ญาญ่าเล่นดีมาก เป็นคนซอฟต์ๆน่ารักในชีวิตจริง แต่เล่นบท suspense แล้วไม่ขัดเลย บทดาหลาค่อนข้างเบียวแต่หาทางไปได้ดี
creator คือคุณปราบดา หยุ่น รู้สึกว่าถ้าหนังสือเค้าได้ทำเป็นหนังก็คงออกมาด้วยมู้ดแอนด์ฟีลแบบนี้เลย ลึกลับ น่าค้นหา (หนังสือเค้าดี แนะนำให้อ่าน)
เห็นสัมภาษณ์แพทก่อนดูว่าไม่ชอบคนแบบที่ตัวเองเล่นที่สุด เป็น shadow ของตัวเองที่จะไม่มีทางเป็น ดูจบแล้วก็ยังสงสัยว่าทำไมถึงพูดแบบนั้น ริสาก็ดูเป็นมนุษย์ทั่วไปที่พยายามทำสิ่งที่ถูกแต่ก็ยังเลือกความต้องการของตัวเอง แต่ก็ไปเห็นสัมฯอีกอันว่าเค้ามองว่าตัวละครนี้อ่อนแอเกินไป ถ้าเป็นเค้าเองจะไม่ยอมแน่ๆ ซึ่งเข้าใจได้ แต่ทุกคนก็มีปัจจัยต่างกันที่ทำให้ลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างไม่ได้
โอมเป็นตัวละครที่เลือก cast ได้ดี ดูเป็นหนุ่มตี๋ที่จริงใจ สุภาพ อ่อนโยน พูดคะขา และ "ซ้าย" พอเริ่มเฉลยก็ไม่ขัดเลยว่าคนลุคนี้เนื้อแท้จะเป็นอีกแบบ เล่นได้ดี (การที่ปล่อยให้เคลือบแคลงมาสักพักว่าทรงนี้เลวชัวร์ก็ไม่ได้เดายากอะไร ดึงเรื่องเฟมินิสต์มาเป็นตัวชู ก็เดาได้ว่าเรื่องที่ไม่ดีก็ต้องเกี่ยวกับผู้หญิงแน่ๆ)
แน่นอนว่า quote ที่ทำให้กัดฟันและกำหมัดที่สุดคงจะหนีไม่พ้น "เฟมินิสต์ ถ้าเป็นผู้ชายพูดแล้วดูเท่ แต่ผู้หญิงพูดแล้วดูประสาท"

First time watching Yorgos work and I have to say… I’m completely lost 🥲 the only thing closest to ‘kindness’ (imo) is from the first part, the dead of R.M.F. . Definitely gonna read articles about the explanation of this until I understand what it means (plus I will take a look at poor things too)

Too many nude scenes that is unnecessary. Male gaze for sure.