mina

Nederlands

[A] van Latijn mina en Oudgrieks μνᾶ (mna), vergelijk Hebreeuws מָנֶה zn (manee) en Oegaritisch 𐎎𐎐 (mn) ^[1]
[B] van de verouderde wetenschappelijke naam Mina lobata
[C] (verkorting) van Wilhelmina en , als deel van een soortnaam geschreven zonder hoofdletter

[A] de mina v / m

(geschiedenis) (eenheid) gewicht in de ordegrootte van een pond, een halve kilogram zoals in de oudheid gebruikt in Griekenland en het Midden-Oosten; vaak een zestigste van een talent en weer onderverdeeld in 60 drachmen of sjekel
▸ In de gebieden verder richting zee wegen de lamprei en de zee-aal meer dan tachtig minae^[2]
(geschiedenis) (eenheid) munteenheid met de waarde van rond een pond, een halve kilogram, in zilver, zoals in de oudheid gebruikt in Griekenland en het Midden-Oosten
▸ Ook vermaak ik hem 2 mina's (ƒ 85,—) en mijn voorgelezen boeken; (…)^[3]

[B] de mina v / m

[C] de mina v

(maatschappij) feministische actievoerster (alleen in de onderstaande verbindingen)

Het woord mina staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑ Weblink bron
Jacob Cats (ed. Hans Luijten)
“Sinne- en minnebeelden. Deel 2. Inleiding en commentaar.” (1996), Constantijn Huygens Instituut, Den Haag, ISBN 908026962X, p. 339 n. 34 op Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
↑ Weblink bron
Herm Göll
Over den boekhandel bij de Grieken en Romeinen in:
Vereeniging ter bevordering van de belangen des boekhandels
Bijdragen tot de geschiedenis van den Nederlandschen boekhandel. Deel 1-2 (1884), M. Nijhoff, 's-Gravenhage, p. 420

enkelvoud	meervoud
mina	minas

mina v

enkelvoud	meervoud
mina	minas

mina v