so here we go again, as the weeknd said; 

“I've been tryna call
I've been on my own for long enough
Maybe you can show me how to love, maybe…”

I also wanna be friends with the gorgeous Amy Adams…..

oh to be alone,,,

beyazin temsil ettigi saflık veya mükemmellik diye bir olgunun insanda var olamayacagını, aslında buna ulasma cabamızın da anlamsız oldugunu hissettirdi, karolın elde etmeye calıstıgı esitlik hatta üstünlük savasında ulastıgı? yer ici bos ve anlamsız bir noktaydı.

ayrıca eksikliklerimizi doldurmak ugruna savaslar vermek yerine eksikliklerimizin tamamlayıcısı olan seylerin arayısında olmak ve kabulunde cabalamak gerektigini düsünüyorum.

out of context olabilir ama filmin sonunda daldıgım düsünceler..

film görsel anlamda bekledigim zevki vermedi ayrıca julie ve karol ikilisinin ilişkilerini icsellestirip buna dair film boyunca herhangi bir yargıda bulunmamızı engelleyen bir yapıda isledi, belki de amacı bunu engelleyerek net sekilde mesajını vermekti.

bazen en soguk bazen en sicak olabilmesi ve bu iki zitligi barindirmasinin sonucu olarak en umut verici renk olmasiyla mavinin zaman zaman hissettirdigi duygulari, julienin yasadigi matemin evreleriyle harmanlayarak derinden hissettiren kieślowskiye ilk kez selam diyorum bugun.