
Ἀρνίίῳ. <Apo 7 :11> — καὶ πάάντες οἱ ἄγγελοι εἱστήήκεισαν κύύκλῳ τοῦ θρόόνου καὶ τῶν πρεσβυτέέρων
καὶ τῶν τεσσάάρων ζῴων ·∙ καὶ ἔπεσαν ἐνώώπιον τοῦ θρόόνου ἐπὶ τὰ πρόόσωπα αὐτῶν καὶ
προσεκύύνησαν τῷ Θεῷ, <Apo 7 :12> λέέγοντες ·∙ Ἀµμήήν ·∙ ἡ εὐλογίία καὶ ἡ δόόξα καὶ ἡ σοφίία καὶ ἡ
εὐχαριστίία καὶ ἡ τιµμὴ καὶ ἡ δύύναµμις καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡµμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων ·∙ ἀµμήήν.
<Apo 7 :13> Καὶ ἀπεκρίίθη εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέέρων λέέγων µμοι ·∙ Οὗτοι οἱ περιβεβληµμέένοι τὰς
στολὰς τὰς λευκὰς τίίνες εἰσὶν καὶ πόόθεν ἦλθον; <Apo 7 :14> καὶ εἴρηκα αὐτῷ ·∙ Κύύριέέ µμου, σὺ
οἶδας. καὶ εἶπέέν µμοι ·∙ Οὗτοίί εἰσιν οἱ ἐρχόόµμενοι ἐκ τῆς θλίίψεως τῆς µμεγάάλης, καὶ ἔπλυναν τὰς
στολὰς αὐτῶν καὶ ἐλεύύκαναν αὐτὰς ἐν τῷ αἵµματι τοῦ Ἀρνίίου. <Apo 7 :15> διὰ τοῦτόό εἰσιν ἐνώώπιον
τοῦ θρόόνου τοῦ Θεοῦ, καὶ λατρεύύουσιν αὐτῷ ἡµμέέρας καὶ νυκτὸς ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ ·∙ καὶ ὁ
καθήήµμενος ἐπὶ τοῦ θρόόνου σκηνώώσει ἐπ᾿ αὐτούύς. <Apo 7 :16> οὐ πεινάάσουσιν ἔτι οὐδὲ διψήήσουσιν
ἔτι, οὐδὲ µμὴ πέέσῃ ἐπ᾿ αὐτοὺς ὁ ἥλιος οὐδὲ πᾶν καῦµμα, <Apo 7 :17> ὅτι τὸ Ἀρνίίον τὸ ἀνὰ µμέέσον τοῦ
θρόόνου ποιµμανεῖ αὐτοὺς καὶ ὁδηγήήσει αὐτοὺς ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάάτων, καὶ ἐξαλείίψει ὁ Θεὸς πᾶν
δάάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλµμῶν αὐτῶν.
<Apo 8 : 1> Καὶ ὅταν ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν ἑβδόόµμην, ἐγέένετο σιγὴ ἐν τῷ οὐρανῷ ὡς ἡµμιώώριον.
<Apo 8 : 2> καὶ εἶδον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέέλους οἳ ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ ἑστήήκασιν, καὶ ἐδόόθησαν αὐτοῖς
ἑπτὰ σάάλπιγγες. <Apo 8 : 3> καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθεν καὶ ἐστάάθη ἐπὶ τὸ θυσθαστήήριον ἔχων
λιβανωτὸν χρυσοῦν ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ θυµμιάάµματα πολλάά, ἵνα δώώσει ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίίων
πάάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώώπιον τοῦ θρόόνου. <Apo 8 : 4> καὶ ἀνέέβη ὁ καπνὸς
τῶν θυµμιαµμάάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέέλου ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ.
<Apo 8 : 5> καὶ εἴληφεν ὁ ἄγγελος τὸν λιβανωτόόν, καὶ ἐγέέµμισεν αὐτὸν ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ
θυσιαστηρίίου ·∙ καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν γῆν ·∙ καὶ ἐγέένοντο φωναὶ καὶ βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ
σεισµμόός.
<Apo 8 : 6> Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάάλπιγγας ἡτοίίµμασαν ἑαυτοὺς ἵνα
σαλπίίσωσιν.
<Apo 8 : 7> Καὶ ὁ πρῶτος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ ἐγέένετο χάάλαζα καὶ πῦρ µμεµμιγµμέένα ἐν αἵµματι καὶ
ἐβλήήθη εἰς τὴν γῆν ·∙ καὶ τὸ τρίίτον τῆς γῆς κατεκάάη ·∙ καὶ τὸ τρίίτον τῶν δέένδρων κατεκάάη, καὶ πᾶς
χόόρτος χλωρὸς κατεκάάη.
<Apo 8 : 8> Καὶ ὁ δεύύτερος ἄγγελος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ ὡς ὄρος µμέέγα πυρὶ καιόόµμενον ἐβλήήθη εἰς τὴν
θάάλασσαν ·∙ καὶ ἐγέένετο τὸ τρίίτον τῆς θαλάάσσης αἷµμα, <Apo 8 : 9> καὶ ἀπέέθανεν τὸ τρίίτον τῶν
κτισµμάάτων τῶν ἐν τῇ θαλάάσσῃ τὰ ἔχοντα ψυχάάς, καὶ τὸ τρίίτον τῶν πλοίίων διεφθάάρησαν.
<Apo 8 :10> Καὶ ὁ τρίίτος ἄγγελος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ ἔπεσεν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀστὴρ µμέέγας καιόόµμενος
ὡς λαµμπάάς ·∙ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὸ τρίίτον τῶν ποταµμῶν καὶ ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάάτων. <Apo 8 :11>
καὶ τὸ ὄνοµμα τοῦ ἀστέέρος λέέγεται ὁ Ἄψινθος ·∙ καὶ ἐγέένετο τὸ τρίίτον τῶν ὑδάάτων εἰς ἄψινθον, καὶ
πολλοὶ τῶν ἀνθρώώπων ἀπέέθανον ἐκ τῶν ὑδάάτων, ὅτι ἐπικράάνθησαν.
<Apo 8 :12> Καὶ ὁ τέέταρτος ἄγγελος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ ἐπλήήγη τὸ τρίίτον τοῦ ἡλίίου καὶ τὸ τρίίτον τῆς
σελήήνης καὶ τὸ τρίίτον τῶν ἀστέέρων, ἵνα σκοτισθῇ τὸ τρίίτον αὐτῶν καὶ ἡ ἡµμέέρα µμὴ φάάνῃ τὸ τρίίτον
αὐτῆς, καὶ ἡ νὺξ ὁµμοίίως.
<Apo 8 :13> Καὶ εἶδον, καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἀετοῦ πετοµμέένου ἐν µμεσουρανήήµματι λέέγοντος φωνῇ
µμεγάάλῃ ·∙ Οὐαὶ οὐαὶ οὐαὶ τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκ τῶν λοιπῶν φωνῶν τῆς σάάλπιγγος τῶν
τριῶν ἀγγέέλων τῶν µμελλόόντων σαλπίίζειν.
<Apo 9 : 1> Καὶ ὁ πέέµμπτος ἄγγελος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ εἶδον ἀστέέρα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεπτωκόότα εἰς
τὴν γῆν ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ ἡ κλεὶς τοῦ φρέέατος τῆς ἀβύύσσου ·∙ <Apo 9 : 2> καὶ ἤνοιξεν τὸ φρέέαρ τῆς
ἀβύύσσου, καὶ ἀνέέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέέατος ὡς καπνὸς καµμίίνου µμεγάάλης, καὶ ἐσκοτίίσθη ὁ ἥλιος
καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέέατος. <Apo 9 : 3> καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίίδες εἰς τὴν γῆν ·∙
καὶ ἐδόόθη αὐταῖς ἐξουσίία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίίαν οἱ σκορπίίοι τῆς γῆς. <Apo 9 : 4> καὶ ἐρρέέθη αὐταῖς
ἵνα µμὴ ἀδικήήσωσιν τὸν χόόρτον τῆς γῆς οὐδὲ πᾶν χλωρὸν οὐδὲ πᾶν δέένδρον, εἰ µμὴ τοὺς ἀνθρώώπους
οἵτινες οὐκ ἔχουσιν τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν µμετώώπων αὐτῶν. <Apo 9 : 5> καὶ ἐδόόθη αὐτοῖς
ἵνα µμὴ ἀποκτείίνωσιν αὐτούύς, ἀλλ᾿ ἵνα βασανισθήήσονται µμῆνας πέέντε ·∙ καὶ ὁ βασανισµμὸς αὐτῶν
ὡς βασανισµμὸς σκορπίίου, ὅταν παίίσῃ ἄνθρωπον. <Apo 9 : 6> καὶ ἐν ταῖς ἡµμέέραις ἐκείίναις
ζητήήσουσιν οἱ ἄνθρωποι τὸν θάάνατον καὶ οὐ µμὴ εὑρήήσουσιν αὐτόόν ·∙ καὶ ἐπιθυµμήήσουσιν
ἀποθανεῖν καὶ φεύύγει ὁ θάάνατος ἀπ᾿ αὐτῶν. <Apo 9 : 7> καὶ τὰ ὁµμοιώώµματα τῶν ἀκρίίδων ὅµμοια
ἵπποις ἡτοιµμασµμέένοις εἰς πόόλεµμον ·∙ καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέέφανοι ὅµμοιοι χρυσῷ ·∙ καὶ
τὰ πρόόσωπα αὐτῶν ὡς πρόόσωπα ἀνθρώώπων ·∙ <Apo 9 : 8> καὶ εἶχον τρίίχας ὡς τρίίχας γυναικῶν,
καὶ οἱ ὀδόόντες αὐτῶν ὡς λεόόντων ἦσαν ·∙ <Apo 9 : 9> καὶ εἶχον θώώρακας ὡς θώώρακας σιδηροῦς, καὶ
ἡ φωνὴ τῶν πτερύύγων αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρµμάάτων ἵππων πολλῶν τρεχόόντων εἰς πόόλεµμον ·∙
<Apo 9 :10> καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁµμοίίας σκορπίίοις καὶ κέέντρα ·∙ καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἡ ἐξουσίία
αὐτῶν ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώώπους µμῆνας πέέντε. <Apo 9 :11> ἔχουσιν ἐπ᾿ αὐτῶν βασιλέέα, τὸν
ἄγγελον τῆς ἀβύύσσου, ὄνοµμα αὐτῷ ἑβραϊστὶ Ἀβαδδώών, καὶ ἐν τῇ ἑλληνικῇ ὄνοµμα ἔχει Ἀπολλύύων.
<Apo 9 :12> Ἡ οὐαὶ ἡ µμίία ἀπῆλθεν ·∙ ἰδοὺ ἔρχεται ἔτι δύύο οὐαὶ µμετὰ ταῦτα.
<Apo 9 :13> Καὶ ὁ ἕκτος ἄγγελος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ ἤκουσα φωνὴν µμίίαν ἐκ τῶν τεσσάάρων κεράάτων
τοῦ θυσιαστηρίίου τοῦ χρυσοῦ τοῦ ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ, <Apo 9 :14> λέέγουσαν τῷ ἕκτῳ ἀγγέέλῳ, ὁ
ἔχων τὴν σάάλπιγγα ·∙ Λῦσον τοὺς τέέσσαρας ἀγγέέλους τοὺς δεδεµμέένους ἐπὶ τῷ ποταµμῷ τῷ µμεγάάλῳ
Εὐφράάτῃ. <Apo 9 :15> καὶ ἐλύύθησαν οἱ τέέσσαρες ἄγγελοι οἱ ἡτοιµμασµμέένοι εἰς τὴν ὥραν καὶ
ἡµμέέραν καὶ µμῆνα καὶ ἐνιαυτόόν, ἵνα ἀποκτείίνωσιν τὸ τρίίτον τῶν ἀνθρώώπων. <Apo 9 :16> καὶ ὁ
ἀριθµμὸς τῶν στρατευµμάάτων τοῦ ἱππικοῦ δύύο µμυριάάδες µμυριάάδων, ἤκουσα τὸν ἀριθµμὸν αὐτῶν.
