Naar inhoud springen

Olympische Zomerspelen 2024

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Spelen van de XXXIIIe Olympiade
Olympische Zomerspelen 2024
Locatie Vlag van Frankrijk Parijs, Frankrijk
Motto Ouvrons grand les Jeux (Laten we de Spelen groots openen)
Openings­ceremonie 26 juli
Sluitings­ceremonie 11 augustus
Officiële opening door President Emmanuel Macron
Olympische vlam Teddy Riner
Marie-José Pérec
Vorige Spelen 2020: Tokio (Japan)
Volgende Spelen 2028: Los Angeles (Verenigde Staten)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

De Olympische Zomerspelen van de XXXIIIe Olympiade werden in 2024 gehouden in Parijs. Het was de 33e editie van de Zomerspelen, die voor het eerst in 1896 werden georganiseerd. In juli 2017 bereikten Parijs, Los Angeles en het IOC een overeenkomst waarmee Parijs formeel als gastheer van de Olympische Spelen van 2024 aangeduid kan worden, nadat Parijs de enige overgebleven kandidaat is. Los Angeles, de enige andere kandidaat voor deze editie, heeft aangegeven zich te focussen op de Spelen van 2028. De officiële toewijzing aan Parijs vond plaats op de 131e IOC-sessie op 13 september 2017 in Lima, Peru.

Kandidaat-steden

[bewerken | brontekst bewerken]

Vijf steden maakten gebruik van de mogelijkheid om zich tot 16 september 2015 bij het IOC aan te melden. Het IOC heeft al deze steden officieel als kandidaat-steden aangemerkt.[1] Daarvan bleef er nog één in de race. De Franse hoofdstad Parijs wilde de Spelen al organiseren in 1992, 2008 en 2012. Het was honderd jaar geleden (1924) dat de Spelen in Frankrijk plaatsvonden.

Tussen 13-16 mei 2017 kwam de onderzoekscommissie van de OS de voorgestelde faciliteiten inspecteren die Parijs en meer algemeen Frankrijk voorstellen. Op 16 mei werden de inspecteurs uitgenodigd door president Emmanuel Macron, die zijn steun toezegde voor de kandidatuur van Parijs en aankondigde dat hij op de volgende OS-afspraken aanwezig zal zijn: op 11 juli in Lausanne voor de verdediging van de kandidatuur en op 13 september in Lima voor de definitieve toewijzing.

Kandidaten
Stemming gaststad OS 2024
Stad NOC
Parijs Vlag van Frankrijk Frankrijk
Boedapest[2] Vlag van Hongarije Hongarije
Hamburg Vlag van Duitsland Duitsland
Los Angeles[3] Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Rome[4] Vlag van Italië Italië

Openingsceremonie

[bewerken | brontekst bewerken]

De openingsceremonie van deze spelen vond in tegenstelling tot de voorgaande Olympische Spelen niet plaats in een stadion, maar midden in de stad, op en rond de Seine. In plaats van in een parade door een stadion te lopen, voeren de sporters in een botenparade over de Seine. Langs de Seine en bij de Eiffeltoren vonden diverse optredens plaats en het Olympisch vuur werd ontstoken in een ballon die opsteeg boven de Tuilerieën.[5][6] Voor Nederland werd de vlag gedragen door basketballer Worthy de Jong en handbalster Lois Abbingh, voor België basketbalster Emma Meesseman en ruiter Jérôme Guéry. Het olympisch vuur werd ontstoken door judoka Teddy Riner en voormalig sprintster Marie-José Pérec.[7][8]

Verschillende politici namen tijdens de ceremonie aanstoot naar aanleiding van een vermeende uitbeelding van Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci, waarbij een groep dragqueens, een transmodel en een in wijnbladeren geklede zanger een feestelijke en losbandige maaltijd uitbeeldden. Een aantal katholieke christenen zag dit als een bespotting van hun geloof.[9] Choreograaf Thomas Jolly verklaarde later dat het tafereel een heidens feest met Dionysos moest uitbeelden, ter ere van de Olympische goden.[10] Volgens sommigen leek de scène dan ook meer op het schilderij Het feest van de goden van Jan van Bijlert.[11] De openingsceremonie werd afgesloten door Céline Dion, die voor het eerst sinds vijf jaar weer optrad. Vanaf de Eiffeltoren bracht ze het chanson l'Hymne à l'amour van Édith Piaf ten gehore.[12]

Op de dag van de ceremonie vonden verschillende brandstichtingen op spoorwegen in Frankrijk plaats, waardoor het reizigersverkeer ernstig verstoord werd.

