Շտուրովո (սլովակերեն՝ Štúrovo, մինչև 1948 թվականը՝ Parkan; գերմաներեն՝ Gockern ; հունգարերեն՝ Párkány)[2], քաղաք Սլովակիայի հարավ-արևմուտքում, Դանուբ գետի ափին՝ նրա Հրոն վտակի գետաբերանի մերձակայքում, հունգարական Էստերգոմ քաղաքի դիմաց, որի հետ միացված է Մարիա Վալերիայի պատվին անվանակոչված կամրջով։
Ռազմավարական կարևոր դիրքի շնորհիվ քաղաքի ներկայիս տարածքը բնակեցվել է դեռ նախապատմական ժամանակներում։ 9-րդ դարում այստեղ են եկել հունգարական ցեղեր, որոնք հիմնել են Կակատ բնակավայրը (պատմական փաստաթղթերում առաջին անգամ այն հիշատակվել է 1075 թվականին)։ 16-րդ դարի կեսերին բնակավայրն ընկել է թուրքերի լծի տակ։ 1683 թվականինՅան Սոբեսկի Երրորդի զորքերը ջախջախել են թուրքերին[3] և ազատագրել բնակավայրը, որին Մարիա Թերեզա կայսրուհին 1740 թվականին քաղաքի կարգավիճակ է շնորհել։ 1850 թվականին գործարկվել է երկաթուղային կայարանը (Վիեննա-Բուդապեշտ երկաթգծի վրա)։ 1895 թվականին շահագործման է հանձնվել Մարիա Վալերիայի անվան կամուրջը, որը հետագայում երկու անգամ՝ Առաջին և Երկրորդ աշխարհամարտերի ավարտական փուլերի շրջանում պայթեցվել է և, վերջնական վերակառուցումից հետո, արդեն երրորդ անգամ շահագործման հանձնվել 2001 թվականին։ 1948 թվականին քաղաքը, որ մինչ այդ Պարկան էր կոչվում, վերանվանվել է Շտուրովո (սլովակ նշանավոր հեղափոխական և գրող Լյուդովիտ Շտուրի անունով)։
Párkány, in: Guy Miron (Hrsg.): The Yad Vashem encyclopedia of the ghettos during the Holocaust. Jerusalem : Yad Vashem, 2009 ISBN 978-965-308-345-5, S. 576f.
Սլովակիա
Հունգարիա Էստերգոմ
Չեխիա Բրունտալ
Իտալիա Կաստելարանո
Ռումինիա Բարաոլտ
Սերբիա Նովի Բեցեյ
Լեհաստան Կլոբուցկ
Տեսարան քաղաքից
Մարիա Վալերիա կամուրջը
Տեսարան քաղաքից
Քաղաքում առանձնացված հետիոտնային գոտին
Յան Սոբեսկու հուշարձանը