<Apo 9 :17> Καὶ οὕτως εἶδον τοὺς ἵππους ἐν τῇ ὁράάσει καὶ τοὺς καθηµμέένους ἐπ᾿ αὐτῶν, ἔχοντας
θώώρακας πυρίίνους καὶ ὑακινθίίνους καὶ θειώώδεις ·∙ καὶ αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππων ὡς κεφαλαὶ
λεόόντων ·∙ καὶ ἐκ τῶν στοµμάάτων αὐτῶν ἐκπορεύύεται πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον. <Apo 9 :18> ἀπὸ
τῶν τριῶν πληγῶν τούύτων ἀπεκτάάνθησαν τὸ τρίίτον τῶν ἀνθρώώπων, ἐκ τοῦ πυρὸς καὶ τοῦ
καπνοῦ καὶ τοῦ θείίου τοῦ ἐκπορευοµμέένου ἐκ τῶν στοµμάάτων αὐτῶν ·∙ <Apo 9 :19> ἡ γὰρ ἐξουσίία
τῶν ἵππων ἐν τῷ στόόµματι αὐτῶν ἐστὶν καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ·∙ αἱ γὰρ οὐραὶ αὐτῶν ὅµμοιαι
ὄφεσιν, ἔχουσαι κεφαλάάς, καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσιν. <Apo 9 :20> καὶ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώώπων, οἳ
οὐκ ἀπεκτάάνθησαν ἐν ταῖς πληγαῖς ταύύταις, οὐ µμετενόόησαν ἐκ τῶν ἔργων τῶν χειρῶν αὐτῶν, ἵνα
µμὴ προσκυνήήσουσιν τὰ δαιµμόόνια καὶ τὰ εἴδωλα τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀργυρᾶ καὶ τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ
λίίθινα καὶ τὰ ξύύλινα, ἃ οὔτε βλέέπειν δύύνανται οὔτε ἀκούύειν οὔτε περιπατεῖν ·∙ <Apo 9 :21> καὶ οὐ
µμετενόόησαν ἐκ τῶν φόόνων αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν φαρµμακειῶν αὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείίας αὐτῶν
οὔτε ἐκ τῶν κλεµμµμάάτων αὐτῶν.
<Apo10 : 1> Καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρὸν καταβαίίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, περιβεβληµμέένον
νεφέέλην, καὶ ἡ ἶρις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόόδες αὐτοῦ
ὡς στῦλοι πυρόός, <Apo10 : 2> καὶ ἔχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ βιβλαρίίδιον ἠνεῳγµμέένον. καὶ ἔθηκεν τὸν
πόόδα αὐτοῦ τὸν δεξιὸν ἐπὶ τῆς θαλάάσσης, τὸν δὲ εὐώώνυµμον ἐπὶ τῆς γῆς ·∙ <Apo10 : 3> καὶ ἔκραξεν
φωνῇ µμεγάάλῃ ὥσπερ λέέων µμυκᾶται ·∙ καὶ ὅτε ἔκραξεν, ἐλάάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταίί τὰς ἑαυτῶν
φωνάάς. <Apo10 : 4> καὶ ὅτε ἐλάάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταίί, ἤµμελλον γράάφειν ·∙ καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ
τοῦ οὐρανοῦ λέέγουσαν ·∙ Σφράάγισον ἃ ἐλάάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταίί, καὶ µμὴ αὐτὰ γράάψῃς.
<Apo10 : 5> Καὶ ὁ ἄγγελος, ὃν εἶδον ἑστῶτα ἐπὶ τῆς θαλάάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ἦρεν τὴν χεῖρα
αὐτοῦ τὴν δεξιὰν εἰς τὸν οὐρανόόν, <Apo10 : 6> καὶ ὤµμοσεν ἐν τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώώνων, ὃς ἔκτισεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ καὶ τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ καὶ τὴν θάάλασσαν καὶ
τὰ ἐν αὐτῇ, ὅτι χρόόνος οὐκέέτι ἔσται, <Apo10 : 7> ἀλλ᾿ ἐν ταῖς ἡµμέέραις τῆς φωνῆς τοῦ ἑβδόόµμου
ἀγγέέλου, ὅταν µμέέλλῃ σαλπίίζειν, καὶ ἐτελέέσθη τὸ µμυστήήριον τοῦ Θεοῦ, ὡς εὐηγγέέλισεν τοὺς
ἑαυτοῦ δούύλους τοὺς προφήήτας.
<Apo10 : 8> Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πάάλιν λαλοῦσαν µμετ᾿ ἐµμοῦ καὶ λέέγουσαν ·∙
Ὕπαγε λάάβε τὸ βιβλαρίίδιον τὸ ἠνεῳγµμέένον ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀγγέέλου τοῦ ἑστῶτος ἐπὶ τῆς
θαλάάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. <Apo10 : 9> καὶ ἀπῆλθον πρὸς τὸν ἄγγελον, λέέγων αὐτῷ δοῦναίί µμοι τὸ
βιβλαρίίδιον. καὶ λέέγει µμοι ·∙ Λάάβε καὶ κατάάφαγε αὐτόό ·∙ καὶ πικρανεῖ σου τὴν κοιλίίαν, ἀλλ᾿ ἐν τῷ
στόόµματίί σου ἔσται γλυκὺ ὡς µμέέλι. <Apo10 :10> καὶ ἔλαβον τὸ βιβλαρίίδιον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ
ἀγγέέλου καὶ κατέέφαγον αὐτόό ·∙ καὶ ἦν ἐν τῷ στόόµματίί µμου ὡς µμέέλι γλυκύύ ·∙ καὶ ὅτε ἔφαγον αὐτόό,
ἐπικράάνθη ἡ κοιλίία µμου. <Apo10 :11> καὶ λέέγουσίίν µμοι ·∙ Δεῖ σε πάάλιν προφητεῦσαι ἐπὶ λαοῖς καὶ
ἔθνεσιν καὶ γλώώσσαις καὶ βασιλεῦσιν πολλοῖς.
<Apo11 : 1> Καὶ ἐδόόθη µμοι κάάλαµμος ὅµμοιος ῥάάβδῳ, λέέγων ·∙ Ἔγειρε καὶ µμέέτρησον τὸν ναὸν τοῦ
Θεοῦ καὶ τὸ θυσιαστήήριον καὶ τοὺς προσκυνοῦντας ἐν αὐτῷ ·∙ <Apo11 : 2> καὶ τὴν αὐλὴν τὴν
ἔξωθεν τοῦ ναοῦ ἔκβαλε ἔξω καὶ µμὴ αὐτὴν µμετρήήσῃς, ὅτι ἐδόόθη τοῖς ἔθνεσιν, καὶ τὴν πόόλιν τὴν
ἁγίίαν πατήήσουσιν µμῆνας τεσσεράάκοντα δύύο. <Apo11 : 3> καὶ δώώσω τοῖς δυσὶν µμάάρτυσίίν µμου, καὶ
προφητεύύσουσιν ἡµμέέρας χιλίίας διακοσίίας ἑξήήκοντα περιβεβληµμέένοι σάάκκους.
<Apo11 : 4> Οὗτοίί εἰσὶν αἱ δύύο ἐλαῖαι καὶ αἱ δύύο λυχνίίαι αἱ ἐνώώπιον τοῦ Κυρίίου τῆς γῆς ἑστῶτες.
<Apo11 : 5> καὶ εἴ τις αὐτοὺς θέέλει ἀδικῆσαι, πῦρ ἐκπορεύύεται ἐκ τοῦ στόόµματος αὐτῶν καὶ
κατεσθίίει τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ·∙ καὶ εἴ τις θέέλει αὐτοὺς ἀδικῆσαι, οὕτως δεῖ αὐτὸν ἀποκτανθῆναι.
<Apo11 : 6> οὗτοι ἔχουσιν τὴν ἐξουσίίαν κλεῖσαι τὸν οὐρανόόν, ἵνα µμὴ ὑετὸς βρέέχῃ τὰς ἡµμέέρας τῆς
προφητείίας αὐτῶν ·∙ καὶ ἐξουσίίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν ὑδάάτων στρέέφειν αὐτὰ εἰς αἷµμα καὶ πατάάξαι
τὴν γῆν ἐν πάάσῃ πληγῇ ὁσάάκις ἐὰν θελήήσωσιν. <Apo11 : 7> καὶ ὅταν τελέέσωσιν τὴν µμαρτυρίίαν
αὐτῶν, τὸ θηρίίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύύσσου ποιήήσει µμετ᾿ αὐτῶν πόόλεµμον καὶ νικήήσει αὐτοὺς
καὶ ἀποκτενεῖ αὐτούύς ·∙ <Apo11 : 8> καὶ τὸ πτῶµμα αὐτῶν ἐπὶ τῆς πλατείίας τῆς πόόλεως τῆς
µμεγάάλης, ἥτις καλεῖται πνευµματικῶς Σόόδοµμα καὶ Αἴγυπτος, ὅπου καὶ ὁ Κύύριος αὐτῶν ἐσταυρώώθη.
<Apo11 : 9> καὶ βλέέπουσιν ἐκ τῶν λαῶν καὶ φυλῶν καὶ γλωσσῶν καὶ ἐθνῶν τὸ πτῶµμα αὐτῶν
ἡµμέέρας τρεῖς καὶ ἥµμισυ, καὶ τὰ πτώώµματα αὐτῶν οὐκ ἀφίίουσιν τεθῆναι εἰς µμνῆµμα. <Apo11 :10> καὶ
οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς χαίίρουσιν ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ εὐφραίίνονται καὶ δῶρα πέέµμψουσιν
ἀλλήήλοις, ὅτι οὗτοι οἱ δύύο προφῆται ἐβασάάνισαν τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς. <Apo11 :11> καὶ
µμετὰ τὰς τρεῖς ἡµμέέρας καὶ ἥµμισυ πνεῦµμα ζωῆς ἐκ τοῦ Θεοῦ εἰσῆλθεν ἐν αὐτοῖς ·∙ καὶ ἔστησαν ἐπὶ
τοὺς πόόδας αὐτῶν, καὶ φόόβος µμέέγας ἐπέέπεσεν ἐπὶ τοὺς θεωροῦντας αὐτούύς. <Apo11 :12> καὶ
ἤκουσα φωνὴν µμεγάάλην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούύσαν αὐτοῖς ·∙ Ἀνάάβατε ὧδε. καὶ ἀνέέβησαν εἰς τὸν
οὐρανὸν ἐν τῇ νεφέέλῃ, καὶ ἐθεώώρησαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν. <Apo11 :13> καὶ ἐν ἐκείίνῃ τῇ ὥρᾳ
ἐγέένετο σεισµμὸς µμέέγας ·∙ καὶ τὸ δέέκατον τῆς πόόλεως ἔπεσεν, καὶ ἀπεκτάάνθησαν ἐν τῷ σεισµμῷ
ὀνόόµματα ἀνθρώώπων χιλιάάδες ἑπτάά ·∙ καὶ οἱ λοιποὶ ἔµμφοβοι ἐγέένοντο καὶ ἔδωκαν δόόξαν τῷ Θεῷ
τοῦ οὐρανοῦ.
<Apo11 :14> Ἡ οὐαὶ ἡ δευτέέρα ἀπῆλθεν ·∙ ἰδοὺ ἡ οὐαὶ ἡ τρίίτη ἔρχεται ταχύύ.
<Apo11 :15> Καὶ ὁ ἕβδοµμος ἄγγελος ἐσάάλπισεν ·∙ καὶ ἐγέένοντο φωναὶ µμεγάάλαι ἐν τῷ οὐρανῷ
λέέγοντες ·∙ Ἐγέένετο ἡ βασιλείία τοῦ κόόσµμου τοῦ Κυρίίου ἡµμῶν καὶ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, καὶ
βασιλεύύσει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων.
<Apo11 :16> Καὶ οἱ εἴκοσι τέέσσαρες πρεσβύύτεροι οἱ ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ καθήήµμενοι ἐπὶ τοὺς θρόόνους
αὐτῶν ἔπεσαν ἐπὶ τὰ πρόόσωπα αὐτῶν καὶ προσεκύύνησαν τῷ Θεῷ, <Apo11 :17> λέέγοντες ·∙
Εὐχαριστοῦµμέέν σοι, Κύύριε ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράάτωρ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν, ὅτι εἴληφας τὴν δύύναµμίίν σου τὴν
µμεγάάλην καὶ ἐβασίίλευσας. <Apo11 :18> καὶ τὰ ἔθνη ὠργίίσθησαν ·∙ καὶ ἦλθεν ἡ ὀργήή σου καὶ ὁ
