“Film lovers are sick people”
-François Truffaut
This is a masterpiece in showing what turns out when idiots try to do sth that they understand nothing of! A whole chaotic atmosphere with irrelevant things happening around just to show the director's childish understanding of class conflict and deep Marxism theories, maybe it's a thing in this decade?! Movies like this, Platform and Parasite; having the same idea and depicting it in the most simplified and uncinematic way possible, using marxism theories in order to make fun of and somehow praise Capitalism! Well they definitely got awards they deserved for defending it!!
یکی از بهترین مخلوقات بشر و ذهن بیپروای هیدئکی آنو! شاید تفاوت اصلی با بزرگترین تاثیرپذیرندهاش یعنی ایسایاما و شاهکارش، بحث معنیدهی کنش/ اختگی باشه که قهرمان اصلی مواجهه و تصمیم نهایی که میگیرند.
باید سپاسگزار افسردگی آنو بود که منجر به ساخت چنین اثری شد، مواجهه با سوالهای بنیادینی که هر ذهن پرسشگری از روبهرویی با چنین پرداختی حسی در وجودش برانگیخته میگردد که هرازگاهی با چنین شاهکارهایی محقق میشود.
"I still don't know where my happiness lies...I'll still…
آخرین بازی پیتر سلرز فقید که احتمالا بهترینشه،با وجود لحن یکنواخت که مشخصه کاراکتره سلرز با نگاه و حرکاتش یک تعادل عالی ایجاد میکنه که این یکنواختی به چشم نمیاد و بهخصوص لحظات طنزی که ممکنه یک نفر به خاطرش فیلم رو کمدی بدونه. نقدی که فیلم به رسانه و ازخودبیگانگی حاصله داره الان حتی با پیچیدهتر شدن مکانیزمش زندهتره،تمسخر سیاست و فرهنگ سلبریتیپروری و آدمهای بیمطالعه که تلویزیون آلترناتیو رو تشکیل میده و طبعا از هرچیز بیمعنی نماد بیربط درمیارن و تعمیمش میدن.