Yeraltından Notlar okunmadan izlenilirse seyir zevkinin pek yakalanabileceğini düşünmüyorum. Filmi izlerken kitapla sürekli bir kıyaslama içerisindeydim. Bazı diyaloglar neredeyse birebir şekilde senaryoda kullanılmış. Kitapta karakterin kitap gibi konuştuğu söyleniyor fakat 1860'larda yazılmış cümleler 2010lar Türkiye'sinde kullanıldığında absürtlük hat safhaya çıkıyor.
Kitabın ilk yarısında karakteri uzun uzun tanıma fırsatı buluyoruz fakat filmde bu çok kısa tutulmuş.Karaktere hiçbir yakınlık duyamıyoruz hakkında yorum bile pek yapamıyoruz.
Açıkcası bu filmden keyif alma sebebim kitapla karşılaştırmalar yaparak izleyebilmemdi.Bunun yanında bir de Engin Günaydın'ın oyunculuğuna bayıldım.

“Sen uyursan kara ağaçlar da uyur.”

I wanted to scream through the whole movie. So chaotic but funny at the same time.

İnsanların kendi hayatları,gelecekleri için karanlık bir çukurda güneşi düşlemeleri,içinde bulundukları hayata tüm umutsuzluklara rağmen tutunma ihtiyacının varlığı çok güzel anlatılmış.
Oyunculuklar oldukça başarılıydı fakat senaryo derinleşmesi gerektiği noktalarda bazen yüzelsel kalmış.
Mülteciliğin zorluğu anlatılırken kadın ve çocukların bu durumu farklı bir zorlukta yaşadığı gerçeği de başarılı bir şekilde izleyiciye gösteriliyor.