Law and Political Science

In order to have a full picture of Albanian company law it is necessary to bring a short exposé of events which shaped such law that has been part of civil law of Albania.Therefore, historical developments of Albanian business law, which are result of direct political and economical system in Albania, are required in such work. These systems let their traces in the commercial and business law and tradition within and outside Albania.Which, it indeed determined the growth and evolvement, facing the new regional and,Global challenges of business and economic life of Albania. The country is part of specific regional, geographical, and political systems characteristics, within the European Continent. Therefore the comparative analyses are required in order to
understand its structure and changes that have taken place so far.

Chameria region begins from South of Albania, Northwest region in Greece. The name Cham has been associated with the people that have lived in the area close to the river with the same name (Thyam). Chams (Çam or Çamë) and the Greek name Tsamides (Τσάμηδες). Chameria has been populated mostly by Albanian Muslims including Yanina (Ioanina),the capital of Southern Albania. According to more than 20 diplomats, historians, geographers Greeks, Turks and Europeans have identified Illyrian Macedonians and Epiriotes (Chams), as far as Yanina (Ioanina) as Albanians. Grestner, an Austro-Hungarian Albanalog has stated: There have been two different views on these people. The Greek view is that they are Turk-Albanians. This had to do for the reason that this population belongs partly of Islamic faith. Whereas the other view point considers them Albanians. For this they base it on language and race, where Orthodox and Cham Muslims have been identified, when most of them were converted to Islam. Contentious arguments are brought from both sides in this issue. One side argues that both groups Muslims and Orthodox Cham have been subject to ethnic cleansing, genocide and assimilation imposed by Greek state in different periods. On the other side Greek administrations have not acknowledged such Albanian ethnic identity and their presence. According to them, such population left - due to the fear of being brought to justice. This argument is based on the facts that Cham Muslims collaborated with Germans during WWII. When dealing with this Cham population that belongs to the Christian Orthodox religion have been called Greeks. Indeed such idea would find ground only as much as Albanian catholic would be roman. In the authors’ opinion the main reason for this is the policy of Greece used on the assimilation and division of Chams on religious lines. The policy of all Greek governments has been to ethnically cleanse all Albanian population from the region, (with the exception of short lived Pangallo’s government that tried to solve such issue). Referring to the witnessed reports and many other documents, the persecution and discriminations were a daily occurrence toward Cham Albanians since the annexation of this region to Greece in 1913. The legal perspective would highlight the path to solution. Of course if the Greek administration stops denying and hindering the democratic process in continuance of hiding the Genocide and ethnic cleansing to all "others", in Greece.

Greek antifascist forces of ELAS 4-Th battalion of regiment XV). Anyway the majority of civilian population was neutral. 22 Also in Confidential Document sent to Officer Jacob (Tirana, June 4, 1946-4 p, m. Received June 10-2: 43 p, m) 23 states: "Received this morning from Albanian Foreign Office noted June 3 signed Enver Hoxa, in his various capacities addressed Council of Foreign Ministers charging Greece with having in violation of all human principles driven into Albanian most destitute circumstances about 23000 Chams former residents northwestern Greece and requesting that Council of Ministers take urgent measures: (1) Bring about their repatriation; (2) arrange guarantees of their civil, cultural and political rights; (3) restitution indemnification of their property; (4) punishment of responsible persons." This document was sent to the Council of Foreign Ministers through the French Embassy in Moscow. The note which was circulated to the Council as document C.F.M. (46) 142, June 25, 1946, not printed, was not taken up by the Council. Also, in another document classified as secret among other states; 501.BC/9-546: Telegram The Acting Secretary of State to the United States Acting Representative at the United Nations (Johnson) Washington, September 5, 1946-4 p.m. USA urgent: "179... (3)...It is known that Albania has alleged 25,000 Albanians were driven from Greece. On the other hand Greece has complained of prosecution of Greeks in Albania. At this moment obtaining a completely accurate picture on this controversial question would appear virtually impossible. Treatment accorded to national minorities by state in which they dwell would generally be matter essentially within domestic jurisdiction of state. We feel however certain practices with regard to national minorities, such as forceful expulsion, may have international implications of concern to UN. Balkan minority problem is obviously friction laden and present phase is simply continuation of desperate situation in which those minorities have existed during modern history. If, as result of preliminary discussion, Security Council finds there are sufficient indications to warrant belief that Greece may have engaged in 22

