Tanel Kangert
Tanel Kangert | ||||
---|---|---|---|---|
Kangert in 2013
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 11 maart 1987 | |||
Geboorteplaats | Vändra, Sovjet-Unie | |||
Nationaliteit | Estse | |||
Lengte | 178 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Klimmer | |||
Ploegen | ||||
2007 2008–2009 2011–2018 2019-2020 2021-2022 |
→AG2R Prévoyance (stag.) AG2R La Mondiale Astana Pro Team EF Education First Team BikeExchange | |||
Beste prestaties | ||||
Luik-Bastenaken-Luik | 11e (2016) | |||
Ronde van Italië | 13e (2015) | |||
Ronde van Frankrijk | 16e (2018) | |||
Ronde van Spanje | 11e (2013) | |||
|
Tanel Kangert (Vändra, 11 maart 1987) is een voormalig Estisch wielrenner.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Kangert is een goede tijdrijder en degelijke klimmer. Hij kreeg zijn opleiding bij het Franse AG2R La Mondiale, waar hij ook zijn professionele carrière begon. Aanvankelijk had hij veel knieproblemen. Na in 2010 een jaar zonder contract te hebben rond gereden werd hij 2011 opgepikt door Astana Pro Team. Hier maakt hij zich verdienstelijk als helper voor onder anderen Fredrik Kessiakoff en Roman Kreuziger. In de Ronde van Zwitserland van 2012 kreeg Kangert een vrije rol toebedeeld. Hij won de slotetappe naar Sörenberg. Hij kreeg dan ook een contractverlenging van twee jaar bij zijn team. In het hooggebergte werd Kangert een luxehelper voor Vincenzo Nibali, eindwinnaar van de Ronde van Italië van 2013. Hij reed daarna voor eigen rekening de Ronde van Zwitserland en bevestigde zijn capaciteiten met een zesde plaats in het eindklassement, vooral door een uitstekende tijdrit op de slotdag. In de Ronde van Spanje probeerde hij zijn Italiaanse kopman aan de eindoverwinning te helpen, maar Nibali strandde op de tweede plaats na de 'oude' Chris Horner. Kangert werd elfde en zijn contract werd voor drie jaar verlengd.
In 2014 vervulde hij een knechtenrol in de Ronde van Frankrijk. Nibali won de Tour, Kangert zelf werd twintigste in het eindklassement.
In de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro werd Kangert negende, op minder dan twee minuten van winnaar Greg Van Avermaet.
2017 was het jaar waar Kangert zelf enkele malen het zegegebaar kon maken. Hij won twee ritten en werd tweede in het eindklassement van de Ronde van Trentino. Dat jaar won hij ook een rit in en werd eindwinnaar van de Ronde van Abu Dhabi. In de Giro d'Italia viel hij uit in de vijftiende etappe, na tegen een verkeersbord te zijn gereden. Op dat moment stond hij in de top 10 stond van de rangschikking.
In 2018 kwam hij terug van een revalidatie, waarbij hij een elfde plaats behaalde in de Ronde van Zwitserland.
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]Belangrijkste overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2007
- Estisch kampioen op de weg, Beloften
- 2008
- Estisch kampioen tijdrijden, Elite
- 2010
- GP SEB Tartu
- Estisch kampioen tijdrijden, Elite
- 2012
- 9e etappe Ronde van Zwitserland
- Estisch kampioen op de weg, Elite
- 2013
- Estisch kampioen tijdrijden, Elite
- 1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
- 2016
- 1e (ploegentijdrit), 3e en 4e etappe Ronde van Trentino
- 3e etappe Ronde van Abu Dhabi
- Eindklassement Ronde van Abu Dhabi
- 2018
- Estisch kampioen tijdrijden, Elite
Resultaten in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Resultaten in kleinere rondes
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | Tour Down Under | Parijs-Nice | Tirreno-Adriatico | Ronde van Catalonië | Ronde van het Baskenland | Ronde van Romandië | Critérium du Dauphiné | Ronde van Zwitserland | Ronde van Polen | Eneco Tour | Ronde van Duitsland | Ronde van Peking |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2008 | 14e | 25e | 68e | |||||||||
2009 | 80e | 39e | ||||||||||
2010 | ||||||||||||
2011 | 46e | 68e | 32e | 25e | ||||||||
2012 | 44e | 18e (1) | 39e | 13e | ||||||||
2013 | 27e | 6e | 9e | |||||||||
2014 | 23e | 33e | 17e | |||||||||
2015 | 64e | |||||||||||
2016 | 26e | 19e | ||||||||||
2017 | 39e | 41e | ||||||||||
2018 | 35e | 21e | 11e | |||||||||
2019 | 29e | 40e | 17e | |||||||||
2020 | 8e | 25e | 46e | |||||||||
2021 | 33e | 15e | ||||||||||
2022 | opgave |
(*) tussen haakjes het aantal individuele etappe-overwinningen
Ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2007 – AG2R Prévoyance (stagiair vanaf 1-8)
- 2008 – AG2R La Mondiale
- 2009 – AG2R La Mondiale
- 2011 – Pro Team Astana
- 2012 – Astana Pro Team
- 2013 – Astana Pro Team
- 2014 – Astana Pro Team
- 2015 – Astana Pro Team
- 2016 – Astana Pro Team
- 2017 – Astana Pro Team
- 2018 – Astana Pro Team
- 2019 – EF Education First Pro Cycling
- 2020 – EF Education First Pro Cycling
- 2021 – Team BikeExchange
- 2022 – Team BikeExchange Jayco