FADHILAH DZULHIJJAH

‫ َو َع َلى آِلِه َو َص ْح ِبِه‬، ‫ َع َلى َس ِّيِد َن ا ُم َح َّمٍد َس ِّيِد َو َلِد َع ْد َن اَن‬، ‫ َو الَّص اَل ُة َو الَّس اَل ُم اَأْلَت َّماِن اَأْلْك َم اَل ِن‬، ‫َاْلَح ْم ُد ِهلل اْلَم ْو ُجْو ِد َأَز اًل َو َأَب ًد ا ِباَل َم َك اٍن‬
‫ َف ِإِّن ي‬، ‫ َأَّما َب ْع ُد‬.‫ اَل َن ِبَّي َب ْع َد ُه‬،‫ َو َأْش َه ُد َأَّن َس ِّيَد َن ا ُم َح َّم ًد ا َع ْبُد ُه َو َر ُسْو ُلُه‬،‫ َأْش َه ُد َأْن اَّل ِإلَه ِإاَّل ُهللا َو ْح َدُه اَل َش ِر ْي َك َلُه‬، ‫َو َم ْن َت ِبَع ُهْم ِبِإْح َس اٍن‬
‫ َو َس اِر ُعوا ِإَلى َم ْغ ِفَر ٍة ِمْن َر ِّب ُك ْم َو َج َّن ٍة َع ْر ُض َه ا الَّس َم اَو اُت َو اَأْلْر ُض‬:‫ُأْو ِص ْي ُك ْم َو َن ْف ِس ْي ِبَت ْق َو ى ِهللا اْلَع ِلِّي اْلَق ِدْي ِر اْلَق اِئِل ِفْي ُمْح َك ِم ِك َت اِبِه‬
‫ُأِع َّد ْت ِلْلُم َّت ِقيَن‬
Jamaah Jum’ah Ingkang Minulyo,
Sumonggo, kito tansah ningkatataken taqwa dumateng Allah SAW, kanti ngelampahi sedoyo perintah-
perintah ipun, soho nebihi sedoyo awisan-awisan ipun. Lan sampun ngantos, kito benjang pejah, kejawi
netepi agami Islam.

Jamaah jum’ah rahimakumullah,

Perlu dipun mangertosi, bilih sak meniko kito sampun mlebet wonten salah setunggalipun wulan ingkang
agung, wulang ingkang mulyo, inggih meniko wulan Dzul Hijjah. Wulan Dzul Hijjah meniko salah
setunggalipun wulan saking sekawan wulan ingkang dipun wastani Asyhurul Hurum, yakni wulan-wulan
ingkang dipun mulyaaken deneng Allah. Ateges sekawan wulan meniko, Allah paring keistimewaan-
keistimewaan, ingkang mboten dipun paringaken dateng wulan-wulan lintunipun.

Dipun dawuhaken wonten kitab Nuzhatul Majalis, ingkang dipun tulis kaliyan syekh Abdurrohman bin
‘Abdissalam, bilih wulan Dzul Hijjah meniko dipun mulyaaken deneng Allah lantaran wonten syariat arupi
poso ‘Arofah. Wonten wulan Dzul Hijjah, Allah mulyaaken dateng sekawan Nabi, inggih meniko sepindah,
Allah nampi taubat ipun nabi Adam; nomer kalih, Allah paring dawuh Taurat dateng nabi Musa wonten
gunung Thur; nomer tigo, Allah paring kamulyan dateng nabi Muhammad nyampurnaaken Rukun Islam
kanti Hajji, lan ingkang terakhir, naliko nabi Ibrohim nyembelih nabi Ismail, lajeng Allah ngijoli kaliyan
mendo, ugi terjadi wonten wulan Dzul hujjah meniko.

