Sudania

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Sudania^[1]^[2] (Arabice السودان as-Sūdān), rite Res Publica Sudanensis^[3] seu Sudaniensis^[4] (Arabice جمهورية السودان Jumhūriyyat as-Sūdān), est civitas sui iuris in Africa Septentrionali et Orientali sita. Fines cum Republica Africae ad australem et occidentem, Tzadia ad occidentem, Aegypto ad septentriones, Erythraea ad septentriones et orientem, Aethiopia ad australem et orientem, Libya ad septentriones et occidentem, Sudania Australi ad australem versus, ac Mari Rubro communicat. Nilus, longissimum orbis terrarum flumen, terram Sudaniensem in latera orientalia et occidentalia dividit.^[5] Septentrionalis Sudaniae regio lingua Latina classica Nubia notus est. Numerus incolarum anno 2022 fuit 45.70 milliones hominum^[6] et civitas 1 886 068 chiliometra quadrata occupat, ut area superficiali sit tertia a maxima civitate in Africa, et tertia a maxima in Foedere Arabico. Sudania area superficiali erat maxima civitas in Africa usque ad 2011, cum Sudania Australis secessit,^[7] ex quo tempore ambo insignia ab Algeria tenentur. Caput est Khartum, et urbs frequentissima est Omdurman, occidentalis areae metropolitae Khartum pars.

Pyramides Nubianae in Meroë in urbe sitae.

Historia Sudaniae tempore pharaonico coepit, cum regnum Kermanum^? (circa 2500–1500 a.C.n. vigebat, postquam Novum Regnum Aegyptianum (circa 1500–1070 a.C.n. et Regnum Kush^? (circa 785–350 p.C.n.) exoriebantur, quorum hic totum Aegyptum paene saeculo regebat. Kush^? autem everso, Nubiani Nobatiam, Makuriam, et Alodiam constituerunt, tria regna Christiana, quorum Makuria et Alodia usque ad [annum 1500 fere durabant. Saeculis quarto decimo et quinto decimo, plurimum terrarum Sudaniae a nomadibus Arabicis gradatim occupabatur. Saeculis a sexto decimo ad undevicensimum, Sultanatus Sennar in Sudania media et orientali dominabatur, cum Sultanatus Darfurensis^? occidentalem, Ottomanique orientalem partes regerent.

Temporibus Mamlucorum et Ottomanidarum, commercium servorum magnas partes in Sudania agebat, et quidem tributum servorum ex kashif^? Sudaniae legitime postulabatur. Anno 1811, Mamluci civitatem apud Dunqulah ad servos venditandos condiderunt. Sub dicione Turco-Aegyptia post annos 1820, commercium servorum secundum axem a septentrionibus ad australem institutum est, ubi incursiones servos petendos in australibus civitatis regionibus fiebant, et ex quo servi ad Aegyptum et Imperium Ottomanicum mittebantur.^[8]

Res Publica

Omar Hassan al-Bashir, Praeses Sudaniae.

Praeses et dux civitatis olim fuit Omar Hassan al-Bashir, praeses a die 30 Iunii 1989 ad 2019.

Historia

Sudania anno 1956 libertatem a Britanniarum Regno et Aegypto accepit. In Sudania Australi longum bellum civile erat usque ad annum 2004. Nunc in regione Darfurensi bellum civile est. A die 9 Iulii 2011, Sudania Australis civitas libera est.

Linguae

Lingua Arabica est lingua publica. Aliae linguae in Sudania adhibitae sunt linguae Niloticae sicut Nuer-Dinka, linguae Nubicae, lingua Bejica, lingua Azande, lingua Bari. Gentes Sudaniae sunt Arabi, Africani nigri Dinkae et Nueri et Nubae et multi alii. Et Musulmani et Christiani in Sudania habitant.

Populi (greges ethnici) Sudanenses

Ababda
Abddallab
Acholi
Arakeien
Ashraf
Azande
Baggara
Bari
Bataheen
Bedzae
Berti
Baka
Bideiria Dahmshiia
Chollo
Danagla
Dinka
Fulbe
Fur
Gaalin
Goran (Toubou)
Halfaween
Hamar
Hausa
Hasania
Horefaen
Hawara
Ja'Alin
Kakwa
Kinouz
Kuku
Lahaweyen
Luo
Mabaan
Madi
Mahas
Manasir
Masalit
Mundari
Nuba
Nubian
Nuer
Nyangwara
Nymang
Pojulu
Rashaida
Rubatab
Shaigiya
Shilluk
Shokrya
Sudanese Arabs
Tama (populus)
Zande
Zaghawa