Artykuł stara się ukazać najbardziej znaczące i komentowane zagadnienia ostatnich lat omawiane przez prawników, politologów oraz dziennikarzy, dotyczące finansowania partii politycznych. Obecnie walka pomiędzy ugrupowaniami przekształca się w rywalizację, której koszty stale rosną, osiągając niekiedy poziom przekraczający ustawowe limity wydatków. Funkcjonowanie luk prawnych w obowiązujących przepisach sprawia, iż politycy starają się korzystać z różnorodnych form wsparcia.
Alternatywne metody finansowania partii to techniki zgodne z literą obowiązującego prawa, jednakże sprzeczne z zakładanym ratio legis ustaw. Wymienione w artykule praktyki wspierania ugrupowań z jednej strony są gwarantowane przez zasadę wolności słowa czy wolności
zrzeszania się. Z drugiej jednak strony, techniki te powodują "naginanie" konstytucyjnej zasady jawności finansowania partii politycznych.

paweł jakubowski* wSpółczeSne przemiany prawa wyborczego w polSce wStęp Prawo wyborcze jest jedną dziedzin prawa konstytucyjnego, która podlega najczęstszym zmianom przepisów, co uwarunkowane zostało rolą, jaką pełnią normy dotyczące przebiegu procedur wyłaniania reprezentantów do organów decyzyjnych. Przyjęty przedstawicielski model sprawowania władzy niesie za sobą potrzebę stworzenia odpowiednich zasad i warunków głosowania. Wybory spełniają różnego rodzaju funkcje w życiu społecznym i niewątpliwie wpływają na kształt systemu prawnego. Prawna, polityczna i moralna legitymizacja systemu, selekcja elit politycznych czy odtworzenie poglądów opinii publicznej muszą być uregulowane w stosownych rozwiązaniach prawnych 1 . Istnieje wiele koncepcji, w jakim trybie powinno się przygotować i przeprowadzić wybory oraz jaki obrać mechanizm podziału mandatów, a także jak ustalać wyniki głosowania. Jednym z powodów ścierania się poglądów są względy czysto polityczne, gdyż współcześnie prawo wyborcze może służyć realizacji konkretnych interesów partyjnych. Ułatwienia w dostępie do czynnego prawa wyborczego (m.in. alternatywne metody oddawania głosów, dwudniowe głosowanie) albo utrudnienia (np. wprowadzenie progów wyborczych, podwyższenie wieku uprawniającego do głosowania, system rejestracji wyborców) mogą w znaczący sposób wpływać na ostateczny wynik wyborów. * Mgr Paweł Jakubowski, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Politologii, Zakład Systemów Politycznych. 1 K. Skotnicki, Wpływ funkcji wyborów na prawo wyborcze i system wyborczy. Zarys problematyki, "Przegląd Sejmowy" 2007 nr 2, s. 11 n.

Presidential election in Poland took place on specific circumstances for the citizens. After plane crash on the 10th of April 2010, when Lech Kaczyński had died, chairman of parliament was obligated to replace president and ordained an early elections. Period of mourning and disaster of flood caused that campaign was unusual and had an influence on candidates. It seems that these elections had a significant meaning, because they were a test before local and parliamentary elections.

Elity polityczne stanowią element struktury społecznej, który od wieków jest przedmiotem dociekań wybitnych badaczy. Socjolodzy zajmujący się klasą wyższą społeczeństwa, jak Gaetano Mosca, Vilfredo Pareto, Robert Michels czy Charles Wright Mills budowali teorie, które miały odpowiedzieć na zasadnicze pytania dotyczące roli klasy wyższej: skąd czerpie legitymizacje, jak powstała oraz jak ewoluowała 1 . Jak wskazuje Janusz Szacki, termin "elita" ukształtował się w XIX wieku i używany jest jako określenie zbioru ludzi wyróżniających się pod jakimś względem od pozostałych. Na gruncie politologii i socjologii pojęcie dalej ewoluowało, a za elitę uważano gremia przywódcze, spośród mas, najczęściej wyłonione spośród mas przez selekcję wyborczą 2 . W każdym systemie władzy wyłania się grono, które pretenduje do kierowniczej roli w społeczeństwie, zarówno na szczeblu centralnym, jak

