برای اولین تجربه فیلم بلندسراغ فیلمنامه عجیبی رفته در آوردن بی عیب و نقص این فیلمنامه بسیار دشوار بوده که وزیر دفتری در بخش هایی از آن موفق عمل کرده.
کاش آن نوشته عجیب که ذهن مخاطب را بهم می‌زند در آخر فیلم به هر دلیلی قرار نمی‌گرفت که مخاطب را گیج و گنگ از سالن بیرون کند.
در نگارش فیلمنامه نیز بهتر بود تغییر هویت از نیمه فیلم اتفاق بیفتد و این چنین با جزئیات غیر ضروری قسمت اولین فیلم نوشته نمیشد که مجبور نباشد قسمت مهمتر و اساسی فیلم که همانه تغییر هویت است را آنقدر سریع به مخاطب بقبولاند.
توضیح زیادی ندارم به نظرم فیلم از ضعیف ترین های جشنواره امسال بود.مشتاق دیدن آن بیشتر به خاطر تیم بازیگری که برایم تازگی داشت بودم اما هیچ چیز دندان گیری نداشت. از ایرادات بنیادی فیلم قطعا فیلم نامه ضعیف آن بود شاید مهمترین قسمت فیلم که می‌خواست لو نرود را برای همین نگه داشته بود که مخاطب را شوکه کند اینکه عمه در حقیقت مادر اصلی دختر نوجوان فیلم است اما به چه قیمتی.
و حتی آخر فیلم لو می‌رود…
فیلم نامه تاحدی کلیشه ای هست. اما جاهایی هم متفاوت عمل کرده و مسیر جدیدی را پیش گرفته مثلا رابطه احساسی بین شخصیت مرد و زنی که قرار است بچه را دنیا بیاورد یا حتی مرگ پسر بچه فیلم که هر چند بدون توضیح و علت اتفاق می افتد. بهترین تصمیم فیلم مشخص نکردن رابطه بین زن و مرد از منظر عاشقانه است.
در مورد طراحی صحنه نیم نگاهی گویی به فیلم انگل دارد که شاید ناخواسته بوده شاید هم…
به نظرم فیلم بهترین و پخته ترین اثر شعیبی است. سینمای شعیبی را تا حدی دوست داشتم بخصوص دهلیز اما این فیلم را بیشتر از آن.
فارغ از اینکه بخواهم درباره ویژگی فنی فیلم چیزی بگویم باید بگویم فیلم خیلی به دلم نشست وآن لحظه بخصوصی که میفهمی یک فیلم را دوست داشتی و به عمق جانت نفوذ کرده در این فیلم برایم اتفاق افتاد. شاید فیلم از نظر فیلمنامه کند و کم جان به نظر برسد اما روح دارد…
