Esquines de Esfeto

Esquines de Esfeto

Nome orixinal	(grc) Αἰσχίνης
Biografía
Nacemento	c. 430 a. C. Sphettos (en)
Morte	c. 360 a. C. (69/70 anos) Atenas, Grecia
Actividade
Campo de traballo	Filosofía e filosofía antiga
Lugar de traballo	Grecia Antiga
Ocupación	filósofo
Período de tempo	Antigüidade clásica
Profesores	Sócrates
Alumnos	Xenócrates (pt)
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Esquines (en grego Αἰσχίνης) foi un filósofo ateniense discípulo de Sócrates. Adóitase chamar Esquines o Socrático, para o diferenciar do político e orador Esquines de Atenas, que é moito máis coñecido. Era orixinario do demo de Esfeto.

Traxectoria

Segundo Dióxenes Laercio, era fillo dun vendedor de salchichas ou, segundo outros, de Lisanias. Era amigo de Sócrates a través da súa familia, e o gran filósofo apreciábao. Dióxenes tamén di que foi Esquines, e non Critón, quen se ofreceu a axudar a Sócrates a escapar da prisión.

A maior parte da súa vida pasouna nunha gran pobreza, e Sócrates aconselloulle que tentase non pedir diñeiro prestado e reducir as súas necesidades diarias. Despois da morte de Sócrates, segundo Ateneo de Naucratis, abriu unha tenda de perfumería con diñeiro prestado, pero, arruinado, viuse obrigado a abandonar Atenas.

Probabelmente por necesidade, seguiu o que facían os filósofos daquela e foise a Siracusa onde a súa amizade con Aristipo o consolou do desprezo de Platón. Viviu na illa ata a caída de Dioniso o Mozo, cando regresou a Atenas. Alí considerou inútil competir cos seus grandes contemporáneos e abriu unha academia privada. Os discípulos de Platón mofáronse del chamándoo sofista porque cobraba as leccións que daba. Escribiu diálogos, como facía Platón, onde Sócrates era o orador principal. Na súa época considerábase que as escribía con moita precisión, explicando con claridade as ideas do mestre. Crese que estes diálogos expresaban as súas propias experiencias con Sócrates.

Chegaron ata hoxe os títulos e algúns fragmentos de tres diálogos que se lle atribúen, pero non parecen ser auténticos.

• Περὶ ἀρετῆς εἰ διδακτόν (Perì aretés ei didaktón "Sobre a perfección do espírito e do ensino").
• Ἐρυξίας ἤ περὶ πλούτου ( Eryxias é perì plútu "Eríxias ou sobre a riqueza").
• Ἀξίοχος ἤ περὶ Θανάτου (Axiochos é perì thanátu "Axíoco ou sobre a morte").

Dióxenes Laercio conservou oss títulos de sete dos seus diálogos, considerados auténticos. Por unha indicación de Demetrio de Falero sábese que os diálogos de Esquines estaban cheos de ironía socrática.. Velaquí os ditos títulos:

• Alcibíades
• Aspasia
• Axíoco
• Calas
• Milcíades
• Rinón
• Telauges