On 7th of june citizens has chosen fifty deputies for European Parliament. It seems that this balloting had a significant meaning, because it was a test before nearest presidential, local and parliamentary elections. Every chapterfocuses on different aspect of that election: strategies and techniques.
This article shows the most conspicuous and frequently discussed issues by political scientists and journalist. It is an analysis of the level of Polish campaign and debate after anniversary of the first free elections and five years of membership in EU.

Za partię polityczną uważa się dobrowolną organizację, której głównym zadaniem jest udział w życiu publicznym według określonych prawem zasad. Trzy elementy tej definicji: organizacja, cel i reguły działania, stanowią podstawę do uznania bytu politycznego za podmiot prawa. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 1 jedynie w dwóch artykułach rozdziału I odnosi się do zagadnienia zrzeszeń o charakterze politycznym, pozostawiając tę kwestię ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych 2 � Partia polityczna zorganizowana jest na zasadzie dobrowolności, co oznacza, że zarówno przystępowanie, jak i występowanie z niej jest swobodne, zaś jakikolwiek przymus został zakazany. Cel ugrupowania stanowi udział w życiu publicznym, który może być zrealizowany jedynie metodami demokratycznymi -zgodnymi z prawem -na zasadzie równości 3 . Kształtowanie polityki państwa oraz sprawowanie władzy poprzez delegowanie swoich członków na stanowiska i urzędy należą do głównych funkcji partii politycznej 4 � Podstawową zasadą dotyczącą kwestii finansowania partii politycznych jest jawność. Podniesienie do rangi konstytucyjnej tej wartości może świadczyć o nacisku, jaki został położony na kontrolowanie źródeł podmiotów otrzymujących subwencję budżetową. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej 5 powtarza zasadniczo treść UoPP, co ma za zadanie zapobiegać mechanizmom korupcjogennym i ograniczyć wpływ czynników zewnętrznych na politykę państwa. Jawność partyjnych finansów sprzyja realizacji zasady pluralizmu politycznego, nakazującej swobodne działanie więcej niż jednej formacji na równych prawach. Demokratyczny ustrój parlamentarny zakłada również istnienie legalnej opozycji oraz wolnej gry sił politycznych, zapobiegając tym samym koncentracji i monopolizacji władzy w rękach jednego ugrupowania 6 � Doświadczenia w funkcjonowaniu systemu partyjnego w Polsce skłaniają decydentów do poszukiwania coraz to skuteczniejszych rozwiązań legislacyjnych, w celu stworzenia 1 Art. 11 i 13 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, ost. zm.: Dz. U. z 2009 r., Nr 114, poz. 946), dalej: Konstytucja RP. 2 Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 857, ost. zm.: Dz. U. z 2010 r. Nr 254, poz. 1702), dalej: UoPP. 3 M. Granat, Ustawa o partiach politycznych, Komentarz, pod red. M. Granata, Warszawa 2003, s. 25-27. 4 O funkcjach partii szerzej: W. Sokół, M. Żmigrodzki, Współczesne partie i systemy partyjne, Lublin 2005. 5 Art. 11 ust. 2 Konstytucji RP. 6 M. Chmaj, Jawność finansowania polityki, [w:] Finansowanie polityki w Polsce na tle europejskim, red. M. Chmaj, Toruń 2008, s. 35-40.

Television advertising is one of the most common way to get to the electorate. Despite the rising costs associated with their production and emission candidates increasingly use this means of communication with voters. TV spot is designed to support a party, positioning it in relation toother competitors, weaken an opponent or respond to attacks the other side. The media campaign sets goal to compare the candidates, their affirmation of the own electorate and to discourage potential voters opponent.
During the parliamentary campaign of 2007 years four political parties spent together on election advertisements almost 33 million zlotys. Some kind of novelty was also "metatextual war", that is quoting or commenting on a rival advertising. Negatives clips provoked an immediate response to staff an opponent, even more decisive in attack. This means that each of the parties consistently implement the strategy and at the same time they were able to correct it under the influence of competition.

