Spiros Theodoropoulos

Spiros Theodoropoulos Pro

Favorite films

  • The Travelling Players
  • Terrorizers
  • Taste of Cherry
  • Mourning Rock

Recent activity

All
  • Special Operation

  • Say, Where Does Desire Grow?

  • They Talk About Worship Here

  • Khartoum

Recent reviews

More
  • They Talk About Worship Here

    They Talk About Worship Here

    - Ο Π.Ε στην είσοδο του λιμανιού
    - Τα παναντολ που κούμπωσα για να κατέβω στη προβολή 
    - ο Γιάννης Παλαβός αντί προλόγου να λέει πως οι κορε Υδρο συνέθεσαν τον soundtrack της ζωής μας 
    - Ένα αυτόγραφο του Παντελή Δημητριάδη πίσω από ένα αυτοκόλλητο της euroleague με τον Κώστα Σλούκα
    - Τα βρεγμένα μάτια μου όταν μπαίνει «..τους λένε Ήλιο ή Κωνσταντίνο…»
    - Η αμηχανια των Κορε Υδρο όταν καταχειροκροτήθηκαν μετά τη προβολή, σαν έφηβοι που κατακτούν το κορίτσι…

  • Layer of Destruction

    Layer of Destruction

    ★★★★★

    Όταν η ίδια η ζωή ξεπερνά την κάθε πιθανή κινηματογραφική σημειωτική. Η αντιπαράθεση του νερού με τη πέτρα, της διαρκούς ροής με το άφθαρτο, της λήθης με τη μνήμη. Η ακρόπολις των Αθηνών ανάμεσα στα τσιμέντα. Ψηφίδες μνήμης , η μόνη περιουσία

Popular reviews

More
  • The Zone of Interest

    The Zone of Interest

    ★★★★★

    Σε κάποιο θεατρικό του στα τέλη του '30, ο Μπρέχτ γράφει: " Αυτός που κυβερνά την εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, δεν είναι ούτε ο Χίτλερ, ούτε ο Χίμλερ, ούτε ο Ες. Αυτός που κυβερνά τη Γερμανία είναι ο τρόμος."

    Το ασύλληπτο βάρος αυτής της συγκλονιστικής διαπίστωσης από κάποιον που είδε τη ναζιστική θηριωδία να εκδιπλώνεται εν τω γίγνεσθαι στη πατρίδα του, με τα χρόνια εξασθένησε και δε βρήκε παρά σε σπάνιες περιπτώσεις τη κυρίαρχη θέση που της άρμοζε στην απόπειρα Ιστορικού αναστοχασμού…

  • pop

    pop

    Χωρίς ακριβώς να μπορώ να το αναλύσω, πιθανότατα γιατί δεν είναι ακόμα πλήρως διαμορφωμένο, τα τελευταία τρία χρόνια έχει κάνει την εμφάνιση του στη Δράμα, ένα νήμα ταινιών, που προσεγγίζει με απρόσμενη φρεσκάδα (στην εικόνα, στην αφήγηση, στις ερμηνείες) το ευρύτερο υλικό και ψυχοκοινωνικό πλαίσιο που ορίζει τη ζωή του μέσου 20χρονου στην Ελλάδα της μετά-κρίσης.

    Το ποπ είναι μια ακόμα προσθήκη σ’ αυτό το ιδιόμορφο κινηματογραφικό νήμα, που μπορεί δυνητικά να μετατραπεί σε δέσμη επιδρώντας στο χαρακτήρα του σύγχρονου ελληνικού σινεμά, αν καταφέρει να διαβεί την απόσταση ανάμεσα στη μικρού και μεγάλου μήκους αφήγηση

Following

184