Postmodern bir evrende modernizmin zaferi!
"Hope is smashable realizm is not. Protect yourself with the truth."
Postmodern bir evrende modernizmin zaferi!
"Hope is smashable realizm is not. Protect yourself with the truth."
Cem Yılmaz'dan yıllar sonra ilk kez "eli yüzü düzgün" olmanın ötesine geçebilmiş, kaliteli bir film. Alışık olduğumuz kahkahalarla izlenebilecek bir film değil fakat derdini çok güzel anlatabilmiş. Ele aldığı her karakteri kendi ekseni etrafında kusursuza yakın gözlemlemiş gibi sunmuş. Ha bir de... Modern Zebercet.
Sadece tekniğiyle ilgili yorum yapacağım. İzleyen birçok kişinin gözünden kaçmış. Onur Ünlü'nün filmi üç parçaya bölüp her üç parçayı da bir satranç üzerinden vermesi güzeldi. Filmin açılışı imamın telefonuna gelen bir hamlenin mesajıyla başlıyor. Orta bölümde tekrar bir mesaj geliyor ve imam o hamleyi yapıyor. Filmin sonunda ise mat eden hamle geliyor. Hem film tekniğinin satranç üzerine kurulması hem de satrancın kısa mesajlarla oynanması filmi daha keyifli kılıyor.
Shakespeare bile Romeo ve Juliet'in ekmeğini bu kadar yemedi be Onur Ünlü. Sal artık Shakespeare'i...