Kaygının donup kaldığı sahne beni geçmişime götürdü. Çok gerçekçiydi. Bazen hayatımızın kontrolünü o anda bulunmaya değil de gelecekteki olası senaryolara emanet ediyoruz. Belki de anda kalsak zihinlerimiz daha rahat yaşardı. Herkesin komuta zincirinin “Neşe”sinin elinde olması dileğiyle. Her çocuk, genç, yetişkin ve yaşlı izlemeli. İnsan olmak tek bir duygudan ve doğrudan ibaret değil. Yaşasın karmaşıklık :).
