E3 Saxo Classic

wyścig kolarski w Belgii
(Przekierowano z E3 Harelbeke)

E3 Saxo Classic, wcześniej znany jako E3 Harelbeke – jednodniowy wyścig kolarski (tzw. „klasyk”), organizowany od 1958 (początkowo w maju, a od 1960 w marcu, przed Ronde van Vlaanderen) w Regionie Flamandzkim (belgijskiej części Flandrii).

E3 Saxo Classic
Oficjalne nazwy
1958-1969Harelbeke-Antwerp-Harelbeke
1970-2002E3 Prijs Harelbeke
2003-2013E3 Prijs Vlaanderen
2014-2018E3 Harelbeke
2019-2020E3 BinckBank Classic
2021-2022E3 Saxo Bank Classic
2023-E3 Saxo Classic
Szczegóły wyścigu
DyscyplinaKolarstwo szosowe
Data powstania1958
Liczba edycji66 (in 2024)
Częstotliwośćco roku (mar)
TypWyścig jednodniowy
PaństwoBEL Belgia
OrganizatorUCI
Strona internetowaOficjalna strona
Zwycięzcy
Ostatni zwycięzcaNED Mathieu van der Poel
Najwięcej zwycięstwBEL Tom Boonen
(5 zwycięstw)
Dokumentacja

Jego trasa wiedzie przez pogranicze Flandrii Zachodniej (start i meta w mieście Harelbeke) oraz Flandrii Wschodniej (m.in. teren tzw. Ardenów Flamandzkich).

W latach 2005–2011 zaliczany do UCI Europe Tour i oznaczony kategorią UCI – 1.HC. Natomiast od 2012 posiada najwyższą kategorię wśród szosowych wyścigów kolarskich na świecie, będąc zaliczanym do UCI World Tour.

Wraz z wyścigami Gandawa-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen i Paryż-Roubaix należy do czterech najważniejszych klasyków, rozgrywanych na przełomie marca i kwietnia na brukowych drogach Belgii i północnej Francji.

Historia

edytuj

Próby zorganizowania dużego wyścigu kolarskiego w okolicach miasta Harelbeke podejmowano od połowy lat 50. XX w., a jego premierową edycję rozegrano 3 maja 1958, pomiędzy Harelbeke i Antwerpią. Pierwszych dwanaście edycji (1958–1969) odbyło się pod nazwą Harelbeke-Antwerpia-Harelbeke. W latach 1970–2002 impreza nosiła nazwę E3 Harelbeke, która pochodziła od ówczesnego (tj. do 1985) oznaczenia europejskiej trasy E3, wiodącej z Lizbony do Sztokholmu (w tym przez Belgię, na odcinku: granica z FrancjąKortrijkGandawa – Antwerpia – granica z Holandią, jako autostrada E3, wybudowana w latach 1969–1972). W latach 2003–2011 przemianowano go na E3 Prijs Vlaanderen, a od 2012 ponownie jest organizowany, jako E3 Harelbeke.

Najwięcej zwycięstw odniósł w nim Tom Boonen – pięć (2004, 2005, 2006, 2007, 2012), w tym cztery z rzędu. Cztery triumfy na koncie ma Rik Van Looy (1964, 1965, 1966, 1969). Trzykrotnie wygrywali zaś: Jan Raas (1979, 1980, 1981) i Fabian Cancellara (2010, 2011, 2013). Jedynym Polakiem, który zwyciężył w E3 Harelbeke jest Michał Kwiatkowski (2016).