Sluitingsceremonie

[bewerken | brontekst bewerken]

De sluitingsceremonie vond plaats in het Stade de France op 11 augustus 2024. De ceremonie, getiteld "Records", had als thema voor het showdeel een dystopische toekomst, waar de Olympische Spelen waren verdwenen en een groep buitenaardse wezens deze opnieuw uitvindt. Er participeerden meer dan honderd artiesten, waaronder acrobaten, dansers en circusartiesten.

Zwemmer Léon Marchand - vijfvoudig Olympisch medaillewinnaar op de Spelen - mocht de Olympische vlam in de schaal onder de kabelballon in de Jardin des Tuileries doven en de Olympische vlam in een lantaarn naar het Stade de France te brengen. Hij werd in de Tuilerieën begeleid door Zaho de Sagazan die Sous le ciel de Paris zong met het koor van de Händel-Hendrix Academie.

In het Stade de France kwamen de sporters toe, voorafgegaan door de vlaggendragers van de deelnemende landen – voor Nederland waren dit Femke Bol en Harrie Lavreysen; voor België was Nafi Thiam gekozen.

Het Divertimento-orkest onder leiding van Zahia Ziouani speelde hierbij La Marseillaise. Het publiek kon meezingen in een karaoke op Take Me Away van Charles Aznavour, Les Champs Élysées van Joe Dassin of We Are the Champions van Queen.

Zoals de traditie voorschrijft, werd er midden in de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen een medailleceremonie gehouden, ditmaal de marathon voor vrouwen met de gouden medaille van Sifan Hassan.

Er volgden optredens van Phoenix, deels vergezeld door Ezra Koenig van Vampire Weekend, Kavinsky begeleid door Angèle (Nightcall) en Air, en toespraken van Tony Estanguet, voorzitter van het organisatiecomité, en Thomas Bach, voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité.

De Olympische vlag werd symbolisch overhandigd door Anne Hidalgo, burgemeester van Parijs, aan Karen Bass, burgemeester van Los Angeles, vergezeld door de Amerikaanse turnster Simone Biles. De Amerikaanse acteur Tom Cruise nam ook deel aan de traditionele estafette door langs een tokkelbaan van het dak van het Stade de France te landen aan het podium op de muziek van Theme from Mission: Impossible en te vertrekken op een motorfiets met de vlag van de Olympische Spelen in een mix van live en vooraf opgenomen beelden in Parijs en Los Angeles, waar sporters Kate Courtney, Michael Johnson en Jagger Eaton figureerden, evenals opmerkelijke locaties in Los Angeles zoals het Hollywood Sign, met Olympische ringen, en het Los Angeles Memorial Coliseum.

Vanop het strand van Venice Beach volgden vooraf opgenomen optredens van Red Hot Chili Peppers, Billie Eilish, Snoop Dogg en Dr. Dre. In het stadion in Parijs zong H.E.R. het Amerikaanse volkslied en Yseult My Way, een bewerking van Comme d'habitude.

Thomas Bach en enkele sporters uit de verschillende continenten (Teddy Riner, Sun Yingsha, Eliud Kipchoge, Mijaín López en Emma McKeon) en het vluchtelingenteam (Cindy Ngamba) namen deel aan het doven van de vlam in de lantaarn, die Léon Marchand op het podium bracht, om de afsluiting van deze spelen te materialiseren.

Sporters van het Franse Paralympische team werden gepresenteerd voor de overdracht naar de Paralympische Zomerspelen 2024. Antoine Dupont gaf de Franse vlag door aan zijn Paralympische ambtgenoot Nantenin Keïta. Hierna volgde nog vuurwerk, afgevuurd vanaf het dak van het stadion.