Magayutan kaliyan keitimewaan ipun wulan Dzul Hujjah, Kanjeng Nabi dawuh:
‫ َو َم ْن َص اَم َي ْو َم َع َر َف َة َأْع َط اُه ُهَّللا َث َو اًبا ِم ْث َل َث واِب ِع ْي َس ى َع َلْي َه‬,‫َم ْن َص اَم َي ْو َم الَّت ْر ِو َيِة َأْع َط اُه ُهّللا َث َو اَب َأُّيوَب َع َلْيِه الَّسالُم َع َلى َب َالِئِه‬
‫الَّسالُم‬
Artosipun: “Sopo wonge poso dino Tarwiyah, mongko Allah bakal aweh ganjaran koyo ganjarane nabi
Ayub AS naliko oleh cobo, lan sopo wonge poso dino ‘Arofah, Allah bakal paring ganjaran koyo ganjarane
nabi ‘Isa AS”.

Imam al-Rozi dawuhaken bilih, tanggal 8 saking wulan Dzul hijjah meniko dipun wastani Tarwiyah,
wondene tanggal 9 dzul Hijjah dipun wastani dinten ‘Arofah.
Wonten katerangan maleh magayutan kaliyan dinten ‘Arofah, inggih meniko Dawuhipun Kanjeng Nabi:
‫َم ْن َح ِفَظ ِلَس اَن ُه َو َس ْم َع ُه َو َبَص َر ُه َي ْو َم َع َر َف َة ُغ ِفَر َلُه ِإَلى َع َر َف َة‬
“Sopo wonge ngrekso lisane, kupinge lan mripate ing dalem dino ‘Arofah mongko doso-dosone wong mau
dingapuro deneng Allah tumeko ‘Arofah kang bakal teko”.

Mundut dawuh saking hadits kolowau, kangge nggayuh fadilah ingkang agung kados mekaten, monggo,
milai sak meniko kito sami belajar ngrekso lisan, ngrekso kuping, soho peningal kito, sampun ngantos
mripat, kuping soho lisan meniko terbiasa dipun ginaaken kangge perkawis-perkawis ingkang mboten
dipun remeni kaliyan Allah, kados dene goroh, nggunem alane liyan/ngrasani, mirengne utawi ningali
perkawis-perkawis ingkang dipun larang deneng agami, lan lintu-lintunipun. Monggo, perkawis-perkawis
kolo wau sami kito gatosaken, langkung-langkung wonten dinten Tarwiyah lan ‘Arofah.

Jamaah Jum’ah Ingkang Minulyo

Kemuliaan wulan Dzul Hijjah, saklintunipun kerono wontenipun dinten Tarwiyah soho ‘Arofah, wulan dzul
Hijjah saget istimewa lan mulyo meniko amargi tanggal 10 Dzul Hijjah meniko dados salah setunggalipun
dinten riyoyonipun umat Islam, ingkang dipun wastani kaliyan ‘Idul Adha utawi Riyoyo Qurban. Salah
setunggal ipun amaliah ingkang paling dipun remeni kaliyan Allah wonten dinten Riyoyo meniko inggih
puniko BERQURBAN, utawi nyembelih hewan Qurban. Magayutan kaliyan fadilah ipun Qurban, wonten
kitabipun al-Ghunyah, Syekh Abdul Qodir al-Jilani dawuh , bilih: “Nabi Dawud pernah Matur dateng Allah:
“Ya Allah, punopo piwalese umat ipun Nabi Muhammad SAW ingkang kerso Qurban?”, selajeng Allah
njawab:
 ‫َث َو اُبُه َأْن ُأْع ِط َي ُه ِبُك ِّل َش ْع َر ٍة َع لَى َج َس ِدَه ا َع ْش َر َح َس َن اٍت َو َأْم ُحْو َع ْن ُه َع ْش َر َس ِّي َئ اٍت َو َأْر َف ُع َلُه َع ْش َر َد َر َج اٍت َأَم ا َع ِلْم َت َي ا َد اُو ُد َأَّن‬
‫الَّض َح اَي ا ِهَي ْالَم َط اَي ا َو أَّن الَّض َح اَي ا َت ْم ُحْو ْالَخ َط اَي ا‬
‫‪Artosipun: “Piwalese yoiku, wong mau tak wei ingdalem saben-saben rambut saking hewan Qurbane, 10‬‬
‫‪kebagusan, tak lebur 10 kealanan lan tak angkat derajate kanti 10 derajat. Weruho siro He.. Nabi Dawud:‬‬
‫‪“Sak temene hewan Qurban iku dadi Tumpaan, lan sak temene hewan Qurban iku nglebur doso-doso lan‬‬
‫‪kealanan”.‬‬