JĘZYK POLITYKI PODCZAS KAMPANII WYBORCZEJ W 2011 ROKU M o w a s łu ż y d o o k reślen ia te g o , c o p o ż y te c z n e c z y szk o d liw e , ja k r ó w n ież i te g o , c o s p ra w ied liw e i n ie sp r a w ied liw e . Arystoteles, Polityka, Księga pierwsza, rozdz. 1.10 1 Język polityki należy do pola badawczego wielu dyscyplin naukowych, zw łaszcza ję zy koznawstwa. Jednakże ze względu na specyficzny charakter języka obszarem tym interesują się zarówno medioznawcy, politolodzy, socjolodzy, psycholodzy, jak i przedstawiciele nauk o komu nikowaniu. Przekazy polityczne są celow ym narzędziem marketingu politycznego, dlatego istnieje w iele metod analizy i różnorodnych ujęć zagadnienia. 2 D o osób związanych ze sferą polityki należy zaliczyć również osoby, które w czasie kampanii wyborczej zaangażowały się po którejś ze stron, a ich słowa wspomagają ich kandydata bądź szkodzą oponentom (np. członkowie honorowych komitetów wyborczych, organizacje afiliowane stale włączające się w kampanię oraz bohaterowie ad hoc wykreowani przez środki masowego przekazu). 3 B. Walczak, Co to je s t ję zy k polityki?, [w:] Język i kultura, t. 11: Język i w spółczesna kultura polityczna, Wrocław 1994, s. 20. 4 K. O żóg, Uwagi o języku polsk ie j polityki p o roku 1989, [w:] Przekazy polityki, red. A. Siewerska-Chmaj et al., Kraków 2009, s. 87 i nast. 5 B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2006, s. 163-164.