Divisio administrativa

In 18 vilaiet, i.e. provincias vel civitates, Sudania divisa est:

Notae

↑ Reijo Pitkäranta, Rerum status in Sudania: Nuntii Latini.^{[nexus deficit]}
↑ Sudania, -ae, f.; (de nomine Latino vide pp. 425-427 apud Google Books)
↑ "Placet ergo in Republica Sudanensi Apostolicam Nuntiaturam statui, cuius sedes in urbe Khartum ponatur": Litterae Apostolicae (PDF).
↑ "Fines et loca Rerum Publicarum Sudaniensis, Gibutensis, Somaliensis": Litterae Apostolicae (PDF).
↑ Robert O. Collins, A History of Modern Sudan (Cambridge University Press, 2008), p. 3.
↑ Sudan Population 2021 (Live). . worldpopulationreview.com .
↑ "Area". The World Factbook. U.S. Central Intelligence Agency .
↑ Walz, Terence (2018). "Egyptian‐Sudanese Trade in the Ottoman Period to 1882". Oxford Research Encyclopedia of African History. ISBN 978-0-19-027773-4 .
↑ Alphonsus Pyramus de Candolle, Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis, pars 15, sectio posterior, Lutetiae 1862-6, pp. 668, 755, 762, 865, 869. etc.
↑ Henricus Clay Trumbull^(en) The Threshold Covenant.., Novi Eboraci 1896, p. 249.

Bibliographia

Unus ex antiquis regibus Nubicis.

Chiari, Bernhard, ed. 2008. Wegweiser zur Geschichte: Sudan. Ferdinand Schöningh, Paderborn unter anderem.
Clammer, Paul. Sudan: The Bradt Travel Guide. ISBN 1-84162-114-5.
Collins, Robert O. 2008. A History of Modern Sudan. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-67495-9.
Elliesie, Hatem M. 2005. "Friedensprozess und Verfassungsentwicklung im Sudan." In Verfassung und Recht in Übersee. Law and Politics in Africa, Asia and Latin America, 38 (3): 276–307. Baden-Baden et Hamburg. ISSN 0506-7286.
Evans-Pritchard, Blake, et Violetta Polese. Sudan: The City Trail Guide. ISBN 0-9559274-0-4.
Fadlalla, Mohamed. 2007. Sudan: der große Unbekannte am Nil: Biographie eines Landes. Marburgi: Tectum Verlag. ISBN 978-3-8288-9463-1.
Jok, Madut Jok. Sudan: Race, Religion and Violence. Oneworld Publications. ISBN 1-85168-366-6.
'Karari: The Sudanese Account of the Battle of Omdurman, 'Ismat Hasan Zulfo. 1980. Convertit Peter Clark. Londinii: Frederick Warne.
Mwakikagile, Godfrey. 2001. "Slavery in Mauritania and Sudan: The State Against Blacks." In The Modern African State: Quest for Transformation. Huntington, Novi Eboraci: Nova Science Publishers, Inc.
O'Fahey, R. S, et J. L. Spauling. 1974. Kingdoms of the Sudan. Methuen, Londinii.
Prunier, Gérard. 2007. Darfur; The Ambiguous Genocide. Cornell University Press.
Quo Vadis bilad as-Sudan? The Contemporary Framework for a National Interim Constitution. 2005. Law in Africa 8: 63–82. ISSN 1435-0963.
Richter, Ina. 2008. Öl: Sudans Fluch und Segen. Marburgi: Tectum Verlag. ISBN 978-3-8288-9786-1.
Thielke, Thilo. 2006. Krieg im Lande des Mahdi: Darfur und der Zerfall des Sudan. Essen. ISBN 3-88400-505-7.
Welsby, D. A. 2002. The Medieval Kingdoms of Nubia. The British Museum Press.
Short History Of Sudan. 2004. iUniverse, Inc. (30 Aprilis). ISBN 978-0-595-31425-6.
The Problem of Dar Fur. 2005. iUniverse, Inc. (21 Iulii). ISBN 978-0-595-36502-9.
UN Intervention in Dar Fur. 2007. iUniverse, Inc. (9 Februarii). ISBN 978-0-595-42979-0.