Accommodaties

[bewerken | brontekst bewerken]
Locatie Evenementen Capaciteit Status
Parc des Princes Voetbal 47.926 Bestaand
Bercy Arena Basketbal (finales) 15.000 Bestaand
Gymnastiek (turnen & trampoline)
Stade Roland-Garros Tennis 36.000 Bestaand
Boksen 9.829
Eiffeltoren
Stadion
Volleybal (beach) 12.860 Tijdelijk
Paris Expo Porte de Versailles Volleybal (zaal) 12.000 (hal 1) Bestaand
Gewichtheffen 5.000 (hal 6)
Tafeltennis 6.650 (hal 4)
Grand Palais éphémère Judo 8.356 Tijdelijk
Worstelen
Grand Palais Schermen 8.000 Bestaand
Taekwondo
Hôtel des Invalides
Esplanade
Boogschieten 8.000 Tijdelijk
Arena Porte de la Chapelle Gymnastiek ritmisch 7.000 Nieuw
Badminton 6.700
Place de la Concorde Skateboarden park 7.174 Tijdelijk
Skateboarden street 6.112
BMX freestyle 5.082
3x3 basketbal 5.020
Breaking
Pont d'Iéna Atletiek (marathon/snelwandelen) 3.349 Tijdelijk
Triatlon
Wielrennen (weg)
Zwemmen (open water)[13]
Locatie Evenementen Capaciteit Status
Stade de France Atletiek 77.083 Bestaand
Rugby Seven
Paris La Défense Arena Waterpolo (finales) 17.000 Bestaand
Zwemmen
Stade olympique Yves-du-Manoir Hockey (hoofdveld) 10.000 Gerenoveerd
Hockey (tweede veld) 5.000
Site d'escalade du Bourget Klimsport 6.000 Nieuw
Centre aquatique olympique Schoonspringen 5.000 Nieuw
Synchroonzwemmen
Waterpolo (voorrondes)

Zone Versailles

[bewerken | brontekst bewerken]
Locatie Evenementen Capaciteit Status
Kasteel van Versailles Moderne vijfkamp (uitgezonderd voorronde schermen) 40.000 Tijdelijk
Paardensport
Le Golf National Golf 32.720 Bestaand
Colline d'Élancourt Wielrennen (mountainbike) 15.000 Tijdelijk
Vélodrome de Saint-Quentin-en-Yvelines Wielrennen (baan) 5.000 Bestaand
Stade de BMX de Saint-Quentin-en-Yvelines Wielrennen (BMX) 3.000 Bestaand

Buiten de regio Parijs

[bewerken | brontekst bewerken]
Locatie Evenementen Capaciteit Status
Stade Vélodrome, Marseille Voetbal 67.394 Bestaand
Parc Olympique Lyonnais, Lyon Voetbal 59.186 Bestaand
Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux Voetbal 42.000 Bestaand
Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Voetbal 41.965 Bestaand
Stade de la Beaujoire, Nantes Voetbal 37.473 Bestaand
Allianz Riviera, Nice Voetbal 36.178 Bestaand
Stade Pierre-Mauroy, Lille Handbal 26.000 Bestaand
Basketbal (voorrondes)
Île de loisirs de Vaires-Torcy[14] Kanovaren (sprint) 24.000 Nieuw
Roeien
Kanovaren (slalom) 12.000
Marina, Marseille Zeilen 12.262 Tijdelijk
Teahupoo, Tahiti Surfen 1.500 Bestaand
Centre National de Tir Sportif, Châteauroux Schietsport 3000 Bestaand

Op deze Spelen staan 32 olympische sporten op het programma, één minder dan in 2020. Van de tijdelijke sporten zijn de klimsport, skateboarden en surfen behouden. Het breaking zal debuteren in Parijs.[15] Het sportklimmen, skateboarden en surfen worden net als bij de voorgaande Spelen toegevoegd aan het olympisch programma. De sporten honkbal/softbal en karate verdwijnen van het olympisch programma.[16][17]

