oyunculuk resitali. başroller dağınık hayatlarına o kadar yakışıyorlar ki toksiklikleri rahatsız edemiyor bile. güldürmesi de ağlatması da apayrı keyif veren bir diziydi. zekice yazılmış. It’s Okay Not to Be Okay’in yazarının kaleminden çıktığını öğrenince taşlar yerine oturdu.
haejo bir sonraki hayatında plankton olmak istiyor. ben bir sonraki hayatımda onun gibi serseri olmak istiyorum.
beyni toplum tarafından yıkanmamış birinin dünyayla tanışması çok daha ilginç ve özgün bir şekilde anlatılabilirdi. seyircide tepki uyandırmak için kan ve cinsellik kullanmak bana göre tembel bir yöntem.
belki filmin başardığı tek kısım bella ve duncan’ın diyalogları üzerinden erkeklerin sahip olduğu çifte standartları göstermiş olması. fakat bunu da zerre takdir edesim gelmiyor çünkü lanthimos, tabula rasa metaforu için bebek beyinli bir kadın kullanmayı tercih etmiş. film boyunca dünyayı tanımayan ve zihni gelişmemiş birinin istismar edilmesini izlemek zorunda kalıyorsunuz. ve yönetmen…
beyazlar rezilsiniz utanıp dizinizi kırıp oturacağınıza gidip filmini çekiyosunuz
Anadolu’nun kronik ağa sorunu filmde çok iyi işlenmiş. Eskiden ağa olup yerlilere zulmedenler artık belediye başkanı olup insanları sömürüyor. Gücü eline geçiren kişi bununla da yetinmiyor, türlü manipülasyonlarla halkın kendisini kurtarıcı olarak görmesini sağlıyor. Fare zehri getiren çocuğun söyledikleri beyinlerinin nasıl yıkandığını ortaya koyuyor. Bu yeni ortaya çıkmış bir sorun olmasa da güncel politik iklimde eskiye göre çok daha yoğun hissedildiğini düşünüyorum. Keza tecavüz vakasında caydırıcı ceza verilmemesi, hatta hiç ceza verilmemesi ve suçluların serbest kalması günümüzün en büyük sorunlarından…
