Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկալի
վանկեր ՝ աղ•մ(ը)•կա•լի
աղմուկ + -ալի
աղմկող, աղմուկ բարձրացնող ◆ Պղտոր աղմկալի (Րաֆֆի)
աղմուկով՝ աղաղակով լի ◆ Դեռ քնած էր գեղեցիկ աղմկալի (Րաֆֆի)
(փխբ․) որտեղ շատ շարժում՝ կենդանություն կա, հուզումնալից, մարդաշատ, եռուզեռ ունեցող(փխբ․) բուռն, հախուռնաղմկալից, աղմկոտ, աղմկուն, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկահույզ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահար, աղմկահյուս (բնստ․) , աղմկաշունչ, աղմկաձայն, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ
տե՛ս բուռն , հախուռն
աղմուկ առաջացնելով (մակբայ)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
