Կելեստինոս II
| Կելեստինոս II լատին․՝ Celestinus PP. II | ||
 | ||
| ||
|---|---|---|
| 26 սեպտեմբերի 1143 — 8 մարտի 1144 | ||
| Եկեղեցի՝ | Հռոմեա-կաթոլիկական եկեղեցի | |
| Նախորդող՝ | Ինոկենտիոս II | |
| Հաջորդող | Լուցիուս II | |
| Մասնագիտություն | կաթոլիկ քահանա և գրող | |
| Ծննդյան անուն | Գվիդո դել Կաստելլո | |
| Բնօրինակ անուն ծննդյան պահին: |
իտալ.՝ Guido del Castello | |
| Ծնունդ | անհայտ[1] Città di Castello, Պերուջա, Ումբրիա, Իտալիա | |
| Մահ | մարտի 8, 1144[1] Հռոմ, Պապական մարզ[2] | |
| Թաղված է | Լաթերանյան բազիլիկ եկեղեցի | |
 |
| ||
Կելեստինոս II (լատին․՝ Celestinus PP. II, աշխարհիկ անունը՝ Գվիդո դել Կաստելլո, իտալ.՝ Guido del Castello (կամ de Castellis); անհայտ[1], Città di Castello, Պերուջա, Ումբրիա, Իտալիա - մարտի 8, 1144[1], Հռոմ, Պապական մարզ[2]), Հռոմի պապ 1143 թվականի սեպտեմբերի 26-ից մինչև 1144 թվականի մարտի 8-ը։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գվիդոն ծնվել է Տոսկանայում՝ Չիտտա-դի-Կաստելլոյում, և, հավանաբար, եղել է տեղի ազնվականի Նիկկոլո դի Կաստելլոյի որդին[3]։ Պատանեկության տարիներին սովորել է Աբելարի մոտ։ Ի վերջո, Գվիդոն իր կարիերան սկսել է Հռոմում, Կալիկստե II պապի օրոք, որպես սարկավագ։ 1127 թվականին Գոնորիոս II պապը նրա հոգևոր աստիճանը բարձրացնում է՝ դարձնելով Սանտա-Մարիա-ին Վիա-Լատա եկեղեցու կարդինալ-սարկավագ[3]։ Հերթական հերետիկոսական շարժման ժամանակ Գվիդոն աջակցում է Ինոկենտիոս II-ին, և վերջինս 1128 թվականին նրան բարձրացրեց Սան-Մարկո եկեղեցու կարդինալի աստիճանի[4]։ Որպես Սան-Մարկոյի կարդինալ նա Մոնտեկասինո աբբայության հետ հարաբերություններում Ինոկենտիոսի պահանջների կողմնակիցն էր, և որպես նրա հանդեպ հավատի նշան Ինոկենտիոսը Գվիդոյին դարձնում է Բենևենտոյի ռեկտոր[5]։ Այս ամենից հետո պապը նրան11140 թվականին դարձնում է Ֆրանսիայի լեգատ[6]։ 1138 թվականի նոյեմբերին երկու այլ կարդինալների հետ համատեղ (այդ թվում՝ իրեն ապագայում փոխարինող Լուցիուս II պապը) նա Ինոկենտիոս II-ի անունից մասնակցել է Անակղետոս II-ի երեք հետևորդների հետ տեղի ունեցած բանավեճին, բայց ցանկալի արդյունքի (համոզել Ռոժեր II-ին՝ դադարել աջակցել հակապապին), չի հասել։ Ինոկենտիոս II-ի մահից երկու օր անց Գվիդոն ընտրվում է պապ[6] (1143 թվականի սեպտեմբերի 25) և ընդունում է Կելեստինոս II անունը[7]։
Պապություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կելեստինոսը ղեկավարեց եկեղեցին ընդամենը հինգ ամիս և տասներեք օր, և նրա պոնտիֆիկատին բնորոշ էր կոնֆլիկտը պապից աշխարհիկ իշխանությունից հրաժարվելու պահանջ առաջադրող հռոմեական սենատի հետ։ Կելեստինոս II-ը չէր ընդունում Ռոժեր II-ի թագավորական տիտղոսը, չնայած, որ նման որոշում կայացրել էր Ինոկենտիոս II-ը՝ դրանով ինքն իրեն զրկելով սիցիլիական թագավորից օգնություն ստանալու հնարավորությունից[8]։ Նա անգլիական գահի համար Բլուա տոհմի դեմ պայքարում աջակցեց Պլանտագենետներին։ Որպեսզի սա ի ցույց դրվի, նա հրաժարվեց լեգատի կարգավիճակը երկարաձգելուց։ Ինոկենտիոս II-ի լեգատ դարձավ թագավորի՝ Ստեֆան Բլուացու եղբայր Հենրիխ Բլուացին[8]. Ֆրանսիայի արքա Լուի VII-ի խնդրանքով նա չեղարկեց իրեն նախորդած Ինոկենտիոս II պապի բանադրանքը։ Կելեստինոս II-ը մահացել է 1144 թվականի մարտի 8-ին Պալատին բլրի վրա գտնվող Սուրբ Սեբաստիանի վանքում և հուղարկավորվել է Լաթերանյան պալատում[9]։
Կելեստինոս II-ը համարվում է առաջինը այն պապերից, ովքեր հիշատակված են այսպես կոչված «Կանխագուշակություններ պապերի մասին»՝ 1595 թվականին հրապարակված, սակայն սկզբանպես Մաղաքիայի (XII դար) կողմից գրված մարգարեության մեջ։ Այս մարգարեության համաձայն Կելեստինոս II-ը պետք է որ առնվազն 111 հետևորդ ունեցած լիներ։
Ծանոթագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 autori vari Enciclopedia dei Papi (իտալ.) — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Union List of Artist Names — 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Mann, pg. 105
- ↑ J.M.Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130–1181, Berlin, 1912, p. 35 no. 19
- ↑ Mann, pg. 106
- ↑ 6,0 6,1 Thomas, pg. 91
- ↑ Mann, pg. 103
- ↑ 8,0 8,1 Mann, pg. 108
- ↑ Mann, pg. 111
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Целестин, римские папы». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - Норвич, Джон Расцвет и закат Сицилийского королевства. Нормандцы в Сицилии. 1130—1194. — М.: Центрполиграф, 2005. — 399 с. — ISBN 5-9524-1752-3
- Mann, Horace K., The Lives of the Popes in the Middle Ages, Vol 9 (1925)
- Thomas, P. C., A Compact History of the Popes, St Pauls BYB, 2007
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Целестин II» (անգլերեն). Encyclopædia Britannica. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 19-ին.
- «Целестин II» (անգլերեն). Catholic Encyclopedia. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 23-ին.