καιρὸς τῶν νεκρῶν κριθῆναι, καὶ δοῦναι τὸν µμισθὸν τοῖς δούύλοις σου τοῖς προφήήταις καὶ τοῖς
ἁγίίοις καὶ τοῖς φοβουµμέένοις τὸ ὄνοµμάά σου, τοὺς µμικροὺς καὶ τοὺς µμεγάάλους, καὶ διαφθεῖραι τοὺς
διαφθείίροντας τὴν γῆν.
<Apo11 :19> Καὶ ἠνοίίγη ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὤφθη ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήήκης αὐτοῦ
ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ, καὶ ἐγέένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταὶ καὶ σεισµμὸς καὶ χάάλαζα µμεγάάλη.
<Apo12 : 1> Καὶ σηµμεῖον µμέέγα ὤφθη ἐν τῷ οὐρανῷ, γυνὴ περιβεβληµμέένη τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήήνη
ὑποκάάτω τῶν ποδῶν αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέέφανος ἀστέέρων δώώδεκα. <Apo12 : 2>
καὶ ἐν γαστρὶ ἔχουσα κράάζει, ὠδίίνουσα καὶ βασανιζοµμέένη τεκεῖν.
<Apo12 : 3> Καὶ ὤφθη ἄλλο σηµμεῖον ἐν τῶν οὐρανῷ, καὶ ἰδοὺ δράάκων πυρρὸς µμέέγας, ἔχων
κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέέρατα δέέκα καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ἑπτὰ διαδήήµματα ·∙ <Apo12 : 4> καὶ ἡ
οὐρὰ αὐτοῦ σύύρει τὸ τρίίτον τῶν ἀστέέρων τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν. καὶ ὁ
δράάκων ἕστηκεν ἐνώώπιον τῆς γυναικὸς τῆς µμελλούύσης τεκεῖν, ἵνα ὅταν τέέκῃ τὸ τέέκνον αὐτῆς
καταφάάγῃ. <Apo12 : 5> καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄρσενα, ὃς µμέέλλει ποιµμαίίνειν πάάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάάβδῳ
σιδηρᾷ ·∙ καὶ ἡρπάάσθη τὸ τέέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόόνον αὐτοῦ. <Apo12 : 6> καὶ
ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἰς τὴν ἔρηµμον, ὅπου ἔχει ἐκεῖ τόόπον ἡτοιµμασµμέένον ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ
τρέέφωσιν αὐτὴν ἡµμέέρας χιλίίας διακοσίίας ἑξήήκοντα.
<Apo12 : 7> Καὶ ἐγέένετο πόόλεµμος ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ τοῦ πολεµμῆσαι
µμετὰ τοῦ δράάκοντος. καὶ ὁ δράάκων ἐπολέέµμησεν καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ ·∙ <Apo12 : 8> καὶ οὐκ
ἴσχυσεν, οὐδὲ τόόπος εὑρέέθη αὐτῶν ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ. <Apo12 : 9> καὶ ἐβλήήθη ὁ δράάκων ὁ µμέέγας, ὁ
ὄφις ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούύµμενος διάάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουµμέένην ὅλην, —
ἐβλήήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ µμετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήήθησαν. <Apo12 :10> καὶ ἤκουσα φωνὴν
µμεγάάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέέγουσαν ·∙ Ἄρτι ἐγέένετο ἡ σωτηρίία καὶ ἡ δύύναµμις καὶ ἡ βασιλείία τοῦ Θεοῦ
ἡµμῶν καὶ ἡ ἐξουσίία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήήθη ὁ κατήήγορος τῶν ἀδελφῶν ἡµμῶν, ὁ
κατηγορῶν αὐτοὺς ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν ἡµμέέρας καὶ νυκτόός ·∙ <Apo12 :11> καὶ αὐτοὶ ἐνίίκησαν
αὐτὸν διὰ τὸ αἷµμα τοῦ Ἀρνίίου καὶ διὰ τὸν λόόγον τῆς µμαρτυρίίας αὐτῶν ·∙ καὶ οὐκ ἠγάάπησαν τὴν
ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάάτου. <Apo12 :12> διὰ τοῦτο εὐφραίίνεσθε, οἱ οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς
σκηνοῦντες. οὐαὶ τῇ γῇ καὶ τῇ θαλάάσσῃ, ὅτι κατέέβη ὁ διάάβολος πρὸς ὑµμᾶς ἔχων θυµμὸν µμέέγαν,
εἰδὼς ὅτι ὀλίίγον καιρὸν ἔχει.
<Apo12 :13> Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ δράάκων ὅτι ἐβλήήθη εἰς τὴν γῆν, ἐδίίωξεν τὴν γυναῖκα ἥτις ἔτεκεν τὸν
ἄρσενα. <Apo12 :14> καὶ ἐδόόθησαν τῇ γυναικὶ αἱ δύύο πτέέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ µμεγάάλου, ἵνα
πέέτηται εἰς τὴν ἔρηµμον εἰς τὸν τόόπον αὐτῆς, ὅπου τρέέφεται ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ ἥµμισυ
καιροῦ ἀπὸ προσώώπου τοῦ ὄφεως. <Apo12 :15> καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις ἐκ τοῦ στόόµματος αὐτοῦ ὀπίίσω
τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταµμόόν, ἵνα αὐτὴν ποταµμοφόόρητον ποιήήσῃ ·∙ <Apo12 :16> καὶ ἐβοήήθησεν ἡ
γῆ τῇ γυναικὶ καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ στόόµμα αὐτῆς καὶ κατέέπιεν τὸν ποταµμὸν ὃν ἔβαλεν ὁ δράάκων ἐκ
τοῦ στόόµματος αὐτοῦ. <Apo12 :17> καὶ ὠργίίσθη ὁ δράάκων ἐπὶ τῇ γυναικίί, καὶ ἀπῆλθεν ποιῆσαι
πόόλεµμον µμετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέέρµματος αὐτῆς, τῶν τηρούύντων τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ
ἐχόόντων τὴν µμαρτυρίίαν Ἰησοῦ.
<Apo12 :18> Καὶ ἐστάάθην ἐπὶ τὴν ἄµμµμον τῆς θαλάάσσης ·∙ <Apo13 : 1> καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάάσσης
θηρίίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέέρατα δέέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτάά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράάτων αὐτοῦ δέέκα
διαδήήµματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόόµματα βλασφηµμίίας. <Apo13 : 2> καὶ τὸ θηρίίον ὃ εἶδον ἦν
ὅµμοιον παρδάάλει, καὶ οἱ πόόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου, καὶ τὸ στόόµμα αὐτοῦ ὡς στόόµμα λέέοντος ·∙ καὶ
ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράάκων τὴν δύύναµμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίίαν µμεγάάλην ·∙
<Apo13 : 3> καὶ µμίίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡς ἐσφαγµμέένην εἰς θάάνατον ·∙ καὶ ἡ πληγὴ τοῦ
θανάάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύύθη, καὶ ἐθαυµμάάσθη ὅλη ἡ γῆ ὀπίίσω τοῦ θηρίίου. <Apo13 : 4> καὶ
προσεκύύνησαν τῷ δράάκοντι, ὅτι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίίαν τῷ θηρίίῳ ·∙ καὶ προσεκύύνησαν τὸ θηρίίον
λέέγοντες ·∙ Τίίς ὅµμοιος τῷ θηρίίῳ, καὶ τίίς δύύναται πολεµμῆσαι µμετ᾿ αὐτοῦ; <Apo13 : 5> καὶ ἐδόόθη
αὐτῷ στόόµμα λαλοῦν µμεγάάλα καὶ βλασφηµμίίας ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ ἐξουσίία ποιῆσαι µμῆνας
τεσσεράάκοντα δύύο. <Apo13 : 6> καὶ ἤνοιξεν τὸ στόόµμα αὐτοῦ εἰς βλασφηµμίίας πρὸς τὸν Θεόόν,
βλασφηµμῆσαι τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐν τῷ οὐρανῷ σκηνοῦντας.
<Apo13 : 7> καὶ ἐδόόθη αὐτῷ ποιῆσαι πόόλεµμον µμετὰ τῶν ἁγίίων καὶ νικῆσαι αὐτούύς. καὶ ἐδόόθη αὐτῷ
ἐξουσίία ἐπὶ πᾶσαν φυλὴν καὶ λαὸν καὶ γλῶσσαν καὶ ἔθνος. <Apo13 : 8> καὶ προσκυνήήσουσιν
αὐτὸν πάάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέέγραπται τὸ ὄνοµμα ἐν τῷ βιβλίίῳ τῆς ζωῆς τοῦ
Ἀρνίίου τοῦ ἐσφαγµμέένου ἀπὸ καταβολῆς κόόσµμου. <Apo13 : 9> Εἴ τις ἔχει οὖς, ἀκουσάάτω.
<Apo13 :10> εἴ τις εἰς αἰχµμαλωσίίαν [ἀπάάγει], εἰς αἰχµμαλωσίίαν ὑπάάγει ·∙ εἴ τις ἐν µμαχαίίρῃ
ἀποκτείίνει, δεῖ αὐτὸν ἐν µμαχαίίρῃ ἀποκτανθῆναι. ὧδέέ ἐστιν ἡ ὑποµμονὴ καὶ ἡ πίίστις τῶν ἁγίίων.
<Apo13 :11> Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς ·∙ καὶ εἶχεν κέέρατα δύύο ὅµμοια ἀρνίίῳ ·∙ καὶ
ἐλάάλει ὡς δράάκων. <Apo13 :12> καὶ τὴν ἐξουσίίαν τοῦ πρώώτου θηρίίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώώπιον αὐτοῦ,
καὶ ποιεῖ τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήήσουσιν τὸ θηρίίον τὸ πρῶτον, οὗ
ἐθεραπεύύθη ἡ πληγὴ τοῦ θανάάτου αὐτοῦ. <Apo13 :13> καὶ ποιεῖ σηµμεῖα µμεγάάλα, ἵνα καὶ πῦρ ποιῇ
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίίνειν εἰς τὴν γῆν ἐνώώπιον τῶν ἀνθρώώπων. <Apo13 :14> καὶ πλανᾷ τοὺς
κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σηµμεῖα ἃ ἐδόόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώώπιον τοῦ θηρίίου, λέέγων τοῖς
κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόόνα τῷ θηρίίῳ, ὃς ἔχει τὴν πληγὴν τῆς µμαχαίίρης καὶ ἔζησεν.
