konu olarak gayet güzel ama çekimi ilkine kıyasla, üzerinden yirmi dört sene geçmesine rağmen çok yetersiz geldi. bilmiyorum oyuncu seçimi de yeterince etkileyici ya da heyecan uyandırıcı değildi, bol bol kolezyum görmenin tatmin edici bir tarafı olmasına rağmen o heyecanın asla hissettirilememesi maximus'a yapılmış bir ayıp olarak görülebilir bence

hear me out

karakterlerin ve oyuncuların birbirine uyumu çok güzeldi + kullanılan müziklerin, sakinliğinin, çekim yerlerinin insanı rahatlatan bir havası vardı,

bir de radyo programıyla başlaması ve yer yer bu programlara değinmeleri de bana murakami'nin rüzgârın şarkısını dinle kitabını hatırlattı. kendimi yeniden bir bahar günü esintiye karşı oturuyormuş gibi hissettim.

berrrrrrbat bi filmdi zorla izletildim

->aslında sıfır puan ama yıldızsız bırakmak etkili olmayacağı için yarım puan veriyorum