Op het parcours voor de wegwedstrijden, 16,5 kilometer lang, waren de Cauberg en ook de Bemelerberg de scherprechters.
De organisatie in Nederland was in handen van de provincie Limburg in samenwerking met acht Limburgse gemeenten. Valkenburg, bekend van de Amstel Gold Race en de Cauberg, was de aankomstplaats voor alle wedstrijden, maar de start vond in verschillende gemeenten plaats: de beide ploegentijdritten startten in Sittard-Geleen, de tijdritten van junioren en belofte mannen in Landgraaf, de tijdritten van vrouwen in Eijsden-Margraten, de tijdrit van mannen elite in Heerlen en de wegrit van mannen elite in Maastricht. De overige wegritten gingen van start op de finishlocatie. In 1938, 1948, 1979 en 1998 was Valkenburg al gastheer voor het wereldkampioenschap.
De koers werd, zoals verwacht, beslist op de laatste beklimming van de Cauberg. Björn Leukemans piloteerde zijn landgenoot Gilbert naar voren, en die sloeg meteen een gat. Kolobnev probeerde mee te gaan, maar kraakte. De sterksten in de achtergrond aarzelden; Edvald Boasson Hagen en Alejandro Valverde pakten nog nipt eremetaal voor het aanstormende, en fel uitgedunde, pelotonnetje der favorieten.
Nadat in 2011 de junioren weer terug op het programma stonden werd er nu ook weer een ploegentijdrit gereden, voor het eerst door merkenploegen betwist. Het WK duurde dus meer dan een week.