<Apo13 :15> καὶ ἐδόόθη αὐτῷ δοῦναι πνεῦµμα τῇ εἰκόόνι τοῦ θηρίίου, ἵνα καὶ λαλήήσῃ ἡ εἰκὼν τοῦ
θηρίίου, καὶ ποιήήσῃ ἵνα ὅσοι ἐὰν µμὴ προσκυνήήσωσιν τὴν εἰκόόνα τοῦ θηρίίου ἀποκτανθῶσιν.
<Apo13 :16> καὶ ποιεῖ πάάντας, τοὺς µμικροὺς καὶ τοὺς µμεγάάλους, καὶ τοὺς πλουσίίους καὶ τοὺς
πτωχούύς, καὶ τοὺς ἐλευθέέρους καὶ τοὺς δούύλους, ἵνα δῶσιν αὐτοῖς χάάραγµμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν
τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τὸ µμέέτωπον αὐτῶν ·∙ <Apo13 :17> καὶ ἵνα µμήή τις δύύνηται ἀγοράάσαι ἢ πωλῆσαι εἰ
µμὴ ὁ ἔχων τὸ χάάραγµμα, τὸ ὄνοµμα τοῦ θηρίίου ἢ τὸν ἀριθµμὸν τοῦ ὀνόόµματος αὐτοῦ. <Apo13 :18> ὧδε
ἡ σοφίία ἐστίίν. ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάάτω τὸν ἀριθµμὸν τοῦ θηρίίου, ἀριθµμὸς γὰρ ἀνθρώώπου ἐστίίν ·∙ καὶ
ὁ ἀριθµμὸς αὐτοῦ ἑξακόόσιοι ἑξήήκοντα ἕξ.
<Apo14 : 1> Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ τὸ Ἀρνίίον ἑστὼς ἐπὶ τὸ ὄρος Σιώών, καὶ µμετ᾿ αὐτοῦ ἑκατὸν
τεσσεράάκοντα τέέσσαρες χιλιάάδες ἔχουσαι τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνοµμα τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ
γεγραµμµμέένον ἐπὶ τῶν µμετώώπων αὐτῶν. <Apo14 : 2> καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὡς φωνὴν
ὑδάάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῆς µμεγάάλης ·∙ καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ὡς κιθαρῳδῶν
κιθαριζόόντων ἐν ταῖς κιθάάραις αὐτῶν ·∙ <Apo14 : 3> καὶ ᾄδουσιν ᾠδὴν καινὴν ἐνώώπιον τοῦ θρόόνου
καὶ ἐνώώπιον τῶν τεσσάάρων ζῴων καὶ τῶν πρεσβυτέέρων. καὶ οὐδεὶς ἐδύύνατο µμαθεῖν τὴν ᾠδὴν εἰ
µμὴ αἱ ἑκατὸν τεσσεράάκοντα τέέσσαρες χιλιάάδες, οἵ ἠγορασµμέένοι ἀπὸ τῆς γῆς. <Apo14 : 4> οὗτοίί
εἰσιν οἳ µμετὰ γυναικῶν οὐκ ἐµμολύύνθησαν, παρθέένοι γάάρ εἰσιν ·∙ οὗτοι οἱ ἀκολουθοῦντες τῷ Ἀρνίίῳ
ὅπου ἂν ὑπάάγῃ ·∙ οὗτοι ἠγοράάσθησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώώπων ἀπαρχὴ τῷ Θεῷ καὶ τῷ Ἀρνίίῳ ·∙
<Apo14 : 5> καὶ ἐν τῷ στόόµματι αὐτῶν οὐχ εὑρέέθη ψεῦδος ·∙ ἄµμωµμοίί εἰσιν.
<Apo14 : 6> Καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον πετόόµμενον ἐν µμεσουρανήήµματι, ἔχοντα εὐαγγέέλιον αἰώώνιον
εὐαγγελίίσαι ἐπὶ τοὺς καθηµμέένους ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ πᾶν ἔθνος καὶ φυλὴν καὶ γλῶσσαν καὶ
λαόόν, <Apo14 : 7> λέέγων ἐν φωνῇ µμεγάάλῃ ·∙ Φοβήήθητε τὸν Θεὸν καὶ δόότε αὐτῷ δόόξαν, ὅτι ἦλθεν ἡ
ὥρα τῆς κρίίσεως αὐτοῦ ·∙ καὶ προσκυνήήσατε τῷ ποιήήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν
θάάλασσαν καὶ πηγὰς ὑδάάτων.
<Apo14 : 8> Καὶ ἄλλος δεύύτερος ἄγγελος ἠκολούύθησεν λέέγων ·∙ Ἔπεσεν ἔπεσεν Βαβυλὼν ἡ
µμεγάάλη, ἣ ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυµμοῦ τῆς πορνείίας αὐτῆς πεπόότικεν πάάντα τὰ ἔθνη.
<Apo14 : 9> Καὶ ἄλλος ἄγγελος τρίίτος ἠκολούύθησεν αὐτοῖς λέέγων ἐν φωνῇ µμεγάάλῃ ·∙ Εἴ τις
προσκυνεῖ τὸ θηρίίον καὶ τὴν εἰκόόνα αὐτοῦ, καὶ λαµμβάάνει χάάραγµμα ἐπὶ τοῦ µμετώώπου αὐτοῦ ἢ ἐπὶ
τὴν χεῖρα αὐτοῦ, <Apo14 :10> καὶ αὐτὸς πίίεται ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυµμοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ
κεκερασµμέένου ἀκράάτου ἐν τῷ ποτηρίίῳ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ ·∙ καὶ βασανισθήήσεται ἐν πυρὶ καὶ θείίῳ
ἐνώώπιον ἀγγέέλων ἁγίίων καὶ ἐνώώπιον τοῦ Ἀρνίίου. <Apo14 :11> καὶ ὁ καπνὸς τοῦ βασανισµμοῦ
αὐτῶν εἰς αἰῶνας αἰώώνων ἀναβαίίνει, καὶ οὐκ ἔχουσιν ἀνάάπαυσιν ἡµμέέρας καὶ νυκτὸς οἱ
προσκυνοῦντες τὸ θηρίίον καὶ τὴν εἰκόόνα αὐτοῦ, καὶ εἴ τις λαµμβάάνει τὸ χάάραγµμα τοῦ ὀνόόµματος
αὐτοῦ. <Apo14 :12> ὧδε ἡ ὑποµμονὴ τῶν ἁγίίων ἐστίίν, οἱ τηροῦντες τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν
πίίστιν Ἰησοῦ.
<Apo14 :13> Καὶ ἤκουσα φωνῆς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούύσης ·∙ Γράάψον ·∙ Μακάάριοι οἱ νεκροὶ οἱ ἐν
Κυρίίῳ ἀποθνῄσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι. ναίί, λέέγει τὸ Πνεῦµμα, ἵνα ἀναπαήήσονται ἐκ τῶν κόόπων αὐτῶν,
τὰ γὰρ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ µμετ᾿ αὐτῶν.
<Apo14 :14> Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέέλη λευκήή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέέλην καθήήµμενον ὅµμοιον Υἱῷ
ἀνθρώώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέέπανον ὀξύύ.
<Apo14 :15> καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράάζων ἐν φωνῇ µμεγάάλῃ τῷ καθηµμέένῳ ἐπὶ
τῆς νεφέέλης ·∙ Πέέµμψον τὸ δρέέπανόόν σου καὶ θέέρισον ·∙ ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα θερίίσαι, ὅτι ἐξηράάνθη ὁ
θερισµμὸς τῆς γῆς. <Apo14 :16> καὶ ἔβαλεν ὁ καθήήµμενος ἐπὶ τῆς νεφέέλης τὸ δρέέπανον αὐτοῦ ἐπὶ
τὴν γῆν, καὶ ἐθερίίσθη ἡ γῆ.
<Apo14 :17> Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἔχων καὶ αὐτὸς δρέέπανον
ὀξύύ. <Apo14 :18> καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ θυσιαστηρίίου, ἔχων ἐξουσίίαν ἐπὶ τοῦ πυρόός ·∙
καὶ ἐφώώνησεν κραυγῇ µμεγάάλῃ τῷ ἔχοντι τὸ δρέέπανον τὸ ὀξύύ λέέγων ·∙ Πέέµμψον σου τὸ δρέέπανον τὸ
ὀξύύ καὶ τρύύγησον τοὺς βόότρυας τῆς ἀµμπέέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκµμασαν αἱ σταφυλαὶ αὐτῆς.
<Apo14 :19> καὶ ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τὸ δρέέπανον αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐτρύύγησεν τὴν ἄµμπελον
τῆς γῆς καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν ληνὸν τοῦ θυµμοῦ τοῦ Θεοῦ τὴν µμεγάάλην. <Apo14 :20> καὶ ἐπατήήθη ἡ
ληνὸς ἔξωθεν τῆς πόόλεως ·∙ καὶ ἐξῆλθεν αἷµμα ἐκ τῆς ληνοῦ ἄχρι τῶν χαλινῶν τῶν ἵππων, ἀπὸ
σταδίίων χιλίίων ἑξακοσίίων.
<Apo15 : 1> Καὶ εἶδον ἄλλο σηµμεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ µμέέγα καὶ θαυµμαστόόν, ἀγγέέλους ἑπτὰ ἔχοντας
πληγὰς ἑπτὰ τὰς ἐσχάάτας ·∙ ὅτι ἐν αὐταῖς ἐτελέέσθη ὁ θυµμὸς τοῦ Θεοῦ.
<Apo15 : 2> Καὶ εἶδον ὡς θάάλασσαν ὑαλίίνην µμεµμιγµμέένην πυρίί, καὶ τοὺς νικῶντας ἐκ τοῦ θηρίίου
καὶ ἐκ τῆς εἰκόόνος αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀριθµμοῦ τοῦ ὀνόόµματος αὐτοῦ ἑστῶτας ἐπὶ τὴν θάάλασσαν τὴν
ὑαλίίνην, ἔχοντας κιθάάρας τοῦ Θεοῦ. <Apo15 : 3> καὶ ᾄδουσιν τὴν ᾠδὴν Μωϋσέέως, τοῦ δούύλου τοῦ
Θεοῦ, καὶ τὴν ᾠδὴν τοῦ Ἀρνίίου, λέέγοντες ·∙ Μεγάάλα καὶ θαυµμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύύριε ὁ Θεὸς ὁ
Παντοκράάτωρ ·∙ δίίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδοίί σου, ὁ Βασιλεὺς τῶν ἐθνῶν ·∙ <Apo15 : 4> τίίς σε οὐ µμὴ
φοβηθῇ, Κύύριε, καὶ δοξάάσῃ τὸ ὄνοµμάά σου; ὅτι µμόόνος ὅσιος ·∙ ὅτι πάάντα τὰ ἔθνη ἥξουσιν καὶ
προσκυνήήσουσιν ἐνώώπιόόν σου ·∙ ὅτι τὰ δικαιώώµματάά σου ἐφανερώώθησαν.
<Apo15 : 5> Καὶ µμετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἠνοίίγη ὁ ναὸς τῆς σκηνῆς τοῦ µμαρτυρίίου ἐν τῷ οὐρανῷ.
<Apo15 : 6> καὶ ἐξῆλθον οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ πληγὰς ἐκ τοῦ ναοῦ, ἐνδεδυµμέένοι
λίίνον καθαρὸν λαµμπρὸν καὶ περιεζωσµμέένοι περὶ τὰ στήήθη ζώώνας χρυσᾶς. <Apo15 : 7> καὶ ἓν ἐκ
τῶν τεσσάάρων ζῴων ἔδωκεν τοῖς ἑπτὰ ἀγγέέλοις ἑπτὰ φιάάλας χρυσᾶς γεµμούύσας τοῦ θυµμοῦ τοῦ
Θεοῦ τοῦ ζῶντος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων. <Apo15 : 8> καὶ ἐγεµμίίσθη ὁ ναὸς καπνοῦ ἐκ τῆς
δόόξης τοῦ Θεοῦ καὶ ἐκ τῆς δυνάάµμεως αὐτοῦ ·∙ καὶ οὐδεὶς ἐδύύνατο εἰσελθεῖν εἰς τὸν ναὸν ἄχρι
τελεσθῶσιν αἱ ἑπτὰ πληγαὶ τῶν ἑπτὰ ἀγγέέλων.
<Apo16 : 1> Καὶ ἤκουσα µμεγάάλης φωνῆς ἐκ τοῦ ναοῦ λεγούύσης τοῖς ἑπτὰ ἀγγέέλοις ·∙ Ὑπάάγετε καὶ