Sport Nieuw Verdwenen Wijzigingen
Atletiek 35 km snelwandelen team 50 km snelwandelen (m)
Boksen Bantam (v) Halfzwaar (m)
Breaking B-Boys
B-Girls
Gewichtheffen -67 kg (m)
-81 kg (m)
-55 kg (v)
-64 kg (v)
Honkbal Honkbal
Softbal
Kanovaren C2 500m (m)
K2 500m (m)
Extreme slalom (m)
Extreme slalom (v)
C2 1000m (m)
K2 1000m (m)
K1 200m (m)
K1 200m (v)
Karate licht (m/v)
midden (m/v)
zwaar (m/v)
kata (m/v)
Synchroonzwemmen team (van de 8 leden mogen er 2 man zijn)
Klimsport Bouldering & lead (m)
Bouldering & lead (v)
Speed (m)
Speed (v)
mannen
vrouwen
Zeilen 470 (g)
IQFoil (m/v)
Formula Kite (m/v)
470 (m/v)
RS:X (m/v)
Finn (m)
15 -25 -10
Openingsceremonie Wedstrijden 1 Wedstrijden met medailles Sluitingsceremonie
juli/augustus 2024 24
wo
25
do
26
vr
27
za
28
zo
29
ma
30
di
31
wo
1
do
2
vr
3
za
4
zo
5
ma
6
di
7
wo
8
do
9
vr
10
za
11
zo
Totaal
Ceremonie
Atletiek 2 1 5 3 4 5 5 5 8 9 1 48
Badminton 1 1 1 2 5
Basketbal Basketbal 1 1 4
3×3 Basketbal 2
Boksen 1 2 2 4 4 13
Boogschieten 1 1 1 1 1 5
Breaking 1 1 2
Gewichtheffen 2 2 2 3 1 10
Golf 1 1 2
Gymnastiek Turnen 1 1 1 1 3 3 4 18
Ritmisch 1 1
Trampoline 2
Handbal 1 1 2
Hockey 1 1 2
Judo 2 2 2 2 2 2 2 1 15
Kanovaren Slalom 1 1 1 1 2 16
Sprint 3 4 3
Klimsport 1 1 1 1 4
Moderne vijfkamp 1 1 2
Paardensport Dressuur 1 1 6
Eventing 2
Jumping 1 1
Roeien 2 4 4 4 14
Rugby 1 1 2
Schermen 2 2 2 1 1 1 1 1 1 12
Schietsport 1 2 2 2 1 1 1 2 1 2 15
Schoonspringen 1 1 1 1 1 1 1 1 8
Skateboarden 1 1 1 1 4
Surfen 2 2
Synchroonzwemmen 1 1 2
Taekwondo 2 2 2 2 8
Tafeltennis 1 1 1 1 1 5
Tennis 1 2 2 5
Triatlon 1 1 1 3
Voetbal 1 1 2
Volleybal Beach volleyball 1 1 4
Volleybal 1 1
Waterpolo 1 1 2
Wielersport Weg 2 1 1 22
Baan 1 1 2 2 2 1 3
BMX 2 2
Mountainbike 1 1
Worstelen 3 3 3 3 3 3 18
Zeilen 2 2 2 2 2 10
Zwemmen 4 3 5 3 5 4 3 4 4 1 1 37
Totaal 13 13 19 12 19 18 23 27 20 18 15 21 25 34 39 13 329
Cumulatief 13 26 45 57 76 94 117 144 164 182 197 218 243 277 316 329
juli/augustus 2024 24
wo
25
do
26
vr
27
za
28
zo
29
ma
30
di
31
wo
1
do
2
vr
3
za
4
zo
5
ma
6
di
7
wo
8
do
9
vr
10
za
11
zo
Totaal

Deelnemende Nationale Olympische Comités

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende lijst bevat de Nationale Olympische Comités die ten minste één sporter hebben gekwalificeerd voor de Olympische Zomerspelen van 2024. Na de Russische invasie van Oekraïne schorste het IOC de Olympische Comités van Rusland en Wit-Rusland. Russische en Wit-Russische atleten zullen in plaats daarvan deelnemen als "Individuele Neutrale Atleten" (AIN) zonder nationale identificatie,[18] zolang zij de oorlog niet "actief" steunen.[19] Als individuele atleten worden AIN niet beschouwd als een delegatie tijdens de openingsceremonie of in de medaillespiegel.[20]

In totaal worden er 206 olympische nationale teams vertegenwoordigd op de Olympische Zomerspelen van 2024, waarvan 54 uit Afrika, 48 uit Europa, 44 uit Azië, 41 uit Amerika, 17 uit Oceanië, de Individuele Neutrale Atleten en het Olympisch Vluchtelingenteam.


Deelnemende Nationale Olympische Comités

Medaillewinnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van medaillewinnaars op de Olympische Zomerspelen 2024 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Medaillespiegel van de Olympische Zomerspelen 2024 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In onderstaande tabel de top 10. Het gastland heeft een blauwe achtergrond. De gegevens zijn in overeenstemming met de ranglijst zoals die door het IOC is opgesteld.

Stand: zondag 11 augustus 2024, 18:26 (CEST / UTC +2)

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 40 44 42 126
2 Vlag van China China CHN 40 27 24 91
3 Vlag van Japan Japan JPN 20 12 13 45
4 Vlag van Australië Australië AUS 18 19 16 53
5 Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 16 26 22 64
6 Vlag van Nederland Nederland NED 15 7 12 34
7 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië GBR 14 22 29 65
8 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea KOR 13 9 10 32
9 Vlag van Italië Italië ITA 12 13 15 40
10 Vlag van Duitsland Duitsland GER 12 13 8 33
25 Vlag van België België BEL 3 1 6 10

Bron klassement: [21]

  • (fr) (en) Officiële website