vizyonum bulanık izledim ama shotlar baya güzeldi liz ve misyoner lavuk balkonda konuşurken falan çok hoşuma gitti brandon fraser çok çok kaliteli bir oyunculuk sergilemiş.
film insanın kendisiyle olan çelişkisini o kadar gerçekçi bir şekilde lanse ediyor ki, bu kadar ağlamamın en büyük sebebi oydu zaten. kimse kimseyi kurtaramaz ama en kötü yanı bazen kendini de kurtaramazsın. cellatına aşık, seni bu hale getiren şeye sırtını dayar ağlarsın ve kendi haline acır, utanırsın anca.
son on saniye harici bok atanlar hayatında…
