Favorite films
Don’t forget to select your favorite films!
Don’t forget to select your favorite films!
فیلم خوبی بود، تا آنجایی که نمیخواست چیزی را بکند توی پاچهی بیننده. دقیقا از همان نقطهای که فیلم تصمیم میگیرد کمکم پردهها را بالا بزند تا مقصود اصلی پشت تمام این نمایش باشکوه را ببینیم (یعنی مثلا از بیست دقیقهی آخر)، قوت رواییاش را نیز از دست میدهد. بعد از آن بیست دقیقهی پایانبندی، انسان نسبت به آنچه که از ابتدا دیده بود نیز دچار تردید میشود.
عجب فیلم بدی! چی این کلاژ بیقواره تحسین شدن داشت؟ البته جواب روشنه: دستوپا زدنهاش برای ساختارشکنی در «مضامین».
فیلم متشکل از اقلا سه تیکهی ناهمگون وصلهپینهشده بود. یک ساعت اول فیلم، که میخواست با ملات «کمدی»، ضعف شخصیتپردازیشو جبران کنه تا خیلی به این موضوع گیر ندیم که «چطور یه خانوادهی فقیر بدون سرمایهی فرهنگی لازم میتونن اینقدر راحت توی نقشهای جدیدشون جایگیر شن؟»
ولی خب شهوت «ساختارشکنی» در فیلم باعث شد ریتم نیمچهکمدی اثر به زودی رها شه…
فرض کنید میخواهید لطیفهای تعریف کنید و درست قبل از پانچلاین، به شنونده بگویید که «توجه کن، الان قرار است یک چیز خندهدار بشنوی! مهمترین قسمت لطیفه همین قسمت است و حتما باید بعد از شنیدنش بخندی!»
کاری که اصولا آقای لانتیموس در این فیلم کرده یک همچین چیزی است.