ἐκχέέετε τὰς ἑπτὰ φιάάλας τοῦ θυµμοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν γῆν.
<Apo16 : 2> Καὶ ἀπῆλθεν ὁ πρῶτος καὶ ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν ·∙ καὶ ἐγέένετο ἕλκος
κακὸν καὶ πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώώπους τοὺς ἔχοντας τὸ χάάραγµμα τοῦ θηρίίου καὶ τοὺς
προσκυνοῦντας τὴν εἰκόόνα αὐτοῦ.
<Apo16 : 3> Καὶ ὁ δεύύτερος ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ εἰς τὴν θάάλασσαν ·∙ καὶ ἐγέένετο αἷµμα ὡς
νεκροῦ ·∙ καὶ πᾶσα ψυχὴ ζωῆς ἀπέέθανεν ἐν τῇ θαλάάσσῃ.
<Apo16 : 4> Καὶ ὁ τρίίτος ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ εἰς τοῦς ποταµμοὺς καὶ εἰς τὰς πηγὰς τῶν
ὑδάάτων ·∙ καὶ ἐγέένετο αἷµμα. <Apo16 : 5> καὶ ἤκουσα τοῦ ἀγγέέλου τῶν ὑδάάτων λέέγοντος ·∙ Δίίκαιος
εἶ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν, ὁ Ὅσιος, ὅτι ταῦτα ἔκρινας ·∙ <Apo16 : 6> ὅτι αἷµμα ἁγίίων καὶ προφητῶν ἐξέέχεαν,
καὶ αἷµμα αὐτοῖς ἔδωκας πιεῖν ·∙ ἄξιοίί εἰσιν. <Apo16 : 7> καὶ ἤκουσα τοῦ θυσιαστηρίίου λέέγοντος ·∙
Ναὶ Κύύριε ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράάτωρ, ἀληθιναὶ καὶ δίίκαιαι αἱ κρίίσεις σου.
<Apo16 : 8> Καὶ ὁ τέέταρτος ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἥλιον ·∙ καὶ ἐδόόθη αὐτῷ καυµματίίσαι
τοὺς ἀνθρώώπους ἐν πυρίί ·∙ <Apo16 : 9> καὶ ἐκαυµματίίσθησαν οἱ ἄνθρωποι καῦµμα µμέέγα ·∙ καὶ
ἐβλασφήήµμησαν τὸ ὄνοµμα τοῦ Θεοῦ τοῦ ἔχοντος ἐξουσίίαν ἐπὶ τὰς πληγὰς ταύύτας, καὶ οὐ
µμετενόόησαν δοῦναι αὐτῷ δόόξαν.
<Apo16 :10> Καὶ ὁ πέέµμπτος ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν θρόόνον τοῦ θηρίίου ·∙ καὶ ἐγέένετο ἡ
βασιλείία αὐτοῦ ἐσκοτωµμέένη ·∙ καὶ ἐµμασῶντο τὰς γλώώσσας αὐτῶν ἐκ τοῦ πόόνου ·∙ <Apo16 :11> καὶ
ἐβλασφήήµμησαν τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ τῶν πόόνων αὐτῶν καὶ ἐκ τῶν ἑλκῶν αὐτῶν, καὶ οὐ
µμετενόόησαν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῶν.
<Apo16 :12> Καὶ ὁ ἕκτος ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ποταµμὸν τὸν µμέέγαν Εὐφράάτην ·∙ καὶ
ἐξηράάνθη τὸ ὕδωρ αὐτοῦ, ἵνα ἑτοιµμασθῇ ἡ ὁδὸς τῶν βασιλέέων τῶν ἀπὸ ἀνατολῆς ἡλίίου.
<Apo16 :13> Καὶ εἶδον ἐκ τοῦ στόόµματος τοῦ δράάκοντος καὶ ἐκ τοῦ στόόµματος τοῦ θηρίίου καὶ ἐκ τοῦ
στόόµματος τοῦ ψευδοπροφήήτου πνεύύµματα τρίία ἀκάάθαρτα ὡς βάάτραχοι ·∙ <Apo16 :14> εἰσὶν γὰρ
πνεύύµματα δαιµμονίίων ποιοῦντα σηµμεῖα, ἃ ἐκπορεύύεται ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουµμέένης ὅλης,
συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόόλεµμον τῆς ἡµμέέρας ἐκείίνης τῆς µμεγάάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ
Παντοκράάτορος. <Apo16 :15> ἰδοὺ ἔρχοµμαι ὡς κλέέπτης. µμακάάριος ὁ γρηγορῶν καὶ τηρῶν τὰ ἱµμάάτια
αὐτοῦ, ἵνα µμὴ γυµμνὸς περιπατῇ καὶ βλέέπωσιν τὴν ἀσχηµμοσύύνην αὐτοῦ. <Apo16 :16> καὶ
συνήήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸν τόόπον τὸν καλούύµμενον ἑβραϊστὶ Ἁρµμαγεδώών.
<Apo16 :17> Καὶ ὁ ἕβδοµμος ἐξέέχεεν τὴν φιάάλην αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ἀέέρα ·∙ καὶ ἐξῆλθεν φωνὴ µμεγάάλη
ἀπὸ τοῦ ναοῦ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θρόόνου λέέγουσα ·∙ Γέέγονεν. <Apo16 :18> καὶ ἐγέένοντο
ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταίί ·∙ καὶ σεισµμὸς ἐγέένετο µμέέγας, οἷος οὐκ ἐγέένετο ἀφ᾿ οὗ οἱ
ἄνθρωποι ἐγέένοντο ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦτος σεισµμὸς οὕτω µμέέγας. <Apo16 :19> καὶ ἐγέένετο ἡ πόόλις
ἡ µμεγάάλη εἰς τρίία µμέέρη ·∙ καὶ αἱ πόόλεις τῶν ἐθνῶν ἔπεσαν ·∙ καὶ Βαβυλὼν ἡ µμεγάάλη ἐµμνήήσθη
ἐνώώπιον τοῦ Θεοῦ δοῦναι αὐτῇ τὸ ποτήήριον τοῦ οἴνου τοῦ θυµμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ. <Apo16 :20> καὶ
πᾶσα νῆσος ἔφυγεν, καὶ ὄρη οὐχ εὑρέέθησαν ·∙ <Apo16 :21> καὶ χάάλαζα µμεγάάλη ὡς ταλαντιαίία
καταβαίίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώώπους ·∙ καὶ ἐβλασφήήµμησαν οἱ ἄνθρωποι τὸν Θεὸν ἐκ
τῆς πληγῆς τῆς χαλάάζης ·∙ ὅτι µμεγάάλη ἐστὶν ἡ πληγὴ αὐτῆς σφόόδρα.
<Apo17 : 1> Καὶ ἦλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέέλων τῶν ἐχόόντων τὰς ἑπτὰ φιάάλας, καὶ ἐλάάλησεν µμετ᾿
ἐµμοῦ λέέγων ·∙ Δεῦρο ·∙ δείίξω σοι τὸ κρίίµμα τῆς πόόρνης τῆς µμεγάάλης τῆς καθηµμέένης ἐπὶ τῶν ὑδάάτων
τῶν πολλῶν, <Apo17 : 2> µμεθ᾿ ἧς ἐπόόρνευσαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς ·∙ καὶ ἐµμεθύύσθησαν οἱ
κατοικοῦντες τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείίας αὐτῆς. <Apo17 : 3> καὶ ἀπήήνεγκέέν µμε εἰς ἔρηµμον
ἐν πνεύύµματι ·∙ καὶ εἶδον γυναῖκα καθηµμέένην ἐπὶ θηρίίον κόόκκινον, γέέµμοντα ὀνόόµματα βλασφηµμίίας,
ἔχοντα κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέέρατα δέέκα. <Apo17 : 4> καὶ ἡ γυνὴ ἦν περιβεβληµμέένη πορφυροῦν καὶ
κόόκκινον, καὶ κεχρυσωµμέένη χρυσίίῳ καὶ λίίθῳ τιµμίίῳ καὶ µμαργαρίίταις, ἔχουσα ποτήήριον χρυσοῦν ἐν
τῇ χειρὶ αὐτῆς γέέµμον βδελυγµμάάτων καὶ τὰ ἀκάάθαρτα τῆς πορνείίας αὐτῆς ·∙ <Apo17 : 5> καὶ ἐπὶ τὸ
µμέέτωπον αὐτῆς ὄνοµμα γεγραµμµμέένον ·∙ Μυστήήριον, Βαβυλὼν ἡ µμεγάάλη, ἡ µμήήτηρ τῶν πορνῶν καὶ
τῶν βδελυγµμάάτων τῆς γῆς. <Apo17 : 6> καὶ εἶδον τὴν γυναῖκα µμεθύύουσαν ἐκ τοῦ αἵµματος τῶν
ἁγίίων καὶ ἐκ τοῦ αἵµματος τῶν µμαρτύύρων Ἰησοῦ ·∙ καὶ ἐθαύύµμασα ἰδὼν αὐτὴν θαῦµμα µμέέγα.
<Apo17 : 7> Καὶ εἶπεν µμοι ὁ ἄγγελος ·∙ Διὰ τίί ἐθαύύµμασας; ἐγὼ ἐρῶ σοι τὸ µμυστήήριον τῆς γυναικὸς
καὶ τοῦ θηρίίου τοῦ βαστάάζοντος αὐτὴν τοῦ ἔχοντος τὰς ἑπτὰ κεφαλὰς καὶ τὰ δέέκα κέέρατα.
<Apo17 : 8> Τὸ θηρίίον ὃ εἶδες ἦν καὶ οὐκ ἔστιν καὶ µμέέλλει ἀναβαίίνειν ἐκ τῆς ἀβύύσσου καὶ εἰς
ἀπώώλειαν ὑπάάγειν ·∙ καὶ θαυµμασθήήσονται οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέέγραπται τὰ
ὀνόόµματα ἐπὶ τὸ βιβλίίον τῆς ζωῆς ἀπὸ καταβολῆς κόόσµμου, βλεπόόντων τὸ θηρίίον, — ὅτι ἦν καὶ οὐκ
ἔστιν καὶ παρέέσται.
<Apo17 : 9> Ὧδε ὁ νοῦς, ὁ ἔχων σοφίίαν ·∙ αἱ ἑπτὰ κεφαλαὶ ἑπτὰ ὄρη εἰσίίν, ὅπου ἡ γυνὴ κάάθηται ἐπ᾿
αὐτῶν ·∙ <Apo17 :10> καὶ βασιλεῖς ἑπτάά εἰσιν ·∙ οἱ πέέντε ἔπεσαν ·∙ ὁ εἷς ἔστιν ·∙ ὁ ἄλλος οὔπω ἦλθεν,
καὶ ὅταν ἔλθῃ ὀλίίγον αὐτὸν δεῖ µμεῖναι. <Apo17 :11> καὶ τὸ θηρίίον ὃ ἦν καὶ οὐκ ἔστιν καὶ αὐτὸς
ὄγδοόός ἐστιν, καὶ ἐκ τῶν ἑπτάά ἐστιν, καὶ εἰς ἀπώώλειαν ὑπάάγει.
<Apo17 :12> Καὶ τὰ δέέκα κέέρατα ἃ εἶδες δέέκα βασιλεῖς εἰσίίν, οἵτινες βασιλείίαν οὔπω ἔλαβον,
ἀλλὰ ἐξουσίίαν ὡς βασιλεῖς µμίίαν ὥραν λαµμβάάνουσιν µμετὰ τοῦ θηρίίου. <Apo17 :13> οὗτοι µμίίαν
γνώώµμην ἔχουσιν, καὶ τὴν δύύναµμιν καὶ τὴν ἐξουσίίαν αὐτῶν τῷ θηρίίῳ διδόόασιν. <Apo17 :14> οὗτοι
µμετὰ τοῦ Ἀρνίίου πολεµμήήσουσιν ·∙ καὶ τὸ Ἀρνίίον νικήήσει αὐτούύς, ὅτι Κύύριος κυρίίων ἐστὶν καὶ
Βασιλεὺς βασιλέέων, καὶ οἱ µμετ᾿ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοίί.
<Apo17 :15> Καὶ λέέγει µμοι ·∙ Τὰ ὕδατα ἃ εἶδες, οὗ ἡ πόόρνη κάάθηται, λαοὶ καὶ ὄχλοι εἰσὶν καὶ ἔθνη
καὶ γλῶσσαι. <Apo17 :16> καὶ τὰ δέέκα κέέρατα ἃ εἶδες καὶ τὸ θηρίίον, οὗτοι µμισήήσουσιν τὴν πόόρνην,
καὶ ἠρηµμωµμέένην ποιήήσουσιν αὐτὴν καὶ γυµμνήήν, καὶ τὰς σάάρκας αὐτῆς φάάγονται, καὶ αὐτὴν
κατακαύύσουσιν ἐν πυρίί ·∙ <Apo17 :17> ὁ γὰρ Θεὸς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίίας αὐτῶν ποιῆσαι τὴν
γνώώµμην αὐτοῦ καὶ ποιῆσαι µμίίαν γνώώµμην καὶ δοῦναι τὴν βασιλείίαν αὐτῶν τῷ θηρίίῳ, ἄχρι
τελεσθήήσονται οἱ λόόγοι τοῦ Θεοῦ.
<Apo17 :18> Καὶ ἡ γυνὴ ἣν εἶδες ἔστιν ἡ πόόλις ἡ µμεγάάλη ἡ ἔχουσα βασιλείίαν ἐπὶ τῶν βασιλέέων
τῆς γῆς.
<Apo18 : 1> Μετὰ ταῦτα εἶδον ἄλλον ἄγγελον καταβαίίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα ἐξουσίίαν
