Ένα παιχνίδι με τα μεγέθη και το φως βρήκε την τρυφερότητα κι ένα τέλος ανοιχτό κι ατέλειωτο.Αγνό συναίσθημα ήταν η ταινία.
Και να που έγινε όπως το πες. Την είδα και σκεφτόμουν. Την είδα επειδή σε σκεφτόμουν και ήθελα να 'ρθω κοντά στα όνειρά σου. Είναι από τις φορές που μπορούν να μιλήσουν μονο ένα βλέμμα και μια αγκαλιά που θα 'ρθουν
Η απλότητα και το σχήμα κύκλου μαζί με ειλικρίνεια πλάθουν κάτι ππυ αγγίζει.
Η φορά που τελείωσα την ταινία ήταν η δεύτερη αγαπημένη μου θέασή της. Μακάρι να μπορούσα, όσο κοιμόμουν στο αγαπημένο μου, πλεον, μαξιλάρι, να μπορούσα και να μας έβλεπα να απολαμβάνουμε κάτι τόσο καινούριο και για τους δυο. Κάτι τόσο ονειρεμένο.
Ένα rewatch που περίμενα χρόνια και ήρθε πολύ καλύτερο, πολύ πιο μαγικό απ' όσο θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Καλοκαίρι, αγκαλιά με την κοπέλα με την οποία είμαι ερωτευμένος και αυτή η ταινία έγινε ένα όνειρο που μπλέχτηκε με το τώρα.
Μια μικρή παραγωγή που καταφέρνει να χωρέσει σε 40 λεπτά όση ζεστασιά, όση τρυφερότητα, όσο έρωτα μπορεί με φόντο της την πρασινη, Ιαπωνική φύση, ζωντανή από φυτά, χρώματα και πνεύματα💚