‫‪Jamaah Jum’ah ingkang minulyo,‬‬

‫‪Ningali dawuh-dawuh dateng nginggil kolowau, magayutan kaliyan siyam Tarwiyah soho ‘Arofah, ugi‬‬
‫‪kautamaanipun Qurban, monggo kito sami ‘azam, sami niyat wonten manah, nglempahi sedoyo kolowau‬‬
‫‪kanti sak kiyat-kiyat ipun. Ingkang kagungan, monggo sami nderek berkurban. Qurban meniko hukumipun‬‬
‫‪Sunah Muakkad, tegesipun sunah ingkang dipun anjuraken sanget kaliyan agami. Senajan hukumipun‬‬
‫‪Sunah Muakkad, ananging menggah ipun madzhab Hanafi, wonten kitab fiqh al-Fiqh ‘ala Madzahib al-‬‬
‫‪Arba’ah, dibun sebataken bilih mboten Qurban kanggene tiyang ingkang kuwoso, meniko ndadosaken‬‬
‫‪mboten pikantuk syafaatipun Kanjeng Nabi Muhammad SAW wonten yaumil qiyamah benjang.‬‬
‫‪Na`udzubillah min dzalik.‬‬

‫َأُعوُذ باهلل من الشيطان الرجيم َفَم ْن َي ْع َم ْل ِم ْث َق اَل َذ َّر ٍة َخ ْيًر ا َيَر اُه وَم ْن َي ْع َم ْل ِم ْث َق اَل َذ َّر ٍة َش ًّر ا َيَر اُه‬
‫وُقْل َر ِّب اْغ ِفْر َو أْر َح ْم َو َأْن َت َخ ْيُر الَّر اِحِمْي َن‬
‫‪Khutbah II‬‬
‫َاْلَح ْم ُد ِهّٰلِل َن ْح َم ُد ُه َو َن ْس َت ِعْي ُنُه َو َن ْس َتْغ ِفُرْه‪َ ،‬و َن ُعوُذ ِباِهّٰلِل ِمْن ُشُرْو ِر َأْنُفِس َن ا َو ِمْن َس ِّي َئ اِت َأْع َم اِلَن ا‪َ ،‬م ْن َيْهِدِه ُهّٰللا َفَال ُمِض َّل َلُه َو َم ْن ُيْض ِلْل َفَال‬
‫َه اِدَي َلُه‪َ .‬أْش َه ُد َأْن َال ِإَلَه ِااَّل هّٰلل َو َأْش َه ُد َأَّن ُم َح َّم ًد ا َع ْبُد ُه َو َر ُسْو ُلُه اَل َن ِبَي َب ْع َد ُه‪َ .‬الّٰل ُهـَّم َص ِّل َو َس ِّلْم َو َب اِر ْك َع َلى َس ِّيِد َن ا ُم َح َّمٍد َو َع َلى آِلِه‬
‫‪َ.‬و َاْص َح اِبِه َاْج َم ِعْي َن ‪َ.‬أَّما َب ْع ُد ‪َ .‬فَي ا ِع َب اَد ِهّٰلِلا! ِاَّت ُقْو ا َهّٰللا َح َّق ُتَق اِتِه َو اَل َت ُمْو ُتَّن ِإَّال َو َأْنُتْم ُمْس ِلُمْو َن‬
‫َق اَل ُهّٰللا َت عَاَلى ِفى ِك َت اِبِه اْلَك ِر ْي ِم ‪َ :‬أُعْو ُذ ِباِهّٰلِل ِمَن الَّش ْي َط اِن الَّر ِج ْي ِم ‪ِ .‬بۡس ِم ٱِهّٰلِل ٱلَّر ۡح َٰم ِن ٱلَّر ِحْي ِم ‪ِ .‬إَّن َهّٰللا َو َم آَل ِئَكَت ُه ُيَص ُّلْو َن َع لَى الَّن ِبى َي آ َاُّي َه ا‬
