izlerken mr. hunham'ın gerçekliğine o kadar inandım ki, dünya üzerinde onun olduğu yere gitsem ve saatlerce anlattıklarını hevesle dinlesem keşke diye düşündüm <3 feel good movie'lerimden biri oldu.

zaten ilham vericiydi ama ikinci izleyişimde daha çok beğendim.

kızın çektiği filmin, kadın vücudunun en yaratıcı döngülerinden biri olan menstrüasyon döngüsünü anlatması ve bu süreç için mücadele etmesi ama bununla beraber kendi vücudu da bu üretkenlikten nasiplenip hamile kaldığında vücudunun bu yaratıcılığına engel olmaya çalışması güzel bir ironiydi.

"bir şey yaratmak için sadece bir bedene ihtiyacın var, ama ne yaratacağın sana bağlı."

"birlikte hatırlayacağız, sonra da beraber unutacağız. yaşayacağız" 🤍