ที่รักเป็นเรื่องที่เรียบง่ายแต่กลับมีอารมณ์ความรู้สึกฟุ้งอยู่เต็มไปหมด

ด้วยกำดำเนินเรื่องที่ดำเนินไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ชนิดที่เรียกว่าช่วงต้นก็สามารถทำให้ผู้ชมบางส่วนคอพับไปตาม ๆ กัน แต่ก็เป็นเพราะการนำเสนอแบบค่อยเป็นค่อยไปนี้ทำให้เราได้ซึมซับบรรยากาศของการใช้ชีวิตของตัวละคระโลกรอบตัวของพวกเขา อีกทั้งยังขับให้ได้เห็นถึงความรักที่พวกเขามีให้กันมาถึงเราด้วยเช่นกัน ทำให้หลังจากที่พักสายตาไปในตอนต้นเรื่องก็ไม่สามารถละสายตาออกจากภาพที่ฉายบนจอได้อีกเลย ราวกับว่าได้เข้าไปยืนเป็นสักขีพยานของความรักที่ทั้งสองมีให้กัน

ประเด็นที่นับถือมาก ๆ คือความทะเยอทะยานของหนังเรื่องนี้ การหยิบยกประเด็นต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์มาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว ที่ถูกนำเสนอในรูปแบบไซไฟที่พบเจอได้น้อยในหนังไทยและทำออกมาได้เป็นอย่างดี

แม้ตัวเรื่องอาจจะมีจุดที่ตกหล่นและขาด ๆ เกิน ๆ ในบางช่วง รวมถึงส่วนที่ไม่ชอบเป็นการส่วนตัวคือการนำเสนอประเด็นออกมาอย่างโจ่งแจ้งในบางส่วน แต่โดยภาพรวมแล้วนั้นก็เป็นจุดที่ไม่ได้ทำให้ตะขิดตะขวงใจมากนัก

อีกหนึ่งจุดที่น่ายกย่องคือซีจีที่ทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมสุด ๆ สวยมาก

Are you talking to me ? Are you talking to me !?

Long Live Cinema