Three impressive sequences:
1- Beginning of the movie: Replacing the sandwich with a book.
2- Middle of the movie: Changing a coat with an Italian Jew.
3- End of the movie: Remembering the names of Jewish prisoners.
Even in the cruelty of Nazi Germany, love is same to others.
اغراق آمیز ، با موضعی تهاجمی و کور و مملو از تکراری بی حاصل
هیچ کدام از فیلم های کیانوش عیاری به جز این را اینگونه جهت گیرانه ( به معنای سیاه بینی تام ) نمیدانم. اگر چه او همیشه به موضوعات اجتماعی مهم و گاها از نظر نهان، پرداخته است اما سوگیری بیش از حد افراطی او در این فیلم، بیننده را در نیمه راه پس میزند . گویی از یک چهارم بعدی فیلم به بعد، تماشاگر ۴ بار…
