Rinoceronte branco do norte
Aparencia
Rinoceronte branco do norte | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Angalifu, un rinoceronte do norte macho no zoo de San Diego. Angalifu morreu o 14 de decembro de 2014.[1] | |||||||||||||||||
Estado de conservación | |||||||||||||||||
Crítico[2] | |||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
En laranxa, a distribución da subespecie do norte.
|
O rinoceronte branco do norte (Ceratotherium simum cottoni) é unha das dúas subespecies de rinoceronte branco (sendo a outra o rinoceronte branco do sur). Outrora, era común en diversos países do leste e do centro de África, mais no presente só quedan dous exemplares vivos da subespecie, ámbolos dous femias, o que fai que esta subespecie estea funcionalmente extinta. As dúas femias pertencen ó zoo Dvůr Králové da República Checa pero viven na reserva Ol Pejeta de Kenya e están constantemente protexidas por gardas armados.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ The Washington Post, ed. (15 de decembro de 2014). "A northern white rhino has died. There are now five left in the entire world.".
- ↑ Emslie, R. (2011). "Ceratotherium simum ssp. cottoni". Lista Vermella de especies ameazadas da UICN. Consultado o 5 de febreiro de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Rinoceronte branco do norte |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Rinoceronte branco do norte |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Rookmaker, L.C. (1998). SPB Academic Publishing, ed. The Rhinoceros in Captivity. A Haia. p. 409. ISBN 90-5103-134-3. Consultado o 22 de marzo de 2018.