Lodovico Altieri
Lodovico Altieri (ur. 17 lipca 1805 w Rzymie, zm. 11 sierpnia 1867 tamże[1]) – włoski kardynał.
| Kardynał biskup | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1805 |
| Data i miejsce śmierci |
11 sierpnia 1867 |
| Miejsce pochówku | |
| Kamerling | |
| Okres sprawowania |
19 marca 1857–11 sierpnia 1867 |
| Prefekt Kongregacji Indeksu | |
| Okres sprawowania |
5 września 1861–11 sierpnia 1867 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
23 marca 1833 |
| Sakra biskupia |
17 lipca 1836 |
| Kreacja kardynalska |
14 grudnia 1840 |
| Data konsekracji |
17 lipca 1836 | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys
edytujBył synem Paluzza Altierego i Marii Anny di Sassonia[1]. 23 marca 1833 przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wkrótce potem rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej, gdzie ostatecznie został sekretarzem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[1]. 11 lipca 1836 został tytularnym arcybiskupem Efezu, a tydzień później – nuncjuszem apostolskim w Austrii[2]. 14 grudnia 1840 został kreowany kardynałem in pectore[2]. Kapelusz kardynalski wraz z diakonią S. Maria in Portico Campitelli otrzymał dopiero na konsystorzu, pięć lat później[2]. Od 1847 do 1848 był członkiem triumwiratu, zarządzającego Rzymem[1]. Od 19 marca 1857 do śmierci pełnił urząd kamerlinga[2]. 17 grudnia 1860 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i mianowany biskupem diecezji suburbikarnej Albano[1]. Rok później został prefektem ds. Indeksu ksiąg zakazanych[1]. Pełnił także rolę archiprezbitera bazyliki laterańskiej[1]. Podczas epidemii cholery w Rzymie, opiekował się chorymi i sam zaraził się chorobą, w wyniku czego zmarł[1].