yeşim ustaoğlu’ndan izlediğim 5. film, valla yine iyi gidiyoruz ya. ha gayret, filmlerini tamamlamama az kaldı. iz; yeşim ustaoğlu’nun ilk filmiymiş, deneysel birtakım şeyler izlediğimiz çok aşikardı. filmin karanlık bir polisiye olması ve david lynch esintileri taşıması vallahi hoşuma gitti. tayfun pirselimoğlu’nun parmağının olduğu da çok belli, bu senaryonun onun elinden çıkmış oluşunu film boyunca hissettim. görüntü kalitesi oldukça kötüydü ama sanırım film aktarıldığı için böyle. ancak sanki görüntünün bu kadar kötü ve belli belirsiz olması da filmin karanlıklığına ve gizemine katkı sağlamış gibiydi.
inönü konserlerine gidememiştim. bugün sadece konser filmini izlemekle kalmadık, sinemada film izlerken bağıra çağıra şarkı söyledik ve dans ettik. hayatımın en güzel deneyimlerinden biriydi. gösterim sonunda da harun ve kerem’i görüp iki kuple bir derdim var söyledik de artık ölsek de gam yemeyiz gibi ya
