Río Douro

Río Douro
	(es) Duero
Tipo	río; río aurífero; río principal
Situado na entidade xeográfica	Península Ibérica e Duero River Valley (en)
Inicio
Continente	Europa
País da cunca	España
Altitude inicial	2.160 m
División administrativa	Castela e León, España, Distrito de Braganza, Portugal, Distrito da Guarda, Portugal, Distrito de Vila Real, Portugal, Distrito de Viseu, Portugal e Distrito do Porto, Portugal
Localización	Serra de Urbión (pt)
Final
Altitude final	0 m
División administrativa	mar a fóra
Localización	Océano Atlántico
	42°00′00″N 2°54′35″O / 41.99989, -2.90969; B 41°08′N 8°40′O / 41.14, -8.66
Afluentes	48
Conca hidrográfica	Conca do Douro
Características
Dimensións	897 () km ;
Superficie da cunca hidrográfica	97.290 km²
Medicións
Caudal	675 m³/s

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Douro.

O río Douro^[1] (en castelán: Duero e en portugués: Douro) é un río do centro-norte e oeste da Península Ibérica, da vertente atlántica. O seu nome provén do latín, Durius flumen, e do grego, Δόυριος ποταμού. Cos seus 897 km, é o terceiro río máis longo da Península Ibérica despois do río Texo e do río Ebro, e cos seus 97.290 km², posúe a maior conca hidrográfica peninsular (78.952 km² corresponden a territorio español e o resto a territorio portugués).

Características

O Douro nace nos Picos de Urbión (no Sistema Ibérico) a uns 2.160 m de altitude e percorre terras castelás, leonesas e portuguesas, pasando por Soria, Aranda de Duero, Laguna de Duero, Toro, Zamora e Miranda do Douro, até chegar á súa desembocadura na cidade do Porto. Ten 112 km de fronteira compartida con Portugal e 213 km portugueses. A súa altitude media é de 700 metros.

No inicio do seu curso é un río longo e pouco caudaloso. De Zamora á súa foz, corre entre fragas en canóns profundos (as Arribas do Douro). O forte declive do río -o desnivel medio é de 3 m/km-, as curvas, as rochas saíntes, os caudais violentos, as múltiples irregularidades, os rápidos e os "saltos" tornaban este río indomábel ata a realización dos encoros a partir de 1961. Con eles conseguiuse a doma do río e a navegación fluvial.

Afluentes principais

Pola dereita

Pola esquerda

Encoros

A presa de Aldeadávila posúe a central hidroeléctrica con maior produción en España.

O Douro ten sete encoros en zona española e nove en zona portuguesa.

O encoro da Cuerda del Pozo (Vinuesa, Soria) é o de maior capacidade (249 hm³) e o único que regula o caudal na súa cabeceira. As súas funcións principais son a atracción turístico-deportiva, o regadío (26.000 ha) e abastecemento de auga a Soria e Valladolid. Secundariamente, o seu potencia hidroeléctrica é de 6.080 kW (8,5 GWh de media).
Destaca especialmente o Salto de Aldeadávila I e II por ser, en conxunto, a primeira de España en potencia (1.146 MW) e produción anual (3.500 GWh de media: un 6,3% do total nacional). Isto únese á espectacularidade das obras, cun muro de contención, que ten forma abovedada, de 140 m de altura e 250 m de lonxitude.
Tamén a presa de Saucelle I e II é impresionante, cun muro de 92 m de altura e 178 m de lonxitude. A súa potencia é de 525 MW no seu conxunto.

Encoro	Provincia	Capacidade (hm³)	Superficie (ha)	Potencia (MW)
Cuerda del Pozo	Soria	229	2176	7
Los Rábanos	Soria	8	98	4
San José	Valladolid	6	250	0,56
Villalcampo	Zamora	66	445	206
Castro	Zamora	26	180	190
Miranda	Braganza	28	-	390
Picote	Braganza	63	-	180
Bemposta	Braganza	129	-	210
Aldeadávila	Salamanca	115	364	1143
Saucelle	Salamanca	181	589	525
Pocinho	Guarda	83	-	186
Valeira	Viseu	97	-	216
Régua	Vila Real	95		160
Carrapatelo	Porto	148	-	201
Crestuma-Lever	Porto	110	-	108