İkonik bir film olmasının yanı sıra üzerinde toplumsal ve bireysel anlamda analiz edilebilecek çok şey vardır. Lisedeki grup ayrımları, ego tatmini çabaları, insanların özgüvensizliklerinin diğerlerine davranışlarına yansıması gibi. Cady'nin Plastikler ile takılmaya başladıktan sonra, "Eskiden sadece zayıf ya da şişman, güzel ya da çirkin olunacağını sanırdım ama vücudunuz hakkında yanlış olan çok fazla şey olabiliyormuş." (ya da bunun gibi bir şey) demesi de toplumun insanlara nasıl da özgüvensizlikler aşıladığını açıklar durumdadır.

Medyadaki birtakım içeriklerin aksine filmde romantize edilecek hiçbir şey bulunmamaktadır. İstismar, istismarcının gözünden yansıtılmıştır. Dolores'in yaşadıkları düşünüldüğünde filmin türü korkuya dönüşür. Humbert'tan kurtulma çabasını ve maruz kaldığı istismarın onu nasıl yıprattığını görürüz. Sinematografisini güzel buldum. Belki de insanların bu korku hikayesini romantize etmesinde, filmin görüntü bakımından estetikliğinin de bir payı vardır.

Nina'nın annesi ile olan sorunlu ilişkisinin mükemmeliyetçiliğine ve hayata karşı savunmasızlığına olan etkisi incelemeye değerdir. Kusursuz olma takıntısının insanı nasıl içten içe yiyip bitirdiğini işler.