‫ّٰل‬
‫اَّلِذْي َن آَم ُنْو ا َص ُّلْو ا َع َلْيِه َو َس ِّلُمْو ا َت ْس ِلْيًما‪َ .‬ال ُهـَّم َص ِّل َع َلى ُم َح َّمد َع ْب ِدَك َو َر ُسْو ِلَك َك َم ا َص َّلْيَت َع ٰل ى ِاْب َر اِهْي َم َو َب اِر ْك َع ٰل ى ُم َح َّمٍد َو َع ٰل ى ٰا ِل‬
‫‪ُ.‬م َح َّمٍد َك َم ا َب اَر ْك َت َع ٰل ى ِاْب َر اِهْي َم َو َع ٰل ى ٰا ِل ِاْب َر اِهْي َم ِفى اْلَع اَلِمْي َن ِاَّن َك َح ِمْي ٌد َم ِج ْي ٌد‬
‫َالّٰل ُهـَّم اْغ ِفْر ِلْلُمْؤ ِم ِنْي َن َو اْلُمْؤ ِم َن اِت َو اْلُمْس ِلِمْي َن َو اْلُمْس ِلَماِت َاَاْلْح َي آِء ِم ْن ُهْم َو ْاَالْم َو اِت‪َ .‬الّٰل ُهـَّم ِاَّن اَن ْس َأُلَك َس اَل َم ًة ِفى الِّد ْي ِن ‪َ ،‬و َع اِفَي ًة ِفى اْلَج َس ِد‬
‫َو ِز َي اَد ًة ِفى اْلِع ْلِم َو َبَر َك ًة ِفى الِّر ْز ِق َو َت ْو َب َة َق ْب َل اْلَم ْو ِت َو َر ْح َم ًة ِع ْن َداْلَم ْو ِت َو َم ْغ ِفَر ًة َب ْع َداْلَم ْو ِت‪َ ،‬الّٰل ُهـَّم َه ِّو ْن َع َلْي َن ا ِفْي َس َك َر اِت اْلَم ْو ِت‬
‫َو الَّن َج اَة ِمَن الَّن اِر َو اْلَع ْف َو ِع ْن َد اْلِحَس اِب‪َ .‬الّٰل ُهـَّم اْد َف ْع َع َّن ا ْالَب َالَء َو ْالَو َب اَء َو الَّز َالِز َل َو ْالِمَح َن َو ُسْو َء ْالِفَت ِن َو ْالِمَح ِن ‪َ ،‬م ا َظ َهَر ِم ْن َه ا َو َم ا‬
‫َب َط َن ‪َ ،‬ع ْن َب َلِد َن ا ِاْن ُد وِنْيِس َّيا َخ آَّص ًة َو َس اِئِر ْالُبْلَداِن اْلُمْس ِلِمْي َن َع آَّم ًة َي ا َر َّب ْالَع اَلِمْي َن ‪َ .‬ر َّب َن ا آِتنَا ِفى الُّد ْن َي ا َح َس َن ًة َو ِفى ْاآلِخَر ِة َح َس َن ًة َو ِقَن ا‬
‫‪َ.‬ع َذ اَب الَّن اِر‬
‫ْأ‬
‫ِع َب اَد ِهّٰلِلا ! ِإَّن َهّٰللا َي ُمُر َن ا ِبْالَع ْد ِل َو ْاِإلْح َس اِن َو ِإْيتآِء ِذي ْالُقْر بَى َو َي ْن َه ى َع ِن ْالَف ْح شآِء َو اْلُم ْن َك ِر َو ْالَب ْغ ِي َيِع ُظ ُك ْم َلَع َّلُك ْم َت َذ َّك ُرْو َن َو اْذ ُك ُروا َهّٰللا‬
‫ْذ‬
‫‪ْ.‬الَع ِظ ْي َم َي ُك ْر ُك ْم َو اْشُك ُرْو ُه َع لَى ِنَعِمِه َي ِز ْد ُك ْم َو َلِذ ْك ُر ِهّٰلِلا َاْك َب ْر‬