Ve evet o malûm filmi yeniden izledim.
-Resminle benim aramdaki bir durum seni ilgilendirmez, ben senin resmine aşığım.
-İyi ama aşık olduğun resim benim resmim, işte ben de buradayım söyleyeceklerini dinlemeye geldim.
-Resmin sen değilsin ki... Resmin benim dünyama ait bir şey. Ben seni değil resmini tanıyorum. Belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın.
"Kimisi resimlere,
Kimisi gözlere aşık oldu,
Ama hepsinin sonu,
Nihayetinde hüsran oldu."
"Kenara atılmışlığın,
bitmez acıların aynasıdır,
Bu şiirim,
Öteki olduğumuz günlerin sonu
Hayatın yüzümüze tükürdüğü anların,
bir sepet dolusu nefretidir,
bu şiirim."
Sevgili dostlarımla beraber yeniden izleme fırsatı bulduk. İlkinde olduğu gibi büyük bir zevkle izledim. Asla geçilmemesi gereken bir yapıt olmuş.
"Toplumumuzda tutku yerine geçen açgözlülük her zaman
güldürmüştür beni. Benim amacım daha yüksekti; bu deyimin benim için
yerinde olduğunu göreceksiniz.
Ama daha şimdiden, doyumumun ne olduğuna karar verebilirsiniz.
Kendi doğamın keyfini sürüyordum ben, hepimiz de biliriz ki, mutluluk
buradadır, her ne kadar, kendimizi yatıştırmak için, bu zevkleri bazen
bencillik adı altında mahkûm etme numarası yapsak da."
Yapmış olduğum bu alıntı filmin ilham kaynağı olan, Albert Camus'nun "Düşüş" kitabından. Zeki Demirkubuz'un tarzını ve açılarını çok beğenmesem de bu film çektiği diğer…
