شاهکاری غیر نئورئالیستی از نئورئالیست‌ترین کارگردان ایتالیایی، لوکینو ویسکونتی.
روکو و برادرانش فیلمی است که اگر لوکیشن و محیط اجتماعی آن‌را که تداعی‌کننده نئورئالیسم هستند درنظر نیاوریم نه در ساختار و نه در روایت، نئورئالیستی نبوده و هیچ شباهتی با فیلم‌های پیش از خود ندارد.
به‌مانند بسیاری دیگر از فیلم‌های ویسکونتی در این فیلم نیز با خانواده‌ای سر و کار داریم که پس از مهاجرت از روستای کوچک‌شان به میلان با مشکلات فراوانی مواجه شده و رو به فروپاشی می‌روند.…
