İstismar edilen kimselerin hatıraları yok sayılıyor, değiştirilmeye çalışılıyor, manipüle ediliyor. İstismarın hatırasıyla yüzleşmek, bizzat o anı tekrar yaşamakla eşdeğer. Ancak insan, Slyvia gibi etrafındaki otorite figürleri tarafından öyle bir olayın yaşanmadığına ikna edilmeye çalışılıyorsa olayın anısı zamanla bulanıklaşıyor, ancak istismar anında duyumsanan his tekrar tekrar büyün hayatında ortaya çıkıyor. O tekrar eden berbat his insanı psikiyatrik bozukluklara sürüklüyor. Psikiyatrik bozukluklara sürüklenen kimse çevresi tarafından "deli" olarak damgalanıp sözü, gücü, nüfuzu kayda değer olmayan biri hâline getiriliyor. Slyvia'nın annesiyle yüzleştiği sahnede…
