Cate Blanchett en de vijfde van Mahler: allebei onvergetelijk goed

Die muziek! Dat licht! Dat zwart-wit! Die cameravoering! Die snelheid! Die melancholie! En dat allemaal op groot scherm!!

da's geel mooi!!
(ik was vergeten dat de soundtrack vol Benjamin Britten zit - halve ster extra daarvoor)

ja lap he, nu wil ik filmarchivaris worden

Gezien in Rotterdam. Na afloop in een waas mijn hostel proberen terugvinden. Dit was intens!!!

ge staat contemplerend aan de rand van een vulkaankrater met een rood mutsje op uw hoofd en een hart dat bonst voor dat mensje naast u en ge hoort Miranda July vertellen dat een mensenleven niets voorstelt in de onbevattelijkheid van de geologische tijdschaal, maar de liefde geeft u vleugels en uw vulkanen lopen nooit weg: da's de droom

toe maar, petite fille, wentel u in nestwarmte en omring u met mensen die geen flying fuck geven over de maatschappelijke implicaties van de M op uw paspoort en laat u daarbij maar begeleiden door helende barok (what's in a name). ge zijt wat ge voelt dat ge zijt en ge moogt dat manifesteren op de manier die gij wilt en ge moogt daarvoor de gendering van kledij in vraag stellen of ge moogt het schoonste roze rokje met de vlinderigste vlinder aantrekken. gij *zijt* die vlinder, als ge wilt. ge moogt. toe maar.

Voorspelbaar, oppervlakkig en met een vreemde fietsbelsoundtrack. De Kandinsky-kopie was cute though

Voor wie kerst niet meer zorgeloos is: een pareltje over carwashpoëzie, de ploeterende mens en woest winters IJsland. Bleiten bij het openingsbeeld, nog een beetje meer bij de eindgeneriek. Lievelingskerstfilm!

Met live soundtrack door Brussels Philharmonic en IRCAM. Waanzinnig!

salopetten, veel geel, paul rudd met een snor: <3
plot: </3

coole film, maar mijn claustrofobie kan dat kantoor met het lage plafond niet aan