Затворената предна заоблена самогласка (или висока предна заоблена самогласка) е вид на самогласен глас во некои јазици. Симболот во меѓународната фонетска азбука (МФА) му е ⟨y⟩, а во X-SAMPA гласот се бележи со y. Во многу јазици самогласката се пишува како ⟨ü⟩ (на пр. германски, турски) или ⟨y⟩, но и како ⟨u⟩ (француски и некои други романски јазици); ⟨iu⟩/⟨yu⟩ (во романизацијата на разни азиски јазици); ⟨ű⟩ (во унгарскиот за долгата варијанта; кратката е ⟨ü⟩ како и во другите азбуки); ⟨уь⟩ (во кириличните азбуки како чеченската); или со ⟨ㅟ⟩ (во корејското писмо хангул).
Кај највеќето јазици, оваа заоблена самогласка се изговара со стиснати усни („надворешнонуснено“ или „егзолабилајно“). Меѓутоа, постојат неколку случаи каде усните се издадени („внатреуснено“ или „ендолабијално“).
Според висината, самогласката е затворена (висока), што значи дека јазикот се става што е можно поблиску до горниот ѕид на устата без да направи препрека што би ја окарактеризирала како согласка.
Според местото на образување (редот), самогласката е предна, што значи дека јазикот се става што е можно понапред во устата без да направи препрека што би ја окарактеризирала како согласка.
Според обликот на усните, самогласката е стисната, што значи дека рабовите на усните се затегнати и споени на начин што не ги исложува нивните внатрешни страни.
Се среќава во заемки од францускиот и германскиот . Говорниците што немале контакт со целниот јазик овој глас го изговараат како [u] ако е ненагласен или [i] ако е нагласен.
МФА нема надредни знаци за разликување на издадено од стиснато заоблување, па затоа тука издадените предни самогласки се произволно обележани со стариот знак за лабијализација ⟨ ̫⟩. Друго можно претставување е со ⟨yʷ⟩ или ⟨iʷ⟩ (затворена предна самогласка изменета со ендолабијализација), но ова може погрешно да се сфати како дифтонг.
Според местото на образување (редот), самогласката е речиси предна, што значи дека јазикот се става како за предна самогласка, но малку поназад во устата.
Според обликот на усните, самогласката е истакната, што значи дека усните се насобрани, изложувајќи ги нивната внатрешни страни.
Fougeron, Cecile; Smith, Caroline L (1993), „Illustrations of the IPA:French“, Journal of the International Phonetic Association, 23 (2): 73–76, doi:10.1017/S0025100300004874
Iivonen, Antti; Harnud, Huhe (2005), „Acoustical comparison of the monophthong systems in Finnish, Mongolian and Udmurt“, Journal of the International Phonetic Association, 35 (1): 59–71, doi:10.1017/S002510030500191X
Mangold, Max (2005), Das Aussprachewörterbuch, Duden, стр. 37, ISBN9783411040667
Szende, Tamás (1994), „Illustrations of the IPA:Hungarian“, Journal of the International Phonetic Alphabet, 24 (2): 91–94, doi:10.1017/S0025100300005090
Verhoeven, Jo (2005), „Belgian Standard Dutch“, Journal of the International Phonetic Association, 35 (2): 245, doi:10.1017/S0025100305002173
Zimmer, Karl; Orgun, Orhan (1999), „Turkish“, Handbook of the International Phonetic Association: A guide to the use of the International Phonetic Alphabet, Cambridge: Cambridge University Press, стр. 154–158, ISBN0-521-65236-7
табела со звуци • погл.
