Sevgili kocacığım, buraya geleli bir kaç hafta oldu. İstanbul rengarenk, hayat dolu bir şehir. Yaşamayan tek kişi varsa burada o da benim. Ne yapıyorsam, ayakta kalmak için yapıyorum. Her şeyi seninle görmeyi, seninle keşfetmeyi o kadar isterdim ki. Fakat Allah bizi deniyor. Allah? Bütün bu olanlardan sonra ona nasıl inanacağımı bilemiyorum. Kaderin sillesi sana vurdu. Buradaki yaşamımı düşününce de aklıma sadece hapishane geliyor. Marmara Oteli'nde temizlik yapıyorum. Bu işi bana Selma buldu. Bir zamanlar hayran olduğum o Selma'nın şimdi gözümde hiç değeri yok. Ümit ederim iyisindir. Hadi Öptüm.
-Sibel