Nexus interni

Civitates et territoria Africae

Civitates

Aegyptus · Aethiopia · Africa Australis · Algerium · Angolia · Beninum · Botswana · Burkina · Burundia · Cameronia · Dzibutum · Erythraea · Gabonia · Gambia · Gana · Guinea · Guinea Aequatorensis · Guinea Bissaviensis · Insulae Comorianae · Insulae Sancti Thomae et Principis · Insulae Seisellenses · Kenia · Lesothum · Liberia · Libya · Litus Eburneum · Madagascaria · Malavium · Malium · Marocum · Mauritania · Mauritia · Mons Leoninus · Mozambicum · Namibia · Nigeria · Promontorium Viride · Respublica Africae Mediae · Respublica Congensis (Brazzapolis) · Respublica Democratica Congensis (Kinshasa) · Res publica Nigritana · Ruanda · Senegalia · Somalia · Swazia · Sudania · Sudania Australis · Tanzania · Togum · Tunesia · Tzadia · Uganda · Zambia · Zimbabua

Territoria

Insula Sanctae Helenae · Sahara Occidentalis · Reunio · Maiotta · Insulae Madeirae · Rusadir · Septa · Insulae Canariae

Opus geopoliticum • Nationes mundi • Africa

Capsae cognatae: America • Asia • Europa • Oceania

Sudania : politica

Praesides Sudaniae


Ibrahim Abboud • Sirr Al-Khatim Al-Khalifa • vacat • Ismail al-Azhari • Gaafar Nimeiry • Abdel Rahman Swar al-Dahab • Ahmed al-Mirghani • Umar al-Bašīr • ʿAbd al-Fattāḥ al-Burhān praeses consilii militaris Opus geopoliticum • Duces civitatum Africanarum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Sudaniae

Primi ministri Sudaniae


Ismail al-Azhari • Abdallah Khalil • Ibrahim Abboud • Sirr Al-Khatim Al-Khalifa • Muhammad Ahmad Mahgoub • Sadiq al-Mahdi • Muhammad Ahmad Mahgoub • Babiker Awadalla • Gaafar Nimeiry • Rashid Bakr • Gaafar Nimeiry • Al-Jazuli Daf'allah • Sadiq al-Mahdi • vacat • Bakrī Ḥasan Ṣāliḥ • Mutaz Musa • Abdalla Hamdok • Osman Hussein ad interim Opus geopoliticum • Duces civitatum Africanarum hodiernarum Capsae cognatae: Praesides Sudaniae • Ministri rerum externarum Sudanenses

Ministri rerum externarum Sudanenses 1989–


Ali Sahloul 1989 • Hussein Suleiman Abu Saleh 1993 • Ali Osman Mohamed Taha 1995 • Mustafa Osman Ismail 1998 • Lam Akol 2005 • Deng Alor 2007 • Ali Karti 2010 • Ibrahim Ghandour 2015 • Dirdiri Mohamed Ahmed 2018 • Asmaa Abdallah 2019 • Omar Gamar Aldin Ismail 2020 ad interim • Mariam Sadiq al-Mahdi 2021 • Abdalla Omar Bashir 2021 ad interim • Ali al-Sadiq Ali 2022 ad interim • Mohamed Osman al-Hadi 2023 ad interim • Ali al-Sadiq Ali 2023 ad interim • Hussein Awad Ali Mohamed 2024 ad interim Opus geopoliticum • Ministri a rebus externis civitatum Africanarum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Sudaniae

[1] Reijo Pitkäranta, Rerum status in Sudania: Nuntii Latini.^{[nexus deficit]}

[2] Sudania, -ae, f.; (de nomine Latino vide pp. 425-427 apud Google Books)

[3] "Placet ergo in Republica Sudanensi Apostolicam Nuntiaturam statui, cuius sedes in urbe Khartum ponatur": Litterae Apostolicae (PDF).

[4] "Fines et loca Rerum Publicarum Sudaniensis, Gibutensis, Somaliensis": Litterae Apostolicae (PDF).

[5] Robert O. Collins, A History of Modern Sudan (Cambridge University Press, 2008), p. 3.

[6] Sudan Population 2021 (Live). . worldpopulationreview.com .

[7] "Area". The World Factbook. U.S. Central Intelligence Agency .

[8] Walz, Terence (2018). "Egyptian‐Sudanese Trade in the Ottoman Period to 1882". Oxford Research Encyclopedia of African History. ISBN 978-0-19-027773-4 .

[9] Alphonsus Pyramus de Candolle, Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis, pars 15, sectio posterior, Lutetiae 1862-6, pp. 668, 755, 762, 865, 869. etc.

[10] Henricus Clay Trumbull^(en) The Threshold Covenant.., Novi Eboraci 1896, p. 249.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]