µμεγάάλην ·∙ καὶ ἡ γῆ ἐφωτίίσθη ἐκ τῆς δόόξης αὐτοῦ. <Apo18 : 2> καὶ ἔκραξεν ἐν ἰσχυρᾷ φωνῇ
λέέγων ·∙ Ἔπεσεν ἔπεσεν Βαβυλὼν ἡ µμεγάάλη, καὶ ἐγέένετο κατοικητήήριον δαιµμονίίων καὶ φυλακὴ
παντὸς πνεύύµματος ἀκαθάάρτου καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέέου ἀκαθάάρτου καὶ µμεµμισηµμέένου ·∙
<Apo18 : 3> ὅτι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυµμοῦ τῆς πορνείίας αὐτῆς πέέπωκεν πάάντα τὰ ἔθνη, καὶ οἱ
βασιλεῖς τῆς γῆς µμετ᾿ αὐτῆς ἐπόόρνευσαν, καὶ οἱ ἔµμποροι τῆς γῆς ἐκ τῆς δυνάάµμεως τοῦ στρήήνους
αὐτῆς ἐπλούύτησαν.
<Apo18 : 4> Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέέγουσαν ·∙ Ἐξέέλθατε ἐξ αὐτῆς, ὁ λαόός µμου,
ἵνα µμὴ συγκοινωνήήσητε ταῖς ἁµμαρτίίαις αὐτῆς, καὶ ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς ἵνα µμὴ λάάβητε ·∙
<Apo18 : 5> ὅτι ἐκολλήήθησαν αὐτῆς αἱ ἁµμαρτίίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐµμνηµμόόνευσεν ὁ Θεὸς τὰ
ἀδικήήµματα αὐτῆς. <Apo18 : 6> ἀπόόδοτε αὐτῇ ὡς καὶ αὐτὴ ἀπέέδωκεν, καὶ διπλώώσατε αὐτῇ διπλᾶ
κατὰ τὰ ἔργα αὐτῆς ·∙ ἐν τῷ ποτηρίίῳ ᾧ ἐκέέρασεν κεράάσατε αὐτῇ διπλοῦν, <Apo18 : 7> ὅσα
ἐδόόξασεν ἑαυτὴν καὶ ἐστρηνίίασεν, τοσοῦτον δόότε αὐτῇ βασανισµμὸν καὶ πέένθος. ὅτι ἐν τῇ καρδίίᾳ
αὐτῆς λέέγει ὅτι κάάθηµμαι βασίίλισσα καὶ χήήρα οὐκ εἰµμὶ καὶ πέένθος οὐ µμὴ ἴδω ·∙ <Apo18 : 8> διὰ τοῦτο
ἐν µμιᾷ ἡµμέέρᾳ ἥξουσιν αἱ πληγαὶ αὐτῆς, θάάνατος καὶ πέένθος καὶ λιµμόός, καὶ ἐν πυρὶ
κατακαυθήήσεται ·∙ ὅτι ἰσχυρὸς Κύύριος ὁ Θεὸς ὁ κρίίνας αὐτήήν. <Apo18 : 9> Καὶ κλαύύσονται καὶ
κόόψονται ἐπ᾿ αὐτὴν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς οἱ µμετ᾿ αὐτῆς πορνεύύσαντες καὶ στρηνιάάσαντες, ὅταν
βλέέπωσιν τὸν καπνὸν τῆς πυρώώσεως αὐτῆς, — <Apo18 :10> ἀπὸ µμακρόόθεν ἑστηκόότες διὰ τὸν
φόόβον τοῦ βασανισµμοῦ αὐτῆς, λέέγοντες ·∙ Οὐαὶ οὐαίί, ἡ πόόλις ἡ µμεγάάλη, Βαβυλὼν ἡ πόόλις ἡ
ἰσχυράά, ὅτι µμιᾷ ὥρᾳ ἦλθεν ἡ κρίίσις σου. <Apo18 :11> καὶ οἱ ἔµμποροι τῆς γῆς κλαίίουσιν καὶ
πενθοῦσιν ἐπ᾿ αὐτήήν, ὅτι τὸν γόόµμον αὐτῶν οὐδεὶς ἀγοράάζει οὐκέέτι, <Apo18 :12> γόόµμον χρυσοῦ καὶ
ἀργύύρου καὶ λίίθου τιµμίίου καὶ µμαργαριτῶν καὶ βυσσίίνου καὶ πορφύύρας καὶ σιρικοῦ καὶ κοκκίίνου,
καὶ πᾶν ξύύλον θύύϊνον καὶ πᾶν σκεῦος ἐλεφάάντινον καὶ πᾶν σκεῦος ἐκ ξύύλου τιµμιωτάάτου καὶ
χαλκοῦ καὶ σιδήήρου καὶ µμαρµμάάρου ·∙ <Apo18 :13> καὶ κιννάάµμωµμον καὶ ἄµμωµμον καὶ θυµμιάάµματα καὶ
µμύύρον καὶ λίίβανον καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον καὶ σεµμίίδαλιν καὶ σῖτον καὶ κτήήνη καὶ πρόόβατα, καὶ
ἵππων καὶ ῥεδῶν καὶ σωµμάάτων, καὶ ψυχὰς ἀνθρώώπων. <Apo18 :14> καὶ ἡ ὀπώώρα τῆς ἐπιθυµμίίας τῆς
ψυχῆς σου ἀπῆλθεν ἀπὸ σοῦ ·∙ καὶ πάάντα τὰ λιπαρὰ καὶ τὰ λαµμπρὰ ἀπώώλετο ἀπὸ σοῦ ·∙ καὶ οὐκέέτι
οὐ µμὴ αὐτὰ εὑρήήσουσιν. <Apo18 :15> οἱ ἔµμποροι τούύτων, οἱ πλουτήήσαντες ἀπ᾿ αὐτῆς, ἀπὸ
µμακρόόθεν στήήσονται διὰ τὸν φόόβον τοῦ βασανισµμοῦ αὐτῆς κλαίίοντες καὶ πενθοῦντες,
<Apo18 :16> λέέγοντες ·∙ Οὐαὶ οὐαίί, ἡ πόόλις ἡ µμεγάάλη, ἡ περιβεβληµμέένη βύύσσινον καὶ πορφυροῦν
καὶ κόόκκινον, καὶ κεχρυσωµμέένη ἐν χρυσίίῳ καὶ λίίθῳ τιµμίίῳ καὶ µμαργαρίίταις, ὅτι µμιᾷ ὥρᾳ ἠρηµμώώθη
ὁ τοσοῦτος πλοῦτος. <Apo18 :17> καὶ πᾶς κυβερνήήτης καὶ πᾶς ὁ ἐπὶ τόόπον πλέέων καὶ ναῦται καὶ
ὅσοι τὴν θάάλασσαν ἐργάάζονται ἀπὸ µμακρόόθεν ἔστησαν ·∙ <Apo18 :18> καὶ ἔκραζον βλέέποντες τὸν
καπνὸν τῆς πυρώώσεως αὐτῆς λέέγοντες ·∙ Τίίς ὁµμοίία τῇ πόόλει τῇ µμεγάάλῃ; <Apo18 :19> καὶ ἔβαλον
χοῦν ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν, καὶ ἔκραζον κλαίίοντες καὶ πενθοῦντες λέέγοντες ·∙ Οὐαὶ οὐαίί, ἡ
πόόλις ἡ µμεγάάλη, ἐν ᾗ ἐπλούύτησαν πάάντες οἱ ἔχοντες τὰ πλοῖα ἐν τῇ θαλάάσσῃ ἐκ τῆς τιµμιόότητος
αὐτῆς, ὅτι µμιᾷ ὥρᾳ ἠρηµμώώθη.
<Apo18 :20> Εὐφραίίνου ἐπ᾿ αὐτῇ, οὐρανὲ καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόόστολοι καὶ οἱ προφῆται, ὅτι
ἔκρινεν ὁ Θεὸς τὸ κρίίµμα ὑµμῶν ἐξ αὐτῆς.
<Apo18 :21> Καὶ ἦρεν εἷς ἄγγελος ἰσχυρὸς λίίθον ὡς µμύύλον µμέέγαν, καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν θάάλασσαν
λέέγων ·∙ Οὕτως ὁρµμήήµματι βληθήήσεται Βαβυλὼν ἡ µμεγάάλη πόόλις, καὶ οὐ µμὴ εὑρεθῇ ἔτι. <Apo18 :22>
καὶ φωνὴ κιθαρῳδῶν καὶ µμουσικῶν καὶ αὐλητῶν καὶ σαλπιστῶν οὐ µμὴ ἀκουσθῇ ἐν σοὶ ἔτι ·∙ καὶ
πᾶς τεχνίίτης πάάσης τέέχνης οὐ µμὴ εὑρεθῇ ἐν σοὶ ἔτι ·∙ καὶ φωνὴ µμύύλου οὐ µμὴ ἀκουσθῇ ἐν σοὶ ἔτι.
<Apo18 :23> καὶ φῶς λύύχνου οὐ µμὴ φάάνῃ ἐν σοὶ ἔτι ·∙ καὶ φωνὴ νυµμφίίου καὶ νύύµμφης οὐ µμὴ ἀκουσθῇ
ἐν σοὶ ἔτι ·∙ ὅτι οἱ ἔµμποροίί σου ἦσαν οἱ µμεγιστᾶνες τῆς γῆς ·∙ ὅτι ἐν τῇ φαρµμακείίᾳ σου ἐπλανήήθησαν
πάάντα τὰ ἔθνη. <Apo18 :24> καὶ ἐν αὐτῇ αἵµματα προφητῶν καὶ ἁγίίων εὑρέέθη καὶ πάάντων τῶν
ἐσφαγµμέένων ἐπὶ τῆς γῆς.
<Apo19 : 1> Μετὰ ταῦτα ἤκουσα ὡς φωνὴν µμεγάάλην ὄχλου πολλοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόόντων ·∙
Ἀλληλούύϊα, ἡ σωτηρίία καὶ ἡ δόόξα καὶ ἡ δύύναµμις τοῦ Θεοῦ ἡµμῶν ·∙ <Apo19 : 2> ὅτι ἀληθιναὶ καὶ
δίίκαιαι αἱ κρίίσεις αὐτοῦ ·∙ ὅτι ἔκρινεν τὴν πόόρνην τὴν µμεγάάλην ἥτις ἔφθειρεν τὴν γῆν ἐν τῇ
πορνείίᾳ αὐτῆς, καὶ ἐξεδίίκησεν τὸ αἷµμα τῶν δούύλων αὐτοῦ ἐκ χειρὸς αὐτῆς. <Apo19 : 3> καὶ
δεύύτερον εἴρηκαν ·∙ Ἀλληλούύϊα, καὶ ὁ καπνὸς αὐτῆς ἀναβαίίνει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰῶνων.
<Apo19 : 4> καὶ ἔπεσαν οἱ πρεσβύύτεροι οἱ εἴκοσι τέέσσαρες καὶ τὰ τέέσσαρα ζῷα, καὶ προσεκύύνησαν
τῷ Θεῷ τῷ καθηµμέένῳ ἐπὶ τῷ θρόόνῳ λέέγοντες ·∙ Ἀµμήήν, ἀλληλούύϊα. <Apo19 : 5> καὶ φωνὴ ἀπὸ τοῦ
θρόόνου ἐξῆλθεν λέέγουσα ·∙ Αἰνεῖτε τῷ Θεῷ ἡµμῶν, πάάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ οἱ φοβούύµμενοι
αὐτόόν, οἱ µμικροὶ καὶ οἱ µμεγάάλοι.
<Apo19 : 6> Καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν
βροντῶν ἰσχυρῶν λεγόόντων ·∙ Ἀλληλούύϊα, ὅτι ἐβασίίλευσεν Κύύριος ὁ Θεὸς ἡµμῶν ὁ Παντοκράάτωρ.
<Apo19 : 7> χαίίρωµμεν καὶ ἀγαλλιῶµμεν, καὶ δῶµμεν τὴν δόόξαν αὐτῷ ·∙ ὅτι ἦλθεν ὁ γάάµμος τοῦ
Ἀρνίίου ·∙ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίίµμασεν ἑαυτήήν ·∙ <Apo19 : 8> καὶ ἐδόόθη αὐτῇ ἵνα περιβάάληται
βύύσσινον λαµμπρὸν [καὶ] καθαρόόν, τὸ γὰρ βύύσσινον τὰ δικαιώώµματα τῶν ἁγίίων ἐστίίν. <Apo19 : 9>
Καὶ λέέγει µμοι ·∙ Γράάψον ·∙ Μακάάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάάµμου τοῦ Ἀρνίίου κεκληµμέένοι. καὶ λέέγει
µμοι ·∙ Οὗτοι οἱ λόόγοι οἱ ἀληθινοὶ τοῦ Θεοῦ εἰσιν. — <Apo19 :10> καὶ ἔπεσα ἔµμπροσθεν τῶν ποδῶν
αὐτοῦ προσκυνῆσαι αὐτῷ. καὶ λέέγει µμοι ·∙ Ὅρα µμήή ·∙ σύύνδουλόός σου εἰµμὶ καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν
ἐχόόντων τὴν µμαρτυρίίαν Ἰησοῦ ·∙ τῷ Θεῷ προσκύύνησον, ἡ γὰρ µμαρτυρίία Ἰησοῦ ἐστὶν τὸ πνεῦµμα τῆς
προφητείίας.
<Apo19 :11> Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἠνεῳγµμέένον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκόός, καὶ ὁ καθήήµμενος ἐπ᾿
αὐτὸν [καλούύµμενος] πιστὸς καὶ ἀληθινόός ·∙ καὶ ἐν δικαιοσύύνῃ κρίίνει καὶ πολεµμεῖ. <Apo19 :12> οἱ δὲ
ὀφθαλµμοὶ αὐτοῦ φλὸξ πυρόός ·∙ καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ διαδήήµματα πολλάά ·∙ ἔχων ὄνοµμα
γεγραµμµμέένον ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ µμὴ αὐτόός ·∙ <Apo19 :13> καὶ περιβεβληµμέένος ἱµμάάτιον βεβαµμµμέένον
αἵµματι ·∙ καὶ κέέκληται τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ Ὁ Λόόγος τοῦ Θεοῦ ·∙ <Apo19 :14> καὶ τὰ στρατεύύµματα τὰ ἐν
τῷ οὐρανῷ ἠκολούύθει αὐτῷ ἐφ᾿ ἵπποις λευκοῖς, ἐνδεδυµμέένοι βύύσσινον λευκὸν καὶ καθαρόόν ·∙
<Apo19 :15> καὶ ἐκ τοῦ στόόµματος αὐτοῦ ἐκπορεύύεται ῥοµμφαίία δίίστοµμος ὀξεῖα, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάάξῃ
