"İşkence görenlerden konuşuyorum. Ama artık işkenceciler üzerine de bir çift söz söylemenin zamanı geldi. İşkence görenleri işkencecilere bağlayan bir köprü yoktur. Modern polis işkencesi, tarafları Engizisyon döneminde muhtemelen birbirine bağlayan karmaşık teolojiye yabancıdır: Eziyet etmenin hazzı ve eziyet görmenin acısı içinde bile, inanç o iki tarafı birleştiriyordu. İşkenceci Tanrı'nın
adaletini uyguladığına inanıyordu, çünkü yaptığı, sonuçta mücrimin ruhunu arındırmaktı; işkence gören kâfir veya cadı, onun bu hakka sahip olduğunu inkâr etmiyordu. Dehşet verici ve sapkın bir birliktelik söz konusuydu. Günümüzdeki işkencede bunun izine bile rastlanmaz. İşkenceci, işkence mağduru için artık sadece ötekidir ve burada da ona böyle bakılacak."
Jean Amery, Suç ve Kefaretin Ötesinde
