ölüm, yüzleşmesi ne güç bir şey. bir de en aldatacı noktası, hep uzakta sanmamız. bizim başımıza gelmeyeceğini düşünme yanılgımız. belki de bir inkar.
bir yakınının ölümü, başkasının ölümü, kendi ölümün... hepbi birbirinden kaotik. imgelemesi kendiliğinden oynayan bir film gibi kolay ama izlemesi tahammülü zor.
filmdeki acaba şu an burda olsaydı napardı sorgusu, bu sorgu benim üzerime yapılsaydı nolurdu acaba sorusu, ölümüm ardından dönecek potansiyel sohbetler, acaba ajandama bakıp anılarım üzerine hissedilebilecekler... hepsi birer var etme ve var olma mücadelesi değil…
