Bullshit ending. Great story. It awakened in me many subtle feelings, from the hardships life has to offer to the spiritual highs of creativity. In the end addiction or the toxic need for creativity didn’t break Lazlo’s spirit. American Capitalism did.
PS: fuck any and all Zionists and Hollywood’s Myth Making Machine(the movie is fake in its depiction of the Jewish great architect immigrant experience)
Η ταινία γάμησε. BASED Robert Eggers. BASED Nosferatu.
Αρκετά αστείο ότι άντρες βγήκαν έξω και την κακοχαρακτήριζαν. Μάλλον επειδή δε καταλαβαίνουν το γυναικείο μυαλό. Μάλλον κάποιες φορές ο αποκρυφιστής Ρουμάνος 1.95 μουστακαλής που σε κυνηγάει με κάθε τρόπο έχει μια αίγλη.
Στο σεξουαλικά καταπιεστικό(και υποκριτικό) πλαίσιο της Βικτωριανής εποχής ο μύθος του Δράκουλα είναι καλή αλληγορία για την βία που υφίστανται οι γυναίκες τότε. O χαρακτήρας της 'Ελεν παλεύει με τις επιθυμίες της οι οποίες παθολογικοποιούνται από την πατριαρχική κοινωνία…
Watched this on 30th Athens Film Festival, hoping for an intimate exploration of humans’ unyielding need for artistic expression even in the most dire of times.
What I got was a oversimplified version of the Russo-Ukrainian War, painting the Russians as mindless evil warlords that are hellbent on destroying Ukraine and the Ukrainians as the good peaceful people that are forced into warfare. As if this conflict isn’t complex enough with various degrees of fault on both parties.
Francois Truffaut…
