Yıllarca taşıdığın, büyüttüğün hayatının en ortasına yerleştirdiğin belki de karakterini, varlığını onunla tanımladığın yeteneğinin ölümü. Geri getiremeyeceğini anlayana kadar o çektiğin çaresizlik. O ses o yüz şuan cennette.
Maria callas’ı değil angelina jolie’i izledim. Zorunlu bir seçim değil onu gördüm izlerken. O da kariyerindeki diva dönemlerini geride bırakmış yavaş yavaş Arkadina’ya dönüşmek üzere. Onun hissettiği yavaş ölümü, bir personayı bırakmak zorunda kalışını, kabullenemeyişini…
Hayatımı ve karakterimi; mesleğimin çoğunluğu işgal etsin istiyorum ama bir yandan da sınıra dayandığımda sonumun bu kabullenemeyişte çırpınmasına da asla katlanamam. Ölümün kendi ölümünden önce gerçekleşince böyle oluyor demek