Lista zwycięzców

edytuj
 RokPierwszeDrugieTrzecie
1958  Armand Desmet  Lucien Demunster  Briek Schotte
1959  Norbert Kerckhove  Jan Zagers  Norbert Van Tieghem
1960  Daniel Doom  Odiel Vanderlinden  Piet Oellibrandt
1961  Arthur Decabooter  Frans Aerenhouts  André Noyelle
1962  André Messelis  Leopold Schaeken  Franz De Mulder
1963  Noël Foré  Peter Post  Jef Planckaert
1964  Rik Van Looy  Norbert Kerckhove  Edgard Sorgeloos
1965  Rik Van Looy  Georges Van Coningsloo  René Thyssen
1966  Rik Van Looy  Willy Bocklant  Joseph Spruyt
1967  Willy Bocklant  Jos Huysmans  Armand Desmet
1968  Jaak De Boever  Jos Huysmans  Herman Van Springel
1969  Rik Van Looy  Georges Van Coningsloo  Willy Vekemans
1970  Daniel Van Ryckeghem  Roger De Vlaeminck  Roger Rosiers
1971  Roger De Vlaeminck  Georges Pintens  Eddy Merckx
1972  Hubert Hutsebaut  Eddy Merckx  Walter Godefroot
1973  Willy In 't Ven  Albert Van Vlierberghe  Walter Planckaert
1974  Herman Van Springel  Freddy Maertens  Frans Verbeeck
1975  Frans Verbeeck  Freddy Maertens  Cees Bal
1976  Walter Planckaert  Walter Godefroot  Daniel Verplancke
1977  Dietrich Thurau  Patrick Sercu  Eric De Vlaeminck
1978  Freddy Maertens  Jan Raas  Ronald De Witte
1979  Jan Raas  Frank Hoste  Michel Pollentier
1980  Jan Raas  Sean Kelly  Rik Van Linden
1981  Jan Raas  Ludo Delcroix  Alfons De Wolf
1982  Jan Bogaert  Roger De Vlaeminck  Daniel Willems
1983  William Tackaert  Bert Oosterbosch  Jan Jonkers
1984  Bert Oosterbosch  Eddy Planckaert  Leo van Vliet
1985  Phil Anderson  Jozef Lieckens  Eddy Planckaert
1986  Eric Vanderaerden  Frits Pirard  Jos Lammertink
1987  Eddy Planckaert  Jelle Nijdam  Marc Sergeant
1988  Guido Bontempi  Allan Peiper  Eddy Planckaert
1989  Eddy Planckaert  Adrie van der Poel  Marc Sergeant
1990  Søren Lilholt  Fabio Roscioli  Adrie van der Poel
1991  Olaf Ludwig  Phil Anderson  Uwe Raab
1992  Johan Museeuw  Wiebren Veenstra  Eric Vanderaerden
1993  Mario Cipollini  Olaf Ludwig  Jelle Nijdam
1994  Andrei Tchmil  Wiaczesław Jekimow  Silvio Martinello
1995  Bart Leysen  Steffen Wesemann  Martin Hvastija
1996  Carlo Bomans  Peter Van Petegem  Wilfried Nelissen
1997  Hendrik Van Dijck  Paolo Fornaciari  Brian Holm
1998  Johan Museeuw  Michele Bartoli  Mirko Celestino
1999  Peter Van Petegem  Andrei Tchmil  Frank Vandenbroucke
2000  Siergiej Iwanow   Geert Van Bondt  Chris Peers
2001  Andrei Tchmil  Steffen Wesemann  Martin Hvastija
2002  Dario Pieri  Jo Planckaert  Johan Museeuw
2003  Steven De Jongh  Steffen Wesemann  Stijn Devolder
2004  Tom Boonen  Jaan Kirsipuu  Andris Naudužs
2005  Tom Boonen  Andreas Klier  Peter Van Petegem
2006  Tom Boonen  Alessandro Ballan  Aart Vierhouten
2007  Tom Boonen  Fabian Cancellara  Marcus Burghardt
2008  Kurt Asle Arvesen  David Kopp  Greg Van Avermaet
2009  Filippo Pozzato  Tom Boonen  Maksim Iglinski
2010  Fabian Cancellara  Tom Boonen  Juan Antonio Flecha
2011  Fabian Cancellara  Jürgen Roelandts  Władimir Gusiew
2012  Tom Boonen  Óscar Freire  Bernhard Eisel
2013  Fabian Cancellara  Peter Sagan  Daniel Oss
2014  Peter Sagan  Niki Terpstra  Geraint Thomas
2015  Geraint Thomas  Zdeněk Štybar  Matteo Trentin
2016  Michał Kwiatkowski   Peter Sagan  Ian Stannard
2017  Greg Van Avermaet  Philippe Gilbert  Oliver Naesen
2018  Niki Terpstra  Philippe Gilbert  Greg Van Avermaet
2019  Zdeněk Štybar  Wout van Aert  Greg Van Avermaet
2020odwołany
2021  Kasper Asgreen  Florian Sénéchal  Mathieu van der Poel
2022  Wout van Aert  Christophe Laporte  Stefan Küng
2023  Wout van Aert  Mathieu van der Poel  Tadej Pogačar
2024  Mathieu van der Poel  Jasper Stuyven  Wout van Aert
2025

Linki zewnętrzne

edytuj