ruh

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /rʊħ/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ruh	ruh
Îzafe	ruha	ruhên
Çemandî	ruhê	ruhan
Nîşandera çemandî	wê ruhê	wan ruhan
Bangkirin	ruhê	ruhino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ruhek	ruhin
Îzafe	ruheke	ruhine
Çemandî	ruhekê	ruhinan

ruh mê

1. can, giyan, rewan, firoher, saxî, jiyan

   Ew bêruh e. ― mirî ye

   Ruha xwe ji dest dan. ― mirin

   • Ew hebîbê rohniya heft asîman
     Herdu alem qalib ew ruh û rewan — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ڕوح‎

Herwiha

• rih (3)
• riḧ
• ruḧ

Bide ber

• reh
• rih (1)

Jê

• (lêker) ruh dan
• (lêker) nîvruhî bûn
• (navdêr) ruhdan
• bêruh
• bêruhî
• bêruhîtî
• bêruhtî
• nîvruh
• ruhxelas

Etîmolojî

Ji erebî روح‎ (rûḥ, “ruh; bêhna xweş”), hevreha aramî ܪܘܚܐ‎ / רוחא (rûxa: ruh) û ריהא (r-y-ḥa: bêhna xweş), îbranî רוח‎ (rûxe: ruh). Ji heman rehî rihan.

Werger

• Almanî: Geist → de, Seele → de m
• Erebî: روح‎ → ar (ruħ), ^?نفس‎ → ar
• Estonî: hing → et
• Farisî: روح‎ → fa (roh), جان (can), روان (rewan), نفس‎ → fa, روح‎ → fa, جان‎ → fa
• Fînî: henki → fi, sielu → fi
• Fransî: élan → fr, esprit → fr
• Holendî: geest → nl
• Îbranî: רוח‎ → he (rúkha)
• Îngilîziya kevn: hyġe m
• Îngilîzî: spirit → en, soul → en, kernel → en, mental → en, mind → en, pneumat- → en, psycho- → en
• Îtalî: spirito → it m
• Japonî: 精神 → ja (せいしん, seishin)
• Koreyî: 정신 → ko (jeongsin)
• Polonî: dusza → pl m
• Portugalî: espírito → pt m
• Romanyayî: suflet → ro n
• Rusî: душа → ru m (duša)
• Slovakî: duch → sk m
• Slovenî: duša → sl m
• Spanî: espíritu → es m
• Swêdî: själ → sv
• Tirkî: ruh, can → tr, tin → tr, ervah → tr

Azerî

Navdêr

ruh

1. can, giyan, ruh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên can hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Endonezyayî

Navdêr

ruh

1. can, giyan, ruh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên can hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Mizoyî

Navdêr

ruh

1. (anatomî) hestî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ozbekî

Navdêr

ruh

1. can, giyan, ruh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên can hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ
• Deng^ⓘ

Navdêr

ruh

1. can, ruh, giyan, rewan, firoher
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ruh

   Bu adamda ruh yok. ― Di vê mirovî de ruh nîn e.

3. puxte, noqtaya girîng, ruh

   Meselenin bütün ruhu burada. ― Hemî ruhê meseleyê di vir de ye.

4. esans

   Nane ruhu. ― Esansa nane.

Tirkmenî

Navdêr

ruh

1. can, giyan, ruh
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên can hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}