Kampania profrekwencyjna podczas kampanii parla mentarnej w 2011 roku i. Wprowadzenie Uczestnictwo w wyborach stanowi jeden z mierników legitymizacji władzy, świad czący o socjalizacji politycznej obywateli [Skarżyńska 2002: 46]. Mierząc partycypację społeczeństwa, bierze się pod uwagę frekwencję, rozumianą jako stosunek oddanych głosów do liczby obywateli zarejestrowanych do głosowania w wyborach lub referen dum. Prawo do wyboru reprezentacji politycznej jest podstawowym prawem obywatela wyrażonym w artykule 62 Konstytucji RP. Jednakże uprawnieni do głosowania często nie korzystają z tej formy wpływu na władzę, co wielu badaczy uważa za "brak lojal ności wobec całego systemu" [Lipset 1995: 231]. Rządzącym z reguły powinno zależeć na wysokim poparciu społecznym, którego uwieńczeniem jest wysoki wynik wybor czy. Elektorat obecnie musi zostać zachęcony do uczestnictwa -odnaleźć korzyść re kompensującą czas poświęcony przy podjęciu decyzji. Niechęć do głosowania występuje pomimo usilnych starań organizacji pozarzą dowych, organów państwowych i niektórych partii politycznych. To w zasadzie tym podmiotom powinno zależeć na zaktywizowaniu społeczeństwa. Państwowa Komi sja Wyborcza ma obowiązek informowania o stronie formalnej głosowania, natomiast ugrupowaniom w mniejszym lub większym stopniu zależy na frekwencji, w zależno ści od politycznej kalkulacji. Niniejszy artykuł wskazuje na powody absencji wybor czej oraz na czynniki mające wpływ na brak zainteresowania wyborami. Omówione zostaną działania profrekwencyjne podejmowane w Polsce oraz w innych państwach ze szczególnym uwzględnieniem kampanii w 2011 r. Specyfika polskich wyborów od i6o Paweł Jakubowski 2007 r. polega na tym, iż równolegle prowadzone są działania zachęcające do partycy pacji, które wzbudzają zainteresowanie lecz nie zawsze osiągają zamierzone rezultaty. 2. Dlaczego nie głosujemy? Przyczyny absencji wyborczej Głosowanie składa się z dwóch etapów zachowania wyborczego: samej decyzji o uczest niczeniu bądź rezygnacji z pójścia do lokalu wyborczego oraz aktu selekcji polityków lub partii politycznej [Skarżyńska 2005: 204]. Jeśli przeświadczenie, że pojedynczy głos może wywrzeć wpływ na wynik elekcji oraz wygrana danego kandydata dostarczy ja kąkolwiek korzyść w porównaniu z kosztami głosowania-, rrależy się spodziewać zwięk szonej partycypacji. Istnieją jednak segmenty społeczeństwa, dla których cena, jaką muszą ponieść w związku z podjęciem decyzji, jest zbyt duża, a satysfakcja niewystar czająca. Osoby takie można podzielić na kategorie w zależności od przyczyn absencji. W Polsce najliczniejszą stanowią obywatele systematycznie niegłosujący, żyjący poza systemem, niedoinformowani, niezainteresowani życiem politycznym. Zdaniem Krystyny Skarżyńskiej [2005: 204], absencja wyborcza może wynikać z uwarunkowań kulturowych, społecznych i historycznych, a także podyktowana jest ogólną sytuacją wyborczą oraz czynnikami społeczno-demograficznymi. Zgodnie z badaniami prawdopodobieństwo udziału w wyborach zależy od procesu socjalizacji społeczeństwa, tzn. im tradycje demokratyczne mieszkańców danego obszaru są dłuż sze, tym aktywność staje się częstsza. Tłumaczyć to zjawisko można tym, iż w krajach o ugruntowanych republikańskich formach rządów wartością stało się poczucie indy widualnego wpływu na władzę. Niektóre regiony w Polsce, jak dawna Galicja (będą ca pod zaborem austriackim), cieszyły się znaczną autonomią, co sprzyjało budowaniu obywatelskich postaw [Cześnik 2007: 58]. Również stopień urbanizacji ma znaczenie dla aktywności obywatelskiej. Wy kształciły się na gruncie nauki dwie teorie wyjaśniające udział tego czynnika na par tycypację. "Model mobilizacji" zakłada, że proces koncentracji ludności zwiększa frekwencję, ponieważ mieszkańcy aglomeracji znajdują się w centralnych ośrodkach środowiska społeczno-politycznego. Dzięki temu są podatni na interakcje polityczne, z powodu zwiększonego oddziaływania komunikatów i informacji o tym charakterze. Z kolei "model słabnięcia" społeczności prognozuje zwiększenie partycypacji w ma łych skupiskach ludności. Powodem takiego stanu rzeczy są silne więzi mieszkańców Kampania profrekwencyjna podczas kampanii parlamentarnej... l6l oraz zwiększona częstotliwość nieformalnych spotkań ze względu na rozmiar zbioro wości i łatwość w zarządzaniu [Skarżyńska 2005: 206]. Związek pomiędzy wielkością miejscowości a partycypacją wyborczą zdaje się najlepiej przedstawiać "teoria wpływu społecznego" sformułowana przez Stephena Harkinsa i Bibba Łatane. Zakłada ona, że aktywność wyborcza jest zdeterminowana poczuciem odpowiedzialności obywateli za wynik głosowania. Zaangażowanie w lo kalnych wyborach maleje wraz ze wzrostem stopnia urbanizacji, czego przyczynę upa truje się w rozmyciu odpowiedzialności, a im mniejsze skupisko, tym presja społecz ności wzrasta. Inaczej sytuacja ma się z referendami i ogólnopaństwowymi wyborami, kiedy to frekwencja wzrasta wraz ze wzrostem rozmiarów aglomeracji. Nacisk mediów i osób politycznie zaangażowanych, z którymi kontakt w dużych miastach jest ułatwkrny, redukuje ewentualny stan nieprzyjemności z aktu głosowania [Skarżyńska 2005: 207]. Mobilizacja obywateli związana jest także z sytuacją wyborczą, na którą składa ją się m.in. kształt sceny politycznej, rozwiązania instytucjonalne, rodzaj wyborów, prowadzona kampania wyborcza oraz społeczno-polityczna sytuacja przed wyborami. Wykreowanie poczucia ważności elekcji, połączone z realną oceną wpływu na przy szły kształt polityki, powoduje redukcję kosztów uczestnictwa. Głosowanie, które do starcza możliwości istotnej zmiany, sprzyja zwiększonej partycypacji, zwłaszcza gdy istnieje sposobność odrzucenia poprzedniego systemu, jak miało to miejsce w 1989 r. Kampania wyborcza sprowadza się wtedy do udowodnienia istniejącego klarownego podziału, opartego bardziej na identyfikacji z jedną ze stron konfliktu aniżeli na anali zie programów politycznych [Skarżyńska 2002: 43]1. Czynniki społeczno-demograficzne stanowią kolejną grupę przyczyn determi nujących partycypację. Dostrzegalne są różnice aktywności politycznej na poziomie płci (kobiety rzadziej uczestniczą wyborach), wieku (młodzież najmniej interesuje się życiem publicznym) i wykształcenia (im wyższe, tym większy dostęp do informacji i zdolność ich przetwarzania). Na świadomość wyborczą wpływają również dochody, co tłumaczy się tym, iż zamożni na absencji mogą jedynie stracić, stać ich na poniesie nie kosztów uczestnictwa oraz dostrzegają związek pomiędzy decyzjami politycznymi