τὰ ἔθνη ·∙ καὶ αὐτὸς ποιµμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάάβδῳ σιδηρᾷ, καὶ αὐτὸς πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ
θυµμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ Παντοκράάτορος ·∙ <Apo19 :16> καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱµμάάτιον καὶ ἐπὶ τὸν
µμηρὸν αὐτοῦ ὄνοµμα γεγραµμµμέένον ·∙ Βασιλεὺς βασιλέέων καὶ Κύύριος κυρίίων.
<Apo19 :17> Καὶ εἶδον ἕνα ἄγγελον ἑστῶτα ἐν τῷ ἡλίίῳ ·∙ καὶ ἔκραξεν φωνῇ µμεγάάλῃ λέέγων πᾶσιν
τοῖς ὀρνέέοις τοῖς πετοµμέένοις ἐν µμεσουρανήήµματι ·∙ Δεῦτε συνάάχθητε εἰς τὸ δεῖπνον τὸ µμέέγα τοῦ
Θεοῦ ·∙ <Apo19 :18> ἵνα φάάγητε σάάρκας βασιλέέων καὶ σάάρκας χιλιάάρχων καὶ σάάρκας ἰσχυρῶν καὶ
σάάρκας ἵππων καὶ τῶν καθηµμέένων ἐπ᾿ αὐτῶν, καὶ σάάρκας πάάντων ἐλευθέέρων τε καὶ δούύλων,
µμικρῶν τε καὶ µμεγάάλων.
<Apo19 :19> Καὶ εἶδον τὸ θηρίίον καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύύµματα αὐτῶν συνηγµμέένα
ποιῆσαι τὸν πόόλεµμον µμετὰ τοῦ καθηµμέένου ἐπὶ τοῦ ἵππου καὶ µμετὰ τοῦ στρατεύύµματος αὐτοῦ.
<Apo19 :20> καὶ ἐπιάάσθη τὸ θηρίίον καὶ ὁ µμετ᾿ αὐτοῦ ψευδοπροφήήτης ὁ ποιήήσας τὰ σηµμεῖα
ἐνώώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάάνησεν τοὺς λαβόόντας τὸ χάάραγµμα τοῦ θηρίίου καὶ τοὺς
προσκυνοῦντας τὴν εἰκόόνα αὐτοῦ. ζῶντες ἐβλήήθησαν οἱ δύύο εἰς τὴν λίίµμνην τοῦ πυρὸς τὴν
καιοµμέένην ἐν θείίῳ ·∙ <Apo19 :21> καὶ οἱ λοιποὶ ἀπεκτάάνθησαν ἐν τῇ ῥοµμφαίίᾳ τοῦ καθηµμέένου ἐπὶ
τοῦ ἵππου τῇ ἐξελθούύσῃ ἐκ τοῦ στόόµματος αὐτοῦ, καὶ πάάντα τὰ ὄρνεα ἐχορτάάσθησαν ἐκ τῶν
σαρκῶν αὐτῶν.
<Apo20 : 1> Καὶ εἶδον ἄγγελον καταβαίίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα τὴν κλεῖν τῆς ἀβύύσσου καὶ
ἅλυσιν µμεγάάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ. <Apo20 : 2> καὶ ἐκράάτησεν τὸν δράάκοντα, τὸν ὄφιν τὸν
ἀρχαῖον, ὅς ἐστιν διάάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, καὶ ἔδησεν αὐτὸν χίίλια ἔτη ·∙ <Apo20 : 3> καὶ ἔβαλεν
αὐτὸν εἰς τὴν ἄβυσσον, καὶ ἔκλεισεν ·∙ καὶ ἐσφράάγισεν ἐπάάνω αὐτοῦ, ἵνα µμὴ πλανᾷ ἔτι τὰ ἔθνη,
ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίίλια ἔτη ·∙ µμετὰ ταῦτα δεῖ αὐτὸν λυθῆναι µμικρὸν χρόόνον.
<Apo20 : 4> Καὶ εἶδον θρόόνους, καὶ ἐκάάθισαν ἐπ᾿ αὐτούύς, καὶ κρίίµμα ἐδόόθη αὐτοῖς ·∙ καὶ τὰς ψυχὰς
τῶν πεπελεκισµμέένων διὰ τὴν µμαρτυρίίαν Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόόγον τοῦ Θεοῦ ·∙ καὶ οἵτινες οὐ
προσεκύύνησαν τὸ θηρίίον οὐδὲ τὴν εἰκόόνα αὐτοῦ καὶ οὐκ ἔλαβον τὸ χάάραγµμα ἐπὶ τὸ µμέέτωπον καὶ
ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν ·∙ καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίίλευσαν µμετὰ τοῦ Χριστοῦ χίίλια ἔτη ·∙ <Apo20 : 5> οἱ
λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίίλια ἔτη. Αὕτη ἡ ἀνάάστασις ἡ πρώώτη. <Apo20 : 6>
µμακάάριος καὶ ἅγιος ὁ ἔχων µμέέρος ἐν τῇ ἀναστάάσει τῇ πρώώτῃ ·∙ ἐπὶ τούύτων ὁ δεύύτερος θάάνατος οὐκ
ἔχει ἐξουσίίαν ·∙ ἀλλ᾿ ἔσονται ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ, καὶ βασιλεύύσουσιν µμετ᾿ αὐτοῦ χίίλια
ἔτη.
<Apo20 : 7> Καὶ ὅταν τελεσθῇ τὰ χίίλια ἔτη, λυθήήσεται ὁ Σατανᾶς ἐκ τῆς φυλακῆς αὐτοῦ ·∙
<Apo20 : 8> καὶ ἐξελεύύσεται πλανῆσαι τὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖς τέέσσαρσιν γωνίίαις τῆς γῆς, τὸν Γὼγ καὶ
τὸν Μαγώώγ, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόόλεµμον, ὧν ὁ ἀριθµμὸς αὐτῶν ὡς ἡ ἄµμµμος τῆς θαλάάσσης.
<Apo20 : 9> καὶ ἀνέέβησαν ἐπὶ τὸ πλάάτος τῆς γῆς, καὶ ἐκύύκλωσαν τὴν παρεµμβολὴν τῶν ἁγίίων καὶ
τὴν πόόλιν τὴν ἠγαπηµμέένην, καὶ κατέέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ [ἀπὸ τοῦ Θεοῦ] καὶ κατέέφαγεν
αὐτούύς. <Apo20 :10> καὶ ὁ διάάβολος ὁ πλανῶν αὐτοὺς ἐβλήήθη εἰς τὴν λίίµμνην τοῦ πυρὸς καὶ θείίου,
ὅπου καὶ τὸ θηρίίον καὶ ὁ ψευδοπροφήήτης ·∙ καὶ βασανισθήήσονται ἡµμέέρας καὶ νυκτὸς εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώώνων.
<Apo20 :11> Καὶ εἶδον θρόόνον µμέέγαν λευκὸν καὶ τὸν καθήήµμενον ἐπ᾿ αὐτόόν, οὗ ἀπὸ τοῦ προσώώπου
ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανόός ·∙ καὶ τόόπος οὐχ εὑρέέθη αὐτοῖς.
<Apo20 :12> Καὶ εἶδον τοὺς νεκρούύς, τοὺς µμεγάάλους καὶ τοὺς µμικρούύς, ἑστῶτας ἐνώώπιον τοῦ
θρόόνου ·∙ καὶ βιβλίία ἠνοίίχθησαν ·∙ καὶ ἄλλο βιβλίίον ἠνοίίχθη, ὅ ἐστιν τῆς ζωῆς. καὶ ἐκρίίθησαν οἱ
νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραµμµμέένων ἐν τοῖς βιβλίίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. <Apo20 :13> καὶ ἔδωκεν ἡ
θάάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ ·∙ καὶ ὁ θάάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν
αὐτοῖς, καὶ ἐκρίίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. <Apo20 :14> καὶ ὁ θάάνατος καὶ ὁ ᾅ δης
ἐβλήήθησαν εἰς τὴν λίίµμνην τοῦ πυρόός ·∙ οὗτος ὁ θάάνατος ὁ δεύύτερόός ἐστιν, ἡ λίίµμνη τοῦ πυρόός.
<Apo20 :15> καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέέθη ἐν τῇ βίίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραµμµμέένος, ἐβλήήθη εἰς τὴν λίίµμνην τοῦ
πυρόός.
<Apo21 : 1> Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήήν ·∙ ὁ γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώώτη γῆ
ἀπῆλθαν, καὶ ἡ θάάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι.
<Apo21 : 2> Καὶ τὴν πόόλιν τὴν ἁγίίαν, Ἰερουσαλὴµμ καινήήν, εἶδον καταβαίίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡτοιµμασµμέένην ὡς νύύµμφην κεκοσµμηµμέένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. <Apo21 : 3> καὶ ἤκουσα
φωνῆς µμεγάάλης ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούύσης ·∙ Ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ Θεοῦ µμετὰ τῶν ἀνθρώώπων, καὶ
σκηνώώσει µμετ᾿ αὐτῶν ·∙ καὶ αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς µμετ᾿ αὐτῶν ἔσται, αὐτῶν
Θεόός. <Apo21 : 4> καὶ ἐξαλείίψει ὁ Θεὸς πᾶν δάάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλµμῶν αὐτῶν ·∙ καὶ ὁ θάάνατος
οὐκ ἔσται ἔτι ·∙ οὔτε πέένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόόνος οὐκ ἔσται ἔτι, ὅτι τὰ πρῶτα ἀπῆλθαν.
<Apo21 : 5> καὶ εἶπεν ὁ καθήήµμενος ἐπὶ τῷ θρόόνῳ ·∙ Ἰδοὺ καινὰ ποιῶ πάάντα. καὶ λέέγει [µμοι] ·∙
Γράάψον, ὅτι οὗτοι οἱ λόόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοίί εἰσιν. <Apo21 : 6> καὶ εἶπέέν µμοι ·∙ Γέέγονεν. ἐγώώ εἰµμι
τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὦ, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέέλος. ἐγω τῷ διψῶντι δώώσω ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος τῆς ζωῆς
δωρεάάν. <Apo21 : 7> ὁ νικῶν κληρονοµμήήσει ταῦτα, καὶ ἔσοµμαι αὐτῷ Θεὸς καὶ αὐτὸς ἔσται µμοι υἱόός.
<Apo21 : 8> τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίίστοις καὶ ἐβδελυγµμέένοις καὶ φονεῦσιν καὶ πόόρνοις καὶ
φαρµμακοῖς καὶ εἰδωλολάάτραις καὶ πᾶσιν τοῖς ψευδέέσιν τὸ µμέέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίίµμνῃ τῇ καιοµμέένῃ
πυρὶ καὶ θείίῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάάνατος ὁ δεύύτερος.
<Apo21 : 8> Καὶ ἦλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέέλων τῶν ἐχόόντων τὰς ἑπτὰ φιάάλας γεµμούύσας τῶν
ἑπτὰ πληγῶν τῶν ἐσχάάτων, καὶ ἐλάάλησεν µμετ᾿ ἐµμοῦ λέέγων ·∙ Δεῦρο, δείίξω σοι τὴν νύύµμφην τὴν
γυναῖκα τοῦ Ἀρνίίου. <Apo21 :10> καὶ ἀπήήνεγκέέν µμε ἐν πνεύύµματι ἐπ᾿ ὄρος µμέέγα καὶ ὑψηλόόν, καὶ
ἔδειξέέν µμοι τὴν πόόλιν τὴν ἁγίίαν, Ἱερουσαλήήµμ, καταβαίίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ,
