Holy fuck.
Favorite films
Recent activity
AllRecent reviews
MorePopular reviews
More-
-
Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb 1964
This review may contain spoilers. I can handle the truth.
ศิลปะดำรงอยู่เพื่อศิลปะและสิ่งอื่น ๆ ต้องไม่ลืมว่าโดยแท้จริงศิลปะไม่ใช่ผลผลิต งานศิลปะต่างหากคือผลผลิต ศิลปะคือกระบวนคิดซึ่งเป็นคุณสมบัติที่นำมาซึ่งสิ่งบรรเจิดที่งามทั้งในเชิงสุนทรียภาพและปัญญา ไม่สามารถแยกขาดจากเนื้อหาหรือความเข้าใจในขอบเขต (Domain) อื่นได้
ศิลปะคือฐานที่มั่นของความสร้างสรรค์ของมนุษย์ทั้งปวง
และหนังเรื่องนี้ทำให้ผมตระหนักในความคิดดังกล่าวไอเดียของการเกิดและความตาย
สันติภาพและการทำลาย
เซ็กส์และการเมือง ถูกถ่ายทอดด้วยการเทียบเคียง (Juxtaposition) เกิดเป็นความขบขันที่น่าสะพรึง ในเวลาที่ผู้คนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ผลประโยชน์ของมนุษย์ในภาพกว้างและผลประโยชน์ของปัจเจกเกิดผสมปนเปกันเพราะขาดสติสัมปชัญญะคั่นกลาง จึงถูกครอบงำโดยความต้องการในน้ำเหนียวแม้ว่าเรื่องราวจะไม่ได้ถูกลำดับในรูปโครงที่เป็นอย่างการผจญภัยที่ชวนให้ลุ้นระทึกและเกิดความรู้สึกร่วม แต่สิ่งนี้นี่เองซึ่งเป็นจุดแข็งของหนัง ความ “กะไว้แล้วเชียว” ที่ชัดเจนจนทำให้เราคนดูรู้สึกโน้มน้าว เฉยชากับเครื่องจักรทำลายล้าง แล้วคิดถึงแฟนตาซีที่จะได้ประกอบกิจกรรมรักกับหญิงมากกว่าหนึ่ง แต่กระนั้นก็ยังคำนึงถึงการแข่งขันในอำนาจ ในประเด็น Mineshaft Gap ที่หมายถึงความต่างระหว่างความจุของเหมือง ล้อเลียน Missile Gap ซึ่งหมายถึงความต่างของจำนวนขีปนาวุธระหว่างสองมหาอำนาจ สะท้อนถึงอำนาจซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของการประคองชีวิตทั้งปวง ที่จะนำเราไปสู่การเกิดและความตายในวันพรุ่งนี้
สงครามหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ถ้าเลี่ยงได้ ก็ขอให้ได้เย่อกันมัน ๆ หน่อย
