Ѳ

Кирилична буква Фита
Кирилица
Словенски букви
А Б В Г Ґ Д Ѓ Ђ Е Ѐ Ё Є Ж З Ѕ И Ѝ І Ї Й Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ Ћ У Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
Несловенски букви
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ҕ Ӻ Ӷ Ԁ Ԃ Ꚉ Ӗ Ӂ Җ Ӝ Ԅ Ҙ Ӟ Ԑ Ӡ Ԇ Ӣ Ҋ Ӥ Қ Ӄ Ҡ Ҟ Ҝ Ԟ Ԛ Ӆ Ԓ Ԡ Ԉ Ԕ Ӎ Ӊ Ң Ӈ Ҥ Ԣ Ԋ Ӧ Ө Ӫ Ҩ Ԥ Ҧ Ҏ Ԗ Ҫ Ԍ Ҭ Ԏ Ӯ Ӱ Ӳ Ү Ұ Ҳ Ӽ Ӿ Һ Ԧ Ҵ Ҷ Ӵ Ӌ Ҹ Ꚇ Ҽ Ҿ Ӹ Ҍ Ӭ Ԙ Ԝ Ӏ
Словенски букви вон употреба
Ҁ Ѻ Ѹ Ѡ Ѿ Ѣ Ꙗ Ѥ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ Ѷ Ꙟ
Список на кирилични букви Кирилични диграфи

Фита (кирилица: , глаголица: ) — буква од старословенското писмо, дериват од грчката буква Тета (ð по МФА). Еквивалентна е на староанглиските букви þ и ð. Главно се употребувала за лични именки од грчко потекло, изворно означувајќи ја звучната забна струјна согласка. На руски имињата со вакво потекло се читале со почетна буква „Ф“ (пр. Фёдор) и затоа буквата била исфрлена во 1918. Кај другите словенски јазици пак, фита се читала како „Т“ и затоа била заменета со таа буква (пр. Тодор).

Фита не треба да се меша со буквата (Ө, ө) која е слична по изглед, и денес се користи во казахскиот, тувинскиот и монголскиот јазик.