<Apo21 :11> ἔχουσαν τὴν δόόξαν τοῦ Θεοῦ. ὁ φωστὴρ αὐτῆς ὅµμοιος λίίθῳ τιµμιωτάάτῳ, ὡς λίίθῳ
ἰάάσπιδι κρυσταλλίίζοντι. <Apo21 :12> ἔχουσα τεῖχος µμέέγα καὶ ὑψηλόόν ·∙ ἔχουσα πυλῶνας δώώδεκα,
καὶ ἐπὶ τοῖς πυλῶσιν ἀγγέέλους δώώδεκα, καὶ ὀνόόµματα ἐπιγεγραµμµμέένα, ἅ ἐστιν τῶν δώώδεκα φυλῶν
υἱῶν Ἰσραήήλ ·∙ <Apo21 :13> ἀπὸ ἀνατολῆς πυλῶνες τρεῖς ·∙ καὶ ἀπὸ βορρᾶ πυλῶνες τρεῖς ·∙ καὶ ἀπὸ
νόότου πυλῶνες τρεῖς ·∙ καὶ ἀπὸ δυσµμῶν πυλῶνες τρεῖς. <Apo21 :14> καὶ τὸ τεῖχος τῆς πόόλεως ἔχων
θεµμελίίους δώώδεκα, καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν δώώδεκα ὀνόόµματα τῶν δώώδεκα ἀποστόόλων τοῦ Ἀρνίίου.
<Apo21 :15> Καὶ ὁ λαλῶν µμετ᾿ ἐµμοῦ εἶχεν µμέέτρον κάάλαµμον χρυσοῦν, ἵνα µμετρήήσῃ τὴν πόόλιν καὶ
τοὺς πυλῶνας αὐτῆς καὶ τὸ τεῖχος αὐτῆς. <Apo21 :16> καὶ ἡ πόόλις τετράάγωνος κεῖται, καὶ τὸ
µμῆκος αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάάτος. καὶ ἐµμέέτρησεν τὴν πόόλιν τῷ καλάάµμῳ ἐπὶ σταδίίους δώώδεκα
χιλιάάδων ·∙ τὸ µμῆκος καὶ τὸ πλάάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἴσα ἐστίίν. <Apo21 :17> καὶ ἐµμέέτρησεν τὸ
τεῖχος αὐτῆς ἑκατὸν τεσσεράάκοντα τεσσάάρων πηχῶν, µμέέτρον ἀνθρώώπου, ὅ ἐστιν ἀγγέέλου.
<Apo21 :18> Καὶ ἦν ἡ ἐνδώώµμησις τοῦ τείίχους αὐτῆς ἴασπις ·∙ καὶ ἡ πόόλις χρυσίίον καθαρὸν ὅµμοιον
ὑάάλῳ καθαρῷ. <Apo21 :19> οἱ θεµμέέλιοι τοῦ τείίχους τῆς πόόλεως παντὶ λίίθῳ τιµμίίῳ κεκοσµμηµμέένοι ·∙ ὁ
θεµμέέλιος ὁ πρῶτος ἴασπις, ὁ δεύύτερος σάάπφειρος, ὁ τρίίτος χαλκηδώών, ὁ τέέταρτος σµμάάραγδος,
<Apo21 :20> ὁ πέέµμπτος σαρδόόνυξ, ὁ ἕκτος σάάρδιον, ὁ ἕβδοµμος χρυσόόλιθος, ὁ ὄγδοος βήήρυλλος, ὁ
ἔνατος τοπάάζιον, ὁ δέέκατος χρυσόόπρασος, ὁ ἑνδέέκατος ὑάάκινθος, ὁ δωδέέκατος ἀµμέέθυστος.
<Apo21 :21> καὶ οἱ δώώδεκα πυλῶνες δώώδεκα µμαργαρῖται, ἀνὰ εἷς ἕκαστος τῶν πυλώώνων ἦν ἐξ ἑνὸς
µμαργαρίίτου ·∙ καὶ ἡ πλατεῖα τῆς πόόλεως χρυσίίον καθαρὸν ὡς ὕαλος διαυγήής. <Apo21 :22> καὶ ναὸν
οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ ·∙ ὁ γὰρ Κύύριος ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράάτωρ ναὸς αὐτῆς ἐστίίν, καὶ τὸ Ἀρνίίον.
<Apo21 :23> καὶ ἡ πόόλις οὐ χρείίαν ἔχει τοῦ ἡλίίου οὐδὲ τῆς σελήήνης, ἵνα φαίίνωσιν αὐτῇ ·∙ ἡ γὰρ
δόόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώώτισεν αὐτήήν, καὶ ὁ λύύχνος αὐτῆς τὸ Ἀρνίίον. <Apo21 :24> καὶ περιπατήήσουσιν
τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸς αὐτῆς ·∙ καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέέρουσιν τὴν δόόξαν αὐτῶν εἰς αὐτήήν.
<Apo21 :25> καὶ οἱ πυλῶνες αὐτῆς οὐ µμὴ κλεισθῶσιν ἡµμέέρας, νὺξ γὰρ οὐκ ἔσται ἐκεῖ. <Apo21 :26>
καὶ οἴσουσιν τὴν δόόξαν καὶ τὴν τιµμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήήν. <Apo21 :27> καὶ οὐ µμὴ εἰσέέλθῃ εἰς
αὐτὴν πᾶν κοινὸν καὶ ὁ ποιῶν βδέέλυγµμα καὶ ψεῦδος, εἰ µμὴ οἱ γεγραµμµμέένοι ἐν τῷ βιβλίίῳ τῆς ζωῆς
τοῦ Ἀρνίίου.
<Apo22 : 1> Καὶ ἔδειξέέν µμοι ποταµμὸν ὕδατος ζωῆς λαµμπρὸν ὡς κρύύσταλλον, ἐκπορευόόµμενον ἐκ
τοῦ θρόόνου τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίίου. <Apo22 : 2> ἐν µμέέσῳ τῆς πλατείίας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταµμοῦ
ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν ξύύλον ζωῆς ποιοῦν καρποὺς δώώδεκα, κατὰ µμῆνα ἕκαστον ἀποδιδοῦν τὸν
καρπὸν αὐτοῦ ·∙ καὶ τὰ φύύλλα τοῦ ξύύλου εἰς θεραπείίαν τῶν ἐθνῶν. <Apo22 : 3> καὶ πᾶν κατάάθεµμα
οὐκ ἔσται ἔτι ·∙ καὶ ὁ θρόόνος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἀρνίίου ἐν αὐτῇ ἔσται ·∙ καὶ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ
λατρεύύσουσιν αὐτῷ, <Apo22 : 4> καὶ ὄψονται τὸ πρόόσωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνοµμα αὐτοῦ ἐπὶ τῶν
µμετώώπων αὐτῶν. <Apo22 : 5> καὶ νὺξ οὐκ ἔσται ἔτι, καὶ οὐ χρείία λύύχνου καὶ φωτὸς ἡλίίου ·∙ ὅτι
Κύύριος ὁ Θεὸς φωτιεῖ ἐπ᾿ αὐτούύς ·∙ καὶ βασιλεύύσουσιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώώνων.
<Apo22 : 6> Καὶ εἶπέέν µμοι ·∙ Οὗτοι οἱ λόόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοίί ·∙ καὶ ὁ Κύύριος ὁ Θεὸς τῶν
πνευµμάάτων τῶν προφητῶν ἀπέέστειλεν τὸν ἄγγελον αὐτοῦ δεῖξαι τοῖς δούύλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ
γενέέσθαι ἐν τάάχει. <Apo22 : 7> καὶ ἰδοὺ ἔρχοµμαι ταχύύ. µμακάάριος ὁ τηρῶν τοὺς λόόγους τῆς
προφητείίας τοῦ βιβλίίου τούύτου.
<Apo22 : 8> Κἀγὼ Ἰωάάννης ὁ ἀκούύων καὶ βλέέπων ταῦτα ·∙ καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ ὅτε εἶδον, ἔπεσα
προσκυνῆσαι ἔµμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέέλου τοῦ δεικνύύοντόός µμοι ταῦτα. <Apo22 : 9> καὶ
λέέγει µμοι ·∙ Ὅρα µμήή ·∙ σύύνδουλόός σου εἰµμὶ καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν τηρούύντων
τοὺς λόόγους τοῦ βιβλίίου τούύτου ·∙ τῷ Θεῷ προσκύύνησον.
<Apo22 :10> Καὶ λέέγει µμοι ·∙ Μὴ σφραγίίσῃς τοὺς λόόγους τῆς προφητείίας τοῦ βιβλίίου τούύτου ·∙ ὁ
καιρὸς ἐγγύύς ἐστιν. <Apo22 :11> ὁ ἀδικῶν ἀδικησάάτω ἔτι ·∙ καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήήτω ἔτι ·∙ καὶ ὁ
δίίκαιος δικαιοσύύνην ποιησάάτω ἔτι ·∙ καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήήτω ἔτι. <Apo22 :12> ἰδοὺ ἔρχοµμαι ταχύύ, καὶ
ὁ µμισθόός µμου µμετ᾿ ἐµμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάάστῳ ὡς τὸ ἔργον αὐτοῦ ἔσται. <Apo22 :13> ἐγὼ τὸ ἄλφα
καὶ τὸ ὦ, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέέλος.
<Apo22 :14> Μακάάριοι οἱ πλύύνοντες τὰς στολὰς αὐτῶν, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσίία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύύλον
τῆς ζωῆς καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέέλθωσιν εἰς τὴν πόόλιν. <Apo22 :15> ἔξω οἱ κύύνες καὶ οἱ φάάρµμακοι
καὶ οἱ πόόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάάτραι καὶ πᾶς φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος.
<Apo22 :16> Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεµμψα τὸν ἄγγελόόν µμου µμαρτυρῆσαι ὑµμῖν ταῦτα ἐν ταῖς ἐκκλησίίαις.
ἐγὼ εἰµμι ἡ ῥίίζα καὶ τὸ γέένος Δαυίίδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαµμπρὸς ὁ πρωϊνόός. <Apo22 :17> Καὶ τὸ Πνεῦµμα καὶ
ἡ νύύµμφη λέέγουσιν ·∙ Ἔρχου. καὶ ὁ ἀκούύων εἰπάάτω ·∙ Ἔρχου. καὶ ὁ διψῶν ἐρχέέσθω ·∙ ὁ θέέλων λαβέέτω
ὕδωρ ζωῆς δωρεάάν.
<Apo22 :18> Μαρτυρῶ ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούύοντι τοὺς λόόγους τῆς προφητείίας τοῦ βιβλίίου τούύτου,
ἐάάν τις ἐπιθῇ ἐπ᾿ αὐτάά, ἐπιθήήσει ὁ Θεὸς ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραµμµμέένας ἐν τῷ βιβλίίῳ
τούύτῳ ·∙ <Apo22 :19> καὶ ἐὰν τις ἀφέέλῃ ἀπὸ τῶν λόόγων τοῦ βιβλίίου τῆς προφητείίας ταύύτης, ἀφελεῖ
ὁ Θεὸς τὸ µμέέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόόλεως τῆς ἁγίίας, τῶν γεγραµμµμέένων
ἐν τῷ βιβλίίῳ τούύτῳ.
<Apo22 :20> Λέέγει ὁ µμαρτυρῶν ταῦτα ·∙ Ναίί, ἔρχοµμαι ταχύύ. — Ἀµμήήν ·∙ ἔρχου Κύύριε Ἰησοῦ.
<Apo22 :21> Ἡ χάάρις τοῦ Κυρίίου Ἰησοῦ Χριστοῦ µμετὰ πάάντων τῶν ἁγίίων.

Nouveau - Testament - Grec - Darby

Transféré par

Droits d'auteur :

Formats disponibles

Nouveau - Testament - Grec - Darby

Transféré par

Informations du document

Titre original

Copyright

Formats disponibles

Partager ce document

Partager ou intégrer le document

Options de partage

Avez-vous trouvé ce document utile ?

Ce contenu est-il inapproprié ?

Droits d'auteur :

Formats disponibles

Nouveau - Testament - Grec - Darby

Transféré par

Droits d'auteur :

Formats disponibles

Arzier MMXI, P.H.C.

Vous aimerez peut-être aussi