Aslında anlaşılmayacak tarafı olmayan bir film. Hele ki günümüz seyircisi için hala komplike görülmesi biraz şaşırtıcı. İş tamamen parçaları yapboz tahtasına doğru yerleştirmekten geçiyor.
Filmin büyük kısmı bolca düşsel imgeler ve kimlik karmaşası içermektedir. Bunların her biri kafamızda hayalini kurmuş olduğumuz mükemmel kişilik personasının bir tezahürüdür.
Asıl dönüm noktasını ise bu hayallerden gerçekliğe geçiş anı oluşturmaktadır. Filmde güzel bir rüyadan soğuk gerçekliğe uyanışın bir acısı vardır. Sonrasında ise tekrar o hayallere dönmek istersek düşülen kabuslar girdabı.
Mulholland Drive, ilkel dürtülerimizin mantığımıza karşı açmış olduğu savaşın filmidir. David Lynch'in 21. yy sinemasına şüphesiz büyük bir armağanıdır.
