totem

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	totem	totem
Îzafe	totema	totemên
Çemandî	totemê	toteman
Nîşandera çemandî	wê totemê	wan toteman
Bangkirin	totemê	totemino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	totemek	totemin
Îzafe	totemeke	totemine
Çemandî	totemekê	toteminan

totem mê

1. her tişta/ê siriştî yê ku hozekê yan malbatekê ji xwe re kiriye remz û nîşan
   (bi taybetî di av hindiyaniyan de)
   • Qedexeyên tabûyê û zagonên totemiyê bi kevn û nûtiya xwe ve bi giştî li ser du ferasetan hatiye avakirin. 1Ajala ku remza totemiyê lê hatiye barkirin wê neyê kuştin. 2Kesên ku bi heman totemê dihemilin wê bi hevdû re nezewicin. Em bêjin dema ku ev xalên jorîn binpê bûn, wê çawa be. — (Serkeft Botan: Tabû û totem, Welat.com, 11/2006)

Jê

• totemî

Etîmolojî

Ji îngilîzî totem.

Werger

• Almanî: Totem → de n
• Danmarkî: totem
• Fînî: toteemi → fi
• Fransî: totem → fr m
• Holendî: totem → nl m
• Îdoyî: totem → io
• Îngilîzî: totem → en
• Portugalî: #Portuguese → pt m
• Slovenî: totem → sl
• Spanî: totem m
• Tirkî: totem → tr, ongun → tr
• Viyetnamî: tô-tem; vật tổ

Îngilîzî

Navdêr

totem

1. totem
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)