The parliamentary elections in 2011, accounted for another installment of the rivalry between the two major parties: Platforma Obywatelska and Prawo i Sprawiedliwość. The most expected moment of the campaign was the debate between the leaders of the two formations, which could help the undecided voters to compare the images and programs of candidates. Lack of TV duel major politicians, made the interview by journalist Tomasz Lis with statesman Jarosław Kaczyński has become a substitute for debate. Because of diversity of views of both interlocutors and the course of the meeting, the event attracted a lot of emotion and audiences. Eristic techniques used during the program could indicate the involvement of publicist, who wanted to prove the falsity of the image of politics. Jarosław Kaczyński mindful of the experience of 2007, when he lost the debate with Donald Tusk, this time prepared to meet substantially, using a variety of techniques. The aim of this article is to present the most important moments of the interview and evaluate the role of event made for the election campaign.

According to the sources most commonly referred to, such as the International Institute for Democracy and Electoral Assistance or United Nations Development Programme, Electoral Management Bodies can be basically classified into three models: the governmental model, independent model and mixed model. The selection of a particular model of electoral administration is at the discretion of state authorities, however, there are some universal guidelines that should apply to all electoral bodies. The Independent Model of electoral management is very often used in new or emerging democracies, which is obviously dictated by the lack of trust in the previous authoritarian or totalitarian regimes. Countries with stable democracy, such as West European countries and the United States, have no similar experiences, so their electoral administrations are based on the government model or mixed model. The article presents electoral management bodies in eight countries, representing different continents and various political regimes, e.g. Iran, Brazil, Republic of South Africa,
New Zealand and Spain. Each electoral authority has to effectively perform the assignment task, that is why their independence must be guaranteed irrespective of their organizational or fi nancial, circumstances and, even, of the method of selecting their members.

Kampania o urząd prezydenta w Stanach Zjednoczonych jest jednym z najbardziej obserwowanych i komentowanych wydarzeń politycznych związanych z wyborem politycznego przywódcy. Elekcja głowy państwa w USA od lat staje się wzorem do naśladowania, będąc wskazówką, jak należy współcześnie wykorzystywać marketing polityczny aby odnieść zwycięstwo. Jednakże każda kampania prezydencka ma wyraźną specyfikę, czyli kontekst, który zmienia się w zależności od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Jeszcze przed ostatecznym rozstrzygnięciem było wiadomym, iż pojedynek stoczy urzędujący prezydent – Barack Obama z osobą wyłonioną w prawyborach Partii Republikańskiej. Pretendenci o urząd prezydenta starali się przekonać o swoich predyspozycjach do kierowania narodem oraz byli zobowiązani do przygotowania odpowiedzi na istotne pytania dotyczące reformy służby zdrowia, walki z deficytem budżetowym oraz bezrobociem, a także kierunku polityki zagraniczna.
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie najważniejszych elementów kampanii w USA, czyli strategii kandydatów oraz technik marketingowych wykorzystanych w 2012 roku, wpisanych w kontekst ówczesnych realiów politycznych.