This is a movie made as if someone brought a camera into my house to film.
นี่คือหนังที่ดูแล้วร้องไห้หนักที่สุดในชีวิตคงเพราะมันrelateกับตัวเองมากๆที่เป็นคนโตมากับย่าหนังเรื่องนี้ทำหน้าที่ของมันได้ดีมากๆในบริบทผู้ชมนั่นรู้ตัวอีกที่ก็เป็นส่วนหนึ่งของหนังเรื่องนี้กันหมดแล้วเรารู้สึกว่าความสามารถของหนังที่ทุกคนส่วนใหญ่เข้าไปถูกแก่นแท้ของมันได้”เพราะทุกคนมีย่าเหมือนกัน“
relationshipของอาม่ากับตัวของเอ็มนั้นรับรู้ได้ถึงความรักอันมากมายที่มีให้กันจนล้นจอออกมาบวกกับเราประทำใจในตัวscoreของหนังมากสามารถใส่มาให้เราไม่รู้ตัวว่ากำลังมีเพลงคลอๆอยู่พอมารู้ทางด้านเบื้องหลังที่เขาบอกมาว่ามีการอัดสดในsceneหรือสร้างscoreตามสำเนียงเสียงตัวละครขอบอกได้เลยว่าประทับใจมากๆ This will be one of those movies from GDH that I will always loved forever.
-Spoiler-
พึ่งเข้าใจว่าที่ย่าปลูกต้นทับทิมไว้ในบ้านตลอดตั้งแต่เราเด็กๆมันหมายความว่า“ถ้ามีต้นทับทิมในบ้านเด็กบ้านนั้นจะแข็งแรง”ถ้าไม่มีหนังเรื่องนี้ก็คงไม่สังเกตเลย รักย่ามากๆนะ
